Aufgrund von COVID-19 und der Unterbrechung des internationalen
Postdienstes haben wir unseren "kostenlosen Druckbuch-Service" vorübergehend eingestellt.
Postdienstes haben wir unseren "kostenlosen Druckbuch-Service" vorübergehend eingestellt.
Angesichts dieser Situation können wir Ihnen die Bücher derzeit nicht zusenden.
Beten Sie, dass diese Pandemie bald endet und der Postdienst wieder aufgenommen wird.
Beten Sie, dass diese Pandemie bald endet und der Postdienst wieder aufgenommen wird.
Θέμα 9: Ρωμαίους (Σχόλια στο Βιβλίο των Ρωμαίων)
[Κεφάλαιο 4-2] Εκείνοι που Έλαβαν Ουράνια Ευλογία με την Πίστη (Επιστολή προς Ρωμαίους 4:1-8)
(Επιστολή προς Ρωμαίους 4:1-8)
«Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί ότι απήλαυσεν Αβραάμ ο πατήρ ημών κατά σάρκα; Διότι εάν ο Αβραάμ εδικαιώθη εκ των έργων, έχει καύχημα· αλλ’ ουχί ενώπιον του Θεού. Επειδή τι λέγει η γραφή; ‘Και επίστευσεν Αβραάμ εις τον Θεόν, και ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην’. Εις δε τον εργαζόμενον ο μισθός δεν λογίζεται ως χάρις, αλλ’ ως χρέος· εις τον μη εργαζόμενον όμως, πιστεύοντα δε εις τον δικαιούντα τον ασεβή, η πίστις αυτού λογίζεται εις δικαιοσύνην. Καθώς και ο Δαβίδ λέγει τον μακαρισμόν του ανθρώπου, εις τον οποίον ο Θεός λογίζεται δικαιοσύνην χωρίς έργων· ‘Μακάριοι εκείνοι των οποίων συνεχωρήθησαν αι ανομίαι, και των οποίων εσκεπάσθησαν αι αμαρτίαι. Μακάριος ο άνθρωπος εις τον οποίον ο Κύριος δεν θέλει λογίζεσθαι αμαρτίαν’».
«Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί ότι απήλαυσεν Αβραάμ ο πατήρ ημών κατά σάρκα; Διότι εάν ο Αβραάμ εδικαιώθη εκ των έργων, έχει καύχημα· αλλ’ ουχί ενώπιον του Θεού. Επειδή τι λέγει η γραφή; ‘Και επίστευσεν Αβραάμ εις τον Θεόν, και ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην’. Εις δε τον εργαζόμενον ο μισθός δεν λογίζεται ως χάρις, αλλ’ ως χρέος· εις τον μη εργαζόμενον όμως, πιστεύοντα δε εις τον δικαιούντα τον ασεβή, η πίστις αυτού λογίζεται εις δικαιοσύνην. Καθώς και ο Δαβίδ λέγει τον μακαρισμόν του ανθρώπου, εις τον οποίον ο Θεός λογίζεται δικαιοσύνην χωρίς έργων· ‘Μακάριοι εκείνοι των οποίων συνεχωρήθησαν αι ανομίαι, και των οποίων εσκεπάσθησαν αι αμαρτίαι. Μακάριος ο άνθρωπος εις τον οποίον ο Κύριος δεν θέλει λογίζεσθαι αμαρτίαν’».
Μακάριοι είναι εκείνοι που οι αμαρτίες τους έχουν καθαριστεί
Ευχαριστώ τον Κύριο που έχει σώσει πολλές ψυχές αυτές τις μέρες. Η Βίβλος μιλά για ευλογημένους ανθρώπους στο κεφάλαιο 4 της Επιστολής προς Ρωμαίους· για αυτό θα ήθελα να μιλήσω για όσους έχουν ευλογηθεί.
«Καθώς και ο Δαβίδ λέγει τον μακαρισμόν του ανθρώπου, εις τον οποίον ο Θεός λογίζεται δικαιοσύνην χωρίς έργων· ‘‘Μακάριοι εκείνοι των οποίων συνεχωρήθησαν αι ανομίαι, και των οποίων εσκεπάσθησαν αι αμαρτίαι. Μακάριος ο άνθρωπος εις τον οποίον ο Κύριος δεν θέλει λογίζεσθαι αμαρτίαν``» (Ρωμ. 4:6-8). Η Βίβλος μιλά για τους ανθρώπους που έχουν ευλογηθεί στα μάτια του Θεού. Αληθινά μακάριοι είναι εκείνοι που οι αμαρτίες τους έχουν καθαριστεί στα μάτια του Θεού και στους οποίους ο Κύριος δεν θα καταλογίσει αμαρτία.
Πριν πάμε βαθύτερα στις Άγιες Γραφές, ας εξετάσουμε την παρούσα κατάστασή μας όπως είναι. Η Βίβλος μιλά για τους ευλογημένους ανθρώπους που έχουν λάβει την άφεση των αμαρτιών τους. Ας σκεφτούμε τότε εάν αξίζουμε και εμείς να ευλογηθούμε ή όχι.
Δεν υπάρχει ούτε ένας σε αυτό τον κόσμο που δεν αμαρτάνει. Η ανθρωπότητα διαπράττει τόση αμαρτία όσο ένα παχύ σύννεφο, ακριβώς όπως διαβάζουμε στον Ησαΐα 44:22. Κανένας δεν μπορεί να αποφύγει την κρίση του Θεού, χωρίς την χάρη του Ιησού Χριστού.
Ελευθερωθήκαμε από τις αμαρτίες μας και από την κρίση του Θεού με το βάπτισμα του Ιησού και το αίμα Του στον Σταυρό, μέσω του οποίου ο Κύριος μάς έδωσε την άφεση των αμαρτιών. Επιπλέον, τώρα είμαστε ικανοί να ζήσουμε λόγω της θυσίας που πρόσφερε ο Ιησούς Χριστός. Θα μπορούσε ενδεχομένως να υπάρξει κάποιος σε αυτό τον κόσμο, που δεν διαπράττει ποτέ αμαρτία σε ολόκληρη την ζωή του; Είτε είναι κάποιος που έχει λάβει την άφεση της αμαρτίας είτε όχι, αμαρτάνει σε όλη του την ζωή. Δεδομένου ότι διαπράττουμε συνεχώς αμαρτίες, ακόμα και χωρίς να το καταλαβαίνουμε, είμαστε προορισμένοι να κριθούμε εξαιτίας των αμαρτιών.
Πιστεύω στο γεγονός ότι όποιος έχει ακόμη και το μικρότερο ποσό αμαρτίας, θα πάει στον άδη. Γιατί; Επειδή η Βίβλος λέει ότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος (Ρωμ. 6:23). Η ποινή της αμαρτίας, οποιαδήποτε μπορεί να είναι αυτή, πρέπει να πληρωθεί και οι αμαρτίες συγχωρούνται μόνο όταν κάποιος πληρώσει την ποινή. Η αμαρτία φέρνει μόνο κρίση.
Ζούμε μέσα σε όλα τα είδη αμαρτίας, και μεγάλης και μικρής, όπως οι αμαρτίες που οφείλονται στην άγνοια, οι αμαρτίες που διαπράττονται με την γνώση και οι αμαρτίες που προκαλούνται από τις αδυναμίες. Για να κυριολεκτήσουμε, δεν μπορούμε παρά να παραδεχτούμε τις αμαρτίες μας ενώπιον του Θεού, ακόμα και αν έχουμε να προβάλλουμε καλές δικαιολογίες. Συμφωνείτε με αυτή τη σκέψη; Δεν είναι σωστό να αρνηθούμε να παραδεχτούμε τις αμαρτίες μας, παρόλο που όλες έχουν συγχωρεθεί. Ο καθένας πρέπει να αναγνωρίσει τα πράγματα που πρέπει να αναγνωριστούν.
Μόνο ο δίκαιος μπορεί να δοξάσει τον Κύριο
Οι δίκαιοι, που οι αμαρτίες και οι ανομίες τους έχουν ήδη συγχωρεθεί και σκεπαστεί, είναι χωρίς αμαρτία και ευχαριστούν τον Θεό. Δεν μπορούμε παρά να δοξάζουμε τον Θεό κάθε ώρα και λεπτό, όποτε ερχόμαστε μπροστά Του, επειδή ο Κύριος πήρε όλες τις αμαρτίες μας, παρόλο που οι αμαρτίες μας είναι τόσες όσο ένα πυκνό σύννεφο. Ευχαριστούμε τον Κύριο που ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας με τη βάπτισή Του από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή στον Ποταμό Ιορδάνη, και δέχτηκε την κρίση στον Σταυρό στην θέση μας.
Εάν ο Κύριος δεν είχε πάρει επάνω Του όλες τις αμαρτίες μας μέσω του βαπτίσματός Του, ούτε είχε σταυρωθεί και πεθάνει για να πληρώσει την ποινή της αμαρτίας, θα μπορούσαμε χωρίς ντροπή να τον αποκαλέσουμε Πατέρα; Πώς θα μπορούσαμε να δοξάσουμε τον Κύριο; Πώς θα μπορούσαμε να δοξάσουμε το όνομα του Θεού και να δώσουμε ευχαριστίες και να Τον δοξάσουμε για το δώρο της σωτηρίας Του; Όλα αυτά οφείλονται στο δώρο της χάρης του Θεού.
Εμείς, ως άγιοι, μπορούμε αυτή τη στιγμή να δοξάσουμε τον Κύριο και να Του δώσουμε ευχαριστίες, επειδή οι αμαρτίες μας έχουν ήδη καθαριστεί. Μέσω της θυσίας του Χριστού και του γεγονότος ότι ο Κύριος ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας, συμπεριλαμβανομένων και των αμαρτιών που είναι τόσο μικρές όσο ένα μόριο, μπορούμε να δοξάσουμε τον Κύριο.
Αν και έχουμε συγχωρεθεί για τις αμαρτίες μας, δεν μπορούμε να γίνουμε τέλειοι από τα έργα μας όσο ζούμε σε αυτή την γη. Όλοι μας είμαστε αδύναμοι, όμως ως δίκαιοι δοξάζουμε τον Κύριο, που με την χάρη Του πλήρωσε την ποινή όλων των αμαρτιών των αμαρτωλών. Είστε στο σκοτάδι; Αδιάφορο τι είδους είναι το σκοτάδι, εάν αναγνωρίσουμε ακόμα και την παραμικρή αμαρτία ενώπιον του Θεού, εάν ομολογήσουμε ότι έχουμε αμαρτήσει ενώπιον του Θεού και εάν πιστέψουμε στον Κύριο που ανέλαβε όλες αυτές τις αμαρτίες, η αλήθεια του Κυρίου θα μας επιτρέψει να Τον δοξάσουμε και να Του δώσουμε ευχαριστίες. Γινόμαστε οι άγιοι που δεν μπορούν παρά να δοξάζουν τον Ιησού Χριστό λόγω της χάρης Του και της συγχώρεσης των αμαρτιών. Επιπλέον, γινόμαστε λατρευτές του Θεού όταν λάβουμε την χάρη της άφεσης της αμαρτίας στις καρδιές μας.
Εάν γινόμαστε δίκαιοι χωρίς τα έργα, αυτό είναι το δώρο του Θεού
«Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί ότι απήλαυσεν Αβραάμ ο πατήρ ημών κατά σάρκα; Διότι εάν ο Αβραάμ εδικαιώθη εκ των έργων, έχει καύχημα· αλλ’ ουχί ενώπιον του Θεού. Επειδή τι λέγει η γραφή; ‘Και επίστευσεν Αβραάμ εις τον Θεόν, και ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην’. Εις δε τον εργαζόμενον ο μισθός δεν λογίζεται ως χάρις, αλλ’ ως χρέος· εις τον μη εργαζόμενον όμως, πιστεύοντα δε εις τον δικαιούντα τον ασεβή, η πίστις αυτού λογίζεται εις δικαιοσύνην» (Ρωμ. 4:1-5).
Η ανθρώπινη αμαρτία εξιλεώνεται μόνο αφού πληρωθεί η ποινή της. Είστε βέβαιοι ότι η συνείδησή σας είναι καθαρισμένη; Ανεξάρτητα ποια είδη αμαρτιών μπορεί να έχετε διαπράξει, οι συνειδήσεις μας μπορούν να καθαριστούν μόνο όταν πληρωθεί η ποινή της αμαρτίας. Εμείς οι αμαρτωλοί, δεν είχαμε καμία άλλη επιλογή παρά να πεθάνουμε, αλλά ο Κύριος έσβησε τις αμαρτίες μας. Για αυτό οι αμαρτωλοί έγιναν δίκαιοι όταν σώθηκαν.
Στο κεφάλαιο 4 της Επιστολής προς Ρωμαίους, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τον Αβραάμ, τον πατέρα της πίστης, που πίστεψε στον λόγο του Θεού, ο Παύλος είπε ότι οι αμαρτωλοί σώθηκαν από τον Ιησού Χριστό, που στον Ποταμό Ιορδάνη πήρε επάνω Του όλες τις αμαρτίες του κόσμου και σταυρώθηκε για να κριθεί για τις αμαρτίες τους. Η Βίβλος λέει ότι ο Αβραάμ έγινε δίκαιος επειδή πίστεψε στον Θεό. Δεν σώθηκε από τα έργα του αλλά πιστεύοντας στον λόγο του Θεού. Για αυτό, ο Θεός τον λογάριασε δίκαιο. Ο Αβραάμ έλαβε την σωτηρία πιστεύοντας στους λόγους του Θεού και έγινε ο πατέρας όλων όσοι πιστεύουν. Έγινε δίκαιος πιστεύοντας στη διαθήκη του Θεού.
Ποια είναι η σωτηρία από την αμαρτία και η χάρη του Θεού που παραχωρήθηκε σε μας τους αμαρτωλούς; Ας σκεφτούμε για αυτό, ώστε να ξεκαθαρίσει αυτό το σημείο. «Εις δε τον εργαζόμενον ο μισθός δεν λογίζεται ως χάρις, αλλ’ ως χρέος» (Ρωμ. 4:4). Αυτός ο στίχος μιλά για την σωτηρία του Θεού, η οποία μάς έσωσε από όλες τις αμαρτίες. Μιλά για την άφεση των αμαρτιών. «Εις δε τον εργαζόμενον ο μισθός δεν λογίζεται ως χάρις, αλλ’ ως χρέος». Εάν ένας άνθρωπος εισπράττει αμοιβή για την εργασία του, θα θεωρεί την αμοιβή του ως χάρη ή ως αμοιβή που του οφείλεται; Ο Απόστολος Παύλος εξηγεί την σωτηρία, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τον Αβραάμ. Είναι φυσικό για έναν άνθρωπο που εργάστηκε, να λάβει αμοιβή σε αντάλλαγμα για την εργασία του. Εντούτοις, εάν θέλουμε να γίνουμε δίκαιοι και άγιοι, παρόλο που δεν ζήσαμε τέλεια ζωή, αυτό θα γίνει μέσω του δώρου του Θεού, και όχι μέσω των προσπαθειών μας.
«Εις δε τον εργαζόμενον ο μισθός δεν λογίζεται ως χάρις, αλλ’ ως χρέος» (Ρωμ. 4:4). Η σωτηρία με την συγχώρεση των αμαρτιών οφείλεται στο βάπτισμα και το θυσιαστικό χύσιμο του αίματος του Κυρίου. Η σωτηρία έγινε δυνατή μέσω της χάρης και του δώρου της άφεσης των αμαρτιών. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να πάψουν να αμαρτάνουν, για αυτό είναι αναγκασμένοι να αναγνωρίσουν ότι έχουν αμαρτήσει. Δεν μπορούν να πλύνουν τις αμαρτίες τους, άσχετα σε ποια δόγματα μπορεί να πιστεύουν ή πόσο σκληρά μπορεί να προσεύχονται για τις αμαρτίες τους.
Ο μόνος τρόπος για να πλύνουν οι αμαρτωλοί τις αμαρτίες τους, είναι να πιστέψουν στην σωτηρία που λέει ότι ο Κύριος πήρε τις αμαρτίες του κόσμου επάνω Του, με τη βάπτισή Του από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή στον Ποταμό Ιορδάνη, και σταυρώθηκε για να λάβει την τιμωρία ως αντικαταστάτης για τις αμαρτίες. Οι αμαρτωλοί δεν έχουν τα προσόντα να πληρώσουν για τις αμαρτίες τους, οποιοδήποτε είδος θυσίας και αν κάνουν. Το μόνο που μπορούν να κάνουν οι αμαρτωλοί, είναι να πιστέψουν στην σωτηρία μέσω της συγχώρεσης των αμαρτιών. Το μόνο πράγμα στο οποίο μπορούν να στηριχθούν, είναι η χάρη του Θεού.
Όταν ο Ιησούς βαφτίστηκε στον Ποταμό Ιορδάνη, ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας με τον καταλληλότερο τρόπο, και με την θυσία του εαυτού Του στον Σταυρό, οι αμαρτωλοί σώθηκαν από όλες τις αμαρτίες τους. Αυτό περιλαμβάνει τις μικρές αμαρτίες που διαπράττουμε εξαιτίας των αδυναμιών μας κάτω από την εξαπάτηση του Σατανά, και τις αμαρτίες που είναι τόσο μεγάλες όσο ένα υψηλό βουνό. Για αυτό οι αμαρτωλοί έλαβαν την σωτηρία πιστεύοντας στο βάπτισμα και το αίμα του Ιησού Χριστού. Μέσω του δώρου του Θεού που είναι η σωτηρία, εμείς που ήμασταν αμαρτωλοί είμαστε τώρα δίκαιοι.
Η άφεση της αμαρτίας δίνεται μόνο κατά χάρη σαν δώρο
Ο Απόστολος Παύλος μιλά για το πώς ένας αμαρτωλός σώζεται από όλες τις αμαρτίες του. «Εις δε τον εργαζόμενον ο μισθός δεν λογίζεται ως χάρις, αλλ’ ως χρέος». Εξηγεί την χάρη της σωτηρίας, συγκρίνοντάς την με τους εργάτες σε αυτό τον κόσμο. Εάν ένας αμαρτωλός λέει ότι έλαβε την σωτηρία από τις αμαρτίες του, επειδή έχει εργαστεί στα μάτια του Θεού, αυτό δεν είναι δώρο του Θεού αλλά προέρχεται από τα έργα του. Η άφεση των αμαρτιών δίνεται μόνο κατά χάρη και σαν δώρο. Κανένα από τα έργα μας δεν συμπεριλαμβάνεται στην χάρη του Θεού. Η σωτηρία από την αμαρτία που λάβαμε, ήταν δώρο του Θεού σε μας ή όχι; Ναι. Δεν είχαμε καμία άλλη επιλογή παρά να χαθούμε εξαιτίας των αμαρτιών μας. Εντούτοις, ο Ιησούς Χριστός, ο Σωτήρας μας, πήρε επάνω Του όλες τις αμαρτίες μας όταν βαφτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή στον Ποταμό Ιορδάνη.
Σωθήκαμε από τις αμαρτίες μας πιστεύοντας στο γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός πλήρωσε την ποινή του θανάτου και πέθανε για μας. Μας αγίασε με το να αναλάβει όλες τις αμαρτίες μας μέσω του βαπτίσματός Του, και μάς έσωσε από όλες τις αμαρτίες μας σηκώνοντας τις αμαρτίες στη σταύρωση. Όλα αυτά είναι χάρη στην σωτηρία του Ιησού. Ελευθερωθήκαμε μέσω της χάρης του Θεού. Είναι δώρο. Είναι δωρεάν. Οι αμαρτωλοί σώθηκαν από την αγάπη του Θεού προς τους αμαρτωλούς. Ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας μέσω του βαπτίσματός Του, και έσωσε τους αμαρτωλούς από όλες τις αμαρτίες του κόσμου και από όλες τις κρίσεις του Θεού όταν σταυρώθηκε.
«Εις τον μη εργαζόμενον όμως, πιστεύοντα δε εις τον δικαιούντα τον ασεβή, η πίστις αυτού λογίζεται εις δικαιοσύνην» (Ρωμ. 4:5). Προηγούμενα μιλήσαμε για τον άνθρωπο που εργάζεται. Η φράση «Εις τον μη εργαζόμενον», αναφέρεται σε όσους δεν εκτελούν οποιαδήποτε ενάρετη πράξη με σκοπό να γίνουν δίκαιοι. Ο Παύλος συνεχίζει με το υπόλοιπο του στίχου λέγοντας, «πιστεύοντα δε εις τον δικαιούντα τον ασεβή, η πίστις αυτού λογίζεται εις δικαιοσύνην».
Χρησιμοποιεί ως παράδειγμα τον ασεβή, για να εξηγήσει την δικαιοσύνη του Θεού. Τι σημαίνει να είσαι ασεβής; ‘Ασεβής’ είναι εκείνος που δεν στέκεται με δέος μπροστά στον Θεό και μόνο ζει μια χαλαρή ζωή ως την τελευταία του πνοή, δηλαδή το ακριβώς αντίθετο από το να είσαι ευσεβής. Αυτή η λέξη περιγράφει κάποιον που αμαρτάνει στα μάτια του Θεού ως την ημέρα που πεθαίνει. Είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι γεννιούνται γεμάτοι αμαρτία. Επιπλέον, η αληθινή φύση των ανθρώπων προοριζόταν να λάβει την κρίση του Θεού εξαιτίας των αμαρτιών τους.
Εντούτοις διαβάζουμε, «Εις τον μη εργαζόμενον όμως, πιστεύοντα δε εις τον δικαιούντα τον ασεβή, η πίστις αυτού λογίζεται εις δικαιοσύνην». Εδώ η φράση «εις τον μη εργαζόμενον» σημαίνει «αν και δεν είναι ευσεβής». Είμαστε ευσεβείς στα μάτια του Θεού; —Όχι, δεν είμαστε.—
Ο Κύριός μας λέει στους ασεβείς, «Είστε χωρίς αμαρτία και είστε δίκαιοι». Ο Κύριος ανέλαβε την ποινή όλων των αμαρτιών μας και πλήρωσε για αυτές. Πιστεύετε ότι ο Ιησούς έχει πληρώσει ήδη εντελώς την ποινή των αμαρτιών; Στον πιστό, η πίστη του λογαριάζεται ως δικαιοσύνη. «Είστε δίκαιοι. Το πιστεύετε πραγματικά; Είστε ο δίκαιος λαός μου. Δεν έχετε καμία αμαρτία, επειδή τις καθάρισα όταν βαφτίστηκα από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και κρίθηκα για όλες τις αμαρτίες σας στον Σταυρό!»
Αν και όλη η ανθρωπότητα είναι ασεβής, ο Θεός αφαίρεσε όλες τις αμαρτίες της ασέβειας αυτού του κόσμου με το βάπτισμα του Ιησού. Ο Θεός έστειλε τον μονογενή Υιό Του που ανέλαβε τις αμαρτίες με το βάπτισμά Του και σταυρώθηκε αντί των ασεβών. Ο Θεός εκπλήρωσε ταυτόχρονα και τους νόμους που έλεγαν ότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος και τον νόμο της αγάπης του Θεού. Έσωσε όλους τους αμαρτωλούς από τις αμαρτίες τους.
Σε όσους πιστεύουν ότι ο Ιησούς ανέλαβε στον Ποταμό Ιορδάνη όλες τις αμαρτίες αυτού του κόσμου μέσω του δίκαίου έργου Του εξ ονόματος των αμαρτωλών, ο Θεός λέει, «Ναι, είστε χωρίς αμαρτία. Ο Υιός Μου σας έσωσε. Έχετε σωθεί». Επομένως γίνονται δίκαιοι, παρόλο που δεν είναι ευσεβείς. Όταν ο Θεός βλέπει την πίστη τους στην σωτηρία του Κυρίου, παρόλο που είναι ασεβείς, λέει ότι είναι ο χωρίς αμαρτία λαός Του. Μακάριος είναι ο άνθρωπος στον οποίο ο Κύριος δεν θα καταλογίσει αμαρτία.
Ο Θεός δεν μάς ρωτά εάν είμαστε ευσεβείς. «Εις τον μη εργαζόμενον όμως, πιστεύοντα δε εις τον δικαιούντα τον ασεβή, η πίστις αυτού λογίζεται εις δικαιοσύνην». Κάνουμε καλές πράξεις; Δεν μπορούμε να κάνουμε το καλό αλλά είμαστε ικανοί μόνο για να αμαρτάνουμε. Εντούτοις ο Ίδιος ο Θεός μάς έσωσε με το δώρο της σωτηρίας. Πιστεύουμε στην σωτηρία του Κυρίου, δηλαδή στο βάπτισμα και το αίμα του Ιησού!
Πρέπει να ζούμε με πίστη στην σωτηρία του Κυρίου
Φτάνουμε να δοξάσουμε τον Κύριο και να δώσουμε ευχαριστίες για το δώρο Tου, της αγάπης και χάρης της σωτηρίας από τις αμαρτίες, γνωρίζοντας ότι πλήρωσε πρόθυμα όλη την ποινή των αμαρτιών εμάς των ασεβών. Δεν μπορούμε να Τον ευχαριστήσουμε αρκετά για την πληρωμή της ποινής των αμαρτιών μας μέσω του βαπτίσματός Του και του Σταυρού, όταν παραδεχόμαστε ότι είμαστε ασεβείς στα μάτια του Θεού. Αλλά και δεν μπορούμε να δώσουμε ευχαριστίες για την χάρη του Θεού, εάν σκεφτόμαστε ότι είμαστε ευσεβείς.
Στον άνθρωπο που πιστεύει στον Ιησού Χριστό που δικαιώνει τον ασεβή, η πίστη του λογαριάζεται ως δικαιοσύνη. Όσοι πιστεύουν στην λύτρωση και κρίση του Ιησού, η οποία τους καθιστά δίκαιους, λαβαίνουν τα δώρα του Θεού. Κανένας δεν είναι ευσεβής στα μάτια του Θεού, επειδή κάνουν πολλά λάθη στην προσπάθεια να ζήσουν ευσεβώς.
Το γεγονός ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν παρά να αμαρτάνουν, αποδεικνύει την ασέβειά τους. Επομένως, ζω πιστεύοντας στην σωτηρία του Θεού, αν και είμαι ασεβής. Το να ζεις με πίστη, δεν σημαίνει να ζήσεις όπως ευχαριστεί εσένα. Υπάρχει ένας ορισμένος τρόπος για να ζει κάποιος με πίστη, όταν έχει δικαιωθεί με την πίστη.
Το ευαγγέλιο της σωτηρίας του Ιησού είναι αναγκαίο κάθε μέρα στους αναγεννημένους άγιους. Γιατί; Επειδή οι πράξεις τους στην γη δεν είναι ευσεβείς και δεν μπορούν παρά να αμαρτάνουν σε όλη τους την ζωή. Καθένας χρειάζεται να ακούει τα καλά νέα που λένε ότι ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες του κόσμου μέσω του βαπτίσματός Του. Οι δίκαιοι πρέπει να ακούνε και να θυμούνται το ευαγγέλιο καθημερινά. Τότε, τα πνεύματά τους μπορούν να ζήσουν και να ενισχυθούν ξανά και ξανά. «Εις τον μη εργαζόμενον όμως, πιστεύοντα δε εις τον δικαιούντα τον ασεβή, η πίστις αυτού λογίζεται εις δικαιοσύνην». Για ποιους είναι αυτό το μήνυμα; Αυτό το μήνυμα σχεδιάστηκε για όλους τους ανθρώπους σε αυτό τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων εσάς και εμένα.
Η Βίβλος μάς λέει λεπτομερώς, πώς έγινε δίκαιος ο Αβραάμ. Ο άνθρωπος που εργάζεται, δεν εκτιμά την σωτηρία του Θεού και θα την απορρίψει. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν δίνει ευχαριστίες για το ευαγγέλιο. Πρώτα από όλα, εκείνο που περιγράφει ο στίχος 4 είναι ένα πρόσωπο που εργάζεται, δηλαδή προσπαθεί να κάνει αγαθά έργα για να μπει στην Βασιλεία των Ουρανών. Αυτός ο άνθρωπος δεν ευχαριστεί για την θυσία του Ιησού. Γιατί δεν το κάνει; Επειδή απασχολείται και κάνει πολλές ενάρετες πράξεις ενώ ταυτόχρονα προσφέρει προσευχές μετάνοιας για την συγχώρεση των καθημερινών του αμαρτιών, και έτσι, επειδή σκέφτεται ότι τα κατορθώματά του έχουν συνεργήσει κάπως για να λάβει την συγχώρεση των αμαρτιών του, δεν είναι ευγνώμων για την απόλυτη χάρη του Θεού, που είναι το ευαγγέλιο. Επομένως, αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί αληθινά να λάβει το δώρο της σωτηρίας του Θεού.
Η Βίβλος λέει, «Εις τον μη εργαζόμενον όμως, πιστεύοντα δε εις τον δικαιούντα τον ασεβή, η πίστις αυτού λογίζεται εις δικαιοσύνην» (Ρωμ. 4:5). Αυτό σημαίνει ότι ο Κύριος έσωσε τέλεια εκείνους που ήταν ασεβείς και που οι αμαρτίες τους δεν θα μπορούσαν να συγχωρεθούν από τα έργα τους. Μας δείχνει επίσης ότι η χάρη του Θεού αποκαλύπτεται στους δίκαιους, που σώθηκαν λαβαίνοντας την άφεση των αμαρτιών.
Αλλά ο άνθρωπος που εργάζεται, δεν θεωρεί τη χάρη του Θεού ως χάρη
Το χωρίο της Επιστολής προς Ρωμαίους 4:5 είναι εφαρμόσιμο σε κάποιον που αναγνωρίζει τον Θεό και πιστεύει στους λόγους Του, ακριβώς όπως ο Αβραάμ. Πιστεύουμε στον Κύριο που έσωσε τον ασεβή. Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων μεταξύ των Χριστιανών· εκείνοι που εργάζονται ακόμα για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους, και εκείνοι που έχουν ελευθερωθεί εντελώς από τις αμαρτίες τους. Όπως διαβάζουμε στους στίχους 4 και 5, «Εις τον εργαζόμενον ο μισθός δεν λογίζεται ως χάρις», για αυτό απορρίπτει την χάρη της άφεσης των αμαρτιών, επειδή αφού πιστέψει στον Ιησού έρχεται στον Θεό με τα έργα.
Οι άνθρωποι δεν μπορούν παρά να παραμείνουν αμαρτωλοί, επειδή προσφέρουν τα έργα τους στον Θεό. Το Δόγμα της Δικαίωσης είναι ένα χριστιανικό δόγμα που λέει ότι ο πιστός μπορεί και πρέπει να αγιάζεται βαθμιαία, σιγά-σιγά, ως την μέρα που θα πεθάνει, και έτσι οδηγεί τους πιστούς να απορρίψουν το δώρο της άφεσης των αμαρτιών και να πολεμούν ενάντια στον Θεό. Η Βίβλος δεν λέει ότι κάποιος γίνεται δίκαιος βαθμιαία. Όσοι προσπαθούν να αγιαστούν βαθμιαία, προσευχόμενοι για την συγχώρεση των αμαρτιών, κάνοντας το καλό και καθαρίζοντας την βρομιά τους, αυτοί είναι οι εργαζόμενοι. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που αξίζουν να πάνε στον άδη ως δούλοι του Σατανά. Δεν μπορούν να υπολογιστούν για την δικαιοσύνη, επειδή απορρίπτουν την χάρη του Κυρίου.
Κανένας μας δεν είναι ευσεβής. Εντούτοις, τόσοι πολλοί άνθρωποι κατευθύνονται και πιστεύουν σε λανθασμένη κατεύθυνση αυτή τη στιγμή. Πιστεύουν ότι οι αμαρτίες που πράττουν, συγχωρούνται όταν μετανοούν κάθε μέρα, ενώ ξέρουν ότι ο Ιησούς καθάρισε όλες τις αμαρτίες τους του παρελθόντος. Το κάνουν αυτό επειδή νομίζουν ότι είναι κάπως ευσεβείς. Επιδεικνύουν ενώπιον του Ιησού την καλοσύνη και την καθαρότητά τους. Στο τέλος, στερούνται την άφεση των αμαρτιών, το δώρο του Θεού.
Ποιος είναι μακάριος;
Οι άγιοι που είναι ελευθερωμένοι από όλες τις αμαρτίες τους, έγιναν δίκαιοι πιστεύοντας στον Ιησού. Η απάντηση στην ερώτηση τι είδους άνθρωπος μπορεί να γίνει δίκαιος, είναι η εξής: Ένας άνθρωπος που ξέρει καλά τις αδυναμίες του και δεν είναι ικανός να προσφέρει προσευχές μετάνοιας για τις αμαρτίες του, αυτός είναι ικανός, ανάμεσα από πολλούς άλλους, να γίνει δίκαιος με την πίστη. Μόνο εκείνοι που δεν είναι καλοί στο να κάνουν καλές πράξεις, να κάνουν προσευχές, να κάνουν καλοσύνες, και μάλιστα είναι φτωχοί στο πνεύμα, θα λάβουν το δώρο της άφεσης των αμαρτιών από τον Ιησού. Θα γίνουν δίκαιοι. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κάνει καλά πράγματα ενώπιον του Θεού.
Το μόνο πράγμα που έχουν κάνει είναι να αναγνωρίσουν ειλικρινά τις αμαρτίες τους, λέγοντας, «Έχω αμαρτήσει. Είμαι ένας αμαρτωλός που δεν έχει καμία άλλη επιλογή, παρά να πάει στον άδη όταν πεθαίνει». Τότε ο Ιησούς Χριστός τους δίνει το δώρο της πλήρους σωτηρίας που Εκείνος είχε ολοκληρώσει. Πιστεύοντας στο γεγονός ότι ο Κύριος βαφτίστηκε στον Ποταμό Ιορδάνη από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή για να αναλάβει όλες τις αμαρτίες τους και σταυρώθηκε, επιτρέπει αληθινά σε αυτούς τους αμαρτωλούς να σωθούν από όλες τις αμαρτίες που υπάρχουν στις καρδιές τους. Ντύθηκαν με την ευλογία να γίνουν παιδιά του Θεού. Είναι δώρο του Θεού για τους αμαρτωλούς το να σωθούν από όλες τις αμαρτίες τους μπροστά Του. Ευχαριστώ τον Κύριο Ιησού Χριστό, που με ελευθέρωσε για να μη χαθώ.
Στον στίχο 6, ο Απόστολος Παύλος περιγράφει τον άνθρωπο που ευλογείται από τον Θεό «χωρίς έργων». Διευκρινίζει τα ακόλουθα τρία σημεία αναφορικά με το «έργο». Αρχικά, «ο εργαζόμενος», έπειτα «ο μη εργαζόμενος» και τελικά «χωρίς έργων». Η Βίβλος λέει, «Καθώς και ο Δαβίδ λέγει τον μακαρισμόν του ανθρώπου, εις τον οποίον ο Θεός λογίζεται δικαιοσύνην χωρίς έργων· ‘‘Μακάριοι εκείνοι των οποίων συνεχωρήθησαν αι ανομίαι, και των οποίων εσκεπάσθησαν αι αμαρτίαι. Μακάριος ο άνθρωπος εις τον οποίον ο Κύριος δεν θέλει λογίζεσθαι αμαρτίαν’’» (Ρωμ. 4:6-8). Η φράση «ο Κύριος δεν θέλει λογίζεσθαι αμαρτίαν» δεν σημαίνει ότι ο Θεός λογαριάζει κάποιον ως αναμάρτητο, αν και έχει αμαρτία, αλλά σημαίνει πραγματικά ότι στην πραγματικότητα ο άνθρωπος αυτός δεν έχει καμία αμαρτία.
Ο Θεός μάς μιλάει για την μακαριότητα της ανθρωπότητας. Οι άνθρωποι που έχουν συγχωρεθεί για όλες τις αμαρτίες τους είναι ευτυχείς. Έτσι δεν είναι; Κανένας δεν είναι ευτυχέστερος από μας. Κανένας δεν είναι ευτυχέστερος από κάποιον που έχει λάβει την άφεση των αμαρτιών. Αυτό σημαίνει ότι όποιος έχει αμαρτία, έστω και τόσο μικρή όσο ένα μόριο, θα κριθεί από τον Θεό και δεν μπορεί ποτέ να είναι ευτυχής. Εντούτοις, οι δίκαιοι είναι ευτυχείς, επειδή έχουν την άφεση των αμαρτιών. Ο Θεός λέει, «Μακάριος ο άνθρωπος εις τον οποίον ο Κύριος δεν θέλει λογίζεσθαι αμαρτίαν» (Ρωμ. 4:8).
«Των οποίων εσκεπάσθησαν αι αμαρτίαι», σημαίνει ότι ο Κύριος καθάρισε τις αμαρτίες όλης της ανθρωπότητας. Ο Δαβίδ είπε επίσης, «Μακάριοι εκείνοι των οποίων συνεχωρήθησαν αι ανομίαι». Μακάριοι είναι εκείνοι που οι αμαρτίες τους είναι συγχωρεμένες, παρόλο που αυτοί αμαρτάνουν καθημερινά σε αυτό τον κόσμο. Ο δίκαιος, που έχει λάβει την άφεση των αμαρτιών, έχει σωθεί από τις αμαρτίες όλης της ζωής του μέσω του Ιησού Χριστού. Οι δίκαιοι είναι αληθινά ευτυχείς.
Μακάριοι είναι εκείνοι που οι αμαρτίες τους σκεπάστηκαν
Κατά δεύτερο λόγο, ποιο είδος άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι; «Μακάριοι εκείνοι των οποίων εσκεπάσθησαν αι αμαρτίαι». Πάντοτε αμαρτάνουμε, αλλά το να είναι καλυμμένες οι αμαρτίες κάποιου σημαίνει ότι ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας με το βάπτισμα και τη σταύρωσή Του. Ύστερα από αυτό θα μας κρίνει ο Πατέρας Θεός; Έχουν καλυφθεί όλες οι αμαρτίες των αμαρτωλών; Δεν θα κριθούμε, επειδή ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας, έχυσε το αίμα Του στον Σταυρό και πέθανε για μας επειδή είμαστε εν Αυτώ.
Μακάριοι είναι εκείνοι που σκεπάστηκαν οι αμαρτίες τους. Ο θάνατος, που είναι ο μισθός της αμαρτίας, δεν πέφτει επάνω μας επειδή ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας με το βάπτισμα. Αλληλούια! Είμαστε ευτυχείς. Έχουμε αμαρτία; Όχι. Όλοι όσοι δεν γνωρίζουν τον Ιησού Χριστό, που ήρθε από το ύδωρ και το αίμα, και δεν ξέρουν ότι όλες οι αμαρτίες του κόσμου μεταβιβάστηκαν σε Αυτόν όταν έλαβε το βάπτισμα στον Ποταμό Ιορδάνη, θα έχουν πάντα αμαρτία, παρόλο που πιστεύουν θερμά στον Ιησού.
Αλλά εκείνοι που ξέρουν την αλήθεια της σωτηρίας και πιστεύουν σε αυτήν, δεν έχουν καμία αμαρτία. Μακάριοι είναι εκείνοι που σκεπάστηκαν οι αμαρτίες τους. Μακάριοι είναι εκείνοι που έχουν μεταβιβάσει όλες τις αμαρτίες τους στον Ιησού Χριστό όταν Εκείνος βαφτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. Ποιος είναι πραγματικά ευτυχής σε αυτό τον κόσμο; Μακάριοι είναι εκείνοι που, παρά τις αδυναμίες τους, έχουν τον Σωτήρα για αυτούς. Μακάριοι είναι εκείνοι που πιστεύουν στον Ιησού, τον Σωτήρα, ο Οποίος ανέλαβε όλες τις αμαρτίες τους, συμπεριλαμβανομένης και της μικρότερης αμαρτίας, και που σταυρώθηκε για να κριθεί στην θέση τους.
Μακάριος είναι ο άνθρωπος στον οποίο ο Κύριος δεν καταλογίζει αμαρτία
Μακάριοι είναι εκείνοι που πιστεύουν στην αλήθεια της σωτηρίας και έχουν μέσα τους τον καλό Ποιμένα. Τρίτο, ο Δαβίδ είπε, «Μακάριος ο άνθρωπος εις τον οποίον ο Κύριος δεν θέλει λογίζεσθαι αμαρτίαν» (Ρωμ. 4:8).
Εμείς που έχουμε την άφεση των αμαρτιών είμαστε δίκαιοι, παρόλο που είμαστε αδύναμοι. Η σάρκα μας είναι ακόμα αδύναμη, παρόλο που είμαστε δίκαιοι με την πίστη. Ανέλαβε ο Κύριος όλες τις αμαρτίες μας μέσω του βαπτίσματός Του; Θεωρεί ο Κύριος ότι πρέπει να κριθούμε; Όχι. Ο Κύριος δεν θεωρεί ότι πρέπει να κριθούμε, παρόλο που είμαστε ανεπαρκείς και αδύναμοι. Γιατί ο Κύριος δεν καταλογίζει αμαρτία σε μας; Επειδή πλήρωσε ήδη την ποινή της αμαρτίας και κρίθηκε Εκείνος για μας. Ο Κύριος ούτε θυμάται τις αμαρτίες του ανθρώπου που γίνεται δίκαιος πιστεύοντας, ούτε λογαριάζει ότι αυτός θα πρέπει να κριθεί.
Μακάριος είναι ο άνθρωπος που γίνεται δίκαιος με την πίστη. Μακάριος είναι ο άνθρωπος που αναγεννιέται εξ ύδατος και Πνεύματος (Ιωάν. 3:5). Εμείς συνήθως ακολουθούμε τα κοσμικά πράγματα και χάνουμε την ευλογία Του, ξεχνώντας το γεγονός ότι ο Θεός μάς έσωσε και μας ευλόγησε. Θα είμαστε αντιμέτωποι με τον Θεό αν χάσουμε την χάρη Του. Πρέπει να έχουμε την χάρη του Θεού στον νου μας. Η σωτηρία του Θεού υπάρχει μέσα στους πιστούς.
Το Άγιο Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σε εκείνους που έχουν καθαριστεί οι αμαρτίες τους. Μόνο οι δίκαιοι δεν θα κριθούν από τον Θεό. Μακάριοι είναι εκείνοι που και σε αυτό τον κόσμο και στην Βασιλεία των Ουρανών δεν κρίνονται από τον Θεό. Γιατί; Επειδή λογαριάζονται από τον Θεό ότι είναι δίκαιοι, έλαβαν την αγάπη Του και έγιναν παιδιά Του.
Γινόμαστε μακάριοι με την πίστη
Μακάριοι είναι εκείνοι που έγιναν δίκαιοι με την πίστη. Είναι οι αναγεννημένοι μακάριοι στα μάτια του Θεού; —Ναι.— Ο Απόστολος Παύλος είπε, «Πάντοτε χαίρετε. Αδιαλείπτως προσεύχεσθε, κατά πάντα ευχαριστείτε» (Προς Θεσσαλονικείς 1 5:16-18) επειδή ευλογήθηκε με την πίστη ως απόγονος του Αβραάμ, του πατέρα της πίστης. Και εμείς επίσης είμαστε απόγονοι του Αβραάμ. Ο Αβραάμ σώθηκε πιστεύοντας στον λόγο του Θεού, ακριβώς όπως και εμείς. Ο Θεός είπε στον Αβραάμ, «Μη φοβού, Άβραμ· εγώ είμαι ο υπερασπιστής σου· ο μισθός σου θέλει είσθαι πολύς σφόδρα» (Γέν. 15:1).
Αλλά ο Αβραάμ είπε, «“Δέσποτα Κύριε, τι θέλεις δώσει εις εμέ, ενώ εγώ απέρχομαι άτεκνος, ο δε κληρονόμος της οικίας μου είναι ούτος ο εκ Δαμασκού Ελιέζερ;” Τότε ο Αβραάμ είπε, “Ιδού δεν έδωκας εις εμέ σπέρμα· και ιδού, ο οικέτης μου θέλει με κληρονομήσει!” και ιδού, λόγος Κυρίου έγεινε προς αυτόν, λέγων, “Δεν θέλει σε κληρονομήσει ούτος· αλλ’ εκείνος όστις θέλει εξέλθει εκ των σπλάγχνων σου, αυτός θέλει σε κληρονομήσει”· και έφερεν αυτόν έξω, και είπεν, “Ανάβλεψον τώρα εις τον ουρανόν, και αρίθμησον τα άστρα, εάν δύνασαι να εξαριθμήσης αυτά”. Και είπε προς αυτόν, “Ούτω θέλει είσθαι το σπέρμα σου”». Έτσι ο Αβραάμ πίστεψε στους λόγους του Κυρίου.
Μπορείτε σε αυτό τον κόσμο να πιστέψετε στον λόγο του Θεού όπως ο Αβραάμ; Δεν φαίνεται αδύνατο για τους ανθρώπους να το κάνουν αυτό; Η σύζυγος του Αβραάμ ήταν πολύ μεγάλη για να γεννήσει γιο. Αλλά ο Αβραάμ πίστεψε στον λόγο του Θεού σε μια εποχή που υπήρχε λίγη ελπίδα. Για αυτό στα μάτια του Θεού ο Αβραάμ θεωρήθηκε ότι ήταν δίκαιος.
Ο Ιησούς καθάρισε όλες τις αμαρτίες μας. Ο Ιησούς πήρε επάνω Του όλες τις αμαρτίες μας με το βάπτισμά Του και κρίθηκε για μας με το αίμα Του. Όταν δεχτήκαμε την άφεση των αμαρτιών και την σωτηρία του Θεού, επειδή ήμασταν τόσο ασεβείς ενώ άλλοι δεν πίστεψαν, γίναμε οι απόγονοι του Αβραάμ. Η Βίβλος λέει, «Διότι το μωρόν του Θεού είναι σοφώτερον των ανθρώπων· και το ασθενές του Θεού είναι ισχυρότερον των ανθρώπων» (1Κορ. 1:25). Ο Θεός μετατρέπει εκείνους που πιστεύουν στο ευαγγέλιο του Θεού σε παιδιά Του, μέσω της πίστης τους στο βάπτισμα του Ιησού (το ύδωρ) και στον Σταυρό Του (το αίμα). Αυτό μπορεί να φαίνεται ανόητο στην ανθρωπότητα, αλλά η σωτηρία του Θεού και η σοφία Του για την άφεση των αμαρτιών λειτουργούν με αυτό τον τρόπο. Μπορεί επίσης να φαίνεται ανόητο από ανθρώπινη άποψη, αλλά ο Θεός έσωσε τους αμαρτωλούς από όλες τις αμαρτίες τους με το δώρο Του.
Ο Ιησούς κάλεσε έναν στους δέκα χιλιάδες ανθρώπους από τις τέσσερις γωνίες του κόσμου, τους ευλόγησε και τους έσωσε, και δέχτηκε δόξα από αυτούς. Ευλογηθήκαμε ή όχι; —Ναι.— Μη ξεχνάτε ότι δεν ήταν λόγω των έργων σας. Ευλογούμαστε επειδή πιστέψαμε στις ευλογίες που μάς έδωσε ο Θεός, και επειδή μας έδωσε την πίστη μέσω των λόγων Του. Ο Θεός μάς έκανε παιδιά Του ερχόμενος από το ύδωρ, το αίμα και το Πνεύμα (1Ιωάν. 5:4-8), και επειδή μας έδωσε την αγάπη Του.
Είμαστε μακάριοι, παρόλο που ζούμε στην γη με πολλές αδυναμίες. Δίνω πραγματικά ευχαριστίες στον Κύριο. Μας έδωσε αυτές τις πολύτιμες ευλογίες, δεν καταλόγισε αμαρτία, συγχώρεσε όλες τις ανομίες μας και μας κάλυψε, μάλιστα τότε που εμείς οι ασεβείς δεν ήμασταν ικανοί να εργαστούμε για την αγιοποίησή μας. Έχουμε γίνει μακάριοι με την σωτηρία, μόνο μέσω της πίστης.
Copyright © 2021 by The New Life Mission