Search

Predigten

Temat 9: List do Rzymian

[4-2] Ci, Którzy Otrzymali Błogosławieństwa Niebiańskie Poprzez Wiarę (List do Rzymian 4:1–8)

(List do Rzymian 4:1–8)
„Cóż więc powiemy, co zyskał Abraham, nasz ojciec, według ciała? Jeśli bowiem Abraham został usprawiedliwiony z uczynków, ma się czym chlubić, ale nie przed Bogiem. Cóż bowiem mówi Pismo? Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to poczytane za sprawiedliwość. A temu, kto pracuje, zapłata nie jest uznana za łaskę, ale za należność. Temu zaś, kto nie pracuje, lecz wierzy w Tego, który usprawiedliwia bezbożnego, jego wiara zostaje poczytana za sprawiedliwość. Jak i Dawid mówi, że błogosławiony jest człowiek, któremu Bóg przypisze sprawiedliwość bez uczynków, mówiąc: Błogosławieni, których nieprawości są przebaczone i których grzechy są zakryte. Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczyta grzechu”.
 


Błogosławieni, których grzechy zostały zgładzone 

 
Dziękuję Panu za uratowanie wielu dusz w dzisiejszych dniach. Biblia mówi o błogosławionych ludziach w 4 rozdziale Listu do Rzymian, więc chciałbym porozmawiać o tych, którzy zostali błogosławieni.
„Jak i Dawid mówi, że błogosławiony jest człowiek, któremu Bóg przypisze sprawiedliwość bez uczynków, mówiąc: Błogosławieni, których nieprawości są przebaczone i których grzechy są zakryte. Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczyta grzechu” (List do Rzymian 4:6-8). Biblia mówi o ludziach, którzy zostali błogosławieni przed Bogiem. Naprawdę błogosławieni są ci, których grzechy zostały zgładzone przed Bogiem i którym Pan nie poczyta grzechu.
Zanim zagłębimy się w Pismo Święte, zbadajmy nasz obecny stan. Biblia mówi o błogosławionych ludziach, którzy otrzymali przebaczenie grzechów. Zastanówmy się więc, czy my również zasługujemy na błogosławieństwo, czy nie.
Nie ma na świecie ani jednej osoby, która nie grzeszy. Ludzkość popełnia tyle samo grzechu co obłok i mgła, tak jak jest to napisane w Księdze Izajasza 44:22. Nikt nie jest w stanie uniknąć Bożego sądu bez łaski Jezusa Chrystusa.
Zostaliśmy uwolnieni od naszych grzechów i od Bożego sądu przez chrzest Jezusa i krew na Krzyżu, przez które Pan dał nam przebaczenie grzechów. Co więcej, możemy teraz żyć dzięki ofierze złożonej przez Jezusa Chrystusa. Czy może istnieć ktoś, kto nigdy nie popełnia grzechu przez całe swoje życie na tym świecie? Niezależnie od tego, czy ktoś otrzymał przebaczenie grzechów, czy nie, grzeszy przez całe życie. Ponieważ nieustannie popełniamy grzechy, nawet nie zdając sobie z tego sprawy, naszym przeznaczeniem jest otrzymanie sądu za grzechy.
Wierzę w to, że osoba, która posiada choćby najmniejszą ilość grzechu, pójdzie do piekła. Czemu? Ponieważ Biblia mówi, że zapłatą za grzech jest śmierć (List do Rzymian 6:23). Zapłata za grzech, jakakolwiek by nie była, powinna zostać zapłacona, a grzechy zostaną odpuszczone dopiero po zapłaceniu ceny. Grzech niesie za sobą jedynie karę.
Żyjemy pośród wszelkiego rodzaju grzechów, zarówno ciężkich, jak i małych, takich jak grzechy spowodowane ignorancją, grzechy popełnione ze świadomością i grzechy spowodowane przez nasze słabości. Ściśle mówiąc, nie możemy się powstrzymać od przyznania się do naszych grzechów przed Bogiem, nawet jeśli mamy dobre wymówki, by Mu je przedstawić. Czy zgadzasz się z tą koncepcją? Nie jest właściwe, abyśmy odmówili przyznania się do naszych grzechów, mimo to, że wszystkie nasze grzechy zostały przebaczone. Każdy musi przyznać się do rzeczy, do których należy się przyznać. 
 


Jedynie sprawiedliwi mogą wielbić Pana

 
Sprawiedliwi, których grzechy i nieprawości zostały już przebaczone i zakryte, są bezgrzeszni i składają podziękowania Bogu. Nie możemy nie dziękować Bogu w każdej godzinie i minucie, ilekroć stajemy przed Nim, bo Pan zabrał wszystkie nasze grzechy, chociaż nasze grzechy są jak mgła. Składamy dzięki Panu, który zabrał wszystkie nasze grzechy, przyjąwszy chrzest od Jana Chrzciciela w rzece Jordan i przyjął wyrok na Krzyżu zamiast nas.
Gdyby Pan nie wziął na Siebie wszystkich naszych grzechów przez Swój chrzest, ani nie został ukrzyżowany i umarł, aby zapłacić cenę za grzech, czy moglibyśmy zuchwale nazywać Go Ojcem? Jak mogliśmy chwalić Pana? Jak moglibyśmy wychwalać imię Boga, dziękować za Jego dar zbawienia i wychwalać Go? Wszystko to jest zasługą daru łaski Bożej.
Tymczasem my, święci, możemy chwalić Pana i dziękować Mu, ponieważ nasze grzechy zostały już zmyte. Poprzez ofiarę Chrystusa i fakt, że Pan zgładził wszystkie nasze grzechy, w tym grzechy tak małe, jak drobina, możemy chwalić Pana.
Chociaż nasze grzechy zostały nam przebaczone, żyjąc na tej ziemi nie możemy stać się doskonałymi poprzez nasze uczynki. Wszyscy jesteśmy słabi, ale my, sprawiedliwi, wychwalamy Pana, który Swoją łaską zapłacił za wszystkie grzechy grzeszników. Czy jesteś w ciemności? Bez względu na to, jakie rodzaje ciemności mogą istnieć, jeśli uznamy przed Bogiem choćby najmniejszą część grzechu, jeśli wyznamy, że zgrzeszyliśmy przed Bogiem i jeśli wierzymy w Pana, który zgładził wszystkie te grzechy, prawda Pańska pozwoli nam wychwalać Go i dziękować Mu. Stajemy się świętymi, którzy nie mogą nie wychwalać Jezusa Chrystusa z powodu Jego łaski i przebaczenia grzechów. Ponadto stajemy się czcicielami Boga po otrzymaniu łaski przebaczenia grzechów w naszych sercach.
 

Jest to dar Boży, jeśli stajemy się sprawiedliwi bez uczynków
 
„Cóż więc powiemy, co zyskał Abraham, nasz ojciec, według ciała? Jeśli bowiem Abraham został usprawiedliwiony z uczynków, ma się czym chlubić, ale nie przed Bogiem. Cóż bowiem mówi Pismo? Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to poczytane za sprawiedliwość. A temu, kto pracuje, zapłata nie jest uznana za łaskę, ale za należność. Temu zaś, kto nie pracuje, lecz wierzy w Tego, który usprawiedliwia bezbożnego, jego wiara zostaje poczytana za sprawiedliwość” (List do Rzymian 4:1–5).
Ludzki grzech jest zmazany dopiero po zapłaceniu za niego ceny. Czy jesteście pewni, że wasze sumienie zostało oczyszczone? Bez względu na to, jakie to byłyby grzechy, nasze sumienie może zostać oczyszczone dopiero po zapłaceniu za grzech. My, grzesznicy, nie mieliśmy innego wyjścia, jak tylko umrzeć, lecz to Pan umarł za nasze grzechy. Stąd też grzesznicy stali się sprawiedliwi przez zbawienie.
W 4 rozdziale Listu do Rzymian Paweł powiedział, że grzesznicy zostali zbawieni przez Jezusa Chrystusa, który wziął na Siebie wszystkie grzechy świata w rzece Jordan i został ukrzyżowany, aby zostać osądzonym za te grzechy, posługując się Abrahamem, przodkiem wiary, który uwierzył w słowo Boże, jako przykładem. Biblia mówi, że Abraham stał się sprawiedliwy, ponieważ wierzył w Boga. Nie został zbawiony poprzez własne uczynki, ale poprzez wiarę w słowo Boże. Dlatego Bóg uznał go za sprawiedliwego. Abraham otrzymał zbawienie, wierząc w słowa Boga i stał się ojcem wszystkich wierzących. Stał się sprawiedliwy, wierząc w przymierze z Bogiem.
Czym jest zbawienie od grzechu i łaska Boża, które zostały dane nam grzesznikom? Pomyślmy o tym, aby wyjaśnić tę kwestię. „A temu, kto pracuje, zapłata nie jest uznana za łaskę, ale za należność” (List do Rzymian 4:4). Ten werset mówi o zbawieniu Boga, który zbawił nas od wszystkich grzechów. Mówi o odpuszczeniu grzechów. „A temu, kto pracuje, zapłata nie jest uznana za łaskę, ale za należność”. Jeśli człowiek otrzyma zapłatę za swoją pracę, czy będzie uważał swoje wynagrodzenie za łaskę, czy za należność? Paweł Apostoł wyjaśnia zbawienie na przykładzie Abrahama. To naturalne, że człowiek, który pracował, otrzymał w zamian wynagrodzenie za swoją pracę. Jednakże, jeśli zostaliśmy uczynieni sprawiedliwymi jako święci, nawet jeśli nie wiedliśmy doskonałego życia, dzieje się to dzięki darowi Bożemu, a nie dzięki naszym własnym wysiłkom.
„A temu, kto pracuje, zapłata nie jest uznana za łaskę, ale za należność” (List do Rzymian 4:4). Zbawienie przez odpuszczenie grzechów jest wynikiem chrztu Pana i przelania krwi ofiary. Zbawienie stało się możliwe dzięki łasce i darowi odpuszczenia grzechów. Ludzkość nie może powstrzymać się grzeszenia, więc jest zmuszona przyznać, że zgrzeszyła. Nie można zmyć swoich grzechów, bez względu na to, w jakie doktryny się wierzy, ani jak bardzo będzie się modlić za swoje grzechy.
Jedynym sposobem, w jaki grzesznicy mogą zmyć swoje grzechy, jest wiara w zbawienie, które mówi, że Pan wziął na Siebie grzechy świata, przyjmując chrzest od Jana Chrzciciela w rzece Jordan i zostając ukrzyżowanym, aby otrzymać zastępczo sąd za grzechy. Grzesznicy nie mają uprawnień, aby zapłacić za swoje grzechy jakimkolwiek własnym poświęceniem. Wszystko, co mogą zrobić grzesznicy, to wierzyć w zbawienie przez odpuszczenie grzechów. Jedyne, na czym mogą polegać, to Boża łaska.
Przyjmując chrzest w rzece Jordan, Jezus zabrał wszystkie nasze grzechy w najbardziej odpowiedni sposób, a ofiarując się na Krzyżu, zbawił grzeszników od wszystkich grzechów. Obejmuje to małe grzechy, które popełniamy z powodu naszych słabości wynikających z oszustwa Szatana oraz grzechy tak wielkie jak olbrzymia góra. Dlatego grzesznicy otrzymali zbawienie przez wiarę w chrzest i krew Jezusa Chrystusa. Dzięki darmowemu darowi Bożemu zbawienia my, którzy byliśmy grzesznikami, teraz jesteśmy sprawiedliwi.
 

Przebaczenie grzechów jest udzielane tylko przez łaskę i jako dar
 
Paweł Apostoł mówi o tym, w jaki sposób grzesznik jest zbawiony od wszystkich swoich grzechów. „A temu, kto pracuje, zapłata nie jest uznana za łaskę, ale za należność”. Wyjaśnia łaskę zbawienia, porównując ją do pracy na tym świecie. Jeśli grzesznik, który pracował przed Bogiem, mówi, że uzyskał zbawienie od swoich grzechów, to nie jest to z daru Bożego, ale z jego pracy. Przebaczenie grzechów jest udzielane tylko przez łaskę i jako dar. Żadne z naszych czynów nie są objęte łaską Bożą. Czy zbawienie od grzechu było darem otrzymanym przez nas od Boga, czy nie? Tak, było. Nie mieliśmy innego wyboru, jak tylko zginąć z powodu naszych grzechów. Jednak Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel, wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy, przyjmując chrzest od Jana Chrzciciela w rzece Jordan. 
Zostaliśmy zbawieni od naszych grzechów, wierząc w to, że Jezus Chrystus zapłacił za grzech Swoją śmiercią umierając za nas. Uświęcił nas, zabierając wszystkie nasze grzechy przez Swój chrzest i zbawił nas od wszystkich naszych grzechów, będąc ukrzyżowanym. Wszystko to pochodzi z łaski zbawienia Jezusa. Nasze ocalenie było możliwe dzięki łasce Bożej. To dar. Jest on bezpłatny. Grzesznicy zostali zbawieni dzięki miłości Boga do nich. Jezus przez Swój chrzest zabrał wszystkie nasze grzechy i zbawił grzeszników od wszystkich grzechów świata jak i od wszystkich sądów Bożych poprzez ukrzyżowanie.
„Temu zaś, kto nie pracuje, lecz wierzy w Tego, który usprawiedliwia bezbożnego, jego wiara zostaje poczytana za sprawiedliwość” (List do Rzymian 4:5). Wcześniej rozmawialiśmy o osobie, która pracuje. Wyrażenie „kto nie pracuje” odnosi się do tych, którzy nie wykonują żadnych cnotliwych uczynków, aby stać się sprawiedliwymi. Paweł kontynuuje resztę tego wersetu, mówiąc: „lecz wierzy w Tego, który usprawiedliwia bezbożnego, jego wiara zostaje poczytana za sprawiedliwość”.
Posługuje się bezbożnymi jako przykładem, aby wyjaśnić sprawiedliwość Boga. Co to znaczy być bezbożnym? „Bezbożny” to taki, który nie boi się Boga i po prostu wiedzie luźne życie aż do ostatniego tchnienia, co jest dokładnym przeciwieństwem bycia pobożnym. To słowo wskazuje na tego, który grzeszy przed Bogiem aż do dnia śmierci. To prawda, że ludzie rodzą się pełni grzechu. Co więcej, przeznaczeniem ludzi było otrzymanie sądu Bożego za swoje grzechy. 
Jednakże napisano: „Temu zaś, kto nie pracuje, lecz wierzy w Tego, który usprawiedliwia bezbożnego, jego wiara zostaje poczytana za sprawiedliwość”. Tutaj wyrażenie „Temu zaś, kto nie pracuje”, oznacza „mimo, że nie jest pobożny”. Czy jesteśmy pobożni przed Bogiem? ─Nie, nie jesteśmy─.
Pan mówi do nas, bezbożnych: „Jesteście bez grzechu i jesteście sprawiedliwi”. Pan zabrał zapłatę za wszystkie nasze grzechy i zapłacił za nie. Czy wierzysz, że Jezus już całkowicie zapłacił cenę za grzechy? Dla wierzącego jego wiara jest poczytana za sprawiedliwość. „Macie rację. Naprawdę w to wierzycie. Jesteście Moim sprawiedliwym ludem. Nie macie grzechu, ponieważ zmyłem go, kiedy zostałem ochrzczony przez Jana Chrzciciela i będąc osądzonym za wszystkie wasze grzechy na Krzyżu!” 
Mimo, że cała ludzkość jest bezbożna, Bóg zabrał wszystkie bezbożne grzechy tego świata przez chrzest Jezusa. Bóg posłał Swojego Jednorodzonego Syna i zgładził grzechy Jego chrztem i ukrzyżowaniem w miejsce bezbożnych. Bóg spełnił zarówno prawa, które mówiły, że zapłatą za grzech jest śmierć, jak i prawo Bożej miłości jednocześnie. Uratował wszystkich grzeszników od ich grzechów.                 
Bóg mówi do tych, którzy wierzą, że Jezus zabrał wszystkie grzechy tego świata w rzece Jordan przez Swój sprawiedliwy czyn w imieniu grzeszników: „Tak, jesteście bezgrzeszni. Mój Syn was ocalił. Zostaliście zbawieni”. Dlatego są sprawiedliwi, nawet jeśli nie byli pobożni. Kiedy Bóg widzi ich wiarę w zbawienie Pana, mówi, że są Jego bezgrzesznymi ludźmi, pomimo tego, że są bezbożni. Błogosławieni są ci, którym Pan nie poczyta grzechu.
Bóg pyta nas, czy jesteśmy pobożni. „Temu zaś, kto nie pracuje, lecz wierzy w Tego, który usprawiedliwia bezbożnego, jego wiara zostaje poczytana za sprawiedliwość”. Czy spełniamy dobre uczynki? Nie możemy czynić dobra, mamy tylko skłonność do grzeszenia. Niemniej jednak sam Bóg zbawił nas darem zbawienia. Wierzymy w zbawienie Pana, czyli w chrzest i krew Jezusa!
 

Musimy żyć z wiary w zbawienie Pańskie
 
Zaczynamy chwalić Pana i dziękować za Jego dar miłości i łaski zbawienia od grzechów, wiedząc, jak chętnie zapłacił całą cenę za grzechy nas, bezbożnych. Nie możemy Mu wystarczająco dziękować za to, że zapłacił cenę za nasze grzechy poprzez Swój chrzest i Krzyż, kiedy przyznajemy, że jesteśmy bezbożni wobec Boga. Tymczasem nie możemy dziękować za łaskę Bożą, jeśli myślimy, że jesteśmy pobożni.
Osobie, która wierzy w Jezusa Chrystusa, który usprawiedliwia bezbożnych, jego wiara jest uznawana za sprawiedliwość. Ci, którzy wierzą w odkupienie i sąd Jezusa, który czyni ich sprawiedliwymi, otrzymują dary Boże. Nikt nie jest pobożny wobec Boga, ponieważ popełnia wiele błędów, próbując żyć pobożnie.
Fakt, że ludzie nie mogą powstrzymać się od grzeszenia, dowodzi ich bezbożności. Dlatego żyję wiarą w Boże zbawienie, chociaż jestem bezbożny. Żyć z wiary nie oznacza żyć tak, jak się chce. Istnieje określony sposób życia z wiary dla tego, kto stał się prawy poprzez wiarę.
Na nowo narodzeni święci potrzebują każdego dnia ewangelii zbawienia Jezusa. Czemu? Ponieważ ich czyny nie są pobożne na ziemi i nie mogą zrobić nic, jak tylko grzeszyć przez całe życie. Każdy powinien usłyszeć dobrą nowinę, która mówi, że Jezus zabrał wszystkie grzechy świata przez Swój chrzest. Sprawiedliwi muszą każdego dnia słuchać i przypominać sobie ewangelię. Wtedy ich duch może żyć i być wielokrotnie wzmacniany niczym źródło. „Temu zaś, kto nie pracuje, lecz wierzy w Tego, który usprawiedliwia bezbożnego, jego wiara zostaje poczytana za sprawiedliwość”. Dla kogo jest to przesłanie? To przesłanie jest przeznaczone dla wszystkich ludzi na tym świecie.
Biblia szczegółowo opisuje, jak Abraham stał się sprawiedliwy. Osoba, która pracuje, nie docenia zbawienia Bożego, i je odrzuci. Taka osoba nie dziękuje za ewangelię. Po pierwsze, werset 4 opisuje osobę, która pracuje, to znaczy stara się czynić cnotliwe czyny, aby wejść do Królestwa Niebieskiego. Taka osoba nigdy nie dziękuje za ofiarę Jezusa. Dlaczego nie? Ponieważ pracuje i czyni wiele cnotliwych czynów, ofiarowując modlitwy pokutne o wybaczenie jej codziennych grzechów, a tym samym myśli, że jej własne czyny w jakiś sposób wpłynęły na otrzymanie przebaczenia jej grzechów i nie jest wdzięczna za Jego absolutną łaskę, którą jest ta ewangelia. Dlatego taka osoba nie może naprawdę otrzymać daru zbawienia Bożego.
Biblia mówi: „Temu zaś, kto nie pracuje, lecz wierzy w Tego, który usprawiedliwia bezbożnego, jego wiara zostaje poczytana za sprawiedliwość” (List do Rzymian 4:5). Oznacza to, że Pan doskonale zbawił tych, którzy byli bezbożni i których grzechów nie można było wybaczyć ich własnymi uczynkami. Pokazuje nam również, że łaska Boża objawia się sprawiedliwym, którzy zostali zbawieni przez otrzymanie przebaczenia grzechów.
 

Ale osoba, która pracuje, nie uznaje Bożej łaski jako łaski
 
List do Rzymian 4:5 odnosi się do tego, kto uznaje Boga i wierzy w Jego słowa, tak jak robił to Abraham. Wierzymy w Pana, który zbawił bezbożnych. Wśród chrześcijan są dwa rodzaje ludzi: ci, którzy wciąż pracują, aby otrzymać przebaczenie za swoje grzechy, i ci, którzy zostali całkowicie uwolnieni od swoich grzechów. Jak jest napisane w wersetach 4 i 5, „temu, kto pracuje” i nie uważa zapłaty jako łaski, odrzuca łaskę odpuszczenia grzechów, ponieważ nawet po uwierzeniu w Jezusa, przychodzi do Boga z uczynkami.
Ludzie pozostają grzesznikami, ponieważ ofiarowują Bogu swoje czyny. Doktryna o usprawiedliwieniu jest doktryną chrześcijańską, która głosi, że wierzący może i powinien być stopniowo uświęcany, aż do dnia śmierci. Ta doktryna prowadzi wierzących do odrzucenia daru odpuszczenia grzechów i do walki z Bogiem. Biblia nie mówi, że człowiek staje się sprawiedliwy stopniowo. Pracują ci, którzy starają się coraz bardziej uświęcać, modląc się o przebaczenie grzechów, czynienie dobra i oczyszczanie z brudu. To są ludzie, którzy zasługują na pójście do piekła jako słudzy Szatana. Nie można ich poczytać za sprawiedliwych, ponieważ odrzucają łaskę Pana.
Nikt z nas nie jest pobożny. Jednak tak wielu ludzi wierzy i zmierza w złą stronę w tej chwili. Wierzą, że ich rzeczywiste grzechy są odpuszczone, kiedy codziennie odpokutują, wiedząc, że Jezus zmył wszystkie ich przeszłe grzechy. Robią to, ponieważ myślą, że są trochę pobożni. Pokazują swoją dobroć i czystość przed Jezusem. W rezultacie nie otrzymują przebaczenia grzechów, daru Bożego.
 

Kto jest błogosławiony?
 
Święci, którzy zostali uwolnieni od wszystkich swoich grzechów, stali się sprawiedliwymi, wierząc w Jezusa. Odpowiedź na pytanie, jaka osoba może stać się sprawiedliwa, jest następująca: spośród ludzi, osoba, która dobrze zna swoje słabości i nie jest w stanie ofiarować modlitw pokutnych za swoje grzechy, może stać się sprawiedliwą przez wiarę. Tylko ci, którzy nie są dobrzy w czynieniu dobrych uczynków, modlitwie, pobożności i ubodzy w duchu, otrzymają dar przebaczenia grzechów od Jezusa. Zostaną uczynieni sprawiedliwymi. Ci ludzie nie czynili dobrych rzeczy przed Bogiem.
Jedyne, co zrobili, to szczerze przyznali się do swoich grzechów, mówiąc: „Zgrzeszyłem. Jestem grzesznikiem, który nie ma innego wyboru, jak tylko pójść do piekła, gdy umrze”. Następnie Jezus Chrystus daje mu dar całkowitego zbawienia, którego dokonał. Wiara we fakt, że Pan został ochrzczony przez Jana Chrzciciela w rzece Jordan, aby zgładzić wszystkie ich grzechy i został ukrzyżowany, naprawdę umożliwia grzesznikom zbawienie od wszystkich grzechów w ich sercach. Zostali odziani w błogosławieństwo stania się dziećmi Bożymi. Darem Boga dla grzeszników jest zbawienie od wszystkich grzechów. Dziękuję Panu, Jezusowi Chrystusowi, za wybawienie mnie od śmierci.
W wersecie 6 apostoł Paweł opisuje człowieka pobłogosławionego przez Boga „bez uczynków”. Wyjaśnia następujące trzy fragmenty dotyczące „pracy”. Najpierw „temu, kto pracuje”, potem „temu zaś, kto nie pracuje”, a na końcu „bez uczynków”. Biblia mówi: „Jak i Dawid mówi, że błogosławiony jest człowiek, któremu Bóg przypisze sprawiedliwość bez uczynków, mówiąc: Błogosławieni, których nieprawości są przebaczone i których grzechy są zakryte. Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczyta grzechu” (List do Rzymian 4:6–8). „Bycie poczytanym przez Pana” nie oznacza, że Bóg uważa osobę za bezgrzeszną, nawet jeśli jest z grzechem, ale naprawdę oznacza, że osoba ta faktycznie nie ma grzechu.
Bóg mówi nam o błogosławieństwie ludzkości. Ludzie, którym przebaczono wszystkie grzechy, są szczęśliwi, prawda? Nikt nie jest bardziej szczęśliwy niż my. Nikt nie jest szczęśliwszy niż osoba, która otrzymała odpuszczenie grzechów. Oznacza to, że każdy, kto ma grzech, choćby mały jak drobina, zostanie osądzony przez Boga i nigdy w ogóle nie będzie szczęśliwy. Jednak sprawiedliwi są szczęśliwi, ponieważ mają przebaczenie grzechów. Bóg mówi: „Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczyta grzechu” (List do Rzymian 4:8)  
„Których grzechy są zakryte” oznacza, że Pan zmył wszystkie grzechy ludzkości. Dawid również powiedział: „Błogosławieni, których nieprawości są przebaczone”. Błogosławieni są ci, którym odpuszczono grzechy, chociaż codziennie grzeszą na tym świecie. Sprawiedliwi, którzy otrzymali przebaczenie grzechów, zostali zbawieni na całe życie od grzechów przez Jezusa Chrystusa. Sprawiedliwi są naprawdę szczęśliwi.
 

Błogosławieni, których grzechy są zakryte
 
Po drugie, jaka osoba jest szczęśliwa? “Błogosławieni których grzechy zostały zakryte”. Zawsze grzeszymy, ale co oznacza zakrycie czyichś grzechów, jest to fakt, że Jezus zabrał wszystkie nasze grzechy przez Swój chrzest i ukrzyżowanie. Czy więc Bóg Ojciec będzie nas sądził? Czy wszystkie grzechy grzeszników zostały zakryte? Nie będziemy sądzeni, ponieważ Jezus zabrał wszystkie nasze grzechy, przelał Swoją krew na Krzyżu i umarł za nas, ponieważ jesteśmy w Nim.
Błogosławieni, których grzechy są zakryte. Śmierć, która jest zapłatą za grzech, nie spada na nas, ponieważ Jezus zabrał wszystkie nasze grzechy przez chrzest. Alleluja! Jesteśmy szczęśliwi. Czy mamy grzech? Nie. Ci, którzy ani nie znają Jezusa Chrystusa, który przyszedł przez wodę i krew, ani nie wiedzą, że wszystkie grzechy świata zostały złożone na Niego, kiedy przyjął chrzest w rzece Jordan, zawsze będą mieli grzech, nawet jeśli gorąco wierzą w Jezusa.
Jednak ci, którzy wiedzą o prawdzie zbawienia i wierzą w nią, nie mają grzechu. Błogosławieni, których grzechy są zakryte. Błogosławieni, którzy oddali wszystkie swoje grzechy Jezusowi Chrystusowi w chwili, gdy został ochrzczony przez Jana Chrzciciela. Kto jest naprawdę szczęśliwy na tym świecie? Błogosławieni, którzy pomimo swych słabości mają dla siebie Zbawiciela. Błogosławieni, którzy wierzą w Jezusa, Zbawiciela, który zgładził wszystkie ich grzechy, łącznie z najmniejszymi, i który został ukrzyżowany, aby w ich miejsce być osądzonym.
 

Błogosławiona osoba, której Pan nie poczyta grzechu
 
Błogosławieni, którzy wierzą w prawdę zbawienia i mają w sobie dobrego Pasterza. Po trzecie, Dawid powiedział: „Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczyta grzechu” (List do Rzymian 4:8).
My, którzy mamy odpuszczenie grzechów, jesteśmy sprawiedliwi, pomimo, że jesteśmy słabi. Nasze ciało jest nadal słabe, nawet jeśli jesteśmy sprawiedliwi z wiary. Czy Pan zabrał wszystkie nasze grzechy przez Swój chrzest? Czy Pan uważa nas za tych, którzy mają być sądzeni? Nie. Pan nie przyznaje, że powinniśmy być sądzeni, chociaż jesteśmy niedostateczni i słabi. Dlaczego Pan nie poczytuje nam grzechu? Ponieważ On już zapłacił cenę za grzech i został osądzony za nas. Pan ani nie pamięta o grzechach osoby, która została usprawiedliwiona przez wiarę, ani nie uważa, że osoba ta ma być sądzona. 
Błogosławiony człowiek, który przez wiarę staje się sprawiedliwy. Błogosławiony człowiek, który narodził się na nowo z wody i Ducha (Ewangelia Jana 3:5). Zwykle szukamy doczesnych rzeczy i tracimy Jego błogosławieństwo, zapominając o tym, że Bóg nas zbawił i pobłogosławił. Będziemy przeciwko Bogu, gdy utracimy Jego łaskę. Musimy posiadać łaskę Boga w naszych umysłach. Zbawienie Boże istnieje w wierzących.
Duch Święty Boży mieszka w tych, których grzechy zostały zgładzone. Tylko sprawiedliwi nie będą sądzeni przez Boga. Błogosławieni, którzy nie są sądzeni przez Boga na tym świecie i w Królestwie Niebieskim. Czemu? Ponieważ zostali uznani przez Boga za sprawiedliwych, przyjęli Jego miłość i stali się Jego dziećmi.
 

Jesteśmy błogosławieni przez wiarę
 
Błogosławieni, którzy stali się sprawiedliwymi przez wiarę. Czy na nowo narodzeni są błogosławieni przed Bogiem? ─Tak─. Apostoł Paweł powiedział: „Zawsze się radujcie. Nieustannie się módlcie. Za wszystko dziękujcie. Taka jest bowiem wola Boga w Chrystusie Jezusie względem was” (I List do Tesaloniczan 5:16-18), ponieważ został pobłogosławiony przez wiarę jako potomek Abrahama, ojca wiary. Jesteśmy także potomkami Abrahama. Abraham został zbawiony przez wiarę w słowo Boże, tak jak my. Bóg przemówił do Abrahama: „Nie bój się, Abramie. Ja jestem twoją tarczą i twoją niezmiernie obfitą nagrodą” (Księga Rodzaju 15:1).
 „I Abram powiedział: Panie BOŻE, co mi dasz, skoro ja jestem bezdzietny, a szafarzem mego domu jest ten Damasceńczyk Eliezer? Abram dodał: Oto nie dałeś mi potomka, a sługa urodzony w moim domu będzie moim dziedzicem. A oto dotarło do niego słowo PANA: Nie on będzie twoim dziedzicem, lecz ten, który wyjdzie z twego wnętrza, będzie twoim dziedzicem. Potem wyprowadził go na dwór i powiedział: Spójrz teraz na niebo i policz gwiazdy, jeśli będziesz mógł je policzyć; i powiedział mu: Takie będzie twoje potomstwo”. „Wierzę w to, Panie”. Tak Abraham uwierzył w słowo Boże.
Czy na tym świecie możesz wierzyć w słowo Boże tak jak Abraham? Czy nie wydaje się to niemożliwe dla ludzi? Żona Abrahama była za stara, aby urodzić syna. Jednak Abraham wierzył w słowo Boże w czasach, gdy nie było nadziei. Dlatego Abraham został uznany za sprawiedliwego przed Bogiem.
Jezus zmył wszystkie nasze grzechy. Jezus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy przez Swój chrzest i został osądzony za nas Swoją krwią. Staliśmy się potomkami Abrahama, otrzymując przebaczenie grzechów i zbawienie Boże, ponieważ byliśmy tak bezbożni, podczas gdy inni nie wierzyli. Biblia mówi: „Głupstwo Boże bowiem jest mądrzejsze niż ludzie, a słabość Boża jest mocniejsza niż ludzie” (I List do Koryntian 1:25). Bóg przemienia tych, którzy wierzą w ewangelię Bożą, w Swoje dzieci poprzez wiarę w chrzest Jezusa (woda) i Jego Krzyż (krew). Może się to wydawać ludzkości głupstwem, ale zbawienie Boga i Jego mądrość odpuszczenia grzechów są takie. Może się to również wydawać głupstwem z ludzkiego punktu widzenia, ale Bóg zbawił grzeszników od wszystkich ich grzechów Swoim darmowym darem.
Jezus wezwał jednego na dziesięć tysięcy ludzi z czterech stron świata, pobłogosławił ich, zbawił i jest przez nich wychwalany. Czy byliśmy błogosławieni czy nie? ─Tak, byliśmy─. Nie zapominajcie, że to nie z powodu waszej pracy. Jesteśmy błogosławieni, ponieważ uwierzyliśmy w błogosławieństwa, które dał nam Bóg i ponieważ On dał nam wiarę poprzez Swoje słowa. Bóg uczynił nas Swoimi dziećmi, przychodząc przez wodę, krew i Ducha (I List Jana 5:4-8), i ponieważ dał nam Swoją miłość.
Jesteśmy błogosławieni, nawet jeśli żyjemy na ziemi z wieloma słabościami. Naprawdę dziękuję Panu. Dał nam te cenne błogosławieństwa, nie poczytał grzechu, przebaczył nam wszystkie nasze winy i zakrył nas, nawet gdy my, bezbożni, nie byliśmy w stanie pracować dla naszego uświęcenia. Zostaliśmy pobłogosławieni zbawieniem tylko przez wiarę.