Search

Fragen und Antworten zum christlichen Glauben

Thema 1: Die Wiedergeburt aus Wasser und Geist

1-24. Τι είναι το βάπτισμα της μετάνοιας που δόθηκε από τον Ιωάννη;

Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν ένας δούλος του Θεού, ο οποίος γεννήθηκε 6 μήνες πριν από τον Ιησού, και είχε προβλεφθεί στον Μαλαχία, ότι θα ήταν ο τελευταίος προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης.
«Ευθυμείσθε τον νόμον του Μωϋσέως του δούλου μου, τον οποίον προσέταξα εις αυτόν εν Χωρήβ διά πάντα τον Ισραήλ, τα διατάγματα και τας κρίσεις. Ιδού, εγώ θέλω αποστείλει προς εσάς Ηλίαν τον προφήτην, πριν έλθη η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και επιφανής· και αυτός θέλει επιστρέψει την καρδίαν των πατέρων προς τα τέκνα και την καρδίαν των τέκνων προς τους πατέρας αυτών, μήποτε έλθω και πατάξω την γην με ανάθεμα» (Μαλαχίας 4:4-6). 
Ακόμα και όταν γεννήθηκε ο Ιησούς, ο λαός του Ισραήλ εγκατέλειψε τα λόγια της Διαθήκης του Θεού και λάτρευε ξένους θεούς. Πρόσφεραν τυφλά και ελαττωματικά ζώα ως θυσίες και έκαναν τον ναό του Θεού έναν τόπο εμπορίου. Ο Ιησούς Χριστός, επίσης, είναι προειπωμένος στον Νόμο του Μωυσή και στους Προφήτες. Ο Νόμος δίνει στην ανθρωπότητα τη γνώση της αμαρτίας, δείχνοντας πόσο αμαρτωλοί είναι (Ρωμαίους 3:20). Είναι αμαρτία να μην τηρείται ούτε μία εντολή γραμμένη στα βιβλία του Νόμου. 
Στην Παλαιά Διαθήκη, ένας αμαρτωλός που παραβίαζε οποιοδήποτε άρθρο του Νόμου έφερνε μια προσφορά αμαρτίας μπροστά στη σκηνή του μαρτυρίου. Έβαζε τα χέρια του πάνω στο κεφάλι της προσφοράς αμαρτίας για να περάσει την αμαρτία του σε αυτήν, και με το να σκοτώνει την προσφορά αμαρτίας, ενωνόταν με τον Θεό ως άτομο χωρίς αμαρτία.
Έπειτα, ο ιερέας έπαιρνε λίγο από το αίμα της προσφοράς και το έβαζε στα κέρατα του θυσιαστηρίου του ολοκαυτώματος και έχυνε όλο το υπόλοιπο αίμα στη βάση του θυσιαστηρίου.
Ωστόσο, ο λαός του Ισραήλ δεν μπορούσε να σωθεί από όλες τις αμαρτίες τους, ανεξάρτητα από τις αμέτρητες καθημερινές προσφορές τους. Επομένως, ο Θεός έκανε για αυτούς έναν μόνιμο κανονισμό, την Ημέρα του Εξιλασμού. Στη συνέχεια, τη δέκατη ημέρα του έβδομου μήνα, ο Θεός αφαίρεσε εντελώς τις αμαρτίες εκείνου του έτους. Εκείνη την ημέρα ο Ααρών, ο Αρχιερέας, πήρε δύο κατσίκες και έριξε κλήρους για αυτές: ένας κλήρος για τον Κύριο και ο άλλος κλήρος για τον τράγον τον απολυτέον. Έπειτα, έβαλε τα χέρια του πάνω στο κεφάλι της κατσίκας για τον Κύριο, για να μεταφέρει όλες τις ετήσιες αμαρτίες του λαού του Ισραήλ σε αυτήν. Ο Ααρών τότε το έσφαξε και πήρε το αίμα του για να το ραντίσει επτά φορές πάνω και μπροστά από το ιλαστήριον.
Όταν τελείωσε την εξιλέωση για το Αγιαστήριον, προσέφερε το άλλο ζώο. Έβαλε τα χέρια του πάνω στο κεφάλι της ζωντανής κατσίκας και εξομολογήθηκε πάνω της όλες τις ετήσιες αμαρτίες των Ισραηλιτών. Με αυτήν τη μέθοδο, όλες οι ετήσιες αμαρτίες τους πέρασαν στην προσφορά, και εστάλη στην έρημο από το χέρι ενός κατάλληλου ανθρώπου. Οι Ισραηλίτες λυτρώθηκαν από τις ετήσιες αμαρτίες τους με αυτόν τον τρόπο. 
Ωστόσο, η θυσία που προσφέρθηκε σύμφωνα με τον Νόμο της Παλαιάς Διαθήκης δεν μπορούσε να κάνει τέλειους αυτούς που προσέφεραν θυσίες συνεχώς κάθε χρόνο. Ήταν απλώς μια σκιά των καλών πραγμάτων (των δίκαιων πράξεων του Μεσσία) που έρχονται (Εβραίους 10:1). Ο λαός του Ισραήλ δεν περίμενε τον Ιησού Χριστό, τον Σωτήρα. Αντίθετα, λάτρευαν τους ξένους θεούς του αμαρτωλού κόσμου, εγκαταλείποντας τα λόγια των Προφητών στην Παλαιά Διαθήκη.
Έτσι, ο Θεός προείπε ότι θα έστελνε τον Ιωάννη τον Βαπτιστή για να αποκαταστήσει τις καρδιές των Ισραηλιτών, να τους επιστρέψει σε Αυτόν και να προετοιμάσει τις καρδιές τους για να δεχτούν τον Ιησού Χριστό. Πριν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής βαπτίσει τον Ιησού, έδωσε το βάπτισμα της μετάνοιας στον λαό του Ισραήλ στην έρημο της Ιουδαίας.
Ο σκοπός του να τους βαπτίσει με ύδατος ήταν να τους οδηγήσει να περιμένουν και να πιστέψουν στον Ιησού. Δίδαξε ότι ο Σωτήρας θα βαπτιζόταν από αυτόν με τον τρόπο της επιθέσει τας χείρας για να αφαιρέσει όλες τις αμαρτίες του κόσμου, και στη συνέχεια θα σταυρωνόταν για να τους σώσει από όλες τις αμαρτίες τους. Ο Ιησούς είπε ότι θα ερχόταν και θα αφαιρούσε τις ατελείς θυσίες του παρελθόντος και θα πρόσφερε μια αιώνια θυσία με το σώμα Του. Ακριβώς όπως οι Ισραηλίτες λυτρώθηκαν φέρνοντας μια άψογη προσφορά για αμαρτία, βάζοντας τα χέρια τους πάνω της και σκοτώνοντάς την σύμφωνα με το σύστημα θυσιών της Παλαιάς Διαθήκης, έτσι και Αυτός θα έπαιρνε όλες τις αμαρτίες μας μέσω του βαπτίσματος.
Πολλοί Ισραηλίτες εξομολογήθηκαν τις αμαρτίες τους, μετανόησαν και βαπτίστηκαν από αυτόν. Η «μετάνοια» σημαίνει «να επιστρέψει το μυαλό του στον Κύριο». Θυμούμενοι τον Νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, ήρθαν στον Ιωάννη και εξομολογήθηκαν ότι ήταν απελπισμένοι αμαρτωλοί που δεν μπορούσαν παρά να διαπράττουν αμαρτίες μέχρι να πεθάνουν. Εξομολογήθηκαν επίσης ότι δεν μπορούσαν να εισέλθουν στη Βασιλεία των Ουρανών με τα καλά τους έργα σύμφωνα με τον Νόμο, και επέστρεψαν το μυαλό τους στον Ιησού Χριστό, ο οποίος θα εξάλειφε όλες τις αμαρτίες τους μια για πάντα, ανοίγοντας την πύλη της Βασιλείας των Ουρανών.
Το βάπτισμα που έδωσε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής στον λαό του Ισραήλ ήταν το εξής: Τους άφησε να εξομολογηθούν πόσο αμάρτησαν στη ζωή τους, να μετανοήσουν και να κοιτάξουν στον Ιησού Χριστό, ο οποίος τους έσωσε από όλες τις αμαρτίες τους. Αυτή είναι η αληθινή βιβλική μετάνοια.
Γι` αυτό, ο Ιωάννης αναφώνησε στον λαό, «Εγώ μεν σας βαπτίζω εν ύδατι εις μετάνοιαν· ο δε οπίσω μου ερχόμενος είναι ισχυρότερός μου, του οποίου δεν είμαι άξιος να βαστάσω τα υποδήματα· αυτός θέλει σας βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω και πυρί» (Ματθαίος 3:11). 
Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής έστρεψε τις καρδιές των ανθρώπων προς τον Ιησού, τους μαρτύρησε ότι ο Ιησούς θα πάρει όλες τις αμαρτίες του κόσμου (Ιωάννης 1:29) και θα πεθάνει για αυτούς αντιπροσωπευτικά. Έτσι, ο ίδιος ο Ιησούς μαρτύρησε ότι ο Ιωάννης ήρθε να μας δείξει τον δρόμο της δικαιοσύνης (Ματθαίος 21:32).