Λόγωτης πανδημίαςτουιού COVID-19 και τηςδιακοπήςτηςδιεθνούς υπηρεσίας αλληλογραφίας,
έχουμε αναστείλει προσωρινάτην υπηρεσία μας "ΔωρεάνΤυπωμέναΒιβλία (Free Print Book)".
έχουμε αναστείλει προσωρινάτην υπηρεσία μας "ΔωρεάνΤυπωμέναΒιβλία (Free Print Book)".
Κάτω από αυτή την κατάσταση δεν μπορούμε να στείλουμε τα βιβλία αυτή τη στιγμή.
Προσεύχεστε ώστε αυτή η πανδημία να λήξει σύντομα και να αρχίσει ξανά η ταχυδρομική υπηρεσία.
Προσεύχεστε ώστε αυτή η πανδημία να λήξει σύντομα και να αρχίσει ξανά η ταχυδρομική υπηρεσία.
Θέμα 9: Ρωμαίους (Σχόλια στο Βιβλίο των Ρωμαίων)
[Κεφάλαιο 6-3] Παρουσιάστε τα Mέλη σας ως Όπλα Δικαιοσύνης (Επιστολή προς Ρωμαίους 6:12-19)
(Επιστολή προς Ρωμαίους 6:12-19)
«Ας μη βασιλεύη λοιπόν η αμαρτία εν τω θνητώ υμών σώματι, ώστε κατά τας επιθυμίας αυτού να υπακούητε εις αυτήν· μηδέ παριστάνετε τα μέλη σας όπλα αδικίας εις την αμαρτίαν· αλλά παραστήσατε εαυτούς εις τον Θεόν ως ζώντας εκ νεκρών, και τα μέλη σας όπλα δικαιοσύνης εις τον Θεόν. Διότι η αμαρτία δεν θέλει σας κυριεύσει· επειδή δεν είσθε υπό νόμον, αλλ’ υπό χάριν. Τι λοιπόν; θέλομεν αμαρτήσει, διότι δεν είμεθα υπό νόμον, αλλ’ υπό χάριν; Μη γένοιτο. Δεν εξεύρετε ότι εις όντινα παριστάνετε εαυτούς δούλους προς υπακοήν, είσθε δούλοι εκείνου εις τον οποίον υπακούετε, ή της αμαρτίας προς θάνατον, ή της υπακοής προς δικαιοσύνην; Χάρις όμως εις τον Θεόν, διότι υπήρχετε δούλοι της αμαρτίας, πλην υπηκούσατε εκ καρδίας εις τον τύπον της διδαχής εις τον οποίον παρεδόθητε. Ελευθερωθέντες δε από της αμαρτίας, εδουλώθητε εις την δικαιοσύνην. Ανθρωπίνως λέγω διά την ασθένειαν της σαρκός σας. Διότι καθώς παρεστήσατε τα μέλη σας δούλα εις την ακαθαρσίαν και εις την ανομίαν προς την ανομίαν, ούτω τώρα παραστήσατε τα μέλη σας δούλα εις την δικαιοσύνην προς αγιασμόν».
«Ας μη βασιλεύη λοιπόν η αμαρτία εν τω θνητώ υμών σώματι, ώστε κατά τας επιθυμίας αυτού να υπακούητε εις αυτήν· μηδέ παριστάνετε τα μέλη σας όπλα αδικίας εις την αμαρτίαν· αλλά παραστήσατε εαυτούς εις τον Θεόν ως ζώντας εκ νεκρών, και τα μέλη σας όπλα δικαιοσύνης εις τον Θεόν. Διότι η αμαρτία δεν θέλει σας κυριεύσει· επειδή δεν είσθε υπό νόμον, αλλ’ υπό χάριν. Τι λοιπόν; θέλομεν αμαρτήσει, διότι δεν είμεθα υπό νόμον, αλλ’ υπό χάριν; Μη γένοιτο. Δεν εξεύρετε ότι εις όντινα παριστάνετε εαυτούς δούλους προς υπακοήν, είσθε δούλοι εκείνου εις τον οποίον υπακούετε, ή της αμαρτίας προς θάνατον, ή της υπακοής προς δικαιοσύνην; Χάρις όμως εις τον Θεόν, διότι υπήρχετε δούλοι της αμαρτίας, πλην υπηκούσατε εκ καρδίας εις τον τύπον της διδαχής εις τον οποίον παρεδόθητε. Ελευθερωθέντες δε από της αμαρτίας, εδουλώθητε εις την δικαιοσύνην. Ανθρωπίνως λέγω διά την ασθένειαν της σαρκός σας. Διότι καθώς παρεστήσατε τα μέλη σας δούλα εις την ακαθαρσίαν και εις την ανομίαν προς την ανομίαν, ούτω τώρα παραστήσατε τα μέλη σας δούλα εις την δικαιοσύνην προς αγιασμόν».
Δεν μπορούμε να επιμένουμε στην αμαρτία για να λάβουμε περισσότερη χάρη
Στο κεφάλαιο 6 της Επιστολής προς Ρωμαίους ο Απόστολος Παύλος μάς λέει πώς πρέπει να ζήσει ο δίκαιος που σώθηκε από τις αμαρτίες. Διευκρινίζει πάλι «την πίστη» με το βάπτισμα του Ιησού. Οι αμαρτίες μας συγχωρέθηκαν μια για πάντα μέσω της πίστης στο βάπτισμα, τον Σταυρό και την ανάσταση του Ιησού.
Δεν μπορούμε να είμαστε γεμάτοι από την δικαιοσύνη και την σωτηρία του Θεού χωρίς το βάπτισμα του Ιησού. Εάν ο Ιησούς δεν είχε αναλάβει όλες τις αμαρτίες μας όταν βαφτίστηκε, δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι είμαστε δίκαιοι αφότου λάβαμε την άφεση των αμαρτιών.
Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι είμαστε δίκαιοι, επειδή όλες οι αμαρτίες μας μεταβιβάστηκαν στον Ιησού και επειδή Εκείνος σταυρώθηκε και κρίθηκε για όλες τις αμαρτίες μας. Το κεφάλαιο 6 της Επιστολής προς Ρωμαίους διδάσκει και για την σωτηρία μέσω της πίστης και για την πρακτική ζωή του δίκαιου. Λέει, «Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί; θέλομεν επιμένει εν τη αμαρτία, διά να περισσεύση η χάρις;» (Ρωμ. 6:1). Στις προηγούμενες περικοπές λέει, «Όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις· ίνα, καθώς εβασίλευσεν η αμαρτία διά του θανάτου, ούτω και η χάρις βασιλεύση διά της δικαιοσύνης εις ζωήν αιώνιον, διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών» (Ρωμ. 5:20-21). Οι αμαρτίες του κόσμου, όσο σοβαρές και αν είναι, δεν μπορούν να ξεπεράσουν την αγάπη και την δικαιοσύνη του Θεού. Οι αμαρτίες μας συγχωρέθηκαν από την αγάπη και την δικαιοσύνη του Θεού μέσω της πίστης στον αληθινό λόγο.
Η Βίβλος λέει ότι, παρόλο που εμείς που ζούμε στην σάρκα, έχουμε λάβει την άφεση όλων των αμαρτιών μας, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε στην αμαρτία με σκοπό να αφθονήσει η χάρη. «Πώς θέλομεν ζήσει πλέον εν αυτή; Ή αγνοείτε ότι όσοι εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν, εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν; Συνετάφημεν λοιπόν μετ’ αυτού διά του βαπτίσματος εις τον θάνατον» (Ρωμ. 6:2-4).
Είμαστε θαμμένοι μαζί με τον Ιησού στο θάνατο μέσω του βαπτίσματος
Οι παλαιοί εαυτοί μας σταυρώθηκαν μαζί με τον Ιησού. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε νεκροί για την αμαρτία. Όλες οι αμαρτίες μας μεταβιβάστηκαν στον Ιησού και Εκείνος πέθανε στην θέση μας. Επομένως, ο θάνατος του Ιησού είναι ο θάνατός μας ως προς την αμαρτία. «Συνετάφημεν λοιπόν μετ’ αυτού διά του βαπτίσματος εις τον θάνατον». Ο παλαιός εαυτός μας, της σάρκας, θάφτηκε μαζί Του στο θάνατο μέσω του βαπτίσματος.
Ο Κύριος πήρε επάνω Του τις αμαρτίες μας μέσω του βαπτίσματός Του και πέθανε στον Σταυρό στην θέση των αμαρτωλών. Εκείνος ήταν χωρίς αμαρτία εκ φύσεως. Εντούτοις, πήρε επάνω Του όλες τις αμαρτίες των αμαρτωλών και κρίθηκε στην θέση τους. Το πιστεύετε αυτό; Ο ίδιος δεν χρειαζόταν να κριθεί αλλά εμείς, που ήμασταν αμαρτωλοί, κριθήκαμε μαζί Του επειδή βαφτιστήκαμε στον Ιησού Χριστό.
Ο Απόστολος Παύλος έδωσε μεγάλη έμφαση στο βάπτισμα του Ιησού. Και εμείς επίσης κηρύττουμε για το βάπτισμα του Ιησού. Δεν είναι λάθος να κηρύξεις για το βάπτισμά Του από μια πιστή άποψη. Ο Ιησούς ανέλαβε τις αμαρτίες των αμαρτωλών μέσω του βαπτίσματός Του και πέθανε για αυτές, όπως ακριβώς στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης ένας αμαρτωλός μεταβίβαζε τις αμαρτίες του με την τοποθέτηση των χεριών του στο κεφάλι του θύματος της προσφοράς και το σφάξιμό του.
Ο Ιωάννης βάφτισε τον Ιησού, τον Αμνό του Θεού. Εκείνος πήρε επάνω Του όλες τις αμαρτίες του κόσμου όταν βαφτίστηκε ως προσφορά για αμαρτία. Επομένως, ο θάνατός Του ήταν θάνατος δικός μας και θάνατος όλων των πιστών. Όσοι βαφτίστηκαν στον Ιησού Χριστό, θάφτηκαν μαζί με τον Ιησού Χριστό. Όσοι δεν βαφτίζονται στον Ιησού, δεν μπορούν ούτε να σωθούν, ούτε να πιστέψουν, ούτε να απαρνηθούν τους εαυτούς τους, ούτε να υπερνικήσουν τον κόσμο.
Μόνο κάποιος που πιστεύει στο βάπτισμα του Ιησού Χριστού ξέρει ότι πέθανε στον Σταυρό μαζί Του. Αυτός ο άνθρωπος βασιλεύει και υπερνικά τον κόσμο, αρνούμενος τον εαυτό του. Μπορεί να στηριχθεί στον λόγο του Θεού και να τον πιστέψει. Μόνο όσοι πιστεύουν ότι το βάπτισμα του Ιησού ήταν η αναπόφευκτη μέθοδος για Αυτόν για να σηκώσει όλες τις αμαρτίες του κόσμου, λαβαίνουν την άφεση των αμαρτιών, δηλαδή την τέλεια σωτηρία Του.
Το έδαφος πάνω στο οποίο στηρίζεται η σωτηρία μέσω της άφεσης των αμαρτιών, είναι το βάπτισμα και το αίμα του Ιησού. Εάν ο Ιησούς δεν είχε αναλάβει τις αμαρτίες των αμαρτωλών μέσω του βαπτίσματός Του, ο θάνατός Του δεν θα είχε κανένα αποτέλεσμα για την σωτηρία μας. Ο πυρήνας της σωτηρίας είναι το βάπτισμα του Ιησού. Όλες οι αμαρτίες του κόσμου μεταβιβάστηκαν στον Ιησού όταν Τον βάφτισε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής.
Φτάσαμε να ζούμε με τον Θεό και να περπατούμε σε μια νέα ζωή
Ο Απόστολος Παύλος λέει, «Συνετάφημεν λοιπόν μετ’ αυτού διά του βαπτίσματος εις τον θάνατον» (Ρωμ. 6:4). Όλοι όσοι βαφτίστηκαν στον Ιησού Χριστό, θάφτηκαν μαζί Του, έχουν την λύτρωση με την πίστη, και έχουν μαζί Του νέα ζωή. Πρόκειται για μια μεγάλη πίστη. Η πίστη στο βάπτισμά Του, είναι η πίστη που στηρίζεται σε στέρεο έδαφος.
«Συνετάφημεν λοιπόν μετ’ αυτού διά του βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα καθώς ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών διά της δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς περιπατήσωμεν εις νέαν ζωήν. Διότι εάν εγείναμεν σύμφυτοι με αυτόν κατά την ομοιότητα του θανάτου αυτού, θέλομεν είσθαι και κατά την ομοιότητα της αναστάσεως·» (Ρωμ. 6:4-5). Μπορούμε να ενωθούμε με τον Θεό πιστεύοντας στο βάπτισμα του Ιησού.
Εκείνοι που πιστεύουν στον Ιησού Χριστό, μπορούν τώρα να περπατήσουν στη νέα ζωή. Ο παλιός εαυτός μας, που υπήρχε πριν αναγεννηθούμε, πέθανε, και γίναμε ανανεωμένοι και ικανοί να κάνουμε τώρα νέα έργα, να ζήσουμε με νέους τρόπους και να ζήσουμε σύμφωνα με νέα πίστη. Ο αναγεννημένος δεν ζει με τον παλαιό τρόπο ζωής και σκέψης. Ο λόγος που πρέπει να αρνηθούμε τους παλαιούς τρόπους μας, είναι επειδή οι παλαιοί εαυτοί μας πέθαναν στον Σταυρό μαζί με τον Ιησού Χριστό.
Στην Επιστολή προς Κορινθίους 2, 5:17 λέει, «Τα αρχαία παρήλθον, ιδού τα πάντα έγειναν νέα». Ο Κύριος βαφτίστηκε στον Ποταμό Ιορδάνη για να αναλάβει τις αμαρτίες μας, σταυρώθηκε και αναστήθηκε από τους νεκρούς. Κατά συνέπεια, έσωσε όλους τους αμαρτωλούς από τις αμαρτίες τους, για να τους κάνει να περπατήσουν σε μια νέα ζωή. Τα παλαιά ‘πράγματά μας’, όπως η δυστυχία, η σκληρότητα, η πικρία και οι πληγωμένες καρδιές, έχουν πεθάνει. Τώρα έχει αρχίσει η νέα μας ζωή. Το να σωθούμε είναι το αρχικό σημείο της νέας ζωής μας.
Ο Θεός είπε στους Ισραηλίτες να τηρούν το Πάσχα αφού έφυγαν από την Αίγυπτο και μπήκαν στην γη Χαναάν. Η έξοδος από την Αίγυπτο συμβολίζει τη διάσωση από τις αμαρτίες. Ο Θεός είπε στο λαό Ισραήλ, «Και είπε Κύριος προς τον Μωυσήν και προς τον Ααρών εν την γη της Αιγύπτου, λέγων, Ο μην ούτος θέλει είσθαι εις εσάς αρχή μηνών· θέλει είσθαι εις εσάς πρώτος των μηνών του ενιαυτού. Λαλήσατε προς πάσαν την συναγωγήν του Ισραήλ, λέγοντες, την δεκάτην τούτου του μηνός ας λάβωσιν εις εαυτούς έκαστος εν αρνίον κατά τους οίκους των πατριών αυτών, εν αρνίον δι’ έκαστον οίκον. Εάν όμως ήναι οι εν τω οίκω ολιγοστοί διά το αρνίον, αυτός και ο γείτων αυτού ο πλησιέστερος της οικίας αυτού ας λάβωσιν αυτό κατά τον αριθμόν των ψυχών· έκαστος θέλει συναριθμείσθαι διά το αρνίον αναλόγως με το αρκετόν εις αυτόν να φάγη. Το δε αρνίον σας θέλει είσθαι τέλειον, αρσενικόν Ενιαύσιον· εκ των προβάτων ή εκ των αιγών θέλετε λάβει αυτό· και θέλετε φυλάττει αυτό μέχρι της δεκάτης τετάρτης του αυτού μηνός· και τότε άπαν το πλήθος της συναγωγής του Ισραήλ θέλει σφάξει αυτό προς το εσπέρας· και θέλουσι λάβει εκ του αίματος και βάλει επί τους δύο παραστάτας, και επί το ανώφλιον της θύρας των οικιών, όπου θέλουσι φάγει αυτό· και θέλουσι φάγει το κρέας την νύκτα εκείνην, οπτόν εν πυρί· με άζυμα, και με χόρτα πικρά θέλουσι φάγει αυτό· μη φάγητε απ’ αυτού ωμόν, μηδέ βραστόν εν ύδατι, αλλά οπτόν εν πυρί· την κεφαλήν αυτού μετά των ποδών αυτού και μετά των εντοσθίων αυτού· και μη αφήσητε υπόλοιπον απ’ αυτού έως το πρωί· ό,τι δε περισσεύση απ’ αυτού έως το πρωί, καύσατε εν πυρί· και ούτω θέλετε φάει αυτό. Εζωσμένοι τας οσφύας σας, έχοντες τα υποδήματά σας εις τους πόδας σας, και την ράβδον σας εις την χείρά σας· και θέλετε φάγει αυτό μετά σπουδής· είναι πάσχα του Κυρίου». (Έξοδ. 12:1-11). Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Θεός τούς διέταξε να τρώνε το αρνί στη γιορτή του Πάσχα μαζί με άζυμο ψωμί και πικρά χόρτα.
Υπάρχουν πολλά πικρά πράγματα που θα προκύψουν όταν σωθούμε από τις αμαρτίες. Τα πικρά χόρτα αντιπροσωπεύουν την άρνηση. Υπάρχουν βέβαια δυσκολίες, όμως πρέπει να θυμόμαστε ότι θαφτήκαμε με τον Χριστό. «Διότι καθ’ ο απέθανεν, απέθανεν άπαξ διά την αμαρτίαν· αλλά καθ’ ο ζη, ζη εις τον Θεόν. Ούτω και σεις φρονείτε εαυτούς ότι είσθε νεκροί μεν κατά την αμαρτίαν, ζώντες δε εις τον Θεόν, διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών» (Ρωμ. 6:10-11).
Αυτή είναι η καρδιά της ένωσης με τον Ιησού. Ενωνόμαστε με τον Ιησού πιστεύοντας στο βάπτισμά Του, στον Σταυρό και την ανάσταση, που Εκείνος εκπλήρωσε. Η υπηρεσία Του περιλαμβάνει την γέννησή Του, το βάπτισμά Του από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, τη σταύρωση, την ανάσταση, την ανάληψη και τον δεύτερο ερχομό Του για να κρίνει τους νεκρούς. Το να πιστεύεις σε όλα αυτά τα πράγματα είναι η αληθινή πίστη, δηλαδή η πίστη στην σωτηρία, την κρίση και την δικαιοσύνη του Θεού.
Αυτή είναι η καρδιά της ένωσης με τον Ιησού. Ενωνόμαστε με τον Ιησού πιστεύοντας στο βάπτισμά Του, στον Σταυρό και την ανάσταση, που Εκείνος εκπλήρωσε. Η υπηρεσία Του περιλαμβάνει την γέννησή Του, το βάπτισμά Του από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, τη σταύρωση, την ανάσταση, την ανάληψη και τον δεύτερο ερχομό Του για να κρίνει τους νεκρούς. Το να πιστεύεις σε όλα αυτά τα πράγματα είναι η αληθινή πίστη, δηλαδή η πίστη στην σωτηρία, την κρίση και την δικαιοσύνη του Θεού.
Το χωρίο της Επιστολής προς Ρωμαίους 6:10 λέει, «Διότι καθ’ ο απέθανεν, απέθανεν άπαξ διά την αμαρτίαν». Ο Ιησούς δεν καθάρισε τις αμαρτίες μας σε δύο χωριστές φάσεις. Ο Ιησούς καθάρισε τις αμαρτίες του κόσμου με μιας. Στην Επιστολή προς Ρωμαίους 6:10-11 λέει, «Αλλά καθ’ ο ζη, ζη εις τον Θεόν. Ούτω και σεις φρονείτε εαυτούς ότι είσθε νεκροί μεν κατά την αμαρτίαν, ζώντες δε εις τον Θεόν, διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών». Είμαστε πράγματι νεκροί για την αμαρτία αλλά ζωντανοί για τον Θεό. Τώρα είμαστε ζωντανοί για τον Θεό. Έχουμε νέα ζωή και έχουμε γίνει νέα κτίσματα.
«Ας μη βασιλεύη λοιπόν η αμαρτία εν τω θνητώ υμών σώματι, ώστε κατά τας επιθυμίας αυτού να υπακούητε εις αυτήν· μηδέ παριστάνετε τα μέλη σας όπλα αδικίας εις την αμαρτίαν· αλλά παραστήσατε εαυτούς εις τον Θεόν ως ζώντας εκ νεκρών, και τα μέλη σας όπλα δικαιοσύνης εις τον Θεόν. Διότι η αμαρτία δεν θέλει σας κυριεύσει· επειδή δεν είσθε υπό νόμον, αλλ’ υπό χάριν» (Ρωμ. 6:12-14).
«Διότι η αμαρτία δεν θέλει σας κυριεύσει· επειδή δεν είσθε υπό νόμον, αλλ’ υπό χάριν». Δεν έχουμε καμία αμαρτία αφότου λυτρωθήκαμε, αδιάφορο ποιες αδυναμίες μπορεί να αποκαλυφθούν στη ζωή μας. Βεβαίως έχουμε αδυναμίες επειδή ζούμε ακόμα στην σάρκα. Εντούτοις, η αμαρτία δεν θα έχει εξουσία επάνω μας. Δεν υπάρχει καμία καταδίκη για μας, όσο αδύναμοι και αν είμαστε, επειδή λάβαμε την άφεση των αμαρτιών μέσω της πίστης στο βάπτισμα του Ιησού και στην κρίση της αμαρτίας μέσω του αίματός Του. Οι ανομίες μας είναι αμαρτίες επίσης.
«Ας μη βασιλεύη λοιπόν η αμαρτία εν τω θνητώ υμών σώματι, ώστε κατά τας επιθυμίας αυτού να υπακούητε εις αυτήν· μηδέ παριστάνετε τα μέλη σας όπλα αδικίας εις την αμαρτίαν· αλλά παραστήσατε εαυτούς εις τον Θεόν ως ζώντας εκ νεκρών, και τα μέλη σας όπλα δικαιοσύνης εις τον Θεόν. Διότι η αμαρτία δεν θέλει σας κυριεύσει· επειδή δεν είσθε υπό νόμον, αλλ’ υπό χάριν» (Ρωμ. 6:12-14).
«Διότι η αμαρτία δεν θέλει σας κυριεύσει· επειδή δεν είσθε υπό νόμον, αλλ’ υπό χάριν». Δεν έχουμε καμία αμαρτία αφότου λυτρωθήκαμε, αδιάφορο ποιες αδυναμίες μπορεί να αποκαλυφθούν στη ζωή μας. Βεβαίως έχουμε αδυναμίες επειδή ζούμε ακόμα στην σάρκα. Εντούτοις, η αμαρτία δεν θα έχει εξουσία επάνω μας. Δεν υπάρχει καμία καταδίκη για μας, όσο αδύναμοι και αν είμαστε, επειδή λάβαμε την άφεση των αμαρτιών μέσω της πίστης στο βάπτισμα του Ιησού και στην κρίση της αμαρτίας μέσω του αίματός Του. Οι ανομίες μας είναι αμαρτίες επίσης.
Είναι αλήθεια ότι η αμαρτία δεν μπορεί να έχει εξουσία επάνω μας. Ο Θεός έκανε τον δίκαιο να μην εξουσιάζεται από την αμαρτία. Ο Κύριος έπλυνε εντελώς τις αμαρτίες μας μια για πάντα μέσω του βαπτίσματος του Ιησού, έτσι ώστε η αμαρτία να μην έχει εξουσία επάνω μας, όσο αδύναμοι και αν είμαστε. Εκείνος πλήρωσε την ποινή της αμαρτίας στον Σταυρό. Οι πιστοί είναι χωρίς αμαρτία επειδή ο Κύριος πλήρωσε την ποινή της αμαρτίας.
Οι δίκαιοι βλέπουν ότι μέσα τους φανερώνονται πολλές αδυναμίες και ανομίες, αλλά η αμαρτία δεν μπορεί να έχει εξουσία επάνω τους και δεν υπάρχει καμία καταδίκη για αυτούς, όταν στηρίζονται στον Κύριο με πίστη. Επομένως, μπορούμε πάντα να περπατάμε στη νέα ζωή.
Οι δίκαιοι βλέπουν ότι μέσα τους φανερώνονται πολλές αδυναμίες και ανομίες, αλλά η αμαρτία δεν μπορεί να έχει εξουσία επάνω τους και δεν υπάρχει καμία καταδίκη για αυτούς, όταν στηρίζονται στον Κύριο με πίστη. Επομένως, μπορούμε πάντα να περπατάμε στη νέα ζωή.
Παρουσιάστε τα μέλη σας ως όργανα της δικαιοσύνης του Θεού
Ο Κύριος έχει ευλογήσει τους δίκαιους να ζουν καθημερινά την νέα ζωή. Μπορούν όμως αυτοί να συνεχίσουν να αμαρτάνουν; Οπωσδήποτε όχι. Το χωρίο 6:13 της Επιστολής προς Ρωμαίους λέει, «Μηδέ παριστάνετε τα μέλη σας όπλα αδικίας εις την αμαρτίαν· αλλά παραστήσατε εαυτούς εις τον Θεόν ως ζώντας εκ νεκρών, και τα μέλη σας όπλα δικαιοσύνης εις τον Θεόν».
«Χάρις όμως εις τον Θεόν, διότι υπήρχετε δούλοι της αμαρτίας». Ήμασταν δούλοι της αμαρτίας εκ φύσεως και ήμασταν ικανοί να αμαρτάνουμε, αλλά η Βίβλος λέει, «πλην υπηκούσατε εκ καρδίας εις τον τύπον της διδαχής εις τον οποίον παρεδόθητε. Ελευθερωθέντες δε από της αμαρτίας, εδουλώθητε εις την δικαιοσύνην» (Ρωμ. 6:17-18).
Εμείς που γίναμε δίκαιοι, έχουμε ελευθερωθεί από την αμαρτία, γίναμε δούλοι της δικαιοσύνης του Θεού και μπορούμε να είμαστε δίκαιοι με την χάρη. Έχουμε ελευθερωθεί εντελώς από την αμαρτία και μπορούμε να είμαστε δίκαιοι. Γίναμε οι δίκαιοι που μπορούν να εργαστούν για την δικαιοσύνη Του.
Αλλά τι θα πρέπει να κάνουμε με την σάρκα μας, αφού έχουμε την λύτρωση; Πώς θα πρέπει να συμπεριφερθούμε με την σάρκα αφού σωθήκαμε; Η Βίβλος λέει, «Παραστήσατε τα μέλη σας δούλα εις την δικαιοσύνην προς αγιασμόν» (Ρωμ. 6:19). Τι κάνει η σάρκα αν και σωζόμαστε από τις αμαρτίες; Η σάρκα πέφτει συνήθως στην αμαρτία, παρόλο που εμείς δεν έχουμε καμία αμαρτία στις καρδιές μας. Επομένως, μπορούμε να γλιτώσουμε από την πτώση στην αμαρτία, όταν προσφέρουμε την σάρκα μας ως δούλη στη δικαιοσύνη. Αυτό επίσης σημαίνει ότι πρέπει απλά να διαθέτουμε την σάρκα μας σε έργα δικαιοσύνης επειδή έχουμε γίνει δίκαιοι.
Χρειάζεται να ασκηθούμε προς την αγιότητα
Είμαστε χωρίς αμαρτία αφότου σωθήκαμε, αν και η σάρκα είναι τόσο αδύναμη; Είναι βέβαιο ότι σε όσους πιστεύουν στο βάπτισμα του Ιησού, τον Σταυρό, την ανάσταση, την δεύτερη έλευση και την τελική κρίση του Ιησού, δεν υπάρχει καμία αμαρτία. Αυτοί είναι χωρίς αμαρτία. Πρέπει μόνο να προσφέρουμε την σάρκα μας σε έργα δικαιοσύνης και οι καρδιές μας θα θέλουν επίσης να εργάζονται την δικαιοσύνη. Αλλά η σάρκα δεν είναι κατάλληλη για να εργάζεται την δικαιοσύνη Του. Έτσι στο χωρίο 4:7 της 1 προς Τιμόθεον Επιστολής λέει, «Γύμναζε σεαυτόν εις την ευσέβειαν». Πρέπει να ασκηθούμε προς την αγιότητα.
Αυτό δεν γίνεται σε σύντομο χρόνο. Όταν μοιράζουμε ευαγγελιστικά φυλλάδια σε άλλους ανθρώπους, μπορεί να ντρεπόμαστε εάν συναντούμε γνωστό κόσμο. Μπορεί αρχικά να τους αποφύγουμε και να επιστρέψουμε στο σπίτι επειδή αισθανόμαστε ντροπή. Εντούτοις, εάν προσπαθήσουμε να το κάνουμε αρκετές φορές με τη σκέψη, «Ο παλιός εαυτός μου έχει ήδη πεθάνει», και έπειτα πάρουμε θάρρος λέγοντας, «Θα πάτε στον άδη εάν δεν έχετε την λύτρωση, για αυτό πάρτε αυτό το φυλλάδιο και διαβάστε το για να έχετε λύτρωση!» Όταν ενεργείτε έτσι, μπορείτε να προσφέρετε την σάρκα σας στην δικαιοσύνη.
Το κεφάλαιο 6 της Επιστολής προς Ρωμαίους μάς λέει να προσφέρουμε τα μέλη μας δούλα της δικαιοσύνης προς την αγιότητα. Πρέπει να προσφέρουμε τα μέλη μας δούλα στην δικαιοσύνη. Πρέπει να εξασκηθούμε σε αυτό πολλές φορές. Δεν γίνεται σε σύντομο χρόνο. Πρέπει να προσπαθήσουμε ξανά και ξανά. Θα μάθουμε πόσο ενδιαφέρον είναι να πηγαίνουμε στην εκκλησία, εάν προσπαθήσουμε να παρευρισκόμαστε στην εκκλησία. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε, «Πιστεύω, αλλά θα ήθελα να τα πιστεύω όλα και να μείνω στο σπίτι. Σίγουρα ξέρω τι θα κηρύξει ο ποιμένας μου». Και η σάρκα και η καρδιά πρέπει να είναι στην εκκλησία. Η πίστη στην καρδιά αυξάνεται μόνο όταν προσφέρουμε τα μέλη μας δούλα της δικαιοσύνης.
Πρέπει να προσφέρουμε τα μέλη μας στο έργο της δικαιοσύνης. Αντιλαμβάνεστε τι λέω; Δεν πρέπει να μένουμε μακριά από τις συνάξεις και τη συνάντηση με τους ηγέτες. Όταν πηγαίνετε στην αγορά, είναι καλύτερα να κάνετε μια επίσκεψη στην εκκλησία, και να ανοίξετε την πόρτα λέγοντας, «Περνούσα από εδώ πηγαίνοντας στην αγορά, υπάρχει κάτι που θέλετε να κάνω για το ευαγγέλιο;» Το να επισκέπτεσαι συχνά την εκκλησία είναι σαν να παρουσιάζεις τα μέλη σου δούλα της δικαιοσύνης.
Τότε κάποιος ηγέτης μπορεί να πει, «Αδελφή, για να δω, σε παρακαλώ, μήπως μπορείς να καθαρίσεις αυτό;»
«Εντάξει».
«Και, παρακαλώ, έλα ξανά το βράδυ».
«Γιατί;»
«Θα έχουμε Συνάντηση Νεολαίας απόψε».
«Εντάξει. Θα έρθω πάλι απόψε».
Είμαστε απασχολημένοι σε αυτό τον κόσμο, πού όμως πρέπει να προσφέρουμε την σάρκα μας, όταν οι άνθρωποι του κόσμου ζητούν να παρευρεθούμε στις συναντήσεις τους;
Πρέπει να παρουσιαστούμε στην εκκλησία. Πρέπει να παρευρεθούμε στην εκκλησία, αν και μας ζητήθηκε να δειπνήσουμε με τους συναδέλφους μας. Δεν πρέπει να αφήσουμε την σάρκα μας να πάει σε ένα εστιατόριο, ενώ οι καρδιές μας βρίσκονται στην εκκλησία. Εάν κάνουμε την σάρκα μας να ξεφύγει από τον κόσμο και την φέρουμε στην εκκλησία, τότε και η σάρκα μας και η καρδιά μας θα αισθάνονται άνετα.
Τι νομίζετε; Εάν η σάρκα σας συχνάζει σε μερικές άλλες κοσμικές τοποθεσίες, θα γίνετε εχθροί ενάντια στον Θεό, ενάντια στην θέλησή σας, παρόλο που η καρδιά σας θέλει να είναι ενωμένη στην εκκλησία.
Πρέπει να προσφέρουμε τα μέλη μας στο έργο της δικαιοσύνης. Αντιλαμβάνεστε τι λέω; Δεν πρέπει να μένουμε μακριά από τις συνάξεις και τη συνάντηση με τους ηγέτες. Όταν πηγαίνετε στην αγορά, είναι καλύτερα να κάνετε μια επίσκεψη στην εκκλησία, και να ανοίξετε την πόρτα λέγοντας, «Περνούσα από εδώ πηγαίνοντας στην αγορά, υπάρχει κάτι που θέλετε να κάνω για το ευαγγέλιο;» Το να επισκέπτεσαι συχνά την εκκλησία είναι σαν να παρουσιάζεις τα μέλη σου δούλα της δικαιοσύνης.
Τότε κάποιος ηγέτης μπορεί να πει, «Αδελφή, για να δω, σε παρακαλώ, μήπως μπορείς να καθαρίσεις αυτό;»
«Εντάξει».
«Και, παρακαλώ, έλα ξανά το βράδυ».
«Γιατί;»
«Θα έχουμε Συνάντηση Νεολαίας απόψε».
«Εντάξει. Θα έρθω πάλι απόψε».
Είμαστε απασχολημένοι σε αυτό τον κόσμο, πού όμως πρέπει να προσφέρουμε την σάρκα μας, όταν οι άνθρωποι του κόσμου ζητούν να παρευρεθούμε στις συναντήσεις τους;
Πρέπει να παρουσιαστούμε στην εκκλησία. Πρέπει να παρευρεθούμε στην εκκλησία, αν και μας ζητήθηκε να δειπνήσουμε με τους συναδέλφους μας. Δεν πρέπει να αφήσουμε την σάρκα μας να πάει σε ένα εστιατόριο, ενώ οι καρδιές μας βρίσκονται στην εκκλησία. Εάν κάνουμε την σάρκα μας να ξεφύγει από τον κόσμο και την φέρουμε στην εκκλησία, τότε και η σάρκα μας και η καρδιά μας θα αισθάνονται άνετα.
Τι νομίζετε; Εάν η σάρκα σας συχνάζει σε μερικές άλλες κοσμικές τοποθεσίες, θα γίνετε εχθροί ενάντια στον Θεό, ενάντια στην θέλησή σας, παρόλο που η καρδιά σας θέλει να είναι ενωμένη στην εκκλησία.
Πρέπει να εξασκήσουμε καλά την σάρκα με το Πνεύμα
Πρέπει να προσφέρουμε την σάρκα μας δούλη της δικαιοσύνης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η σάρκα είναι τέλεια. Πρέπει να προσφέρουμε τα μέλη μας σε έργα δικαιοσύνης ξανά και ξανά, αν και η σάρκα μας τείνει να κάνει εκείνο που την ευχαριστεί. Συνήθως κάνουμε εκείνο που ξέρουμε. Εξαρτάται σε ποιον προσφέρουμε την σάρκα μας ως δούλη.
Ο Απόστολος Παύλος λέει, «Παραστήσατε τα μέλη σας δούλα εις την δικαιοσύνην προς αγιασμόν. Παραστήσατε τα μέλη σας ως όργανα της δικαιοσύνης του Θεού». Εξαρτάται από το πώς δαμάζετε την σάρκα σας. Εάν μάθετε την σάρκα να πίνει οινοπνευματώδη, η σάρκα πηγαίνει αυτόματα να πιει. Συνεπώς, ενώ θα έπρεπε να βρίσκεστε στην εκκλησία, η σάρκα ορμά σε ένα μπαρ. Εάν κάθεστε σε ένα μπαρ, η καρδιά αισθάνεται πόνο. Αν όμως κάθεστε στην εκκλησία, η καρδιά είναι άνετη αλλά πονάει η σάρκα.
Η σάρκα έχει και εκείνη προσωπικότητα. Η σάρκα εξαρτάται από το πώς δαμάζεται από την καρδιά. Όταν πίνουμε ξανά και ξανά, η σάρκα λέει, «Μου αρέσει το πιοτό». Αλλά όταν δεν πίνουμε, η σάρκα λέει, «Το μισώ». Γιατί; Επειδή η σάρκα έχει δαμαστεί. Εξαρτάται από το πώς δαμάζουμε την σάρκα, παρόλο που η καρδιά είναι αγιασμένη. Το Άγιο Πνεύμα φροντίζει τις καρδιές μας. Το Άγιο Πνεύμα εξακολουθεί να μας κρατά, ακόμα και όταν είμαστε έξω από την εκκλησία. Εντούτοις, πρέπει να προσφέρουμε την σάρκα δούλη της δικαιοσύνης προς αγιασμό. Για αυτό να πηγαίνετε στην εκκλησία ξανά και ξανά, με κάθε τρόπο.
Όσοι είναι σωσμένοι πρέπει να ασκούνται προς την αγιότητα. Η Βίβλος μάς λέει να υπακούμε στον λόγο του Θεού και να οδηγούμαστε από αυτόν. Ο λόγος που πρέπει να οδηγούμαστε από τον λόγο του Θεού, είναι επειδή μας αρέσει πάντα να κάνουμε ό,τι ευχαριστεί την σάρκα μας, επειδή νομίζουμε ότι η σάρκα είναι δική μας. Επειδή πηγαίνουμε στην αγορά, χορεύουμε και πίνουμε όπως μας αρέσει, για αυτό είναι τόσο δύσκολο σε μας να καθίσουμε και να συγκεντρωθούμε στην λατρεία της εκκλησίας. Για αυτό, πρέπει να μας οδηγεί κάποιος οδηγός. «Πάρτε ένα κάθισμα εδώ και ακούστε τον λόγο του Θεού».
«Εντάξει».
Πρέπει να είμαστε υπομονετικοί, αν και μας κουράζει να ακούμε ένα κήρυγμα, και να σκεφτόμαστε, «Πρέπει να καθίσω εδώ με υπομονή. Γιατί βαριέμαι τόσο, αν και μπορώ να καθίσω για 3 ώρες σε ένα μπαρ; Γιατί δεν μπορώ να καθίσω εδώ ούτε για μια ώρα; Μόνο μια ώρα έχει περάσει που ακούω το κήρυγμα! Έπινα επί 5 ώρες σε ένα μπαρ και έχω παίξει πόκερ συνεχώς επί 20 ώρες χωρίς διάλειμμα».
Όλα εξαρτώνται από τον δαμασμό της σάρκας. Η σάρκα που συνήθως πηγαίνει στην εκκλησία, δεν θέλει να πάει σε μπαρ. Εντούτοις, σε εκείνον που έχει μάθει καλά στο πιοτό, το να καθίσει στην εκκλησία είναι όπως η κόλαση. Θέλω να κάνετε υπομονή αρκετές ημέρες και έπειτα θα μπορείτε να μάθετε να υπομένετε. Είναι πολύ σκληρό μέχρι να δαμαστεί η σάρκα σας. Όταν θέλουμε να κάνουμε άλλα πράγματα για να ξοδέψουμε τον χρόνο μας, είναι καλό να πηγαίνουμε στην εκκλησία.
Ξοδεύουμε τον χρόνο μας στην εκκλησία, συζητώντας με τους ηγέτες, τους αδελφούς και τις αδελφές, για να δαμάσουμε τον εαυτό μας. Νιώθω τόσο άνετα στην εκκλησία και δεν υπάρχει τίποτε που να με ξελογιάζει εκεί. Εντούτοις, όταν περπατώ στον δρόμο, με ξελογιάζουν πολλά πράγματα! Υπάρχουν πολλοί πειρασμοί, όπως τα ρούχα στις βιτρίνες των καταστημάτων. Απαιτούνται 2 ώρες για να πάω στο σπίτι όταν κοιτάζω γύρω σε όλα όσα θέλω να δω και μπορεί στο τέλος να χάσω το δρόμο μου.
Βγαίνω από τον δρόμο μου για να κοιτάξω κάτι παράξενο, εάν υπάρχει κάτι εκεί. Αργότερα, συνέρχομαι: «Πότε θα φθάσω στο σπίτι; Θέλω κάποιον για να με οδηγήσει στο σπίτι». Επομένως, μην περιπλανιέστε από μέρος σε μέρος όταν επιστρέφετε στο σπίτι. Πρέπει να πάμε κατευθείαν στο σπίτι μετά από την λατρεία, ας ανεβούμε στο λεωφορείο της εκκλησίας και ας πάμε κατ’ ευθείαν στον προορισμό μας. Εάν σκέφτεστε, «Μην έρχεστε να με πάρετε στην εκκλησία. Θα πάω μόνος στην εκκλησία. Έχω δύο δυνατά πόδια, για αυτό δεν υπάρχει κανένας λόγος να έρθω στην εκκλησία με το λεωφορείο της εκκλησίας», μπορεί να καταλήξετε σε άλλο μέρος πέφτοντας σε πειρασμό. Πρέπει να είστε ευγνώμονες που μπορείτε να ανεβείτε στο λεωφορείο της εκκλησίας για να πάτε στην εκκλησία και να επιστρέψετε στο σπίτι μόλις τελειώσει η συνάθροιση λατρείας, χωρίς να είναι απαραίτητο να ανησυχείτε για άχρηστα πράγματα. Είναι καλύτερο, μόλις φτάσετε στο σπίτι να διαβάσετε την Βίβλο, να προσευχηθείτε και ύστερα να πέσετε στο κρεβάτι.
Θα ήταν καλύτερο για σας να ζείτε με αυτό τον τρόπο. Κάποιος μπορεί να σκεφτεί, «Εγώ έχω δυνατή πίστη. Δεν έχω αμαρτία. Θα αποδείξω κάτι σε μένα. Παρόλο που θα πάω σε ένα μπαρ δεν πρόκειται να πιω. Όπου αφθόνησε η αμαρτία, αφθόνησε πολύ περισσότερο η χάρη. Είμαι γεμάτος με χάρη». Εκείνος που σκέφτεται έτσι και πάει στο μπαρ, ο φίλος του θα του πει, «Έλα φίλε, πιες ένα ποτό».
«Όχι, με έχετε δει ποτέ να πίνω; Σταμάτησα να πίνω».
«Εντάξει, αλλά πιες ένα ποτό».
«Όχι».
«Γιατί δεν πίνεις μόνο ένα ποτήρι κρασί;»
Ο φίλος του βάζει κρασί σε ένα ποτήρι και του το δίνει. Αλλά σκέφτεται, «Εγώ πίνω σόδα, αλλά αυτός με βάζει στον πειρασμό να πιω αλκοόλ». Τότε έρχεται στη μνήμη του όταν έπινε πριν πολύ καιρό και σκέφτεται, «Πόσο εύγευστο θα είναι. Γιατί δεν μου το προσφέρεις άλλη μια φορά; Θα πιω μόνο ένα ποτό». Σύντομα τελειώνει τη σόδα του.
Τότε, ο φίλος του αντιλαμβάνεται ότι θέλει να πιει, και βάζει κρασί στο άδειο ποτήρι.
«Είναι ελαφρύ. Μπορείς να το πιεις σαν κοκτέιλ».
«Όχι. Δεν θέλω. Δεν ξέρεις ότι πιστεύω στον Ιησού;» Εντούτοις, τελικά πίνει ένα ποτήρι αλκοόλ και ο φίλος του ξέρει ότι είναι γερός πότης.
«Έλα πιες μόνο σήμερα».
«Εντάξει. Θα πιω σήμερα, αλλά εσείς θα πρέπει να πιστέψετε στον Ιησού. Εντάξει; Εγώ δεν έχω αμαρτία αν και πίνω. Αλλά εσείς έχετε αμαρτία και πρέπει να σωθείτε από τις αμαρτίες σας».
«Εντάξει».
Πρέπει να είμαστε υπομονετικοί, αν και μας κουράζει να ακούμε ένα κήρυγμα, και να σκεφτόμαστε, «Πρέπει να καθίσω εδώ με υπομονή. Γιατί βαριέμαι τόσο, αν και μπορώ να καθίσω για 3 ώρες σε ένα μπαρ; Γιατί δεν μπορώ να καθίσω εδώ ούτε για μια ώρα; Μόνο μια ώρα έχει περάσει που ακούω το κήρυγμα! Έπινα επί 5 ώρες σε ένα μπαρ και έχω παίξει πόκερ συνεχώς επί 20 ώρες χωρίς διάλειμμα».
Όλα εξαρτώνται από τον δαμασμό της σάρκας. Η σάρκα που συνήθως πηγαίνει στην εκκλησία, δεν θέλει να πάει σε μπαρ. Εντούτοις, σε εκείνον που έχει μάθει καλά στο πιοτό, το να καθίσει στην εκκλησία είναι όπως η κόλαση. Θέλω να κάνετε υπομονή αρκετές ημέρες και έπειτα θα μπορείτε να μάθετε να υπομένετε. Είναι πολύ σκληρό μέχρι να δαμαστεί η σάρκα σας. Όταν θέλουμε να κάνουμε άλλα πράγματα για να ξοδέψουμε τον χρόνο μας, είναι καλό να πηγαίνουμε στην εκκλησία.
Ξοδεύουμε τον χρόνο μας στην εκκλησία, συζητώντας με τους ηγέτες, τους αδελφούς και τις αδελφές, για να δαμάσουμε τον εαυτό μας. Νιώθω τόσο άνετα στην εκκλησία και δεν υπάρχει τίποτε που να με ξελογιάζει εκεί. Εντούτοις, όταν περπατώ στον δρόμο, με ξελογιάζουν πολλά πράγματα! Υπάρχουν πολλοί πειρασμοί, όπως τα ρούχα στις βιτρίνες των καταστημάτων. Απαιτούνται 2 ώρες για να πάω στο σπίτι όταν κοιτάζω γύρω σε όλα όσα θέλω να δω και μπορεί στο τέλος να χάσω το δρόμο μου.
Βγαίνω από τον δρόμο μου για να κοιτάξω κάτι παράξενο, εάν υπάρχει κάτι εκεί. Αργότερα, συνέρχομαι: «Πότε θα φθάσω στο σπίτι; Θέλω κάποιον για να με οδηγήσει στο σπίτι». Επομένως, μην περιπλανιέστε από μέρος σε μέρος όταν επιστρέφετε στο σπίτι. Πρέπει να πάμε κατευθείαν στο σπίτι μετά από την λατρεία, ας ανεβούμε στο λεωφορείο της εκκλησίας και ας πάμε κατ’ ευθείαν στον προορισμό μας. Εάν σκέφτεστε, «Μην έρχεστε να με πάρετε στην εκκλησία. Θα πάω μόνος στην εκκλησία. Έχω δύο δυνατά πόδια, για αυτό δεν υπάρχει κανένας λόγος να έρθω στην εκκλησία με το λεωφορείο της εκκλησίας», μπορεί να καταλήξετε σε άλλο μέρος πέφτοντας σε πειρασμό. Πρέπει να είστε ευγνώμονες που μπορείτε να ανεβείτε στο λεωφορείο της εκκλησίας για να πάτε στην εκκλησία και να επιστρέψετε στο σπίτι μόλις τελειώσει η συνάθροιση λατρείας, χωρίς να είναι απαραίτητο να ανησυχείτε για άχρηστα πράγματα. Είναι καλύτερο, μόλις φτάσετε στο σπίτι να διαβάσετε την Βίβλο, να προσευχηθείτε και ύστερα να πέσετε στο κρεβάτι.
Θα ήταν καλύτερο για σας να ζείτε με αυτό τον τρόπο. Κάποιος μπορεί να σκεφτεί, «Εγώ έχω δυνατή πίστη. Δεν έχω αμαρτία. Θα αποδείξω κάτι σε μένα. Παρόλο που θα πάω σε ένα μπαρ δεν πρόκειται να πιω. Όπου αφθόνησε η αμαρτία, αφθόνησε πολύ περισσότερο η χάρη. Είμαι γεμάτος με χάρη». Εκείνος που σκέφτεται έτσι και πάει στο μπαρ, ο φίλος του θα του πει, «Έλα φίλε, πιες ένα ποτό».
«Όχι, με έχετε δει ποτέ να πίνω; Σταμάτησα να πίνω».
«Εντάξει, αλλά πιες ένα ποτό».
«Όχι».
«Γιατί δεν πίνεις μόνο ένα ποτήρι κρασί;»
Ο φίλος του βάζει κρασί σε ένα ποτήρι και του το δίνει. Αλλά σκέφτεται, «Εγώ πίνω σόδα, αλλά αυτός με βάζει στον πειρασμό να πιω αλκοόλ». Τότε έρχεται στη μνήμη του όταν έπινε πριν πολύ καιρό και σκέφτεται, «Πόσο εύγευστο θα είναι. Γιατί δεν μου το προσφέρεις άλλη μια φορά; Θα πιω μόνο ένα ποτό». Σύντομα τελειώνει τη σόδα του.
Τότε, ο φίλος του αντιλαμβάνεται ότι θέλει να πιει, και βάζει κρασί στο άδειο ποτήρι.
«Είναι ελαφρύ. Μπορείς να το πιεις σαν κοκτέιλ».
«Όχι. Δεν θέλω. Δεν ξέρεις ότι πιστεύω στον Ιησού;» Εντούτοις, τελικά πίνει ένα ποτήρι αλκοόλ και ο φίλος του ξέρει ότι είναι γερός πότης.
«Έλα πιες μόνο σήμερα».
«Εντάξει. Θα πιω σήμερα, αλλά εσείς θα πρέπει να πιστέψετε στον Ιησού. Εντάξει; Εγώ δεν έχω αμαρτία αν και πίνω. Αλλά εσείς έχετε αμαρτία και πρέπει να σωθείτε από τις αμαρτίες σας».
Το σημαντικό πράγμα είναι, πού παραδίνουμε την σάρκα
Έτσι είναι οι άνθρωποι. Δεν είναι κάτι παράξενο. Το σημαντικό πράγμα είναι πού παραδίνουμε την σάρκα. Να προσφέρετε τα μέλη σας δούλα της δικαιοσύνης προς την αγιότητα. Προσφέρετε την σάρκα σας στην αγιότητα, επειδή η σάρκα δεν είναι άγια. Χρησιμοποίησα εδώ ως παράδειγμα το ποτό. Όμως και άλλα πράγματα είναι σαν και αυτό. Εξαρτάται από το πώς δαμάζουμε την σάρκα.
Σωζόμαστε με την πίστη σε μια στιγμή και αυτό είναι αιώνιο, αλλά η αγιότητα των καρδιών και της σάρκας μας εξαρτάται από το πού προσφέρουμε την σάρκα. Αν και η καρδιά είναι καθαρή, αισθανόμαστε ότι η καρδιά γίνεται επίσης βρόμικη όταν προσφέρουμε την σάρκα μας στην βρομιά. Τότε, καταλήγουμε να αρνηθούμε τα πιστεύω μας, πηγαίνουν ενάντια στην εκκλησία, χρησιμοποιούμε μάταια το όνομα του Θεού και φεύγουμε μακριά από την παρουσία του Θεού, έχοντας εξαπατηθεί από τον Σατανά. Στο τέλος φτάνουμε στην καταστροφή.
Γι’ αυτό, να προσέχετε τους εαυτούς σας για να μην καταστραφείτε. Πρέπει να είστε προσεκτικοί. Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις καθημερινές αμαρτίες μας αφότου σωθήκαμε από τις αμαρτίες; «Όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις». Ο Κύριος επίσης καθάρισε εντελώς τις καθημερινές αμαρτίες μας, έτσι ώστε να μην μπορούμε ποτέ να γίνουμε ξανά αμαρτωλοί, αν και ίσως αμαρτάνουμε πολλές φορές.
Εντούτοις, μπορεί να έχουμε πρόβλημα εάν η σάρκα στρέφεται προς το κακό ξανά και ξανά. Πού θα έπρεπε να προσφέρουμε την σάρκα μας; Η σάρκα πρέπει να πάει στον καθορισμένο δρόμο. Για αυτό μίλησα ως τώρα, για να σας κάνω να το καταλάβετε αυτό.
Η σάρκα γίνεται άγια όπως ακριβώς η καρδιά είναι άγια, και γίνεται δούλη της δικαιοσύνης ενώπιον του Θεού όταν την προσφέρουμε ως δούλη της δικαιοσύνης. Αφού σωθήκαμε πρέπει να επικεντρώσουμε την ζωή μας στην εκκλησία, εάν δεν ξέρουμε πώς να ζήσουμε ως σωσμένοι. Η Βίβλος λέει ότι η εκκλησία είναι όπως ένα πανδοχείο. Πίνουμε νερό, τρώμε πνευματική τροφή και έχουμε κοινωνία, όπως ακριβώς θα πίναμε και θα μιλούσαμε ο ένας με τον άλλο σε ένα πανδοχείο.
Εντούτοις, μπορεί να έχουμε πρόβλημα εάν η σάρκα στρέφεται προς το κακό ξανά και ξανά. Πού θα έπρεπε να προσφέρουμε την σάρκα μας; Η σάρκα πρέπει να πάει στον καθορισμένο δρόμο. Για αυτό μίλησα ως τώρα, για να σας κάνω να το καταλάβετε αυτό.
Η σάρκα γίνεται άγια όπως ακριβώς η καρδιά είναι άγια, και γίνεται δούλη της δικαιοσύνης ενώπιον του Θεού όταν την προσφέρουμε ως δούλη της δικαιοσύνης. Αφού σωθήκαμε πρέπει να επικεντρώσουμε την ζωή μας στην εκκλησία, εάν δεν ξέρουμε πώς να ζήσουμε ως σωσμένοι. Η Βίβλος λέει ότι η εκκλησία είναι όπως ένα πανδοχείο. Πίνουμε νερό, τρώμε πνευματική τροφή και έχουμε κοινωνία, όπως ακριβώς θα πίναμε και θα μιλούσαμε ο ένας με τον άλλο σε ένα πανδοχείο.
Η εκκλησία είναι όπως ένα πανδοχείο. Έχουμε κοινωνία και μιλάμε ο ένας με τον άλλον στην εκκλησία, για αυτό πρέπει να πηγαίνουμε συχνά στην εκκλησία. Εκείνος που πηγαίνει συχνά στην εκκλησία, γίνεται πνευματικός άνθρωπος και εκείνος που δεν πηγαίνει συχνά στην εκκλησία δεν μπορεί να περπατήσει με το Πνεύμα, όσο μεγάλη πίστη και αν είχε πριν. Ο άνθρωπος που έρχεται συχνά στην εκκλησία αυτόματα ευδοκιμεί πνευματικά, ανεξάρτητα από το πόσο αδύναμος μπορεί να είναι. Αυτό οφείλεται στην πνευματική συναναστροφή ύστερα από την λύτρωση.
Εκτός από την εκκλησία δεν υπάρχει άλλος τόπος για να κατοικήσουμε. Θέλω να έρχεστε στην εκκλησία του Θεού όσο πιο πολλές φορές μπορείτε και να έχετε κοινωνία με τον δικό Του λαό. Να έρχεστε στην εκκλησία, να παρευρίσκεται σε κάθε σύναξη λατρείας, να ακούτε τον λόγο του Θεού και να συμβουλεύεστε τους ηγέτες της εκκλησίας σε οτιδήποτε σχεδιάζετε να κάνετε.
Πρέπει να επικεντρώσουμε την ζωή μας στον λόγο του Θεού και να συγκεντρωνόμαστε μαζί. Τότε μπορούμε να έχουμε επιτυχία στη ζωή της πίστης. Μπορούμε να χρησιμοποιηθούμε πολύτιμα και να ευλογηθούμε από τον Κύριο. Θέλω να προσφέρετε την σάρκα και τις καρδιές σας σαν όργανα δικαιοσύνης στον Θεό.
Εκτός από την εκκλησία δεν υπάρχει άλλος τόπος για να κατοικήσουμε. Θέλω να έρχεστε στην εκκλησία του Θεού όσο πιο πολλές φορές μπορείτε και να έχετε κοινωνία με τον δικό Του λαό. Να έρχεστε στην εκκλησία, να παρευρίσκεται σε κάθε σύναξη λατρείας, να ακούτε τον λόγο του Θεού και να συμβουλεύεστε τους ηγέτες της εκκλησίας σε οτιδήποτε σχεδιάζετε να κάνετε.
Πρέπει να επικεντρώσουμε την ζωή μας στον λόγο του Θεού και να συγκεντρωνόμαστε μαζί. Τότε μπορούμε να έχουμε επιτυχία στη ζωή της πίστης. Μπορούμε να χρησιμοποιηθούμε πολύτιμα και να ευλογηθούμε από τον Κύριο. Θέλω να προσφέρετε την σάρκα και τις καρδιές σας σαν όργανα δικαιοσύνης στον Θεό.
Copyright © 2021 by The New Life Mission