Search

Κηρύγματα

Θέμα 11: Η Σκηνή του Μαρτυρίου

[11-31] Το περιστήθιο της κρίσης (Έξοδος 28:15-30)

Το περιστήθιο της κρίσης
(Έξοδος 28:15-30)
«Και θέλεις κάμει το περιστήθιον της κρίσεως εντέχνου εργασίας· κατά την εργασίαν του εφόδ θέλεις κάμει αυτό· εκ χρυσίου, κυανού, και πορφυρού και κοκκίνου και βύσσου κεκλωσμένης θέλεις κάμει αυτό· τετράγωνον θέλει είσθαι διπλούν· μιας σπιθαμής το μήκος αυτού και μιας σπιθαμής το πλάτος αυτού. Και θέλεις εναρμόσει εις αυτό λίθους, τέσσαρας σειράς λίθων· σειρά σαρδίου, τοπαζίου και σμαράγδου θέλει είσθαι πρώτη σειρά· και η δευτέρα σειρά, άνθραξ, σάπφειρος και αδάμας· και η τρίτη σειρά, λιγύριον, αχάτης και αμέθυστος· και η τετάρτη σειρά, βηρύλλιον και όνυξ και ίασπις· ενηρμοσμένοι θέλουσιν είσθαι εις τους χρυσούς οικίσκους αυτών· και οι λίθοι θέλουσιν είσθαι με τα ονόματα των υιών Ισραήλ, δώδεκα, κατά τα ονόματα αυτών, κατά την γλυφήν της σφραγίδος· έκαστος με το όνομα αυτού θέλουσιν είσθαι κατά τας δώδεκα φυλάς Και θέλεις κάμει επί το περιστήθιον αλύσεις κατά τα άκρα, πλεκτής εργασίας εκ χρυσίου καθαρού. Και θέλεις κάμει επί το περιστήθιον δύο κρίκους χρυσούς, και θέλεις περάσει τους δύο κρίκους εις τα δύο άκρα του περιστηθίου. Και θέλεις περάσει τας δύο πλεκτάς αλύσεις χρυσάς εις τους δύο κρίκους, τους εις τα άκρα του περιστηθίου. Και τα άλλα δύο άκρα των δύο πλεκτών αλύσεων θέλεις συνάψει με τους δύο οικίσκους και θέλεις βάλει αυτούς εις τας επωμίδας του εφόδ έμπροσθεν αυτού. Και θέλεις κάμει δύο κρίκους χρυσούς και θέλεις βάλει αυτούς επί των δύο άκρων του περιστηθίου εις το χείλος αυτού, το οποίον είναι κατά το μέρος του εφόδ έσωθεν· και θέλεις κάμει δύο άλλους κρίκους χρυσούς, και θέλεις βάλει αυτούς εις τα δύο πλάγια του εφόδ κάτωθεν, προς το εμπροσθινόν μέρος αυτού, αντικρύ της άλλης ενώσεως αυτού, άνωθεν της κεντητής ζώνης του εφόδ. Και θέλουσι δένει το περιστήθιον διά των κρίκων αυτού εις τους κρίκους του εφόδ με ταινίαν εκ κυανού, διά να ήναι άνωθεν της κεντητής ζώνης του εφόδ και διά να μη ήναι το περιστήθιον κεχωρισμένον από του εφόδ. Και ο Ααρών θέλει βαστάζει τα ονόματα των υιών Ισραήλ εν τω περιστηθίω της κρίσεως επί της καρδίας αυτού, όταν εισέρχηται εις το άγιον, εις μνημόσυνον ενώπιον του Κυρίου διαπαντός. Και θέλεις βάλει εις το περιστήθιον της κρίσεως το Ουρίμ και το Θουμμίμ, και θέλουσιν είσθαι επί της καρδίας του Ααρών, όταν εισέρχηται ενώπιον του Κυρίου· και ο Ααρών θέλει βαστάζει την κρίσιν των υιών Ισραήλ επί της καρδίας αυτού ενώπιον του Κυρίου διαπαντός.»
 
 
Ας στρέψουμε τώρα την προσοχή μας στο περιστήθιο με το οποίο ο Αρχιερέας έκρινε τον λαό Ισραήλ. Η παραπάνω περικοπή μάς λέει ότι το περιστήθιο της κρίσης έγινε από ύφασμα διπλωμένο σε ένα τετράγωνο, μια σπιθαμή στο μήκος και μια σπιθαμή στο πλάτος. Αυτό το ύφασμα ήταν καλλιτεχνικά υφασμένο από νήματα χρυσό, κυανό, πορφυρό και κόκκινο, και λεπτοϋφασμένο λινό. Σε αυτό το ύφασμα, τοποθετήθηκαν δώδεκα πολύτιμοι λίθοι, τρεις σε κάθε σειρά σε συνολικά τέσσερις σειρές. Ο Θεός είπε στον Μωυσή, επίσης, να βάλει το Ουρίμ και το Θουμμίμ στο περιστήθιο της κρίσης. Το Ουρίμ και το Θουμμίμ, αντίστοιχα, εδώ σημαίνουν «φως και τελειότητα».
 
 

Το πρότυπο της κρίσης του Αρχιερέα

 
Όπως γνωρίζουμε, κάθε απόφαση μπορεί να εκτελεστεί αφού συζητηθεί η υπόθεση με τις σχετικές αρχές και με τους νόμους και κανονισμούς. Συνεπώς, με βάση ποιο πρότυπο έκρινε ο Αρχιερέας τον λαό του; Έπρεπε να κρίνει τον λαό του με το Ουρίμ και το Θουμμίμ στο περιστήθιό του, δηλαδή με «φως και τελειότητα». Η βασική πίστη που του επέτρεπε να κρίνει σωστά ήταν η πίστη στην αλήθεια που φαινόταν στα πέντε νήματα από τα οποία έγινε το περιστήθιο της κρίσης. Με άλλα λόγια, ο Αρχιερέας έκρινε όλο τον λαό Ισραήλ με βάση την πίστη που πίστευε στην αλήθεια που έγινε από τα νήματα χρυσό, κυανό, πορφυρό και κόκκινο, και το λεπτοϋφασμένο λινό. 
Με άλλα λόγια, το πρότυπο της κρίσης του Αρχιερέα είναι η αλήθεια, η οποία είναι «φως και τελειότητα», που φανερώθηκε με τα νήματα κυανό, πορφυρό και κόκκινο, και το λεπτοϋφασμένο λινό που χρησιμοποιήθηκε για το περιστήθιο. Με πίστη στην αλήθεια που φανερώνεται στα πέντε νήματα, ο Αρχιερέας μπορούσε να φτάσει έγκυρα στις αποφάσεις της εξουσίας του για όλο τον λαό Ισραήλ· αν ήταν πνευματικά σωστοί ή λάθος. 
Το περιστήθιο ήταν τοποθετημένο επάνω στην καρδιά του κάθε Αρχιερέα, και το Ουρίμ και το Θουμμίμ έμπαιναν στο εσωτερικό του. Αυτό σημαίνει ότι στην καρδιά ενός Αρχιερέα, η αλήθεια του φωτός και της τελειότητας ήταν τόσο παγίως εγκατεστημένες, που ο ίδιος θα μπορούσε να οδηγήσει πάντα τον λαό Ισραήλ και να κρίνει κατά πόσον ή όχι η πίστη τους ήταν σωστή, έστω και αν δεν έφερναν προσφορές σύμφωνα με το σύστημα θυσιών του Θεού και έστω και αν δεν ακολουθούσαν τις εντολές Του. 
Σήμερα, εμείς, το βασιλικό ιεράτευμα του Θεού, πρέπει επίσης να φέρουμε το ίδιο πρότυπο και να κρίνουμε τους ανθρώπους αυτής της εποχής. Θα πρέπει να καταλήξουμε στο ίδιο συμπέρασμα ότι, αν οι άνθρωποι πιστεύουν στην αλήθεια που φαινόταν στα πέντε νήματα που χρησιμοποιούνταν για το περιστήθιο, τότε μπορούν να γίνουν το φως του κόσμου ενώπιον του Θεού και, αν δεν πιστεύουν, τότε είναι καταδικαστέοι. 
Κάποιοι μπορεί να διαφωνούν με αυτόν τον Λόγο, υποστηρίζοντας ότι μπορεί να υπάρχουν πολλοί δρόμοι για να φτάσεις στην κορυφή του βουνού. Οι ορειβάτες μπορούν να πουν, «Πήρατε το ευκολότερο μονοπάτι την τελευταία φορά αλλά εγώ θα πάρω την πορεία ανατολικά, που είναι η πιο δύσκολη πλαγιά του βράχου, για να κατακτήσω αυτό το βουνό». Σίγουρα, όταν πρόκειται για την ορειβασία είναι πολύ πιθανό να υπάρχει ένας εναλλακτικός δρόμος. Ωστόσο, όταν πρόκειται για τον πνευματικό κόσμο μας, δεν υπάρχουν περιθώρια διαφοράς ή συμβιβασμού. Το μόνο πρότυπο είναι αυτό που έχει ορίσει ο Θεός. Για να γίνουμε το φως του κόσμου ενώπιον του Θεού, δεν έχουμε διάφορες μεθόδους αλλά υπάρχει μόνον ένας τρόπος: Αυτός ο τρόπος είναι να ξέρουμε και να πιστεύουμε στην λαμπρή Αλήθεια της σωτηρίας, που φανερώνεται με τα νήματα χρυσό, κυανό, πορφυρό και κόκκινο, και το λεπτοϋφασμένο λινό, που είναι τα υλικά του περιστηθίου και του εφόδ, και συνεπώς δεχόμαστε την άφεση των αμαρτιών μας και γινόμαστε παιδιά του Θεού. 
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να γίνουμε το φως του κόσμου, εκτός από την πίστη ότι ο Θεός έχει καθαρίσει όλες τις αμαρτίες μας και μας έκανε δίκαιους με τα νήματα κυανό, πορφυρό και κόκκινο. Μόνο πιστεύοντας στην αλήθεια των υλικών που χρησιμοποιούνταν για τα ενδύματα που φορούσαν οι Αρχιερείς, μπορούν οι αμαρτωλοί να γίνουν δίκαιοι και οι ατελείς να γίνουν τέλειοι. Με παρόμοιο τρόπο, όταν κρινόμαστε ενώπιον του Θεού κατά πόσον ή όχι έχουμε σωθεί, κρινόμαστε με βάση τον ευαγγελικό Λόγο του ύδατος και του Πνεύματος που έχει γίνει το λαμπρό φως της αλήθειας. 
Αν θέλουμε πραγματικά να κριθούμε σωστά ενώπιον του Θεού, για το αν θα πάμε στον Ουρανό ή τον άδη, πρέπει να έχουμε αυτή την πίστη που ξέρει και πιστεύει στα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για το περιστήθιο της κρίσης. Για να δούμε άλλους και να μπορούμε να διακρίνουμε αν πιστεύουν ολόψυχα στην αλήθεια του ύδατος και του Πνεύματος, πρέπει πρώτα να έχουμε πιστέψει στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος εμείς οι ίδιοι. Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι η αλήθεια που φανερώνεται με τα νήματα χρυσό, κυανό, πορφυρό και κόκκινο, και το λεπτοϋφασμένο λινό, είναι ακριβώς αυτή που μας δίνει την δυνατότητα να επιτύχουμε την σωστή κρίση για την άφεση των αμαρτιών, και είναι αυτή η αλήθεια που μαρτυρεί για την σωστή κρίση. Μπορείτε τώρα να το κατανοήσετε αυτό; 
Ποιος λοιπόν είναι ο πρώτος που μπορεί να πάρει την σωστή κρίση για την άφεση των αμαρτιών σήμερα; Είναι ο Ιησούς Χριστός, ο αιώνιος Αρχιερέας των Ουρανών. Ο Ιησούς Χριστός ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας, παίρνοντας τις αμαρτίες της ανθρωπότητας επάνω στο σώμα Του με το βάπτισμά Του, και πεθαίνοντας στον Σταυρό, και με την ανάστασή Του από τους νεκρούς, ο Οποίος κατάφερε να μας ελευθερώσει παντοτινά από τις αμαρτίες του κόσμου. Έτσι, όποιος πιστεύει στον Ιησού Χριστό σύμφωνα με αυτή την αλήθεια, μπορεί να γίνει βασιλικός ιερέας και να έχει το δικαίωμα να κρίνει τους ανθρώπους σωστά. Τώρα, εμείς οι αναγεννημένοι έχουμε καθήκον να κρίνουμε τους σωσμένους σύμφωνα με το πρότυπο του Θεού, το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Και πρέπει να εκτελέσουμε το καθήκον αυτό πιστά ενώπιον του Ιησού Χριστού, του Ανώτατου Δικαστή. 
Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που αντιπαθούν την ετυμηγορία που παρέχεται από εμάς τους πνευματικούς ιερείς. Στέκονται εναντίον μας, λέγοντας, «Δεν είσαι Θεός! Είσαι απλός άνθρωπος, το ίδιο ελλιπής όπως εγώ, πώς μπορείς να αποφασίζεις αν έχω λάβει την άφεση των αμαρτιών μου ή όχι; Η σωστή κρίση των αμαρτωλών αποδίδεται μόνο από τον Θεό! Ποιος νομίζεις ότι είσαι; Πώς τολμάς να κρίνεις αν έχω σωθεί ή όχι; Ο Θεός μόνο το ξέρει αυτό. Είσαι Θεός; Νομίζεις ότι είσαι καλύτερος από όλους τους άλλους;» 
Αλλά ο λόγος για τον οποίο οι αποφάσεις των πνευματικών ιερέων είναι άψογες, είναι επειδή αυτό το δικαίωμα τους έχει ανατεθεί από τον Κύριο. Όταν οι ιερείς του Θεού καθορίζουν τι είναι σωστό και τι λάθος, τότε πρέπει να πιστέψουμε σε αυτή την απόφαση γιατί είναι η σωστή. Όπως οι γιατροί που μπορούν να διαγνώσουν τις ασθένειες των ασθενών τους, ανήκει στους πνευματικούς ιερείς να εξετάσουν τις ψυχές και να διαπιστώσουν αν είναι ακόμα αμαρτωλοί ή έχουν γίνει δίκαιοι. 
Με την πίστη που πιστεύει στα νήματα κυανό, πορφυρό και κόκκινο, και το λεπτοϋφασμένο λινό, μπορούμε να γίνουμε τέτοιοι πνευματικοί ιερείς. Οι πνευματικοί ιερείς είναι εκείνοι που έχουν εξιλεωθεί από όλες τις αμαρτίες τους και οι οποίοι έχουν λάβει το Άγιο Πνεύμα του Θεού πιστεύοντας στο ευαγγέλιο της Αλήθειας. Όσοι έχουν γίνει ιερείς μπορούν να ξεχωρίσουν τους αμαρτωλούς από τους δίκαιους. Επειδή έχουμε λάβει την άφεση των αμαρτιών με την ακοή και την πίστη στο ευαγγέλιο που φανερώθηκε με τα νήματα κυανό, πορφυρό και κόκκινο, μπορούμε τώρα να θεραπεύσουμε τους αμαρτωλούς και να τους οδηγήσουμε στον Χριστό.
 
 
Πρέπει να είστε θαρραλέοι όταν οι άνθρωποι αμφισβητούν την ιεροσύνη σας
 
Οι αμαρτωλοί με τις σκέψεις τους, προσπαθούν να μειώσουν την ισχύ της απόφασης που εκδόθηκε από τους δίκαιους. Το χειρότερο είναι ότι δεν μπορούν να είναι πεπεισμένοι για την δική μας ιεροσύνη, ακόμα και αν έχουν ήδη αναγεννηθεί. Όταν εμείς οι αναγεννημένοι κρίνουμε τους άλλους, είναι δυνατό να σκεφτούμε, «Μήπως είμαι αλαζονικός; Μήπως κάνω λάθος εδώ;» Αλλά δεν υπάρχει τίποτε λανθασμένο εδώ, μόνο όσοι έχουν γίνει ιερείς του Θεού πνευματικά μπορούν να κάνουν αυτή την πνευματική κρίση σωστά. Έτσι, εμείς οι αναγεννημένοι πρέπει να είμαστε γενναίοι όταν οι αμαρτωλοί προκαλούν την εξουσία που έχουμε να τους κρίνουμε. Ο Ιησούς έδωσε αυτό το δικαίωμα στους μαθητές Του, λέγοντας: «Αν τινών συγχωρήσητε τας αμαρτίας, είναι συγκεχωρημέναι εις αυτούς, αν τινών κρατήτε, είναι κεκρατημέναι» (Ιωάν. 20:23). Όσοι έχουν γίνει πνευματικοί ιερείς μπορούν να οδηγήσουν άλλους στο ευαγγέλιο που παρέσχε την δυνατότητα να λάβουν την άφεση των αμαρτιών. 
Σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν πολλοί άγιοι που έχουν λάβει την άφεση των αμαρτιών μέσω των χριστιανικών βιβλίων μας. Μαζί με αυτή την άφεση των αμαρτιών, ο Θεός τούς έχει δώσει την δύναμη του Αγίου Πνεύματος, ώστε να μπορούν να διακρίνουν πνευματικά αν άλλοι έχουν λάβει την άφεση των αμαρτιών ή όχι. Όσοι ξέρουν και πιστεύουν σε αυτά τα νήματα χρυσό, κυανό, πορφυρό και κόκκινο, και το λεπτοϋφασμένο λινό, τους λέμε ότι είναι εκείνοι που έχουν την δύναμη να κρίνουν τους άλλους με πίστη. Μέσω αυτών των ιερέων, ο Θεός έχει σώσει τους ανθρώπους από τις αμαρτίες και την καταδίκη τους. Πιστεύοντας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος έχουμε γίνει παιδιά του Θεού πνευματικά. 
Αφότου γίναμε παιδιά του Θεού, έχουμε γίνει πνευματικοί ιερείς και επομένως έχουμε το δικαίωμα να κρίνουμε ποιος έχει λάβει την άφεση των αμαρτιών και ποιος δεν έχει. Θα πρέπει να πούμε στους αμαρτωλούς χωρίς αμφιβολία, ότι οδεύουν προς τον άδη εξαιτίας των αμαρτιών τους και ότι πρέπει να λάβουν την άφεση των αμαρτιών τους, πιστεύοντας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Επίσης θα πρέπει να κρίνουμε τους συγχριστιανούς μας, οι οποίοι έχουν ήδη αναγεννηθεί εξ ύδατος και Πνεύματος, ώστε να τους οδηγήσουμε στο σωστό δρόμο. 
Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε ότι είναι λάθος όταν εμείς, που έχουμε γίνει οι πνευματικοί ιερείς, κρίνουμε τους αμαρτωλούς που μέχρι σήμερα δεν έχουν λάβει την άφεση των αμαρτιών τους. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε, με άλλα λόγια, ότι είναι αλαζονικό για μας να διακρίνουμε αυτούς τους ανθρώπους ως αμαρτωλούς. Αντιθέτως, επειδή φέρουμε πάντα το περιστήθιο της κρίσης στο στήθος μας ως πνευματικοί ιερείς, οφείλουμε να εκπληρώσουμε τα καθήκοντά μας ακόμα πιο δυναμικά. Βάζοντας όλα τα άλλα πράγματα κατά μέρος, θα πρέπει εξ ονόματος του Θεού, να πούμε στους αμαρτωλούς ότι είναι καταδικασμένοι για τον άδη. Οι αμαρτωλοί αυτοί θα αναγνωρίσουν στην συνέχεια την απόφαση των πνευματικών ιερέων ως κρίση του Θεού, θα αποδεχτούν αυτή την κρίση, θα πιστέψουν στην χάρη του Θεού του καθαρισμού της αμαρτίας, που φανερώνεται στα νήματα κυανό, πορφυρό και κόκκινο, και το λεπτοϋφασμένο λινό, και έτσι θα σωθούν από όλες τις αμαρτίες τους. Για τον Λόγο αυτό, αν μια απόφαση παρέχεται με πίστη, τότε είναι η σωστή κρίση. 
Με ποιο κριτήριο, λοιπόν, μπορούμε να καθορίσουμε αν άλλοι έχουν λάβει την άφεση των αμαρτιών ή όχι; Μπορούμε να το καθορίσουμε με βάση την ίδια πίστη που πιστεύει στα πέντε νήματα: χρυσό, κυανό, πορφυρό και κόκκινο, και λεπτοϋφασμένο λινό. Με άλλα λόγια εμείς, το βασιλικό ιεράτευμα, μπορούμε να κρίνουμε τους άλλους με βάση το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος: ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας με το να βαπτιστεί από τον Ιωάννη, πέθανε στον Σταυρό, θάφτηκε και στην συνέχεια αναστήθηκε από τους νεκρούς, και ως εκ τούτου έχει πλύνει όλες τις αμαρτίες μας και σήκωσε την καταδίκη όλων αυτών των αμαρτιών. Όσοι πιστεύουν σε αυτή την Αλήθεια είναι αυτοί που έχουν λάβει την άφεση των αμαρτιών, και όσοι δεν πιστεύουν έτσι, αξίζει να καταδικαστούν ως αμαρτωλοί. 
Το πρότυπο της απόφασης για τους δίκαιους — δηλαδή αν έχουν ζήσει ή όχι πνευματικά αξιόλογη ζωή – επίσης, βασίζεται στο πόσο καλά έχουν υπηρετήσει το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Με την ευκαιρία, για όλες τις κρίσεις, το ερώτημα αν κάποιος πιστεύει ή όχι στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, αποτελεί τον πρότυπο πυρήνα που είναι ο πιο σημαντικός. Όποιος δεν πιστεύει σε αυτό το γνήσιο ευαγγέλιο ενώπιον του Θεού, θα παραμείνει αμαρτωλός. Όποιος αφήνει έξω από την πίστη του έστω και ένα από τα τέσσερα νήματα της Παλαιάς Διαθήκης, – δηλαδή τα νήματα κυανό, πορφυρό και κόκκινο, και το λεπτοϋφασμένο λινό – θα παραμείνει παντοτινά χωρίς σωτηρία από την αμαρτία, γιατί η σωτηρία του Θεού απαιτεί την πίστη όλων αυτών των τεσσάρων νημάτων. 
Μεταξύ των Χριστιανών σήμερα, υπάρχουν πολλοί που λένε ότι έχουν αναγεννηθεί πιστεύοντας μόνο στο αίμα του Σταυρού. Κρίνοντας την πίστη αυτών των Χριστιανών που πιστεύουν μόνο στο αίμα του Σταυρού, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η πίστη τους είναι ανεπαρκής, επειδή η πίστη τους ήταν κατασκευασμένη αφήνοντας έξω το κυανό νήμα (το βάπτισμα του Ιησού). Θα μπορούσε ο Ιησούς να έχει αναλάβει τις αμαρτίες της ανθρωπότητας όταν πέθανε στον Σταυρό; Ο λόγος που ήταν δυνατόν για τον Ιησού να σταυρωθεί, να χύσει το αίμα Του και να πεθάνει στον Σταυρό, ήταν επειδή είχε πρώτα αναλάβει όλες τις αμαρτίες μας με το να βαπτιστεί από τον Ιωάννη στον Ποταμό Ιορδάνη εκ των προτέρων. Αν ο Ιησούς δεν είχε βαπτιστεί από τον Ιωάννη, πώς θα μπορούσε να πάρει όλες τις αμαρτίες του κόσμου επάνω Του; Επειδή οι αμαρτίες μας έχουν περάσει επάνω στο σώμα του Ιησού Χριστού με το βάπτισμά Του, ο Χριστός μπορούσε να αναλάβει όλες τις αμαρτίες του κόσμου, να σταυρωθεί και να χύσει το αίμα Του, και να πεθάνει για να ολοκληρώσει την σωτηρία μας. 
Ο Ιησούς σταυρώθηκε επειδή είχε αποδεχθεί τις αμαρτίες της ανθρωπότητας όταν βαπτίστηκε από τον Ιωάννη. Αλλά για το βάπτισμά Του, πώς αλλιώς θα μπορούσε να είχε αναλάβει τις αμαρτίες μας; Ποιος μπορούσε να κρεμαστεί στον Σταυρό για να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού Πατέρα; Αν ο Ιησούς Χριστός δεν είχε ήδη λάβει τις αμαρτίες μας με το να βαπτιστεί, με άλλα λόγια, πώς θα μπορούσε στην συνέχεια να πεθάνει στον Σταυρό; Έτσι δεν είναι; Αν ο Ιησούς Χριστός δεν είχε βαπτιστεί από τον Ιωάννη, όλες οι αμαρτίες σας θα παρέμεναν ανέπαφες μέσα στην καρδιά σας. Αν το σώμα του Ιησού Χριστού δεν είχε λάβει τις αμαρτίες του κόσμου, τότε ποιος ήταν ο λόγος που πέθανε στον Σταυρό στην θέση μας;
 
 
Ερωτήσεις που προκύπτουν από την άγνοια του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος
 
Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που ρωτούν, «Αν είναι αλήθεια ότι ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας με το να βαπτιστεί, τότε αυτό σημαίνει ότι ο Ιησούς είχε αμαρτίες στο σώμα Του και αν αυτό συμβαίνει, πώς θα μπορούσε αυτός ο αμαρτωλός Ιησούς να γίνει ο Σωτήρας των αμαρτωλών;» 
Αυτό είναι ένα απογοητευτικό ερώτημα που προκύπτει από πλήρη άγνοια του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος. Όταν βαπτίστηκε ο Ιησούς, πήρε τις αμαρτίες της ανθρωπότητας στην σάρκα Του. Με άλλα λόγια, δεν μπορούσε να λάβει τις αμαρτίες του κόσμου στο Πνεύμα Του. Η θεία φύση του βαπτισμένου Ιησού παρέμεινε εντελώς άγια. Βαπτίστηκε μόνο στην σάρκα Του, και ως εκ τούτου πήρε τις αμαρτίες του κόσμου μόνο επάνω στο σώμα Του. Επειδή ο Ιησούς βαπτίστηκε από τον Ιωάννη μπορούσε να σταυρωθεί και να καταδικαστεί για όλες τις αμαρτίες, χύνοντας το αίμα Του και πεθαίνοντας στον Σταυρό. Ο ίδιος ο Ιησούς δεν διέπραξε καθόλου αμαρτία σε αυτόν τον κόσμο (2Κορ. 5:21). Αλλά, επειδή ο Ιησούς Χριστός πήρε επάνω Του τις αμαρτίες του κόσμου με το να βαπτιστεί από τον Ιωάννη, αυτές οι αμαρτίες του κόσμου είχαν τοποθετηθεί στο ίδιο Του το σώμα. Αν αυτό δεν είχε συμβεί, ο Ιησούς Χριστός δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει Σωτήρας μας. 
Αυτό που πραγματικά θέλω να πω σε τέτοιους ανθρώπους με άγνοια, είναι ότι ο Ιησούς δεν έλαβε τις αμαρτίες του κόσμου στον Σταυρό. Επιτρέψτε μου να σας πω και πάλι: «Ο Ιησούς πέθανε στον Σταυρό επειδή είχε αναλάβει τις αμαρτίες του κόσμου όταν βαπτίστηκε από τον Ιωάννη στον Ιορδάνη Ποταμό». Αν αυτό δεν είναι αλήθεια, τότε δεν θα υπήρχε άλλη ευκαιρία για τον Ιησού να αναλάβει τις αμαρτίες του κόσμου. Παρά το γεγονός ότι ο Ιησούς έγινε ο Αμνός της θυσίας όλων των αμαρτωλών, ουσιαστικά μιλώντας δεν είχε καμία αμαρτία στην καρδιά του. Δεν είναι αλήθεια ότι ο Ιησούς είχε αμαρτία από την γέννησή Του, αλλά δέχτηκε τις αμαρτίες του κόσμου στο σώμα Του με το να βαπτιστεί από τον Ιωάννη. Έτσι, ο Ιησούς έγινε η νόμιμη προσφορά για όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Με άλλα λόγια, επειδή ο Ιησούς ανέλαβε τις αμαρτίες της ανθρωπότητας με το να βαπτιστεί, στην συνέχεια έπρεπε να χύσει το αίμα Του και να πεθάνει στον Σταυρό. Μετά από αυτά, αναστήθηκε από τους νεκρούς και έτσι έγινε αληθινός Σωτήρας μας. Κάνοντας αυτά, σήκωσε όλη την καταδίκη της αμαρτίας. Ως εκ τούτου, με την πίστη που πιστεύει στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, θα πρέπει να σωθείτε από όλες τις αμαρτίες σας αν έχετε ακόμα αμαρτία στην καρδιά σας.
 
 

Η ιστορία του διεφθαρμένου Χριστιανισμού

 
Κατά την περίοδο της Πρώιμης Εκκλησίας, με πίστη στο βάπτισμα του Ιησού και το αίμα του Σταυρού οι Απόστολοι, όπως ο Παύλος και ο Πέτρος και οι πρώτοι άγιοι, μπορούσαν επίσης να γίνουν και να εργαστούν ως πνευματικοί ιερείς. Ιστορικά μιλώντας, μετά την παρέλευση της περιόδου της Πρώιμης Εκκλησίας και την εποχή των Πατέρων της Εκκλησίας, η Αλήθεια του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος άρχισε να καταστρέφεται, και το Διάταγμα των Μεδιολάνων (Μιλάνου) το 313 μ.Χ. επιτάχυνε αυτή την διαδικασία αποσύνθεσης. Πιστεύω ότι εξαιτίας αυτής της διαφθοράς έχουν ξεπηδήσει οι αμαρτωλοί Χριστιανοί σήμερα. Από τότε, έχει προκύψει ένα μεγάλο πλήθος κατ’ όνομα Χριστιανών, που ισχυρίζονται ότι έχουν λάβει την άφεση των αμαρτιών παρόλο που πιστεύουν μόνο στο αίμα του Σταυρού. Από τότε μέχρι σήμερα, το ευαγγέλιο που φανερώθηκε με τα νήματα κυανό, πορφυρό και κόκκινο, δεν μαρτυρήθηκε αλλά παρέμεινε κρυμμένο. Είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί χριστιανοί που θεωρούν τον Χριστιανισμό μόνο ως μια απλή θρησκεία του κόσμου. 
Όταν κρίνουμε τους σημερινούς Χριστιανούς βασισμένοι στην πίστη που μας επέτρεψε να γίνουμε πνευματικοί ιερείς, μπορούμε να δούμε ότι πολλοί από αυτούς έχουν παρεξηγήσει και παρερμηνεύσει την σωτηρία που τους επιτρέπει να λάβουν την άφεση των αμαρτιών. Μπορούμε να δούμε ότι κάθε δήλωση πίστης όλων των ξεχωριστών εκκλησιών του Χριστιανισμού σήμερα, είναι αρκετά παρόμοιες η μία με την άλλη. Το μόνο που διαφέρουν είναι τα δογματικά τους ονόματα. Όταν πρόκειται για την πίστη τους, όλοι νομίζουν ότι έχουν ελευθερωθεί από την αμαρτία πιστεύοντας μόνο στο αίμα του Σταυρού. Αλλά οι καρδιές τους δεν έχουν εξιλεωθεί πραγματικά από την αμαρτία. Καθώς εξακολουθούν να αγνοούν το ευαγγέλιο του Θεού, του ύδατος και του Πνεύματος, σκέφτονται για τον εαυτό τους ότι είναι καλοί χριστιανοί. Μπορούμε να δούμε ότι ακόμα και αν αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν στον Ιησού ως Σωτήρα τους και στο αίμα του Σταυρού, εξακολουθούν να βασανίζονται μόνο με τις προσευχές τις μετάνοιας, γιατί ακόμα δεν γνωρίζουν την αλήθεια που τους επιτρέπει να ξεπλύνουν όλες τις αμαρτίες τους. Υπάρχουν, με άλλα λόγια, άνθρωποι που προσπαθούν να πλύνουν τις αμαρτίες τους, παρόλο που εξακολουθούν να παραμένουν σε άγνοια της δύναμης του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος. 
Αυτός είναι ο λόγος που αυτό το γνήσιο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος εξαπλώνεται τώρα και πάλι σε όλους τους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο. Επειδή σε ολόκληρο τον κόσμο οι άνθρωποι αγνοούν το βάπτισμα που ο Ιησούς έλαβε από τον Ιωάννη, αναγνωρίζουμε ότι πρέπει να τους κηρύξουμε αυτό το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που φανερώθηκε με τα νήματα κυανό, πορφυρό και κόκκινο που χρησιμοποιήθηκαν ως υλικά για την Σκηνή του Μαρτυρίου. Όλοι μας κηρύττουμε στους ανθρώπους αυτού του κόσμου ότι, επειδή ο Ιησούς ανέλαβε τις αμαρτίες του κόσμου με το να βαπτιστεί από τον Ιωάννη, σήκωσε όλη την καταδίκη της αμαρτίας με το να σταυρωθεί και να πεθάνει. Οφείλουμε να διαδώσουμε αυτό το ευαγγέλιο σε αυτούς τους ανθρώπους που δεν ξέρουν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Αντιλαμβανόμαστε επομένως την ανάγκη να τους δοθεί η ευκαιρία να ακούσουν αυτό το γνήσιο ευαγγέλιο έτσι ώστε να μπορούν να το πιστέψουν. 
Σε ορισμένες χώρες, η ιστορία της χριστιανικής πίστης φτάνει πίσω, περισσότερα από 1.000 ή ακόμα και σχεδόν 2.000 χρόνια. Είναι όμως σαφές ότι οι περισσότεροι Χριστιανοί δεν έχουν ακόμα διαυγή αντίληψη σχετικά με το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Όταν εμείς τους κρίνουμε με βάση την Αλήθεια του ευαγγελίου που φαινόταν στην Σκηνή του Μαρτυρίου, υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν στον Ιησού ως Σωτήρα ξανά. Αυτό που προσπαθώ να πω εδώ είναι ότι, ανεξάρτητα από το πόσο καιρό θα μπορούσαν να έχουν πιστέψει στον Ιησού, αν ακόμα δεν έχουν λάβει την άφεση των αμαρτιών, θα πρέπει στην συνέχεια να τους οδηγήσουμε να πιστέψουν στον Ιησού και πάλι σωστά. Πρέπει να τους διδάξουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος επειγόντως. Ο Απόστολος Παύλος είχε την ίδια γνώμη με μας, λέγοντας: «Διότι εάν κηρύττω το ευαγγέλιον, δεν είναι εις εμέ καύχημα· επειδή ανάγκη επίκειται εις εμέ· ουαί δε είναι εις εμέ εάν δεν κηρύττω» (1Κορ. 9:16).
 
 

Ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός που ήρθε με ανθρώπινο σώμα για να σώσει όλους τους αμαρτωλούς

 
Μερικοί Μερικοί άνθρωποι, αν και πιστεύουν ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού και Σωτήρας τους, δεν πιστεύουν ότι ο Ιησούς είναι Θεός. Δεν πιστεύουν στην διακονία του Χριστού του πορφυρού νήματος. Αυτοί οι άνθρωποι πράγματι θα καταστραφούν, επειδή οι καρδιές τους δεν έχουν πίστη που πιστεύει σε όλη την αλήθεια που αποκαλύπτεται στα νήματα κυανό, πορφυρό και κόκκινο, και λεπτοϋφασμένο λινό, και ως εκ τούτου δεν έχουν λάβει την άφεση των αμαρτιών. Όσοι δεν πιστεύουν πραγματικά στις καρδιές τους ότι ο Κύριος έχει καθαρίσει όλες τις αμαρτίες τους, δεν έχουν το Άγιο Πνεύμα στις καρδιές τους επειδή δεν έχουν τον Λόγο που μαρτυρεί τον καθαρισμό των αμαρτιών τους. 
Όταν καλούμε τον Ιησού ως «Κύριό» μας, η λέξη «Κύριος» εδώ σημαίνει Αφέντης, που σημαίνει ότι πιστεύουμε ότι ο Ιησούς είναι ο ίδιος Θεός. Αυτός ο Υιός του Θεού, είναι επίσης ο αληθινός Θεός. Για να το εξηγήσω αυτό, χρησιμοποιώ συχνά την εξής παρομοίωση. Όταν ένας άνθρωπος συλλάβει, φέρνει στον κόσμο ένα άλλο ανθρώπινο ον. Όταν τα σκυλιά γεννήσουν, γεννούν κουτάβια. Τα πουλιά γεννούν πτηνά. Με άλλα λόγια, όπως ακριβώς υπάρχουν διαφορετικά ζώα και είδη, ο Θεός Πατέρας έχει γεννήσει τον μονογενή Υιό, που είναι επίσης Θεός. (Ψαλ. 2:7). Αυτός είναι στην πραγματικότητα ίσος με τον ίδιο τον Θεό στην ουσία Του (Φιλιπ. 2:6), αλλά ο ίδιος άδειασε τον εαυτό Του και έγινε σαν εμάς τους ανθρώπους. Για να μας σώσει από την αμαρτία ήρθε σε αυτή την γη, βαπτίστηκε και πέθανε στον Σταυρό, αναστήθηκε από τους νεκρούς και, ως αληθινός Σωτήρας μας, έτσι μας έδωσε την αληθινή πίστη της σωτηρίας. 
Ωστόσο, υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που αρνούνται ότι ο Ιησούς είναι Θεός. Στα σχολεία διδάσκουν δημόσια ότι ο Ιησούς είναι ένας από τους Τέσσερις Σοφούς που εμφανίστηκαν κατά την αρχαιότητα. Μια τέτοια αντίληψη προέρχεται ακόμα και από τους Πατέρες της Εκκλησίας. Ακόμα και αν άκουσαν το αληθινό ευαγγέλιο από τους προγόνους της πίστεως, μερικοί από αυτούς είχαν τόσο ισχυρή πίστη που έκαναν την ομολογία της πίστης τους αγκαλιάζοντας το μαρτύριο, όμως άλλοι αρνήθηκαν την θεότητα του Ιησού. Μερικοί Πατέρες έγραψαν ακόμα και βιβλία υποστηρίζοντας ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού, αλλά όχι ίδιος Θεός. 
Πρόσφατα, πολλοί θεολόγοι έχουν αρχίσει να υποστηρίζουν τον θρησκευτικό πλουραλισμό. Οι ισχυρισμοί τους είναι ότι οι άνθρωποι μπορούν να σωθούν από την αμαρτία και να μπουν στον Ουρανό, ακόμα και αν πιστεύουν σε διαφορετικές θρησκείες εκτός από τον Χριστιανισμό. Ο Ρωμαιοκαθολικισμός είναι ο πρώτος που δήλωσε μια τέτοια πίστη δημοσίως. Ο λόγος αυτών των κατ’ όνομα Χριστιανών που υποστηρίζουν μια τέτοια άποψη, είναι επειδή οι ίδιοι δεν πιστεύουν ότι ο Ιησούς είναι ο ίδιος Θεός και Δημιουργός. Θέλουν να πιστεύουν σε Αυτόν, όπως λέει ο Λόγος, αλλά δεν μπορούν να στηρίξουν αυτή την αληθινή πίστη σε τέτοιες ψευδείς διδασκαλίες. Είναι ανόητοι άνθρωποι που έχτισαν τα σπίτια τους στην άμμο (Ματθ. 7:26). Αγαπούν να μαθαίνουν τα πάντα από άλλες θρησκείες. Για παράδειγμα, ορισμένες δυτικές εκκλησίες ασκούν προγράμματα βουδιστικού διαλογισμού μία φορά την εβδομάδα. Από ανθρωπιστική άποψη, ένα τέτοιο πρόγραμμα φαίνεται όμορφο και προοδευτικό. Αλλά όποιος δεν πιστεύει ότι ο Ιησούς είναι ο ίδιος Θεός δεν μπορεί να σωθεί από την αμαρτία. 
Εσείς τι λέτε; Πώς πιστεύετε; Στην Γένεση 1:1-3 αναφέρει: «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην. Η δε γη ήτο άμορφος και έρημος· και σκότος επί του προσώπου της αβύσσου. Και πνεύμα Θεού εφέρετο επί της επιφανείας των υδάτων. Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω φώς· και έγεινε φώς». Ο Θεός δημιούργησε στην αρχή τον Ουρανό και την γη μέσω του Λόγου Του. Ο Λόγος υπήρχε από την αρχή και ο Λόγος αυτός είναι ο ίδιος Θεός. Ως εκ τούτου, ο κόσμος έγινε διά του Ιησού Χριστού, την ενσάρκωση του Λόγου. (1Ιωάν. 1:1, Ιωάν. 1:10). Αυτό σημαίνει ότι ο Ιησούς Χριστός δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Θεό, ο Θεός Λόγος. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Δημιουργός που έκανε αυτό το σύμπαν και ο Σωτήρας που ήρθε στην γη για να μας σώσει. Είναι σωστό για μας να πιστέψουμε ότι αυτός ο Ιησούς Χριστός είναι ο ίδιος Θεός, που εγκατέλειψε τον θρόνο της δόξας του Ουρανού και ήρθε προσωπικά σε αυτή την γη με ανθρώπινη σάρκα. 
Μέσα από τους υπηρέτες Του, ο ίδιος ο Θεός είχε προφητέψει για τον ερχομό του Μεσσία, και σύμφωνα με αυτές τις προφητείες ο Σωτήρας συνελήφθη στο σώμα της Παρθένου και φόρεσε την ανθρώπινη σάρκα. Δηλαδή Αυτός που είχε συλληφθεί και Αυτός που γεννήθηκε μέσα από ένα ανθρώπινο σώμα, είναι ο ίδιος Θεός. και όταν έγινε 30 ετών, ο Αρχιερέας του Ουρανού, ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας και τις αμαρτίες ολόκληρης της ανθρωπότητας στο δικό Του σώμα με το να βαπτιστεί. Στην συνέχεια πέθανε στον Σταυρό, αναστήθηκε από τους νεκρούς και έτσι μας έσωσε τέλεια από όλες τις αμαρτίες μας. Ο Ιησούς, με άλλα λόγια, έχει γίνει ο αληθινός και παντοτινός Σωτήρας μας. 
Ο Ιησούς στην θεμελιώδη ουσία Του είναι ο ίδιος Θεός, ο οποίος είναι ίσος με τον Θεό Πατέρα. Για εμάς, αυτός ο Ιησούς είναι θεμελιωδώς ίσος με τον Θεό Πατέρα και ίδιος Θεός. Ο Πατέρας του Ιησού Χριστού είναι επίσης ο Θεός για μας, και έτσι ο Ιησούς είναι ο ίδιος ο Χριστός. Γιατί; Επειδή ο κόσμος έγινε από αυτόν και αυτός έκανε επίσης τα ανθρώπινα όντα. Είπε ο Θεός στην Γένεση 1:26, «Ας κάμωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημών, καθ’ ομοίωσιν ημών». Όταν ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα Του, ο Ιησούς Χριστός ήταν εκεί. Αυτός είναι Εκείνος που μας έκανε. Είναι αυτός που μας έκανε και είναι Αυτός που μάς έχει σώσει από την αμαρτία. Ο Ιησούς Χριστός που ήρθε να μας σώσει, είναι ο αληθινός Σωτήρας μας. Επειδή ο Ιησούς Χριστός μάς έδωσε την σωτηρία, και επειδή είναι επίσης ο ίδιος Θεός, πιστεύουμε σε Αυτόν ότι είναι ο Κύριος της σωτηρίας μας. Ως εκ τούτου, εσείς και εγώ δεν πρέπει πλέον να περιπλανόμαστε στην σύγχυσή μας, αλλά στην καρδιά μας πρέπει να πιστέψουμε στον Κύριο τον Θεό που ήρθε με το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος ως ο Σωτήρας. 
Υπάρχουν άνθρωποι που επιμένουν ότι είναι παιδιά του Θεού, ακόμα και αν οι καρδιές τους παραμένουν αμαρτωλές. Μπορεί πραγματικά να είναι λαός του Θεού, ακόμα και όταν οι καρδιές τους έχουν αμαρτία; Μπορούν να πάνε στον Ουρανό, ακόμα και όταν οι καρδιές τους παραμένουν αμαρτωλές; Φυσικά όχι! Αδιάφορο αν είναι Χριστιανοί ή όχι· αν δεν έχουν λάβει την άφεση των αμαρτιών, λόγω της άγνοιάς τους για το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, κανείς από αυτούς δεν μπορεί να μπει στον Ουρανό. Ωστόσο, σε χριστιανικές κοινότητες σε όλο τον κόσμο, υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που έχουν αυτό το είδος πίστης. 
Ποιος λοιπόν πρέπει να διαδώσει το δίκαιο και αληθινό ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος σε τέτοιους ανθρώπους; Εμείς — δηλαδή εσείς και εγώ — πρέπει να κάνουμε την σωστή κρίση για αυτούς και να τους κηρύξουμε την ευαγγελική Αλήθεια του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος. Το ευαγγέλιο που φανερώνεται στην Σκηνή του Μαρτυρίου δεν είναι το είδος της αλήθειας που πρέπει να κηρυχθεί μόνο μία ή δύο φορές και στην συνέχεια να παραιτηθούμε εντελώς. Είναι η αλήθεια της πραγματικής σωτηρίας, που πρέπει να συνεχίσει να εξαπλώνεται μέχρι την ημέρα που θα επιστρέψει ο Κύριός μας. 
Ξέρετε αυτό το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που σας επιτρέπει να λάβετε την άφεση των αμαρτιών; Αν οι άνθρωποι έχουν αμαρτία, τότε δεν είναι παιδιά του Θεού. Πρέπει να έχουν την πίστη που πιστεύει στην αλήθεια του ευαγγελίου της σωτηρίας, που φανερώνεται στα νήματα κυανό, πορφυρό και κόκκινο, που χρησιμοποιούνταν ως υλικά για την Σκηνή του Μαρτυρίου. Πρέπει να διαδώσουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος μέχρι το τέλος του κόσμου. Δυσκολευόμαστε να κηρύξουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος; Τον παλιό καιρό, όταν ο Θεός έλεγε στους υπηρέτες του, «Βγείτε έξω και συνεχίστε να προφητεύετε», τότε συνέχιζαν να το κάνουν, και όταν ο Θεός είπε στον Ησαΐα, «Πήγαινε και προφήτευσε γυμνός», εκείνος βγήκε και προφήτευσε γυμνός (Ησ. 20:2-5). Μόνο όταν κηρύττουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος σε όλους τους ανθρώπους όπως αυτό φανερώνεται στην Σκηνή του Μαρτυρίου, μπορούν να ξεφύγουν από την οργή του Θεού. Για τον λόγο αυτό πρέπει να συνεχίσουμε να διαδίδουμε το ευαγγέλιο. 
Εσείς τι λέτε; Έχουν οι καρδιές σας στην πραγματικότητα τον Λόγο της πίστης που σας φέρνει αληθινή σωτηρία; Όταν οι άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο δεν έχουν τον Λόγο της άφεσης των αμαρτιών και εξακολουθούν να ανήκουν στο Σατανά, πώς μπορείτε απλά να κάθεστε και να μην κάνετε ακόμα τίποτε; Δεν μπορείτε να κάθεστε. Υπάρχουν πολλοί συνεργάτες μας σε όλο τον κόσμο. Πιστεύουν σαφώς στο ευαγγέλιο της άφεσης των αμαρτιών, το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Ορισμένοι από αυτούς έχουν ομολογήσει σε εμάς ότι διώχτηκαν, όταν μίλησαν για το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος στους συναδέλφους τους. Έχουν δείξει θάρρος εναντίον των αντιπάλων του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος, λέγοντας: «Δεν είστε άνθρωποι του Θεού, επειδή έχετε ακόμα αμαρτία στις καρδιές σας. Κατευθύνεστε προς τον άδη, λόγω των βρωμερών αμαρτιών σας εξαιτίας της απιστίας σας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Δεν μπορώ να σε αποκαλώ «αδελφό», ακόμα και αν εσύ με λες «αδελφέ μου», γιατί εγώ δεν είμαι πλέον αμαρτωλός σαν εσένα». 
Ποτέ δεν τους οδηγήσαμε να ενεργούν με τέτοιο τρόπο, αλλά το Άγιο Πνεύμα τούς οδηγεί τι να κάνουν. Δεν υπάρχει ανάγκη να φοβάστε, επειδή έχετε στην καρδιά σας το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που αποτελεί το πρότυπο με βάση το οποίο μπορούμε να κρίνουμε όλους τους άλλους. Αυτή η ικανότητα, να κρίνουμε σωστά την άφεση των αμαρτιών των άλλων, έχει προκύψει σε εσάς επειδή έχετε πιστέψει στο ευαγγέλιο της Αλήθειας που φανερώνεται ιδίως στην Σκηνή του Μαρτυρίου. Πρέπει να σταθούμε ενώπιον του Θεού με πίστη στην Αλήθεια ότι με αυτά τα τρία νήματα, κυανό, πορφυρό και κόκκινο, ο Κύριος μας έσωσε από όλες τις αμαρτίες μας και μας έκανε δίκαιους.
 
 
Ας χρησιμοποιήσουμε το σωστό κανόνα μέτρησης της Σωτηρίας
 
Ονομάζουμε τον Λόγο του Θεού «κανόνα». Η λέξη κανόνας προέρχεται από τον εβραϊκό όρο qaneh και τον ελληνικό όρο κανών, που αναφέρονται σε μία ράβδο μέτρησης. Όταν πρέπει να μετρήσετε κάτι, τότε θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε ένα χάρακα ή μια ράβδο μέτρησης για να μετρήσετε σωστά. Έτσι, όταν πρέπει να διακρίνουμε την πνευματική κατάσταση κάποιου, δηλαδή αν ένα άτομο έχει αναγεννηθεί ή όχι, τότε θα πρέπει να ερευνήσουμε το εν λόγω πρόσωπο με την ράβδο μέτρησης του κυανού, πορφυρού και κόκκινου νήματος, και του λεπτοϋφασμένου λινού. Όπως ένας ράφτης χρησιμοποιεί έναν ειδικά σχεδιασμένο χάρακα για την μέτρηση του μεγέθους των πελατών του, εμείς πρέπει να ερευνήσουμε κατά πόσον το πρόσωπο αυτό έχει σωθεί από την αμαρτία ή όχι. Ο τρόπος για να γίνει αυτό είναι με την αλήθεια που φανερώθηκε με τα νήματα κυανό, πορφυρό και κόκκινο, και το λεπτοϋφασμένο λινό. Με άλλα λόγια, πρέπει να επιλέξετε κάθε πτυχή της πίστης του ατόμου και να κάνετε σαφή διάκριση, πού στερείται από τα πρότυπά του και πού τα υπερβαίνει, με βάση αυτόν τον Λόγο του Θεού. 
Ιδιαίτερα, θα πρέπει να εξετάσουμε την πίστη μας σε βάθος με την ράβδο μέτρησης του κυανού, πορφυρού και κόκκινου νήματος, δηλαδή, του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος. Αν κάποιος πιστεύει στον Ιησού μόνο στο πορφυρό και κόκκινο νήμα, τότε η σωτηρία του δεν μπορεί να εγκριθεί από τον Θεό, ως βασιλικό ιεράτευμα της Εκκλησίας Του. Όποιος θέλει να εξιλεωθεί από τις αμαρτίες του, πρέπει να πιστέψει σε όλη την Αλήθεια της σωτηρίας που φανερώθηκε με τα νήματα κυανό, πορφυρό και κόκκινο. Πρέπει όλοι να πιστέψουμε ότι ο Ιησούς ήρθε στην γη για να σώσει όλη την ανθρωπότητα από την αμαρτία, ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας με το να βαπτιστεί, πέθανε στον Σταυρό, αναστήθηκε από τους νεκρούς, και έτσι έχει καταστεί ο αληθινός Σωτήρας μας. Όλοι πρέπει να έχουμε αυτό το πρότυπο της δίκαιης κρίσης. Βασισμένοι στον Λόγο του Θεού, μπορούμε να αποφασίσουμε αν οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί ή δίκαιοι. Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό βασισμένοι στις γνώσεις και τα συναισθήματά μας, με έναν ad hoc τρόπο. Το έργο αυτό είναι απαραίτητο στους πνευματικούς ιερείς για να πραγματοποιήσουν το καθήκον τους δίνοντας την προσφορά για αμαρτία για τον λαό τους. 
Τώρα, σε αυτή την εποχή, εσείς και εγώ πρέπει να κρίνουμε όλους τους λαούς του κόσμου με ένα τέτοιο σωστό πρότυπο. Το ίδιο πρότυπο εφαρμόζεται εξίσου σε όλους, παιδιά, γυναίκες, συζύγους, πατέρες και μητέρες, πεθερικά και εγγόνια. Πρέπει να διακρίνουμε την πίστη των άλλων με τον Λόγο του Θεού. Όσοι έχουν γίνει ιερείς πρέπει να περάσουν την ράβδο μέτρησης της κρίσης στην καρδιά του καθενός. «Ξέρετε και πιστεύετε στην αλήθεια του Ιησού από τα νήματα κυανό, πορφυρό και κόκκινο, και το λεπτοϋφασμένο λινό; Αν πιστεύετε έτσι, τότε είστε σωσμένοι αλλά αν όχι, τότε δεν είστε σωσμένοι». Το να πάρουμε μια σαφή απόφαση όπως αυτή, είναι το σωστό να κάνουμε. 
Αν αυτό είναι που έκανε πριν ο Αρχιερέας, τότε μπορούμε να το κάνουμε οπωσδήποτε εσείς και εγώ που έχουμε γίνει πνευματικοί ιερείς σήμερα. Αν δεν κάνουμε αυτό που οφείλουμε να κάνουμε ως ιερείς Του, τότε δεν μπορούμε να αποφύγουμε την επίπληξη από τον Θεό. Μερικοί άνθρωποι λένε, «Αυτός δεν είναι τρόπος για να ευαγγελίσεις κάποιον. Έτσι, ευαγγελίζεστε; Αν έπρεπε όλοι να ευαγγελίσουμε ανθρώπους όπως εσείς, πώς θα μπορούσαν ποτέ να πιστέψουν στον Ιησού;» 
Στη θεολογία, υπάρχει μια σειρά μαθημάτων που ονομάζεται «Τέχνη Ευαγγελισμού». Παρέχει οδηγίες για τον ευαγγελισμό. Κάποτε η φράση «ευαγγελισμός φιλίας» ήταν στα χείλη κάθε ιεροκήρυκα σε αυτόν τον αγρό. Οι υποστηρικτές του εξακολουθούν να διδάσκουν πως όταν προσπαθούμε να ευαγγελίζουμε ανθρώπους, πρέπει να συναναστρεφόμαστε πρώτα και στην συνέχεια σταδιακά να τους οδηγήσουμε στην εκκλησία. Έχουν δίκιο. Λένε επίσης πως όταν το άτομο αποφασίζει να πιστέψει στον Ιησού με τις ευαγγελιστικές τους προσπάθειες, τότε θα κάνουν το πρόσωπο αυτό να επαναλάβει την λεγόμενη προσευχή αποδοχής του Ιησού, έτσι ώστε ο Χριστός να έρθει στην καρδιά του ατόμου αυτού και αυτός ή αυτή να σωθούν. 
Αλλά ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα αυτής της προσέγγισης; Μήπως να εξαφανιστούν οι αμαρτίες από τις καρδιές των νέων αυτών μετανοημένων; Αυτό δεν συμβαίνει. Πηγαίνουν στην εκκλησία αλλά εξακολουθούν να έχουν αμαρτία — με άλλα λόγια οι νέοι πιστοί μετατρέπονται σε οπαδούς μιας θρησκευτικής παράταξης του Χριστιανισμού. Αφού, λοιπόν, κάνουν τέτοιους ανθρώπους να πιστεύουν στον Ιησού, στην συνέχεια τους κάνουν να δίνουν δέκατα ή προσφορές. Στο τέλος, αν και έχουν γίνει Χριστιανοί, δεν μπορούν να ξεφύγουν από την κρίση του Θεού, γιατί εξακολουθούν να έχουν αμαρτία. 
Μας λένε ότι η μέθοδος μας για την εξάπλωση του ευαγγελίου είναι λάθος, λέγοντας: «Πώς μπορείτε να ρωτάτε τους ανθρώπους αν έχουν αμαρτία ή όχι μόλις τους συναντήσετε; Πώς μπορείτε να θίγετε το θέμα της σωτηρίας τόσο γρήγορα, εκφράζοντας την κρίση σας για το αν θα σωθούν ή όχι, όταν μόλις και μετά βίας τους γνωρίζετε;» Φυσικά, πρέπει να δώσουμε κάποια προσοχή σε όσα λένε, επειδή η ψυχή που θέλουμε να σώσουμε έχει μια προσωπικότητα που μπορεί εύκολα να πληγωθεί από τα λόγια μας. Αλλά αργά ή γρήγορα, θα πρέπει να κηρύξουμε το ευαγγέλιο της σωτηρίας στους άπιστους που είμαστε σε επαφή. Αδιάφορο πόσο στενά τους συναναστρεφόμαστε, καθώς πρέπει να τους κηρύξουμε το ευαγγέλιο αργά ή γρήγορα, δεν μπορούμε παρά να βρούμε μια ευκαιρία για να κηρύξουμε το ευαγγέλιο με πίστη. Γιατί; Επειδή, αν δεν τους πούμε για αυτή την αλήθεια ως το τέλος, τότε το ευαγγέλιο δεν θα εξαπλωθεί σωστά. 
Ως εκ τούτου, πρέπει να ρωτήσουμε όλους τους ανθρώπους, είτε στην αρχή ή στο τέλος της ευαγγελιστικής μας συζήτησης, «Έχετε αμαρτία στην καρδιά σας;» Αν η απάντηση είναι ναι, τότε θα πρέπει να κηρύξουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Φυσικά, μπορεί να μας επιπλήξουν για την φαινομενική επιθετικότητά μας. Επειδή όμως επιτέλους είμαστε οι πνευματικοί ιερείς, πρέπει να θυμόμαστε ότι αποτελεί ιερό καθήκον να σαλπίσουμε την σάλπιγγα του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος σε όλους τους ανθρώπους με σαφήνεια.
 
 

Ένας Κύριος, ένα Βάπτισμα και ένας Θεός

 
Έχουμε ήδη εξιλεωθεί από όλες τις αμαρτίες μας και ο σκοπός της ζωής μας είναι η διάδοση του ευαγγελίου σε όλο τον κόσμο. Καθώς μας έχουν δοθεί τα ίδια καθήκοντα, των ευαγγελιστών που κηρύττουν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, δουλεύουμε όλοι μαζί. Γιατί το κάνουμε αυτό; Γιατί πιστεύουμε στον ίδιο Θεό, έχουμε λάβει την ίδια αιώνια ζωή και θα απολαύσουμε την ίδια δόξα. Είμαστε διαφορετικοί μεταξύ μας, ο καθένας με την δική του προσωπικότητα και το χαρακτήρα μας, αλλά ο λόγος για τον οποίο έχουμε αφήσει τους εαυτούς μας κατά μέρος και ενωθήκαμε μαζί είναι για να ζήσουμε την ζωή μας μόνο για τον Θεό. 
Ο Θεός έχει θέσει το περιστήθιο της κρίσης επάνω στις καρδιές αυτών που έχουν γίνει ιερείς σήμερα. Και το περιστήθιο έπρεπε να δένεται «Και θέλουσι δένει το περιστήθιον διά των κρίκων αυτού εις τους κρίκους του εφόδ με ταινίαν εκ κυανού, διά να ήναι άνωθεν της κεντητής ζώνης του εφόδ και διά να μη ήναι το περιστήθιον κεχωρισμένον από του εφόδ» (Έξοδ. 28:28). Η φράση αυτή τονίζει για άλλη μια φορά πόσο απαραίτητο είναι το βάπτισμα του Ιησού σε κάθε κρίση που κάνουμε. Έτσι, ο Απόστολος Παύλος δηλώνει επίσης την σημασία του βαπτίσματος του Ιησού, λέγοντας: «Εν σώμα και εν Πνεύμα, καθώς και προσεκλήθητε με μίαν ελπίδα της προσκλήσεώς σας· εις Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα» (Εφεσ. 4:4-5). 
Έχουμε την ευθύνη να κρίνουμε κατά πόσον οι ψυχές των ανθρώπων είναι σωσμένες ή όχι, ανάλογα με το αν πιστεύουν στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Και σε όσους δεν έχουν λάβει ακόμα την άφεση των αμαρτιών, πρέπει να κηρύξουμε το ευαγγέλιο, και σε εκείνους που έχουν λάβει την άφεση των αμαρτιών, πρέπει να τους δώσουμε την αναγνώριση και να τους βοηθήσουμε να αναπτυχθούν στην πίστη τους. Όταν έχουμε εξιλεωθεί από την αμαρτία, είναι σωστό ή δεν είναι να φορέσουμε το περιστήθιο της κρίσης πνευματικά; Με άλλα λόγια, είναι σωστό να αποφύγουμε την σωστή κρίση της σωτηρίας σε κάποιον; Αυτό δεν είναι σωστό. Πρέπει να διαδώσουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος σε κάθε άνθρωπο.
 
 
Είμαστε λοιπόν τέλειοι στην σάρκα μας;
 
Όταν εμείς κρίνουμε τους αμαρτωλούς, δεν κρίνουμε τις πράξεις τους. Μάλλον κρίνουμε με το φως αυτού του αληθινού ευαγγελίου και την δικαιοσύνη του Θεού. Ποιο είναι το αληθινό φως για αυτούς; Γινόμαστε παιδιά του Θεού πιστεύοντας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος και αυτό είναι το φως για αυτούς. Τα παιδιά του Θεού είναι το φως για αυτόν τον κόσμο. Μήπως αυτό σημαίνει ότι εκείνοι που έχουν εξιλεωθεί εντελώς από την αμαρτία είναι τέλειοι όσον αφορά τις πράξεις τους; Στις καρδιές τους βέβαια είναι τέλειοι. Αλλά στην σάρκα τους είναι εντελώς ανεπαρκείς. 
Στη σάρκα μας είμαστε όλοι εγωιστές, κακοί, ανεπαρκείς και αδύναμοι, αλλά ενώπιον του Θεού είμαστε ο τέλειος λαός Του. Εκείνοι των οποίων οι πράξεις είναι ανεπαρκείς αλλά πιστεύουν στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, είναι παιδιά του Θεού ή όχι; Εμείς που πιστεύουμε στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, είμαστε τα παιδιά του Θεού των οποίων η σωτηρία είναι τέλεια πνευματικά. Με άλλα λόγια, δεν είναι οι πράξεις αυτών που έχουν λάβει την άφεση των αμαρτιών πιστεύοντας στα νήματα κυανό, πορφυρό και κόκκινο, που τους κάνει τέλειους, αλλά είναι η σωτηρία τους που είναι τέλεια. Επειδή η πίστη που μάς έχει σώσει είναι πλήρης, μπορούμε να κοινωνήσουμε ο ένας με τον άλλο μέσα στην χάρη του Θεού. Και επειδή έχουμε λάβει την απόφασή μας με την ακριβή αλήθεια του κυανού, πορφυρού και κόκκινου νήματος, η πίστη και η κρίση μας δεν είναι ποτέ προβληματική. 
Ο Θεός μάς έχει πει να βάζουμε αυτό το πρότυπο της κρίσης στις καρδιές των ιερέων πάντα. Πρέπει να αγκαλιάσουμε όλους τους ανθρώπους αυτού του κόσμου μέσα στις καρδιές μας. Πρέπει να αγκαλιάσουμε την ψυχή τους, να προσευχόμαστε για αυτούς και πράγματι να τους διαδώσουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Για τον λόγο αυτό πρέπει να έχουμε πάντα το περιστήθιο της κρίσης στις καρδιές μας. Και σήμερα και αύριο, πρέπει να κρίνουμε πάντα όλους τους αμαρτωλούς ως αμαρτωλούς, προκειμένου να τους κηρύξουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. 
Είναι ειλικρινής επιθυμία μου αυτή η αλήθεια της πίστης να βρίσκεται στις καρδιές σας. Αν αυτή η αλήθεια είναι στις καρδιές σας, αυτό σημαίνει ότι το δικαίωμα να κρίνετε όλους έχει δοθεί σε εσάς. Πιστέψτε σε αυτόν τον Λόγο της αλήθειας. Κάντε την κρίση σας πάντα με βάση τον Λόγο του Θεού έτσι, και σε κάθε στιγμή να πιστεύετε και να διαδίδετε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος με όλη την καρδιά σας. 
Κάθε μέρα που θυμάμαι αυτό το περιστήθιο της κρίσης στην καρδιά μου, κρίνω ενώπιον του Θεού και συνεχίζω να διαδίδω το ευαγγέλιο. Η επανάληψη στην πραγματικότητα είναι ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό μέσο διάδοσης του ευαγγελίου. Πόσο επιλήσμονες είμαστε! Οι παιδαγωγοί επιμένουν ότι η εκπαίδευση με την επανάληψη είναι ο πιο παραδοσιακός και αποτελεσματικός τρόπος εκπαίδευσης. Ένας γλωσσολόγος κάποτε υποστήριξε ότι ένα μωρό μπορεί να πει μια λέξη σωστά με την επανάληψη της λέξης επάνω από χίλιες φορές. Με παρόμοιο τρόπο, όταν είμαστε σε συνεχή και επανειλημμένη διάδοση του Λόγου της αλήθειας του ύδατος και του Πνεύματος, αυτή χαράσσεται στις καρδιές μας. Έχω γράψει αυτή την ευαγγελική Αλήθεια ξανά και ξανά, έτσι ώστε όταν οι άνθρωποι διαβάζουν τα βιβλία μας, να μπορούν να επιτύχουν σαφή κατανόηση της αλήθειας του κυανού, πορφυρού και κόκκινου νήματος, και του λεπτοϋφασμένου λινού, και να πιστεύουν σε αυτή. Για αυτό συνεχίζουμε να κηρύττουμε αυτή την ευαγγελική Αλήθεια. 
Αδελφοί και αδελφές, εμείς οι άγιοι πρέπει να ομολογούμε την πίστη μας ο ένας στον άλλο. Όταν ομολογούμε την πίστη μας και μοιραζόμαστε την χάρη του Θεού με τους άλλους, οι καρδιές μας μπορούν αληθινά να επικοινωνούν με τους άλλους και κάθε εσφαλμένη γνώση ή παρανόηση που ίσως θα είχαμε, μπορεί να διορθωθεί και να τελειοποιηθεί. Και μέσα από αυτό μπορούμε να αυξηθούμε πνευματικά. Καθώς μεγαλώνει η πίστη μας, η ζωή της πίστης μας επίσης προχωράει. Πόσες φορές έχουμε σκεφτεί λάθος; Πόσο μεγάλο μέρος της προηγούμενης γνώσης μας ήταν εσφαλμένο; Και πόσο από αυτό στην πραγματικότητα ήταν μόνο θεωρητικό; Όλες οι πεποιθήσεις που είχαμε πριν γνωρίσουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος ήταν απλώς θεωρητικές. 
Ο Απόστολος Παύλος είπε ότι όποιος κηρύττει κάθε άλλο ευαγγέλιο εκτός από το ευαγγέλιο που εκείνος είχε, θα ήταν καταραμένος (Γαλ. 1:9). Ο Παύλος επίσης είπε ότι θεωρούσε όλα αυτά που ήξερε, εκτός από την αλήθεια του Θεού, ως σκουπίδια. Ωστόσο, στο χριστιανισμό σήμερα, όσοι καυχώνται μόνο στα δικά τους σκουπίδια θρησκευτικών γνώσεων εξελίσσονται σε ισχυρούς. 
Εμείς, που έχουμε σωθεί μέσω του κυανού, πορφυρού και κόκκινου νήματος, και του λεπτοϋφασμένου λινού, επειδή συνδεόμαστε μεταξύ μας, μπορούμε να ενωθούμε μαζί με τις καρδιές μας. Και δεν ντρεπόμαστε αυτό το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, επειδή αυτή η Αλήθεια μας ελευθέρωσε από την αιώνια τιμωρία του άδη. Αντίθετα, δεν μπορούμε παρά να κηρύξουμε την ευαγγελική Αλήθεια που είναι κρυμμένη στο κυανό, πορφυρό και κόκκινο νήμα, ως το τέλος του κόσμου χωρίς δισταγμό. Η αποστολή αυτή είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε επειγόντως. 
Όταν για πρώτη φορά συνειδητοποίησα ότι αυτό το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος είναι η μόνη Αλήθεια, ήμουν πολύ σοκαρισμένος. «Ω, αυτό είναι! Αυτό είναι ακόμα και αν δεν το γνώριζα μέχρι τώρα. Μήπως οι Χριστιανοί σε όλο τον κόσμο το γνωρίζουν αυτό; Οι θεολόγοι μιλούν για αυτό;» Εύχομαι να υπήρχε κάποιος από τους θεολόγους που να γνώριζε και να μιλούσε για αυτή την αλήθεια. Για αυτό και εξέτασα όσο μπορούσα όλους τους θεολογικούς κλάδους στον Χριστιανισμό, για να μάθω αν υπήρχαν έστω ελαφρά ίχνη του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος μέσα τους, όμως όλα ήταν μάταια. 
Έτσι, η πρώτη προσευχή που έκανα μετά την αναγνώριση αυτής της ευαγγελικής Αλήθειας ήταν η εξής: «Κύριε, εγώ πιστεύω σε αυτό το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Πιστεύω ότι Εσύ ανέλαβες όλες τις αμαρτίες μου με το να βαπτιστείς, να πεθάνεις στον Σταυρό, να αναστηθείς από τους νεκρούς και ότι τώρα με έχεις σώσει. Αλλά, Κύριε, όλοι οι άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο δεν ξέρουν ακόμα αυτή την αλήθεια. Κάνε με να διαδώσω αυτή την αλήθεια σε ολόκληρο τον κόσμο. Κάνε με να κηρύξω το γνήσιο ευαγγέλιό Σου ακριβώς όπως είναι». 
Είναι θαυμάσια ευλογία που έχω γνωρίσει εσάς, τους συνεργάτες μου. Είναι πολύ καλύτερο να συναντήσεις λίγους αληθινούς αναζητητές που ψάχνουν για τον Θεό, να κηρύξεις σε αυτούς την αλήθεια του κυανού, πορφυρού και κόκκινου νήματος, και του λεπτοϋφασμένου λινού, και να πιστεύεις σε Αυτόν και να υπηρετείς μαζί τους έτσι, παρά να συναντάς και να διδάσκεις χιλιάδες ανθρώπους που ούτε ακούνε ούτε πιστεύουν στον Λόγο του Θεού. Είμαι τόσο ευγνώμων στον Θεό από τότε που όλοι σας πιστεύετε στον Λόγο Του! 
Πραγματικά, λίγοι στον κόσμο είναι τόσο ευτυχείς όπως εσείς και εγώ. Ποιος σε αυτόν τον κόσμο, έχει τόσους πολλούς πραγματικούς αδελφούς και αδελφές, όπως εμείς; Όλα αυτά τα πράγματα όντως προέρχονται από τον Θεό της αλήθειας. Όταν ο Θεός μάς έχει δώσει τέτοιες πολύτιμες ευλογίες, όταν ο Θεός μάς έχει δώσει τέτοια πολύτιμη σωτηρία, και όταν ο Θεός μάς έχει αναθέσει τέτοιο πολύτιμο ιερατείο, πώς θα μπορούσαμε να μην υπηρετούμε για το ευαγγέλιό Του, πώς να μην κρίνουμε τους αμαρτωλούς και πώς θα μπορούσαμε να μην διαδώσουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος; Όταν διαδίδουμε το ευαγγέλιο, πώς να μη διαχωρίσουμε εκείνους που έχουν λάβει την άφεση των αμαρτιών από εκείνους που δεν την έχουν λάβει; Όπως ο Θεός χώρισε το φως από το σκοτάδι όταν δημιούργησε τον Ουρανό και την γη, εμείς επίσης χωρίζουμε τους αμαρτωλούς από τους δίκαιους με σαφήνεια. Ο Θεός δεν είναι ικανοποιημένος όταν σμίγουν η αλήθεια με το ψέμα. Και έτσι λέει, «Δεν θέλεις σπείρει εις τον αμπελώνα σου ετεροειδή σπέρματα· διά να μη μιανθή το γέννημα του σπόρου τον οποίον έσπειρας, και ο καρπός του αμπελώνος. Δεν θέλεις αροτριάσει με βουν και όνον ομού. Δεν θέλεις φορεί ένδυμα σύμμικτον από μάλλινον ομού και λινάριον» (Δευτ. 22:9-11). Για αυτό πρέπει να διαχωρίσουμε τους αμαρτωλούς και να τους κρίνουμε καθαρά. 
Τώρα είναι η ώρα για όσους έχουν ακούσει τον Λόγο του Θεού, να τον πιστέψουν ως αλήθεια ακόμα και αν δεν ταιριάζει στις προτιμήσεις τους. Όσοι πιστεύουν στον Λόγο του Θεού, γίνονται το φως του κόσμου με την χάρη Του, αλλά όσοι δεν πιστεύουν, δεν μπορούν να ξεφύγουν από το σκοτάδι. Ακριβώς επειδή πιστεύουμε στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος έχουμε γίνει το Ουρίμ και το Θουμμίμ, δηλαδή «φως και τελειότητα». Έχουμε γίνει αυτοί που έχουν σωθεί εντελώς από την αμαρτία από τον Θεό. 
Έχετε γίνει εντελώς παιδιά του Θεού, πιστεύοντας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος; Ζούμε την ζωή μας κάνοντας τα έργα της βασιλικής ιεροσύνης χάρη στον Ιησού Χριστό ο οποίος έχει γίνει ο Βασιλεύς των βασιλέων σε αυτόν τον κόσμο. Ευχαριστώ τον Θεό που μας έδωσε αυτό το ευαγγέλιο της σωτηρίας. Προσεύχομαι ο Θεός να μας επιτρέψει να φέρουμε εις πέρας τα καθήκοντά μας της βασιλικής ιεροσύνης ενόσω θα παραμείνουμε σε αυτή την γη. 
Αλληλούια! Δοξάζω τον Θεό μας παντοτινά.