Η φράση που αναφέρατε είναι φαινομενικά αντιφατική προς το Ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Αλλά, μπορείτε να πιστέψετε ότι η Βίβλος είναι τέλεια και δεν υπάρχουν αντιφάσεις σ` αυτήν.
Αλλά είναι λάθος το Ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος; Όχι, απολύτως όχι!
Μέσω ολόκληρου του Λόγου Του, ο Θεός μάς δείχνει ότι αυτό το Ευαγγέλιο είναι το μόνο αληθινό και τέλειο Ευαγγέλιο.
Υπάρχουν αντιστοιχίες στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Το σύστημα θυσιών στην Παλαιά Διαθήκη είναι τέλεια αντίστοιχο με την αιώνια θυσία του Ιησού Χριστού. Στο σύστημα θυσιών για να είναι νόμιμη μια θυσία χρειαζόταν τρεις ουσιαστικούς όρους: 1) θύμα χωρίς μώμο, 2) να τεθούν επάνω του τα χέρια, 3) αίμα (αντιπροσωπευτικός θάνατος)
Και ο Ιησούς Χριστός, που ήρθε σ` αυτή τη γη γεννημένος από την Παρθένο Μαρία, ως Ένας αναμάρτητος, για να δεχτεί όλες τις αμαρτίες του κόσμου, βαφτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, τον αντιπρόσωπο όλης της ανθρωπότητας. Ύστερα, ανέβηκε στο Σταυρό με όλες τις αμαρτίες μας και θανατώθηκε με σταύρωση. Όμως αναστήθηκε πάλι σε τρεις ημέρες. Συγχωρούμαστε τώρα από όλες τις αμαρτίες μας (του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος) με πίστη σ` αυτή την αλήθεια που ο Κύριος έχει ολοκληρώσει.
Αλλά τι συμβαίνει με την περικοπή που λέει "Συγχώρησον εις ημάς τας αμαρτίας ημών, καθώς και ημείς συγχωρούμεν εις τους αμαρτάνοντας εις ημάς";
Σημαίνει ότι ο Θεός θέλει να συγχωρούμε ο ένας στον άλλον τις ανεπάρκειές μας. Ακόμα κι αν αναγεννηθούμε, είμαστε ακόμα μέσα στην αδύνατη σάρκα μας και κάνουμε πολλά κακά. Εάν καταδικάζουμε και επιπλήττουμε ο ένας τον άλλον για τις παραβάσεις μας, τότε ακόμη και η δύναμη του αληθινού Ευαγγέλιου θα εξασθένιζε και η κοινωνία του αναγεννημένου θα καταστρεφόταν.
Πρέπει να σημειώσετε ότι στο αρχαίο ελληνικό κείμενο στο εν λόγω χωρίο δεν υπάρχουν οι λέξεις "αμαρτίας / αμαρτάνοντας" αλλά οι λέξεις "οφειλήματα" (=χρέη) / "οφειλέταις" (=χρεώστες). "Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών" (Κατά Ματθαίον 6:12).
Στο Κατά Ματθαίον, η Κυριακή Προσευχή ακολουθείται άμεσα από διδασκαλίες όπως: "Διότι εάν συγχωρήσητε εις τους ανθρώπους τα πταίσματα αυτών, θέλει συγχωρήσει και εις εσάς ο Πατήρ σας ο ουράνιος. Εάν όμως δεν συγχωρήσητε εις τους ανθρώπους τα πταίσματα αυτών, ουδέ ο Πατήρ σας θέλει συγχωρήσει τα πταίσματά σας".
Ο Κύριος Ιησούς δεν μας έδωσε την Κυριακή Προσευχή για να την επαναλαμβάνουμε κάθε μέρα κατά λέξη. Είναι μια συλλογή σημαντικών θεμάτων προσευχής που πρέπει να θυμόμαστε στην καθημερινή ζωή της πίστης μας.
Παρακαλώ μελετήστε το Κατά Ματθαίον 18:21-35, και τότε θα καταλάβετε αυτό που είναι το θέλημα του Θεού για τον δούλο που δεν συγχωρεί:
"Αληθώς σας λέγω, Όσα εάν δέσητε επί της γης, θέλουσιν είσθαι δεδεμένα εν τω ουρανώ· και όσα εάν λύσητε επί της γης, θέλουσιν είσθαι λελυμένα εν τω ουρανώ. Πάλιν σας λέγω, ότι εάν δύο από σας συμφωνήσωσιν επί της γης, περί παντός πράγματος, περί του οποίου ήθελον κάμει αίτησιν, θέλει γείνει εις αυτούς, παρά του Πατρός μου του εν ουρανοίς. Διότι όπου είναι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το όνομά μου, εκεί είμαι εγώ εν τω μέσω αυτών. Τότε προσελθών προς αυτόν ο Πέτρος, είπε, Κύριε, ποσάκις αν αμαρτήση εις εμέ ο αδελφός μου, θέλω συγχωρήσει αυτόν; έως επτάκις; Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς, Δεν σοι λέγω, έως επτάκις, αλλ` έως εβδομηκοντάκις επτά. Διά τούτο η βασιλεία των ουρανών ωμοιώθη με άνθρωπον βασιλέα, όστις ηθέλησε να θεωρήση λογαριασμόν μετά των δούλων αυτού. Και ότε ήρχισε να θεωρή, εφέρθη προς αυτόν εις οφειλέτης μυρίων ταλάντων. Και επειδή δεν είχε να αποδώση, προσέταξεν ο κύριος αυτού να πωληθή αυτός, και η γυνή αυτού και τα τέκνα, και πάντα όσα είχε, και να αποδοθή το οφειλόμενον. Πεσών λοιπόν ο δούλος προσεκύνει αυτόν, λέγων, Κύριε, μακροθύμησον εις εμέ, και πάντα θέλω σοι αποδώσει. Σπλαγχνισθείς δε ο κύριος του δούλου εκείνου, απέλυσεν αυτόν, και το δάνειον αφήκεν εις αυτόν. Αφού όμως εξήλθεν ο δούλος εκείνος, εύρεν ένα των συνδούλων αυτού, όστις εχρεώστει εις αυτόν εκατόν δηνάρια· και πιάσας αυτόν, έπνιγε, λέγων, Απόδος μοι ό,τι χρεωστείς. Πεσών λοιπόν ο σύνδουλος αυτού εις τους πόδας αυτού, παρεκάλει αυτόν, λέγων, Μακροθύμησον εις εμέ, και πάντα θέλω σοι αποδώσει. Εκείνος όμως δεν ήθελεν, αλλ` απελθών έβαλεν αυτόν εις φυλακήν, εωσού αποδώση το οφειλόμενον. Ιδόντες δε οι σύνδουλοι αυτού τα γενόμενα, ελυπήθησαν σφόδρα· και ελθόντες εφανέρωσαν προς τον κύριον αυτών πάντα τα γενόμενα. Τότε προσκαλέσας αυτόν ο κύριος αυτού, λέγει προς αυτόν, Δούλε πονηρέ, παν το χρέος εκείνο σοι αφήκα, επειδή με παρεκάλεσας· δεν έπρεπε και συ να ελεήσης τον σύνδουλόν σου, καθώς και εγώ σε ελέησα; Και οργισθείς ο κύριος αυτού παρέδωκεν αυτόν εις τους βασανιστάς, εωσού αποδώση παν το οφειλόμενον εις αυτόν. Ούτω και ο Πατήρ μου ο επουράνιος θέλει κάμει εις εσάς, εάν δεν συγχωρήσητε εκ καρδίας σας έκαστος εις τον αδελφόν αυτού τα πταίσματα αυτών.".
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει πάντα να συγχωρούμε τους αδελφούς μας όταν αυτοί αμαρτάνουν εναντίον μας, επειδή ο Κύριος συγχώρησε ήδη όλες τις προηγούμενες, παρούσες και μελλοντικές αμαρτίες μας μια για πάντα μέσω του βαπτίσματός Του και του Σταυρού. Επομένως, εάν δεν συγχωρούμε τους αδελφούς μας, παρ` όλο που ο Κύριος συγχώρησε ήδη όλες τις αμαρτίες τους από το μέρος Του, θα είναι οργισμένος με μας για τη στάση μας που δεν θέλουμε να τους συγχωρήσουμε και δεν θα συγχωρήσει τις αμαρτίες που έχουμε κάνει ενάντια στους αδελφούς μας. Μόνο όταν συγχωρούμε τους αδελφούς μας με πίστη ότι ο Θεός συγχώρησε ήδη όλους εμάς μέσω του βαπτίσματος του Ιησού και του Σταυρού, θα είναι ευχαριστημένος με μας.
Επομένως η περικοπή μπορεί να ερμηνευθεί ως εξής. "Κύριε, συγχωρούμε τους αδελφούς μας επειδή Εσύ συγχώρεσες ήδη όλες τις αμαρτίες μας. Επομένως, παρακαλούμε να μην είσαι οργισμένος για τις αμαρτίες μας". Ο Ιησούς το είπε αυτό με την προϋπόθεση ότι Εκείνος έπλυνε ήδη όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Ο άνθρωπος που πιστεύει μ` αυτό τον τρόπο μπορεί να συγχωρεί τους αδελφούς του όταν αυτοί αμαρτήσουν εναντίον του.