Search
English
English
Due to COVID-19 and disruption to international mail service
we have temporally suspended our ‘Free Print Book service’.
In the light of this situation we are not able to mail you the books at this time.
Pray that this pandemic will end soon and the resumption of the postal service.

Sermons

Θέμα 10: Η Αποκάλυψη (Σχόλια στην Αποκάλυψη)

[Κεφάλαιο 3-2] Όσοι δε Μόλυναν τα Λευκά τους Ρούχα (Αποκάλυψη 3:1-6)

Όσοι δε Μόλυναν τα Λευκά τους Ρούχα
(Αποκάλυψη 3:1-6)
 
Η περικοπή εδώ λέει, «Έχεις ολίγα ονόματα και εν Σάρδεσι, τα οποία δεν εμόλυναν τα ιμάτια αυτών, και θέλουσι περιπατήσει μετ` εμού με λευκά, διότι είναι άξιοι». Το περπάτημα «με λευκά» σημαίνει ότι έχουν υπερασπιστεί την πίστη τους στη δικαιοσύνη του Θεού.
Ο Θεός περπατά με όσους κρατούν την αγνότητα της πίστης τους. Δεν τους αφήνει ποτέ μόνους αλλά είναι πάντα μαζί τους και τους ευλογεί.
Υπάρχουν οι δίκαιοι σ` αυτή τη γη που περπατούν με το Άγιο Πνεύμα. Ο Θεός έχει γράψει τα ονόματά τους στο Βιβλίο της Ζωής και τους έχει δώσει την αιώνια ζωή για να ζήσουν για πάντα. Ντύνοντας τους δίκαιους στα λευκά και όντας μαζί τους για πάντα, ο Θεός τους έχει ικανώσει να νικούν πάντα τον Σατανά στον αγώνα τους εναντίον του.
 
 

Για να είσαι αυτός που νικά τον Σατανά

 
Για να είμαστε αυτοί που νικούν τον Σατανά, πρέπει πρώτα να πιστέψουμε στο Λόγο της λύτρωσης που ο Κύριος μας έχει δώσει. Με αυτή την έννοια, ας στραφούμε στο Λόγο και ας δούμε πώς ο Κύριος μας έχει σώσει με το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος.
Ας ξεκινήσουμε εξετάζοντας το Κατά Λουκάν 10:25-35. «Και ιδού, νομικός τις εσηκώθη πειράζων αυτόν και λέγων· Διδάσκαλε, τι πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αιώνιον; Ο δε είπε προς αυτόν· Εν τω νόμω τι είναι γεγραμμένον; πώς αναγινώσκεις; Ο δε αποκριθείς είπε· Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου και εξ όλης της διανοίας σου, και τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Είπε δε προς αυτόν· Ορθώς απεκρίθης· τούτο κάμνε και θέλεις ζήσει. Αλλ` εκείνος, θέλων να δικαιώση εαυτόν, είπε προς τον Ιησούν· Και τις είναι ο πλησίον μου; Και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν· Άνθρωπος τις κατέβαινεν από Ιερουσαλήμ εις Ιεριχώ και περιέπεσεν εις ληστάς· οίτινες και γυμνώσαντες αυτόν και καταπληγώσαντες, ανεχώρησαν αφήσαντες αυτόν ημιθανή. Κατά συγκυρίαν δε ιερεύς τις κατέβαινε δι` εκείνης της οδού, και ιδών αυτόν επέρασεν από το άλλο μέρος. Ομοίως δε και Λευΐτης, φθάσας εις τον τόπον, ελθών και ιδών επέρασεν από το άλλο μέρος. Σαμαρείτης δε τις οδοιπορών ήλθεν εις τον τόπον όπου ήτο, και ιδών αυτόν εσπλαγχνίσθη, και πλησιάσας έδεσε τας πληγάς αυτού επιχέων έλαιον και οίνον, και επιβιβάσας αυτόν επί το κτήνος αυτού, έφερεν αυτόν εις ξενοδοχείον και επεμελήθη αυτού· και την επαύριον, ότε εξήρχετο, εκβαλών δύο δηνάρια έδωκεν εις τον ξενοδόχον και είπε προς αυτόν· Επιμελήθητι αυτού, και ό,τι συ δαπανήσης περιπλέον, εγώ όταν επανέλθω θέλω σοι αποδώσει».
Βλέπουμε δύο πρωταγωνιστές σ` αυτή την περικοπή: τον Ιησού και ένα νομικό. Αυτός ο νομικός, για να καυχηθεί για την πίστη του στο Νόμο, ρώτησε τον Ιησού: «Διδάσκαλε, τι πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αιώνιον;» Ποια εντύπωση σας κάνει αυτή η ερώτηση;
Ο εν λόγω νομικός νόμιζε εσφαλμένα ότι θα μπορούσε να τηρήσει το Νόμο με την υπακοή του κατά γράμμα. Αλλά ο Θεός έδωσε το Νόμο Του στην ανθρωπότητα προκειμένου οι άνθρωποι να μπορέσουν ν` αναγνωρίσουν τις αμαρτίες στις καρδιές τους. Ο Νόμος του Θεού μιλά και αποκαλύπτει τις αμαρτίες που είναι θεμελιώδεις στις καρδιές των ανθρώπων. Στις καρδιές τους υπάρχουν κακές σκέψεις, ανήθικες σκέψεις, φονικές σκέψεις, σκέψεις κλοπής, σκέψεις ψευδομαρτυρίας, έξαλλη συμπεριφορά και πολλά περισσότερα. Για να επισημάνει τις αμαρτίες της καρδιάς του νομικού, λοιπόν, ο Κύριος μας τον αντερώτησε, «Εν τω νόμω τι είναι γεγραμμένον; πώς αναγινώσκεις;»
Ο Κύριος μας θέλησε από το νομικό ν` αναγνωρίσει τη θεμελιώδη παρουσία της αμαρτίας στην καρδιά του. Αλλά ο νομικός ρωτώντας αλαζονικά τον Ιησού «τι πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αιώνιον;» καυχήθηκε αντίθετα για τη δικαιοσύνη του. Από τα λόγια του, μπορούμε να δούμε τι σκέφτηκε ο νομικός: «Μέχρι τώρα τήρησα το Νόμο και είμαι σίγουρος ότι θα τον τηρήσω και στο μέλλον».
Αλλά πρέπει ν` αναγνωρίσουμε ότι ο Νόμος που δόθηκε από τον Θεό μπορεί να τηρηθεί μόνο από τον ίδιο τον Θεό και ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος, ούτε ένας, που να μπορεί να τηρήσει πλήρως το Νόμο Του. Επομένως, ο άνθρωπος που προσπαθεί να τηρήσει το Νόμο του Θεού δείχνει απλά τη σκληροκαρδία και υπεροψία του ενώπιον του Κυρίου. Εμείς πρέπει μόνο ν` αναγνωρίσουμε ότι είμαστε αμαρτωλοί που δε μπορούν ποτέ να τηρήσουν το Νόμο του Θεού.
Για όλους εμάς, είναι πολύ σημαντικό πώς διαβάζουμε τον Λόγο του Θεού. Όταν διαβάζουμε τον Λόγο του Θεού, πρέπει να διαβάζουμε με συνειδητοποίηση του σκοπού που έχει ο Θεός για μας. Αν διαβάζουμε τη Βίβλο χωρίς αυτή τη συνειδητοποίηση, της πρόθεσης του Κυρίου, η πίστη μας μπορεί να ρεύσει προς την αντίθετη κατεύθυνση από το θέλημά Του. Γι` αυτό υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές εκκλησίες και γιατί εκείνοι που η πίστη τους είναι ενωμένη με τον Θεό απορρίπτονται τόσο συχνά.
Όταν όσοι πιστεύουν στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος διαβάζουν τη Βίβλο, μπορεί να καταλάβουν ακριβώς ποιος είναι ο σκοπός του Θεού. Αλλά όταν διαβάζει τη Βίβλο κάποιος χωρίς πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, που δόθηκαν από τον Θεό, τότε αυτός μπορεί να κάνει μόνο μεγάλες παρανοήσεις, και ένας τέτοιος άνθρωπος δε μπορεί ποτέ να έχει βιβλικώς υγιή πίστη, ανεξάρτητα από το πόσο πολύ μελετά τη Βίβλο.
 
 
Τι λέει ο νόμος;
 
Συνεχίζουμε με την περικοπή από το Κατά Λουκάν: «Ο δε είπε προς αυτόν· Εν τω νόμω τι είναι γεγραμμένον; πώς αναγινώσκεις; Ο δε αποκριθείς είπε· Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου και εξ όλης της διανοίας σου, και τον πλησίον σου ως σεαυτόν».
Στην Επιστολή προς Ρωμαίους 3:20 λέει, «Επειδή διά του Νόμου γίνεται η γνώρισις της αμαρτίας». Η Βίβλος μάς λέει επίσης, «Διότι όσοι είναι εξ έργων νόμου, υπό κατάραν είναι» (Επιστολή προς Γαλάτας 3:10).
Ο νόμος όχι μόνο κάνει εμάς, που έχουμε γεννηθεί ήδη αμαρτωλοί, μεγαλύτερους αμαρτωλούς αλλά επίσης αποκαλύπτει τις ατέλειες των πράξεών μας. Γι` αυτό «όσοι είναι εξ έργων νόμου, υπό κατάραν είναι».
Μερικοί άνθρωποι λένε ότι κάποιος μπορεί να μπει στον Ουρανό αν πιστεύει στον Θεό και τηρεί καλά το Νόμο, και ότι ο άνθρωπος πρέπει να προσπαθεί σκληρά για να τηρήσει το Νόμο. Έτσι αυτοί οι άνθρωποι, παρ` όλο που πιστεύουν στον Ιησού, περνούν ολόκληρη τη ζωή τους προσπαθώντας να τηρήσουν το Νόμο. Αλλά στην πραγματικότητα βρίσκονται κάτω από την κατάρα του Νόμου. Όσοι δεν έχουν σωθεί από τις αμαρτίες τους παρ` όλο που πιστεύουν στον Ιησού είναι ανίκανοι να δραπετεύσουν από τα όρια της πίστης τους, που μάταια προσπαθεί να τηρήσει το Νόμο. Μπορεί να πιστεύουν στον Ιησού αλλά θα παραμείνουν αμαρτωλοί ενώπιον του Θεού και οι αμαρτωλοί ενώπιον του Θεού μπορούν μόνο να αντιμετωπίσουν τη φοβερή κρίση Του. Γι` αυτό ο Ιησούς, που είναι Θεός, ήρθε σε μας ως Σωτήρας μας και έγινε ο Λυτρωτής των αμαρτωλών. Για να το επεξεργαστούμε ακόμα περισσότερο, με άλλα λόγια, ο Ιησούς φρόντισε για όλες τις αμαρτίες μας με το να βαπτιστεί στον Ιορδάνη ποταμό.
Ξέρετε ότι το βάπτισμα είναι το σημάδι της σωτηρίας που καθαρίζει όλες τις αμαρτίες μας; Το βάπτισμα του Ιησού ήταν η μόνη μέθοδος που καθιέρωσε ο Θεός για να καθαρίσει όλες τις αμαρτίες μας.
Η Βίβλος μάς λέει, στο Κατά Ματθαίον 3:15, «Άφες τώρα· διότι ούτως είναι πρέπον εις ημάς να εκπληρώσωμεν πάσαν δικαιοσύνην». Στην αρχική γλώσσα του κειμένου με το «ούτως» εδώ σημαίνει «το πιο κατάλληλο» ή «το πιο ταιριαστό». Με άλλα λόγια, ήταν το πιο κατάλληλο και ταιριαστό για τον Ιησού να αναλάβει όλες τις αμαρτίες μας μέσω του βαπτίσματός Του από τον Ιωάννη. Το βάπτισμα του Ιησού Χριστού, με λίγα λόγια, τακτοποίησε όλες τις αμαρτίες μας. Ο Ιησούς Χριστός μας ελευθέρωσε από τις αμαρτίες μας με τη βάπτιση και το θάνατό Του στο Σταυρό. Όταν οι άνθρωποι ξέρουν αυτή την ακριβή αλήθεια και πολεμούν τα ψέματα, ο Θεός τους ονομάζει νικητές.
 
 

Με ποιους πρέπει να πολεμήσει ο αναγεννημένος;

 
Ο αναγεννημένος πρέπει να πολεμήσει και να νικήσει την τυπολατρία. Με θρησκευτικούς όρους, οι ηγέτες του Νόμου μπορεί να εμφανίζονται ότι είναι καλοί αλλά βαθιά στο εσωτερικό τους είναι αμφισβητίες απέναντι στον Θεό. Κατά συνέπεια τα λόγια τους, ενώ μπορεί να φαίνονται ενάρετα, στην πραγματικότητα είναι λόγια του Σατανά που κρατά τους οπαδούς του κάτω από την κατάρα της αμαρτίας. Γι` αυτό οι άγιοι πρέπει να πολεμήσουν και να νικήσουν αυτούς τους θρησκόληπτους.
Οι θρησκόληπτοι υποστηρίζουν ότι η σωτηρία έρχεται με την πίστη στον Ιησού αλλά αυτοί υποστηρίζουν ότι κάποιος μπορεί επίσης να μπει στον Ουρανό όταν ζει μια ενάρετη ζωή ενώπιον του Νόμου. Μπορεί μια τέτοια πίστη να ονομαστεί πίστη που οδηγεί κάποιον να σωθεί; Φυσικά όχι!
Έτσι, ο Κύριος χρησιμοποίησε μια παραβολή για να διαφωτίσει τον νομικιστή και σ` αυτό το θέμα. Η ιστορία είναι η εξής: Κάποιος άνθρωπος που πήγαινε στην Ιεριχώ από την Ιερουσαλήμ, δέχθηκε επίθεση από ληστές που τον κτύπησαν και τον εγκατέλειψαν μισοπεθαμένο. Ένας ιερέας συνέβη να βαδίζει στον ίδιο δρόμο από την Ιερουσαλήμ προς την Ιεριχώ και έφτασε στο σημείο που ήταν αυτός ο κτυπημένος άνθρωπος. Αλλά ο ιερέας δεν τον βοήθησε και αντίθετα πέρασε από την άλλη πλευρά του δρόμου. Ένας άλλος, αυτή τη φορά ένας Λευίτης, ήρθε κοντά στο θύμα αλλά κι αυτός επίσης προσποιήθηκε ότι δεν άκουσε τις κραυγές του φτωχού ανθρώπου που ζητούσε βοήθεια και απλά τον προσπέρασε.
Τότε, ήρθε κοντά ένα τρίτο πρόσωπο, αυτή τη φορά ένας Σαμαρείτης. Αντίθετα από τον ιερέα ή το Λευίτη, ο Σαμαρείτης έδεσε πραγματικά τις πληγές του, έχυσε λάδι και κρασί, τον μετέφερε επάνω στο ζώο του σε ένα πανδοχείο και τον φρόντισε. Έδωσε επιπλέον χρήματα στον ξενοδόχο, λέγοντας, «Φρόντισέ τον καλά. Θα έρθω πάλι στην επιστροφή μου και αν ξοδέψεις περισσότερα από όσα σου έδωσα για να τον θεραπεύσεις, θα σου τα ξεπληρώσω όταν επιστρέψω. Γι’ αυτό να κάνετε ό,τι μπορείτε για να βοηθήσετε αυτό τον άνθρωπο».
Ποιος από αυτούς τους τρεις είναι καλός; Ο Σαμαρείτης, φυσικά. Αυτός ο Σαμαρείτης εικονίζει τον Ιησού. Αυτό που έχει σώσει αμαρτωλούς όπως εμάς δεν είναι ούτε ο Νόμος του Θεού ούτε οι δάσκαλοί του ούτε οι ηγέτες του, πολύ λιγότερο δεν είναι η δύναμη, η προσπάθεια ή οι προσευχές μετάνοιας μας. Μόνο ο Ιησούς, που ήρθε σ` αυτή τη γη για να καθαρίσει εντελώς τις αμαρτίες μας, είναι ο πραγματικός Σωτήρας. Ο Ιησούς ελευθέρωσε «ούτως» όλους τους αμαρτωλούς (Κατά Ματθαίον 3:15). Το βάπτισμα του Ιησού και το αίμα Του στο Σταυρό είναι το σημάδι της σωτηρίας των αμαρτωλών (Επιστολή 1 Πέτρου 3:21). Όλοι οι αμαρτωλοί αυτού του κόσμου σώζονται με το βάπτισμα και το Σταυρό του Ιησού. Όσοι πιστεύουν στο βάπτισμα του Ιησού στον ποταμό Ιορδάνη και στο αίμα Του στο Σταυρό ως σωτηρία τους, ελευθερώνονται πλήρως και εντελώς από όλες τις αμαρτίες τους.
Ο Ιησούς μας έχει δώσει τη δύναμη να πολεμήσουμε και να νικήσουμε ενάντια στις λάθος διδασκαλίες του ψεύδους. Όταν οι άνθρωποι ισχυρίζονται, «Πιστεύουμε στον Ιησού αλλά αν τηρήσεις το νόμο του Θεού και οι πράξεις σου είναι καλές, τότε θα ελευθερωθείς από όλες τις αμαρτίες σου», παρουσιάζουν μόνο το πείσμα τους και διαδίδουν ψέματα. Αν προσθέτετε ή αφαιρείτε οτιδήποτε στην αλήθεια της σωτηρίας μας από τον Ιησού, τότε αυτή δε θα είναι πλέον η αλήθεια. Ο Ιησούς μας έχει δώσει τη δύναμη να πολεμήσουμε και να νικήσουμε τέτοιες λάθος διδασκαλίες του ψεύδους.
Οι σημερινοί ηγέτες του Νόμου μιλούν δυνατά ενώπιον των ανθρώπων, σαν να τηρούν σωστά το Νόμο. Όμως συχνά διαπιστώνουμε ότι δε μπορούν να ενεργήσουν σύμφωνα με τα λόγια τους όταν αντιμετωπίζουν μια κατάσταση όπου, αν και δύσκολη, ο νόμος την απαιτεί από αυτούς. Αναγνωρίζουν οι ίδιοι ότι αν και θέλουν να κάνουν το αγαθό με την καρδιά τους, δε μπορούν να το κάνουν λόγω της αδυναμίας της σάρκας τους. Κρύβοντας τις αδυναμίες τους και ντυμένοι με θρησκευτικούς τύπους, εξαπατούν τους άλλους και τους επιβαρύνουν με το ίδιο φορτίο.
Όπως ο ιερέας και ο Λευίτης στην παραπάνω περικοπή, οι σημερινοί νομικιστές έχουν επίσης διπλά πρότυπα, προσπερνώντας απλά από την άλλη πλευρά όποτε η υποχρέωσή τους απαιτεί τη θυσία τους. Αυτή είναι η αδυναμία του ανθρώπου ενώπιον του Νόμου του Θεού. Οι άνθρωποι την κρύβουν με το όμορφο ρούχο που λέγεται θρησκεία. Όμως όλοι όσοι κρύβονται ενώπιον του Κυρίου δε μπορούν να σωθούν. Μόνο όσοι αναγνωρίζουν την αμαρτωλότητά τους αποκαλύπτοντας τους αληθινούς εαυτούς τους με το μέτρο του Νόμου, μπορούν να ελευθερωθούν από όλες τις αμαρτίες τους με τον Λόγο της αλήθειας του ύδατος και του Πνεύματος.
Μόνο ο Ιησούς δεν προσπερνά τους αμαρτωλούς που πεθαίνουν και μόνο Αυτός τους σώζει βρίσκοντάς του και βοηθώντας τους. Μεταβίβασε όλες τις αμαρτίες μας στον εαυτό Του με το να βαπτιστεί προσωπικά και ελευθέρωσε τους αμαρτωλούς που πέθαιναν από όλες τις αμαρτίες τους, πληρώνοντας την ποινή τους με τη θυσία του σώματός του. Έτσι ο Ιησούς έχει γίνει ο Σωτήρας για όλους τους αμαρτωλούς.
 
 
Όσοι νικούν θα ντυθούν στα λευκά
 
Η περικοπή εδώ μας λέει ότι όσοι νικούν θα ντυθούν στα λευκά. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πολεμήσουμε και να νικήσουμε τους ψεύτες μέσα στο Χριστιανικό κόσμο. Ακόμα και τώρα που μιλάμε, αυτοί οι ψεύτες διδάσκουν τους ανθρώπους να πιστέψουν στον Ιησού και να ζήσουν με καλοσύνη. Να ζεις με καλοσύνη, φυσικά, είναι το σωστό πράγμα που πρέπει να κάνουμε. Αλλά οι καρδιές των ανθρώπων βασικά είναι γεμάτες με όλα τα είδη ακάθαρτων πραγμάτων, από φόνο μέχρι μοιχεία, κλοπή και ζηλοτυπία, και έτσι το να πεις σ’ αυτούς τους ανθρώπους να ζήσουν με καλοσύνη, αν και αυτό που λες είναι σωστό, είναι σαν να τους περιορίζεις σε μια απλή θρησκεία που τους οδηγεί σε θάνατο από ασφυξία. Το να πεις «να ζήσετε με καλοσύνη» σε ανθρώπους που οι αμαρτίες τους συσσωρεύονται μέχρι το λαιμό τους, είναι σαν να τους ωθείς στην αυτοκαταδίκη.
Με αυτή την έννοια, εκείνο που χρειάζονται πραγματικά είναι να τους βοηθήσουμε να ελευθερωθούν από όλες τις αμαρτίες τους, διδάσκοντάς τους την αλήθεια του ύδατος και του Πνεύματος που μπορεί να τους σώσει από τις θεμελιώδεις αμαρτίες τους. Αυτό είναι το σωστό μάθημα και ύστερα από αυτή τη διδασκαλία, έρχεται η παραίνεση να ζήσουν μια ζωή καλοσύνης μαζί με τον Θεό. Για να το πούμε διαφορετικά, η αμεσότερη προτεραιότητα για όσους στέκονται έξω από τον Χριστό ως αμαρτωλοί, είναι να γίνουν δίκαιοι με το να τους κηρύξουμε πρώτα το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος.
 
 
Η υποβάθμιση του Χριστιανισμού σε μια κοσμική Θρησκεία
 
Δεν πρέπει να εξαπατηθούμε από τις κοσμικές θρησκείες. Μόνο όταν πολεμήσουμε και νικήσουμε τις κοσμικές θρησκείες που διαδίδουν ψέματα, μπορούμε να μπούμε στον Ουρανό. Επειδή είμαστε ανίκανοι να τηρήσουμε το Νόμο του Θεού, χρειαζόμαστε τη χάρη της σωτηρίας που ο Ιησούς μας έχει δώσει, και μόνο με πίστη σ` αυτή τη χάρη μπορούμε να συναντήσουμε τον Κύριο.
Αλλά πολλοί στη Χριστιανοσύνη, αν και πιστεύουν στον Ιησού, σέρνονται στον άδη εξαπατημένοι και παραπλανημένοι από όσους διαδίδουν ψέματα. Εξαπατώνται από τη δελεαστική ιδέα ότι οι άνθρωποι μπορούν και πρέπει να είναι καλοί. Επειδή όμως βασικά γεννιόμαστε με αμαρτία, δε μπορούμε ποτέ να είμαστε καλοί ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά προσπαθούμε. Με αυτή την έννοια, μπορούμε να σωθούμε μόνο πιστεύοντας στο ευαγγέλιο της αλήθειας, ότι ο Ιησούς μας έχει σώσει με το νερό και το Πνεύμα Του. Μπορούμε να ζήσουμε μια νέα ζωή μόνο όταν αναγνωρίσουμε ότι έχουμε γίνει χωρίς αμαρτία με πίστη σ` αυτή την αλήθεια.
Οι Φαρισαίοι της Βίβλου και οι περισσότεροι από τους σημερινούς Χριστιανούς που δεν είναι καθαρισμένοι από τις αμαρτίες τους επειδή δεν πιστεύουν στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος είναι όλοι το ίδιο—είναι όλοι τους αιρετικοί. Οι Φαρισαίοι πίστευαν στον Θεό, στην ανάσταση των ψυχών και τη μετά θάνατον ζωή όπως λέει η Γραφή. Αλλά δεν πίστευαν στον Ιησού ως Μεσσία τους. Επιπλέον, περιφρονούσαν και αγνοούσαν το βάπτισμα του Χριστού και το αίμα Του στο Σταυρό.
Σήμερα, υπάρχουν πολλοί Χριστιανοί που είναι ακριβώς όπως αυτοί οι Φαρισαίοι. Έχουν μια τάση να δώσουν περισσότερη αναγνώριση στα Χριστιανικά δόγματα παρά στην ίδια τη Βίβλο. Γι` αυτό υπάρχουν τόσες πολλές αιρέσεις που βλαστάνουν ατέλειωτα σήμερα. Στην Επιστολή προς Τίτον 3:10-11, ο Θεός μας λέει για τους αιρετικούς, «Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, εξεύρων ότι διεφθάρη ο τοιούτος και αμαρτάνει, ων αυτοκατάκριτος». Όσοι ανήκουν στις αιρέσεις, εμπιστεύονται, πιστεύουν και ακολουθούν τους θρησκευτικούς τους ηγέτες περισσότερο από τη Βίβλο, και κατά συνέπεια, όλοι καταστρέφονται.
Τώρα όπως και πριν, υπάρχουν πολλοί ψευδοπροφήτες που φυτρώνουν σ` αυτό τον κόσμο. Μέσω του Λόγου της κύριας περικοπής, ο Θεός μας είπε ότι ο καθένας πρέπει να πολεμήσει και να νικήσει αυτούς τους ψευδοπροφήτες. Είπε επίσης ότι μόνο όσοι νικούν θα ντυθούν τα ενδύματα της δικαιοσύνης.
Στο Κατά Λουκάν 18 βρίσκεται η «Παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου». Ένας Φαρισαίος ανέβηκε στο Ναό, σήκωσε τα χέρια του και προσευχήθηκε με υπερηφάνεια: «Θεέ, νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα και δίνω δέκατα από όλα όσα κερδίζω». Ο τελώνης, αντίθετα, δε μπορούσε να σηκώσει ούτε το πρόσωπό του όταν προσευχήθηκε: «Θεέ, δε μπορώ να κάνω αυτά που κάνει αυτός. Είμαι ένας αμαρτωλός με πολλές ατέλειες, δε μπορώ να νηστέψω δύο φορές την εβδομάδα και δε μπορώ να Σου δώσω ούτε το δέκατο. Όχι μόνο αυτό αλλά επίσης έχω εξαπατήσει τους ανθρώπους, κλέβοντάς τους και έχω κάνει πολλά άλλα κακά πράγματα. Είμαι ένας ανάξιος άνθρωπος. Δείξε έλεος σε μένα, Θεέ. Κάνε έλεος και σώσε με παρακαλώ».
Η Βίβλος μάς λέει ότι ήταν ο τελώνης που δικαιώθηκε από τον Θεό παρά ο Φαρισαίος. Αυτό παρουσιάζεται καλά στην ερώτηση, «ποιος μπορεί ενδεχομένως να συγχωρεθεί από την αμαρτία;» Δεν υπάρχει κανένας εκτός από όσους αναγνωρίζουν τις ατέλειές τους. Εκείνος που ξέρει ότι είναι αμαρτωλός, η ψυχή που αναγνωρίζει ότι αναμφισβήτητα προορίζεται για τον άδη αν πρόκειται να εφαρμοστεί ο Νόμος ή η δίκαιη κρίση του Θεού—αυτός είναι που λαβαίνει τη σωτηρία της λύτρωσης από τον Ιησού.
Στο Κατά Ματθαίον 3:15 γράφει πώς μίλησε ο Ιησούς αμέσως πριν βαπτιστεί. Το «ούτως» σ’ αυτό το στίχο σημαίνει ότι το βάπτισμα του Ιησού ήταν ο πιο κατάλληλος τρόπος για να σωθούν οι αμαρτωλοί—δηλαδή να τους σώσει εξαφανίζοντας τις αμαρτίες τους με το βάπτισμα του Ιησού, το οποίο μεταβίβασε όλες τις αμαρτίες σ’ Αυτόν.
Πιστεύετε στο γεγονός ότι ο Ιησούς σας έσωσε «ούτως» από τις αμαρτίες σας; Ο Κύριος ανέλαβε όλες τις αμαρτίες σας όταν βαπτίστηκε «ούτως». Σήκωσε ύστερα όλες τις αμαρτίες του κόσμου στο Σταυρό και πλήρωσε τις ποινές όλων αυτών των αμαρτιών με το αίμα Του. Πρέπει να το πιστέψετε αυτό για να ζήσει η ψυχή σας. Όταν το πιστεύετε αυτό, η ψυχή σας εξιλεώνεται, και αναγεννιέστε ως παιδί του Θεού.
Ακόμα υπάρχουν πολλοί σ` αυτό τον κόσμο που αρνούνται αυτή την αλήθεια του ύδατος και του Πνεύματος, το ευαγγέλιο της σωτηρίας. Γι` αυτό πρέπει να πολεμήσουμε στις πνευματικές μάχες. Δεν λέω ότι πρέπει να κάνουμε περισσότερες λανθασμένες πράξεις για ν` αναγνωρίσουμε την αμαρτία μας αλλά ότι πρέπει να ντυθούμε τη χάρη του Θεού αναγνωρίζοντας τον εαυτό μας ως κάποιον που είναι πλήρως συνδεμένος με την αμαρτία και πρόκειται να κριθεί πνευματικά. Πρέπει να δεχτείτε το γεγονός ότι ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας σας. Καθένας που θέλει να σωθεί πρέπει να πιστέψει στον Ιησού της λύτρωσης, που ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας και κρίθηκε στη θέση μας. Μόνο τότε δε μπορεί να υπάρχει πλέον οποιαδήποτε αμαρτία αφημένη στην καρδιά του.
Υπάρχει αμαρτία στην καρδιά σας τώρα; Όσοι νομίζουν ότι υπάρχει αμαρτία στις καρδιές τους, πρέπει πρώτα να ξέρουν το Νόμο του Θεού. Σύμφωνα με το Νόμο του Θεού, ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος. Αν έχετε αμαρτία, τότε πρέπει να πεθάνετε. Αν πεθάνετε χωρίς εξιλέωση για τις αμαρτίες σας, θα κριθείτε και θα σταλείτε στον άδη. Επειδή ο καθένας σ` αυτό τον κόσμο δε μπορεί παρά να αμαρτάνει, κανένας δε μπορεί να αποφύγει ενώπιον του Νόμου του Θεού το να σταλθεί στον άδη. Γι` αυτό ο Θεός, που έχει έλεος για μας, μας έσωσε στέλνοντάς μας σ` αυτή τη γη τον μονογενή Υιό Του Ιησού Χριστό, έτσι ώστε «ούτως» (Κατά Ματθαίον 3:15) να αναλάβει όλες τις αμαρτίες του κόσμου με το βάπτισμά Του στον ποταμό Ιορδάνη και να κριθεί στο Σταυρό στη θέση μας—όλα αυτά έτσι ώστε να μπορεί να μας στείλει στον Ουρανό.
Δε μπορούμε να σωθούμε χάρη στις καλές μας πράξεις. Οι άνθρωποι μπορεί να έχουν διαφορετικά επίπεδα υποκρισίας αλλά όλοι είναι υποκριτές και κανένας δε μπορεί να φθάσει εντελώς στην τέλεια καλοσύνη. Επομένως, οι άνθρωποι μπορούν να ελευθερωθούν εντελώς από όλες τις αμαρτίες τους μόνο όταν συγχωρούνται με πίστη στη σωτηρία της εξιλέωσης του Χριστού. Αυτός είναι ο πυρήνας της αλήθειας της Βίβλου.
Περιγράφοντας πώς ήταν προτού να συναντήσει τον Κύριο, ο Παύλος ομολόγησε, «Διότι δεν πράττω το αγαθόν, το οποίον θέλω· αλλά το κακόν, το οποίον δεν θέλω, τούτο πράττω» (Επιστολή προς Ρωμαίους 7:19). Γιατί ήταν έτσι ο Παύλος; Επειδή η ανθρωπότητα είναι απλά ανίκανη να κάνει οποιοδήποτε αγαθό. Ο καθένας ξέρει πως το σωστό πράγμα είναι να κάνει το καλό αλλά κανένας δεν είναι εντελώς ικανός να το κάνει. Αυτό είναι κάτι εντελώς διαφορετικό σε βαθμό και διάσταση από τις επιθυμίες της σάρκας που έχει ακόμα και ο δίκαιος. Γι` αυτό οι άνθρωποι σώζονται μόνο πιστεύοντας στο ευαγγέλιο της αλήθειας που τους έχει δώσει ο Κύριος.
Πώς ο δίκαιος και αναμάρτητος Θεός δέχτηκε τέτοια βρόμικα και ακάθαρτα όντα όπως εμείς; Ο Θεός μας έσωσε και μας αγκάλιασε λόγω του Κυρίου μας Ιησού. Εκείνος ανέλαβε όλες τις αμαρτίες της ανθρωπότητας με το βάπτισμά Του από τον Ιωάννη, τον αρχιερέα της ανθρωπότητας, σήκωσε αυτές τις αμαρτίες στο Σταυρό και κρίθηκε στη θέση μας. Πιστεύετε στον Ιησού; Η πίστη στον Ιησού είναι να πιστεύουμε σ` αυτό που έχει κάνει για μας.
 
 

Ο τρόπος για να σταθούμε ενώπιον του Θεού

 
Ο Κάιν και ο Άβελ γεννήθηκαν από τον Αδάμ και την Εύα, τους πρώτους γονείς της ανθρωπότητας. Όταν ο Αδάμ και η Εύα αμάρτησαν, ο Θεός σκότωσε ένα ζώο αντί αυτών, και τους έντυσε με το δέρμα του. Αυτό διδάσκει στην ανθρωπότητα δύο νόμους του Θεού. Ο ένας είναι ο Νόμος του Θεού της δικαιοσύνης, όπου «ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος», και ο άλλος είναι ο νόμος της αγάπης Του, όπου θυσίες χρησιμοποιούνται για να καλύψουν τις επαίσχυντες αμαρτίες των αμαρτωλών. Ο Αδάμ και η Εύα εξαπατήθηκαν από τον Σατανά και αμάρτησαν απέναντι στον Θεό. Ανεξάρτητα από το πώς κατέληξαν αμαρτωλοί, έπρεπε να δεχτούν το θάνατο, επειδή η ποινή της αμαρτίας είναι θάνατος ενώπιον του Νόμου του Θεού. Αλλά ο Θεός σκότωσε αντί γι’ αυτούς ένα ζώο και τους έντυσε με το δέρμα του. Αυτό ήταν ένα προφητικό σύμβολο της θυσιαστικής εξιλέωσης που έμελλε να έρθει.
Αφού διέπραξαν την αμαρτία τους, ο Αδάμ και η Εύα έραψαν φύλλα συκιάς και έκαναν καλύμματα. Αλλά αυτά τα φύλλα συκιάς δε μπορούσαν να διαρκέσουν πολύ, επειδή καθώς ξεραίνονταν στον ήλιο, έσπαζαν και διαλύονταν με τη μετακίνησή τους και γι’ αυτό ήταν ανίκανα να καλύψουν την ντροπή τους. Έτσι για χάρη του Αδάμ και της Εύας, που μάταια προσπάθησαν να καλύψουν την ντροπή τους με τα φύλλα της συκιάς, ο Θεός σκότωσε ένα ζώο και τους έντυσε κάνοντας χιτώνες από το δέρμα του. Μέσω της θυσιαστικής προσφοράς, με άλλα λόγια, ο Θεός κάλυψε όλη την ντροπή των αμαρτωλών.
Αυτό μας μιλάει για την αγάπη του Θεού σε μας και τη δίκαιη σωτηρία Του. Ο Αδάμ και η Εύα συνειδητοποίησαν ότι ο Θεός σκότωσε το ζώο αντί γι’ αυτούς, και ότι κάλυψε όλη την ντροπή τους και τους έσωσε. Μετέδωσαν στη συνέχεια αυτή την πίστη στα παιδιά τους.
Ο Αδάμ είχε δύο γιους, τον Κάιν και τον Άβελ. Ο Κάιν, ο πρώτος γιος, πρόσφερε στον Θεό τα προϊόντα της προσπάθειας και της δύναμής του, ενώ η προσφορά του Άβελ ήταν η σφαγή ενός αρνιού σύμφωνα με το Νόμο του Θεού για την εξιλέωση. Ποιον δέχτηκε ο Θεός; Αυτές οι δύο προσφορές ήταν από τα βασικά γεγονότα ορόσημα της Παλαιάς Διαθήκης, που παρουσίασε την αντίθεση μεταξύ της προσφοράς της πίστης και της προσφοράς της ανθρώπινης σκέψης. Ο Θεός αποδέχθηκε την προσφορά του Άβελ. Η Βίβλος μάς λέει ότι ο Θεός δεν δέχτηκε την προσφορά του Κάιν από τους καρπούς της γης και του ιδρώτα και της εργασίας του, αλλά αντ` αυτής δέχθηκε την προσφορά του Άβελ από τα πρωτότοκα του κοπαδιού του και το λίπος τους.
«Και ο Άβελ προσέφερε και αυτός από των πρωτοτόκων των προβάτων αυτού, και από των στεάτων αυτών. Και επέβλεψε με ευμένειαν Κύριος επί τον Άβελ και επί την προσφοράν αυτού», λέει η Βίβλος. Ο Θεός δέχθηκε την προσφορά και τη θυσία του Άβελ με χαρά. Από αυτό το Λόγο, πρέπει να μπορούμε να διαβάσουμε τι θέλει από μας η καρδιά του Θεού.
Πώς μπορεί να μας δεχτεί ο Θεός; Καθημερινά έχουμε τόσες ελλείψεις ενώπιον Του· πώς θα μπορούσαμε να σταθούμε ποτέ ενώπιον του Θεού; Υπάρχει μόνο ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να πάμε στον Θεό, μόνο ένας τρόπος που ο Θεός έχει ορίσει για μας. Δεν είναι άλλος παρά μέσω της «προσφοράς»—όχι της προσφοράς των «έργων» μας αλλά της προσφοράς της «πίστης» μας. Αυτό είναι που δέχεται ο Θεός.
Ποια ήταν η πίστη που ο Αδάμ και η Εύα μετέδωσαν στα παιδιά τους; Ήταν η πίστη των «δερμάτινων χιτώνων». Για να το πούμε διαφορετικά, ήταν η πίστη που πίστευε στην εξιλέωση μέσω της θυσιαστικής προσφοράς. Σήμερα, αυτή είναι η πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του αίματος του Ιησού: «Πιστεύω ότι όλες οι αμαρτίες μου αφαιρέθηκαν με το βάπτισμα και το αίμα του Ιησού» και ότι Εκείνος κρίθηκε στη θέση μου. Δίνω αυτή την πίστη ως προσφορά μου. Πιστεύω ότι ο Κύριος αφαίρεσε όλες τις αμαρτίες μου όταν βαπτίστηκε. Πιστεύω ότι όλες οι αμαρτίες μου μεταβιβάστηκαν στον Ιησού, όπως υποσχέθηκε ο Θεός στην Παλαιά Διαθήκη, ο Ιησούς Χριστός με κατέστησε αναμάρτητο με το να γίνει το αρνί της θυσίας και με το θάνατό Του για μένα. Πιστεύω σ` αυτή τη σωτηρία».
Όταν στεκόμαστε ενώπιον του Θεού με πίστη ότι ο Κύριος μας έχει σώσει μ’ αυτό τον τρόπο, ο Θεός δέχεται την προσφορά αυτής της πίστης και μας αγκαλιάζει. Γιατί; Επειδή μόνο με τη «θυσιαστική προσφορά» Του και με τίποτα άλλο, έχουμε γίνει χωρίς αμαρτία και δίκαιοι ενώπιον του Θεού.
Ο Θεός μας δέχτηκε επειδή Του δώσαμε την προσφορά της πίστης μας, που πιστεύει στον Ιησού ως Σωτήρα μας. Όταν ο Θεός δέχτηκε τη θυσία του Ιησού, με άλλα λόγια, δέχτηκε επίσης κι εμάς με τον Χριστό. Ο λόγος είναι επειδή όλες οι αμαρτίες μας μεταβιβάστηκαν στο θύμα της θυσίας. Επειδή η κρίση για τις αμαρτίες μας δόθηκε πάνω σ` αυτό το θύμα, έχουμε γίνει χωρίς αμαρτία. Αυτό είναι το δίκαιο του Θεού και η δικαιοσύνη Του. Αυτή επίσης είναι η αγάπη του Θεού και η τέλεια σωτηρία Του.
 
 
Κι εμείς, επίσης, προσφέρουμε την πίστη του Άβελ
 
Η Βίβλος μάς λέει ότι ο Θεός δέχτηκε την προσφορά της πίστης του Άβελ με χαρά. Ποια, λοιπόν, είναι η προσφορά της πίστης που ο Θεός θα δεχόταν από μας σήμερα; Όταν πιστεύουμε με τις καρδιές μας ότι ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας μας, και ότι τακτοποίησε όλες τις αμαρτίες μας και κρίθηκε για μας, και όταν προσφέρουμε αυτή την πίστη στον Θεό, ο Θεός μας δέχεται με την προσφορά αυτής της πίστης. Ανεξάρτητα από το πόσο ελλιπείς είναι οι πράξεις μας, επειδή όλες οι αμαρτίες μας μεταβιβάστηκαν στον Ιησού και επειδή ο Ιησούς κρίθηκε στη θέση μας, ο Πατέρας Θεός βρήκε τις αμαρτίες μας στον Υιό Του, όχι σε μας. Ο Θεός μεταβίβασε έτσι όλες τις αμαρτίες μας στον Υιό Του, Τον έκρινε στη θέση μας, Τον ανάστησε από τους νεκρούς σε τρεις ημέρες και Τον έχει καθίσει τώρα στα δεξιά Του.
Ο Θεός έχει σώσει όλους όσοι πιστεύουν σε αυτό. Έχει δεχτεί την προσφορά της πίστης μας. Χωρίς τον Ιησού Χριστό δε μπορούμε να σταθούμε ενώπιον του Θεού. Αλλά επειδή ο Ιησούς έγινε ο βέβαιος Σωτήρας μας, μπορούμε να πάμε στον Θεό με την προσφορά αυτής της πίστης και, λόγω αυτής της προσφοράς, ο Θεός μπορεί να μας δεχτεί. Είναι η πίστη μας σ` αυτή την αλήθεια ολόκληρη; Φυσικά είναι!
Έχουμε γίνει τώρα πραγματικά χωρίς αμαρτία. Επειδή οι αμαρτίες μας μεταβιβάστηκαν στον Ιησού, ο Θεός έντυσε εμάς που γίναμε χωρίς αμαρτία, με λευκά ρούχα. Μας κατέστησε δίκαιους. Όπως υποσχέθηκε ο Κύριός μας, «Ο νικών, ούτος θέλει ενδυθή ιμάτια λευκά, και δεν θέλω εξαλείψει το όνομα αυτού εκ του βιβλίου της ζωής», Εκείνος θα ομολογήσει τα ονόματά μας μπροστά στους αγγέλους Του.
Στην Εκκλησία του Θεού στις Σάρδεις υπήρχαν μερικοί που περπάτησαν μαζί με τον Κύριο ντυμένοι στα λευκά. Κανένας άλλος εκτός από αυτούς δεν ήταν υπηρέτες του Θεού, παιδιά Του και άγιοί Του.
Ο Θεός αποδέχθηκε την προσφορά του Άβελ. Και επίσης δέχτηκε τον Άβελ. Αλλά ο Θεός δεν δέχεται προσφορές αν δεν είναι πλήρεις. Έτσι ο Θεός δεν δέχτηκε τον Κάιν και την προσφορά του. Γιατί δεν δέχτηκε ο Θεός τον Κάιν και την προσφορά του; Επειδή η προσφορά του Κάιν δεν ήταν προσφορά ζωής που προετοιμάστηκε με το αίμα εξιλέωσης. Η Βίβλος μάς λέει ότι ο Κάιν έδωσε ως προσφορά τους καρπούς της γης, τα προϊόντα της προσπάθειάς του. Για να το πούμε απλά, πρόσφερε τις συγκομιδές του. Αυτές ήταν καρπούζια, καλαμπόκια, πατάτες ή οτιδήποτε άλλο, χωρίς αμφιβολία όλα καθαρισμένα και καλά προετοιμασμένα. Αλλά ο Θεός δεν δέχτηκε αυτό το είδος της προσφοράς.
Αυτή η προσφορά του Κάιν έχει μια σημαντική έννοια που πρέπει να καταλάβουν όλοι οι σημερινοί Χριστιανοί για να σωθούν. Αλλά λίγοι στο σημερινό κόσμο ξέρουν πραγματικά την καρδιά του Θεού, επειδή πολλοί από αυτούς δεν έχουν ιδέα, ούτε ακόμα και στα όνειρά τους, ότι στην πραγματικότητα προσφέρουν στον Θεό την προσφορά του Κάιν.
Όταν κάποιος στέκεται ενώπιον του Θεού, πρέπει πρώτα ν` αναγνωρίσει ότι προορίζεται για το θάνατο και τον άδη λόγω των αμαρτιών του. Το αναγνωρίζετε αυτό εσείς ενώπιον του Θεού, ότι είστε καταδικασμένοι και προορισμένοι για τον άδη λόγω των αμαρτιών σας; Αν δεν το αναγνωρίζετε αυτό, τότε δεν υπάρχει ανάγκη να πιστέψετε στον Ιησού, επειδή ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας των αμαρτωλών. Ο Κύριος μας είπε, «Όσοι δεν είναι άρρωστοι δεν έχουν ανάγκη γιατρού αλλά οι άρρωστοι». Ο Κύριος μας είναι απαραίτητος για τις ψυχές που υποφέρουν κάτω από το ζυγό της αμαρτίας, όχι από όσους δεν αναγνωρίζουν τις αμαρτίες τους και υποστηρίζουν ότι είναι χωρίς αμαρτία ενώ χρειάζονται να αναγεννηθούν.
Καθένας είναι αμαρτωλός. Ο Θεός επομένως πρέπει να κρίνει την ανθρωπότητα, και η ανθρωπότητα είναι αναγκασμένη να αντιμετωπίσει αυτή την κρίση της οργής του Θεού. Εσείς και εγώ, με άλλα λόγια, είμαστε όλοι καταδικασμένοι να καταστραφούμε. Αλλά, για να αποφύγει να μας στείλει στον άδη της καταστροφής, ο Κύριος αφαίρεσε όλες τις αμαρτίες μας με το βάπτισμά Του στον ποταμό Ιορδάνη και δέχθηκε την κρίση του Θεού στη θέση μας. Λόγω αυτού, ο Κύριος μπορεί να μας σώσει εντελώς ενώπιον του Θεού. Επομένως, μόνο όσοι διαπράττουν πραγματικά αμαρτία ενώπιον του Θεού και αναγνωρίζουν ότι είναι αμαρτωλοί, χρειάζονται να πιστέψουν στον Θεό, και μόνο γι’ αυτούς ο Θεός έχει γίνει Σωτήρας.
 
 
Πίστη που μας ντύνει με το λευκό ένδυμα της Σωτηρίας
 
Όπως μας λέει η Βίβλος, «Διότι η ζωή της σαρκός είναι εν τω αίματι», η ζωή του ανθρώπου είναι επίσης στο αίμα του. Λόγω των αμαρτιών μας, πρέπει σίγουρα να πεθάνουμε. Γιατί, λοιπόν, πέθανε ο Ιησούς στο Σταυρό; Πέθανε στο Σταυρό επειδή ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας, και επειδή ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος, ο Ιησούς έχυσε το αίμα της ζωής Του για να πληρώσει τις ποινές και πέθανε στη θέση μας. Για να δώσει μαρτυρία σ` αυτή την αλήθεια, σταυρώθηκε, έχυσε το αίμα Του και πέθανε στο Σταυρό αντί για μας.
Όπως λέει η Βίβλος, «Αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών», ο Ιησούς πέθανε πραγματικά λόγω των ανομιών και των αδικιών μας. Ο θάνατός Του, επομένως, είναι ο θάνατός μας, και η ανάστασή Του είναι η ανάστασή μας. Το πιστεύετε αυτό;
Ο Ιησούς ήρθε σ` αυτή τη γη για να μας σώσει και βαφτίστηκε για να εξαφανιστούν οι αμαρτίες μας. Ο Ιησούς επίσης σταυρώθηκε. Οι άνθρωποι Τον περιφρόνησαν, Του πήραν τα ρούχα, Τον έφτυσαν και Τον ράπισαν στο πρόσωπο. Γιατί ο Ιησούς, που είναι Θεός, αντιμετώπισε αυτή την ταπείνωση, να Τον φτύσουν και να Τον μπατσίσουν; Ο Κύριος μας περιφρονήθηκε λόγω των αμαρτιών μας.
Ο θάνατος και η ανάσταση του Κυρίου, επομένως, είναι ο θάνατος και η ανάσταση κάθε μιας και καθενός μας. Κανένας θρησκευτικός ηγέτης του κόσμου δεν φρόντισε για τις αμαρτίες μας. Ούτε ο Μωάμεθ ούτε ο Βούδας ούτε οποιοσδήποτε άλλος σ` αυτό τον κόσμο δεν θυσίασε τη ζωή του για τις αμαρτίες μας.
Αλλά ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, ήρθε σ` αυτή τη γη και ανέλαβε τις αμαρτίες μας με το βάπτισμά Του στον ποταμό Ιορδάνη και μας κατέστησε χωρίς αμαρτία. Και για να μας ελευθερώσει από το θάνατο, την κρίση, την καταστροφή και την κατάρα, θυσίασε τη ζωή Του.
Επομένως, όπως μας λέει η Βίβλος, «Επειδή όσοι εβαπτίσθητε εις Χριστόν, Χριστόν ενεδύθητε», η πίστη μας πρέπει να ντυθεί με το ένδυμα της δικαιοσύνης που εξιλεώνει τις αμαρτίες μας, με πίστη στο βάπτισμα του Ιησού που αφαίρεσε όλες τις αμαρτίες μας. Αυτή η πίστη στο βάπτισμα του Ιησού περιλαμβάνει την πίστη στο θάνατο και την ανάστασή μας.
Ο Θεός μας έχει κάνει παιδιά Του εξετάζοντας την πίστη μας που πιστεύει στον Υιό Του. Αυτό είναι η αποδοχή. Ο Θεός μας δέχεται εξετάζοντας την προσφορά της πίστης μας που φέρνουμε ενώπιον Του. Δεν μας δέχεται εξετάζοντας τα έργα μας αλλά μας δέχεται ως παιδιά Του εξετάζοντας την πίστη μας στον Υιό του Θεού ως τον Σωτήρα όλων, που σήκωσε τις αμαρτίες μας, κρίθηκε στη θέση μας και αναστήθηκε από τους νεκρούς.
Αυτό, αγαπημένοι αδελφοί και αδελφές μου, είναι η αληθινή πίστη. Σωζόμαστε όχι από τα έργα μας αλλά ντυνόμαστε με λευκά ρούχα από τα έργα του Ιησού Χριστού. Κανενός ανθρώπου η πράξη δε μπορεί να είναι 100% καθαρή. Για να γίνουν οι καρδιές μας χωρίς αμαρτία, πρέπει να σταματήσουμε την ανώφελη προσπάθειά μας, και αντίθετα να πιστέψουμε μόνο στον Κύριο ως Σωτήρα μας. Με την πίστη αυτή και μόνο μπορούμε να ντυθούμε με λευκά ρούχα.
Τα ονόματά μας θα γραφτούν έπειτα στο Βιβλίο της Ζωής και θα γίνουμε αποδεκτοί από τον Θεό ενώπιον των αγγέλων. Ο ίδιος ο Ιησούς θα μας αναγνωρίσει ως τα παιδιά του Θεού, λέγοντας, «Σας έχω σώσει· είστε δίκαιοι επειδή έχω εξαφανίσει όλες τις αμαρτίες σας». Αυτή είναι η ακριβής έννοια της κύριας περικοπής από την Αποκάλυψη που έχουμε συζητήσει μέχρι τώρα. Μπορούμε να εξιλεωθούμε μόνο όταν μπούμε στην εκκλησία του Θεού και η εξιλέωση βρίσκεται μόνο στην εκκλησία Του.
Ο Πατέρας Θεός μας έχει δεχτεί εξετάζοντας την πίστη μας στον Υιό Του. Αν και μέσα στις αδυναμίες και τις ατέλειές μας δε μπορούμε παρά να παρασυρόμαστε σε καθημερινή βάση και συνεχώς να πέφτουμε σε αδυναμίες, ο Θεός εξέτασε την πίστη μας στον Υιό Του και μας έχει δεχτεί λόγω αυτής της πίστης επειδή έχει δεχθεί τον Υιό Του. Ο Κύριός μας μας έχει σώσει.
Και μας έχει ντύσει με λευκά ρούχα. Η πίστη στο ότι οι καρδιές μας είναι χωρίς αμαρτία είναι η απόδειξη ότι έχουμε ντυθεί με λευκά ρούχα. Ο Κύριος μας έχει υποσχεθεί πως, όταν στεκόμαστε ενώπιον Του με τις καρδιές μας ντυμένες πρώτα με λευκά ρούχα, θα μετατρέψει τη σάρκα μας σε θεία σώματα.
Σ’ αυτό τον κόσμο, υπάρχουν εκκλησίες του Θεού όπου μπορεί να βρεθούν οι δίκαιοι και οι υπηρέτες του Θεού. Σ` αυτές τις εκκλησίες υπάρχουν εκείνοι που είναι ντυμένοι με λευκά ρούχα και ο Θεός εργάζεται μέσω των εκκλησιών Του και των υπηρετών Του.
Ας γυρίσουμε ξανά στην Αποκάλυψη 3:5: «Ο νικών, ούτος θέλει ενδυθή ιμάτια λευκά, και δεν θέλω εξαλείψει το όνομα αυτού εκ του βιβλίου της ζωής, και θέλω ομολογήσει το όνομα αυτού ενώπιον του Πατρός μου και ενώπιον των αγγέλων αυτού».
Μια προϋπόθεση που ο Θεός μας έδωσε στην παραπάνω περικοπή, είναι ότι θα ντύσει με λευκά ρούχα μόνο εκείνον που νικά. Πρέπει να νικήσουμε. Αλλά εκείνοι που, αν και πιστεύουν στον Ιησού, πιστεύουν επίσης ότι οι καθημερινές αμαρτίες τους πρέπει να συγχωρεθούν με τις καθημερινές εξομολογήσεις τους, δεν είναι νικητές του Σατανά στη μάχη τους ενάντια σ` αυτόν αλλά οι νικημένοι. Άνθρωποι με τέτοια πίστη δε μπορούν ποτέ να ντυθούν με λευκά ρούχα. Δε μπορούν ποτέ να γίνουν οι δίκαιοι.
Μόνο όσοι νικούν, πιστεύουν στο τέλειο έργο του Κυρίου της σωτηρίας. Ο Κύριος σας έχει δώσει ήδη την πίστη που μπορεί να νικήσει τέτοιες ψεύτικες διδασκαλίες όπως οι διδασκαλίες της αγιοποίησης ή της δικαίωσης. Ο Θεός μας έχει σώσει επίσης με το αληθινό ευαγγέλιό Του, το ευαγγέλιο του βαπτίσματος και του αίματος, έτσι ώστε να μπορούμε να πολεμήσουμε και να νικήσουμε τα ψεύτικα ευαγγέλια που δεν μας φέρνουν την τέλεια σωτηρία και να ελευθερωθούμε από τον Σατανά.
Πρέπει μόνο να παραδώσουμε τις αμαρτίες μας στην πίστη, αναγνωρίζοντας συγκεκριμένα στις καρδιές μας ότι όλες οι αμαρτίες μας έχουν μεταβιβαστεί πράγματι στον Ιησού. Και πρέπει να πιστέψουμε ότι πεθάναμε όταν πέθανε ο Ιησούς, και ότι ο θάνατός Του έγινε στη θέση μας. Πρέπει επίσης να πιστέψουμε ότι ο Ιησούς αναστήθηκε από τους νεκρούς για να ζήσουμε πάλι. Όταν έχουμε αυτή την συγκεκριμένη πίστη της αλήθειας, ο Θεός, που εξετάζει την πίστη μας, μας εγκρίνει ως δίκαιους.
Αυτό, για να το πούμε διαφορετικά, είναι η έννοια του Λόγου, «Όσοι δε εδέχθησαν αυτόν, εις αυτούς έδωκεν εξουσίαν να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους πιστεύοντας εις το όνομα αυτού» (Κατά Ιωάννην 1:12). Οι άνθρωποι δεν γίνονται παιδιά του Θεού λέγοντας απλά με τα στόματά τους, «Πιστεύω στον Ιησού», όταν στην πραγματικότητα δεν έχουν ακόμα οποιαδήποτε κατάλληλη γνώση για τον Ιησού.
Ο Λόγος του Θεού συνεχίζει, «οίτινες ουχί εξ αιμάτων ουδέ εκ θελήματος σαρκός ουδέ εκ θελήματος ανδρός, αλλ` εκ Θεού εγεννήθησαν». Αυτό είναι σωστό. Μόνο με την πίστη είναι δυνατό να γίνουμε παιδιά του Θεού. Γι` αυτό, λοιπόν, πρέπει να πολεμήσουμε και να νικήσουμε τους ψεύτες. Όσοι έχουμε λάβει την άφεση της αμαρτίας νικώντας έτσι τους ψεύτες πρέπει να περπατήσουμε με τον Θεό επίσης νικώντας τις επιθυμίες της σάρκας μας. Με άλλα λόγια, πρέπει να ζήσουμε, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.
Ποιο, λοιπόν, είναι το θέλημα του Θεού; Το θέλημα του Θεού για όσους έχουν ντυθεί με λευκά ρούχα, είναι να ενωθούν μαζί και να υπηρετήσουν το ευαγγέλιό Του. Το θέλημά Του για τους δίκαιους είναι, αν και μπορούν να ζήσουν χωριστά, να συγκεντρώνονται μαζί για να λατρέψουν, να υπηρετήσουν και να δοξάζουν τον Θεό, και για να διαδώσουν το ευαγγέλιο στους αμαρτωλούς έτσι ώστε κι εκείνοι επίσης να μπορούν να ντυθούν με λευκά ρούχα. Αυτή η ζωή του έργου για τη σωτηρία των ψυχών είναι η ζωή των ανθρώπων του Θεού, η ζωή των υπηρετών Του.

Όταν ζούμε μια τέτοια ζωή, ο Θεός όχι μόνο μας ντύνει με τη «δικαιοσύνη» Του αλλά επίσης μας δίνει όλες τις ευλογίες και την ευημερία σ` αυτή τη γη και τις πνευματικές ευλογίες του Ουρανού. Κάνοντάς μας να κηρύξουμε αυτό το ευαγγέλιο στους γύρω μας, ντύνει κι αυτούς επίσης με λευκά ρούχα. Ο Θεός έχει ντύσει όλους τους δίκαιους και εκείνους γύρω τους στα λευκά. Ο Θεός έχει κάνει να νικήσουμε στη μάχη μας ενάντια στο ψεύδος με πίστη στο Λόγο της αλήθειας. Και έχει δώσει την ευλογία να ντυθούν με λευκά ρούχα στους δίκαιους που νικούν έτσι σ` αυτή την πνευματική προσπάθεια. Δοξάστε τον Κύριο!