Due to COVID-19 and disruption to international mail service
we have temporally suspended our ‘Free Print Book service’.
we have temporally suspended our ‘Free Print Book service’.
In the light of this situation we are not able to mail you the books at this time.
Pray that this pandemic will end soon and the resumption of the postal service.
Pray that this pandemic will end soon and the resumption of the postal service.
Temat 9: List do Rzymian
[1-3] Sprawiedliwy Będzie Żył z Wiary (List do Rzymian 1:17)
(List do Rzymian 1:17)
„W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boga z wiary w wiarę, jak jest napisane: Sprawiedliwy będzie żył z wiary”.
„W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boga z wiary w wiarę, jak jest napisane: Sprawiedliwy będzie żył z wiary”.
Musimy żyć z wiary
Z czego żyją sprawiedliwi? Z wiary. Sprawiedliwi żyją z wiary. W rzeczywistości słowo „wiara” jest bardzo powszechne, ale stanowi sedno Biblii. Sprawiedliwi żyją z wiary. Z czego żyją sprawiedliwi? Żyją z wiary w Boga. Mam nadzieję, że poprzez ten rozdział zostaniemy oświeceni, ponieważ mamy ciało i Ducha Świętego. Mamy tendencję do interpretowania wielu fragmentów Pisma Świętego własnymi myślami, nie znając prawdziwych znaczeń ukrytych w Biblii, chociaż możemy ją rozumieć dosłownie. Mamy jednocześnie ciało i Ducha. Dlatego Biblia mówi, że my, sprawiedliwi, będziemy żyć z wiary, ponieważ otrzymaliśmy przebaczenie grzechów.
Tymczasem problem polega na tym, że ciało nie może czynić dobra
Problem polega na tym, że mamy również ciało. Tak więc w wielu przypadkach osądzamy według ciała. Czasami osądzamy i dostrzegamy coś, kierując się ustalonymi myślami cielesnymi i w ten sposób nie wierzymy w Jego słowo w pełni, jeśli chodzi o wiarę. Jednak Biblia po prostu mówi, że sprawiedliwi powinni żyć tylko z wiary. Więc co to oznacza? Możesz pomyśleć: „Gdzie są sprawiedliwi, którzy nie żyją z wiary? Dlaczego kładziesz nacisk na ten werset? Czy nie jest to tylko jeden z wersetów w Piśmie Świętym?”.
Dziś chcę wam opowiedzieć o tym wersecie. Musimy żyć z wiary. Nie zdajemy sobie sprawy z naszej ignorancji, dopóki nie próbujemy wyjaśniać czegoś, chociaż w uważamy w myślach, że wszystko o tym wiemy. Z jakim przeciwnikiem walczy grzesznik? Osoba, która nie narodziła się ponownie, walczy z własnymi myślami i swoim ciałem. Z kim walczy osoba narodzona na nowo? Ciało i duch w człowieku walczą ze sobą. Możesz się zastanawiać, dlaczego powtarzam to, co już wiemy, ale chciałbym to wielokrotnie podkreślić, bo warto to powiedzieć.
Nawet w narodzonym ponownie świętym jego ciało i duch nieustannie walczą ze sobą, ponieważ on również ma ciało. Istnieje instynktowna cząstka ciała, która woli żyć niepowściągliwie, starając się radzić sobie ze wszystkimi problemami, zamiast żyć z wiary. Podobnie istnieje również instynktowna cząstka w ciele człowieka sprawiedliwego, który chce żyć dobroczynnie, próbując osiągnąć doskonałość bez popełnienia błędu, co jest dalekie od życia zgodnie z wiarą, którą Bóg nakazuje mu żyć.
Tak więc ciało sprawiedliwych również chce osiągnąć doskonałość nawet w pracach duchowych, starając się doskonale radzić sobie z każdym problemem duchowym i jednocześnie mając nadzieję na osiągnięcie cielesnej doskonałości. Ale czy można wieść życie w wierze poprzez ciało? Tak jak powiedział Paweł: „Nie czynię bowiem dobra, które chcę, ale zło, którego nie chcę, to czynię” (List do Rzymian 7:19), ciało nigdy nie czyni dobra. Mamy instynkt w ciele, który pragnie żyć dostojnie przed Bogiem, nawet jeśli ciało nie może się powstrzymać od czynienia zła.
Dziś chcę wam opowiedzieć o tym wersecie. Musimy żyć z wiary. Nie zdajemy sobie sprawy z naszej ignorancji, dopóki nie próbujemy wyjaśniać czegoś, chociaż w uważamy w myślach, że wszystko o tym wiemy. Z jakim przeciwnikiem walczy grzesznik? Osoba, która nie narodziła się ponownie, walczy z własnymi myślami i swoim ciałem. Z kim walczy osoba narodzona na nowo? Ciało i duch w człowieku walczą ze sobą. Możesz się zastanawiać, dlaczego powtarzam to, co już wiemy, ale chciałbym to wielokrotnie podkreślić, bo warto to powiedzieć.
Nawet w narodzonym ponownie świętym jego ciało i duch nieustannie walczą ze sobą, ponieważ on również ma ciało. Istnieje instynktowna cząstka ciała, która woli żyć niepowściągliwie, starając się radzić sobie ze wszystkimi problemami, zamiast żyć z wiary. Podobnie istnieje również instynktowna cząstka w ciele człowieka sprawiedliwego, który chce żyć dobroczynnie, próbując osiągnąć doskonałość bez popełnienia błędu, co jest dalekie od życia zgodnie z wiarą, którą Bóg nakazuje mu żyć.
Tak więc ciało sprawiedliwych również chce osiągnąć doskonałość nawet w pracach duchowych, starając się doskonale radzić sobie z każdym problemem duchowym i jednocześnie mając nadzieję na osiągnięcie cielesnej doskonałości. Ale czy można wieść życie w wierze poprzez ciało? Tak jak powiedział Paweł: „Nie czynię bowiem dobra, które chcę, ale zło, którego nie chcę, to czynię” (List do Rzymian 7:19), ciało nigdy nie czyni dobra. Mamy instynkt w ciele, który pragnie żyć dostojnie przed Bogiem, nawet jeśli ciało nie może się powstrzymać od czynienia zła.
Nie możemy wieść życia wiary w ciele
Ściśle mówiąc, próba prowadzenia pobożnego życia w ciele jest daleka od posiadania właściwej wiary. Z biblijnego punktu widzenia mamy sprzeczne myśli i instynkty względem Boga. Niemożliwym jest być doskonałym w ciele i wieść życie w wierze bez żadnych problemów w ciele. Ciało ludzkie jest jak proch. Biblia mówi: „On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem” (Księga Psalmów 103:14). Jest nawet jak para, która pojawia się na chwilę, a następnie znika, ponieważ jest niekompletne.
Czy zarówno ciało osoby narodzonej na nowo, jak i osoby, która nie narodziła się na nowo, ma zdolność nie grzeszyć? Czy osoba narodzona na nowo może uniknąć grzeszenia? Nie musimy żyć z wiary, jeśli ciało może przetrwać bez grzeszenia. Czy bylibyśmy w stanie żyć siłą ciała? Z pewnością wiemy, że nie jest to możliwe. Problem polega na tym, czy wiemy i uznajemy, że pomimo tego, że narodziliśmy się ponownie, czy też nie, ciało jest tak słabe, że nadal grzeszy.
Ile wiemy o naszych ciałach? Ile wiemy o sobie? Możesz myśleć, że znasz siebie w 100%, ale twoja własna tożsamość jest daleka od twojego prawdziwego charakteru, ponieważ tak naprawdę nie wierzysz, że jesteś grzeszny. Jak myślisz, w ilu procentach znasz siebie. Nawet w 50% będzie to za dużo. Ludzie zwykle mało rozumieją siebie tak w 10 lub co najwyżej 20%. W rzeczywistości znają około 10 lub 20% siebie, chociaż myślą, że znają siebie w 100%. Kiedy myślą, że zrobili strasznie złe rzeczy, wpadają w zakłopotanie i przestają podążać za Panem. Następnie zastanawiają się, czy mogą dotrzymać swojej wiary do końca, i dochodzą do wniosku, że jest to niemożliwe.
Brudna woda i śmieci wychodzą skumulowane z kanalizacji cielesnego umysłu. Wydaje się, że nie mogą prowadzić pobożnego życia z wiary. „O! Myślę, że nie jest już możliwe podążać za Panem. Myślałem, że moje ciało polepszy się, gdy moje grzechy zostaną raz na zawsze zmyte, ale moje ciało jest nadal słabe i brakuje mi doskonałości, chociaż minęło dużo czasu, odkąd się na nowo narodziłem. Ciało jest bezużyteczne i brzydkie”. W ogóle nie wiemy nic o sobie, a zwłaszcza nie chcemy przyznać się do wad naszego ciała. W rezultacie nie możemy wieść życia pełnego wiary, kiedy widzimy, że wiele cielesnych myśli wychodzi z ciała. Nigdy nie możemy prowadzić życia wiarą w ciele. Jakie jest ciało człowieka? Czy ciało człowieka stanie się stopniowo uświęcone i będzie żyło doskonałym życiem przed Bogiem, jeśli będzie dobrze wyszkolone poprzez własne starania? Jest to absolutnie niemożliwe, ciało nie może powstrzymać się od grzechu aż do ostatniego tchnienia.
Czy zarówno ciało osoby narodzonej na nowo, jak i osoby, która nie narodziła się na nowo, ma zdolność nie grzeszyć? Czy osoba narodzona na nowo może uniknąć grzeszenia? Nie musimy żyć z wiary, jeśli ciało może przetrwać bez grzeszenia. Czy bylibyśmy w stanie żyć siłą ciała? Z pewnością wiemy, że nie jest to możliwe. Problem polega na tym, czy wiemy i uznajemy, że pomimo tego, że narodziliśmy się ponownie, czy też nie, ciało jest tak słabe, że nadal grzeszy.
Ile wiemy o naszych ciałach? Ile wiemy o sobie? Możesz myśleć, że znasz siebie w 100%, ale twoja własna tożsamość jest daleka od twojego prawdziwego charakteru, ponieważ tak naprawdę nie wierzysz, że jesteś grzeszny. Jak myślisz, w ilu procentach znasz siebie. Nawet w 50% będzie to za dużo. Ludzie zwykle mało rozumieją siebie tak w 10 lub co najwyżej 20%. W rzeczywistości znają około 10 lub 20% siebie, chociaż myślą, że znają siebie w 100%. Kiedy myślą, że zrobili strasznie złe rzeczy, wpadają w zakłopotanie i przestają podążać za Panem. Następnie zastanawiają się, czy mogą dotrzymać swojej wiary do końca, i dochodzą do wniosku, że jest to niemożliwe.
Brudna woda i śmieci wychodzą skumulowane z kanalizacji cielesnego umysłu. Wydaje się, że nie mogą prowadzić pobożnego życia z wiary. „O! Myślę, że nie jest już możliwe podążać za Panem. Myślałem, że moje ciało polepszy się, gdy moje grzechy zostaną raz na zawsze zmyte, ale moje ciało jest nadal słabe i brakuje mi doskonałości, chociaż minęło dużo czasu, odkąd się na nowo narodziłem. Ciało jest bezużyteczne i brzydkie”. W ogóle nie wiemy nic o sobie, a zwłaszcza nie chcemy przyznać się do wad naszego ciała. W rezultacie nie możemy wieść życia pełnego wiary, kiedy widzimy, że wiele cielesnych myśli wychodzi z ciała. Nigdy nie możemy prowadzić życia wiarą w ciele. Jakie jest ciało człowieka? Czy ciało człowieka stanie się stopniowo uświęcone i będzie żyło doskonałym życiem przed Bogiem, jeśli będzie dobrze wyszkolone poprzez własne starania? Jest to absolutnie niemożliwe, ciało nie może powstrzymać się od grzechu aż do ostatniego tchnienia.
Więc jak sprawiedliwi żyją?
„A gdybyście zbłądzili i nie wypełnili wszystkich tych przykazań, które PAN nadał przez Mojżesza; Tego wszystkiego, co PAN wam rozkazał przez Mojżesza, od tego dnia, w którym PAN to nakazał, i potem przez wszystkie wasze pokolenia; Jeśli popełniono ten błąd nieświadomie przez zgromadzenia, to całe zgromadzenie złoży jednego młodego cielca na całopalenie, na miłą woń dla PANA, wraz z jego ofiarą pokarmową i ofiarą z płynów według zwyczaju, oraz jednego kozła ze stada na ofiarę za grzech. I kapłan dokona przebłagania za całe zgromadzenie synów Izraela, i będzie im przebaczone, gdyż stało się to nieświadomie. A oni przyniosą PANU swoją ofiarę na ofiarę spalaną i swoją ofiarę za grzech przed PANEM za swój błąd. I będzie przebaczone całemu zgromadzeniu synów Izraela i przybyszowi, który mieszka pośród nich, ponieważ cały lud popełnił to nieświadomie. A jeśli tylko jedna osoba zgrzeszy nieświadomie, wtedy przyniesie roczną kozę na ofiarę za grzech; I kapłan dokona przebłagania za człowieka, który zbłądził, grzesząc wobec PANA nieświadomie; dokona za niego przebłagania i będzie mu przebaczone. Będzie jedno prawo dla tego, który grzeszy nieświadomie, zarówno dla rodowitego mieszkańca wśród synów Izraela, jak i dla przybysza, który mieszka pośród nich” (Księga Liczb 15:22–29).
„A gdybyście zbłądzili i nie wypełnili wszystkich tych przykazań, które PAN nadał przez Mojżesza”. W Biblii jest wiele wyrażeń, takich jak „nieświadomy grzech”. Ciało grzeszy nieświadomie i robi to, czego nie powinno robić. Zapytałem was, czy możliwe jest, aby ciało stało się doskonałe, ale nie może stać się doskonałe, nawet po przebaczeniu grzechów. Ciało wydaje się początkowo doskonale sprawiedliwe, zaraz po tym, jak otrzymamy odkupienie. Ale w rzeczywistości nie pomaga nam w ujawnianiu siebie i zamiast tego nas ukrywa. Ciało rozrzuca śmieci i grzeszy cały czas . Ciało zawsze popełnia grzechy, których Bóg nienawidzi. Czyż ciało nie grzeszy niezliczoną ilość razy? Czy ciało zawsze żyje tak, jak chce Bóg? Ciało zawsze robi to, czego Bóg nie chce. Ciało zawsze grzeszy niekontrolowanie.
Prawo Boże składa się z dziesięciu przykazań i zawiera 613 rodzajów szczegółowych artykułów. „Nie będziecie mieli innych bogów przede Mną. Nie będziesz robić sobie rzeźbionego posągu. Nie będziesz brał imienia Pana Boga swego nadaremno. Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Szanuj swojego ojca i matkę. Nie będziesz mordował. Nie cudzołóż. Nie kradnij. Nie będziesz fałszywie świadczył przeciwko bliźniemu. Nie będziesz pożądał domu bliźniego”. Pierwsze cztery przykazania to przykazania, których należy przestrzegać w stosunkach z Bogiem. Reszta przykazań, od piątego do dziesiątego, to przykazania, których powinny być przestrzegane pomiędzy ludźmi. Ale czy ciału podoba się posłuszeństwo prawu?
Na jezdni znajdują się przejścia, dzięki którym piesi mogą bezpiecznie przejść przez jezdnię. Ale ciało nie chce przestrzegać przepisów ruchu drogowego. Ludzie przekraczają ulicę w obrębie przejścia w obawie, że inni ich obserwują. W rzeczywistości nie chcą przestrzegać prawa. Przechodzą przez ulicę, ignorując znaki drogowe, gdy nikogo nie ma w pobliżu.
Ciało automatycznie grzeszy. Jeśli ludzie są dobrze wykształceni, powinni trzymać się znaków drogowych, niezależnie od tego, czy inni ich obserwują, czy nie. Jednakże zaledwie zostałyby one uznane poprzez ciało. Nienawidzimy przechodzić przez ulicę zgodnie ze znakami drogowymi i staramy się ich nie przestrzegać na tyle na ile to możliwe.
„A gdybyście zbłądzili i nie wypełnili wszystkich tych przykazań, które PAN nadał przez Mojżesza”. W Biblii jest wiele wyrażeń, takich jak „nieświadomy grzech”. Ciało grzeszy nieświadomie i robi to, czego nie powinno robić. Zapytałem was, czy możliwe jest, aby ciało stało się doskonałe, ale nie może stać się doskonałe, nawet po przebaczeniu grzechów. Ciało wydaje się początkowo doskonale sprawiedliwe, zaraz po tym, jak otrzymamy odkupienie. Ale w rzeczywistości nie pomaga nam w ujawnianiu siebie i zamiast tego nas ukrywa. Ciało rozrzuca śmieci i grzeszy cały czas . Ciało zawsze popełnia grzechy, których Bóg nienawidzi. Czyż ciało nie grzeszy niezliczoną ilość razy? Czy ciało zawsze żyje tak, jak chce Bóg? Ciało zawsze robi to, czego Bóg nie chce. Ciało zawsze grzeszy niekontrolowanie.
Prawo Boże składa się z dziesięciu przykazań i zawiera 613 rodzajów szczegółowych artykułów. „Nie będziecie mieli innych bogów przede Mną. Nie będziesz robić sobie rzeźbionego posągu. Nie będziesz brał imienia Pana Boga swego nadaremno. Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić. Szanuj swojego ojca i matkę. Nie będziesz mordował. Nie cudzołóż. Nie kradnij. Nie będziesz fałszywie świadczył przeciwko bliźniemu. Nie będziesz pożądał domu bliźniego”. Pierwsze cztery przykazania to przykazania, których należy przestrzegać w stosunkach z Bogiem. Reszta przykazań, od piątego do dziesiątego, to przykazania, których powinny być przestrzegane pomiędzy ludźmi. Ale czy ciału podoba się posłuszeństwo prawu?
Na jezdni znajdują się przejścia, dzięki którym piesi mogą bezpiecznie przejść przez jezdnię. Ale ciało nie chce przestrzegać przepisów ruchu drogowego. Ludzie przekraczają ulicę w obrębie przejścia w obawie, że inni ich obserwują. W rzeczywistości nie chcą przestrzegać prawa. Przechodzą przez ulicę, ignorując znaki drogowe, gdy nikogo nie ma w pobliżu.
Ciało automatycznie grzeszy. Jeśli ludzie są dobrze wykształceni, powinni trzymać się znaków drogowych, niezależnie od tego, czy inni ich obserwują, czy nie. Jednakże zaledwie zostałyby one uznane poprzez ciało. Nienawidzimy przechodzić przez ulicę zgodnie ze znakami drogowymi i staramy się ich nie przestrzegać na tyle na ile to możliwe.
W takim razie jaki jest cel Boga, który dał nam prawo? Prawo daje nam poznanie grzechu (List do Rzymian 3:20). Zgodnie z prawem dowiadujemy się, że jesteśmy grzesznikami, którzy zawsze łamią dziesięć przykazań. Zawsze grzeszymy. Prawo zawsze wymaga od nas czynienia dobra, a nie zła. Niemniej jednak nasze ciało zawsze grzeszy, ponieważ jest zbyt słabe, aby przestrzegać prawa. Biblia mówi, że sprawiedliwi będą żyć z wiary. Jak jednak sprawiedliwi, którzy mają takie ciało, żyją wiarą? Oni też nie mogą żyć zgodnie z prawem w swoim ciele, więc jak mają żyć? Sprawiedliwi żyją z wiary w Boga.
Duch chce podążać za wolą Bożą, ale ciało zawsze popełnia grzechy, będąc nieposłusznym wszystkim artykułom Dziesięciu Przykazań. Ciało po kolei grzeszy, popełniając taki grzech dzisiaj, a inny grzech jutro. Są grzechy, które ciało woli popełniać bardziej niż inne. Ciało człowieka grzeszy przez całe życie. Czy to prawda czy nie?
Duch chce podążać za wolą Bożą, ale ciało zawsze popełnia grzechy, będąc nieposłusznym wszystkim artykułom Dziesięciu Przykazań. Ciało po kolei grzeszy, popełniając taki grzech dzisiaj, a inny grzech jutro. Są grzechy, które ciało woli popełniać bardziej niż inne. Ciało człowieka grzeszy przez całe życie. Czy to prawda czy nie?
Przyjrzyjmy się piątemu przykazaniu. „Szanuj swojego ojca i matkę”. Jest to całkowicie racjonalne i ludzie starają się je zachować, mimo że nie mogą tego robić przez cały czas. Pomińmy więc omawianie tego. Następne to „Nie zabijaj”. Każdy z nas zabija innych w swoich myślach, podczas gdy tylko kilka osób rzeczywiście zabija według ciała. Jednak pomińmy również to, ponieważ zabijanie jest ciężkim grzechem. Następne to „Nie cudzołóż” i „Nie kradnij”. Te grzechy są łatwo popełniane w naszym codziennym życiu. Niektórzy ludzie mają wrodzony talent do kradzieży i cudzołóstwa. Przyzwyczaili się do popełniania grzechów. Czyż nie pożądają także? (Biblia mówi, że pożądanie jest również grzechem). Są również dobrzy w zabieraniu cudzych rzeczy z ich pierwotnego miejsca (kradzież). Ciało robi tego rodzaju złe uczynki, kiedy tylko zechce.
Załóżmy, że popełniamy tylko jeden lub dwa rodzaje grzechów spośród dziesięciu rodzajów grzechów. Czy to czyni nas sprawiedliwymi przed Bogiem? Nie. Nie jesteśmy przed Bogiem prawi i sprawiedliwi przez ciało, ponieważ nawet najmniejszy kawałek grzechu jest grzechem. Ciało wielokrotnie grzeszy, grzeszy dziś i jutro, aż do śmierci. Ciało nie może nic zrobić, aby nie grzeszyć przed Bogiem, dopóki nie umrzemy. Tak więc, czy byłeś kiedyś czysty i uświęcony przed Bogiem, choćby przez jeden dzień? Spójrzmy na ciało, oddzielając je od ducha. Czy nigdy nie zgrzeszyłeś przed Bogiem, będąc doskonały ciałem? Grzeszymy nawet wtedy, gdy śpimy. Lubimy oglądać wulgarne obrazy nawet we śnie, myśląc o pięknych kobietach przy użyciu wyobraźni. Wszyscy grzeszymy.
Ciało robi to, czego Bóg nam zakazuje i nie robi tego, co On nam każe. Ciało jest zawsze takie samo, nawet po wymazaniu naszych grzechów. Jak możemy stać się doskonałymi? Jaka jest droga do uświęcenia, jeśli nasze ciało nie może być kompletne? Czy jednakże nie jest to możliwe dzięki Jezusowi Chrystusowi?
Jesteśmy tymi którzy popełnili te grzechy. Czy zgrzeszyliśmy przed Jezusem? ─Tak, zgrzeszyliśmy─. Czy grzeszymy teraz, czy nie? ─Tak, grzeszymy─. Czy będziemy ciągle grzeszyć? ─Tak, będziemy─. Będziemy grzeszyć aż do śmierci, dopóki będziemy mieć ciało. Jesteśmy grzesznymi istotami, które nie mogą nie grzeszyć do ostatniego tchnienia. Jak więc możemy być uwolnieni od wszystkich naszych grzechów? Po pierwsze, jeśli jeszcze się nie narodziliście ponownie, musicie przyznać przed Panem, że jesteście grzesznikami, aby zmyć swoje grzechy. Po otrzymaniu zbawienia nie musimy wyznawać, że jesteśmy grzesznikami, ale musimy przyznać, że popełniliśmy grzech. Powinniśmy przyznać się do naszego grzechu, po zastanowieniu się nad sobą poprzez prawo, pomimo tego, że czasami robimy dobre rzeczy ciałem pod pozorem bycia dobrymi. Musimy przyznać, że grzech jest grzechem.
Załóżmy, że popełniamy tylko jeden lub dwa rodzaje grzechów spośród dziesięciu rodzajów grzechów. Czy to czyni nas sprawiedliwymi przed Bogiem? Nie. Nie jesteśmy przed Bogiem prawi i sprawiedliwi przez ciało, ponieważ nawet najmniejszy kawałek grzechu jest grzechem. Ciało wielokrotnie grzeszy, grzeszy dziś i jutro, aż do śmierci. Ciało nie może nic zrobić, aby nie grzeszyć przed Bogiem, dopóki nie umrzemy. Tak więc, czy byłeś kiedyś czysty i uświęcony przed Bogiem, choćby przez jeden dzień? Spójrzmy na ciało, oddzielając je od ducha. Czy nigdy nie zgrzeszyłeś przed Bogiem, będąc doskonały ciałem? Grzeszymy nawet wtedy, gdy śpimy. Lubimy oglądać wulgarne obrazy nawet we śnie, myśląc o pięknych kobietach przy użyciu wyobraźni. Wszyscy grzeszymy.
Ciało robi to, czego Bóg nam zakazuje i nie robi tego, co On nam każe. Ciało jest zawsze takie samo, nawet po wymazaniu naszych grzechów. Jak możemy stać się doskonałymi? Jaka jest droga do uświęcenia, jeśli nasze ciało nie może być kompletne? Czy jednakże nie jest to możliwe dzięki Jezusowi Chrystusowi?
Jesteśmy tymi którzy popełnili te grzechy. Czy zgrzeszyliśmy przed Jezusem? ─Tak, zgrzeszyliśmy─. Czy grzeszymy teraz, czy nie? ─Tak, grzeszymy─. Czy będziemy ciągle grzeszyć? ─Tak, będziemy─. Będziemy grzeszyć aż do śmierci, dopóki będziemy mieć ciało. Jesteśmy grzesznymi istotami, które nie mogą nie grzeszyć do ostatniego tchnienia. Jak więc możemy być uwolnieni od wszystkich naszych grzechów? Po pierwsze, jeśli jeszcze się nie narodziliście ponownie, musicie przyznać przed Panem, że jesteście grzesznikami, aby zmyć swoje grzechy. Po otrzymaniu zbawienia nie musimy wyznawać, że jesteśmy grzesznikami, ale musimy przyznać, że popełniliśmy grzech. Powinniśmy przyznać się do naszego grzechu, po zastanowieniu się nad sobą poprzez prawo, pomimo tego, że czasami robimy dobre rzeczy ciałem pod pozorem bycia dobrymi. Musimy przyznać, że grzech jest grzechem.
Jesteśmy uświęceni poprzez wiarę
Jak więc radzimy sobie z problemem grzechu po przyznaniu się do niego? Czy jesteśmy uświęceni, wierząc, że Jezus zabrał wszystkie nasze grzechy, przyjąwszy chrzest od Jana Chrzciciela i został osądzony na Krzyżu, aby nas odkupić? ─Tak─. Jesteśmy uświęceni poprzez naszą wiarę, że wszystkie grzechy popełnione przez ciało zostały złożone na Jezusa, kiedy został ochrzczony. Co zatem oznacza fragment: „Sprawiedliwy będzie żył z wiary”?
Mieć wiarę to wierzyć w Ducha, a nie w ciało. Tylko wiara w Boga, Jego Słowo, Jego prawo i Jego odkupienie może nas uświęcić, a my możemy być doskonali po tym, jak staniemy się sprawiedliwi, wierząc w Niego. Czy to prawda, czy nie? To prawda. Ciało jest wciąż słabe i dalekie od doskonałości, nawet jeśli stajemy się sprawiedliwi poprzez otrzymanie przebaczenia grzechów. Biblia mówi: „Sercem bowiem wierzy się ku sprawiedliwości, a ustami wyznaje się ku zbawieniu” (List do Rzymian 10:10). Ciało jest zawsze słabe i niedoskonałe, tak jak ciało apostoła Pawła. Dlatego nie możemy ani stać się sprawiedliwymi, ani stopniowo osiągać sprawiedliwość za pomocą ciała. Ciało nie może prowadzić sprawiedliwego życia.
Jedynym sposobem, w jaki może żyć sprawiedliwy, jest wiara w Boga, a mianowicie przyjęcie przebaczenia grzechów i błogosławieństw, które dał nam Bóg. Możemy zostać uświęceni i pozostać sprawiedliwymi, na zawsze polegając na Jego sprawiedliwości, którą otrzymaliśmy od Boga, i żyć wiecznie dzięki wierze w Niego. Nasze życie zależy od wiary w Boga. Dlatego Biblia mówi, że sprawiedliwi będą żyć z wiary. Jesteśmy uświęceni wiarą i zachowujemy sprawiedliwość Bożą, mając wiarę i żyjąc zgodnie z nią. Nawet jeśli ciało nie jest sprawiedliwe, głupotą jest próbowanie stać się stopniowo uświęconym, ponieważ jest to niemożliwe. Możemy żyć tylko wtedy, gdy otrzymamy Bożą pomoc, wierząc, że jest naszym Bogiem, naszym Panem i naszym Pasterzem.
Dlatego apostoł Paweł mówi: „Sprawiedliwy będzie żył z wiary”, cytując to z Habakuka ze Starego Testamentu. Mówi również: „W niej (ewangelia) bowiem objawia się sprawiedliwość Boga”. Jaka jest sprawiedliwość Boża? Czy to to samo, co sprawiedliwość istot ludzkich? Czy stopniowe pomniejszanie ilości grzechów uświęca nas? Czy jesteśmy doskonali, po uwierzeniu w Jezusa ponieważ nie grzeszymy czy jesteśmy doskonali dzięki wierze?
Jedynie w ewangelii objawia się sprawiedliwość Boża i ona doskonale uświęca nas jedynie poprzez odpuszczenie grzechów, ponieważ nigdy nie możemy być sprawiedliwi w ciele. „W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boga z wiary w wiarę”. Oznacza to, że stajemy się sprawiedliwi tylko przez wiarę. Sprawiedliwi żyją dzięki wierze w Boga po tym, jak stali się sprawiedliwi. Sprawiedliwi zachowują sprawiedliwość Bożą i otrzymują wszystkie Jego błogosławieństwa przez wiarę.
Mieć wiarę to wierzyć w Ducha, a nie w ciało. Tylko wiara w Boga, Jego Słowo, Jego prawo i Jego odkupienie może nas uświęcić, a my możemy być doskonali po tym, jak staniemy się sprawiedliwi, wierząc w Niego. Czy to prawda, czy nie? To prawda. Ciało jest wciąż słabe i dalekie od doskonałości, nawet jeśli stajemy się sprawiedliwi poprzez otrzymanie przebaczenia grzechów. Biblia mówi: „Sercem bowiem wierzy się ku sprawiedliwości, a ustami wyznaje się ku zbawieniu” (List do Rzymian 10:10). Ciało jest zawsze słabe i niedoskonałe, tak jak ciało apostoła Pawła. Dlatego nie możemy ani stać się sprawiedliwymi, ani stopniowo osiągać sprawiedliwość za pomocą ciała. Ciało nie może prowadzić sprawiedliwego życia.
Jedynym sposobem, w jaki może żyć sprawiedliwy, jest wiara w Boga, a mianowicie przyjęcie przebaczenia grzechów i błogosławieństw, które dał nam Bóg. Możemy zostać uświęceni i pozostać sprawiedliwymi, na zawsze polegając na Jego sprawiedliwości, którą otrzymaliśmy od Boga, i żyć wiecznie dzięki wierze w Niego. Nasze życie zależy od wiary w Boga. Dlatego Biblia mówi, że sprawiedliwi będą żyć z wiary. Jesteśmy uświęceni wiarą i zachowujemy sprawiedliwość Bożą, mając wiarę i żyjąc zgodnie z nią. Nawet jeśli ciało nie jest sprawiedliwe, głupotą jest próbowanie stać się stopniowo uświęconym, ponieważ jest to niemożliwe. Możemy żyć tylko wtedy, gdy otrzymamy Bożą pomoc, wierząc, że jest naszym Bogiem, naszym Panem i naszym Pasterzem.
Dlatego apostoł Paweł mówi: „Sprawiedliwy będzie żył z wiary”, cytując to z Habakuka ze Starego Testamentu. Mówi również: „W niej (ewangelia) bowiem objawia się sprawiedliwość Boga”. Jaka jest sprawiedliwość Boża? Czy to to samo, co sprawiedliwość istot ludzkich? Czy stopniowe pomniejszanie ilości grzechów uświęca nas? Czy jesteśmy doskonali, po uwierzeniu w Jezusa ponieważ nie grzeszymy czy jesteśmy doskonali dzięki wierze?
Jedynie w ewangelii objawia się sprawiedliwość Boża i ona doskonale uświęca nas jedynie poprzez odpuszczenie grzechów, ponieważ nigdy nie możemy być sprawiedliwi w ciele. „W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boga z wiary w wiarę”. Oznacza to, że stajemy się sprawiedliwi tylko przez wiarę. Sprawiedliwi żyją dzięki wierze w Boga po tym, jak stali się sprawiedliwi. Sprawiedliwi zachowują sprawiedliwość Bożą i otrzymują wszystkie Jego błogosławieństwa przez wiarę.
Musimy żyć z wiary
Tak wygląda życie wiarą. Ludzka wola bez względu na to, jak silna może być, rozpada się szybciej niż zamek z piasku. Można powiedzieć: „Zrobię to i owo, Panie”. Jednakże ciało nie może tego zrobić. Żyjemy z wiarą w Pana i słowem odkupienia od grzechów i prawa po otrzymaniu odpuszczenia grzechów. Czy ciało zmienia się na dobroduszne, wysokie i inteligentne, jeśli prowadzimy życie w wierze przez długi czas? Nigdy. Zatem życie wiarą oznacza całkowitą wiarę w Boga. Stajemy się sprawiedliwi, mając absolutną wiarę w ewangelię i żyjemy, otrzymując wszystkie Boże błogosławieństwa dzięki naszej wierze w Niego.
Sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Oznacza to, że żyjemy dzięki wierze w Boga. Czy w to wierzysz? ─Tak─. Czy zdarza ci się mieć zbyt wiele oczekiwań w stosunku do swojego ciała? Czy myślisz, że około dwudziestoprocentowa cześć twojego ciała jest nadal dobra, chociaż twoje ciało nie jest w porządku w pozostałej części? Jednakże Biblia mówi, że sprawiedliwi powinni żyć z wiary. Bóg mówi, że nie można żyć ciałem, nawet w 0,1%. Czy myślisz, że dasz radę zachować wiarę do czasu ponownego przyjścia Pana, nie grzesząc i mając choćby odrobinę oczekiwań wobec ciała?
Jesteśmy sprawiedliwi dzięki wierze w Jezusa, pomimo ilości grzechów które mogliśmy popełnić. Jeśli nie wierzymy w Jezusa, jesteśmy grzesznikami w ciele, bez względu na to, jak dobrzy moglibyśmy być. Uświęcamy się, kiedy wierzymy w Jezusa w 100%, a stajemy się grzesznikami, kiedy nie wierzymy w Niego w 100%. Czy Bóg jest zadowolony, bez względu na to, ile mniej grzechów popełnimy? Czy podoba się Bogu, jeśli jesteśmy sprawiedliwi według ciała?
Sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Oznacza to, że żyjemy dzięki wierze w Boga. Czy w to wierzysz? ─Tak─. Czy zdarza ci się mieć zbyt wiele oczekiwań w stosunku do swojego ciała? Czy myślisz, że około dwudziestoprocentowa cześć twojego ciała jest nadal dobra, chociaż twoje ciało nie jest w porządku w pozostałej części? Jednakże Biblia mówi, że sprawiedliwi powinni żyć z wiary. Bóg mówi, że nie można żyć ciałem, nawet w 0,1%. Czy myślisz, że dasz radę zachować wiarę do czasu ponownego przyjścia Pana, nie grzesząc i mając choćby odrobinę oczekiwań wobec ciała?
Jesteśmy sprawiedliwi dzięki wierze w Jezusa, pomimo ilości grzechów które mogliśmy popełnić. Jeśli nie wierzymy w Jezusa, jesteśmy grzesznikami w ciele, bez względu na to, jak dobrzy moglibyśmy być. Uświęcamy się, kiedy wierzymy w Jezusa w 100%, a stajemy się grzesznikami, kiedy nie wierzymy w Niego w 100%. Czy Bóg jest zadowolony, bez względu na to, ile mniej grzechów popełnimy? Czy podoba się Bogu, jeśli jesteśmy sprawiedliwi według ciała?
Sprawiedliwość Boża uczyniła nas sprawiedliwymi
Popatrzmy na List do Rzymian 3:1–8: „Na czym więc polega wyższość Żyda? Albo jaki jest pożytek z obrzezania? Wielki pod każdym względem. Przede wszystkim ten, że im zostały powierzone słowa Boże. Cóż bowiem, jeśli niektórzy nie uwierzyli? Czyż ich niewiara zniweczy wiarę Boga? Nie daj Boże! Przeciwnie, niech Bóg będzie prawdziwy, a każdy człowiek – kłamcą, jak jest napisane: Abyś okazał się sprawiedliwy w Swoich słowach i żebyś zwyciężył, gdy będziesz sądzony. Jeśli więc nasza niesprawiedliwość uwydatnia sprawiedliwość Boga, cóż powiemy? Czyż niesprawiedliwy jest Bóg, który okazuje gniew? (Mówię po ludzku). Nie daj Boże! Jak wtedy Bóg mógłby sądzić świat? Jeśli bowiem prawda Boża przez moje kłamstwo obfitowała ku jego chwale, czemuż jeszcze i ja jestem sądzony jako grzesznik? Dlaczego więc nie mówić (jak nas szkalują i jak niektórzy twierdzą, że mówimy): Będziemy robić złe rzeczy, aby przyszły dobre? Ich potępienie jest sprawiedliwe”
Apostoł Paweł powiedział: „Jeśli więc nasza niesprawiedliwość uwydatnia sprawiedliwość Boga, cóż powiemy? Czyż niesprawiedliwy jest Bóg, który okazuje gniew?”. Czy Bóg jest niesprawiedliwy i zły, jeśli Swoją łaską zbawia człowieka, którego ciało grzeszy, dopóki nie umrze? Co apostoł Paweł zapytał w zamian tych, którzy go ośmieszali, oznacza: „Im bardziej nasza słabość się ujawnia, tym większa będzie sprawiedliwość Boża, która zbawia nas od wszystkich naszych grzechów”. Apostoł Paweł zwraca się do tych, którzy zastanawiają się, jak człowiek, który grzeszy przez całe życie, może zostać uświęcony. Mówi, że ludzka słabość polega na objawieniu sprawiedliwości Bożej. Istoty ludzkie, których ciało nie może powstrzymać się od grzechu aż do ostatniego tchnienia, demonstrują wielkość Bożej sprawiedliwości poprzez swoją słabość.
Boża sprawiedliwość nie znaczyłaby nic, jeśli można by było stać się sprawiedliwym, dzięki swoim własnym wysiłkom i Jego sprawiedliwości; jeśli ktoś mógłby być zbawiony w 97% z Bożą pomocą i w 3% własnym wysiłkiem. Paweł mówi, że tylko Bóg doskonale zbawił poprzez Jezusa tych, którzy nadal grzeszą aż do śmierci. Zatem nasza niesprawiedliwość objawia bogactwo sprawiedliwości Bożej. Ciało nie może się powstrzymać i grzeszy codziennie dopóki nie umrze; nie jest w stanie być idealne nawet przez jeden dzień. Fakt, że Jezus doskonale zbawił tych niedoskonałych grzeszników od ich grzechów, o wiele bardziej ujawnia sprawiedliwość Bożą. Tak więc apostoł Paweł mówi: „Dlaczego więc nie mówić (jak nas szkalują i jak niektórzy twierdzą, że mówimy): Będziemy robić złe rzeczy, aby przyszły dobre? Ich potępienie jest sprawiedliwe” (List do Rzymian 3:8).
Czy możemy stać się sprawiedliwymi według ciała? Czy nasze ciało może stać się doskonałe po otrzymaniu przebaczenia grzechów? Nie, nie może. Czy my, pomijając wszystkich innych ludzi na świecie, możemy stać się sprawiedliwymi według ciała? ─Nie możemy─. Ale czy Pan doskonale nas zbawił, czy też nie? ─Tak, zbawił nas─. Pan doskonale zbawił nas od wszystkich naszych grzechów. Czy mamy grzech, jeśli sercem wierzymy w Jezusa? ─Nie mamy─. Nie mamy grzechu, jakkolwiek niesprawiedliwi jesteśmy.
Pan powiedział: „Słyszeliście też, że powiedziano przodkom: Nie będziesz fałszywie przysięgał, ale dotrzymasz Panu swych przysiąg. Lecz ja wam mówię: Wcale nie przysięgajcie – ani na niebo, gdyż jest tronem Boga; Ani na ziemię, gdyż jest podnóżkiem Jego stóp, ani na Jerozolimę, gdyż jest miastem wielkiego króla. Ani na swoją głowę nie będziesz przysięgał, gdyż nie możesz jednego włosa uczynić białym albo czarnym. Ale wasza mowa niech będzie: Tak – tak, nie – nie. A co jest ponadto, pochodzi od złego.” (Ewangelia Mateusza 5:33-37). Samo przysięganie jest grzechem, ponieważ nie możesz dotrzymać tego, co przysięgasz. Więc ani nie przysięgaj, ani nie obiecuj, że zrobisz coś później. Po prostu wierz w Jego słowa, a będziesz żył. Możesz stać się sprawiedliwy, jeśli uwierzysz w Jego sprawiedliwość, a Pan pomoże ci, jeśli uwierzysz w Niego.
Jest tak wiele złudzeń. Mamy kryterium ciała i według niego osądzamy, ponieważ mamy ciało. Stąd też jest w nas sędzia, który nie jest związany z wiarą w słowo Boże. Jest w nas dwóch sędziów. Jeden jest nami, a drugim jest Jezus. Więc obaj próbują w nas panować. Mamy tendencję do ustanawiania praw ciała i osądzania przez nie, ponieważ mamy ciało. Ciało mówi nam: „Jesteś dobry, nawet jeśli nadal grzeszysz. Zatwierdzę cię jako sprawiedliwego, nawet jeśli twoje ciało nie jest w 100% prawe”. Sędzia ciała zawsze wystawia ci dobre oceny.
Natomiast sędzia Bożej sprawiedliwości wymaga, abyśmy byli w 100% bezgrzeszni. On jest święty. Możemy stać się sprawiedliwymi tylko przez otrzymanie przebaczenia grzechów poprzez wiarę. Dlatego wierzący w Jego ewangelię osiągnęli już Bożą sprawiedliwość. Staliśmy się już sprawiedliwi. Ci, którzy wierzą w Boga, naprawdę żyją. Są błogosławieni z Bożą pomocą. Sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Oznacza to, że niewierzący i ci, którzy żyją według ciała, nie mogą żyć. Przekazuje wam jedynie małą część całościowego obrazu. Powtarzam wam to wielokrotnie i szczegółowo wyjaśniam znaczenie, i będę to robił, dopóki nie zrozumiecie.
Apostoł Paweł powiedział: „Jeśli więc nasza niesprawiedliwość uwydatnia sprawiedliwość Boga, cóż powiemy? Czyż niesprawiedliwy jest Bóg, który okazuje gniew?”. Czy Bóg jest niesprawiedliwy i zły, jeśli Swoją łaską zbawia człowieka, którego ciało grzeszy, dopóki nie umrze? Co apostoł Paweł zapytał w zamian tych, którzy go ośmieszali, oznacza: „Im bardziej nasza słabość się ujawnia, tym większa będzie sprawiedliwość Boża, która zbawia nas od wszystkich naszych grzechów”. Apostoł Paweł zwraca się do tych, którzy zastanawiają się, jak człowiek, który grzeszy przez całe życie, może zostać uświęcony. Mówi, że ludzka słabość polega na objawieniu sprawiedliwości Bożej. Istoty ludzkie, których ciało nie może powstrzymać się od grzechu aż do ostatniego tchnienia, demonstrują wielkość Bożej sprawiedliwości poprzez swoją słabość.
Boża sprawiedliwość nie znaczyłaby nic, jeśli można by było stać się sprawiedliwym, dzięki swoim własnym wysiłkom i Jego sprawiedliwości; jeśli ktoś mógłby być zbawiony w 97% z Bożą pomocą i w 3% własnym wysiłkiem. Paweł mówi, że tylko Bóg doskonale zbawił poprzez Jezusa tych, którzy nadal grzeszą aż do śmierci. Zatem nasza niesprawiedliwość objawia bogactwo sprawiedliwości Bożej. Ciało nie może się powstrzymać i grzeszy codziennie dopóki nie umrze; nie jest w stanie być idealne nawet przez jeden dzień. Fakt, że Jezus doskonale zbawił tych niedoskonałych grzeszników od ich grzechów, o wiele bardziej ujawnia sprawiedliwość Bożą. Tak więc apostoł Paweł mówi: „Dlaczego więc nie mówić (jak nas szkalują i jak niektórzy twierdzą, że mówimy): Będziemy robić złe rzeczy, aby przyszły dobre? Ich potępienie jest sprawiedliwe” (List do Rzymian 3:8).
Czy możemy stać się sprawiedliwymi według ciała? Czy nasze ciało może stać się doskonałe po otrzymaniu przebaczenia grzechów? Nie, nie może. Czy my, pomijając wszystkich innych ludzi na świecie, możemy stać się sprawiedliwymi według ciała? ─Nie możemy─. Ale czy Pan doskonale nas zbawił, czy też nie? ─Tak, zbawił nas─. Pan doskonale zbawił nas od wszystkich naszych grzechów. Czy mamy grzech, jeśli sercem wierzymy w Jezusa? ─Nie mamy─. Nie mamy grzechu, jakkolwiek niesprawiedliwi jesteśmy.
Pan powiedział: „Słyszeliście też, że powiedziano przodkom: Nie będziesz fałszywie przysięgał, ale dotrzymasz Panu swych przysiąg. Lecz ja wam mówię: Wcale nie przysięgajcie – ani na niebo, gdyż jest tronem Boga; Ani na ziemię, gdyż jest podnóżkiem Jego stóp, ani na Jerozolimę, gdyż jest miastem wielkiego króla. Ani na swoją głowę nie będziesz przysięgał, gdyż nie możesz jednego włosa uczynić białym albo czarnym. Ale wasza mowa niech będzie: Tak – tak, nie – nie. A co jest ponadto, pochodzi od złego.” (Ewangelia Mateusza 5:33-37). Samo przysięganie jest grzechem, ponieważ nie możesz dotrzymać tego, co przysięgasz. Więc ani nie przysięgaj, ani nie obiecuj, że zrobisz coś później. Po prostu wierz w Jego słowa, a będziesz żył. Możesz stać się sprawiedliwy, jeśli uwierzysz w Jego sprawiedliwość, a Pan pomoże ci, jeśli uwierzysz w Niego.
Jest tak wiele złudzeń. Mamy kryterium ciała i według niego osądzamy, ponieważ mamy ciało. Stąd też jest w nas sędzia, który nie jest związany z wiarą w słowo Boże. Jest w nas dwóch sędziów. Jeden jest nami, a drugim jest Jezus. Więc obaj próbują w nas panować. Mamy tendencję do ustanawiania praw ciała i osądzania przez nie, ponieważ mamy ciało. Ciało mówi nam: „Jesteś dobry, nawet jeśli nadal grzeszysz. Zatwierdzę cię jako sprawiedliwego, nawet jeśli twoje ciało nie jest w 100% prawe”. Sędzia ciała zawsze wystawia ci dobre oceny.
Natomiast sędzia Bożej sprawiedliwości wymaga, abyśmy byli w 100% bezgrzeszni. On jest święty. Możemy stać się sprawiedliwymi tylko przez otrzymanie przebaczenia grzechów poprzez wiarę. Dlatego wierzący w Jego ewangelię osiągnęli już Bożą sprawiedliwość. Staliśmy się już sprawiedliwi. Ci, którzy wierzą w Boga, naprawdę żyją. Są błogosławieni z Bożą pomocą. Sprawiedliwy z wiary żyć będzie. Oznacza to, że niewierzący i ci, którzy żyją według ciała, nie mogą żyć. Przekazuje wam jedynie małą część całościowego obrazu. Powtarzam wam to wielokrotnie i szczegółowo wyjaśniam znaczenie, i będę to robił, dopóki nie zrozumiecie.
Potrzebujemy wiary
Znajomość Biblii jest ważna, ale ważniejsze jest to, jak bardzo w nią wierzymy. Niektórzy ludzie wierzą tylko w Boże stworzenie w Piśmie Świętym. Niektórzy ludzie wierzą, że Bóg stworzył niebiosa i ziemię, i że Jezus tylko zmył grzech pierworodny. Wierzą, że ich codzienne grzechy powinny być codziennie oczyszczane. Wydają własne sądy zgodnie z prawem ciała. Jak bardzo wierzymy? Sprawiedliwy będzie żył z wiary. Stać się sprawiedliwym i żyć można tylko z wiary. Od początku do końca potrzebujemy wiary w Boga.
Więc jak bardzo wierzysz? Czy zdarza ci się oceniać siebie na swój sposób będąc uwięzionym w cielesnych myślach, twierdząc: „Wszystko w porządku, moje ciało jest dobre” lub „Jestem zbyt słaby, by wierzyć w Boga”? Czy zdarza ci się oceniać siebie, dając sobie 80% dzisiaj i 95% następnego dnia, ale tylko 5% w niektóre dni, myśląc: „Byłoby lepiej, gdybym się nie urodził”. Czy myślisz w ten sposób? ─Tak─. Ja też.
Czasami naprawdę taki jestem. Nawet kiedy złagodnieje, myślę: „Byłoby lepiej, gdybym nie uwierzył w Pana i nie poznał Go. Wydaje się, że coraz trudniej jest prowadzić pobożne życie z wiarą. Do tej pory było okropnie. Mam dylemat, patrzeć w przyszłość i przypomnieć sobie przeszłość. Jestem godny pochwały, że do tej pory w jakiś sposób prowadziłem życie wiary. Ale odtąd nie będę mógł dobrze czynić z Tobą, Panie. Jak wrażliwy stałem się na grzech, odkąd Cię poznałem. Wiele myśli i zagadnień wyszło ze mnie, odkąd Cię poznałem. Ledwo podążałem za Tobą, Panie, nie znając Cię dokładnie. Ale teraz nie mam już pewności siebie, by za Tobą podążać. Czemu? Ponieważ wiem, że Bóg jest święty i doskonały. Ach! Panie, nie mogę już za Tobą podążać. Nie mam pewności”.
Dlatego Bóg każe nam żyć wiarą, ponieważ dobrze nas zna. Mówi: „Musisz pozostać sprawiedliwym, i być błogosławionym z wiary. Wszystkie twoje grzechy zostały przeniesione na Jezusa Chrystusa przez Jego chrzest. Zawsze grzeszysz, gdy odzwierciedlam twoje ciało w prawie. Przyznaj więc, że nie możesz powstrzymać się od grzechu. Czy twój Zbawiciel usunął wszystkie twoje grzechy, czy nie? ─Tak, usunął ─. Czy wszystkie twoje grzechy zostały przekazane na twojego Zbawiciela, czy nie? ─Tak, zostały ─. Czy masz grzech, czy nie? ─Nie mam ─ Czy Pan cię zbawił, czy nie? ─Tak, zbawił mnie─. Wtedy pochmurne i ciemne dni zamienią się w dni słoneczne, tak jak w słowach hymnu: „Dziś w mojej duszy jest słońce”.
Więc jak bardzo wierzysz? Czy zdarza ci się oceniać siebie na swój sposób będąc uwięzionym w cielesnych myślach, twierdząc: „Wszystko w porządku, moje ciało jest dobre” lub „Jestem zbyt słaby, by wierzyć w Boga”? Czy zdarza ci się oceniać siebie, dając sobie 80% dzisiaj i 95% następnego dnia, ale tylko 5% w niektóre dni, myśląc: „Byłoby lepiej, gdybym się nie urodził”. Czy myślisz w ten sposób? ─Tak─. Ja też.
Czasami naprawdę taki jestem. Nawet kiedy złagodnieje, myślę: „Byłoby lepiej, gdybym nie uwierzył w Pana i nie poznał Go. Wydaje się, że coraz trudniej jest prowadzić pobożne życie z wiarą. Do tej pory było okropnie. Mam dylemat, patrzeć w przyszłość i przypomnieć sobie przeszłość. Jestem godny pochwały, że do tej pory w jakiś sposób prowadziłem życie wiary. Ale odtąd nie będę mógł dobrze czynić z Tobą, Panie. Jak wrażliwy stałem się na grzech, odkąd Cię poznałem. Wiele myśli i zagadnień wyszło ze mnie, odkąd Cię poznałem. Ledwo podążałem za Tobą, Panie, nie znając Cię dokładnie. Ale teraz nie mam już pewności siebie, by za Tobą podążać. Czemu? Ponieważ wiem, że Bóg jest święty i doskonały. Ach! Panie, nie mogę już za Tobą podążać. Nie mam pewności”.
Dlatego Bóg każe nam żyć wiarą, ponieważ dobrze nas zna. Mówi: „Musisz pozostać sprawiedliwym, i być błogosławionym z wiary. Wszystkie twoje grzechy zostały przeniesione na Jezusa Chrystusa przez Jego chrzest. Zawsze grzeszysz, gdy odzwierciedlam twoje ciało w prawie. Przyznaj więc, że nie możesz powstrzymać się od grzechu. Czy twój Zbawiciel usunął wszystkie twoje grzechy, czy nie? ─Tak, usunął ─. Czy wszystkie twoje grzechy zostały przekazane na twojego Zbawiciela, czy nie? ─Tak, zostały ─. Czy masz grzech, czy nie? ─Nie mam ─ Czy Pan cię zbawił, czy nie? ─Tak, zbawił mnie─. Wtedy pochmurne i ciemne dni zamienią się w dni słoneczne, tak jak w słowach hymnu: „Dziś w mojej duszy jest słońce”.
Nie możemy ponownie stać się grzesznikami
Kiedy myślimy o przyszłości może się ona wydawać beznadziejna, ale kiedy patrzymy na Pana z wiarą, jest słonecznie i jasno. Dlatego Bóg mówi, że sprawiedliwi będą żyć z wiary. Czy w to wierzysz? ─Tak, wierzę ─. Jesteśmy zbawieni przez wiarę i dzięki niej również żyjemy. W kogo wierzymy? Żyjemy, z wiary w Boga. Tylko sprawiedliwi mogą żyć z wiary. Wierzysz w to? ─Tak, wierze─. Czy możesz zachować sprawiedliwość Bożą, dobrze ćwicząc ciało? ─Nie mogę─. Czy sprawiedliwość Boża traci ważność, gdy ciało czyni zło? Czy znowu stajemy się grzesznikami? ─Nie ─.
Apostoł Paweł powiedział w Liście do Galacjan 2:18: „Jeśli bowiem na nowo buduję to, co zburzyłem, samego siebie czynię przestępcą”. Osoba, która wierzy, że wszystkie jej grzechy zostały przekazane Jezusowi Chrystusowi poprzez chrzest i że On został za nią osądzony na Krzyżu, już nigdy nie może stać się grzesznikiem. Osoba, która nie zapiera się Jezusa, staje się za jednym razem uświęcona i bezgrzeszna, ponieważ wszystkie jej grzechy zostały złożone na Niego i już nigdy nie może być grzesznikiem. Czy rozumiesz? ─Tak─.
Bóg, który nas zbawił, jest zawsze naszym Panem i naszym Ojcem. Bóg zawsze nam pomaga i jest z nami aż do końca świata. To jest powód, dla którego mówi: „Żyj wiarą. Pomogę ci, jeśli we Mnie wierzysz. Będą ci służyć aniołowie, jesteś narodzony na nowo”. Aniołowie są sługami między Bogiem a nami. Mówią Panu wszystko o nas. Bóg uczynił nas Swoimi dziećmi. Z natury byliśmy grzesznikami. Nigdy nie możemy stać się sprawiedliwymi przez uczynki ciała, ale staliśmy się sprawiedliwi przez wiarę.
Apostoł Paweł powiedział w Liście do Galacjan 2:18: „Jeśli bowiem na nowo buduję to, co zburzyłem, samego siebie czynię przestępcą”. Osoba, która wierzy, że wszystkie jej grzechy zostały przekazane Jezusowi Chrystusowi poprzez chrzest i że On został za nią osądzony na Krzyżu, już nigdy nie może stać się grzesznikiem. Osoba, która nie zapiera się Jezusa, staje się za jednym razem uświęcona i bezgrzeszna, ponieważ wszystkie jej grzechy zostały złożone na Niego i już nigdy nie może być grzesznikiem. Czy rozumiesz? ─Tak─.
Bóg, który nas zbawił, jest zawsze naszym Panem i naszym Ojcem. Bóg zawsze nam pomaga i jest z nami aż do końca świata. To jest powód, dla którego mówi: „Żyj wiarą. Pomogę ci, jeśli we Mnie wierzysz. Będą ci służyć aniołowie, jesteś narodzony na nowo”. Aniołowie są sługami między Bogiem a nami. Mówią Panu wszystko o nas. Bóg uczynił nas Swoimi dziećmi. Z natury byliśmy grzesznikami. Nigdy nie możemy stać się sprawiedliwymi przez uczynki ciała, ale staliśmy się sprawiedliwi przez wiarę.
Dziękujemy Panu. Poprzez wiarę, Pan stał się naszym Pasterzem i Ojcem.
Copyright © 2021 by The New Life Mission