(Αποκάλυψη 19:1-21)
«Και μετά ταύτα ήκουσα ως φωνήν μεγάλην όχλου πολλού εν τω ουρανώ, λέγοντος· Αλληλούϊα· η σωτηρία και η δόξα και η τιμή και η δύναμις ανήκουσιν εις Κύριον τον Θεόν ημών, Διότι αληθιναί και δίκαιαι είναι αι κρίσεις αυτού· διότι έκρινε την πόρνην την μεγάλην, ήτις έφθειρε την γην με την πορνείαν αυτής και εξεδίκησεν εκ της χειρός αυτής το αίμα των δούλων αυτού. Και εκ δευτέρου είπον· Αλληλούϊα· και ο καπνός αυτής αναβαίνει εις τους αιώνας των αιώνων. Και έπεσον οι εικοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι και τα τέσσαρα ζώα και προσεκύνησαν τον Θεόν τον καθήμενον επί του θρόνου λέγοντες· Αμήν, αλληλούϊα. Και εξήλθεν εκ του θρόνου φωνή, λέγουσα· Αινείτε τον Θεόν ημών, πάντες οι δούλοι αυτού και οι φοβούμενοι αυτόν και οι μικροί και οι μεγάλοι. Και ήκουσα ως φωνήν όχλου πολλού και ως φωνήν υδάτων πολλών και ως φωνήν βροντών ισχυρών, λεγόντων· Αλληλούϊα· διότι εβασίλευσε Κύριος ο Θεός ο παντοκράτωρ. Ας χαίρωμεν και ας αγαλλιώμεθα και ας δώσωμεν την δόξαν εις αυτόν, διότι ήλθεν ο γάμος του Αρνίου και η γυνή αυτού ητοίμασεν εαυτήν. Και εδόθη εις αυτήν να ενδυθή βύσσινον καθαρόν και λαμπρόν· διότι το βύσσινον είναι τα δικαιώματα των αγίων. Και λέγει προς εμέ· Γράψον, Μακάριοι οι κεκλημένοι εις το δείπνον του γάμου του Αρνίου. Και λέγει προς εμέ· Ούτοι είναι οι αληθινοί λόγοι του Θεού. Και έπεσον έμπροσθεν των ποδών αυτού, διά να προσκυνήσω αυτόν. Και λέγει μοι· Πρόσεχε μη κάμης τούτο· εγώ είμαι σύνδουλός σου και των αδελφών σου, οίτινες έχουσι την μαρτυρίαν του Ιησού· τον Θεόν προσκύνησον· διότι η μαρτυρία του Ιησού είναι το πνεύμα της προφητείας. Και είδον τον ουρανόν ανεωγμένον και ιδού ίππος λευκός και ο καθήμενος επ’ αυτόν εκαλείτο Πιστός και Αληθινός και κρίνει και πολεμεί εν δικαιοσύνη. Οι δε οφθαλμοί αυτού ήσαν ως φλοξ πυρός και επί της κεφαλής αυτού διαδήματα πολλά και είχεν όνομα γεγραμμένον, το οποίον ουδείς γνωρίζει ειμή αυτός, και ήτο ενδεδυμένος ιμάτιον βεβαμμένον με αίμα και καλείται το όνομα αυτού· ο Λόγος του Θεού. Και τα στρατεύματα τα εν τω ουρανώ ηκολούθουν αυτόν εφ’ ίππων λευκών, ενδεδυμένοι βύσσινον λευκόν και καθαρόν. Και εκ του στόματος αυτού εξέρχεται ρομφαία κοπτερά, διά να κτυπά με αυτήν τα έθνη· και αυτός θέλει ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά· και αυτός πατεί τον ληνόν του οίνου του θυμού και της οργής του Θεού του παντοκράτορος· και επί το ιμάτιον και επί τον μηρόν αυτού έχει γεγραμμένον το όνομα,
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΩΝ.
Και είδον ένα άγγελον ιστάμενον εν τω ηλίω και έκραξε μετά φωνής μεγάλης, λέγων προς πάντα τα όρνεα τα πετώμενα εις το μεσουράνημα· Έλθετε και συνάγεσθε εις το δείπνον του μεγάλου Θεού, Διά να φάγητε σάρκας βασιλέων και σάρκας χιλιάρχων και σάρκας ισχυρών και σάρκας ίππων και των καθημένων επ’ αυτών και σάρκας πάντων ελευθέρων και δούλων και μικρών και μεγάλων. Και είδον το θηρίον και τους βασιλείς της γης και τα στρατεύματα αυτών συνηγμένα, διά να κάμωσι πόλεμον με τον καθήμενον επί του ίππου και με το στράτευμα αυτού. Και επιάσθη το θηρίον και μετά τούτου ο ψευδοπροφήτης, όστις έκαμε τα σημεία ενώπιον αυτού, με τα οποία επλάνησε τους λαβόντας το χάραγμα του θηρίου και τους προσκυνούντας την εικόνα αυτού· ζώντες ερρίφθησαν οι δύο εις την λίμνην του πυρός, την καιομένην με το θείον. Και οι λοιποί εφονεύθησαν με την ρομφαίαν του καθημένου επί του ίππου, την εξερχομένην εκ του στόματος αυτού· και πάντα τα όρνεα εχορτάσθησαν εκ των σαρκών αυτών.»
Εξήγηση
Στίχος 1: Και μετά ταύτα ήκουσα ως φωνήν μεγάλην όχλου πολλού εν τω ουρανώ, λέγοντος· Αλληλούϊα· η σωτηρία και η δόξα και η τιμή και η δύναμις ανήκουσιν εις Κύριον τον Θεόν ημών.
Η περικοπή περιγράφει τους αγίους που δοξάζουν Κύριο τον Θεό καθώς πλησιάζει η ημέρα του γάμου τους με το Αρνίο. Ο Κύριος ο Θεός μας έχει δώσει στους αγίους την σωτηρία και την δόξα τους, προκειμένου να μπορούν να Τον δοξάσουν για έναν καλό λόγο. Οι άγιοι που έχουν αρπαχθεί στον αέρα, συνεπώς, συνεχίζουν να δοξάζουν Κύριο τον Θεό, για το πόσο μεγάλη είναι η χάρη Του, που τους ελευθέρωσε από όλες τις αμαρτίες τους και τις αναπόφευκτες καταδίκες τους.
Η λέξη «αλληλούια» είναι μια σύνθετη λέξη από τις εβραϊκές λέξεις «halal», που σημαίνει δοξάζω και «Yah» που σημαίνει «Ιεχωβά» — η έννοιά της, συνεπώς, είναι «δοξάστε τον Ιεχωβά». Ειδικότερα, οι Ψαλμοί 113-118 της Παλαιάς Διαθήκης ονομάζονται «Χαλέλ της Αιγύπτου» και οι Ψαλμοί 146-150 ονομάζονται «Ψαλμοί του Χαλέλ».
Αυτοί οι «Ψαλμοί του Χαλέλ» είναι άσματα που είχαν συνοδεύσει την χαρά και την θλίψη των Ιουδαίων, που τους έδιναν δύναμη σε περιόδους στενοχώριας και στις θλίψεις, και ψάλλονταν ως άσματα χαράς σε περιόδους σωτηρίας και νίκης. Αυτά τα άσματα ψάλλονταν επίσης κάθε φορά που ο έπαινος του «Αλληλούια» μπορεί να ψαλθεί μόνο στον Θεό. O λόγος είναι επειδή η κρίση των μεγάλων πληγών του Κυρίου που αποδόθηκαν σε αυτόν τον κόσμο είναι αληθινή και δίκαια, και επειδή η σωτηρία, η δύναμη και η δόξα ανήκουν μόνο στον Θεό.
Στίχος 2: διότι αληθιναί και δίκαιαι είναι αι κρίσεις αυτού· διότι έκρινε την πόρνην την μεγάλην, ήτις έφθειρε την γην με την πορνείαν αυτής, και εξεδίκησεν εκ της χειρός αυτής το αίμα των δούλων αυτού.
Το γεγονός ότι ο Κύριος ο Θεός εκδικείται τους αγίους με την έκχυση των πληγών των επτά φιαλών σε όλους τους θρησκόληπτους της γης και όλους τους μη πιστούς, είναι η αληθινή και δίκαια κρίση του Θεού. Επειδή οι θρησκόληπτοι αυτού του κόσμου φόνευσαν τους χωρίς αμαρτία και δίκαιους υπηρέτες του Θεού, αξίζουν σε αντάλλαγμα να καταδικαστούν στον αιώνιο θάνατο από τον Θεό.
Έχουν κάνει τίποτα σε αυτή την γη οι υπηρέτες του Θεού, για να αξίζουν να σκοτωθούν από τους κοσμικούς θρησκόληπτους; Φυσικά όχι! Όμως όλοι οι θρησκόληπτοι του κόσμου έχουν ενωθεί στο σχέδιό τους να φονεύσουν τα παιδιά του Κυρίου του Θεού. Έτσι, η έκχυση των πληγών των επτά φιαλών του Θεού σε αυτούς τους δολοφόνους είναι δίκαιη, γεγονός που επίσης φανερώνει την δικαιοσύνη του Θεού.
Στίχος 3: Και εκ δευτέρου είπον· Αλληλούϊα· και ο καπνός αυτής αναβαίνει εις τους αιώνας των αιώνων.
Οι άγιοι δοξάζουν Κύριο τον Θεό στον αέρα επειδή η ημέρα του γάμου τους με τον Ιησού, που έχει γίνει το Αρνίο, έχει πλησιάσει.
«Ο καπνός αυτής αναβαίνει εις τους αιώνας των αιώνων». Αυτό αναφέρεται στον καπνό που βγαίνει από αυτόν τον κόσμο που καταστρέφεται, και που καίγεται από τις μεγάλες πληγές των επτά φιαλών που θα εκχυθούν από τον Θεό. Μας δείχνει ότι αυτός ο κόσμος δεν θα σηκωθεί ποτέ από τις καταστροφές του, επειδή η καταστροφή του θα είναι μοιραία και αιώνια.
Στίχος 4: Και έπεσον οι εικοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι και τα τέσσαρα ζώα και προσεκύνησαν τον Θεόν τον καθήμενον επί του θρόνου λέγοντες· Αμήν, αλληλούϊα.
Το γεγονός ότι η ημέρα του γάμου των αγίων με τον Κύριο Ιησού έχει πλησιάσει είναι τόσο λαμπρό, ώστε οι 24 πρεσβύτεροι και τα τέσσερα ζωντανά πλάσματα στον Ουρανό λατρεύουν και δοξάζουν Κύριο τον Θεό που κάθεται στον θρόνο Του. Για αυτό όλοι οι υπηρέτες του Θεού δοξάζουν Κύριο τον Θεό στον αέρα.
Στίχος 5: Και εξήλθεν εκ του θρόνου φωνή, λέγουσα· Αινείτε τον Θεόν ημών, πάντες οι δούλοι αυτού και οι φοβούμενοι αυτόν και οι μικροί και οι μεγάλοι.
Επειδή η ημέρα του γάμου του Αρνίου με τους αγίους είναι μια τόσο ανέκφραστα μεγάλη χαρά για όλους τους υπηρέτες Του και τους αγίους που έχουν σωθεί με την πίστη σε Κύριο τον Θεό, η φωνή από τον θρόνο τους διατάζει όλους να δοξάσουν τον Θεό. Έφτασε ο καιρός για τους υπηρέτες του Θεού και όλους τους αγίους Του να χαρούν και να δοξάσουν τον Κύριο.
Στίχος 6: Και ήκουσα ως φωνήν όχλου πολλού, και ως φωνήν υδάτων πολλών, και ως φωνήν βροντών ισχυρών, λεγόντων· Αλληλούϊα· διότι εβασίλευσε Κύριος ο Θεός ο παντοκράτωρ.
Αυτός ο στίχος μάς λέει ότι καθώς έχει πλησιάσει ο χρόνος για να βασιλεύει Κύριος ο Θεός, είναι τώρα καιρός για τους αγίους και τους υπηρέτες Του να λάβουν την αιώνια ειρήνη τους, την χαρά και τις ευλογίες που ρέουν σαν ποταμός. Για αυτό δοξάζουν Κύριο τον Θεό τους. Οι άγιοι δοξάζουν τον Θεό μας στον αέρα, παρόλο που οι μεγάλες πληγές συνεχίζονται σε αυτή την γη, επειδή ο καιρός έχει έρθει για αυτούς να κυβερνηθούν από τον Κύριο τον Θεό — δηλαδή είναι τώρα καιρός για τον Θεό να δοξάσει όλους τους αγίους Του. O ήχος του επαίνου των αγίων αυτή την εποχή, είναι όπως ο ήχος βροντών και πολλών υδάτων. Το δείπνο του γάμου της Βασιλείας του Κυρίου αρχίζει έτσι με τον όμορφο έπαινο των αγίων.
Στίχος 7: Ας χαίρωμεν και ας αγαλλιώμεθα και ας δώσωμεν την δόξαν εις αυτόν, διότι ήλθεν ο γάμος του Αρνίου, και η γυνή αυτού ητοίμασεν εαυτήν.
Τώρα που τελειώνουν οι πληγές των επτά φιαλών που έρχονται από τον Θεό, αυτός ο στίχος μάς λέει ότι ο καιρός έχει έρθει για όλους τους αγίους να είναι ευτυχείς και να χαρούν. Οι άγιοι είναι εδώ ευτυχείς και χαίρονται επειδή έχει φτάσει για αυτούς η ημέρα για να παντρευτούν τον Κύριό μας και να ζήσουν στην Βασιλεία Του. Για να ζει με τους αγίους, ο Θεός ο Κύριός μας έχει προετοιμάσει τους Νέους Ουρανούς και την Νέα Γη, την άγια πόλη και τους κήπους, και όλη την δόξα και τον πλούτο, και αυτό είναι το μόνο που περιμένει. Από αυτή την περίοδο και στην συνέχεια, οι άγιοι πρόκειται να βασιλέψουν με τον Κύριο για πάντα.
Στίχος 8: Και εδόθη εις αυτήν να ενδυθή βύσσινον καθαρόν και λαμπρόν· διότι το βύσσινον είναι τα δικαιώματα των αγίων.
Ο Κύριος έχει δώσει στους αγίους νέα ενδύματα, τα οποία αποτελούνται από λεπτό λινό. Καθένας που ζει υπηρετώντας τον Κύριο τον Θεό, είναι ντυμένος με αυτά τα ενδύματα. Με άλλα λόγια ο Θεός ντύνει τους αγίους με ενδύματα του Ουρανού. Αυτά τα θεϊκά ενδύματα του λεπτού λινού δεν είναι βρεγμένα με ιδρώτα. Αυτό μας λέει ότι το γεγονός ότι έχουμε γίνει οι νύφες του Αρνίου δεν είναι λόγω των ανθρώπινων προσπαθειών και επενδύσεών μας αλλά λόγω της πίστης μας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που δόθηκε από τον Κύριο τον Θεό.
Σε σαφή αντίθεση με το ερυθρό και πορφυρό ένδυμα που φοριέται από τον Αντίχριστο, αυτό το λεπτό λινό είναι το πολύτιμο λινό που χρησιμοποιείται για να γίνουν ενδύματα για τους ιερείς και βασιλιάδες. Απαλλαγμένο από ιδρώτα, το άσπρο, λεπτό λινό, μας δείχνει ότι αυτοί που είναι ντυμένοι στην χάρη του Θεού και την δικαιοσύνη Του έχουν γίνει τώρα ο λαός Του.
Με την φράση, «διότι το βύσσινον είναι τα δικαιώματα των αγίων», εννοείται ότι αυτοί που έγιναν άγιοι με την χάρη της σωτηρίας που δόθηκε από τον Κύριο τον Θεό, έδωσαν δόξα στον Θεό υπερασπίζοντας την πίστη τους, με το μαρτύριό τους από τον Αντίχριστο και τους οπαδούς του. «Τα δικαιώματα», με άλλα λόγια, αναφέρονται όχι στην δικαιοσύνη του Νόμου αλλά στο μαρτύριο των αγίων για να υπερασπίσουν την πολύτιμη πίστη τους. Επιπλέον, όλες οι νύφες του Ιησού Χριστού των εσχάτων ημερών είναι οι μάρτυρες που, για να υπερασπιστούν την αγνότητα της πίστης τους στον Κύριο, στάθηκαν και πολέμησαν ενάντια στον Αντίχριστο και τους οπαδούς του ενώ ήταν σε αυτή την γη.
Για να προετοιμαστούν για την πίστη του μαρτυρίου τους, όλοι οι άγιοι πρέπει να τραφούν στα πρώτα τριάμισι χρόνια της Μεγάλης Θλίψης, επειδή όταν τελειώνουν αυτά τα τριάμισι χρόνια, θα υποστούν πράγματι μαρτύριο.
Στίχος 9: Και λέγει προς εμέ· Γράψον, Μακάριοι οι κεκλημένοι εις το δείπνον του γάμου του Αρνίου. Και λέγει προς εμέ· Ούτοι είναι οι αληθινοί λόγοι του Θεού.
Όταν οι πληγές του Θεού τελειώσουν σε αυτόν τον κόσμο, ο Κύριος ο Θεός θα προσκαλέσει όλους τους αγίους στο δείπνο του γάμου του Αρνίου (την Βασιλεία που χτίζεται και που εξουσιάζεται από τον Κύριο) και θα τους επιτρέψει να ζήσουν στην Βασιλεία του Χριστού. Όσοι εδώ προσκαλούνται στο δείπνο του γάμου του Αρνίου είναι οι ευλογημένοι. O Θεός μας, μας έχει πει ότι δεν θα αποτύχει να εκπληρώσει αυτόν τον Λόγο της υπόσχεσης. Θα έρθει τελικά η ημέρα που οι άγιοι θα παντρευτούν τον Κύριο. O Κύριός μας θα επιστρέψει σε αυτή την γη για να μεταφέρει την νύμφη Του, δηλαδή τους πιστούς που έχουν καθαριστεί από όλες τις αμαρτίες τους με πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Και ο Κύριος θα ζήσει με την νύφη Του αιώνια στην Βασιλεία Του.
Η ένωση των αγίων με τον Κύριο ολοκληρώνεται όταν αρπαχθούν από τον Χριστό, οπότε θα λάβουν ατελείωτη δόξα και ανταμοιβές στην Χιλιετή Βασιλεία. Αλληλούια! Δοξάζω και ευχαριστώ Κύριο τον Θεό που μας έχει κάνει λαό Του.
Στίχος 10: Και έπεσον έμπροσθεν των ποδών αυτού, διά να προσκυνήσω αυτόν. Και λέγει μοι· Πρόσεχε μη κάμης τούτο· εγώ είμαι σύνδουλός σου και των αδελφών σου, οίτινες έχουσι την μαρτυρίαν του Ιησού· τον Θεόν προσκύνησον· διότι η μαρτυρία του Ιησού είναι το πνεύμα της προφητείας.
Οι άγιοι πρέπει να δώσουν όλη αυτή την δόξα μόνο στον Κύριο τον Θεό. Εκείνος που πρέπει να λάβει όλη την λατρεία και τον έπαινο από τους αγίους είναι απλώς ο τριαδικός Θεός μας.
Η φράση, «Διότι η μαρτυρία του Ιησού είναι το πνεύμα της προφητείας», σημαίνει ότι η μαρτυρία και η προφητεία του Ιησού έρχονται μέσω του Αγίου Πνεύματος.
Στίχος 11: Και είδον τον ουρανόν ανεωγμένον, και ιδού ίππος λευκός, και ο καθήμενος επ’ αυτόν εκαλείτο Πιστός και Αληθινός, και κρίνει και πολεμεί εν δικαιοσύνη.
Όταν έρθουν οι έσχατοι καιροί, ο Θεός ο Κύριός μας, ιππεύοντας σε ένα άσπρο άλογο, θα πολεμήσει ενάντια στον Σατανά με την δικαιοσύνη Του και θα τον δέσει ρίχνοντάς τον στην Άβυσσο και την λίμνη της φωτιάς.
Εδώ, το όνομα του Ιησού Χριστού είναι «Πιστός» και «Αληθινός». Η λέξη «Πιστός», εννοεί ότι ο Χριστός είναι αξιόπιστος, εκφράζει την αξιοπιστία και την πιστότητά Του, ενώ η λέξη «Αληθινός», σημαίνει ότι είναι απαλλαγμένος από αναλήθεια, μας λέει ότι ο Χριστός θα νικήσει τον Αντίχριστο με την δίκαιη τιμωρία του Θεού.
Στίχος 12: Οι δε οφθαλμοί αυτού ήσαν ως φλοξ πυρός, και επί της κεφαλής αυτού διαδήματα πολλά, και είχεν όνομα γεγραμμένον, το οποίον ουδείς γνωρίζει ειμή αυτός.
Ότι τα μάτια του Κυρίου είναι «ως φλοξ πυρός» μας λέει ότι έχει την δύναμη να κρίνει όλους. Η φράση «επί της κεφαλής αυτού διαδήματα πολλά», από την άλλη πλευρά, σημαίνει ότι ο Κύριός μας θριαμβεύει πάντα επάνω στον Σατανά στην πάλη Του εναντίον του, επειδή είναι ο πάνσοφος και παντοδύναμος Θεός.
Στίχος 13: και ήτο ενδεδυμένος ιμάτιον βεβαμμένον με αίμα, και καλείται το όνομα αυτού· ο Λόγος του Θεού.
Ο Κύριός μας εκδικείται για τους αγίους με την άγρια οργή Του στους εχθρούς τους με την κρίση αυτών των δικών Του εχθρών που στάθηκαν εναντίον Του. Αυτός ο Θεός δεν είναι άλλος από τον Ιησού Χριστό τον ίδιο. Ακριβώς όπως είχε υποσχεθεί με τον Λόγο Του, ο Κύριός μας ήρθε πράγματι σε αυτή την γη με ανθρώπινο σώμα, βαπτίστηκε από τον Ιωάννη για να σηκώσει όλες τις αμαρτίες του κόσμου, τις έφερε στον Σταυρό και εξαφάνισε τις αμαρτίες ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Στη φράση «ιμάτιον βεβαμμένον με αίμα», αυτό το αίμα δεν αναφέρεται στο αίμα του Χριστού. Αναφέρεται στο αίμα των εχθρών που έχει πιτσιλιστεί πάνω στο ρούχο του Κυρίου καθώς έφερε επάνω τους την φοβερή κρίση της οργής Του και τους ποδοπάτησε με τα πόδια της δύναμής Του.
«Ο Λόγος του Θεού» αναφέρεται στο χαρακτήρα του Ιησού. Επειδή ο Κύριός μας κάνει τα πάντα με τον ισχυρό Λόγο Του, ονομάζεται ως «ο Λόγος του Θεού».
Στίχος 14-16: Και τα στρατεύματα τα εν τω ουρανώ ηκολούθουν αυτόν εφ’ ίππων λευκών, ενδεδυμένοι βύσσινον λευκόν και καθαρόν. Και εκ του στόματος αυτού εξέρχεται ρομφαία κοπτερά, διά να κτυπά με αυτήν τα έθνη· και αυτός θέλει ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά· και αυτός πατεί τον ληνόν του οίνου του θυμού και της οργής του Θεού του παντοκράτορος· και επί το ιμάτιον και επί τον μηρόν αυτού έχει γεγραμμένον το όνομα, ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΩΝ.
Ο στρατός του Κυρίου του Θεού υπηρετεί πάντα τα έργα Του, ντυμένος με την λαμπρή χάρη Του.
Ο Θεός θα κρίνει αυτόν τον κόσμο με τον Λόγο που βγαίνει από το στόμα Του. O Κύριός μας πάντα μας έχει υποσχεθεί με τον Λόγο του στόματός Του και πάντα εκπληρώνει αυτές τις υποσχέσεις με την δύναμή Του. Εκείνος που κρίνει τον κόσμο και καταστρέφει τον Σατανά, είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Βασιλιάς των βασιλέων και Κύριος των κυρίων.
Στίχος 17: Και είδον ένα άγγελον ιστάμενον εν τω ηλίω, και έκραξε μετά φωνής μεγάλης, λέγων προς πάντα τα όρνεα τα πετώμενα εις το μεσουράνημα· Έλθετε και συνάγεσθε εις το δείπνον του μεγάλου Θεού.
Αυτός ο κόσμος θα καταστραφεί τελικά από τον Ιησού Χριστό, μαζί με τον Σατανά και τους οπαδούς του. Η Βίβλος περιγράφει την καταστροφή αυτού του κόσμου ως μεγάλη γιορτή του Θεού.
Στίχος 18: διά να φάγητε σάρκας βασιλέων και σάρκας χιλιάρχων και σάρκας ισχυρών και σάρκας ίππων και των καθημένων επ’ αυτών και σάρκας πάντων ελευθέρων και δούλων και μικρών και μεγάλων.
Αυτός ο Λόγος μάς λέει ότι, επειδή ολόκληρος ο κόσμος και όλοι σε αυτόν θα έχουν σκοτωθεί ώσπου να τελειώσουν οι μεγάλες πληγές του Κυρίου του Θεού, τα πουλιά που πετούν στον Ουρανό θα χορτάσουν τρώγοντας τα πτώματά τους. Θα το κάνουν αυτό επειδή ο Θεός θα έχει εκχύσει τις μεγάλες πληγές των επτά φιαλών σε αυτόν τον κόσμο. O Κύριός μας, μας είπε, «Διότι όπου είναι το πτώμα, εκεί θέλουσι συναχθή οι αετοί» (Ματθ. 24:28). Στον κόσμο των εσχάτων ημερών για τους αμαρτωλούς θα υπάρχει μόνο καταστροφή, θάνατος και η τιμωρία του άδη. Αλλά για τους αγίους θα υπάρχει η ευλογία να βασιλέψουν στην Βασιλεία του Χριστού.
Στίχος 19: Και είδον το θηρίον και τους βασιλείς της γης και τα στρατεύματα αυτών συνηγμένα, διά να κάμωσι πόλεμον με τον καθήμενον επί του ίππου και με το στράτευμα αυτού.
Στο τέλος-τέλος τους, ο Αντίχριστος, ο υπηρέτης του Σατανά και οι οπαδοί του, θα σταθούν ενάντια στους υπηρέτες του Θεού και τους αγίους Του και θα προσπαθήσουν να τους νικήσουν. Αλλά, επειδή ο Κύριός μας είναι ο Βασιλιάς των βασιλιάδων, θα αρπάξει τον Αντίχριστο και τον ψευδοπροφήτη, θα τους ρίξει στην λίμνη της φωτιάς και θα σκοτώσει όλους τους υπηρέτες τους με το ξίφος του Λόγου Του.
Στίχος 20: Και επιάσθη το θηρίον και μετά τούτου ο ψευδοπροφήτης, όστις έκαμε τα σημεία ενώπιον αυτού, με τα οποία επλάνησε τους λαβόντας το χάραγμα του θηρίου και τους προσκυνούντας την εικόνα αυτού· ζώντες ερρίφθησαν οι δύο εις την λίμνην του πυρός, την καιομένην με το θείον.
Το «Θηρίο» εδώ αναφέρεται στον Αντίχριστο. O «ψευδοπροφήτης» είναι ο υπηρέτης του Αντιχρίστου που, εκτελώντας θαύματα και σημεία, στρέφει τους ανθρώπους μακριά από την πίστη στον Λόγο της αλήθειας. Ο Κύριος ο Θεός μας θα καταστρέψει τον Σατανά, το Θηρίο (τον Αντίχριστο), τον ψευδοπροφήτη και τους οπαδούς του Σατανά που είχαν λατρέψει το είδωλο του Αντιχρίστου και αντιστάθηκαν στον Θεό, ενάντια στους αγίους και ενάντια στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος.
Η «λίμνη του πυρός, καιομένη με θείον» αναφέρεται στον άδη. O άδης είναι διαφορετικός από την Άβυσσο. Ενώ η Άβυσσος είναι εκεί όπου είναι προσωρινά δεμένες οι δυνάμεις του Σατανά, η «λίμνη του πυρός» είναι ο τόπος της αιώνιας τιμωρίας τους. Η φωτιά και το θειάφι ειδικότερα, έχουν χρησιμοποιηθεί πάντα στην Βίβλο ως όργανο της τιμωρίας και της κρίσης του Θεού.
Όταν καταστραφεί αυτός ο κόσμος, ο Κύριός μας θα επιστρέψει σε αυτή την γη με τους αγίους, θα καταστρέψει πρώτα τον Σατανά και τους υπηρέτες του, και θα ιδρύσει έπειτα την Βασιλεία Του. Οι άγιοι θα ζήσουν τότε και θα βασιλέψουν με τον Κύριο στην Βασιλεία του Χριστού για τα επόμενα χίλια χρόνια.
Στίχος 21: Και οι λοιποί εφονεύθησαν με την ρομφαίαν του καθημένου επί του ίππου, την εξερχομένην εκ του στόματος αυτού· και πάντα τα όρνεα εχορτάσθησαν εκ των σαρκών αυτών.
Αυτός ο κόσμος δημιουργήθηκε από τον Λόγο που βγαίνει από το στόμα του Κυρίου μας Θεού· παρόμοια, οι εχθροί του Θεού θα καταστραφούν όλοι από τον Λόγο της κρίσης που βγαίνει από το στόμα Του. Η Βασιλεία του Χριστού θα εγκατασταθεί τότε σε αυτή την γη. Για αυτό οι άγιοι πρέπει να στηρίζουν την ελπίδα τους στην Βασιλεία του Χριστού και να δώσουν δόξα στον Θεό, παλεύοντας ενάντια στον Σατανά, τον Αντίχριστο και τους οπαδούς του, και αποδεχόμενοι το μαρτύριό τους με πίστη.