Search
Italiano
Italiano
A causa del COVID-19 e dell'interruzione del servizio di postainternazionale,
bbiamo temporaneamente sospeso il nostro "Servizio di libri a stampagratuita".
Alla luce di questa situazione, al momento non siamo in grado di inviarti i libri.
Prega che questa pandemia finisca presto e la ripresa del servizio postale.

Sermoni

Temat 10: Księga Objawienia

[ROZDZIAŁ 22-2] Bądźcie Radośni i Silni w Nadziei na Chwałę (Księga Objawienia 22:1-21)

Bądźcie Radośni i Silni w Nadziei na Chwałę

(Księga Objawienia 22:1-21)

Księga Objawienia 22:6-21 pokazuje nam nadzieję na Niebo. Rozdział 22, ostatni rozdział Apokalipsy, mówi o potwierdzeniu wierności proroctw biblijnych i zaproszeniu od Boga do Nowego Jeruzalem. Ten rozdział mówi nam, że Nowe Jeruzalem jest darem Bożym danym świętym, którzy narodzili się na nowo dzięki wierze w ewangelię wody i Ducha.
Bóg sprawił, że narodzeni ponownie święci chwalą Go w Domu Bożym. Jestem za to głęboko wdzięczny Panu. Słowa nie mogą wyrazić, jak wdzięczni jesteśmy za możliwość stania się świętymi, którym przez wiarę w ewangelię wody i Ducha zostały wybaczone wszystkie nasze grzechy przed Panem. Kto na tej ziemi kiedykolwiek otrzyma większe błogosławieństwo niż to, które my otrzymaliśmy? Nie ma nikogo takiego!
Dzisiejszy główny fragment to ostatni rozdział Księgi Objawienia. W Księdze Rodzaju widzimy, jak Bóg tworzy wszystkie plany dla ludzkości, a w Księdze Objawienia widzimy, jak nasz Pan wypełnia wszystkie te plany. Słowo Objawienia można opisać jako proces niszczenia tego świata, mający na celu dokończenie wszystkich dzieł Bożych dla ludzkości zgodnie z Jego zamysłem. Poprzez Słowo Objawienia możemy zawczasu ujrzeć Królestwo Niebieskie objawione przez Boga.
 

Wygląd Miasta Bożego i Jego Ogrodu

Rozdział 21 mówi o Mieście Boga. W wersetach 17-21 czytamy: „I wymierzył jego mur na sto czterdzieści cztery łokcie według miary człowieka, która jest miarą anioła. Jego mur jest zbudowany z jaspisu, miasto zaś ze szczerego złota podobnego do czystego szkła. Fundamenty muru miasta ozdobione były wszelkimi drogimi kamieniami. Pierwszy fundament to jaspis, drugi – szafir, trzeci – chalcedon, czwarty – szmaragd; piąty – sardoniks, szósty – karneol, siódmy – chryzolit, ósmy – beryl, dziewiąty – topaz, dziesiąty – chryzopraz, jedenasty – hiacynt, dwunasty – ametyst. A dwanaście bram to dwanaście pereł. Każda brama była z jednej perły. A rynek miasta to szczere złoto, jak przezroczyste szkło”.
To Słowo Objawienia opisuje Nowe Jeruzalem, które Bóg da Swojemu narodzonemu na nowo ludowi. Mówi, że to Niebiańskie miasto Jeruzalem jest zbudowane z dwunastu różnych rodzajów drogich kamieni i ma dwanaście bram wykonanych z pereł.
Rozdział 22 następnie mówi o naturze występującej w ogrodzie miasta Jeruzalem. Werset 1 mówi: „I pokazał mi czystą rzekę wody życia, przejrzystą jak kryształ, wypływającą z tronu Boga i Baranka”. Tak jak na początku Bóg sprawił, że cztery rzeki płynęły w ogrodzie Eden, w Mieście Bożym przez jego ogród przepływa kryształowo przejrzysta rzeka. Bóg mówi nam, że jest to ogród, z którego w przyszłości będą korzystać sprawiedliwi.
Główny fragment mówi nam również, że stoi w tym ogrodzie drzewo życia; że przynosi ono dwanaście rodzajów owoców, wydając swoje owoce co miesiąc; i że liście jego służą do uzdrawiania narodów. Wydaje mi się, że natura Nieba jest taka, że będzie można jeść nie tylko jej owoce, ale także liście, ponieważ mają one moc uzdrawiania.
 

Błogosławieństwa, Otrzymane przez Sprawiedliwych!

Biblia mówi nam, że w Mieście Bożym „nie będzie już żadnego przekleństwa. Lecz będzie w nim tron Boga i Baranka, a Jego słudzy będą Mu służyć. I będą oglądać Jego oblicze, a Jego imię będzie na ich czołach”. Mówi nam, że ci z nas, którym przebaczono nasze grzechy, będą na zawsze królować z Bogiem, który nas zbawił.
Ci, którzy żyjąc na tej ziemi, a których grzechy zostały zmyte przez wiarę w ewangelię wody i Ducha, nie tylko otrzymają błogosławieństwo tego, że wszystkie ich grzechy zniknęły, ale będą także dziećmi Bożymi, mając wielu aniołów, którzy będą im służyć kiedy wejdą do Królestwa Bożego i będą królować z Panem na wieki. Fragment mówi nam, że sprawiedliwi otrzymają od Boga takie wieczne błogosławieństwa, jak stanie nad rzeką życia i spożywanie owoców życia, i że częścią tych błogosławieństw będzie to, że nie będzie już chorób. 
Mówi nam również, że nie będziemy potrzebować już ani światła tej ziemi, ani słońca, ponieważ w chwalebnym Królestwie Bożym będziemy na zawsze żyć z Bogiem, który Sam jest Jego światłem. Innymi słowy, dzieci Boże, które otrzymały przebaczenie grzechów przez ewangelię wody i Ducha, będą żyć jak Bóg. To jest błogosławieństwo, jakie otrzymują sprawiedliwi.
Apostoł Jan, jeden z dwunastu uczniów Jezusa, który napisał Księgę Objawienia, napisał także Ewangelię Jana i trzy Listy Nowego Testamentu—Pierwszy, Drugi i Trzeci List Jana. Został wygnany na wyspę Patmos za odmowę uznania rzymskiego cesarza jako boga. Podczas tego wygnania Bóg posłał Swojego anioła do Jana i pokazał mu, co wydarzy się na tej ziemi, ukazując mu zniszczenie świata i miejsce, do którego święci w końcu wejdą i w którym zamieszkają.
Gdybyśmy mieli opisać Księgę Rodzaju jako plan stworzenia, moglibyśmy opisać Księgę Objawienia jako schemat zakończenia planu. Przez 4000 lat nasz Pan mówił ludzkości, że sprawi, że wszystkie jej grzechy znikną przez Jezusa Chrystusa. A w wieku Nowego Testamentu, kiedy nadszedł czas, Bóg spełnił wszystkie Swoje obietnice, że wyśle Jezusa Zbawiciela na tę ziemię, że pozwoli Jezusowi przyjąć chrzest od Jana, i że wymaże wszystkie grzechy świata przez krew Chrystusa na Krzyżu.
Kiedy ludzkość popadła w oszustwo Diabła i została uwięziona w swoim zniszczeniu z powodu grzechu, nasz Pan obiecał, że uwolni ją od grzechów. Następnie posłał Jezusa Chrystusa, pozwolił Mu przyjąć chrzest i przelać krew, i w ten sposób doskonale zbawił ludzkość od grzechów.
W Słowie Objawienia Bóg szczegółowo zapisał, jaka chwała czeka tych, którzy otrzymali przebaczenie grzechów, a z drugiej strony, jaki sąd czeka grzeszników. Innymi słowy, Bóg mówi nam, że jest wielu, którzy trafią do piekła, chociaż twierdzą, że w Niego wierzą z oddaniem (Ewangelia Mateusza 7:21-23).
Nasz Pan zbawił grzeszników od ich grzechów i powiedział nam, abyśmy nie pieczętowali Słowa błogosławieństw, które przygotował dla sprawiedliwych.
 

Kim Są Krzywdzący i Plugawi?

Werset 11 mówi: „Kto krzywdzi, niech nadal wyrządza krzywdę, kto plugawy, niech się nadal plugawi, kto sprawiedliwy, niech nadal będzie sprawiedliwy, a kto święty, niech się nadal uświęca.” Kim są tutaj „krzywdzący”? Krzywdzący to nikt inny, jak ci, którzy nie wierzą w miłość daną przez Pana ewangelię wody i Ducha. Ponieważ ludzie cały czas grzeszą, muszą wierzyć w ewangelię wody i Ducha, którą dał im Pan, i w ten sposób prowadzić swoje życie oddając chwałę Bogu. Ponieważ tylko Bóg jest Tym, który ma otrzymać chwałę od ludzkości i ponieważ tylko On jest Tym, który nas przyodział w Swoją łaskę zbawienia, wszyscy musimy żyć życiem, które oddaje całą chwałę Bogu. Ci, którzy są nieposłuszni Bogu, są plugawi, ponieważ nie wierzą w Jego Słowo.
W Ewangelii Mateusza 7:23 nasz Pan powiedział wyznawcom religii, którzy twierdzą, że wierzą w Niego tylko ustami: „Nigdy was nie znałem. Odstąpcie ode mnie wy, którzy czynicie nieprawość”. Nasz Pan nazwał ich jako „wy, którzy czynicie nieprawość”. Zganił ich, ponieważ ci ludzie wierzą w Jezusa tylko poprzez swoje uczynki, zamiast całym sercem wierzyć w ewangelię wody i Ducha. Nieprawość to grzech, tak samo jak nie wiara sercem w Słowo Boże. Dlatego, kiedy ludzie dopuszczają się nieprawości wobec Boga, oznacza to, że nie wierzą w miłość oraz zbawienie wody i Ducha, które dał im Bóg. Nieprawość to nic innego jak zmienianie Słowa Bożego według własnego kaprysu i arbitralne wierzenie w nie w taki sposób, w jaki się chce.
Ci, którzy naprawdę wierzą w Jezusa, muszą zaakceptować wszystko, co ustanowił Bóg. Wierzymy w Jezusa, ale w żaden sposób nie pozwala nam to zmienianie planu Boga i budowy Jego zbawienia. Przesłanie głównego fragmentu jest takie, że Bóg da życie wieczne tym, którzy wierzą w Jego zbawienie, takim jakie jest, ale wyśle do piekła tych, którzy wprowadzają zmiany w Prawie Bożym i wierzą w dowolny sposób, który odpowiada ich własnym gustom.
„Kto krzywdzi, niech nadal wyrządza krzywdę”. To mówi nam, że tacy ludzie w swoim uporze nie wierzą w zbawienie ustanowione przez Boga. Oni są krzywdzący. I dlatego grzesznicy są zawsze niesprawiedliwi.
Fragment kontynuuje: „kto plugawy, niech się nadal plugawi”. Odnosi się to do tych, którzy chociaż są grzeszni i pomimo faktu, że Jezus sprawił, że ich grzechy zniknęły wraz z wodą i Duchem, nie mają żadnego zamiaru oczyścić swoich grzechów wiarą. W związku z tym Bóg zostawi tych niewierzących ludzi takimi, jakimi są, a następnie osądzi ich. Dając ludziom sumienie, Bóg umożliwił im wyraźne rozpoznanie grzechu w ich sercach. Lecz jednak nadal nie mają zamiaru oczyścić grzechów w swoich sercach ani poznać ewangelii wody i Ducha. Bóg mówi nam, że pozwoli tym ludziom być takimi, jakimi są.
Księga Przysłów 30:12 mówi: „Jest pokolenie, które we własnych oczach jest czyste, lecz nie jest obmyte ze swego plugastwa”. Dzisiejsi religijni chrześcijanie to tacy ludzie, którzy nawet nie chcą być oczyszczeni ze swoich grzechów. Jednakże Jezus, który jest Samym Bogiem, przyszedł na tę ziemię, aby zbawić grzeszników, zmył wszystkie ich grzechy biorąc na Siebie za jednym razem wszystkie grzechy ludzkości Swoim chrztem, został osądzony za wszystkie te grzechy przez ukrzyżowanie i w ten sposób rzeczywiście zbawił od grzechu tych z nas, którzy wierzą.
Każdemu, kto zna i wierzy w Słowo ewangelii wody i Ducha, którym Jezus Chrystus zbawił grzeszników, nasz Pan pozwolił na przebaczenie wszystkich jego grzechów, niezależnie od tego, jakim grzesznikiem może być. A jednak wciąż są ludzie, którzy nie otrzymali przebaczenia grzechów przez wiarę. To są ci, którzy zdecydowali się nie próbować nawet oczyścić swoich grzechów. Bóg pozwoli im być takimi, jakimi są.
Ma to na celu wypełnienie sprawiedliwości Bożej. Ma pokazać, że Bóg jest Bogiem sprawiedliwości. Ci ludzie zostaną wrzuceni w ogień siarki, który płonie wiecznie. Wtedy zrozumieją, kim naprawdę jest Bóg sprawiedliwości. Chociaż wyznają Jezusa jako swojego Zbawiciela, nie tylko oszukują własne sumienie, ale także kalają sumienie innych. Ponieważ odrzucili ewangelię wody i Ducha, Bóg odpłaci im za to, co uczynili. Kiedy nadejdzie dzień, Bóg ześle Swój gniew na tych, którzy zasługują na Jego gniew.
 

Oddaj Każdemu Według Jego Uczynków

Na tej ziemi są dwa rodzaje ludzi: ci, którzy spotkali Pana i ci, którzy nie spotkali. Nasz Pan odpłaci każdemu zgodnie z jego uczynkami.
Nikt nie może być usprawiedliwiony sam z siebie, ale usprawiedliwienie pochodzi od Jezusa. On wziął na Siebie za jednym razem wszystkie grzechy ludzkości przez Swój chrzest, zaniósł grzechy świata na Krzyż i na Krzyżu stanął przed sądem grzechu, przed jakim powinna stanąć ludzkość. Ludzkość może stać się sprawiedliwa, wierząc w tę prawdę. Ci, którzy wierzą w tę prawdę, to ci, którzy spotkali Pana. 
Bóg prosi tych, którzy są bezgrzeszni, którzy znają tę prawdę i w nią wierzą, aby głosili ewangelię na tej ziemi i aby żyjąc dalej przestrzegali Jego świętego Słowa. Bóg mówi: „a kto święty, niech się nadal uświęca”. Musimy zachować ten nakaz w naszych sercach, bronić naszej świętej wiary i zawsze głosić doskonałą ewangelię. Dlaczego? Ponieważ zbyt wielu ludzi na tym świecie nie zna tej prawdziwej ewangelii, w wyniku czego ich wiara jest niewłaściwa.
Są na tej ziemi ludzie, którzy bezwarunkowo popierają doktrynę stopniowego uświęcania. Chociaż nasz Pan już sprawił, że grzechy ludzkości zniknęły, ludzie ci nadal codziennie modlą się o przebaczenie swoich grzechów, nawet teraz. Codziennie ofiarowując swoje modlitwy pokutne, starają się oczyścić swoje grzechy, być coraz bardziej uświęceni, aby w końcu stać się sprawiedliwymi, którzy już nie popełniają żadnego grzechu, i w ten sposób dorównać Jezusowi. Ale Jezus Chrystus, Syn Boży, jest Królem, Prorokiem i Najwyższym Kapłanem.
Prawdziwi słudzy Boży nie tylko wykonują swoje zadanie, aby zapewnić każdemu prawdziwie przebaczenie grzechów, ale także prowadzą wszystkich do prawdy jako współpracownicy Boga. Słudzy Boży to ci, którzy poprzez spisane Słowo mają dokładną wiedzę o tym, co się wydarzy.
Wersety 12-13 mówią: „A oto przyjdę wkrótce, a moja zapłata jest ze mną, aby oddać każdemu według jego uczynków. Ja jestem Alfa i Omega, Początek i Koniec, Pierwszy i Ostatni”. Nasz Pan jest w rzeczy samej Alfą i Omegą, Początkiem i Końcem, Pierwszym i Ostatnim. Musimy w bojaźni wierzyć we wszystko, co Pan powiedział do nas.
Nasz Pan wynagrodzi świętych błogosławieństwami, które są o wiele większe niż ich uczynki, ponieważ jest chwalebny i miłosierny. Jest On miłosiernym i współczującym Tym, który zbawił nas od wszystkich naszych grzechów i, jak mówi nam Słowo Objawienia, Bogiem mocy i sprawiedliwości, który dokończy Swoje dzieło zbawienia. A to zakończenie zbawienia, które wkrótce nadejdzie, pozwoli świętym na chwalebne wejście do miasta Nowego Jeruzalem, jako hojną i wystarczającą nagrodę naszego Pana za ich dzieła.
 


Błogosławieni, Którzy Wypełniają Jego Przykazania


Kontynuując werset 14, główny fragment mówi nam: „Błogosławieni, którzy wypełniają Jego przykazania, aby mieli prawo do drzewa życia i aby weszli przez bramy do miasta”. Jest wielu ludzi, którzy na podstawie tego wersetu twierdzą, że zbawienie przychodzi przez uczynki—innymi słowy, przez przestrzeganie Jego przykazań.
Ale w rzeczywistości „wypełnianie Jego przykazań” oznacza wiarę i przestrzeganie z wiarą całego spisanego Słowa Bożego. Jan Apostoł napisał: „A to jest Jego przykazanie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie, jak nam przykazał” (I List Jana 3:23). Tak więc, kiedy wierzymy w prawdziwą ewangelię wody i Ducha, i poświęcamy się głoszeniu ewangelii, aby ocalić wszystkie zagubione dusze na całym świecie, wypełniamy Jego przykazania w Jego obecności.
Prawda jest taka, że wszystkie grzechy, które popełniamy przez całe nasze życie, zostały już zmyte przez chrzest, który Jezus przyjął od Jana Chrzciciela. Po tym chrzcie, krew naszego Pana na Krzyżu, Jego zmartwychwstanie i wniebowstąpienie sprawiły, że narodziliśmy się na nowo i pozwoliły nam żyć nowym życiem w Jego prawdzie.
Ilekroć grzeszymy po narodzeniu na nowo, musimy powrócić do Słowa prawdy, które oczyściło nas ze wszystkich naszych grzechów; uświadomić sobie, że nasze korzenie, są takie, że nie pozwalają nam powstrzymać się od grzeszenia; a powracając ponownie do wiary rzeki Jordan, gdzie nasz Pan wziął na Siebie wszystkie nasze słabości, braki i grzechy, zostać ochrzczonym razem z chrztem Jezusa i zostać pochowanym razem z Chrystusem, który umarł na Krzyżu. Kiedy to zrobimy, możemy w końcu uwolnić się od grzechów popełnionych po ponownych narodzinach i zostać obmyci. Trzymając się sprawiedliwości Bożej, potwierdzamy nasze wieczne zbawienie przebłagania i dziękujemy Mu za Jego trwałe i doskonałe zbawienie.
Jezus już zmył wszystkie grzechy tego świata. Problem tkwi w naszym sumieniu. Chociaż nasz Pan już zatroszczył się o grzechy świata Swoim chrztem, ponieważ my, ludzie, nie zdajemy sobie sprawy, że w ten sposób Pan zmył wszystkie nasze grzechy Swoim chrztem i ukrzyżowaniem, nasze sumienie jako grzeszników pozostaje niespokojne. Dlatego też jesteśmy skłonni odczuwać, że nadal mamy w sobie grzech, podczas gdy w rzeczywistości wszystko, co musimy zrobić, to po prostu uwierzyć, że wszystkie nasze grzechy zostały już zmyte przez ewangelię wody i Ducha daną przez Jezusa Chrystusa.
Jeśli nasze serca zostały zranione przez nasze grzechy, jaka jest prawda, którą możemy uleczyć rany powstałe z tych grzechów?
Również i te rany można wyleczyć, wierząc w ewangelię wody i Ducha—to znaczy wierząc, że nasz Pan wziął na Siebie wszystkie grzechy świata, przyjąwszy chrzest od Jana w rzece Jordan, i że On sprawił, że wszystkie te grzechy zniknęły, niosąc je na Krzyż Golgoty i przelewając na nim Swoją krew. Innymi słowy, grzechy naszych czynów, które popełniamy po otrzymaniu przebaczenia grzechów, mogą również zostać zmyte, gdy ponownie potwierdzimy naszą wiarę w ewangelię, że Jezus Chrystus już oczyścił wszystkie nasze grzechy, w tym i te grzechy naszych uczynków.
Grzechy tego świata zostały zgładzone za jednym razem kiedy Jezus Chrystus przyjął chrzest i został ukrzyżowany. W związku z tym ani grzechy świata, ani nasze osobiste grzechy nie muszą być zmywane dwukrotnie lub trzykrotnie, tak jakby trzeba je było zmywać w sposób ciągły. Jeśli ktoś naucza, że odpuszczenie grzechów następuje krok po kroku, to ewangelia, którą głosi, jest fałszywą ewangelią.
Bóg sprawił, że wszystkie grzechy świata zniknęły za jednym razem. List do Hebrajczyków 9:27 mówi nam: „A jak jest postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd”. Ponieważ raz umieramy z powodu grzechu, wolą Bożą jest, abyśmy również raz otrzymali przebaczenie grzechów. Przychodząc na tę ziemię, Jezus Chrystus raz wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy, raz umarł i raz został osądzony zamiast nas. Nie robił tych rzeczy kilka razy.
Kiedy otrzymujemy przebaczenie grzechów poprzez wiarę w Jezusa Chrystusa sercem, wtedy też słuszne jest dla nas, abyśmy za jednym razem uwierzyli i otrzymali wieczne przebaczenie wszystkich naszych grzechów. Ponieważ grzechy, które popełniamy od tego momentu, ranią nasze serca od czasu do czasu, to wszystko, co musimy zrobić, to stanąć przed Słowem tego zbawienia, poprzez, które nasz Pan za jednym razem zmył wszystkie nasze grzechy, i oczyścić i uzdrowić nasze splamione serca z wiarą: „Panie, jestem pełen niedoskonałości. Znowu popełniłem grzech. Nie mogłem żyć zgodnie z Twoją wolą. Ale kiedy zostałeś ochrzczony przez Jana w rzece Jordan i wykrwawiłeś się na Krzyżu, czyż nie zatroszczyłeś się również o wszystkie moje grzechy? Alleluja! Chwalę Cię, Panie!”.
Mając taką wiarę, możemy raz jeszcze potwierdzić przebaczenie grzechów i zawsze dziękować Panu. Ten ostatni rozdział Apokalipsy mówi nam, że stając przed Jezusem Chrystusem, który jest drzewem życia, i wierząc, że Pan już zmył wszystkie grzechy świata, ci, którzy otrzymali przebaczenie grzechów, zasłużyli na prawo wejścia poprzez wiarę do Królestwa Bożego, Świętego Miasta.
Kto chce wejść do Miasta Bożego, musi wierzyć, że Jezus Chrystus odkupił grzechy ludzkości na wieki, przyjmując raz Swój chrzest i przelewając Swoją krew. Chociaż wszyscy mamy wiele niedoskonałości, to dzięki wierze w chrzest i krew Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela, Bóg może uznać naszą wiarę za prawdziwą i pozwoli nam wszystkim stanąć przed drzewem życia.
Tylko wierząc w chrzest i krew Chrystusa, możemy mieć prawo do picia wody życia płynącej w mieście Nowe Jeruzalem i do owoców z drzewa życia. Ponieważ uprawnienia do wejścia do Nowego Nieba i Nowej Ziemi, których nikt nigdy nie może nam odebrać, pochodzą jedynie z ewangelii wody i Ducha, musimy bronić naszej wiary, a także głosić ją wielu innym. Podobnie wyrażenie „wypełniać Jego przykazania” oznacza dla nas zwycięstwo nad światem poprzez wiarę—znaczy to, abyśmy wierzyli i zachowali ewangelię wody i Ducha, a także poświęcali się głoszeniu prawdziwej ewangelii na całym świecie.
W Ewangelii Mateusza 22 Jezus mówi nam „przypowieść o uczcie weselnej”. Konkluzja tej przypowieści jest taka, że ci, którzy nie mają na sobie szat weselnych, powinni zostać wyrzuceni w ciemności zewnętrzne (Ewangelia Mateusza 22:11-13). Jak możemy włożyć nasze szaty weselne, aby uczestniczyć w uczcie weselnej Baranka i czym jest szata weselna? Szatą weselną, która pozwala nam wejść na ucztę weselną Baranka, jest sprawiedliwość Boża, dana nam przez ewangelię wody i Ducha. Czy wierzycie w ewangelię wody i Ducha? Jeśli tak, to jesteście pięknie odziani w Jego sprawiedliwość, abyście mogli wejść do Nieba jako bezgrzeszne oblubienice Syna.
Również my, narodzeni ponownie, każdego dnia popełniamy grzech. Jednakże tylko sprawiedliwi, którym przebaczono grzechy przed Bogiem, mogą z wiarą zmyć swoje codzienne grzechy dzięki ich szacie sprawiedliwości. Ponieważ ci, którym grzechy nie zostały przebaczone, nie są uprawnieni do ich zmywania, nigdy nie będą w stanie oczyścić się ze swoich grzechów codziennymi modlitwami pokuty. To, że zostaliśmy zbawieni od grzechów świata przez wiarę w Pana, stało się możliwe dzięki wiedzy i przekonaniu, że Pan zmył wszystkie nasze grzechy świata poprzez przyjście na ten świat, przyjęcie chrztu i przelanie Swojej krwi.
Innymi słowy, możemy potwierdzić, że nasze codzienne grzechy zostały już zmyte w Jego prawdziwej ewangelii. Ci, którzy otrzymali przebaczenie grzechów od Pana przez Słowo wody i krwi, mogą również mieć przeświadczenie swojego zbawienia z grzechów, które popełniają, idąc dalej swoim życiem.
To dlatego, że nasz Pan sprawił, że nasze grzechy zniknęły za jednym razem, możemy również zmyć grzechy, które popełniamy własnymi czynami, wierząc w to zbawienie wiecznego odkupienia. Innymi słowy gdyby tak nie było, gdyby nasz Pan nie zmył za jednym razem wszystkich naszych grzechów, jak moglibyśmy kiedykolwiek stać się bezgrzesznymi?
Jak mogliśmy kiedykolwiek wejść do Świętego Miasta Nieba? Jak moglibyśmy kiedykolwiek stanąć przed Jezusem Chrystusem, drzewem życia? Wierząc w naszego Pana, który sprawił, że wszystkie nasze grzechy zniknęły, możemy wejść do Królestwa Niebieskiego jako czyści i nieskazitelni ludzie; a ilekroć grzeszymy w naszym życiu, możemy udać się przed naszego Pana i potwierdzić, że On sprawił, że te grzechy również zniknęły, i możemy być uwolnieni od wszystkich takich grzechów. Dlatego mówię wam, że tylko narodzeni ponownie mają przywilej otrzymania wybaczenia swoich codziennych grzechów przez wiarę.
Król Dawid popełnił przed Bogiem wielkie grzechy, pomimo tego, że był sługą Bożym. Popełnił cudzołóstwo z zamężną kobietą i zabił jej męża, który był jego wiernym poddanym. Niemniej jednak wychwalał Boga za Jego miłosierne przebaczenie w następujący sposób:
„Błogosławiony ten, komu przebaczono występek, komu grzech zakryto. Błogosławiony człowiek, któremu PAN nie poczytuje nieprawości i w którego duchu nie ma podstępu” (Księga Psalmów 32:1-2).
Kto jest najbardziej błogosławiony na tym świecie oraz przed Bogiem? Błogosławieni są tymi z nas, którzy narodzili się ponownie; którzy zostali zbawieni; i którzy, ilekroć w swoim życiu popełniają grzech, spoglądają na fakt, że Pan sprawił, że wszystkie nasze grzechy zniknęły, codziennie udają się do źródła życia i codziennie zmywają swoje splamione serca. Jest to rozmyślaniem nad naszym wybawieniem i potwierdzeniem wielkiej łaski zbawienia naszego Pana.
Tylko sprawiedliwi otrzymali przebaczenie grzechów, które udoskonaliło wszystkie ich wady. Ich czyny są kompletne, podobnie jak ich serca. Stając się w ten sposób sprawiedliwymi bez skazy, możemy wejść do Królestwa, które przygotował dla nas Bóg, do Królestwa Niebieskiego. Jeśli tylko przyjmiemy to, co Jezus Chrystus, brama zbawienia i drzewo życia, uczynił dla nas, Jego moc zostanie objawiona i dzięki temu wszyscy otrzymamy odpuszczenie grzechu, i wejdziemy do Nieba.
 


Ci, Którzy Przychodzą do Drzewa Życia


Powodem, dla którego ci z nas, którzy otrzymali przebaczenie grzechów, zawsze idą przed Pana, jest to, żeby potwierdzić, że nasz Pan sprawił, że wszystkie nasze grzechy zniknęły, ponownie rozmyślać o łasce zbawienia, pamiętając o niej i chwaląc Boga za to, abyśmy wszyscy mogli wejść do Jego Królestwa. Dlatego głosimy ewangelię.
Niezliczona liczba chrześcijan, którzy nie są w stanie spotkać sług Bożych, którzy mogą ich prowadzić poprzez prawidłowe nauczanie Biblii, tkwi w niezrozumieniu Słowa i błędnych przekonaniach. Nawet teraz są ludzie, którzy są zajęci swoimi uczynkami, ofiarowując modlitwy pokuty każdego ranka i przez całą noc. Dlaczego robią te rzeczy? Ponieważ wierzą, że czyniąc to, ich grzechy zostaną przebaczone. Wierzą w to, ponieważ nauczono ich błędnych doktryn. Ale są to nieprawe uczynki przed Bogiem. Tacy ludzie są godnymi politowania, którzy nie znają ani sprawiedliwości Bożej, ani Jego bezwarunkowej miłości.
Biblia nie jest czymś, co można lekceważyć, interpretując ją w dowolny sposób. A jednak, ponieważ ludzie ją interpretowali, nauczali i wierzyli w nią w oparciu o własne myśli stworzone przez człowieka, rezultat był podobny do powyższego—to znaczy pozostają oni nieświadomi Bożej sprawiedliwości i miłości. Każdy fragment Biblii ma konkretne znaczenie i może to być poprawnie zinterpretowane tylko przez proroków Bożych, którzy otrzymali przebaczenie grzechów.
Przyjście do drzewa życia, oznacza abyśmy wierzyli w Pana podczas życia na tej ziemi, codziennie pamiętać, że Chrystus zmył nasze grzechy, wychwalać Go i głosić tę ewangelię. My, narodzeni ponownie, musimy również pamiętać, że On wziął na Siebie nasze grzechy, codziennie potwierdzać tę prawdę, wielbić Go z dziękczynną radością i stanąć przed naszym Panem.
Jednak nie jest przesadą stwierdzenie, że chrześcijanie na całym świecie źle zinterpretowali ten fragment i błędnie wierzą, że mogą wejść do Królestwa Bożego, codziennie zmywając swoje grzechy poprzez modlitwy pokuty. To nie jest to, co oznacza ten fragment.
Po otrzymaniu przebaczenia grzechów nasze serca mogą być w pokoju poprzez potwierdzenie, że nasz Pan sprawił, że wszystkie grzechy, które popełniamy naszymi czynami, zniknęły. Potwierdzając odpuszczenie WSZYSTKICH naszych grzechów, nie jesteśmy już dłużej związani grzechem. To jest droga, aby stanąć przed drzewem życia w Niebie.
Pismo Święte ma zupełnie inny wymiar niż myśli stworzone przez człowieka. W związku z tym, aby poznać prawdę, musimy najpierw poznać i usłyszeć ją od narodzonych ponownie sług Bożych.
 

Ci, Którzy Są Na Zewnątrz Miasta

Werset 15 mówi: „Na zewnątrz zaś są psy, czarownicy, rozpustnicy, mordercy, bałwochwalcy i każdy, kto miłuje i czyni kłamstwo”. To Słowo odnosi się do wszystkich tych, którzy nie narodzili się na nowo, a którzy żyją w czasach ostatecznych, To po prostu zdumiewające, że nasz Pan przedstawił tych ludzi z taką dokładnością.
Cechą charakterystyczną psów jest to, że zwracają pokarm—to znaczy wymiotują to, co zjadły, znowu to zjadają, a potem znowu wymiotują, a potem znowu jedzą to, co właśnie zwymiotowały. Nasz Pan mówi tutaj, że te „psy” nie będą mogły wejść do Miasta.
Do kogo odnosi się określenie „psy”? Są ludzie, którzy wołają: „Panie, jestem grzesznikiem; proszę, zmyj moje grzechy”, a potem chwalą Boga śpiewając: „Przebaczono mi, przebaczono tobie, wszystkim nam przebaczono!”. Ale w następnej chwili ci ludzie ponownie wołają: „Panie, jestem grzesznikiem; gdybyś mi wybaczył jeszcze raz, nigdy więcej nie zgrzeszę”. Potem znowu śpiewają: „Przebaczono mi poprzez Krew Golgoty”.
Ci ludzie tak często chodzą w tę i z powrotem, że nikt nie jest pewien, czy rzeczywiście im wybaczono, czy nie. Tego rodzaju ludzie są „psami”, o których mówi Biblia. Psy szczekają codziennie. Szczekają rano, po południu, o świcie. Oczywiście ci ludzie nie szczekają dosłownym rozumieniu tego słowa, lecz wołają, że są grzesznikami, mimo że ich grzechy zostały im przebaczone. W jednej minucie stają się sprawiedliwymi, w następnej stają się grzesznikami.
W ten sposób są jak psy, które wymiotują tym, co mają w środku i jedzą to ponownie, a potem znowu wymiotują tylko po to, by zjeść to jeszcze raz. Krótko mówiąc, Biblia poprzez określenie „psy” odnosi się do chrześcijan, którzy wciąż mają grzech w sercach. Te psy nigdy nie będą mogły wejść do Nieba, lecz muszą pozostać poza Miastem.
Następnie kim są „czarownicy”? To są ci, którzy, wykorzystują emocje niewinnych uczęszczających do kościoła, pochlebstwami okradają ich z pieniędzy i ci, którzy zwodzą ludzi fałszywymi znakami i cudami, twierdząc, że uleczą ich choroby. Ponieważ wszyscy oni biorą imię Boże nadaremnie, nie mogą wejść do Świętego Miasta. 
Również rozpustnicy, mordercy, bałwochwalcy i ktokolwiek kto miłuje i czyni kłamstwo, nie mogą wejść do Miasta. Kiedy nadejdzie koniec czasów, psy i czarownicy będą oszukiwać ludzi, i pojawi się Antychryst. Antychryst, który oszukuje wielu ludzi fałszywymi cudami i znakami, kradnie ich dusze, przeciwstawia się Bogu i stara się wznieść ponad Boga i być czczonym, on oraz wszyscy jego wyznawcy nigdy nie będą mogli wejść do Miasta.
W związku z tym, tak jak ostrzega nas Słowo, jeśli ulegniemy podstępom tych, którzy twierdzą, że nadal mamy grzech, lub jeśli damy wiarę oszustwom znaków i cudów, które wzbudzają nasze emocje, wszyscy skończymy na zewnątrz Miasta razem z Antychrystem i Szatanem płacząc i zgrzytając zębami.
W wersetach 16-17 czytamy: „Ja, Jezus, posłałem Mojego anioła, aby wam świadczył o tym w kościołach. Ja jestem Korzeniem i Potomkiem Dawida, jasną Gwiazdą Poranną. A Duch i oblubienica mówią: Przyjdź! A kto słyszy, niech powie: Przyjdź! A kto pragnie, niech przyjdzie, a kto chce, niech darmo weźmie wodę życia”.
Czy otrzymałeś przebaczenie grzechów za darmo? Przez Ducha Świętego i Kościół Boży nasz Pan dał nam ewangelię wody i Ducha, która pozwala nam pić wodę życia. Każdy, kto pragnie sprawiedliwości Bożej, kto pragnie Słowa prawdy i kto rozpaczliwie pragnie otrzymać przebaczenie grzechów—wszystkim takim ludziom Bóg zaoferował odzianie ich w Swoje miłosierdzie i skierował Swoje zaproszenie do Swojego Słowa, wody życia Jego zbawienia. Otrzymanie przebaczenia grzechów jest jedyną drogą odpowiedzi na to zaproszenie do Nowego Nieba i Ziemi, gdzie płynie woda życia.
 

Amen, Przyjdź Panie Jezu!

Werset 19 mówi: „A jeśli ktoś odejmie coś ze słów księgi tego proroctwa, odejmie też Bóg jego dział z księgi życia i ze Świętego Miasta, i z rzeczy, które są opisane w tej księdze”. Przed Bogiem nie możemy wierzyć w jakikolwiek sposób, w jaki chcemy, opierając się na własnych myślach. Jeśli jest napisane w Słowie Bożym, wszystko, co możemy powiedzieć, to po prostu „tak”, bo gdyby ktoś powiedział Słowu „nie”, nasz Pan również by odjął go mówiąc: „Nie jesteś Moim dzieckiem”. Dlatego powinniśmy wierzyć w Niego zgodnie ze Słowem. Nie możemy ani dodawać, ani odejmować od żadnego Słowa Bożego, ale musimy w nie wierzyć tak, jak jest napisane.
Trzymając się sług Bożych i wierząc w to, co Duch Święty mówi poprzez Kościół Boży, jest tym, o co chodzi w prawdziwej wierze. Jednak wielu ludzi, którzy wykluczyli ewangelię wody i Ducha ze swojej wiary, nadal mają grzech w swoich sercach. Nawet kiedy Słowo wielokrotnie im mówi, że tylko ci, którzy są bezgrzeszni, mogą wejść do Świętego Miasta Boga, wciąż pomijają w swojej wierze chrzest Jezusa, a zamiast tego dodają do niej nacisk na takie czyny, jak składanie modlitw pokutnych i ofiar materialnych.  
Ci, którzy wierzą w Jezusa jako swojego Zbawiciela, muszą umieć wyznać swoją wiarą, że wszystkie grzechy ludzkości zostały przeniesione na Jezusa przez chrzest, który Jezus przyjął od Jana Chrzciciela w rzece Jordan. Jeśli pominiesz chrzest Jezusa, to zasadniczo rezygnujesz ze swojej własnej wiary. Innymi słowy, jeśli nie wierzysz w ewangelię wody i Ducha, nawet krew na Krzyżu jest bez znaczenia, a zmartwychwstanie Chrystusa również jest dla ciebie nieistotne. Tylko dla tych, którzy wierzą, że Bóg sprawił, że wszystkie ich grzechy zniknęły za darmo, zmartwychwstanie Jezusa ma znaczenie i tylko oni mogą głośno krzyczeć o przyjściu Pana Jezusa, jak to czyni apostoł Jan w wersecie 20.
Werset 20 mówi: „Tak mówi Ten, który zaświadcza o tym: Zaprawdę, przyjdę wkrótce. Amen! O tak, przyjdź, Panie Jezu!”. Tylko sprawiedliwi mogą to powiedzieć. Nasz Pan wkrótce powróci na tę ziemię, zgodnie z modlitwami sprawiedliwych. Tylko sprawiedliwi, którzy otrzymali doskonałe przebaczenie grzechów przez wiarę w ewangelię wody i Ducha, będą się radować i niecierpliwie czekają na szybkie przyjście Pana. Dzieje się tak, ponieważ ci, którzy są przygotowani na przyjęcie Pana, to ci, którzy są odziani w szatę ewangelii wody i Ducha—to znaczy ci, którzy są bezgrzeszni.
Nasz Pan czeka na dzień, w którym da odpowiedź na wyczekiwania sprawiedliwych, na dzień, w którym przyjdzie na tę ziemię. On wynagrodzi nas Tysiącletnim Królestwem i przyodzieje nas, sprawiedliwych, w Swoje wielkie błogosławieństwa wejścia do Nowego Nieba i Ziemi, gdzie płynie woda życia. To, że nasz Pan czeka nie będzie trwało długo. W związku z tym wszystko, co możemy zrobić, to po prostu powiedzieć: „Amen! O tak, przyjdź, Panie Jezu!”. Z wiarą i wdzięcznością gorąco pragniemy powrotu Pana.
Na koniec werset 21 mówi: „Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z wami wszystkimi. Amen”. Apostoł Jan zakończył Apokalipsę swoją ostatnią modlitwą o błogosławieństwa dla wszystkich. Na koniec ofiarował swoją modlitwę błogosławieństwa, sercem mając nadzieję, że wszyscy uwierzą w Jezusa, zostaną zbawieni i wejdą do Miasta Bożego.
Moi umiłowani święci, to, że zostaliśmy zbawieni przez Boga, oznacza, że On nas umiłował, uwolnił nas od wszystkich naszych grzechów i uczynił nas Swoimi ludźmi. Dlatego jest to po prostu cudowne i dziękczynne, że Bóg uczynił nas sprawiedliwymi, abyśmy mogli wejść do Jego Królestwa.
To jest sedno tego, co mówi do nas Biblia. Abyśmy mogli żyć wiecznie w Jego Królestwie, Bóg pozwolił nam narodzić się na nowo, słuchając tej prawdziwej ewangelii, i uwolnił nas od wszystkich naszych grzechów i sądu. Chwalę i dziękuję naszemu Panu za Jego zbawienie.
To takie szczęście, że bezpiecznie otrzymaliśmy przebaczenie naszych grzechów. Wszyscy jesteśmy ludźmi, którzy zostali wielce pobłogosławieni przez Boga. My jesteśmy Jego prorokami. W związku z tym musimy głosić ewangelię odpuszczenia grzechów wszystkim tym duszom, które jeszcze nie słyszały tej ewangelii, a także głosić im Słowo Księgi Objawienia, wypełnienie ewangelii.
Mam nadzieję i modlę się, aby wszyscy uwierzyli w Jezusa, który jest Stwórcą, Zbawicielem i Sędzią, a gdy nadejdą czasy ostateczne, poprzez tę wiarę weszli do świętego miejsca Nowego Nieba i Ziemi, które dał nam Pan. Niech łaska naszego Pana Jezusa będzie z wami wszystkimi.