Search

説教集

Θέμα 11: Η Σκηνή του Μαρτυρίου

[11-17] Η προσφορά της άφεσης της αμαρτίας που δόθηκε στο ιλαστήριο (Έξοδος 25:10-22)

Η προσφορά της άφεσης της αμαρτίας που δόθηκε στο ιλαστήριο
(Έξοδος 25:10-22)
«Και θέλουσι κατασκευάσει κιβωτόν εκ ξύλου σιττίμ· δύο πηχών και ημισείας το μήκος αυτής, και μιας πήχης και ημισείας το πλάτος αυτής, και μιας πήχης και ημισείας το ύψος αυτής· και θέλεις περικαλύψει αυτήν με καθαρόν χρυσίον, έσωθεν και έξωθεν θέλεις περικαλύψει αυτήν, και επ’ αυτής θέλεις κάμει χρυσήν στεφάνην κύκλω. Και θέλεις χύσει δι’ αυτήν τέσσαρας κρίκους χρυσούς και θέλεις βάλει αυτούς εις τας τέσσαρας γωνίας αυτής· δύο μεν κρίκους εις την μίαν πλευράν αυτής, δύο δε κρίκους εις την άλλην πλευράν αυτής. Και θέλεις κάμει μοχλούς εκ ξύλου σιττίμ, και θέλεις περικαλύψει αυτούς με χρυσίον· και θέλεις εισάξει τους μοχλούς εις τους κρίκους των πλευρών της Κιβωτού, διά να βαστάζηται η κιβωτός δι’ αυτών· εν τοις κρίκοις της Κιβωτού θέλουσι μένει οι μοχλοί· δεν θέλουσι μετακινείσθαι απ` αυτής. Και θέλεις θέσει εν τη κιβωτώ τα μαρτύρια τα οποία θέλω δώσει εις σε. Και θέλεις κάμει ιλαστήριον εκ χρυσίου καθαρού· δύο πηχών και ημισείας το μήκος αυτού, και μιας πήχης και ημισείας το πλάτος αυτού. Και θέλεις κάμει δύο χερουβείμ εκ χρυσίου· σφυρήλατα θέλεις κάμει αυτά, επί των δύο άκρων του ιλαστηρίου· και κάμε εν χερούβ επί του ενός άκρου, και εν χερούβ επί του άλλου άκρου· εκ του ιλαστηρίου θέλεις κάμει τα χερουβείμ επί των δύο άκρων αυτού· και θέλουσιν εκτείνει τα χερουβείμ επάνωθεν τας πτέρυγας, επικαλύπτοντα με τας πτέρυγας αυτών το ιλαστήριον· και τα πρόσωπα αυτών θέλουσι βλέπει το εν προς το άλλο· προς το ιλαστήριον θέλουσιν είσθαι τα πρόσωπα των χερουβείμ. Και θέλεις επιθέσει το ιλαστήριον επί της Κιβωτού άνωθεν· και θέλεις θέσει εν τη κιβωτώ τα μαρτύρια, τα οποία θέλω δώσει εις σε· και εκεί θέλω γνωρισθή προς σε· και επάνωθεν του ιλαστηρίου, εκ του μέσου των δύο χερουβείμ, των επί της Κιβωτού του μαρτυρίου, θέλω λαλήσει προς σε περί πάντων όσα θέλω προστάξει εις σε να είπης προς τους υιούς Ισραήλ».
 
 

Το Ιλαστήριο

Το Ιλαστήριο
Ένας πήχης είναι το μήκος από την άκρη του χεριού μέχρι τον αγκώνα. Στην Βίβλο ένας πήχης υπολογίζεται σε περίπου 45 εκατοστά με την σημερινή μέτρηση. Το μήκος του ιλαστηρίου ήταν δυόμισι πήχεις και στο μετρικό σύστημα αυτό το μήκος είναι περίπου 113 εκατοστά (3,7 πόδια). Και το πλάτος του ήταν ενάμισης πήχης, που είναι περίπου 67,5 εκατοστά (2,2 πόδια). Αυτό μας παρέχει μια γενική αίσθηση του μεγέθους του ιλαστηρίου. 
Η Κιβωτός της Διαθήκης κατασκευάστηκε αρχικά από ξύλο ακακίας και ήταν επιστρωμένη μέσα και έξω με χρυσάφι. Αλλά το ιλαστήριο, που τοποθετήθηκε στην κιβωτό, αποτελείτο μόνο από καθαρό χρυσάφι. Και στις δύο άκρες του είχαν τοποθετηθεί χερουβείμ για να απλώνουν τα φτερά τους από πάνω, καλύπτοντας το καπάκι της Κιβωτού — δηλαδή το ιλαστήριο — και τα χερουβείμ κοιτούσαν προς το ιλαστήριο. Το ιλαστήριο είναι ο τόπος όπου ο Θεός παραχωρεί την χάρη Του σε όσους έρχονται σε Αυτόν με πίστη. 
Τέσσερις χρυσοί κρίκοι ήταν τοποθετημένοι σε κάθε γωνία της Κιβωτού. Δύο χρυσοί κρίκοι εξείχαν σε κάθε πλευρά και μοχλοί περνούσαν μέσα από τους κρίκους έτσι ώστε η κιβωτός να μπορεί να μεταφερθεί. Αυτοί οι μοχλοί αποτελούνταν από ξύλο ακακίας και ήταν επιστρωμένοι με χρυσάφι. Περνώντας τους μοχλούς μέσα από τους δύο κρίκους στην μια πλευρά και τους άλλους δύο κρίκους από την άλλη πλευρά, ο Θεός ήξερε ότι δύο άνθρωποι θα μπορούσαν να την σηκώσουν και να την μεταφέρουν. Και ο Κύριός μας είπε, «Θα σας συναντώ στο ιλαστήριο.» 
Ο Θεός έκανε τους Ισραηλίτες να μεταφέρουν την Κιβωτό της Διαθήκης μαζί με το ιλαστήριο, με την τοποθέτηση των μοχλών μέσω της Κιβωτού. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός μας θέλει να διαδώσουμε το ευαγγέλιο σε όλον τον κόσμο. Το ίδιο πράγμα ίσχυε για το θυσιαστήριο του θυμιάματος — δηλαδή κρίκοι είχαν τοποθετηθεί επίσης και στις δύο πλευρές του, οι μοχλοί περνούσαν μέσω αυτών των κρίκων και δύο άνθρωποι χρειάζονταν για να μεταφέρουν το θυσιαστήριο. Αυτό, επίσης, σημαίνει ότι πρέπει να ζητούμε την βοήθεια του Θεού όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες και επίσης να προσευχόμαστε για την διάδοση του ευαγγελίου σε όλον τον κόσμο οπουδήποτε μπορούμε να πάμε. 
Στην Κιβωτό της Διαθήκης είχαν τοποθετηθεί τρία αντικείμενα: Η χρυσή στάμνα του μάννα, η ράβδος του Ααρών που βλάστησε και οι λίθινες πλάκες της Διαθήκης. Τι σημαίνει αυτό; Πρώτα από όλα, η χρυσή στάμνα του μάννα σημαίνει ότι ο Ιησούς Χριστός δίνει νέα ζωή στους πιστούς. Εκείνος διακήρυξε κάποτε, «Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής· όστις έρχεται προς εμέ, δεν θέλει πεινάσει, και όστις πιστεύει εις εμέ, δεν θέλει διψήσει πώποτε» (Ιωάν. 6:35). 
Η ράβδος του Ααρών που βλάστησε, μάς λέει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Κύριος της ανάστασης και ότι μας δίνει αιώνια ζωή. Οι λίθινες πλάκες της Διαθήκης, μας λένε ότι πρόκειται αναπόφευκτα να καταδικαστούμε σε θάνατο ενώπιον του Νόμου. Εντούτοις, το έλεος του Θεού είναι τόσο μεγάλο που καλύπτει όλες τις καταδίκες των αμαρτιών μας που έχει καταραστεί ο Νόμος. Το ιλαστήριο ταίριαζε τέλεια σαν καπάκι στην Κιβωτό, για να μην βγει η κατάρα του Νόμου. Ο Θεός έχει ολοκληρώσει το ιλαστήριο, με την τέλεια θυσία του Υιού Του Ιησού. Συνεπώς, κάθε πιστός στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, μπορεί να έρθει θαρραλέα στον θρόνο της χάρης, το ιλαστήριο.
 
 
Το πολύτιμο αίμα που ραντιζόταν επάνω στο ιλαστήριο!
 
Πρέπει πρώτα να ανακαλύψουμε ποιο είναι το μυστήριο που κρύβεται στο ιλαστήριο. Μία φορά τον χρόνο ο Αρχιερέας έπαιρνε το αίμα ενός θύματος και έμπαινε στα Άγια των Αγίων. Ράντιζε έπειτα αυτό το αίμα του θύματος στο ιλαστήριο, ακριβώς επτά φορές. Ο Θεός είπε ότι θα συναντούσε τότε τους Ισραηλίτες σε αυτό το ιλαστήριο. Ο Θεός συναντά όποιον έχει την ίδια πίστη με αυτή του Αρχιερέα, δηλαδή την πίστη στην άφεση της αμαρτίας από τον Θεό, που αποκαλυπτόταν στο σύστημα θυσιών. 
Το αίμα του θύματος που ραντιζόταν στο ιλαστήριο, δείχνει την δίκαιη κρίση του Θεού για την αμαρτία και το έλεός Του για την ανθρωπότητα. Την Ημέρα του Εξιλασμού, την δέκατη ημέρα του έβδομου μήνα, ο Αρχιερέας Ααρών έβαζε τα χέρια του σε ένα θυσιαστικό θύμα, για να μεταβιβάσει σε αυτό όλες τις ετήσιες αμαρτίες του λαού Ισραήλ. Έκοβε έπειτα τον λαιμό του για να χύσει το αίμα του, και έπειτα έφερνε αυτό το αίμα μέσα από το καταπέτασμα και το ράντιζε στο ιλαστήριο (Λευ. 16:11-16). 
Μέσω του αίματος που ραντιζόταν έτσι, ο Θεός συναντούσε τους Ισραηλίτες και τους έδινε την ευλογία της άφεσης της αμαρτίας. Η χάρη του Θεού στους Ισραηλίτες είχε καθιερώσει το σύστημα των θυσιών. Με την τοποθέτηση των χεριών στο ζώο της θυσίας και το αίμα του, ο Θεός είχε καθαρίσει δίκαια τις αμαρτίες τους και τους έδινε το έλεός Του, την άφεση των αμαρτιών τους. 
Πώς, λοιπόν, μπορούμε να λάβουμε αυτή την χάρη; Με ποιο Λόγο ο Θεός έχει καθαρίσει μια για πάντα όλες τις αμαρτίες μας; Ο Θεός μάς έχει κάνει να καταλάβουμε ότι πρέπει να έχουμε την πίστη που ξέρει και πιστεύει στην αλήθεια που φανερωνόταν στο σύστημα των θυσιών, για να μπορούμε να λάβουμε το δώρο που έχει παραχωρήσει σε μας. Ο Θεός το έκανε αυτό δυνατό για να εκπληρωθεί η δικαιοσύνη Του με αυτούς τους δύο παράγοντες· την τοποθέτηση των χεριών στο κεφάλι του και το αίμα του θύματος. Αυτή η θυσία της Παλαιάς Διαθήκης δεν αναφέρεται σε τίποτε άλλο παρά στο βάπτισμα που ο Ιησούς Χριστός έλαβε και το αίμα που έχυσε στον Σταυρό. 
Για τις δικές μας αμαρτίες ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, βαπτίστηκε από τον Ιωάννη, για να αναλάβει τις αμαρτίες του κόσμου, έγινε η θυσιαστική προσφορά στον Σταυρό για να πληρωθούν οι ποινές αυτών των αμαρτιών, πέθανε για εμάς και αναστήθηκε από τους νεκρούς για να μας φέρει στην ζωή. Το βάπτισμα που ο Ιησούς Χριστός έλαβε και το χύσιμο του αίματός Του στον Σταυρό, έμελλαν να μας δώσουν την άφεση της αμαρτίας, και είναι η χάρη των αληθινών ευλογιών που επιτρέπει σε όσους έχουν τέτοια πίστη να συναντήσουν τον Θεό. Αυτή η αλήθεια είναι μια σκιά του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος. Το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος είναι η αλήθεια που έχει καθιερώσει το θεμέλιο της αληθινής πίστης που επιτρέπει στους αμαρτωλούς να λάβουν από τον Θεό την άφεση της αμαρτίας. Ο Ιησούς Χριστός έγινε η θυσιαστική προσφορά για τις αμαρτίες μας. Έγινε η γέφυρα της αλήθειας που μας επιτρέπει να πάμε στον Θεό, τον Άγιο Πατέρα. 
Πάλι μπορούμε να βρούμε το σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο για αυτή την αλήθεια στα χρώματα των τεσσάρων νημάτων που χρησιμοποιήθηκαν για την πύλη της Σκηνής του Μαρτυρίου: το κυανό, πορφυρό και ερυθρό νήμα, και το λεπτοϋφασμένο λευκό λινό. Τα τέσσερα νήματα της πύλης της Σκηνής του Μαρτυρίου, με άλλα λόγια, μας παρέχουν τα πειστήρια του αληθινού ευαγγελίου. 
Το πρώτο πειστήριο είναι το μυστήριο του κυανού νήματος, που φαινόταν στην πύλη της Σκηνής του Μαρτυρίου. Αυτό το μυστήριο είναι ότι ο Ιησούς Χριστός βαπτίστηκε από τον Ιωάννη, που σημαίνει ότι ανέλαβε τις αμαρτίες μας του κόσμου. Ο Κύριός μας, με άλλα λόγια, δέχτηκε τις αμαρτίες μας που του παρέδωσε ο Ιωάννης. Για αυτό πίεσε τον Ιωάννη να Τον βαπτίσει, λέγοντας, «Άφες τώρα· διότι ούτως είναι πρέπον εις ημάς να εκπληρώσωμεν πάσαν δικαιοσύνην» (Ματθ. 3:15). 
Το δεύτερο πειστήριο είναι το πορφυρό νήμα που φανερωνόταν στην Σκηνή του Μαρτυρίου. Το «πορφυρό» χρώμα είναι το χρώμα του βασιλιά. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Βασιλιάς των βασιλιάδων, που ήρθε σε αυτή την γη ως Σωτήρας της ανθρωπότητας για να την ελευθερώσει από την αμαρτία. Εγκατέλειψε την δόξα του Ουρανού και ήρθε σε αυτή την γη για να καθαρίσει τις αμαρτίες μας. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Ίδιος Θεός στην ουσία Του αλλά, για να μας σώσει από όλες τις αμαρτίες μας, ήρθε σε αυτή την γη και βαπτίστηκε και σταυρώθηκε υπακούοντας στο θέλημα του Πατέρα. Για να καθαρίσει όλες τις αμαρτίες, με άλλα λόγια, ο Θεός μας εγκατέλειψε τον θρόνο της δόξας του Ουρανού και γεννήθηκε σε αυτή την γη από το σώμα της Παρθένου Μαρίας για να σώσει τους αμαρτωλούς. Πρέπει επομένως να πιστέψουμε ότι ο Ίδιος ο Θεός έπρεπε να γεννηθεί από το σώμα της Παρθένου, να βαπτιστεί και να χύσει το αίμα Του στον Σταυρό, όλα σύμφωνα με την υπόσχεση που είχε κάνει στον προφήτη Ησαΐα περισσότερο από 700 χρόνια πριν. 
Το τρίτο πειστήριο είναι το ερυθρό νήμα. Συμβολίζει το αίμα του Ιησού. Αυτή η αλήθεια φανερώνει ότι ο Ιησούς ολοκλήρωσε την αποστολή της σωτηρίας του Θεού χύνοντας το αίμα Του στον Σταυρό. Το χύσιμο του αίματός Του στον Σταυρό ήταν μια τιμωρία που προοριζόταν για τον χειρότερο όλων των εγκληματιών. Με την τιμωρία των αμαρτιών που δέχτηκε ο Ιησούς μέσω του βαπτίσματός Του, κρίθηκαν όλες οι αμαρτίες της ανθρωπότητας. Με την σταύρωση και το χύσιμο του αίματός Του σήκωσε την καταδίκη όλων των αμαρτιών του κόσμου και με αυτόν τον τρόπο μας έχει ελευθερώσει από την αμαρτία. Με την αποδοχή των αμαρτιών μας μέσω του βαπτίσματός Του από τον Ιωάννη και την υπακοή στον Πατέρα μέχρι θανάτου, ο Θεός έχει σώσει όλους τους αμαρτωλούς από τις ανομίες τους. 
Καταλαβαίνετε ότι ο Ιησούς τελείωσε όλη την καταδίκη της αμαρτίας και έχει κάνει τους πιστούς παιδιά του Θεού, σηκώνοντας αντιπροσωπευτικά την καταδίκη της τιμωρίας μας με την σταύρωσή Του; Ο Θεός τα έκανε όλα αυτά έτσι ώστε να πιστέψουμε σε αυτή την αλήθεια και να λάβουμε αιώνια ζωή. Το γεγονός ότι ο Ιησούς βαπτίστηκε και καταδικάστηκε έπειτα στον Σταυρό, σημαίνει ότι μάς έχει σώσει από την αμαρτία. Για αυτό με την τελευταία πνοή Του έκραξε «Τετέλεσται!» (Ιωάν. 19:30). Ο Ιησούς διακήρυξε με μεγάλη χαρά και ανακούφιση, ότι είχε ολοκληρώσει την σωτηρία μας από την αμαρτία σύμφωνα με το θέλημα του Πατέρα Θεού. 
Τελικά, το λεπτοϋφασμένο λευκό λινό συμβολίζει ότι ο Ιησούς είναι ο Λόγος του Θεού. Αποκαλύπτει το θέλημα του Θεού μέσω του επιμελημένου και δίκαιου Λόγου Του. Σε όλη την Παλαιά Διαθήκη είχε πει προκαταβολικά ότι θα ερχόταν σε αυτόν τον κόσμο και θα έσωζε όλη την ανθρωπότητα με το βάπτισμα και την σταύρωσή Του. Ύστερα, στην Καινή Διαθήκη, εκπλήρωσε τέλεια όλες τις υποσχέσεις Του. Για αυτό η Βίβλος δηλώνει, «Εν αρχή ήτο ο Λόγος, και ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ, και Θεός ήτο ο Λόγος... Και ο Λόγος έγεινε σαρξ και κατώκησε μεταξύ ημών, και είδομεν την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας» (Ιωάν. 1:1, 14). 
Αυτή η αλήθεια μας έχει ικανώσει να πλυθούμε από όλες τις αμαρτίες μας τόσο λευκοί όσο το χιόνι. Το βάπτισμα που έλαβε ο Ιησούς και το χύσιμο του αίματός Του, δεν είναι άλλο παρά η τοποθέτηση των χεριών και η εξιλέωση της κρίσης του συστήματος των θυσιών. Επειδή ο Ιησούς επωμίστηκε όλες τις αμαρτίες του κόσμου στο σώμα Του, για αυτό έχυσε το αίμα Του στον Σταυρό. Επειδή ο Ιησούς βαπτίστηκε για να σηκώσει τις αμαρτίες μας για λογαριασμό μας και πήγε στον Σταυρό και έχυσε το αίμα Του εκεί, αυτή η αλήθεια έχει γίνει η εξιλέωση που έχει πλύνει τις αμαρτίες μας. 
Το βάπτισμα που ο Κύριός μας έλαβε όταν ήρθε σε αυτή την γη ως άνθρωπος και το αίμα που έχυσε στον Σταυρό, είναι η αλήθεια που φανερωνόταν στο κυανό, πορφυρό και ερυθρό νήμα. Ο Ιησούς γεννήθηκε σε αυτή την γη πριν 2.000 χρόνια, ανέλαβε τις αμαρτίες του κόσμου με το βάπτισμά Του, πέθανε στον Σταυρό, αναστήθηκε από τους νεκρούς σε τρεις ημέρες, κατόπιν έδωσε μαρτυρία επί 40 ημέρες και έπειτα ανέβηκε στα δεξιά του θρόνου του Θεού — αυτή είναι η αλήθεια που φανερωνόταν στο κυανό, πορφυρό και ερυθρό νήμα. Ο Θεός μάς λέει να πιστέψουμε σε αυτή την αλήθεια, ότι μάς έχει σώσει από όλες τις αμαρτίες καθαρίζοντας τις αμαρτίες μας. 
Όταν πιστεύουμε σε αυτή την αλήθεια, ο Θεός μάς λέει, «Τώρα, εσείς έχετε γίνει τα παιδιά μου. Δεν είστε αμαρτωλοί. Είστε λαός μου και όχι πλέον αμαρτωλοί. Σας έχω σώσει από όλες τις αμαρτίες, την καταδίκη και τις κατάρες σας. Σας έχω σώσει με την απεριόριστη αγάπη μου. Επειδή είστε τόσο αγαπητοί σε εμένα, σας έχω σώσει χωρίς οποιοδήποτε όρο. Επειδή σας αγαπώ, σας έχω σώσει από μόνος μου. Όχι μόνο σας έχω αγαπήσει αλλά έχω δείξει πραγματικά την αγάπη μου σε σας με αυτόν τον τρόπο. Κοιτάξτε στο αίμα του θύματος μου. Αυτή είναι η απόδειξη της αγάπης μου για σας. Σας έχω παρουσιάσει αυτή την απόδειξη».
Όταν ήρθαμε στον Κύριο ως φτωχοί στο πνεύμα, μας έδειξε ότι μάς έχει σώσει με το κυανό, πορφυρό και ερυθρό νήμα. Ο Κύριος ήρθε σε αυτή την γη, βαπτίστηκε, περιφρονήθηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο στον Σταυρό, αναστήθηκε από τους νεκρούς και αναλήφθηκε στον Ουρανό. Ο Θεός συναντιέται με όποιον πιστεύει στην αγάπη της σωτηρίας Του. 
Ο Θεός παραχωρεί την χάρη της σωτηρίας σε όσους πιστεύουν. Η σωτηρία Του έχει μετατρέψει τα απλά δημιουργήματα σε παιδιά του Θεού. Ο Θεός μάς λέει, «Τώρα είστε παιδιά μου. Είστε γιοι και κόρες μου. Δεν είστε πλέον τα παιδιά του Σατανά αλλά τα δικά μου παιδιά. Δεν είστε πλέον δημιουργήματα αλλά ο λαός μου. Έχω εξιλεώσει όλες τις αμαρτίες σας μέσω του Υιού μου Ιησού. Σας έχω κάνει τώρα λαό μου και έχετε γίνει οι άνθρωποί μου με πίστη». Ο Θεός όχι μόνο έχει σώσει τους αμαρτωλούς αλλά επίσης τους έχει παραχωρήσει την χάρη να τους κάνει παιδιά Του. 
Το καπάκι της Κιβωτού της Διαθήκης στην Σκηνή του Μαρτυρίου, ο Θεός το ονόμασε ιλαστήριο. Δύο χερουβείμ είχαν τοποθετηθεί κοιτάζοντας κάτω προς αυτό. Γιατί είπε ο Θεός ότι θα συναντούσε τον λαό Ισραήλ επάνω από το ιλαστήριο; Ο λόγος για αυτό ήταν επειδή ο Θεός εξιλέωνε τις αμαρτίες του λαού Ισραήλ με την αποδοχή του αίματος του θύματος στο οποίο μεταβιβάζονταν όλες οι αμαρτίες τους με την τοποθέτηση των χεριών. 
Με άλλα λόγια ο Θεός το είπε αυτό επειδή θέλησε να δώσει ως δώρο στον λαό Ισραήλ την άφεση των αμαρτιών τους, κάνοντάς τους να μεταβιβάζουν τις αμαρτίες τους επάνω στο ζώο της θυσίας τους, με την τοποθέτηση των χεριών τους στο κεφάλι του και κάνοντας το ζώο της θυσίας να πληρώσει τις ποινές αυτών των αμαρτιών αντιπροσωπευτικά για λογαριασμό τους, όλα αυτά προκειμένου να καθαριστούν οι αδικίες του λαού Του. Επειδή ο Θεός δεν μπορούσε να συναντήσει τους αμαρτωλούς χωρίς την προσφορά της εξιλέωσης, μέσω αυτού του θύματος καθάριζε τις αμαρτίες τους και τους συναντούσε. 
Ο καθένας γεννιέται σε αυτόν τον κόσμο με αμαρτία ως απόγονος του Αδάμ. Ο καθένας επομένως έχει αμαρτία και κανένας δεν μπορεί να συναντήσει τον Θεό χωρίς προσφορά θυσίας. Για αυτό είπε ο Θεός ότι θα δεχόταν την προσφορά της θυσίας που εξιλέωνε τις αμαρτίες των Ισραηλιτών και θα τους συναντούσε επάνω από το ιλαστήριο. 
Ο Θεός έκανε τον λαό Ισραήλ να ορίσουν την δέκατη ημέρα του έβδομου μήνα ως Ημέρα Εξιλέωσης. Έκανε τον Αρχιερέα να μεταβιβάζει την αξία των αμαρτιών ενός έτους των Ισραηλιτών επάνω στην θυσιαστική προσφορά και να Του φέρνει αυτό το αίμα του θύματος. Την ίδια ημέρα οι αμαρτίες του λαού Ισραήλ εξιλεώνονταν για ολόκληρο το έτος, και αυτό επειδή αυτή την ημέρα ο Αρχιερέας έφερνε για λογαριασμό τους την προσφορά για αμαρτία.
  
 

Το σύστημα θυσιών της Παλαιάς Διαθήκης για την απελευθέρωση των αμαρτωλών από τις ανομίες τους

 
Όπως λέει στο Λευιτικό 1:4, «Και θέλει επιθέσει την χείρα αυτού επί την κεφαλήν του ολοκαυτώματος και θέλει είσθαι δεκτόν υπέρ αυτού, διά να γείνη εξιλέωσις περί αυτού», όλες οι αμαρτίες ενός αμαρτωλού μεταβιβάζονταν πραγματικά στον αποδιοπομπαίο τράγο με την τοποθέτηση των χεριών του στο κεφάλι της θυσίας. Ο Θεός δέχεται με ευχαρίστηση το είδος προσφορών που δίνονται με την πίστη που πιστεύει αληθινά στον Λόγο Του. Αυτό ήταν το ουσιαστικό και πρώτο βήμα του συστήματος των θυσιών που ο Θεός είχε καθιερώσει για τον λαό Ισραήλ. 
Τότε ο άνθρωπος έκοβε τον λαιμό του θύματος και έχυνε το αίμα του, και έδινε αυτό το αίμα στον ιερέα. Οι ιερείς έβαζαν έπειτα αυτό το αίμα στα κέρατα του θυσιαστηρίου του ολοκαυτώματος, τοποθετούσαν την σάρκα του στο θυσιαστήριο και την έκαιγαν, και με αυτόν τον τρόπο την έδιναν στον Θεό ως θυσιαστική προσφορά για τις αμαρτίες του αμαρτωλού. Αυτός ήταν ο νόμος της σωτηρίας που θέσπισε ο Θεός για να εξιλεώσει πραγματικά τις αμαρτίες του κάθε αμαρτωλού. 
Εντούτοις, την Ημέρα της Εξιλέωσης, την δέκατη ημέρα του έβδομου μήνα, ο Θεός επέτρεπε στον λαό Του να προσφέρουν μια θυσία που θα μπορούσε να εξιλεώσει την αξία των αμαρτιών ενός έτους. Εκείνη την ημέρα ο Αρχιερέας, ο αντιπρόσωπος όλων των Ισραηλιτών, έπρεπε να προετοιμάσει δύο τράγους. «Και θέλει ρίψει ο Ααρών κλήρους επί τους δύο τράγους· ένα κλήρον διά τον Κύριον και ένα κλήρον διά τον τράγον τον απολυτέον. Και θέλει φέρει ο Ααρών τον τράγον, επί του οποίου έπεσεν ο κλήρος του Κυρίου, και θέλει προσφέρει αυτόν διά προσφοράν περί αμαρτίας». (Λευ. 16:8-9). Έπρεπε να βάλει τα χέρια του στο κεφάλι του πρώτου τράγου, έτσι ώστε η αξία των αμαρτιών ενός έτους όλων των Ισραηλιτών να μπορεί να μεταβιβαστεί στο θύμα. Κατόπιν, έχυνε το αίμα του σκοτώνοντάς το πραγματικά, πήγαινε στα Άγια των Αγίων και ράντιζε με το δάχτυλό του το αίμα στο ιλαστήριο, στην ανατολική πλευρά, και το ράντιζε επτά φορές εμπρός από το ιλαστήριο. Με την αποδοχή αυτού του αίματος του θύματος, ο Θεός έπλενε τις αμαρτίες τους και τους αποδεχόταν ως λαό Του. 
Μετά από αυτό, ο Αρχιερέας έβγαινε από την Σκηνή του Μαρτυρίου και έπειτα παρουσίαζε τον άλλον τράγο ενώπιον του λαού Ισραήλ. Για να μεταβιβάσει πραγματικά τις αμαρτίες του λαού του, έβαζε πάλι τα χέρια του στο κεφάλι του θύματος. Έπειτα ομολογούσε, «Μεταβιβάζω επάνω σε αυτό το θύμα όλες τις αμαρτίες που ο λαός μου έχει διαπράξει κατά την διάρκεια της τελευταίας χρονιάς». Μετά από αυτό έστελνε το ζώο της θυσίας με έναν αρμόδιο άνθρωπο μακριά στην έρημο. 
Αυτός ο τράγος έπρεπε να σταλεί μακριά στην έρημο για να πεθάνει (Λευ. 16:20-22). Αυτό μάς λέει ότι οι αμαρτίες του λαού Ισραήλ εξιλεώνονταν πλήρως μια για πάντα με τις προσφορές αμαρτίας που προσφέρονταν την Ημέρα της Εξιλέωσης. 
Αυτοί οι αποδιοπομπαίοι τράγοι δεν συμβόλιζαν κανέναν άλλον παρά τον Ιησού. Αυτή η προσφορά περί αμαρτίας φανερώνει την αλήθεια της σωτηρίας που ο Ιησούς Χριστός ολοκλήρωσε για να καθαρίσει τις αμαρτίες του καθενός σε αυτόν τον κόσμο, με το βάπτισμά Του από τον Ιωάννη και την σταύρωσή Του. Ο Θεός υποσχέθηκε να συναντιέται με τον λαό Ισραήλ επάνω από το ιλαστήριο, όταν πρόσφεραν την νόμιμη θυσία μέσω του Αρχιερέα. Ο λαός Ισραήλ θεωρούσε μεγάλης τιμής τον Αρχιερέα και το ιλαστήριο, επειδή ο Αρχιερέας έδινε την προσφορά για αμαρτία κάθε χρόνο για λογαριασμό τους, και το ιλαστήριο ήταν εκεί όπου συγχωρούνταν οι ανομίες τους. 
Με παρόμοιο τρόπο ο Ιησούς μάς συμφιλίωσε με τον Θεό, προσφέροντας με το σώμα Του μια θυσία για τις αμαρτίες μας μια για πάντα, με το βάπτισμα και το χύσιμο του αίματός Του. Για αυτό δεν μπορούμε να δώσουμε αρκετές ευχαριστίες στον Κύριο Ιησού και πρέπει να πιστέψουμε στο βάπτισμά Του μαζί με την σταύρωσή Του.
 
 
Το ιλαστήριο σφράγισε τις δύο λίθινες πλάκες των Δέκα Εντολών που ήταν τοποθετημένες μέσα στην Κιβωτό της Διαθήκης
 
Στο όρος Σινά ο Θεός διέταξε τον Μωυσή να τοποθετήσει μέσα στην Κιβωτό της Διαθήκης τις δύο λίθινες πλάκες που είχαν χαραγμένες τις Δέκα Εντολές και να σφραγίσει την Κιβωτό με το ιλαστήριο. Ο Θεός το έκανε αυτό επειδή θέλησε να παραχωρήσει την αγάπη του ελέους Του στον λαό Ισραήλ, επειδή δεν μπορούσαν να τηρήσουν τον νόμο. Με άλλα λόγια ο Θεός δεν μπορούσε να συναλλαγεί με τον λαό Ισραήλ που αμάρτανε καθημερινά εξαιτίας του δίκαιου Νόμου Του που όριζε ότι η ποινή της αμαρτίας είναι θάνατος. Αυτό, επίσης, ήταν για να δώσει την άφεση της αμαρτίας στον λαό Ισραήλ. 
Ο λαός Ισραήλ, με άλλα λόγια, ήταν πάρα πολύ ανεπαρκείς ενώπιον του Θεού για να τηρήσουν τον νόμο Του με τις πράξεις τους. Έτσι, ο Θεός τους έδωσε το σύστημα των θυσιών με τον νόμο. Το έκανε αυτό για να καθαρίζονται από όλες τις αμαρτίες τους μέσω της προσφοράς της θυσίας. Αυτό δείχνει σε εμάς ότι για να καθαρίσει την αμαρτία του λαού Ισραήλ, ο Θεός απαιτούσε να μεταβιβάζουν τις αμαρτίες τους επάνω στο ζώο της θυσίας βάζοντας τα χέρια τους στο κεφάλι του, και να το σκοτώνουν για λογαριασμό τους κόβοντας τον λαιμό του. Ο Θεός έδωσε στον λαό Ισραήλ τον νόμο της αγάπης της σωτηρίας Του, μαζί με τον νόμο της δίκαιης οργής Του. Με αυτόν τον τρόπο και εμείς επίσης πρέπει να πιστέψουμε στις δύο κεντρικές αλήθειες της σωτηρίας του Θεού· το βάπτισμα που ο Μεσσίας έλαβε από τον Ιωάννη και το αίμα που έχυσε στον Σταυρό. 
Το ζώο της θυσίας για την προφορά περί αμαρτίας στην Παλαιά Διαθήκη, ήταν ό,τι το σώμα του Μεσσία στην Καινή Διαθήκη. Οι θυσιαστικές προσφορές που μας δόθηκαν στις Γραφές ήταν η αγάπη του ελέους του Θεού, που καθαρίζει όλες τις αμαρτίες μας. Τώρα, όπως παλιά, για να εξιλεωθούμε από τις αμαρτίες μας χρειαζόμαστε απολύτως την θυσιαστική προσφορά της εξιλέωσης. Από πολύ καιρό πριν, για να καθαριστούν οι αμαρτίες της ανθρωπότητας έπρεπε να υπάρξει η δικαιοσύνη του Θεού και η αγάπη του ελέους Του. 
Επειδή η δικαιοσύνη του Θεού πρέπει να μας κρίνει αν έχουμε αμαρτία, έπρεπε να πλύνουμε τις αμαρτίες μας μεταβιβάζοντάς τις στην προσφορά περί αμαρτίας. Όπως λέει ένα ρητό στην Κορέα, «Να μισείς την αμαρτία αλλά να μη μισείς τους αμαρτωλούς», ο Θεός μίσησε τις αμαρτίες μας αλλά δεν μίσησε τις ψυχές μας. Για να καθαρίσει ο Θεός τις αμαρτίες των ψυχών μας, έπρεπε να βάλουμε τα χέρια μας στο ζώο της θυσίας, να χύσουμε το αίμα του και να το φέρουμε σε Αυτόν. Στην Παλαιά Διαθήκη, το ότι ο Θεός εξιλέωνε τις αμαρτίες του λαού Ισραήλ σήμαινε ότι ο Θεός δεχόταν το ζώο της θυσίας τους και με αυτόν τον τρόπο εξιλέωνε τις αμαρτίες τους. 
Ο μόνος Νομοθέτης για τον λαό Ισραήλ ήταν ο Θεός. Ο Γιαχβέ που αποκαλύφθηκε ενώπιον του λαού Ισραήλ είναι ο Αυθύπαρκτος. Όπως ακριβώς αναγνωρίζουμε τον Θεό ως τον μόνο Νομοθέτη, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι Αυτός είναι ο Θεός όλων μας και να δεχτούμε το σύστημα των θυσιών που θέσπισε για να καθαρίσει τις αμαρτίες μας. Μέσω του συστήματος των θυσιών που ο Θεός καθιέρωσε, μπορούμε να καταλάβουμε ακριβώς πόσο μας έχει αγαπήσει ο Θεός και πόσο δίκαια μας έχει ελευθερώσει από την αμαρτία. Και μέσω του Νόμου του Θεού, μπορούμε επίσης να καταλάβουμε ότι απλά δεν μπορούμε να τηρήσουμε τις εντολές Του. Στα θεμέλια της ύπαρξής μας ήμασταν ειδωλολάτρες ενώπιον του Θεού, που διαπράτταμε όλα τα είδη ανομιών και παραβάσεων. Επομένως, δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε ότι οποιαδήποτε στιγμή ήμασταν προορισμένοι για τον άδη εξαιτίας των αμαρτιών μας. Για αυτό έπρεπε να έρθει σε μας ως Σωτήρας ο Ίδιος ο Θεός. 
Ο Ιησούς Χριστός πρόσφερε το σώμα Του ως θυσία για τις αμαρτίες του κόσμου για πάντα. Πρόσφερε τον εαυτό Του με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως δινόταν η προσφορά περί αμαρτίας της Παλαιάς Διαθήκης, ειδικά αυτή που παρουσιάζεται στην περικοπή για την Ημέρα της Εξιλέωσης: με την τοποθέτηση των χεριών στο κεφάλι του θύματος και το χύσιμο του αίματός του. Οι δύο λίθινες πλάκες στην Κιβωτό της Διαθήκης και το ιλαστήριο, ήταν απολύτως απαραίτητα για τον λαό Ισραήλ για να λάβουν την άφεση των αμαρτιών τους, επειδή ο Θεός επέτρεψε σε όσους πίστεψαν στο δίκαιο Νόμο του Θεού και την υπόσχεσή Του για ζωή, να λάβουν την νέα ζωή. Σήμερα ο Νόμος που δείχνει την δικαιοσύνη του Θεού και ο Λόγος της αλήθειας που φέρνει αιώνια σωτηρία από την αμαρτία, επιτρέπει όχι μόνο στον λαό Ισραήλ αλλά και σε όλους εμάς να συναντήσουμε τον Θεό και να λάβουμε αιώνια ζωή. 
Εσείς και εγώ που ζούμε σε αυτή την εποχή, πρέπει να ξέρουμε και να πιστεύουμε ποιος είναι ο Θεός μας, τι μας λέει και με ποιο μέσο μάς έχει κάνει να λάβουμε την άφεση των αμαρτιών μας. Μέσω της αλήθειας του κυανού, πορφυρού και ερυθρού νήματος, και του λεπτοϋφασμένου λευκού λινού, που φανερώνονταν στην πύλη της Σκηνής του Μαρτυρίου της Παλαιάς Διαθήκης, ο Θεός έχει καλέσει εσάς και εμένα, μας δέχτηκε και μας έδωσε την πίστη που πιστεύει σε αυτό.
 
 

Το κυανό νήμα συμβολίζει ακριβώς το βάπτισμα που έλαβε ο Ιησούς

 
Ας στραφούμε στο Κατά Ματθαίον 3:13-17: «Τότε έρχεται ο Ιησούς από της Γαλιλαίας εις τον Ιορδάνην προς τον Ιωάννην διά να βαπτισθή υπ’ αυτού. Ο δε Ιωάννης εκώλυεν αυτόν, λέγων, Εγώ χρείαν έχω να βαπτισθώ υπό σου, και συ έρχεσαι προς εμέ; Αποκριθείς δε ο Ιησούς είπε προς αυτόν· Άφες τώρα· διότι ούτως είναι πρέπον εις ημάς να εκπληρώσωμεν πάσαν δικαιοσύνην. Τότε αφίνει αυτόν. Και βαπτισθείς ο Ιησούς ανέβη ευθύς από του ύδατος· και ιδού, ηνοίχθησαν εις αυτόν οι ουρανοί, και είδε το Πνεύμα του Θεού καταβαίνον ως περιστεράν και ερχόμενον επ’ αυτόν· και ιδού φωνή εκ των ουρανών, λέγουσα· Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην».
Μέσω των προσφορών που δίνονταν στο πλαίσιο του συστήματος των θυσιών της Παλαιάς Διαθήκης, ο Πατέρας Θεός έδειξε πραγματικά ότι θα μεταβίβαζε όλες τις αμαρτίες του κόσμου στον μονογενή Υιό Του Ιησού Χριστό. Ο Ιωάννης βάπτισε αληθινά τον Ιησού για να εκπληρώσει όλη την δικαιοσύνη του Θεού. Επειδή οι αμαρτίες του κόσμου μεταβιβάστηκαν πράγματι στον Ιησού καθώς βαπτίστηκε από τον Ιωάννη, όσοι πίστευαν σε αυτό θα μπορούσαν να εξιλεωθούν για όλες τις αμαρτίες των καρδιών τους. 
Αυτό το βάπτισμα που ο Ιησούς έλαβε, έχει μια απολύτως διαφορετική έννοια από το βάπτισμα του ύδατος που συνήθως λαβαίνουν οι άνθρωποι ως μια τελετουργική πράξη για να γίνουν Χριστιανοί. Με άλλα λόγια, το βάπτισμα του ύδατος που λαβαίνουν οι σημερινοί άνθρωποι είναι μόνο ένα εξωτερικό σημάδι της μεταστροφής τους στην χριστιανική θρησκεία. Ο Ιησούς βαπτίστηκε στον ποταμό Ιορδάνη για να αναλάβει όλες τις αμαρτίες του κόσμου με την τοποθέτηση των χεριών του Ιωάννη του Βαπτιστή, του αντιπροσώπου της ανθρωπότητας. Το βάπτισμα που έλαβε ο Ιησούς, ήταν το βάπτισμα που εκπλήρωσε την υπόσχεση του Θεού για την αιώνια σωτηρία, της άφεσης της αμαρτίας που ο Θεός καθιέρωσε μέσω του συστήματος θυσιών στο Λευιτικό. Το γεγονός ότι για να πληρώσει τις ποινές αυτών των αμαρτιών, ο Ιησούς ανέλαβε τις αμαρτίες του κόσμου με το να βαπτιστεί προσωπικά και να πεθάνει χύνοντας το αίμα Του στον Σταυρό, είναι η αγάπη του Θεού για την ανθρωπότητα και η τέλεια άφεση της αμαρτίας.
Προκειμένου να μας σώσει από όλες τις αμαρτίες του κόσμου, ο Πατέρας Θεός έκανε τον Υιό Του να βαπτιστεί από τον Ιωάννη. «Άφες τώρα· διότι ούτως είναι πρέπον εις ημάς να εκπληρώσωμεν πάσαν δικαιοσύνην» (Ματθ. 3:15). Το «ούτως» εδώ σημαίνει ότι ο Ιησούς θα αναλάβαινε με το βάπτισμά Του τις αμαρτίες του κόσμου ολόκληρης της ανθρωπότητας. Επειδή ο Ιωάννης βάπτισε τον Ιησού Χριστό, οι αμαρτίες μας μεταβιβάστηκαν σε Αυτόν. Αυτό έγινε επειδή ο Ιησούς Χριστός ανέλαβε τις αμαρτίες μας με το βάπτισμά Του, έχυσε το αίμα Του και πέθανε αντί για εμάς. Το βάπτισμα που έλαβε ο Ιησούς είναι η αγάπη του Θεού, της θυσίας και της άφεσης της αμαρτίας. Όταν δέχτηκε πραγματικά όλες τις αμαρτίες μας που μεταβιβάστηκαν σε Αυτόν, καταδύθηκε στο νερό. Εκείνη η βάπτιση συμβολίζει τον θάνατό Του. Και το ότι βγήκε από το νερό μαρτυρεί προκαταβολικά την ανάστασή Του.
 
 

Ο Ιησούς είναι ο Δημιουργός και Σωτήρας μας

 
Είναι αλήθεια ότι ο Ιησούς Χριστός που ήρθε σε μας, είναι ο Ίδιος Θεός που δημιούργησε τον κόσμο και τα πάντα μέσα σε αυτόν. Στην Γένεση 1:1 λέει, «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην», και στην Γένεση 1:3 λέει, «Και είπεν ο Θεός, Γενηθήτω φως· και έγεινε φως». Επίσης στο Κατά Ιωάννην 1:3 λέει, «Πάντα δι’ αυτού έγειναν, και χωρίς αυτού δεν έγεινεν ουδέ εν, το οποίον έγεινεν». Ο Ιησούς Χριστός δημιούργησε πραγματικά ολόκληρο το σύμπαν μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα. 
Λέει στην Επιστολή προς Φιλιππησίους 2:5-8, «Το αυτό δε φρόνημα έστω εν υμίν, το οποίον ήτο και εν τω Χριστώ Ιησού, όστις εν μορφή Θεού υπάρχων, δεν ενόμισεν αρπαγήν το να ήναι ίσα με τον Θεόν, αλλ’ εαυτόν εκένωσε λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους, και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος, εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού». Αυτός είναι ο πραγματικός Δημιουργός, που έκανε αυτόν τον κόσμο και δημιούργησε εμάς, την ανθρωπότητα. Για να μας ελευθερώσει από την αμαρτία, αυτός ο Ίδιος ο Κύριος ήρθε σε μας ως άνθρωπος, ανέλαβε τις αμαρτίες του κόσμου με το βάπτισμά Του από τον Ιωάννη, έχυσε το αίμα Του εξαιτίας αυτού του βαπτίσματος και με αυτόν τον τρόπο έχει σώσει εμάς από όλες τις αμαρτίες. 
Ο Μεσσίας έκανε πραγματικά τους Ισραηλίτες να φτιάξουν όλες τις πύλες της Σκηνής του Μαρτυρίου με ύφανση κυανού, πορφυρού και ερυθρού νήματος, πάνω σε λεπτοϋφασμένο λευκό λινό. Το γεγονός ότι τους έκανε να χρησιμοποιήσουν κυανό, πορφυρό και ερυθρό νήμα για τις πύλες της Σκηνής του Μαρτυρίου, φανερώνει την πρόθεσή Του να σώσει όλη την ανθρωπότητα από τις αμαρτίες τους: να αναλάβει τις αμαρτίες του κόσμου με το βάπτισμα που ο Ιησούς θα λάβαινε από τον Ιωάννη και να πληρώσει τις ποινές τους με το αίμα Του στον Σταυρό. 
Στην Παλαιά Διαθήκη οι αμαρτωλοί έφερναν στην Σκηνή του Μαρτυρίου το ζώο της θυσιαστικής προσφοράς τους και μεταβίβαζαν τις αμαρτίες τους επάνω του, με την τοποθέτηση των χεριών τους στο κεφάλι του εμπρός από το θυσιαστήριο του ολοκαυτώματος. Έχυναν έπειτα το αίμα του κόβοντας τον λαιμό του και έδιναν αυτό το αίμα στους ιερείς. Οι ιερείς έφερναν έπειτα αυτή την προσφορά στον Θεό με την τοποθέτηση του αίματος στα τέσσερα κέρατα του θυσιαστηρίου του ολοκαυτώματος, καθώς επίσης και την έκχυση του υπόλοιπου στο έδαφος. 
Την Ημέρα της Εξιλέωσης, όταν ο Αρχιερέας έφερνε στα Άγια των Αγίων το αίμα του θύματος στο κεφάλι του οποίου είχε βάλει τα χέρια του και το είχε ραντίσει στο ιλαστήριο, ο Θεός δεχόταν αυτό το αίμα του θύματος ως αντιπροσωπευτική κρίση για τον λαό Του. Γιατί έπρεπε να σκοτωθεί το ζώο της θυσίας; Επειδή είχε αναλάβει όλες τις αμαρτίες των Ισραηλιτών με την τοποθέτηση των χεριών του Αρχιερέα στο κεφάλι του. Το αίμα του, με άλλα λόγια, ήταν το αποτέλεσμα αυτής της τοποθέτησης των χεριών. Κατά συνέπεια, ο Θεός δεχόταν το αίμα του θύματος και το γλυκό άρωμα της σάρκας που καιγόταν στο θυσιαστήριο, και με αυτόν τον τρόπο εξιλέωνε όλες τις αμαρτίες του λαού Ισραήλ. 
Στην εποχή της Καινής Διαθήκης, ο Ιησούς ήρθε να κάνει ακριβώς αυτό επίσης. Για να αναλάβει τις αμαρτίες μας και να σηκώσει την καταδίκη της αμαρτίας, ο Κύριός μας έπρεπε να έρθει σε αυτή την γη μέσω του σώματος της Παρθένου Μαρίας, και ολοκλήρωσε την σωτηρία με το βάπτισμά Του από τον Ιωάννη και το χύσιμο του αίματός Του στον Σταυρό. Το κυανό, πορφυρό και ερυθρό νήμα, είναι πραγματικά το ευαγγέλιο που φανερώνει την αλήθεια ότι ο Ιησούς, ο Ίδιος Θεός, βαπτίστηκε και σταυρώθηκε. 
Επειδή ανέλαβε τις αμαρτίες μας με το βάπτισμά Του, ο Ιησούς σταυρώθηκε, έχυσε όλο το αίμα Του, πέθανε, αναστήθηκε από τους νεκρούς σε τρεις ημέρες, κάθισε στα δεξιά του θρόνου του Θεού και με αυτόν τον τρόπο έχει γίνει ο Σωτήρας μας που πιστεύουμε. Ο Ιησούς Χριστός έχει κάνει όσους πιστεύουν πραγματικά σε Αυτόν ως Σωτήρα τους, να ονομάζουν τον Θεό Αββά, Πατέρα, εξιλεώνοντας όλες τις αμαρτίες τους μια για πάντα ενώπιον του Πατέρα Θεού. Αυτό είναι το μυστήριο της αλήθειας που κρύβεται στο κυανό, πορφυρό και ερυθρό νήμα. 
Μέσω του βαπτίσματός Του και του αίματος του Σταυρού, ο Μεσσίας εκπλήρωσε τον καθαρισμό των αμαρτιών μας και σήκωσε την καταδίκη της αμαρτίας μας στην θέση μας. Τώρα έχει γίνει ο Σωτήρας του κόσμου. Για αυτό πρέπει να πιστέψουμε ότι η πύλη της Σκηνής του Μαρτυρίου στην Παλαιά Διαθήκη έγινε με ύφανση κυανού, πορφυρού και ερυθρού νήματος πάνω σε λεπτοϋφασμένο λευκό λινό, και εμείς επίσης πρέπει να πιστέψουμε ότι στην Καινή Διαθήκη ο Μεσσίας, ο Σωτήρας μας που ήρθε πραγματικά σε αυτή την γη, ανέλαβε τις αμαρτίες του κόσμου με το βάπτισμά Του και σήκωσε την καταδίκη όλων των αμαρτιών στον Σταυρό — έτσι πρέπει να λάβουμε την άφεση των αμαρτιών μας.
 
 
Ως Χριστιανοί, πόση προσοχή δίνετε στον λόγο Του;
 
Λέει στην Έξοδο 25:22, «Και εκεί θέλω γνωρισθή προς σε· και επάνωθεν του ιλαστηρίου, εκ του μέσου των δύο χερουβείμ, των επί της κιβωτού του μαρτυρίου, θέλω λαλήσει προς σε περί πάντων όσα θέλω προστάξει εις σε να είπης προς τους υιούς Ισραήλ». Πόσο κοντά, λοιπόν, είστε στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, το ευαγγέλιο της εξιλέωσης; Από πού είπε ο Κύριος ότι θα μιλούσε σε όσους από σας πιστεύουν στον Ιησού ως Σωτήρα; Στην Έξοδο 25:22 είπε ότι θα σας έδινε όλες τις εντολές Του επάνω από το κάλυμμα της Κιβωτού της Διαθήκης. Στον λαό Ισραήλ στην Παλαιά Διαθήκη, ο Θεός είπε ότι θα τους μιλούσε για όλα από το ιλαστήριο. 
Πρέπει να καταλάβετε ότι αυτή είναι η υπόσχεση του Θεού ότι θα οδηγήσει τις ζωές σας αφού σας δώσει την άφεση της αμαρτίας μέσω της νόμιμης θυσιαστικής προσφοράς και σας κάνει λαό Του. Ο Θεός μάς λέει ότι, αδιάφορο από το πόσο προσπαθούν να οδηγηθούν από τον Κύριο εκείνοι που πιστεύουν στον Χριστιανισμό, αν πιστεύετε στον Ιησού ενώ παραμένετε χωρίς γνώση της αλήθειας του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος, τότε δεν μπορεί να σας οδηγήσει. Έτσι, αν θέλετε πραγματικά να οδηγηθείτε από τον Κύριο, πρέπει πρώτα να μάθετε και να δεχτείτε την αλήθεια της άφεσης της αμαρτίας που έχει εξιλεώσει τις αμαρτίες σας όλες με μιας, και έπειτα να περιμένετε την καθοδήγησή Του. 
Υπάρχει ένα πράγμα που θέλω να σας πω και αυτό είναι ότι, αν θέλετε να γίνετε παιδιά του Θεού και αν θέλετε να γίνετε μέρος της Εκκλησίας Του, πρέπει πρώτα να μετανοήσετε για τις αμαρτίες σας με πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, το μυστήριο του κυανού, πορφυρού και ερυθρού νήματος. Μόνο μετά από αυτό μπορείτε και εσείς επίσης να λάβετε τις εντολές του Κυρίου που σας ειπώθηκαν επάνω από την Κιβωτό της Διαθήκης. 
Πρέπει να θυμόμαστε και να πιστεύουμε ότι ο Κύριος πάντα έχει διατάξει και έχει οδηγήσει τις ζωές μας, όταν έχουμε πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που μας έχει ικανώσει να λάβουμε την άφεση της αμαρτίας. Λαμβάνετε τώρα τις εντολές του Κυρίου που δίνονται σε σας επάνω από το ιλαστήριο; Ή ακλουθείτε τον Κύριο βασισμένοι στα συναισθήματά σας; 
Τα συναισθήματα και οι συγκινήσεις σας δεν μπορούν να χτίσουν την πίστη σας αλλά μόνο σας οδηγούν σε σύγχυση. Αν επιδιώκετε να ακολουθήσετε τις εντολές του Θεού που ειπώθηκαν σε σας επάνω από την Κιβωτό της Διαθήκης, τότε πρέπει να αναγνωρίσετε και να πιστέψετε ότι το κυανό, πορφυρό και ερυθρό νήμα, και το λεπτοϋφασμένο λευκό λινό, για τα οποία μιλά η Σκηνή του Μαρτυρίου, είναι η άφεση της αμαρτίας που έχει δώσει σε εμάς ο Θεός.
Αλληλούια! Ευχαριστώ τον Θεό που το βάπτισμα του Κυρίου, το αίμα του Σταυρού και η δύναμη και αγάπη Του, μας έχουν σώσει από όλες τις αμαρτίες του κόσμου.