)مُکا شفہ۷: ۱۔۱۷(
”ایہدے پِچّھوں مَیں زمین دی چَوہاں نُکرِیں چَوہ فرِشتے کھلوتے ویکھے اوہناں زمین دیاں چَوہاں وَاوَاں نُوں تھمیا ہویا سی پئی زمین یا سمُندر یا کِسے بُوٹے نُوں وَا نا لگّے۔فیر مَیں اِک ہور فرِشتے نُوں ویکھیا پئی جِیوندے خُدا دی مُہر لے کے چڑھدے ولّوں اُتانہہ آیا۔ اوس اوہناں چَوہاں فرِشتیاں نُوں جِنہاں نُوں زمین تے سمُندر دے نُقصان کرن دا اختیار دِتّا گیا سی اُچّی اواز نال آکھیا۔پئی جد تِیکر اسی خُدا دے بندیاں دے مَتّھے اُتّے مُہر نا لا لَئے۔ زمین تے سمُندر تے بُوٹیاں دا نُقصان نا کریو۔تے جِنہاں اُتّے مُہر لائی گئی۔ اوہناں دی گنتری سُنی پئی بنی اِسرائیل دے سارے گھرانیاں وِچوں اِک لَکّھ چتالی ہزار اُتّے مُہر لائی گئی۔یہُوداہ دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے مُہر لائی گئی۔ رُوبن دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ جَدّ دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔آشر دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ نفتالی دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ منسّی دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔شمعُون دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ لاوی دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ اِشکار دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔زبُولُون دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ یُوسف دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ بِنیمِین دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔اوہناں گلّاں دے پِچّھوں مَیں دھیان کِیتا۔ تے کِیہ ویکھنا آں پئی ہر اِک قوم تے گھرانے تے اُمّت تے اہلِ زبان دی اِک ایڈی وڈّی بِھیڑ جِہنُوں کوئی گِن نئیں سکدا چِٹّے کپڑے پا کے تے کھجور دِیاں ٹہنِیاں اپنیاں ہتّھاں وِچ لے کے تخت تے لیلے دے اگّے کھلوتی اے۔تے اُچّی اُچّی چِیک چِیک کے آکھدی اے۔ پئی نجات ساڈے خُدا ولّوں اے۔ جیہڑا تخت اُتّے بَیٹھا اے تے لیلے ولّوں۔تے سارے فرِشتے اوس تخت تے بزُرگان تے چَوہاں جانداراں دے آلے دوالے کھلوتے نیں۔ فیر اوہ تخت دے اگّے مُنھ پرنے ڈِگّ پئے تے خُدا نُوں سجدہ کر کے۔آکھیا آمِین وڈیائی تے جلال تے حِکمت تے شُکر تے عِزّت تے قُدرت تے طاقت ہمیشہ تِیکر ساڈے خُدا دی ہوئے آمِین۔تے بزُرگاں وِچوں اِک مَینُوں آکھن لگّا پئی ایہہ جِنہاں چِٹّے کپڑے پائے ہوئے نیں کون نیں تے کِتّھوں آئے ہوئے نیں؟ مَیں اوہنوں آکھیا اَے میرے خُداوند تُوں ای جاندا ایں۔ اوس مَینُوں آکھیا ایہہ اوہ نیں جیہڑے اوس وڈّی مُصِیبت وِچوں نِکل کے آئے ہوئے نیں ایہناں اپنے کپڑیاں نُوں لیلے دے لہو وِچ دھوکھے چٹیاں کِیتا ہویا اے۔ایسے صدقہ ایہہ خُدا دے تخت اگّے نیں تے ہیکل وِچ دِنے راتِیں اوہدی بندگی کر دے نیں۔ تے جیہڑا تخت اُتّے بَیٹھا ہویا اے اوہ اپنا تنبُو اوہناں دے اُتّے تانیں گا۔ایہدے پِچّھوں نا کدی اوہناں نُوں بُھکھ لگّے گی نا تَریہہ نا کدی اوہناں نُوں دُھپ ستائے گی نا گرمی۔کیوں جو جیہڑا لیلا تخت دے وِچ اے۔ اوہ اوہناں دی نِگہبانی کرے گا۔ تے اوہناں نُوں زِندگی دے پانی دے سوتیاں کول لے جائے گا۔ تے خُدا اوہناں دِیاں اَکھّیاں توں سارے اتھرُو پُونجھ دے گا۔“
تشریح
آیت۱:”ایہدے پِچّھوں مَیں زمین دی چَوہاں نُکرِیں چَوہ فرِشتے کھلوتے ویکھے اوہناں زمین دیاں چَوہاں وَاوَاں نُوں تھمیا ہویا سی پئی زمین یا سمُندر یا کِسے بُوٹے نُوں وَا نا لگّے۔“
ایہہ ساڈے اُتے ظاہر کردا اے پئی کیہ دکھ جرن دی وَا چلے گی یا نئیں پورے طریقے نال خُدا دی اجازت اُتے مُک دا اے ۔ خُدا نے ارادہ کیتا اے پئی اوہ بنی اسرائیل دے قبیلیاں وچوں ۰۰۰,۱۴۴ نوں بچاوے گا تے ایس دھرتی اُتے وڈے دُکھ جرن دی اجازت دین توں پہلوں ایہناں نوں اپنے لوک بناوے گا ۔
آیتاں۲ ۔۳:”فیر مَیں اِک ہور فرِشتے نُوں ویکھیا پئی جِیوندے خُدا دی مُہر لے کے چڑھدے ولّوں اُتانہہ آیا۔ اوس اوہناں چَوہاں فرِشتیاں نُوں جِنہاں نُوں زمین تے سمُندر دے نُقصان کرن دا اختیار دِتّا گیا سی اُچّی اواز نال آکھیا۔پئی جد تِیکر اسی خُدا دے بندیاں دے مَتّھے اُتّے مُہر نا لا لَئے۔ زمین تے سمُندر تے بُوٹیاں دا نُقصان نا کریو۔“
ایتھے ، خُدا ایہناں چار فرشتیاں نوں جنہاں نوں دھرتی تے سمندر نوں غرق کرن دا ا گنتری سُنی پئی بنی اِسرائیل دے سارے گھرانیاں وِچوں اِک لَکّھ چتالی ہزار اُتّے مُہر لائی گئی۔“
اوہ جنہاں اُتے خُدا دے راہیں مہر کیتی گئی اے اخیری دناں وچ وڈے دکھ جرن وچکار وی ایتھوں تیکر پئی خُدا ولوں خاص راکھی تے اوہدی مکتی دی برکت پاؤن گے ۔
آیتاں۵۔۹:”یہُوداہ دے گھرانے وِچوختیار دتا گیا
سی حکم دیندا ا ےجگ نوں غرق نہ کرن جد تیکرپئی ۰۰۰,۱۴۴ اسرئیلیاں اُتے مہر نئیں کیتی جاندی ۔ دوجے اکھراں وچ ، خُدا نے اوہناں نوں دسیا پئی ، اوہ اوس ویلے تیکر جگ نوں نقصان نا پوہنچان جد تیکر پئی بنی اسرائیل دے ہر قبیلے وچوں ۰۰۰,۱۴۴ نوں نئیں چُن لیا جاندا تے اوہناں دے متھیاں اُتے خُدا دی زندہ مہر نئیں لگ جاندی ۔ ایہہ خُدا دا خاص حکم سی جیہڑا بنی اسرائیل لئی اوہدی خاص ویکھ بھال نوں ظاہر کردا اے ۔
آیت ۴:”تے جِنہاں اُتّے مُہر لائی گئی۔ اوہناں دیں باراں ہزار اُتّے مُہر لائی گئی۔ رُوبن دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ جَدّ دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔آشر دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ نفتالی دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ منسّی دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔شمعُون دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ لاوی دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ اِشکار دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔زبُولُون دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ یُوسف دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔ بِنیمِین دے گھرانے وِچوں باراں ہزار اُتّے۔اوہناں گلّاں دے پِچّھوں مَیں دھیان کِیتا۔ تے کِیہ ویکھنا آں پئی ہر اِک قوم تے گھرانے تے اُمّت تے اہلِ زبان دی اِک ایڈی وڈّی بِھیڑ جِہنُوں کوئی گِن نئیں سکدا چِٹّے کپڑے پا کے تے کھجور دِیاں ٹہنِیاں اپنیاں ہتّھاں وِچ لے کے تخت تے لیلے دے اگّے کھلوتی اے۔“
ایہہ آیت سانوں مہر کیتے گئے اسرائیلیاں دی تعداد دسدی اے — بنی اسرائیل دے ہر قبیلے وچوں ، ۰۰۰,۱۲ اُتے خُدا دے خاص فضل دے انعام وانگر مہرکیتی جاوے گی ۔ خُدا بنی اسرائیل دے ہر قبیلے وچوں ۰۰۰,۱۲ نوں مکتی دیوے گا تے اوہناں نوں اپنے لوک بناوے گا ؛ ایہہ خاص فضل ہر قبیلے نوں اکو جیہا دتا جاوے گا ۔
جویں پئی خُدا نے بنی اسرائیل دے ہرقبیلے نال اکو جیہی محبت رکھی ، اوہنے اوہناں ساریاں نوں اپنے لوک بنن دی اکو جیہی برکت دتی ۔ خُدا نے ابرہام تے اوہدی اولاد نوں دتے گئے وعدے دے کلام نوں پوراکرن لئی اسرائیلیاں نوں اپنے ایس فضل دے کپڑے پوائے ۔ جویں پئی ایہدے توں ویکھیا جا سکدا اے ، خُدا ہراوہ کم پورا کردا اے جیہدا اوہنے سارے لوکاں لئی ارادہ بنایا ہووے تے اوہناں نال وعدہ کیتا ہووے ۔
ایہہ سانوں دسدا اے پئی اوپریاں قوماں وچوں وی بوہت سارے لوک وڈے دکھ جرن وچکار مکتی یافتہ ہون گے تے خُدا دے لوک بن جان گے ۔ دوجے اکھراں وچ ، اوپریاں قوماں وچ وی بوہتے چوکھے لوک ہون گے جیہڑے پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھ کے اپنےپاپاں توں مکتی پاؤن گے تے اخیری دناں وچ اپنے ایمان وچ شہید ہوجان گے ۔ ایس لئی سانوں چیتا رکھنا چاہی دا اے پئی خُدا ایتھوں پئی اخیری دناں تیکر وی اوپریاں قوماں نوں اپنے لوک بنان لئی کم کردا اے ۔
آیتاں۱۰ ۔۱۱:”تے اُچّی اُچّی چِیک چِیک کے آکھدی اے۔ پئی نجات ساڈے خُدا ولّوں اے۔ جیہڑا تخت اُتّے بَیٹھا اے تے لیلے ولّوں۔ تے سارے فرِشتے اوس تخت تے بزُرگان تے چَوہاں جانداراں دے آلے دوالے کھلوتے نیں۔ فیر اوہ تخت دے اگّے مُنھ پرنے ڈِگّ پئے تے خُدا نُوں سجدہ کر کے۔“
خُدا ایتھوں تیکر پئی اخیری دناں وچ وی دونویں اسرائیل تے اسیں ، اوپریاں قوماں نوں اپنی مکتی دا فضل دیندا اے ۔ ایس لئی ، ساڈا خُداوند ساری بھگتی ، وڈیائی تے جلال دے لائق اے ۔ پاک لوکاں لئی ، کوئی ہور نئیں سگوں اکو خُدا ای اوہناں دی ساری وڈیائی دا موضوع اے ۔
آیت۱۲:”آکھیا آمِین وڈیائی تے جلال تے حِکمت تے شُکر تے عِزّت تے قُدرت تے طاقت ہمیشہ تِیکر ساڈے خُدا دی ہوئے آمِین۔“
خُدا دے سارے سیوا کرن والے خُداوند دی وڈیائی کردے نیں جیہڑا خُدا اے ۔ اوہناں لئی صرف ایہو ای جائز اے پئی اوہ خُدا نوں ساری عزت تے جلال دین ۔
آیتاں ۱۳ ۔۱۴:”تے بزُرگاں وِچوں اِک مَینُوں آکھن لگّا پئی ایہہ جِنہاں چِٹّے کپڑے پائے ہوئے نیں کون نیں تے کِتّھوں آئے ہوئے نیں؟ مَیں اوہنوں آکھیا اَے میرے خُداوند تُوں ای جاندا ایں۔اوس مَینُوں آکھیا ایہہ اوہ نیں جیہڑے اوس وڈّی مُصِیبت وِچوں نِکل کے آئے ہوئے نیں ایہناں اپنے کپڑیاں نُوں لیلے دے لہو وِچ دھوکھے چٹیاں کِیتا ہویا اے۔“
خُدا اپنی اخیری فصل نوں اکٹھیاں کرن دے بعدوں وڈے دکھ جرن دی وَا چلاوے گا تاں پئی پاک لوکاں نوں اوہناں دی اُچی شان والی شہادت اُتے فتح پاؤن تے اوہناں دے اصلی ایمان دی راکھی کرن دے لائق بنائے ۔
جد وڈے دکھ جرن دے ست ورہیاں دے پہلے ساڈھے تِن ورہے لنگھن گے تاں ، پاک لوکاں نوں مخالفِ مسیح دے راہیں بوہت دکھ دتا جاوے گا تے اپنے عقیدے دی راکھی لئی اوہنوں نوں شہید کر دتا جاوے گا ۔ایہہ دکھ جرن دی شہادت کلیسیا دی تاریخ وچ پیش آؤن والی کسے دوجے دکھ جرن توں وکھ طریقہ رکھدی اے ؛ ایہہ پاک لوکاں دے ایمان لئی خاص مطالبہ کرے گی جیہڑے ایس دھرتی اُتے خُدا اُتے ایمان رکھدے نیں ۔ پاک لوکاں لئی شہادت اک بوہت وڈا انعام اے ۔ اوہناں دی شہادت دے راہیں ، پاک لوک خُدا اُتے اپنے سچے ایمان نوں بوہت واضح طور اُتے ظاہر کر سکدے نیں ۔وڈے دکھ جرن دے اخیری دناں وچ ، سارے پاک لوک اپنی شہاد ت دے راہیں اپنے ایمان دی راکھی کرن گے ، اپنے جیوں اُٹھن تے اُٹھائے جان وچ شریک ہون گے ، تے خُدا دے تخت دے اگے کھلون گے ۔
آیتاں ۱۵ ۔ ۱۶:”ایسے صدقہ ایہہ خُدا دے تخت اگّے نیں تے ہیکل وِچ دِنے راتِیں اوہدی بندگی کر دے نیں۔ تے جیہڑا تخت اُتّے بَیٹھا ہویا اے اوہ اپنا تنبُو اوہناں دے اُتّے تانیں گا۔ایہدے پِچّھوں نا کدی اوہناں نُوں بُھکھ لگّے گی نا تَریہہ نا کدی اوہناں نُوں دُھپ ستائے گی نا گرمی۔“
اوہ لوک جیہڑے خُدا دے اگے کھرا ایمان رکھدے نیں اوہ پانی تے رُوح دی خوشخبری دی مکتی اُتے اپنے ایمان دی راکھی کرن لئی وڈے دکھ جرن دے اخیری دناں وچ شہید ہو جان گے ۔ خُداوند ایس لئی پاک لوکاں نوں ایہو جیہے ایمان نال اپنی خاص راکھی تے برکت دیوے گا تے اوہناں نوں اپنے سینے لا لوے گا ۔
مخالفِ مسیح دا مقابلہ کرن تے شہید ہون تے جیوں اُٹھن دے بعد وں، پاک لوک خُدا دی بادشاہی وچ کدی نئیں مرن گے تے نا ای دکھی ہون گے ۔ اوہ سدا خُدا دے پُتراں نوں دتیاں ہوئیاں نعمتاں وچ زندہ رہن گے ۔ جیہڑے لوک خُدا دی بانہواں وچ رہندے نیں اوہناں نوں کسے شے داگھاٹا نئیں ہووے گا ، تے نا ای اوہ شریر توں فیر کدی کوئی دکھ تے پریشانی جرن گے ۔ ہُن جیہڑے کجھ اوہناں نوں اڈیکدے نیں اوہ خُدا دا خاص انعام ، محبت تے جلال اے جیہڑا اوہناں نوں سدا لئی دتا جاوے گا ۔
آیت ۱۷:”کیوں جو جیہڑا لیلا تخت دے وِچ اے۔ اوہ اوہناں دی نِگہبانی کرے گا۔ تے اوہناں نُوں زِندگی دے پانی دے سوتیاں کول لے جائے گا۔ تے خُدا اوہناں دِیاں اَکھّیاں توں سارے اتھرُو پُونجھ دے گا۔“
خُدا پاک لوکاں دا ہمیش دا ایّالی ہووے گا تے اوہناں نوں اپنیاں ہمیش دیاں برکتاں دیوے گا ۔ پاک لوک دے ایس دھرتی اُتے رہندے ہوئیاں خُداوند دےلئی سارے دکھ تے شہادت دا بدلہ دین لئی ، خُدا اوہناں نوں زندگی دے پانی دے چشمیاں کول لے جاوے گا ، خُدا دے تخت دےاگے خُداوند نال روٹی توڑن دی اجازت دیوےگا ، تے اوہناں نوں سدا لئی اوہدے سارے جلال وچ اوہدے نال شریک ہون دی اپنی برکت دے کپڑے پواوے گا ۔ ایس لئی پئی پاک لوکاں نیں ،جد پئی ایس دھرتی اُتے رہندے ہوئیاں ، پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھیا سی ، خُدا نوں جلال دین لئی سیوا دی زندگی بسر کیتی سی ، تے اوہدے ناں دے صدقے شہید ہوئےسن ، خُدا اوہناں لوکاں نوں جیہڑے ایس طرح اپنے ایمان دی راکھی کردے نیں نویں اسمان تے بادشاہی وچ اپنے جلال وچ سدا لئی زندہ رہن دی اجازت دیوے گا ۔ ہیلیلویاہ ! ساڈے خُداونددی وڈیائی ہووے!