(Księga Wyjścia 27:1-8)
“Uczynisz też ołtarz z drewna akacjowego, długi na pięć łokci i szeroki na pięć łokci. Ołtarz będzie kwadratowy i wysoki na trzy łokcie. I uczynisz rogi na jego czterech narożnikach; jego rogi będą z tego samego. I pokryjesz go miedzią. Uczynisz też do niego kociołki do zsypywania popiołu oraz szufle, miednice, widełki i łopaty na rozżarzone węgle. Wszystkie naczynia do niego uczynisz z miedzi. Uczynisz też do niego miedzianą kratę na kształt sieci, a na tej kracie, na czterech jej narożnikach, uczynisz cztery miedziane pierścienie. I umieścisz ją u dołu pod obramowaniem ołtarza, tak aby krata sięgała do połowy ołtarza. Uczynisz też drążki do ołtarza, drążki z drewna akacjowego, i pokryjesz je miedzią. Drążki te będą włożone w pierścienie i będą one na obydwu stronach ołtarza, aby można go było nosić. Uczynisz go z desek, aby był pusty wewnątrz. Niech go uczynią tak, jak ci pokazano na górze.”
Chciałbym omówić wiarę objawioną na ołtarzu całopalenia. Kiedy naród izraelski złamał którykolwiek z 613 artykułów Prawa Bożego i przykazań, których musieli przestrzegać w życiu codziennym, a kiedy rozpoznali swoje grzechy, składali Bogu nieskalane ofiary zgodnie z systemem ofiarnym ustanowionym przez Niego. Miejscem, na którym składali te ofiary, jest ołtarz całopalenia. Innymi słowy, lud Izraela otrzymywał przebaczenie grzechów, poprzez położenie rąk na głowie nieskalanego zwierzęcia ofiarnego, podcięcie mu gardła i przelanie krwi, nałożenie tej krwi na rogi ołtarza całopalenia i wylanie reszty na ziemię oraz spalenie mięsa tej ofiary na ołtarzu.
Jakie jest Duchowe Znaczenie Ołtarza Całopalenia?
Ołtarz całopalenia o długości i szerokości 2,25 m (7,5 stopy) oraz wysokości 1,35 m (4,5 stopy) został wykonany z drewna akacjowego i pokryty miedzią. Ilekroć Izraelici patrzyli na ten ołtarz całopalenia, uznawali, że to oni byli zamknięci w swym sądzie i nie mogli uniknąć swojego potępienia. A gdy uśmiercano zwierzę ofiarne, zdawali sobie sprawę, że oni także muszą umrzeć z powodu swoich grzechów. Ale także uwierzyli, że Mesjasz przyjdzie na tę ziemię i zmyje ich grzechy poprzez potępienie i śmierć jako ofiara za ich grzechy.
Ołtarz całopalenia był cieniem Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela. Gdy nieskalane zwierzęta były składane w ofierze poprzez nałożenie rąk i przelanie ich krwi, Jezus Chrystus przyszedł do nas jako Syn Boży i poniósł potępienie za wszystkie nasze grzechy. Tak jak ofiary Starego Testamentu musiały przyjąć wszystkie grzechy poprzez nałożenie rąk i przelanie ich krwi, tak On przyjął wszystkie grzechy świata złożone na Niego przez chrzest od Jana i poniósł potępienie za te grzechy przez przelanie Swojej krwi na Krzyżu.
W ten sposób ołtarz całopalenia ukazuje nam, że Jezus Chrystus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy Swoim chrztem, umarł na Krzyżu, zmartwychwstał i w ten sposób nas zbawił.
Aby Otrzymać Przebaczenie za Swoje Grzechy, Izraelici Musieli Złożyć Swe Ofiary na Ołtarzu Całopalenia
Kiedy patrzymy na 4 rozdział Księgi Rodzaju, widzimy, że ilekroć namaszczeni kapłani, całe zgromadzenie Izraela, władca lub jakikolwiek zwykły człowiek zgrzeszył, otrzymywali przebaczenie grzechów, przynosząc Bogu ofiarę, kładąc ręce na jej głowie, zabijając ją, przelewając jej krew i przynosząc ją na ołtarz całopalenia i składając Bogu.
W rzeczywistości, skoro ten ołtarz całopalenia był miejscem, w którym Izraelici codziennie składali ofiary za grzech, nie było dnia, w którym nie byłby zajęty. Izraelici, którzy chcieli się pozbyć swoich grzechów, przygotowali nieskalane zwierzę i składali je Bogu na ołtarzu całopalenia jako ofiarę. Grzesznicy przekazywali wszystkie swoje grzechy zwierzęciu ofiarnemu, kładąc ręce na jego głowie jako sąd za te grzechy, pobierali krew podcinając jej gardło. Następnie kapłani nakładali tę krew ofiary na rogi ołtarza całopalenia i spalali na ołtarzu jej mięso, i tłuszcz. W ten sposób lud Izraela otrzymywał przebaczenie grzechów.
Bez względu na to, kto zgrzeszył, czy był to przywódca ludu Izraela, Najwyższy Kapłan, zwykli kapłani, całe zgromadzenie czy którykolwiek ze zwykłych ludzi, musieli otrzymać przebaczenie grzechów, przynosząc zwierzę ofiarne, na przykład byka, kozła lub barana, i składając je Bogu jako ofiarę.
Grzesznicy lub ich przedstawiciele musieli położyć ręce na głowie ofiary, zabić ją, nałożyć jej krew na rogi ołtarza całopalenia, wylać resztę krwi na ziemię, a tym samym spalić tłuszcz swojej ofiary, co wybaczałoby im ich grzechy. Dlatego wielu musiało przynosić swoje zwierzęta ofiarne do ołtarza całopalenia, kłaść ręce na głowę ofiar, pobierać ich krew i przekazywać ją kapłanom.
Kiedy składano ofiary na ołtarzu całopalenia, ofiary musiały być nieskalane. A kiedy grzesznicy składali ofiary Bogu, musieli upewnić się, że przyprowadzą nieskalane zwierzęta przed Bogiem i tylko po położeniu rąk na głowy tych nieskalanych ofiar, ich grzechy były przekazywane im. W związku z tym przy składaniu ofiary nie można było pominąć niczego.
Zwykle, osoba, która zgrzeszyła, musiała położyć ręce na głowie zwierzęcia ofiarnego, ale kiedy całe zgromadzenie Izraela zgrzeszyło, jego starsi reprezentanci kładli ręce na ofierze (Księga Kapłańska 4:15). Oczywiście zwierzę ofiarne, na którego głowę kładziono ręce, musiało zostać zabite przez podcięcie mu gardła i pobranie krwi. Na koniec trzeba go było spalić na ołtarzu.
Dlatego dym z płonącego mięsa, tłuszczu i drewna zawsze wypełniał miejsce wokół ołtarza całopalenia, a jego rogi i ziemia pod nim były nasiąknięte krwią zwierząt ofiarnych. Ołtarz całopalenia był miejscem odpuszczenia grzechów, gdzie składano Bogu ofiary, aby oczyścić grzechy ludu Izraela.
Ten ołtarz całopalenia, w którym nigdy nie przestawał unosić się dym, był kwadratem o długości i szerokości 2,25 m (7,5 stopy) i wysokości 1,35 m (4,5 stopy). Pośrodku umieszczono kratę z miedzianej sieci, a z darów spalonych przez ogień drewna na jej ruszcie nieustannie unosił się dym. W ten sposób miejsce, gdzie spalano ofiary i składano Bogu, był ołtarzem całopalenia.
Naczynia Ołtarza Całopalenia Były Całe Wykonane z Miedzi
Wszystkie naczynia ołtarza całopalenia, służące do usuwania i odkładania popiołu, były wykonane z miedzi. Sam ołtarz całopalenia został wykonany przez nałożenie miedzi na drewno akacjowe, tak więc ołtarz i jego naczynia były wykonane z miedzi.
Ta miedź ołtarza całopalenia ma określone znaczenie duchowe. Miedź odnosi się do sądu nad grzechem przed Bogiem. Jako taki ołtarz całopalenia jest miejscem, które jasno pokazuje nam, że grzesznicy będą z całą pewnością osądzeni za swoje grzechy. Bóg z pewnością potępi ludzi za ich grzechy. Miejscem, gdzie ofiary były zastępczo osądzane ze względu na grzeszników przez spalenie, był ołtarz całopalenia, a sam ołtarz i wszystkie jego sprzęty były wykonane z miedzi; jako takie, te rzeczy mówią nam, że każdy grzech z pewnością pociąga za sobą jego sąd.
Ołtarz pokazuje nam, że z powodu swoich grzechów ludzie są skazani na potępienie i śmierć, ale przynosząc swoje zwierzę ofiarne na ołtarz całopalenia i oddając je Bogu, mogą zostać obmyci ze swoich grzechów, otrzymać przebaczenie grzechów, a przez to znowu żyć. Tutaj wszystkie ofiary składane na ołtarzu całopalenia mówią nam, że chrzest Jezusa Chrystusa i Jego przelana krew przebaczyły grzechy wierzących. Tak więc ta wiara, która składała ofiarę na ołtarzu całopalenia, jest kontynuowana w czasach Nowego Testamentu jako wiara w chrzest i krew Jezusa Chrystusa.
Kiedy wierzymy w Jezusa Chrystusa jako naszego Zbawiciela, musimy dać Bogu naszą wiarę, która wierzy w chrzest Jezusa i Jego krew jako przebaczenie grzechów. W Starym Testamencie ta wiara ma swoje źródło w wierze, która otwiera nam i pozwala przejść przez wejście dziedzińca Przybytku utkane z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru.
Wszystkie Ofiary Składane Przy Ołtarzu Całopalenia Symbolizują Jezusa Chrystusa
Co zrobił Jezus Chrystus, kiedy przyszedł na tę ziemię? Byliśmy grzeszni; zgrzeszyliśmy przeciwko Bogu i złamaliśmy Jego Prawo i przykazania. Ale aby zmyć wszystkie nasze grzechy, Jezus Chrystus przyjął chrzest od Jana i wziął na Siebie grzechy świata, a tym samym przelał Swoją krew na Krzyżu. Tak jak ofiara przyjmowała grzechy Izraelitów, złożone na nią nałożeniem rąk, została zabijana i spalana na ołtarzu całopalenia, ponieważ Jezus Chrystus przyszedł na tę ziemię jako nieskalana ofiara i został ochrzczony mógł wtedy przelać Swoją ofiarną krew na Krzyżu, i na nim umrzeć za nas. Poprzez przybicie gwoździami obu rąk i nóg oraz przelanie Swojej krwi, nasz Pan przyjął za nas potępienie za wszystkie nasze grzechy, zamiast nas potępić za nie. W ten sposób zbawił nas od wszystkich naszych grzechów i potępienia.
Co zrobił Jezus Chrystus, który stał się prawdziwą istotą tego ołtarza całopalenia, kiedy przyszedł na tę ziemię? Jezus Chrystus zbawił nas, biorąc na Siebie wszystkie nasze grzechy Swoim chrztem, będąc ukrzyżowanym i umierając na Krzyżu oraz zmartwychwstając. Nasz Pan przyszedł na tę ziemię, dokonał pewnego zbawienia, a następnie wstąpił do Królestwa Niebieskiego.
Nie Możemy Nie Grzeszyć Codziennie
Jest też inne znaczenie ołtarza całopalenia, jakim jest „wznoszenie”. W rzeczywistości ty i ja grzeszymy codziennie. Dlatego musimy zawsze składać Bogu naszą ofiarę i z tego powodu dym potępienia naszych grzechów zawsze wznosi się do Boga. Czy jest taki dzień, kiedy nie grzeszysz, ale żyjesz doskonale? Ofiary składane przez lud Izraela były składane bez przerwy, aż kapłani byli zbyt wyczerpani, aby składać te ofiary, które przebaczały niezliczone grzechy Izraelitów i nie mogli tego dłużej przeprowadzać. Ponieważ Izraelici codziennie łamali Prawo i grzeszyli przeciwko Bogu, każdego dnia musieli składać swoje ofiary.
Mojżesz, reprezentujący Izrael, ogłosił Izraelitom 613 artykułów Prawa i przykazań Bożych: “Dlatego teraz, jeśli posłuchacie Mego głosu i będziecie przestrzegać Mojego przymierza, będziecie Moją szczególną własnością ponad wszystkie narody, bo do Mnie należy cała ziemia. A wy będziecie Mi królestwem kapłanów i narodem świętym. To są słowa, które będziesz mówić do synów Izraela” (Księga Wyjścia 19:5-6).
Wtedy Izraelici obiecali: “Uczynimy wszystko, co PAN powiedział” (Księga Wyjścia 19:8). Dlatego lud Izraela chciał uznać i uwierzyć w tego Boga, który pojawił się przed Mojżeszem i przemówił do nich przez niego jako ich prawdziwego Boga, i chcieli, aby ten Bóg ich chronił. Zachowując wszystko, co Bóg do nich powiedział, chcieli też stać się dla Niego nie tylko szczególną własnością, ale także królestwem kapłanów i świętym narodem należącym do Boga. W związku z tym starali się przestrzegać wszystkich przykazań Boga, które im dał.
Czy Bóg już wiedział, że Izraelici będą grzeszyli? Oczywiście, że tak. Dlatego Bóg wezwał Mojżesza na górę Synaj, pokazał mu w wizji Przybytek, szczegółowo wyjaśnił jego format, powiedział mu, aby go zbudował i nakazał mu zbudować zgodnie z tym. Ustanowił także system ofiarny, za pomocą którego składano ofiary w tym Przybytku.
Kiedy lud Izraela chciał złożyć Bogu ofiarę za grzech, musiał przynieść nieskalanego byka, owcę, kozę, synogarlicę lub gołębia; Poza kilkoma wyjątkami, musieli złożyć swoje grzechy na ofiarę, kładąc ręce na jej głowie (Księga Kapłańska 1:1-4). A potem pobierali jego krew, podcinając gardło i dawali tę krew kapłanom. Następnie ich kapłani brali tę krew, nakładali ją na rogi ołtarza całopalenia, a resztę krwi wylewali na ziemię, kroili ofiarę na kawałki, kładli te kawałki na ołtarzu i ofiarowali je Bogu poprzez spalenie ich.
W ten sposób Izraelici mogli otrzymać przebaczenie grzechów. Kiedy ofiara została spalona, musieli spalić nie tylko jej mięso, ale musieli także zdjąć i spalić cały tłuszcz z wnętrzności i wątrobe. W ten sposób Bóg przebaczał grzechy Izraelitom.
Jedyny Sposób Otrzymania Przebaczenia Wszystkich Grzechów
Kiedy patrzymy na siebie, wszyscy naprawdę zdajemy sobie sprawę, że nie możemy powstrzymać się od ciągłego grzechu. Żyjemy zawsze grzesząc. Popełniamy niezliczone grzechy z różnych powodów, czy to z powodu słabości, zbyt wielu skaz, zbyt dużej chciwości lub zbyt dużej mocy. Nawet wśród tych, którzy wierzą w Jezusa jako swojego Zbawiciela, nie ma nikogo, kto by nie grzeszył.
Jedynym sposobem dla nas, którzy zawsze grzeszą w ten sposób, nawet wierząc w Boga, aby zostać obmytym ze wszystkich tych grzechów i zostać zbawionym, jest uwierzyć w chrzest Jezusa Chrystusa. On jest Samym Bogiem, który przyszedł przez wodę i krew (I List Jana 5:6); Przyszedł na tę ziemię jako ofiara ołtarza całopalenia przez błękitną, purpurową i karmazynową nić oraz skręcony bisior. Kiedy Jezus wziął na Siebie nasze grzechy, przyjmując chrzest i zapłacił za nie cenę, przelewając Swoją krew na Krzyżu i umierając na nim, jak moglibyśmy nie otrzymać przebaczenia grzechów poprzez wiarę? Dzięki zbawieniu naszego Mesjasza, Jezusa Chrystusa, przez wiarę, mogliśmy za jednym razem otrzymać przebaczenie grzechów.
Chociaż rzeczywiście zawsze grzeszymy, to dzięki zbawieniu przez chrzest i krew, które Jezus Chrystus wypełnił, kiedy przyszedł na tę ziemię, mogliśmy zostać uwolnieni od wszystkich naszych grzechów. Nasz Pan wziął na Siebie nasze grzechy przez Swój chrzest, zaniósł grzechy świata na Krzyż i został ukrzyżowany i w ten sposób całkowicie uwolnił nas od naszych grzechów. Poprzez chrzest, ponosząc potępienie za wszystkie nasze grzechy Swoim ukrzyżowaniem i poprzez zmartwychwstanie, całkowicie zbawił nas, wierzących w tę prawdę. Chociaż nie mogliśmy uniknąć naszych grzechów i potępienia za nie, dzięki miłości zbawienia, i miłosierdzia, które Jezus dał nam poprzez błękitną, purpurową i karmazynową nić, ty i ja zostaliśmy zbawieni poprzez wiarę. Innymi słowy, Bóg zbawił nas od naszych grzechów. To właśnie przez wiarę w Niego, zostaliśmy uwolnieni od wszystkich naszych grzechów. To właśnie pokazuje nam ołtarz całopalenia.
Możesz pomyśleć, że wewnątrz Przybytku wszystko było piękne, ale gdybyś rzeczywiście wszedł na jego dziedziniec, spotkałbyś nieoczekiwaną i obrzydliwą scenę. Miedziany ołtarz całopalenia w kształcie prostokąta grożący w każdej chwili wyrzuceniem dymu i ognia. Ołtarz z miedzi czekałby na grzeszników, jego ziemia byłaby przesiąknięta krwią, a każdy zdawałby sobie sprawę, że to jest miejsce potępienia grzechu. Ponieważ w tym miejscu codziennie składano ofiary, ogarnąłby cię smród płonącego mięsa i drewna.
Pod ołtarzem całopalenia krew płynęłaby jak rzeka. Ilekroć Izraelici grzeszyli, przynosili swoje zwierzę ofiarne do Przybytku, składali na nie swoje grzechy kładąc ręce, podcinając mu gardło, przelewając krew i oddając ją kapłanom. Następnie kapłan nakładał tę krew na rogi ołtarza całopalenia, a resztę wylewał na ziemię.
Następnie cięli ofiarę na kawałki, razem z nerkami i tłuszczem kładli mięso na ruszcie, i spalili. Kiedy krew jest pobierana, jest na początku dość płynna, płynie na czerwono. Ale po pewnym czasie krzepnie i staje się raczej lepka. Gdybyś rzeczywiście wszedł do Przybytku, zobaczyłbyś tę przerażającą krew.
Ilekroć Izraelici łamali przykazania Boże, to poprzez ołtarz całopalenia, rozpoznawali, że mają umrzeć jak ich ofiary na ołtarzu. Czemu? Ponieważ Bóg zawarł z nimi przymierze przez krew. „Jeśli będziecie przestrzegać Mojego Prawa, staniecie się Moim ludem i królestwem kapłanów, ale jeśli go nie dotrzymacie, musicie umrzeć, tak jak te ofiary są uśmiercane”. W ten sposób Bóg ustanowił Swoje przymierze krwią. W związku z tym Izraelici przyjęli jako fakt, że jeśli zgrzeszyli i złamali Prawo, musieli przelać krew.
W rzeczywistości nie tylko Izraelici, ale także ci, którzy wierzą w Boga, muszą oddać krew ofiary za swoje grzechy. Pokazuje nam, że każdy, kto grzeszy przed Bogiem i dlatego ma grzech w swoim sercu, niezależnie od tego, jak mały czy wielki jest, musi w rezultacie stanąć w obliczu potępienia tego grzechu. Chociaż prawo sądu - że zapłatą za grzech jest śmierć - stosuje się do każdego przed Bogiem, nie ma tak wielu ludzi, którzy w rzeczywistości boją się sądu Bożego i tym samym starają się przestrzegać Bożego prawa zbawienia, które objawia się w Jego systemie ofiarnym.
Ołtarz całopalenia mówi nam, że zgodnie z prawem, które określiło, że zapłatą za grzech jest śmierć, Jezus Chrystus zbawił nas od naszych grzechów i potępienia przez błękitną, purpurową, i karmazynową nić oraz skręcony bisior, ukazany w wejściu dziedzińca Przybytku. Dla nas, którzy zawsze grzeszymy i musimy być potępieni za nasze grzechy, Chrystus przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka, wziął wszystkie grzechy nas, ludzkości, na Swoje ciało, przyjmując chrzest od Jana, poniósł te grzechy świata na Krzyż, został ukrzyżowany i przelał na nim Swoją krew, poniósł wielkie cierpienia i ból, złożył Samego Siebie w ofierze i w ten sposób zbawił Ciebie i mnie od wszystkich naszych grzechów.
To dlatego, że Chrystus poświęcił Swoje własne ciało i w ten sposób nas zbawił, ty i ja mogliśmy zostać uwolnieni od wszystkich naszych grzechów poprzez wiarę. Innymi słowy, przez wzgląd na tych, którzy nie mogli uniknąć, aby nie umrzeć z powodu swoich grzechów, Jezus Chrystus wziął na Siebie wszystkie ich grzechy Swoim chrztem, został ukrzyżowany na śmierć, zmartwychwstał i w ten sposób zbawił ich od wszystkich ich grzechów, i potępienia.
Kiedy patrzymy na ten ołtarz całopalenia, dochodzimy do tej wiary. Widząc, że ofiara była składana przez cały czas przy ołtarzu, możemy zdać sobie sprawę i uwierzyć, że chociaż to my musimy umrzeć z powodu naszych codziennych grzechów, Bóg nie uczynił nas Swoimi ofiarami, ale Sam nasz Pan przyszedł na tę ziemię i dopełnił naszego zbawienia. Przyjmując chrzest, przelewając Swoją krew na Krzyżu i zmartwychwstając, Jezus nas zbawił.
Dlatego Bóg Ojciec przyjął ofiarę Izraelitów i przebaczył im wszystkie grzechy, zamiast potępiać ich za grzech. Sprawiając, że lud Izraela złożył swoje grzechy na zwierzę ofiarne, kładąc ręce na jego głowie i zmuszając ich do zabicia, i ofiarowania Mu jego krwi, mięsa, i tłuszczu, Bóg przebaczył Izraelitom grzechy. Poprzez tę ofiarę, On również oczyścił nas ze wszystkich naszych grzechów. Nic innego jak tylko to, było miłosierdziem Boga i Jego miłością.
Bóg Nie Postąpił z Nami Jedynie Według Prawa
Gdyby Bóg osądził ciebie, mnie i cały lud Izraela zgodnie ze Swoim Prawem, ilu jeszcze z nas by żyło na tej ziemi? Gdyby Bóg zmierzył nas i osądził tylko według swojego Prawa, nikt z nas nie przeżyłby nawet jednego dnia. Zdecydowana większość z nas nie przetrwałaby nawet 24 godzin, ale umarłaby w ciągu zaledwie kilku minut. Niektórzy z nas mogliby umrzeć w ciągu zaledwie godziny, podczas gdy inni daliby radę przetrwać 10 godzin, ale różnica jest nieznaczna - tak czy inaczej, wszyscy bylibyśmy skazani na śmierć. Ludzie nie byliby w stanie żyć tak długo, jak teraz, osiągając 60, 70, lub 80 lat, a nawet dłużej. W mgnieniu oka wszyscy zostaliby potępieni.
Pomyśl o tym, co stało się dziś rano. Twój syn wciąż nie może wstać z łóżka, po całonocnej imprezie. Twoja żona próbuje go obudzić. Następuje głośna sprzeczka, w której twój syn wrzeszczy na matkę za to, że go obudziła, a twoja żona wrzeszczy na twojego syna za to, że na nią krzyczy - i tak rozpoczyna się poranna bitwa. W końcu zarówno matka, jak i syn zgrzeszyli przed Bogiem, i żadne z nich nie przetrwałoby nawet dzisiejszego dnia, gdyż oboje zostaliby potępieni za ten grzech.
Ale Bóg nie postąpił z nami tylko przez Swoje sprawiedliwe Prawo. “Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości” (Księga Psalmów 103:10).
Poprzez sprawiedliwe Prawo, Bóg zamiast tego przygotował ofiarę, która miała zająć nasze miejsce, aby wypełnić to sprawiedliwe Prawo. Sprawiając, że składamy nasze grzechy na tę ofiarę, kładąc na nią ręce i sprawiając, że oddajemy Mu krew tej ofiary zamiast własnego życia, Bóg przyjął życie ofiarny zamiast naszego własnego życia, i przebaczył wszystkie grzechy ludzkości, łącznie z naszymi i Izraelitów, zbawił nas od nich wszystkich, i przywrócił nam życie. A zbawiając wierzących od grzechów, Bóg uczynił ich Swoim ludem. W ten sposób Bóg uczynił lud Izraela kapłanami Królestwa Bożego.
Ofiara tutaj nie odnosi się do nikogo innego, jak tylko do Jezusa Chrystusa. Z powodu naszych grzechów Jezus Chrystus stał się ofiarą i aby zbawić nas, którzy stanęliśmy przed potępieniem za grzech, wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy przez chrzest, przelał krew i umarł na Krzyżu. Aby zbawić nas od naszych grzechów, Jednorodzony Syn Boży przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka i stał się ofiarą przez Swój chrzest, a wszystko to w posłuszeństwie woli Ojca. Biorąc na Siebie grzechy ludzkości Swoim chrztem otrzymanym od Jana, niosąc te grzechy świata na Krzyż, będąc ukrzyżowanym, przelewając Swoją krew i tym samym składając w ofierze Samego Siebie, umierając, i zmartwychwstając, Jezus całkowicie uratował ciebie i mnie.
Kiedy słyszymy Słowo zbawienia, które mówi nam, że Jezus zamiast nas został ochrzczony, ukrzyżowany i zmartwychwstał w ciągu trzech dni, nasze serca stają się zainspirowane. Ponieważ Ten, który był bezgrzeszny, przyjął zamiast nas chrzest, który złożył na Niego wszystkie grzechy, i jako zapłatę za te grzechy znosił wszelkiego rodzaju prześladowania, ucisk, ból, cierpienie, a ostatecznie śmierć, które te wszystkie, powinny być nasze w pierwszej kolejności. Kiedy Chrystus w ten sposób zbawił nas od naszych grzechów, nie ma nic bardziej złośliwego niż brak wiary w tę prawdę.
Musimy Wierzyć w Dokonane Zbawienie Przez Błękitną, Purpurową i Karmazynową Nić
Jezus Chrystus zabrał nasze grzechy i potępił je przez Swój chrzest za nas, i zbawił nas od naszych grzechów, składając się w ofierze za nas, teraz wszyscy musimy mieć taką wiarę, która mówi: „Dziękuję Ci, Panie!” Chociaż wielu ludzi łatwo inspirują wzruszające historie miłosne, historie z życia lub jakiekolwiek inne serdeczne historie, jeśli chodzi o ich serca do bezwarunkowej miłości Boga, są zimni jak lód. Kiedy łaska naszego Pana jest tak wielka, że został ochrzczony i umarł na Krzyżu za nas, wciąż są bestialscy ludzie, którzy nie mogą zrozumieć tej łaski, i wcale Mu za nią nie dziękują.
Jezus Chrystus, Syn Boży, przyszedł na tę ziemię i stał się ofiarą za nas. Przyjął wszystkie nasze grzechy na Swoje własne ciało przez Swój chrzest i poświęcił się, oddając Swoje ciało na Krzyżu. Został spoliczkowany, rozebrany do naga, prześladowany i uciskany, wszystko to dla nas. W ten sposób nas zbawił. Wierząc w tę prawdę, staliśmy się dziećmi Bożymi. To jest największa inspiracja ze wszystkich, wielka łaska Boża, której nie można wyrazić słowami. Kiedy w ten sposób Chrystus nas zbawił, głęboko mnie zasmuca, gdy widzę, że wielu ludzi nadal nie wierzy Mu i nie dziękuje Mu nawet po usłyszeniu tego.
To dlatego, że Jezus przyszedł na tę ziemię, przyjął chrzest i złożył się w ofierze, ty i ja, zostaliśmy zbawieni od wszystkich naszych grzechów. Dlatego w Księdze Izajasza 53:5 czytamy: “Lecz On był zraniony za nasze występki, starty za nasze nieprawości. Kara dla naszego pokoju była na Nim, a Jego ranami zostaliśmy uzdrowieni.”
Grzeszymy przez całe życie. Aby nas ocalić, nas którzy nie mogli uniknąć skazania za wszystkie nasze grzechy, potępienia, zniszczenia i przekleństwa, nasz Pan pozostawił za Sobą tron Królestwa Niebieskiego i zszedł na ziemię. Schylił głowę przed Janem i został ochrzczony, zaniósł te grzechy na Krzyż, i bardzo cierpiał, przelał całą krew Swojego serca na ziemię, zmartwychwstał, stał się ofiarą za nas i stał się prawdziwym Bogiem naszego zbawienia.
Czy myślisz o tym fakcie i trzymasz go głęboko w swoim sercu? Kiedy słyszysz Słowo, właściwe jest, abyś wierzył i był wspaniale zainspirowany w swoim sercu, że Jezus Chrystus rzeczywiście przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka, został ochrzczony, ukrzyżowany na śmierć i zmartwychwstał, aby zbawić Jego lud z ich grzechów. Jeśli zdamy sobie sprawę, że wszyscy byliśmy skazani na piekło, w głębi serca uświadomimy sobie, jak bardzo inspirujące i wdzięczne jest to zbawienie. Chociaż chcieliśmy wierzyć w Boga i stać się Jego ludem, nie było sposobu, aby to osiągnąć. Ale dla ciebie i dla mnie, którzy naprawdę szukaliśmy przebaczenia grzechów, spotkał nas ze Słowem prawdy, że Chrystus przyszedł na tę ziemię, został ochrzczony, umarł na krzyżu i po trzech dniach zmartwychwstał.
Gdyby nie ta ofiara Jezusa, jak moglibyśmy kiedykolwiek otrzymać zbawienie? Nigdy nie moglibyśmy! Gdyby nie chrzest Jezusa i krew na Krzyżu, i gdyby nie zbawienie błękitnej, purpurowej, i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru ukazanego w Przybytku, zbawienie byłoby tylko letnim snem o północy dla nas. Gdyby nie Jego ofiara, nigdy nie zostalibyśmy uwolnieni od naszych grzechów i nie uniknęlibyśmy za nie kary, zostalibyśmy wrzuceni do wiecznego ognia piekielnego i cierpielibyśmy wiecznie. Jednak Chrystus zbawił nas, ofiarując się dla nas, tak jak ofiara Starego Testamentu.
Zbawienie Błękitnej, Purpurowej i Karmazynowej Nici Spełnione w Nowym Testamencie
Moi umiłowani czytelnicy, nigdy nie wolno wam zapominać o prawdzie błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru użytych w Przybytku. Skręcony bisior jest Słowem Starego i Nowego Testamentu, Słowem, które Bóg obiecał od dawna, że On sam przyjdzie do nas jako nasz własny Zbawiciel, i zgodnie z tą obietnicą Jezus Chrystus przyszedł na tę ziemię. Błękitna nić mówi nam, że Chrystus, przychodząc na tę ziemię, wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy poprzez Swój chrzest. Innymi słowy, został ochrzczony zgodnie z obietnicą, że zbawi nas od naszych grzechów i uwolni od naszego potępienia. Aby wziąć na Siebie nasze grzechy i grzechy wszystkich na tym świecie, przyjął chrzest od Jana i rzeczywiście poniósł wszystkie grzechy świata. Nigdy nie wolno nam o tym zapomnieć, bo gdybyśmy zapomnieli, że Jezus przyszedł jako nasza ofiara i wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy przez Swój chrzest, nie byłoby zbawienia.
Najczęściej żyjąc na tym świecie, przywiązujemy się do wielkiej samooceny. Ludzkie serca są takie, że chociaż nie możemy tolerować, gdy ktoś inny się przechwala, sami lubimy się chlubić. Ale przyszedł taki czas, kiedy zacząłem się chwalić nie sobą, ale kimś innym i wtedy stałem się wdzięczny Jezusowi za ocalenie mnie przez błękitną, purpurową i karmazynową nić oraz skręcony bisior. Innymi słowy, zacząłem się chwalić Jezusem. Otóż, mówię i chlubię się tak często, jak tylko mogę, że Jezus przyszedł na tę ziemię; że aby zmyć nasze grzechy, wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy przyjmując chrzest; że Jezus mógł zostać ukrzyżowany z powodu Swego chrztu; i że w ten sposób Pan nas zbawił. Nie omieszkam się chlubić tą prawdą, głosić ją i oddawać całą chwałę Bogu.
A jednak jest zbyt wielu ludzi, którzy choć wyznają, że wierzą w Jezusa, głoszą Słowo, pomijając Jego chrzest, lub przechwalają się tylko pożyczając Jego imię. Był pewien fałszywy duchowny, który twierdził, że wydaje na życie tylko 300 dolarów miesięcznie. Jakby to było wielkie osiągnięcie, przechwalał się, że może sobie poradzić za jedyne 300 dolarów miesięcznie i że nie musi brać żadnych pieniędzy, kiedy podróżuje, ponieważ jego zwolennicy pokrywają wszystkie jego wydatki. Ale czy pieniądze wierzących nie są także pieniędzmi? Czy te pieniądze się nie liczą, podczas gdy liczą się tylko jego własne pieniądze? Ten chrześcijański przywódca twierdził, że wystarczyło modlić się, kiedy czegoś potrzebował. „Boże, pokryj moje koszty podróży! Wierzę Ci, Panie!” Po tej modlitwie wyskoczyli jacyś święci i dali mu mnóstwo gotówki - zeznał. Patrząc na ludzi, którzy mówią te rzeczy tak, jakby mieli się czym chwalić, jakie myśli przychodzą Ci do głowy?
W Ewangelii Mateusza 3:13-17 napisano: “Wtedy Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, aby być przez niego ochrzczonym. Ale Jan powstrzymywał Go, mówiąc: Ja potrzebuję być ochrzczonym przez Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie? A Jezus mu odpowiedział: Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, zaraz wyszedł z wody, a oto otworzyły mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na niego. I rozległ się głos z nieba: To jest Mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie.” Ten fragment opisuje, co się stało, gdy Jezus został ochrzczony. Kiedy Jezus przyjął chrzest od Jana Chrzciciela w rzece Jordan i wyszedł z wody, brama Niebios została otwarta, i usłyszano głos Boga Ojca: “To jest Mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie”. Jan Chrzciciel był wtedy oszołomiony.
Jan Chrzciciel dwukrotnie był zdumiony przy tej rzece Jordan. Po raz pierwszy był oszołomiony, gdy zobaczył, że Jezus przyszedł do niego i chciał zostać przez niego ochrzczony. Zaskoczył się ponownie po tym, jak ochrzcił Jezusa, kiedy brama Niebios została otwarta i usłyszał głos Boga Ojca mówiącego: „To jest Mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie”.
Z jakiego powodu Jezus przyjął chrzest od Jana Chrzciciela? Ewangelia Mateusza 3:15 tutaj daje nam odpowiedź. Przeczytajmy jeszcze raz wersety 15 i 16: “A Jezus mu odpowiedział: Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy Mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, zaraz wyszedł z wody, a oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na Niego.”
Ewangelia Mateusza 3:15 podaje nam powód, dla którego Jezus przyjął chrzest od Jana Chrzciciela. Chociaż Jezus był Najwyższym Kapłanem Królestwa Niebieskiego i Jednorodzonym Synem Bożym, to jednak przyszedł na tę ziemię, aby zbawić nas, Swój lud, od naszych grzechów. Innymi słowy, Jezus przyszedł na tę ziemię jako ofiara, która jest zapłatą za nasze grzechy, biorąc je na Siebie i składając się w ofierze za nas. Dlatego Jezus chciał przyjąć chrzest od Jana.
Ale dlaczego Jezus został ochrzczony przez Jana Chrzciciela, a nie przez kogoś innego? Jan Chrzciciel był przedstawicielem ludzkości, ponieważ był największym ze wszystkich urodzonych z kobiet. Ewangelia Mateusza 11:11 mówi: „Nie powstał z tych, którzy rodzą się z kobiet, większy od Jana Chrzciciela”. Jan Chrzciciel był sługą Bożym, o którym prorokowano od czasów Starego Testamentu w Księdze Malachiasza: Oto poślę wam Eliasza proroka, zanim przyjdzie ten wielki i straszny dzień PANA” (Księga Malachiasza 4:5). Jan Chrzciciel był właśnie tym Eliaszem, którego Bóg obiecał wysłać.
Dlaczego Bóg nazwał Jana Chrzciciela Eliaszem? Eliasz był prorokiem, który zwrócił serca Izraelitów z powrotem ku Bogu. W tamtym czasie lud Izraela oddawał cześć Baalowi jako swojemu Bogu, ale Eliasz wyraźnie pokazał im, kto jest prawdziwym Bogiem, czy był to Baal, czy Bóg Jehowa. Był prorokiem, który swoją wiarą i ofiarą pokazał ludowi Izraela, kto naprawdę jest Bogiem żywym, a tym samym poprowadził tych, którzy oddawali cześć bożkom, z powrotem do prawdziwego Boga. Dlatego pod koniec Starego Testamentu Bóg obiecał: „Oto poślę wam Eliasza”. Ponieważ wszyscy ludzie, którzy zostali stworzeni na obraz i podobieństwo Boga, byli na złej drodze bałwochwalstwa i kultu demonów, Bóg powiedział, że wyśle im Swojego sługę, który przyprowadzi ich z powrotem do Boga. Tym, który w ten sposób przyjdzie, jest Jan Chrzciciel.
W Ewangelii Mateusza 11:13-14 napisano: “Bo wszyscy Prorocy i Prawo prorokowali aż do Jana. A jeśli chcecie to przyjąć, on jest Eliaszem, który miał przyjść.” Ten Eliasz, który miał przyjść, to właśnie Jan Chrzciciel. W wersetach 11-12 napisano: “Zaprawdę powiadam wam: Nie powstał z tych, którzy rodzą się z kobiet, większy od Jana Chrzciciela. Ale ten, kto jest najmniejszy w królestwie niebieskim, jest większy niż on. A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i gwałtownicy je zdobywają.”
Więc kiedy jest napisane, że „nie powstał z tych, którzy rodzą się z kobiet, większy od Jana Chrzciciela”, oznacza to, że Bóg wywyższył Jana Chrzciciela jako reprezentanta całej ludzkości. Bóg sprawił, że Jan Chrzciciel urodził się na tej ziemi sześć miesięcy przed narodzinami Jezusa. I jego przygotował Bóg jako ostatniego proroka i kapłana Starego Testamentu. Dlatego jako Najwyższy Kapłan ziemi, Jan Chrzciciel ochrzcił Jezusa Chrystusa i w ten sposób złożył na Niego wszystkie grzechy ludzkości. Innymi słowy, powodem, dla którego Jan Chrzciciel ochrzcił Jezusa, było złożenie na Niego wszystkich grzechów świata. Powodem, dla którego Jezus Chrystus został ochrzczony przez Jana Chrzciciela, było wzięcie na Siebie wszystkich grzechów ludzkości przez Swój chrzest.
Dlatego Jezus powiedział w Ewangelii Mateusza 3:15: „Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość.”. Ponieważ wszelka sprawiedliwość mogła się spełnić tylko wtedy, gdy Jezus przyjął chrzest od Jana Chrzciciela, aby wziąć wszystkie grzechy świata, Jezus powiedział, że to się godzi.
Tym Samym Nasz Pan Zbawił Grzeszników Tą Metodą
Chrzest, który Jezus przyjął od Jana, jest tym samym, co nałożenie rąk w Starym Testamencie. Innymi słowy, było to nałożenie rąk przed ołtarzem całopalenia w czasach Starego Testamentu, aby złożyć czyjeś grzechy na ofiarę. Przychodząc na tę ziemię i przyjmując chrzest, Jezus Chrystus wypełnił obietnicę nałożenia rąk - obietnicę dawaną za każdym razem, gdy składano codzienne ofiary, w których grzesznicy składali swoje grzechy na ofiarę, wkładając ręce na jej głowę i obietnice dawaną kiedykolwiek coroczną ofiarą składaną dziesiątego dnia siódmego miesiąca, w dniu wielkiego przebłagania, podczas którego Najwyższy Kapłan przekazywał roczną wartość grzechów wszystkich Izraelitów na ofiarę, kładąc ręce na jej głowie.
Podobnie jak nałożenie rąk Starego Testamentu, Jezus przyjął na Siebie wszystkie grzechy świata, przyjąwszy chrzest, zmył wszystkie te grzechy, a ponieważ wziął na Siebie wszystkie grzechy ludzkości, poniósł potępienie za te grzechy zamiast nas i został złożony w ofierze. W ten sposób Jezus Chrystus mógł stać się prawdziwym Bogiem naszego zbawienia.
W związku z tym, musimy naprawdę przyznać, że musieliśmy stawić czoła naszej pewnej śmierci z powodu naszych grzechów i zostania potępionym, ponieważ nie byliśmy w stanie tego uniknąć. Musimy to wiedzieć i czuć. I musimy zdać sobie sprawę, że Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel, zbawił nas, przyszedł na tę ziemię i został złożony w ofierze za nas - to znaczy poprzez Swoje dzieła zbawienia, Swój chrzest, ukrzyżowanie i zmartwychwstanie, Jezus Chrystus zmył nas ze wszystkich naszych grzechów, i całkowicie zbawił nas od nich. Musimy również wierzyć, że Jezus dał nam dar zbawienia, że wypełnił nasze zbawienie i dał nam to pełne zbawienie jako dar dla nas. Jezus wypełnił wszelką sprawiedliwość, także gdy tylko wierzymy i akceptujemy to, na pewno zostaniemy zbawieni.
Abyśmy to zrozumieli, wejście dziedzińca Przybytku zostało utkane z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru. Jest to również powód, dla którego jako pierwszy ujrzymy ołtarz całopalenia, jeśli otworzymy i wejdziemy do wejścia dziedzińca Przybytku. Dary składane na ołtarzu całopalenia były także zapowiedzią metody zbawienia, przez którą Jezus Chrystus nas zbawił. Ofiary, które składano na ołtarzu całopalenia, musiały przyjąć na siebie winy grzeszników przez nałożenie rąk i wykrwawić się na śmierć zamiast grzeszników. Krew ofiary została następnie nałożona na rogi ołtarza, a resztę wylewano na ziemię. Następnie ofiarowali na ołtarzu mięso i tłuszcz ze zwierząt jako całopalenie. To była metoda składania Bogu ofiar. Wszystkie te cechy ofiarowania są dokładnie takie same, jak metoda, dzięki której Jezus Chrystus stał się naszym Zbawicielem. Innymi słowy, Bóg pokazał nam przez ofiary w Starym Testamencie, że Jezus Chrystus przyjdzie na tę ziemię i zbawi nas w ten sposób.
Bez wątpienia, ręce grzeszników musiały zostać nałożone na zwierzęta ofiarne, składane na ołtarzu całopalenia. Dlatego Przybytek mówi nam o ewangelii wody i Ducha. Przychodząc na tę ziemię, Jezus Chrystus został ochrzczony, aby wziąć na Siebie grzechy ludzkości. Chrzest, który Chrystus przyjął, aby stać się ofiarą za wszystkich grzeszników świata przed Bogiem Ojcem, jest odbiciem zbawienia.
Poprzez Przybytek, możemy teraz mieć wyraźną wiarę. Tak jak ofiara przyjęła grzechy ludu Izraela w Dniu Przebłagania poprzez nałożenie rąk Najwyższego Kapłana i tak jak musiała zostać złożona w ofierze zamiast nich, ponieważ wszystkie ich grzechy zostały złożone na nią (Księga Kapłańska 16), Jezus Chrystus przyszedł na tę ziemię, aby wziąć na Siebie nasze grzechy i stać się naszą własną ofiarą za te grzechy, rzeczywiście stał się naszą ofiarą i tym samym zbawił nas od wszystkich naszych grzechów i potępienia. Możemy teraz całkowicie wierzyć w to zbawienie miłości. Wierząc w tę prawdę, możemy podziękować Bogu i spłacić nasz dług za to zbawienie miłości, które nam dał.
Bez względu na to, jak bardzo ktoś zna Przybytek, jeśli nie wierzy, cała ta wiedza jest bezużyteczna. W związku z tym musimy zdać sobie sprawę, a także uwierzyć, jak ważny jest naprawdę chrzest Jezusa Chrystusa. Przybytek miał trzy wejścia, z których wszystkie były utkane z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru. Ludzie mogą inaczej opisać każde wejście Przybytku z powodu swojej ignorancji.
W układzie nici, jako pierwsza została wpleciona nić błękitna, a następnie nić purpurowa, karmazynowa i skręcony bisior. Tylko przez takie wykonanie wejścia, można je właściwie opisać jako prawdziwe wejście Przybytku, ponieważ dokładnie tak nakazał Izraelitom zbudować je w czasach Starego Testamentu.
Istniał powód, dla którego wejścia musiały być wykonane w ten sposób. Bez względu na to, jak Jezus Chrystus narodził się na tej ziemi jako Zbawiciel ludzkości w ciele człowieka i przez ciało Maryi Dziewicy, gdyby nie został ochrzczony, aby przede wszystkim wziąć na Siebie nasze grzechy, nie mógłby stać się naszym prawdziwym Zbawicielem. Gdyby nie został ochrzczony, nie mógłby zostać ukrzyżowany i umrzeć na Krzyżu. W związku z tym błękitna nić musiała zostać wpleciona jako pierwsza, a jej względne znaczenie było również krytyczne.
W Co Powinniśmy Wierzyć?
Dlatego powinniśmy uwierzyć w Jezusa Chrystusa, który zbawił nas od naszych grzechów. Możemy naprawdę narodzić się ponownie, tylko jeśli wierzymy w zbawienie, które dał nam Syn Boży, Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel. Wierząc w Syna Bożego jako w Boga naszego zbawienia i w prawdę, że On przyszedł na tę ziemię, wziął na Siebie za jednym razem, wszystkie nasze grzechy w czasie chrztu i poniósł nasze potępienie na Krzyżu, wszyscy możemy otrzymać prawdziwe zbawienie.
Jezus Chrystus nie mógł wziąć na Siebie naszych grzechów w żaden inny sposób, jak tylko przez Swój chrzest, tylko zabierając nasze grzechy tą dokładną metodą, mógł iść na Krzyż, przelać Swoją krew i na nim umrzeć. Pomimo tego, że jest Synem Bożym, i że przyszedł na tę ziemię jako nasz Zbawiciel, gdyby Jezus nie wziął na Siebie naszych grzechów przez Swój chrzest, nigdy nie otrzymalibyśmy zbawienia na tym świecie.
Dlatego ważne jest dla was, abyście szczegółowo studiowali biblijne dowody, aby ostatecznie przekonać się, że wasze grzechy już są zmyte.
Przypuśćmy, że zadłużyliście się na dużą sumę pieniędzy. Wtedy ktoś mówi wam: “Nie martw się; Ja spłacę cały dług zamiast ciebie. Nie musisz się martwić; Rozwiążę ten problem.” Ilekroć go spotykasz, znowu mówi wam: “Czyż nie powiedziałem, abyś się nie martwił? Przecież powiedziałem ci, że zadbam o to!” Załóżmy dalej, że ta osoba nawet się złości i pyta, dlaczego mu nie wierzysz. Nawet jeśli ta osoba mówi ci codziennie: “Całkiem spłaciłem twój dług; po prostu zaufaj mi”, ale naprawdę nie spłaciła waszego długu, to czy możecie uwolnić się od tego długu, po prostu wierząc tej osobie? Oczywiście, że nie!
Bez względu na to, jak pewnie ci powie: „Jeśli mi ufasz, cały twój dług zostanie spłacony”, jeśli w rzeczywistości go nie spłacił, wtedy twój dług pozostaje taki, jaki jest, a ta osoba tylko cię oszukuje. Więc pytasz go raz po raz: „Więc spłaciłeś mój dług?” Następnie powtarza ci wielokrotnie: „Dlaczego tak wątpisz? Po prostu zaufaj mi bezwarunkowo! Mówiłem ci, że spłaciłem cały twój dług. Wystarczy mi tylko uwierzyć, a mimo to jesteś taki podejrzliwy! Nie bądź taki!”. Więc załóżmy ponownie, że zaufałeś mu całym sercem. Ale bez względu na to, jak bardzo mu wierzyłeś, jeśli tak naprawdę nie spłacił twojego długu, to wszystkie jego słowa są kłamstwem.
Właśnie Taka Jest Wiara Dzisiejszych Chrześcijan
Dzisiejsi chrześcijanie mówią: “Jezus zbawił was, przelewając Swoją drogocenną krew na Krzyżu. Poniósł tam całe potępienie za grzech. Właśnie w ten sposób zbawił was.” Wielu pastorów podobnie głosi swoim parafianom. Kiedy ktoś z parafian wstaje i mówi im: „Ale ja nadal jestem grzeszny”, odpowiadają: “Masz słabą wiarę. Po prostu uwierz! Właśnie twój brak wiary jest grzechem!”. „Ja, naprawdę chcę uwierzyć. Ale nie wiem, dlaczego nie mogę uwierzyć”. „Nie wiem, dlaczego nadal jestem grzeszny, nawet jeśli wierzę. Ja naprawdę wierzę”. „Nie masz silnej wiary. Musisz jeszcze silniej wierzyć. Pójdź w góry i próbuj pościć, wzmacniać swoją wiarę, odmów jedzenia”. „Ale czy nie mogę uwierzyć, nie odmawiając jedzenia?” „Nie, musisz spróbować uwierzyć za pomocą postu.”
Wielu dzisiejszych pastorów rozkazuje wam wierzyć, ale nie może rozwiązać problemu waszych grzechów i tylko karci was za małą wiarę. Ze swej strony próbujecie uwierzyć, jednak albo bardzo ciężko wam to zrobić albo naprawdę wierzycie ślepo, ale problem waszych grzechów nadal pozostaje. Co tu jest nie tak? Jak możemy to wyjaśnić? Ludzie nie mogą mieć prawdziwej i silnej wiary, ponieważ nie wiedzą, że Jezus Chrystus wziął na Siebie wszystkie ich grzechy w czasie chrztu. Dzieje się tak, ponieważ wierzą w złudzenia, dzięki którym nie mogą rozwiązać problemu swoich grzechów, bez względu na to, jak bardzo wierzą.
Czy wiara przychodzi po prostu poprzez bezwarunkową wiarę bez wyraźnych dowodów? Oczywiście, że nie! Pełna wiara przyjdzie do was, jeśli tylko poznacie i uwierzycie w to, jak naprawdę został rozwiązany problem grzechów. “Choć wątpiłem w Ciebie, jest oczywiste, Ty już rozwiązałeś problem moich grzechów. Ja po prostu nie mogę nie uwierzyć w Twoje zbawienie, przecież to zbawienie jest tak oczywiste. Dziękuję za to, że Ty rozwiązałeś mój problem”. Innymi słowy, najpierw możemy mieć wątpliwości, ale wobec tego, że świadectwa naszego zbawienia są tak oczywiste, że już nie możemy wątpić. Jezus pokazał nam ewangelię wody i Ducha jako znak, i świadectwo naszego zbawienia. “ Spłaciłem w ten sposób twój dług”. Tylko patrząc na to świadectwo, które pokazuje nam, że wszystkie nasze długi zostały całkiem spłacone, możemy mieć prawdziwą wiarę.
Nawet jeśli otwarcie wyznajemy, że wierzymy w Boga, mówimy, że Jezus Chrystus, Sam Bóg, jest naszym Zbawicielem, i twierdzimy, że wierzymy w Zbawiciela, nie możemy wierzyć, jeśli nie mamy świadectwa tego, że On zbawił nas, że nasze grzechy zostały zmyte. Innymi słowy, nie możemy mieć mocnego przekonania, jeśli nie zobaczymy świadectwa pełnej spłaty długu naszych grzechów. Może się wydać, że ludzie, którzy wierzą, nie widząc tego świadectwa, mają silną wiarę, ale naprawdę ich wiara jest po prostu ślepa. To jedynie fanatyczna wiara.
Czy Uważacie, że Fanatyczna Wiara to Dobra Wiara?
Co pomyślelibyście, gdyby pastor z fanatyczną wiarą wymagał takiego samego fanatyzmu od innych? “Uwierzcie! Przyjmijcie ogień! Ogień, ogień, ogień! Duch Święty, podobny do ognia, napełni nas ogniem! Wierzę, że Pan pobłogosławi wszystkich was! Ja wierzę, że On da wam wszystkim bogactwo! Wierzę, że On pobłogosławi wam! Wierzę, że On wyleczy was!” Kiedy pastor pokazuje taki show, w uszu słuchaczy zaczyna dzwonić, a ich serca biją coraz szybciej. Dzięki najwyższej jakości nagłośnieniu, kiedy zaczyna krzyczeć: “Ogień, ogień, ogień”, serca słuchaczy zaczynają drżeć od potężnego dźwięku jego głosu. Wtedy oni przepełniają się emocjami, jakoby naprawdę otrzymali silną wiarę i wzywają: “Przyjdź, Panie Jezu! Przyjdź, Duchu Święty!”
Właśnie wtedy pastor jeszcze silniej wzbudza emocje słuchaczy, mówiąc: “Pomódlmy się. Ja wierzę, że Duch Święty teraz zstępuje i napełnia wszystkich nas”. Dalej grają radosne hymny i ludzie podnoszą ręce do góry, szaleją od podniecenia, a wybuch emocjonalny dociera kulminacji. Właśnie wtedy pastor powiada: “Złóżmy nasze ofiary. Tego wieczoru Bóg chce otrzymać od was osobliwą ofiarę. Dajcie Bogu osobliwą ofiarę.”
Przytłoczeni emocjami ludzie opróżniają swoje kieszenie. Ten fałszywy pastor przygotował już ogromną ambonę, wystarczająco wielką, aby zebrać wszystkie ofiarowane pieniądze, umieścił z przodu dziesiątki tac. Kiedy zaczynają grać radosne hymny i serca ludzi przepełniają się radością, on posyła do parafian, ochotników, którzy noszą te tace na ofiary.
Kłamiąc, że więcej ofiar oznacza większe błogosławieństwo, i wzbudzając emocje ludzi, tacy fałszywi pastorzy zmuszają ich do przelania łez, i otwierania portfeli. Pragną zmusić parafian do oddania swoich pieniędzy, nawet nie zdając sobie sprawy z tego co robią, dlatego odbierają im umysł i świadomość, i napełniają ich emocjami. To nie jest Słowo Boże i nawet nie kazanie, a jest to fanatyczny, i ślepy stan, graniczący z oszustwem. W ten sposób pastorzy, których wiara jest fanatyczna, pobudzają ludzkie emocje do osiągnięcia własnych, ukrytych celów.
Wiedząc, że Chrystus wziął na Siebie nasze grzechy przez Swój chrzest, i wierząc w to, że Jezus Chrystus jest naszym Zbawicielem, nie zachwiejemy się, a będziemy mieć pokój. Jedynym źródłem naszego pokoju jest to, że Jezus wziął na Siebie nasze grzechy przez Swój chrzest i został ukrzyżowany. Myśląc o tym, że Jezus, Sam Bóg, wziął na Siebie nasze grzechy przez Swój chrzest i umarł, aby zapłacić cenę tych grzechów, jesteśmy niezmiernie wdzięczni, a nasze serca są pełne wielkiej radości. Ta spokojna radość w naszych sercach jest o wiele większa niż cokolwiek innego w tym świecie; żadne romantyczne spotkanie, żaden kosztowny brylant tego świata, nie może pocieszyć nas bardziej, niż ta prawda.
Natomiast, emocjonalna inspiracja fanatyków trwa niedługo. Choć tego natchnienia może wystarczyć na jakiś czas, kiedy codziennie grzeszą i gromadzą hańbę tych grzechów, to zaczynają chować swoje twarze ze wstydu. “Kiedy Jezus poniósł nasze potępienie i umarł za nas na Krzyżu, dlaczego wciąż grzeszę codziennie?” Dlatego tracą twarz i już nie mają tego natchnienia; co więcej, z powodu swego wstydu, nie mogą nawet stanąć przed Bogiem.
Oto dlaczego Bóg pokazał nam ołtarz całopalenia. Ofiara na ołtarzu całopalenia według systemu ofiarnego – to Sam Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel. Dlatego ołtarz całopalenia pokazuje, że Jezus przyszedł na tę ziemię i naprawdę zbawił za jednym razem, wszystkich nas, przez błękitną, purpurową, i karmazynową nić oraz skręcony bisior. Bóg pokazał nam ten ołtarz całopalenia i chce, abyśmy zostali zbawieni poprzez wiarę w prawdę.
Co Musimy Robić w Tej Epoce?
Jest wiele rzeczy, które my, narodzeni ponownie, powinniśmy robić w tej epoce. W pierwszej kolejności powinniśmy głosić ewangelię wody i Ducha po całym świecie. Powinniśmy rozpowszechniać prawdę wśród tych, którzy wciąż nie znają tej prawdy błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru, i dlatego powinniśmy pomóc im się ocalić od kary ognia piekielnego. Dlaczego? Dlatego, że wielu ludzi idzie za Jezusem, nawet nie uświadamiając sobie i nie wierząc w ewangelię wody i Ducha, która objawia się w Przybytku.
Aby rozpowszechniać tę prawdę, trzeba wykonać jeszcze wiele rzeczy. Powinniśmy wydawać nasze książki, które rozsyłane są po całym świecie; przekładać, korygować i redagować je przed publikowaniem, dostarczać potrzebne fundusze dla publikacji i rozsyłania do państw całego świata; dlatego naprawdę jest wiele rzeczy, które trzeba wykonać.
Otóż, patrząc na naszych współpracowników i kapłanów, widzimy, że wszyscy oni naprawdę są bardzo zajęci. Wszyscy święci i pracownicy Kościoła Bożego są naprawdę bardzo zajęci tą misją, dlatego dla nich, ten czas jest fizycznie ciężki. Mówi się, że uczestnicy maratonu w pewnym momencie na dystansie 42195 m są tak wycieńczeni, że nawet nie są pewni, czy biegną, czy robią coś całkiem innego. Krótko mówiąc, nadzwyczajne wycieńczenie osłabia także i myślenie. Być może, właśnie teraz osiągnęliśmy taki punkt w naszym biegu z ewangelią. Życie dla ewangelii jest podobne do biegu na wielkim dystansie bez zatrzymania się, podobnie jak uczestnicy maratonu. Ponieważ nasz bieg do ewangelii musi trwać aż do dnia przyjścia naszego Pana, wszyscy napotykamy trudności
Ale ponieważ nasz Pan jest w nas, mamy ewangelię wody i Ducha oraz wierzymy w to, że Pan zbawił nas błękitną, purpurową i karmazynową nicią oraz skręconym bisiorem, i wierzymy w tę oczywistą prawdę, dlatego wszyscy możemy odnowić swoje siły. Jezus darował nam zbawienie i dlatego otrzymaliśmy ten dar. Otóż trudności naszego ciała nie mogą nas niepokoić. Przeciwnie, im trudniej wiedzie się sprawiedliwym, tym więcej siły znajdują. Ja naprawdę dziękuję Panu.
Duchowo, w naszych sercach, myślach i naszym otoczeniu, możemy odczuć nową siłę, którą dał nam Chrystus, oraz że On jest z nami. Odczuwając, że Jezus pomaga nam i podtrzymuje nas, oraz że On jest z nami, jeszcze bardziej Mu dziękujemy. Tak, apostoł Paweł także powiedział: “Wszystko mogę w Chrystusie, który mnie umacnia” (List do Filipian 4:13). Dlatego każdego dnia wyznajemy, że nie możemy nic zrobić, jeśli Pan nie daje nam siły. Jezus Chrystus nie tylko przyjął chrzest dla nas, ale także złożył Siebie w ofierze za nas, został ukrzyżowany, przyjął własną śmierć, zmartwychwstał i w taki sposób został naszym prawdziwym Zbawicielem. Ilekroć patrzymy na ołtarz całopalenia, przypominamy sobie tę prawdę.
Ołtarz całopalenia był wykonany z drzewa akacjowego, a zewnątrz i wewnątrz pokryty grubą warstwą miedzi. Miał on wysokość około 1,35 m, a jego kratę, siatkę z miedzi, umieszczono w pobliżu jej środka, na wysokości około 68 cm. Mięso ofiar kładziono na tym ruszcie i palono.
Ilekroć patrzymy na ołtarz całopalenia, musimy widzieć siebie takimi, jakimi jesteśmy. Powinniśmy również widzieć, że Jezus Chrystus wziął na Siebie nasze grzechy w czasie chrztu, oraz że poniósł wszelkie potępienie za nasze grzechy, przelewając Swoją krew na Krzyżu. Naprawdę nie możemy uniknąć śmierci i kary przed Bogiem za nasze grzechy. Za nasze grzechy, musielibyśmy umrzeć i zostać na zawsze przeklęci. Ale Jezus Chrystus przyszedł na tę ziemię jako wieczna ofiara przebłagania, przyjął chrzest i umarł dla nas jako ofiara Starego Testamentu, dlatego wszyscy zostaliśmy zbawieni.
Żywe zwierzę ofiarne może wyglądać uroczo i milutko, ale jest bardzo okropne, kiedy przelewa krew i umiera, kiedy jego gardło podrzynają, po przekazaniu mu grzechów przez nałożenie rąk! To, że my, zasłużyliśmy na taką okropną śmierć, uniknęliśmy tej kary, naprawdę jest wielkim błogosławieństwem. To błogosławieństwo było możliwe, ponieważ Pan darował nam zbawienie. Jak ta prawda objawiła się nam w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconym bisiorze, Jezus Chrystus przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka, zbawił nas przez Swój chrzest i krew na Krzyżu, i w taki sposób dał nam prawdziwy dar zbawienia. Bóg dał nam dar zbawienia, czy wy wierzycie w to w waszych sercach? Czy wierzycie w ten dar zbawienia, w miłość Jezusa? Wszyscy musimy mieć tę wiarę.
Patrząc na ołtarz całopalenia, powinniśmy uświadomić sobie, że Jezus Chrystus zbawił nas w ten sposób. Został ofiarowany w ten sposób, aby dać nam dar zbawienia. Podobnie jak ludzie kładli ręce na ofiarę, a potem przelewali jej krew, tak Jezus dał nam nasze zbawienie, cierpiąc taki ból. Właśnie tak On zbawił nas od naszych grzechów. Powinniśmy uświadomić sobie to, całym sercem uwierzyć przed Bogiem i dziękować Mu z całego serca.
Bóg chce, abyśmy przez wiarę otrzymali dar i miłość zbawienia, które nam dał. Chce, abyśmy całym sercem uwierzyli w zbawienie przez chrzest i krew na Krzyżu, które On spełnił, przychodząc przez wodę i Ducha. Mam nadzieję, że wszyscy wierzycie w miłość naszego Pana w swoich sercach i prawdziwie przyjmiecie do nich, Jego dar zbawienia. Czy naprawdę przyjmujecie do serca tę prawdę?
Kto Został w Ten Sposób Poświęcony za Ciebie?
Jednego razu zobaczyłem ulotkę z takimi słowami: “Kto dla was umrze? Kto z tych, kogo dziś spotkaliście, pocieszył was? Jezus Chrystus został ofiarą zamiast was. Czy wasze serce nie jest tym pocieszone?”. Kto naprawdę zabierze wasze grzechy, przyjmując chrzest i umierając na Krzyżu zamiast was, aby zmyć wasze grzechy? Kto przeleje całą swoją krew i umrze, aby darować wam swoją miłość? Kto kiedykolwiek przyniesie taką ofiarę dla was? Czy wasi krewni? Czy wasze dzieci? Czy wasi rodzice?
Nikt z nich! Tylko Sam Bóg, który stworzył was. Aby zbawić was od waszych grzechów, ten Bóg przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka, przyjął chrzest, aby wziąć wasze grzechy na Siebie, został ukrzyżowany i przelał Swoją krew, aby ponieść karę za wasze grzechy, został waszym prawdziwym Zbawicielem, zmartwychwstał i żyje teraz, i dał wam dar Swego zbawienia, i miłości. Czy chcecie przyjąć to zbawienie miłości do waszych serc? Czy naprawdę całym sercem wierzycie?
Każdy, kto uwierzy, przyjmie Pana, a każdy, kto przyjmie Go, zostanie zbawiony. Przyjąć Go oznacza otrzymać miłość zbawienia, którą Chrystus dał nam. Teraz jesteśmy zbawieni właśnie dzięki wierze naszego serca w tę miłość, w to przebaczenie grzechów, w to zmycie grzechów i kary za grzechy. To jest wiara, która pozwala otrzymać dar zbawienia.
Wszystko w Przybytku objawia nam Jezusa Chrystusa. Bóg nie wymaga od nas żadnej ofiary. On chce od nas tylko wiary naszego serca w Jego dar zbawienia. “Aby darować wam zbawienie, przyszedłem na tę ziemię. Podobnie jak ofiara Starego Testamentu, przyjąłem wszystkie wasze grzechy, złożone na Mnie przez nałożenie rąk i tak jak ta ofiara, przyjąłem potworną karę za wasze grzechy zamiast was. Właśnie tak was zbawiłem.” Oto co Bóg mówi nam przez Przybytek.
Bóg naprawdę zbawił nas, pokochał nas i darował nam doskonałe zbawienie, jednakże jeśli my nie wierzymy, to wszystko jest daremne. Aby zupa była słona, trzeba ją najpierw posolić; podobnie, jeśli nie wierzymy całym sercem, to nawet Jego doskonałe zbawienie staje się całkiem daremne. Jeśli my nie dziękujemy szczerze za ewangelię wody i Ducha oraz nie przyjmujemy jej do serca, to ofiara Jezusa staje się daremna.
Zbawienie może być twoje tylko wtedy, gdy wiesz, jaką ofiarę i miłość dał ci Jezus, Bóg Zbawiciel, gdy przyjmiecie je do serca, i gdy dziękujecie Mu za to. Jeśli nie przyjmiecie do serca Chrystusowego daru doskonałego zbawienia, a tylko rozumiecie je w swojej głowie, to staje się całkiem daremne.
Wszystko, co musisz zrobić, to po prostu zrozumieć
Nie ma znaczenia, ile zupa gotuje się na kuchence; jeśli tylko myślicie sobie, że macie zamiar dodać soli, a mimo to nie zrobicie tego, wasza zupa nigdy nie będzie słona. Możecie zostać zbawieni tylko wtedy, gdy przyjmiecie do serca i uwierzycie, że nasz Pan zbawił was od waszych grzechów, przyjmując chrzest i ofiarowując się za nas, tak jak ofiara na ołtarzu całopalenia. Kiedy Bóg daje wam dar zbawienia, przyjmijcie go z wdzięcznością. Kiedy Chrystus mówi nam, że całkowicie nas zbawił, po prostu uwierzcie w to.
Czy miłość Boża do was jest połowiczna? Oczywiście, że nie! Miłość Chrystusa jest doskonała. Innymi słowy, nasz Pan zbawił nas całkowicie i doskonale. Doskonale wziął na Siebie nasze grzechy przez Swój chrzest i na pewno umarł na Krzyżu, nie możemy mieć żadnych wątpliwości co do tej miłości. On doskonale zbawił nas i darował nam zbawienie. Wszyscy musimy przyjąć ten dar zbawienia, który dał nam Bóg.
Załóżmy na chwilę, że trzymam bardzo cenną biżuterię wykonaną z najcenniejszych klejnotów. Jeśli dam ją wam, wy po prostu instynktownie ją weźmiecie. Nieprawdaż? Jak prosto i łatwo jest wziąć ją? Aby mieć tę biżuterię na własność, powinniście tylko wyciągnąć ręce i wziąć ją. I to wszystko.
Gdybyście po prostu otworzyli swoje serca i przekazali wszystkie wasze grzechy Jezusowi w czasie Jego chrztu, to moglibyście łatwo otrzymać przebaczenie waszych grzechów, i wypełnić wasze puste serca prawdą. W ten sposób Pan powiedział, że da nam zbawienie jako bezpłatny dar. Zbawienie może być wasze, po prostu wyciągnijcie rękę i chwyćcie je.
Otrzymaliśmy zbawienie jako dar, nie płacąc za nie ani grosza. A Bóg serdecznie daje ten dar każdemu, kto chce go otrzymać, dlatego błogosławieni są ci, którzy z wdzięcznością przyjęli ten dar. Ci, którzy z radością przyjmują miłość Bożą, ubrali się w Jego miłość i kochają tego dawcę, gdyż przyjmując ten dar, podobają się Jego sercu. Przyjęcie tego daru jest słuszne. Tylko wtedy, gdy przyjmiesz dar doskonałego zbawienia, który dał ci Bóg, ten prawdziwy dar zbawienia może być twój. Jeśli nie przyjmiesz tego do swoich serc, to dar zbawienia nigdy nie będzie twój, bez względu na to, jak bardzo się starasz.
Ja także otrzymałem dar zbawienia. “O! W ten sposób, Pan przyjął dla mnie chrzest. Poprzez Swój chrzest, poniósł karę za wszystkie moje grzechy. Ostatecznie został ochrzczony ze względu na mnie. Dziękuję, Panie!” Oto w co uwierzyłem. Dlatego teraz jestem bezgrzeszny. Otrzymałem doskonałe przebaczenie grzechów. Jeśli wy także chcecie otrzymać to przebaczenie grzechów i zbawić się, to przyjmijcie je już teraz.
Od tamtej pory cały czas myślę o tym darze zbawienia. Nawet teraz, myśląc o nim znowu, uświadamiam sobie, że mogę tylko dziękować Panu za moje zbawienie. Ta miłość zbawienia jest w moim sercu, dlatego nigdy nie mogę zapomnieć o niej. Kiedy po raz pierwszy otrzymałem przebaczenie grzechów przez przyjęcie i wiarę w ewangelię wody i Ducha, w prawdę, która objawia się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconym bisiorze, byłem nieskończenie wdzięczny Bogu. I nawet teraz, po kilku latach, wciąż mam to samo wdzięczne serce i codziennie się odnawiam.
Jezus bez wątpienia przyszedł na tę ziemię, aby zbawić mnie, przyjął chrzest, aby wziąć wszystkie moje grzechy na Siebie i umarł na Krzyżu, aby ponieść karę za moje grzechy. Kiedy uświadomiłem sobie, że to wszystko się stało dla mnie, od razu przyjąłem tę prawdę i uczyniłem ją własną. Cały czas zdaję sobie sprawę, że była to najlepsza rzecz, jaką kiedykolwiek zrobiłem w całym moim życiu, najmądrzejszy i najsprytniejszy akt ze wszystkich. Dlatego wierzę, że Pan naprawdę kocha mnie i dba o mnie, a także wierzę i wyznaję, że On zrobił to wszystko, ponieważ pokochał mnie. “Panie, ja szczerze dziękuję Ci. Jak Ty pokochałeś mnie, tak ja kocham Cię”. Takie wyznanie jest wielką radością dla narodzonych ponownie.
Miłość naszego Pana jest zawsze niezmienna. Jego miłość do nas nigdy się nie zmienia, tak samo nasza miłość do Niego nie może się zmienić. Czasami, kiedy cierpimy i napotykamy trudności, nasze serca mogą zbłądzić, i możemy nawet chcieć zapomnieć, i zdradzić tę miłość. Ale nawet jeśli przytłacza nas ból, a nasza świadomość nie słucha się nas, i nawet kiedy nam jest nadzwyczajnie ciężko, Bóg jednak podtrzymuje nas, aby nasze serca nigdy nie zapominały o Jego miłości.
Bóg wiecznie nas kocha. Nasz Pan przyszedł na tę ziemię jako stworzenie dla naszego dobra, ponieważ umiłował nas aż do własnej śmierci. Otóż proszę was, uwierzcie w tę miłość Bożą do was. I przyjmijcie ją do serca. Czy wierzycie teraz?
Dziękuję Panu za to, że tą miłością dał nam doskonałe zbawienie od wszystkich grzechów.