En raison du COVID-19 et l'interruption du service postal international,
nous avonssuspendutemporairementnotre "service gratuit de livres imprimés".
nous avonssuspendutemporairementnotre "service gratuit de livres imprimés".
Au vu de cette situation, nous ne sommes pas en mesure de vous envoyer les livres actuellement.
Priez que cette pandémie cesse rapidement et que le service postal reprenne.
Priez que cette pandémie cesse rapidement et que le service postal reprenne.
Θέμα 8: Το Άγιο Πνεύμα
[8-9] Το ευαγγέλιο του βαπτίσματός Του που μας καθάρισε (Εφεσίους 2:14-22)
(Εφεσίους 2:14-22)
«Διότι αυτός είναι η ειρήνη ημών, όστις έκαμε τα δύο εν και έλυσε το μεσότοιχον του φραγμού, καταργήσας την έχθραν εν τη σαρκί αυτού, τον νόμον των εντολών των εν τοις διατάγμασι, διά να κτίση εις εαυτόν τους δύο εις ένα νέον άνθρωπον, φέρων ειρήνην, και να συνδιαλλάξη αμφοτέρους εις εν σώμα προς τον Θεόν διά του σταυρού, θανατώσας δι’ αυτού την έχθραν. Και ελθών εκήρυξεν ευαγγέλιον ειρήνης εις εσάς τους μακράν και εις τους πλησίον, διότι δι’ αυτού έχομεν αμφότεροι την είσοδον προς τον Πατέρα δι’ ενός Πνεύματος. Άρα λοιπόν δεν είσθε πλέον ξένοι και πάροικοι αλλά συμπολίται των αγίων και οικείοι του Θεού, εποικοδομηθέντες επί το θεμέλιον των αποστόλων και προφητών, όντος ακρογωνιαίου λίθου αυτού του Ιησού Χριστού· εν τω οποίω πάσα η οικοδομή συναρμολογουμένη αυξάνεται εις ναόν άγιον εν Κυρίω· εν τω οποίω και σεις συνοικοδομείσθε εις κατοικητήριον του Θεού διά του Πνεύματος.»
Τι έχει αποξενώσει τον άνθρωπο από τον Θεό;
Η αμαρτία του.
Η αμαρτία του.
Το υιοθετημένο παιδί εξαιτίας της φτώχειας
Έχει περάσει μισός αιώνας από το τέλος του κορεατικού πολέμου. Αλλά αυτός άφησε τεράστιες πληγές στον κορεατικό λαό. Στο τέλος του κορεατικού πολέμου πολλά μικρά παιδιά υιοθετήθηκαν σε ξένες χώρες. Αν και οι δυνάμεις του ΟΗΕ ήρθαν στην Κορέα και μας βοήθησαν πάρα πολύ εκείνη την εποχή, πολλά παιδιά έμειναν ορφανά από πατέρα όταν έφυγαν οι στρατιώτες.
Πολλοί από τους στρατιώτες του ΟΗΕ που είχαν εδώ συζύγους και παιδιά, άφησαν πίσω τις οικογένειές τους όταν επέστρεψαν στην πατρίδα τους. Πολλά από αυτά τα παιδιά τότε εγκαταλείφθηκαν σε ορφανοτροφεία από τις μητέρες τους και έπειτα στάλθηκαν για υιοθεσία μακριά σε ξένες χώρες. Ήταν πραγματικά πολύ τυχερά αυτά τα παιδιά, που μπόρεσαν να βρουν θετούς γονείς και να μεγαλώσουν πολύ καλά.
Αυτά τα υιοθετημένα παιδιά καθώς μεγάλωναν συνειδητοποίησαν ότι έμοιαζαν πολύ διαφορετικά από τους γονείς τους και τους γείτονές τους, και έμαθαν ότι υιοθετήθηκαν από μια μακρινή χώρα ονομαζόμενη Κορέα. «Γιατί με εγκατέλειψαν οι γονείς μου; Με έστειλαν μακριά σ’ αυτή την χώρα επειδή με μισούσαν;» Με τα παιδικά τους μυαλά, τα παιδιά αυτά δε μπορούσαν να καταλάβουν τι ακριβώς είχε συμβεί.
Η περιέργεια και η έχθρα τους προς τους πραγματικούς γονείς τους άρχισαν να αυξάνουν παράλληλα με μια επιθυμία να τους συναντήσουν. «Αναρωτιέμαι αν μου μοιάζουν οι γονείς μου. Πώς μπόρεσαν να με εγκαταλείψουν; Το έκαναν επειδή με μίσησαν; Όχι, προφανώς υπήρξε κάποιος λόγος γι’ αυτό». Πιθανώς είχαν πολλές παρανοήσεις και μερικές φορές ακόμη αισθάνονταν μεγάλη έχθρα. Και άλλες φορές πιθανώς αποφάσισαν να μην σκέφτονται άλλο γι’ αυτό. Πριν ακόμα το αντιληφθούν, ο χρόνος είχε περάσει και τα παιδιά μεγάλωσαν και έγιναν ενήλικες. Παντρεύτηκαν, έκαναν παιδιά και δημιούργησαν δικές τους οικογένειες.
Ενδιαφέρθηκα γι’ αυτά τα παιδιά μέσω ενός προγράμματος σε ένα από τα τοπικά τηλεοπτικά δίκτυα. Σ’ αυτό το πρόγραμμα ένας δημοσιογράφος της τηλεόρασης πήρε συνέντευξη από μια γυναίκα που υιοθετήθηκε και τώρα ζει στη Γερμανία. Αυτή η γυναίκα ήταν ηλικίας 20 ετών εκείνη την εποχή και σπούδαζε θεολογία. Στην αρχή η γυναίκα αυτή προσπάθησε πάρα πολύ να αποφύγει τους δημοσιογράφους, επειδή δεν ήθελε κανένας άλλος να μάθει ότι ήταν υιοθετημένη. Ο δημοσιογράφος την έπεισε να καταλάβει ότι αν δεχόταν να δώσει μια συνέντευξη θα βοηθούσε το ρεύμα υιοθεσιών σε ξένες χώρες. Η γυναίκα συμφώνησε.
Μια από τις ερωτήσεις του δημοσιογράφου ήταν, «Τι θα λέγατε αν μπορούσατε να συναντήσετε τους πραγματικούς σας γονείς; Ποια είναι η μεγαλύτερη περιέργειά σας;» Η γυναίκα απάντησε, «Απλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έπρεπε να με δώσουν για υιοθεσία. Θέλω να τους ρωτήσω αν με μισούσαν». Η φυσική της μητέρα είδε τη συνέντευξη της γυναίκας στην τηλεόραση, ήρθε σε επαφή με το σταθμό και είπε ότι ήθελε να συναντήσει την κόρη της. Έτσι, οι δύο γυναίκες συναντήθηκαν.
Η μητέρα πήγε πολύ νωρίς στο αεροδρόμιο και περίμενε την άφιξη της κόρης της. Όταν η νέα γυναίκα φάνηκε στην έξοδο, η μητέρα της μπόρεσε μόνο να στέκεται εκεί και να κλαίει.
Αυτοί οι δύο άνθρωποι δεν είχαν συναντηθεί ποτέ πρόσωπο με πρόσωπο. Την πρώτη φορά που η μητέρα είδε την μεγαλωμένη κόρη της ήταν όταν εμφανίστηκε στην τηλεόραση. Ακόμα κι αν μιλούσαν διαφορετικές γλώσσες, μπορούσαν να μιλήσουν με τις καρδιές τους και με τις συναισθηματικές ματιές που αντάλλαξαν. Άγγιξαν η μία το πρόσωπο της άλλης ενώ η μητέρα ζητούσε συγχώρεση γι’ αυτό, που είχε κάνει. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να κλαίει και να επαναλαμβάνει ότι λυπόταν πολύ.
Η μητέρα πήρε την κόρη στο σπίτι της και έφαγαν μαζί. Φυσικά, η κόρη μιλούσε μόνο γερμανικά και η μητέρα μόνο κορεατικά γι’ αυτό δε μπορούσαν να επικοινωνήσουν προφορικά. Αλλά με κάποιο τρόπο το γεγονός ότι ήταν μητέρα και κόρη, τους επέτρεψε να συνεννοούνται. Είχαν πολλές σιωπηλές συνομιλίες και εκφράζονταν με χειρονομίες, αγγίζοντας η μία το πρόσωπο της άλλης και μιλώντας με τα μάτια τους και τις καρδιές τους.
Ως την ώρα της επιστροφής της στη Γερμανία, η κόρη ήξερε ότι η φυσική της μητέρα την αγαπούσε. Οι ίδιοι δημοσιογράφοι που είχαν πραγματοποιήσει την προηγούμενη συνέντευξη μίλησαν μαζί της άλλη μια φορά πριν από την αναχώρησή της. «Δεν υπήρχε ανάγκη να ρωτήσω γιατί η μητέρα μου με είχε δώσει για υιοθεσία. Η μητέρα μου είναι φτωχή ακόμα και τώρα. Οι πλούσιοι άνθρωποι σ’ αυτή την χώρα είναι τόσο πλούσιοι που οδηγούν αυτοκίνητα εισαγωγής αλλά η μητέρα μου ζει ακόμα στη φτώχεια». Είπε επίσης, «Ακόμα κι αν δεν έκανα στη μητέρα μου την ερώτηση και δεν πήρα απάντηση από αυτήν, μπορούσα να δω ότι με έστειλε μακριά για να με σώσει από την φτώχεια. Για αυτό τον λόγο δεν αισθάνθηκα την ανάγκη να της κάνω αυτή την ερώτηση και όλες οι αμφιβολίες και η έχθρα τώρα έχουν φύγει».
Οι άνθρωποι αποξενώνονται από τον Θεό λόγω της αμαρτίας που υπάρχει στις καρδιές τους
Γιατί αποξενωθήκαμε από τον Θεό, και γιατί δε μπορούμε να πλησιάσουμε σ’ Αυτόν; Η γυναίκα που δόθηκε για υιοθεσία, έμαθε ότι η φυσική της μητέρα την έστειλε μακριά για να την σώσει από την φτώχεια. Είναι το ίδιο αληθινό για τον Θεό; Ο Θεός μας δημιούργησε σύμφωνα με την εικόνα Του. Τι θα μπορούσε να μας χωρίσει από Αυτόν; Η απάντηση είναι ότι ο Σατανάς έβαλε σε πειρασμό τον άνθρωπο για να διαπράξει αμαρτία και η αμαρτία τον χώρισε από τον Θεό.
Αρχικά ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο σύμφωνα με την εικόνα Του και αγάπησε πολύ τη δημιουργία Του. Οι άνθρωποι έγιναν το αντικείμενο της αγάπης του Θεού και είχαν περισσότερη τιμή από οποιοδήποτε άλλο δημιούργημα. Ωστόσο, ένας πεσμένος άγγελος που ονομάζεται Σατανάς, εργάστηκε για να αποξενώσει τον άνθρωπο από τον Θεό. Ο Σατανάς έβαλε σε πειρασμό τον άνθρωπο για να μην πιστέψει στους λόγους του Θεού, και τον έκανε να φάει τον καρπό του δέντρου της γνώσης του καλού και του κακού.
Έτσι ο άνθρωπος χωρίστηκε από τον Θεό εξαιτίας της αμαρτίας του. Ο άνθρωπος ήταν ανυπάκουος στον Θεό. Ο άνθρωπος δεν έφαγε τον καρπό του δέντρου της ζωής, που δίνει αιώνια ζωή και που ο Θεός του επέτρεψε, αλλά αντίθετα έφαγε τον απαγορευμένο καρπό που του έδωσε γνώση του καλού και του κακού. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο άνθρωπος χωρίστηκε από τον Θεό.
Ο άνθρωπος που αρχικά ήταν το αντικείμενο της αγάπης του Θεού, παράκουσε και χωρίστηκε από Αυτόν από υπεροψία. Εξαιτίας της αμαρτίας που ήρθε να κατοικήσει στην καρδιά του, ο άνθρωπος αποξενώθηκε τελικά από τον Θεό. Μετά από αυτό ο άνθρωπος έζησε χωριστά από τον Θεό για πολύ καιρό και όμως παραπονιέται, «Γιατί ο Θεός μας εγκατέλειψε αφότου μας έπλασε; Γιατί επέτρεψε να πράξουμε την αμαρτία; Γιατί μας στέλνει στον άδη αφού μας έκανε τόσο αδύναμους; Θα ήταν καλύτερο αν δεν μας είχε πλάσει από την αρχή». Πριν αναγεννηθούμε ζούσαμε κι εμείς με πολλές ερωτήσεις, καθώς επίσης και περιέργεια, αμφιβολίες και έχθρα.
Όταν είδα την υιοθετημένη γυναίκα στο τηλεοπτικό πρόγραμμα, αναγνώρισα ότι η σχέση μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι όπως η σχέση που είχε εκείνη με την πραγματική της μητέρα. Καμία δοκιμασία, παρανόηση, πληγή ή αμαρτία δε μπορούσε να χωρίσει τον άνθρωπο από τον Θεό κάτω από οποιεσδήποτε περιστάσεις. Επίσης, μπόρεσα να καταλάβω ότι ακόμα κι αν η σχέση μεταξύ Θεού και ανθρώπου είναι βασισμένη στην αγάπη, ήταν ακόμα δυνατό να εμφανιστούν παρανοήσεις.
Ακριβώς όπως η μητέρα δεν έστειλε την κόρη της μακριά από έχθρα, έτσι ο Θεός χωρίστηκε από τον άνθρωπο όχι από έχθρα αλλά εξαιτίας της αμαρτίας. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον Θεό να μισεί τον άνθρωπο και κανένας λόγος για τον άνθρωπο να μισεί τον Θεό. Αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Ο λόγος που ο άνθρωπος παραμένει χωρισμένος από τον Θεό είναι ότι έγινε αμαρτωλός όταν ενέδωσε στην πονηριά του Σατανά.
Ο Θεός μας έχει αγκαλιάσει μέσω του Ιησού
«Τώρα όμως διά του Ιησού Χριστού σεις οι ποτέ όντες μακράν εγείνετε πλησίον διά του αίματος του Χριστού. Διότι αυτός είναι η ειρήνη ημών, όστις έκαμε τα δύο εν και έλυσε το μεσότοιχον του φραγμού, καταργήσας την έχθραν εν τη σαρκί αυτού, τον νόμον των εντολών των εν τοις διατάγμασι, διά να κτίση εις εαυτόν τους δύο εις ένα νέον άνθρωπον, φέρων ειρήνην» (Εφεσ. 2:13-15). Ο Κύριος βαπτίστηκε από τον Ιωάννη και αφαίρεσε όλες τις αμαρτίες του κόσμου για να καταργηθεί ο νόμος των εντολών. Έχυσε έπειτα το αίμα Του στον Σταυρό για να σωθεί ο άνθρωπος από τις αμαρτίες του και να μπορέσει να γίνει δεκτός από τον Θεό. Ο Θεός έχει αγκαλιάσει τώρα όσους καθαρίστηκαν από Αυτόν.
Έχετε φανταστεί ποτέ έναν κόσμο χωρίς νερό; Πριν από λίγο καιρό συμμετείχα σε μια βιβλική συνάθροιση στην πόλη Inchon, ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια στην Κορέα, όπου το νερό της βρύσης δεν έτρεχε εκείνη την εποχή για μερικές ημέρες και σκέφτηκα, «Οι άνθρωποι δε μπορούν να ζήσουν χωρίς νερό».
Αν ο Θεός άφηνε αυτό τον κόσμο χωρίς νερό για έναν μήνα, θα ήταν αδύνατο να ζήσουμε στις πόλεις λόγω της δυσοσμίας, της βρομιάς και της φοβερής δίψας. Πρέπει να καταλάβουμε την αξία του νερού, που μας έδωσε ο Θεός. Ακριβώς όπως το νερό είναι μια απόλυτη ανάγκη για τους ανθρώπους, το βάπτισμα που έλαβε ο Ιησούς από τον Ιωάννη στον ποταμό Ιορδάνη είναι εξίσου αναπόφευκτο.
Αν ο Ιησούς δεν είχε έρθει σ’ αυτό τον κόσμο για να βαπτιστεί από τον Ιωάννη, πώς θα μπορούσαν να λάβουν την άφεση των αμαρτιών οι πιστοί στον Ιησού; Ακριβώς όπως οι άνθρωποι δε μπορούν να ζήσουν χωρίς νερό, καθένας σ’ αυτό τον κόσμο θα είχε πεθάνει από την αμαρτία του αν ο Ιωάννης δεν είχε βαφτίσει τον Ιησού.
Ωστόσο, καθώς το βάπτισμα του Ιησού αφαίρεσε όλες τις αμαρτίες μας, μπορούμε τώρα να αισθανθούμε σίγουροι γνωρίζοντας ότι οι καρδιές μας έχουν καθαριστεί και έχουμε ευλογηθεί με τη σωτηρία. Το βάπτισμα του Ιησού είναι κρίσιμο για την πίστη μας. Επιπλέον, το βάπτισμά Του είναι απολύτως αναγκαίο για μας, για να λάβουμε την ενοίκηση του Αγίου Πνεύματος.
Ο Πέτρος, ένας από τους μαθητές του Ιησού είπε, «Του οποίου αντίτυπον ον το βάπτισμα, σώζει και ημάς την σήμερον, ουχί αποβολή της ακαθαρσίας της σαρκός, αλλά μαρτυρία της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν, διά της αναστάσεως του Ιησού Χριστού» (Α΄ Πέτρ. 3:21). Η δήλωση του Πέτρου λέει ότι ο Ιησούς βαπτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και έχυσε το αίμα Του για να μας σώσει από τις αμαρτίες μας. Το βάπτισμα του Ιησού, που έπλυνε όλες τις αμαρτίες του κόσμου, είναι το αληθινό ευαγγέλιο.
Ας εξετάσουμε τώρα την περικοπή για το χάλκινο νιπτήρα που αναφέρεται στην Έξοδο 30:17-21, «Και ελάλησε Κύριος προς τον Μωϋσήν, λέγων, Και θέλεις κάμει νιπτήρα χάλκινον και την βάσιν αυτού χαλκίνην, διά να νίπτωνται και θέλεις θέσει αυτόν μεταξύ της σκηνής του μαρτυρίου και του θυσιαστηρίου και θέλεις βάλει ύδωρ εις αυτόν· και θέλουσι νίπτει ο Ααρών και οι υιοί αυτού τας χείρας αυτών και τους πόδας αυτών εξ αυτού· Όταν εισέρχωνται εις την σκηνήν του μαρτυρίου, θέλουσι νίπτεσθαι με ύδωρ, διά να μη αποθάνωσιν· ή όταν πλησιάζωσιν εις το θυσιαστήριον διά να λειτουργήσωσι, διά να καύσωσι θυσίαν γινομένην διά πυρός εις τον Κύριον· τότε θέλουσι νίπτει τας χείρας αυτών και τους πόδας αυτών, διά να μη αποθάνωσι και τούτο θέλει είσθαι νόμος παντοτεινός εις αυτούς, εις αυτόν και εις το σπέρμα αυτού εις τας γενεάς αυτών»
Στη Σκηνή του Μαρτυρίου υπήρχε ένας χάλκινος νιπτήρας, που ήταν τοποθετημένος μεταξύ της σκηνής της συνάξεως και του θυσιαστηρίου, και που περιείχε νερό για πλύσιμο. Αν αυτός ο νιπτήρας δεν ήταν στη Σκηνή του Μαρτυρίου, πόσο βρόμικοι θα ήταν οι ιερείς που πρόσφεραν τις θυσίες.
Πόσο πολύ αίμα και ακαθαρσία θα λέρωνε τους ιερείς που πρόσφεραν καθημερινά τόσες θυσίες για τον λαό και έβαζαν τα χέρια τους στα θύματα των προσφορών για αμαρτία και έπειτα τα σκότωναν; Αν δεν υπήρχε ο νιπτήρας στη Σκηνή του Μαρτυρίου, ο ιερέας θα είχε γίνει πολύ ακάθαρτος.
Γι’ αυτό, ο Θεός προετοίμασε γι’ αυτούς το νιπτήρα, ώστε να μπορούν να Τον πλησιάζουν με καθαρά χέρια. Οι αμαρτωλοί μεταβίβαζαν τις αμαρτίες τους τοποθετώντας τα χέρια τους στο κεφάλι του θύματος της προσφοράς για αμαρτία και έπειτα ο ιερέας το θυσίαζε στον Θεό εξ ονόματός τους. Ο Θεός προετοίμασε το χάλκινο νιπτήρα έτσι ώστε οι ιερείς να μπορούν να μπαίνουν στα άγια, και να μπορούν να πλυθούν με το νερό για να μην πεθαίνουν. Ούτε ένας ιερέας δε θα μπορούσε να μπει στα άγια λερωμένος με το αίμα ενός ζώου. Γι’ αυτό, οι ιερείς για να πλησιάσουν στον Θεό όταν πρόσφεραν τις θυσίες για τους ανθρώπους, έπλεναν όλη την ακαθαρσία με το νερό στο νιπτήρα.
Το βάπτισμα του Ιησού έπλυνε όλες τις αμαρτίες του κόσμου
Με το βάπτισμα του Ιησού από τον Ιωάννη στον ποταμό Ιορδάνη, όλες οι αμαρτίες του κόσμου μεταβιβάστηκαν σ’ Αυτόν. Και η πλήρης βύθισή Του στο νερό συμβόλισε τον θάνατό Του και η άνοδός από το νερό αντιπροσώπευσε την ανάστασή Του. Με άλλα λόγια, ο Ιησούς βαπτίστηκε από τον Ιωάννη για να πάρει όλη την αμαρτία του κόσμου, και πέθανε στον Σταυρό για να πληρώσει την ποινή της αμαρτίας. Ο θάνατός Του έγινε για να πληρώσει την ποινή για τις αμαρτίες μας και η ανάστασή Του μας έδωσε την αιώνια ζωή.
Αν δεν πιστεύαμε ότι ο Ιησούς αφαίρεσε όλες τις αμαρτίες μας μέσω του βαπτίσματός Του, οι καρδιές μας θα ήταν γεμάτες αμαρτία. Σε τέτοια περίπτωση, πώς μπορούμε να πλησιάσουμε στον Θεό; Το ευαγγέλιο της άφεσης των αμαρτιών δεν είναι διδασκαλία ενός δόγματος αλλά η αλήθεια του Θεού.
Δε μπορούμε να ζήσουμε την πίστη μας χωρίς τέλεια γνώση, με άλλα λόγια, δε μπορούμε να υπερνικήσουμε τον κόσμο αν πραγματικά δεν ενδιαφερόμαστε αν ο Ιησούς βαφτίστηκε από τον Ιωάννη. Ακριβώς όπως όλα τα ζωντανά όντα έχουν ανάγκη το νερό για να διατηρήσουν τη ζωή τους, εμείς χρειαζόμαστε την άφεση των αμαρτιών και το νερό του βαπτίσματος του Ιησού για να ζήσουμε με πίστη και να μπούμε στη Βασιλεία των Ουρανών. Ο Ιησούς έπρεπε να βαπτιστεί, να πεθάνει στον Σταυρό και να αναστηθεί για να μας σώσει από τις αμαρτίες μας. Αυτό είναι το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, που πρέπει να πιστέψουμε με όλη μας την καρδιά.
Αν και ο Ιησούς πέθανε στον Σταυρό, όμως δεν είχε κάνει τίποτα για να αξίζει τέτοια τιμωρία. Ήρθε σ’ αυτό τον κόσμο για να πλύνει τις αμαρτίες μας, βαφτίστηκε σε ηλικία 30 ετών και έγινε Σωτήρας μας με τον θάνατό Του στον Σταυρό σε ηλικία 33 ετών. Ο Θεός θέλησε να κάνει τους ανθρώπους παιδιά Του, ανεξάρτητα από το πόσο εύθραυστοι και αμαρτωλοί ήταν. Γι’ αυτό βαπτίστηκε ο Ιησούς. Ο Θεός μας έδωσε την άφεση των αμαρτιών και το δώρο του Αγίου Πνεύματος την ίδια στιγμή.
«Εάν τις δεν γεννηθή άνωθεν, δεν δύναται να ίδη ούτε να εισέλθη στην βασιλείαν του Θεού» (Ιωάν. 3:3-5). Πρέπει να μάθετε και να πιστέψετε ότι ο Ιησούς βαφτίστηκε για να πλυθούν όλες οι αμαρτίες μας. Ακόμα κι αν κάποιος είναι αναγεννημένος Χριστιανός, αν δεν στοχαστεί την αλήθεια ότι ο Ιησούς Χριστός αφαίρεσε όλες τις αμαρτίες του κόσμου με το βάπτισμά Του, η καρδιά του σύντομα θα λερωθεί. Επειδή είμαστε υλικά όντα, είμαστε επιρρεπείς να λερωθούμε από την αμαρτία ακόμη και καθημερινά. Γι’ αυτό, πρέπει πάντα να ζούμε με πίστη, συλλογιζόμενοι το βάπτισμα του Ιησού, το αίμα Του και την ανάστασή Του. Αυτή η πίστη θα μας στηρίζει ως την ημέρα που θα μπούμε στη Βασιλεία των Ουρανών.
Ο Ιησούς δεν είχε άλλη επιλογή παρά να βαφτιστεί και να πεθάνει για τις αμαρτίες μας, έτσι πρέπει να πιστέψουμε ότι με αυτόν τον τρόπο Αυτός μας έφερε τη σωτηρία. Δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο που πρέπει να κάνουμε εμείς, από το να πιστέψουμε σ’ αυτό το όμορφο ευαγγέλιο για να ελευθερωθούμε από όλες τις αμαρτίες του κόσμου.
Ευχαριστούμε τον Κύριο, που μας έδωσε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Το μεγαλύτερο δώρο που μας έδωσε ο Θεός ήταν να στείλει τον μονογενή Υιό Του για να μας σώσει από όλες τις αμαρτίες μας μέσω του βαπτίσματός Του και του αίματός Του.
Ο λόγος που δε μπορούσαμε να πλησιάσουμε στον Θεό και αναγκαστήκαμε να ζήσουμε μακριά Του, ήταν ότι είχαμε αμαρτία στις καρδιές μας. Ο Ιησούς βαφτίστηκε από τον Ιωάννη για να αφαιρέσει όλες τις αμαρτίες του κόσμου και πέθανε στον Σταυρό για να γκρεμίσει τον τοίχο που χώριζε τον Θεό από τον άνθρωπο. Η σχέση μεταξύ Θεού και ανθρώπου αποκαταστάθηκε με το βάπτισμα και το αίμα Του. Τον ευχαριστούμε για αυτά τα δώρα. Η αγάπη των φυσικών γονέων προς το παιδί τους είναι μεγάλη αλλά είναι ασύγκριτη απέναντι στην αγάπη του Θεού, με την οποία ο Ιησούς έσωσε εμάς τους αμαρτωλούς.
Το βάπτισμα και το αίμα του Ιησού είναι και τα δύο σημαντικά. Αν δεν υπήρχε νερό σ’ αυτό τον κόσμο, θα ζούσε κανένα ον; Χωρίς το βάπτισμα του Ιησού, δε θα υπήρχε κανένας χωρίς αμαρτία στην καρδιά του. Αν ο Ιησούς δεν βαφτιζόταν και αν δεν είχε πεθάνει στον Σταυρό, κανένας δε θα είχε λάβει την άφεση των αμαρτιών. Ευτυχώς, ο Ιησούς βαφτίστηκε και έκανε την υπέρτατη θυσία για μας. Ακόμα κι αν είμαστε ελλιπείς και ατελείς, μπορούμε να λάβουμε το Άγιο Πνεύμα με πίστη στο βάπτισμά Του και στο αίμα στον Σταυρό.
Οι άνθρωποι που πιστεύουν στο βάπτισμα και τον θάνατο του Ιησού Χριστού στον Σταυρό, μπορούν να πλησιάζουν στον Θεό, να προσεύχονται και να Τον δοξάζουν. Μπορούμε τώρα να δοξάζουμε τον Κύριο και να Τον λατρεύουμε επειδή έχουμε γίνει παιδιά Του. Αυτό είναι η χάρη και η ευλογία του Θεού. Το ευαγγέλιο του βαπτίσματος του Ιησού και του αίματός Του στον Σταυρό είναι αληθινά θαυμάσιο. Μπορούμε όλοι να λάβουμε τη σωτηρία και την ενοίκηση του Αγίου Πνεύματος με πίστη σ’ αυτό το όμορφο ευαγγέλιο.
Copyright © 2021 by The New Life Mission