Search

Sermons

مضمون 10: مُکاشفہ(مُکاشفہ دی کتاب اُتے تفسیر)

[19-1باب] قادرِمُطلق دے ہتھوں ہون والی بادشاہی (مُکاشفہ ۱۹: ۱۔۲۱)

قادرِمُطلق دے ہتھوں ہون والی بادشاہی
(مُکاشفہ ۱۹: ۱۔۲۱)
” ایہناں گلّاں دے پِچّھوں مَیں اسمان دے اُتّے جیویں اِک وڈّی جماعت نُوں اُچّی اواز نال ایہہ آکھدیاں سُنیا۔ ہلَّلُویاہ۔ نجات تے جلال تے قُدرت ساڈے خُدا ای دی اے۔کیوں جو اوہدے فیصلے ٹھیک تے دُرست نیں۔ ایس لئی پئی اوس نے اوس وڈّی کسبی دا انصاف کِیتا۔ جِس اپنی حرامکاری نال دُنیا نُوں خراب کِیتا سی۔ تے اوس تُھوں اپنے بندیاں دے لہو دا بدلہ لیا۔فیر دُوجی وار اوہناں آکھیا ہلَّلُویاہ۔ تے اوہدے سڑن دا دُھوں سدا تیکر اُٹھدا رہے گا۔تے چَووی بزُرگاں تے چَوہاں جانداراں ڈِگّ کے خُدا نُوں سجدہ کِیتا جیہڑا تخت اُتّے بَیٹھا ہویا سی۔ تے ایہہ آکھیا پئی آمِین ہلَّلُویاہ۔تے تخت وِچوں ایہہ اواز آئی پئی اوہدے توں ڈرن والیو بندیو نِکّے ہو بھانویں وڈّے تُسی سارے ساڈے خُدا دی وڈیائی کرو۔فیر مَیں وڈّی جماعت جِہی اواز تے زور دے پانی جِہی اواز تے بدّلاں دے گجّن جِہی اواز سُنی پئی ہلَّلُویاہ! ایس لئی پئی خُداوند ساڈا خُدا قادرِ مُطلق بادشاہی کر دا اے۔آؤ اسی خُوشی کریئے۔ تے بڑے خُوش ہویئے تے اوہدی وڈیائی کریئے۔ ایس لئی پئی لیلے دا ویاہ آگیا۔ تے اوہدی وَوہٹی اپنے آپ نُوں تیار کر لیا اے۔تے اوہنوں چمکن والے تے صاف مہِین کتانی کپڑے پان دا اختیار دِتّا گیا اے کیوں جو سُچے کتانی کپڑیاں توں پاک لوکاں دی راستبازی دے کمّ مُراد نیں۔تے اوس مَینُوں آکھیا لِکھ۔ مُبارک نیں اوہ جیہڑے لیلے دے ویاہ دے میل وِچ سَدّے گئے نیں۔ فیر اوس مَینُوں آکھیا پئی ایہہ خُدا دِیاں سَچیاں گلّاں نیں۔تے مَیں اوہنوں سجدہ کرن لئی اوہدیاں پیراں اُتّے ڈِگّا۔ اوس مَینُوں آکھیا خبردار ایہہ نا کر۔ مَیں وی تیرے تے تیرے اوہناں بھراواں دے نال دا بندہ ہاں۔ جِنہاں دے کول یِسُوع دی گواہی اے۔ خُدا نُوں ای سجدہ کر۔کیوں جو یِسُوع دی گواہی نبُوّت دی رُوح اے۔فیر مَیں اسمان نُوں کُھلا ہویا ویکھیا۔ تے کِیہ ویکھنا آں پئی اِک چِٹّا گھوڑا اے۔ تے اوہدے اُتّے اِک سوار اے جیہڑا سَچّا تے برحق اکھواؤندا اے۔ تے اوہ راستی دے نال انصاف تے لڑائی کر دا اے۔تے اوہدیاں اَکھّیاں اَگ دِیاں لاٹاں نیں تے اوہدے سِر اُتّے کِنے سارے تاج نیں۔ تے اوہدا اِک ناں لِکھیا ہویا اے جِہنُوں اوہدے بِناں کوئی ہور نئیں جان دا۔تے اوس ایہو جئے کپڑے پائے ہوئے نیں۔ جِنہاں اُتّے لہو چھِڑکیا ہویا اے۔ تے اوہدا ناں خُدا دا کلام اکھواؤندا اے۔تے اسمان دِیاں فَوجاں چِٹّے گھوڑیاں اُتّے سوار ہو کے تے چِٹّے تے صاف سُچے کتانی کپڑے پا کے اوہدے پِچّھے پِچّھے نیں۔تے قوماں دے مارن لئی اوہدے مُنھ وِچوں اِک تیز تلوار پئی نِکلدی اے۔ تے اوہ لوہے دے ڈنڈے نال اوہناں اُتّے حکُومت کرے گا تے قادرِ مُطلق خُدا دے سخت غضب دی مَے دے حوض وِچ انگور لتاڑے گا۔تے اوہدیاں کپڑیاں تے پٹّ اُتّے ایہہ ناں لِکھیا ہویا اے۔ بادشاہاں دا بادشاہ تے خُداونداں دا خُداوند۔فیر مَیں ہور فرِشتے نُوں سُورج اُتّے کھلوتا ہویا ویکھیا تے اوس اُچّی اُچّی اسمان دے وِچکار سارے اُڈن والیاں پکھیرُواں نُوں آکھیا۔ پئی آؤ خُدا دی وڈّی ضیافت وِچ شریک ہون لئی اکٹّھے ہو جاؤ۔پئی تُسی بادشاہاں دا گوشت تے فوجی سرداراں دا گوشت تے زوراوراں دا گوشت تے گھوڑیاں تے اوہناں دے سواراں دا گوشت تے ساریاں بندیاں دا گوشت کھاؤ بھانویں اَزاد ہون بھانویں غُلام۔ بھانویں نِکّے ہون بھانویں وڈّے۔فیر مَیں اوس پشُو تے زمین دے بادشاہاں تے اوہناں دِیاں فَوجاں نُوں اوس گھوڑے دے سوار تے اوہدی فَوج نال لڑائی کرن لئی اکٹّھا ہویاں ویکھیا۔تے اوہ پشُو تے اوہدے نال اوہ جُھوٹھا نبی پھڑیا گیا۔ جِس اوہدے سامھنے ایہو جئے نِشان وکھائے سن جِنہاں نال اوس پشُو دا ٹھپّہ لین والیاں تے اوہدے بُت دی پُوجا کرن والیاں نُوں بدراہ کر دِتّا سی۔ اوہ دونویں اَگ دی اوس جِھیل وِچ جِیوندے سُٹّے گئے۔ جیہڑی گندھک نال بَلدی اے۔تے باقی اوس گھوڑے دے سوار دی تلوار نال جیہڑی اوہدے مُنھ وِچوں نِکلدی سی قتل کِیتے گئے تے سارے پکھیرُو اوہناں دے گوشت نال رَجّ گئے۔ “
 
 

تفسیر

 
آیت۱: ایہناں گلّاں دے پِچّھوں مَیں اسمان دے اُتّے جیویں اِک وڈّی جماعت نُوں اُچّی اواز نال ایہہ آکھدیاں سُنیا۔ ہلَّلُویاہ۔ نجات تے جلال تے قُدرت ساڈے خُدا ای دی اے۔
ایہہ حوالہ پاک لوکاں دی خُداوند خُدا دی وڈیائی بارے دسدا اے جویں ای اوہناں دا لیلے نال
ویاہ دا دن آؤندا اے۔ ساڈا خُداوند خُدا پاک لوکاں نوں اپنی مکتی تے جلال دے چُکیا اے ، تاں پئی اوہ اوہدیاں چنگیاں کماں دی وڈیائی کر سکن ۔ ایس لئی وَا وِچ چُکے گئے پاک لوک خُداوند خُدادی وڈیائی کردے رہن گے ، ایس لئی پئی اوہناں نوں اوہناں دے سارے پاپاں تے اوہناں دیاں نا بچن والیاں لعنتاں توں چھڈاؤن لئی اوہدا فضل بوہت وڈا اے ۔
اکھر ’’ایلیلُویاہ‘‘ یا ’’ ہلّلُویاہ‘‘ اک مرکب اکھر اے جیہڑا عبرانی دے اکھر ”ہلال“ نال ملدا اے ، جیہدا مطلب وڈیائی اے ، تے ”یاہ“ دا مطلب ”یہوواہ“اے ایس لئی ، ایہدا مطلب ، ”یہوواہ دی وڈیائی ہوئے“ اے ۔ خاص کر کے ، پُرانے عہد نامے دے زبور ۱۱۳ توں ۱۱۸تیکر مثال طور اُتے ”مصر دے ہیلیل،“ اکھواؤندے نیں تے زبور ۱۴۶ تا ۱۵۰تیکر مثال طور نال ”ہیلیل دے زبور“اکھواؤندے نیں ۔
ایہہ ” ہیلیل دے زبور“ ایہو جیہے گیت نیں جیہڑے یہودی لوکاں دا خوشی تے غم وچ ساتھ دے چُکے سن ، اوہناں نوں پریشانی تے دکھاں دے دناں وچ طاقت دیندے ہویاں تے مکتی تے فتح دے دناں وچ خوشی دے گیتاں وانگر گائے گئے سن ۔ ایہہ گیت اودوں وی گائے جاندے سن جد کدی ’’ ہلّلُویاہ‘‘ دی وڈیائی صرف خُدا لئی گائی جاسکدی اے ۔ سبب ایہہ ہیگا اے ایس لئی پئی ایس دنیا اُتے گھلیاں جان والیاں وڈیاں آفتاں دی عدالت، کھری تے ٹھیک اے، تے ایس لئی پئی مکتی ،قدرت تے جلال صرف خُداوند ای دا اے ۔
 
آیت ۲: کیوں جو اوہدے فیصلے ٹھیک تے دُرست نیں۔ ایس لئی پئی اوس نے اوس وڈّی کسبی دا انصاف کِیتا۔ جِس اپنی حرامکاری نال دُنیا نُوں خراب کِیتا سی۔ تے اوس تُھوں اپنے بندیاں دے لہو دا بدلہ لیا۔
یعنی خُداوند خُدا زمین دے سارے دین پرستاں تے سارے پاپیاں اُتے ست پیالیاں دیاں آفتاں ڈوہلن دے سبب پاک لوکاں دا بدلہ لوے گا ، ٹھیک تے خُدا دی کھری عدالت اے ۔ ایس لئی پئی ایس دنیا دے دین پرست خُدا دےبے پاپ تے سچے خادماں دا قتل کر چُکے سن ، اوہ ، بدلے وچ ، خُدا دے ہتھوں سدا دی موت دی لعنت جرن دے حقدار نیں۔
کیہ خُدا دے خادم کدی ایس زمین اُتے دنیا دے دین پرستاں دے ہتھوں مرن دے حقدار بنن
لئی کوئی کم کر چُکے سن؟ بناں شک نئیں؟ پر دنیا دے سارے دین پرست ،خُداوند خُدادے پُتراں نوں مارن دی اپنی حکمتِ عملی وِچ اکٹھے ہوگئے ہون گے ۔ ایسے طرح ، ایہناں قاتلاں اُتے ست پیالیاں دیاں آفتاں نوں ڈوہلنا خُدا داانصاف اے ، جیہڑا خُدا دی راستباز ی نوں وی ظاہر کردا اے ۔
 
آیت ۳: فیر دُوجی وار اوہناں آکھیا ہلَّلُویاہ۔ تے اوہدے سڑن دا دُھوں سدا تیکر اُٹھدا رہے گا۔
پاک لوک وَا وِچ خُداوند خُدادی وڈیائی کردے پئے نیں ایس لئی پئی اوہناں دا یسوع نال ویاہ دا دن ، جیہڑا لیلا بن گیا اے ، ہُن اَپڑ آیا اے ۔
” اوہدے سڑن دا دُھوں سدا تیکر اُٹھدا رہے گا۔ “ ایہہ ایس دنیا توں اُٹھن والے دُھوں نوں یعنی خُدا ولوں ڈوہلیاں گیاں ست پیالیاں دیاں وڈیاں آفتاں دے سبب برباد کیتی ہوئی تے سڑی ہوئی دنیا بارے دسدا اے ۔ ایہہ حوالہ ساڈے اُتے ظاہر کردا اے پئی ایہہ دنیا کدی اپنے کھنڈراں توں نئیں بحال ہووےگی ایس لئی پئی ایہدی برباد ی مار دین والی تے سدا لئی ہوئے گی ۔
 
آیت ۴: تے چَووی بزُرگاں تے چَوہاں جانداراں ڈِگّ کے خُدا نُوں سجدہ کِیتا جیہڑا تخت اُتّے بَیٹھا ہویا سی۔ تے ایہہ آکھیا پئی آمِین ہلَّلُویاہ۔
اصل وچ خُداوند یسوع نال پاک لوکاں دے ویاہ دا دن آن پوہنچیا اے ایہو جیہا جلالی واقعہ اے پئی چووی بزرگ تے اسمان اُتے چار زندہ جاندار اپنے تخت اُتے بیٹھے ہوئے خُداوند خُدا دی بھگتی تے وڈیائی کردے نیں ۔ ایس لئی خُدا دے سارے خادم وَا وِچ خُداوند خُدادی وڈیائی کردے پئے نیں ۔
 
آیت۵: تے تخت وِچوں ایہہ اواز آئی پئی اوہدے توں ڈرن والیو بندیو نِکّے ہو بھانویں وڈّے تُسی سارے ساڈے خُدا دی وڈیائی کرو۔
ایس لئی پئی پاک لوکاں نال لیلے دے ویاہ دا دن سارے خادماں تے پاک لوکاں لئی جیہڑے خُداوند خُدا اُتے ایمان رکھن دے سبب مکتی یافتہ ہو گئے نیں ایناں دسن توں باہر وڈی خوشی دا دن اے ، پئی تخت وچوں نکلن والی اواز اوہناں ساریاں نوں خُدا دی وڈیائی کرن دا حکم دیندی اے ۔ ہُن دے خادماں
تے پاک لوکاں لئی خوشی منان تے خُداوند دی وڈیائی کرن دا ویلا آگیا اے ۔
 
آیت ۶: فیر مَیں وڈّی جماعت جِہی اواز تے زور دے پانی جِہی اواز تے بدّلاں دے گجّن جِہی اواز سُنی پئی ہلَّلُویاہ! ایس لئی پئی خُداوند ساڈا خُدا قادرِ مُطلق بادشاہی کر دا اے۔
ایہہ آیت سانوں دسدی اےپئی جویں خُداوند خُدا دی بادشاہی دا ویلا آگیا اے ، تاں ہُن ایہہ اوہدے پاک لوکاں تے خادماں لئی اوہناں دی سدادی سلامتی ، خوشی تے برکتاں نوں لین دا ویلا اے جیہڑیاں اک دریا وانگر وگدیاں نیں ۔ ایس لئی اوہ خُداوند خُدا دی وڈیائی کردے پئے نیں ۔ پاک لوک وَا وِچ ساڈے خُدا دی وڈیائی کردے پئے نیں ایتھوں تیکر پئی جویں وڈیاں آفتاں ایس زمین اُتے آؤندیاں رہندیاں نیں ایس لئی پئی اوہناں اُتے خُداوند خُداولوں بادشاہی کرن دا ویلا آگیا اے ایس لئی ، ہُن خُدا لئی ، اپنے سارے پاک لوکاں نوں جلال دین دا ویلا اے ۔پاک لوکاں دی وڈیائی دی اواز ایس ویلے گرجن دی اواز تے بوہتے پانیاں دی اواز وانگر اے ۔ اِنج خُداوند دی بادشاہی دے ویاہ دا جشن پاک لوکاں دی سوہنی وڈیائی نال شروع ہوندا اے ۔
 
آیت ۷: آؤ اسی خُوشی کریئے۔ تے بڑے خُوش ہویئے تے اوہدی وڈیائی کریئے۔ ایس لئی پئی لیلے دا ویاہ آگیا۔ تے اوہدی وَوہٹی اپنے آپ نُوں تیار کر لیا اے۔
ہُن یعنی خُدا ولوں گھلیاں گئیاں ست پیالیاں دیاں آفتاں مکدیاں پئیاں نیں ، ایہہ آفت سانوں دسدی اے پئی ساریاں پاک لوکاں لئی خوش ہون تے شادمان ہون دا ویلا آ گیا اے ۔ پاک لوک ایتھے خوش تے شادمان نیں ایس لئی پئی اوہناں کول اپنے خُداوند نال ویاہ کرن تے اوہدی بادشاہی وچ رہن دا دن آگیا اے ۔ پاک لوکاں نال رہن لئی ، ساڈا خُداوند خُدااپنا نواں اسمان تے زمین ، پاک شہر تے ایہدے باغ،تے سارا جلال تے دولت تیارکر چُکیا اے ، تے اوہ صرف اوہناں نوں اڈیکدا پیا اے ۔ ایس ویلے توں اگے ، پاک لوکاں نوں خُداوند نال سدا تیکر بادشاہی کرنی اے ۔
 
آیت ۸: تے اوہنوں چمکن والے تے صاف مہِین کتانی کپڑے پان دا اختیار دِتّا گیا اے کیوں جو سُچے کتانی کپڑیاں توں پاک لوکاں دی راستبازی دے کمّ مُراد نیں۔
خُداوند پاک لوکاں نوں نویں کپڑے دے چُکیا اے ، جیہڑے مہین کتانی کپڑے نال بنے ہوئے نیں ۔ ہر کوئی جیہڑا خُداوند خُدا دی سیوا کردے ہویاں زندگی بسر کردا اے ایہہ کپڑے پائے گا ۔ دوجے اکھراں وچ ، خُدا پاک لوکاں نوں اسمانی کپڑے پواندا اے ۔ ایہہ اسمانی کتانی کپڑے پسینے نال گِلے نئیں ہوندے ۔ ایہہ آیت سانوں دسدی اے پئی ایہہ سچ اے پئی اسیں لیلے دی ووہٹی بن گئے آں ساڈی انسانی کوشش تے پیسے دھیلے لاؤن دے سبب نئیں اے ، سگوں خُداوند خُد ا ولوں دتی گئی پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ساڈے ایمان دے سبب اے ۔
مخالفِ مسیح دے پاؤن والے لال تے ارغوانی کپڑیاں دے خاص مقابلے وچ ، ایہہ مہین کتانی کپڑا کاہناں تے بادشاہاں دے کپڑے بنان لئی ورتیا جان والا مہنگا کتانی کپڑااے ۔ پسینے توں ازاد، ایہہ چِٹا، مہین کتانی کپڑاساڈے اُتے ظاہر کردا اے اوہ لوک جیہڑے خُدا دے فضل تے اوہدے راستبازی دے کپڑے پاندےنیں ہُن اوہدے لوک بن گئے نیں ۔
ایس جملے دے راہیں ،” کیوں جو سُچے کتانی کپڑیاں توں پاک لوکاں دی راستبازی دے کمّ مُراد نیں۔“ ایہدا مطلب اے پئی اوہناں لوکاں نیں جیہڑے خُداوند خُدا ولوں دتے گئے مکتی دے فضل دے راہیں پاک لوک بن گئے ، مخالفِ مسیح تے اوہدے ساتھیاں دے اگے اپنے ایمان دی راکھی کرن لئی اپنی شہادت نال ، خُدا نوں جلال دتا ۔ دوجے اکھراں وچ ، ” راستبازی دے کم “ شریعت دی راستبازی نوں نئیں سگوں اپنے پکے ایمان دی راکھی لئی پاک لوکاں دی شہادت بارے دسدے نیں ۔ ایسے طرح ، اخیری زمانے دی یسوع مسیح دی ساری ووہٹی اوہ شہید لوک نیں جیہڑے ، خُداوند وچ اپنے ایمان دی پاکیزگی دی راکھی لئی، کھلو گئے نیں تے مخالفِ مسیح تے اوہدے ساتھیاں دے خلاف جد پئی ایس زمین اُتے لڑ چُکے سن ۔
شہادت دے ایمان دی تیاری لئی ، سارے پاک لوکاں نوں لازمی وڈے دکھ جرن دے پہلے ساڈھے تِن ورہیاں دے بارے وچ تعلیم پاؤنی چاہی دی اے ، ایس لئی پئی جد ایہہ ساڈھے تِن ورہے مک جان گے ، اوہ بناں شک شہید کیتے جان گے ۔
 
آیت ۹: تے اوس مَینُوں آکھیا لِکھ۔ مُبارک نیں اوہ جیہڑے لیلے دے ویاہ دے میل وِچ سَدّے گئے نیں۔ فیر اوس مَینُوں آکھیا پئی ایہہ خُدا دِیاں سَچیاں گلّاں نیں۔
جد خُدا دیاں آفتاں ایس دنیا وچ مک جان گئیاں ، تاں خُداوند خُدا سارے پاک لوکاں نوں لیلے
دے ویاہ دے میل وچ (خُداوند ولوں بنا ئی گئی تے ہتھاں ہیٹھ بادشاہی وچ )بلائے گا ، تے اوہ اوہناں نوں مسیح دی بادشاہی وچ زندہ رہن دی اجازت دیوے گا ۔ اوہ جیہڑے ایتھے لیلے دے ویاہ دے میل وچ سدے گئے نیں مبارک لوک نیں۔ ساڈا خُدا سانوں دَسّ چُکیا اے پئی اوہ وعدے دا ایہہ کلام پورا کرن وچ ناکام نئیں ہوئے گا ۔ اوہ دن اخیریں آجائے گا جد پاک لوکاں دا خُداوند نال ویاہ ہونا اے ۔ ساڈا خُداوند ایس زمین اُتے اپنی ووہٹی لین لئی واپس آئے گا ، جیہڑی پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھن دے سبب اپنے سارے پاپاں توں پاک ہو گئی اے ۔ تے خُداوند اپنی ووہٹی نال سدا تیکر تے اپنی بادشاہی وچ سدا لئی زندہ رہوے گا ۔
خُداوند نال پاک لوکاں دا میل اودوں مکمل ہوئے گا جد اوہ مسیح دے راہیں چُکے جان گے ، جس ویلے اوہناں نوں نا مکن والا جلال تے ہزار ورہیاں دی بادشاہی انعام وچ لینے نیں ۔ ہیلیلویاہ ! میَں خُداوند خُدا دی وڈیائی تے شکر کردا ہاں جیہڑا سانوں اپنے لوک بنا چُکیا اے ۔
 
آیت۱۰: تے مَیں اوہنوں سجدہ کرن لئی اوہدیاں پیراں اُتّے ڈِگّا۔ اوس مَینُوں آکھیا خبردار ایہہ نا کر۔ مَیں وی تیرے تے تیرے اوہناں بھراواں دے نال دا بندہ ہاں۔ جِنہاں دے کول یِسُوع دی گواہی اے۔ خُدا نُوں ای سجدہ کر۔ کیوں جو یِسُوع دی گواہی نبُوّت دی رُوح اے۔
پاک لوکاں نوں لازمی ایہہ سارا جلال صرف خُداوند خُدانوں دینا چاہی دا اے ۔ اکو جنہوں ساری بھگتی تے پاک لوکاں کولوں وڈیائی کراؤنی اے اکو ساڈا خُدائے ثالوث اے ۔ جملہ ، ” کیوں جو یِسُوع دی گواہی نبُوّت دی رُوح اے۔ “ دا مطلب اے پئی گواہی تے یسوع دی نبُوّت پاک رُوح دے راہیں ملدی اے ۔
 
آیت ۱۱: فیر مَیں اسمان نُوں کُھلا ہویا ویکھیا۔ تے کِیہ ویکھنا آں پئی اِک چِٹّا گھوڑا اے۔ تے اوہدے اُتّے اِک سوار اے جیہڑا سَچّا تے برحق اکھواؤندا اے۔ تے اوہ راستی دے نال انصاف تے لڑائی کر دا اے۔
 جد اخیری زمانہ آئے گا ، ساڈا خُداوند خُدا ، اک چِٹے گھوڑے اُتے سوار ہو کے ، اپنی راستبازی نال
شیطان دے خلاف لڑے گا تے اوہنوں اتھاہ کھڈے تے اگ دی جھیل وچ سُٹن دے راہیں بنھے گا ۔
یہاں ، یسوع مسیح دا ناں ، ”سچا“ تے ’’برحق ‘‘ اے ۔ اکھر ، ”سچا“ مطلب دسدا اے پئی مسیح بھروسے دے لائق اے، ایہہ اوہدی سچیائی تے ایمانداری بارے دسدا اے ، جد پئی اکھر ”برحق“مطلب دسدا اے پئی اوہ جھوٹ توں پاک اے ، ایہہ سانوں دسدا اے پئی مسیح خُدا دی کھری عدالت نال مخالفِ مسیح اُتے فتح پائے گا ۔
 
آیت ۱۲: تے اوہدیاں اَکھّیاں اَگ دِیاں لاٹاں نیں تے اوہدے سِر اُتّے کِنے سارے تاج نیں۔ تے اوہدا اِک ناں لِکھیا ہویا اے جِہنُوں اوہدے بِناں کوئی ہور نئیں جان دا۔
یعنی خُداوند دی اکھیاں” اَگ دِیاں لاٹاں “ نیں سانوں دسدا اے پئی اوہ ساریاں نوں جانچن دی قدرت رکھدا اے ۔ دوجے پاسے ، ” اوہدے سِر اُتّے کِنے سارے تاج نیں۔ “ جملے دا مطلب اے پئی ساڈا خُداوند سدا اوہدے خلاف اپنی جنگ وچ شیطان اُتے فتح پاوندا اے ، ایس لئی پئی اوہ ہر تھاں موجود تے قادرِ مطلق خُدا اے ۔
 
آیت ۱۳: تے اوس ایہو جئے کپڑے پائے ہوئے نیں۔ جِنہاں اُتّے لہو چھِڑکیا ہویا اے۔ تے اوہدا ناں خُدا دا کلام اکھواؤندا اے۔
ساڈا خُداوند اپنے ایہناں ویریاں نوں جانچن دے سبب پاک لوکاں دے ویریاں توں ، جیہڑے اوہدے خلاف کھلو چُکے سن ، پاک لوکاں دا اپنے غضب نال قہر نال بدلہ لوے گا ۔ ایہہ آپ خُداوند یسوع مسیح دے علاوہ کوئی دوجا نئیں ہیگا ۔ بالکل جویں اوہ اپنے کلام وچ وعدہ کر چُکیا سی ، ساڈا خُداوند بنا ں شک اک انسان دے بدن وچ ایس زمین اُتے آیا ، دنیا دے سارے پاپ چُکن لئی یوحنا کولوں بپتسمہ لیا ، تے اوہناں نوں سولی اُتے لے گیا تے سارے لوکاں دے پاپاں نوں مکا دتا ۔
”لہو چھِڑکے ہوئے کپڑے “ایہہ لہو مسیح دے اپنے خون بارے نئیں آکھدا ۔ ایہہ ویریاں دے لہو بارے دسدا اے جیہدیاں خُداوند دے کپڑیاں اُتے چھِٹاں پَے گئیاں جویں ای اوہ اوہناں اُتے اپنے ڈراؤنے غضب دی سزا لیایا تے اوہناں نوں اپنی قدرت دے کماں نا ل لتاڑ دتا ۔
”خُدا دا کلام“ یسوع دے رویے بارے دسدااے ۔ ایس لئی پئی ساڈا خُداوند ہر کم اپنے تگڑے
کلام دے راہیں کردا اے ، اوہدا ناں ”خُدا دا کلام “اے۔
 
آیتاں ۱۴۔۱۶: تے اسمان دِیاں فَوجاں چِٹّے گھوڑیاں اُتّے سوار ہو کے تے چِٹّے تے صاف سُچے کتانی کپڑے پا کے اوہدے پِچّھے پِچّھے نیں۔تے قوماں دے مارن لئی اوہدے مُنھ وِچوں اِک تیز تلوار پئی نِکلدی اے۔ تے اوہ لوہے دے ڈنڈے نال اوہناں اُتّے حکُومت کرے گا تے قادرِ مُطلق خُدا دے سخت غضب دی مَے دے حوض وِچ انگور لتاڑے گا۔تے اوہدیاں کپڑیاں تے پٹّ اُتّے ایہہ ناں لِکھیا ہویا اے۔ بادشاہاں دا بادشاہ تے خُداونداں دا خُداوند۔
خُداوند خُدا دی فوج سدا ، اوہدے جلالی فضل دے کپڑے پاکے ، اوہدے کماں دی سیوا کردی اے ۔
خُدا اپنے مُنھوں نکلن والے کلام نال ایس دنیا دی عدالت کرے گا ۔ ساڈا خُداوند سدااپنے مُنھ دے کلام نال ساڈے نال وعدہ کر چُکیا اے ، تے اوہ سدا ایہناں وعدیاں نوں اپنی قدرت نال پورا کردا اے ۔ اکو جیہڑا دنیا دا انصاف کردا تے شیطان نوں برباد کردا اے یسوع مسیح ، بادشاہاں دابادشاہ تے خُداونداں دا خُداوند اے ۔
 
آیت ۱۷: فیر مَیں ہور فرِشتے نُوں سُورج اُتّے کھلوتا ہویا ویکھیا تے اوس اُچّی اُچّی اسمان دے وِچکار سارے اُڈن والیاں پکھیرُواں نُوں آکھیا۔ پئی آؤ خُدا دی وڈّی ضیافت وِچ شریک ہون لئی اکٹّھے ہو جاؤ۔
ایہہ دنیا ، شیطان تے اوہدے چیلیاں نال ، اخیری یسوع مسیح دے ہتھوں برباد کیتی جائے گی ۔ پاک کلام ایس دنیا دی بربادی نوں خُدا دے وڈے میل وانگر دسدا اے ۔
 
آیت ۱۸: پئی تُسی بادشاہاں دا گوشت تے فوجی سرداراں دا گوشت تے زوراوراں دا گوشت تے گھوڑیاں تے اوہناں دے سواراں دا گوشت تے ساریاں بندیاں دا گوشت کھاؤ بھانویں اَزاد ہون بھانویں غُلام۔ بھانویں نِکّے ہون بھانویں وڈّے۔
ایہہ کلام سانوں دسدا اے پئی ایس لئی پئی ساری دنیا تے ایس وچ ہر اک بندہ خُداوند خُدا دیاں
وڈیاں آفتاں دے زمانے دے سبب موت دے حوالے ہوگئے ہون گےیعنی مک جان گے ، اسمان اُتے اُڈن والے پکھیرُو اوہناں دیاں لاشاں نوں کھان دے سبب اپنے ڈِھڈ بھرن گے ۔ اوہ اِنج کرن گے ایس لئی پئی خُدا ایس دنیا اُتے ست پیالیاں دیاں وڈیاں آفتاں ڈوہل چُکیا ہوئے گا ۔ساڈے خُداوند نے سانوں دسیا ، ”جِتھے کِتھے مُرداراے اوتھے ای گِرجھاں اِکٹھیاں ہون گِیاں۔“(متی۲۴:۲۸)۔اخیری زمانے دی دنیا وچ ، پاپیاں لئی صرف بربادی ، موت تے دوزخ دی سزا ہوئے گی ۔ پر پاک لوکاں لئی ، مسیح دی بادشاہی وچ بادشاہی کرن دی برکت ہوئے گی ۔
 
آیت ۱۹: فیر مَیں اوس پشُو تے زمین دے بادشاہاں تے اوہناں دِیاں فَوجاں نُوں اوس گھوڑے دے سوار تے اوہدی فَوج نال لڑائی کرن لئی اکٹّھا ہویاں ویکھیا۔
اپنے حتمی خاتمے لئی، مخالفِ مسیح ، شیطان دا نوکر، تے اوہدے چیلے خُدا دے خادماں تے اوہدے پاک لوکاں دے خلاف کھلون گے تے اوہناں نوں جِتن دی کوشش کرن گے ۔ پر ایس لئی پئی ساڈا خُداوندبادشاہاں دا بادشاہ اے، اوہ مخالفِ مسیح تے جھوٹے نبی نوں پھڑے گا ، اوہناں نوں اگ دی جھیل وچ سُٹے گا ، تے اوہناں دے ساریاں چیلیاں نوں اپنے کلام دی تلوار نال مکا دیوے گا ۔
 
آیت ۲۰: تے اوہ پشُو تے اوہدے نال اوہ جُھوٹھا نبی پھڑیا گیا۔ جِس اوہدے سامھنے ایہو جئے نِشان وکھائے سن جِنہاں نال اوس پشُو دا ٹھپّہ لین والیاں تے اوہدے بُت دی پُوجا کرن والیاں نُوں بدراہ کر دِتّا سی۔ اوہ دونویں اَگ دی اوس جِھیل وِچ جِیوندے سُٹّے گئے۔ جیہڑی گندھک نال بَلدی اے۔
”پشُو“ ایتھے مخالفِ مسیح بارے دسدا اے ۔ ”جُھوٹھانبی“مخالفِ مسیح دا چیلا اے جیہڑا ، معجزے تے نشان وکھا کے لوکاں نوں سچیائی دے کلام اُتے ایمان نوں بھٹکاؤندا اے ۔ ساڈا خُداوندخُدا ، شیطان ، پشُو (مخالفِ مسیح)،جھوٹے نبی تے شیطان دے چیلیاں نوں برباد کرے گاجنہاں نے مخالفِ مسیح دے بُت دی پوجا کیتی سی تے خُداوند دے خلاف ، پاک لوکاں دے خلاف،تے پانی تے رُوح د ی خوشخبری دے خلاف کھلو چُکے سن ۔
” اَگ دی اوس جِھیل وِچ جِیوندے سُٹّے گئے۔ جیہڑی گندھک نال بَلدی اے۔ “
ایہہ آیت دوزخ بارے دسدی اے ۔ دوزخ اتھاہ کھڈے توں فرق اے ۔ جد پئی اتھاہ کھڈا اوہ تھاں اے جتھے شیطانی طاقتاں عارضی طور نال قید نیں ،تے ”اگ دی جھیل“ اوہناں دی سدا دی سزا دی تھاں اے ۔ خاص کر کے ، اگ تے گندھک سدا پاک کلام وچ خُدا دی سزا تے انصاف دے ہتھیار وانگر ورتے گئے نیں ۔
ایس دنیا دے برباد ہون دےبعدوں ، ساڈا خُداوند پاک لوکا ں نال ایس زمین اُتے واپس آئے گا ، شیطان تے اوہدے چیلیاں نوں پہلوں برباد کرے گا تے فیر مسیح دی بادشاہی نوں کھولے گا ۔ پاک لوک فیر آؤن والے ہزار ورہیاں تیکر مسیح دی بادشاہی وچ خُداوند نال زندہ رہن گے تے بادشاہی کرن گے ۔
 
آیت ۲۱: تے باقی اوس گھوڑے دے سوار دی تلوار نال جیہڑی اوہدے مُنھ وِچوں نِکلدی سی قتل کِیتے گئے تے سارے پکھیرُو اوہناں دے گوشت نال رَجّ گئے۔
ایہہ دنیا ساڈے خُداوند خُدا دے مُنھوں نکلن والے کلام دےراہیں پیدا ہوئی سی ؛ ایسے طرح ، خُدا دے ویری سارے اوہدے مُنھوں نکلن والے سزا دے کلام دے راہیں برباد ہو جان گے ۔ فیر مسیح دی بادشاہی ایس زمین اُتے قیم ہوئے گی ۔ ایس لئی ، پاک لوکاں نوں لازمی مسیح دی بادشاہی اُتے اپنی آس رکھنی چاہی دی اے تے شیطان ، مخالفِ مسیح تے اوہدے چیلیاں دے خلاف لڑن دے راہیں تے اپنی شہادت نوں ایمان نال قبول کرن دے راہیں خُدا نوں جلال دینا چاہی دااے ۔