Search

Khotbah-Khotbah

Temat 11: Przybytek

[11-1] Zbawienie Grzeszników, Które Objawia Się w Przybytku (Księga Wyjścia 27:9-21)

Zbawienie Grzeszników, Które Objawia Się w Przybytku
(Księga Wyjścia 27:9-21)
“Uczynisz też dziedziniec przybytku. Na południu po prawej stronie zasłony dziedzińca będą ze skręconego bisioru o długości stu łokci na jedną stronę. Do tego dwadzieścia słupów i dwadzieścia miedzianych podstawek. Haczyki na słupach i ich klamry będą ze srebra. Podobnie wzdłuż strony północnej będą zasłony o długości stu łokci, do tego dwadzieścia słupów i dwadzieścia miedzianych podstawek. Haczyki na słupach i ich klamry będą ze srebra. A na szerokości dziedzińca od strony zachodniej będą zasłony na pięćdziesiąt łokci, a do tego dziesięć słupów i dziesięć podstawek. Szerokość dziedzińca z przodu, po stronie wschodniej, będzie wynosić pięćdziesiąt łokci. Po jednej stronie wejścia będą zasłony na piętnaście łokci, a do tego trzy słupy i trzy podstawki. Po drugiej stronie będą zasłony na piętnaście łokci, a do tego trzy słupy i trzy podstawki. A do wejścia dziedzińca będzie zasłona na dwadzieścia łokci z błękitnej tkaniny, z purpury i karmazynu oraz skręconego bisioru, haftowana. Do tego cztery słupy i cztery podstawki. Wszystkie słupy dokoła dziedzińca będą miały srebrne klamry. Ich haczyki będą ze srebra, a ich podstawki – z miedzi. Długość dziedzińca będzie wynosić sto łokci, a szerokość – pięćdziesiąt, wszędzie jednakowa, a wysokość – pięć łokci, zasłony będą ze skręconego bisioru, jej podstawki zaś z miedzi. Wszystkie naczynia przybytku do wszelkiej służby w nim i wszystkie jego kołki, i wszystkie kołki dziedzińca będą z miedzi. Rozkażesz synom Izraela, aby przynieśli do ciebie czystą, wytłoczoną oliwę do oświetlenia, aby lampy zawsze się paliły. W Namiocie Zgromadzenia przed zasłoną, za którą jest arka świadectwa, Aaron i jego synowie będą je stawiać przed PANEM od wieczora aż do poranka. Będzie to wieczna ustawa wśród ich potomków dla synów Izraela.”
 
 
Ogrodzenie prostokątnego dziedzińca Przybytku miało długość 100 łokci. W Biblii łokieć jest miarą długości określaną długością części ręki od stawu łokciowego do końca palca, około 45 cm według współczesnego układu miar. Otóż ogrodzenie dziedzińca Przybytku miało długość 100 łokci, czyli około 45 m, a szerokość 50 łokci, czyli około 22,5 m. Takie były rozmiary Domu, w którym Bóg mieszkał wśród ludu Izraela w czasie Starego Testamentu.
 
 
Zewnętrzny Dziedziniec Przybytku Był Otoczony Ogrodzeniem
 
Słupy Dziedzinca Przybytku
Czy kiedyś widzieliście model Przybytku na jakimś obrazie lub rysunku? Ogólnie mówiąc, Przybytek dzielił się na dziedziniec i właśnie Przybytek, Dom Boży. W tym Domu Bożym, w Przybytku, był niewielki element, zwany Świątynią. Świątynia była pokryta czterema różnymi nakryciami: jedno nakrycie było wykonane z skręconego bisioru oraz błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici; inne było z sierści koziej; jeszcze inne ze skór baranich barwionych na czerwono; jeszcze inne nakrycie było ze skór borsuczych.
Ze wschodu dziedzińca Przybytku było jego wejście, wykonane z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru. Wchodząc przez to wejście, zobaczylibyśmy ołtarz całopalenia i kadź. Mijając kadź, zobaczylibyśmy sam Przybytek. Przybytek dzielił się na Miejsce Święte i Miejsce Najświętsze, gdzie była Arka Świadectwa. Ogrodzenie dziedzińca Przybytku było zbudowane z 60 słupów z zasłonami z skręconego bisioru. Sam Przybytek, z drugiej strony, był zbudowany z 48 desek i 9 słupów. Powinniśmy mieć przynajmniej ogólne pojęcie o wyglądzie zewnętrznym Przybytku, po to, aby zrozumieć, co Bóg chce nam powiedzieć poprzez jego format.
Bóg mieszkał wewnątrz Przybytku, zbudowanego z 48 desek. Bóg pokazywał ludowi Izraela Swoją obecność za pomocą słupa dymu nad Przybytkiem w dzień i ognia w nocy. A w Świątyni, gdzie mieszkał Sam Bóg, wszystko napełniała chwała Boża. Wewnątrz Miejsca Świętego był stół chlebów pokładnych, świecznik i ołtarz do kadzenia, a wewnątrz Miejsca Najświętszego była Arka Świadectwa i przebłagalnia. To były miejsca zakazane dla zwykłego ludu Izraela; tylko kapłani i Najwyższy Kapłan, mogli tam wejść według systemu Przybytku. Napisano: “A odkąd zostało to tak urządzone, do pierwszej części przybytku zawsze wchodzą kapłani pełniący służbę Bożą; Do drugiej zaś raz w roku tylko sam najwyższy kapłan, i to nie bez krwi, którą ofiaruje za siebie i za grzechy niewiedzy ludu” (List do Hebrajczyków 9:6-7). Ten urywek mówi nam, że w dzisiejszych czasach, tylko ci, którzy mają złotą wiarę w ewangelię wody i Ducha, mogą żyć z Bogiem, służąc Mu.
Co oznacza chleb na stole chlebów pokładnych? Oznacza Słowo Boże. Cóż więc oznacza ołtarz do kadzenia? Oznacza modlitwę. Wewnątrz Miejsca Najświętszego były Arka Świadectwa i przebłagalnia, wykonana ze szczerego złota, która była położona nad Arką. A nad nią, Cheruby miały rozpostarte skrzydła, zakrywając przebłagalnię swoimi skrzydłami i były zwrócone ku sobie, patrząc w kierunku przebłagalni. To była przebłagalnia, miejsce, gdzie była udzielana łaska Boża. Wewnątrz Arki Świadectwa, znajdowały się dwie tablice kamienne z wyrytymi na nich Dziesięcioma Przykazaniami, laska Aarona, która zakwitła i złote naczynie z manną. Arka była pokryta złotym wiekiem (Przebłagalnią), nad nią, patrząc na przebłagalnie, cheruby rozpościerały swoje skrzydła. 
 
 
Gdzie Mieszkają Ci, Którzy Otrzymali Przebaczenie Grzechów?
 
Ci, którzy otrzymali przebaczenie grzechów, mieszkają wewnątrz Świątyni. Świątynia była zbudowana z 48 desek, pokrytych złotem. Pomyślcie o tym. Wyobraźcie sobie, jak musi się błyszczeć garść złota, to pomyślcie, jak błyszczy się nie jakaś garść złota, a 48 złotych desek? Wnętrze Świątyni i jej naczynia były wykonane ze szczerego złota, i dlatego błyszczały tak olśniewająco. 
Ołtarz całopalenia i kadź na zewnętrznym dziedzińcu Przybytku były zrobione z miedzi , a ogrodzenie dziedzińca składało się ze słupów, pokrytych srebrem, i z białego skręconego bisioru. Natomiast wszystkie naczynia wewnątrz Świątyni były wykonane ze złota; a także zrobione ze złota były świecznik i stół chlebów pokładnych. Ponieważ wszystkie elementy Świątyni i jej ścian były wykonane ze szczerego złota, część wewnętrzna Świątyni zawsze się świeciła złotym blaskiem. 
To, że wewnątrz Świątyni wszystko się świeciło złotym blaskiem oznacza, że zbawieni święci żyją swoim cennym życiem wiary wewnątrz Kościoła Bożego. Święci, którzy żyją z wiarą w ewangelię wody i Ducha, są podobni do szczerego złota Świątyni. Życie, którym tacy święci żyją w Świątyni, jest błogosławionym życiem, które mieszka w Kościele, karmi się Słowem Bożym, modli się do Niego i wysławia Go, staje przed tronem Boga i jest ubrane w Jego łaskę każdego dnia, wszystko to dzięki Kościołowi. Takie jest życie wiary wewnątrz Świątyni. Powinniście uwierzyć, że tylko sprawiedliwi, zbawieni za pomocą ewangelii wody i Ducha, mogą żyć to cenne życie z wiarą wewnątrz Świątyni.
 
 
Bóg Wyraźnie Oddzielił Wewnętrzną i Zewnętrzną Część Świątyni
 
Podobnie jak większość budynków ma ogrodzenie, tak dziedziniec Przybytku miał ogrodzenie z 60 słupów i zasłon z białego skręconego bisioru. We wschodniej części dziedzińca była brama o szerokości 9m, wykonana z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru.
Studiując Przybytek, powinniśmy uświadomić sobie, co znaczy olśniewająca wiara, której Bóg chce od nas, a także jaka jest wiara w zbawienie i jak Chrystus zbawił nas przez elementy Przybytku. Aby poznać, czym jest złota i olśniewająca wiara Świątyni, powinniśmy najpierw rzetelnie zbadać kadź do obmywania, ołtarz całopalenia i ogrodzenie zewnętrznego dziedzińca Przybytku, oraz wszystkie materiały, z których one zostały zrobione. Tylko w taki sposób możemy dowiedzieć się, z jakiego rodzaju wiarą możemy wejść do złotej i błyszczącej Świątyni.
Co znajdowało się na zewnętrznym dziedzińcu Przybytku? Była tam kadź do obmywania i ołtarz całopalenia. Był On także otoczony 60 drewnianymi słupami, a na tych słupach były położone zasłony ze skręconego bisioru jako ogrodzenie dziedzińca. Słupy tego ogrodzenia były wykonane z drzewa akacjowego, które, chociaż jest bardzo mocne, jest również lekkie. Słupy, wykonane z tego drewna, miały wysokość około 2,25 m, dlatego większość ludzi średniego wzrostu nie mogła zobaczyć wewnętrznej części Przybytku poprzez ogrodzenie zewnętrznego dziedzińca. Oczywiście, można było zobaczyć dziedziniec, stając na jakiś przedmiot, w inny sposób to nie było możliwe. To oznacza, że przez nasze własne ludzkie starania, nigdy nie moglibyśmy wejść do Królestwa Bożego.
Na dolnych końcach słupów drewnianych zewnętrznego dziedzińca były podstawki z miedzi, a górne końce były pokryte głowicami ze srebra. Ponieważ słupy nie mogłyby stać samodzielnie, przyległe słupy były mocno połączone ze sobą klamrami ze srebra. A dla wytrzymałości poprzecznej słupów, haczyki ze srebra umieszczone w srebrnej osłonie słupów, były sznurami przywiązane do kołków z miedzi (Księga Wyjścia 35:18).
 
 

Z Jakich Materiałów Było Wykonane Wejście Dziedzińca Przybytku?

Z Jakich Materiałów Było Wykonane Wejście Dziedzińca Przybytku?Materiały, z których było wykonane wejście dziedzińca Przybytku, to błękitna, purpurowa i karmazynowa nić oraz skręcony bisior. Wysokość bramy stanowiła 2,25m, a jej szerokość – około 9m. Była to zasłona, wykonana z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru, która wisiała na 4 słupach. W związku z tym za każdym razem, gdy ktoś próbował wejść na dziedziniec Przybytku, z łatwością mógł znaleźć jego bramę.
 Błękitna, purpurowa i karmazynowa nić oraz skręcony bisior, z których wytworzono wejście Przybytku, pokazują nam, jak Bóg zbawił nas od wszystkich naszych grzechów poprzez cztery dzieła Swego Syna Jezusa. Wszystkie 60 słupów drewnianych i skręcony bisior ogrodzenia dziedzińca Przybytku, także wyraźnie pokazują nam, w jaki sposób Bóg zbawi nas od naszych grzechów przez Swego Syna Jezusa.
Innymi słowy, za pomocą bramy zewnętrznego dziedzińca Przybytku Bóg wyraźnie pokazuje nam tajemnicę zbawienia. Jeszcze raz popatrzmy na materiały, z których była wykonana brama dziedzińca Przybytku: na błękitną, purpurową i karmazynowa nić oraz skręcony bisior. Te cztery nici są nadzwyczajnie ważne dla zbawienia poprzez wiarę w Jezusa. Gdyby te materiały nie były ważne, Biblia nie opisywałaby ich tak szczegółowo. 
Wszystkie materiały, z których było wykonane wejście dziedzińca Przybytku, są absolutnie niezbędne dla Boga, aby zbawić ciebie i mnie. Jednakże fakt, że wejście było wykonane z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru, bez wątpienia ma największe znaczenie dla Boga, aby zbawić grzeszników, ponieważ te cztery nici stały się prawdziwym objawieniem doskonałego zbawienia Bożego. Właśnie takie zbawienie ustanowił Bóg. Oto, dlaczego Bóg pokazał Mojżeszowi model Przybytku na górze Synaj i rozkazał mu zrobić bramę dziedzińca Przybytku według tego modelu.
 
 

Co Oznaczają Błękitna, Purpurowa i Karmazynowa Nić oraz Skręcony Bisior?

 
Wejście do Miejsca Świętego było zrobione z kurtyny, wykonanej z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru, a zasłona między Miejscem Świętym i Miejscem Najświętszym także była wykonana z tych czterech nici. I nie tylko to, ale również efod i pektorał Najwyższego kapłana także były wykonane z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz ze skręconego bisioru. Cóż więc oznaczają błękitna, purpurowa i karmazynowa nić oraz skręcony bisior? Co konkretnie mówią nam te błękitne, purpurowe i karmazynowe nici oraz skręcony bisior, które były absolutnie niezbędne dla Chrystusa, aby zbawić nas wszystkich? Koniecznie powinniśmy szczegółowo rozpatrzyć tą kwestię.
Po pierwsze, błękitna nić oznacza chrzest Jezusa Chrystusa. Ci, którzy nie znają znaczenia chrztu, nie wiedzą także, że błękitna nić oznacza chrzest Jezusa Chrystusa. W związku z tym, ci którzy nie narodzili się ponownie zazwyczaj twierdzą, że błękitna nić oznacza co następuje: “Jezus Chrystus jest Samym Bogiem i przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka.” Inni, z drugiej strony, twierdzą, że: “błękitna nić oznacza tylko Słowo”. Jednakże Biblia powiada, że błękitna nić oznacza chrzest Jezusa, przez który Jezus wziął na Siebie grzechy świata po przyjściu na ziemię. Pismo Święte wyraźnie pokazuje nam, że błękitna nić oznacza chrzest wodny, który Jezus przyjął od Jana Chrzciciela. Czytając Słowo o Przybytku, uświadomiłem sobie: “Aha, Bóg chce pokazać nam konieczność naszej wiary w chrzest Jezusa”.
Ornat, w który ubierał się Najwyższy Kapłan dla składania ofiar, także były wykonane z błękitnej nici. Blaszka ze złota została zawieszona na mitrze, którą Najwyższy Kapłan wkładał na głowę, a sznur, który przywiązywał blaszkę do mitry, także był błękitny. A na tej złotej blaszce, były wyryte słowa: “Świętość PANU”. Możemy zobaczyć, że błękitny sznur, który przywiązywał złotą blaszkę do mitry Najwyższego kapłana, wyraźnie pokazuje chrzest Jezusa, który daje Świętość PANU.
W taki sposób, przez błękitny sznur, który przywiązywał złotą blaszkę do mitry, Bóg mówi nam o naszym prawdziwym zbawieniu. Innymi słowy, spoiwem, który daje nam świętość to błękitny, a jest to chrzest Jezusa. Choć kolor błękitny generalnie przypomina nam błękitne niebo, niebieski nie odnosi się tylko do Boga. Spośród błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru, błękitna nić, bez wątpienia oznacza chrzest Jezusa Chrystusa. Innymi słowy, błękitna nić mówi nam, że Jezus Chrystus wziął grzechy wszystkich grzeszników tego świata poprzez chrzest (Ewangelia Mateusza 3:15). Gdyby Jezus nie wziął grzechów ludzkości poprzez chrzest, to my wierzący nie moglibyśmy oddać “Świętość PANU”. Gdyby nie chrzest, który Jezus przyjął, nigdy nie moglibyśmy ubrać się w świętość przed Bogiem.
Czy znacie duchowe znaczenie nakazu Bożego, aby utkać wejście do dziedzińca Przybytku z błękitnej nici według modelu, pokazanego Mojżeszowi? Wejście dziedzińca, które prowadziło do Przybytku, gdzie mieszkał Bóg, oznacza Jezusa Chrystusa. Nikt nie może wejść do Królestwa Niebieskiego bez Jezusa Chrystusa. Wejście dziedzińca, które oznacza Jezusa, była wykonana z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz ze skręconego bisioru. Tym sposobem, Bóg wyraźnie chciał nam objawić prawdę, która prowadzi nas do zbawienia. Purpurowa nić oznacza Ducha Świętego, który mówi nam: “Jezus jest Królem królów.” Karmazynowa nić oznacza krew, którą Jezus przelał na Krzyżu. Błękitna nić, tak jak przed chwilą powiedziałem, oznacza chrzest, który Jezus przyjął od Jana Chrzciciela. 
W ten sposób, błękitna, purpurowa i karmazynowa nić oznaczają chrzest Jezusa, wcielenie Boga i Jego śmierć na Krzyżu. Dzieło Jezusa, która objawia się w tych trzech niciach, daje nam wiarę, która pomaga stanąć przed Bogiem w świętości. Jezus, Sam Bóg, przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka, wziął nieprawości grzeszników na Swoje własne ciało poprzez chrzest, i ofiarnie zapłacił za wszystkie grzechy i potępienia, przelewając Swoją krew; właśnie to jest duchowa tajemnica błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici.
Być może, do dzisiaj myśleliście, że błękitna nić objawia tylko Boga lub Jego Słowo. Ale teraz powinniście wyraźnie zrozumieć, że błękitna nić faktycznie oznacza chrzest Jezusa Chrystusa. Chrzest, przez który Jezus przyjął wszystkie nasze grzechy, jest niezwykle ważny, i nie wolno go ignorować; w związku z tym, przez Przybytek Starego Testamentu, Bóg mówi nam o ważności chrztu.
 
 

Chrzest Był Środkiem, za Pomocą Którego Jezus Zabrał Nasze Grzechy

Chrzest JezusaSłupy ogrodzenia Przybytku były wykonane z drzewa akacjowego. Miedziane podstawki zostały umieszczone na dole tych słupów, a srebrne głowice pokrywały je z góry. To mówi nam, że grzesznicy muszą być sądzeni za swoje grzechy. Tylko ci, którzy już kiedyś zostali osądzeni za swoje grzechy, mogą zostać zbawieni. Ci, którzy jeszcze nie przyjęli sądu i związku z tym nie są zbawieni, nie mogą uniknąć sądu i wiecznej kary za swoje grzechy, kiedy pójdą przed oblicze Boga.
Jak napisano: “Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć” (List do Rzymian 6:23), grzesznicy z pewnością pójdą na sąd Boży za swoje grzechy. Dlatego grzesznicy muszą zostać raz osądzeni przez Boga za ich grzechy, a potem znowu żyć, przyodziani w Jego łaskę. Oto co oznacza narodzić się ponownie. Właśnie wiara w błękitną nić, czyli w to, że Jezus Chrystus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy poprzez chrzest, i wiara w karmazynową nić, czyli w to, że Jezus zbawił wszystkich grzeszników poprzez potępienie na Krzyżu, nic innego jak tylko ta wiara sprawia, że umieramy raz za nasze grzechy i rodzimy się ponownie. Musicie zdać sobie sprawę, że tylko wieczne potępienie czeka tych, którzy przez swoje niedowiarstwo, nie mogą w wierze przejść przez sąd.
Chrzest Jezusa był środkiem, dzięki któremu Chrystus zabrał wszystkie nasze nieprawości, aby zbawić nas od naszych grzechów. Jezus przyjął chrzest od Jana Chrzciciela, aby wziąć na Siebie wszystkie nasze grzechy. Jezus jest Samym Bogiem, a jednak, aby zbawić nas, przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka, wziął na Siebie wszystkie nieprawości grzeszników poprzez chrzest od Jana Chrzciciela, przedstawiciela ludzkości i został potępiony zamiast wszystkich grzeszników, ofiarnie oddając własne ciało na Krzyżu, przelewając wodę i krew. Wejście dziedzińca Przybytku szczegółowo pokazuje nam elementy misji, spełnionej przez Jezusa, naszego Zbawiciela. Poprzez wejście dziedzińca Przybytku Bóg wyraźnie pokazuje nam, że Jezus został Zbawicielem grzeszników.
Skręcony bisior oznacza Słowa Starego i Nowego Testamentu, które są bardzo szczegółowe i ze sobą połączone. Jak misternie trzeba haftować, aby wyrobić ten skręcony bisior? Przez skręcony bisior Bóg szczegółowo pokazuje nam, jak nas zbawił.
Patrząc na dywany, widzimy, że są one robione za pomocą tkania różnych nici ze sobą. Podobnie Bóg rozkazał Żydom wykonać bramę wejścia Przybytku za pomocą utkania błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici na skręconym bisiorze. To pokazuje nam, że Jezus, który przyszedł do nas przez wodę (chrzest), krew (Krzyż) i Ducha Świętego (Jezus jest Bogiem), które są ukryte w doskonałym Słowie Bożym, jest prawdziwą bramą naszego zbawienia. Mając właściwą wiarę w Jezusa Chrystusa, który objawia się w doskonałym Słowie Bożym, i ubrawszy się w Jego miłość, już całkowicie zostaliśmy zbawieni poprzez wiarę.
Jezus Chrystus zbawił nas nieprzypadkowo. Możemy przekonać się o tym, patrząc na Przybytek. Jezus całkowicie zbawił grzeszników. Możemy uświadomić sobie, tylko patrząc na słupy ogrodzenia, że On naprawdę misternie nas zbawił. Dlaczego słupów ogrodzenia było właśnie 60? Dlatego, że cyfra 6 oznacza człowieka, podczas gdy cyfra 3 oznacza Boga. W Księdze Objawienia 13, pojawia się znamię 666 i Bóg mówi nam, że jest to liczba Bestii, oraz że mądrzy znają tajemnicę tej liczby. Wobec tego, liczba 666 oznacza, że człowiek zachowuje się jak Bóg. Czego pragnie ludzkość? Czy nie chcą stać się doskonałymi boskimi istotami? Jeśli naprawdę chcemy stać się doskonałymi boskimi istotami, to powinniśmy narodzić się ponownie poprzez wiarę w Jezusa i stać się dziećmi Bożymi. 60 słupów odnosi się do tej implikacji bardzo szczegółowo.
Tymczasem, zamiast wierzyć, ludzie popełniają zarozumiałe i złe czyny, starając się być uczestnikami tej boskiej natury, poprzez własne wysiłki. Nic innego jak tylko to jest powodem, dla którego ludzie reinterpretują całe Słowo Boże zgodnie z własną pożądliwością i nie wierzą w swoje własne ludzkie myśli, ponieważ nie mają wiary, ale tylko pożądliwość, która staje przeciwko Bogu. Z powodu tej pożądliwości ciała, która zmusza ich do osiągnięcia doskonałości własnego ciała, kończą na tym, że są daleko od Słowa Bożego.
 
 
Słowo Zbawienia, Które Objawia Się we Wszystkich Elementach Przybytku
 
Wszystkie naczynia i materiały Przybytku były niezbędne, aby Jezus Chrystus mógł zbawić grzeszników i przyprowadzić ich do Świątyni. Był potrzebny ołtarz całopalenia, zarówno jak i kadź, i słupy, i podstawki z miedzi, i srebrne głowice, haczyki, i srebrne sznury. Wszystkie te rzeczy znajdowały się poza Świątynią, i te materiały były potrzebne, aby zrobić grzesznika, sprawiedliwym.
Wszystkie te rzeczy były potrzebne, aby pozwolić grzesznikom wejść do Królestwa Bożego i żyć w nim, ale najważniejsza wśród nich była błękitna nić (Chrzest Jezusa). Błękitna, purpurowa i karmazynowa nić były wykorzystane do wykonania wejścia dziedzińca Przybytku. Te nici oznaczają trzy dzieła Jezusa, potrzebne dla naszej wiary w Boga. Po pierwsze, Jezus przyszedł na tę ziemię i wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy poprzez Swój chrzest; po drugie, Jezus jest Bogiem (Duch); i po trzecie, Jezus umarł na Krzyżu, aby przyjąć karę za wszystkie grzechy, które wziął na Siebie za pomocą chrztu przez Jana w rzece Jordan. Oto poprawna i prawdziwa wiara, potrzebna dla grzeszników, aby zostali zbawieni i stali się sprawiedliwymi.
Czytając Biblię, możemy uświadomić sobie, jak naprawdę misterny jest nasz Pan. Możemy wyraźnie dowiedzieć się, że Ten, który uratował nas tak kunsztownie, jak ten skręcony bisior, to nikt inny jak sam Bóg. Ponadto Bóg nakazał Izraelitom zbudować wejście dziedzińca Przybytku, tkając błękitną, purpurową i karmazynową nić na skręconym bisiorze o szerokości 9 m. W związku z tym Bóg upewnił się, że każdy, kto patrzy na Przybytek, nawet z daleka, może bardzo łatwo dostrzec wejście dziedzińca Przybytku Zasłony z białego skręconego bisioru zawieszone na słupach dziedzińca Przybytku, ukazują świętość Boga. W związku z tym możemy zdać sobie sprawę, że grzesznicy nie mają odwagi zbliżyć się do Przybytku i że mogą wejść na jego dziedziniec tylko wtedy, gdy zostaną naprawdę zbawieni, wierząc w służbę Jezusa, która objawia się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici wplecionej w bramę dziedzińca Przybytku. W ten sposób Bóg pozwolił grzesznikom poznać, że Jezus Chrystus zmył wszystkie ich grzechy i zbawił ich przez wodę, krew i Ducha Świętego.
Nie tylko to, ale również materiały, z których były wykonane wszystkie elementy Przybytku, w tym wejście do jego dziedzińca, pokazują nam również misterne Słowo potrzebne Bogu, aby przemienić grzeszników w sprawiedliwych. Ponieważ Bóg powiedział Izraelitom, aby uczynić wejście do dziedzińca Przybytku na tyle duże, aby każdy mógł ją znaleźć, i ponieważ to wejście zostało wykonane przez misterne tkanie błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici na skręconym bisiorze, Bóg pozwolił wszystkim wyraźnie zrozumieć ważne Słowo, które może zmienić grzeszników w sprawiedliwych.
Wejście do dziedzińca Przybytku mówi nam, że Bóg całkowicie zbawił nas, którzy byliśmy jak drzewo akacjowe, od grzechów poprzez błękitną nić (chrzest Jezusa), karmazynową nić (krew na Krzyżu) i purpurową nić (Jezus jest Bogiem). Bóg postanowił, że tylko ci, którzy wyraźnie w to wierzą, mogą wejść do Świątyni, Domu Bożego.
 
 
Jezus Chrystus Mówi do Nas Przez te Sugestie 
 
Bóg mówi nam, że aby wieść złote, olśniewające życie wiary, najpierw musimy zostać obmyci ze wszystkich naszych grzechów przez chrzest Jezusa. Właśnie dlatego sam Bóg pokazał Mojżeszowi model Przybytku, a następnie zbudował go przez Mojżesza i sprawił, że lud Izraela otrzymywał przebaczenie grzechów poprzez ustanowienie tego Przybytku. Powróćmy do wiary, która wzięła nas przez dziedziniec Przybytku do Świątyni. Poprzez dziedziniec Przybytku, Bóg, nadal mówi nam o naszej wierze w prawdę, że Jezus zbawił nas przez wodę, krew i Ducha Świętego. Wiara w wejście do dziedzińca, w to, że było ono utkane z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici; wiara w nałożenie rąk przez Najwyższego kapłana, na baranka ofiarnego i w przelanie krwi tego baranka ofiarnego oraz wiara, z jaką Najwyższy Kapłan umył ręce i nogi w kadzi - wszystko to pozwala nam wiedzieć, że jedynie nasza wiara w ewangelię wody i Ducha jest wiarą ze szczerego złota, która pozwala nam wejść do Świątyni i żyć tam w chwale.
Poprzez Przybytek, Bóg pozwolił nam wszystkim otrzymać łaskę zbawienia i Jego błogosławieństwo. Poprzez Przybytek możemy poznać błogosławieństwa, którymi obdarzył nas Bóg. Możemy uświadomić sobie i uwierzyć w łaskę zbawienia, która pozwoliło nam stanąć przed tronem łaski Bożej i na zawsze się zbawić. Czy rozumiecie to? Poprzez Przybytek, możemy zobaczyć jak doskonale Chrystus zbawił nas, jak rzetelnie zaplanował nasze zbawienie i jak dokładnie spełnił je według Swego planu, i uczynił grzeszników sprawiedliwymi.
Czy przez przypadek twoja wiara w Jezusa, przez cały ten czas, nie była ogólnikowa? Czy wierzyłeś, że kolor błękitny oznacza tylko niebo? Czy zdawałeś sobie sprawę tylko z wiary w purpurowe i karmazynowe kolory, że Jezus Chrystus, Król królów, przyszedł na tę ziemię, i zbawił nas na Krzyżu, i czy tylko tak wierzyłeś? Jeśli tak, to teraz jest czas na znalezienie prawdziwej wiary. Mam nadzieję, że wszyscy dobrze poznacie chrzest Jezusa, wiarę błękitnego koloru i przez to uświadomicie sobie, i uwierzycie w niezmierzoną łaskę zbawienia, którą dał wam Bóg.
Bóg nie zbawił nas tylko przez krew i Ducha Świętego. Dlaczego? Wyraźnie przemawiając do nas przez błękitny, purpurowy i karmazynowy kolor, przez te trzy nici, Bóg mówi nam w jaki sposób Jezus nas zbawił. Poprzez Przybytek nasz Bóg szczegółowo pokazał nam misję zbawienia Jezusa. Po nakazaniu Mojżeszowi budowy Przybytku i poprzez ten Przybytek, Bóg obiecał, że w ten sposób nas zbawi. Zgodnie z obietnicą, Jezus Chrystus przyszedł w ciele człowieka i wziął na Siebie nasze grzechy, przyjąwszy chrzest w wodzie (błękit) rzeki Jordan. Poprzez Swój chrzest Jezus rzeczywiście zbawił grzeszników od wszystkich grzechów. Jak misterne, jak dokładnie poprawne i pewne jest wtedy nasze zbawienie!
Kiedy wchodzimy do Miejsca Świętego, możemy zobaczyć świecznik, stół chleba pokładnego i ołtarz kadzenia. Przed wejściem do Miejsca Najświętszego, przez chwilę znajdujemy się w Miejscu Świętym, które lśni olśniewająco złotem, gdzie jesteśmy karmieni chlebem Słowa aż do syta. Jak wielkie jest to błogosławieństwo? Przed wejściem do Królestwa Bożego żyjemy w Jego Kościele jako ci, którzy zostali całkowicie zbawieni, poprzez ponowne narodziny dzięki ewangelii wody i Ducha. Kościół Boży, który daje nam chleb życia, jest Miejscem Świętym.
W Miejscu Świętym - to jest w Kościele Bożym - był świecznik, stół chleba pokładnego i ołtarz kadzenia. Świecznik z jego podstawą, ramionami, kielichami, gałkami i kwiatami, został wykuty młotkiem z jednego kawałka czystego złota. Świecznik, który został wykonany w ten sposób przez kucie czystego złota, mówi nam, że my, sprawiedliwi, musimy zjednoczyć się z Kościołem Bożym.
Na stole chleba pokładnego, umieszczano przaśny chleb, symbolizujący chleb czystego Słowa Bożego, wolnego od złych i plugawych nauk tego zdeprawowanego świata. Świątynia Boga - to znaczy Kościół Boży - głosi to czyste Słowo Boże, które jest bez kwasu i żyje dzięki czystej wierze, nie czyniąc zła przed Bogiem.
Przed zasłoną do Miejsca Najświętszego, umieszczono ołtarz do kadzenia. Ołtarz do kadzenia był miejscem modlitwy do Boga. Poprzez naczynia w Świątyni, Bóg mówi nam, że kiedy stajemy przed Nim, musimy mieć jedność, wiarę w Jego czyste Słowo i modlitwy. Tylko sprawiedliwi mogą się modlić, ponieważ Bóg słucha tylko modlitw sprawiedliwych (Księga Izajasza 59:1-2, List Jakuba 5:16). I nie wszyscy mogą Go spotkać tylko dlatego, że żarliwie modlą się przed Bogiem.
W ten sposób Miejsce Święte mówi nam, jak chwalebne jest to dla nas, że zostaliśmy zbawieni w Kościele Bożym. Kluczowe materiały użyte do wykonania Przybytku - błękitna nić (Jezus został ochrzczony), karmazynowa nić (biorąc na Siebie wszystkie nasze grzechy przez Swój chrzest, Jezus umarł na Krzyżu i poniósł potępienie za nasze grzechy) i purpurowa nić (Jezus jest Bogiem) - odwołują się do wiary, którą absolutnie musimy posiadać. Te trzy elementy stanowią całość naszej wiary. Kiedy wierzymy, że Jezus jest w istocie Synem Bożym i samym Bogiem, i że zbawił nas, tylko wtedy możemy wejść do Świętego Miejsca ze lśniącego złota, gdzie mieszka Bóg. Jeśli nie wierzymy w dzieła Jezusa, które przejawiają się w tych trzech niciach, to nigdy nie będziemy mogli wejść do Miejsca Świętego, bez względu na to, jak gorąco wierzymy w Jezusa. Nie wszyscy chrześcijanie mogą wejść do Miejsca Najświętszego.
 
 
Ci, Którzy z Błędną Wiarą Pozostają na Dziedzińcu Przybytku
 
Dziś jest wielu chrześcijan, którzy nie mogą wejść do Miejsca Świętego, nawet gdy otwarcie wyznają swoją wiarę. Innymi słowy, jest wielu ludzi, którzy chcą się zbawić przez swoją ślepą wiarę. Nikt inny niż ci, którzy myślą, że mogą się zbawić jedynie dzięki wierze w krew Jezusa Chrystusa i w to, że On jest samym Bogiem i Królem królów, są tymi ludźmi. Mają uproszczoną wiarę w Jezusa. Wierząc tylko w krew Jezusa, stoją przed ołtarzem całopalenia i ślepo się modlą: “Panie, nadal jestem grzesznikiem. Przebacz mi, Panie. Szczerze dziękuję Ci, Panie, za to, że Ty zostałeś ukrzyżowany i umarłeś zamiast mnie. O, Panie, kocham Cię!” 
Po takiej porannej procedurze, wracają do codziennego życia, a potem wieczorem, znowu przychodzą do ołtarza całopalenia, z taką samą modlitwą. Ludzie, którzy co miesiąc, każdego ranka i wieczoru, przychodzą do ołtarza całopalenia, nie mogą narodzić się ponownie, ale popadają w błędną wiarę przez własne myśli.
Składają ofiarę na ołtarzu całopalenia, który płonie czerwonym ogniem i spalają swoją ofiarę ogniową. Ponieważ ciało płonie w ogniu, czarny i biały dym oraz zapach palonej ofiary roznosi się. Ołtarz całopalenia nie jest miejscem, gdzie możemy prosić Boga, aby nasze grzechy zniknęły, ale jest w rzeczywistości miejscem, które przypomina nam o przerażającym ogniu piekła. 
Jednakże ludzie idą do tego miejsca co rano i co wieczór, i mówią: „Panie, zgrzeszyłem. Proszę, przebacz mi moje grzechy.” Po tym, wracają do domu zadowoleni, jakby naprawdę otrzymali przebaczenie swoich grzechów. Mogą nawet śpiewać ze szczęścia: “♫Przebaczono mi, ♪Przebaczono wam, ♫Przebaczono nam wszystkim.” Ale takie uczucia są tylko tymczasowe. W mgnieniu oka znowu grzeszą i ponownie stają przed ołtarzem całopalenia, wyznając: „Panie, jestem grzesznikiem”. Ci, którzy codziennie podróżują do ołtarza całopalenia tam i z powrotem, są nadal grzesznikami, niezależnie od wyznanej wiary w Jezusa. Tacy ludzie nigdy nie mogą wejść do Świętego Królestwa Bożego.
Kto więc może otrzymać pełne przebaczenie grzechów i wejść do Bożego Miejsca Świętego? Jedynie ci, którzy znają i wierzą w tajemnicę błękitnej, purpurowej, i karmazynowej nici, ustanowionej przez Boga. Ci, którzy wierzą w to, mogą minąć ołtarz całopalenia dzięki wierze w śmierć Jezusa, który zaakceptował wszystkie ich grzechy, umyć swoje ręce i nogi w kadzi, i przypomnieć sobie, że wszystkie ich grzechy zostały złożone na Jezusa w czasie Jego chrztu, a potem wejść do Bożego Miejsca Świętego. Ci, którzy wierzą w ewangelię wody i Ducha oraz otrzymali przebaczenie grzechów, wejdą do Królestwa Niebieskiego dzięki wierze, ponieważ ich wiara jest zaakceptowana przez Boga.
Mam nadzieję, że uświadomicie sobie i uwierzycie w biblijne znaczenie błękitnej nici – chrztu Jezusa. W dzisiejszych czasach wielu ludzi otwarcie wyznaje, że wierzy w Jezusa, ale naprawdę niewielu wierzy w wodę (błękitna nić), czyli w chrzest Jezusa. To głęboko zasmucające zjawisko. Powodem wielkiego niepokoju jest to, że tak wielu ludzi pomija w swojej chrześcijańskiej wierze najważniejszą wiarę w chrzest, pomimo, że Jezus nie tylko przyszedł na tę ziemię jako Bóg i nie tylko umarł na Krzyżu. Mam nadzieję i modlę się, abyście już teraz wszyscy poznali i uwierzyli w wiarę błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici, i tym samym stali się tymi, którzy wejdą do Królestwa Bożego.
 
 
Powinniśmy Uwierzyć w Pana, Który Objawia Się w Błękitnej, Purpurowej i Karmazynowej Nici Przybytku, Dzięki Którym Otrzymaliśmy Zbawienie
 
Chrystus całkowicie nas zbawił. Kiedy patrzymy na Przybytek, możemy dowiedzieć się, jak skomplikowaną metodą Pan naprawdę nas zbawił. Nie możemy Mu wystarczająco za to dziękować. Jakże wdzięczni jesteśmy, że Pan zbawił nas przez błękitną, purpurową i karmazynową nić, a także dał nam wiarę, którą wierzymy w te błękitne, purpurowe i karmazynowe nici!
Grzesznicy nigdy nie będą mogli wejść do Miejsca Świętego bez przyodziania się w łaskę Bożą i poddania się Jego strasznemu sądowi za swoje grzechy. Jak ktoś, kto nie został osądzony za swoje grzechy, mógłby kiedykolwiek otworzyć drzwi Przybytku i wejść do Miejsca Świętego? Nie mógłby! Kiedy tacy ludzie wejdą do Miejsca Świętego, zostaną przeklęci i oślepią w mgnieniu oka. „Wow, tu jest tak jasno! Och, ach, dlaczego nic nie widzę? Kiedy byłem na zewnątrz, myślałem, że jeśli tylko wejdę do Miejsca Świętego będę mógł zobaczyć wszystko. Dlaczego w ogóle nic nie widzę i dlaczego jest tu tak ciemno? Widziałem dobrze, gdy byłem poza Miejscem Świętym… Powiedziano mi, że Miejsce Święte jest jasne; to, dlaczego jest tu tak ciemno?” Nie widzą, ponieważ stali się duchowo ślepi, gdyż nie mają wiary w błękitną, purpurową i karmazynową nić. W ten sposób, grzesznicy nigdy nie mogą wejść do Miejsca Świętego.
Nasz Pan umożliwił nam, abyśmy nie byli oślepieni w Miejscu Świętym, ale otrzymali błogosławieństwo życia na zawsze w tym miejscu. Poprzez błękitną, purpurową i karmazynową nić oraz skręcony bisior, które można znaleźć w każdej ćwiartce Przybytku, Bóg wskazał nam dokładnie metodę naszego zbawienia i zgodnie z tym Słowem proroctwa, rzeczywiście wybawił nas od wszystkich naszych grzechów.
Nasz Pan zbawił nas przez wodę, krew i Ducha Świętego (1 List Jana 5:4-8), abyśmy nie oślepli, ale żyli na zawsze w Jego olśniewającej łasce. Ocalił nas przez błękitną, purpurową i karmazynową nić oraz skręcony bisior. Nasz Pan obiecał nam misterne Słowo Boże i powiedział nam, że zbawił nas, wypełniając tę obietnicę.
Czy wierzycie, że zostaliśmy zbawieni przez doskonałą misję Jezusa, która objawia się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconym bisiorze? Tak! Czy zostaliśmy zbawieni przypadkowo? Nie! Nie możemy być zbawieni bez wiary w błękitną, purpurową i karmazynową nić. 
Błękitna nić, nie oznacza Boga. Oznacza chrzest Jezusa, przez który On wziął na Siebie, w rzece Jordan, wszystkie grzechy każdego grzesznika na świecie.
Jest możliwe, nawiasem mówiąc, stanąć przed ołtarzem całopalenia, nie wierząc w niebieską nić, czyli chrzest Jezusa. Ludzie mogą nawet dotrzeć do kadzi, obok ołtarza całopalenia, ale nie mogą wejść do Miejsca Świętego, w którym mieszka Bóg. Jedynie ci którzy są dziećmi Bożymi, które otrzymały pełne przebaczenie grzechów, za pomocą wiary w ewangelię wody i Ducha są tymi którzy mogą otworzyć wejście do Przybytku i wstąpić do Miejsca Świętego. Ale grzesznicy, bez względu na to, kim są, nigdy nie mogą wejść do Miejsca Świętego. Jak daleko musimy wejść, aby osiągnąć nasze zbawienie? Jesteśmy zbawieni nie wtedy, gdy wchodzimy na dziedziniec Przybytku, ale tylko wtedy, gdy wchodzimy do Miejsca Świętego, w którym jest Bóg.
 
 
Różnica Między Wiarą Wewnątrz Przybytku a Wiarą na Zewnątrz Przybytku
 
Ołtarz całopalenia i kadź, na zewnętrznym dziedzińcu Przybytku, były wykonane z miedzi, a ogrodzenie było wykonane z drzewa, srebra i miedzi. Ale kiedy wchodzimy do Przybytku, materiały są zupełnie inne. Kluczową cechą charakterystyczną Przybytku jest to, że jest to „dom ze złota”. Trzy ściany były wykonane z 48 desek z drzewa akacjowego, całkowicie pokrytych złotem. Stół chleba pokładnego i ołtarz do kadzenia również były zrobione z akacji i powleczone złotem, a świecznik wykłuto młotkiem z czystego złota. W związku z tym wszystkie naczynia wewnątrz Miejsca Świętego zostały wykonane z czystego złota lub pokryte nim. 
Z drugiej strony, z czego wykonane były podstawki pod deskami? Były wykonane ze srebra. Podczas gdy, podstawki do słupów ogrodzenia dziedzińca Przybytku, były wykonane z miedzi, to podstawki do desek Przybytku, były zrobione ze srebra. A podczas gdy słupy ogrodzenia dziedzińca, były zrobione z drewna, to deski Przybytku były zrobione z drzewa akacjowego i pokryte złotem. Ale podstawki do pięciu słupów bramy Przybytku, były wykonane z miedzi.
Pomimo, że podstawki do desek Przybytku były wykonane ze srebra, podstawki do słupów wejścia Przybytku, były odlane z miedzi. Co to oznacza? Oznacza to, że każdy, kto przychodzi do Boga, musi zostać osądzony za swoje grzechy. Jak więc możemy stanąć przed Bogiem, kiedy zostaliśmy osądzeni i skazani na śmierć? Jeśli sami umrzemy, to nie będziemy mogli stanąć przed Bogiem. 
Poprzez miedź, użytą na podstawki pięciu słupów wejścia Przybytku, Bóg pokazuje nam, że choć my sami musieliśmy przyjąć potępienie za nasze grzechy, Jezus wziął je Siebie przez Swój chrzest i został potępiony za nie, zamiast nas. My sami musieliśmy przyjąć karę za nasze grzechy. Ale ktoś inny poniósł tę karę, za wszystkie nasze grzechy zamiast nas. Zamiast nas umarł ktoś inny. Tym, kto został potępiony i umarł zamiast nas, był właśnie Jezus Chrystus.
Wiara, objawiona błękitną nicią, jest wiarą w to, że Jezus Chrystus przyjął wszystkie nasze grzechy przez Swój chrzest, i przebaczył nam wszystkie grzechy. Bóg złożył w ofierze życie Jezusa Chrystusa, by wypełnić karę za wszystkie nasze grzechy, złożone na Niego w czasie Jego chrztu i w taki sposób zmył wszystkie nasze grzechy, dlatego my już nie będziemy potępieni za nasze grzechy. Wiara, który objawia się w karmazynowej nici – to wiara w krew, którą Jezus przelał na Krzyżu. To wiara w to, że Jezus Chrystus ofiarnie przyjął karę za nasze grzechy, którą właśnie my sami musieliśmy ponieść. 
Tylko ci, którzy przekazali wszystkie swoje grzechy Jezusowi poprzez wiarę w Jego chrzest i ponieśli karę za wszystkie swoje grzechy poprzez wiarę w krew, którą Jezus przelał na Krzyżu, i w śmierć Jego ciała za wszystkie te grzechy, mogą wejść do Miejsca Świętego. Oto przyczyna, dlaczego podstawki wejścia Przybytku były wykonane z miedzi. W związku z tym, powinniśmy uwierzyć w krew Chrystusa, który wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy przez Swój chrzest i został potępiony zamiast nas. 
Bóg ustanowił, że tylko ci, którzy są pewni faktu, że Jezus, który ich uratował to Sam Bóg (purpurowa nić), wierzą w chrzest Jezusa (błękitna nić) i w prawdę, że Jezus został ofiarnie potępiony za ich grzechy zamiast nich (karmazynowa nić), mogą wejść do Miejsca Świętego. Bóg pozwolił wejść do Miejsca Świętego tylko tym, którzy już zostali potępieni za wszystkie swoje grzechy poprzez wiarę w Jezusa, wierząc, że Jezus zbawił ich od wszystkich grzechów.
Podstawki do słupów wejścia Przybytku były wyrobione z miedzi. Podsłupia z miedzi mają duchowe znaczenie, które mówi, że Bóg pozwala grzesznikom, potomkom Adama, wejść do Miejsca Świętego, gdzie On mieszka, jeśli tylko mają wiarę w błękitną (chrzest Jezusa), karmazynową (ofiarna śmierć Jezusa zamiast grzeszników) i purpurową nić (Jezus jest Samym Bogiem). To, że pięć podstawek słupów wejścia były wykonane z miedzi, świadczy o Bożej ewangelii, jak napisano w Liście do Rzymian 6:23: „Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć, ale darem łaski Boga jest życie wieczne w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.” Jezus przebaczył wszystkie nasze grzechy przez wodę, krew i Ducha.
 
 
Powinniśmy Nie Ignorować, Lecz Wierzyć w Słowo i w Boga
 
Wiara w Jezusa nie oznacza, że jesteście bezwarunkowo zbawieni. Uczęszczanie do kościoła nie oznacza też, że bezwarunkowo narodziliście się na nowo. Nasz Pan mówi w Ewangelii Jana 3, że tylko ci, którzy narodzili się z wody i Ducha, mogą zobaczyć i wejść do Królestwa Bożego. Jezus stanowczo powiedział Nikodemowi, przywódcy Żydów i oddanemu wyznawcy Boga: „Jesteś nauczycielem Żydów, a jednak nie wiesz, jak narodzić się ponownie? Tylko wtedy, gdy ktoś narodzi się z wody i Ducha, może zobaczyć i wejść do Królestwa Bożego”. Ludzie, którzy wierzą w Jezusa, mogą narodzić się ponownie tylko wtedy, gdy mają wiarę w błękitną nić (Jezus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy za jednym razem, kiedy został ochrzczony), w karmazynową nić (Jezus umarł za nasze grzechy) i purpurową nić (Jezus jest Zbawicielem, Samym Bogiem i Synem Bożym). W związku z tym poprzez błękitną, purpurową i karmazynową nić, znajdującą się w każdej ćwiartce Przybytku, wszyscy grzesznicy muszą wierzyć, że Jezus jest ich Zbawicielem.
To dlatego, że wielu ludzi wierzy w Jezusa, bez wiary w tę prawdę, nie są w stanie narodzić się na nowo ani poznać Słowa ponownego narodzenia. Nasz Pan wyraźnie nam powiedział, że nawet jeśli wyznajemy, że wierzymy w Jezusa, jeśli nie narodzimy się ponownie, to nigdy nie możemy wejść do Miejsca Świętego, Królestwa Ojca, ani nie możemy prawdziwie żyć w wierze. 
W naszych własnych myślach, możemy się zastanawiać, jak dobrze byłoby, gdyby wszyscy chrześcijanie zostali dopuszczeni, aby się na nowo narodzić, bez względu na to, w jaki sposób wierzą. Czy tak nie jest? Gdybyśmy mogli zostać zbawieni, tylko poprzez wzywanie imienia Jezusa i wyznawanie naszej wiary w Niego tylko słowami, nie znając nawet szczegółów tego, co zrobił, aby zbawić ludzkość, ludziom niezwykle łatwo byłoby uwierzyć w Jezusa. Dziękowalibyśmy mu za każdym razem, gdy spotykalibyśmy nowego chrześcijanina, śpiewając: „Zostało mi przebaczone; ♪ zostało tobie wybaczone; ♫ wszystkim nam wybaczono”. „Skoro jest tak wielu wierzących, jaki jest sens dawania świadectwa? Wszystko jest w porządku, tak jak jest. Czy to nie jest po prostu wspaniałe?” Gdyby rzeczywiście tak było, ludzie zbyt łatwo myśleliby o zbawieniu, ponieważ każdy, kto wołałby imienia Pana, mógłby zostać zbawiony, a ich zbawienie nadeszłoby, nawet jeśli by żyli w jakikolwiek sposób chcą. Ale Bóg powiedział nam, że nigdy nie będziemy mogli narodzić się na nowo z taką ślepą wiarą. Wręcz przeciwnie, powiedział nam, że ci, którzy twierdzą, że zostali zbawieni, nie znając ewangelii wody i Ducha, dopuszczają się nieprawości.
 
 
Rodzi Się Ponownie Dusza, a Nie Ciało
 
Jezus stał się człowiekiem, przyszedł na tę ziemię i zbawił nas przez ewangelię wody i Ducha. Józef, ojciec Jezusa w ciele, był cieślą (Ewangelia Mateusza 13:55), a Jezus służył Swojej rodzinie pod jego okiem, sam pracując jako cieśla, przez pierwsze 29 lat Swego życia. Ale kiedy skończył 30 lat, musiał rozpocząć Swoje boskie dzieła, to znaczy spełnić Swoje publiczne posługi.
Ponieważ Jezus miał w ten sposób zarówno boską, jak i ludzką naturę, my, narodzeni ponownie sprawiedliwi, również mamy dwie różne natury. Mamy zarówno ciało, jak i ducha. Jednakże, jeśli ktoś wyznaje, że wierzy w Jezusa, nawet jeśli jego duch nie narodził się ponownie, wówczas osoba ta nie narodziła się ponownie - to znaczy, nie mają nowonarodzonego ducha. Jeśli ktoś próbuje wierzyć w Jezusa, bez ponownego narodzenia się swym duchu, to ta osoba jest po prostu kimś, kto próbuje narodzić się ponownie w ciele, tak jak Nikodem i nigdy nie będzie kimś, kto naprawdę narodził się na nowo. Chociaż Jezus był Samym Bogiem w Swojej istocie, niemniej jednak był on także w ciele człowieka pełnego słabości. W związku z tym, kiedy mówimy, że narodziliśmy się ponownie, oznacza to, że narodził się na nowo nasz duch, a nie nasze ciało. 
Gdyby wszyscy, którzy twierdzą, że wierzą w Jezusa, rzeczywiście narodzili się ponownie, starałbym się być znany jako życzliwy pastor. Czemu? Ponieważ nie byłbym tak rozdrażniony przez tych, którzy nie wierzą w prawdę, i dlatego nie byłbym tak bezpośredni w moich kazaniach, mając nadzieję, że poznają prawdę. Byłbym znany jako dobrze wychowany, szlachetny, życzliwy, czuły i pełen humoru pastor, wyjaśniający, jak ludzie mogą stać się świętymi w swoim ciele. Oczywiście mogę tak upiększyć swój wizerunek, ale nigdy tego nie zrobię. Nie dlatego, że nie potrafię zaszczepić w waszych umysłach wrażenia: „Ten pastor naprawdę naśladuje święty i miłosierny obraz Jezusa”. Dzieje się tak dlatego, że ciało człowieka nie może się zmienić, a bycie trochę życzliwym, łaskawym i miłosiernym w ciele, nie oznacza, że ta osoba jest ponownie narodzoną sprawiedliwą osobą. Nikt nie może narodzić się na nowo w ciele. To duch, który musi narodzić się na nowo, wierząc w Słowo Boże.
Wierząc w Jezusa, powinniście znać prawdę. “I poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (Ewangelia Jana 8:32). Tylko prawda Boża pomaga nam narodzić się ponownie jako sprawiedliwi i wyzwala nasze dusze od grzechów. Tylko wtedy, gdy znamy, wierzymy i właściwie głosimy Biblię, możemy wejść do Miejsca Świętego i żyć w prawdziwej wierze, a także udać się do Przebłagalni Miejsca Najświętszego. Ewangelia wody i Ducha, która sprawia, że nasze dusze rodzą się na nowo, jest prawdą, a nasza wiara w nią przebaczyła nam wszystkie nasze grzechy i pozwala nam żyć, w świecie wiary z Bogiem. Ewangelia wody i Ducha, która jest w naszych sercach, pozwala nam żyć, wraz z Panem w szczęściu, jako narodzone ponownie dzieci Boże w duchowej i błyszczącej sferze.
Ślepa wiara w Jezusa nie jest właściwą wiarą. Patrząc z ludzkiego punktu widzenia, mam wiele niedoskonałości. Nie mówię tego tylko ustami, ale ilekroć coś robię, zdaję sobie sprawę, że mam wiele niedoskonałości. Na przykład, kiedy przygotowuję się do obozu biblijnego, aby uczestniczący w nim święci i nowo przybyli, słyszeli Słowo w pocieszeniu, byli natchnieni w sercach łaską Bożą, otrzymali błogosławieństwo ponownych narodzin i powrócili po odpoczynku w swych ciałach i sercach, widzę, że jest tak wiele rzeczy, o których nie pomyślałem i nie przygotowałem wcześniej. Sprawy, które można było łatwo załatwić, poświęcając trochę więcej uwagi i troski, pojawiają się zawsze, gdy skończy się czas przygotowań i obóz ma się rozpocząć. Zastanawiam się wtedy, dlaczego wcześniej nie pomyślałem o takich rzeczach i nie przygotowałem ich z wyprzedzeniem, skoro gdybym był tylko trochę bardziej uważny i ostrożny w planowaniu obozu biblijnego, święci i nowe dusze usłyszeliby Słowo dobrze, zostali zbawieni i spędzili miło czas. Ponadto, nawet gdy pracuję cały dzień, z powodu braku wydajności z mojej strony, często zdarza się, że efekty nie pasują do moich wysiłków. Sam dobrze zdaję sobie sprawę z tego, że mam zbyt wiele niedoskonałości. 
„Dlaczego nie mogę tego zrobić? Dlaczego o tym nie pomyślałem? Wszystko, co muszę zrobić, to być trochę bardziej uważnym, a jednak, dlaczego nie mogę tego zrobić?” Kiedy faktycznie służę ewangelii, bardzo często zdaję sobie sprawę z moich wad. Rozpoznaję więc siebie i przyznaję: „Oto kim jestem. Jestem taki niedoskonały”. Nie mówię tego tylko ustami i nie udaję skromności, ale w rzeczywistości jestem kimś, kto nie może właściwie związać z końcem nawet drobnych spraw, ale postępuje przypadkowo. Patrząc na siebie, naprawdę odczuwam swoje liczne braki.
 
 

Otrzymujemy Świętość Przez Wiarę w Błękitną Nić

 
Kiedy ludzie myślą o sobie, czują, że mogą zrobić wszystko dobrze, nie popełniając żadnych błędów. Ale kiedy faktycznie podejmują się zadania, ich prawdziwe kompetencje i wady są wyraźnie widoczne. Dowiadują się, że są naprawdę niedoskonali i że nie mogą powstrzymać się od grzechu, i popełniania błędów. Ponadto, kiedy ludzie myślą, że dobrze sobie radzą, łudzą się, że pójdą do Królestwa Bożego, ponieważ myślą, że mają dobrą wiarę.
Ale ciało nigdy się nie zmienia. Nie ma ciała bez wad, bo ciało zawsze czyni zło i ujawnia swoje wady. Jeśli przypadkiem myślisz, że możesz udać się do Królestwa naszego Pana z powodu czegoś dobrego, co uczyniło twoje ciało, musisz zdać sobie sprawę, że bez względu na to, co zrobiło twoje ciało dobrze, jest to absolutnie bezużyteczne przed Bogiem. Jedyną rzeczą, która pozwala nam wejść do Królestwa Pańskiego, jest nasza wiara w Słowo prawdy z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici, przez którą Pan nas zbawił. Ponieważ nasz Pan zbawił nas przez błękitną, purpurową i karmazynową nić, tylko wierząc w to, możemy wejść do Miejsca Świętego.
Gdyby Bóg nie zbawił nas przez błękitną, purpurową i karmazynową nić, żaden z nas, nigdy nie byłby w stanie wejść do Miejsca Świętego. Nieważne, jak silna może być nasza wiara, nie moglibyśmy tam wejść. Dlaczego? Gdyby tak było, oznaczałoby to, że nasza cielesna wiara musiałaby być dobra każdego dnia, abyśmy mogli tam wejść. Jeśli możemy wejść do Królestwa Bożego tylko wtedy, gdy nasza wiara każdego dnia jest wystarczająco dobra, to jak my, którzy jesteśmy tak słabi, możemy czynić naszą wiarę dobrą przez cały czas i móc wejść do niego? Kiedy nie ma sposobu, abyśmy sami otrzymali przebaczenie grzechów i kiedy nie mamy wiary, aby się odwrócić każdego dnia, ilekroć grzeszymy, jak możemy uczynić naszą wiarę wystarczająco dobrą, aby wejść do Królestwa Bożego? Nasze ciała musiałyby być ciałami świętymi, które w ogóle nie grzeszą, albo musielibyśmy codziennie modlić się w pokucie i poście, ale czy czyjekolwiek ciało jest święte i czy ktokolwiek jest w stanie to zrobić?
Gdyby Bóg nie zbawił nas przez błękitną, purpurową i karmazynową nić, nie byłoby wśród nas nikogo, kto mógłby wejść do Królestwa Niebieskiego. Jesteśmy tacy, że w jednej chwili nasza wiara może być dobra, ale w następnej chwili znika. Kiedy nasza wiara staje się dobra tylko po to, aby ponownie wielokrotnie zniknąć, jesteśmy zdezorientowani, czy naprawdę ją mamy i ostatecznie tracimy wiarę, którą mieliśmy na początku. Wreszcie, stajemy się jeszcze bardziej grzeszni, niż gdy po raz pierwszy uwierzyliśmy w Jezusa. Ale Jezus doskonale zbawił nas, niewystarczających grzeszników, zgodnie ze swoim planem zbawienia, który objawił się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconym bisiorze. Dał nam przebaczenie naszych grzechów.
Tylko wtedy, gdy mamy ten dowód, możemy przytwierdzić złotą blaszkę, „świętość Panu”, do naszej mitry, tak jak Najwyższy Kapłan (Księga Wyjścia 28:36-38). Wtedy możemy pełnić nasze kapłaństwo. Ci, którzy mogą świadczyć swoją „świętość Panu”, gdy służą Mu jako Jego kapłani przed ludźmi, to ci, którzy mają w swoich sercach dowód, że otrzymali przebaczenie grzechów przez ewangelię wody i Ducha.
Złota blaszka Najwyższego Kapłana przytwierdzona była do mitry, a tym, co łączyło tą złotą blaszkę z mitrą, był błękitny sznur. Dlaczego więc Bóg powiedział, że mitra powinna być przytwierdzona tym błękitnym sznurem? Tym, co było absolutnie niezbędne dla naszego Pana, aby nas zbawić, była błękitna nić, która odnosi się do chrztu, który Jezus przyjął, aby wziąć na Siebie wszystkie nasze grzechy. Gdyby Pan nie zmył naszych grzechów, biorąc je na Siebie w Nowym Testamencie poprzez Swój chrzest, w takiej samej formie, jak nałożenie rąk w Starym Testamencie; nie moglibyśmy otrzymać świętości od Pana, bez względu na to, jak dobrze wierzymy w Jezusa. Dlatego złota blaszka został przytwierdzana do mitry błękitnym sznurem. I każdy, kto widzi Najwyższego kapłana, ze złotą blaszką, na której wyryto „świętość Panu”, może sobie przypomnieć, że musi być świętym przed Bogiem, poprzez otrzymanie przebaczenia grzechów. I to sprawia, że ludzie rozmyślają, jak mogą być święci przed Bogiem.
My także musimy przypomnieć sobie, jak staliśmy się sprawiedliwymi. Jak staliśmy się sprawiedliwymi? Przeczytajmy Ewangelię Mateusza 3:15. „A Jezus mu odpowiedział [Janowi]: ‘Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość’. Wtedy Mu ustąpił”. Jezus zbawił nas wszystkich od naszych grzechów, przyjmując chrzest. Ponieważ Jezus wziął na Siebie nasze grzechy Swoim chrztem, ci, którzy w to wierzą, są bezgrzeszni. Gdyby Jezus nie został ochrzczony, jak moglibyśmy nawet odważyć się powiedzieć, że jesteśmy bezgrzeszni? Czy otrzymałeś przebaczenie grzechów tylko poprzez wyznanie wiary w śmierć Jezusa na Krzyżu, ze szczerymi łzami w oczach? Jest tak wielu ludzi, którzy mają trudności, aby być zasmuconym śmiercią Jezusa, czyli kogoś, z kim nie mają żadnego związku, to próbują wycisnąć łzy, myśląc o śmierci swoich dziadków, o trudnościach jakie mieli, gdy zachorowali lub o trudnościach i cierpieniach własnej przeszłości. Niezależnie od tego, czy udajesz, że płaczesz w ten sposób, czy naprawdę zasmuca cię ukrzyżowanie Jezusa, twoje grzechy, nigdy nie mogą zostać w ten sposób zmyte.
Ponieważ złota blaszka z wyrytym „Świętość Panu” była przywiązana błękitnym sznurem do mitry Najwyższego Kapłana, tym, co zmywa nasze grzechy i czyni nas świętymi, jest chrzest Jezusa. Nasze serca otrzymały przebaczenie grzechów, ponieważ Jezus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy swoim chrztem, ponieważ Pan obarczył Go wszystkimi naszymi grzechami i ponieważ wszystkie grzechy świata, zostały przekazane na Jezusa, poprzez Jego chrzest. Bez względu na to, jak pozbawione emocji mogą być nasze serca i bez względu na to, jak niewystarczający moglibyśmy być w naszych czynach, staliśmy się sprawiedliwymi i zostaliśmy doskonale zbawieni, dzięki Słowu błękitnej nici zapisanym w Biblii. Kiedy patrzymy na nasze ciało, nie możemy być pełni godności, ale ponieważ w naszych sercach jest wiara w błękitną, purpurową i karmazynową nić - to znaczy, ponieważ mamy doskonałą ewangelię wody i Ducha, która mówi nam, że Jezus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy poprzez Swój chrzest i poniósł nasze potępienie na Krzyżu - możemy śmiało i odważnie, mówić o ewangelii. To dlatego, że mamy ewangelię wody i Ducha, możemy żyć wiarą jako sprawiedliwi, a także głosić tę prawą wiarę ludziom.
Nie możemy być wystarczająco wdzięczni za łaskę naszego Pana. Ponieważ zbawienie nie przyszło do nas przypadkowo, jesteśmy za to jeszcze bardziej wdzięczni. Zbawienie, które otrzymaliśmy, nie jest trywialne, które prawie każdy może otrzymać, nawet jeśli nie wierzy należycie. Wzywanie Pana z własnego kaprysu, mówiąc: „Panie, Panie”, nie oznacza, że każdy, kto to czyni, może być zbawiony. Ponieważ mamy w sercach dowód, że nasze grzechy zniknęły dzięki ewangelii wody i Ducha, że Pan zbawił nas w kunsztowny sposób błękitną, purpurową i karmazynową nicią oraz skręconym bisiorem, jesteśmy bardzo wdzięczni za to wielkie zbawienie.
 Biblia mówi nam, że każdy, kto wierzy w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, ma to świadectwo w swoim sercu (I List Jana 5:10). Gdyby nie było świadectwa w naszych sercach, uczynilibyśmy Boga kłamcą, więc wszyscy musimy mieć ten rozstrzygający dowód w naszych sercach. W związku z tym nie ma powodu, aby odsuwać się od tych, którzy rzucają ci wyzwanie i żądają: „Pokaż mi dowód, że zostałeś zbawiony. Mówisz, że kiedy ludzie otrzymują przebaczenie grzechów, otrzymują Ducha Świętego jako dar i że istnieje wyraźny dowód zbawienia. Pokaż mi ten dowód”. Możesz śmiało pokazać dowody w następujący sposób: „Mam w sobie ewangelię wody i Ducha, przez którą Jezus całkowicie mnie zbawił. Ponieważ zostałem przez Niego doskonale zbawiony, nie mam grzechu”.
Jeśli nie macie w sercach dowodów swojego zbawienia, nie jesteście zbawieni. Bez względu na to, jak żarliwie ludzie mogą wierzyć w Jezusa, samo to, nie stanowi ich zbawienia. To tylko nieodwzajemniona miłość. Jest to miłość, która nie bierze pod uwagę tego, jak druga osoba może się czuć. Kiedy jest ktoś, kogo nie możemy kochać, lecz jego serce mocniej bije dla nas, oczekuje czegoś od nas, czuje miłość i patrzy na nas jak osoba umierająca z miłości, nie oznacza to, że musimy ją w zamian kochać. Podobnie Bóg nie bierze w ramiona tych, którzy nie otrzymali przebaczenia grzechów, tylko dlatego, że ich serca za Nim tęsknią. Nic innego jak to, jest nieodwzajemnioną miłością grzeszników do Boga.
Kiedy kochamy Boga, musimy Go kochać, wierząc w prawdę w Jego Słowo. Nasza miłość do Niego nie może być jednostronna. Zanim Go pokochamy, musimy powiedzieć Mu o naszej miłości do Niego i musimy najpierw dowiedzieć się, czy On naprawdę nas kocha, czy nie. Jeśli pokochamy całą naszą miłością inną osobę, która naprawdę nas nie kocha, to w końcu wszystko, z czym pozostaniemy, to złamane serce.
Nasz Pan przyodział nas w chwałę zbawienia od naszych grzechów, abyśmy nie byli za nie potępieni. Pozwolił nam wejść do Królestwa Bożego i żyć z Bogiem, a także dał nam dar, który umożliwia nam otrzymanie przebaczenia grzechów dzięki łasce Bożej. Zbawienie Boże przyniosło nam niezliczone duchowe błogosławieństwa Nieba. Innymi słowy, samo zbawienie, które dał nam Bóg, umożliwiło nam otrzymanie od Niego, wszystkich tych błogosławieństw.
 
 
Zbawienie, Które Osobiście Dał Nam Jezus
 
Nasz Pan zbawił nas przez błękitną, purpurową i karmazynową nić. Dał nam zbawienie złożone z trzech różnych nici. To zbawienie błękitną, purpurową i karmazynową nicią jest niczym innym jak darem zbawienia danym przez Boga. To ten dar zbawienia umożliwia nam wejście do Miejsca Świętego i życie w nim.
Ewangelia wody i Ducha zmieniła ciebie i mnie w sprawiedliwych. Pozwoliła nam wejść do Kościoła Bożego i żyć życiem w czystości. Ta prawdziwa ewangelia umożliwiła nam także karmienie się duchowym Słowem Bożym i umożliwiła otrzymanie Jego łaski. Pozwoliła nam również stanąć przed tronem Bożej łaski i modlić się, a tym samym dała nam wiarę, dzięki której możemy przyjąć obfitą łaskę udzieloną przez Boga, jako własną. Tylko dzięki naszemu zbawieniu, Bóg uczynił te wielkie błogosławieństwa, naszymi. Dlatego zbawienie jest tak cenne.
Jezus powiedział nam, abyśmy zbudowali nasze domy wiary na skale (Ewangelia Mateusza 7:24). Ta skała to nic innego jak nasze zbawienie, które przychodzi poprzez ewangelię wody i Ducha. W związku z tym, wszyscy musimy żyć wiarą, dzięki zbawieniu - stać się sprawiedliwymi, dzięki zbawieniu, cieszyć się życiem wiecznym, dzięki zbawieniu i wejść do Nieba, dzięki zbawieniu.
Zbliża się koniec tego świata. Dlatego w tym czasie, ludzie mają jeszcze więcej powodów, aby zostać zbawionym przez właściwe Słowo. Są ludzie, którzy mówią, że można zostać pobieżnie zbawionym tylko poprzez wiarę w Jezusa, bez znajomości wiary w błękitną, purpurową i karmazynową nić i twierdzą, że nie ma potrzeby mówić o życiu w wierze, ponieważ ich sposób wystarczy, aby być zbawionym.
Jednak powód, dla którego wielokrotnie to powtarzam, jest taki, że tylko ci, którzy otrzymali przebaczenie grzechów w swoich sercach, mogą żyć w wierze, którą Bóg pochwala. Ponieważ serce każdego świętego, który otrzymał odpuszczenie grzechów, jest świątynią Boga, w której mieszka Duch Święty, narodzeni ponownie święci muszą żyć wiarą, aby nie skalać tej świętości.
To, jak sprawiedliwi żyją, ma zupełnie inny wymiar niż życie grzeszników. Z Bożego punktu widzenia sposób życia grzeszników jest całkowicie poniżej Jego standardów. Ich życie wypełnia tylko hipokryzja. Bardzo starają się żyć zgodnie z Prawem. Wyznaczają własne standardy tego, jak powinni czynić, jak powinni żyć, jak powinni mówić i jak powinni się śmiać.
Ale jest to dalekie od życia w wierze, którym żyją sprawiedliwi. Bóg szczegółowo mówi sprawiedliwym: „Kochaj Pana Boga swego, całym swoim sercem i siłą, i kochaj bliźnich tak, jak kochasz swoje ciało”. To jest tryb życia, który Bóg dał sprawiedliwym. Właściwe jest, dla nas, sprawiedliwych, żyć, kochając Boga całym sercem i postępować zgodnie z Jego życzeniem z całą naszą siłą, i wolą. Aby ocalić naszych sąsiadów, musimy dokonywać niezliczonych inwestycji w Jego dzieła. Takie jest życie chrześcijan.
Jeśli pozostaniemy na poziomie, na którym uważamy, że wszystko co się liczy to tylko to, że sami nie grzeszymy, to nie możemy podążać za wiernym życiem narodzonych ponownie chrześcijan. Zanim narodziłem się ponownie, prowadziłem legalistyczne życie wiary w konserwatywnym wierzeniu prezbiteriańskim, a jeśli chodzi o życie zgodne z Prawem, starałem się dokładnie je zachować. W dzisiejszych czasach ludzie zwykle już tego nie robią, ale ponieważ prowadziłem swoje życie religijne od dawna, byłem bardzo skłonny do przestrzegania Prawa w życiu codziennym. Byłem tak całkowicie posłuszny Prawu, że nigdy nie pracowałem w Dzień Pański do tego stopnia, że nigdy nawet nie wsiadłem do samochodu w niedziele, ponieważ Prawo nakazuje, aby Szabat był pamiętany i uświęcany. Gdybym wymagał, abyście żyli tak jak ja, praktycznie nie byłoby nikogo, kto mógłby żyć tak legalistycznie. Oto jak legalistyczne było moje życie, zanim się na nowo narodziłem. Jednak bez względu na to, jak pobożnie spędzałem dni religijne, takie życie nie miało nic wspólnego z wolą Bożą i było absolutnie bezużyteczne.
Czytelnicy, czy macie wiarę w błękitną, purpurową i karmazynową nić? Ponieważ zbawienie Jezusa jest zawarte w tych trzech niciach, możemy wejść do Miejsca Świętego poprzez naszą wiarę. Nasze zbawienie wypełniło się ponad 2000 lat temu. Jezus Chrystus, jeszcze zanim Go poznaliśmy, wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy, przyjmując chrzest i przyjął potępienie za nie, umierając na Krzyżu.
 
 
Zbawienie od Grzechów Ustanowione Jest w Jezusie Chrystusie
 
Kiedy ci, którzy nie narodzili się ponownie, wchodzą do Przybytku, nie wchodzą przez wejście jego dziedzińca, ale nielegalnie przechodzą przez ogrodzenie. Mówią: „Dlaczego skręcony bisior w ogrodzeniu jest taki biały? To takie uciążliwe. Powinni byli go pokolorować czerwonym i niebieskim. To jest obecnie modne. To ogrodzenie jest po prostu zbyt białe! Za bardzo odstaje. A dlaczego jest tak wysoko? To ponad 2,25 m. Mój wzrost nie przekracza nawet 2m; jak mam wejść do środka, skoro ogrodzenie jest tak wysokie? Cóż, mogę się wspiąć po drabinie!”
Tacy ludzie próbują wejść swoimi dobrymi uczynkami. Wspinają się przez ogrodzenie dziedzińca Przybytku ze swoimi ofiarami, pracami charytatywnymi i cierpliwością, i zeskakują z ogrodzenia, mówiąc: „Z pewnością mogę zeskoczyć z tych 2,25 m”. Weszli więc na dziedziniec Przybytku, obejrzeli się i ujrzeli ołtarz całopalenia. Następnie odrywają wzrok od ołtarza i patrzą w stronę Miejsca Świętego, a pierwszą rzeczą, którą widzą, jest leżąca przed nim kadź do obmywania.
Wysokość słupów ogrodzenia dziedzińca Przybytku wynosi 2,25 m, ale wysokość słupów i zasłony drzwi Miejsca Świętego, w którym mieszka Bóg, wynosi 4,5 m. Ludzie mogą wejść na dziedziniec Przybytku z własnej woli, jeśli mają wystarczającą determinację. Ale nawet jeśli przeskoczą przez ogrodzenie o wysokości 2,25 m i wejdą na dziedziniec Przybytku, kiedy spróbują wejść do miejsca, w którym mieszka Bóg, napotkają słupy o wysokości 4,5 m i zasłonę wejścia Miejsca Świętego. Własnym wysiłkiem ludzie mogą przeskoczyć ponad 2,5 m. Ale nie mogą przeskoczyć 4,5 metra wyznaczonego przez Boga. To jest ich granica.
Oznacza to, że kiedy po raz pierwszy uwierzyliśmy w Jezusa, mogliśmy wierzyć zaledwie jako w religię. Ponadto niektórzy ludzie mogą wierzyć w Jezusa jako swojego Zbawiciela z własnej woli i wierzyć, że Zbawiciel jest tylko jednym z czterech wielkich mędrców. Bez względu na to, w jaki sposób ludzie wierzą, mogą mieć własną wiarę w dowolny sposób, ale nie mogą naprawdę narodzić się ponownie, dzięki takiej wierze.
Aby naprawdę narodzić się na nowo, muszą dzięki wierze przejść przez wejście z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici. Narodziliśmy się ponownie przed Bogiem, wierząc, że Jezus jest naszym Zbawicielem i bramą prawdy, i że zbawił nas przez wodę, krew i Ducha. Wiara, która wierzy w dzieła Jezusa, objawiające się w trzech niciach, to nic innego jak wiara w wodę, krew i Ducha. Ludzie mogą wierzyć w coś innego, ale nie ma absolutnie żadnego pozytywnego dowodu na to, że mogą zostać zbawieni i wielce pobłogosławieni, wierząc w ten sposób. Tylko dzięki naszej wierze w ewangelię wody i Ducha możemy otrzymać aprobatę Boga oraz wielką łaskę i błogosławieństwa zbawienia Bożego. Celem tej wiary w ewangelię wody i Ducha jest przyodzianie nas w łaskę Bożą.
Czy uważasz, że Przybytek jest po prostu prostokątnym dziedzińcem ze stojącym w nim domem? Nie może to przynieść żadnej korzyści twojej wierze. Przybytek mówi nam o całej wierze i musimy dokładnie wiedzieć, jaka jest ta wiara.
Nie znając dobrze Przybytku, można by pomyśleć, że jego wysokość jest równa wysokości ogrodzenia, 2,25 m. Ale tak nie jest. Nawet gdybyśmy nie wchodzili na dziedziniec, tylko patrzyli na Przybytek z zewnątrz ogrodzenia, moglibyśmy zobaczyć, że jest On dwa razy wyższy niż ogrodzenie. Chociaż nie moglibyśmy zobaczyć dolnej części Przybytku, nadal widzielibyśmy wyraźnie jego wejście, pokazujące nam, że Przybytek stoi wyżej niż ogrodzenie jego dziedzińca.
Ci, którzy otrzymali przebaczenie grzechów, dzięki prawidłowej wierze w Jezusa i w ten sposób weszli przez bramę dziedzińca Przybytku, muszą potwierdzić swoją właściwą wiarę przy ołtarzu całopalenia i kadzi, i tylko wtedy mogą wejść do Miejsca Świętego. Aby wejść do Miejsca Świętego, trzeba koniecznie wyprzeć się samego siebie. Naczynia wewnątrz Miejsca Świętego, należy odróżnić, od wszystkich naczyni znajdujących się poza Miejscem Świętym.
Czy wiesz, czego Szatan nienawidzi najbardziej? Brzydzi się tym, że wytyczono linię graniczną między wnętrzem Miejsca Świętego a zewnętrzem. Ponieważ Bóg działa wśród tych, którzy rozdzielają miejsce Święte od wewnątrz i na zewnątrz, Szatan nienawidzi tego, że taka granica jest wytyczana i próbuje uniemożliwić ludziom nakreślenie jej. Ale pamiętajcie: Bóg wyraźnie działa przez tych, którzy wytyczają tę granicę wiary. Bogu podobają się ludzie, którzy nakreślają tę wyraźną linię podziału, i obdarza ich Swoim błogosławieństwem, aby mogli żyć w Miejscu Świętym ze swoją wspaniałą wiarą.
Wierzcie, że wszystkie przybory na zewnętrznym dziedzińcu Przybytku i wszystkie materiały użyte do ich wykonania, zostały przygotowane, i wcześniej określone przez Boga, aby ludzie mogli otrzymać przebaczenie grzechów. A kiedy wejdziesz do Miejsca Świętego, wierząc w to, Bóg obdarzy cię jeszcze większą łaską i błogosławieństwem.
 
 
Przebłagalnia Jest Miejscem, Gdzie Otrzymujemy Łaskę Zbawienia
 
Przebłagalnia Jest Miejscem, Gdzie Otrzymujemy Łaskę Zbawienia
W Miejscu Najświętszym, dwóch cherubinów rozpościerających skrzydła, spoglądało w dół na pokrywę zakrywającego Arkę Przymierza. Przestrzeń między dwoma cherubami nazywa się przebłagalnia. Przebłagalnia jest miejscem, w którym Bóg obdarza nas swoją łaską. Powłoka Arki Świadectwa została splamiona krwią, gdy Najwyższy Kapłan siedem razy kropił przebłagalnię, krwią ofiary złożonej za lud Izraela. W ten sposób Bóg zstąpił na przebłagalnię i obdarzył lud Izraela swoim miłosierdziem. Dla tych, którzy w to wierzą, zaczynają się Boże błogosławieństwa, ochrona i przewodnictwo. Odtąd stają się prawdziwym ludem Bożym i mają prawo wstępu do Miejsca Świętego.
Wśród wielu chrześcijan tego świata są tacy, których wiara pozwoliła im wejść do Miejsca Świętego, podczas gdy inni nie mają takiej wiary, z jaką mogliby wejść do tego Miejsca. Jaką masz wiarę? Potrzebujemy wiary, która może nakreślić tę przejrzystą linię zbawienia i wejść do Świętego Miejsca Bożego, bo tylko czyniąc to, możemy być wielce pobłogosławieni przez Boga.
Ale nie jest łatwo mieć taką wiarę. Ponieważ Szatan nienawidzi, kiedy ludzie wytyczają tę wyraźną linię zbawienia, nieustannie próbuje ją zatrzeć. „Nie musisz wierzyć w ten sposób. Nie każdy tak wierzy, więc dlaczego przywiązujesz do tego taką wagę i ciągle się powtarzasz? Wyluzuj; płyń z prądem”. Mówiąc takie rzeczy, Szatan próbuje przesłonić tę wyraźną linię zbawienia. Szatan ujawnia również nasze cielesne słabości i próbuje przekształcić je w kłopoty. Czy bylibyście tymi, którzy słuchają zwodniczych słów Szatana, próbującego oddzielić nas od Boga? Czy raczej bylibyście tymi, którzy żyją pamiętając codziennie o swoim zbawieniu, jednocząc się z Kościołem, podążając za Słowem Bożym, prowadząc życie modlitwy i otrzymując łaskę, którą Bóg ci udziela?
W rzeczywistości ci, którzy otrzymali przebaczenie grzechów, lubią rozmyślać o swoim zbawieniu tak często, jak tylko mogą. Lubią nieustannie rozważać ewangelię wody i Ducha. Rozmyślanie nad ewangelią jest dobre i istotne dla ciebie. Czy nie jesteś taki? „O Boże, czy to znowu ta historia, kiedy zostaliśmy zbawieni? Materiał fabularny i fabuła mogą się różnić, ale to wciąż ta sama stara historia. Mam tego dość!”
Czy jest ktoś, kto mógłby to powiedzieć? Byłbym żałosny, gdybym codziennie opowiadał o sobie tę samą historię, ale kiedy Biblia mówi nam, że powinniśmy codziennie rozmyślać nad naszym zbawieniem, co mogę zrobić? Kiedy zarówno Stary, jak i Nowy Testament mówią nam o ewangelii wody i Ducha, to, to co jest złem przed Bogiem, jest tym, że ludzie głoszą coś innego niż to. Całe Słowo Biblii mówi o ewangelii wody i Ducha. „Zbawienie, życie w wierze, wiara, życie duchowe, walka z Szatanem, Niebo, chwała, łaska, błogosławieństwo, zmartwychwstanie, życie wieczne, nadzieja i Duch Święty” - wszystkie te kluczowe pojęcia świętych są związane z tą prawdziwą ewangelią. Mówienie o czymś innym niż te rzeczy to nic innego jak herezja i fałszywe nauki. To, co wygląda podobnie, ale różni się istotą, to nic innego jak fałszywe nauki. Ewangelie, które wydają się podobne na zewnątrz, ale w środku różnią się od ewangelii wody i Ducha, są jedynie pseudo-ewangeliami fałszywych religii.
Jak cudowne jest to, że Kościół Boży codziennie głosi Słowo Boże, a nie zwodnicze słowa fałszywych religii? To błogosławieństwo, że jesteśmy zjednoczeni z Kościołem Bożym, słuchamy czystego Słowa Bożego i wierzymy w nie. Głosząc ewangelię wody i Ducha, Kościół Boży umożliwia świętym codzienne myślenie o łasce Bożej, modlenie się do Niego i oddawanie Mu czci oraz prowadzenie życia, które nie prowadzi do zła. Czy nie jesteś szczęśliwy, że ponownie usłyszałeś i uwierzyłeś w Słowo prawdy, które pozwala ci otrzymać przebaczenie grzechów? Ja też bardzo się cieszę.
Gdybym został zmuszony do głoszenia czegoś innego niż ta ewangelia wody i Ducha, bardzo bym cierpiał. Gdybym został zmuszony do szerzenia nie Słowa zbawienia, ale innych nauk stworzonych przez człowieka, chciałbym uciec. Oczywiście nie dlatego, że nie mam o czym mówić. Jest wiele innych kwestii humanistycznych, którymi mogę się zająć, ale wszystkie są niepotrzebne i są ledwie naukami o zepsutych zakwasach dla tych z nas, którzy narodzili się ponownie.
Tylko ta ewangelia wody i Ducha, przez którą zbawił nas sam Jezus, Bóg, jest drogocennym Słowem Bożym, które wydziela swoją słodycz, nawet gdy ją ciągle przeżuwamy. Jest tak wiele innych historii, które mógłbym wam opowiedzieć, ale najbardziej mi się podoba, kiedy mówię o ewangelii wody i Ducha, która nas zbawia. Jestem wtedy najbardziej dumny. Jestem najszczęśliwszy, kiedy mówię o tym zbawieniu, bo wtedy mogę powspominać dawne chwile, przypomnieć sobie, jak Pan mnie zbawił, jeszcze raz Mu podziękować i ponownie nakarmić się chlebem zbawienia.
Jestem pewien, że Ty też najbardziej lubisz, kiedy słyszysz to Słowo zbawienia. Być może możesz narzekać, że to ta sama historia każdego dnia, ale w głębi duszy myślisz: „Teraz, kiedy znowu ją usłyszałem, jest jeszcze lepiej. Na początku nie było tak wspaniale, ale kiedy kontynuuje słuchanie, widzę, że nie ma innej historii jak ta, której warto posłuchać. Myślałem, że dzisiejsza historia może być nieco wyjątkowa, ale wniosek jest taki, że to znowu ta sama historia. Pomimo tego nadal jestem szczęśliwy”. Jestem pewien, że tak właśnie czują się wasze serca.
Bracia i siostry, to, co tu głoszę, to Słowo Jezusa. Głosiciele muszą głosić Słowo Jezusa. Głoszenie tego, co Jezus uczynił, poprzez spisane Słowo wody i Ducha, to nic innego jak to, co powinien robić Kościół Boży. Żyjemy teraz wiarą w Kościele. Wchodząc do Miejsca Świętego, zapalając pod świecznikiem z siedmioma ramionami wykonanymi przez kucie czystego złota, jedząc chleb w domu ze szczerego złota, modląc się przy ołtarzu do kadzenia, idąc do Świątyni Boga, oddając Mu cześć i mieszkając w tym domu ze złota - nic innego jak tylko to, jest naszym życiem wiary.
Ty i ja, prowadzimy teraz życie wiary dane przez Boga. Otrzymanie przebaczenia grzechów i prowadzenie właściwego życia w wierze, jest właśnie życiem w złotym Domu Bożym. „Dlatego nie zniechęcamy się, bo chociaż nasz zewnętrzny człowiek niszczeje, to jednak ten wewnętrzny odnawia się z dnia na dzień.” (II List do Koryntian 4:16). Z naszą wiarą w błękitną, purpurową i karmazynową nić oraz skręcony bisior ukazany w Przybytku, nasze dusze mieszkają w Domu Bożym, który lśni złotem.
Na zawsze dziękuję Bogu za zbawienie nas od wszystkich naszych grzechów i potępienia. Alleluja!