Search
Indonesia
Indonesia
Karena COVID-19 dan gangguan pada layanansuratinternasional,
untuksementara kami menangguhkan ‘LayananCetakBuku Gratis kami’.
Dalam situasi ini, kami tidak dapat mengirimkan buku-buku tersebut kepada Anda saat ini.
Berdoalah agar pandemi ini segera berakhir dan dimulainya kembali layanan pos.

Khotbah-Khotbah

Temat 3: Ewangelia Wody i Ducha

[3-2] Chrzest Jezusa i Odkupienie Grzechów (Ewangelia Mateusza 3:13-17)

Chrzest Jezusa i Odkupienie Grzechów
(Ewangelia Mateusza 3:13-17)
“Wtedy Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, aby być przez niego ochrzczonym. Ale Jan powstrzymywał Go, mówiąc: Ja potrzebuję być ochrzczonym przez Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie? A Jezus mu odpowiedział: Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, zaraz wyszedł z wody, a oto otworzyły mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na Niego. I rozległ się głos z nieba: To jest Mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie.”
 
 
Czy Ktoś Jeszcze Cierpi z Powodu Grzechu?
 
Czy nasza niewola grzechu już się skończyła?
Tak

Nasz Pan Bóg odciął kajdany grzechu wszystkich ludzi. Wszyscy, którzy mają trudności z grzechem, są niewolnikami grzechu, ale Swoim odkupieniem nasz Pan całkowicie je odciął. Usunął wszystkie nasze grzechy. Czy jest ktoś, kto wciąż cierpi z powodu grzechu?
Musimy zrozumieć, że nasza walka z grzechem się skończyła. Już nigdy nie będziemy cierpieć z powodu grzechu. Nasza niewola grzechu skończyła się, gdy Jezus odkupił nas Swoim chrztem i krwią. Wszystkie nasze grzechy skończyły się wtedy i w tamtym miejscu. Syn Boży odpokutował wszystkie nasze grzechy. Bóg zapłacił za wszystkie nasze grzechy przez Jezusa, który uwolnił nas na zawsze.
Czy wiecie, jak bardzo ludzie cierpią z powodu swoich grzechów? Zaczęło się to od czasów Adama i Ewy. Ludzkość cierpi z powodu grzechów odziedziczonych po Adamie. 
Ale nasz Bóg zawarł przymierze, które jest zapisane w Księdze Rodzaju 3:15, a przymierzem tym było, że On wybawi wszystkich grzeszników. Powiedział, że ludzie zostaną odkupieni z ich grzechów ofiarą Jezusa Chrystusa przez wodę i Ducha. Kiedy nadszedł czas, Bóg posłał naszego Zbawiciela, Jezusa, aby żył wśród nas.
On także obiecał posłać Jana Chrzciciela przed Jezusem i dotrzymał Swojej obietnicy. 
Ewangelia Marka 1:1-8 mówi: “Początek ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Jak jest napisane u Proroków: Oto ja posyłam Mego posłańca przed Twoim obliczem, który przygotuje Twoją drogę przed Tobą. Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Pana, prostujcie Jego ścieżki. Jan chrzcił na pustyni i głosił chrzest pokuty na przebaczenie grzechów. I przychodziła do niego cała kraina judzka i mieszkańcy Jerozolimy, i wszyscy byli chrzczeni przez niego w rzece Jordan, wyznając swoje grzechy. Jan ubierał się w sierść wielbłądzią i miał skórzany pas wokół swoich bioder, a jadał szarańczę i miód leśny. I głosił: Idzie za mną mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godny, schyliwszy się, rozwiązać rzemyka u Jego obuwia. Ja chrzciłem was wodą, ale On będzie was chrzcił Duchem Świętym”.
 
 

Jan Chrzciciel, Świadek i Zwiastun Ewangelii

 
Kim jest Jan Chrzciciel?
Ostatnim Najwyższym kapłanem i przedstawicielem całej ludzkości

Chrzest, po grecku “baptizo”, oznacza w istocie “zanurzyć”, ale oznacza też “być obmytym, pochowanym, zanurzonym lub przekazać”. Gdy Jezus został ochrzczony, wypełniła się sprawiedliwość Boża. “Sprawiedliwość”, po grecku “dikaiosune”, oznacza “być prawym”, a także oznacza “najbardziej odpowiedni”, “najbardziej poprawny” lub “najsprawiedliwszy stan”.
Jezus został ochrzczony, aby mógł stać się Zbawicielem w najbardziej odpowiedni i właściwy sposób. Dlatego ci, którzy wierzą w chrzest i Krzyż Jezusa, otrzymują od Boga dar odkupienia. 
W Nowym Testamencie Jan Chrzciciel jest ostatnim Najwyższym kapłanem Starego Testamentu. Przeczytajmy Ewangelię Mateusza 11:10-11. Pismo Święte mówi nam, że Jan Chrzciciel jest przedstawicielem rodu ludzkiego i jako Najwyższy kapłan w czasach Nowego Testamentu przekazał wszystkie grzechy świata Jezusowi, w ten sposób służąc najwyższemu kapłaństwu Starego Testamentu.
Jezus Sam świadczył o Janie. Powiedział w Ewangelii Mateusza 11:13-14: “Bo wszyscy Prorocy i Prawo prorokowali aż do Jana. A jeśli chcecie to przyjąć, on jest Eliaszem, który miał przyjść”. Więc Jan, który ochrzcił Jezusa, był potomkiem Najwyższego kapłana Aarona i ostatnim Najwyższym kapłanem. W Starym Testamencie Biblia też świadczy, że Jan jest potomkiem Aarona (Ewangelia Łukasza 1:5 i I Księga Kronik 24:10).
Dlaczego więc Jan mieszkał samotnie na pustyni, ubrany w sukno z sierści wielbłądziej? Aby przyjąć Najwyższe kapłaństwo. Jako przedstawiciel całej ludzkości, Jan Chrzciciel nie mógł żyć wśród ludzi. Wołał do ludzi: “Pokutujcie, plemię żmijowe” i chrzcił ich dla pokuty, aby nawrócić ludzi do Jezusa, który miał zabrać wszystkie ich grzechy. Przede wszystkim Jan Chrzciciel przekazał grzechy świata Jezusowi przez wzgląd na nasze zbawienie, gdy położył ręce na Jezusie. 
 
 
Dwa Rodzaje Chrztu
 
Dlaczego Jan Chrzciciel chrzcił ludzi?
By pożałowali za wszystkie swoje grzechy i uwierzyli w chrzest Jezusa ku zbawieniu

Jan Chrzciciel chrzcił ludzi, a potem ochrzcił Jezusa. Pierwszy był “chrzest pokuty”, który nawoływał grzeszników do powrotu do Boga. Wielu ludzi, słysząc słowa Boże poprzez Jana, porzuciło swoich idoli i powróciło do Niego.
Drugim chrztem był chrzest Jezusa, chrzest, który przekazał Jezusowi wszystkie grzechy świata. Jan Chrzciciel ochrzcił Jezusa, aby wypełnić sprawiedliwość Bożą. Innymi słowy, Jezus został ochrzczony przez Jana Chrzciciela, aby zbawić wszystkich ludzi od ich grzechów (Ewangelia Mateusza 3:15). 
Dlaczego Jan musiał ochrzcić Jezusa? Aby wymazać grzechy świata, Bóg musiał pozwolić Janowi przekazać wszystkie grzechy Jezusowi, aby ludzie, którzy uwierzyli w Niego, mogli zostać zbawieni.
Jan Chrzciciel był sługą Boga, którego misją było przekazanie Jezusowi wszystkich grzechów świata przez chrzest i świadczenie o Jezusie, aby cała ludzkość nawróciła się i została obmyta ze swoich grzechów poprzez wiarę w ewangelię odkupienia. Dlatego Jan musiał żyć samotnie na pustyni. W czasach Jana Chrzciciela lud Izraela był zdeprawowany i zepsuty aż do szpiku kości. 
Więc Bóg powiedział w Starym Testamencie, w Księdze Malachiasza 4:5-6: “Oto poślę wam Eliasza proroka, zanim przyjdzie ten wielki i straszny dzień PANA. On zwróci serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom, abym nie ukarał ziemi przekleństwem, gdy przyjdę”. W oczach Boga cały lud Izraela, który wcześniej czcił Jehowę, był zdeprawowany. Nikt nie był sprawiedliwy przed Nim. Przywódcy religijni świątyni, na przykład kapłani, uczeni w prawie i Piśmie byli szczególnie zdeprawowani. Izraelici i ich kapłani nie składali poprawnych ofiar zgodnie z prawem Bożym.
Kapłani porzucili nałożenie rąk i rytuał ofiarowania krwi, które Bóg dał im dla zadośćuczynienia za ich grzechy. Jest zapisane, że kapłani w czasach Malachiasza porzucili poprawny system ofiar, nałożenie rąk i ofiarowanie krwi zwierzęcia ofiarnego. 
Dlatego Jan Chrzciciel nie mógł być z nimi. Wyszedł na pustynię i wołał. Co powiedział?
W Ewangelii Marka 1:2 jest napisane, cytując słowa proroka Izajasza: “Oto Ja posyłam Mego posłańca przed Twoim obliczem, który przygotuje Twoją drogę przed Tobą. Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Pana, prostujcie Jego ścieżki”.
Głos na pustyni wołał do ludzi o chrzest pokuty. Czym jest “chrzest pokuty”, o którym mówi Biblia? Jest to chrzest, o który wołał Jan Chrzciciel; chrzest nawołujący ludzi do Jezusa, aby uwierzyli w Tego, kto miał zabrać wszystkie ich grzechy, i zostali zbawieni. Chrzest pokuty miał doprowadzić ich do zbawienia.
“Pokutujcie i przyjmijcie chrzest. Nasz Zbawiciel Jezus będzie ochrzczony w taki sam sposób, aby zabrać wszystkie wasze grzechy.” Wołanie Jana Chrzciciela miało oznaczać, że Jezus zgładzi grzechy świata i będzie osądzony na Krzyżu, aby zbawić wszystkich ludzi, aby mogli powrócić do Boga. 
“Ja chrzciłem was wodą, ale on będzie was chrzcił Duchem Świętym.” (Ewangelia Marka 1:8), “Was chrzcił Duchem Świętym” oznacza wymazanie wszystkich grzechów. “Chrzcić” znaczy “zmyć”. Chrzest Jezusa w Jordanie mówi nam, że Syn Boży otrzymał chrzest i wziął na Siebie nasze winy po to, by nas zbawić. 
Dlatego powinniśmy odwrócić się od grzechu i uwierzyć w Niego. On jest Barankiem, który gładzi grzechy wszystkich ludzi. To jest ewangelia odkupienia, o której świadczył Jan Chrzciciel.
 
 
Zadanie Najwyższego Kapłana Dla Przebłagania Grzechów
 
Kto przygotował drogę zbawienia?
Jan Chrzciciel

Prorok Izajasz prorokował: “Przemawiajcie do serca Jerozolimy, wołajcie do niej, że dopełnił się jej postanowiony czas, że została przebaczona jej nieprawość, bo otrzymała z ręki PANA w dwójnasób za wszystkie swoje grzechy.” (Księga Izajasza 40:2).
Jezus Chrystus zabrał wszystkie nasze grzechy bez wyjątku; grzech pierworodny, grzechy powszednie, a nawet przyszłe grzechy zostały zmyte poprzez Jego chrzest. Odkupił nas wszystkich. Wszyscy powinniśmy wiedzieć o odkupieniu Bożym.
Abyśmy zostali zbawieni od wszystkich naszych grzechów, musimy uwierzyć w ewangelię, która głosi, że Jan Chrzciciel przekazał Jezusowi wszystkie grzechy poprzez chrzest.
Nie powinniśmy źle rozumieć, myśląc: “Skoro Bóg jest miłością, możemy wejść do Królestwa Niebieskiego przez samą wiarę w Jezusa, nawet jeśli mamy grzech w naszych sercach.” 
Aby zostać odkupionym z wszystkich naszych grzechów, musimy uwierzyć w Jego chrzest, poprzez który Jan Chrzciciel przekazał wszystkie grzechy świata Jezusowi, i Krzyż. Właśnie poprzez “wodę” Jan Chrzciciel przekazał Jezusowi wszystkie grzechy ludzkości.
Pierwszą rzeczą, którą Bóg zrobił, aby nas zbawić, było wysłanie Jana na ten świat. Będąc posłańcem Bożym, Jan Chrzciciel został wysłany jako ambasador Króla, który przekazał wszystkie grzechy świata Jezusowi poprzez chrzest. Wykonał Najwyższe kapłaństwo całej ludzkości. 
Bóg powiedział nam, że posłał do nas Swojego posłańca, Jana Chrzciciela. “Oto Ja posyłam Mego posłańca przed Twoim obliczem”. Przed twoim obliczem znaczy przed Jezusem. Dlaczego Bóg posłał Jana przed Jezusem? By przez chrzest Jan mógł przekazać wszystkie grzechy świata Jezusowi, Synowi Bożemu. “Który przygotuje Twoją drogę przed Tobą”. Oto co naprawdę ten fragment znaczy.
Kto przygotował drogę, abyśmy mogli zostać odkupieni i pójść do Nieba? Jan Chrzciciel. “Twoim” oznacza Jezusa, a “Mego” oznacza samego Boga. Więc co znaczy to, co powiedział: “Oto ja posyłam Mego posłańca przed Twoim obliczem, który przygotuje Twoją drogę przed Tobą”?
Kto ma przygotować naszą drogę, abyśmy mogli pójść do Nieba? Jan Chrzciciel przekazał wszystkie nasze grzechy Jezusowi, abyśmy uwierzyli, że On zmył je wszystkie; jego zadaniem było przekazać grzechy, chrzcząc Jezusa Chrystusa. To dzięki Jezusowi i Janowi możemy uwierzyć w prawdę i zostać odkupieni. 
Od czego zależy nasze zbawienie? Zależy ono od tego, czy wierzymy w sprawiedliwe dzieła Jezusa, Syna Bożego, i w to, że posłaniec Boży, Jan Chrzciciel, przekazał Mu wszystkie grzechy świata. Wszyscy powinniśmy znać ewangelię odpuszczenia grzechów. Bóg Ojciec posłał najpierw Swego posłańca, który miał ochrzcić Jego Syna, i uczynił go przedstawicielem ludzkości. W ten sposób wykonał dla nas dzieło odkupienia.
Bóg posłał Swego sługę, Jana Chrzciciela, aby ochrzcił Jego Syna, by mógł przygotować drogę zbawienia dla tych, którzy uwierzyli w Jezusa. Dlatego Jan ochrzcił Jezusa. Chrzest Jezusa od Jana Chrzciciela był spełnieniem odkupienia Bożego, dzięki któremu wszystkie grzechy ludzkości zostały Mu przekazane, aby wszyscy ludzie uwierzyli w Jezusa i poszli do Nieba. 
Nawet przyszłe grzechy ludzkości zostały przekazane Jezusowi przez Jego chrzest. Jezus i Jan Chrzciciel wspólnie przygotowali drogę do Nieba dla nas wszystkich. W ten sposób Bóg objawił tajemnicę odkupienia przez Jana Chrzciciela.
Jako przedstawiciel ludzkości, Jan ochrzcił Jezusa, abyśmy uwierzyli w nasze odkupienie i poszli do Nieba. Jezus przekazał cały grzech Jezusowi poprzez chrzest. To jest radosna wieść o odkupieniu, ewangelia. 
 
 
Dlaczego Narodził Się Jan Chrzciciel?
 
Poprzez kogo możemy uwierzyć w Jezusa?
Jana Chrzciciela

W Księdze Malachiasza 3:1 zapisano: “Oto posyłam Mego posłańca, który przygotuje drogę przed Moim obliczem”. Musicie uważnie czytać Biblię. Dlaczego Bóg posłał Swego posłańca przed Jezusem? Dlaczego Jan Chrzciciel narodził się sześć miesięcy przed Jezusem?
Musimy zrozumieć, o czym mówi Biblia. Stary Testament określa obowiązek Najwyższego kapłana Aarona. Aaron był starszym bratem Mojżesza. Bóg namaścił go i jego synów na kapłanów. Pozostali lewici podporządkowywali się im, przynosząc im różne narzędzia, mieszając ciasto na chleb itd., podczas gdy synowie Aarona składali ofiary w świętym przybytku.
Synowie Aarona byli namaszczeni, aby dzielić między sobą równe obowiązki, ale w Dniu Przebłagania, dziesiątego dnia siódmego miesiąca, Najwyższy kapłan sam składał ofiarę przebłagania za roczne grzechy swego ludu.
W Ewangelii Łukasza 1:5 jest historia o rodowodzie Jana Chrzciciela. Musimy poprawnie zrozumieć tego posłańca Bożego, aby właściwie zrozumieć Jezusa. Często myślimy o Jezusie, ale ignorujemy wiele o Janie Chrzcicielu, który przyszedł przed Nim. Chciałbym pomóc wam zrozumieć. 
“Początek ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Jak jest napisane u Proroków: Oto Ja posyłam Mego posłańca przed Twoim obliczem, który przygotuje Twoją drogę przed Tobą.” (Ewangelia Marka 1:1-2). Ewangelia Nieba zawsze zaczyna się od Jana Chrzciciela.
Kiedy w pełni poznamy Jana Chrzciciela, wtedy będziemy w stanie jasno zrozumieć i uwierzyć w ewangelię odkupienia Jezusa. Jest to podobne do słuchania ambasadorów, których wysłaliśmy po całym świecie, aby zrozumieć sytuacje wszystkich krajów. Kiedy wiemy o Janie Chrzcicielu, możemy bardzo dobrze zrozumieć odkupienie Boże.
Szkoda jednak, że tak wielu chrześcijan w dzisiejszych czasach nie dostrzega znaczenia Jana. Bóg posłał Jana Chrzciciela nie dlatego, że nudził się i nie miał nic innego do roboty. Wszystkie cztery Ewangelie Nowego Testamentu opowiadają o Janie Chrzcicielu, zanim zaczną mówić o odkupieniu Jezusa.
Ale dzisiejsi ewangeliści zupełnie go ignorują i mówią ludziom, że wystarczy tylko uwierzyć w Jezusa, aby dostąpić zbawienia. W rzeczywistości sprawią, że ludzie będą żyć jak grzesznicy przez całe życie i skończą w piekle. Jeśli wszyscy chrześcijanie po prostu uwierzą w Jezusa bez zrozumienia roli Jana Chrzciciela, Chrześcijaństwo zostanie zdeprawowane i stanie się zwykłą religią na świecie. Jak możecie zostać odkupieni ze swoich grzechów, jeśli nie znacie prawdy? To jest niemożliwe.
Ewangelia odkupienia nie jest ani prosta, ani taka łatwa. Tak wielu ludzi myśli, że sednem odkupienia jest nasza wiara w Krzyż, ponieważ Jezus umarł za nas na Krzyżu. Jeśli jednak wierzycie tylko w Jego ukrzyżowanie, nie znając całej prawdy o przekazaniu grzechów, to taka wiara nie doprowadzi do całkowitego odkupienia, bez względu na to, jak silna może być wasza wiara. 
Bóg posłał Jana Chrzciciela, aby oznajmił światu, jak należało dokonywać odkupienia i jak Jezus zgładzi grzechy świata. Tylko wtedy, gdy poznamy całą prawdę, zrozumiemy, że Jezus jest Synem Bożym, który wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy.
Jan Chrzciciel mówi nam o prawdzie odkupienia. Opowiada nam, jak zaczął świadczyć, że Jezus był Bogiem i prawdziwym Światłem. Wyraźnie zapewnił, że nie jest tym Światłem, ale jego świadkiem. Świadczył również w I Liście Jana, że to on przygotował ewangelię odkupienia, chrzcząc Jezusa Chrystusa. 
Gdybyśmy nie mieli świadectwa Jana Chrzciciela o odkupieniu, jak moglibyśmy wierzyć w Jezusa? Nigdy nie widzieliśmy Jezusa, a skoro pochodzimy z różnych kultur i religii, jak moglibyśmy wierzyć w Pana jako naszego Boga? 
Mając tak różnorodne religie na świecie, jak moglibyśmy poznać Jezusa Chrystusa? Skąd możemy wiedzieć, że Jezus był w rzeczywistości Synem Bożym, który nas odkupił, biorąc na Siebie wszystkie grzechy świata?
Musimy zajrzeć do Starego Testamentu, aby znaleźć słowa odkupienia od samego początku i wiedzieć, że Jezus jest naszym Zbawicielem. Musimy posiąść właściwą wiedzę, aby mieć właściwą wiarę. Nic nie możemy zrobić bez prawdziwej wiedzy. Aby wierzyć w Jezusa i być zbawionym, musimy znać ewangelię odkupienia, o której świadczył Jan Chrzciciel, i jego rolę w niej. Aby mieć całkowitą wiarę w Chrystusa, musimy poznać prawdę o odkupieniu. 
Więc, podobnie jak Jezus powiedział: “I poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli,” (Ewangelia Jana 8:32) musimy poznać prawdę odkupienia w Jezusie.
 
 
Dowody w Biblii
 
Od jakiego momentu zaczynają się cztery Ewangelie?
Od nadejścia Jana Chrzciciela

A teraz zbadajmy wszystkie dowody odkupienia w Biblii. Odkryjmy, co cztery Ewangelie mówią o Janie Chrzcicielu, o tym, kim on był, dlaczego nazwano go “przedstawicielem ludzkości” lub “ostatnim Najwyższym kapłanem”, jak wszystkie grzechy świata zostały przekazane Jezusowi przez niego i czy Jezus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy, czy nie.
Powinniśmy zwrócić uwagę na to, że wszystkie cztery Ewangelie zaczynają się od Jana Chrzciciela. Ewangelia Jana 1:6 stwierdza jeden z najważniejszych faktów w ewangelii. Opowiada nam, kto wykonał zadanie przekazania Jezusowi wszystkich grzechów świata. “Był człowiek posłany od Boga, któremu na imię było Jan. Przyszedł on na świadectwo, aby świadczyć o tej światłości, by wszyscy przez niego uwierzyli” (Ewangelia Jana 1:6-7).
Zapisane zostało: “by wszyscy przez niego uwierzyli” i “aby świadczyć o tej światłości”. Światłością jest Jezus Chrystus. Oznacza to, że Jan miał świadczyć o Jezusie, aby wszyscy mogli przez niego uwierzyć. Teraz przyjrzyjmy się lepiej rozdziałowi 3 Ewangelii Mateusza.
Ewangelia Mateusza 3:13-17: “Wtedy Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, aby być przez niego ochrzczonym. Ale Jan powstrzymywał Go, mówiąc: Ja potrzebuję być ochrzczonym przez Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie? A Jezus mu odpowiedział: Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, zaraz wyszedł z wody, a oto otworzyły mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na Niego. I rozległ się głos z nieba: To jest Mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie”.
 
Dlaczego powinniśmy zrozumieć rodowód Jana?
Ponieważ Biblia mówi nam, że Jan jest Najwyższym kapłanem całej ludzkości

Jan Chrzciciel ochrzcił Jezusa, aby wykonać odpuszczenie wszystkich grzechów na świecie. Chrzest, który Jezus przyjął od Jana, był najważniejszym wydarzeniem dla naszego zbawienia. Aby jednak w pełni zrozumieć i uwierzyć w całą prawdę, powinniśmy najpierw uważnie przyjrzeć się Janowi Chrzcicielowi.
W Ewangelii Łukasza 1:1-14: “Ponieważ wielu podjęło się sporządzić opis tych wydarzeń, co do których mamy zupełną pewność; Tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa; Postanowiłem i ja, który to wszystko od początku dokładnie wybadałem, opisać ci to po kolei, zacny Teofilu; Abyś nabrał pewności co do tego, czego cię nauczono. Za dni Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan imieniem Zachariasz, ze zmiany Abiasza. Miał on za żonę jedną z córek Aarona, której na imię było Elżbieta. Oboje byli sprawiedliwi w oczach Boga, postępując nienagannie według wszystkich przykazań i nakazów Pana. Nie mieli jednak dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna, i oboje byli w podeszłym wieku. A gdy pełnił służbę kapłańską przed Bogiem w kolejności swojej zmiany; Zgodnie ze zwyczajem urzędu kapłańskiego padł na niego los, aby wejść do świątyni Pana i palić kadzidło. A cała rzesza ludzi modliła się na zewnątrz w czasie kadzenia. Wtedy ukazał mu się anioł Pana stojący po prawej stronie ołtarza kadzenia. I przeraził się Zachariasz na jego widok, i ogarnął go strach. Lecz anioł powiedział do niego: Nie bój się, Zachariaszu, bo twoja modlitwa została wysłuchana. Elżbieta, twoja żona, urodzi ci syna, któremu nadasz imię Jan. Będzie to dla ciebie radość i wesele; i wielu będzie się radować z jego narodzin.”
Tutaj Łukasz, uczeń Jezusa, szczegółowo opisuje rodowód Jana. Łukasz, uczeń Jezusa, wyjaśnia rodowód Jana od początku. Łukasz nauczał ewangelii człowieka imieniem Teofil, który pochodził z innej kultury i nie wiedział o Panu.
Więc aby nauczyć go o Jezusie, Zbawicielu grzeszników, Łukasz pomyślał, że musi szczegółowo wyjaśnić rodowód Jana Chrzciciela. Skoro my także jesteśmy poganami z różnych ras, nie możemy zrozumieć zbawienia Jezusa, jeśli nie jest ono wyjaśnione konkretnie, krok po kroku. Dowiedzmy się, jakie są szczegóły.
W Ewangelii Łukasza 1:5-9 opowiada: “Za dni Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan imieniem Zachariasz, ze zmiany Abiasza. Miał on za żonę jedną z córek Aarona, której na imię było Elżbieta. Oboje byli sprawiedliwi w oczach Boga, postępując nienagannie według wszystkich przykazań i nakazów Pana. Nie mieli jednak dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna, i oboje byli w podeszłym wieku. A gdy pełnił służbę kapłańską przed Bogiem w kolejności swojej zmiany; Zgodnie ze zwyczajem urzędu kapłańskiego padł na niego los, aby wejść do świątyni Pana i palić kadzidło”.
Tutaj coś wydarzyło się, podczas gdy Zachariasz służył Bogu, według zwyczaju kapłaństwa. Łukasz wyraźnie zaświadcza, że Zachariasz był potomkiem Aarona. Więc do jakiej zmiany należał Zachariasz? To bardzo ważna kwestia.
On wyjaśnił: “A gdy pełnił służbę kapłańską przed Bogiem w kolejności swojej zmiany”. Widzimy, że Łukasz tak dobrze znał Zachariasza, że wyjaśnił ewangelię odkupienia, wspominając zarówno Zachariasza, jak i Elżbietę.
Jan Chrzciciel urodził się Zachariaszowi i jego żonie Elżbiecie, która była jedną z córek Aarona. Teraz spójrzmy na rodowód Zachariasza, ojca Jana.
 
 
Rodowód Jana Chrzciciela
 
Czyim potomkiem był Jan Chrzciciel?
Najwyższego kapłana Aarona

By zrozumieć rodowód Jana Chrzciciela, musimy przeczytać Stary Testament I Księgę Kronik 24:1-19.
“A oto podział synów Aarona. Synami Aarona byli: Nedab, Abihu, Eleazar i Itamar; Ale Nadab i Abihu umarli przed swoim ojcem i nie mieli synów, dlatego Eleazar i Itamar sprawowali urząd kapłański. I Dawid podzielił ich, to jest Sadoka z synów Eleazara i Achimeleka z synów Itamara, według ich urzędu w ich służbie. I okazało się, że spośród synów Eleazara było więcej naczelników niż spośród synów Itamara. Tak więc ich podzielono: spośród synów Eleazara było szesnastu naczelników według rodów, a spośród synów Itamara według rodów – ośmiu. A zostali podzieleni przez losowanie, zarówno jedni, jak i drudzy, gdyż przełożeni świątyni i przełożeni domu Bożego byli spośród synów Eleazara, jak i spośród synów Itamara. A Szemajasz, syn Netaneela, pisarz z pokolenia Lewiego, spisał ich wobec króla i książąt, kapłana Sadok, Achimeleka, syna Abiatara, oraz naczelników rodów kapłańskich i lewickich. Losowano na przemian jeden dom z rodu Eleazara, drugi – z Itamara. Pierwszy los padł na Jehojariba, drugi na Jedajasza; Trzeci na Charima, czwarty na Seorima; Piąty na Malkiasza, szósty na Mijamina; Siódmy na Hakkosa, ósmy na Abiasza; Dziewiąty na Jeszuę, dziesiąty na Szekaniasza; Jedenasty na Eliasziba, dwunasty na Jakima; Trzynasty na Chuppę, czternasty na Jeszebaba; Piętnasty na Bilgę, szesnasty na Immera; Siedemnasty na Chezira, osiemnasty na Happisesa; Dziewiętnasty na Petachiasza, dwudziesty na Ezechiela; Dwudziesty pierwszy na Jachina, dwudziesty drugi na Gamula; Dwudziesty trzeci na Delajasza, dwudziesty czwarty na Maazjasza. Taka była kolejność w służbie, aby wchodzili do domu PANA zgodnie z ustaleniem, jakie pochodziło od ich ojca Aarona, jak mu rozkazał PAN, Bóg Izraela.”
Przeczytajmy jeszcze raz werset 10: “Siódmy na Hakkosa, ósmy na Abiasza”. W czasach króla Dawida było wielu kapłanów, więc istniała potrzeba ustalenia regulaminu ich systematycznej służby. Więc Dawid wyznaczył losy dla każdego z synów Aarona, aby był porządek składania ofiar. (Jak wszyscy wiecie, Aaron był starszym bratem Mojżesza, Bóg wyznaczył Mojżesza na Swojego przedstawiciela, a Aarona na Najwyższego kapłana Świętego Przybytku przed ludem Izraela).
Wszyscy inni lewici zostali uczynieni poddanymi kapłanów, a Aaron i kapłani, jego synowie, zostali odpowiedzialni za wszystkie ofiary przed Bogiem. Zanim Dawid wyznaczył losy, kapłani, którzy byli potomkami Aarona, musieli za każdym razem ciągnąć losy i to spowodowało wiele zamieszania.
Dlatego Dawid ułożył system, porządkując każdą zmianę. W porządku były 24 zmiany, pochodzące od wnuków Aarona, a ósmym był Abiasz. Jest powiedziane: “pewien kapłan imieniem Zachariasz, ze zmiany Abiasza”. Tak więc Zachariasz był kapłanem ze zmiany Abiasza i obydwoje, on i jego żona, byli potomkami Aarona, Najwyższego kapłana.
To Zachariasz, kapłan ze zmiany Abiasza, był ojcem Jana Chrzciciela. Z Biblii wiemy, że zawierali małżeństwa z członkami swojej rodziny.
Tak więc Jakub wziął za żonę córkę swojego wuja ze strony matki. Właśnie to wytłumaczenie linii ma ogromne znaczenie. Powiedziane zostało: “pewien kapłan imieniem Zachariasz, ze zmiany Abiasza”.
Dlatego był zdecydowanie potomkiem Aarona. Kto? Zachariasz, ojciec Jana Chrzciciela. Jest to ważny fakt w wyjaśnianiu odkupienia Jezusa i służby Jana Chrzciciela oraz przekazania grzechów świata Jezusowi.
 
 
Tylko Synowie Aarona Mogą Służyć Jako Kapłani
 
Kto mógł pełnić Najwyższe kapłaństwo w czasach Starego Testamentu?
Aaron i jego wyznaczeni potomkowie

W takim razie, gdzie w Biblii jest napisane, że synowie Aarona powinni służyć jako kapłani? Znajdźmy to.
W Księdze Liczb 20:22-29: “I synowie Izraela, całe zgromadzenie, wyruszyli z Kadesz i przyszli do góry Hor. I PAN powiedział do Mojżesza i Aarona na górze Hor, na granicy ziemi Edomu: Aaron zostanie przyłączony do swego ludu; nie wejdzie bowiem do ziemi, którą dałem synom Izraela, ponieważ sprzeciwiliście się Mojemu słowu przy wodach Meriba. Weź Aarona i jego syna Eleazara i przyprowadź ich na górę Hor; I zdejmij z Aarona jego szaty, a ubierz w nie jego syna Eleazara. Aaron zaś zostanie przyłączony do swego ludu i tam umrze. I Mojżesz uczynił tak, jak PAN rozkazał; i wstąpili na górę Hor na oczach całego zgromadzenia. Mojżesz zdjął z Aarona jego szaty i ubrał w nie jego syna Eleazara. Aaron umarł tam na wierzchu góry, a Mojżesz i Eleazar zeszli z góry. Gdy całe zgromadzenie zobaczyło, że Aaron nie żyje, opłakiwał Aarona cały dom Izraela przez trzydzieści dni.”
W Księdze Kapłańskiej zapisane jest prawo Boże, które mówi, że synowie Najwyższego kapłana Aarona powinni objąć kapłaństwo, a wyznaczony syn musiał przyjąć Najwyższe kapłaństwo, podobnie jak jego ojciec, kiedy osiągnął wiek 30 lat.
Księga Wyjścia 28:1-5: “Przywołaj do siebie twego brata Aarona i wraz z nim jego synów, spośród synów Izraela, aby sprawowali dla mnie urząd kapłański: Aarona, Nadaba i Abihu, Eleazara i Itamara, synów Aarona. Uczynisz święte szaty dla twego brata Aarona, na cześć i na ozdobę. Porozmawiasz też ze wszystkimi zdolnymi rzemieślnikami, których napełniłem duchem mądrości, aby wykonali szaty dla Aarona na jego poświęcenie, aby mi sprawował urząd kapłański. Oto szaty, które wykonają: pektorał, efod, ornat, tunika haftowana, mitra i pas. I uczynią te święte szaty dla twego brata Aarona i jego synów, aby mi sprawowali urząd kapłański. I wezmą złoto, błękitną tkaninę, purpurę, karmazyn i bisior.”
Bóg jasno wyznaczył Aarona, brata Mojżesza, na arcykapłaństwo. Kapłaństwo nie było otwarte dla żadnego innego człowieka. Bóg nakazał Mojżeszowi wyświęcić Aarona na najwyższego kapłana i przygotować mu odpowiednie ubranie, jak to zostało przez Niego określone. Nigdy nie powinniśmy zapominać słów Boga.
Także w Księdze Wyjścia 29:1-9: “Oto co masz uczynić, aby poświęcić ich do sprawowania Mi urzędu kapłańskiego: Weź jednego młodego cielca i dwa barany bez skazy; I przaśne chleby, przaśne placki zaprawione oliwą i przaśne podpłomyki posmarowane oliwą. Uczynisz je z wybornej mąki pszennej. Włożysz je do jednego kosza i przyniesiesz je w tym koszu z cielcem i z dwoma baranami. Aaronowi i jego synom każesz zbliżyć się do wejścia do Namiotu Zgromadzenia i obmyjesz ich wodą. Potem weźmiesz szaty i ubierzesz Aarona w tunikę, w ornat pod efod, w efod i pektorał i opaszesz go pasem efodu; I włożysz mu na głowę mitrę, a na mitrę wstawisz świętą koronę. Następnie weźmiesz olejek do namaszczenia i wylejesz na jego głowę, i namaścisz go. Potem każesz się przybliżyć jego synom i ubierzesz ich w szaty; I przepaszesz ich pasem, Aarona i jego synów, i włożysz na nich mitry, i będzie do nich należało kapłaństwo na mocy wiecznej ustawy. Poświęcisz też Aarona i jego synów.”
Przepaszesz ich pasem – jak Aarona, tak jego synów – po czym włożysz na ich głowy mitry... Będą mieli kapłaństwo według wiecznej ustawy; i upełnomocnisz rękę Aarona, i ręce jego synów... Bóg powiedział, że tylko Aaron i jego synowie mają być wyświęceni, aby wiecznie pełnić kapłaństwo. Kiedy On wyraźnie powiedział: “na mocy wiecznej ustawy”, oznacza to, że kapłaństwo było skuteczne nawet po przyjściu Jezusa na ten świat.
Łukasz dogłębnie wyjaśnia, że Zachariasz był potomkiem Najwyższego kapłana Aarona. Kiedy Zachariasz służył jako kapłan odpowiedzialny przed Bogiem w świątyni Pana, anioł pojawił się przed nim i powiedział mu, że jego modlitwa została wysłuchana; że jego żona Elżbieta urodzi mu syna.
Zachariasz nie mógł w to uwierzyć i powiedział: “Moja żona podeszła w swoim wieku, jak może narodzić syna?” Z powodu jego wątpliwości Bóg odebrał mu mowę, aby pokazać, że Jego słowa były prawdziwe.
W odpowiednim czasie jego żona zaszła w ciążę, a po pewnym czasie Maryja Dziewica również zaszła w ciążę. Obydwa zdarzenia były przygotowanymi dziełami Bożymi dla naszego zbawienia. Aby zbawić nieszczęśliwą ludzkość, musiał posłać Swego sługę Jana i Swego jednorodzonego Syna Jezusa na ten świat.
Dlatego też Bóg musiał ochrzcić Swego Syna przez Jana, aby przekazać wszystkie grzechy świata, aby ci, którzy uwierzyli w Niego, zostali zbawieni.
 
 
Szczególna Opatrzność Boża
 
Kogo Bóg przygotował przed Jezusem dla dzieła Jego odkupienia?
Jana Chrzciciela

Jezus Chrystus był Zbawicielem ludzkości, który narodził się z ciała Dziewicy Marii. Józef i Maria byli zaręczeni, a Józef, był potomkiem Judy. Jezus musiał narodzić się z potomków Judy, aby wypełnić Przymierze Boże, tak jak Jan Chrzciciel musiał narodzić się w domu Najwyższego kapłana Aarona.
Bóg przygotował tych dwoje do narodzin na tym świecie, w tej kolejności, Jan przed Jezusem. Jan urodził się, aby mógł ochrzcić Jezusa i przekazać Mu wszystkie grzechy świata. Potomek Najwyższego kapłana musiał złożyć ofiarę przebłagania, aby wykonać Przymierze Boże, zawarte w Starym i Nowym Testamencie; ewangelia odkupienia Jezusa musiała być wykonana poprawnie, aby wszyscy ludzie zostali uwolnieni.
W Księdze Wyjścia Bóg dał Izraelowi Swoje Prawo i Przymierza; prawa Boże i system ofiarny przybytku, od stroju kapłanów, szczegóły ofiar i sukcesji kapłaństwa przez synów kapłanów. Bóg wyznaczył Aarona i jego potomków na Najwyższe kapłaństwo na wieczne czasy.
Dlatego wszyscy potomkowie Aarona mogli składać ofiary, a Najwyżsi kapłani mogli pochodzić tylko z domu Aarona. Czy rozumiecie, dlaczego tak było?
Wśród wielu potomków Aarona Bóg wybrał pewnego kapłana imieniem Zachariasz i jego żonę Elżbietę. Powiedział: “Oto ja posyłam Mego posłańca przed Twoim obliczem”. Kiedy Bóg powiedział Zachariaszowi, że umożliwi Elżbiecie urodzenie syna i że on ma go nazwać Jan, był tak zdziwiony, że na Jego rozkaz odebrało mu mowę, aż do narodzenia syna i nadania mu imienia.
I rzeczywiście, syn urodził się w jego domu. Kiedy nadchodził czas, aby nadać dziecku imię, zgodnie ze zwyczajem Izraela, syna nazywano po jego ojcu lub po kimś z jego krewnych.
“Dla Elżbiety zaś nadszedł czas porodu i urodziła syna. A gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał jej swoje wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. A ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecko i chcieli nadać mu imię jego ojca, Zachariasza. Ale jego matka powiedziała: Nie tak, lecz będzie się nazywał Jan. I powiedzieli do niej: Nie ma nikogo w twoim rodzie, kogo by nazwano tym imieniem. Pytali więc znakami jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: Jan jest jego imię. I dziwili się wszyscy. Natychmiast otworzyły się jego usta i rozwiązał się jego język, i mówił, wielbiąc Boga. I padł strach na wszystkich ich sąsiadów, i po całej górskiej krainie judzkiej rozgłoszone zostały wszystkie te słowa. Wszyscy zaś, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i mówili: Cóż to będzie za dziecko? I była z nim ręka Pańska.” (Ewangelia Łukasza 1:57-66).
Zachariasz wciąż był niemy, kiedy urodził się jego syn. Kiedy nadszedł czas nadania dziecku imienia, krewni zaproponowali nadać dziecku imię Zachariasz. Ale jego matka upierała się, że jego imię ma być Jan. Słysząc to, krewni powiedzieli, że w rodzinie nie ma nikogo o tym imieniu i że dziecko powinno być nazwane imieniem jego ojca.
Kiedy Elżbieta nalegała na to imię, krewni poszli do Zachariasza i zapytali, jakie ma być imię dziecka. Zachariasz, skoro nie mógł jeszcze mówić, poprosił o tabliczkę do pisania i napisał “Jan”. Wszyscy krewni zdziwili się tym nietypowym wyborem imienia.
Ale po nadaniu imienia usta Zachariasa natychmiast się otworzyły. Chwalił Boga, a był napełniony Duchem Świętym i prorokował.
W ten sposób Łukasz opowiada o narodzeniu Jana Chrzciciela w domu Zachariasza. “Pewien kapłan imieniem Zachariasz ze zmiany Abiasza.” W szczególnej opatrzności Bożej Jan Chrzciciel, przedstawiciel rodzaju ludzkiego, urodził się Zachariaszowi, potomkowi Aarona.
Przez Jana Chrzciciela i Jezusa Chrystusa Bóg dokonał zbawienia ludzkości. Zostaliśmy zbawieni od wszystkich naszych grzechów przez wiarę w dzieło odkupienia, dokonane za sprawą Jana i Jezusa Chrystusa.
 
 

Chrzest Jezusa

 
Dlaczego Jezus przyjął chrzest od Jana?
Aby zabrać wszystkie grzechy świata

Jan Chrzciciel świadczył, że Jezus był Synem Bożym i zabrał wszystkie nasze grzechy. Był Janem Chrzcicielem, sługą Boga, który został posłany, aby świadczyć o zbawieniu Bożym. Nie oznacza to, że Bóg Sam nie mówi nam, że jest naszym Zbawicielem. Bóg działa poprzez Swoje sługi w kościele i przez usta wszystkich Swoich ludzi, którzy zostali zbawieni.
Bóg mówi: “Przemawiajcie do serca Jerozolimy, wołajcie do niej, że dopełnił się jej postanowiony czas, że została przebaczona jej nieprawość, bo otrzymała z ręki PANA w dwójnasób za wszystkie swoje grzechy. … Trawa usycha, kwiat więdnie, ale słowo naszego Boga trwa na wieki.” (Księga Izajasza 40:2, 8).
Bóg już obiecał około siedemset lat przed narodzeniem Chrystusa: “Nie jesteście już grzesznikami. Odpokutowałem za wszystkie grzechy i wojna się skończyła”. Dlatego wciąż woła do nas głos ewangelii odkupienia. Nazywa się to przygotowaną ewangelią.
Kiedy rozumiemy dzieła Jana Chrzciciela i naprawdę rozumiemy, że wszystkie grzechy świata zostały przekazane Jezusowi przez Jana Chrzciciela, wszyscy możemy uwolnić się od naszych grzechów.
Wszystkie cztery Ewangelie mówią nam o Janie Chrzcicielu, a Malachiasz, ostatni prorok Starego Testamentu, również świadczy, że Jan Chrzciciel jest przygotowanym sługą Bożym. Nowy Testament rozpoczyna się od narodzin Jana Chrzciciela i przekazania grzechów przez niego.
Więc dlaczego nazywamy go Janem Chrzcicielem? Dlatego, że ochrzcił Jezusa. Co oznacza chrzest? Oznacza “przekazać, zostać pochowanym, zostać zmytym” – tak samo jak “położenie rąk” w Starym Testamencie.
W Starym Testamencie, gdy człowiek popełniał grzech, przekazywał swoje grzechy na ofiarne zwierzę bez skazy, kładąc ręce na jej głowie, a ofiara umierała wraz z tymi grzechami. “Położenie rąk” oznacza “przekazanie”. Dlatego “położenie rąk” i “chrzest” mają takie same znaczenia, mimo że wydają się różne.
Więc jakie było znaczenie chrztu Jezusa? Jego chrzest był dla nas jedyną drogą do otrzymania odpuszczenia grzechów. Bóg ustanowił prawo, że grzech może być przekazany ofierze przez “położenie rąk”. Tak więc w czasach Starego Testamentu grzesznicy musieli położyć ręce na głowie ofiary, aby przekazać swoje grzechy na jej głowę. Potem musieli poderżnąć jej gardło, a kapłani kropili krwią rogi ołtarza całopalenia. To był sposób pokutowania za codzienne grzechy.
W jaki więc sposób pokutowali za roczne grzechy?
W tym celu Najwyższy kapłan Aaron składał ofiarę za cały lud Izraela. Jan Chrzciciel narodził się w domu Aarona, więc właściwie miał być Najwyższym kapłanem, a Bóg przeznaczył go na ostatniego Najwyższego kapłana, zgodnie z Jego obietnicą odkupienia.
Jan Chrzciciel był przedstawicielem całej ludzkości i ostatnim Najwyższym kapłanem, ponieważ Stary Testament skończył się wraz z narodzeniem Jezusa Chrystusa. Kto jeszcze, oprócz Jana Chrzciciela, mógł przekazać wszystkie grzechy świata Jezusowi w Nowym Testamencie, tak jak Aaron odpokutował za grzechy swego ludu w Starym Testamencie? Jako ostatni Najwyższy kapłan Starego Testamentu i przedstawiciel całej ludzkości, Jan Chrzciciel przekazał Jezusowi wszystkie grzechy świata, kiedy Go ochrzcił.
Ponieważ Jan przekazał Jezusowi wszystkie grzechy świata, wiara w ewangelię wody i Ducha może nas odkupić. Jezus stał się Barankiem, aby zbawić wszystkich grzeszników, wykonując dzieło odkupienia, tak jak Bóg zaplanował. Jezus powiedział nam, że Jan Chrzciciel był ostatnim prorokiem, ostatnim Najwyższym kapłanem, który Mu przekazał wszystkie grzechy świata.
Dlaczego Jezus Sam nie mógł tego zrobić? Dlaczego potrzebował Jana Chrzciciela? Był powód, dla którego Jan Chrzciciel urodził się sześć miesięcy przed Jezusem; miał wypełnić prawo Starego Testamentu, spełnić obietnice.
Jezus urodził się Marii Dziewicy, a Jan Chrzciciel urodził się starej i niepłodnej kobiety imieniem Elżbieta.
To były dzieła Boże i On je zaplanował, aby zbawić wszystkich grzeszników. Aby zbawić nas od nieustającej walki z grzechem i od wszystkich cierpień naszego grzesznego istnienia, posłał Swego sługę Jana, a potem Swego własnego Syna Jezusa. Jan Chrzciciel został posłany jako przedstawiciel całej ludzkości, ostatni Najwyższy kapłan.
 
 
Największy Wśród Rodzących Się z Kobiet
 
Kto był największym człowiekiem na ziemi?
Jan Chrzciciel

Przeczytajmy Ewangelię Mateusza 11:7-14. “A gdy odeszli, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: Co wyszliście oglądać na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale co wyszliście zobaczyć? Człowieka ubranego w miękkie szaty? Oto ci, którzy noszą miękkie szaty, są w domach królewskich. Ale co wyszliście zobaczyć? Proroka? Owszem, mówię wam, nawet więcej niż proroka. Bo on jest tym, o którym jest napisane: Oto ja posyłam Mego posłańca przed Twoim obliczem, który przygotuje Twoją drogę przed Tobą. Zaprawdę powiadam wam: Nie powstał z tych, którzy rodzą się z kobiet, większy od Jana Chrzciciela. Ale ten, kto jest najmniejszy w królestwie niebieskim, jest większy niż on. A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i gwałtownicy je zdobywają. Bo wszyscy Prorocy i Prawo prorokowali aż do Jana. A jeśli chcecie to przyjąć, on jest Eliaszem, który miał przyjść”.
Ludzie szli na pustynię, by zobaczyć Jana Chrzciciela, który krzyczał: “Pokutujcie plemię żmijowe!” Jezus rzekł: “Ale co wyszliście zobaczyć? Człowieka ubranego w miękkie szaty? Oto ci, którzy noszą miękkie szaty, są w domach królewskich”. 
Sam Jezus zaświadczył o wielkości Jana. “Co wyszliście zobaczyć? Barbarzyńcę odzianego w szaty z sierści wielbłądziej, który krzyczy aż mu dech zapiera? On ma na sobie szaty z sierści wielbłądziej. Co wyszliście zobaczyć? Człowieka ubranego w miękkie szaty? Ci, którzy noszą miękkie szaty, mieszkają w domach królewskich. Ale on jest większy od królów” – świadczył Jezus. “Oto ci, którzy noszą miękkie szaty, są w domach królewskich. Ale co wyszliście zobaczyć? Proroka? Owszem, mówię wam, nawet więcej niż proroka”. 
W dawnych czasach proroków uważano za większych od królów. Jan Chrzciciel był kimś większym od króla i większym od proroka. Był większym od wszystkich proroków Starego Testamentu. W rzeczywistości Jan, ostatni Najwyższy kapłan i przedstawiciel ludzkości, był ważniejszy niż Aaron, pierwszy Najwyższy kapłan. Sam Jezus świadczył, że Jan był taki.
Kto jest przedstawicielem ludzkości? Z wyjątkiem samego Chrystusa, kto jest największym człowiekiem na ziemi? Jan Chrzciciel. “Owszem, mówię wam, nawet więcej niż proroka. Oto Ja posyłam Mego posłańca przed Twoim obliczem, który przygotuje Twoją drogę przed Tobą”.
Jan Chrzciciel zaświadczył, że skończyła się walka z grzechem. “Oto baranek Boży, który gładzi grzech świata”. To Jan Chrzciciel zaświadczył, że Jezus zabrał grzechy świata.
W Ewangelii Mateusza 11:11: “Zaprawdę, powiadam wam: Nie powstał z tych, którzy rodzą się z kobiet, większy od Jana Chrzciciela”. Czy wśród zrodzonych z niewiast był ktoś większy od Jana Chrzciciela?
Co oznacza “którzy rodzą się z kobiet”? Oznacza to całą ludzkość. Z wyjątkiem Adama i Ewy, wszyscy ludzie narodzili się z kobiet. Tak, wśród tych, którzy narodzili się w kobiet, nie ma większego od Jana Chrzciciela. Dlatego jest on ostatnim Najwyższym kapłanem i przedstawicielem ludzkości. Jan Chrzciciel był Najwyższym kapłanem, prorokiem i przedstawicielem całej ludzkości.
W Starym Testamencie Aaron i jego synowie zostali przez Boga wyświęceni do służby po wsze czasy. Wszystkie grzechy musiały zostać zmyte przez Aarona i jego synów. Było tak, jak nakazał Bóg.
Gdyby inni lewici wystąpili i odważyli się przejąć kapłaństwo, z pewnością umarliby. Jedyne co mogli robić to zbieranie drwa na opał na ołtarzu, skórowanie zwierząt, usuwanie tłuszczu, oczyszczanie jelita i wyniesienie odpadków poza obóz. Gdyby byli tak aroganccy, by spróbować fizycznie wykonywać pracę kapłanów, umarliby. To jest prawo Boże. Nie mogli przekroczyć granicy.
Na ziemi nie powstał człowiek większy od Jana Chrzciciela. Był największym spośród wszystkich śmiertelników. “A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i gwałtownicy je zdobywają”.
Odkupienie ludzkości dokonało się, gdy Jan Chrzciciel ochrzcił Jezusa, a ci, którzy wierzą w Jezusa, mogą wejść do Królestwa Niebieskiego, ponieważ stali się sprawiedliwymi poprzez wiarę.
Zobaczmy teraz, jak ojciec Jana świadczył o swoim synu.
 
 
Świadectwo Zachariasza, Ojca Jana
 
Co prorokował Zachariasz o swoim synu?
Jan przygotuje drogę Pana, dając Jego ludziom wiedzę zbawienia

Przeczytajmy Ewangelię Łukasza 1:67-80. “A Zachariasz, jego ojciec, będąc napełniony Duchem Świętym, prorokował: Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, bo nawiedził i odkupił Swój lud; I wzbudził nam róg zbawienia w domu Dawida, Swego sługi; Jak mówił przez usta Swoich świętych proroków, którzy byli od wieków; Że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą; Aby okazać miłosierdzie naszym ojcom i przypomnieć Swoje święte przymierze; I przysięgę, którą złożył Abrahamowi, naszemu ojcu; Że nam da, abyśmy mu służyli bez lęku, wybawieni z ręki naszych nieprzyjaciół; W świętości i sprawiedliwości przed Nim po wszystkie dni naszego życia. A ty, dziecko, będziesz nazwane prorokiem Najwyższego, bo pójdziesz przed obliczem Pana, aby przygotować Jego drogi; I żeby Jego ludowi dać poznać zbawienie przez przebaczenie mu grzechów; Dzięki serdecznemu miłosierdziu naszego Boga, przez które nawiedził nas wschód słońca z wysoka; Aby oświecić siedzących w ciemności i w cieniu śmierci, aby skierować nasze kroki na drogę pokoju. A dziecko rosło i umacniało się w duchu, i przebywało na pustyniach aż do dnia ukazania się przed Izraelem”.
Zachariasz przepowiedział dwie rzeczy. Przepowiedział, że Król wszystkich ludzi nadejdzie. Od wersetów 68 do 73 prorokował z radością, że Bóg nie zapomniał o swoich obietnicach i że Jezus, tak jak Bóg obiecał Abrahamowi, narodził się z Maryi Dziewicy, aby ocalić swoje potomstwo z rąk nieprzyjaciół.
Od wersetu 74: “Że nam da, abyśmy Mu służyli bez lęku, wybawieni z ręki naszych nieprzyjaciół”. Jest to przypomnienie Obietnicy Bożej danej Abrahamowi i ludowi Izraela, przepowiedział: “Że nam da, abyśmy Mu służyli bez lęku”.
Od wersetu 76 prorokował swemu synowi: “A ty, dziecko, będziesz nazwane prorokiem Najwyższego, bo pójdziesz przed obliczem Pana, aby przygotować Jego drogi; I żeby Jego ludowi dać poznać zbawienie przez przebaczenie mu grzechów; Dzięki serdecznemu miłosierdziu naszego Boga, przez które nawiedził nas wschód słońca z wysoka; Aby oświecić siedzących w ciemności i w cieniu śmierci, aby skierować nasze kroki na drogę pokoju”. 
Tu on powiedział: “dać poznać zbawienie przez przebaczenie mu grzechów”. Poprzez kogo miało być nam dane poznanie zbawienia poprzez przebaczenie grzechów? Przez Jana Chrzciciela. Czy wszyscy to rozumiecie? Poprzez słowa Boże, Jan Chrzciciel miał nam dać wiedzę, że Jezus jest Synem Bożym, który zabrał grzechy świata. 
Przeczytajmy teraz fragment Ewangelii Marka: “Początek ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego. Jak jest napisane u Proroków: Oto Ja posyłam Mego posłańca przed Twoim obliczem, który przygotuje Twoją drogę przed Tobą. Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Pana, prostujcie Jego ścieżki. Jan chrzcił na pustyni i głosił chrzest pokuty na przebaczenie grzechów. I przychodziła do niego cała kraina judzka i mieszkańcy Jerozolimy, i wszyscy byli chrzczeni przez niego w rzece Jordan, wyznając swoje grzechy.” (Ewangelia Marka 1:1-5).
Kiedy Izraelici usłyszeli Jana Chrzciciela, odwrócili się od czczenia bożków pogan i zostali ochrzczeni przez Jana Chrzciciela. Ale Jan świadczył: “Ja was chrzczę wodą, abyście mogli powrócić do Boga. Ale Syn Boży przyjdzie i przyjmie chrzest ode mnie, aby wszystkie wasze grzechy zostały Mu przekazane w ten sam sposób. Jeśli wierzycie w Jego chrzest, podczas gdy przyjmujecie chrzest ode mnie, wszystkie wasze grzechy zostaną Mu przekazane, tak jak grzechy były przekazywane przez nałożenie rąk w Starym Testamencie”. Tak świadczył Jan.
To, że Jezus został ochrzczony w Jordanie, oznacza, że został ochrzczony w rzece śmierci. Śpiewamy na pogrzebie: “♪W słodkiej przyszłości spotkamy się na tym pięknym brzegu, spotkamy się na tym pięknym brzegu. ♪” Kiedy umrzemy, przekroczymy rzekę Jordan. Rzeka Jordan jest rzeką śmierci. Jezus został ochrzczony w rzece śmierci, gdyż wziął tam wszystkie grzechy świata a “zapłatą bowiem za grzech jest śmierć”. 
 
 
Chrzest, Który Przekazuje Nasze Grzechy
 
Co jest odpowiednikiem rąk w Nowym Testamencie?
Chrzest Jezusa

W Ewangelii Mateusza 3:13-17 czytamy: “Wtedy Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, aby być przez niego ochrzczonym. Ale Jan powstrzymywał Go, mówiąc: Ja potrzebuję być ochrzczonym przez Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie? A Jezus mu odpowiedział: Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, zaraz wyszedł z wody, a oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na Niego. I rozległ się głos z nieba: To jest Mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie”.
Jezus przyszedł nad Jordan i został ochrzczony przez Jana Chrzciciela. Rozkazał mu: “Ochrzcij mnie.” Jan odpowiedział: “Ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a ty przychodzisz do mnie?” Najwyżsi kapłani nieba i ziemi spotkali się.
Jak napisano w Liście do Hebrajczyków, Jezus Chrystus jest wiecznym Najwyższym kapłanem według porządku Melchicedeka. Oznacza to, że Jezus nie ma ludzkiego rodowodu. Nie jest potomkiem Aarona ani żadnej osoby na ziemi. On jest Synem Boga, naszego Stwórcy. Jest tym, kim jest; dlatego nie ma rodowodu. Jezus odrzucił chwałę Nieba i zstąpił na ziemię, aby zbawić Swój lud.
Powodem, dla którego zstąpił na ten świat, było zbawienie wszystkich grzeszników, którzy cierpieli z powodu oszustwa Szatana. Poza tym, On zabrał wszystkie grzechy świata, przyjmując chrzest od Jana Chrzciciela. “Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy Mu ustąpił”. 
„Ustąp teraz”. Ustąp. Jezus nakazał przedstawicielowi całej ludzkości i pochylił głowę, aby się ochrzcić. W Starym Testamencie, gdy ofiarę zanoszono Bogu albo grzesznik, albo Najwyższy kapłan kładł ręce na jej głowie i przekazywał grzechy. “Położyć ręce” znaczy “przekazać”.
Jan Chrzciciel ochrzcił Jezusa. Było to to samo, co położenie rąk w Starym Testamencie. “Przekazanie”, “pochowanie”, “obmycie” i “poświęcenie” są również takie same. Nowy Testament jest rzeczywistością, podczas gdy Stary Testament jest jego cieniem. 
Kiedy grzesznik położył ręce na baranku w Starym Testamencie, jego grzech przeszedł na baranka, a baranek musiał zostać zabity. Kiedy baranek był martwy, został pochowany. Grzechy tego, który położył ręce na baranku, zostały złożone na zwierzę ofiarne, więc baranek miał zostać zabity z powodu grzechów! Gdyby grzechy zostały złożone na baranka, czy ten, kto ofiarował baranka zgodnie z systemem ofiarnym, byłby bez grzechu? Tak. 
Powiedzmy, że ta chusteczka to grzech, a ten mikrofon to baranek. Kiedy kładę ręce na tym mikrofonie, ten grzech jest przekazany na niego, na baranka. Sam Bóg postanowił, że tak będzie. “Połóż swe ręce.” Aby zostać odkupionym za grzechy w czasach Starego Testamentu, trzeba było położyć ręce na głowie ofiary. Potem człowiek mógł być bez grzechu. Podobnie chrzest Jezusa miał zmyć, pogrzebać i przekazać grzechy świata. To dokładnie to oznacza. 
 
Co oznacza wypełnić całą sprawiedliwość?
Oznacza zmyć wszystkie grzechy, przekazawszy je Jezusowi

Więc kiedy Jezus został ochrzczony, aby zabrać wszystkie grzechy świata, czy rzeczywiście wszystkie one zostały Mu przekazane? Wszystkie grzechy świata zostały przekazane Jezusowi, a wszyscy ludzie zostali odkupieni. Jest to to samo, co przekazywanie grzechów na ofiary w Starym Testamencie. Jezus przyszedł z Galilei do Jordanu i powiedział do Jana: “Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość” (Ewangelia Mateusza 3:15).
Następnie Jan ochrzcił Jezusa. Powiedział Janowi, że tak wypadało im wypełnić całą sprawiedliwość przez Jego chrzest. “Wszelka sprawiedliwość” oznacza “najbardziej stosowny i właściwy”. “Bo godzi się”, innymi słowy, przez chrzest, spełniona została cała sprawiedliwość. Oznaczało to, że Jan miał ochrzcić Jezusa, a Jezus miał przyjąć chrzest od Jana, aby przekazać Mu wszystkie grzechy świata. 
Bóg daje odkupienie na podstawie chrztu Jezusa, Jego ofiary na Krzyżu i naszej wiary. “Wszyscy ludzie cierpią z powodu grzechu i dręczeni są przez diabła z powodu swoich grzechów. Dlatego, aby mogli zostać zbawieni i wzięci do Nieba, ty, jako przedstawiciel ludzkości i potomek Aarona, musisz Mnie ochrzcić dla wszystkich ludzi. Zostanę ochrzczony przez ciebie, Janie. Wtedy dzieło odkupienia zostanie wypełnione.”
“Rozumiem,” odpowiedział Jan.
Więc Jan ochrzcił Jezusa. Położył ręce na Jezusie i przekazał na Niego wszystkie grzechy świata. W ten sposób Jezus stał się Zbawicielem, który zmył wszystkie nasze grzechy. Teraz wiara w Jego odkupienie może nas zbawić. Czy wierzycie?
Po Swoim chrzcie w Jordanie z rąk przedstawiciela całej ludzkości Jezus podróżował i głosił ewangelię przez trzy i pół roku ze wszystkimi grzechami świata na Swoim ciele jako Swoje pierwsze publiczne dzieła służenia.
Powiedział kobiecie, która została przyłapana na cudzołóstwie: “I ja ciebie nie potępiam.” Nie mógł jej potępić, ponieważ wziął na Siebie wszystkie jej grzechy i miał umrzeć za Nie na krzyżu. Podczas gdy modlił się w miejscu zwanym Getsemani, modlił się trzy razy, błagając Ojca, aby minął Go ten kielich sądu Bożego, ale wkrótce zgodził się i powiedział: “Jednak niech się stanie nie jak ja chcę, ale jak ty.”
 
 
“Oto Baranek Boży, Który Gładzi Grzech Świata”
 
Ile grzechów usunął Jezus?
Wszystkie grzechy świata

W Ewangelii Jana 1:29 zapisano: “A nazajutrz Jan zobaczył Jezusa przychodzącego do niego i powiedział: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”. Jan Chrzciciel ochrzcił Jezusa i następnego dnia Jezus przyszedł do niego, więc on powiedział ludziom: “Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata” To było jego świadectwo.
Syn Boży przyszedł na ten świat i usunął grzechy. Jan Chrzciciel znów zaświadczył. W Ewangelii Jana 1:35-36: “Nazajutrz znowu stał tam Jan i dwóch z jego uczniów. A gdy zobaczył Jezusa przechodzącego, powiedział: Oto Baranek Boży”.
Baranek Boga oznacza, że Jezus jest prawdziwą i rzeczywistą istotą ofiary wspomnianej w Starym Testamencie, która umierała za grzechy Izraela. Przez wzgląd na was i mnie Syn Boży i nasz Stwórca przyszedł na ten świat, aby zabrać wszystkie nasze grzechy; wszystkie grzechy od stworzenia świata aż do dnia, w którym się on skończy, od grzechu pierworodnego do wszystkich naszych niegodziwości, od naszych niedostatków do naszych wad. Odkupił nas wszystkich Swoim chrztem i krwią na Krzyżu.
Jezus zabrał wszystkie nasze grzechy i dał nam, wierzącym, doskonałe odkupienie. Czy rozumiecie? “Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”
Minęło już około 2000 lat, odkąd narodził się na tym świecie, a w 30 roku po Chrystusie (n.e.) Jezus zabrał wszystkie nasze grzechy. 1 rok Pański był rokiem narodzin Jezusa. Czas przed Chrystusem nazywamy p.n.e. (przed Chrystusem). Minęło prawie 2000 lat, odkąd Jezus przyszedł na ten świat.
W 30 roku Pańskim (n.e.). Jan Chrzciciel ochrzcił Jezusa, a następnego dnia Jan zawołał do tłumów: “Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”. “Oto!” Powiedział ludziom, aby wierzyli w Jezusa, który zabrał wszystkie ich grzechy. Świadczył, że Jezus był Barankiem Bożym, który zbawił nas od wszystkich naszych grzechów.
Jezus zabrał wszystkie nasze grzechy i zakończył naszą wieczną walkę przeciwko grzechowi. Jesteśmy teraz bez grzechu, ponieważ Syn Boży je zabrał. Jan Chrzciciel zaświadczył, że Jezus zabrał wszystkie nasze grzechy, grzechy zarówno wasze, jak i moje. “Przyszedł on (Jan) na świadectwo, aby świadczyć o tej światłości, by wszyscy przez niego uwierzyli” (Ewangelia Jana 1:7).
Bez świadectwa Jana jak moglibyśmy wiedzieć, że Jezus zabrał wszystkie nasze grzechy? Biblia często nam mówi, że On umarł za nas, ale tylko Jan Chrzciciel wyraźnie zaświadczył, że On zabrał wszystkie nasze grzechy.
 
Ile grzechów jest grzechem świata?
Wszystkie grzechy ludzi od początku do końca świata

Wielu świadczyło o tym po śmierci Jezusa, ale tylko Jan świadczył o tym za Jego życia. Oczywiście uczniowie Jezusa również świadczyli o odkupieniu Jezusa. Świadczyli, że Jezus zabrał nasze grzechy, że jest naszym Zbawicielem.
Jezus zabrał grzechy świata. Czytelnicy, nie macie jeszcze 100 lat, prawda? Jezus zabrał grzechy świata, gdy miał 30 lat. Spójrzcie na ten schemat. 
 
                                                               
 
Powiedzmy, że pierwszy człowiek został stworzony 4000 lat przed przyjściem Jezusa. I minęło niewiele ponad 2000 lat po przyjściu Jezusa. Nie wiemy, jak długo świat będzie trwał, ale koniec nadejdzie. On mówi: “Ja jestem Alfa i Omega, początek i koniec, pierwszy i ostatni.” (Księga Objawienia 22:13).
Tak więc z pewnością przyjdzie koniec. Jesteśmy teraz w punkcie oznaczonym rokiem 2002. Chrystus zabrał nasze grzechy w roku 30 n.e., a było to 3 lata przed Jego śmiercią na Krzyżu. 
Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”. On usunął grzechy świata, grzechy wasze i moje. 2000 lat upłynęło od narodzin Chrystusa i my teraz żyjemy 2000 lat po tym, jak Jezus zabrał nasze grzechy. My nadal żyjemy i grzeszymy dzień w dzień, ale Jezus jest Barankiem Bożym, który już zgładził grzechy świata. 
Zaczynamy żyć i grzeszyć w tym świecie od momentu swoich narodzin. Czy wszyscy grzeszymy od momentu narodzin, czy też nie? – Tak. – Popatrzmy na cały ten proces. Czy grzeszymy od dnia narodzin do 10 roku życia, czy też nie? – Tak, grzeszymy. – Czy te grzechy zostały przekazane Jezusowi, czy też nie? – Tak. – Skoro wszystkie grzechy zostały przekazane Jezusowi, On jest naszym Zbawicielem. Jeśli nie, jak mógłby być naszym Zbawicielem? Wszystkie grzechy zostały przekazane Jezusowi.
Czy w wieku od 11 do 20 lat grzeszymy, czy nie? Grzeszymy w naszych sercach i w naszych uczynkach... Jesteśmy w tym bardzo dobrzy. Nauczano nas, abyśmy nie grzeszyli, ale z natury jesteśmy skłonni do popełniania grzechów.
Bóg mówi nam, że wszystkie te grzechy zostały przekazane Jezusowi. On wiedział, że jesteśmy grzeszni, więc wcześniej zabrał wszystkie te grzechy.
I jak długo zwykle żyjemy na tym świecie? Powiedzmy, że około 70 lat. Gdybyśmy zsumowali wszystkie grzechy, które popełniliśmy w ciągu tych 70 lat, jak ciężki byłby nasz ciężar? Gdybyśmy je załadowali na ośmiotonowe ciężarówki, to na pewno wyszłoby więcej niż 100 ciężarówek.
Spróbujcie sobie wyobrazić, ile grzechów popełnimy podczas całego naszego życia. Czy to są grzechy świata, czy też nie? Są częścią grzechów świata. Grzeszymy od urodzenia do 10 lat, od 10 do 20, od 20 do 30 lat... aż do dnia, w którym umrzemy, ale wszystkie te grzechy są zawarte w grzechach świata, które już przeszły na Jezusa przez Jego chrzest.
 
 
Zbawiciel Ludzkości, Jezus Chrystus
 
Ile grzechów Jezus zabrał?
Wszystkie grzechy naszych przodków, nas i naszych potomków aż do końca świata

Jezus mówi nam, że przyszedł w ciele, aby zmyć wszystkie te grzechy. Ale Jezus nie mógł Sam Sobie udzielić chrztu, więc Bóg posłał swego sługę Jana, wybranego przedstawiciela wszystkich ludzi. Jak jest napisane: “a nazwą go imieniem: Cudowny, Doradca, Bóg Mocny”. On Sam, w Swojej mądrości i Swojej radzie, posłał przed Sobą przedstawiciela ludzkości, a Sam Jezus, Syn Boży, przyszedł w ciele, aby zabrać wszystkie grzechy świata. Czy nie jest to wspaniałe zbawienie głębokiej Opatrzności Bożej?
To jest cudowne, nieprawdaż? Więc, ochrzczony przez Jana Chrzciciela, zmył On wszystkie grzechy ludzkości na całym świecie i uwolnił wszystkich od grzechu przez ukrzyżowanie, raz na zawsze. Wyzwolił nas wszystkich. Pomyślcie o tym. Popatrzmy na wszystkie wasze grzechy od 20 do 30 lat, od 30 do 40, od 40 do 60, od 70 do 100 lat, a także na grzechy waszych dzieci. Czy wymazał On wszystkie te grzechy, czy też nie? Tak, wymazał. On jest Jezusem Chrystusem, Zbawicielem ludzkości.
Ponieważ Jan Chrzciciel przekazał wszystkie nasze grzechy Jezusowi, a Bóg tak to zaplanował, możemy zostać zbawieni poprzez wiarę w Niego. Czy wy i ja jesteśmy grzesznikami? Czy wszystkie nasze grzechy przeszły na Jezusa, czy nie? – Nie jesteśmy już grzesznikami, ponieważ nasze grzechy zostały już przekazane Jezusowi. 
Kto ośmieli się powiedzieć, że na tym świecie jest grzech? Jezus zabrał wszystkie grzechy świata. Wiedział, że będziemy grzeszyć, a zatem wziął również grzechy przyszłości. Niektórzy z nas nie mają jeszcze 50 lat, a niektórzy jeszcze nie przeżyli nawet połowy swego życia, ale niektórzy z nas, i ja też, mówią o sobie tak jakbyśmy żyli wiecznie.
Tak wielu z nas prowadzi burzliwe życie. Spróbuję to wyjaśnić w taki sposób. Co jest połową okresu życia jętki? Około dwanaście godzin.
“O mój Boże! Spotkałam pewnego pana, a on zamachnął się na mnie z packą na muchy! Byłam prawie zmiażdżona na śmierć i wiecie co, nigdy nie spotkałam tak okrutnego człowieka podczas mojej połowy życia.” Przeżyła tylko 12 godzin i nie mogła przestać mówić. Ale już minęła połowa życia.
Około siódmej czy ósmej wieczorem nadchodzi zmierzch jej życia, a po krótkiej chwili śmierć. Niektóre jętki żyją 20 godzin, niektóre 21, a niektóre żyją do podeszłego wieku 24 godzin. Mogą mówić o doświadczeniach swego życia, ale jak to wygląda dla nas? Ponieważ żyjemy do 70 lub 80 lat, możemy powiedzieć: „Nie rozśmieszaj mnie”. W naszych oczach ich doświadczenie jest niczym.
Zastosujmy tę przypowieść do stosunków między Bogiem a nami. Bóg jest wieczny. Żyje w wieczności. Decyduje o początku i końcu świata. Ponieważ On żyje wiecznie, żyje w wieczności poza ramami czasowymi wieczności. Patrzy na nas z pozycji Swojej wieczności.
Kiedyś dawno temu On zabrał wszystkie grzechy świata, umarł na Krzyżu i powiedział: “Wykonało się”. Zmartwychwstał trzeciego dnia i wstąpił do Nieba. Obecnie przebywa w wieczności. Teraz patrzy na każdego z nas.
Pewien człowiek mógłby powiedzieć: “O jejku, tak wiele zgrzeszyłem. Mimo że żyłem zaledwie 20 lat, zgrzeszyłem tak wiele.” “Przeżyłem 30 lat i popełniłem za dużo grzechów. To po prostu za dużo. Jak mogę kiedyś być bez grzechów?”
Ale nasz Pan w Swojej wieczności powie: “Nie rozśmieszaj Mnie. Odkupiłem nie tylko twoje grzechy do tej pory, ale także grzechy twoich przodków, zanim się urodziłeś i grzechy wszystkich pokoleń twoich potomków, którzy będą żyć po twojej śmierci.” On tak mówi do was z ram czasowych wieczności. Czy wierzycie w to? Wierzcie w to i otrzymajcie dar zbawienia, który jest wam dany darmo. Wejdźcie do Królestwa Niebieskiego.
Nie ograniczajcie się swoimi myślami, ale wierzcie w słowa Boże. “Godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość.” Baranek Boży, który zgładził grzechy świata, już spełnił całą sprawiedliwość. Jezus zabrał wszystkie grzechy świata. Czy On je zabrał, czy też nie? On je zabrał.
 
Co Jezus powiedział tuż przed Swoim ostatnim oddechem na Krzyżu?
“Wykonało się”

Jezus Chrystus zabrał wszystkie grzechy świata przez Swój chrzest, został skazany na śmierć na dworze Poncjusza Piłata i został ukrzyżowany.
“A on, niosąc Swój krzyż, wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, a po hebrajsku Golgotą; Gdzie go ukrzyżowali, a z nim dwóch innych z obu stron, pośrodku zaś Jezusa. Sporządził też Piłat napis i umieścił na krzyżu. A było napisane: Jezus z Nazaretu, król Żydów. Napis ten czytało wielu Żydów, bo miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, było blisko miasta. A było to napisane po hebrajsku, po grecku i po łacinie.” (Ewangelia Jana 19:17-20).
Spójrzmy co się stało po Jego ukrzyżowaniu: “Potem Jezus, widząc, że już wszystko się wykonało, aby się wypełniło Pismo, powiedział: Pragnę. A stało tam naczynie pełne octu. Nasączono więc gąbkę octem, nałożono ją na hizop i podano mu do ust. A gdy Jezus skosztował octu, powiedział: Wykonało się. I schyliwszy głowę, oddał ducha.” (Ewangelia Jana 19:28-30).
A gdy dano Mu pić octu, On powiedział: “Wykonało się” skłonił głowę i umarł. On naprawdę był martwy. Jezus Chrystus zmartwychwstał trzeciego dnia i wstąpił do Nieba. 
Przeczytajmy List do Hebrajczyków 10:1-9: “Prawo bowiem, zawierając cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, nie może nigdy przez te same ofiary, które co roku są nieustannie składane, uczynić doskonałymi tych, którzy przychodzą. W przeciwnym razie przestano by je składać, dlatego że składający je, raz oczyszczeni, nie mieliby już żadnych grzechów na sumieniu. A jednak przez te ofiary każdego roku odbywa się przypominanie grzechów. Niemożliwe jest bowiem, aby krew wołów i kozłów gładziła grzechy. Dlatego przychodząc na świat, mówi: Ofiary ani daru nie chciałeś, ale przygotowałeś Mi ciało. Całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę – na początku księgi jest napisane o Mnie – abym spełniał Twoją wolę, o Boże. Powiedziawszy wyżej: Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się Tobie, choć składa się je zgodnie z prawem; Następnie powiedział: Oto przychodzę, abym spełniał Twoją wolę, o Boże. Znosi pierwsze, aby ustanowić drugie.”
 
 
Wieczne Odkupienie
 
Jak możemy rozwiązać problem grzechów powszednich, uwierzywszy w Jezusa?
Potwierdzając, że Jezus już wymazał wszystkie grzechy przez Swój chrzest

Prawo, innymi słowy, system ofiarny, było cieniem przyszłych dóbr. Ofiary Starego Testamentu, owce i kozły, objawiły nam, że Jezus Chrystus przyjdzie i zabierze nasze grzechy w ten sam sposób, aby zmyć wszystkie nasze grzechy.
Wszyscy ludzie Starego Testamentu, Dawid, Abraham i wszyscy inni wiedzieli i wierzyli, co dla nich oznacza system ofiarny. Odkrywa to, że Mesjasz, Chrystus (Chrystus znaczy “Namaszczony Król”) pewnego dnia nadejdzie, aby zmyć wszystkie ich grzechy. Oni wierzyli w swoje odkupienie i zostali zbawieni przez ich wiarę.
Prawo było cieniem przyszłych dóbr. Codzienne czy doroczne składanie ofiar za grzechy nie mogło im zapewnić pełnego odkupienia. Dlatego doskonała i wieczna Istota, Ten, Który jest bez skazy, Syn Boży musiał zstąpić na ziemię.
Jezus rzekł, że przyszedł wypełnić wolę Ojca Swego, tak jak zapisano w Księdze, napisanej o Nim. “Oto przychodzę, abym spełniał Twoją wolę, o Boże. Znosi pierwsze, aby ustanowić drugie”. Zostaliśmy odkupieni ze swoich grzechów, ponieważ Jezus Chrystus usunął nasze grzechy, tak jak zapisano w Starym Testamencie, i ponieważ my wierzymy w Niego.
Przeczytajmy List do Hebrajczyków 10:10: “Za sprawą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze”. W tej woli jesteśmy uświęceni raz na zawsze, przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa. Czy zostaliśmy uświęceni? – Tak. –
Co to znaczy? Bóg Ojciec posłał Swojego Syna i przekazał Mu wszystkie nasze grzechy przez chrzest. Przyjął i osądził Go raz na zawsze na Krzyżu. W ten sposób wyzwolił nas wszystkich, cierpiących z powodu grzechu. To była Wola Boga.
Aby nas zbawić, Jezus złożył Siebie jako wieczną ofiarę, raz na zawsze, abyśmy mogli być uświęceni. Zostaliśmy uświęceni, ponieważ Jezus złożył Siebie w ofierze za wszystkie nasze grzechy i umarł za nas, abyśmy nie byli sądzeni.
Ofiarę Starego Testamentu składano każdego dnia, ponieważ wszystkie codzienne grzechy potrzebowały kolejnej ofiary, aby zostały zmyte.
 
 

Duchowe Znaczenie Tego, że Jezus Umył Stopy Piotra

 
Czy jest jeszcze jakiś grzech, o który powinniśmy modlić się w skrusze?
Nie

W Ewangelii Jana 13 jest opowieść o tym, jak Jezus mył stopy Piotra. Umył stopy Piotra, aby pokazać mu, że Piotr popełni grzechy w przyszłości, i nauczyć go, że On już odkupił te wszystkie grzechy. Jezus wiedział, że Piotr znowu będzie grzeszyć w przyszłości, więc nalał wody do miednicy i umył mu stopy.
Piotr próbował odmówić, ale Jezus powiedział: “Tego, co ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale potem zrozumiesz”. Ten fragment oznacza: “Ponownie będziecie grzeszyć. Wyprzesz się Mnie i ponownie zgrzeszysz po tym, jak zmyję wszystkie twoje grzechy. Będziesz grzeszył nawet po Moim Wniebowstąpieniu. Dlatego umyję twoje stopy, aby ostrzec szatana, żeby nie wiódł cię na pokuszenie, bo już zabrałem nawet twoje przyszłe grzechy.”
Czy sądzicie, że On umył stopy Piotra, aby powiedzieć nam, że musimy codziennie żałować za grzechy? Nie. Gdybyśmy musieli żałować za grzechy każdego dnia, aby dostąpić odkupienia, oznaczałoby to, że Jezus nie zabrał wszystkich naszych grzechów raz na zawsze.
Ale Jezus powiedział, że On nas uświęcił raz na zawsze. Gdybyśmy codziennie żałowali, to z równym powodzeniem moglibyśmy wrócić do czasów Starego Testamentu. Więc kto mógłby zostać sprawiedliwy? Kto mógłby zostać całkowicie odkupiony? Nawet gdybyśmy wierzyli w Boga, kto mógłby żyć bez grzechu?
Kto może zostać uświęcony przez pokutę? Każdego dnia grzeszymy nieprzerwanie, więc jak możemy prosić o przebaczenie każdego grzechu? Jak możemy stać się tak gruboskórni i nękać Go każdego dnia o nasze odkupienie? Do końca dnia mamy skłonność do zapominania o naszych grzechach popełnionych rano, a do następnego ranka o grzechach wieczoru. Niemożliwe jest, abyśmy całkowicie pokutowali za wszystkie nasze grzechy.
Dlatego Jezus był ochrzczony jeden raz, też jeden raz złożył Siebie w ofierze na Krzyżu po to, byśmy zostali uświęceni raz na zawsze. Czy rozumiecie? Zostaliśmy odkupieni raz na zawsze. Nie otrzymujemy odkupienia za każdym razem, kiedy żałujemy za grzechy.
Zostaliśmy zbawieni od grzechu przez wiarę, że Jezus usunął wszystkie nasze grzechy, wasze i moje.
“A każdy kapłan staje codziennie do wykonywania służby Bożej, wiele razy składając te same ofiary, które nigdy nie mogą zgładzić grzechów. Lecz ten, gdy złożył jedną ofiarę za grzechy na zawsze, zasiadł po prawicy Boga; Oczekując odtąd, aż Jego nieprzyjaciele będą położeni jako podnóżek pod Jego stopy. Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni. A poświadcza nam to także Duch Święty. Bo powiedziawszy najpierw: Takie jest przymierze, które zawrę z nimi po tych dniach, mówi Pan: Włożę Moje prawa w ich serca i wypiszę je na ich umysłach; Potem dodaje: A ich grzechów i nieprawości więcej nie wspomnę. Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie potrzeba już ofiary za grzech.” (List do Hebrajczyków 10:11-18).
Co oznacza “ich odpuszczenie” w wersecie 18 powyżej? Oznacza to, że sam grzech, każdy grzech bez wyjątku, został na zawsze wymazany. Bóg je wymazał i przebaczył nam wszystkim. Czy wierzycie w to? “Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie potrzeba już ofiary za grzech”.
Podsumujmy wszystko do tej pory. Gdyby Jan Chrzciciel nie położył rąk na Jezusie, innymi słowy, gdyby nie ochrzcił Jezusa, czy moglibyśmy zostać odkupieni? Absolutnie nie! Zastanówmy się nad tym. Gdyby Jezus nie wybrał Jana Chrzciciela jako przedstawiciela wszystkich ludzi i nie wziął wszystkich grzechów przez niego, czyżby On wymazał wszystkie nasze grzechy? Nie mógłby tego zrobić.
Prawo Boże jest sprawiedliwe. Jest bezstronne. On nie mógł po prostu powiedzieć, że jest naszym Zbawicielem i że zabrał wszystkie nasze grzechy. Musiał praktycznie usunąć nasze grzechy. Dlaczego Jezus, Bóg, przyszedł do nas w ciele? Przyszedł, aby zabrać wszystkie grzechy ludzkości przez Swój chrzest. Jezus wiedział, że wszystkie grzechy naszych serc i ciał mogą zostać zmyte, tylko wtedy gdy On przyjdzie w ciele, jako wieczna ofiara.
Gdyby Jezus Chrystus nie został ochrzczony, nasze grzechy pozostałyby. Gdyby został ukrzyżowany, nie zabrawszy najpierw naszych grzechów, Jego śmierć byłaby bez znaczenia. Nie miałaby nic wspólnego z nami. Byłaby zupełnie bez znaczenia.
Tak więc, kiedy rozpoczął Swoją służbę publiczną w wieku 30 lat, udał się do Jana Chrzciciela nad Jordan, aby przyjąć chrzest. Swoją służbę publiczną rozpoczął w wieku 30 lat, a skończył w wieku 33 lat. Kiedy miał 30 lat, udał się do Jana Chrzciciela, aby przyjąć chrzest. “Ustąp teraz; bo tak godzi się nam wypełnić, aby wszyscy ludzie mogli zostać zbawieni i stać się sprawiedliwymi. Jest to właściwa rzecz do zrobienia dla nas. A teraz ochrzcij Mnie.” Tak, Jezus Chrystus został ochrzczony przez wzgląd na odkupienie wszystkich ludzi.
Ponieważ Jezus został ochrzczony i zabrał wszystkie nasze grzechy, a wszystkie nasze grzechy zostały Mu przekazane przez ręce Jana Chrzciciela, Sam Bóg odwrócił wzrok, gdy Jezus umierał na Krzyżu. Chociaż Jezus był Jego jednorodzonym Synem, złożył On w ofierze Swego Syna.
Bóg jest miłością, ale musiał pozwolić Swemu Synowi umrzeć. Przez trzy godziny ciemność panowała nad całą ziemią. Jezus zakrzyczał tuż przed śmiercią: “Eli, Eli, lama sabachthani?” co oznacza: “Boże Mój, Boże Mój, czemu Mnie opuściłeś?”. Jezus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy i zastępczo przyjął wyrok za nas, na Krzyżu. W ten sposób, zbawił nas wszystkich. Bez chrztu Jezusa, Jego śmierć nie miałaby znaczenia.
    
Czy jesteście grzesznikami czy też sprawiedliwymi?
Sprawiedliwymi, którzy nie mają grzechu w sercu

Gdyby Jezus umarł na krzyżu, nie biorąc wszystkich naszych grzechów poprzez Swój chrzest, Jego śmierć nie wykonałaby odkupienia. Aby doskonale nas odkupić, Jezus został ochrzczony przez Jana, przedstawiciela wszystkich ludzi i przyjął sąd na Krzyżu, aby wszyscy, którzy wierzą w Niego, zostali zbawieni.
Dlatego od czasów Jana Chrzciciela, aż dotąd Królestwo Niebieskie doznaje gwałtu. Ponieważ Jan Chrzciciel przekazał Jezusowi wszystkie grzechy świata, nasze grzechy zostały odkupione. Wy i ja możemy teraz nazywać Boga naszym Ojcem i śmiało wejść do Królestwa Niebieskiego.
W Liście do Hebrajczyków 10:18 jest napisane: “Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie potrzeba już ofiary za grzech”. Czy wciąż jesteście grzesznikami? Jezus już spłacił nasze długi, to czyż macie jeszcze jakieś długi?
Był pewien mężczyzna, który dużo pił i przez to zaciągnął wiele długów u wielu ludzi. Pewnego dnia jego syn zdobył fortunę i spłacił cały dług ojca. Jego ojciec nie miał już długów, niezależnie od tego, ile był winien każdej karczmie.
To właśnie Jezus zrobił dla nas. Zapłacił więcej niż trzeba za wszystkie nasze grzechy. Nie tylko grzechy naszego życia, ale wszystkie grzechy świata. Wszystkie zostały przekazane Jezusowi, kiedy przyjął chrzest. Czy nadal jesteście grzesznikami? Nie, nie jesteście.
Gdybyśmy od początku znali tę ewangelię odkupienia, jak łatwo byłoby nam uwierzyć w Jezusa. Ale brzmi to jak nowość, więc wielu ludzi jest zdumionych tym.
Ale to nie jest coś nowego. Istnieje od początku historii ludzkości. Po prostu nie wiedzieliśmy o tym wcześniej. Ewangelia wody i Ducha zawsze była zapisana w Piśmie Świętym i zawsze była w mocy. Istniała przez cały czas. Była tutaj, w Biblii, zanim się urodziliśmy. Jest tu od stworzenia ziemi.
 
 
Ewangelia Wiecznego Odkupienia
 
Co powinniśmy uczynić przed Bogiem?
Musimy uwierzyć w ewangelię wiecznego odkupienia
 
Jezus Chrystus, który zmył wszystkie nasze grzechy, dokonał tego jeszcze zanim się narodziliśmy. Zabrał je wszystkie. Czy nadal jesteście z grzechem? – Nie. – Więc co z grzechami, które popełnicie jutro? Są także zawarte w grzechach świata.
Pozbądźmy się teraz grzechów dnia jutrzejszego. Grzechy, które popełniliśmy do tej pory, również są wliczone w grzechy świata, czyż nie? Czy przeszły na Jezusa, czy nie? Tak, przeszły.
Czy grzechy jutra również przeszły na Niego? Tak, zabrał je wszystkie bez wyjątku. Nie pozostawił nawet jednego grzechu. Ewangelia mówi nam, abyśmy szczerze wierzyli, że Jezus zabrał wszystkie nasze grzechy raz na zawsze i zapłacił za nie wszystkie.
“Początek ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego.” (Ewangelia Marka 1:1). Ewangelia Nieba jest radosną nowiną. Jezusa pyta nas: “Wziąłem na Siebie wszystkie wasze grzechy. Jestem waszym Zbawicielem. Czy wierzycie we Mnie?” Tylko niewielu ludzi odpowie: “Tak, wierzę. Wierzę w to co nam powiedziałeś. To było tak łatwe, że zrozumiałem od razu.” Ci, którzy tak mówią, staną się sprawiedliwymi tak jak Abraham.
Ale inni mówią: “Nie mogę w to uwierzyć. To jest takie nowe i dziwne.”
A On pyta: “Po prostu powiedzcie Mi, czy wziąłem na Siebie wasze grzechy?”
“Uczono mnie, że wziąłeś na Siebie tylko grzech pierworodny, a nie grzechy powszednie.”
“Widzę, że jesteście zbyt mądrzy, aby wierzyć w to, czego was uczono. Pójdziecie do piekła. Nic więcej nie mam wam do powiedzenia.”
Zostaliśmy zbawieni przez wiarę w całkowite odkupienie. Ci, którzy upierają się, że jeszcze pozostały jakieś grzechy, pójdą do piekła. Zrobili swój wybór.
Ewangelia odkupienia zaczyna się od świadectwa Jana Chrzciciela. Skoro Jezus zmył nasze grzechy przez Swój chrzest od Jana Chrzciciela, stajemy się uświęceni, gdy wierzymy.
Apostoł Paweł wiele mówił o chrzcie Jezusa w swoich Listach. W Liście do Galacjan 3:27: “Bo wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyodzialiście się w Chrystusa”. Ochrzcić się dla Chrystusa oznacza, że jesteśmy w jedności z Chrystusem, wierząc w Jego chrzest. Kiedy Jezus przyjął chrzest, wszystkie nasze grzechy zostały Mu przekazane przez Jana Chrzciciela i zostały całkiem zmyte.
W I Liście Piotra 3:21: “Teraz też chrzest, będąc tego odbiciem, zbawia nas – nie jest usunięciem cielesnego brudu, ale odpowiedzią czystego sumienia wobec Boga – przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa;”.
Tylko ci, którzy wierzą w świadectwo Jana Chrzciciela, chrzest Jezusa i krew na Krzyżu, posiadają łaskę odkupienia.
Przyjmijcie w swym sercu chrzest Jezusa, odbicie zbawienia i dostąpcie odkupienia.