Search
Indonesia
Indonesia
Karena COVID-19 dan gangguan pada layanansuratinternasional,
untuksementara kami menangguhkan ‘LayananCetakBuku Gratis kami’.
Dalam situasi ini, kami tidak dapat mengirimkan buku-buku tersebut kepada Anda saat ini.
Berdoalah agar pandemi ini segera berakhir dan dimulainya kembali layanan pos.

Khotbah-Khotbah

Temat 8: Duch Święty

[8-10] Postępujcie w Duchu! (List do Galicjan 5:16-26, 6:6-18)

Postępujcie w Duchu!
(List do Galicjan 5:16-26, 6:6-18)
„Mówię więc: Postępujcie w Duchu, a nie spełnicie pożądania ciała. Ciało bowiem pożąda na przekór Duchowi, a Duch na przekór ciału; są one sobie przeciwne, tak że nie możecie czynić tego, co chcecie. Lecz jeśli jesteście prowadzeni przez Ducha, nie jesteście pod prawem. A znane są uczynki ciała, którymi są: cudzołóstwo, nierząd, nieczystość, rozpusta; bałwochwalstwo, czary, nienawiść, niezgoda, zawiść, gniew, spory, kłótnie, herezje; zazdrość, zabójstwa, pijaństwo, hulanki i tym podobne; o nich wam mówię, jak już przedtem powiedziałem, że ci, którzy takie rzeczy czynią, królestwa Bożego nie odziedziczą. Owocem zaś Ducha jest miłość, radość, pokój, cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiara; łagodność, powściągliwość. Przeciwko takim nie ma prawa. A ci, którzy należą do Chrystusa, ukrzyżowali swoje ciało wraz z namiętnościami i pożądliwościami. Jeśli żyjemy w Duchu, w Duchu też postępujmy. Nie bądźmy żądni próżnej chwały, jedni drugich drażniąc, jedni drugim zazdroszcząc”.
“A ten, kto jest nauczany słowa, niech udziela ze wszystkich dóbr temu, który go naucza. Nie łudźcie się, Bóg nie da się z siebie naśmiewać. Co bowiem człowiek sieje, to też żąć będzie. Bo kto sieje dla swego ciała, z ciała żąć będzie zniszczenie. Kto zaś sieje dla Ducha, z Ducha żąć będzie życie wieczne. A w czynieniu dobra nie bądźmy znużeni, bo w swoim czasie żąć będziemy, jeśli nie ustaniemy. Dlatego więc, dopóki mamy czas, czyńmy dobrze wszystkim, a zwłaszcza domownikom wiary. Widzicie, jaki długi list napisałem do was własnoręcznie. Ci wszyscy, którzy chcą się podobać według ciała, przymuszają was do obrzezania, aby tylko nie cierpieć prześladowania z powodu krzyża Chrystusa. Ci bowiem, którzy są obrzezani, sami nie zachowują prawa, ale chcą, abyście wy dali się obrzezać, żeby się chlubić waszym ciałem. Co do mnie, nie daj Boże, abym się miał chlubić z czegoś innego, jak tylko z krzyża naszego Pana Jezusa Chrystusa, przez którego świat jest ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata. W Chrystusie Jezusie bowiem ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, ale nowe stworzenie. A na tych wszystkich, którzy będą postępować według tej zasady, niech przyjdzie pokój i miłosierdzie, i na Izraela Bożego. Odtąd niech mi nikt nie sprawia przykrości. Ja bowiem na swoim ciele noszę piętna Pana Jezusa. Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z waszym duchem, bracia. Amen”.
 
Co powinniśmy robić, aby postępować w Duchu?
Powinniśmy głosić i podążać za wspaniałą ewangelią.
 
Apostoł Paweł napisał o Duchu Świętym w swoim liście do Galacjan. W Liście do Galacjan 5:13-14 powiedział: „Bo wy, bracia, zostaliście powołani do wolności, tylko pod pozorem tej wolności nie pobłażajcie ciału, ale z miłości służcie jedni drugim. Całe bowiem prawo wypełnia się w tym jednym słowie, mianowicie: Będziesz miłował swego bliźniego jak samego siebie”.
Krótko mówiąc, przesłanie jest takie, że skoro zostaliśmy zbawieni i uwolnieni od grzechu poprzez wiarę w piękną ewangelię, nie możemy traktować tej wolności jako okazji do oddania się pożądliwości ciała, ale dzięki miłości musimy służyć sobie nawzajem i podążać za cudowną ewangelią. Ponieważ Bóg zbawił nas od wszystkich naszych grzechów, odpowiednią rzeczą jest to abyśmy teraz głosili ewangelię. Paweł również powiedział: „Lecz jeśli wzajemnie się kąsacie i pożeracie, uważajcie, abyście się wzajemnie nie zjedli” (List do Galacjan 5:15). 
 
 

Postępujcie w Duchu, aby być napełnieni Duchem Świętym

 
W Liście do Galacjan 5:16 Paweł powiedział: „Mówię więc: Postępujcie w Duchu, a nie spełnicie pożądania ciała”. W wersetach 22-26 powiedział: „Owocem zaś Ducha jest miłość, radość, pokój, cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiara; łagodność, powściągliwość. Przeciwko takim nie ma prawa. A ci, którzy należą do Chrystusa, ukrzyżowali swoje ciało wraz z namiętnościami i pożądliwościami. Jeśli żyjemy w Duchu, w Duchu też postępujmy. Nie bądźmy żądni próżnej chwały, jedni drugich drażniąc, jedni drugim zazdroszcząc”. Paweł mówi nam tutaj, że jeśli postępujemy w duchu, przyniesiemy owoce Ducha. Duch Święty nakazuje nam postępować w Duchu. Lecz my żyjemy w ciele. 
My, ludzie, rodzimy się z ciałem, które nie może wydawać owoców Ducha. Nawet jeśli staramy się postępować w Duchu, nasza natura nie może się zmienić. Dlatego tylko ci, którzy przyjęli zamieszkiwanie Ducha Świętego poprzez wiarę w piękną ewangelię, mogą postępować w Duchu i przynosić owoce Ducha. 
Kiedy Biblia mówi nam, abyśmy postępowali w Duchu, oznacza to, że powinniśmy głosić wspaniałą ewangelię, aby inni również mogli otrzymać przebaczenie za grzechy. Jeśli będziemy żyć dla tej pięknej ewangelii, wydamy owoc Ducha. Innymi słowy, nie jest to kwestia zmiany ludzkiej natury. Kiedy postępujemy według tej pięknej ewangelii, możemy przynosić owoce Ducha, a mianowicie miłość, radość, pokój, życzliwość, dobroć, wiarę; łagodność, powściągliwość. Owoce Ducha pomagają nam ratować innych od ich grzechów, aby mieli życie wieczne.
 
 

Pożądania Ciała a Pragnienia Ducha

 
Paweł powiedział: „Ciało bowiem pożąda na przekór Duchowi, a Duch na przekór ciału; są one sobie przeciwne, tak że nie możecie czynić tego, co chcecie.” (List do Galacjan 5:17). Ponieważ my, którzy zostaliśmy odkupieni, posiadamy jednocześnie pożądanie ciała i Ducha, te dwa elementy są zawsze ze sobą sprzeczne. W rezultacie nikt nie może całkowicie wypełnić naszych serc.
Duch prowadzi nas do pragnienia głoszenia pięknej ewangelii i służenia Panu z głębi serca. To sprawia, że gorliwie angażujemy się w prace duchowe. Pomaga nam zbawić ludzi od grzechów, głosząc piękną ewangelię Bożą.
Ale z drugiej strony nasze pragnienia pobudzają pożądanie ciała, tak że nie możemy postępować w Duchu. To jest odwieczny konflikt między Duchem a pożądliwością ciała. Kiedy człowiek jest pochłonięty pożądaniami ciała, w końcu przygotowuje zaopatrzenie dla ciała. Ciało wyznacza swoje pragnienia przeciwko Duchowi. Są w opozycji do siebie, także nie czynimy tego co chcemy. 
W takim razie na czym polega postępowanie w Duchu? A jakie rzeczy podobają się Bogu? Bóg powiedział, że głoszenie i podążanie za piękną ewangelią to życie w postępowaniu z Duchem. Bóg daje takie serca, aby można było postępować w Duchu, tym którzy mają Ducha Świętego, aby mogli wieść życie duchowe. Przykazanie, które dał nam Bóg, abyśmy wydali owoc Ducha, postępując w Duchu, było napomnieniem i nakazem dla nas, abyśmy zbawili innych od ich grzechów, głosząc cudowną ewangelię. Postępowanie w Duchu Świętym oznacza życie, które podoba się Bogu.
Aby postępować w Duchu, musimy po pierwsze mieć w sobie Ducha Świętego. Najpierw musimy uwierzyć w piękną ewangelię, którą dał nam Bóg, jeśli chcemy otrzymać Ducha Świętego, który w nas zamieszka. Jeśli nie wierzmy, głęboko w naszych sercach, w cudowną ewangelię, nie otrzymamy zamieszkiwania Ducha Świętego ani nie uzyskamy zbawienia od grzechu, co oznacza, że nie będziemy mogli postępować w Duchu. 
Duch daje nam pragnienie głoszenia pięknej ewangelii, abyśmy służyli Panu i przynosili chwałę Bogu. To pragnienie wypływa z serca dedykowanego Bogu i głoszeniu wspaniałej ewangelii całemu światu. Wypływa również z serca, które jest gotowe zrobić wszystko, aby głosić piękną ewangelię. Ci, którzy wierzą w cudowną ewangelię i otrzymują Ducha Świętego, po tym jak dostali przebaczenie grzechów, mogą postępować w Duchu i poświęcić się głoszeniu ewangelii. To jest ich duchowe dziedzictwo z góry. 
Ci, którzy mają zamieszkiwanie Ducha Świętego, zaczynają być posłuszni Duchowi Świętemu i zaczynają postępować w Duchu, ponieważ Duch Święty w nich mieszka, pomimo tego, że nadal mają pożądania ciała. Paweł powiedział: „Postępujcie w Duchu”. Miał na myśli to, że musimy głosić piękną ewangelię wody i Ducha Świętego, którą dał nam Jezus, abyśmy mogli pomóc innym uzyskać przebaczenie grzechów.
Czasami, postępując w Duchu, postępujemy według ciała. Żądza ciała i pragnienie Ducha walczą ze sobą w naszym życiu, ale tym, co musimy wiedzieć i jasno rozpoznać, jest to, że ci, którzy mają Ducha Świętego, powinni żyć postępując w Duchu. Tylko w ten sposób będziemy mogli żyć życiem pełnym błogosławieństw Bożych. Jeśli ci, których zamieszkuje Duch Święty, odmówią wydawania owocu Ducha, w końcu zginą, wydając owoc ciała. Ich owoce są nietrwałe i nieszczęśliwe. Oto powód, dla którego powinniśmy żyć, postępując w Duchu.
Słyszeliśmy „Postępujcie w Duchu”, ale niektórzy z nas mogą pomyśleć: „Jak mogę to zrobić, skoro nie czuję w sobie Ducha Świętego?”. Niektórzy z nas myślą, że moglibyśmy rozpoznać zamieszkiwanie Ducha Świętego tylko wtedy, gdyby Bóg pojawił się i przemówił bezpośrednio do nas. Ale to nieporozumienie. Duch daje nam pragnienie życia dla pięknej ewangelii wody i Ducha.
Może się zdarzyć, że będziemy pewni, że On mieszka w nas, ale nie możemy Go czuć, ponieważ żyjemy według ciała. Niektórzy mogą nawet pomyśleć, że śpi w nas. To są ci, którzy otrzymali Ducha Świętego, ale nadal żyją w ciele.
Ci ludzie tylko pocieszają własne ciało i postępują tak, jak nakazuje, ale w końcu cierpią z powodu rosnących wymagań ciała. Nawet ci, których zamieszkuje Duch Święty, mają skłonność do życia zgodnie z pożądliwościami swojego ciała, ponieważ uważają, że jest to naturalne. Ale ci, którzy poddają się ciału, w końcu stają się niewolnikami ciała.
Pan mówi nam, abyśmy żyli według Ducha. Oznacza to służenie wspaniałej ewangelii. Oznacza to również, że musimy całkowicie poświęcić się wspaniałej ewangelii wody i Ducha. Radować się ewangelią i żyć według niej oznacza żyć według Ducha. Musimy tak żyć, ucząc się, co to znaczy postępować w Duchu. Czy postępujesz w Duchu?
 
 

Czy człowiek, który nie otrzymał Ducha Świętego, może postępować w Duchu?

 
Ci, którzy nie narodzili się ponownie, nie wiedzą, co to znaczy postępować w Duchu. Dlatego wielu ludzi pragnie i próbuje otrzymać Ducha Świętego na swój własny sposób. Myślą, że pragnienie otrzymania Ducha Świętego jest tym samym, co napełnienie Duchem Świętym.
Na przykład, kiedy ludzie gromadzą się w niektórych kaplicach na nabożeństwie, pastor modli się głośno i wszyscy zaczynają wołać imienia Pana. Niektórzy z nich mówią językami, jakby byli napełnieni Duchem Świętym, ale nikt, nawet oni sami, nie rozumieją co mówią. Tymczasem niektórzy z nich padają na ziemię, a ich ciała zaczynają drżeć w ekstazie. Z całą pewnością zostali opętani przez demony, ale myślą, że otrzymali Ducha Świętego. Potem nadchodzi wrzawa, gdy ludzie krzyczą: „Panie, Panie!” Wołają do Pana, ronią łzy i klaszczą w dłonie. Zjawisko to jest zwykle nazywane „napełnieniem Duchem Świętym”.
Pastor mówi językami waląc w ambonę, a ludzie krzyczą „Panie! Lord!" Uwielbiają ten rodzaj atmosfery, a niektórzy nawet mówią, widzieli wizję drzewa poznania dobra i zła w ogrodzie Eden oraz twarz Jezusa podczas ich bezbożnego transu. Błędnie pojmują te rzeczy jako sposoby otrzymania Ducha Świętego, napełnienia się Nim i postępowania w Nim. Ich błędne czyny wynikają z ich błędnego pojmowania słowa Bożego i Ducha Świętego.
„Postępujcie w Duchu”. Tak mówi Bóg do narodzonych ponownie. Oznacza to robienie tego, co Jemu się podoba. Paweł porównał uczynki ciała do owoców Ducha Świętego. W Liście do Galacjan 5:22-23 powiedział: „Owocem zaś Ducha jest miłość, radość, pokój, cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiara; łagodność, powściągliwość”.
„Postępować w Duchu” oznacza głosić wspaniałą ewangelię i zbawiać innych od ich grzechów. Jeśli to zrobimy, będziemy w stanie wydać owoc Ducha. Owocami Ducha są miłość, radość, pokój, cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiara; łagodność, powściągliwość, a my będziemy mogli wydać ten owoc tylko wtedy, gdy będziemy żyć według wspaniałej ewangelii. Jeśli ktoś służy i głosi wspaniałą ewangelię, poświęcając się jej, może prowadzić duchowe życie wypełnione Duchem Świętym.
Owoc Ducha, “dobroć” oznacza czynienie dobrych uczynków. Oznacza również cnoty. Pielęgnowanie cnót dla pięknej ewangelii i robienie czegoś dla dobra innych jest dobrem. Najwyższym dobrem w oczach Boga jest głoszenie ewangelii dla dobra innych.
A „życzliwość” to współczucie dla ludzi. Ten, kto jest łaskawy dla innych, służy ewangelii z cierpliwością i życzliwością, będzie spokojny. Ten, kto postępuje w Duchu, jest szczęśliwy, widząc ukończone dzieło Pana, kocha wykonywać swoje dzieło, kocha innych i jest wierny we wszystkim. Chociaż nikt nie przymusił go do tego obowiązku, ten, kto ma zamieszkiwanie Ducha Świętego, jest wierny w swoim dziele, dopóki nie zostanie ono wykonane. Jest on łagodny i zachowuje powściągliwość. Posiada on owoc Ducha. Osoba, która ma w sobie Ducha Świętego, musi postępować w Duchu. Tylko wtedy, gdy to będzie czynił, będzie mógł wydać owoc Ducha. 
Możesz także wydać owoce Ducha, jeśli będziesz postępował w Duchu. Ale jeśli tego nie zrobisz, skończysz na tym, że będziesz podążać za pożądliwościami ciała. Pismo Święte mówi w Liście do Galacjan 5:19-21: „A znane są uczynki ciała, którymi są: cudzołóstwo, nierząd, nieczystość, rozpusta; bałwochwalstwo, czary, nienawiść, niezgoda, zawiść, gniew, spory, kłótnie, herezje; zazdrość, zabójstwa, pijaństwo, hulanki i tym podobne; o nich wam mówię, jak już przedtem powiedziałem, że ci, którzy takie rzeczy czynią, królestwa Bożego nie odziedziczą.”
 
 
Znane są uczynki ciała
 
Znane są uczynki ciała. Pierwszym uczynkiem ciała jest „cudzołóstwo”, co oznacza angażowanie się w niewłaściwy związek z płcią przeciwną. Drugim jest „nierząd”. Trzeci to „nieczystość”. Czwarty to „rozpusta”, co oznacza być lubieżnym. Piąty to „bałwochwalstwo”, które oznacza służyć bożkom, a nie Bogu. Szósty to „czary”. Siódmy to „nienawiść”. Jeśli osoba bez Ducha Świętego postępuje według ciała, nie może nie okazywać nienawiści do innych zgodnie ze swoją grzeszną naturą. Ósmy to „spory”. Oznacza to kłótnie z naszymi przyjaciółmi lub rodziną. Pozostałe to „zawiść, gniew i kłótnie”. Wszystko to jest charakterystyczne dla ludzi, którzy postępują według ciała.
Następny to „niezgoda”. Kiedy człowiek postępuje tylko według ciała, nie może wykonywać pracy dla kościoła i ostatecznie opuszcza kościół z własnej woli. Jeszcze inny to „herezja”. Ten, kto postępuje według ciała, czyni to dla zaspokojenia własnej woli. Ale to życie jest inne niż wola Boga, że ostatecznie odwraca się on od pięknej ewangelii. Herezja oznacza odejście od prawdy biblijnej. Nikt, kto wierzy w słowo Boże i postępuje w Duchu, nie może odwrócić się od woli Bożej. „Zazdrość, zabójstwa, pijaństwo, hulanki i tym podobne” to także uczynki ciała. Ci, którzy postępują według ciała, w końcu praktykują takie rzeczy. Dlatego Pan mówi: „Postępujcie w Duchu”. My, narodzeni ponownie, musimy postępować w Duchu.
Ci, którzy nie narodzili się na nowo, mają w sercach tylko pożądania ciała. Dlatego właśnie angażują się oni w „nierząd, nieczystość, rozpustę i bałwochwalstwo”. Fałszywi duchowni, którzy nie narodzili się ponownie, praktykują „czary” na swoich wyznawcach, aby przekonać ich do ofiarowania dużej ilości pieniędzy. Dają ważne obowiązki i wysoką pozycję kościoła tym, którzy ofiarują najwięcej. Ci, którzy żyją według ciała, okazują swoją „nienawiść” do innych. Dzielą kościoły na wiele wyznań, chwalą się własnym wyznaniem i potępiają innych jako heretyków. „Niezgoda, zawiść, gniew, spory, kłótnie, herezje; zazdrość,” są w sercach tych, którzy nie narodzili się ponownie. Tak samo będzie z nami, świętymi, jeśli będziemy postępować tylko według ciała. 
 
 
Duch sprawia, że narodzeni ponownie chrześcijanie wydają owoc Ducha Świętego
 
Ci, którzy narodzili się ponownie, muszą żyć, aby głosić piękną ewangelię. Ponieważ podążanie za Panem w pojedynkę jest dla nas zbyt trudne, musimy wykonywać dzieło służenia pięknej ewangelii, przyłączając się do kościoła Bożego. Musimy się razem modlić i poświęcić naszą energię, by stać się kimś, kto postępuje według cudownej ewangelii Ducha. Ludzie, którzy postępują w Duchu, żyją, aby głosić ewangelię wody i Ducha. Innymi słowy, postępowanie według ciała oznacza życie tylko dla siebie, podczas gdy postępowanie w Duchu oznacza pracę dla zbawiania dusz innych. Wielu narodzonych na nowo chrześcijan prowadzi takie piękne życie. Żyją dla dobra innych.
Na całym świecie jest ogromna liczba ludzi, którzy nigdy nie słyszeli pięknej ewangelii. Kochamy ludzi w Afryce i Azji. Kochamy wszystkich w Europie i Ameryce, a także na odizolowanych wyspach. Powinniśmy okazać naszą miłość, przedstawiając im ewangelię wody i Ducha.
Musimy postępować w Duchu. Nie ma przeciwko temu prawa. „Owocem zaś Ducha jest miłość, radość, pokój, cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiara; łagodność, powściągliwość. Przeciwko takim nie ma prawa” (List do Galacjan 5:22-23). Czy istnieje prawo, które może być przeciwko temu? Nie. Jest to prawo Ducha, które musimy przestrzegać. Paweł powiedział nam, abyśmy postępowali w Duchu. Tak jak nasz Pan oddał Swoje życie za nas grzeszników, tak my, musimy głosić ewangelię innym. Zbawiać innych od ich grzechów oznacza postępować w Duchu. Powinniśmy żyć Duchem.
Paweł powiedział w Liście do Galacjan 5:24-26: “A ci, którzy należą do Chrystusa, ukrzyżowali swoje ciało wraz z namiętnościami i pożądliwościami. Jeśli żyjemy w Duchu, w Duchu też postępujmy. Nie bądźmy żądni próżnej chwały, jedni drugich drażniąc, jedni drugim zazdroszcząc.” Jeśli mamy postępować w Duchu, musimy żyć, aby ratować zagubione dusze. Powinniśmy wykonywać dzieło Ducha i chodzić z Nim. Duch Święty, którego dał nam Bóg, prowadzi nas do życia z Jezusem Chrystusem w naszych sercach. Duch Święty jest Królem miłości. Bóg używa nas jako nośniki Swojej miłości. 
Paweł powiedział: “Ci, którzy należą do Chrystusa, ukrzyżowali swoje ciało wraz z namiętnościami i pożądliwościami” (List do Galacjan 5:24). Powiedział również, że ci, którzy narodzili się na nowo, umarli razem z Jezusem Chrystusem. Ci, którzy naprawdę narodzili się na nowo, już umarli z Jezusem. Nie zdajemy sobie z tego sprawy, ale umarliśmy razem z Jezusem Chrystusem, kiedy On został ukrzyżowany, aby zapłacić za nasze grzechy. Innymi słowy, fakt, że Jezus Chrystus został ukrzyżowany, oznacza, że ty i ja umarliśmy z Nim na Krzyżu. Jego śmierć była naszą śmiercią, a Jego zmartwychwstanie symbolizuje nasze gwarantowane zmartwychwstanie. Żyjemy i umieramy w Jezusie Chrystusie poprzez naszą wiarę. Musimy mieć wiarę. Nasza wiara prowadzi nas do postępowania w Duchu.
Bóg dał nam moc do postępowania w Duchu. Dlatego my, którzy otrzymaliśmy przebaczenie wszystkich naszych grzechów, powinniśmy postępować w Duchu. Ci, którzy otrzymali Ducha Świętego, muszą być wdzięczni, że ich grzechy zostały przebaczone i poświęcić się głoszeniu pięknej ewangelii, aby zbawić zagubionych. Nawet jeśli ktoś otrzyma przebaczenie grzechów i narodzi się ponownie, zostanie oddzielony od kościoła Pana i nie będzie mógł Mu służyć, jeśli będzie żył według pożądliwości ciała. Ty i ja powinniśmy żyć według ewangelii wody i Ducha aż do Dnia Pana naszego Jezusa Chrystusa. 
 
 
Nigdy nie bądźcie żądni próżnej chwały, ale żyjcie pełnią Ducha Świętego
 
Paweł powiedział: “Nie bądźmy żądni próżnej chwały, jedni drugich drażniąc, jedni drugim zazdroszcząc”. Czym jest żądza próżnej chwały? To postępowanie według pożądliwości ciała. Na tym świecie jest wielu ludzi żyjących dla własnej próżności. Wielu ludzi gromadzi pieniądze, walczy o dominację, kocha światowe piękno i żyje tu i teraz. Nie ma w tym lojalności, a wraz z upływem czasu te rzeczy ulegają rozkładowi i znikają. Dlatego ludzi, którzy postępują według ciała, nazywa się próżnymi. Nawet jeśli ludzie są bogaci, czy w ich sercach jest prawdziwy pokój i satysfakcja? W końcu owoc ciała rozkłada się. Rzeczy ziemskie są bezużyteczne dla dusz innych i są tylko dla samego siebie. Są dobre tylko dla własnego ciała.
Biblia mówi: „Jeden hojnie rozdaje, a jednak mu przybywa, drugi nad miarę skąpi, a ubożeje” (Księga Przysłów 11:24). Ci, którzy nie narodzili się na nowo, są nad miarę skąpi. Ponieważ doczesne rzeczy są dla nich wszystkim, nie mają w sobie miejsca na opiekę nad innymi. Dlatego troszczą się tylko o własne życie. Ale w Biblii jest powiedziane, że jest ktoś, kto ponad miarę skąpi, ubożeje. Ludzie postępują zgodnie z pożądliwościami ciała, ale rezultaty są takie same, jak natknięcie się na włamywacza zakończone śmiercią. Wszystkie te rzeczy są wynikiem próżności. 
 
 
Ci, którzy kochają podążać za pragnieniami Ducha
 
Paweł chciał żyć w Duchu. I tak żył. Nauczył nas jak żyć właściwie poprzez słowo Boże. Powiedział w Liście do Galacjan 6:6-10: “A ten, kto jest nauczany słowa, niech udziela ze wszystkich dóbr temu, który go naucza. Nie łudźcie się, Bóg nie da się z Siebie naśmiewać. Co bowiem człowiek sieje, to też żąć będzie. Bo kto sieje dla swego ciała, z ciała żąć będzie zniszczenie. Kto zaś sieje dla Ducha, z Ducha żąć będzie życie wieczne. A w czynieniu dobra nie bądźmy znużeni, bo w swoim czasie żąć będziemy, jeśli nie ustaniemy. Dlatego więc, dopóki mamy czas, czyńmy dobrze wszystkim, a zwłaszcza domownikom wiary”.
Paweł radził tym, którzy znają słowo Boże, aby dzielili się wszystkimi dobrami ze swoimi nauczycielami. Poprzez „wszystkie dobra” miał na myśli, abyśmy poprzez ratowanie zagubionych dusz poprzez życie w postępowaniu w Duchu i głoszeniu ewangelii, mogli podobać się Panu. Ci, którzy narodzili się na nowo, powinni dołączyć do tych, którzy nauczają i postępują w Duchu, mając te same myśli, miłość i ten sam osąd.
„Niech udziela ze wszystkich dóbr temu, który go naucza.” „Wszystkie dobra” oznaczają zbawianie innych od grzechów poprzez Kościół. Paweł powiedział nam, abyśmy robili wszystko tej samej myśli, w takiej samej modlitwie i z tym samym oddaniem. Musimy razem wykonywać dzieło Pana.
Paweł powiedział: „Nie łudźcie się, Bóg nie da się z Siebie naśmiewać. Co bowiem człowiek sieje, to też żąć będzie”. Tutaj „naśmiewać” oznacza „szydzić i drwić”. Zatem „Nie łudźcie się, Bóg nie da się z Siebie naśmiewać” oznacza, że nie szydźcie i nie drwijcie z Boga. Na przykład nie wolno lekceważyć słów Boga, przekładając je na swoje własne słowa, i nie wierzyć w nie. Paweł powiedział: „Co bowiem człowiek sieje, to też żąć będzie”. Oznacza to, że ten, kto sieje dla swego ciała, będzie żąć zniszczenie, ale kto sieje dla Ducha, będzie żąć życie wieczne. 
Co będziemy żęli, jeśli będziemy żyć według wspaniałej ewangelii wody i Ducha? Otrzymamy życie wieczne i zbawienie od naszych grzechów. Będziemy żęli owoce Ducha, prowadząc dusze innych ludzi do zbawienia z ich grzechów i życie wieczne poprzez błogosławieństwa Boże.
Ale co z ludźmi, którzy żyją dla własnego ciała? Żną oni zniszczenie, a na końcu pozostaje tylko śmierć. Po ich śmierci nic z nich nie zostanie. Człowiek rodzi się z pustymi rękami i umiera z pustymi rękami.
Jeśli wykonuje on dzieło zbawienia innych od ich grzechów, będzie zbierać owoce Ducha i będzie miał życie wieczne. Ale jeśli dalej będzie postępował według pożądliwości ciała, w końcu zbierze zniszczenie. Wtedy będzie zbierał klątwy i przekazywał je innym. Dlatego Paweł, który wiedział wszystko o życiu w wierze, radził nam, abyśmy nie postępowali według ciała. 
“A w czynieniu dobra nie bądźmy znużeni, bo w swoim czasie żąć będziemy, jeśli nie ustaniemy”. Paweł był sługą Boga, który postępował w Duchu. Kiedy ludzie widzą w Biblii, że postępował w Duchu, niektórzy mogą myśleć, że Duch Święty kazał mu bezpośrednio robić takie rzeczy: “Pawle, idź w lewo i spotkaj się z kimś” lub “Powinieneś unikać tego człowieka”. To nieprawda.
Chodził w Duchu, głosząc innym ewangelię zbawienia i pomagając ocalić ich dusze. Paweł służył także Panu, łącząc się z tymi, którzy również postępowali według Ducha. Wśród chrześcijan są ludzie, którzy nie postępują według Ducha, ale postępują według pożądliwości ciała. Nie przywitali z zadowoleniem Pawła, ale sprzeciwiali się mu, a nawet oczerniali go. Paweł powiedział, że nie chce mieć nic wspólnego z tymi, którzy walczyli przeciwko uczniom Jezusa Chrystusa i oczerniali ich.
Jeśli chcesz postępować w Duchu, musisz żyć według ewangelii. Obrzezani prześladowali Pawła. W Liście do Galacjan 5:11 jest powiedziane: „A ja, bracia, jeśli nadal obrzezanie głoszę, to dlaczego jeszcze cierpię prześladowanie? Przecież wtedy zniesione byłoby zgorszenie krzyża”. Obrzezani byli tymi, którzy bronili praktyki obrzezania, mówiąc: „Nawet jeśli ktoś narodził się na nowo przez wiarę w Jezusa, musi zostać obrzezany. Jeśli nie obrzeza swojego napletka, nie będzie dzieckiem Bożym”. Dlaczego go oskarżali? Paweł wierzył, że odkupienie i błogosławieństwo życia wiecznego pochodzą tylko z wiary w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu. To właśnie głosił.
Wiara, która czyni ludzi sprawiedliwymi, pochodzi z poznania prawdy i głoszenia jej. Paweł uważał, że prawda o wodzie i Duchu jest bardzo ważna. Wierzył, że ci, którzy znają prawdę, mogą postępować w Duchu i że nie ma potrzeby poddawać się obrzezaniu. To właśnie głosił. Ale obrzezani wierzyli, że obrzezanie jest istotną częścią wiary człowieka w zbawienie. Jednak nie ma innej ewangelii niż ta, która została przekazana przez Boga i dlatego nie możemy do niej niczego dodawać ani odejmować.
Kiedy Paweł chodził w Duchu, był ignorowany i prześladowany przez innych Żydów. „Ci wszyscy, którzy chcą się podobać według ciała, przymuszają was do obrzezania, aby tylko nie cierpieć prześladowania z powodu krzyża Chrystusa. Ci bowiem, którzy są obrzezani, sami nie zachowują prawa, ale chcą, abyście wy dali się obrzezać, żeby się chlubić waszym ciałem. Co do mnie, nie daj Boże, abym się miał chlubić z czegoś innego, jak tylko z krzyża naszego Pana Jezusa Chrystusa, przez którego świat jest ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata. W Chrystusie Jezusie bowiem ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, ale nowe stworzenie” (List do Galacjan 6:12-15). Paweł powiedział do obrzezanych: „Ci wszyscy, którzy chcą się podobać według ciała, przymuszają was do obrzezania, aby tylko nie cierpieć prześladowania z powodu krzyża Chrystusa.”
Paweł zganił tych, którzy postępowali zgodnie z pożądaniami ciała. Postępowali zgodnie z pożądaniami ciała i było wielu takich ludzi. Ale Paweł zakończył swoje stosunki z nimi. Powiedział: “Co do mnie, nie daj Boże, abym się miał chlubić z czegoś innego, jak tylko z krzyża naszego Pana Jezusa Chrystusa”. Jezus Chrystus został ochrzczony przez Jana, aby zabrać wszystkie grzechy świata i umarł na Krzyżu, aby zbawić Pawła i wszystkich ludzi, tylu, ilu powoła nasz Pan Bóg. Paweł powiedział: “Pana Jezusa Chrystusa, przez którego świat jest ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata. W Chrystusie Jezusie bowiem ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, ale nowe stworzenie”. Paweł, który był martwy dla świata, żył ponownie poprzez Jezusa Chrystusa.
W rzeczywistości jesteśmy martwi w Jezusie Chrystusie. Ale czasami zapominamy o tej prawdzie. Musimy w to wierzyć. Jeśli nie mamy wiary w tę prawdę, będziemy związani pożądaniami ciała i naszymi rodzinami, a to uniemożliwia nam podążanie za Panem. Nasze ciało jest tak słabe, że nawet nasze rodziny nie mogą nam pomóc podążać za Nim. Tylko Pan może nam pomóc. Teraz jesteśmy ukrzyżowani dla świata. Jak zmarły może pomóc ziemskim ludziom w ziemskich sprawach? Ludzie, którzy umarli na tym świecie, nie mogą posiadać rzeczy tego świata.
Jezus zmartwychwstał. Jego zmartwychwstanie pozwoliło nam narodzić się na nowo do nowego życia duchowego. Tutaj mamy nową pracę, nową rodzinę, nową nadzieję. Jesteśmy narodzonymi na nowo ludźmi. My jako żołnierze nieba, mamy obowiązek głosić słowo Boże. Paweł wyznał, że stał się człowiekiem, pomagając innym osiągnąć zbawienie nie środkami fizycznymi, ale metodami duchowymi. Powiedział, że już umarł i narodził się na nowo poprzez Jezusa Chrystusa. Starajmy się być ludźmi, którzy ośmielają się wyznać to samo co do naszych przekonań.
Paweł powiedział w Liście do Galacjan 6:17-18: “Odtąd niech mi nikt nie sprawia przykrości. Ja bowiem na swoim ciele noszę piętna Pana Jezusa. Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z waszym duchem, bracia. Amen”.
 Paweł nosił piętna Pana Jezusa. Dla Pana, nie dbał o swoje zdrowie, aby mógł postępować w Duchu. Nie mógł już nawet pisać, ponieważ stopniowo tracił wzrok. Tak więc niektóre Listy Pawła zostały zapisane przez jego towarzyszy, takich jak Tercjusz, podczas gdy Paweł mówił słowa Boga. Chociaż był słaby fizycznie, był szczęśliwy, że mógł postępować w Duchu i powiedział: „Dlatego nie zniechęcamy się, bo chociaż nasz zewnętrzny człowiek niszczeje, to jednak ten wewnętrzny odnawia się z dnia na dzień” (II List do Koryntian 4:16). 
Paweł radzi nam, abyśmy byli ludźmi, którzy postępują w Duchu. Mówi: „Postępowanie w Duchu oznacza życie dla ewangelii”. Musimy pamiętać, co oznacza postępowanie w Duchu. Nie wolno nam pragnąć próżnych rzeczy, ale zamiast tego musimy służyć i żyć dla ewangelii. Postępujmy w Duchu poprzez wiarę przez resztę naszego życia.
Teraz, wierząc w ewangelię wody i Ducha, prawdziwy Duch jest w naszych sercach. Bóg chętnie odpowie, jeśli będziemy modlić się zgodnie z ewangelią. Wydawać owoc Ducha, oznacza chodzić w Duchu i zbawiać dusze. Możesz wydawać owoce Ducha, a mianowicie miłość, radość, pokój, cierpliwość, życzliwość, dobroć, wiarę, łagodność i powściągliwość, gdy postępujesz w Duchu i żyjesz dla ewangelii. Aby głosić ewangelię wody i Ducha, musimy cierpieć, pozostać tolerancyjni, okazywać życzliwość i czynić dobro zagubionym. 
Owoce Ducha rodzą się tym, którzy ratują zagubione dusze, czyniąc dobro i głosząc ewangelię, która powoduje, że otrzymują Ducha Świętego. Oto, czego potrzeba, aby przynosić owoce Ducha i postępować w Duchu.