Search

Kazania

Temat 3: Ewangelia wody i Ducha

[3-1] Wieczne Odkupienie (Ewangelia Jana 8:1-12)

Wieczne Odkupienie (Ewangelia Jana 8:1-12)
 
 
 
 
(Jana 8:1-12)
„Ale Jezus poszedł na Górę Oliwną. Wczesnym rankiem znów przyszedł do świątyni, a cały lud przyszedł do Niego; i usiadłszy, nauczał ich. Wtedy uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę przyłapaną na cudzołóstwie. Postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: ‚Nauczycielu, tę kobietę przyłapano na cudzołóstwie, na gorącym uczynku. A Mojżesz w Zakonie nakazał nam takie kamienować. Co Ty na to mówisz?’ A mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Ale Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi, tak jakby ich nie słyszał. A gdy Go nie przestawali pytać, podniósł się i rzekł do nich: ‚Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem.’ I znowu schyliwszy się, pisał po ziemi. A gdy to usłyszeli, będąc przekonani przez sumienie, wychodzili jeden po drugim, począwszy od najstarszych aż do ostatnich. I został sam Jezus i kobieta stojąca pośrodku. A Jezus podniósłszy się i nie widząc nikogo prócz kobiety, rzekł do niej: ‚Kobieto, gdzież są ci, którzy cię oskarżali? Nikt cię nie potępił?’ A ona odpowiedziała: ‚Nikt, Panie.’ Jezus zaś rzekł do niej: ‚I Ja ciebie nie potępiam; Idź i już więcej nie grzesz.’ A Jezus znowu przemówił do nich, mówiąc: ‚Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość życia.’”
 
 
Ile grzechu Jezus wymazał?
Wszystkie grzechy świata
 
 
Jezus dał nam wieczne odkupienie. Nie ma nikogo na tym świecie, kto nie mógłby zostać odkupiony, jeśli wierzy w Jezusa jako swojego Zbawiciela. On odkupił nas wszystkich. Jeśli jest grzesznik, który cierpi z powodu swoich grzechów, to dlatego, że nie rozumie, jak Jezus uwolnił go od wszystkich grzechów przez Swój chrzest.
Wszyscy powinniśmy znać i wierzyć w tajemnicę zbawienia. Jezus przejął wszystkie nasze grzechy przez Swój chrzest i poniósł wyrok za nasze grzechy, umierając na Krzyżu.
Powinieneś wierzyć w zbawienie przez wodę i Ducha Świętego; wieczne odkupienie od wszystkich grzechów. Powinieneś wierzyć w Jego wielką miłość, która już uczyniła cię człowiekiem sprawiedliwym. Uwierz w to, co uczynił dla twojego zbawienia nad Jordanem i na Krzyżu.
I Jezus znał też wszystkie nasze ukryte grzechy. Niektórzy ludzie mają błędne pojęcie o grzechu. Myślą, że niektóre grzechy nie mogą zostać odkupione. Jezus odkupił wszystkie grzechy, każdy jeden z nich.
Nie ma grzechu na tym świecie, którego On nie zgładził. Ponieważ odkupił wszystkie grzechy na tym świecie, nie ma już grzeszników. Czy znasz ewangelię, która odkupiła wszystkie twoje grzechy, nawet twoje przyszłe grzechy? Uwierz w nią i bądź zbawiony. I powróć do chwały Bożej.
 
 
Kobieta Przyłapana na Cudzołóstwie 
 
Ile osób na świecie popełnia cudzołóstwo?
Każdy
 
W ósmym rozdziale Jana jest kobieta, która została przyłapana na cudzołóstwie. I widzimy, jak została zbawiona przez Jezusa. Chcielibyśmy podzielić się łaską, którą otrzymała. Nie będzie przesadą powiedzieć, że wszyscy ludzie popełniają cudzołóstwo przez całe swoje życie. Każda pojedyncza osoba popełnia cudzołóstwo.
Jeśli tak się nie wydaje, to tylko dlatego, że robimy to tak często, że wydaje się, jakbyśmy tego nie robili. Dlaczego? Żyjemy z tak wieloma cudzołóstwami w naszym życiu.
Patrzę na tę kobietę i zastanawiam się, czy jest ktoś wśród nas, kto nie popełnił cudzołóstwa. Nie ma nikogo, kto nie popełniłby cudzołóstwa, tak jak ta przyłapana kobieta. Wszyscy tylko udajemy, że tego nie zrobiliśmy.
Czy myślisz, że się mylę? Nie, nie mylę się. Spójrz uważnie w głąb siebie. Każdy na ziemi to zrobił. Popełniają cudzołóstwo, patrząc na kobiety na ulicy, w swoich myślach i w swoich czynach, o każdej porze i wszędzie. 
Po prostu nie zdają sobie sprawy, że to robią. Jest wiele osób, które aż do dnia śmierci nie uświadamiają sobie, że niezliczoną ilość razy w swoim życiu popełniały cudzołóstwo. Nie tylko ci, którzy zostali przyłapani, ale my wszyscy, którzy nigdy nie zostaliśmy złapani. Wszyscy ludzie robią to w swoich myślach i w swoich czynach. Czy nie jest to częścią naszego życia?
Jesteś zdenerwowany? To prawda. Po prostu to ukrywamy, bo się wstydzimy. Wierzę, że ludzie w dzisiejszych czasach popełniają cudzołóstwo cały czas, ale nie zdają sobie sprawy, że to robią.
Ludzie popełniają cudzołóstwo także w swoich duszach. My, którzy zostaliśmy stworzeni przez Boga, żyjemy na tej ziemi, nigdy nie uświadamiając sobie, że popełniamy cudzołóstwo w naszych duszach. Oddawanie czci innym bogom jest duchowym cudzołóstwem, ponieważ Pan jest jedynym Mężem całej ludzkości.
Kobieta, która została przyłapana na czynie, była człowiekiem takim jak my wszyscy i otrzymała łaskę Bożą tak samo jak my, którzy zostaliśmy odkupieni. Ale obłudni faryzeusze postawili ją pośród siebie i wskazywali na nią palcami, jakby byli sędziami, i zamierzali rzucać w nią kamieniami. Mieli zamiar wyśmiać ją i osądzić, jakby sami byli czyści, jakby nigdy nie popełnili cudzołóstwa.
Bracia i siostry w Chrystusie, ci, którzy wiedzą, że są masą grzechu, nie osądzają innych przed Bogiem. Raczej, ponieważ wiedzą, że oni też popełniają cudzołóstwo przez całe swoje życie, przyjmują łaskę Bożą, która nas wszystkich odkupiła. Tylko ci, którzy uświadamiają sobie, że są grzesznikami popełniającymi cudzołóstwo przez cały czas, kwalifikują się do odkupienia przed Bogiem.
 
 

Kto Otrzymuje Łaskę Bożą? 

 
Czy ten, kto żyje czysto, nie popełniając cudzołóstwa, otrzymuje Jego łaskę, czy też niegodny, który przyznaje się do swojej grzeszności, otrzymuje Jego łaskę? Ten, kto przyznaje się do swojej grzeszności, jest tym, który otrzymuje obfitą łaskę Jego odkupienia. Ci, którzy nie mogą sobie pomóc, ci, którzy są słabi i bezradni, otrzymują odkupienie. To oni są w Jego łasce.
 
Kto otrzymuje łaskę Bożą?
Niegodni ludzie
 
Ci, którzy myślą, że są bez grzechu, nie mogą zostać odkupieni. Jak mogą otrzymać łaskę Jego odkupienia, skoro nie ma czego odkupić?
Uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili przed Jezusa kobietę przyłapaną na cudzołóstwie, postawili ją pośrodku i zapytali Go: „A Mojżesz w Zakonie nakazał nam takie kamienować. Co Ty na to mówisz?” Dlaczego przyprowadzili kobietę przed Niego i wystawiali Go na próbę? 
Oni sami też wielokrotnie popełniali cudzołóstwo, ale próbowali ją osądzić i zabić poprzez Jezusa oraz zrzucić na Niego winę.
Jezus wiedział, co mieli w swoich umysłach i znał wszystko o tej kobiecie. Więc powiedział: „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem.” Wtedy uczeni w Piśmie i faryzeusze, zaczynając od najstarszych aż do ostatnich, odchodzili jeden po drugim i zostali tylko Jezus i kobieta.
Ci, którzy odeszli, byli uczonymi w Piśmie i faryzeuszami, przywódcami religijnymi. Zamierzali osądzić kobietę przyłapaną na gorącym uczynku cudzołóstwa, jakby sami nie byli grzesznikami.
Jezus głosił Swoją miłość na tym świecie. Był Gospodarzem miłości. Jezus dawał ludziom jedzenie, wskrzeszał umarłych, przywrócił życie synowi wdowy, wskrzesił Łazarza, uzdrawiał trędowatych i czynił cuda dla ubogich. I zgładził wszystkie grzechy wszystkich grzeszników i dał im zbawienie. 
Jezus nas kocha. On jest wszechmogącym, który może wszystko, ale faryzeusze i uczeni w Piśmie uważali Go za swojego wroga. Dlatego przyprowadzili przed Niego kobietę i wystawiali Go na próbę.
Zapytali: „A Mojżesz w Zakonie nakazał nam takie kamienować. Co Ty na to mówisz?” Myśleli, że każe im ją ukamienować. Dlaczego? Gdybyśmy mieli sądzić według tego, co jest napisane w Zakonie Bożym, wszyscy mężczyźni, którzy popełnili cudzołóstwo, musieliby być bez wyjątku ukamienowani.
Wszyscy muszą być ukamienowani i wszyscy są przeznaczeni do piekła. Zapłatą za grzech jest śmierć. Jednak Jezus nie powiedział im, aby ją kamienowali, lecz powiedział: „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem.”
 
Dlaczego Bóg dał nam 613 artykułów Zakonu?
Aby uświadomić nam, że jesteśmy grzesznikami
 
Zakon przynosi gniew. Bóg jest święty i Jego Zakon również. Ten Święty Zakon przyszedł do nas w 613 artykułach. Powodem, dla którego Bóg dał nam 613 artykułów Zakonu, jest uświadomienie nam, że jesteśmy grzesznikami; że jesteśmy istotami niepełnymi. Uczy nas, że musimy patrzeć na łaskę Bożą, aby zostać odkupionymi. Gdybyśmy tego nie wiedzieli i myśleli tylko o tym, co było napisane, wszyscy musielibyśmy zostać ukamienowani na śmierć, tak samo jak kobieta, którą przyłapano na gorącym uczynku.
Uczeni w Piśmie i faryzeusze, którzy nie znali prawdy Jego Zakonu, mogli myśleć, że mogą ukamienować tę kobietę, a może i nas też. Kto może rzucać kamieniami w bezradną kobietę? Nawet jeśli została przyłapana na gorącym uczynku, nikt na tym świecie nie mógł rzucić w nią kamieniem.
Gdyby kobieta i każdy z nas byli sądzeni tylko według Zakonu, zarówno my, jak i kobieta otrzymalibyśmy straszny wyrok. Ale Jezus zbawił nas, którzy jesteśmy grzesznikami, od naszych grzechów i od sprawiedliwego osądzenia. Ze wszystkimi naszymi grzechami, gdyby prawo Boże było stosowane ściśle co do litery, kto z nas mógłby pozostać przy życiu? Każdy jeden z nas skończyłby w piekle.
Ale uczeni w Piśmie i faryzeusze znali Zakon tylko tak, jak był napisany. Gdyby Zakon Boży był właściwie stosowany, zabiłby ich tak samo jak tego, kogo potępili. W rzeczywistości Zakon Boży został dany ludziom, aby mogli zrozumieć swoje grzechy, ale cierpieli, ponieważ źle go zrozumieli i niewłaściwie stosowali.
Dzisiejsi faryzeusze, tak jak faryzeusze w Biblii, znają Zakon tylko tak, jak jest napisany. Powinni zrozumieć łaskę, sprawiedliwość i prawdę Bożą. Aby zostać zbawionymi, muszą zostać nauczeni ewangelii odkupienia.
Faryzeusze powiedzieli: „Zakon nakazał nam takie kamienować. Co Ty na to mówisz?” Pytali, trzymając pewnie kamienie w rękach. Byli przekonani, że Jezus nie będzie miał nic do powiedzenia. Czekali, aż Jezus wpadnie w ich pułapkę. 
Gdyby Jezus osądził według Zakonu, oni również ukamienowaliby Jezusa. Ich celem było ukamienowanie ich obojga. Gdyby Jezus powiedział, żeby nie kamienować kobiety, powiedzieliby, że Jezus wzgardził Zakonem Bożym i ukamienowaliby Go za bluźnierstwo. Co za okropny plan to był!
Ale Jezus schylił się i pisał palcem po ziemi, a oni nie przestawali Go pytać: „Co Ty mówisz? Co piszesz na ziemi? Po prostu odpowiedz na nasze pytanie. Co Ty na to?” Wskazywali palcami na Jezusa i nie przestawali Go nękać.
Jezus podniósł się i powiedział im, że ten z nich, który jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem. Potem znów się schylił i dalej pisał po ziemi. Wtedy ci, którzy to usłyszeli, przekonani przez własne sumienie, odchodzili jeden po drugim, począwszy od najstarszych aż do ostatnich. I został Jezus sam, a kobieta stała przed Nim.
 
 
„Kto z Was Jest Bez Grzechu, Niech Pierwszy Rzuci w Nią Kamieniem”
 
Gdzie są zapisane grzechy?
Na tablicy naszych serc i w Księgach Uczynków
 
Jezus powiedział do nich: „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem,” i dalej pisał po ziemi. Wtedy zaczęli odchodzić jeden po drugim, zaczynając od starszych. Starsi faryzeusze, którzy popełnili więcej grzechów, odeszli pierwsi. A młodzi również odeszli. Wyobraźmy sobie, że Jezus stałby wśród nas, a my stalibyśmy wokół tej kobiety. Gdyby Jezus powiedział do nas, że ten z nas, kto jest bez grzechu, powinien pierwszy rzucić kamieniem, co byś zrobił?
Co Jezus pisał na ziemi? Bóg, który nas stworzył, zapisuje nasze grzechy w dwóch różnych miejscach.
Po pierwsze, zapisuje nasze grzechy na tablicach naszych serc.
„Grzech Judy jest zapisany żelaznym rylcem; Ostrzem diamentu jest wyryty na tablicy ich serc i na rogach waszych ołtarzy” (Jeremijasz 17:1).
Bóg przemawia do nas przez Judę. Grzechy ludzi są wyryte żelaznym rylcem, ostrzem diamentu. Są zapisane na tablicy naszego serca. Jezus pochylił się i pisał na ziemi, że ludzie są grzesznikami.
Bóg wie, że grzeszymy i wyrył grzechy na tablicy naszego serca. pierwsze, zapisuje nasze uczynki, grzechy, które popełniamy, ponieważ jesteśmy słabi wobec Zakonu. Ponieważ grzechy są zapisane w naszych sercach, uświadamiamy sobie, że jesteśmy grzesznikami, gdy patrzymy na Zakon. Ponieważ zapisał je w naszych sercach, w naszym sumieniu, wiemy, że jesteśmy grzesznikami przed Nim.
A Jezus pochylił się po raz drugi, aby pisać na ziemi. Pismo mówi, że wszystkie nasze grzechy są również zapisane w Księgach Uczynków przed Bogiem (Objawienie Jana 20:12). Imię człowieka i jego grzechy są zapisane w Księdze. I są również zapisane na tablicy serca tego człowieka. Nasze grzechy są zapisane dwukrotnie: w Księdze Uczynków i na tablicach naszych serc.
Grzechy są zapisane na tablicy serca każdego człowieka, młodego czy starego. Dlatego nie mieli nic do powiedzenia w sprawie swojego grzechu przed Jezusem. Ci, którzy chcieli ukamienować kobietę, byli bezradni wobec Jego słów.
 
Kiedy nasze grzechy, które są zapisane w dwóch miejscach, zostają wymazane?
Gdy przyjmujemy w naszych sercach odkupienie przez wodę i krew Jezusa.
 
Jednak gdy otrzymujesz zbawienie, wszystkie twoje grzechy w Księdze Uczynków zostają wymazane, a twoje imię zostaje wpisane do Księgi Życia. Ci, których imiona widnieją w Księdze Życia, idą do nieba. Ich dobre uczynki, rzeczy, które zrobili na tym świecie dla królestwa Bożego i Jego sprawiedliwości, są również zapisane w Księdze Życia. Oni są przyjęci do nieba. Ci, którzy zostali uwolnieni od swoich grzechów, wchodzą do krainy wieczności.
Grzechy każdego człowieka są zapisane w dwóch miejscach. Więc nikt nie może oszukać Boga. Nie ma nikogo, kto nie zgrzeszył w swoim sercu i kto nie popełnił cudzołóstwa w swoim sercu. Wszyscy jesteśmy grzesznikami i wszyscy jesteśmy niedoskonali. 
Ci, którzy nie przyjęli odkupienia Jezusa w swoim sercu, nie mogą nie cierpieć z powodu swoich grzechów. Nie są pewni siebie. Boją się Boga, boją się przed Bogiem i innymi z powodu swoich grzechów. Ale w momencie, gdy przyjmują w swoim sercu ewangelię odkupienia przez wodę i Ducha Świętego, wszystkie grzechy zapisane na tablicy ich serca i w Księdze Uczynków zostają wymazane. Zostają uwolnieni od wszystkich swoich grzechów.
W niebie jest Księga Życia. Imiona tych, którzy wierzą w odkupienie przez wodę i Ducha Świętego, są zapisane w tej księdze i oni wejdą do nieba. Wchodzą do nieba nie dlatego, że nie zgrzeszyli w tym świecie, ale dlatego, że zostali uwolnieni od wszystkich swoich grzechów przez wiarę w odkupienie przez wodę i Ducha Świętego. To jest ‚zakon wiary’ (Rzymian 3:27).
Bracia i siostry w Chrystusie, uczeni w Piśmie i faryzeusze byli grzesznikami, tak samo jak kobieta przyłapana na cudzołóstwie. 
W rzeczywistości popełnili więcej grzechów, ponieważ udawali i oszukiwali samych siebie, że nie są grzesznikami. Przywódcy religijni byli złodziejami z formalnymi pozwoleniami. Byli złodziejami dusz, złodziejami życia. Ośmielali się wiarygodnie nauczać innych, chociaż sami jeszcze nie zostali odkupieni.
Nie ma nikogo, kto byłby bez grzechu według Zakonu. Ale człowiek staje się sprawiedliwy nie dlatego, że nie grzeszy, lecz dlatego, że został odkupiony ze wszystkich swoich grzechów, a jego imię jest zapisane w Księdze Życia. Najważniejsze jest to, czy czyjeś imię zostało zapisane w Księdze Życia. Ponieważ ludzie nie mogą żyć bez grzechu, muszą zostać odkupieni.
To, czy zostaniesz przyjęty do nieba, zależy od tego, czy w to wierzysz, czy nie. To, czy otrzymasz łaskę Bożą, zależy od tego, czy przyjmujesz zbawienie w Jezusie. Co się stało z kobietą, którą przyłapano? Stała tam z zamkniętymi oczami, ponieważ wiedziała, że umrze. Prawdopodobnie płakała ze strachu i pokuty. Ludzie stają się szczerzy wobec siebie, gdy stają w obliczu śmierci. 
„O Boże, słusznie powinnam umrzeć. Proszę, przyjmij moją duszę w Swoje ręce i zlituj się nade mną. Proszę, zlituj się nade mną, Jezusie.” Błagała Jezusa o miłość odkupienia. „Boże, jeśli mnie osądzisz, będę osądzona, a jeśli powiesz, że jestem bez grzechu, wtedy moje grzechy zostaną wymazane. To zależy od Ciebie.” Prawdopodobnie mówiła wszystkie te rzeczy. Wszystko zostało pozostawione Jezusowi.
Kobieta, którą przyprowadzono przed Jezusa, nie powiedziała: „Źle zrobiłam, proszę, wybacz mi moje cudzołóstwo.” Powiedziała: „Proszę, zbaw mnie od moich grzechów. Jeśli odkupisz moje grzechy, będę zbawiona. Jeśli nie, pójdę do piekła. Potrzebuję Twojego odkupienia. Potrzebuję miłości Boga i potrzebuję, aby się nade mną zlitował.” Zamknęła oczy i wyznała swoje grzechy.
A Jezus zapytał ją: „Gdzież są ci, którzy cię oskarżali? Nikt cię nie potępił?” Odpowiedziała: „Nikt, Panie.”
A Jezus rzekł do niej: „I Ja ciebie nie potępiam.” Jezus nie potępił jej, ponieważ już wziął wszystkie jej grzechy przez Swój chrzest w Jordanie, a ona była już odkupiona. Teraz Jezus, nie kobieta, musiał być osądzony za jej grzechy.
 
 
Powiedział: „I Ja Ciebie Nie Potępiam.”
 
Czy została potępiona przez Jezusa?
Nie
 
Ta kobieta została pobłogosławiona zbawieniem w Jezusie. Została odkupiona ze wszystkich swoich grzechów. Nasz Pan Jezus mówi nam, że odkupił wszystkie nasze grzechy i że wszyscy jesteśmy sprawiedliwi.
Mówi nam o tym w Biblii. Jezus zgładził nasze grzechy przez Swój chrzest w Jordanie, a potem umarł na Krzyżu, aby zapłacić za nasze grzechy. Mówi nam wyraźnie, że odkupił wszystkich, którzy wierzą w odkupienie przez Jego chrzest i osądzenie na Krzyżu. Wszyscy potrzebujemy zapisanych słów Jezusa i musimy trzymać się tych słów. Wtedy wszyscy będziemy pobłogosławieni odkupieniem.
„Boże, nie mam żadnych zasług przed Tobą. Nie mam talentu. Nie mam nic do pokazania oprócz moich grzechów. Ale wierzę, że Jezus jest moim Panem odkupienia. On zgładził wszystkie moje grzechy w Jordanie i odpokutował za nie wszystkie na Krzyżu. On zgładził wszystkie moje grzechy przez Swój chrzest i Swoją krew. Wierzę w Ciebie, Panie.” 
Tak właśnie jesteś zbawiony. Jezus nas nie ‚potępia’. Dał nam prawo być sprawiedliwymi dziećmi Bożymi: Tym, którzy wierzą w odkupienie przez wodę i Ducha Świętego.
Drodzy przyjaciele! Kobieta została odkupiona. Kobieta przyłapana na cudzołóstwie została pobłogosławiona odkupieniem przed Jezusem. My również możemy być tak pobłogosławieni. Każdy, kto zna swoje grzechy i prosi Boga o zmiłowanie, każdy, kto wierzy w odkupienie przez wodę i Ducha Świętego w Jezusie, otrzymuje błogosławieństwo odkupienia od Boga. Ci, którzy przyznają się do swojej grzeszności przed Bogiem, mogą zostać odkupieni. Ten, kto grzeszy i nie uświadamia sobie własnych grzechów, nie może być pobłogosławiony odkupieniem.
Jezus zgładził grzechy świata (Jana 1:29). Każdy grzesznik na świecie może zostać odkupiony, jeśli wierzy w Jezusa. Jezus powiedział do kobiety: „I Ja ciebie nie potępiam.” Powiedział, że jej nie potępia, ponieważ wszystkie jej grzechy już należały do Niego, On wziął wszystkie nasze grzechy na Siebie i miał być osądzony zamiast nas.
 
 
My Też Musimy Zostać Odkupieni przed Jezusem
 
Co jest większe, miłość Boża czy sąd Boży?
Miłość Boża
 
Faryzeusze z kamieniami w rękach, jak również dzisiejsi przywódcy religijni, interpretują Zakon dosłownie. Wierzą, że skoro Zakon mówi nam, aby nie cudzołożyć, ten kto grzeszy zostanie ukamienowany. Patrzą na kobiety i pożądają ich, udając jednocześnie, że nie popełniają cudzołóstwa. Nie mogą zostać odkupieni ani zbawieni. Faryzeusze i uczeni w Piśmie byli moralistami tego świata. Nie byli tymi, których wzywał Jezus. Ci ludzie nigdy nie usłyszeli od Niego: „Nie potępiam cię.”
Tylko kobieta przyłapana na cudzołóstwie usłyszała te radosne słowa. Jeśli jesteś szczery przed Nim, możesz być również pobłogosławiony jak ona. „Boże, popełniam cudzołóstwo przez całe życie. Wydaje się, że nie, tylko dlatego, że robię to tak często. Grzeszę kilka razy każdego dnia.” 
Kiedy stajemy przed Zakonem i przyjmujemy fakt, że jesteśmy grzesznikami, którzy muszą umrzeć, i stajemy przed Bogiem szczerze i uznajemy siebie takimi, jakimi jesteśmy, mówiąc: „Boże, taki właśnie jestem. Proszę, zbaw mnie.” Bóg pobłogosławi nas odkupieniem.
Miłość Jezusa, wody i Ducha Świętego, zwyciężyła nad sprawiedliwym sądem Bożym. „I Ja ciebie nie potępiam.” On nas nie potępia i mówi: „Jesteś odkupiony.” Nasz Pan Jezus Chrystus jest Bogiem miłosierdzia. On uwolnił nas od wszystkich grzechów świata.
Nasz Bóg jest Bogiem Sprawiedliwości i Bogiem Miłości. Miłość wody i Ducha Świętego jest nawet większa niż Jego sąd.
 
 

Jego Miłość Jest Większa niż Jego Sprawiedliwość 

 

Dlaczego odkupił nas wszystkich?
Ponieważ Jego Miłość jest większa niż Jego sprawiedliwość.
 
Gdyby Bóg egzekwował Swój sąd, aby dopełnić Swojej sprawiedliwości, osądziłby wszystkich grzeszników i posłał ich do piekła. Ale ponieważ miłość Jezusa, która zbawia nas od sądu, jest większa, Bóg posłał Swojego jedynego Syna, Jezusa. Jezus wziął wszystkie nasze grzechy na Siebie i przyjął sprawiedliwy wyrok za nas wszystkich. Teraz każdy, kto wierzy w Jezusa jako swojego Zbawiciela, staje się Jego dzieckiem i sprawiedliwym. Ponieważ Jego miłość jest większa niż Jego sprawiedliwość, odkupił nas wszystkich.
Musimy dziękować Bogu, że nie sądzi nas tylko Swoją sprawiedliwością. Tak jak Jezus powiedział uczonym w Piśmie, faryzeuszom i ich uczniom, Bóg pragnie miłosierdzia i poznania Boga, a nie naszych ofiar. Niektórzy ludzie zabijają krowę lub kozę każdego dnia i składają ją przed Bogiem, i modlą się: „Boże, przebacz moje grzechy każdego dnia.” Bóg nie chce naszych ofiar, ale raczej naszej wiary w odkupienie przez wodę i Ducha Świętego. On chce, abyśmy byli odkupieni i uwolnieni. Chce dać nam Swoją miłość i chce przyjąć naszą wiarę. Czy wszyscy to widzicie? Jezus dał nam zbawienie. 
Jezus nienawidzi grzechu, ale ma płonącą miłość do ludzi, którzy zostali stworzeni na obraz Boży. Jeszcze przed początkiem czasu postanowił uczynić nas dziećmi Bożymi i zgładził wszystkie nasze grzechy przez Swój chrzest i krew. Bóg stworzył nas, aby nas odkupić, przyodziać w Jezusa i uczynić Swoimi dziećmi. Taka jest Jego miłość do nas, Jego stworzeń.
Gdyby Bóg sądził nas tylko według Swojego sprawiedliwego Zakonu, my, grzesznicy, wszyscy musielibyśmy umrzeć. Ale On wyzwolił nas przez chrzest i wyrok Swojego Syna na Krzyżu. Czy w to wierzysz? Potwierdźmy to w Starym Testamencie.
 
 
Aaron Położył Swoje Ręce na Kozła Ofiarnego 
 
Kto jako przedstawiciel przekazał grzechy Izraela na żywego kozła?
Arcykapłan
 
Wszystkie grzechy tego świata zostały odpokutowane przez włożenie rąk w Starym Testamencie i chrzest w Nowym Testamencie. W Starym Testamencie wszystkie roczne grzechy Izraela były odpokutowane przez Arcykapłana, który kładł swoje ręce na głowę kozła bez skazy.
„Aaron położy obie ręce na głowę żywego kozła i wyzna nad nim wszystkie nieprawości synów Izraela i wszystkie ich przestępstwa dotyczące wszystkich ich grzechów, kładąc je na głowę kozła, i wyśle go na pustynię przez rękę odpowiedniego człowieka” (3 Mojżeszowa 16:21).
W ten sposób dokonywano odkupienia w czasach Starego Testamentu. Aby zostać odkupionym z codziennych grzechów, przynosiło się do przybytku baranka lub kozła bez skazy i składało się go na ołtarzu. Kładziono ręce na głowie ofiary, a grzechy przechodziły na ofiarę. Następnie ofiara była zabijana, a kapłan nanosił jej krew na rogi ołtarza. 
Na czterech rogach ołtarza były rogi. Te rogi symbolizują Księgę Uczynków opisaną w Objawienie Jana 20:12. A pozostała krew była również skrapiana na ziemię. Ziemia reprezentuje serce człowieka, ponieważ człowiek został stworzony z prochu. W ten sposób ludzie odpokutowywali za swoje codzienne grzechy.
Ale nie mogli składać ofiar za grzechy codziennie. Dlatego Bóg pozwolił im na odpokutowanie raz w roku za grzechy całego roku. Było to dziesiątego dnia siódmego miesiąca, w Dzień Pojednania. Tego dnia przedstawiciel całego ludu Izraela, Arcykapłan, przyprowadzał dwa kozły i wkładał na nie ręce, aby przenieść na nie wszystkie grzechy ludu i składał je przed Bogiem, aby dokonać przebłagania za lud Izraela.
„Aaron położy obie ręce na głowę żywego kozła i wyzna nad nim wszystkie nieprawości synów Izraela i wszystkie ich przestępstwa dotyczące wszystkich ich grzechów, kładąc je na głowę kozła” (3 Mojżeszowa 16:21).
Bóg ustanowił Aarona Arcykapłanem Izraela. Zamiast tego, aby każdy indywidualnie wkładał ręce na ofiary, Arcykapłan, jako przedstawiciel wszystkich Izraelitów, wkładał ręce na głowę żywego kozła, aby zgładzić grzechy całego roku.
I wyznawał wszystkie grzechy Izraela przed Bogiem: „O Boże, Twoje dzieci Izraela zgrzeszyły. Czciliśmy bożki, złamaliśmy wszystkie artykuły Twojego Zakonu, wzywaliśmy Twojego imienia nadaremno, stworzyliśmy inne bożki i kochaliśmy je bardziej niż Ciebie. Nie święciliśmy szabatu, nie szanowaliśmy rodziców, zabijaliśmy, popełnialiśmy cudzołóstwo i kradzieże... Oddawaliśmy się zazdrości i kłótniom.”
Wymieniał wszystkie grzechy. „Boże, ani lud Izraela, ani ja nie byliśmy w stanie zachować żadnego z Twoich Przykazań. Aby zostać odkupionym z tych wszystkich grzechów, wkładam ręce na głowę tego kozła i przekazuję mu wszystkie te grzechy.” Arcykapłan wkładał ręce na ofiarę za wszystkich Izraelitów i przekazywał wszystkie grzechy na głowę ofiary. Włożenie rąk oznacza ‚przekazać’ (3 Mojżeszowa 1:1-4, 16:20-21).
 
Jak dokonywano zadośćuczynienia w czasach Starego Testamentu?
Przez włożenie rąk na głowę ofiary za grzechy
 
Bóg dał ludowi Izraela rytuał ofiary za grzech, aby mogli przenieść wszystkie swoje grzechy i zostać odkupieni. Określił, że powinna być ofiara za grzech bez skazy, włożenie rąk na głowę ofiary za grzech dla ludu Izraela za wszystkie ich grzechy, i że ofiara za grzech powinna umrzeć zamiast człowieka.
W Dzień Pojednania ofiara za grzech była zabijana, a jej krew była wnoszona do Miejsca Świętego i skrapiana na przebłagalnię siedem razy. W ten sposób lud Izraela odpokutowywał za grzechy całego roku dziesiątego dnia siódmego miesiąca.
Arcykapłan wchodził do Miejsca Świętego sam, aby złożyć ofiarę, ale ludzie gromadzili się na zewnątrz i nasłuchiwali dźwięku złotych dzwonków na szacie efodu Arcykapłana, które dzwoniły siedem razy, gdy krew była skrapiana na przebłagalnię. Wtedy Izraelici radowali się, że wszystkie ich grzechy zostały odpokutowane. Dźwięk złotych dzwonków był dźwiękiem radosnej ewangelii.
Nie jest prawdą, że Jezus kocha tylko niektórych ludzi i tylko ich odkupuje. Jezus zgładził wszystkie grzechy świata raz na zawsze przez Swój chrzest. Chciał nas wyzwolić raz na zawsze. Nasze grzechy nie mogły być odkupywane każdego dnia; zostały zbawione raz na zawsze.
W Starym Testamencie zadośćuczynienie dokonywało się przez włożenie rąk i ofiarę za grzech. Aaron wkładał ręce na głowę żywego kozła przed wszystkimi Izraelitami i wymieniał wszystkie grzechy, które ludzie popełnili w ciągu roku. Przekazywał grzechy na kozła przed wszystkimi. Gdzie więc były grzechy ludu? Wszystkie zostały przekazane na kozła.
Następnie kozioł był wyprowadzany przez ‚odpowiedniego człowieka’. Kozioł, ze wszystkimi grzechami Izraela, był prowadzony na pustynię, gdzie nie było wody ani trawy. Kozioł wędrował wtedy po pustyni w palącym słońcu i w końcu umierał. Kozioł umierał za grzechy Izraela.
To jest miłość Boża, miłość odkupienia. W ten sposób dokonywano zadośćuczynienia za grzechy całego roku w tamtych czasach. Ale my żyjemy w czasach Nowego Testamentu. Minęło około 2000 lat, odkąd Jezus przyszedł na nasz świat. Przyszedł i wypełnił proroctwo, które wypowiedział w Starym Testamencie. Przyszedł i odkupił wszystkie nasze grzechy. 
 
 
Aby Odkupić Nas Wszystkich
 
Co oznacza imię ‚JEZUS’?
Zbawiciel, który zbawi Swój lud od ich grzechów
 
Przeczytajmy Mateusza 1.
‚Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: „Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w niej poczęło. I urodzi Syna, i nadasz Mu imię JEZUS, albowiem On zbawi swój lud od jego grzechów”’ (Mateusza 1:20-21).
Nasz Ojciec w Niebie pożyczył ciało dziewicy Maryi, aby posłać Swojego Syna na ten świat, by zmył wszystkie grzechy świata. Posłał anioła do Maryi i powiedział jej: „Oto poczniesz w swoim łonie i urodzisz Syna, któremu nadasz imię JEZUS.” Oznaczało to, że Syn, który przyjdzie przez Maryję, stanie się Zbawicielem. Jezus Chrystus oznacza tego, który zbawi Swój lud, innymi słowy, Zbawiciela.
Sposób, w jaki Jezus zgładził wszystkie grzechy świata, dokonał się przez Jego chrzest w Jordanie. Został ochrzczony przez Jana Chrzciciela i wszystkie grzechy świata zostały na Niego przeniesione. Przeczytajmy Mateusza 3:13-17.
‚Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, aby przyjąć od niego chrzest. Ale Jan powstrzymywał Go, mówiąc: „To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?” Lecz Jezus odpowiadając, rzekł do niego: „Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość.” A on się zgodził. A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody, a oto otworzyły się nad Nim niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na Niego. A oto głos z nieba mówił: „Ten jest Syn mój umiłowany, w którym mam upodobanie.”’
Jezus przyszedł do Jana Chrzciciela, aby odkupić nas wszystkich z wszystkich naszych grzechów.
Wszedł do wody i pochylił głowę przed Janem. „Janie, ochrzcij Mnie teraz. Tak godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Ponieważ mam zgładzić wszystkie grzechy świata i wyzwolić wszystkich grzeszników z ich grzechów, muszę zgładzić ich grzechy przez chrzest. Ochrzcij Mnie teraz! Pozwól na to!”
Tak więc godziło się wypełnić wszelką sprawiedliwość. Jezus został ochrzczony przez Jana Chrzciciela. I właśnie w tym momencie wypełniła się cała sprawiedliwość Boża, która odkupiła wszystkie nasze grzechy.
W ten sposób zgładził wszystkie nasze grzechy. Wszystkie twoje grzechy również zostały przeniesione na Jezusa. Czy to rozumiesz?
Uwierz w odkupienie przez chrzest i Ducha Jezusa i bądź zbawiony.
 
Jak została wypełniona wszelka sprawiedliwość?
Przez chrzest Jezusa
 
Bóg najpierw obiecał Izraelowi, że wszystkie grzechy ludu Izraela zostaną zmyte przez włożenie rąk i ofiarę za grzech. Jednak ponieważ niemożliwe było, aby każdy indywidualnie wkładał ręce na głowę kozła, Bóg ustanowił Aarona arcykapłanem, aby mógł złożyć ofiarę za cały lud Izraela. W ten sposób przeniósł wszystkie ich roczne grzechy na głowę ofiary za grzech za jednym razem. To jest Jego Mądrość i Moc odkupienia. Bóg jest Mądry i Zadziwiający.
Posłał Swojego Syna Jezusa, aby zbawić nasz świat. Tak więc ofiara za grzech była gotowa. Teraz musiał być przedstawiciel całej ludzkości, ktoś, kto włożyłby ręce na głowę Jezusa i przeniósł na Niego wszystkie grzechy świata. Tym przedstawicielem był Jan Chrzciciel. W Mateusza 11:11, Bóg posłał przedstawiciela całej ludzkości przed Jezusem. 
Był to Jan Chrzciciel, ostatni arcykapłan człowieka. Jak jest napisane w Mateusza 11:11, „Zaprawdę powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela.” On jest jedynym przedstawicielem ludzi. Posłał Jana jako przedstawiciela każdego stworzenia, aby mógł ochrzcić Jezusa i przenieść na Niego wszystkie grzechy świata.
Gdyby osiem miliardów ludzi na ziemi przyszło teraz do Jezusa i każdy musiałby włożyć ręce na Jezusa, aby przenieść na Niego swoje grzechy, co stałoby się z Jego głową? Gdyby ponad osiem miliardów ludzi na tym świecie musiało włożyć ręce na Jezusa, nie byłby to piękny widok. Niektórzy entuzjastyczni ludzie mogliby naciskać tak mocno, że wszystkie Jego włosy by wypadły. Bóg w Swojej mądrości wyznaczył Jana jako naszego przedstawiciela i przeniósł wszystkie grzechy świata na Jezusa raz na zawsze.
Jest zapisane w Mateusza 3:13, „Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, aby przyjąć od niego chrzest.” Było to, gdy Jezus miał 30 lat. Jezus został obrzezany 8 dni po narodzeniu. I jest niewiele zapisów o Nim od tego czasu, aż do ukończenia 30 lat.
Powodem, dla którego Jezus musiał czekać, aż skończy 30 lat, aby zostać niebiańskim arcykapłanem, było wypełnienie Starego Testamentu. W Księdze Powtórzonego Prawa Bóg powiedział Mojżeszowi, że arcykapłan powinien mieć co najmniej 30 lat, zanim będzie mógł sprawować urząd arcykapłański. Jezus jest niebiańskim arcykapłanem. Czy w to wierzysz?
W Nowym Testamencie, w Mateusza 3:13-14 jest napisane: ‚Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, aby przyjąć od niego chrzest. Ale Jan powstrzymywał Go, mówiąc: „To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?”’ Kto jest przedstawicielem ludzkości? Jan Chrzciciel. A kto jest przedstawicielem nieba? Jezus Chrystus. Spotkali się przedstawiciele. Więc który z nich jest wyższy? Oczywiście przedstawiciel nieba.
Dlatego Jan Chrzciciel, który był tak odważny, że wołał do przywódców religijnych w tamtych czasach: „Plemię żmijowe! Pokutujcie!”, nagle stał się pokorny przed Jezusem. „To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?”
W tym momencie Jezus powiedział: „Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość.” Jezus przyszedł na ten świat, aby wypełnić sprawiedliwość Bożą, a wypełniła się ona, gdy został ochrzczony przez Jana Chrzciciela. 
‚A on się zgodził. A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody, a oto otworzyły się nad Nim niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na Niego. A oto głos z nieba mówił: „Ten jest Syn mój umiłowany, w którym mam upodobanie.”’
To się stało, gdy został ochrzczony. Brama nieba została otwarta, gdy został ochrzczony przez Jana Chrzciciela i zgładził wszystkie grzechy świata.
„A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i gwałtownicy je porywają” (Mateusza 11:12).
Wszyscy prorocy i Zakon Boży prorokowali aż do Jana Chrzciciela. „A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i gwałtownicy je porywają.” Każdy, kto wierzy w Jego chrzest, może wejść do królestwa niebieskiego bez wyjątku.
 
 
„I Ja Ciebie Nie Potępiam” 
 
Dlaczego Jezus został osądzony na Krzyżu?
Ponieważ zgładził wszystkie nasze grzechy.
 
Jezus został ochrzczony przez Jana Chrzciciela i zgładził wszystkie grzechy świata. A później powiedział do kobiety: „I Ja ciebie nie potępiam.” Nie potępił kobiety, ponieważ zgładził wszystkie grzechy świata w Jordanie i to Jezus, nie kobieta, musiał być osądzony za te grzechy.
Jezus zgładził wszystkie grzechy świata. Możemy zobaczyć, jak bardzo bał się bólu, który musiał znieść na Krzyżu, ponieważ ‚zapłatą za grzech jest śmierć’ (Rzymian 6:23). Modlił się do Boga trzykrotnie na Górze Oliwnej, aby oddalił od Niego ten wyrok. Jezus miał ludzkie ciało, więc zrozumiałe jest, że bał się bólu. Jezus musiał przelać krew, aby wypełnić wyrok. 
Tak jak ofiary za grzech w Starym Testamencie musiały przelać krew, aby zapłacić za grzechy, On musiał zostać złożony w ofierze na Krzyżu. Już zgładził wszystkie grzechy świata, a teraz musiał oddać Swoje życie za nasze odkupienie. Wiedział, że musi zostać osądzony przed Bogiem.
Jezus nie miał żadnego grzechu w Swoim sercu. Ale ponieważ wszystkie grzechy zostały przeniesione na Niego przez Jego chrzest, Bóg musiał teraz osądzić Swojego własnego Syna. W ten sposób, po pierwsze, sprawiedliwość Boża została wypełniona, a po drugie, On obdarzył nas Swoją miłością dla naszego zbawienia. Dlatego Jezus musiał zostać osądzony na Krzyżu.
„I Ja ciebie nie potępiam, ani nie osądzam.” Wszystkie nasze grzechy, umyślne czy nieumyślne, świadome czy nieświadome, musiały zostać osądzone przez Boga. 
Bóg nie osądził nas, lecz osądził Jezusa, który wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy przez Swój chrzest. Bóg nie chciał sądzić grzeszników z powodu Swojej miłości i miłosierdzia. Chrzest i krew na Krzyżu były Jego odkupieńczą miłością do nas. „Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (Jana 3:16).
W ten sposób poznajemy Jego miłość. Jezus nie potępił kobiety przyłapanej na cudzołóstwie.
Wiedziała, że jest grzesznicą, ponieważ została przyłapana na cudzołóstwie. Miała grzech nie tylko w sercu, ale także nosiła go w ciele. Nie mogła w żaden sposób zaprzeczyć swojemu grzechowi. Jednak ponieważ uwierzyła, że Jezus zgładził wszystkie jej grzechy, została zbawiona. Jeśli wierzymy w odkupienie w Jezusie, będziemy zbawieni. Uwierz w to! To dla naszego własnego dobra. 
 
Kto jest najbardziej błogosławiony?
Ci, którzy nie mają grzechu
 
Wszyscy ludzie grzeszą. Wszyscy ludzie popełniają cudzołóstwo. Ale nie wszyscy ludzie są sądzeni za swoje grzechy. Wszyscy zgrzeszyliśmy, ale ci, którzy wierzą w odkupienie Jezusa Chrystusa, nie mają grzechu w swoim sercu. Ten, kto wierzy w zbawienie Jezusa, jest najszczęśliwszym z ludzi. Najbardziej błogosławieni są ci, którzy są uwolnieni od wszystkich swoich grzechów, ci, którzy teraz są sprawiedliwi w Jezusie.
Bóg mówi nam o szczęściu w Rzymian 4:7: „Błogosławieni, których nieprawości są odpuszczone i których grzechy są zakryte.” Wszyscy grzeszymy aż do śmierci. Jesteśmy nieposłuszni przed Bogiem i jesteśmy niedoskonali. Nadal popełniamy grzechy, nawet gdy znamy Jego Zakon. Jesteśmy tak słabi. 
Ale Bóg wyzwolił nas przez chrzest i krew Swojego jednorodzonego Syna i mówi nam, tobie i mnie, że nie jesteśmy już grzesznikami, i że jesteśmy teraz sprawiedliwi przed Nim. Mówi nam, że jesteśmy Jego dziećmi.
Ewangelia wody i Ducha jest ewangelią odkupienia. Czy w to wierzysz? Tym, którzy wierzą, uznaje ich za sprawiedliwych, zbawionych i Swoje dzieci. Kto jest najszczęśliwszym człowiekiem na tym świecie? Ten, kto wierzy i został wyzwolony. Czy zostałeś zbawiony?
Czy Jezus pominął wzięcie twoich grzechów? Nie, wziął wszystkie twoje grzechy przez Swój chrzest. Uwierz w to. Uwierz i bądź odkupiony ze wszystkich swoich grzechów.
 
 
Jakby Zmiecione Miotłą 
 
Ile grzechu zabrał Jezus?
Wszystkie grzechy świata
 
Przeczytajmy Jana 1:29. „Nazajutrz Jan zobaczył Jezusa idącego ku niemu i rzekł: ‚Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata!’” (Jana 1:29)
„Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata!”
Jan Chrzciciel przeniósł wszystkie grzechy świata na Jezusa w Jordanie. Następnego dnia zaświadczył, że Jezus był Barankiem Bożym, który zgładził wszystkie grzechy świata. Wziął na Swoje ramiona wszystkie grzechy świata.
Wszystkie grzechy świata oznaczają wszystkie grzechy, które ludzie popełniają na tym świecie, świecie od Stworzenia aż do jego końca. Około 2000 lat temu Jezus zgładził wszystkie grzechy świata i odkupił nas. Jako Baranek Boży, wziął wszystkie nasze grzechy i został osądzony za nas. 
Każdy grzech, który my, ludzie, popełniamy, został przeniesiony na Jezusa. I On stał się Barankiem Bożym, który zgładził wszystkie grzechy świata.
Jezus przyszedł na ten świat jako Zbawiciel, ten, który miał zbawić wszystkich grzeszników świata. Grzeszymy, ponieważ jesteśmy słabi, ponieważ jesteśmy niegodziwi, ponieważ jesteśmy nieświadomi, ponieważ jesteśmy lekkomyślni i ponieważ jesteśmy niedoskonali. Wszystkie te grzechy zostały przeniesione na głowę Jezusa przez Jego chrzest w Jordanie. I On zakończył to wszystko śmiercią Swojego ciała na Krzyżu. Został pogrzebany, ale zmartwychwstał po 3 dniach.
Jako Zbawiciel wszystkich grzeszników, jako Zwycięzca, jako Sędzia, teraz siedzi po prawicy Boga. Nie musi odkupywać nas wciąż na nowo, a my musimy tylko uwierzyć, aby być zbawionymi. Życie wieczne czeka na tych, którzy wierzą, a zagłada na tych, którzy nie wierzą. Nie ma innego wyboru.
Jezus wyzwolił was wszystkich. Jesteście najszczęśliwszymi ludźmi na ziemi. Wszystkie grzechy, które popełnicie w przyszłości z powodu waszej słabości, On wziął je wszystkie. 
Czy pozostał jakiś grzech w twoim sercu? ―Nie.―
Czy Jezus wziął wszystko? ―Tak! Wziął.―
Wszyscy ludzie są tacy sami. Nikt nie jest świętszy od swojego bliźniego. Ale ponieważ tak wielu ludzi to obłudnicy, myślą, że nie są grzesznikami. Ale w rzeczywistości oni też są grzesznikami. Ten świat jest cieplarnią, która pielęgnuje grzech.
Gdy kobiety wychodzą z domów, malują usta na czerwono, pudrują twarze, kręcą włosy, ubierają się w ładne ubrania i noszą wysokie obcasy. Mężczyźni również chodzą do fryzjera, by się ostrzyc, dbają o siebie, zakładają czyste koszule i modne krawaty, i pastują buty.
Ale choć na zewnątrz mogą wyglądać jak książęta i księżniczki, w środku są jak najbrudniejsze wysypiska.
Czy pieniądze czynią ludzi szczęśliwymi? Czy zdrowie czyni ludzi szczęśliwymi? Nie. Tylko odkupienie czyni ludzi prawdziwie szczęśliwymi. Bez względu na to, jak szczęśliwy człowiek wygląda na zewnątrz, jest nieszczęśliwy, jeśli ma grzech w sercu. Żyje w strachu przed wyrokiem.
Odkupiony człowiek jest odważny jak lew, nawet w łachmanach. Nie ma grzechu w jego sercu. „Dziękuję Ci, Panie, że zbawiłeś grzesznika takiego jak ja, że zgładziłeś wszystkie moje grzechy. Wiem, że nie wyglądam najlepiej, ale chwalę Cię za to, że mnie zbawiłeś. Jestem na zawsze odkupiony z moich grzechów. Chwała Bogu!”
Człowiek, który jest wyzwolony, jest prawdziwie szczęśliwy. Człowiek, który został pobłogosławiony Jego łaską odkupienia, jest prawdziwie szczęśliwy.
Ponieważ Jezus, ‚Baranek Boży, który gładzi grzech świata’, zgładził wszystkie nasze grzechy, jesteśmy bez grzechu. On ‚dokończył’ zbawienie dla nas na Krzyżu. Wszystkie nasze grzechy, w tym twoje i moje, są również zawarte w ‚grzechu świata,’ a zatem wszyscy jesteśmy zbawieni.
 
 

Z Woli Bożej 

 
Czy mamy grzech w naszych sercach, gdy jesteśmy w Jezusie Chrystusie?
Nie, nie mamy
 
Drodzy przyjaciele, kobieta przyłapana na cudzołóstwie uwierzyła w słowa Jezusa i została zbawiona. Jej historia jest zapisana w Biblii, ponieważ została pobłogosławiona odkupieniem. Ale obłudni uczeni w Piśmie i faryzeusze uciekli od Jezusa.
Jeśli wierzysz w Jezusa, to jest niebo, ale jeśli opuszczasz Jezusa, to jest piekło. Jeśli wierzysz w Jego dzieła, to jest jak niebo, ale jeśli nie wierzysz w Jego dzieła, to jest jak piekło. Odkupienie nie zależy od starań jednostki, jest dzięki zbawieniu Jezusa. 
Przeczytajmy List do Hebrajczyków 10. „Albowiem Zakon, mając cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, nie może nigdy tymi samymi ofiarami, które co roku nieustannie składają, uczynić doskonałymi tych, którzy przystępują. Czyż nie przestano by ich składać? Bo składający je, raz oczyszczeni, nie mieliby już żadnej świadomości grzechów. Ale w tych ofiarach co roku przypomina się grzechy. Niemożliwe jest bowiem, aby krew byków i kozłów mogła zgładzić grzechy. Dlatego przychodząc na świat, mówi: ‚Ofiary i daru nie chciałeś, ale ciało mi przygotowałeś. Nie upodobałeś sobie w całopaleniach i ofiarach za grzech. Wtedy rzekłem: Oto przychodzę—w zwoju księgi napisano o Mnie—aby spełnić wolę Twoją, Boże.’ Powiedziawszy wyżej: ‚Ofiar, darów i całopaleń, i ofiar za grzech nie chciałeś i nie upodobałeś sobie w nich’ (które składane są według Zakonu), potem powiedział: ‚Oto przychodzę, aby spełnić wolę Twoją, Boże.’ Znosi pierwsze, aby ustanowić drugie. Przez tę wolę zostaliśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze” (Hebrajczyków 10:1-10).
„Z woli Bożej” Jezus ofiarował Swoje życie, aby wziąć nasze grzechy raz na zawsze i został osądzony raz na zawsze i zmartwychwstał.
Dlatego zostaliśmy uświęceni. „Zostaliśmy uświęceni” (Hebrajczyków 10:10) jest napisane w czasie przeszłym dokonanym. Oznacza to, że nie trzeba już więcej wspominać o odkupieniu. Zostaliście uświęceni.
„A każdy kapłan stoi i codziennie służy, wielokrotnie składając te same ofiary, które nigdy nie mogą zgładzić grzechów. Lecz Ten, gdy złożył jedną ofiarę za grzechy na zawsze, zasiadł po prawicy Boga, odtąd oczekując, aż Jego nieprzyjaciele będą położeni jako podnóżek pod Jego stopy. Jedną bowiem ofiarą udoskonalił na zawsze tych, którzy są uświęcani” (Hebrajczyków 10:11-14).
Wszyscy jesteście uświęceni na zawsze. Jeśli zgrzeszycie jutro, czy znowu staniecie się grzesznikami? Czy Jezus nie wziął również tych grzechów? Wziął. Wziął także grzechy przyszłości.
‚A poświadcza nam to także Duch Święty; albowiem powiedziawszy przedtem: To jest przymierze, które zawrę z nimi po owych dniach, mówi Pan: „Prawa moje włożę w ich serca i na umysłach ich wypiszę je”, dodaje: „A grzechów ich i ich nieprawości więcej nie wspomnę.” Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie ma już ofiary za grzech’ (Hebrajczyków 10:15-18).
Wyrażenie ‚ich odpuszczenie’ oznacza, że zgładził wszystkie grzechy świata. Jezus jest naszym Zbawicielem. Moim Zbawicielem i twoim Zbawicielem. Zostaliśmy zbawieni przez wiarę w Jezusa. To jest odkupienie w Jezusie i to jest największa łaska i największy dar od Boga. Ty i ja, którzy zostaliśmy odkupieni ze wszystkich grzechów, jesteśmy najbardziej błogosławieni ze wszystkich!
 
To kazanie jest również dostępne w formacie ebooka. Kliknij okładkę książki poniżej.
CZY PRAWDZIWIE NARODZIŁEŚ SIĘ NA NOWO Z WODY I DUCHA? [Nowe Poprawione Wydanie]
 
The New Life Mission

Weź udział w naszej ankiecie

Skąd się o nas dowiedziałeś?