Ze względu na COVID-19 i zakłócenia w międzynarodowych usługach
pocztowych tymczasowo zawiesiliśmy naszą posługę bezpłatnych książek drukowanych.
pocztowych tymczasowo zawiesiliśmy naszą posługę bezpłatnych książek drukowanych.
Z powodu tej sytuacji nie jesteśmy w stanie wysłać Ci książek w tej chwili.
Módl się, aby ta pandemia wkrótce się skończyła, a usługi pocztowe zostały wznowione.
Módl się, aby ta pandemia wkrótce się skończyła, a usługi pocztowe zostały wznowione.
Stół Chlebów Pokładnych
Powiązane kazania
· Stół Chlebów Pokładnych (Księga Wyjścia 37:10-16)
(Księga Wyjścia 37:10-16)
"Zrobił też stół z drewna akacjowego, jego długość była na dwa łokcie, jego szerokość – na jeden łokieć, a wysokość – na półtora łokcia. I pokrył go szczerym złotem, i zrobił wokół niego złotą listwę. Zrobił wokół niego też listwę o szerokości dłoni; zrobił również złote obramowanie wokoło tej listwy. I odlał do niego cztery złote pierścienie, i przyprawił je do czterech narożników u jego czterech nóg. Naprzeciwko tej listwy były pierścienie, przez które przewleczono drążki do noszenia stołu. Porobił drążki z drewna akacjowego do noszenia stołu i powlókł je złotem. Zrobił też ze szczerego złota naczynia do stołu, misy do niego, czasze, przykrycia i kubki do nalewania."
Umieszczając Listwę w Naszych Sercach, Musimy Stać Się Tymi, Którzy Jedzą Chleb Życia
Stół chlebów pokładnych, jeden z elementów Przybytku, był wykonany z drewna akacjowego i pokryty czystym złotem. Jego długość wynosiła dwa łokcie (90 cm: 3 stopy), wysokość półtora łokcia (67.5 cm: 2.2 stopy) i szerokość jeden łokieć (45 cm: 1.5 stopy). Na stole chlebów pokładnych zawsze znajdowało się dwanaście placków i tylko kapłani mogli jeść te placki (Księga Kapłańska 24:5-9).
To są cechy charakterystyczne stołu chlebów pokładnych: wokół miał listwę o szerokości dłoni; złote obramowanie położone wokół tej listwy; na czterech narożnikach położono cztery złote pierścienie, a przez pierścienie przewleczono drążki z drewna akacjowego powleczone złotem i używano ich do przenoszenia stołu. Wszystkie rzeczy, które były na stole – misy, czasze, przykrycia i kubki do nalewania – także były wykonane ze złota.
W Księdze Wyjścia 37:11-12 napisano: „I pokrył go szczerym złotem, i zrobił wokół niego złotą listwę. Zrobił wokół niego też listwę o szerokości dłoni; zrobił również złote obramowanie wokoło tej listwy”. Stół chlebów pokładnych w Miejscu Świętym Domu Bożego miał listwę na wysokość dłoni, a wokół niej umieszczono złote obramowanie. Dlaczego Bóg nakazał Mojżeszowi umieścić taką listwę? Ta listwa o szerokości dłoni, wystająca na około 10 cm, miała zapobiegać spadaniu chleba ze stołu.
Skoro tylko kapłani mogli jeść chleb, który był położony na stole chlebów pokładnych, to my musimy stać się tymi, którzy mogą jeść ten chleb duchowo. Tylko ci, którzy zostali zbawieni od grzechu i otrzymali życie wieczne przez wiarę w chrzest Jezusa Chrystusa i krew na Krzyżu -innymi słowy, tylko ci, którzy wierzą w ewangelię wody i Ducha jako zbawienie, mogą jeść ten chleb.
Ponieważ wokół stołu chlebów pokładnych w Przybytku została umieszczona listwa na wysokość dłoni, zapewniała ona, że chleb się nie ześlizgnie i nie spadnie. A w każdy Szabat na stole kładziono gorący, świeży chleb. Należy zwrócić szczególną uwagę na fakt, że wokół stołu chlebów pokładnych wykonano listwę na szerokość dłoni, a listwa ta miała złote obramowanie.
Listwa stołu chlebów pokładnych uczy nas, że powinniśmy trzymać w sercu Słowo prawdy, które przynosi nam zbawienie, a przez to otrzymać życie wieczne. To mówi nam, że możemy mieć duchową wiarę w błękitną, purpurową i karmazynową nić oraz w skręcony bisior, użyty do wejścia Przybytku, tylko wtedy, gdy wierzymy w chrzest Jezusa Chrystusa i krew na Krzyżu. I przez to objawienie zdaliśmy sobie sprawę, że tylko ci, którzy wierzą w tę prawdę, która objawia się w tej błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz w skręconym bisiorze, stali się dziećmi Bożymi.
Ponieważ nie mielibyśmy nic wspólnego z Panem, gdybyśmy nie wierzyli w ten sposób, ci z nas, którzy szukają chleba życia, muszą mieć wiarę, która wierzy w ewangelię wody i Ducha objawioną w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici i w skręconym bisiorze. Musimy wierzyć, że tylko ewangelia wody i Ducha jest prawdziwą prawdą o zbawieniu. Krótko mówiąc, Bóg mówi nam, abyśmy podnieśli listwę wiary w naszych sercach, aby Słowo zbawienia nie wymknęło się nam.
Ta ewangelia wody i Ducha została przekazana nam od czasów wczesnego kościoła. Od tego wieku wczesnego kościoła, do dnia dzisiejszego, Bóg oczyścił grzechy tych, którzy wierzą w tę ewangelię. Widzimy, że teraz, tak jak poprzednio, Bóg zbawia dusze tych, którzy wierzą w prawdę tej ewangelii wody i Ducha. Zostaliśmy zbawieni przez wiarę w prawdę objawiającą w wejściu Przybytku, a Bóg podnosząc listwę w naszych sercach, pozwolił nam żyć duchowo.
Dzięki naszej wierze w daną przez Pana ewangelię wody i Ducha otrzymaliśmy życie wieczne, a dzięki tej ewangelii prawdy mogliśmy dzielić się chlebem życia z innymi. Zaczęliśmy także służyć sprawiedliwym uczynkom Bożym. Nawet jeśli wierzymy w ewangelię wody i Ducha, jeśli z upływem czasu nie będziemy wytrwale trzymać się prawdy tej ewangelii i stracimy ją, to będzie to oznaczać tylko utratę naszego życia. W związku z tym musimy podnieść listwę wiary w naszych sercach, poprzez nasze rozważanie ewangelii wody i Ducha z wiarą, przez cały czas.
W Naszych Sercach Musi Być Wiara w Ewangelię, Która Objawia Się w Błękitnej, Purpurowej i Karmazynowej Nici
Jeśli ludzie nie mają wiary w tę prawdę, nie mogą zostać zbawieni od swoich grzechów. Mogą sami twierdzić, że zostali na pewno zbawieni, ale ponieważ ich serca nie trzymają się i nie wierzą teraz w ewangelię wody i Ducha, która objawia się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici, zbawienie, które oni posiadają jest niedoskonałe.
Nie wierzyć w prawdę ewangelii wody i Ducha jest tym samym grzechem, co opuszczenie Pana na własną rękę. Chleb życia to nie tylko coś, co musimy mieć w posiadaniu, ale jest to coś, co musimy włożyć do ust, pogryźć i zjeść, a tym samym uczynić tę prawdę naszą. Jeśli będziemy postępować bez wiary w Słowo Boże i trzymania się Go w naszych sercach, to wtedy prawda zbawienia zniknie z naszych serc w mgnieniu oka.
Możecie się zastanawiać, jak jest to możliwe, aby utracić tak cenne zbawienie, skoro już zostaliście zbawieni z grzechu. Ale niestety wielu ludzi, którzy nie trzymają się Słowa Bożego, pomimo, że na początku przyjęli prawdę z radością, w końcu umrze, ponieważ nie mają zakorzenionej wiary osadzonej w prawdziwej ewangelii.
W tej sprawie Jezus powiedział nam o czterech różnych podłożach serca w „przypowieści o siewcy” (Ewangelia Mateusza 13:3-9, 18-23). W tej przypowieści ziarno prawdy Bożej zostało posiane na czterech różnych podłożach w sercach ludzkości. Pierwsze podłoże było przy drodze, drugie podłoże było skaliste, trzecie było między cierniami, a czwarte było dobrą ziemią. Spośród nich nasiona, które spadły na pierwsze trzy podłoża, nie wydały żadnego plonu, a tylko te, które spadły na dobrą ziemię, wydały plony. Oznacza to, że wielu ludzi może utracić zbawienie w połowie drogi, nawet jeśli kiedyś usłyszeli i przyjęli ewangelię wody i Ducha, prawdziwą ewangelię zbawienia. W związku z tym musimy pamiętać, że jeśli podłoże naszych serc nie jest dobre, możemy utracić zbawienie, które dał nam Pan.
Jeśli w naszych sercach wierzymy w zbawienie, które przyszło poprzez błękitną, purpurową i karmazynową nić, to podłoże naszych serc może być dobre. Czasami jednak widzimy, że niektórzy ludzie tracą zbawienie z powodu niezdolności do obrony swojej wiary w wyniku braku głębokiego zakorzenienia wiary w Słowo Boże. Dlatego musimy pozostać w Kościele Bożym, codziennie jeść chleb życia i wzrastać w wierze. Gdy prawda objawia się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici, Bóg każdego dnia nas pielęgnuje, aby nasza wiara wzrastała.
Musimy codziennie potwierdzać w naszych sercach przebaczenie grzechów, które otrzymaliśmy. Prawda, którą powinniśmy znaleźć w naszych sercach, to zbawienie ewangelii wody i Ducha, które objawia się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz w skręconym bisiorze. Ta prawda o zbawieniu jest w sercach tych, którzy otrzymali przebaczenie grzechów. Odnawiając naszą wiarę w tę prawdziwą ewangelię wody i Ducha, możemy żyć dzień po dniu jako dzieci Boże.
W związku z tym nawet ci, którzy wierzą w ewangelię wody i Ducha, muszą codziennie rozmyślać nad ewangelią sprawiedliwości Bożej, która objawia się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz w skręconym bisiorze i codziennie potwierdzać swoją wiarę. Dlaczego? Ponieważ jeśli nie zawsze wytrwale trzymamy się ewangelii wody i Ducha i nie potwierdzamy jej, w każdej chwili możemy ją utracić. Zawsze musimy pamiętać, co autor Listu do Hebrajczyków powiedział do diaspory żydowskiej: „Dlatego musimy tym bardziej trzymać się tego, co słyszeliśmy, aby nam to czasem nie uciekło” (List do Hebrajczyków 2:1).
Dzisiaj, nawet wśród tych, którzy znają ewangelię wody i Ducha, widzimy, że jest wielu, których wiara w ewangelię zanika w miarę upływu czasu. Dzieje się tak dlatego, że nawet jeśli już wierzyli w ewangelię wody i Ducha, nie jedli nieustannie chleba życia w Miejscu Świętym i w rezultacie ich serca nie zostały udoskonalone wiarą.
Na tym świecie jest również wielu sług Szatana, którzy próbują zabić sprawiedliwych, karmiąc ich zakwaszonym chlebem, to znaczy naukami ich własnego ciała. Jeśli fałszywa ewangelia zostanie wprowadzona do Kościoła Bożego, wtedy prawda pomiesza się z kłamstwami, zmieniając wierzących w kogoś, kogo Pan nie może przyjąć. Tacy ludzie znają prawdę, ale nie wierzą, ponieważ nie udało im się podnieść listwy wiary i kończą jako ci, którzy nie są już całkowicie zbawieni od grzechu. W Księdze Przysłów 22:28 napisano: „Nie przesuwaj dawnej granicy, którą ustalili twoi ojcowie.”
Dlatego niezwykle ważne jest, abyśmy nie przesunęli granicy naszej wiary. Musimy jasno określić granice naszej prawdziwej wiary i bronić jej do dnia powrotu naszego Pana. Tylko wtedy możemy zawsze karmić się chlebem życia, tylko wtedy Pan może zamieszkać w centrum naszych serc i tylko wtedy możemy mieć życie wieczne. Bez względu na to, ile chleba daje nam Bóg, jeśli nie docenimy jego drogocenności i nie będziemy go trzymać naszym sercem, lub jeśli usuniemy listwę naszych serc i pozwolimy, aby chleb życia zsunął się ze stołu, to w końcu przemienimy się w dzieci zniszczenia.
Niektórzy z nas dopiero niedawno otrzymali przebaczenie grzechów, podczas gdy innym minęły dziesięciolecia, odkąd po raz pierwszy usłyszeli ewangelię wody i Ducha, i zostały im odpuszczone grzechy. Ponieważ to, co codziennie słyszymy, dotyczy Słowa ewangelii wody i Ducha, jest bardzo prawdopodobne, że niektórzy z nas będą zmęczeni, gdy tylko słowo „woda” ewangelii wody i Ducha zostanie wspomniane. Mimo to musimy nadal jeść chleb prawdziwej ewangelii. Jak długo musimy to robić? Aż do dnia powrotu Pana.
Niektórzy z was mogą narzekać, że zawsze i ciągle głoszę ewangelię wody i Ducha, ale musicie zrozumieć, dlaczego musiałem głosić w ten sposób. Dzieje się tak, ponieważ nasza wiara musi być coraz bardziej wzmacniana przez rozmyślanie o ewangelii wody i Ducha, abyśmy mogli zostać sługami Bożymi. Musimy pełnić rolę wiernego i zaufanego strażnika dusz tego wieku. Również dla dusz narodzonych na nowo ta prawdziwa ewangelia wody i Ducha jest chlebem życia i prawdziwym pokarmem wiary. W związku z tym musimy codziennie mieć ten chleb, ale nie tylko to - to znaczy nie powinniśmy go mieć tylko dla siebie - ale musimy także codziennie dzielić się nim z innymi, aby oni także mogli otrzymać przebaczenie grzechów.
Chlebem sprawiedliwych jest szerzenie Słowa ewangelii wody i Ducha, a tym samym wyzwalanie ludzi z mocy ciemności i wprowadzanie ich do Królestwa Syna Jego miłości (Ewangelia Jana 4:34, List do Kolosan 1:13). Jeśli zaniedbamy chleb ewangelii wody i Ducha, to nieuchronnie zachorujemy lub umrzemy. Czasami z powodu słabości naszego ciała nasza wiara w ewangelię wody i Ducha może zostać osłabiona. Ale jeśli w chwili kłopotów trzymamy się ewangelii wody i Ducha, to może to faktycznie stać się oknem możliwości, aby nasze dusze stały się jeszcze silniejsze.
Kiedy słyszymy i myślimy o ewangelii prawdy, czym więcej o niej słyszymy, tym bardziej nasze dusze wzmacniają się, nasza wiara staje się silniejsza i więcej siły pojawia się w naszych sercach. Musimy codziennie słuchać ewangelii wody i Ducha oraz potwierdzać i udoskonalać naszą wiarę w tę ewangelię. Jak mówi Bóg: „Usuń żużel ze srebra, a wyjdzie naczynie dla złotnika” (Księga Przysłów 25:4), potrzebujemy udoskonalenia wiary, to znaczy musimy nadal słuchać ewangelii wody i Ducha, potwierdzając ją w naszych sercach i rozmyślając nad nią raz za razem, albowiem ewangelia wody i Ducha jest chlebem życia, który daje nam życie! Tak jak Jezus powiedział w Modlitwie Pańskiej: „daj nam dzisiaj naszego powszedniego chleba”, nasz Pan rzeczywiście dał nam Słowo ewangelii wody i Ducha. Dlatego powiedział nam, żebyśmy się modlili w ten sposób.
Jeśli chodzi o zbawienie i odpuszczenie grzechów, które dał nam Bóg, musimy jasno określić, jaka była nasza wiara, zanim zostaliśmy zbawieni z grzechu. „Zanim poznałem tę prawdę, nie byłem zbawiony z grzechu”. Musimy jasno przyznać, że chociaż wierzyliśmy w Jezusa, nie byliśmy wtedy zbawieni z grzechu. „W tamtym czasie nie byłem zbawiony z grzechu, ale kiedy zacząłem słuchać tę ewangelię wody i Ducha, z czasem uwierzyłem w to w moim sercu. Chociaż wcześniej wierzyłem, że Jezus był moim Zbawicielem, moje zbawienie nie było doskonałe, ale teraz, słysząc prawdziwą ewangelię wody i Ducha, zostałem naprawdę zbawiony. Teraz naprawdę mogę wierzyć w ewangelię wody i Ducha i naprawdę w nią wierzę”. Tylko wtedy, gdy uświadomicie sobie i uwierzycie, że Pan całkowicie zbawił was od grzechu Swoim chrztem i krwią na Krzyżu, wtedy dar prawdziwego zbawienia zstąpi z Nieba na wasze serca. Ta wiara, która wierzy w prawdę, jest prawdziwą wiarą, która was zbawia.
Ewangelia wody i Ducha objawiona w Biblii różni się od wiary, którą mieliśmy wcześniej. W tamtym czasie wierzyliśmy jedynie w ewangelię krwi na Krzyżu, zamiast w tą doskonałą ewangelię wody i Ducha. Wiara tylko w Krzyż i wiara w ewangelię wody i Ducha mogą początkowo wydawać się podobne, ale ostatecznie są one zupełnie różne. Czy zanim poznaliśmy tę ewangelię wody i Ducha, to czy nie wierzyliśmy tylko w krew na Krzyżu? Czy wszystkie nasze grzechy zostały wtedy odpuszczone? Oczywiście, że nie! Kiedy wierzymy tylko w krew Jezusa na Krzyżu, wciąż mieliśmy grzechy w swoich sercach. Taka jest różnica między wiarą, która wierzy w ewangelię wody i Ducha, a wiarą, która wierzy tylko w Krzyż.
Wyraźna różnica polega na tym, że ci, którzy wierzą tylko w krew na Krzyżu, nie są zbawieni, podczas gdy ci, którzy wierzą w ewangelię wody i Ducha, są zbawieni od wszystkich swoich grzechów. W związku z tym ich duchy są niewątpliwie różne. Ale zwykli ludzie nie zdają sobie z tego sprawy. Chociaż te dwie ewangelie mogą wydawać się podobne, istnieje między nimi wielka przepaść wiary, której nie można skrócić. Kiedy niewielka różnica między tym, czy wierzymy w chrzest Jezusa, czy nie, powoduje, że otrzymujemy lub tracimy życie wieczne, wówczas możemy jedynie przyznać, że istnieje różnica między tymi dwiema wiarami, której nigdy nie można pominąć.
Musimy dokładnie wiedzieć, jaka wiara stanowi granicę naszego zbawienia od grzechu. Aby zostać zbawionym od grzechu, musimy wierzyć w ewangelię wody i Ducha. Ta ewangelia wody i Ducha jest prawdą o przebaczeniu grzechów. Wyraźny status zbawienia będzie nasz, kiedy przyznamy, że z pewnością nie zostaliśmy zbawieni, zanim uwierzyliśmy w ewangelię wody i Ducha, i że teraz naprawdę wierzymy w prawdziwą ewangelię całym naszym sercem.
Jeśli wierzycie w ewangelię wody i Ducha, która jest w środku naszych serc, to musicie wyraźnie przyznać to przed Bogiem, że otrzymaliście przebaczenie grzechów, słuchając i wierząc w ewangelię wody i Ducha. Jeśli teraz uwierzyliście w prawdę ewangelii wody i Ducha, to bez wątpienia możecie znaleźć jej dowód w swoich sercach.
Musimy dokładnie zbadać naszą wiarę przed Bogiem. Nie ma żadnego wstydu w badaniu naszej wiary. Jeśli zajęło wam pięć lat od chwili, kiedy zaczęliście wierzyć w Jezusa, do momentu, w którym uwierzyliście w ewangelie wody i Ducha wewnątrz waszych serc, to nie ma w tym żadnego wstydu. Jeśli zajęło wam 10 lat, aby zostać zbawionym, nie ma w tym wstydu, a jeśli zajęło wam nawet 20 lat, nadal nie ma w tym absolutnie żadnego wstydu. Wręcz przeciwnie, jest to błogosławieństwo.
Jednakże w rzeczywistości jest wielu ludzi, którzy udają, że są zbawieni od grzechu. Ale Duch Święty, który bada wszystko, nie może zaakceptować ich wiary, ponieważ nie rysują oni uczciwie wyraźnej linii zbawienia. O wiele mądrzej byłoby, gdyby nawet teraz, jasno wyznaczyli granicę swego zbawienia - nie chodzi o dokładny dzień, w którym zostaliśmy zbawieni, ale ważne jest, aby wyraźnie odróżnić czas przed i po naszym zbawieniu - i wyraźnie wyznać swoją doskonałą wiarę.
Nasi Ojcowie Wiary Także Wierzyli w tę Ewangelię, w Którą my Teraz Wierzymy
Po przekroczeniu Morza Czerwonego, kiedy lud Izraela chciał przekroczyć Jordan, aby dostać się do ziemi Kanaan, mogli oni bezpiecznie przejść na drugą stronę tylko wtedy, gdy rzeczywiście podążali za swoimi kapłanami, którzy jako pierwsi nieśli Bożą Arkę Świadectwa. Jeśli tylko pomyślimy sobie: „Och, tak właśnie mogę przekroczyć rzekę Jordan”, ale nie przekroczymy jej w rzeczywistości, to nie możemy wejść do ziemi Kanaan, ponieważ nadal pozostawalibyśmy po drugiej stronie rzeki. Aby wejść do ziemi Kanaan, musimy zdecydowanie przekroczyć Morze Czerwone i Jordan poprzez naszą wiarę w Pana.
Z duchowego punktu widzenia Jordan jest rzeką śmierci i zmartwychwstania. Wiara, która uratowała nas od grzechu, to wiara, która wyznaje: „Muszę zostać wrzucony do piekła, ale Pan przyszedł na tę ziemię i zbawił mnie Swoim chrztem i krwią na Krzyżu”. Aby nas doskonale zbawić, nasz Pan przyjął chrzest w rzece Jordan i przelał Swoją krew na Krzyżu. W ten sposób wziął na Siebie nasze grzechy i zapłacił za grzech, oddając Swoje życie za nas. Teraz musimy wierzyć w tę prawdę i wyraźnie nakreślić w naszych sercach linię wiary i zbawienia.
Kiedy głoszę Słowo Boże, widzę, że w Jego Kościele jest wielu, którzy wciąż wyraźnie nie nakreśli linii zbawienia w centrum swoich serc i dlatego nie są w stanie podążać za Panem. Zastanawiają się, jak mogą wyznaczyć tę granicę pomiędzy czasem przed i po zbawieniu. Usprawiedliwiają się mówiąc: „Czy był kiedykolwiek ktoś na tej ziemi, kto nakreślił tę linię? Czy zrobił to apostoł Paweł? Czy zrobił to Piotr? Nikt nigdy tego nie zrobił”. Ale wszyscy apostołowie wiary, tacy jak Paweł i Piotr, nakreślili linię zbawienia.
W przypadku Pawła nakreślił ją w drodze do Damaszku. Dlatego często wymieniał słowa „kiedyś, niegdyś lub przedtem” w przeciwieństwie do słowa „teraz”. Jeśli chodzi o Piotra, też wypowiedział powyższe słowa (I List Piotra 2:10, 25). Możemy zobaczyć, że on także nakreślił tę linię, wyznając: „Ty jesteś Chrystusem, Synem Boga żywego” (Ewangelia Mateusza 16:16), i: „Teraz też chrzest, będąc tego odbiciem, zbawia nas – nie jest usunięciem cielesnego brudu, ale odpowiedzią czystego sumienia wobec Boga – przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa” (I List Piotra 3:21). Tak Paweł, jak i Piotr wyraźnie nakreślili linię wiary, pomiędzy czasem przed i po swoim zbawieniu.
Zatem pytanie, czy wierzysz w ewangelię wody i Ducha, nie jest problemem kogoś innego, ale jest to w dużym stopniu problem twojej własnej duszy. Wszyscy słudzy Boży w Biblii zajmowali się problemem grzechu. Ponieważ jest to krytycznie ważny problem dla nas wszystkich, sami musimy go rozwiązać poprzez wiarę. Kiedy wierzymy w ewangelię wody i Ducha i w ten sposób usuwamy problem grzechu z głębi naszych serc, Bóg jest bardzo szczęśliwy. Czy chcecie podobać się Bogu? Wszystko, co musicie zrobić, to rozpoznać swoją grzeszność i rozwiązać ten problem, wierząc w ewangelię wody i Ducha. Jeśli przez cały ten czas nie zostaliście jeszcze zbawieni, to musicie wyznać: „Boże, jeszcze nie zostałem zbawiony”.
Jezus powiedział: „Cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie” (Ewangelia Mateusza 16:19). Z naszej strony musimy najpierw przyznać: „Bóg zbawił mnie wodą i Duchem. W tej chwili całym sercem wierzę w prawdę ewangelii wody i Ducha. Nie ma żadnej wątpliwości, że Pan zbawił mnie przez ewangelię wody i Ducha”.
Wszyscy musimy przyjąć ewangelię wody i Ducha do naszych serc. „Ufam tej ewangelii. Ponieważ taka jest prawda, ponieważ Pan zmył moje grzechy, wierzę teraz w tę ewangelię. Aż do teraz nie byłem zbawiony poprzez wiarę”. Kiedy w ten sposób rozpoznajemy i wierzymy w ewangelię daną przez Pana, Bóg mówi nam: „Przyjmuję twoją wiarę”.
Dlatego my sami powinniśmy najpierw wyznać: „Bóg zbawił mnie wodą i Duchem. Ja już teraz całym sercem wierzę w prawdę ewangelii wody i Ducha. Bez wątpienia, Pan zbawił mnie za pomocą ewangelii wody i Ducha”.
Wszyscy powinniśmy przyjąć do serca ewangelię wody i Ducha. „Ja wierzę w tę ewangelię. To jest prawda, Pan naprawdę całkiem zmył moje grzechy, dlatego ja wierzę w tę ewangelię. Zostałem zbawiony poprzez wiarę”. Kiedy tak wyznajemy i wierzymy w daną przez Pana ewangelię, Bóg mówi nam: „Przyjmuję waszą wiarę”.
Kiedy Bóg już dał nam prawdę o wodzie i Duchu, która może nas doskonale zbawić, jeśli my, ze swej strony, nie nakreślimy linii zbawienia i nie przyjmiemy tego zbawienia wierząc w tę prawdę, to Bóg ze swojej strony, również nie może uznać nas za zbawionych. Ponieważ Bóg traktuje nas indywidualnie, nie przymuszając nas do niczego, jeśli nie wierzycie w ewangelię wody i Ducha w środku waszych serc, to nie może On wam dać przebaczenia grzechów. Innymi słowy, jeśli nie zaakceptujecie ewangelii wody i Ducha w waszych sercach, Duch Święty nie może zamieszkać w waszych sercach.
Czy odrzucamy jako fałszywe, wszystkie inne ewangelie oprócz ewangelii wody i Ducha? A może myślimy, że nawet takie fałszywe ewangelie są nadal przydatne i nie ma potrzeby ich odrzucać? Musimy zbadać samych siebie i zobaczyć, jak dokładnie wierzymy. Załóżmy na chwilę, że trafiliśmy na stos zużytego sprzętu i elektroniki. Załóżmy, że część z nich przywieźliśmy do domu, myśląc, że możemy je jeszcze uratować, ale później okazało się, że żaden z nich nie zadziałał i że wszystkie są bezużyteczne. Czy powinniśmy je zatrzymać, czy wyrzucić? Gdy zdecydujemy, że wszystkie są bezużyteczne, oczywiście powinniśmy je wszystkie wyrzucić. Kiedy dojdziesz do wniosku, że coś nigdy nie jest ci przydatne i nie jest w ogóle autentyczne, to musisz też wiedzieć, jak zdecydowanie to wyrzucić.
Jeśli tak powinniśmy postępować w sprawach ziemskich, to jak powinniśmy postępować w sprawach duchowych? W sprawach duchowych musimy być jeszcze bardziej zdecydowani w odrzucaniu kłamstw. Musimy nakreślić wyraźną linię, która odróżnia naszą wiarę w ewangelię wody i Ducha od fałszywej wiary, która wierzy tylko w krew na Krzyżu; musimy uznać, że wiara tylko w krew na Krzyżu nigdy nie przyniesie nam zbawienia; i musimy zdecydowanie odrzucić tę wadliwą doktrynę. Która z nich jest biblijną ewangelią? Czy jest to ewangelia tylko krwi na Krzyżu? A może jest to ewangelia wody i Ducha? Wasza wiara, która wierzy w ewangelię wody i Ducha i która zbawiła was od grzechów, podoba się Bogu.
Krótko mówiąc, są dwa rodzaje chrześcijan: ci, którzy znają ewangelię wody i Ducha i w nią wierzą oraz ci, którzy jej nie znają i w nią nie wierzą. Może się wydawać, że prowadzą oni podobne życie w wierze, ale prawda jest taka, że są oni całkowicie różni. Czy przypadkiem myślicie, że niedoskonała ewangelia, w którą wcześniej wierzyliście, nadal ma jakiś pożytek? Czy nadal ją trzymacie, myśląc, że może się przydać później?
Taka wiara jest fałszywą wiarą, czymś, co wypływa z myśli stworzonych przez człowieka, tak więc musicie odrzucić cały ten stary bagaż swojej przeszłości. To dlatego, że nadal nie odrzuciliście tego, co jest nieprawdą i kłamstwem, macie problem w swoich sercach. Radzę wam pamiętać Jego Słowo: „Będziesz przestrzegać Moich ustaw. Nie będziesz parzył swego bydła z bydłem innego rodzaju. Nie będziesz obsiewał swego pola dwoma rodzajami ziarna. Także nie będziesz wkładał na siebie szaty utkanej z dwóch różnych przędzy, jak z wełny i lnu” (Księga Kapłańska 19:19).
Aby Wejść do Miejsca Świętego, Musimy Przejść Wyłącznie Przez Jego Wejście
Z jakiego materiału zostało wykonane wejście Przybytku? Zostało utkane z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz ze skręconego bisioru. Ci, którzy narodzili się ponownie z wody i Ducha, muszą otworzyć te wejście Przybytku i wejść do Miejsca Świętego. Pod słupami wejścia Przybytku umieszczono podstawki z miedzi. Te podstawki z miedzi pozwalają nam zaakceptować to, że ewangelia wody i Ducha jest prawdą zbawienia.
Uczą nas one, że chociaż nie mieliśmy innego wyboru, jak tylko zostać potępionym przez Boga i umrzeć za nasze grzechy, ale otrzymując błogosławieństwo ponownych narodzin z wody i Ducha poprzez ewangelię wody i Ducha, staliśmy się ludźmi Boga. Możemy wejść do Przybytku tylko wtedy, gdy odrzucimy błędne przekonanie, które mówi, że spośród kolorów czterech nici użytych do wejścia Przybytku, możemy zostać zbawieni, wierząc w dzieło Jezusa, które objawia się jedynie w karmazynowej nici.
Dopóki nie odrzucimy naszej egocentrycznej wiary i myśli, nigdy nie będziemy mogli uwierzyć w zbawienie przejawiające się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici. Musimy uznać, że prawda przejawiająca się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz w skręconym bisiorze, jest ewangelią wody i Ducha, i musimy przyznać, że kiedy wierzyliśmy tylko w Krew Krzyża, nasze egocentryczne myśli były błędne.
Jeśli Bóg zechce, poprowadzi was do prawdy ewangelii wody i Ducha. Tylko ci, którzy wierzą w tę prawdę ewangelii wody i Ducha, mogą otrzymać odpuszczenie wszystkich grzechów i otrzymać życie wieczne. Tylko wtedy możemy otworzyć drzwi zbawienia, poprzez wiarę w tę prawdę wewnątrz naszych serc i wejść do Miejsca Świętego.
Jeśli nie dostrzeżecie błędu waszej starej wiary, którą posiadaliście, zanim poznaliście ewangelię wody i Ducha, to poniesiecie karę za grzech, ponieważ nie będziecie mogli zostać zbawieni. Jeśli tak się stanie, nie będziecie mogli wejść do Miejsca Świętego i jeść chleba życia. Możecie jeść chleb życia, tylko wtedy, gdy wejdziecie do Miejsca Świętego, wierząc w ewangelię wody i Ducha.
Musicie zrozumieć, że Pan uczynił was dziećmi Bożymi, zmywając wasze grzechy Swoim chrztem, błękitną nicią i ponosząc potępienie za wasze grzechy krwią Krzyża, karmazynową nicią. I musicie wyraźnie zrozumieć i uwierzyć, że ewangelia wody i Ducha jest prawdą, która jest wam absolutnie konieczna. Możecie przyjść do Kościoła Bożego i dzielić się chlebem życia ze sprawiedliwymi tylko wtedy, gdy wiecie, że Bóg jest Tym, który dał wam ewangelię wody i Ducha, i tylko wtedy, gdy wierzycie w tę ewangelię.
Ciało Pana to Chleb Życia i Przebaczenie Grzechów
Przeczytajmy Ewangelię Jana 6:49-53: „Wasi ojcowie jedli mannę na pustyni, a poumierali. To jest ten chleb, który zstępuje z nieba, aby ten, kto go je, nie umarł. Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś będzie jadł z tego chleba, będzie żył na wieki. A chleb, który ja dam, to Moje ciało, które Ja dam za życie świata. Żydzi więc sprzeczali się między sobą i mówili: Jakże On może dać nam Swoje ciało do jedzenia? I powiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśli nie będziecie jeść ciała Syna Człowieczego i pić Jego krwi, nie będziecie mieć życia w sobie”. Jezus powiedział, że ci, którzy spożywają Jego ciało i piją Jego krew, mają życie wieczne. Ten fragment oznacza, że wszyscy muszą jeść ciało Jezusa i pić Jego krew.
Jak więc możemy jeść ciało Jezusa i pić Jego krew? Wierząc w ewangelię wody i Ducha, możemy jeść ciało Jezusa i pić Jego krew. Wierząc, że Jezus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy Swoim chrztem, możemy jeść Jego ciało, a wierząc, że Jezus wziął na Siebie nasze grzechy i został za nie skazany na Krzyżu, możemy pić Jego krew.
Musimy również wierzyć, że przez dzieła zbawienia, które ukazały się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz w skręconym bisiorze, Jezus zmył nasze grzechy i uczynił nas dziećmi Bożymi. Bez względu na to, w jaki sposób wierzyliście, zanim uwierzyliście w ewangelię wody i Ducha, musicie przyznać, że ta wasza stara wiara była błędna, i teraz musicie podnieść listwę waszej wiary, posiadając ciało i krew Jezusa, i jedząc chleb Słowa.
W Ewangelii Jana 6:53 napisano: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśli nie będziecie jeść ciała Syna Człowieczego i pić Jego krwi, nie będziecie mieć życia w sobie”. Nawet teraz niektórzy ludzie używają tego fragmentu, aby opowiedzieć się za doktryną transsubstancjacji. Ta doktryna głosi, że chleb i wino używane podczas Komunii Świętej, zamieniają się w rzeczywiste ciało i krew Jezusa, kiedy poprzez wiarę odprawiają ten rytuał. Ale musimy zdać sobie sprawę i uwierzyć, że ten fragment Ewangelii Jana 6:53, wcale nie mówi o transsubstancjacji, ale w rzeczywistości mówi o ewangelii wody i Ducha.
Jeśli podczas Komunii Świętej czekacie w kolejce, a kapłan włoży wam do ust kawałek chleba, to czy ten chleb przemieni się w ciało Jezusa? Nie, nie przemieni się! Możemy jeść ciało Jezusa i pić Jego krew, wierząc, że Jezus przyszedł na tę ziemię, wziął na Siebie grzechy świata i oczyścił je poprzez przyjęcie chrztu, zaniósł je na Krzyż i umarł na nim, a tym samym zbawił nas od śmierci.
Ci, którzy poprzez wiarę, jedzą ciało Jezusa i piją Jego krew, to ci, którzy wierzą w prawdę, że Jezus błękitną i karmazynową nicią zbawił nas od grzechu, biorąc na Siebie nasze grzechy i ponosząc potępienie grzechów na Krzyżu. Musimy jeść ciało Jezusa i pić Jego krew z wiarą w chrzest i krew Jezusa Chrystusa.
Aby zabrać nasze grzechy, Jezus przyjął chrzest od Jana Chrzciciela w rzece Jordan. Przeczytajmy Ewangelię Mateusza 3:15-17: „A Jezus mu odpowiedział: Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy Mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, zaraz wyszedł z wody, a oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na Niego. I rozległ się głos z nieba: To jest Mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie”.
To dlatego, że Jezus wziął na Siebie wszystkie grzechy, kiedy przyjął chrzest od Jana i umarł na Krzyżu, wypełnił On całą sprawiedliwość Bożą. Nasza wiara, która wierzy w prawdę ewangelii, że wszystkie grzechy świata zostały złożone na Jezusa Chrystusa, kiedy został ochrzczony przez Jana, jest prawdziwą wiarą, dzięki której możemy jeść ciało Jezusa i pić Jego krew.
Jeśli rozpoznajecie tę prawdę, to już jedliście ciało Jezusa poprzez wiarę. To, że grzechy świata raz na zawsze zostały złożone na Jezusa Chrystusa, jest prawdą i dlatego niezwykle ważne jest, abyście wierzyli w to w głębi serca. Ta wiara jest wiarą, która pozwala wam jeść ciało Jezusa. Czy wasze grzechy zostały złożone na Jezusa poprzez Jego chrzest? Tylko wtedy, gdy w to uwierzycie, możecie jeść ciało Jezusa. Po ochrzczeniu Jezusa Jan Chrzciciel krzyknął: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata!” (Ewangelia Jana 1:29)
A ponieważ Jezus przyjął grzechy świata poprzez Swój chrzest i nosił je wszystkie na Swoim ciele, został On ukrzyżowany, przelał Swoją krew i umarł. Jezus w ten sposób został ukrzyżowany, Jego ręce i stopy zostały przybite gwoździami a przelewając Swoją krew, wypowiedział przed śmiercią: „Wykonało się”. Następnie zmartwychwstał na trzeci dzień. Dawał świadectwo przez 40 dni, wstąpił do Nieba dokładnie tak, jak wyglądał, a teraz siedzi po prawicy Boga Ojca. Obiecał również, że powróci tak, jak wstąpił do Nieba. Czy wierzycie w tę prawdę wewnątrz waszych serc? Wierząc w tę prawdę, możecie jeść ciało Jezusa i pić Jego krew. To wtedy, gdy naprawdę w głębi serca wierzymy, możemy jeść ciało Jezusa i pić Jego krew. Z tą wiarą możemy jeść chleb Miejsca Świętego.
Nasz Pan nakazał nam zawsze pamiętać o Jego ciele i krwi, ilekroć się razem zbieramy (1 List do Koryntian 11:26). W związku z tym za każdym razem, gdy się spotykamy, musimy przez cały czas upamiętniać ciało i krew Jezusa. Jeśli, to poprzez wiarę mamy jeść ciało Jezusa i pić Jego krew, ilekroć się gromadzimy, to jak moglibyśmy spożywać Komunię Świętą tylko jako formalistyczny rytuał?
Ponieważ wierzymy w chrzest, poprzez który Jezus wziął nasze grzechy na Swoje własne ciało, oraz w Jego ofiarną krew na Krzyżu, to poprzez wiarę codziennie wspominamy Jego ciało i krew. Każdego dnia spożywamy ciało Jezusa i pijemy Jego krew, ponieważ wierzymy w prawdę wody i Ducha. Tak jak powiedział Jezus: „Kto je Moje ciało i pije Moją krew, ma życie wieczne” (Ewangelia Jana 6:54), wskrzesi On tych, którzy jedzą Jego ciało i piją Jego krew w dniu ostatecznym.
Musimy przyznać, że jeśli nasza wiara nie pozwala nam jeść ciała Jezusa i pić Jego krwi, to jest to błędna wiara. Nasz Pan powiedział: „Kto je Moje ciało i pije Moją krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Moje ciało bowiem prawdziwie jest pokarmem, a Moja krew prawdziwie jest napojem. Kto je Moje ciało i pije Moją krew, mieszka we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec i Ja żyję przez Ojca, tak kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie” (Ewangelia Jana 6:54-57).
Ci, którzy poprzez wiarę jedzą ciało Pana i piją Jego krew, będą żyć dzięki Niemu. Z drugiej strony ci, którzy nie jedzą ciała Pańskiego i nie piją Jego krwi, umrą, ponieważ nie uwierzyli. Ale to nic trudnego dla nas jeść ciało Jezusa i pić Jego krew poprzez wiarę.
Załóżmy na chwilę, że istnieje egzamin zbawienia, który musimy zdać, aby wejść do Królestwa Bożego. Jedno z pytań brzmi: „Jaka jest wiara, która pozwala ci jeść ciało Jezusa i pić Jego krew?”. Jak powinniśmy odpowiedzieć na to pytanie? Skoro zarówno ciało, jak i krew Jezusa stanowią prawdę, czy możemy powiedzieć, że jedliśmy Jego ciało, podczas gdy w rzeczywistości piliśmy tylko Jego krew? Jako odpowiedź musimy napisać zarówno chrzest, jak i Krzyż Jezusa. Do Królestwa Niebieskiego możemy wejść tylko wtedy, gdy zjemy ciało Jezusa i pijemy Jego krew. Nawet gdybyśmy wcześniej źle wierzyli i źle rozumieli, jeśli nawrócimy nasze serca i będziemy jeść ciało Jezusa i pić Jego krew, wtedy zdamy egzamin. Jeśli zaczniemy wierzyć teraz w ciało i krew Jezusa, w tym właśnie momencie, możemy wystarczająco zdać egzamin.
Ludzie patrzą na wygląd zewnętrzny, ale Bóg patrzy we wnętrze serca, więc kiedy wierzymy zarówno w chrzest Jezusa, jak i krew na Krzyżu, wtedy jemy ciało Jezusa i pijemy Jego krew. Bóg patrzy w środek naszych serc, aby zobaczyć, czy naprawdę mamy wiarę w ciało i krew Jezusa w naszych sercach. Dlatego jeśli nie wierzymy w ciało i krew Jezusa wewnątrz naszych serc, to nie zostaliśmy zbawieni od grzechu. Bez względu na to, jak wcześniej wierzyliście, jeśli teraz posiadacie wiarę, która wierzy zarówno w ciało, jak i krew Jezusa, możecie wejść do Królestwa Niebieskiego.
Wielu wyznawców religii na tym świecie bez końca debatuje nad prawdziwością doktryny o Transsubstancjacji. Naprawdę potrzebna jest wiara, która pozwala nam jeść ciało Jezusa i pić Jego krew. Ale jest to możliwe tylko wtedy, gdy wierzymy w ewangelię wody i Ducha w naszych sercach. Wiara w Jezusa w centrum naszych serc poprzez ewangelię wody i Ducha to jedzenie prawdziwego chleba i picie prawdziwego napoju.
Musimy Uwierzyć w Chrzest i Krew Jezusa Jako w Nasze Przebaczenie Grzechów
Chrystus powiedział: „A Moja krew prawdziwie jest napojem” (Ewangelia Jana 6:55). Nasz Pan poniósł na Krzyżu potępienie za grzechy. Wiara, która wierzy, że Jezus wziął na Siebie nasze grzechy, przyjmując chrzest i przelewając Swoją krew na Krzyżu, jest wiarą, która pozwala nam pić krew Jezusa. Poprzez chrzest, który przyjął od Jana, Jezus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy, łącznie z grzechami waszych dzieci, waszych rodziców i każdego z nas, a przelewając Swoją krew na Krzyżu, zniósł potępienie wszystkich tych grzechów. Swoim chrztem i krwią Jezus rozwiązał wszystkie nasze problemy grzechu całkowicie dla każdego na całym świecie. Wiara, że Jezus w ten sposób wziął na Siebie nasze grzechy Swoim chrztem i został potępiony za nasze grzechy Swoją krwią na Krzyżu, jest piciem krwi Jezusa poprzez wiarę.
W dzisiejszym świecie jest wielu ludzi, którzy mówią, że wierzą w ewangelię wody i Ducha jedynie słowami. Ale nie w pełni wierzą w ciało i krew Jezusa. Każdy, kto nie ma całkowitej wiary, która wierzy w ciało i krew Jezusa, nie może otrzymać odpuszczenia grzechów. Może wcześniej wierzyliście, że krew na Krzyżu była jedyną prawdą, ale teraz, kiedy znaleźliście prawdziwą prawdę, musicie mieć wiarę, która wyraźnie wierzy w ciało i krew Jezusa. Tylko wtedy Bóg rozpozna was jako zbawionych. Ale jeśli, z drugiej strony, nie nakreślicie wyraźnej linii zbawienia w tej kwestii - to znaczy odpuszczenia grzechów, otrzymanego poprzez wiarę, która wierzy w ciało i krew Jezusa w środku serca - wtedy nie możecie uzyskać aprobacji waszej wiary przez Boga.
Chrystus powiedział: „Kto je Moje ciało i pije Moją krew, mieszka we Mnie, a Ja w nim” (Ewangelia Jana 6:56). Ale jeśli nie jemy ciała Jezusa i nie pijemy Jego krwi poprzez wiarę, nie możemy wejść przed obecność Boga. A kto nie ma tej wiary, która wierzy w ciało i krew Jezusa, nie może trwać w Panu. Mam szczerą nadzieję, że nikt spośród świętych, pracowników i sług Bożych w naszym Kościele nie oderwie się tragicznie od tej wiary, która wierzy w ciało i krew Jezusa.
Kiedy Sodoma i Gomora zostały zniszczone przez ogień, zięciowie Lota uważali, że Boże Słowo życia, które Lot im powiedział to tylko żart. Na tych, którzy nie traktują poważnie Słowa Bożego, sąd Boży spadnie tak, jak jest napisane. Niewierni będą potępieni za grzech niewiary. Zostaną zniszczeni za swoje grzechy. To nie jest żart, który można zbyć kilkoma chichotami.
Ewangelia wody i Ducha odnosi się do wiary w ciało i krew Jezusa. Wierząc w tę prawdę, zostaliśmy oczyszczeni z grzechów i otrzymaliśmy życie wieczne. Ponieważ wiara w ciało i krew Jezusa, w którą wierzymy, jest prawdziwą ewangelią i prawdziwą prawdą, musimy tę wiarę zachować w naszych sercach. Podnosząc najpierw listwę wiary wysoko w naszych sercach, musimy mocno trzymać się całego Słowa Bożego i nigdy nie pozwolić, aby nam się ono wymknęło. Wierząc w naszych sercach, musimy zaakceptować prawdę, że Bóg zmył wszystkie nieprawości grzeszników ciałem i krwią Jezusa.
Mam nadzieję i modlę się, abyście wszyscy uwierzyli w wypełnioną przez Pana ewangelię wody i Ducha, jedli chleb zbawienia, który zbawi was od grzechów, i otrzymali w ten sposób życie wieczne.
Copyright © 2021 by The New Life Mission