Devido ao COVID-19 e à interrupção do Serviço de Correio Internacional,
suspendemos temporariamente o nosso 'Serviço de Impressão Gratuita de Livros'.
suspendemos temporariamente o nosso 'Serviço de Impressão Gratuita de Livros'.
Diante dessa situação, não podemos enviar os livros para você neste momento.
Ore para que esta pandemia termine em breve e retorne o serviço postal.
Ore para que esta pandemia termine em breve e retorne o serviço postal.
ဘာသာရပ် ၂ - ပညတ်တရား
[2-1] ပညတ်တော်ကို လိုက်နာခြင်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ကို ကယ်တင်နိုင်ပါသလား (ရှင်လုကာခရစ်ဝင် 10:25-30)
‘တစ်ခါက ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးသည် ထ၍ “ဆရာ၊ ထာဝရအသက်ကိုအမွေဆက်ခံရန် မည်သည့်အမှုကို အကျွန်ုပ်ပြုရပါမည်နည်း” ဟု ကိုယ်တော်ကိုအကဲစမ်း၍မေးလျှောက်လေ၏။ ကိုယ်တော်ကလည်း “မောရှေ၏ ပညတ်တော်ကျမ်းတွင် မည်သို့ရေးထားသနည်း။ သင်မည်သို့ဖတ်ရသနည်း” ဟု မေးတော်မူလျှင်၊ ထိုသူက “သင်၏ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရားကို သင်၏စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ သင်၏စိတ်ဝိညာဉ်တစ်ခုလုံး၊ သင်၏အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှနှင့် သင်၏အသိဉာဏ်ရှိသမျှတို့ဖြင့် ချစ်ရမည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ့်ဝန်းကျင်၌ရှိသောသူကို ကိုယ်နှင့်အမျှချစ်ရမည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဖြစ်ပါသည်” ဟု လျှောက်လေ၏။ ကိုယ်တော်ကလည်း “မှန်ပေ၏။ ထိုအတိုင်းပြုလော့။ သို့ပြုလျှင် အသက်ရှင်လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထိုသူသည် မိမိကိုယ်ကိုဖြောင့်မတ်ကြောင်း ဖော်ပြလို၍ “သို့ဖြစ်လျှင် မည်သူသည် အကျွန်ုပ်၏ဝန်းကျင်၌ရှိသောသူဖြစ်သနည်း” ဟု ယေရှုအား မေးလျှောက်လေ၏။ ယေရှုက “လူတစ်ဦးသည် ဂျေရုဆလင်မြို့မှ ဂျေရိခေါမြို့သို့ဆင်းလာစဉ် ဓားပြများနှင့်ကြုံတွေ့ရ၏။ ဓားပြတို့သည် သူ၏အဝတ်များကိုချွတ်ယူပြီး ရိုက်နှက်ကာ သူ့ကိုသေလုမြောပါးအခြေအနေ၌ထားခဲ့၍ ထွက်သွားကြ၏။”’
| လူသား၏ အကြီးမားဆုံး ပြဿနာက ဘာလဲ။ |
| သူတို့သည် မှားယွင်းသော ထင်ယောင်ထင်မှား အများအပြား၌ နေထိုင်ကြသည်။ |
ရှင်လုကာခရစ်ဝင် 10:28၊ “မှန်ပေ၏။ ထိုအတိုင်းပြုလော့။ သို့ပြုလျှင် အသက်ရှင်လိမ့်မည်။”
လူတို့သည် မှားယွင်းသော လှည့်စားမှုများစွာအောက်တွင် နေထိုင်ကြသည်။ ဤအချက်တွင် သူတို့သည် အထူးသဖြင့် အားနည်းချက်ရှိပုံရသည်။ သူတို့သည် ဉာဏ်ကောင်းဟန်တူကြ သော်လည်း လှည့်စားရန် လွယ်ကူ၍ သူတို့ဆိုးသောဘက်၌ သတိမ ချပ်ဘဲ နေရစ်ကြသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မိမိကိုယ်ကို မသိဘဲ မွေးဖွားလာခဲ့သော်လည်း သိသကဲ့သို့ နေထိုင်ကြသည်။ လူများသည် မိမိကိုယ်ကိုကိုယ် မသိကြသောကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် အပြစ်သားများဖြစ်ကြသည်ဟု သမ္မာကျမ်းစာက အ ကြိမ်ကြိမ်ပြောရခြင်းဖြစ်သည်။
လူများသည် ကိုယ်ပိုင်အပြစ်များ၏တည်ရှိခြင်းအကြောင်းကို ပြော ကြသည်။ ထို့ပြင် သူတို့သည် ကောင်းမှုပြုရန် စွမ်းရည်မရှိသော်လည်း မိမိကိုယ်ကို ကောင်းမွန်သည်ဟု သတ်မှတ်လိုသော ဆန္ဒ အလွန်မြင့်မားကြသည်။ မိမိတို့၏ ကုသိုလ်ကောင်းမှုများကို ကြွားလုံးထုတ်ချင်ကြသည်။ သူတို့သည် မိမိတို့ကို အပြစ်သားများဟု ပြောဆိုနေသော်လည်း အလွန်ကောင်းမွန်သူများကဲ့သို့ ပြုမူနေကြသည်။
သူတို့သည် မိမိတို့၌ ကောင်းသောအရာ မရှိကြောင်းနှင့် ကောင်းမှုပြုရန် စွမ်းရည်လည်း မရှိကြောင်း သိရှိနေသော်လည်း သူတစ်ပါးကို လှည့်ဖြားရန် ကြိုးစားကြပြီး တစ်ခါတစ်ရံ မိမိကိုယ်ကိုပင် လှည့်ဖြားရန် ကြိုးစားကြသည်။ “ကဲ၊ ငါတို့သည် လုံးဝဆိုးသွမ်းနိုင်မည် မဟုတ်ဘူး။ ငါတို့အထဲမှာ ကောင်းသောအရာ တစ်ခုခုတော့ ရှိနေမှာပဲ။”
ထို့ကြောင့် သူတို့သည် အခြားသူများကို ကြည့်၍ မိမိကိုယ်ကို ဤသို့ပြောကြသည်။ “အို၊ ထိုသူသည် ထိုကဲ့သို့သော အမှုကို မပြုခဲ့လျှင် ကောင်းမည်။ ထိုသို့မပြုခဲ့လျှင် သူ့အတွက် ပိုကောင်းမည်။ ထိုသူသည် ဤသို့ပြောခဲ့လျှင် ပိုကောင်းမည်။ ကျွန်ုပ်သည် ဤနည်းဖြင့် ဧဝံဂေလိတရားကို ဟောပြောခြင်းသည် ပိုကောင်းသည်ဟု ထင်ပါသည်။ သူသည် ကျွန်ုပ်ထက် ဦးစွာ ကယ်တင်ခြင်းခံရသောကြောင့် ရွေးနှုတ်ခြင်းခံရသူကဲ့သို့ ပြုမူသင့်သည်ဟု ထင်ပါသည်။ ကျွန်ုပ်သည် မကြာသေးမီက ကယ်တင်ခြင်းခံရသော်လည်း၊ ကျွန်ုပ်သည် ပိုမိုသင်ယူလျှင် ထိုသူထက် ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ လုပ်ဆောင်နိုင်မည်ဟု ထင်ပါသည်။”
သူတို့သည် မိမိတို့နှလုံးသားထဲရှိ ဓားများကို သွားထက်အောင် လုပ်နေကြသည်။ “စောင့်ကြည့်နေပါ။ ငါသည် သင်တို့နှင့် မတူကြောင်း သင်တို့ မြင်ရလိမ့်မည်။ အခု သင်တို့က ငါ့ထက် ရှေ့ရောက်နေသည်ဟု ထင်နေကြသလား။ စောင့်ကြည့်နေပါ။ နောက်ဆုံးလာသောသူသည် ရှေးဦးစွာလာသူဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ကျမ်းစာတွင် ရေးထားသည်။ ထိုအရာသည် ငါ့အတွက် ဖြစ်ကြောင်း ငါသိသည်။ စောင့်ကြည့်ပါ၊ ငါပြသပေးမည်။” လူတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို လှည့်ဖြားနေကြသည်။
မိမိသည် ထိုသူ၏နေရာတွင် ရှိခဲ့လျှင် ထိုနည်းတူ ပြုမူလိမ့်မည်ဖြစ်သော်လည်း သူ့ကို ဆက်လက်၍ အပြစ်တင်နေဆဲဖြစ်သည်။
လူတို့အား ကောင်းသောအမှုကို ပြုနိုင်သော စွမ်းရည်ရှိပါသလားဟု မေးမြန်းသောအခါ လူအများစုက မရှိပါဟု ဖြေကြားကြသည်။ သို့သော် သူတို့သည် မိမိတို့၌ ထိုကဲ့သို့သော စွမ်းရည်ရှိသည်ဟု အထင်မှားနေကြသည်။ ထို့ကြောင့် သေသည်အထိ ကြိုးစားအားထုတ်နေကြသည်။
သူတို့သည် မိမိတို့၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် ‘ကောင်းမြတ်ခြင်း’ ရှိပြီး ကောင်းသောအမှုကို ပြုနိုင်သော စွမ်းရည်ရှိသည်ဟု ထင်မြင်ကြသည်။ သူတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို လုံလောက်စွာ ကောင်းမွန်သည်ဟုလည်း ထင်မြင်ကြသည်။ ဒုတိယမွေးဖွားခြင်းခံရသည်မှာ မည်မျှကြာပြီဖြစ်စေ၊ ဘုရားသခင်အား အမှုတော်ဆောင်ရာတွင် ပိုမိုတိုးတက်မှုရှိသူဖြစ်စေ ‘ငါသည် သခင်ဘုရားအတွက် ဤအရာထိုအရာကို ပြုနိုင်သည်’ ဟု တွေးတောကြသည်။
သို့သော် ကျွန်ုပ်တို့၏ဘဝမှ သခင်ဘုရားကို ဖယ်ရှားပစ်လျှင် ကျွန်ုပ်တို့သည် အမှန်တကယ် ကောင်းသောအရာကို ပြုနိုင်ပါမည်လား။ လူသားများ၌ ကောင်းသောအရာ ရှိပါသလား။ ကောင်းသောအမှုကို ပြုလျက် အသက်ရှင်နိုင်ပါမည်လား။ လူသားများ၌ ကောင်းသောအမှုကို ပြုနိုင်သော စွမ်းရည်မရှိပါ။ လူသားသည် မိမိဘာသာ တစ်စုံတစ်ခုကို ပြုလုပ်ရန် ကြိုးစားသည့်အခါတိုင်း အပြစ်ကို ကျူးလွန်ပါသည်။
အချို့သောသူများသည် ကယ်တင်ခြင်းခံရပြီးနောက် ယေရှုကို ဖယ်ရှားပြီး မိမိတို့ကိုယ်တိုင် ကောင်းသောအရာကို ပြုလုပ်ရန် ကြိုးစားကြသည်။ ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးတွင် မကောင်းမှုမှလွဲ၍ ဘာမှမရှိပါ။ မကောင်းမှုလုပ်ဖို့ကလွဲလို့ ငါတို့မှာ ရွေးချယ်စရာမရှိတော့ဘူး။ ကျွန်ုပ်တို့ကိုယ်တိုင် (ကယ်တင်ခြင်းခံရသူများဖြစ်သော်လည်း) အပြစ်ကိုသာ ကျူးလွန်မိကြပါသည်။ ဤသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့၏ ဇာတိပကတိ၏ လက်တွေ့ဖြစ်ပါသည်။
| ကျွန်ုပ်တို့သည် အကောင်း သို့မဟုတ် အဆိုးမှ အဘယ်အရာကို အမြဲတမ်း ပြုကြသနည်း |
| အဆိုး |
ကျွန်ုပ်တို့၏ ချီးမွမ်းကိုးကွယ်ခြင်းစာအုပ် ‘သခင်ဘုရားကို ချီးမွမ်းလော့’ တွင် “♪ယေရှုမရှိဘဲ အမှားများသာ ပြုလုပ်သော အသုံးမဝင်သည့်ကိုယ်ခန္ဓာ၊ သခင်ဘုရားမရှိဘဲ ပင်လယ်ကို ဖြတ်သန်းသွားသော ရွက်မပါသောလှေနှင့်တူ၏။♪” ဟူသော ချီးမွမ်းသီချင်းတစ်ပုဒ် ရှိပါသည်။ ယေရှုမရှိလျှင် ကျွန်ုပ်တို့သည် အပြစ်ကိုသာ ကျူးလွန်မိကြပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကယ်တင်ခြင်းခံရသောကြောင့် ဖြောင့်မတ်သောသူများ ဖြစ်ကြပါသည်။ အမှန်တကယ်တွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ဆိုးညစ်ကြပါသည်။
တမန်တော်ပေါလုက “အကြောင်းမူကား ငါသည် ကိုယ်ပြုလိုသည့် ကောင်းသောအမှုကိုမပြုဘဲ မပြုလိုသည့် မကောင်းသောအမှုကို ပြုနေ၏” (ရောမဩဝါဒစာ 7:19) ဟု ဆိုခဲ့ပါသည်။ လူသည် ယေရှုနှင့်အတူ ရှိနေလျှင် ပြဿနာမရှိပါ။ သို့သော် ကိုယ်တော်နှင့် မည်သို့မျှ မသက်ဆိုင်သောအခါ သူသည် ဘုရားသခင့်ရှေ့တော်၌ ကောင်းသောအရာကို ပြုရန် ကြိုးစားပါသည်။ သို့သော် လူသည်ကြိုးစား လေလေ သူသည် အဆိုးပြုလေလေ ဖြစ်သည်။
ဒါဝိဒ်မင်းကြီးလည်း ထိုနည်းတူပင်ဖြစ်ခဲ့သည်။ နိုင်ငံတော်ငြိမ်းချမ်း၍ သာယာဝပြောသောနေ့ညနေတစ်ခုတွင် ဒါဝိဒ်သည် လမ်းလျှောက်ရန် အိမ်ခေါင်မိုးပေါ်သို့ တက်သွားခဲ့သည်။ သူသည် သွေးဆောင်ဖွယ်ရာ ရုပ်ပုံတစ်ခုကို မြင်တွေ့ပြီး ကာမဂုဏ်ခံစားမှုထဲသို့ ကျရောက်သွားခဲ့သည်။ သခင်ဘုရားကို မေ့လျော့သွားသောအခါ သူသည် မည်သို့ဖြစ်သွားခဲ့သနည်း။ သူသည် အမှန်တကယ် ဆိုးညစ်ခဲ့ပါသည်။ ဥရိယကို သတ်၍ သူ၏ဇနီးကို သိမ်းယူခဲ့သော်လည်း ဒါဝိဒ်သည် မိမိ၏ဆိုးညစ်မှုကို မမြင်ခဲ့ပါ။ သူသည် မိမိ၏အပြုအမူအတွက် ဆင်ခြေပေးခဲ့သည်။
ထိုနောက် တစ်နေ့ ပရောဖက်နာသန်သည် သူ့ထံ လာ၍ ‘“ထို့ကြောင့် ထာဝရဘုရားသည် နာသန်ကို ဒါဝိဒ်မင်းကြီးထံစေလွှတ်၏။ နာသန်သည် ဒါဝိဒ်မင်းကြီးထံသို့ရောက်လျှင် မြို့တစ်မြို့တွင် လူနှစ်ဦးရှိ၏။ တစ်ဦးမှာ ချမ်းသာ၍ တစ်ဦးမှာ ဆင်းရဲ၏။ ချမ်းသာသောသူ၌ သိုးအုပ်၊ နွားအုပ် အများအပြားရှိ၏။ ဆင်းရဲသောသူ၌မူကား သူဝယ်ယူထားသော သိုးသငယ်မလေးတစ်ကောင်မှလွဲ၍ မည်သည့်အရာမျှမရှိ။ သူသည် ထိုသိုးသငယ်မလေးကို ကျွေးမွေးပြုစုခဲ့၏။ သူနှင့်အတူနေ၍ သူ့သားသမီးနှင့်အတူကြီးပြင်းလာ၏။ သူနှင့်အတူ စား၏။ သူ့ခွက်တွင်ပင် သောက်၏။ သူ့သမီးကဲ့သို့ သူ့ရင်ခွင်တွင် အိပ်၏။ တစ်နေ့တွင် ချမ်းသာသောသူထံသို့ ခရီးသွားဧည့်သည်တစ်ဦးရောက်လာ၏။ သူ့ထံရောက်လာသောဧည့်သည်ကို သူ၏သိုးအုပ်၊ နွားအုပ်ထဲမှ သိုးနွားကိုယူ၍ ချက်ကျွေးရမည်ကို နှမြောသဖြင့် ဆင်းရဲသောသူ၏သိုးသငယ်မလေးကို ယူပြီးလျှင် သူ့ထံရောက်လာသောဧည့်သည်ကို ချက်ကျွေး၏” ဟု ပြောပြလေ၏’ (ဓမ္မရာဇဝင်ဒုတိယစောင် 12:1-4)။
ဒါဝိဒ်က “ထိုသို့ပြုသောသူသည် အမှန်ပင် သေရမည်” ဟု ပြောခဲ့သည်။ ဒါဝိဒ်သည် အလွန်အမျက်ထွက်၍ “ထိုသူသည် မိမိ၌ သိုးအများအပြား ရှိသောကြောင့် ထိုသိုးတစ်ကောင်ကိုသာ သတ်လျှင် လုံလောက်သည်။ သို့သော် သူသည် ထိုဆင်းရဲသား၏ တစ်ခုတည်းသောသိုးကို လုယူ၍ ဧည့်သည်အတွက် အစားအစာ ပြင်ဆင်ခဲ့သည်။ သူသည် သေသင့်သည်” ဟု ဆိုခဲ့သည်။ ထိုအခါ နာသန်က “ထိုသူသည် အရှင်မင်းကြီးပင်ဖြစ်၏” ဟု ပြောခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ယေရှုကို မလိုက်လျှင်၊ ကိုယ်တော်နှင့်အတူ မရှိလျှင် ဒုတိယမွေးဖွားခြင်းခံရသောသူပင်လျှင် ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်နိုင်ပါသည်။
လူတိုင်း၊ သစ္စာရှိသောသူများပင်လျှင် ထိုနည်းတူပင်ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ယေရှုမရှိဘဲ အမြဲတမ်း လဲကျ၍ မကောင်းမှုကို ပြုကြသည်။ ထို့ကြောင့် ယနေ့တွင်လည်း ယေရှုသည် ကျွန်ုပ်တို့အထဲရှိ မကောင်းမှုနှင့် မသက်ဆိုင်ဘဲ ကျွန်ုပ်တို့ကို ကယ်တင်ပေးသည့်အတွက် နောက်တစ်ကြိမ် ကျေးဇူးတင်ပါသည်။ “♪လက်ဝါးကပ်တိုင်ရဲ့ အရိပ်အောက်မှာ အနားယူချင်တယ်♪” ကျွန်ုပ်တို့၏ စိတ်နှလုံးသည် ခရစ်တော်၏ ရွေးနှုတ်ခြင်း အရိပ်အောက်တွင် နားနေခြင်းကို ရရှိပါသည်။ သို့သော် ထိုအရိပ်မှထွက်ခွာ၍ ကျွန်ုပ်တို့ကိုယ်ကို ကြည့်မိလျှင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ဘယ်သောအခါမျှ နားနေ၍မရနိုင်ပါ။
ဘုရားသခင်သည် မောရှေ၏ ပညတ်တော်၏ရှေ့တွင် ယုံကြည်ခြင်း၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ပေးတော်မူခဲ့သည်
| ယုံကြည်ခြင်းနှင့် မောရှေ၏ ပညတ်တော်တို့တွင် မည်သည့်အရာက ဦးစွာဖြစ်သနည်း။ |
| ယုံကြည်ခြင်း |
တမန်တော်ပေါလုက ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်တို့အား ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ဦးစွာပေးတော်မူခဲ့ကြောင်း ပြောခဲ့သည်။ ယုံကြည်ခြင်း၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် ဦးစွာဖြစ်ခဲ့သည်။ ကိုယ်တော်သည် အာဒံနှင့်ဧဝ၊ အာဗေလ၊ ထို့နောက် ရှက်နှင့်ဧနောက်... နောဧအထိ...၊ ထို့နောက် အာဗြဟံ၊ ထို့နောက် ဣဇာက်၊ ယာကုပ်နှင့် သူ၏သားတစ်ဆယ့်နှစ်ယောက်တို့အထိ ယုံကြည်ခြင်း၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ပေးတော်မူခဲ့သည်။ မောရှေ၏ ပညတ်တော်မရှိသော်လည်း ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်ကို ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဘုရားသခင့်ရှေ့တော်၌ ဖြောင့်မတ်သောသူဖြစ်လာခဲ့ကြသည်။ သူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ကောင်းချီးခံစားရပြီး အနားယူခြင်းကို ရရှိခဲ့ကြသည်။
ထို့နောက် အချိန်ကာလကြာလာသောအခါ ယာကုပ်၏သားမြေးများသည် ယောသပ်ကြောင့် အီဂျစ်ပြည်တွင် နှစ်ပေါင်း 400 ကျွန်ခံခဲ့ရသည်။ ထိုအခါ ဘုရားသခင်သည် မောရှေမှတစ်ဆင့် သူတို့ကို ခါနာန်ပြည်သို့ ပို့ဆောင်တော်မူခဲ့သည်။ သို့သော် နှစ်ပေါင်း 400 ကျွန်ခံခဲ့ရသောကာလအတွင်း သူတို့သည် ယုံကြည်ခြင်း၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို မေ့လျော့သွားခဲ့ကြသည်။
ထို့ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် အံ့ဖွယ်နိမိတ်လက္ခဏာများဖြင့် သူတို့အား ပင်လယ်နီကို ဖြတ်ကူးစေပြီး တောကန္တာရသို့ ခေါ်ဆောင်တော်မူခဲ့သည်။ သူတို့သည် သိန်တောကန္တာရသို့ ရောက်ရှိသောအခါ သိနာတောင်ပေါ်တွင် မောရှေ၏ ပညတ်တော်ကို ပေးတော်မူခဲ့သည်။ ကိုယ်တော်သည် သူတို့အား မောရှေ၏ ပညတ်တော်၏ အသေးစိတ်အချက် ၆၁၃ ချက်ပါဝင်သော မောရှေ၏ ပညတ်တော်ဆယ်ပါးကို ပေးတော်မူခဲ့သည်။ “ငါသည် သင်၏ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရား၊ အာဗြဟံ၏ဘုရား၊ ဣဇာက်၏ဘုရား၊ ယာကုပ်၏ဘုရား ဖြစ်သည်။ မောရှေသည် သိနာတောင်ပေါ်သို့ တက်သွားသောအခါ ငါသည် သင့်အား မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို ပေးမည်။” ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလအမျိုးသားတို့အား မောရှေ၏ ပညတ်တော်ကို ပေးတော်မူခဲ့သည်။
ကို ကိုယ်တော်သည် သူတို့အား မောရှေ၏ ပညတ်တော်ကို ပေးအပ်တော်မူ ခဲ့သောကြောင့် သူတို့သည် ‘အပြစ်အကြောင်းကိုသိရှိရုံမျှ’ (ရောမဩဝါဒစာ 3:20) သိကြ လိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်နှစ်သက်သောအရာနှင့် သူမကြိုက်သောအရာကို ကျွန်ုပ်တို့အား အသိပေးရန်နှင့် သူ၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့် သန့်ရှင်းမှုကို ဖော်ပြရန်ဖြစ်သည်။
နှစ်ပေါင်း 400 ကြာ အီဂျစ်ပြည်တွင် ကျွန်ခံခဲ့ရသော ဣသရေလအမျိုးသားအားလုံးသည် ပင်လယ်နီကို ဖြတ်ကူးခဲ့ကြသည်။ သူတို့သည် အာဗြဟံ၏ဘုရားသခင်၊ ဣဇာက်၏ဘုရားသခင်၊ ယာကုပ်၏ဘုရားသခင်ကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မတွေ့ဆုံခဲ့ကြပါ။ သူတို့သည် ထိုဘုရားသခင်ကို မသိကြပါ။
ထို့အပြင် သူတို့သည် နှစ်ပေါင်း 400 ကြာ ကျွန်ခံခဲ့ရစဉ် ဘုရားသခင်၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို မေ့လျော့သွားခဲ့ကြသည်။ ထိုအချိန်က ခေါင်းဆောင်မရှိခဲ့ပါ။ ယာကုပ်နှင့် ယောသပ်တို့သည် သူတို့၏ခေါင်းဆောင်များဖြစ်ခဲ့သော်လည်း သူတို့သေဆုံးသွားခဲ့ကြသည်။ ယောသပ်သည် သူ၏သားများဖြစ်သော မနာရှေနှင့် ဧဖရိမ်တို့အား ယုံကြည်ခြင်းကို မလွှဲပြောင်းပေးနိုင်ခဲ့ပုံရသည်။
ထို့ကြောင့် သူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို မေ့လျော့သွားခဲ့သောကြောင့် ဘုရားသခင်ကို ပြန်လည်ရှာဖွေ၍ ကိုယ်တော်နှင့် တွေ့ဆုံရန် လိုအပ်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် ဦးစွာ သူတို့အား ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ပေးတော်မူပြီး၊ သူတို့သည် ယုံကြည်ခြင်းကို မေ့လျော့သွားသောအခါ မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို ပေးတော်မူခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူတို့အား ကိုယ်တော်ထံသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိစေရန် မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို ပေးတော်မူခဲ့သည်။
ဣသရေလကို ကယ်တင်ရန်၊ သူတို့ကို ကိုယ်တော်၏လူမျိုး၊ အာဗြဟံ၏လူမျိုး ဖြစ်စေရန်၊ ကိုယ်တော်သည် သူတို့အား အရေဖျားလှီးခြင်းကို ခံယူရန် မိန့်တော်မူခဲ့သည်။
သူတို့ကို ခေါ်တော်မူခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ပထမအနေဖြင့် မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို တည်ထောင်၍ ဘုရားသခင် တည်ရှိတော်မူကြောင်းကို သိစေရန်ဖြစ်ပြီး၊ ဒုတိယအနေဖြင့် သူတို့သည် ဘုရားသခင့်ရှေ့တော်၌ အပြစ်သားများဖြစ်ကြောင်း သိစေရန်ဖြစ်သည်။ ကိုယ်တော်သည် သူတို့အား ဘုရားသခင့်ရှေ့တော်သို့လာ၍ ဘုရားသခင်က သူတို့အတွက် ပေးအပ်တော်မူသော ရွေးနှုတ်ခြင်းယဇ်အားဖြင့် ရွေးနှုတ်ခြင်းခံရပြီး ကိုယ်တော်၏လူမျိုးဖြစ်စေရန် အလိုရှိတော်မူခဲ့သည်။ ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် သူတို့ကို မိမိ၏လူမျိုးတော်အဖြစ် သတ်မှတ်တော်မူခဲ့သည်။
ဣသရေလအမျိုးသားတို့သည် ကြွလာတော်မူမည့် မေရှိယကို ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် မောရှေ၏ ပညတ်တရား (ယဇ်ပူဇော်ခြင်းစနစ်) မှတစ်ဆင့် ရွေးနှုတ်ခြင်းကို ခံယူခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ယဇ်ပူဇော်ခြင်းစနစ်သည်လည်း အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ မှိန်မှိန်ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ထိုအဖြစ်အပျက်သည် မည်သည့်အချိန်တွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်ကို ကြည့်ကြပါစို့။
ရှင်လုကာခရစ်ဝင် အခန်းကြီး 10 ပိုဒ် 25 တွင် “တစ်ခါက ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးသည် ထ၍ ကိုယ်တော်ကိုအကဲစမ်း၍မေးလျှောက်လေ၏” ဟု ဖော်ပြထားသည်။ ထိုကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဖာရိရှဲတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ဖာရိရှဲများသည် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်အတိုင်း နေထိုင်ရန် ကြိုးစားသော ထိန်းသိမ်းရေးသမားများ ဖြစ်ကြသည်။ သူတို့သည် ပထမဦးစွာ နိုင်ငံတော်ကို စောင့်ရှောက်ပြီး ထို့နောက် ဘုရားသခင်က မောရှေအား ပေးအပ်တော်မူသော ပညတ်တရားကို စောင့်ထိန်းရန် ကြိုးစားခဲ့သော သူများဖြစ်ကြသည်။ ထို့အပြင် အလွန်စိတ်လျင်မြန်ပြီး မိမိတို့၏ရည်မှန်းချက်ကို အကောင်အထည်ဖော်ရန် ဆန္ဒပြပွဲများကို အားကိုးလေ့ရှိသော ဇေလုတ်အဖွဲ့လည်း ရှိခဲ့သည်။
| ယေရှုသည် မည်သူ့ကို တွေ့ဆုံလိုခဲ့သနည်း။ |
| သိုးထိန်းမဲ့သော အပြစ်သားများ |
ယနေ့ခေတ်တွင်လည်း ဤကဲ့သို့သောသူများ ရှိနေပါသေးသည်။ သူတို့သည် ‘ဖိနှိပ်ခံရသူများကို ကယ်တင်ပါ’ ကဲ့သို့သော ဆောင်ပုဒ်များဖြင့် လူမှုရေးလှုပ်ရှားမှုများကို ဦးဆောင်ကြသည်။ သူတို့သည် ယေရှုသည် ဆင်းရဲသားများနှင့် ဖိနှိပ်ခံရသူများကို ကယ်တင်ရန် ကြွလာတော်မူခဲ့သည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့သည် သာသနာပညာကျောင်းများတွင် ဘာသာရေးပညာကို သင်ယူကြပြီး၊ နိုင်ငံရေးတွင် ပါဝင်ဆောင်ရွက်ကာ လူမှုအသိုင်းအဝိုင်း၏ နယ်ပယ်အသီးသီးတွင် ‘ဖိနှိပ်ခံရသူများကို ကယ်တင်ရန်’ ကြိုးပမ်းကြသည်။
ဤသူများသည် “ငါတို့အားလုံး သန့်ရှင်း၍ ကရုဏာရှိသော မောရှေ၏ ပညတ်တရားနှင့်အညီ နေထိုင်ကြကုန်အံ့။ ကိုယ်တော်၏နှုတ်ကပတ်တော်နှင့်အညီ မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို စောင့်ထိန်း၍ နေထိုင်ကြကုန်အံ့” ဟု ဆိုကြသောသူများ ဖြစ်ကြသည်။ သို့သော် သူတို့သည် မောရှေ၏ ပညတ်တရား၏စစ်မှန်သောအဓိပ္ပါယ်ကို နားမလည်ကြပါ။ သူတို့သည် မောရှေ၏ ပညတ်တရား၏စာသားအတိုင်း နေထိုင်ရန် ကြိုးစားကြသော်လည်း မောရှေ၏ ပညတ်တရား၏သန့်ရှင်းသောဗျာဒိတ်တော်ကို မသိမြင်ကြပါ။
ထို့ကြောင့် ခရစ်တော်မပေါ်မီ နှစ်ပေါင်း 400 ခန့်အတွင်း ဘုရားသခင်၏အစေခံဖြစ်သော ပရောဖက်မရှိခဲ့ဟု ပြောနိုင်ပါသည်။ ထိုကြောင့် သူတို့သည် သိုးထိန်းမဲ့သော သိုးအုပ်ဖြစ်လာခဲ့ကြသည်။
သူတို့သည် မောရှေ၏ ပညတ်တရား သို့မဟုတ် စစ်မှန်သောခေါင်းဆောင် မရှိခဲ့ကြပေ။ ဘုရားသခင်သည် ထိုအချိန်က အသွင်ယောင်ဆောင်သော ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များမှတစ်ဆင့် မိမိကိုယ်ကို ဖော်ပြတော်မမူခဲ့ပါ။ ထိုနိုင်ငံသည် ရောမအင်ပါယာ၏ ကိုလိုနီဖြစ်နေခဲ့သည်။ ထိုကြောင့် သခင်ယေရှုသည် သဲကန္တာရ၌ ကိုယ်တော့် နောက်တော်သို့ လိုက်လျှောက်သော ဣသရေလလူမျိုးများအား ဆာလောင်မွတ်သိပ်စွာဖြင့် ပြန်လွှတ်တော်မမူခဲ့ပေ။ ယေရှုသည် သိုးထိန်းမဲ့သော သိုးအုပ်ကို သနားကြင်နာတော်မူခဲ့သည်။ ထိုအချိန်က ဒုက္ခခံစားနေရသော လူအများအပြား ရှိခဲ့သည်။
ဖာရိရှဲများသည် ဣသရေလအမျိုးအနွယ်၊ ယုဒဘာသာ၏အမျိုးအနွယ်မှ အခွင့်ထူးခံများအဖြစ် အနှစ်သာရအားဖြင့် ကျမ်းတတ်ပညာရှိများနှင့် ထိုကဲ့သို့သော အနေအထားရှိသူများ ဖြစ်ကြသည်။ သူတို့သည် အလွန်မာနကြီးကြသည်။
ရှင်လုကာခရစ်ဝင် အခန်းကြီး 10 ပိုဒ် 25 တွင် ဤကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ယေရှုအား “ဆရာ၊ ထာဝရအသက်ကိုအမွေဆက်ခံရန် မည်သည့်အမှုကို အကျွန်ုပ်ပြုရပါမည်နည်း” ဟု မေးမြန်းခဲ့သည်။ ဤကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဣသရေလလူမျိုးထဲတွင် မိမိထက်သာသောသူ မရှိဟု ထင်မှတ်ပုံရသည်။ ထို့ကြောင့် ဤကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ် (ရွေးနှုတ်ခြင်းမခံရသေးသောသူ) သည် “ဆရာ၊ ထာဝရအသက်ကိုအမွေဆက်ခံရန် မည်သည့်အမှုကို အကျွန်ုပ်ပြုရပါမည်နည်း” ဟု သခင်ဘုရားအား စိန်ခေါ်ခဲ့သည်။
ဤကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကျွန်ုပ်တို့ကိုယ်ကို ထင်ဟပ်စေပါသည်။ သူသည် ယေရှုအား “ဆရာ၊ ထာဝရအသက်ကိုအမွေဆက်ခံရန် မည်သည့်အမှုကို အကျွန်ုပ်ပြုရပါမည်နည်း” ဟု မေးမြန်းခဲ့သည်။ ယေရှုက သူ့အား ဤသို့ မိန့်တော်မူခဲ့သည်။ “ကိုယ်တော်ကလည်း ‘မောရှေ၏ ပညတ်တော်ကျမ်းတွင် မည်သို့ရေးထားသနည်း။ သင်မည်သို့ဖတ်ရသနည်း’ ဟု မေးတော်မူလျှင်။”
ထို့ကြောင့် သူက “သင်၏ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရားကို သင်၏စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ သင်၏စိတ်ဝိညာဉ်တစ်ခုလုံး၊ သင်၏အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှနှင့် သင်၏အသိဉာဏ်ရှိသမျှတို့ဖြင့် ချစ်ရမည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ့်ဝန်းကျင်၌ရှိသောသူကို ကိုယ်နှင့်အမျှချစ်ရမည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဖြစ်ပါသည်” ဟု ဖြေကြားခဲ့သည်။
သခင်ယေရှုက သူ့ထံ “မှန်ပေ၏။ ထိုအတိုင်းပြုလော့။ သို့ပြုလျှင် အသက်ရှင်လိမ့်မည်” ဟု ပြန်ပြောတော်မူခဲ့သည်။
ကောင်းသောအ ရာလုံးဝမလုပ်ဆောင်နိုင်သော အပြစ်အစုအဝေးဖြစ်သည်ကို မသိဘဲ သခင်ယေရှုကို စိန်ခေါ်ခဲ့သည်။ ထိုကြောင့် သခင်ယေရှုက သူ့ထံ ကိုယ်တော်ကလည်း ‘ကိုယ်တော်ကလည်း “မောရှေ၏ ပညတ်တော်ကျမ်းတွင် မည်သို့ရေးထားသနည်း။ သင်မည်သို့ဖတ်ရသနည်း” ဟု မေးတော်မူလျှင်။’
| သင်သည် မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို မည်သို့ဖတ်နေပါသနည်း။ |
| ကျွန်ုပ်တို့သည် မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို လုံးဝမစောင့်ထိန်းနိုင်သော အပြစ်သားများ ဖြစ်ကြပါသည်။ |
‘ကိုယ်တော်ကလည်း “မောရှေ၏ ပညတ်တော်ကျမ်းတွင် မည်သို့ရေးထားသနည်း။ သင်မည်သို့ဖတ်ရသနည်း” ဟု မေးတော်မူလျှင်၊ ထိုသူက “သင်၏ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရားကို သင်၏စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ သင်၏စိတ်ဝိညာဉ်တစ်ခုလုံး၊ သင်၏အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှနှင့် သင်၏အသိဉာဏ်ရှိသမျှတို့ဖြင့် ချစ်ရမည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ့်ဝန်းကျင်၌ရှိသောသူကို ကိုယ်နှင့်အမျှချစ်ရမည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဖြစ်ပါသည်” ဟု လျှောက်လေ၏။ ကိုယ်တော်ကလည်း “မှန်ပေ၏။ ထိုအတိုင်းပြုလော့။ သို့ပြုလျှင် အသက်ရှင်လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏’ (ရှင်လုကာခရစ်ဝင် 10:26-28)။
“သင်မည်သို့ဖတ်ရသနည်း” ဤသည်မှာ သင်သည် မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို မည်သို့ သိရှိနားလည်သည်ကို ဆိုလိုခြင်း ဖြစ်သည်။
ယခုခေတ် လူအများစုကဲ့သို့ပင် ဤကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ဘုရားသခင်က သူ့အား မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို စောင့်ထိန်းရန် ပေးအပ်ထားသည်ဟု ထင်မှတ်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူက “သင်၏ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရားကို သင်၏စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ သင်၏စိတ်ဝိညာဉ်တစ်ခုလုံး၊ သင်၏အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှနှင့် သင်၏အသိဉာဏ်ရှိသမျှတို့ဖြင့် ချစ်ရမည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ကိုယ့်ဝန်းကျင်၌ရှိသောသူကို ကိုယ်နှင့်အမျှချစ်ရမည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဖြစ်ပါသည်” ဟု ဖြေကြားခဲ့သည်။
မောရှေ၏ ပညတ်တရား၌ အပြစ်အနာအဆာ မရှိခဲ့ပါ။ ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်တို့အား ပြည့်စုံသော မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို ပေးအပ်တော်မူခဲ့သည်။ သင်၏စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ အသက်ရှင်သမျှ၊ အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှ၊ ဉာဏ်ရှိသမျှနှင့် သခင်ဘုရားကို ချစ်ရမည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ သင့်အိမ်နီးချင်းကို ကိုယ့်ကိုယ်ကို ချစ်သကဲ့သို့ ချစ်ရမည်ဟူ၍လည်းကောင်း မိန့်မှာတော်မူခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ဘုရားသခင်ကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ ချစ်ရမည်ဖြစ်သော်လည်း၊ ယင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့ ဘယ်သောအခါမှ မထိန်းသိမ်းနိုင်သော သန့်ရှင်းသော နှုတ်ကပတ်တော်ဖြစ်သည်။
“သင်မည်သို့ဖတ်ရသနည်း” ဟူသော စကားသည် မောရှေ၏ ပညတ်တရားသည် မှန်ကန်၍ တိကျသည်ဟု ဆိုလိုခြင်းဖြစ်ပြီး၊ ‘သင်သည် ဤအရာကို မည်သို့ နားလည်သနည်း’ ဟု ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ဘုရားသခင်က နာခံစေရန် ပေးအပ်ထားသည်ဟု ထင်မှတ်ခဲ့သည်။ သို့ သော် ကျွန်ုပ်တို့အပြစ်ဒုစရိုက်များကို အကုန်အစင် ဖော်ထုတ်ခြင်း အားဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် အပြစ်များကို နားလည်သဘောပေါက်ကြ မည့်အကြောင်း ဘုရားသခင်၏ မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို ကျွန်ုပ်တို့ထံ ပေး အပ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ “သင်သည် အပြစ်ကျူးလွန်ခဲ့သည်။ လူသတ်မှုမကျူးလွန်ရန် ငါပြောခဲ့သော်လည်း သင်သည် လူသတ်မှုကျူးလွန်ခဲ့သည်။ အဘယ်ကြောင့် ငါ့ကို မနာခံခဲ့သနည်း။”
မောရှေ၏ ပညတ်တရားသည် လူသားများ၏နှလုံးသားများ၌ရှိသောအပြစ်များကို ထုတ်ဖော်သည်။ ကျွန်တော့်လမ်းတွင် လယ်ကွင်းထဲမှာ မှည့် နေသော ဖရဲသီးအချို့ရှိသည်ဟု ဆိုကြပါစို့။ ဘုရားသခင်သည် မောရှေ၏ ပညတ်တရားအားဖြင့် “ထိုဖရဲသီးများကို ကောက်၍မစားပါနှင့်။ ထိုသို့ပြုလျှင် ငါ့ကို အရှက်ရစေလိမ့်မည်။” “ဟုတ်ကဲ့၊ အဖ။” “ထိုလယ်ကွင်းသည် ဤမည်သောသူပိုင်ဆိုင်သောကြောင့် ထိုဖရဲသီးကို လုံးဝ ဆွတ်ခူးစားသုံးခြင်း မပြုရ။” “ဟုတ်ကဲ့၊ အဖ။”
ဖရဲသီးကို လုံးဝမဆွတ်ခူးရဟူသော မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို ကြားရသည်နှင့် တပြိုင်နက်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဖရဲသီးကို ဆွတ်ခူးလိုသော ပြင်းထန်သောစိတ်ကို ခံစားရပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် စပရိန်ကို အောက်သို့ဖိချလျှင် စပရိန်သည် တုံ့ပြန်မှုအနေဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ကို အပေါ်သို့ တွန်းတင်လေ့ရှိပါသည်။ လူတို့၏အပြစ်သည်လည်း ဤနည်းအတိုင်းပင် ဖြစ်ပါသည်။
ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်တို့အား မကောင်းမှုကို ဘယ်တော့မှ မပြုလုပ်ရန် မိန့်မှာတော်မူခဲ့သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူသည် သန့်ရှင်းသောကြောင့်၊ သူသည် ပြီးပြည့်စုံသောကြောင့်၊ ၎င်းကို လုပ်ဆောင်နိုင်သော တန်ခိုးရှိသောကြောင့်ဟု ထာဝရဘုရား ပြောနိုင်ပါသည်။ တစ်ဖက်တွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ‘ဘယ်တော့မှ’ အပြစ်မကင်းနိုင်ပါ၊ ‘ဘယ်တော့မှ’ ကောင်းသောအရာကို မပြုလုပ်နိုင်ပါ။ ကျွန်ုပ်တို့၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် ကောင်းမြတ်ခြင်းကို ဘယ်သောအခါမှ မရနိုင်ပါ။ မောရှေ၏ ပညတ်တရားက ‘ဘယ်တော့မှ’ ဟု ဆိုထားသည် ( ‘ဘယ်တော့မှ’ ဟူသော စကားလုံးဖြင့် သတ်မှတ်ထားသည်)။ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ လူတို့သည် စိတ်နှလုံးထဲတွင် တပ်မက်ခြင်းရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် တပ်မက်ခြင်းအတိုင်း ပြုမူကြသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် စိတ်နှလုံးထဲတွင် တရားနှင့်မညီမေထုန်ပြုခြင်းကို ပြုလိုသော စိတ်ရှိသောကြောင့် တရားနှင့်မညီမေထုန်ပြုခြင်းကို ကျူးလွန်ကြသည်။
ကျွန်ုပ်တို့သည် သမ္မာကျမ်းစာကို သတိကြီးစွာဖြင့် ဖတ်ရှုရမည်။ ကျွန်ုပ်သည် ယေရှုကို စတင်ယုံကြည်ခဲ့သောအခါ ကိုယ်တော်၏နှုတ်ကပတ်တော်အတိုင်း ယုံကြည်ခဲ့သည်။ ယေရှုသည် ကျွန်ုပ်အတွက် လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်တွင် အသေခံတော်မူခဲ့ကြောင်း ဖတ်ရှုရသောအခါ ကျွန်ုပ်၏မျက်ရည်များကို မထိန်းနိုင်ခဲ့ပါ။ ကျွန်ုပ်သည် အမှန်တကယ် ဆိုးညစ်သောသူဖြစ်သော်လည်း ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်အတွက် လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်တွင် အသေခံတော်မူခဲ့သည်။ ကျွန်တော့်နှလုံးသားသည် အလွန်နာကျင်နေသောကြောင့် ကျွန် တော်သည် ကိုယ်တော့်ကို ယုံကြည်ခဲ့သည်။ ထိုနောက် ကျွန်တော် က ‘ကျွန်တော်သည် ယုံကြည်လျှင် နှုတ်ကပတ်တော်နှင့်အညီ ယုံ ကြည်ရမည်’ဟု တွေးခဲ့သည်။
ထွက်မြောက်ရာကျမ်း အခန်းကြီး 20 ကို ဖတ်ကြည့်သောအခါ “သင်၌ ငါမှတစ်ပါး အခြားဘုရား မရှိစေရ” ဟူသော နှုတ်ကပတ်တော်ကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်သည် ဤနှုတ်ကပတ်တော်အတိုင်း နောင်တရဆုတောင်းခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏ရှေ့တော်၌ အခြားသောဘုရားကို ထားခဲ့ခြင်း ရှိမရှိ၊ ကိုယ်တော်၏နာမတော်ကို အချည်းနှီး မခေါ်ခဲ့မိခြင်း ရှိမရှိ၊ အခြားသောဘုရားရှေ့၌ ဦးမချခဲ့မိခြင်း ရှိမရှိ စဉ်းစားဆင်ခြင်ခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်သည် ဘိုးဘွားများကို ဂုဏ်ပြုသောအခါ အခြားသောဘုရားများရှေ့၌ အကြိမ်ကြိမ် ဦးချခဲ့မိကြောင်း သတိပြုမိခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်သည် အခြားသောဘုရားကို ကိုးကွယ်သည့် အပြစ်ကို ကျူးလွန်ခဲ့ပါသည်။
ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်သည် နောင်တရလျက် ဆုတောင်းခဲ့ပါသည်။ “သခင်၊ ကျွန်ုပ်သည် ရုပ်တုကို ကိုးကွယ်ခဲ့ပါသည်။ အဲဒါအတွက် ငါစီရင်သင့်တယ်။ ကျွန်ုပ်၏အပြစ်ကို ခွင့်လွှတ်တော်မူပါ။ ကျွန်တော် နောက်တဖန် ထိုအရာကို မလုပ်တော့ပါ”ဟု နောင်တတရားဖြင့် ဆုတောင်းခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အပြစ်တစ်ခုကို ဖြေရှင်းပြီးဖြစ်ပါသည်။
ထို့နောက် ကျွန်ုပ်သည် သူ၏နာမကို အချည်းနှီး အသုံးချဖူးသလားဟု တွေးတောမိသည်။ ထို့နောက် ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်ကို စတင်ယုံကြည်သောအခါတွင် ဆေးလိပ်သောက်သည်ကို သတိရမိသည်။ ကျွန်တော့်မိတ်ဆွေတစ်ဉီးက “မင်းက ဆေးလိပ်သောက် ခြင်းအားဖြင့် ဘုရားသခင် ဘုရားသခင်ကို အရှက်ရစေတော်မူသည် မဟုတ်လော။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် မည်သို့ ဆေးလိပ်သောက်နိုင်သနည်း။”
ကိုယ်တော်၏နာမတော်ကို အချည်းနှီး ခေါ်ဝေါ်နေခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား။ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်သည် ထပ်မံ၍ ဤသို့ဆုတောင်းခဲ့ပါသည်။ “သခင်၊ ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်၏နာမတော်ကို အချည်းနှီး ခေါ်ဝေါ်ခဲ့ပါသည်။ ခွင့်လွှတ်တော်မူပါ။ ဆေးလိပ်ကို ဖြတ်ပါမည်။” ထို့ကြောင့် ဆေးလိပ်ဖြတ်ရန် ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း တစ်နှစ်ပတ်လုံး ဆက်တိုက် မီးညှိလိုက် မီးသတ်လိုက် ထပ်ခါထပ်ခါ လုပ်နေခဲ့ပါသည်။ ဆေးလိပ်ဖြတ်ခြင်းသည် အမှန်တကယ် ခက်ခဲပြီး လုနီးပါး မဖြစ်နိုင်သလို ဖြစ်ခဲ့ပါသည်။ သို့သော် နောက်ဆုံးတွင် ကျွန်ုပ်သည် ဆေးလိပ်ကို လုံးဝဖြတ်နိုင်ခဲ့ပါသည်။ ကျွန်ုပ်သည် နောက်ထပ်အပြစ်တစ်ခုကို ဖြေရှင်းပြီးဖြစ်သည်ဟု ခံစားမိခဲ့ပါသည်။
နောက်တစ်ခုမှာ “ဥပုသ်နေ့ကိုသန့်ရှင်းအောင်စောင့်ထိန်းရန် အောက်မေ့လော့” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် တနင်္ဂနွေနေ့တွင် အခြားအလုပ်များ မလုပ်ရန် ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများ မလုပ်ရ၊ ငွေကြေးမရှာသင့်ပေ။ ထိုကြောင့် ကျွန်တော် သည် ထိုအရာကိုလည်း ရပ်တန့်ခဲ့သည်။
ထို့နောက် “သင်၏မိဘကို ရိုသေလေးစားလော့” ဟူသော နှုတ်ကပတ်တော် ရှိခဲ့ပါသည်။ ကျွန်ုပ်သည် သူတို့နှင့် ကွာဝေးနေသောအခါ သူတို့ကို လေးစားခဲ့သော်လည်း၊ အနီးကပ်ရှိနေသောအခါ သူတို့သည် ကျွန်ုပ်၏ စိုးရိမ်ပူပန်စရာ ဖြစ်ခဲ့ပါသည်။ “အို၊ ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင့်ရှေ့တော်၌ အပြစ်ကျူးလွန်ခဲ့ပါပြီ။ ခွင့်လွှတ်တော်မူပါ၊ သခင်။” ကျွန်ုပ်သည် နောင်တရ ဆုတောင်းခဲ့ပါသည်။
သို့သော် မိဘများသည် ထိုအချိန်လောက်တွင် ကွယ်လွန်သွားခဲ့ပြီဖြစ်သောကြောင့် နောက်ထပ် ရိုသေလေးစားနိုင်တော့မည် မဟုတ်ပါ။ ကျွန်တော် သည် မည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်နိုင်သနည်း။ “သခင်၊ အသုံးမကျသော ဤအပြစ်သားကို ခွင့်လွှတ်တော်မူပါ။ ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်အတွက် လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်တွင် အသေခံတော်မူခဲ့ပါသည်။” အမှန်တကယ် အလွန်ကျေးဇူးတင်မိပါသည်။
ဤနည်းဖြင့် ကျွန်ုပ်သည် မိမိ၏အပြစ်များကို တစ်ခုချင်းစီ ဖြေရှင်းပြီးပြီဟု ထင်မှတ်ခဲ့ပါသည်။ လူ့အသက်ကို မသတ်ရ၊ အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်ခြင်း မပြုရ၊ လိုချင်တပ်မက်ခြင်း မရှိရ စသည့်အပြင် အခြားသော မောရှေ၏ ပညတ်တရားများလည်း ရှိခဲ့ပါသည်... ကျွန်ုပ်သည် တစ်ခုမျှ မစောင့်ထိန်းနိုင်ခဲ့ကြောင်း သတိပြုမိခဲ့ပါသည်။ ကျွန်တော် တစ်ညလုံး ဆုတောင်းခဲ့ပါတယ်။ သို့သော် နောင်တရ ဆုတောင်းခြင်းသည် ပျော်ရွှင်ဖွယ်ရာ မဟုတ်ပါ။ ထိုအကြောင်းကို ဆွေးနွေးကြည့်ကြပါစို့။
ယေရှု၏ လက်ဝါးကပ်တိုင်တင်ခြင်းကို တွေးမိသောအခါ ၎င်းသည် မည်မျှ နာကျင်ခဲ့ကြောင်း နားလည်သဘောပေါက်နိုင်ခဲ့ပါသည်။ ထို့ပြင် သခင်သည် ကိုယ်တော်၏ နှုတ်ကပတ်တော်အတိုင်း မနေထိုင်နိုင်သော ကျွန်ုပ်တို့အတွက် အသေခံတော်မူခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်အား မည်မျှ ချစ်တော်မူခဲ့ကြောင်း တွေးတောရင်း တစ်ညလုံး ငိုကြွေးခဲ့ပြီး ကျွန်ုပ်အား စစ်မှန်သော ဝမ်းမြောက်ခြင်းကို ပေးသနားတော်မူသောကြောင့် ကျေးဇူးတင်ခဲ့ပါသည်။
ကျွန်ုပ် ဘုရားကျောင်းသို့ စတင်တက်ရောက်သော ပထမနှစ်တွင် အတော်အသင့် လွယ်ကူခဲ့သော်လည်း၊ နောက်ထပ် နှစ်နှစ်ခန့်မှာ အလွန်ခက်ခဲခဲ့ပါသည်။ အကြောင်းမှာ ကျွန်ုပ်သည် မကြာခဏ ပြုမိခဲ့သောကြောင့် မျက်ရည်ကျလောက်အောင် ပိုမိုစိတ်ပူပန်စွာ စဉ်းစားရန် လိုအပ်ခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။
သို့သော် မျက်ရည်မကျသောအခါ မကြာခဏ တောင်ပေါ်သို့သွား၍ ၃ ရက်တိုင် အစာရှောင်လေ့ရှိပါသည်။ ထိုအခါ မျက်ရည်များ ပြန်လည်ကျဆင်းလာပါသည်။ မျက်ရည်များဖြင့် ရွှဲနစ်နေပြီး လူ့အဖွဲ့အစည်းသို့ ပြန်လာကာ ဘုရားကျောင်းတွင် ထပ်မံငိုကြွေးခဲ့ပါသည်။
ကျွန်တော်ပတ် လည်တွင်ရှိသောလူများက “မင်းက တောင် ပေါ်များသို့ ဆုတောင်းခြင်းအားဖြင့် ပို၍များစွာ သန့်ရှင်းလာခဲ့တယ်” ဟု ပြောခဲ့ကြသည်။ သို့သော် မျက်ရည်များသည် နောက်တဖန် ခြောက်သွေ့လာခဲ့သည်။ တတိယနှစ်သည် အမှန်အကန် ခက်ခဲ လာခဲ့သည်။ ကျွန်တော်သည် မိတ်ဆွေများနှင့် မိတ်ဆွေခရစ်ယာန် များအပေါ် ပြုခဲ့သောအမှားများကို စဉ်းစား၍ တဖန်ငိုကြွေးပြန် သည်။ လေးနှစ်ကြာလာပြီးနောက် မျက်ရည်များ တစ်ဖန် ခြောက် သွေ့ခဲ့ပြန်သည်။ ကျွန်တော်မျက်စိများပေါ်တွင် မျက် ရည်ဂလင်းများ ရှိသော်လည်း မျက်ရည်မကျနိုင်တော့ပေ။
5 နှစ်ကြာခဲ့ ပြီးနောက် ကျွန်တော်မည်သို့ပင် ကြိုးစားနေပါစေ မငိုနိုင်တော့ပေ။ ပို၍နှစ်အနည်းငယ်ကြာလာခဲ့ ပြီးနောက် ကျွန်တော်သည် မိမိကိုယ်ကိုကိုယ် ရွံရှာသောကြောင့် ဘုရားသခင်သည် ကျွန်တော့်အား သမ္မာကျမ်းစာသို့ တဖန်ပြန်လှည့် လာစေတော်မူခဲ့သည်။
မောရှေ၏ ပညတ်တရားသည် အပြစ်ကို သိမြင်သဘောပေါက်စေရန် ဖြစ်သည်
| မောရှေ၏ ပညတ်တရားနှင့် ပတ်သက်၍ ကျွန်ုပ်တို့ ဘာကို သဘောပေါက်နားလည်သင့်သနည်း။ |
| ကျွန်ုပ်တို့သည် မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို လုံးဝ မစောင့်ထိန်းနိုင်ပါ။ |
ရောမဩဝါဒစာ အခန်းကြီး 3၊ အငယ် 20 တွင် “အကြောင်းမူကား မောရှေ၏ ပညတ်တရားအားဖြင့် အပြစ်အကြောင်းကိုသိရှိရုံမျှသာဖြစ်၏” ဟု ဆိုထားပါသည်။ အစ၌ ဤကျမ်းချက်ကို တမန်တော်ရှင်ပေါလုထံ ကိုယ်ပိုင်သတင်းစကား တစ်ခုမျှသာဖြစ်သည်ဟု စဉ်းစား၍ ကျွန်တော်ပိုနှစ်သက်သော စ ကားလုံးများကို ယုံကြည်ရန် ကြိုးစားခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ကျွန် တော်မျက်ရည်များ ခြောက်သွေ့ခဲ့ပြီးနောက် ကျွန်တော်သည် ဘာ သာရေးယုံကြည်မှုအသက်တာကို မဆက်နိုင်တော့ပေ။
ထို့ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်သည် ဆက်လက်၍ အပြစ်ပြုမိခဲ့ပြီး ကျွန်ုပ်၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် အပြစ်ရှိနေကြောင်း သိရှိလာခဲ့ကာ မောရှေ၏ ပညတ်တရားအတိုင်း မနေထိုင်နိုင်ကြောင်းကိုလည်း သိရှိလာခဲ့ပါသည်။ ကျွန်ုပ်သည် ထိုအရာကို လုံးဝ မခံနိုင်ခဲ့ပါ။ သို့သော် မောရှေ၏ ပညတ်တရားသည် စောင့်ထိန်းရန် ပေးအပ်ထားသည်ဟု ယုံကြည်ခဲ့သောကြောင့် စွန့်လွှတ်၍ မရခဲ့ပါ။ နောက်ဆုံးတွင် ကျွန်တော်သည် သမ္မာကျမ်းစာ၌ ဖော်ပြထားသောသူများကဲ့သို့ ကျမ်းပြုဆရာတစ်ဉီး ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ယုံကြည်ခြင်းဘဝကို ရှင်သန်ရန် အလွန်ခက်ခဲလာခဲ့ပါသည်။
ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်သည် စိတ်အားထက်သန်စွာ ဆုတောင်းပြီး ထိုဆင်းရဲဒုက္ခမှ လွတ်မြောက်ရန် သခင်ဘုရားကို ရှာကြံခဲ့သည်။ ထို့နောက် နှုတ်ကပတ်တော်မှတစ်ဆင့် ရေနှင့်ဝိညာဉ်တော်၏ ဧဝံဂေလိတရားကို တွေ့ဆုံခဲ့ပြီး၊ ကျွန်တော်၏ အပြစ်အားလုံးကို ဖယ်ရှားပေးခဲ့ကြောင်း သိရှိယုံကြည်လာခဲ့ပါသည်။
အပြစ်မရှိကြောင်း ဖော်ပြထားသော နှုတ်ကပတ်တော်ကို တွေ့မြင်တိုင်း ကျွန်တော့်စိတ်နှလုံးထဲသို့ လေသစ်လေလတ် တိုက်ခတ်လာသကဲ့သို့ ခံစားရပါသည်။ ကျွန်တော့်မှာ အပြစ်များစွာရှိသောကြောင့် မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို ဖတ်ရှုရင်း ထိုအပြစ်များကို စတင်သတိပြုမိလာခဲ့ပါသည်။ စိတ်နှလုံးထဲမှာ ပညတ်တော်ဆယ်ပါးအားလုံးကို ချိုးဖျက်ခဲ့တယ်။ စိတ်နှလုံးဖြင့် အပြစ်ပြုခြင်းသည်လည်း အပြစ်ဖြစ်သော်လည်း၊ ကျွန်တော်သည် မသိမသာ မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို ယုံကြည်သူတစ်ဦး ဖြစ်လာခဲ့ပါသည်။
ကျွန်တော်သည် မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို စောင့်ရှောက်ခဲ့သောအခါ ဝမ်း မြောက်ခဲ့သည်။ သို့သော် မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို မစောင့်ထိန်းနိုင်သောအခါ စိတ်ဓာတ်ကျ၍ စိတ်ပျက်အားငယ်ကာ ဝမ်းနည်းခဲ့ရပါသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ထိုအရာအားလုံးကြောင့် ကျွန်တော်သည် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်သွားခဲ့ပါသည်။ အစကတည်းက ဤကဲ့သို့ သင်ကြားပေးခဲ့လျှင် ကောင်းမည်ဖြစ်ပါသည်။ “မဟုတ်ပါ၊ မဟုတ်ပါ။ မောရှေ၏ ပညတ်တရားတွင် အခြားအဓိပ္ပာယ်တစ်ခု ရှိပါသည်။ ၎င်းသည် သင်သည် အပြစ်များ၏ စုဝေးမှုဖြစ်ကြောင်း ပြသနေခြင်းဖြစ်သည်။ သင်သည် ငွေကြေးကို ချစ်မြတ်နိုး၍၊ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ကို ချစ်မြတ်နိုး၍၊ အကြင်းပန်းလှပသောအရာများကို ချစ်မြတ်နိုးပါသည်။ သင့်တွင် ဘုရားသခင်ထက် ပို၍ချစ်မြတ်နိုးသောအရာများ ရှိပါသည်။ သင်သည် လောကီရာအရာများကို လိုက်စားလိုပါသည်။ မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို သင့်အား ပေးအပ်ထားခြင်းသည် စောင့်ထိန်းစေရန် မဟုတ်ဘဲ၊ သင်၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် ဆိုးညစ်မှုရှိသော အပြစ်သားဖြစ်ကြောင်း သိမြင်လာစေရန်သာ ဖြစ်ပါသည်။”
ထိုအချိန်က တစ်စုံတစ်ယောက်က သင်ပြပေးခဲ့လျှင် 10 နှစ်တာ ဒုက္ခရောက်ခဲ့ရမည် မဟုတ်ပါ။ ထို့ကြောင့် ကျွန်တော်သည် ဤသဘောပေါက်နားလည်မှုကို ရရှိသည်အထိ 10 နှစ်တိုင်တိုင် မောရှေ၏ ပညတ်တရားအောက်တွင် နေထိုင်ခဲ့ရပါသည်။
စတုတ္ထပညတ်တော်မှာ “ဥပုသ်နေ့ကိုသန့်ရှင်းအောင်စောင့်ထိန်းရန် အောက်မေ့လော့” ဖြစ်ပါသည်။ ဥပုသ်နေ့တွင် အလုပ်မလုပ်ရဟု ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ ဆိုလိုတာက ခရီးဝေးတွေသွားတဲ့အခါ စီးမယ့်အစား လမ်းလျှောက်သင့်တယ်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်တော် တရားဟောမည့်နေရာသို့ လမ်းလျှောက်သွားမှသာ ဂုဏ်ရရှိနိုင်မည်ဟု ထင်မြင်မိခဲ့ပါသည်။ နောက်ဆုံး၌ ကျွန်တော်သည် မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို ဟောကြားရန် ကြိုးစားခဲ့ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်တော်သည် မိမိဟောကြားခဲ့သည့်အတိုင်း လိုက်နာကျင့်သုံးရမည်ဟု ထင်မြင်ခဲ့ပါသည်။ အလွန်ခက်ခဲသဖြင့် လက်လျှော့လုနီးပါး ဖြစ်ခဲ့ပါသည်။
ဤနေရာတွင် ရေးသားထားသည့်အတိုင်း၊ “သင်မည်သို့ဖတ်ရသနည်း” ကျွန်တော်သည် ဤမေးခွန်းကို နားမလည်ခဲ့သဖြင့် 10 နှစ်တိုင်တိုင် ဒုက္ခဆင်းရဲခံစားခဲ့ရပါသည်။ ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်သည်လည်း ထိုအရာကို အထင်မှားခဲ့ပါသည်။ သူသည် မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို စောင့်ထိန်းလိုက်နာပါက ဘုရားသခင့်ရှေ့တော်၌ ကောင်းချီးမင်္ဂလာ ခံစားရမည်ဟု ထင်မှတ်ခဲ့ပါသည်။
သို့သော် ယေရှုက သူ့အား “သင်မည်သို့ဖတ်ရသနည်း” ဟု မိန့်တော်မူခဲ့ပါသည်။ ဟုတ်ပါသည်၊ မှန်ကန်သော အဖြေဖြစ်ပါသည်။ မင်းရေးထားတဲ့အတိုင်းယူနေတာ။ ကြိုးစား၍ စောင့်ရှောက်ပါ။ ထိုသို့ပြုလျှင် အသက်ရှင်မည်ဖြစ်သော်လည်း၊ မပြုလျှင် သေရလိမ့်မည်။ အပြစ်၏အခသည် သေခြင်းဖြစ်၏။ “မစောင့်ထိန်းလျှင် သေရလိမ့်မည်။” (အသက်၏ ဆန့်ကျင်ဘက်သည် သေခြင်းဖြစ်မည် မဟုတ်ပါလား။)
သို့သော် ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် နားမလည်သေးပေ။ ဤကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် ကျွန်ုပ်တို့၊ သင်နှင့် ကျွန်ုပ်ဖြစ်ပါသည်။ ကျွန်တော်သည် နှစ်ပေါင်း 10 အတွင် သီအိုလော်ဂျီပညာကို လေ့လာ ဆည်းဖူးခဲ့သည်။ ကျွန်တော်သည် အစာရှောင်ခြင်း၊ အာရုံပြုခြင်း၊ အ ခြားဘာသာစကားပြောခြင်းစသောအရာအားလုံးကိုကြိုးစားခဲ့သည်။ အရာအားလုံးကို ဖတ်၍ အရာအားလုံးကို ပြုခဲ့သည်။ ကျွန်တော် သည် 10 နှစ်အတွင်း ကျမ်းစာကို ဖတ်ခဲ့၍ တစ်စုံတစ်ခုကို ပြည့်စုံ စေရန် မြော်လင့်ခဲ့သည်။ သို့သော် ဝိညာဉ်ရေးရာအရ ကျွန်တော် သည် မျက်ကန်းသူတစ်ဉီး ဖြစ်နေသေးသည်။
ထို့ကြောင့် အပြစ်သားသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ ကယ်တင်ရှင်သည် ယေရှုဖြစ်ကြောင်း သိမြင်စေနိုင်သူတစ်ဦးနှင့် တွေ့ဆုံရန် လိုအပ်ပါသည်။ ထိုအခါ သူသည် သဘောပေါက်လာပါသည်။ “အော်! ငါတို့က မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို ဘယ်တော့မှ မစောင့်ရှောက်နိုင်ကြပါ။ မည်မျှပင် ကြိုးစားသော်လည်း ငရဲသို့သာ သွားရမည်ပေါ့။ သို့သော် ယေရှုသည် ရေနှင့် ဝိညာဉ်တော်ဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ကို ကယ်တင်ရန် ကြွလာတော်မူခဲ့ပါသည်တကား! ဟာလေလုယာ!” ကျွန်ုပ်တို့သည် ရေနှင့် ဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းခံရနိုင်ပါသည်။ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်နှင့် ဆုကျေးဇူးဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် သခင်ဘုရားကို ချီးမွမ်းကြပါသည်။
ကျွန်တော်သည် ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် စိတ်ပျက်အားငယ်ဖွယ် အခြေအနေမှ ဘွဲ့ရခဲ့သော်လည်း၊ အချို့သောသူများမှာ တစ်သက်လုံး ဓမ္မပညာကို အချည်းနှီး လေ့လာပြီး သေဆုံးသည့်နေ့အထိ သမ္မာတရားကို မသိနားမလည်ကြပါ။ အချို့သောသူများမှာ ဆယ်စုနှစ်များစွာ သို့မဟုတ် မျိုးဆက်များစွာ ယုံကြည်ကိုးကွယ်သော်လည်း ဘယ်သောအခါမျှ ဒုတိယမွေးဖွားခြင်းကို မခံရကြပါ။
ကျွန်ုပ်တို့သည် မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို လုံးဝ မစောင့်ထိန်းနိုင်ကြောင်း သဘောပေါက်နားလည်ပြီး ယေရှု၏ရှေ့တော်၌ ရပ်လျက် ရေနှင့် ဝိညာဉ်တော်၏ ဧဝံဂေလိတရားကို ကြားနာသောအခါ အပြစ်သားဘဝမှ လွတ်မြောက်လာကြပါသည်။ ယေရှုကို တွေ့ဆုံသောအခါ ကျွန်ုပ်တို့သည် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ကျိန်ခြင်းအမင်္ဂလာ အားလုံးမှ လွတ်မြောက်လာကြပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် အဆိုးရွားဆုံးသော အပြစ်သားများ ဖြစ်သော်လည်း၊ ကိုယ်တော်သည် ရေနှင့် အသွေးတော်ဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ကို ကယ်တင်တော်မူသောကြောင့် ဖြောင့်မတ်သောသူများ ဖြစ်လာကြပါသည်။
ကျွန်ုပ်တို့သည် ကိုယ်တော်၏အလိုတော်နှင့်အညီ ဘယ်တော့မှ အသက်မရှင်နိုင်ကြပေဟု သခင်ယေရှုက မိန့်တော်မူခဲ့သည်။ ကိုယ်တော်သည် ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်ထံ ဤအကြောင်းကို ပြောကြားတော်မူခဲ့သော်လည်း သူက နားမလည်ခဲ့ပေ။ ထိုကြောင့် သူသည် နားလည်သဘော ပေါက်နိုင်ရန် ကူညီပေးမည့်ပုံပြင်တစ်ပုဒ်ကို သခင်ယေရှုသည် သူ့ အား ပြောကြားတော်မူခဲ့သည်။
| ဘာအရာက လူတွေကို ယုံကြည်ခြင်းဘဝမှ သွေဖည်စေသနည်း။ |
| အပြစ် |
“လူတစ်ဦးသည် ဂျေရုဆလင်မြို့မှ ဂျေရိခေါမြို့သို့ဆင်းလာစဉ် ဓားပြများနှင့်ကြုံတွေ့ရ၏။ ဓားပြတို့သည် သူ၏အဝတ်များကိုချွတ်ယူပြီး ရိုက်နှက်ကာ သူ့ကိုသေလုမြောပါးအခြေအနေ၌ထားခဲ့၍ ထွက်သွားကြ၏” (ရှင်လုကာခရစ်ဝင် 10:30)။ ယေရှုသည် ဤသူသည် သူခိုးများ၏ ရိုက်နှက်ခြင်းကို ခံရ၍ သေလုမတတ် ဖြစ်ခဲ့သကဲ့သို့ လူတိုင်းသည် တစ်သက်လုံး ဒုက္ခဆင်းရဲခံစားရကြောင်း မိန့်တော်မူခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။
လူတစ်ယောက်သည် ယေရုရှလင်မြို့မှ ယေရိခေါမြို့သို့ ဆင်းသွားခဲ့သည်။ ယေရိခေါမြို့သည် လောကီကမ္ဘာကို ကိုယ်စား ပြု၍ ယေရုရှလင်မြို့သည် ဘာသာရေးမြို့၊ ပညတ်တော်တတ်ကျွမ်း သူများဖြင့် နာမည်ကျော်ကြားသော ယုံကြည်ခြင်းမြို့ကို ကိုယ်စားပြု သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ခရစ်တော်ကို ဘာသာရေးလမ်းတစ်ခု အ ဖြစ်သာ ယုံကြည်ကြလျှင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ပျက်စီးကြလိမ့်မည်ဟု ဤ ပုံပြင်က ပြောကြားသည်။
“လူတစ်ဦးသည် ဂျေရုဆလင်မြို့မှ ဂျေရိခေါမြို့သို့ဆင်းလာစဉ် ဓားပြများနှင့်ကြုံတွေ့ရ၏။ ဓားပြတို့သည် သူ၏အဝတ်များကိုချွတ်ယူပြီး ရိုက်နှက်ကာ သူ့ကိုသေလုမြောပါးအခြေအနေ၌ထားခဲ့၍ ထွက်သွားကြ၏။” ယေရုရှလင်မြို့သည် လူဉီးရေထူထပ်သော ကြီး မားသောမြို့တစ်မြို့ ဖြစ်သည်။ ထိုနေရာတွင် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းကြီးနှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်အုပ်စုတစ်စု၊ လေဝိသားများနှင့် ထင်ရှားသော ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များ အများအပြား ရှိခဲ့သည်။ မောရှေ၏ ပညတ်တရားကို တတ်ကျွမ်းသူများစွာ လည်း ရှိခဲ့ကြသည်။ ထိုနေရာတွင် သူတို့သည် မောရှေ၏ ပညတ်တရားနှင့်အညီ အသက်ရှင်ရန် ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း သူတို့သည် မစောင့်ရှောက် နိုင်ကြဘဲ ယေရိခေါမြို့သို့ ဉီးတည်ခဲ့ကြသည်။ သူတို့သည် လောက (ယေရိခေါ) ထဲသို့ ဆက်လက်ကျရောက်ခဲ့ပြီး သူခိုးများနှင့် တွေ့ဆုံခဲ့ကြသည်။
ထိုသူသည် ယေရုရှလင်မြို့မှ ယေရိခေါမြို့သို့ သွားသောလမ်းတွင် ဓားပြများနှင့်တွေ့၍ အဝတ်များ ချွတ်ယူခြင်းခံရသည်။ ‘သူ၏အဝတ်များကိုချွတ်ယူပြီး’ ဆိုသည်မှာ သူသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ဆုံးရှုံးခဲ့သည်ဟု ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မောရှေ၏ ပညတ်တရားအတိုင်း နေထိုင်ရန် မဖြစ်နိုင်ပါ။ တမန်တော်ပေါလုက ရောမဩဝါဒစာ အခန်းကြီး 7၊ အခန်းငယ် 19-20 တွင် “အကြောင်းမူကား ငါသည် ကိုယ်ပြုလိုသည့် ကောင်းသောအမှုကိုမပြုဘဲ မပြုလိုသည့် မကောင်းသောအမှုကို ပြုနေ၏။ သို့သော် ကိုယ်မပြုလိုသောအရာကို ငါပြုနေသည်ဆိုလျှင် ၎င်းကို ငါကိုယ်တိုင်ပြုသည်မဟုတ်တော့ဘဲ ငါ့အထဲ၌ကိန်းအောင်းနေသောအပြစ်က ပြုခြင်းဖြစ်၏။”
ကျွန်ုပ်သည် ကောင်းသောအမှုကို ပြုလုပ်၍ ကိုယ်တော်၏ နှုတ်ကပတ်တော်အတိုင်း နေထိုင်နိုင်ရန် ဆန္ဒရှိပါသည်။ သို့သော် “အကြောင်းမူကား မကောင်းသောတွေးတောကြံစည်မှုများ၊ တရားနှင့်မညီမေထုန်ပြုခြင်း၊ ခိုးယူခြင်း၊ လူသတ်ခြင်း၊ အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်မှုကိုကျူးလွန်ခြင်း၊ လောဘလွန်ကျူးခြင်း၊ ဆိုးညစ်ခြင်း၊ စဉ်းလဲခြင်း၊ ကာမဂုဏ်လိုက်စားခြင်း၊ မနာလိုခြင်း၊ စော်ကားပြောဆိုခြင်း၊ မာနထောင်လွှားခြင်းနှင့် မိုက်မဲခြင်းတို့သည် လူ၏အတွင်း သူ၏စိတ်နှလုံးထဲမှ ထွက်လာကြ၏။ ဤဆိုးညစ်သောအရာအားလုံးတို့သည် အတွင်းမှထွက်လာ၍ လူကိုညစ်ညူးစေ၏ဟု မိန့်တော်မူ၏” (ရှင်မာကုခရစ်ဝင် 7:21-22)။
ထိုအရာများသည် ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် ရှိနေပြီး အစဉ်မပြတ် ထွက်ပေါ်လာသောကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် မလုပ်ချင်သောအရာများကို လုပ်မိပြီး လုပ်ချင်သောအရာများကို မလုပ်မိကြပါ။ ကျွန်ုပ်တို့သည် စိတ်နှလုံးထဲတွင် ထိုသို့သော ဆိုးညစ်သောအရာများကို အကြိမ်ကြိမ်ထပ်ခါထပ်ခါ ပြုလုပ်နေကြပါသည်။ မာရ်နတ်၏ လုပ်ဆောင်ရမည့်အရာမှာ ကျွန်ုပ်တို့အား အပြစ်ကျူးလွန်စေရန် သေးငယ်သောတွန်းအားတစ်ခုသာ ပေးရန်ဖြစ်သည်။
လူသားအားလုံး၏ စိတ်နှလုံးထဲရှိ အပြစ်
| ကျွန်ုပ်တို့သည် မောရှေ၏ ပညတ်တရားအတိုင်း နေထိုင်နိုင်ပါသလား။ |
| မဟုတ်ဘူး |
ရှင်မာကုခရစ်ဝင် အခန်းကြီး 7 တွင် “လူ၏ပြင်ပမှ လူ့အထဲသို့ဝင်၍ လူကိုညစ်ညူးစေနိုင်သောအရာ တစ်စုံတစ်ခုမျှမရှိ။ လူ့အတွင်းမှထွက်လာသောအရာများကသာ လူကိုညစ်ညူးစေကြ၏။”
သခင်ယေရှုက ကျွန်ုပ်တို့အား အကြောင်းမူကား မကောင်းသောတွေးတောကြံစည်မှုများ၊ တရားနှင့်မညီမေထုန်ပြုခြင်း၊ ခိုးယူခြင်း၊ လူသတ်ခြင်း၊ အိမ်ထောင် ရေးဖောက်ပြန်မှုကိုကျူးလွန်ခြင်း၊ လောဘလွန်ကျူးခြင်း၊ ဆိုးညစ်ခြင်း၊ စဉ်းလဲခြင်း၊ ကာမဂုဏ်လိုက်စားခြင်း၊ မနာလိုခြင်း၊ စော်ကားပြောဆိုခြင်း၊ မာနထောင်လွှားခြင်းနှင့် မိုက်မဲခြင်းတို့သည် လူ့အတွင်းမှထွက်လာသည်ဟု မိန့် တော်မူခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်တို့အားလုံး၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် လူသတ်ခြင်း ရှိပါသည်။
လူသတ်မှုမကျူးလွန်သူ တစ်ယောက်မျှ မရှိပါ။ မိခင်များသည် သူတို့၏ကလေးများအား “မလုပ်နဲ့။ ဒါမလုပ်နဲ့။ မလုပ်နဲ့လို့ ပြောထားတယ်မဟုတ်လား၊ မလုပ်နဲ့လို့ ပြောထားတယ်မဟုတ်လား။” ထို့နောက် “ဒီကိုလာခဲ့။ မလုပ်နဲ့လို့ ပြောထားတာ၊ မင်းကို သတ်ပစ်မယ်။” ဒါဟာ လူသတ်မှုပဲဖြစ်ပါတယ်။ အတွေးမရှိသော စကားသည် သင့်ကလေးကို သေစေနိုင်သည်။
သို့သော် ကျွန်ုပ်တို့သည် သူတို့အပေါ် အမျက်ဒေါသအားလုံးကို သွန်းလောင်းပါက ကလေးများသည် သေဆုံးသွားကြလိမ့်မည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် သူတို့ကို ဘုရားသခင့်ရှေ့မှောက်တွင် သတ်ဖြတ်ခဲ့ကြပြီဖြစ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကြောက်လန့်သွားကြသည်။ “အို! ငါ ဘာကြောင့် ဒီလိုလုပ်မိတာလဲ။” ကျွန်ုပ်တို့သည် ကလေးများကို ရိုက်နှက်ပြီးနောက် ဒဏ်ရာများကို ကြည့်ရင်း ကျွန်ုပ်တို့သည် ရူးသွပ်သောအရာကို ပြုမိခဲ့ကြောင်း တွေးမိကြသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် လူသတ်မှုရှိနေသောကြောင့် ထိုကဲ့သို့ ပြုမူကြခြင်းဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့် ‘ကိုယ်မပြုလိုသောအရာကို ငါပြုနေသည်’ ဆိုသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဆိုးညစ်သောကြောင့် ဆိုးညစ်သောအရာကို ပြုလုပ်ကြသည်ဟု ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် စာတန်သည် ကျွန်ုပ်တို့အား အပြစ်သို့ သွေးဆောင်ရန် အလွန်လွယ်ကူပါသည်။
ရွေးနှုတ်ခြင်း မခံရသေးသော သူတစ်ဦးသည် ကိုရီးယား၏ ထင်ရှားသော ဘုန်းတော်ကြီး ဆောင်ချောလ်ကဲ့သို့ နှစ်ပေါင်း 10 ကြာ တဲငယ်တစ်လုံးထဲတွင် ထိုင်နေပြီး နံရံကို စိုက်ကြည့်ကာ တရားထိုင်သည်ဟု ယူဆကြည့်ကြပါစို့။ နံရံနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ရတာ အဆင်ပြေပေမယ့် တစ်ယောက်ယောက်က အစားအသောက်ယူလာပြီး အရှုပ်အထွေးတွေကို ရှင်းပစ်ရမယ်။
ထို့ကြောင့် သူသည် တစ်စုံတစ်ယောက်နှင့် ထိတွေ့ဆက်ဆံရမည်ဖြစ်သည်။ ယောက်ျားဖြစ်ပါက ပြဿနာမရှိနိုင်သော်လည်း၊ အလှပဆုံးသော အမျိုးသမီးတစ်ဦးဖြစ်သည်ဟု ယူဆကြည့်ကြပါစို့။ အကယ်၍ သူသည် မတော်တဆ သူမကို မြင်တွေ့ခဲ့ပါက၊ သူ ယခင်က ထိုင်နေခဲ့သမျှသည် အချည်းနှီးဖြစ်သွားပါလိမ့်မည်။ သူသည် ဤသို့ တွေးမိပါသည်။ သူက “ငါ့က မတရားသော မေထုံ မပြုရပေ၊ ငါနှလုံးသားထဲမှ ဒီအရာကို ရှိသော်လည်း ဒီအရာ ကို ငါပယ်လိုက်ပြီ။ ငါက ဒီအရာကို နင်ထုတ်ရမည်။ မဟုတ်ပါ။ ငါ့စိတ်ထဲမှ ထွက်သွားပါ”ဟု တွေးနိုင်သည်။
သို့သော် သူ၏ဆုံးဖြတ် ချက်မှာ သူသည် သူမကို မြင်တွေ့သည်နှင့် အခိုးအငွေ့များ တ ထောင်းထောင်းထလာခဲ့သည်။ မိန်းမသည် ထွက်ခွါသွားပြီးနောက် သူသည် မိမိနှလုံးသားသို့ ကြည့်သည်။ နှစ်ပေါင်း 10 ကြာ ကြိုးစားအားထုတ်မှုများ အားလုံးသည် အရာမထင် ဖြစ်သွားခဲ့ပါသည်။
စာတန်သည် လူ၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို လုယူရန် အလွန်လွယ်ကူပါသည်။ စာတန်လုပ်ရမည့်အရာမှာ သူတို့ကို အနည်းငယ်သာ တွန်းထုတ်ရန်ဖြစ်သည်။ လူသည် ရွေးနှုတ်ခြင်းမခံရဘဲ ရုန်းကန်နေရလျှင် ဆက်တိုက် အပြစ်ထဲသို့ ကျရောက်သွားပါလိမ့်မည်။ ထိုသူသည် တနင်္ဂနွေနေ့တိုင်း ဆယ်ဖို့တစ်ဖို့ကို သစ္စာရှိစွာ ပေးလှူပြီး၊ ရက်ပေါင်း 40 အစာရှောင်ခြင်းပြုကာ၊ ရက် 100 အာရုဏ်ဆွမ်းကပ်ဆုတောင်းပဉ္စင်းကို ပြုလုပ်သော်လည်း... စာတန်သည် ဘဝ၏ကောင်းသောအရာများဖြင့် သူတို့ကို သွေးဆောင်ပါသည်။
“ကုမ္ပဏီမှာ အရေးကြီးတဲ့ရာထူးတစ်ခု ပေးချင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သင်က ခရစ်ယာန်ဖြစ်နေတော့ တနင်္ဂနွေနေ့မှာ အလုပ်လုပ်လို့မရဘူးမဟုတ်လား။ တကယ်ကောင်းတဲ့ နေရာပါ။ တနင်္ဂနွေနေ့မှာ သုံးကြိမ်လောက် အလုပ်လုပ်ပြီး တစ်လကို တစ်ခါလောက်ပဲ ဘုရားကျောင်းသွားရင် ရပါတယ်။ ဒီလိုဆိုရင် သင်ဟာ ဂုဏ်သိက္ခာကြီးမြင့်ပြီး လစာလည်း အများကြီးရမှာပါ။ ဘယ်လိုလဲ။” ဒီလောက်ဆိုရင် လူ 100 ထဲက 100 ယောက်လုံး လာဘ်ထိုးခံရမှာပါ။
တစ်ချို့လူတွေက ဒါက အလုပ်မဖြစ်ရင် အမျိုးသမီးတွေအပေါ် အားနည်းတယ်လို့ ပြောကြတယ်။ စာတန်က အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ကို ရှေ့တင်လိုက်ရင် သူဟာ အချစ်ထဲ ကျရောက်သွားပြီး တစ်ခဏချင်းမှာပဲ ဘုရားသခင်ကို မေ့လျော့သွားပါလိမ့်မယ်။ ဒါဟာ လူတွေရဲ့ ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ချွတ်ယူသွားတဲ့ နည်းလမ်းပဲ ဖြစ်ပါတယ်။
ကျွန်ုပ်တို့သည် မောရှေ၏ ပညတ်တရားအားဖြင့် အသက်ရှင် ရန်ကြိုးစား လျှင် ကျွန်ုပ်တို့၏နောက်ဆုံးပန်းတိုင်အားလုံးမှာ အပြစ် ၏ဒဏ်ရာ များ၊ နာကျင်မှုနှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာ ဆင်းရဲနွမ်းပါးမှုဖြစ်၍ ကျွန်ုပ်တို့ သည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းအားလုံးကို ဆုံးရှုံးသွားသည်။ “လူတစ်ဦးသည် ဂျေရုဆလင်မြို့မှ ဂျေရိခေါမြို့သို့ဆင်းလာစဉ် ဓားပြများနှင့်ကြုံတွေ့ရ၏။ ဓားပြတို့သည် သူ၏အဝတ်များကိုချွတ်ယူပြီး ရိုက်နှက်ကာ သူ့ကိုသေလုမြောပါးအခြေအနေ၌ထားခဲ့၍ ထွက်သွားကြ၏။”
ဤသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့သည် သန့်ရှင်းတော်မူသော ထာဝရဘုရား၏ အလိုတော်အတိုင်း နေထိုင်ရန်နှင့် ယေရုရှလင်မြို့တွင် နေထိုင်ရန် ကြိုးစားသော်လည်း ကျွန်ုပ်တို့၏ အားနည်းချက်များကြောင့် အကြိမ်ကြိမ်လဲကျပြီး ပျက်စီးသွားကြောင်းကို ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။
ထို့နောက် ထာဝရဘုရား၏ရှေ့မှောက်တွင် နောင်တရ၍ ဆုတောင်းပါသည်။ “သခင်၊ အကျွန်ုပ်သည် အပြစ်ကျူးလွန်မိပါပြီ။ ခွင့်လွှတ်တော်မူပါ။ နောက်တစ်ဖန် ထပ်မံမပြုလုပ်ပါ။ ဤအကြိမ်သည် အမှန်တကယ် နောက်ဆုံးအကြိမ်ဖြစ်မည်ဟု ကတိပြုပါသည်။ ဤတစ်ကြိမ်တည်းသာ ခွင့်လွှတ်ပေးတော်မူပါရန် အထူးတောင်းပန်အပ်ပါသည်။”
သို့သော် ထိုအရာသည် ဘယ်သောအခါမျှ မတည်မြဲပါ။ လူသည် အပြစ်မကျူးလွန်ဘဲ ဤလောကတွင် နေထိုင်၍မရနိုင်ပါ။ အကြိမ်အနည်းငယ် ရှောင်ကြဉ်နိုင်ကောင်း ရှောင်ကြဉ်နိုင်မည်ဖြစ်သော်လည်း နောက်တစ်ဖန် အပြစ်မကျူးလွန်ဘဲနေရန်မှာ မဖြစ်နိုင်ပါ။ ထို့ကြောင့် တစ်ဖန်ပြန်၍ အပြစ်ကျူးလွန်မိပြန်ပါသည်။ “သခင်၊ အကျွန်ုပ်အား ခွင့်လွှတ်တော်မူပါ။” ဤကဲ့သို့သောအရာများ ဆက်လက်ဖြစ်ပွားနေပါက သူတို့သည် အသင်းတော် (ဘာသာတရား) နှင့် ကင်းကွာသွားကြပါလိမ့်မည်။ သူတို့သည် အပြစ်ကြောင့် ဘုရားသခင်နှင့် ကွာဝေးသွားပြီး နောက်ဆုံးတွင် ငရဲသို့ ရောက်ရှိသွားကြလိမ့်မည်။
ယေရိခေါသို့ ခရီးသွားခြင်းဆိုသည်မှာ လောကီဆန်သော ကမ္ဘာထဲသို့ နစ်မြုပ်သွားပြီး လောကနှင့် ပိုမိုနီးကပ်လာကာ ယေရုရှလင်နှင့် ဝေးကွာသွားခြင်းကို ဆိုလိုပါသည်။ အစပိုင်းတွင် ယေရုရှလင်သည် ပိုမိုနီးကပ်နေဆဲဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် အပြစ်ကျူးလွန်ခြင်းနှင့် နောင်တရခြင်းတို့ ထပ်ခါထပ်ခါ ဖြစ်ပေါ်လာသည်နှင့်အမျှ ကျွန်ုပ်တို့သည် လောကထဲသို့ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း နစ်မြုပ်သွားပြီး ယေရိခေါလမ်းပေါ်တွင် ရပ်နေသော မိမိကိုယ်ကို တွေ့ရှိလာရပါသည်။
| မည်သူသည် ကယ်တင်ခြင်းခံရနိုင်သနည်း။ |
| မိမိကိုယ်ပိုင်ကြိုးပမ်းမှုများကို စွန့်လွှတ်သောသူ |
ယေရိခေါသို့သွားသောလမ်းတွင် သူသည် မည်သူ့ကို တွေ့ဆုံခဲ့သနည်း။ သူသည် ဓားပြများနှင့် တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ မောရှေ၏ ပညတ်တော်အတိုင်း မနေထိုင်သောသူသည် ယုတ်ညံ့သောခွေးဖြစ်လာသည်။ သူသည် အရက်သောက်ပြီး မည်သည့်နေရာတွင်မဆို အိပ်ပျော်သွားကာ မည်သည့်နေရာတွင်မဆို ဆီးသွားသည်။ ဤခွေးသည် နောက်တစ်နေ့တွင် နိုးထလာပြီး အရက်ကို ထပ်မံသောက်သုံးသည်။ ယုတ်ညံ့သောခွေးသည် မိမိ၏မစင်ကို စားသည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် ခွေးဖြစ်သည်။ သူသည် အရက်မသောက်သင့်ကြောင်း သိရှိထားသည်။ သူသည် နောက်တစ်နေ့နံနက်တွင် အောင့်အည်းခံ၍ နောင်တရသော်လည်း တစ်ဖန်ပြန်၍ အရက်သောက်ပြန်သည်။
ယေရိခေါမြို့သို့သွားရာလမ်း၌ သူခိုးနှင့်တွေ့သောသူနှင့်တူ၏။ သူသည် ဒဏ်ရာရရှိပြီး သေလုမတတ် အခြေအနေဖြင့် စွန့်ပစ်ခြင်းခံထားရသည်။ သူ၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် အပြစ်သာလျှင် ရှိနေပါသည်။ ဤအရာသည် လူသားတစ်ဉီး၏ဖြစ်ခြင်း ဖြစ်သည်။
လူတို့သည် ယေရုရှလင်မြို့တွင် ယေရှုကို ယုံကြည်၍ မောရှေ၏ ပညတ်တရားအတိုင်း နေထိုင်ကြသော်လည်း သူတို့၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် အပြစ်သာလျှင် ကျန်ရှိနေပါသည်။ သူတို့၏ဘာသာရေးဘဝတွင် ပြသနိုင်သည်မှာ အပြစ်၏ဒဏ်ရာသာ ဖြစ်ပါသည်။ စိတ်နှလုံးထဲတွင် အပြစ်ရှိသောသူများသည် ငရဲသို့ ပစ်ချခြင်းခံရပါသည်။ သူတို့သည် ထိုအရာကို သိရှိသော်လည်း မည်သို့ပြုလုပ်ရမည်ကို မသိကြပါ။ သင်တို့နှင့် ကျွန်ုပ်တို့တွင်လည်း ထိုကဲ့သို့သော အတွေ့အကြုံများ ရှိခဲ့ဖူးပါသလား။ ဟုတ်ပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့အားလုံး တူညီခဲ့ကြပါသည်။
ထာဝရဘုရား၏ပညတ်တော်ကို မှားယွင်းစွာ နားလည်ထားသော ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်သည် တစ်သက်တာလုံး ကြိုးစားအားထုတ်ပြီးနောက် ဒဏ်ရာရရှိကာ ငရဲသို့ ရောက်ရှိသွားပါသည်။ ထိုသူသည် ကျွန်ုပ်တို့ပင်ဖြစ်သည်၊ သင်တို့နှင့် ကျွန်ုပ်ပင် ဖြစ်ပါသည်။
သခင်ယေရှုတစ်ပါးတည်းသာ ကျွန်ုပ်တို့ကို ကယ်တင်တော်မူ နိုင်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ဉာဏ်ရည်ထက်မြက်သူများ စွာရှိကြ၍ သူတို့သိသောအရာများကို ဝါးကြွားတတ်ကြသည်။ သူတို့အားလုံးသည် ထာဝရဘုရား၏ပညတ်တော်အတိုင်း နေထိုင်သကဲ့သို့ ဟန်ဆောင်နေကြပါသည်။ သူတို့သည် မိမိကိုယ်ကို ရိုးသားမှုမရှိကြပါ။ မည်သည့်အရာက မှန်သည် မှားသည်ကို ရိုးသားစွာ မပြောဆိုနိုင်ဘဲ အမြဲတမ်း သစ္စာရှိသကဲ့သို့ ပြသရန် အပြင်ပန်းသွင်ပြင်ကိုသာ ပြုပြင်နေရန် အလျင်စလို ဖြစ်နေကြပါသည်။
ထိုသူတို့အထဲတွင် ယေရိခေါသို့သွားသောလမ်းပေါ်ရှိ အပြစ်သားများလည်း ပါဝင်သလို၊ ဓားပြတို့နှင့် တွေ့ဆုံခဲ့သူများလည်း ပါဝင်ပြီး၊ သေဆုံးသွားပြီးသူများလည်း ပါဝင်ပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဘုရားသခင့်ရှေ့မှောက်တွင် မိမိတို့ မည်မျှအားနည်းသော သတ္တဝါများဖြစ်ကြောင်းကို သိရှိရန် လိုအပ်ပါသည်။
ကျွန်ုပ်တို့သည် ဘုရားသခင့်ရှေ့တော်၌ ဝန်ခံသင့်သည်မှာ “အိုသခင်၊ ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်ကို ကယ်တင်တော်မမူလျှင် ကျွန်ုပ်သည် ငရဲသို့ သွားရပါမည်။ ကျွန်ုပ်ကို ကယ်တင်တော်မူပါ။ ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်အား စစ်မှန်သော ဧဝံဂေလိတရားကို ကြားနာခွင့်ပေးတော်မူလျှင် မိုးသီးကျသည်ဖြစ်စေ၊ မုန်တိုင်းတိုက်သည်ဖြစ်စေ၊ ကိုယ်တော်အလိုရှိရာသို့ ကျွန်ုပ်လိုက်ပါမည်။ ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်ကို စွန့်ပစ်တော်မူလျှင် ကျွန်ုပ်သည် ငရဲသို့ သွားရပါမည်။ ကျွန်ုပ်ကို ကယ်တင်တော်မူပါရန် တောင်းပန်ပါ၏။”
ငရဲသို့ သွားရမည်ကို သိရှိသောသူ၊ မိမိ၏ကြိုးပမ်းအားထုတ်မှုများကို စွန့်လွှတ်၍ သခင်ဘုရားကို ဆွဲကိုင်သောသူ၊ ဤကဲ့သို့သောသူသည် ကယ်တင်ခြင်းခံရနိုင်သောသူ ဖြစ်ပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မိမိကိုယ်ကို ဘယ်သောအခါမျှ ကယ်တင်နိုင်မည် မဟုတ်ပါ။
ကျွန်ုပ်တို့သည် ဓားပြများလက်ထဲ ကျရောက်ခဲ့သောသူနှင့် တူကြောင်းကို သိရှိရန် လိုအပ်ပါသည်။
ဤဒေသနာကို အီးဘွတ်ခ် ပုံစံဖြင့်လည်း ရရှိနိုင်ပါသည်။ အောက်ပါစာအုပ်အဖုံးကို နှိပ်ပါ။
![သင်သည် ရေနှင့်သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် အမှန်တကယ် အသစ်တဖန်မွေးဖွားခြင်း ခံယူခဲ့ပါပြီလား [ပြန်လည်ပြင်ဆင်ထုတ်ဝေခြင်း]](../../upload/book/Burmese1D.jpg)
Copyright © 2021 by The New Life Mission