Search

Sermões

Temat 10: Księga Objawienia

[ROZDZIAŁ 19-1] Królestwo, Którym Będzie Rządził Wszechmocny (Księga Objawienia 19:1-21)

Królestwo, Którym Będzie Rządził Wszechmocny

(Księga Objawienia 19:1-21)
„Potem usłyszałem donośny głos wielkiego tłumu ludzi w niebie, który mówił: Alleluja! Zbawienie i chwała, i cześć, i moc Panu, naszemu Bogu. Bo Jego wyroki są prawdziwe i sprawiedliwe, gdyż osądził wielką nierządnicę, która skaziła ziemię swoim nierządem, i pomścił krew Swoich sług z jej ręki. I powtórnie powiedzieli: Alleluja! A jej dym wznosi się na wieki wieków. I upadło dwudziestu czterech starszych i cztery stworzenia, i oddali pokłon Bogu zasiadającemu na tronie, mówiąc: Amen! Alleluja! A od tronu rozległ się głos, który mówił: Chwalcie naszego Boga wszyscy Jego słudzy i ci, którzy się go boicie, i mali, i wielcy. I usłyszałem jakby głos wielkiego tłumu i jakby głos wielu wód, i jakby głos potężnych gromów mówiących: Alleluja, bo objął królestwo Pan Bóg Wszechmogący. Cieszmy się i radujmy, i oddajmy Mu chwałę, bo nadeszło wesele Baranka, a Jego małżonka się przygotowała. I dano jej ubrać się w bisior czysty i lśniący, bo bisior to sprawiedliwość świętych. I powiedział mi: Napisz: Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę weselną Baranka. I powiedział mi: To są prawdziwe słowa Boga. I upadłem mu do nóg, aby oddać mu pokłon, lecz powiedział mi: Nie rób tego, bo jestem sługą razem z tobą i twoimi braćmi, którzy mają świadectwo Jezusa. Bogu oddaj pokłon, bowiem świadectwem Jezusa jest duch proroctwa. Potem zobaczyłem niebo otwarte, a oto koń biały, a Ten, który na nim siedział, nazywa się Wiernym i Prawdziwym i w sprawiedliwości sądzi i walczy. Jego oczy były jak płomień ognia, a na Jego głowie było wiele koron. I miał wypisane imię, którego nikt nie zna, tylko On sam. Ubrany był w szatę zmoczoną we krwi, a Jego imię brzmi: Słowo Boże. A wojska w niebie podążały za nim na białych koniach, ubrane w bisior biały i czysty. A z Jego ust wychodził ostry miecz, aby nim pobił narody. On bowiem będzie rządził nimi laską żelazną i On wyciska w tłoczni wino zapalczywości i gniewu Boga Wszechmogącego. A na szacie i na biodrze ma wypisane imię: Król królów i Pan panów. I zobaczyłem jednego anioła stojącego w słońcu. I zawołał donośnym głosem do wszystkich ptaków latających środkiem nieba: Chodźcie, zgromadźcie się na ucztę wielkiego Boga; Aby jeść ciała królów, ciała wodzów i ciała mocarzy, ciała koni i ich jeźdźców, i ciała wszystkich: wolnych i niewolników, małych i wielkich. I zobaczyłem bestię i królów ziemi, i ich wojska zgromadzone, by stoczyć bitwę z tym, który siedzi na koniu, i z Jego wojskiem. I schwytana została bestia, a z nią fałszywy prorok, który czynił przed nią cuda, jakimi zwiódł tych, którzy przyjęli znamię bestii i oddawali pokłon jej wizerunkowi. Oboje zostali żywcem wrzuceni do jeziora ognia, płonącego siarką. Pozostali zaś zostali zabici mieczem wychodzącym z ust Tego, który siedział na koniu. I wszystkie ptaki najadły się ich ciałami”.
 


Wyjaśnienie


Werset 1: „Potem usłyszałem donośny głos wielkiego tłumu ludzi w niebie, który mówił: Alleluja! Zbawienie i chwała, i cześć, i moc Panu, naszemu Bogu”.
Fragment opisuje świętych wysławiających Pana Boga, gdy zbliża się dzień ich ślubu z Barankiem. Nasz Pan Bóg dał świętym zbawienie i chwałę, aby mieli dobry powód, aby Go wielbić. Dlatego pochwyceni w powietrzu święci nadal chwalą Pana Boga, gdyż tak wielka jest Jego łaska, za to że wybawił ich od wszystkich grzechów i nieuniknionych potępień. 
Słowo „alleluja” lub „halleluja” jest złożonym słowem łączącym hebrajskie słowa „hillel” oznaczające wychwalać i „Yah”, co oznacza „Jehowa”, a zatem jego znaczenie to „wychwalajcie Jehowę”. W szczególności Psalmy 113-118 Starego Testamentu nazywane są „Hallelem Egipskim”, a Psalmy 146-150 nazywane są jako „Psalmy Hallel”.   
Te „Psalmy Hallel” to pieśni, które towarzyszyły radościom i smutkom narodu żydowskiego, dodając im siły w chwilach smutku i udręki, i były śpiewane jako pieśni radości w czasach zbawienia i zwycięstwa. Pieśni te śpiewano również wtedy, gdy chwałę „alleluja” śpiewano tylko Bogu. Powodem jest to, że sąd Pana nad wielkimi plagami wydanymi na ten świat jest prawdziwy i sprawiedliwy, a zbawienie, moc i chwała należą tylko do Boga.

Werset 2: „Bo Jego wyroki są prawdziwe i sprawiedliwe, gdyż osądził wielką nierządnicę, która skaziła ziemię swoim nierządem, i pomścił krew swoich sług z jej ręki”. 
To, że Pan Bóg pomści świętych, wylewając plagi siedmiu czasz na wszystkich wyznawców religii na ziemi i wszystkich niewierzących, jest prawdziwym i sprawiedliwym sądem Bożym. Ponieważ wyznawcy religii tego świata zamordowali bezgrzesznych i sprawiedliwych sługów Bożych, w zamian za to, zasługują na potępienie na wieczną śmierć przez Boga.
Czy słudzy Boży kiedykolwiek zrobili na tej ziemi coś, czym zasłużyli na śmierć ze strony światowych wyznawców religii? Oczywiście, że nie! Jednak wszyscy wyznawcy religii świata zjednoczyli się w swoim planie zamordowania dzieci Pana Boga. W związku z tym wylanie przez Boga plag siedmiu czasz na tych morderców jest sprawiedliwe, co również świadczy o sprawiedliwości Bożej. 

Werset 3: „I powtórnie powiedzieli: Alleluja! A jej dym wznosi się na wieki wieków”.
Święci wielbią Pana Boga w powietrzu, ponieważ zbliża się dzień ich wesela z Jezusem, który stał się Barankiem.
„A jej dym wznosi się na wieki wieków”. Odnosi się to do dymu wydobywającego się z tego świata, zniszczonego i spalonego przez wielkie plagi siedmiu czasz wylanych przez Boga. Pokazuje to nam, że ten świat nigdy nie podniesie się z ruin, ponieważ jego zniszczenie będzie śmiertelne i wieczne.

Werset 4: „I upadło dwudziestu czterech starszych i cztery stworzenia, i oddali pokłon Bogu zasiadającemu na tronie, mówiąc: Amen! Alleluja!”.
Fakt, że zbliżał się dzień wesela świętych z Panem Jezusem, jest tak chwalebnym wydarzeniem, że 24 starszych i cztery stworzenia w niebie czczą i chwalą Pana Boga siedzącego na Jego tronie. Dlatego wszyscy słudzy Boży wychwalają Pana Boga w powietrzu.

Werset 5: „A od tronu rozległ się głos, który mówił: Chwalcie naszego Boga wszyscy Jego słudzy i ci, którzy się Go boicie, i mali, i wielcy”.
Ponieważ dzień wesela Baranka ze świętymi jest tak niewyobrażalnie wielką radością dla wszystkich Jego sługów i świętych, którzy zostali zbawieni przez wiarę w Pana Boga, głos z tronu nakazuje im wszystkim chwalić Boga. Nadszedł czas, aby słudzy Boży i wszyscy Jego święci radowali się i chwalili Pana.

Werset 6: „I usłyszałem jakby głos wielkiego tłumu i jakby głos wielu wód, i jakby głos potężnych gromów mówiących: Alleluja, bo objął królestwo Pan Bóg Wszechmogący”.
Ten werset mówi nam, że w miarę zbliżania się czasu panowania Pana Boga, teraz jest czas, aby Jego święci i słudzy otrzymali wieczny pokój, radość i błogosławieństwa, które płyną jak rzeka. Dlatego wielbią Pana Boga. Święci wychwalają naszego Boga w powietrzu, nawet gdy wielkie plagi trwają na tej ziemi, ponieważ nadszedł czas, aby rządził nimi Pan Bóg—to znaczy, że teraz jest czas, aby Bóg uwielbił wszystkich Swoich świętych. Odgłos wychwalania świętych w tym czasie jest jak dźwięk gromów i wielu wód. W ten sposób uczta weselna Królestwa Pana zaczyna się od wspaniałego wychwalania świętych.
 
Werset 7: „Cieszmy się i radujmy, i oddajmy Mu chwałę, bo nadeszło wesele Baranka, a Jego małżonka się przygotowała”.
Teraz, gdy plagi siedmiu czasz przyniesionych przez Boga dobiegły końca, ten werset mówi nam, że nadszedł czas, aby wszyscy święci byli szczęśliwi i radowali się. Święci cieszą się i radują tutaj, ponieważ nadszedł dla nich dzień poślubienia naszego Pana i życia w Jego Królestwie. Aby żyć ze świętymi, nasz Pan Bóg przygotował Swoje Nowe Niebo i Ziemię, święte miasto i jego ogrody oraz całą chwałę i bogactwo, i tylko na nich czeka. Od tego czasu święci mają królować z Panem na wieki.

Werset 8: „I dano jej ubrać się w bisior czysty i lśniący, bo bisior to sprawiedliwość świętych”.
Pan dał świętym nowe szaty, wykonane z bisioru. Każdy, kto żyje służąc Panu Bogu, jest ubrany w te szaty. Innymi słowy, Bóg ubiera świętych w szaty Nieba. Te niebiańskie szaty ze skręconego bisioru nie są mokre od potu. To mówi nam, że fakt, że zostaliśmy oblubienicami Baranka, nie wynika z naszych ludzkich wysiłków i starań jakie podjęliśmy, ale z powodu naszej wiary w ewangelię wody i Ducha, daną przez Pana Boga.
W odróżnieniu od karmazynowej i purpurowej szaty noszonej przez Antychrysta, ten delikatny bisior jest drogocennym płótnem używanym do wyrobu szat dla kapłanów i królów. Skręcony bisior, wolny od potu, pokazuje nam, że ci, którzy są obleczeni w łaskę Bożą i Jego sprawiedliwość, stali się teraz Jego ludem.
Wyrażenie „bo bisior to sprawiedliwość świętych” oznacza, że ci, którzy stali się świętymi dzięki łasce zbawienia udzielonej przez Pana Boga, oddali chwałę Bogu swoją śmiercią męczeńską zadaną przez Antychrysta i jego naśladowców w obronie swojej wiary. Innymi słowy, „sprawiedliwość świętych” nie odnosi się do sprawiedliwości Prawa, ale do męczeństwa świętych w obronie ich cennej wiary. Podobnie wszystkie oblubienice Jezusa Chrystusa czasów ostatecznych będą męczennikami, które broniąc czystości swojej wiary w Pana, stanęły i walczyły przeciwko Antychrystowi i jego naśladowcom. 
Aby przygotować się na wiarę śmierci męczeńskiej, wszyscy święci muszą być karmieni przez pierwsze trzy i pół roku Wielkiego Ucisku, bo kiedy te trzy i pół roku miną, rzeczywiście zostaną umęczeni.

Werset 9: „I powiedział mi: Napisz: Błogosławieni, którzy są wezwani na ucztę weselną Baranka. I powiedział mi: To są prawdziwe słowa Boga”.
Kiedy plagi Boże skończą się na tym świecie, Pan Bóg zaprosi wszystkich świętych na ucztę weselną Baranka (Królestwo zbudowane i rządzone przez Pana) i pozwoli im żyć w Królestwie Chrystusowym. Ci, którzy są zaproszeni na ucztę weselną Baranka, są błogosławieni. Nasz Bóg powiedział nam, że nie omieszka wypełnić tego Słowa obietnicy. W końcu nadejdzie dzień, w którym święci poślubią Pana. Nasz Pan powróci na tę ziemię, aby zabrać ze Sobą Swoje oblubienice, które zostały oczyszczone ze wszystkich swoich grzechów poprzez wiarę w ewangelię wody i Ducha. I Pan będzie żył ze Swoimi oblubienicami na wieki wieków w Swoim Królestwie.   
Zjednoczenie świętych z Panem zostanie zrealizowane, gdy zostaną pochwyceni przez Chrystusa i w tym momencie otrzymają nieskończoną chwałę i nagrody w Tysiącletnim Królestwie. Alleluja! Chwalę i dziękuję Panu Bogu, który uczynił nas Swoim ludem.

Werset 10: „I upadłem mu do nóg, aby oddać mu pokłon, lecz powiedział mi: Nie rób tego, bo jestem sługą razem z tobą i twoimi braćmi, którzy mają świadectwo Jezusa. Bogu oddaj pokłon, bowiem świadectwem Jezusa jest duch proroctwa”.
Święci muszą oddać całą tę chwałę tylko Panu Bogu. Tym, który ma przyjmować wszelką cześć i pochwałę od świętych, jest wyłącznie nasz Trójjedyny Bóg.
Wyrażenie „bowiem świadectwem Jezusa jest duch proroctwa”, oznacza, że świadectwo i proroctwa Jezusa przychodzą poprzez Ducha Świętego.

Werset 11: „Potem zobaczyłem niebo otwarte, a oto koń biały, a Ten, który na nim siedział, nazywa się Wiernym i Prawdziwym i w sprawiedliwości sądzi i walczy”.
Kiedy nadejdą czasy ostateczne, nasz Pan Bóg, jadąc na białym koniu, będzie walczył z Szatanem Swoją sprawiedliwością i zwiąże go, wrzucając go do studni otchłani i jeziora ognia.
Tutaj imię Jezusa Chrystusa to „Wierny” i „Prawdziwy”. Słowo „Wierny”, oznacza, że Chrystus jest godny zaufania, wyraża Jego prawdomówność i lojalność, podczas gdy słowo „Prawda”, oznacza, że nie ma w Nim fałszu, mówi nam, że Chrystus pokona Antychrysta sprawiedliwym sądem Bożym.
 
Werset 12: „Jego oczy były jak płomień ognia, a na Jego głowie było wiele koron. I miał wypisane imię, którego nikt nie zna, tylko On sam”.
To, że oczy Pana są „jak płomień ognia”, mówi nam, że ma On władzę, aby sądzić wszystkich. Z drugiej strony, wyrażenie „na Jego głowie było wiele koron”, oznacza, że nasz Pan zawsze triumfuje w Swojej walce z Szatanem, ponieważ jest On wszechwiedzącym i wszechmocnym Bogiem.

Werset 13: „Ubrany był w szatę zmoczoną we krwi, a Jego imię brzmi: Słowo Boże”.
Nasz Pan dokona zemsty na wrogach świętych, osądzając Swoim zaciekłym gniewem Swoich wrogów, którzy stanęli przeciwko Niemu. Tym Bogiem jest nikt inny jak sam Jezus Chrystus. Tak jak obiecał w Swoim Słowie, nasz Pan rzeczywiście przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka, przyjął chrzest od Jana, aby zgładzić wszystkie grzechy świata, zaniósł je na Krzyż i sprawił, że grzechy całej ludzkości zniknęły.
Zdanie „szata zmoczona we krwi”, nie odnosi się do tego, że ta krew to własna krew Chrystusa. Odnosi się do krwi wrogów, którą splamione są szaty Pana, gdy On sprowadza na nich Swój straszny sąd gniewu i depcze ich Swoimi stopami potęgi.
„Słowo Boże” odnosi się do postaci Jezusa. Ponieważ nasz Pan czyni wszystko Swoim potężnym Słowem, nazwany jest „Słowem Bożym”.
 
Werset 14-16: „A wojska w niebie podążały za Nim na białych koniach, ubrane w bisior biały i czysty. A z Jego ust wychodził ostry miecz, aby nim pobił narody. On bowiem będzie rządził nimi laską żelazną i On wyciska w tłoczni wino zapalczywości i gniewu Boga Wszechmogącego. A na szacie i na biodrze ma wypisane imię: Król królów i Pan panów”.
Armia Pana Boga odziana w Jego chwalebną łaskę, zawsze służy Jego dziełom.
Bóg będzie sądził ten świat Słowem wychodzącym z Jego ust. Nasz Pan zawsze obiecuje nam Swoimi ustami i zawsze wypełnia te obietnice Swoją mocą. Tym, który sądzi świat i niszczy Szatana, jest Jezus Chrystus, Król królów i Pan panów. 

Werset 17: „I zobaczyłem jednego anioła stojącego w słońcu. I zawołał donośnym głosem do wszystkich ptaków latających środkiem nieba: Chodźcie, zgromadźcie się na ucztę wielkiego Boga;”
Ten świat wraz z Szatanem i jego naśladowcami zostanie ostatecznie zniszczony przez Jezusa Chrystusa. Biblia opisuje zniszczenie tego świata jako wielką ucztę Boga.

Werset 18: „Aby jeść ciała królów, ciała wodzów i ciała mocarzy, ciała koni i ich jeźdźców, i ciała wszystkich: wolnych i niewolników, małych i wielkich”.
To Słowo mówi nam, że ponieważ cały świat i wszyscy na nim będą skazani na śmierć do czasu zakończenia wielkich plag Pana Boga, ptaki latające po niebie będą napełniać swoje brzuchy pożywiając się ich trupami. Będą robić to, ponieważ Bóg wyleje wielkie plagi siedmiu czasz na ten świat. Nasz Pan powiedział nam: „Bo gdzie jest padlina, tam się zgromadzą i orły” (Ewangelia Mateusza 24:28). W świecie czasów ostatecznych dla grzeszników będzie tylko zniszczenie, śmierć i kara piekielna. Ale święci otrzymają błogosławieństwo panowania w Królestwie Chrystusowym.

Werset 19: „I zobaczyłem bestię i królów ziemi, i ich wojska zgromadzone, by stoczyć bitwę z tym, który siedzi na koniu, i z jego wojskiem”.
Do samego końca Antychryst, sługa Szatana, i jego zwolennicy będą się opierać Sługom Boga i świętym, a także starać się ich zwyciężyć. Lecz Chrystus jest Królem królów, dlatego schwyta Antychrysta i fałszywego proroka i wrzuci ich do jeziora ognia, i zabije wszystkich ich sługów mieczem Swego Słowa.

Werset 20: „I schwytana została bestia, a z nią fałszywy prorok, który czynił przed nią cuda, jakimi zwiódł tych, którzy przyjęli znamię bestii i oddawali pokłon jej wizerunkowi. Oboje zostali żywcem wrzuceni do jeziora ognia, płonącego siarką”.
„Bestia” odnosi się tutaj do Antychrysta. „Fałszywy prorok” to sługa Antychrysta, który dokonując cudów i znaków odwraca ludzi od wiary w Słowo prawdy. Nasz Pan Bóg zniszczy Szatana, Bestię (Antychrysta), fałszywego proroka i wyznawców Szatana, którzy oddawali cześć bożkowi Antychrysta i przeciwstawiali się Bogu, świętym i ewangelii wody i Ducha.
„Jezioro ognia płonące siarką” odnosi się do piekła. Piekło różni się od studni otchłani. Podczas gdy studnia otchłani jest miejscem, w którym tymczasowo są uwięzione siły Szatana, to „jezioro ognia” jest miejscem ich wiecznej kary. W szczególności ogień i siarka były zawsze używane w Biblii jako narzędzia kary i sądu Bożego.
Gdy ten świat zostanie zniszczony, nasz Pan powróci na tę ziemię ze świętymi, najpierw zniszczy Szatana i jego sługi, a potem otworzy Królestwo Chrystusa. Święci będą wtedy żyć i królować z Panem w Królestwie Chrystusowym przez następne tysiąc lat.

Werset 21: „Pozostali zaś zostali zabici mieczem wychodzącym z ust Tego, który siedział na koniu. I wszystkie ptaki najadły się ich ciałami”.  
Ten świat został stworzony przez Słowo, które wyszło z ust naszego Pana Boga; podobnie, wszyscy wrogowie Boga zostaną zniszczeni przez Słowo sądu wychodzące z Jego ust. Królestwo Chrystusa zostanie wówczas ustanowione na tej ziemi. Dlatego święci muszą pokładać nadzieję w Królestwie Chrystusa i oddawać chwałę Bogu, walcząc z Szatanem, Antychrystem i jego naśladowcami oraz przyjmując z wiarą swoje męczeństwo.