Search

Sermões

Temat 11: Przybytek

[11-3] Jahwe, Żywy Bóg (Księga Wyjścia 34:1-8)

Jahwe, Żywy Bóg
(Księga Wyjścia 34:1-8)
“I PAN powiedział do Mojżesza: Wyciosaj sobie dwie kamienne tablice, podobne do pierwszych, a napiszę na tych tablicach słowa, które były na pierwszych tablicach, które stłukłeś. A bądź gotów jutro rano i wstąp rankiem na górę Synaj; staniesz przede Mną na szczycie tej góry. Ale niech nikt nie wchodzi z tobą, niech nikt też nie będzie widziany na całej górze; również owce i woły niech się nie pasą naprzeciwko tej góry. Mojżesz wyciosał więc dwie kamienne tablice podobne do pierwszych, a gdy wstał rano, wstąpił na górę Synaj, jak PAN mu rozkazał, i wziął w ręce dwie kamienne tablice. I PAN zstąpił w obłoku, stanął tam z nim, i wypowiedział imię PANA. Wtedy przechodził PAN przed nim i wołał: PAN, PAN, Bóg miłosierny i litościwy, nieskory do gniewu, a bogaty w miłosierdzie i prawdę; Zachowujący miłosierdzie nad tysiącami, przebaczający nieprawość, przestępstwo i grzech, lecz nieusprawiedliwiający winnego, nawiedzający nieprawość ojców na synach i na synach ich synów do trzeciego i czwartego pokolenia. Mojżesz więc spiesznie pochylił się do ziemi i oddał pokłon.”
 
 
Powinniśmy Dowiedzieć się, Kim Naprawdę Jest Ten Bóg, w Którego Wierzymy
 
Zacznijmy od Księgi Wyjścia 3:13-16: “Mojżesz powiedział do Boga: Kiedy pójdę do synów Izraela i powiem im: Bóg waszych ojców posłał mnie do was, a oni zapytają mnie, jakie jest Jego imię, cóż im odpowiem? Wtedy Bóg odrzekł do Mojżesza: JESTEM, KTÓRY JESTEM. I dodał: Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was. I mówił jeszcze Bóg do Mojżesza: Tak powiesz synom Izraela: PAN, Bóg waszych ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba, posłał mnie do was. To jest Moje imię na wieki i takim ma pozostać w pamięci po wszystkie pokolenia. Idź, zgromadź starszych Izraela i mów do nich: Ukazał mi się PAN, Bóg waszych ojców, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, i powiedział: Nawiedziłem was i widziałem, co wam uczyniono w Egipcie.”
 
 

Kim jest Bóg Jahwe?

 
Imię Pana w języku hebrajskim to Jahweh lub Yhwh, tradycyjnie Jahwe, a Jahwe oznacza Tego, który istnieje przez Siebie. Innymi słowy, Bóg nie jest stworzeniem, ale Tym, który istnieje przez Siebie, Stwórcą, który stworzył cały wszechświat i wszystko w nim. 
Przeczytajmy Księgę Wyjścia 6:2-7: “Nadto Bóg mówił do Mojżesza: Ja jestem PANEM. Objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi pod tym imieniem: Bóg Wszechmogący, ale z Mojego imienia JEHOWA nie byłem przez nich poznany. Ustanowiłem też z nimi Moje przymierze, aby dać im ziemię Kanaan, ziemię ich pielgrzymowania, w której przebywali jako obcy. Usłyszałem także jęk synów Izraela, których Egipcjanie trzymają w niewoli, i wspomniałem na Moje przymierze. Dlatego powiedz synom Izraela: Ja jestem PAN, wyprowadzę was spod ciężarów Egipcjan, wyrwę was z ich niewoli i wybawię was wyciągniętym ramieniem i przez wielkie sądy. Wezmę was sobie za lud i będę wam Bogiem. Poznacie, że ja jestem PAN, wasz Bóg, który was wyprowadza spod ciężarów Egipcjan.”
Werset 3 powyżej mówi: “Objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi pod tym imieniem: Bóg Wszechmogący, ale z Mojego imienia JEHOWA nie byłem przez nich poznany”. Hebrajskie słowo JEHOWA oznacza „Ten, Który Jest” lub „imię jedynego prawdziwego Boga”. Bóg nie dał ludzkości poznać Swego imienia Jehowa. Więc ludzie w tamtych czasach nazywali Go po prostu Bogiem. Ale teraz, aby ocalić lud Izraela, Bóg chciał, aby Jego imię Jehowa było znane wszystkim ludziom tego świata. „Ja jestem Jehowa. Ja jestem Jahwe. Jestem tym, kim jestem, tym, który istnieje sam”. Bóg chciał w ten sposób dać się poznać.
Bóg to Ten, który istnieje sam, „Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba”. Żył jeszcze przed najdawniejszymi czasami, nawet przed początkiem wszystkiego. Innymi słowy, Bóg żyje i istnieje wiecznie. Bóg pozwolił, aby lud Izraela, dzieci Abrahama, był niewolnikiem Egiptu przez 430 lat, a następnie obiecał, że wyzwoli ich z niewoli i wprowadzi do ziemi Kanaan. Zgodnie z tym, co obiecał, Jehowa Bóg pojawił się po 430 latach i nakazał Mojżeszowi wybawić lud Izraela od prześladowań faraona. „Ja jestem Jehowa. Jestem tym, kim jestem, twoim Bogiem. Pozwól Moim ludziom iść.” Ze względu na Swój lud objawił się Mojżeszowi i rozkazał faraonowi wypuścić Swój lud, gdyż Jehowa Bóg wiedział o cierpieniach ludu Izraela. Ponieważ wiedział, że Jego lud lamentuje z powodu ich cierpień, Bóg powiedział, że wyzwoli ich z niewoli.
Po 430 latach, odkąd złożył obietnicę Abrahamowi, Bóg przyszedł do ludu Izraela i objawił się im. „Ja jestem Jehowa. Jestem Bogiem. Przybyłem, aby wypełnić obietnicę, którą złożyłem Abrahamowi, twemu ojcu, że wyprowadzę Jego dzieci z Egiptu do ziemi Kanaan. Znam też wszystkie Twoje cierpienia. A teraz idź do faraona i powiedz mu o tym”. Tak powiedział Jehowa Bóg.
Musimy zdać sobie sprawę, że Bóg jest w rzeczywistości Bogiem Abrahama, Izaaka i Jakuba. Bóg jest także naszym własnym Bogiem, twoim i moim. Jakie więc jest Jego imię? Nazywa się Jahwe, co oznacza Ten, który istnieje sam. Bóg istniał jeszcze przed stworzeniem wszechświata jako Ten, który istnieje sam, którego istnienie nie pochodzi od kogoś innego, ale przez Siebie.
 
 
Powinniśmy Zrozumieć Znaczenie Imienia Bożego
 
Bardzo ważne jest, abyśmy zdali sobie sprawę i uwierzyli, że Bóg jest w rzeczywistości Tym, który istnieje samodzielnie, Tym, który nas stworzył, który nami rządzi i który uwolnił nas od naszych grzechów. Musimy wierzyć w Jahwe Boga jako naszego absolutnego Boga, ponieważ ten Bóg Jahwe faktycznie stworzył cały wszechświat i nadal istnieje, nawet teraz.
Podobnie jak lud Izraela, ty i ja także wierzymy w Boga i otrzymaliśmy Jego przykazania przed Jego obliczem. Tak jak naród izraelski nie przestrzegał całego Prawa, tak i my nie przestrzegaliśmy Prawa. Jako tacy, z powodu naszych grzechów przed Bogiem, byliśmy również istotami, które nie mogły uniknąć, aby zostać poddane straszliwemu sądowi za grzech. Innymi słowy, z powodu naszych grzechów w rzeczywistości nie mogliśmy uniknąć potępienia przez Boga za nasze grzechy.
Dlatego każdy z nas powinien zapłacić Bogu okup, aby odpokutować za własne grzechy. Aby być zbawionym od naszych grzechów, z naszą wiarą musieliśmy oddać Bogu Ojcu zapłatę przebłagania równą naszemu życiu. Musieliśmy rzeczywiście złożyć ofiarę równoważną naszemu życiu, aby zadośćuczynić Jego sprawiedliwemu osądowi i objawić miłosierną miłość Boga. Tylko poprzez rzeczywiste odkupienie życia za nasze grzechy można przywrócić pokój między Bogiem a nami, ludzkością. Tylko przez wiarę możemy uwolnić się od wszystkich naszych grzechów i potępienia.
Ponieważ rzeczywiście tak jest, za każdym razem, gdy stajemy przed Bogiem, musieliśmy przyznać, że z powodu grzechów, które popełniliśmy przed Nim, musieliśmy zostać osądzeni i ukarani za te grzechy. Kiedy wierzymy w Boga jako naszego Zbawiciela, musimy rzeczywiście uznać i przyznać, że jesteśmy skazani na piekło z powodu naszych grzechów i wierzyć w Mesjasza, który zapłacił cenę za nasze grzechy i uwolnił nas od sądu za nie, jako nasz własny Zbawiciel. Kiedy stajemy przed Bogiem, musimy wierzyć w chrzest i krew Jezusa Chrystusa, ofiarę za nasze grzechy, wierzyć w Niego jako Mesjasza i za takiego Go uznawać. Musimy przyznać, że wszyscy staliśmy się grzesznikami przed Bogiem z powodu nieprzestrzegania Jego przykazań i musimy wierzyć, że Jezus Chrystus Mesjasz uwolnił nas od naszych grzechów.
Musimy uznać, że nie mogliśmy uniknąć zostania poddani Bożej karze za grzech. W ten sposób przyznając się do naszej grzeszności, zdobyliśmy uprawnienia do otrzymania błogosławieństwa odpuszczenia grzechów, które dał nam Bóg, i byliśmy w stanie zbudować fundament naszej wiary, która może zebrać Boże miłosierdzie i otrzymać Jego przebaczenie grzechów.
Aby uczynić nas Swoimi dziećmi, Bóg stworzył nas na Swój obraz, ale pozwolił nam narodzić się w słabościach. Jako potomkowie Adama wszyscy rodzimy się jako grzesznicy, ale jest to głęboka opatrzność Boża, aby uczynić nas Jego dziećmi.
Byliśmy takimi istotami, które nie mogły uniknąć, aby zostać osądzonymi za nasze grzechy, ale aby wypełnić Swoją wolę, Bóg posłał do nas własnego Syna i przebaczył nam wszystkie nasze grzechy. Jezus, Syn Boży, przyjął chrzest i umarł na Krzyżu będąc posłusznym Boskiemu planowi. Dlatego Jehowa Bóg dał nowe życie tym z nas, którzy wierzą, że wszystkie grzechy świata zostały złożone na Jego Syna poprzez Jego chrzest otrzymany od Jana, w to, że zbawił nas od wszystkich naszych grzechów Swoją krwią na Krzyżu i że w ten sposób poniósł wszelkie potępienie za nasze grzechy.
Chrzest Jezusa i Jego krew były ofiarą, która wystarczyła nam, abyśmy poprzez wiarę, otrzymali nowe życie, zostali zbawieni od wszystkich naszych grzechów i stali się dziećmi Bożymi. Musimy być zbawieni od wszystkich naszych grzechów poprzez wiarę, a dzięki naszej wierze w błękitną, purpurową i karmazynową nić oraz skręcony bisior musimy mieć taką wiarę, która pozwoli nam stać się ludem Bożym. W rzeczywistości jest prawdą absolutną, że tylko ci, którzy mają taką wiarę, mogą naprawdę stać się ludem Bożym.
 
 
Wszystkie Bóstwa Religii Tego Świata Są Tylko Istotami Stworzonymi Przez Ludzkość
 
Poza Jehową Bogiem, Jezusem Chrystusem i Duchem Świętym wszystkie inne bóstwa są po prostu światowymi bóstwami stworzonymi przez samą ludzkość. Poza Bogiem nie ma na tym świecie niczego, co istnieje samoistnie. Oto, dlaczego Jahwe Bóg powiedział: “Jestem, który Jestem”.
Czy rzeczywiście istnieje ktoś, kto istnieje sam przez siebie? Budda narodził się z łona swojej matki, jest więc tylko stworzeniem Bożym. Tak samo jest z Konfucjuszem i Mahometem, ponieważ wszyscy oni narodzili się z rodziców i dlatego są jedynie istotami stworzonymi przez Boga. Posągi Buddy, które ukształtowali lub wyrzeźbili jego wyznawcy, są również jedynie stworzeniem człowieka, wykonanym z kamieni lub metali stworzonych przez samego Boga. Wszystko, od słońca po księżyc, gwiazdy, wodę, powietrze i galaktyki wszechświata, wszystko zostało stworzone przez Boga. Na tym świecie nie ma niczego, co nie zostało stworzone przez Boga. Nawet anioły, istoty duchowe, również zostały stworzone przez Boga.
Jedynie Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, w którego wierzymy, jest Bogiem Jahwe, który istnieje Sam przez Siebie. Jahwe Bóg nie został stworzony przez nikogo innego. Tylko On Sam istnieje przez Siebie, tylko On jest Stwórcą całego wszechświata i tylko On jest Tym, który stworzył ciebie i mnie. Tylko ten Pan Bóg zaplanował w Swojej woli zbawienie nas od naszych grzechów i uczynienie nas Swoim ludem.
To dlatego, że Bóg tak zaplanował, że sprawił, że narodziliśmy się na tym świecie, płacząc i wracamy z niego pustymi rękami, i to z powodu tego planu pozwolił nam cierpieć na tym świecie, abyśmy nie mogli powstrzymać się od poszukiwania Boga i spotkania się z Nim.
Kiedy mówimy, że wierzymy w Boga, musimy w rzeczywistości przyznać, że jesteśmy istotami, które z powodu naszych grzechów i nieprzestrzegania przykazań Bożych, nie mogą uniknąć kary śmierci, piekła i strasznych cierpień przed Bogiem, ale muszą stawić im czoła. Zanim uwierzymy w Jezusa Chrystusa Mesjasza jako naszego Zbawiciela, musimy najpierw uznać siebie za grzeszników, którzy nie mogą uniknąć strasznego sądu grzechu i zostania wrzuconymi do piekła.
 
 

Bóg Jahwe Jest Wszechwiedzący i Wszechmocny

 
Tylko Bóg jest wszechwiedzącym i wszechmocnym Bogiem, który naprawdę nas stworzył i rządzi światem. Po uświadomieniu tego sobie, musimy przyznać przed Bogiem, jakimi naprawdę jesteśmy grzesznikami - to znaczy musimy przyznać, że z powodu naszych grzechów, musimy poddać się straszliwemu gniewowi Bożemu i nie możemy tego uniknąć. Musimy wierzyć w prawdę, że wierząc w Baranka Bożego, który przyszedł, aby wybawić nas od wszystkich naszych grzechów, i składając wszystkie nasze grzechy na tę ofiarę, kładąc ręce na Jego głowie, rozwiązuje się wszystkie nasze problemy grzechu. To my faktycznie musimy zostać osądzeni i umrzeć za nasze grzechy, ale ponieważ ta ofiara wzięła na Siebie wszystkie nasze grzechy przez Swój chrzest, nasze grzechy mogły zostać zmyte. Musimy wierzyć w tę prawdę. Musimy uznać, że przez tę ofiarę Bóg Wszechmogący, dla którego nie ma rzeczy niemożliwych, rzeczywiście zbawił nas od wszystkich naszych grzechów, nas którzy nie mogliśmy uniknąć skazania na piekło. Ludzie, którzy tak wyznają, są prawdziwymi wierzącymi w Jezusa Chrystusa, Mesjasza.
W rzeczywistości samowolne wierzenie w Mesjasza jest błędem. Kiedy mówimy, że wierzymy w Boga, nasza wiara musi być oparta na solidnych biblijnych podstawach. I musimy położyć pierwszy i potężny fundament prawdy na Jego Słowie, które mówi: „Jestem, który Jestem. Ja jestem Jehowa”.
Izraelici nie przestrzegali Prawa, którego przestrzeganie przykazał im Bóg. Przykazania, które Bóg dał Izraelitom, zostały również dane tym z nas, którzy żyją w dzisiejszych czasach. Jeśli naprawdę chcesz wierzyć w Boga i jeśli naprawdę chcesz stać się dzieckiem Abrahama dzięki swojej wierze, musisz uznać, że Bóg dał 613 przykazań nie tylko Izraelitom, ale także nam, każdemu na tym świecie i dla całego wszechświata. Musimy rzeczywiście uznać, że nie zachowaliśmy przykazań, podobnie jak Izraelici, i dlatego jesteśmy skazani na śmierć, ponieważ “zapłatą za grzech jest śmierć” (List do Rzymian 6:23).
Musimy wierzyć, że Bóg przebaczył nasze grzechy prawdą błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici. Aby to zrobić, musimy wyruszyć na poszukiwanie prawdy o zbawieniu, przez którą nasz Pan uwolnił nas od naszych grzechów i od potępienia za nasze grzechy.
Pomimo porażki w przestrzeganiu surowych przykazań Bożych, jeśli nie zdamy sobie sprawy, że jesteśmy strasznymi grzesznikami i jeśli nie przyznamy, że będziemy sądzeni za nasze grzechy, to nigdy nie będziemy w stanie uwierzyć w Mesjasza. Gdyby ludzie wierzyli, że wejdą do Nieba, pomimo tego, że pozostają grzeszni, podczas gdy w fakt jest taki, że Bóg już zapisał ich grzechy w Księdze Sądu, sami zmieniliby Prawo Boże, popełniając grzech wzywania imienia Boga na daremnie. Tacy ludzie nigdy nie będą mogli zostać zbawieni od swoich grzechów. Będą wiecznie sądzeni za swoje grzechy i potępieni karą piekielną, ponieważ niezależnie od tego, czy wierzą w Boga, czy nie, nie uznali Boga. Ci ludzie muszą natychmiast odpokutować i odwrócić się od swojej niewiary.
Nawet w tej chwili Bóg jest w naszych sercach i istnieje samodzielnie we wszystkich tych przestrzeniach. On wie o nas wszystko.
Chociaż Bóg żyje, są ludzie, którzy w Niego nie wierzą, niektórzy nawet z Niego szydzą. Ale wszyscy potrzebujemy ofiar za nasze grzechy. Dlatego Bóg nakazał Izraelitom składać ofiarę przebłagalną wraz z ich ofiarami na ołtarzu całopalenia Przybytku, zgodnie z wyznaczoną przez Boga drogą zbawienia.
Bóg jest rzeczywiście Tym, który istnieje Sam z Siebie. On jest Tym, który był przedtem i jest teraz. On jest Bogiem, który żył, ukazał się i przemawiał do naszych przodków wiary już dawno temu, Ten, który żyje, pojawia się i mówi do nas teraz, Ten, który pracuje wśród nas, prowadzi nas i rządzi naszym życiem.
 
 
Prawda, Której Nie Powinniśmy Zapomnieć
 
Chociaż zostaliśmy zbawieni, jest jedna rzecz, o której nigdy nie możemy zapomnieć. Chodzi o to, że chociaż nie mogliśmy tego uniknąć, aby zostać osądzonym na wieczność, przez Swój chrzest i przelanie Swojej krwi na Krzyżu, nasz Pan uwolnił nas od wszelkiego osądu naszych grzechów. Dopóki nie staniemy przed naszym Panem, nie wolno nam nigdy zapominać o tej prawdzie i zawsze wierzyć w nią w naszych sercach. Musimy w to wierzyć, nawet gdy jesteśmy w Królestwie Niebieskim, wielbiąc Boga. Musimy dziękować Bogu za to, że pozwolił nam, tym samym ludziom, którzy nie mogli uniknąć, aby być wiecznie przeklęci i osądzeni za swoje grzechy, uwierzyć w naszego Pana jako Zbawiciela i dać nam życie wieczne.
Musimy na zawsze uznać ewangelię wody i Ducha. Co by się stało, gdybyśmy nie przyznali, że będziemy wiecznie sądzeni za nasze grzechy? Nie byłoby powodu, żebyśmy chwalili Boga. Bóg rzeczywiście zbawił nas, śmiertelne istoty, które nie mogły tego uniknąć, aby zostać osądzone na zawsze z powodu swoich grzechów. Dlatego powinniśmy wierzyć i chwalić Pana - ponieważ nasz Pan przyjął Swój chrzest i przelał Swoją krew dla nas. Dlatego wy także musicie wierzyć i dlatego wszyscy musimy głosić ewangelię wody i Ducha. Ci, którzy wierzą w chrzest, który Jezus przyjął i w krew, którą On przelał za swoje grzechy, mają serca, które wychwalają Boga. Ponieważ Pan zbawił ich od grzechów i śmierci, codziennie chwalą Go swoją wiarą.
Problem w tym, że niektórzy ludzie źle zrozumieli Jezusa. Ich wiedza o Nim jest jednostronna i na wpół pusta. Są to ludzie, których sumienie zostało zepsute, którzy nawet nie zdają sobie sprawy, że popełniają grzech, podczas gdy w rzeczywistości są pogrążeni we wszelkiego rodzaju grzechach. Ci, którzy popełniają grzech, a mimo to nawet nie uznają tego za grzech - są grzesznikami.
Chociaż w rzeczywistości jesteśmy słabymi istotami, które nie mogą nic zrobić, aby nie grzeszyć, musimy przyznać się do naszych grzechów za każdym razem, gdy je popełniamy, i musimy poświadczyć chrzest naszego Pana i Jego krew na Krzyżu - to znaczy ewangelię wody i Ducha. Dlatego faktycznie przyznajemy, że nie możemy nie być grzesznikami przed Bogiem. A naprawdę wierząc w ewangelię wody i Ducha, możemy odetchnąć z ulgą. Rzeczywiście, wierząc w ewangelię wody i Ducha, zyskaliśmy spokój ducha.
Kiedy mówię o byciu bezgrzesznym, nie oznacza to, że nie uznajemy naszych grzechów, nawet jeśli faktycznie je popełnimy. Nie oznacza to, że ci, którzy wierzą w ewangelię wody i Ducha, nie muszą uznawać grzechu jako grzech. Chociaż w rzeczywistości zostaliśmy uwolnieni od wszystkich naszych grzechów, nadal uznajemy grzechy, które popełniamy, i to czym one są - jako nasze grzechy. Nie wolno nam nigdy zapominać, że chociaż nie mogliśmy uniknąć, aby być osądzeni na wieki za nasze grzechy, nasz Pan zbawił nas od wszystkich naszych grzechów i od potępienia za nie przez Swój chrzest, Swoją krew na Krzyżu i Swoje zmartwychwstanie. Nigdy, przenigdy nie wolno nam zapominać, że nasz Pan zbawił nas błękitną, purpurową i karmazynową nicią, wierzyć w to i chwalić Go za to. Musimy pamiętać, jacy byliśmy wcześniej. Pamiętajcie, że kiedyś byliśmy tak biednymi istotami, które nie mogły uniknąć, aby zostać osądzeni za swoje grzechy po wsze czasy. Musimy też chwalić zbawienie poprzez przebaczenie grzechów dane przez Boga i codziennie Mu dziękować za Jego wielką łaskę zbawienia. Nic innego jak to jest wiarą wierzących w ewangelię wody i Ducha.
 
 

Bóg Jahwe Żyje Nawet Teraz

 
Tak jak Bóg był Bogiem Abrahama, Izaaka i Jakuba, tak teraz jest twoim i moim Bogiem. “Bóg bowiem nie jest Bogiem nieładu, lecz pokoju” (I List do Koryntian 14:33). Nie jest Bogiem tych chrześcijan, którzy popełniają pretensjonalne i ekstrawaganckie czyny, ale jest Bogiem tych, którzy wierzą w ewangelię wody i Ducha. Mamy wiarę, która wierzy w Słowo Boże i jest Mu posłuszna, mówiąc „tak”. Bóg jest naszym Bogiem. Kiedy On rzeczywiście mówi nam: „Twoim przeznaczeniem jest piekło”, odpowiadamy Mu: „Tak, masz rację”. Kiedy mówi nam: „Będziesz grzeszyć aż do dnia, w którym umrzesz”, wtedy również powtarzamy: „Tak, masz rację”. A kiedy mówi do nas: „Ale ja rzeczywiście ocaliłem was Moją błękitną, purpurową i karmazynową nicią oraz skręconym bisiorem”, możemy tylko raz jeszcze powiedzieć: „Tak, masz całkowitą rację”. W ten sposób staliśmy się ludem Bożym, który zawsze jest Mu posłuszny, mówiąc „tak”. Dziękuję naszemu Bogu za Jego łaskę, która zbawiła nas ewangelią wody i Ducha.
Musimy uwierzyć i dostrzec w naszych sercach, że nasz Pan rzeczywiście zbawił nas od wszystkich naszych grzechów przez wodę, krew i Ducha, i tym samym uczynił nas ludem Królestwa Bożego. Dziękujcie Panu wierząc, że ewangelia wody i Ducha jest darem zbawienia, który dał wam Bóg.
Zawsze chwalę Boga swoją wiarą za wieczne zbawienie mnie ewangelią wody i Ducha, osobę która w rzeczywistości nie mogła uniknąć piekła, i była skazana na nie z powodu własnych grzechów. Pamiętając, że w rzeczywistości byliśmy wszyscy z miedzi - to znaczy nie mogliśmy uniknąć sądu Bożego - i dlatego też musimy chwalić Boga za nasze wybawienie od grzechów, za zbawienie nas Jego błękitną, purpurową i karmazynową nicią oraz skręconym bisiorem. I musimy Mu dziękować wierząc w prawdę ewangelii ukrytą w tej błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconym bisiorze.
Tylko Jahwe Bóg jest Bogiem całej ludzkości. I stał się Bogiem Zbawicielem całej ludzkości. Wszyscy musimy wierzyć w Jahwe Boga jako naszego własnego Boga.