Search

Sermões

Temat 11: Przybytek

[11-7] Materiały Budowlane Przybytku, Które Położyły Fundament Wiary (Księga Wyjścia 25:1-9)

Materiały Budowlane Przybytku, Które Położyły Fundament Wiary
(Księga Wyjścia 25:1-9)
“I PAN powiedział do Mojżesza: Powiedz synom Izraela, aby przynieśli Mi dar. Od każdego człowieka, który daje dobrowolnie ze swego serca, zbierzcie dar dla Mnie. A to są dary, które zbierzecie od nich: złoto, srebro i miedź; Błękitna tkanina, purpura, karmazyn, bisior i sierść kozia; Skóry baranie farbowane na czerwono, skóry borsucze i drewno akacjowe; Oliwa do oświetlenia, wonności na olejek do namaszczania i na wonne kadzidło; Kamienie onyksowe i kamienie do osadzenia efodu i pektorału. I zbudują mi świątynię, abym mieszkał pośród nich. Według wszystkiego, co ci ukażę, według wzoru przybytku i wzoru wszystkich jego naczyń, tak uczynicie.”
 
 
Marne Życie
 
W wierszu zatytułowanym „Psalm życia” Henry Wadsworth Longfellow napisał: „Nie mów mi, w liczbach żałobnych, Życie jest tylko pustym snem!”.
Jeśli jednak naprawdę o tym pomyślisz, życie istot ludzkich jest naprawdę bardzo nędzne. Choć może się wydawać, że życie każdego z nas kończy się obróceniem w proch na próżno, po samotnym i przemijającym życiu na tym pustkowiu świata, ziemia nie jest ostatecznym przeznaczeniem. Ostatecznym końcem życia każdego człowieka z powodu grzechu będą wieczne, straszne cierpienia piekła.
Jednak ludzie są zwykle obojętni na własną śmierć i świat pozagrobowy. Żyjąc na tym świecie, ludzie żyją więc bez celu, kierując się do piekła, nie mogąc spotkać się z Bogiem, który ich zbawił. To jest życie. Ale gdyby to rzeczywiście było wszystko, co istnieje w życiu, jak nędzni i żałośni bylibyśmy?
Na takie życia czeka Mesjasz. Gdyby ludzie zostali beztrosko wrzuceni do tego otwartego świata tylko po to, by wędrować bez celu i zniknąć w ciemności, rzeczywiście prowadziliby żałosną i nieszczęśliwą egzystencję. Wszyscy możemy to rozpoznać, patrząc na ludzi wokół nas.
Któregoś dnia, gdy byłem w samochodzie, zobaczyłem starca, około 60 lat, idącego drogą. Szedł będąc tyłem odwrócony do mnie, jego głowa była pochylona, a ramię obwisłe, patrząc w koło wyglądał dość samotnie. Kiedy zatrąbiłem, odwrócił się i zobaczyłem, że jego twarz była wypełniona smutkiem. Widząc minę tego staruszka, przez chwilę się zastanawiałem. Ten starzec prawdopodobnie czuł, jak puste było jego życie. Spustoszenie po jesieni być może jeszcze bardziej pogłębiło to poczucie pustki, sprawiając, że jeszcze bardziej odczuwał daremność swojego życia. Nie tylko życie tego człowieka, ale wszystkich ludzi jest naprawdę żałosne.
Z biegiem czasu ludzie nie zdają sobie nawet sprawy, że się starzeją, aż nagle odkrywają u siebie głębokie zmarszczki. Wielu z nich napotkało w życiu tak wiele trudności, że nie mieli nawet szansy aby się zatrzymać, odwrócić i zobaczyć, dokąd idą. Chociaż wszyscy rodzice ciężko pracowali i żyli dla swoich dzieci i rodziny, słowa nie mogą opisać ich smutku, ponieważ kiedy stają przed własnym zachodem słońca, nic nie pozostaje z ich życia.
Pochłonięci emocjami, są wkrótce ogarnięci przez łzy. Po tak długim czasie i po tylu latach w końcu mają szansę spojrzeć wstecz, a kiedy to zrobią, jedyne, co mogą poczuć, to to, jak niesamowicie ta opuszczona sceneria późnej jesieni pasuje do ich własnego odbicia. Jesienią, kiedy opadną wszystkie liście i stawiając czoła tylko ponurej zimie, uznają, że ich życie również wkrótce zniknie w ten sposób. Oczywiście żałowali, że uświadomienie sobie tego zajęło im tyle czasu. Jaką nadzieję mieliby ci ludzie, gdyby mieli odejść, nawet nie spotykając Pana? Tacy ludzie, którzy doszli do końca bez spotkania z Mesjaszem, pozostają wiecznie żałośni.
Ja też prowadziłbym żałosne życie, gdybym nie spotkał Pana. A ty? Dokąd zmierzalibyście teraz, gdybyście też nie spotkali Pana? Na tym świecie jest zbyt wielu ludzi, którzy nie mogąc spotkać się z Panem, zarezerwowali sobie własne nieszczęście.
Serce mi pęka, kiedy myślę o tych ludziach, że jest tak wielu ludzi, którzy zastrzegli sobie własne nieszczęście. Wszystko, co świnie muszą robić, przez całe swoje życie, to po prostu żywić się, ale nasze życie różni się od tych świń, ponieważ musimy kontemplować i patrzeć poza teraźniejszość, w wieczną przyszłość. Wiele osób przeżywa ostatni swój dzień pełen żalu. Chociaż wiedzą, że istnieje wieczne Królestwo Niebieskie, uznają, że są zbyt niezdolni, aby do niego wejść, ponieważ pozostali grzeszni. To, że jest tak wiele, takich żyć pełnych takiego żalu, tylko sprawia, że lamentuję i opłakuję ich żałosny los.
Kiedy myślimy o tych żywotach, że nie są w stanie udać się do dobrego miejsca przygotowanego przez Boga i że mają zniknąć z tego świata bez wypełnienia prawdziwego celu ich życia, możemy tylko litować się nad tymi duszami i lamentować nad ich losem. Dlatego życie często porównuje się do podróży po wzburzonym i trudnym oceanie. Odnosząc się do życia, ludzie mówią, że jest to jak życie w takim oceanie, próba przetrwania w goryczy ludzkiego świata, ponieważ od urodzenia do śmierci muszą cierpieć, kopać i krzyczeć, aby przeżyć.
Kiedy przypominamy sobie, że na tym właśnie polega życie, zdajemy sobie sprawę z tego, że wyjaśnianie wszystkim ludziom prawdy o tym Przybytku i pomaganie im w spotkaniu z Panem, jest sprawą o krytycznym znaczeniu. Czemu? Ponieważ poprzez ofiarę, Bóg daje tym grzesznym ludziom zbawienie od grzechów, spotykając ich w Swoim własnym domu Bożym. Przybytek to Dom Boży założony na pustyni. W tym Domu Bożym, Przybytku, Bóg spotyka grzeszników dzięki łasce odpuszczenia grzechów, dokonanego poprzez ofiarę. Bóg mówi nam: „Sprawię, że zbudujesz Mój Dom, w którym będę mieszkać, i spotkam się z wami w tym Przybytku, na jego przebłagalni”. Tylko w Przybytku, Domu Bożym, każdy ma szansę spotkać Boga.
Tej wiary w prawdę Przybytku, nie można wymienić na nic innego na tym świecie i jest ona najcenniejsza, nie można jej kupić za żadną cenę. Wierzę, że dla tych z nas, którzy mają wiarę chrześcijańską, która wierzy w Jezusa Chrystusa jako naszego Zbawiciela, posiadanie dokładnej wiedzy i właściwej wiary w ten Przybytek, jest ścieżkę do wkroczenia, na jeszcze bardziej błogosławioną drogę.
 
 
My Żyjemy Naszym Błogosławionym Życiem
 
Moje serce jest wypełnione szczęśliwą myślą, zastanawiając się, czy jest jeszcze ktoś, kto żyje tak błogosławionym życiem, jak my. Chociaż życie jest tak żałosną egzystencją, wielu ludzi żyje dalej, pozostając całkowicie nieświadomymi własnego losu. Ale Bóg chce, aby rozpoznali, jak uparte było ich życie przez Nim i aby ich serca pokutowały. Ale oni, z drugiej strony, wciąż starają się żyć swoim życiem, nie słuchając ewangelii, którą Bóg im dobrowolnie dał, i nie otwierając nawet najmniejszej przestrzeni w swoich sercach.
Księga Wyjścia mówi nam o dziesięciu plagach, które Bóg sprowadził na faraona. W sumie, do ziemi egipskiej sprowadzono dziesięć plag. Bóg nakazał faraonowi wypuścić Swój lud mieszkający w Egipcie. Powiedział faraonowi, że jeśli nie będzie Mu posłuszny, przyniesie na niego dziesięć plag. Ale faraon nie posłuchał tego, co powiedział mu Bóg, z uporem oparł się Jego rozkazowi i ostatecznie otrzymał wszystkie dziesięć plag, które Bóg obiecał. Upór faraona był zły. Ponadto powodem, dla którego w końcu uwolnił lud Izraela, dopiero po otrzymaniu wszystkich kar Bożych, był fakt, że był przetrzymywany przez Szatana. Odnosi się to do naszej własnej złej oporności, którą można znaleźć w każdym z nas.
Tacy ludzie mogą jednak nadal otrzymać przebaczenie grzechów, ustanowione przez Boga w Jego Przybytku i żyć z Nim w wierze. Jednakże, ci ludzie są tak uparci, że z uporem osła nadal odrzucają i nie wierzą w Bożą prawdę. Dlatego jest tak wielu ludzi, którym nie udaje się spotkać Boga prawdy, żyją swoim życiem jak grzesznicy i ostatecznie stają w obliczu własnej zagłady. To zasmuca mnie ponad rozpacz. Zbyt wielu ludzi jest zbyt upartych przed Bogiem.
Tacy ludzie ustępują na chwilę, gdy stają w obliczu trudności, potem wracają do miejsca, w którym byli, zanim odrzucili wolę Bożą i ponownie wracają do swoich opornych dróg. Wtedy stawią oni czoła drugiej pladze. Z tą drugą plagą, trochę więcej ustępują. Ale to nie trwa długo, bo znowu zaczynają nie słuchać Boga i rzucać Mu wyzwanie. I w ten sposób, przychodzi trzecia plaga, po której następuje czwarta, piąta, szósta, siódma, ósma i dziewiąta plaga, aż w końcu poddają się dopiero po ostatniej pladze, i zostają zniszczeni.
Kiedy nadejdzie ostatnia plaga, będzie wielu ludzi, którzy poniosą cierpienia piekielne za to, że nie uwierzyli w to, co zrobił dla nich Mesjasz. Jak niemądre jest życie takich ludzi? Dlatego życie każdego jest tak żałosne.
Chociaż życie ludzi jest żałosne przed Bogiem, musicie zdać sobie sprawę z tego, że spotkanie się z Bogiem w Przybytku, jest dla was wielkim błogosławieństwem i z tym zrozumieniem, rozpamiętujcie Słowo Przybytku.
 
 
Ofiary, Których Bóg Wymaga od Nas
 
Bóg nakazał Mojżeszowi wstąpić na górę Synaj i dał mu cały szereg Swoich Praw. Przede wszystkim dał Mojżeszowi Dziesięć Przykazań: „Nie będziecie mieli innych bogów przede Mną; nie będziecie robić posągów ani kłaniać się im; nie będziecie wzywać Mego imienia na próżno; będziecie pamiętać Szabat i święcić go; będziecie szanować swoich rodziców, nie będziecie mordować; nie będziecie cudzołożyć; nie kradnijcie; nie będziecie świadczyć fałszywie przeciwko bliźniemu waszemu; i nie będziecie pożądać”. Ponadto Bóg powiedział im również o innych prawach, których Izraelici musieli przestrzegać w swoim codziennym życiu: było to w sumie 613 przykazań i praw Bożych.
Te 613 przykazań obejmowało takie aspekty, jak to, co zrobić, gdy Izraelici stracili bydło, co zrobić, gdy czyjeś bydło wpadło do dołu, aby nie popełniać kazirodztwa, że gdyby mieli sługę, musieli go uwolnić w siódmym roku, jeśli pozwoliliby czyjejś niewolnicy zaślubić swojego samotnego sługę i urodzić dziecko, w siódmym roku wypuściliby sługę samotnie, i tak dalej, i tak dalej. Bóg przekazał Mojżeszowi wszystkie te prawa etyczne, których Izraelici musieli przestrzegać w życiu codziennym, poprzez wiarę przed Bogiem.
Następnie Bóg powiedział Mojżeszowi, aby zszedł z góry, zebrał starszych i ogłosił swoje przykazania. Słysząc Słowo Boże, cały lud Izraela zgodził się i zaprzysięgał swoją krwią, że w ten sposób będzie posłuszny wszystkim Jego przykazaniom (Księga Wyjścia 24:1-4).
Następnie Bóg ponownie wezwał Mojżesza na górę, tym razem, rozkazał mu zbudować Przybytek.
Bóg przemówił do Mojżesza: „Powiedz synom Izraela, aby przynieśli Mi dar. Od każdego człowieka, który daje dobrowolnie ze swego serca, zbierzcie dar dla Mnie.” (Księga Wyjścia 25:2). Następnie wymienił swoją ofiarę: „A to są dary, które zbierzecie od nich: złoto, srebro i miedź; Błękitna tkanina, purpura, karmazyn, bisior i sierść kozia; Skóry baranie farbowane na czerwono, skóry borsucze i drewno akacjowe; Oliwa do oświetlenia, wonności na olejek do namaszczania i na wonne kadzidło; Kamienie onyksowe i kamienie do osadzenia efodu i pektorału.” (Księga Wyjścia 25:3-7).
Bóg powiedział im, aby przynieśli te ofiary. Celem tego było zbudowanie na tej ziemi lśniącego Domu Bożego, w którym nie ma grzechu i gdzie Bóg ma mieszkać, aby mógł spotkać tam lud Izraela i sprawić, że ich grzechy znikną. Nie oznacza to jednak, że Bóg powiedział im, aby przynieśli pieniądze na budowę gmachu pamięci, tak jak robią to dzisiejsze kościoły. Fałszywi prorocy dzisiejszego chrześcijaństwa mają skłonność do niewłaściwego stosowania tego fragmentu, gdy próbują budować budynki kościelne, aby zaspokoić własne pożądliwości.
W przeciwieństwie do tego, Bóg powiedział Izraelitom, aby przynieśli Mu te ofiary, aby użył ich do zbudowania własnego Domu i obficie im tam błogosławił. W rzeczywistości powodem, dla którego Bóg przyjął te ofiary, było wybawienie nas od naszych grzechów i zbawienie nas od naszego sądu. Po to, aby Sam Bóg mógł nas tam spotkać, nas, którzy prowadzimy żałosne życie, zmyć nasze grzechy, sprawić, aby zniknęły i uczynić nas Swoim ludem.
 
 
Ukryte Duchowe Znaczenie Ofiar, Które Bóg Rozkazał, Aby Mu Przyniesiono
 
Zanim przejdziemy dalej, spędźmy najpierw trochę czasu na rozważaniu duchowego znaczenia tych ofiar, które Bóg nakazał, aby Mu przynieść. Następnie zbadamy naszą wiarę w tym świetle. 
 
 
Złoto, Srebro i Miedź
 
Przede wszystkim powinniśmy dowiedzieć się, gdzie użyto złota, srebra i miedzi. W Przybytku złoto zostało użyte do stworzenia Miejsca Świętego, Miejsca Najświętszego i znalezionych w nich przedmiotów, w tym świecznika, stołu chleba pokładnego, ołtarza kadzenia, przebłagalni i Arki Świadectwa. Złoto odnosi się do wiary w Słowo Boże. A srebro odnosi się do łaski zbawienia. Mówi to nam, że musimy mieć wiarę, która wierzy w dar zbawienia dany wyłącznie przez Mesjasza i wiarę, która wierzy, że nasz Pan wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy i został osądzony za nas.
W przeciwieństwie do tego, miedzi użyto do wykonania podstawek słupów Przybytku, jego kołków, kadzi do obmywania i ołtarza całopalenia. Wszystkie przybory z miedzi miały zostać zakopane lub postawione na ziemi. Odnosi się to do sądu za grzechy ludzi, a miedź mówi nam również, że mamy zostać potępieni przez Boga za nieprzestrzeganie Prawa i za nasze grzechy.
Jakie jest zatem duchowe znaczenie złota, srebra i miedzi? Stanowią one podstawę wiary w otrzymanie daru zbawienia danego przez Boga. Biblia mówi nam, że wszyscy jesteśmy grzesznikami, którzy nie mogą w pełni przestrzegać Prawa, dlatego musimy umrzeć z powodu naszych grzechów i że zamiast naszej własnej śmierci, Pan przyszedł na tę ziemię, i został skazany za nasze grzechy, zamiast nas, stając się ofiarą za grzech, złożoną w Przybytku.
Aby rozwiązać problem swoich grzechów, grzesznicy przynosili nieskalane zwierzę do Przybytku i zgodnie z systemem ofiarnym, składali na nie swoje grzechy, kładąc ręce na jej głowie; ofiara, która przyjęła ich grzechy, przelała następnie swoją krew, i zostawała zabita. W ten sposób lud Izraela, który był skazany na piekło (miedź), mógł otrzymać przebaczenie swoich grzechów (srebro) i uniknąć potępienia grzechów przez wiarę (złoto).
 
 

Błękitna, Purpurowa i Karmazynowa Nić oraz Skręcony Bisior

Błękitna, Purpurowa i Karmazynowa Nić oraz Skręcony BisiorOto inne często używane materiały; błękitna, purpurowa i karmazynowa nić oraz skręcony bisior. Te nici były używane do budowy wejścia dziedzińca Przybytku, wejścia Miejsca Świętego i zasłony oddzielającej Miejsce Święte, i Miejsce Najświętsze. Te cztery nici mówią nam prawdę, że tak jak zapowiedziano w Księdze Rodzaju 3:15, Pan przyjdzie jako potomstwo kobiety, nasz Pan rzeczywiście przyszedł na tę ziemię i zbawił grzeszników od ich grzechów poprzez chrzest i ukrzyżowanie, Sam Bóg nas ocalił.
Te cztery nici zostały użyte nie tylko w wejściu do Przybytku, ale także na szatach Najwyższego Kapłana i pierwszym pokryciu Przybytku. To było Boże przymierze, że Jezus Chrystus przyjdzie na tę ziemię i zbawi nas od naszych grzechów, wypełniając Swoje dzieła błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici. Nasz Pan rzeczywiście dotrzymał tej obietnicy i rzeczywiście zbawił nas od grzechów świata.
Najbardziej istotnym punktem wejścia do Przybytku jest błękitna nić. Dlaczego Jezus Chrystus, przychodząc na tę ziemię jako Mesjasz, musiał umrzeć na Krzyżu? Powodem jest to, że został ochrzczony. Błękitna nić odnosi się do chrztu Jezusa, purpurowa nić mówi nam, że Jezus jest Królem, a karmazynowa nić odnosi się do Jego ukrzyżowania i przelania krwi. Błękitna, purpurowa i karmazynowa nić oraz skręcony bisior, to podstawowe materiały budowlane, które stanowią dar zbawienia, który dał nam Jezus Chrystus, przychodząc na tę ziemię jako Mesjasz, i biorąc na Siebie wszystkie nasze grzechy.
Wielu ludzi na tym świecie tylko podkreśla, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym i że jest On zasadniczo samym Bogiem. Ale Bóg wyraźnie mówi nam przez Przybytek, że takie nauki nie mogą być całą prawdą.
Apostoł Piotr powiedział w I Liście Piotra 3:21: „Teraz też chrzest, będąc tego odbiciem, zbawia nas – nie jest usunięciem cielesnego brudu, ale odpowiedzią czystego sumienia wobec Boga – przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa”.
Świadczy to nam o tym, że Jezus Chrystus wypełnił Swoją obietnicę zbawienia i całkowicie położył fundamenty wiary, przyjmując Swój chrzest, odbicie, które nas zbawia. Kto jest naszym Mesjaszem? Mesjasz oznacza Zbawiciela, mówiąc nam, że Jezus przyszedł na tę ziemię, został ochrzczony, aby wziąć na Siebie wszystkie nasze grzechy i wszystkie grzechy świata, i faktycznie wziął je na Siebie przez Swój chrzest.
Bóg powiedział Izraelitom, aby zbudowali wejście do dziedzińca Przybytku, tkając ją z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz ze skręconego bisioru. Celem naszego Pana, który jest Królem królów i Panem Nieba, który przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka, było wypełnienie prawdy tej błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru. Nasz Pan przyszedł w ciele człowieka i przyjął chrzest, który miał wypełnić całą sprawiedliwość Bożą, od Jana Chrzciciela, przedstawiciela ludzkości.
Było to podobne do ofiary ze Starego Testamentu, która przyjęła grzechy Izraelitów złożone na nią, przez nałożenie rąk Najwyższego Kapłana na jej głowę i została potępiona za te grzechy zamiast nich. Innymi słowy, podobnie jak ofiara Starego Testamentu, Jezus przyszedł w Nowym Testamencie jako ofiara za grzechy wszystkich grzeszników, został ochrzczony, ukrzyżowany, a tym samym poniósł wszelkie potępienie za grzechy świata. Jezus wypełnił prawdę błękitnej nici, przyjmując chrzest od Jana jako ofiarny Baranek Boży. Tym chrztem, Jezus za jednym razem, wziął na Siebie grzechy ludzkości.
Powodem, dla którego większość chrześcijan zmieniła się w ludzi, którzy są jeszcze gorsi niż ludzie innych światowych religii, jest to, że nie byli w stanie poznać i uwierzyć w tę prawdę błękitnej nici, chrztu Jezusa, i dlatego równocześnie nie otrzymali przebaczenia grzechów. Kiedy chrześcijanie nie mają prawidłowej interpretacji tego chrztu, który Jezus przyjął, aby wziąć na Siebie nasze grzechy, ich fundamenty wiary, od samego początku, nie zostają prawidłowo położone. 
Dokładniej mówiąc, błękitna nić jest metodą i prawdą, dzięki której Mesjasz przyszedł na tę ziemię i wziął na Siebie nasze grzechy. A karmazynowa nić odnosi się do krwi Jezusa. Powodem, dla którego Jezus Chrystus został ukrzyżowany, przelał Swoją krew i umarł na Krzyżu, jest fakt, że wszystkie nasze grzechy zostały złożone na Niego przez Jego chrzest.
Purpurowa nić oznacza, że Jezus Chrystus jest Bogiem i Królem królów. Chociaż Jezus Chrystus jest Królem królów (purpurowa nić), gdyby nie został ochrzczony przez Jana Chrzciciela, przedstawiciela ludzkości, i gdyby w związku z tym nie wziął na Siebie naszych grzechów (błękitna nić), bez względu na to, jak bardzo cierpiąc boleśnie umarł na krzyżu (karmazynowa nić), Jego śmierć byłaby daremna. Skręcony bisior mówi nam, że Słowo proroctwa, które Bóg wypowiedział w Starym Testamencie, wypełniło się w Nowym Testamencie.
 
 

Dzisiejsze Chrześcijaństwo Zatraciło Znaczenie Błękitnej Nici

 
Jednak w dzisiejszym chrześcijaństwie, istnieje wyraźna tendencja do ignorowania błękitnej nici, spośród czterech nici, i arbitralnego interpretowania Słowa Bożego na własną rękę - ten wielki grzech z pewnością zostanie potępiony.
Błękitna, purpurowa i karmazynowa nić oraz skręcony bisior użyty do bramy dziedzińca Przybytku mówią nam prawdę o zbawieniu, że aby zbawić nas od naszych grzechów, Jezus Chrystus, nasz Mesjasz, musiał przyjść na tę ziemię w ciele człowieka, dać się ochrzcić i ukrzyżować. Jezus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy.
W jaki sposób Jezus wziął na Siebie nasze grzechy? Wziął je poprzez chrzest, który przyjął od Jana. Tylko dzięki temu, że Jezus zabrał nasze grzechy na Siebie, mógł stać się naszym prawdziwym Zbawicielem. Dlatego wejście do Przybytku musiało być utkane z tych czterech nici, gdyż mówią nam one, że Jezus, który przyszedł na tę ziemię, przyjął chrzest, przelał Swoją krew na Krzyżu i zmartwychwstał, jest samym Bogiem. 
W ten sposób, brama dziedzińca Przybytku była wykonana z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz ze skręconego bisioru. Jezus jest bramą zbawienia prowadzącą nas do Królestwa Niebieskiego. To wejście, to wejście utkane z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz ze skręconego bisioru. Jezus jest Zbawicielem grzeszników. Chrzest Jezusa i Jego ukrzyżowanie są Jego darem zbawienia, który zbawił grzeszników od ich grzechów.
To dlatego, że dzisiejsze chrześcijaństwo nie zrozumiało właściwie chrztu Jezusa, nie było w stanie spotkać prawdziwego Boga i zamiast tego przekształciło się w jedną z wielu światowych religii. A zatem jeśli chodzi o naszą wiarę, musimy najpierw położyć mocny fundament wiary na prawdzie błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici. Tym fundamentem wiary jest fakt, że nasz Pan przyszedł na tę ziemię i zbawił ciebie, i mnie od grzechów świata, przez Swoją błękitną, purpurową i karmazynową nić oraz skręcony bisior.
Jezus przyszedł na tę ziemię i wypełnił dar zbawienia, który zbawił nas od wszystkich naszych grzechów, Swoim chrztem i krwią na Krzyżu. Mówiąc dokładniej, Jezus przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka, wziął na Siebie grzechy świata przez Swój chrzest, odpokutował wszystkie nasze grzechy Swoją krwią na Krzyżu, a tym samym poniósł potępienie za nasze grzechy, umierając na Krzyżu. Ten Jezus, który w ten sposób zbawił nas przez wodę i krew (I List Jana 5:4-8), jest zasadniczo Panem stworzenia, który nas stworzył, i tym samym, który dał nam dar zbawienia, który nas zbawił. Ten Jezus, który zbawił nas od wszystkich naszych grzechów i potępienia, stał się naszym prawdziwym Zbawicielem. To właśnie mówią nam materiały budowlane Przybytku.
W związku z tym, wierząc w te materiały, musimy mocno ugruntować naszą wiarę. Wierząc w tego Jezusa, który przyszedł jako nasz Mesjasz, jako nasz własny Zbawiciel, musimy jasno i zdecydowanie, z całego serca, wierzyć w chrzest, który On przyjął, w całe potępienie, które poniósł za nas na Krzyżu i w Jego zmartwychwstanie. Zbawiciel, który dał nam dar zbawienia od wszystkich naszych grzechów przez Swój chrzest i krew, którą przelał na Krzyżu, był nie tylko człowiekiem, ale samym Stwórcą, który stworzył ludzkość i cały wszechświat. Musimy wyznać naszą wiarę w błękitną, purpurową i karmazynową nić. Bez takiego wyznania wiary, nie da się uwierzyć w Jezusa jako Zbawiciela.
Czy kiedykolwiek grałeś w cichą grę polegającą na przekazywaniu słów? Ta gra rozpoczyna się od osoby, która otrzymuje kartę, na której jest napisane zdanie. Osoba najpierw czyta zdanie potajemnie, a następnie wypowiada je, tylko niemo ruszając ustami. Następnie kolejny, który czyta z ust, przekazuje je trzeciej osobie. Ta osoba następnie czyta z ruchu ust drugiej osoby, a następnie w ten sam sposób przekazuje je czwartej osobie, aż do ostatniej osoby. Celem tej gry jest to, aby ostatnia osoba poprawnie wypowiedziała oryginalne zdanie, które zostało przekazane jako pierwsze. Powodem, dla którego ta gra jest fajna, jest to, że oryginalne zdanie łatwo ulega zniekształceniu. Na przykład, jeśli gra rozpoczęła się od zdania, które brzmiało „Włącz wentylator”, po przekazaniu go kilku osobom, już zaczyna się zmieniać. Na koniec ostatnia osoba mogłaby równie dobrze powiedzieć „Odwróć osła”, kończąc na zupełnie innym zdaniu.
Tak jak ta ostatnia osoba wymyśla zupełnie inne zdanie, tak dzisiejsze chrześcijaństwo ma całkowicie błędną wiarę, jakby grało w tę niemą grę, polegającą na przekazywaniu słów. Dlaczego tak się dzieje? Dzieje się tak, ponieważ nie udało mu się położyć fundamentu wiary na wierze w błękitną, purpurową i karmazynową nić. Dzisiejsze chrześcijaństwo, nie oparło swojego fundamentu na wierze błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici. Kiedy podstawa wiary jest niepewna, bez względu na to, jak gorąco wierzymy w Jezusa i jak bardzo staramy się zastosować Jego nauki w naszym życiu, po prostu nie będziemy w stanie tego zrobić.
Kiedy Pan powiedział Izraelitom, aby przynieśli Mu swoje ofiary na budowę Przybytku, powiedział im, aby najpierw przynieśli złoto, srebro i miedź, a następnie przynieśli błękitna, purpurową i karmazynową nić oraz skręcony bisior. Wszystkie te materiały budowlane pokazują nam, że Jezus zbawił nas przez Swój chrzest otrzymany od Jana, Jego przelanie krwi się na Krzyżu i zmartwychwstanie.
Błękitnej nici użyto nie tylko do wszystkich wejść Przybytku, ale także do utkania szaty Najwyższego Kapłana i pokrycia Przybytku. To jest ewangelia, która mówi nam, jak nasz Pan przyszedł na tę ziemię i jak dokładnie zbawił ciebie, i mnie od naszych grzechów. Mówi nam, jak naprawdę ważne są dla naszej wiary, te cztery podstawowe składniki wiary - to jest błękitna, purpurowa i karmazynowa nić oraz skręcony bisior. Opierając się na tym Słowie, wszyscy musimy mocno położyć fundament wiary. Tylko wtedy możemy uwierzyć w Boga i otrzymać przebaczenie grzechów, stać się Jego sługami, którzy później szerzą to słowo, a kiedy Pan powróci, w ten sposób stać się takimi ludźmi wiary, którzy z tą wiarą, mogą z ufnością stanąć przed Bogiem.
Prawdą jest, że w Korei nadal istnieje taoizm, który uważa, że wszystko, co obce, jest lepsze. Tendencja ta jest obecna także wśród teologów mojego kraju, którzy pokładają wielkie zaufanie w tym, co powiedzieli teologowie zachodni, opierając się na ich słowach nawet bardziej niż na Słowie Bożym. Muszą zostać uwolnieni od tej ignorancji i naprawdę wierzyć w Słowo Boże, ufając Mu i polegając na Nim, w prawdę chrztu naszego Pana, Jego krwi i faktu, że On jest Samym Bogiem, która zasadniczo stał się bramą naszego zbawienia.
Podobnie jak apostoł Piotr wyznał: „Ty jesteś Chrystusem, Synem Boga żywego.” (Ewangelia Mateusza 16:16), jeśli wierzycie w Boga i jeśli wierzycie, że Pan przyszedł na tę ziemię, aby zbawić nas od naszych grzechów, to musicie także wiedzieć i wierzyć, że Pan stał się naszym prawdziwym Bogiem zbawienia, biorąc na Siebie nasze grzechy Swoim chrztem, umierając na Krzyżu i zmartwychwstając. Chrzest naszego Pana i krew na Krzyżu, są fundamentem prawdziwej wiary, która umożliwia nam przyjęcie daru zbawienia. Jeśli nie możemy uwierzyć w wiarę błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici według Słowa Bożego, jak moglibyśmy kiedykolwiek nazwać to prawdziwą wiarą?
 
 
Prawo jest Cieniem Przyszłych Dóbr
 
Materiały budowlane Przybytku pokazują nam, że nasz Pan przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka, wziął na Siebie nasze grzechy Swoim chrztem, poniósł potępienie za nasze grzechy Swoim ukrzyżowaniem, zmartwychwstał i stał się w ten sposób naszym Zbawicielem. Błękitną, purpurową i karmazynową nicią, nasz Pan obiecał w Starym Testamencie, że da nam dar zbawienia. Tym, który dał nam to przymierze, był nikt inny jak Jezus Chrystus, Król królów, który został ochrzczony i ukrzyżowany ze względu na grzeszników. Innymi słowy, ten Bóg przyszedł do nas jako nasz Bóg Mesjasz. W związku z tym musimy położyć fundament naszej wiary, znając i całkowicie wierząc w tę prawdę. Wierząc w ewangelię wody i Ducha, wszyscy musimy otrzymać dar zbawienia.
Złoto, srebro i miedź były również materiałami użytymi do wykonania Przybytku. Te materiały odnoszą się do fundamentów naszej wiary. Przed Bogiem, nie mogliśmy nie zostać wrzuceni do piekła, z powodu naszych grzechów. Ale takim ludziom jak my, tym z nas, którzy wierzą, nasz Pan dał dar zbawienia. Jako ofiara za całą ludzkość, Jezus Chrystus został ochrzczony przez Jana, ukrzyżowany i w ten sposób całkowicie zbawił nas od naszych grzechów. Nie było sposobu, abyśmy uniknęli piekła, ponieważ wiedzieliśmy, że jesteśmy skazani na potępienie za nasze grzechy i nie wiedzieliśmy, jak możemy mieć wiarę, która sprawia, że wszystkie nasze grzechy znikną. Ale w Bogu, był dar zbawienia. To, że Jezus przyszedł na tę ziemię, przyjął na Siebie wszystkie nasze grzechy Swoim chrztem, umarł na Krzyżu i tym samym rozwiązał wszystkie problemy naszych grzechów i potępienia - jest darem zbawienia.
Jesteśmy zbawieni od naszych grzechów przez naszą wiarę, wierząc, że Bóg wykonał Swoje dzieło naszego zbawienia i dał nam dar tego zbawienia. Właśnie dlatego Bóg powiedział, aby przynieść Mu wiarę ze złota, srebra i miedzi, ponieważ całkowicie zbawił tych, którzy nie mogli się powstrzymać przed pójściem do piekła, dając im dar zbawienia. To dlatego, że nasz Pan rzeczywiście zbawił nas, przychodząc na tę ziemię, biorąc na Siebie wszystkie nasze grzechy i znosząc całe nasze potępienie, zostaliśmy całkowicie zbawieni przed Bogiem, wierząc w ten dar zbawienia.
Jezus Chrystus stał się teraz naszym doskonałym Zbawicielem. Dlatego musimy mocno trwać w wierze w Jego dar zbawienia, ponieważ błękitna, purpurowa i karmazynowa nić oraz skręcony bisior są darami wiary. Bóg nie chce, abyśmy wierzyli arbitralnie i ślepo, nie wiedząc o niczym. 
 
 
Sierść Kozia, Skóry Baranie Farbowane na Czerwono i Skóry Borsucze
Sierść Kozia, Skóry Baranie Farbowane na Czerwono i Skóry BorsuczeByły one użyte do wykonania pokrycia Przybytku. Pierwsze pokrycie było utkane z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz ze skręconego bisioru, na którym położono drugie pokrycie z koziej sierści. Następnie, było to pokryte skórami barana farbowanymi na czerwono, a na koniec, położone na górę, były skóry borsucze. W ten sposób przybytek pokrywały cztery różne warstwy.
Pokrycie, które jako ostatnie położono na Przybytku, było ze skór borsuczych. Więc co pojawiło się na wierzchu nakrycia Przybytku, to tylko te czarne skóry borsucze. Borsuk to wydra morska. Rozmiar jego skóry jest mniej więcej wielkości mężczyzny lub nieco mniejszy, skóry te były wodoodporne. Właśnie dlatego skóry borsucze zostały użyte, jako okrycie wierzchniej warstwy Przybytku. Z tego powodu zewnętrzny wygląd Przybytku nie był imponujący i z pewnością nie był przyjemny w dotyku. To mówi nam, że kiedy Jezus przyszedł dla nas na tę ziemię, rzeczywiście przyszedł w tak skromnej postaci, że nic nie podobało by się nam w Jego wyglądzie.
Skóry barana farbowane na czerwono mówią nam, że Jezus Chrystus przyjdzie na tę ziemię i zostanie złożony w ofierze za nas, podczas gdy sierść kozia mówi nam, że Jezus zbawi nas, przyjmując chrzest jako nasza ofiara, a tym samym przyjmując nasze grzechy na Siebie, i to, że zbawi nas przez ukrzyżowanie.
Innymi słowy, materiały, z których wykonane są te nakrycia Przybytku, są podstawą naszej wiary. Te prawdy są budulcem wiary, których absolutnie nie może brakować. Aby dać nam dar zbawienia, Jezus Chrystus przyszedł na tę ziemię jako nasza własna ofiara. W Starym Testamencie Bóg ustanowił system ofiarny w celu odpuszczenia grzechów Izraelitów: nieskalane zwierzęta ofiarne (kozy, baranki lub byki) przyjęły grzechy Izraelitów, złożone na nich poprzez nałożenie rąk i zostały zabite w ich miejsce, przelewając swą krew i będąc spalone, a tym samym ocalając ich od wszystkich grzechów.
Jezus Chrystus przyszedł na tę ziemię jako Baranek ofiarny i przyjął na Siebie nasze grzechy przez Swój chrzest, to znaczy poprzez nałożenie rąk. Tak jak ofiara została zabita, przez przelanie jej krwi i spalona na ołtarzu całopalenia po przyjęcie grzechów Izraelitów, poprzez nałożenie rąk, tak też Jezus Chrystus przyjął całe potępienie za nasze grzechy, przyjmując chrzest i umierając na krzyżu, i tym samym zbawił nas od grzechów świata.
Imiona w Księdze Sądu, zostały wymazywane poprzez nałożenie krwi ofiary na rogi ołtarza całopalenia, a ponieważ Jezus przyjął chrzest i przelał Swoją krew, dopełnił naszą wieczną pokutę tą krwią i zmył wszystkie grzechy świata. W ten sposób wszystkie materiały Przybytku mówią nam o Jezusie Chrystusie i Jego służbie, mówiąc nam, że w ten sposób zbawił nas od grzechów świata. Od Starego Testamentu do Nowego Testamentu, Słowo, którym Jezus zbawił nas od naszych grzechów, jest całą prawdą, całkowicie wolną od błędów.
Wielu dzisiejszych chrześcijan nie wierzy, że Jezus Chrystus przyszedł na tę ziemię jako nasza ofiara i wziął na Siebie nasze grzechy Swoim chrztem, ale zamiast tego wierzą bezwarunkowo jedynie w Jego śmierć na Krzyżu. Taka wiara chrześcijańska, jest nieprawnym wejściem dziedzińca Przybytku, utkanym tylko z karmazynowej i purpurowej nici, pomijającą błękitną nić. Mają jedynie błędną wiarę, która nie widzi potrzeby okrycia z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz ze skręconego bisioru, a zamiast tego uważają, że wszystko, czego potrzebują, to tylko dwa okrycia, ze skór baranich farbowanych na czerwono i skór borsuczych.
Kiedy patrzymy na wiele obrazów Przybytku przedstawionych na całym świecie, większość z nich jest narysowana w taki sposób, że nie możemy znaleźć nawet najmniejszego śladu błękitnej nici. Ponieważ ludzie, którzy malowali te obrazy, nie znają ewangelii wody i Ducha, wejście dziedzińca Przybytku na ich obrazach jest pokryte, karmazynem i bielą. Ale taka wiara nigdy nie może być właściwą wiarą przed Bogiem.
Najczęściej używaną nicią do utkania bramy dziedzińca Przybytku była nić błękitna, następnie nić purpurowa, później nić karmazynowa, a na końcu nić biała. Kiedy więc patrzymy na bramę dziedzińca, wszystkie te cztery kolory muszą być widoczne jednocześnie. Ale ponieważ jest tak wielu ludzi na tym świecie, których wiara jest całkowicie pozbawiona jakiejkolwiek wiedzy o chrzcie Jezusa, wszyscy zignorowali cztery kolory nici użyte do Przybytku i zamiast tego zbudowali swoje bramy Przybytku tylko dwoma nićmi.
W ten sposób, zwodzą wielu ludzi, którzy mają już ograniczoną wiedzę o Bogu i nie znają Jego Słowa. Wszyscy oni to fałszywi prorocy. Odnosząc się do tych ludzi, sam Jezus opisał ich jako kąkol, który Diabeł zasiał wśród pszenicy (Ewangelia Mateusza 13:25). Innymi słowy, stali się ludźmi, którzy szerzą fałszywe kłamstwa poprzez pominięcie błękitnej nici, na obrazie przedstawiającym bramę dziedzińca Przybytku. Dlatego tak wielu ludzi pozostaje grzesznymi, nawet jeśli wierzą w Jezusa i dlaczego pomimo wiary w Jezusa, wszyscy są skazani na zagładę, z powodu swoich grzechów.
Nasz fundament wiary musi stać mocno. Do czego nadałoby się prowadzenie długiego życia religijnego dla waszych dusz, skoro jest ono oparte na nieprawnym fundamencie wiary? Zła wiara może się rozpaść w jednej chwili. Bez względu na to, jak piękny jest nasz dom, do czego by się nadał, gdybyśmy go zbudowali na wadliwym fundamencie wiary? Bez względu na to, jak pilnie służyłeś Bogu, jeśli twój fundament wiary jest wadliwy, zbudowałeś swój dom tylko na piasku; kiedy nadejdą burze, podniosą się wiatry i zaczną powodzie, wszystko się rozpadnie.
A co z wiarą, której fundament jest solidny? Nigdy nie upadnie, bez względu na to, jak zostanie potrząśnięta. Bóg powiedział nam, że dom zbudowany na skale z prawdy utkanej z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz ze skręconego bisioru nigdy nie upadnie. Taka jest rzeczywistość. Jaka jest wiara oparta na skale? Jest to wiara, która wierzy w prawdę błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz w skręcony bisior. Wiara tych, którzy zbudowali taki dom wiary, nigdy nie upadnie. Dlatego tak ważne jest, aby nasza wiara miała mocny i solidny fundament. Jeśli wierzymy, nie pojmując dokładnie tego, co Pan dla nas uczynił, to wtedy taka wiara, zamieni się w fałszywą wiarę religijną, niechcianą przez Boga.
 
 
Drzewo Akacjowe, Oliwa i Wonności 
 
Słupy Przybytku, ołtarz całopalenia, deski i wyposażenie Świątyni, były wykonane z drewna akacjowego. Drewno w Biblii zwykle odnosi się do ludzi (Księga Sędziów 9:8-15, Ewangelia Marka 8:24). Drewno tutaj, również odnosi się do nas w naszej ludzkiej naturze; to że drewno akacjowe zostało użyte do budowy słupów, ołtarza całopalenia, i samego Przybytku, mówi nam, że tak jak korzenie drzew akacji są zawsze zakopane pod ziemią, tak nasze fundamenty są takie, że grzeszymy przez cały czas. Wszyscy ludzie muszą przyznać, że są niesprawiedliwi i że zawsze grzeszą.
Jednocześnie drewno akacjowe sugeruje także człowieczeństwo Jezusa Chrystusa. Mesjasz, który przyszedł w ciele człowieka, wziął na Siebie wszystkie grzechy świata i został zastępczo osądzony, przez wzgląd na całą ludzkość. Jezus jest Samym Bogiem i dlatego arka, stół chleba pokładnego, ołtarz kadzenia i deski Przybytku, były wykonane z drzewa akacjowego pokrytego czystym złotem.
Oliwa do oświetlenia, wonności na olejek do namaszczania i na wonne kadzidło, odnoszą się do naszej wiary, którą ofiarujemy Jezusowi Chrystusowi. Jezus Chrystus jest Mesjaszem, który zbawił ciebie i mnie. Znaczenie imienia „Jezus” to „Ten, który zbawi swój lud od grzechów”, a imię „Chrystus” oznacza „Pomazaniec”, co oznacza, że Jezus Chrystus jest Samym Bogiem i Najwyższym Kapłanem Nieba który nas uratował. Wypełniając wolę Boga, nasz Pan przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka, został ochrzczony, złożył ofiarę na Krzyżu za nas i w ten sposób dał nam dar zbawienia. Rola Najwyższego Kapłana podjęta przez Jezusa, który dał nam zbawienie, była naprawdę najpiękniejszą pracą.
 
 
Kamienie Onyksu i Inne Kamienie dla Ozdobienia Efodu i Pektorału Najwyższego Kapłana
 
Napisano, że dwanaście różnych kosztownych kamieni było na efodzie i na pektorale Najwyższego Kapłana. Najwyższy kapłan najpierw wkładał tunikę, potem błękitny ornat, a potem efod na ornat. Na efod, wkładał pektorał, w którym był odziany w czasie ceremonii składania ofiar, a na tym pektorale, było umieszczonych dwanaście kosztownych kamieni. To pokazuje nam, że rolą Najwyższego Kapłana było przyjąć w swoje łono lud Izraela, jak również wszystkich innych ludzi z całego świata, aby stanąć przed Bogiem i złożyć Mu ofiary.
Jezus, wieczny Najwyższy Kapłan Niebios, również przyjął w Swoje łono wszystkie narody świata, oddał Swoje własne ciało, aby wziąć na Siebie nasze grzechy Swoim chrztem i złożyć Się w ofierze za nas, i tym samym poświęcił Swój lud Bogu Ojcu. Dwanaście drogocennych kamieni, które zostały umieszczone na pektorale, odnosi się do wszystkich narodów tego świata, a Najwyższy Kapłan, który je nosił, odnosi się do Jezusa Chrystusa, który również zbawił i przyjął w Swoje łono wszystkie narody świata.
Bóg powiedział, Izraelitom, aby przynieśli Mu te właśnie dary na zbudowanie dla Niego Przybytku. Fakt, że Bóg za pomocą tych darów, polecił im zbudować Przybytek, Jego miejsce zamieszkania, ma duchowe znaczenie. Izraelici zawsze pozostawali grzeszni, ponieważ nie mogli przestrzegać Prawa, które dał im Bóg. Dlatego Bóg powiedział im przez Mojżesza, aby zbudowali Przybytek i dał im system ofiarny, dzięki któremu przebaczenie grzechów było udzielane poprzez ofiary składane w Przybytku. Innymi słowy, Bóg zmył wszystkie grzechy Izraelitów, przyjmując ich dary i wykorzystując je do budowy Swojego domu, a następnie sprawiając, aby składali Mu swoje ofiary zgodnie z wymogami systemu ofiarnego. W ten sposób, Bóg mógł zamieszkać w Przybytku, wraz z ludem Izraela.
Jest jednak na tej ziemi zbyt wielu chrześcijan, którzy po prostu nie wierzą w błękitną, purpurową i karmazynową nić oraz w skręcony bisior. Skoro Bóg powiedział im, aby przynieśli Mu złoto, srebro i miedź, dlaczego nie wierzą więc w prawdę wynikającą z tych darów? 
Czy nie byliśmy wszyscy skazani na piekło z powodu naszych grzechów? Czy wierzyliście w chrześcijaństwo, jakby to była tylko jedna z wielu religii tego świata, ponieważ nigdy nie uznaliście się, że jesteście skazani na piekło? Jeżeli do tej pory tak wierzyliście, to musicie pokutować i powrócić do wiary błękitną, purpurową i karmazynową nić oraz skręcony bisior. I musicie uświadomić sobie wobec surowych przykazań Boga, że jesteście masą grzechów i że z powodu tych grzechów, jesteście skazani na piekło, i musicie wierzyć w ewangelię wody i Ducha.
Teraz musicie uwierzyć w ewangelię prawdy, że gdy byliście skazani na piekło, nasz Pan, przyszedł na tę ziemię jako Mesjasz, przyjął wasze grzechy na Siebie poprzez chrzest, zaniósł je na Krzyż i złożył się w ofierze, przelewając Swoją krew, i w ten sposób ocalił nas od naszych grzechów, i naszego potępienia. Bez wiary w ewangelię wody i Ducha, która objawia się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici, nigdy nie będziecie w stanie położyć fundamentu wiary.
 
 
Musimy Pomyśleć o Fundamencie Naszej Wiary
 
Bóg mówi nam, abyśmy wierzyli w błękitną, purpurową i karmazynową nić; powinniśmy zadać sobie pytanie, czy rzeczywiście mamy tę wiarę w błękitną, purpurową i karmazynową nić, czy też wierzymy w prawdę, która objawia się tylko w purpurowej i karmazynowej nici, pomijając błękitną nić.
Musimy spojrzeć na siebie i zobaczyć, czy nie ofiarujemy Bogu niewłaściwy rodzaj wiary, który tylko pasuje do naszego gustu. Kiedy Bóg mówi nam, abyśmy przynieśli Mu błękitną, purpurową i karmazynową nić, czy przypadkiem nie dajemy Mu czarnej nylonowej nici? „Boże, nić, o którą prosiłeś, wydaje się bezużyteczna dla Przybytku. Po prostu zgnije wraz z deszczem. Jakże męczące jest szukanie jej i przyniesienie jej tutaj. Zamiast tego wypróbuj tę nylonową nić. Gwarantuję Ci, że będzie trwać co najmniej 50 lat, może nawet 100 lat, jeśli dobrze o nią zadbasz. A nawet jeśli zakopiesz ją w ziemi, nie zgnije przez ponad 200 lat. Czy to nie jest po prostu wspaniałe?”
Czy nie jest to przypadkiem co mówimy do Boga? Musimy również dobrze przyjrzeć się sobie i zastanowić się, czy rzeczywiście nie ofiarowujemy tego rodzaju narcystycznej i zabobonnej wiary Bogu. A jeśli mieliśmy taką wiarę, musimy teraz pokutować. Innymi słowy, musimy się nawrócić.
Jest wśród nas wielu, którzy myślą, że są naprawdę dobrymi chrześcijanami, ale po bliższym przyjrzeniu się, okazuje się, że ich wiedza jest błędna, podobnie jak ich wiara.
 
 
Mistycyzm, Który jest Przeważający w Dzisiejszym Chrześcijaństwie
 
Mistycyzm jest tym, w co chrześcijanie zwykle wierzą najbardziej. Ci ludzie nie mają pojęcia, co naprawdę mówi Słowo Boże. Ponieważ nie znają Słowa prawdy, które dał im Mesjasz, wierzą w Pana i naśladują Pana zgodnie z własnymi uczuciami i emocjami. I są przekonani, że takie uczucia są prawdą. Ponieważ sami żarliwie modlą się do Boga i wiernie podążają za własnymi emocjami i uczuciami, które odczuwają w swoich modlitwach, nie mogą rozpoznać, jaka jest prawdziwa wiara w Boga.
W ten sposób wiara w Boga zgodnie z własnymi emocjami i uczuciami, które zmieniają się w obrębie własnych myśli, jest wiarą mistycyzmu. Ludzie, którzy wierzą w Boga, prowadzeni przez uczucia, które odczuwają, kiedy poszczą, kiedy wychwalają, kiedy wierzą, kiedy modlą się wczesnym rankiem, kiedy wspinają się w góry, aby się modlić, kiedy grzeszą, kiedy modlą się o pokutę, i tak dalej, i tak dalej - wszyscy ci ludzie są mistykami. Innymi słowy, życie wiarą, trzymając się własnych uczuć, nie jest wiarą z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici, o której mówił Mesjasz.
Być może aż 99,9 procent dzisiejszych chrześcijan było historycznie mistykami. Innymi słowy, nie jest przesadą stwierdzenie, że poza wczesnym Kościołem całe chrześcijaństwo podążało za mistycyzmem. Ci, którzy nie mają wiary w błękitną, purpurową i karmazynową nić, ulegają złudzeniom myśląc, że ich własne uczucia są w jakiś sposób samą wiarą. Twierdzą, że widzieli i spotkali Boga w swoich modlitwach i opowiadają nam, jak wspaniale się czują, kiedy wychwalają Boga. 
Mówią: „Zebraliśmy się na tym spotkaniu uwielbienia, podnieśliśmy ręce i razem odpokutowaliśmy za nasze grzechy. Trzymaliśmy Krzyż i odprawialiśmy u jego stóp jakiś rytuał, a potem wszystkie nasze serca rozpaliły się, a Chrystus stał się tak bardzo kochany. W naszych sercach czuliśmy wielką wdzięczność za krew, którą przelał Chrystus. Jeszcze bardziej wierzyliśmy, że Pan zmył wszystkie nasze grzechy, uświadamiając sobie jeszcze bardziej, że dlatego przelał Swoją krew. Po prostu pokochaliśmy całe to doświadczenie”. Ale kiedy pewnego dnia ich emocje opadają, mówią: „Ale całe to uczucie właśnie wyschło i mamy grzech w naszych sercach”. Nic innego niż ten rodzaj wiary, jest wiarą mistycyzmu.
Niezależnie od różnic wyznaniowych lub religijnych, każdy chrześcijanin potrzebuje wiary, która wierzy w prawdę błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici. Wiara wszystkich, którzy nie mają wiary w błękitną, purpurową i karmazynową nić, jest mistyczna i przesądna. Ci ludzie dają Bogu nie wiarę błękitną, purpurową i karmazynową nić, ale wiarę w nylonową nić. Przynoszą Bogu swoją mistyczną wiarę, innymi słowy, coś, co jest daleko niewystarczające, coś, na co Bóg nawet nie patrzy.
Czy widziałeś kiedyś grube liny do wiązania łodzi na pomostach? Mistycy chętnie ofiarowaliby Bogu tego rodzaju materiał. Kiedy nasz Pan powiedział nam, abyśmy przynieśli błękitną, purpurową i karmazynową nić oraz skręcony bisior, niektórzy ludzie przynoszą ten gruby sznur do Boga, mówiąc do Niego: „Panie, przyjmij tę wiarę!” Niektórzy ludzie zabierają do Niego nawet żelazne łańcuchy, którymi przywiązano wielkie statki do siebie i do doku. Zwinąwszy wiązkę tych grubych żelaznych łańcuchów, ofiarowują ją Panu, prosząc Go, aby ją przyjął.
Ale Bóg powiedział nam, abyśmy przynieśli wiarę z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici. Nie powiedział nam, żebyśmy przynieśli Mu żelazne łańcuchy.
Jednak wielu ludzi przynosi do Niego to, co wygląda lepiej w ich własnych oczach lub co jest dla nich łatwiejsze do znalezienia. Chociaż są ludzie, którzy idą do Boga z żelaznymi łańcuchami, liną, nylonową nicią, a nawet pnączami maranty, Bóg w rzeczywistości przyjmuje tylko ofiarę z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici. Bóg postanowił, że jedyną wiarą, jaką przyjmie, jest wiara błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici. W związku z tym, musimy ofiarować Bogu tę wiarę w błękitna, purpurową i karmazynową nić.
 
 
Mesjasz nie Przyjmuje Jakiejkolwiek Ofiary
 
Izraelici także musieli przynieść Bogu złoto, srebro, miedź i dwanaście drogocennych kamieni, które miały być osadzone w efodzie i pektorale. Jednak są ludzie, którzy przynoszą Bogu glinę lub żelazo. Czy Jezus prowadzi wysypisko recyklingowe, żeby akceptował różne rzeczy? Oczywiście, że nie!
Jezus nie jest kimś, kto przyjmuje jakiekolwiek śmieci. Nie prowadzi wysypiska do recyklingu, przyjmując wszelkie bezużyteczne rzeczy, które Mu przynosisz. Jezus jest Mesjaszem, który chce obdarzyć nas Swoim miłosierdziem błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici, która przebacza nasze grzechy, i który chce dać nam Swoją prawdziwą miłość. Dlatego Jezus jest nazywany Królem miłości. Nasz Pasterz jest rzeczywiście Królem miłości. Jezus jest rzeczywiście naszym prawdziwym Mesjaszem. Ten Mesjasz ustanowił wiarę, której od nas chce, określając pewne cechy jako absolutnie wymagane. Tylko wtedy, gdy z tą wiarą staniemy przed Bogiem, On da nam to, co nam obiecał.
Widzimy jednak, że wśród tych, których wiara w Mesjasza opiera się na błędnej wiedzy o Nim, są tacy, których upór jest nie do opisania. Są po prostu niegodziwi i źli, tak samo jak faraon, który upierał się zawzięcie przed Bogiem. Kiedy Mojżesz powiedział do niego: „Jehowa objawił się; wypuść Jego lud”, odparł faraon: „Kim jest ten Jehowa?”.
Kiedy wyjaśniono mu istnienie Boga, z pewnością byłoby lepiej, gdyby po obliczeniu kosztów i korzyści płynących z jego oporu, szybko się Mu poddał i ustąpił. Gdyby nadal absolutnie nie mógł uwierzyć i musiał nalegać na swój upór, mógłby spróbować wytrzymać przez chwilę, ale po kilku plagach, powinien był się poddać. Jak głupie i żałosne było to, że faraon nadal trwał w swym uporze i nie posłuchał Słowa Bożego, pomimo że był w tym czasie nękany przez żaby, pokrywające cały jego naród?
Nie tylko żaby, ale także wszy nawiedziły pałac faraona. Na lewo i na prawo, gdziekolwiek się nie zwróciło, wszędzie w całej ziemi egipskiej zapanowały wszy, a jednak faraon się nie poddał. Jak ktokolwiek mógłby żyć, kiedy wszędzie są wszy? W tej sytuacji powinien był zdać sobie sprawę: „Ponieważ nie posłuchałem Boga, pokazuje mi, kim jest prawdziwy Król. Mogę być królem mojego imperium na tej ziemi, ale jestem niczym w porównaniu z Nim. Chociaż jestem królem największego narodu na tej ziemi i chociaż mam władzę nad całym światem, Bóg jest jeszcze potężniejszy niż ja i sprowadza na mnie te plagi z powodu mojego nieposłuszeństwa”. Oto jak powinien się poddać. 
Mądrą rzeczą, jaką zrobiłby faraon, byłoby szybkie poddanie się, po przekonaniu się na własne oczy, jaki będzie koszt jego oporu. Bez względu na to, jak potężny był faraon, jeśli doszedł do wniosku, że nie ma sposobu, by przeciwstawić się Bogu, wszystko, co musiał zrobić, to poddać się Mu, mówiąc: „W porządku, Boże, Ty zajmij pierwsze miejsce; Zajmę drugie miejsce”. Ponieważ jednak faraon nie chciał ustąpić, cały jego naród nękały wszy.
Z tego powodu, żaden Egipcjanin nie mógł nic zrobić. Kiedy wszy dręczyły wszystkich nieustępliwie, jak ktokolwiek mógł zrobić cokolwiek innego, jak tylko próbować się ich pozbyć? Wszyscy możemy sobie wyobrazić tych biednych Egipcjan biegających z pochodniami, próbujących pozbyć się wszy, być może nawet spalających przy tym własne domy i możemy sobie wyobrazić smród płonących wszy wypełniający wioski.
Są rzeczy, które człowiek może zrobić, i są rzeczy, których człowiek nie może zrobić. Ponieważ Bóg jest Panem Zastępów, to Bóg kieruje życiem i śmiercią, szczęściem i nieszczęściem, błogosławieństwami i przekleństwami. W takim przypadku zamiast pokładać zaufanie w sobie i próbować przeciwstawić się Bogu, wszyscy musimy myśleć racjonalnie i dojść do logicznego wniosku, aby porzucić nasz upór. Między sobą, możemy nalegać na własną drogę i próbować zwyciężyć nad innymi, ale w kontaktach z Mesjaszem, nie jest to możliwe.
Musimy pomyśleć, jakimi ludźmi naprawdę powinniśmy być przed Bogiem. Musimy poważnie rozważyć, czy powinniśmy przeciwstawiać się Bogu, czy też nasze serca rzeczywiście powinny być łagodne i potulne. I musimy dojść do ostatecznego wniosku, że wszyscy musimy być potulni przed Bogiem. Przed ludźmi, możemy wytrwać w naszym uporze, a czasem stawić czoła jego konsekwencjom, ale przed Bogiem, nasze serca muszą być absolutnie potulne.
„Boże, postąpiłem źle” - ci, którzy to przyznają, wybierają właściwą drogę. To są ludzie, których można uratować od ich przeklętego życia. Dla tych, którzy opuścili Boga z powodu swoich grzechów, sposobem na przyjęcie w ramiona Boga i pożywienie się Jego życiodajną wodą, są ponowne narodziny przez wodę i Ducha. Czego możemy się kiedykolwiek spodziewać po naszym życiu, kiedy takie życie spędza się bezowocnie na bezdrożach tego świata, unosząc się dookoła jego pustej i jałowej ziemi bez żadnego celu, aby zamienić się w garść prochu?
Jedynym sposobem dla nas, którzy mamy powrócić do prochu i być skazani na wrzucenie do jeziora ognistego, jest wiara w ewangelię wody i Ducha, a tym samym otrzymanie przebaczenia grzechów. To jest dla zdesperowanych i beznadziejnych żyć, które były przeznaczone na wieczne zniszczenie, za przeciwstawienie się Bogu i aby ich grzechy w cudowny sposób, zostały ponownie ożywione przed Bogiem przez Jego miłość łaski, miłość do zbawienia. Dlatego wszyscy musimy być ubrani w to zbawienie.
Jak ktokolwiek, będąc zwykłym śmiertelnikiem, może kiedykolwiek rzucić wyzwanie Bogu? Kiedy Bóg każe nam przynosić takie a nie inne ofiary, wszyscy musimy być posłuszni Jego Słowu. Patrząc na główny fragment powyżej, w którym Bóg mówi nam, jakie ofiary musimy Mu przynieść, wszyscy musimy dojść do zrozumienia: „Ach, więc jest to rodzaj wiary, o którą Bóg prosi nas, abyśmy Mu przynieśli”.
Na pektorale Najwyższego Kapłana miało zostać umieszczonych dwanaście drogocennych kamieni. A w pektorale wyrokowania, musiały być umieszczone Urim i Tummim, które dosłownie oznaczają Światła i Doskonałości, aby Najwyższy Kapłan mógł słusznie sądzić dzieci Izraela.
Odnosi się to do niczego innego, jak do faktu, że tylko słudzy Boży mogą wydać sprawiedliwy sąd na swoich duchowych dzieciach wiary, rzucając światło mieszkającego w nich Ducha Świętego i Słowa Bożego.
Wszyscy musimy teraz zdać sobie sprawę przed Bogiem, że prawda błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici, jest najprawdziwszą prawdą i prawdziwym zbawieniem. Ta prawda o błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici jest prawdziwym zbawieniem, które prowadzi nas do życia, i nic innego, poza tym nie stanowi naszego zbawienia. To wszystko jest oparte na Słowie Bożym, jasnym i prawdziwym.
 
 

Wszystkie Materiały Przybytku są Związane ze Zbawieniem Człowieka od Grzechu

 
Jednak z powodu głupoty, ludzie wciąż uparcie odmawiają wiary. Co wtedy się z nimi stanie? Nigdy, przenigdy, nie zostaną zbawieni. Przed Bogiem, musimy także odrzucić naszą głupotę. I musimy opróżnić nasze serca. Musimy odrzucić własne myśli i upór przed Bogiem, a zamiast tego być posłusznym Słowu i oddać Mu nasze serca. Nie wolno nam nigdy przeciwstawiać się Bogu, nalegając na własne krnąbrne sposoby. Możemy to robić przed innymi ludźmi, ale jako chrześcijanie po prostu nie możemy tego robić, przynajmniej przed Bogiem. A jednak głupi ludzie przeciwstawiają się Bogu a są potulni tylko przed innymi ludźmi. To jest to, co jest z nimi nie tak. Musimy rzucić się na twarz przed Bogiem i przyznać, że to, co Bóg do nas powiedział, jest dobre.
Musimy wierzyć i ufać Słowu błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici. Wiara to zaufanie do Słowa Bożego. Kiedy rzucamy się do stóp Boga, wyznajemy przed Nim wszystkie nasze problemy i lgniemy do Niego prosząc o pomoc, Bóg z pewnością nam odpowie. Musimy więc z podziękowaniem przyjąć to, co dla nas zrobił. Na tym polega wiara. W jakim więc absurdzie i szaleństwie, moglibyśmy kiedykolwiek pokazać Bogu coś innego niż błękitna, purpurowa i karmazynowa nić, przynosząc Mu żyłki wędkarskie lub metalowe łańcuchy? Przynosząc jakąś bezużyteczną nić przed Bogiem i mówiąc do Niego: „To jest moja wiara. W ten sposób tak mocno wierzyłem. To jest mocna wiara, którą szczególnie zachowałem” - to po prostu nie jest wiara, ale robienie z siebie głupka przed Bogiem.
Przed Mesjaszem trzeba odstąpić od swojego uporu. Innymi słowy, przed Bogiem trzeba nagiąć swoją wolę. Wszyscy musimy rozpoznać siebie przed Bogiem. Musimy rozpoznać zgodnie z tym, co mówi do nas Bóg i jak decyduje za nas. Nic innego poza tym, nie jest właściwą wiarą chrześcijan. Posłuszeństwo i wiara zgodnie ze Słowem Bożym, jest właściwą postawą i sercem wiernych. O tym musimy pamiętać przed Bogiem.
Między sobą możemy oczywiście chwalić się własnymi osiągnięciami, porównywać się, konkurować ze sobą i rzucać sobie wyzwania. Chociaż jest to również bezużyteczna praktyka mierzenia tego, co w istocie jest takie samo przed Bogiem, wśród ludzi jest to coś, gdzie mamy niewielki wybór, aby być w to stale zaangażowanym.
Nawet szczenięta rozpoznają, kim są ich panowie, podporządkowują się swoim właścicielom i są im posłuszne. Innymi słowy, nawet psy są posłuszne swoim właścicielom, rozpoznają ich głosy i podążają tylko za swoimi panami. Kiedy psy są karcone przez swoich właścicieli, rozpoznają swoje przewinienia, pochylają głowy w posłuszeństwie i próbują wrócić do łaski swojego pana, wykonując różnego rodzaju urocze małe sztuczki. Skoro nawet zwierzęta to robią, to mimo to ludzie nadal rzucają wyzwanie Bogu, przyjmując wiarę we własne myśli. Innymi słowy, nadal trzymają się Boga, ale upierają się przy swoich własnych drogach i własnych myślach.
Swoją błękitną, purpurową i karmazynową nicią, Bóg sprawił w ten sposób, że wszystkie grzechy ludzkości zniknęły, a wszystko, co nam powiedział, to aby mieć wiarę, która wierzy w dzieła naszego Pana. Jednak ludzie nadal pozostają oporni i rzucają wyzwanie Bogu.
Pan powiedział nam, abyśmy przynieśli Mu wszystkie nasze grzechy, a sprawiając, że wszystkie zniknęły wraz z błękitną, purpurową i karmazynową nicią, dał nam przebaczenie grzechów. Kiedy Bóg powiedział nam, abyśmy przynieśli Mu wiarę z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici, ludzie nadal w to nie wierzą i przeciwstawiają się własnemu Panu. Ci ludzie będą przeklęci.
Kiedy przynoszą Mesjaszowi nie wiarę, której On od nich chce, ale wiarę, której On nie chce, może On się tylko rozgniewać. Stale przynoszą swój upór Bogu i mówią do Niego: „Zachowałem wiarę tak dobrze i długo. Pochwal mnie za dobrze wykonaną pracę!” Czy Bóg pochwaliłby ich tylko dlatego, że zachowali wiarę, podczas gdy w rzeczywistości, wiara ta była po prostu bezużyteczna, przez cały ten czas?
Mogą się zdarzyć sytuacje w naszym życiu, w których upór będzie odpowiednio potrzebny. Ale upór złej wiary jest całkowicie bezużyteczny przed Bogiem. Aby nasze grzechy zniknęły, Bóg użył błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici. Biblia nie mówi, że użył tylko purpurowej nici, ani że użył tylko karmazynowej nici, a tym bardziej, że użył metalowych łańcuchów, tak jak nie ma wzmianki o używaniu nylonowej nici. W Domu Bożym i w ramach swego prawa zbawienia, które zostało nam dane, Mesjasz zażądał od nas wiary błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici.
Chrześcijanie to ci, którzy wierzą i naśladują Jezusa Chrystusa. Zatem my także jesteśmy chrześcijanami. Jednocześnie jest tak wielu ludzi, którzy nie narodzili się ponownie, pomimo wiary w Jezusa jako swojego Zbawiciela, którzy nie otrzymali przebaczenia grzechów i którzy nie mają wiary w błękitną, purpurową i karmazynową nić - to tylko symboliczni chrześcijanie skazani na piekło, ponieważ wierzą na swój własny sposób. Bóg opuści tych ludzi, ponieważ są oni tylko wyznawcami religii, a nie prawdziwymi chrześcijanami.
Przynajmniej przed Bogiem wszyscy musimy być uczciwi i rozpoznać siebie takimi, jakimi naprawdę jesteśmy. W każdej chwili, w każdej minucie i sekundzie, musimy wyznać, że z powodu naszych grzechów, byliśmy skazani na piekło. Przed Mesjaszem wszyscy musimy mieć wiarę w błękitną, purpurową i karmazynową nić. Wiara w to jest słuszna. I ilekroć wyznajemy, musimy sobie przypomnieć, co zrobił dla nas Mesjasz, że został ochrzczony, aby uwolnić nas od grzechu, i został osądzony za nasze własne grzechy przez Swoje ukrzyżowanie, i za każdym razem uznać nasze zbawienie. To jest wiara, której wymaga od nas Bóg.
Nigdy nie możemy zadowolić Boga, jeśli nie zrobimy dokładnie tego, czego oczekuje od nas Mesjasz. Czemu? Ponieważ stał się naszym wiecznym Zbawicielem poprzez swoją błękitną, purpurową i karmazynową nić, musimy w każdej chwili wierzyć w to, co Bóg dla nas zrobił. Ponieważ wiara błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici jest prawdziwa, potrzebujemy jej jeszcze bardziej do przebaczenia naszych grzechów, które sami popełniamy każdego dnia.
 
 
Czy Bóg Byłby Zadowolony, Gdybyśmy Przynieśli Mu Rezultaty Własnych Wysiłków?
Chrzest Jezusa
KrzyżGdybyśmy mieli dać Bogu to, co ziemskie, nie tylko ściągnęlibyśmy na siebie gniew Boży, ale także popełnilibyśmy wielki grzech, rzucając Mu wyzwanie. Taka wiara jest zdradą, ponieważ sprzeciwia się Bogu. Nic na tym świecie, bez względu na to, jak cenne i drogie może być, nigdy nie może podobać się Bogu. Dostarczanie Bogu takich materiałów tego świata, nigdy nie jest właściwą wiarą, którą Bóg może pochwalić. Bez względu na to, jak dobre mogą być pod względem doczesnym, Bóg nie akceptuje takich materialnych rzeczy. Musimy mieć wiarę, której Bóg naprawdę od nas chce, i dać Mu tę wiarę.
Nasza wiara musi być taką, która wierzy w Słowo Boże takie, jakie jest, taką, która przynosi dokładnie ofiary, o które prosił nas Bóg. Przez cały czas, z każdą mijającą chwilą, musimy także rozpoznawać to, co Bóg uczynił dla nas, a także musimy przyznać się do naszych własnych słabości i niedoskonałości. Musimy pamiętać o obfitych błogosławieństwach, którymi Bóg nas obdarzył, i musimy dokładnie wiedzieć, i wierzyć w to, co On dla nas zrobił, i że chętnie nas spotkał.
Musimy odrzucić wszelką wiarę mistycyzmu i musimy mieć tylko wiarę, która wierzy w Słowo wypowiedziane przez Boga. Ofiary tej wiary są tym, co musimy składać Bogu. Tylko wtedy, gdy składamy Bogu ofiary prawdziwej wiary, On będzie zadowolony, spotka się z nami i przyjmie naszą wiarę. I wtedy, gdy to zrobimy, Bóg da nam wszystkie błogosławieństwa, które dla nas ustanowił i przygotował.
Kiedy więc zatrzymujemy się na Słowie, powinniśmy rozmyślać: „Jaka jest wiara, której Bóg naprawdę od nas chce? Jakiego rodzaju modlitwą jest modlitwa, której On chce?” Wtedy zdajemy sobie sprawę, że modlitwa, której Bóg od nas oczekuje, to nic innego jak modlitwa w wierze. Nasz Pan chce od nas modlitw, które są ofiarowane w wierze zbawienia błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici, w wierze, która przyjęła to, co dał nam Bóg. Bóg chce od nas tylko tej wdzięcznej modlitwy w wierze; On nigdy nie zaakceptuje niczego, co stworzyliśmy sami, co staramy się Mu dać lub zostawić u Jego stóp. Wszyscy musimy zdać sobie sprawę, że nigdy nie powinniśmy tego robić.
Bóg mówi nam: „Nie, nie, to nie jest wiara, której od was oczekuję. Zostałem ochrzczony i ukrzyżowany za Ciebie. Przyjąłem chrzest, aby wszystkie twoje grzechy zniknęły. To dlatego, że musiałem wziąć na Siebie twoje grzechy, zanim zostałem osądzony za te grzechy i umarłem na Krzyżu. Jestem waszym Zbawicielem, ale zasadniczo jestem również waszym Bogiem. Jestem Królem królów, ale ponieważ jestem także waszym Bogiem, przyszedłem na tę ziemię i wypełniłem wszystko. Chcę, żebyście naprawdę wierzyli we Mnie, rozpoznawali Mój autorytet w swoich sercach i szczerze wyznawali, że jestem waszym prawdziwym Bogiem”. W tym zamiarze, Bóg dał nam błękitną, purpurową i karmazynową nić oraz skręcony bisior. I to jest wiara, której wymaga od nas Bóg.
Musimy naprawdę mieć wiarę w błękitną, purpurową i karmazynową nić. Możesz pomyśleć sobie: „Cóż, nadal jest całkiem znośny. Nadal radzę sobie całkiem dobrze i wszystko idzie dobrze. Jeśli nie jest coś uszkodzone, po co to naprawiać? Dlaczego mam wierzyć dokładnie w ten sposób? Niezależnie od tego, czy wierzę w ten, czy inny sposób, czy to nie to samo?” Nie, to nie to samo! Jeśli macie w sercach jakąś inną wiarę niż ta, to absolutnie nie zostaliście zbawieni. Ponieważ w takich sercach wciąż znajduje się grzech, musicie nawrócić swoje serca i powrócić do wiary, która naprawdę wierzy w ewangelię wody i Ducha.
Serca tych, którzy wierzą w prawdziwą ewangelię i tych, którzy nie wierzą, zasadniczo się od siebie różnią. Bóg o tym wie, podobnie jak my, którzy narodziliśmy się ponownie. Kiedy poznacie siebie, musicie się nawrócić. „Boże, naprawdę jestem grzeszny. Proszę uratuj mnie.” Kiedy w ten sposób nawrócicie swoje serca i będziecie szukać zbawienia, Bóg spotka was ze Swoją prawdą.
 
 

Nasz Pan Zbawił Nas od Wszystkich Naszych Grzechów

 
Nasz Pan został ochrzczony i ukrzyżowany za nas. Jak napisano w Ewangelii Mateusza 3, tak właśnie uczynił Pan dla nas. Wierzymy w to. Dziękujemy Mu za to. Kiedy Jezus został ochrzczony, wszystkie nasze grzechy zostały złożone na Niego. Kiedy został ukrzyżowany, to dlatego, że wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy i mógł je zanieść na Krzyż. Został osądzony nie tylko za nasze własne grzechy, ale za wszystkie grzechy całego świata.
Kiedy nasz Pan mówi nam, abyśmy przynieśli Mu ofiary z materiałów budowlanych na Przybytek lub kiedykolwiek nam cokolwiek powie, zawsze postępuje zgodnie z kolejnością. Mówi zawsze: „Przynieś mi błękitną, purpurową i karmazynową nić”. Błękitna nić jest zawsze na pierwszym miejscu. Następnie wspomina skręcony bisior, mówiąc nam, abyśmy wierzyli w Słowo Boże. Wiara w krew na Krzyżu na pierwszym miejscu, a następnie wiara w chrzest Jezusa, może na pierwszy rzut oka wydawać się w porządku, ale w rzeczywistości jest błędna. Jezus przelał Swoją krew na Krzyżu, ponieważ najpierw został ochrzczony. Powtarzam wam, że nigdy nie jest w porządku najpierw wierzyć w krew na Krzyżu, a potem w Jego chrzest. Bóg nigdy nie pozwala na taką wiarę.
Przychodząc na tę ziemię w ciele człowieka, kiedy nasz Pan skończył 30 lat, został po raz pierwszy ochrzczony, aby wziąć na Siebie wszystkie nasze grzechy. Uczyniwszy to, zaniósł te grzechy świata na Krzyż, został osądzony przez Swoje ukrzyżowanie, a następnie zmartwychwstał, stając się w ten sposób naszym Zbawicielem. W związku z tym musimy wierzyć w to, co Pan uczynił dla nas zgodnie z porządkiem, w jakim wypełnił swoje dzieła. Tak właśnie powinniśmy wierzyć. Tylko wtedy nasza wiara może trwać jako całość, nigdy nie ulegając pomieszaniu, ani zachwianiu. A kiedy głosimy ewangelię innym, musimy to robić odpowiednio. Innymi słowy, musimy wierzyć zgodnie z tym, co podobałoby się Bogu, zgodnie z tym, jak On to dla nas ustanowił.
Jakie ofiary wiary Bóg prosi, abyś Mu przyniósł? Czy nie mówi wam, abyście przynieśli wiarę z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz ze skręconego bisioru? Czy masz taką wiarę? Czy przypadkiem nie wierzysz w odwrotną kolejność? „Nie ma znaczenia, czy wierzę w ten czy inny sposób. Nadal wierzę i to wszystko. Wierzę najpierw w karmazynową nić, potem w błękitną, a następnie w purpurową”. Jeśli tak wierzysz, musisz ponownie uwierzyć. Pan nigdy nie zaakceptuje tej odwrotnej wiary.
Nasz Pan jest Bogiem sprawiedliwości i Bogiem prawdy. Nie akceptuje On błędnej wiary. Ponieważ wiara nie jest prawdziwą wiarą, gdy jej porządek jest pomieszany, Bóg nie może zatwierdzić tej wiary, nawet jeśli chce. Tak jak nie możemy próbować położyć fundamentu po ukończeniu budowy domu, tak właśnie dlatego, Jezus wziął na Siebie nasze grzechy Swoim chrztem, dzięki czemu mógł zostać ukrzyżowanym.
Dlatego musimy wierzyć zgodnie z tym, co Pan nam powiedział. Jest to położenie podstawy filaru dla prawdziwej wiary. Ponieważ Bóg zbawił nas poprawnie, słusznie i sprawiedliwie, nie możemy sami zmienić Jego porządku. Jeśli najpierw wierzymy w krew na Krzyżu, a potem w chrzest Jezusa, to ta wiara jest po prostu błędna. A grzech jest nadal w sercach tych, którzy w to wierzą, ponieważ ich grzechy nie zostały zmyte, z powodu odwrotnego porządku ich wiary. Jest to naprawdę cudowne. Nic innego niż to, jest niesamowitą prawdą.
Wielu z nas wierzyło tylko w krew Jezusa na Krzyżu przed Mesjaszem. Wierzyliśmy, że „Jezus wziął na Siebie wszystkie moje grzechy i otrzymał cały mój sąd, przelawszy Swoją krew na Krzyżu. Dlatego zostaliśmy całkowicie zbawieni. Nasze zbawienie przyszło od Chrystusa, który umarł za nas na Krzyżu. Każdy, kto w to wierzy, jest teraz zbawiony”. Potem zdaliśmy sobie sprawę ze znaczenia chrztu Jezusa. Tak więc na naszą pierwszą, błędną wiarę, nałożyliśmy po prostu wiarę w prawdę. Co się wtedy stało? Nasze grzechy w rzeczywistości nie zniknęły. Ponieważ ten rodzaj wiary jest wyłącznie intelektualny i doktrynalny, nie może być rzeczywistą, i prawdziwą wiarą naszych serc.
Jeśli twoja wiara jest taka, musisz szybko się nawrócić i zmienić ją. Przede wszystkim, musisz wyraźnie przyznać, że twoja wiara nie była słuszna. A potem, niezwłocznie, musisz odnowić swój fundament wiary. Wszystko, co musisz zrobić, to ponownie zmienić kolejność. „Kiedy przychodząc na tę ziemię, Pan przyjął chrzest od Jana Chrzciciela w rzece Jordan, wziął na Siebie wszystkie moje grzechy. To dlatego, że Jezus został ochrzczony, wszystkie grzechy świata zostały złożone na Niego, a ponieważ wszystkie grzechy świata zostały w ten sposób złożone na Niego, wszystkie moje grzechy również zostały złożone na Jezusa. A potem przelał Swoją krew na Krzyżu, aby zapłacić cenę za wszystkie moje grzechy”. Tak powinieneś wierzyć.
„Kogo obchodzi, czy wierzę w ten czy inny sposób? Liczy się tylko to, że wierzę w służbę Pana. Po co być tak upartym i nalegać na ten porządek?” Czy przypadkiem nadal trzymasz się tego punktu widzenia? Musisz więc wziąć sobie do serca tę prawdę: Jezus umarł na Krzyżu dopiero po tym jak został ochrzczony. I to jest prawda, w którą musisz wierzyć.
Duch Święty nigdy nie pochwala niesprawiedliwości. Bóg Duch Święty aprobuje naszą wiarę tylko wtedy, gdy wierzymy w to, co Mesjasz uczynił dla nas na tej ziemi, dokładnie tak jak to zrobił. Duch Święty nie mówi: „A więc wierzycie we wszystkie te dzieła Jezusa. Amen. Niezależnie od tego, czy wierzysz prawidłowo, czy w odwrotnej kolejności, czy wierzysz w ten czy inny sposób, to jest w porządku, jeśli po prostu wierzysz. Amen. W porządku, jesteś więc Moim dzieckiem”.
Jezus Mesjasz przyszedł na tę ziemię zgodnie z wolą Boga Ojca i uczynił zgodnie z rozkazem Ojca. W ten sposób przeżył Swoje 33 lata życia na tej ziemi. Przychodząc na tę ziemię, zakończył swoje dzieło naszego zbawienia, przyjąwszy chrzest i ukrzyżowanie, i został wskrzeszony, a następnie wstąpił do Nieba. I zesłał nam Ducha Świętego.
Bóg Duch Święty mieszka w sercach tych z nas, którzy otrzymali przebaczenie grzechów i On aprobuje wiarę tych, którzy wierzą w to, co Pan uczynił dla nich, taką jaka jest. Dlatego nigdy nie możemy wierzyć zgodnie z naszymi własnymi myślami. Chociaż ty i ja, naprawdę wierzymy w Jezusa, czy przypadkiem nie wierzysz do góry nogami, w odwrotnej kolejności? Jeśli tak, musisz ponownie wierzyć poprawnie.
Kiedy to robicie, Duch Święty działa w waszych sercach. Chociaż jesteśmy pełni niedoskonałości, Duch Święty trzyma nasze serca stabilnie, jest z nami i obdarza nas swoją łaską, kiedy popadamy w tarapaty. Duch Święty daje nam moc. Daje nam siłę. Pociesza nas. On nas błogosławi. Obiecuje nam wspaniałą przyszłość. A tym z nas, którzy wierzą, prowadzi nas od wiary do wiary, abyśmy nie stracili uprawnień do wejścia, do Jego wiecznego Królestwa.
To jest to, czego potrzebujemy, kiedy wierzymy w to, co Pan uczynił dla nas, lub kiedy mówi nam, abyśmy przynieśli Mu nasze ofiary - to znaczy musimy wierzyć, że zbawił nas wodą i Duchem. Wszystkie przedmioty wewnątrz Przybytku są ważne, ponieważ wszystkie konsekwentnie mówią nam o tajemnicy ponownych narodzin z wody i Ducha. Innymi słowy, Bóg chce nam powiedzieć przez tak wiele rzeczy związanych z Przybytkiem - o ewangelii wody i Ducha.
 
 
Dla Naszej Wiary, Fundament ma Decydujące Znaczenie 
 
Jeśli budujemy dom wiary, bez uprzedniego położenia mocnego fundamentu naszej wiary, to im dłużej wierzymy w Jezusa, tym więcej zbieramy grzechów, tym więcej musimy składać modlitw o pokutę i tym bardziej stajemy się obłudnymi grzesznikami. Ale kiedy wierzymy w dar zbawienia, że nasz Pan zbawił nas swoją błękitną, purpurową i karmazynową nicią oraz skręconym bisiorem, wtedy wszyscy możemy stać się doskonałymi dziećmi Bożymi. Dlatego wszyscy musimy wierzyć w prawdę błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru, i w ten sposób wszyscy musimy stać się dziećmi Bożymi.
Ci, których podstawa wiary jest kompletna, mogą zawsze pełnić swoje kapłaństwo w jasnym świetle, nawet jeśli sami posiadają wady. Innymi słowy, mogą wypełniać wszystkie zadania kapłaństwa, takie jak; przyjęcie wszystkich ludzi tego świata do swojego łona, modlenie się do Boga o przebaczenie ich grzechów i służenie tej ewangelii przed Bogiem. 
Natomiast dla tych, których podstawa wiary nie jest wyraźna, im więcej czasu mija, tym bardziej stają się obłudni. Stają się źli. Stają się bardziej obłudnymi wyznawcami religii. Jak nasz Pan powiedział nam, że poznamy drzewo po jego owocach, wszystkie owoce rodzone przez takich ludzi są obrzydliwe, brudne i obłudne. Jednak ci z nas, którzy narodzili się ponownie, wcale nie są hipokrytami. Wszyscy są pełni prawdy. Chociaż mają swoje wady, są naprawdę szczerzy. Uznają własne słabości i złe uczynki, i zawsze żyją pośród jasnego światła. Ponieważ nasz Pan został ochrzczony i ukrzyżowany, aby zmyć wszystkie nasze grzechy, i ponieważ On rzeczywiście sprawił, że wszystkie nasze grzechy zniknęły, wierząc w tę prawdę, otrzymaliśmy przebaczenie naszych grzechów. Ponieważ fundament naszej wiary jest solidny, chociaż jesteśmy niewystarczający, chociaż grzeszymy i chociaż jesteśmy słabi, nasze życie nadal jest błyszczące, ponieważ nasze serca są zawsze bezgrzeszne. Z powodu naszych niedoskonałości, możemy czasami błądzić, ale ponieważ w rzeczywistości jesteśmy bezgrzeszni, nie zbłądzimy, aby poprowadzić innych i siebie samych do zniszczenia. Chociaż jesteśmy niewystarczający, niemniej jednak kroczymy ścieżką, która podoba się Bogu, podążając naprzód krok po kroku i jeszcze bardziej służąc Ewangelii. Stało się to możliwe, ponieważ Jezus doskonale nas zbawił.
Gdyby Jezus Chrystus, nasz Mesjasz i Zbawiciel, nie zbawił nas całkowicie poprzez błękit, purpurę, karmazyn i skręcony bisior, nigdy nie zostalibyśmy zbawieni. Jesteśmy zbawieni, ponieważ On nas zbawił i dlatego wierzymy, szerzymy ewangelię, i chwalimy Boga naszą wiarą. To przez naszą wiarę dziękujemy Bogu, przez naszą wiarę służymy Mu i przez naszą wiarę podążamy za Nim. Oto kim się teraz staliśmy. Innymi słowy, staliśmy się tymi, którzy zadowalają Boga swoją wiarą. Staliśmy się tymi, których fundament wiary stoi mocno.
Ci, których fundament wiary nie jest właściwie położony, muszą go ponownie położyć. Oto, dlaczego List do Hebrajczyków 6:1-2 mówi: „Dlatego zostawmy podstawowe nauki o Chrystusie i przejdźmy do tego, co doskonałe, nie zakładając ponownie fundamentu, którym jest pokuta od martwych uczynków i wiara w Boga; Nauka o chrztach i nakładaniu rąk, o zmartwychwstaniu umarłych i sądzie wiecznym”.
Co mówi nam ten fragment? Mówi nam, abyśmy wiedzieli i wyraźnie potwierdzili oraz stanowczo położyli fundament do takich pytań, jak: „Dlaczego Jezus został ochrzczony?”; „Czy ten chrzest jest odbiciem nakładania rąk w Starym Testamencie?”; „Czy ponownie będziemy żyć?”; i „Czym jest wieczny sąd?” Mówi nam, abyśmy mieli pełną wiarę i mocno położyli jej fundament od samego początku, abyśmy nie byli ani wstrząśnięci, ani zmuszeni do ponownego kładzenia fundamentów przez te rzeczy. Wiara, która wierzy w błękitną, purpurową i karmazynową nić oraz skręcony bisior, jest całą wiarą, która wierzy, że nasz Pan doskonale wypełnił nasze zbawienie. Musimy mocno stanąć na tym fundamencie wiary i musimy zacząć biec. Musimy biec w wyścigu wiary.
Niektórzy interpretują powyższy fragment z języka hebrajskiego jako stwierdzenie, że nie możemy ponownie powiedzieć, że nasze grzechy zostały złożone na Jezusa przez Jego chrzest, i że fragment ten mówi nam, że nie musimy ponownie budować fundamentów wiary. Ale czy Bóg powiedziałby nam, abyśmy nie odbudowywali fundamentu wiary, gdyby został on zbudowany prawidłowo od razu? Ten fragment mówi nam, że ci, którzy nie mają właściwego fundamentu wiary, powinni położyć ten fundament, a ci, którzy mają właściwy fundament wiary, powinni uczynić go jeszcze mocniejszym i solidniejszym, i biec naprzód.
Aby nas zbawić, Bóg nakazał Mojżeszowi zbudować Przybytek i przyjąć dary od ludu. Nakazał Izraelitom, aby przynieśli Mu złoto, srebro i miedź; błękitną, purpurową i karmazynową nić, skręcony bisior i sierść kozią; skóry baranie barwione na czerwono, skóry borsucze i drewno akacjowe. Tak jak zostało to przedstawione w tych materiałach, nasz Pan rzeczywiście dał nam dar zbawienia, wyzwalając ciebie i mnie, od grzechów świata. W ten sposób Bóg, powiedział Izraelitom, aby przynieśli Mu te dary, zbudowali Przybytek, ustanowił On jego system ofiarny i przebaczył grzechy Izraelitom, którzy składali Mu swoje ofiary, zgodnie z wymaganiami tego systemu ofiarnego.
 
 
Nasza Wiara Staje Się Całkowita Poprzez Wiarę w Błękitną, Purpurową i Karmazynową Nić Oraz Skręcony Bisior, Które Zapowiedziały Nam Doskonałe Wypełnienie Naszego Zbawienia Przez Jezusa Chrystusa 
 
Gdybyśmy, nie mogąc uwierzyć w doskonałą prawdę, wypełnioną przez Jezusa Chrystusa, nie położyli od razu fundamentu naszej wiary, nasza wiara nieustannie by się chwiała. Bez wiedzy, zrozumienia i wiary w to, że nasz Pan całkowicie nas zbawił, wszyscy próbowalibyśmy osiągnąć zbawienie poprzez własne wysiłki. Taka wiara jest niepełna i błędna.
Przejdźmy do Listu do Hebrajczyków 10:26-31: „Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu poznania prawdy, to nie pozostaje już ofiara za grzechy; Lecz jakieś straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawić ma przeciwników. Kto gardził Prawem Mojżesza, ponosił śmierć bez miłosierdzia na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków. Jak wam się wydaje, na ileż surowszą karę zasługuje ten, kto by podeptał Syna Bożego i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha łaski? Znamy bowiem tego, który powiedział: Zemsta do Mnie należy, ja odpłacę, mówi Pan. I znowu: Pan będzie sądzić Swój lud. Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego”. 
Ten fragment mówi nam, że jeśli dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu poznania prawdy, nie pozostaje już ofiara za grzechy, ale tylko straszny sąd. Tutaj ci, którzy świadomie grzeszą po otrzymaniu znajomości prawdy, odnoszą się do tych, którzy nie wierzą w ewangelię wody i Ducha, nawet jeśli ją znają. Musimy wierzyć w prawdę, że Bóg zbawił nas Swoją błękitną, purpurową i karmazynową nicią oraz skręconym bisiorem, że zbawił nas złotem, srebrem i miedzią, a dach Przybytku wykonał pokryciem z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici, i ze skręconego bisioru, z sierści koziej, ze skór baranich farbowanych na czerwono i ze skór borsuczych. Wszyscy musimy dokładnie to wiedzieć i mocno położyć fundament naszej wiary.
Nasz Pan obiecał nam, że całkowicie nas zbawi, a gdy nadszedł czas, został ochrzczony, aby wziąć na Siebie nasze grzechy, umarł na Krzyżu, zmartwychwstał i w ten sposób całkowicie nas zbawił. Dlatego zostaliśmy doskonale zbawieni poprzez wiarę w tego Jezusa Chrystusa, który całkowicie położył fundament naszego zbawienia.
Ale ci, którzy znają tę prawdę, a jednak nie chcą w nią uwierzyć, z pewnością staną przed ognistym sądem Bożym, gdy nadejdzie dzień ich sądu ostatecznego. Ich ciała nie umrą, ale będą cierpieć wiecznie. Biblia mówi nam, że otrzymają oni tylko ognisty gniew, a ich cierpienie w piekle będzie tak wielkie, że Biblia opisuje jako, że będą posoleni ogniem (Ewangelia Marka 9:49). Mówi nam, że jest to straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który ma strawić przeciwników. 
Skoro samo nieprzestrzeganie Prawa, prowadzi do strasznego sądu, o ile większy będzie sąd dla tych, którzy nie wierzą w zbawienie dane przez Syna Bożego? Dlatego wszyscy musimy uwierzyć w Jezusa Chrystusa jako naszego Zbawiciela, w Pana, który przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka, który wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy Swoim chrztem, który zaniósł te grzechy świata na Krzyż i poniósł wszelkie potępienie za grzechy Swoim ukrzyżowaniem, który zmartwychwstał, i żyje teraz.
 
 
Dlatego Powinniśmy Ustanowić Mocny Fundament Naszej Wiary
 
Dlaczego Bóg polecił Mojżeszowi zbudować Przybytek? Kiedy patrzymy na każdy przedmiot, ze wszystkich materiałów użytych do budowy Przybytku, widzimy, że wszystkie one ukazują prawdę, że Jezus Chrystus przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka, wziął na Siebie nasze grzechy Swoim chrztem otrzymanym od Jan Chrzciciela, zaniósł te grzechy świata na Krzyż i umarł na nim, zmartwychwstał, wstąpił do Nieba i zasiada po prawicy tronu Boga Ojca, a teraz stał się naszym wiecznym Bogiem. Wszystkie elementy Przybytku, od jego wejścia po słupy i podstawki z miedzi, ukazują nam prawdę ewangelii. Innymi słowy, cały Stary Testament mówi nam o chrzcie Jezusa Chrystusa, Jego ofierze, Jego tożsamości i Jego dziełach zbawienia.
Od Starego Testamentu do Nowego Testamentu, ponieważ Jezus Chrystus mówi do nas o ewangelii wody i Ducha - to znaczy o ewangelii błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru - ci, którzy wierzą w tę prawdę, zawsze mówią o prawdzie błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru, kiedy tylko nadarzy się okazja. Ponieważ tak często jest głoszona i słyszana, czasami możemy nawet zapomnieć, jak cenna jest ta prawda. Ale jak ważna jest ta prawda? Tak jakbyśmy żyli za panowania króla Salomona, kiedy cenne złoto i srebro stały się tak obfite, że traktowano je jak kamienie, a ponieważ codziennie słyszymy to Słowo prawdy w Kościele Bożym, z czasem możemy przyjąć to zbawienie za pewnik. Ale musicie o tym pamiętać: tej prawdy nie można usłyszeć nigdzie poza Kościołem Bożym, a bez tego zbawienia, nikt nie może zostać zbawiony, ani solidnie położyć fundamentu wiary.
Wiara, z jaką ty i ja zostaliśmy zbawieni, jest wiarą w to, że nasz Pan zbawił nas całkowicie i położył mocny fundament naszej wiary czterema nićmi błękitną, purpurową i karmazynową oraz skręconym bisiorem. Powtórzę jeszcze raz, że wszyscy musimy w to wierzyć w naszych sercach. Bóg obiecał nam i tak jak obiecał, przyszedł na tę ziemię jako potomstwo kobiety (Księga Rodzaju 3:15), wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy Swoim chrztem, poniósł wszelkie potępienie naszych grzechów na Krzyżu, powstał z martwych i dzięki temu doskonale nas zbawił. Ponieważ jest to taka prosta prawda, którą tak łatwo wyjaśnić i zrozumieć, możemy codziennie głosić tę ewangelię po całym świecie. Oczywiście jest jeszcze wiele żałosnych osób, które nie znają tej prawdy. Jednak jeszcze bardziej żałośni niż ci, którzy nie znają tej prawdy, są ci, którzy nie wierzą, nawet gdy pozostają w Kościele Bożym.
Nawet jeśli naprawdę otrzymaliście przebaczenie swoich grzechów, wasze myśli mogą nadal być złe, ale przynajmniej wasze serca stały się bardzo łagodne. Ale hipokryci, którzy nie są tacy, chociaż mogą próbować malować się na zewnątrz jako potulni, są tak źli w swoim wnętrzu, że codziennie oszukują Boga i niezliczone rzesze ludzi. Ty i ja, musimy mocno położyć fundamenty naszej wiary. I na tym zbawieniu, które nasz Pan tak mocno dla nas ustanowił, musimy stanąć przed Bogiem, wierząc w nie.
 
 
Wiara, Która Stoi Mocno, Tak Jak Elementy Przybytku
 
Bóg powiedział nam, abyśmy przynieśli takie ofiary i zbudowali Jego Przybytek. Ty i ja, wszyscy musimy stać się ludźmi wiary, którzy wierzą, że Jezus Chrystus przyszedł na tę ziemię i w ten sposób zbawił nas. Musimy stanowczo stanąć przed Bogiem, mając wiarę, która przypomina materiały budowlane użyte do budowy Przybytku. Czy wierzysz? Czy naprawdę masz taką wiarę? Kościół Boży wciąż głosi ewangelię wody i Ducha. Ponieważ jest to fundament prawdziwej wiary, nie mogę tego wystarczająco podkreślać.
Tak wiele kościołów i wyznań tego świata nie zna prawdy, że Jezus przyjął na Siebie wszystkie grzechy przez Swój chrzest, a zamiast tego wierzy tylko w krew na Krzyżu. Nawet w tych okolicznościach nasz Pan wciąż pozwala nam znaleźć prawdę. Powodem, dla którego Jezus został przybity i przebity na Krzyżu, był fakt, że został ochrzczony przez Jana Chrzciciela w rzece Jordan. To dlatego, że przyjął wszystkie grzechy świata złożone na Niego przez Swój chrzest, został ukrzyżowany i przebity na Krzyżu.
Jako taka, wiara tych, którzy twierdzą, że otrzymali przebaczenie grzechów tylko przez wiarę jedynie w krew na Krzyżu, jest fałszywą wiarą, która, bez względu na to, jak bardzo byliby pobożni, w końcu upadnie. Bez względu na to, jak niestrudzenie głośno głoszą tłumom, aby uwierzyli w Jezusa, ich wiara, która wierzy tylko w krew na Krzyżu, ofiarowuje tylko modlitwy pokuty i nie może nawet rozwiązać ich własnego problemu grzechu, jest oparta na wadliwym fundamencie, który po prostu zapadnie się, gdy zacznie padać deszcz, zawieje wiatr i przyjdzie powódź.
Ja sam nie słyszałem o chrzcie Jezusa w szczegółach, przez ponad 10 lat odkąd zacząłem wierzyć w Jezusa. Jednak Jezus spotkał mnie ze Swoim Słowem prawdy i mogłem narodzić się ponownie z wody, i Ducha. Otóż, wiem, że na całym świecie jest wielu ludzi, którzy szukają prawdy, ale jeszcze do niej nie dotarli. Chcę mówić do nich wszystkich, aby usłyszeli prawdę o wodzie i Duchu, i aby mogli otrzymać przebaczenie grzechów, wierząc w to w swoich sercach.
Zanim narodziłeś się ponownie, ty także pewnie prowadziłeś swoje życie religijne. Prawdopodobnie w tamtym czasie nie słyszałeś o błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz o skręconym bisiorze. Co więcej, prawdopodobnie nie słyszałeś też o ewangelii wody i Ducha, a tym bardziej o tym, że nasze grzechy zostały złożone na Jezusa, gdy został ochrzczony.
Chrześcijanie powinni znać i wierzyć w prawdę błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru taką, jaka jest. Tylko wtedy, gdy fundament wiary zostanie położony błękitną, purpurową i karmazynową nicią oraz skręconym bisiorem, wszyscy będziemy mogli stać mocno i solidnie z naszą wiarą. Jeśli dotąd nie wierzyłeś, nigdy nie jest za późno - wszystko, co musisz zrobić, to uwierzyć, nawet teraz. Tylko wtedy, gdy w ten sposób uwierzysz, możesz zostać całkowicie zbawiony, mocno położyć fundament wiary i ugruntować swoją wiarę na tym fundamencie.
 
 
Ci, Którzy Są w Kościele Bożym, Również Muszą Położyć Mocny Fundament Wiary
 
Ewangelia Mateusza 24:40 mówi: „Wtedy dwóch będzie w polu, jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony”. Kiedy wszyscy wyznaliśmy, że wierzymy w tę samą prawdę i razem służymy tej samej ewangelii w Kościele Bożym, co mogłoby być bardziej tragiczne, gdyby niektórzy z nas zostali później w tyle?
Ponieważ Słowo Boże jest intelektualne i uprzejme, nie można nikomu narzucić przymusu wiary. Kiedy w ten sposób słyszysz Słowo Boże, głoszone ci grzecznie, musisz w nie wierzyć uczciwie, koncentrując się na fakcie, że w rzeczywistości słuchasz Słowa Bożego. Kiedy Izraelici usłyszeli to, co im powiedział Mojżesz, uznali to nie za jego własne słowa, ale za samo Słowo Boże. Podobnie, kiedy powiedziano ci o tym, co mówi Słowo Boże, musisz sprawdzić, czy rzeczywiście wierzysz zgodnie z tym Słowem Bożym. Musisz rozważyć Słowo ze zdrowym rozsądkiem, a następnie uwierzyć w to, co ci ono mówi.
Biblia pochwaliła wierzących w Berei za ich szlachetny stosunek do Słowa Bożego. „Ci byli szlachetniejsi od tych w Tesalonice, gdyż przyjęli słowo Boże z całą gotowością i codziennie badali Pisma, czy tak się sprawy mają.” (Dzieje Apostolskie 17:11). Krótko mówiąc, wierzyli racjonalnie w Jego Słowo, tak jak ich uczono.
Prawdziwa wiara pochodzi z racjonalnego i szlachetnego serca, które bada Słowo. Czy miałoby sens zmuszanie się do wiary wbrew własnej woli? Nawet jeśli ktoś miałby kogoś zmusić do wiary, w rzeczywistości byłoby to całkowicie daremne, ponieważ osoba w ten sposób zmuszona niekoniecznie wierzyłaby w to, w co ma wierzyć. Przed Bogiem wszystko zależy od tego, w co wierzy się z własnej woli. Jeśli ktoś nie wierzy, kiedy w kółko powtarzano mu tę samą historię, to nie ma innego wyjścia, jak tylko skończyć w piekle.
Dlatego każdy grzesznik na całym świecie zasługuje na naszą litość, ale jeśli niektórzy z nas nie wierzą w Jego Słowo, takim jakie jest, nawet jeśli wszyscy znajdujemy się pod tym samym dachem Kościoła Bożego, to stajemy się jeszcze bardziej żałośni. Jak mógłby być ktoś bardziej żałosny niż ci z nas, którzy trafili do piekła, mimo że fizycznie pozostali w tym samym Kościele Bożym z nami?
Jezus miał dwunastu uczniów, a wśród nich tylko Judasz nie wierzył, że Jezus był Mesjaszem i Zbawicielem. Dlatego Judasz zawsze nazywał Jezusa nauczycielem. Piotr także czasami nazywał Jezusa nauczycielem, ale w końcu uwierzył inaczej i wyznał: „Panie, Ty jesteś Chrystusem i Synem Bożym. Jesteś Synem Bożym, Zbawicielem, który przyszedł, aby moje grzechy zniknęły. Ty jesteś Bogiem zbawienia”.
Innymi słowy, wiara Piotra różniła się od wiary Judasza. Po tym, jak Judasz zdradził Jezusa i sprzedał Go, powiesił się i zabił. Chociaż Judasz był z pozostałymi jedenastoma uczniami, nie udało mu się rozpoznać, kim naprawdę był Jezus Chrystus i tym samym trafił do piekła. Piotr natomiast został zbawiony, gdy rozpoznał Jezusa Chrystusa i uwierzył w Niego jako swojego Zbawiciela, pomimo tego, że był niecierpliwym człowiekiem z wieloma niedoskonałościami.
Podobnie, zbawienie zależy od tego, czy ktoś zna prawdę i wierzy w nią w swoim sercu, czy nie. Nie można uwierzyć w prawdę, kiedy się jej nie zna. Jeśli jednak ludzie nie uwierzą w prawdę, nawet jeśli ją znają, czeka ich jeszcze większa kara (Ewangelia Łukasza 12:48). Dlatego Bóg mówi nam, że fundament naszej wiary musi być mocny i prosty.
 
 
Jaka Jest Nasza Wiara?
 
Czy fundament naszej wiary został teraz wzmocniony? Czy jest mocny? Czy wierzysz, że Pan ostatecznie cię zbawił? Nasz Pan naprawdę zbawił nas przez wodę i Ducha. Nie jest to coś dziwnego, czego naucza tylko nasze wyznanie, ale jest to, to, co Bóg obiecał w Starym Testamencie i co Jezus rzeczywiście wypełnił w Nowym Testamencie - to znaczy, w ten sposób Chrystus rzeczywiście nas zbawił.
Jezus jest Królem królów (purpurowa nić), który przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka, wziął na Siebie grzechy świata Swoim chrztem (błękitna nić), zaniósł te grzechy na Krzyż i został ukrzyżowany (karmazynowa nić), zmartwychwstał i tym samym nas uratował. Obiecał, w Starym Testamencie, że uczyni to i zbawił nas, rzeczywiście wypełniając tę obietnicę w Nowym Testamencie. Czy wierzysz? Nic innego niż to, jest położeniem solidnego fundamentu wiary.
Na całym świecie są setki milionów chrześcijan, a jednak dla większości z nich, fundament wiary pozostaje niestabilny. Możemy dowiedzieć się, czy ludzie mają właściwą wiarę, po prostu przeglądając wiele chrześcijańskich książek, które są obecnie dostępne. Autorzy tych książek są zwykle przywódcami wspólnot chrześcijańskich, a czytając ich książki, możemy dowiedzieć się, czy mają one poprawną wiedzę o prawdzie. Jeśli choćby jeden z tych przywódców, nie zna prawdy lub nie wierzy w prawdę, nawet jeśli ją zna, to wszyscy idący za takim przywódcą, będą skazani na piekło. Smutna rzeczywistość jest taka, że prawie nikt w ogóle nie zna prawdy, zaledwie jeden na milion. Dlatego nieliczni z nas, którzy znają prawdę, muszą wiernie głosić ewangelię po całym świecie.
Bóg pracuje poprzez nas. Nie możemy tego uniknąć, ale musimy głosić ewangelię, ponieważ nie głoszenie tej ewangelii wody i Ducha po całym świecie, jest podobne do popełnienia wielkiego grzechu przed Bogiem. W rzeczywistości, gdybyśmy naprawdę nie podążali za tym dziełem i nie służyli mu z wiarą, to rzeczywiście popełnilibyśmy wielki grzech przed Bogiem. To jest grzech posyłania ludzi do piekła, nawet jeśli wiemy, że możemy to powstrzymać; jest po prostu niewybaczalnym grzechem, że ludzie skończą w piekle w swojej ignorancji, ponieważ ci z nas, którzy znają prawdę, trzymają usta zamknięte.
Jeśli nie wykonamy powierzonego nam zadania, ci ludzie będą protestować przeciwko nam, bo jest to nasze obowiązkowe zadanie. Biblia ostrzega nas, mówiąc: „Ale jeśli stróż zobaczy nadciągający miecz, a nie zadmie w trąbę i ludu nie ostrzeże, a przyjdzie miecz i zabierze kogoś z nich, to ten jest porwany w swojej nieprawości, ale jego krwi zażądam z ręki tego stróża” (Księga Ezechiela 33:6). My, którzy jako pierwsi poznaliśmy i uwierzyliśmy, musimy wypełnić to zadanie stróża.
Dziękuję Panu, że dał nam tę ewangelię i umożliwił nam poznanie tej prawdy. Dziękuję Mu jeszcze bardziej, kiedy zdaję sobie sprawę, że jest nas kilku wybranych na tym świecie, którzy znają tę prawdę i wierzą w tę ewangelię. Głosiliśmy ewangelię wody i Ducha wielu pastorom, i wiernym świeckim na całym świecie, a każdego dnia potwierdza się fakt, że nie było nikogo, kto wcześniej znał tę ewangelię, i w nią wierzył. Poprzez nas, na całym świecie pojawiali się głosiciele ewangelii prawdy wody i Ducha. Podobnie jak my, oni również mają solidny fundament wiary i szerzą tę solidną wiarę.
Jeśli jest wielu takich ludzi, którzy szerzą ewangelię, moglibyśmy odetchnąć trochę łatwiej i trochę odpocząć w naszym głoszeniu ewangelii, ale niestety nie ma jeszcze tak wielu ludzi na tym świecie, którzy znają, i wierzą w tę prawdę. Wielu przeceniło osiągnięcia reformacji w historii świata. Kiedy przyjrzymy się temu szczegółowo, możemy dowiedzieć się, że reformiści źle ulokowali pierwszy guzik podstawy wiary biblijnej podczas reformacji i że wszystko inne, co nastąpiło później, również było w złym miejscu. Pomimo poprawienia tych ostatnich błędów, pierwszy guzik wciąż jest źle ulokowany, nadal pozostaje wadliwy; jako taka, historia chrześcijaństwa musi zostać przepisana.
Mam nadzieję i modlę się, abyście wszyscy stanęli przed Bogiem, na swoim solidnym fundamencie wiary i że na tym fundamencie będziecie żyć swoim życiem, dla dobra służby prawdziwej ewangelii. Kiedy żyjecie dla ewangelii, wasze serca w naturalny sposób wypełniają się radością. Kiedy ktoś żyje dla ewangelii, ich serca zmieniają się w duchowe. A gdy Duch Święty napełni wasze serca i działa w nich, wszystkie one będą przepełnione radością.
Ale jeśli nie żyjesz dla ewangelii, ale podążasz tylko za pragnieniami swojego ciała, nawet gdy otrzymałeś przebaczenie grzechów i poznałeś ewangelię wody i Ducha, w końcu będziesz żył pozbawionym sensu, pustym życiem.
Dziękuję Bogu za to, że dał nam tę cenną ewangelię i nieodpłatnie dał nam nasze zbawienie. Modlę się i mam nadzieję, że wszyscy jeszcze raz zbadacie swoją wiarę i otrzymacie dar doskonałego zbawienia poprzez błękitną, purpurową, i karmazynową nić oraz skręcony bisior.