Devido ao COVID-19 e à interrupção do Serviço de Correio Internacional,
suspendemos temporariamente o nosso 'Serviço de Impressão Gratuita de Livros'.
suspendemos temporariamente o nosso 'Serviço de Impressão Gratuita de Livros'.
Diante dessa situação, não podemos enviar os livros para você neste momento.
Ore para que esta pandemia termine em breve e retorne o serviço postal.
Ore para que esta pandemia termine em breve e retorne o serviço postal.
Assunto 1: Nascendo de Novo da água e do Espírito
1-24. Czym jest chrzest pokuty przez Jana?
Jan Chrzciciel był sługą Boga, który urodził się 6 miesięcy przed Jezusem i którego przepowiedziano w Księdze Malachiasza jako ostatniego proroka Starego Testamentu.
“Pamiętajcie o prawie Mojżesza, mego sługi, które mu nadałem na Horebie dla całego Izraela, oraz o ustawach i sądach. Oto poślę wam Eliasza proroka, zanim przyjdzie ten wielki i straszny dzień PANA. On zwróci serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom, abym nie ukarał ziemi przekleństwem, gdy przyjdę” (Księga Malachiasza 4:4-6).
Kiedy Jezus się narodził, lud Izraela porzucili słowa przymierza Bożego i czcił obcych bogów. Składali w ofierze ślepych i nieczystych, a świątynię Bożą uczynili miejscem biznesu. Jezus Chrystus również został przepowiedziany przez Prawo Mojżesza i Proroków. Prawo daje człowiekowi wiedzę o grzechu, pokazując, jak są grzeszni (List do Rzymian 3:20). Grzechem jest nieprzestrzeganie wszystkich rzeczy zapisanych w księgach Prawa. W Starym Testamencie grzesznik, który złamał jakikolwiek z artykułów Prawa, przynosił ofiarę przebłagalną do przybytku, kładł ręce na głowie ofiary, aby przekazać na nią swój grzech, i zabijał ją, aby uzyskać przebaczenie grzechu i zjednoczyć się z Bogiem. Następnie kapłan brał trochę jej krwi i kropił nią rogi ołtarza całopalenia, a resztę krwi wylewał u podstawy ołtarza.
Jednak lud Izraela nie mógł się uwolnić od wszystkich swoich grzechów niezależnie od codziennych ofiar. Dlatego Bóg ustanowił dla nich stałą ustawę, Dzień Przebłagania. W tym czasie Bóg przebaczał im całoroczne grzechy dziesiątego dnia siódmego miesiąca. W tym dniu arcykapłan Aaron brał dwa kozły i ciągnął o nie losy; jeden dla Pana, a drugi dla kozła ofiarnego. Następnie Aaron zabijał go i brał jego krew, aby pokropić nią siedmiokrotnie Przebłagalnie i przed nią.
Po skończeniu przebłagania w Miejscu Świętym, ofiarowywał inny los. Kładł ręce na głowie żywego kozła i wyznawał nad nim wszystkie całoroczne grzechy Izraelitów. Dzięki tej metodzie wszystkie grzechy popełnione w ciągu roku były przekazane na niego i wysyłano go na pustynię przez odpowiedniego człowieka. W ten sposób Izraelici dostępowali odkupienia swoich całorocznych grzechów.
A jednak ofiara składana zgodnie z Prawem Starego Testamentu nie mogła uczynić doskonałymi tych, którzy rok w rok składali ofiary. To był tylko cień przyszłych dóbr (czynów sprawiedliwych Mesjasza) (List do Hebrajczyków 10:1). Lud Izraela nie czekał na Jezusa Chrystusa, Zbawiciela. Zamiast tego czcili obcych bogów grzesznego świata, porzucając słowa Proroków w Starym Testamencie.
Więc Bóg przepowiedział, że wyśle Jana Chrzciciela, zwrócić serca Izraelitów do Niego i przygotować ich serca, aby przyjęli Jezusa Chrystusa. Zanim Jan Chrzciciel ochrzcił Jezusa, chrzcił lud Izraela chrztem pokuty na pustyni w Judei.
Chrzcił ich wodą, by doprowadzić ich do wiary i poszukiwania Jezusa, który zostanie ochrzczony przez niego przez nałożenie rąk, aby zabrać wszystkie grzechy świata, a następnie zostanie ukrzyżowany, aby zbawić ich od wszystkich grzechów. Powiedział, że Jezus przyjdzie i zabierze niedoskonale ofiary przeszłości, a złoży jedną ofiarę za grzechy wszystkich czasów, tak jak lud Izraela dostępował odkupienia, składając ofiarę bez skazy, kładąc na nią swoje ręce i zabijając ją zgodnie z systemem ofiarnym w Starym Testamencie.
Wielu Izraelitów wyznawało grzechy, pokutowało i otrzymywało chrzest od niego. “Pokuta” oznacza “zwrócenie swoich myśli ku Panu”. Pamiętając Prawo Starego Testamentu, przychodzili do Jana i wyznawali, że grzeszą, aż do śmierci i nie mogą wejść do Królestwa Niebieskiego przez swoje dobre uczynki zgodnie z Prawem, i wracali do Jezusa Chrystusa, który raz na zawsze wymazał wszystkie ich grzechy i otworzył bramę Królestwa Niebieskiego.
Chrzest, którym Jan Chrzciciel chrzcił lud Izraela, miał pozwolić im wyznać, jak bardzo grzeszą w swoim życiu, pokutować i szukać Jezusa Chrystusa, który zostanie ochrzczony przez niego, arcykapłana i przedstawiciela ludzkości, i ukrzyżowany, aby zbawić ich od wszystkich grzechów, tak jak ich ochrzcił. Jest to prawdziwa biblijna pokuta.
Dlatego Jan zawołał do ludu: “Ja was chrzczę wodą ku pokucie; ten zaś, który idzie za mną, jest mocniejszy ode mnie; nie jestem godny nosić mu obuwia. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem” (Ewangelia Mateusza 3:11).
Jan Chrzciciel skierowywał umysły ludzi do Jezusa, świadczył im, że Jezus zabierze wszystkie grzechy świata (Ewangelia Jana l:29) i umrze zamiast nich. Więc Sam Jezus świadczył, że Jan przyszedł, aby pokazać nam drogę sprawiedliwości (Ewangelia Mateusza 21:32).
“Pamiętajcie o prawie Mojżesza, mego sługi, które mu nadałem na Horebie dla całego Izraela, oraz o ustawach i sądach. Oto poślę wam Eliasza proroka, zanim przyjdzie ten wielki i straszny dzień PANA. On zwróci serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom, abym nie ukarał ziemi przekleństwem, gdy przyjdę” (Księga Malachiasza 4:4-6).
Kiedy Jezus się narodził, lud Izraela porzucili słowa przymierza Bożego i czcił obcych bogów. Składali w ofierze ślepych i nieczystych, a świątynię Bożą uczynili miejscem biznesu. Jezus Chrystus również został przepowiedziany przez Prawo Mojżesza i Proroków. Prawo daje człowiekowi wiedzę o grzechu, pokazując, jak są grzeszni (List do Rzymian 3:20). Grzechem jest nieprzestrzeganie wszystkich rzeczy zapisanych w księgach Prawa. W Starym Testamencie grzesznik, który złamał jakikolwiek z artykułów Prawa, przynosił ofiarę przebłagalną do przybytku, kładł ręce na głowie ofiary, aby przekazać na nią swój grzech, i zabijał ją, aby uzyskać przebaczenie grzechu i zjednoczyć się z Bogiem. Następnie kapłan brał trochę jej krwi i kropił nią rogi ołtarza całopalenia, a resztę krwi wylewał u podstawy ołtarza.
Jednak lud Izraela nie mógł się uwolnić od wszystkich swoich grzechów niezależnie od codziennych ofiar. Dlatego Bóg ustanowił dla nich stałą ustawę, Dzień Przebłagania. W tym czasie Bóg przebaczał im całoroczne grzechy dziesiątego dnia siódmego miesiąca. W tym dniu arcykapłan Aaron brał dwa kozły i ciągnął o nie losy; jeden dla Pana, a drugi dla kozła ofiarnego. Następnie Aaron zabijał go i brał jego krew, aby pokropić nią siedmiokrotnie Przebłagalnie i przed nią.
Po skończeniu przebłagania w Miejscu Świętym, ofiarowywał inny los. Kładł ręce na głowie żywego kozła i wyznawał nad nim wszystkie całoroczne grzechy Izraelitów. Dzięki tej metodzie wszystkie grzechy popełnione w ciągu roku były przekazane na niego i wysyłano go na pustynię przez odpowiedniego człowieka. W ten sposób Izraelici dostępowali odkupienia swoich całorocznych grzechów.
A jednak ofiara składana zgodnie z Prawem Starego Testamentu nie mogła uczynić doskonałymi tych, którzy rok w rok składali ofiary. To był tylko cień przyszłych dóbr (czynów sprawiedliwych Mesjasza) (List do Hebrajczyków 10:1). Lud Izraela nie czekał na Jezusa Chrystusa, Zbawiciela. Zamiast tego czcili obcych bogów grzesznego świata, porzucając słowa Proroków w Starym Testamencie.
Więc Bóg przepowiedział, że wyśle Jana Chrzciciela, zwrócić serca Izraelitów do Niego i przygotować ich serca, aby przyjęli Jezusa Chrystusa. Zanim Jan Chrzciciel ochrzcił Jezusa, chrzcił lud Izraela chrztem pokuty na pustyni w Judei.
Chrzcił ich wodą, by doprowadzić ich do wiary i poszukiwania Jezusa, który zostanie ochrzczony przez niego przez nałożenie rąk, aby zabrać wszystkie grzechy świata, a następnie zostanie ukrzyżowany, aby zbawić ich od wszystkich grzechów. Powiedział, że Jezus przyjdzie i zabierze niedoskonale ofiary przeszłości, a złoży jedną ofiarę za grzechy wszystkich czasów, tak jak lud Izraela dostępował odkupienia, składając ofiarę bez skazy, kładąc na nią swoje ręce i zabijając ją zgodnie z systemem ofiarnym w Starym Testamencie.
Wielu Izraelitów wyznawało grzechy, pokutowało i otrzymywało chrzest od niego. “Pokuta” oznacza “zwrócenie swoich myśli ku Panu”. Pamiętając Prawo Starego Testamentu, przychodzili do Jana i wyznawali, że grzeszą, aż do śmierci i nie mogą wejść do Królestwa Niebieskiego przez swoje dobre uczynki zgodnie z Prawem, i wracali do Jezusa Chrystusa, który raz na zawsze wymazał wszystkie ich grzechy i otworzył bramę Królestwa Niebieskiego.
Chrzest, którym Jan Chrzciciel chrzcił lud Izraela, miał pozwolić im wyznać, jak bardzo grzeszą w swoim życiu, pokutować i szukać Jezusa Chrystusa, który zostanie ochrzczony przez niego, arcykapłana i przedstawiciela ludzkości, i ukrzyżowany, aby zbawić ich od wszystkich grzechów, tak jak ich ochrzcił. Jest to prawdziwa biblijna pokuta.
Dlatego Jan zawołał do ludu: “Ja was chrzczę wodą ku pokucie; ten zaś, który idzie za mną, jest mocniejszy ode mnie; nie jestem godny nosić mu obuwia. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem” (Ewangelia Mateusza 3:11).
Jan Chrzciciel skierowywał umysły ludzi do Jezusa, świadczył im, że Jezus zabierze wszystkie grzechy świata (Ewangelia Jana l:29) i umrze zamiast nich. Więc Sam Jezus świadczył, że Jan przyszedł, aby pokazać nam drogę sprawiedliwości (Ewangelia Mateusza 21:32).
Copyright © 2021 by The New Life Mission