Kwa sababu ya Changamoto ya COVID-19 na usumbufu kwa huduma ya utumaji barua kimataifa, tumesimamisha kwa muda huduma yetu ya 'Utumaji wa Vitabu vya Bure viyilivyo chapishwa.
Kwa kuzingatia hali hii hatuwezi kukutumia vitabu hivi kwa wakati huu.
Omba kwamba janga hili litamalizika hivi karibuni na kuanza tena kwa huduma ya posta.
Omba kwamba janga hili litamalizika hivi karibuni na kuanza tena kwa huduma ya posta.
Temat 9: List do Rzymian
[8-10] Błędne Doktryny (List do Rzymian 8:29-30)
(List do Rzymian 8:29-30)
„Tych bowiem, których on przedtem znał, tych też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu Jego Syna, żeby On był pierworodny między wieloma braćmi. Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też uwielbił”
„Tych bowiem, których on przedtem znał, tych też przeznaczył, aby stali się podobni do obrazu Jego Syna, żeby On był pierworodny między wieloma braćmi. Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych też uwielbił”
Te fragmenty mówią nam, że Bóg przeznaczył ludzi na zbawienie w Jezusie Chrystusie. Aby to uczynić, Bóg powołał ich w Chrystusie, usprawiedliwił tych, których powołał, i uwielbił tych, których usprawiedliwił. Wszystkie podstawy Pisma są zaplanowane i wypracowane w Jezusie Chrystusie. Tak mówi nam List do Rzymian, a jednak wielu teologów i fałszywych duchownych przekształciło tę jasną i prostą prawdę w zwykłą doktrynę, składającą się z ich własnych myśli i interesów, i gorliwie ją rozpowszechniło. Skoncentrujemy się teraz na zbadaniu, jak wielu błędnie rozumie tę prawdę.
Niektórzy teologowie wyciągają z tego fragmentu pięć głównych doktryn: 1) prekognicji, 2) predestynacji, 3) skutecznego powołania, 4) usprawiedliwienia i 5) uwielbienia. Te pięć doktryn jest znanych jako „Złoty Łańcuch Zbawienia” i zostały rozpowszechnione jako prawda zarówno wśród wierzących, jak i niewierzących. Lecz ich twierdzenia są pełne wad.
Wszystkie pięć doktryn mówi tylko o tym, co Bóg uczynił - to znaczy: „Bóg już wiedział, już kogoś wybrał, już powołał, usprawiedliwił i uwielbił kogoś”. Ale Doktryna Predestynacji jest doktryną, która głosi, że Bóg bezwarunkowo wybrał tych, których miał zbawić jeszcze przed ich urodzeniem. Jednak biblijna prawda o predestynacji uczy, że Bóg uczynił grzeszników Swoimi dziećmi, przelewając na nich Swoją miłość. Wybierając ich w ten sposób, Bóg ich powołał, usprawiedliwił i uwielbił.
Błąd doktryn teologicznych predestynacji i wybrania
W teologii chrześcijańskiej możemy znaleźć „pięć wielkich doktryn” kalwinizmu głoszonych przez Jana Kalwina. Wśród nich jest doktryna predestynacji i doktryna wybrania. W poniższej dyskusji zwrócę uwagę na biblijne błędy tych doktryn i złożę świadectwo o ewangelii wody i Ducha.
Doktryna wybrania pochodzi od teologa Jana Kalwina. Oczywiście, Bóg mówił o wybraniu w Jezusie Chrystusie na długo przed czasami Kalwina, ale jego doktryna wybrania doprowadziła wielu do zamieszania. Ta fałszywa doktryna ogranicza miłość Boga i definiuje ją jako dyskryminującą i niesprawiedliwą. Mówiąc zasadniczo, Boża miłość nie ma limitów ani granic i jako taka, doktryna predestynacji, która nakłada takie ograniczenia na Bożą miłość, nie może być niczym innym, jak tylko błędem. Jednak rzeczywistość jest taka, że wielu wierzących w Jezusa dzisiaj zaakceptowało tę doktrynę jako naturalną i fatalistyczną.
Idea tej doktryny predestynacji opanowała wiele umysłów, ponieważ doktryna ta jest odpowiednia dla tych, którzy lubią filozofować i w związku z tym dominuje nad ich umysłami, czyniąc się wiarygodną. Doktryna głosi, że jeszcze przed stworzeniem Bóg bezwarunkowo przeznaczył i wybrał niektórych, podczas gdy inni byli przeznaczeni do wykluczenia z tego wyboru. Gdyby ta doktryna była prawdziwa, dusze, które nie zostały wybrane, miałyby podstawy do protestu przeciwko Bogu, a On zamieniłby się w niesprawiedliwego i krzywdzącego Boga.
Z powodu tych doktryn dzisiejsze chrześcijaństwo popadło w wielki zamęt. W rezultacie wielu chrześcijan cierpi, zastanawiając się: „Czy zostałem wybrany? Gdyby Bóg potępił mnie przed stworzeniem, to po co wierzyć w Jezusa?”. W końcu są bardziej zainteresowani tym, czy zostali włączeni, czy wykluczeni z Bożego wyboru. To dlatego doktryna predestynacji wywołała tyle zamieszania wśród wierzących w Jezusa, ponieważ przywiązują większą wagę do kwestii swoich wyborów niż do prawdziwej ewangelii wody i Ducha, danej przez Boga.
Ta doktryna przekształciła prawdę o chrześcijaństwie w kolejną światową religię. Ale teraz nadszedł czas, abyśmy wyrzucili te błędne doktryny ze świata chrześcijańskiego za pomocą ewangelii, która zrodziła świadectwo o sprawiedliwości Bożej. W związku z tym musisz najpierw sam przekonać się, czy doktryna predestynacji jest poprawna, czy nie, i uwolnić się od wszystkich swoich grzechów, poznając i wierząc w ewangelię wody i Ducha. Ci, którzy zostali prawdziwie wybrani przez Boga, to ci, którzy znają i wierzą w Jego sprawiedliwość.
Doktryna wybrania pochodzi od teologa Jana Kalwina. Oczywiście, Bóg mówił o wybraniu w Jezusie Chrystusie na długo przed czasami Kalwina, ale jego doktryna wybrania doprowadziła wielu do zamieszania. Ta fałszywa doktryna ogranicza miłość Boga i definiuje ją jako dyskryminującą i niesprawiedliwą. Mówiąc zasadniczo, Boża miłość nie ma limitów ani granic i jako taka, doktryna predestynacji, która nakłada takie ograniczenia na Bożą miłość, nie może być niczym innym, jak tylko błędem. Jednak rzeczywistość jest taka, że wielu wierzących w Jezusa dzisiaj zaakceptowało tę doktrynę jako naturalną i fatalistyczną.
Idea tej doktryny predestynacji opanowała wiele umysłów, ponieważ doktryna ta jest odpowiednia dla tych, którzy lubią filozofować i w związku z tym dominuje nad ich umysłami, czyniąc się wiarygodną. Doktryna głosi, że jeszcze przed stworzeniem Bóg bezwarunkowo przeznaczył i wybrał niektórych, podczas gdy inni byli przeznaczeni do wykluczenia z tego wyboru. Gdyby ta doktryna była prawdziwa, dusze, które nie zostały wybrane, miałyby podstawy do protestu przeciwko Bogu, a On zamieniłby się w niesprawiedliwego i krzywdzącego Boga.
Z powodu tych doktryn dzisiejsze chrześcijaństwo popadło w wielki zamęt. W rezultacie wielu chrześcijan cierpi, zastanawiając się: „Czy zostałem wybrany? Gdyby Bóg potępił mnie przed stworzeniem, to po co wierzyć w Jezusa?”. W końcu są bardziej zainteresowani tym, czy zostali włączeni, czy wykluczeni z Bożego wyboru. To dlatego doktryna predestynacji wywołała tyle zamieszania wśród wierzących w Jezusa, ponieważ przywiązują większą wagę do kwestii swoich wyborów niż do prawdziwej ewangelii wody i Ducha, danej przez Boga.
Ta doktryna przekształciła prawdę o chrześcijaństwie w kolejną światową religię. Ale teraz nadszedł czas, abyśmy wyrzucili te błędne doktryny ze świata chrześcijańskiego za pomocą ewangelii, która zrodziła świadectwo o sprawiedliwości Bożej. W związku z tym musisz najpierw sam przekonać się, czy doktryna predestynacji jest poprawna, czy nie, i uwolnić się od wszystkich swoich grzechów, poznając i wierząc w ewangelię wody i Ducha. Ci, którzy zostali prawdziwie wybrani przez Boga, to ci, którzy znają i wierzą w Jego sprawiedliwość.
Predestynacja i wybranie wypowiedziane przez Prawdę
List do Efezjan 1:3-5 mówi: „Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który pobłogosławił nas wszelkim duchowym błogosławieństwem w miejscach niebiańskich w Chrystusie. Jak nas wybrał w Nim przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed Jego obliczem w miłości. Przeznaczył nas dla Siebie, ku usynowieniu przez Jezusa Chrystusa, według upodobania Swojej woli”. Wybranie, o którym mowa w tym fragmencie Listu do Efezjan, jest wybraniem „w Nim (Chrystusie) przed założeniem świata” (List do Efezjan 1:4). Mówi nam również, że Jezus Chrystus nie wykluczył ani jednej osoby z łaski zbawienia od grzechu.
Na podstawie tego fragmentu musimy ustalić, co jest dokładnie nie tak w doktrynie predestynacji. Podstawowym błędem tej doktryny jest to, że jest ona uprzedzona w stosunku do standardu wybrania przez Boga–to znaczy, że jej podstawa dotycząca tego, kto ma być zbawiony, a kto nie, nie zależy od Słowa Bożego, lecz od Jego arbitralnej i bezwarunkowej decyzji.
Gdybyśmy mieli oprzeć naszą wiarę w Jezusa na logice takiej bezwarunkowej predestynacji i wybrania, jak moglibyśmy kiedykolwiek uwierzyć w Jezusa w naszej nerwowej niepewności i zmartwieniach? Kalwinizm głosi fałszywą doktrynę, która przemienia sprawiedliwego Boga w nieuczciwego i niesprawiedliwego Boga. Powodem, dla którego Kalwin popełnił taki błąd, jest to, że pominął warunek „w Jezusie Chrystusie” z predestynacji Boga, a błąd był na tyle poważny, że zmylił wielu i wprowadził w błąd. Ale Pismo Święte wyraźnie mówi nam: „Bóg wybrał nas w Jezusie Chrystusie” (List do Efezjan 1:4).
Na podstawie tego fragmentu musimy ustalić, co jest dokładnie nie tak w doktrynie predestynacji. Podstawowym błędem tej doktryny jest to, że jest ona uprzedzona w stosunku do standardu wybrania przez Boga–to znaczy, że jej podstawa dotycząca tego, kto ma być zbawiony, a kto nie, nie zależy od Słowa Bożego, lecz od Jego arbitralnej i bezwarunkowej decyzji.
Gdybyśmy mieli oprzeć naszą wiarę w Jezusa na logice takiej bezwarunkowej predestynacji i wybrania, jak moglibyśmy kiedykolwiek uwierzyć w Jezusa w naszej nerwowej niepewności i zmartwieniach? Kalwinizm głosi fałszywą doktrynę, która przemienia sprawiedliwego Boga w nieuczciwego i niesprawiedliwego Boga. Powodem, dla którego Kalwin popełnił taki błąd, jest to, że pominął warunek „w Jezusie Chrystusie” z predestynacji Boga, a błąd był na tyle poważny, że zmylił wielu i wprowadził w błąd. Ale Pismo Święte wyraźnie mówi nam: „Bóg wybrał nas w Jezusie Chrystusie” (List do Efezjan 1:4).
Jeśli, jak twierdzą kalwiniści, Bóg bezwarunkowo wybrał jednych, aby być ich Bogiem, a innych wykluczył bez żadnego powodu, cóż może być bardziej absurdalnego niż to? Kalwin zmienił Boga w niesprawiedliwego Boga w umysłach wielu ludzi. Ale Biblia mówi nam w Liście do Rzymian 3:29: „Czy Bóg jest jedynie Bogiem Żydów? Czy też nie pogan? Istotnie, i pogan.” Bóg jest Bogiem wszystkich i Zbawicielem wszystkich.
Jezus jest Zbawicielem wszystkich. Dał każdemu odkupienie, biorąc na Siebie wszystkie grzechy ludzkości przez Swój chrzest od Jana i Swoją krew na Krzyżu (Ewangelia Mateusza 3:15). Pismo Święte mówi nam, że Chrystus zbawił każdego grzesznika, biorąc wszystkie grzechy świata Swoim chrztem i niosąc je na Krzyż (Ewangelia Jana 1:29), będąc osądzonym za te grzechy zamiast nas (Ewangelia Jana 19). Również Ewangelia Jana 3:16 mówi nam: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że dał Swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”. Jezus Chrystus wziął na Siebie grzechy wszystkich przez Swój chrzest, umarł na Krzyżu i powstał z martwych dla całej ludzkości w sprawiedliwości Bożej.
Nasze zrozumienie, kogo powołał Bóg, musi być oparte na Jego Słowie. Aby to zrobić, spójrzmy na fragment z Listu do Rzymian 9: 10-11. „A nie tylko to, ale i Rebeka, gdy poczęła z jednego mężczyzny, naszego ojca Izaaka; Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z Tego, który powołuje”
Mówi się tutaj, że cel Boga może być „z Tego, który powołuje”. Kogo więc Bóg powołał w Jezusie Chrystusie? Są to właśnie grzesznicy, których powołał Bóg. Kogo kochał Bóg między Ezawem a Jakubem? Kochał Jakuba. Bóg nie kochał ludzi takich jak Ezaw, który był pełen własnej sprawiedliwości, ale powołał grzeszników, takich jak Jakub, i pozwolił im narodzić się ponownie poprzez ewangelię wody i Ducha. Taka była wola Bożej sprawiedliwości, która wybrała grzeszników takich jak Jakub, aby ich miłować i powołać przez Jezusa Chrystusa.
Ponieważ Adam był przodkiem wszystkich, wszyscy urodzili się jako potomstwo grzesznika. W Psalmie 51, Dawid mówi, że został poczęty w grzechu, kiedy był w łonie matki. Ponieważ ludzie rodzą się jako grzesznicy, popełniają grzechy, niezależnie od swoich postanowień. Przez całe życie do samego końca wydają owoce grzechu. Ewangelia Marka 7:21-23 mówi nam, że tak jak jabłonie rodzą jabłka, a grusze rodzą gruszki, tak ludzie są skazani na życie w grzechu przez całe życie, ponieważ urodzili się z grzechem.
Musiałeś doświadczyć popełnienia grzechu wbrew swojemu życzeniu. Dzieje się tak, ponieważ od samego początku urodziłeś się grzesznikiem. Ludzie rodzą się ze złymi myślami, takimi jak cudzołóstwo, nierząd, zabójstwo, kradzież, chciwość, niegodziwość, podstęp, wyuzdanie i innymi takimi grzechami w swych umysłach. Dlatego każdy żyje w grzechu. Grzech jest dziedziczony. Ponieważ urodziliśmy się z grzechami, które przekazali nam nasi przodkowie, jesteśmy zasadniczo przeznaczeni, aby żyć w grzechu. To jest powód, dla którego powinniśmy wierzyć w Jezusa jako naszego Zbawiciela i wierzyć w sprawiedliwość Bożą.
Czy to zatem oznacza, że pierwsze dzieło Boga, Adam, zakończyło się niepowodzeniem? Nie, nie oznacza. Bóg postanowił uczynić ludzkość Swoimi dziećmi, więc pozwolił pierwszemu człowiekowi popaść w grzech. Zasadniczo pozwolił nam być grzesznikami, po to aby Bóg nas zbawił i uczynił Swoimi dziećmi przez chrzest Jezusa Chrystusa i Jego krew. Musimy więc wiedzieć, że wszyscy bez wyjątku urodziliśmy się grzesznikami.
Jezus jest Zbawicielem wszystkich. Dał każdemu odkupienie, biorąc na Siebie wszystkie grzechy ludzkości przez Swój chrzest od Jana i Swoją krew na Krzyżu (Ewangelia Mateusza 3:15). Pismo Święte mówi nam, że Chrystus zbawił każdego grzesznika, biorąc wszystkie grzechy świata Swoim chrztem i niosąc je na Krzyż (Ewangelia Jana 1:29), będąc osądzonym za te grzechy zamiast nas (Ewangelia Jana 19). Również Ewangelia Jana 3:16 mówi nam: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że dał Swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”. Jezus Chrystus wziął na Siebie grzechy wszystkich przez Swój chrzest, umarł na Krzyżu i powstał z martwych dla całej ludzkości w sprawiedliwości Bożej.
Nasze zrozumienie, kogo powołał Bóg, musi być oparte na Jego Słowie. Aby to zrobić, spójrzmy na fragment z Listu do Rzymian 9: 10-11. „A nie tylko to, ale i Rebeka, gdy poczęła z jednego mężczyzny, naszego ojca Izaaka; Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z Tego, który powołuje”
Mówi się tutaj, że cel Boga może być „z Tego, który powołuje”. Kogo więc Bóg powołał w Jezusie Chrystusie? Są to właśnie grzesznicy, których powołał Bóg. Kogo kochał Bóg między Ezawem a Jakubem? Kochał Jakuba. Bóg nie kochał ludzi takich jak Ezaw, który był pełen własnej sprawiedliwości, ale powołał grzeszników, takich jak Jakub, i pozwolił im narodzić się ponownie poprzez ewangelię wody i Ducha. Taka była wola Bożej sprawiedliwości, która wybrała grzeszników takich jak Jakub, aby ich miłować i powołać przez Jezusa Chrystusa.
Ponieważ Adam był przodkiem wszystkich, wszyscy urodzili się jako potomstwo grzesznika. W Psalmie 51, Dawid mówi, że został poczęty w grzechu, kiedy był w łonie matki. Ponieważ ludzie rodzą się jako grzesznicy, popełniają grzechy, niezależnie od swoich postanowień. Przez całe życie do samego końca wydają owoce grzechu. Ewangelia Marka 7:21-23 mówi nam, że tak jak jabłonie rodzą jabłka, a grusze rodzą gruszki, tak ludzie są skazani na życie w grzechu przez całe życie, ponieważ urodzili się z grzechem.
Musiałeś doświadczyć popełnienia grzechu wbrew swojemu życzeniu. Dzieje się tak, ponieważ od samego początku urodziłeś się grzesznikiem. Ludzie rodzą się ze złymi myślami, takimi jak cudzołóstwo, nierząd, zabójstwo, kradzież, chciwość, niegodziwość, podstęp, wyuzdanie i innymi takimi grzechami w swych umysłach. Dlatego każdy żyje w grzechu. Grzech jest dziedziczony. Ponieważ urodziliśmy się z grzechami, które przekazali nam nasi przodkowie, jesteśmy zasadniczo przeznaczeni, aby żyć w grzechu. To jest powód, dla którego powinniśmy wierzyć w Jezusa jako naszego Zbawiciela i wierzyć w sprawiedliwość Bożą.
Czy to zatem oznacza, że pierwsze dzieło Boga, Adam, zakończyło się niepowodzeniem? Nie, nie oznacza. Bóg postanowił uczynić ludzkość Swoimi dziećmi, więc pozwolił pierwszemu człowiekowi popaść w grzech. Zasadniczo pozwolił nam być grzesznikami, po to aby Bóg nas zbawił i uczynił Swoimi dziećmi przez chrzest Jezusa Chrystusa i Jego krew. Musimy więc wiedzieć, że wszyscy bez wyjątku urodziliśmy się grzesznikami.
Jednak Bóg przed stworzeniem postanowił wysłać Jezusa Chrystusa na tę ziemię, wiedząc, że ludzkość stanie się grzesznikami. Następnie nałożył na Jezusa, poprzez chrzest, który Jezus przyjął od Jana, wszystkie grzechy świata i sprawił, aby umarł na Krzyżu. Innymi słowy, postanowił obdarzyć każdego, kto uwierzył, błogosławieństwem odkupienia od grzechu i stania się dzieckiem Bożym. Taki jest plan Boga i Jego cel stworzenia ludzkości.
Niektórzy ludzie mogą zapytać w swym niezrozumieniu: “Spójrzcie na Jakuba i Ezawa. Czyż nie został jeden wybrany, a drugi porzucony przez Boga?”. Ale Bóg nie wybrał bezwarunkowo tych, którzy nalegali na zbawienie poza Jezusem Chrystusem. Wyraźnie postanowił uczynić wszystkich Swoimi dziećmi przez Jezusa Chrystusa. Rozważając tylko Stary Testament, możemy odnieść wrażenie, że Bóg wybrał tylko jedną stronę, ale w Nowym Testamencie możemy bezbłędnie zobaczyć, że wybrał On ludzi takich jak Jakub, aby zbawić wszystkich grzeszników przez Jezusa Chrystusa. Musimy mieć jasne zrozumienie i wierzyć kogo Bóg powołał Swoim Słowem.
Kogo Bóg powołał i umiłował, Ezawa czy Jakuba? Powołał nikogo innego tylko Jakuba, człowieka pełnego wad, kłamstwa i niesprawiedliwości, aby umiłować i zbawić go w sprawiedliwości Bożej. Wy także musicie wierzyć w tę prawdę, że Bóg Ojciec powołał was przez Jezusa Chrystusa w Swojej sprawiedliwości. Musicie także wierzyć w to, że ewangelia wody i Ducha w Jezusie Chrystusie jest właśnie sprawiedliwością Bożą.
Niektórzy ludzie mogą zapytać w swym niezrozumieniu: “Spójrzcie na Jakuba i Ezawa. Czyż nie został jeden wybrany, a drugi porzucony przez Boga?”. Ale Bóg nie wybrał bezwarunkowo tych, którzy nalegali na zbawienie poza Jezusem Chrystusem. Wyraźnie postanowił uczynić wszystkich Swoimi dziećmi przez Jezusa Chrystusa. Rozważając tylko Stary Testament, możemy odnieść wrażenie, że Bóg wybrał tylko jedną stronę, ale w Nowym Testamencie możemy bezbłędnie zobaczyć, że wybrał On ludzi takich jak Jakub, aby zbawić wszystkich grzeszników przez Jezusa Chrystusa. Musimy mieć jasne zrozumienie i wierzyć kogo Bóg powołał Swoim Słowem.
Kogo Bóg powołał i umiłował, Ezawa czy Jakuba? Powołał nikogo innego tylko Jakuba, człowieka pełnego wad, kłamstwa i niesprawiedliwości, aby umiłować i zbawić go w sprawiedliwości Bożej. Wy także musicie wierzyć w tę prawdę, że Bóg Ojciec powołał was przez Jezusa Chrystusa w Swojej sprawiedliwości. Musicie także wierzyć w to, że ewangelia wody i Ducha w Jezusie Chrystusie jest właśnie sprawiedliwością Bożą.
Dlaczego więc Bóg wybrał takich ludzi jak Jakub? Bóg wybrał Jakuba, ponieważ był reprezentantem całej nieprawej ludzkości. Powołanie Jakuba przez Boga było powołaniem zgodnym z Jego wolą; powołanie zgodnie ze Słowem Bożym, że „zostaliśmy wybrani w Jezusie Chrystusie”. To powołanie jest również zgodne ze Słowem prawdy, że „aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z Tego, który powołuje.”
Sposobem na zbawienie grzeszników przez Jezusa Chrystusa było całkowite wypełnienie sprawiedliwości Bożej Jego miłością. To było prawo zbawienia ustanowione przez sprawiedliwość Bożą dla grzeszników. Aby ubrać ich w Swoją sprawiedliwość, Bóg powołał ludzi takich jak Jakub, którzy nie mieli swojej własnej sprawiedliwości, oraz tych, którzy odpowiedzieli na Jego wezwanie przez Jezusa Chrystusa.
Czy Bóg wezwał tych, którzy byli całkowicie sprawiedliwi i którzy wydawali się w porządku? Czy też wezwał tych, którzy nie mieli swojej własnej sprawiedliwości i byli pełni wad? Ci, których wezwał Bóg, byli takimi jak Jakub. Bóg powołał i zbawił grzeszników skazanych do piekła z powodu ich grzechów. Musicie zrozumieć, że od samego urodzenia byliście grzesznikami, którym brakowało chwały Bożej i w związku z tym byliście skazani na piekło. Innymi słowy, musicie poznać wasze prawdziwe ja. Bóg powołał wszystkich grzeszników przez Jezusa Chrystusa i zbawił ich w Swojej sprawiedliwości.
Lud Boży to ci, którzy zostali usprawiedliwieni przez wiarę w Jego sprawiedliwość. Bóg przeznaczył powołanie wszystkich grzeszników i odkupienie ich w Jezusie i to wypełnił. To jest predestynacja i prawdziwe wybranie w Jezusie Chrystusie, o którym mówi Bóg. Aby zrozumieć prawdziwe wybranie Boga, musimy najpierw zrozumieć tło tej prawdy o wybraniu, opisanej w Starym Testamencie.
Sposobem na zbawienie grzeszników przez Jezusa Chrystusa było całkowite wypełnienie sprawiedliwości Bożej Jego miłością. To było prawo zbawienia ustanowione przez sprawiedliwość Bożą dla grzeszników. Aby ubrać ich w Swoją sprawiedliwość, Bóg powołał ludzi takich jak Jakub, którzy nie mieli swojej własnej sprawiedliwości, oraz tych, którzy odpowiedzieli na Jego wezwanie przez Jezusa Chrystusa.
Czy Bóg wezwał tych, którzy byli całkowicie sprawiedliwi i którzy wydawali się w porządku? Czy też wezwał tych, którzy nie mieli swojej własnej sprawiedliwości i byli pełni wad? Ci, których wezwał Bóg, byli takimi jak Jakub. Bóg powołał i zbawił grzeszników skazanych do piekła z powodu ich grzechów. Musicie zrozumieć, że od samego urodzenia byliście grzesznikami, którym brakowało chwały Bożej i w związku z tym byliście skazani na piekło. Innymi słowy, musicie poznać wasze prawdziwe ja. Bóg powołał wszystkich grzeszników przez Jezusa Chrystusa i zbawił ich w Swojej sprawiedliwości.
Lud Boży to ci, którzy zostali usprawiedliwieni przez wiarę w Jego sprawiedliwość. Bóg przeznaczył powołanie wszystkich grzeszników i odkupienie ich w Jezusie i to wypełnił. To jest predestynacja i prawdziwe wybranie w Jezusie Chrystusie, o którym mówi Bóg. Aby zrozumieć prawdziwe wybranie Boga, musimy najpierw zrozumieć tło tej prawdy o wybraniu, opisanej w Starym Testamencie.
Tło wybrania Bożego ze Starego Testamentu
Księga Rodzaju 25:21-26 opowiada o historii Jakuba i Ezawa, którzy jeszcze byli w łonie ich matki, Rebeki. Spośród nich Bóg wybrał Jakuba. Kalwin oparł swoją doktrynę wyboru na tym fragmencie, ale wkrótce przekonamy się, że jego zrozumienie odbiega od woli Bożej. Nie bez powodu Bóg kochał Jakuba bardziej niż Ezawa. Powodem jest to, że ludzie tacy jak Ezaw, zamiast polegać na Bogu i ufać Mu, żyją wierząc we własne siły, podczas gdy ludzie tacy jak Jakub żyją, polegając na sprawiedliwości Bożej, ufając jej. Kiedy mówi, że Bóg kochał Jakuba bardziej niż Ezawa, oznacza to, że Bóg kochał ludzi takich jak Jakub. Dlatego zostaliśmy „wybrani w Chrystusie” (List do Efezjan 1:4).
„Bezwarunkowe wybranie” bez Jezusa i poza Bożą sprawiedliwością jest tylko fałszywą doktryną chrześcijańską. Ta idea jest podobna do wiary w boga losu i wprowadzenia go do chrześcijaństwa. Ale prawda mówi nam, że Bóg wybrał wszystkich grzeszników w Jezusie. Ponieważ Bóg wybrał zbawienie wszystkich grzeszników „w Jezusie Chrystusie”, Jego wybór był sprawiedliwym wyborem. Gdyby Bóg bezwarunkowo wybrał Jakuba i bezpodstawnie potępił Ezawa, byłby Bogiem niesprawiedliwym, ale powołał nas w Jezusie Chrystusie. Aby ocalić tych, których powołał, posłał Jezusa na tę ziemię, aby wziął na Siebie grzechy świata Swoim chrztem, który wypełnił sprawiedliwość Bożą, i przelał Jego drogocenną krew na Krzyżu. W ten sposób Bóg nas wybrał i umiłował przez Jezusa Chrystusa.
Musimy odrzucić nasze ludzkie myśli i wierzyć w Słowo Pisma, nie z dosłowną wiarą, ale z naszą wiarą duchową. Innymi słowy, Bóg Ojciec wybrał nas wszystkich przez Jezusa Chrystusa. Ale jak Kalwin traktuje wybranie przez Boga? Prawdziwą wiarę można znaleźć, gdy ktoś wie i wierzy w sprawiedliwość Boga. Wiara w ludzką myśl jako prawdę jest tym samym, co oddawanie czci bożkowi, a nie Bogu.
Wiara w sprawiedliwość Boga poprzez Jezusa wyraźnie różni się od wiary w błędną naukę o predestynacji. Gdybyśmy nie znali Jezusa i nie wierzyli w Niego zgodnie ze spisanym Słowem Bożym, nie różnilibyśmy się niczym od zwykłych zwierząt niezdolnych do rozumowania. Zostaliśmy wybrani na dzieci Boże pieczęcią Bożej sprawiedliwości „w Jezusie Chrystusie”. Powinniśmy zbadać naszą wiarę na podstawie Słowa Pisma Świętego.
„Bezwarunkowe wybranie” bez Jezusa i poza Bożą sprawiedliwością jest tylko fałszywą doktryną chrześcijańską. Ta idea jest podobna do wiary w boga losu i wprowadzenia go do chrześcijaństwa. Ale prawda mówi nam, że Bóg wybrał wszystkich grzeszników w Jezusie. Ponieważ Bóg wybrał zbawienie wszystkich grzeszników „w Jezusie Chrystusie”, Jego wybór był sprawiedliwym wyborem. Gdyby Bóg bezwarunkowo wybrał Jakuba i bezpodstawnie potępił Ezawa, byłby Bogiem niesprawiedliwym, ale powołał nas w Jezusie Chrystusie. Aby ocalić tych, których powołał, posłał Jezusa na tę ziemię, aby wziął na Siebie grzechy świata Swoim chrztem, który wypełnił sprawiedliwość Bożą, i przelał Jego drogocenną krew na Krzyżu. W ten sposób Bóg nas wybrał i umiłował przez Jezusa Chrystusa.
Musimy odrzucić nasze ludzkie myśli i wierzyć w Słowo Pisma, nie z dosłowną wiarą, ale z naszą wiarą duchową. Innymi słowy, Bóg Ojciec wybrał nas wszystkich przez Jezusa Chrystusa. Ale jak Kalwin traktuje wybranie przez Boga? Prawdziwą wiarę można znaleźć, gdy ktoś wie i wierzy w sprawiedliwość Boga. Wiara w ludzką myśl jako prawdę jest tym samym, co oddawanie czci bożkowi, a nie Bogu.
Wiara w sprawiedliwość Boga poprzez Jezusa wyraźnie różni się od wiary w błędną naukę o predestynacji. Gdybyśmy nie znali Jezusa i nie wierzyli w Niego zgodnie ze spisanym Słowem Bożym, nie różnilibyśmy się niczym od zwykłych zwierząt niezdolnych do rozumowania. Zostaliśmy wybrani na dzieci Boże pieczęcią Bożej sprawiedliwości „w Jezusie Chrystusie”. Powinniśmy zbadać naszą wiarę na podstawie Słowa Pisma Świętego.
Jedna z pięciu doktryn kalwinizmu mówi o „ograniczonym pojednaniu”. Ta doktryna głosi, że spośród wielu ludzi na świecie niektórzy zostali wykluczeni z Bożego zbawienia. Ale miłość Boga i Jego sprawiedliwość nie mogą być tak niesprawiedliwe. Pismo Święte mówi nam, że Bóg „chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy” (I List do Tymoteusza 2:4). Gdyby błogosławieństwo zbawienia było ograniczonym błogosławieństwem udzielanym niektórym, lecz niedozwolonym innym, byłoby wielu ludzi, którzy zrezygnowaliby z wiary w Jezusa. Ci, którzy wierzą w takie fałszywe doktryny, muszą powrócić do ewangelii wody i Ducha, zostać zbawieni od grzechów i otrzymać życie wieczne, poznając i wierząc w Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela. Bóg zbawił każdego przez Jezusa Chrystusa Swoją sprawiedliwością.
Gdyby Bóg rzeczywiście kochał niektórych, a nienawidził innych, ludzie odwróciliby się od Boga. Przypuśćmy, że Bóg stoi tutaj, właśnie teraz. Gdyby Bóg miałby wybrać wszystkich tych, którzy stoją po Jego prawej stronie do zbawienia, i tych, którzy stoją po Jego lewej stronie przeznaczył do piekła bez żadnego powodu, czy byłoby to sprawiedliwe? Ci, którzy są po Jego lewej stronie, nie mieliby innego wyboru, jak zwrócić się przeciwko Bogu. Gdyby Bóg był taki, to kto na tym świecie służyłby Mu i wielbił Go jako prawdziwego Boga? Wszyscy ci, których Bóg bezwarunkowo by nienawidził, protestowaliby, a oni z kolei nienawidziliby Boga. Mówi się, że nawet przestępcy tego świata mają własną moralność i sprawiedliwość. Jak więc nasz Stwórca mógł być tak niesprawiedliwy i kto by uwierzył w takiego niesprawiedliwego Boga?
Gdyby Bóg rzeczywiście kochał niektórych, a nienawidził innych, ludzie odwróciliby się od Boga. Przypuśćmy, że Bóg stoi tutaj, właśnie teraz. Gdyby Bóg miałby wybrać wszystkich tych, którzy stoją po Jego prawej stronie do zbawienia, i tych, którzy stoją po Jego lewej stronie przeznaczył do piekła bez żadnego powodu, czy byłoby to sprawiedliwe? Ci, którzy są po Jego lewej stronie, nie mieliby innego wyboru, jak zwrócić się przeciwko Bogu. Gdyby Bóg był taki, to kto na tym świecie służyłby Mu i wielbił Go jako prawdziwego Boga? Wszyscy ci, których Bóg bezwarunkowo by nienawidził, protestowaliby, a oni z kolei nienawidziliby Boga. Mówi się, że nawet przestępcy tego świata mają własną moralność i sprawiedliwość. Jak więc nasz Stwórca mógł być tak niesprawiedliwy i kto by uwierzył w takiego niesprawiedliwego Boga?
Nasz Ojciec postanowił zbawić wszystkich grzeszników sprawiedliwością Bożą, która jest w Jego Synu Jezusie Chrystusie. Właśnie dlatego kalwińska doktryna ograniczonego pojednania nie ma nic wspólnego ze sprawiedliwością Bożą. Jednak z powodu takich błędnych doktryn wielu ludzi nadał błądzi, niesłusznie wierząc w Boga lub odwracając się od Niego, a wszystko to z powodu swoich własnych nieporozumień.
Nieprawdziwy film
Powieść Stephena Kinga zatytułowana „Bastion” została kilka lat temu przerobiona na mini serial telewizyjny i cieszyła się dużym uznaniem na całym świecie. Fabuła powieści toczy się w następujący sposób: W 1991 roku w Ameryce pojawia się zaraza, pozostawiając przy życiu zaledwie kilka tysięcy ludzi „odpornych” na epidemię. Spośród tych, którzy przeżyli, ci, którzy instynktownie służą Bogu, spotykają się w Boulder w Kolorado, a ci, którzy czczą „Mrocznego Mężczyznę”, spotykają się w Las Vegas w stanie Nevada. Dwie grupy oddzielnie odbudowują społeczeństwa, aż jedna musi zniszczyć drugą.
Wśród tych, którzy przeżyli, młody człowiek imieniem Stuart wielokrotnie śni, że nadszedł koniec świata, a starsza kobieta imieniem Abigail mówi mu w snach, aby udał się w określone miejsce, przypominając mu, że Bóg już go wybrał. W tym filmie Bóg ocalił tego młodego człowieka, ponieważ przeznaczył go przed stworzeniem, nawet jeśli nie wierzył w Boga ani Jezusa.
Czy zatem Bóg bezwarunkowo zbawia tych, którzy nawet nie wierzą w Jezusa? Oczywiście nie. Bóg przeznaczył każdego w Jezusie Chrystusie, aby zbawić od grzechów tych, którzy wierzą w Jego sprawiedliwość.
Fabuła tego filmu jest oparta na kalwinistycznych doktrynach predestynacji i wyboru. Ten film to tylko historia, która opowiada jedynie część doktryny teologa. Jak Bóg mógłby arbitralnie zdecydować o wysłaniu niektórych ludzi do piekła, a jednak wybrać innych do zbawienia? Ponieważ Bóg jest sprawiedliwy, przeznaczył i wybrał każdego przez Jezusa Chrystusa i nie ma nikogo, kto byłby wykluczony ze zbawienia Jego sprawiedliwości. Boska predestynacja i wybranie bez Jezusa Chrystusa są bez znaczenia i niebiblijne. Szkoda, że tak wielu teologów nadal utrzymuje, że Bóg wybrał jednych, a innych potępił.
Jeszcze zanim stworzył wszechświat, Bóg planował zbawić wszystkich grzeszników i uczynić ich Swoimi dziećmi Swoją sprawiedliwością przez Jezusa Chrystusa. Innymi słowy, wybrał wszystkich grzeszników poprzez ewangelię Jezusa. Jak więc wierzycie?
Czy wierzycie, że mnisi buddyjscy medytujący głęboko w górach są wykluczeni z wyboru przez Boga? Gdyby Boże przeznaczenie i wybranie były bezwarunkowe bez Jezusa Chrystusa, nie byłoby potrzeby, abyśmy głosili Jego Słowo ani w nie wierzyli. Gdyby bez Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, przeznaczeniem niektórych ludzi było zbawienie, a innych nie, absolutnie nie byłoby potrzeby, aby grzesznicy wierzyli w Jezusa. To, że Jezus zbawił nas od naszych grzechów przez Swój chrzest i Swoją krew na Krzyżu, ostatecznie byłoby również bez znaczenia. Ale w sprawiedliwości Bożej znalezionej w Jezusie Chrystusie Bóg pozwolił dostąpić zbawienia nawet tym mnichom buddyjskim, którzy nie wierzą w Jezusa, tylko jeśli odpokutują i nawrócą swój umysł ku Bogu.
Wśród tych, którzy przeżyli, młody człowiek imieniem Stuart wielokrotnie śni, że nadszedł koniec świata, a starsza kobieta imieniem Abigail mówi mu w snach, aby udał się w określone miejsce, przypominając mu, że Bóg już go wybrał. W tym filmie Bóg ocalił tego młodego człowieka, ponieważ przeznaczył go przed stworzeniem, nawet jeśli nie wierzył w Boga ani Jezusa.
Czy zatem Bóg bezwarunkowo zbawia tych, którzy nawet nie wierzą w Jezusa? Oczywiście nie. Bóg przeznaczył każdego w Jezusie Chrystusie, aby zbawić od grzechów tych, którzy wierzą w Jego sprawiedliwość.
Fabuła tego filmu jest oparta na kalwinistycznych doktrynach predestynacji i wyboru. Ten film to tylko historia, która opowiada jedynie część doktryny teologa. Jak Bóg mógłby arbitralnie zdecydować o wysłaniu niektórych ludzi do piekła, a jednak wybrać innych do zbawienia? Ponieważ Bóg jest sprawiedliwy, przeznaczył i wybrał każdego przez Jezusa Chrystusa i nie ma nikogo, kto byłby wykluczony ze zbawienia Jego sprawiedliwości. Boska predestynacja i wybranie bez Jezusa Chrystusa są bez znaczenia i niebiblijne. Szkoda, że tak wielu teologów nadal utrzymuje, że Bóg wybrał jednych, a innych potępił.
Jeszcze zanim stworzył wszechświat, Bóg planował zbawić wszystkich grzeszników i uczynić ich Swoimi dziećmi Swoją sprawiedliwością przez Jezusa Chrystusa. Innymi słowy, wybrał wszystkich grzeszników poprzez ewangelię Jezusa. Jak więc wierzycie?
Czy wierzycie, że mnisi buddyjscy medytujący głęboko w górach są wykluczeni z wyboru przez Boga? Gdyby Boże przeznaczenie i wybranie były bezwarunkowe bez Jezusa Chrystusa, nie byłoby potrzeby, abyśmy głosili Jego Słowo ani w nie wierzyli. Gdyby bez Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, przeznaczeniem niektórych ludzi było zbawienie, a innych nie, absolutnie nie byłoby potrzeby, aby grzesznicy wierzyli w Jezusa. To, że Jezus zbawił nas od naszych grzechów przez Swój chrzest i Swoją krew na Krzyżu, ostatecznie byłoby również bez znaczenia. Ale w sprawiedliwości Bożej znalezionej w Jezusie Chrystusie Bóg pozwolił dostąpić zbawienia nawet tym mnichom buddyjskim, którzy nie wierzą w Jezusa, tylko jeśli odpokutują i nawrócą swój umysł ku Bogu.
Na tym świecie jest wielu ludzi, którzy wierzą w Jezusa. Gdybyśmy ich podzielili na dwie grupy, jedną grupą byliby ci, którzy są jak Ezaw, a drugą ci, którzy są jak Jakub. Ludzie tacy jak Jakub identyfikują się jako grzesznicy skazani na piekło i jako tacy są zbawieni od swoich grzechów przez wiarę w ewangelię wody i Ducha daną przez Jezusa. Druga grupa składa się z ludzi takich jak Ezaw, którzy próbują wejść do bram nieba, dodając własne wysiłki do wiary w Jezusa.
Do kogo jesteście podobni? Do Jakuba czy Ezawa? Czy wierzycie w sprawiedliwość Bożą? Czy wierzycie w błędną doktrynę predestynacji? Wasz wybór między tymi dwiema religiami zdecyduje, gdzie skończycie – w niebie lub w piekle. Musicie odrzucić te błędne doktryny i otrzymać sprawiedliwość Bożą, aby zawrzeć z Nim pokój poprzez wiarę w ewangelię wody i Ducha, o której mówi Boża sprawiedliwość. Tylko ta wiara daje nam doskonałe uwolnienie od naszych grzechów i życie wieczne.
Do kogo jesteście podobni? Do Jakuba czy Ezawa? Czy wierzycie w sprawiedliwość Bożą? Czy wierzycie w błędną doktrynę predestynacji? Wasz wybór między tymi dwiema religiami zdecyduje, gdzie skończycie – w niebie lub w piekle. Musicie odrzucić te błędne doktryny i otrzymać sprawiedliwość Bożą, aby zawrzeć z Nim pokój poprzez wiarę w ewangelię wody i Ducha, o której mówi Boża sprawiedliwość. Tylko ta wiara daje nam doskonałe uwolnienie od naszych grzechów i życie wieczne.
Copyright © 2021 by The New Life Mission