Kwa sababu ya Changamoto ya COVID-19 na usumbufu kwa huduma ya utumaji barua kimataifa, tumesimamisha kwa muda huduma yetu ya 'Utumaji wa Vitabu vya Bure viyilivyo chapishwa.
Kwa kuzingatia hali hii hatuwezi kukutumia vitabu hivi kwa wakati huu.
Omba kwamba janga hili litamalizika hivi karibuni na kuanza tena kwa huduma ya posta.
Omba kwamba janga hili litamalizika hivi karibuni na kuanza tena kwa huduma ya posta.
Temat 9: List do Rzymian
[9-2] Musimy wiedzieć, że Predestynacja Została Zaplanowana w Bożej Sprawiedliwości (List do Rzymian 9:9-33)
(List do Rzymian 9:9-33)
„Takie bowiem jest słowo obietnicy: O tym właśnie czasie przyjdę, a Sara będzie miała syna. A nie tylko to, ale i Rebeka, gdy poczęła z jednego mężczyzny, naszego ojca Izaaka; Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje; Powiedziano jej, że starszy będzie służył młodszemu; Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem. Cóż więc powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Nie daj Boże! Mówi bowiem do Mojżesza: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, a zlituję się, nad kim się zlituję. A więc nie zależy to od tego, który chce, ani od tego, który zabiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie. Pismo bowiem mówi do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie Swoją moc i żeby Moje imię było głoszone po całej ziemi. A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, a kogo chce, czyni zatwardziałym. Ale mi powiesz: Dlaczego więc jeszcze oskarża? Któż bowiem sprzeciwił się Jego woli? Człowieku! Kimże ty jesteś, że prowadzisz spór z Bogiem? Czy naczynie gliniane może powiedzieć do tego, kto je ulepił: Dlaczego mnie takim uczyniłeś? Czy garncarz nie ma władzy nad gliną, żeby z tej samej bryły zrobić jedno naczynie do użytku zaszczytnego, a drugie do niezaszczytnego? A cóż, jeśli Bóg, chcąc okazać gniew i dać poznać Swoją moc, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przygotowane na zniszczenie; I żeby dać poznać bogactwo Swojej chwały na naczyniach miłosierdzia, które wcześniej przygotował ku chwale; To znaczy nas, których powołał, nie tylko z Żydów, ale i z pogan? Jak też u Ozeasza mówi:
„Lud, który nie był Mój, nazwę Moim ludem,
a tę, która nie była umiłowana, nazwę umiłowaną.
I stanie się tak, że w miejscu, gdzie im mówiono:
Wy nie jesteście Moim ludem,
tam będą nazwani synami Boga żywego”.
A Izajasz woła o Izraelu:
„Choćby liczba synów Izraela była jak piasek morski,
resztka będzie ocalona.
Zakończy bowiem dzieło i skróci je w sprawiedliwości.
Istotnie, skróci Pan dzieło na ziemi”.
Jak i przedtem powiedział Izajasz:
„Gdyby Pan zastępów nie zostawił nam potomstwa,
stalibyśmy się jak Sodoma
i bylibyśmy podobni do Gomory”.
Cóż więc powiemy? To, że poganie, którzy nie szukali sprawiedliwości, dostąpili sprawiedliwości – sprawiedliwości, która jest z wiary. Izrael zaś, zabiegając o prawo sprawiedliwości, nie doszedł do prawa sprawiedliwości. Dlaczego? Ponieważ o nie zabiegali nie z wiary, ale jakby było z uczynków prawa. Potknęli się bowiem o kamień potknięcia; Jak jest napisane:
„Oto kładę na Syjonie kamień potknięcia i skałę zgorszenia,
a każdy, kto w Niego wierzy, nie będzie zawstydzony”.
„Takie bowiem jest słowo obietnicy: O tym właśnie czasie przyjdę, a Sara będzie miała syna. A nie tylko to, ale i Rebeka, gdy poczęła z jednego mężczyzny, naszego ojca Izaaka; Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje; Powiedziano jej, że starszy będzie służył młodszemu; Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem. Cóż więc powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Nie daj Boże! Mówi bowiem do Mojżesza: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, a zlituję się, nad kim się zlituję. A więc nie zależy to od tego, który chce, ani od tego, który zabiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie. Pismo bowiem mówi do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie Swoją moc i żeby Moje imię było głoszone po całej ziemi. A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, a kogo chce, czyni zatwardziałym. Ale mi powiesz: Dlaczego więc jeszcze oskarża? Któż bowiem sprzeciwił się Jego woli? Człowieku! Kimże ty jesteś, że prowadzisz spór z Bogiem? Czy naczynie gliniane może powiedzieć do tego, kto je ulepił: Dlaczego mnie takim uczyniłeś? Czy garncarz nie ma władzy nad gliną, żeby z tej samej bryły zrobić jedno naczynie do użytku zaszczytnego, a drugie do niezaszczytnego? A cóż, jeśli Bóg, chcąc okazać gniew i dać poznać Swoją moc, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przygotowane na zniszczenie; I żeby dać poznać bogactwo Swojej chwały na naczyniach miłosierdzia, które wcześniej przygotował ku chwale; To znaczy nas, których powołał, nie tylko z Żydów, ale i z pogan? Jak też u Ozeasza mówi:
„Lud, który nie był Mój, nazwę Moim ludem,
a tę, która nie była umiłowana, nazwę umiłowaną.
I stanie się tak, że w miejscu, gdzie im mówiono:
Wy nie jesteście Moim ludem,
tam będą nazwani synami Boga żywego”.
A Izajasz woła o Izraelu:
„Choćby liczba synów Izraela była jak piasek morski,
resztka będzie ocalona.
Zakończy bowiem dzieło i skróci je w sprawiedliwości.
Istotnie, skróci Pan dzieło na ziemi”.
Jak i przedtem powiedział Izajasz:
„Gdyby Pan zastępów nie zostawił nam potomstwa,
stalibyśmy się jak Sodoma
i bylibyśmy podobni do Gomory”.
Cóż więc powiemy? To, że poganie, którzy nie szukali sprawiedliwości, dostąpili sprawiedliwości – sprawiedliwości, która jest z wiary. Izrael zaś, zabiegając o prawo sprawiedliwości, nie doszedł do prawa sprawiedliwości. Dlaczego? Ponieważ o nie zabiegali nie z wiary, ale jakby było z uczynków prawa. Potknęli się bowiem o kamień potknięcia; Jak jest napisane:
„Oto kładę na Syjonie kamień potknięcia i skałę zgorszenia,
a każdy, kto w Niego wierzy, nie będzie zawstydzony”.
Jaka jest prawdziwa predestynacja zaplanowana przez Boga?
Zwróćmy teraz uwagę na to, co to jest „predestynacja zaplanowana przez Boga”. Aby dokładnie zrozumieć, co to jest predestynacja, musimy traktować spisane Słowo jako Słowo Boże i korygować siebie, jeśli coś jest nie tak w naszej wierze. W tym celu musimy najpierw zrozumieć, dlaczego Bóg umiłował Jakuba, podczas gdy znienawidził Ezawa. Musimy również dowiedzieć się, czy współczesne chrześcijańskie rozumienie predestynacji odbiega od Pisma Świętego. Wszyscy musimy mieć dokładne zrozumienie predestynacji ustanowionej przez Boga.
Aby otrzymać błogosławieństwa od Boga, my, chrześcijanie, musimy dowiedzieć się, w jaki sposób predestynacja Boża mieści się w Jego planie. Gdy współcześni chrześcijanie myślą o Bożym planie, wielu z nich uważa, że ich przeznaczenie zostało z góry ustalone przed ich narodzinami, bez żadnego związku z ich wiarą, tak jakby losy Jakuba i Ezawa były bezwarunkowo i jednostronnie określone przez Boga. Ale tak nie jest. To, czy Bóg nas kocha, czy nie, zależy od tego, czy wierzymy w Jego sprawiedliwość, czy nie. To jest prawda, którą Bóg dał nam w Swoim planie.
Aby otrzymać błogosławieństwa od Boga, my, chrześcijanie, musimy dowiedzieć się, w jaki sposób predestynacja Boża mieści się w Jego planie. Gdy współcześni chrześcijanie myślą o Bożym planie, wielu z nich uważa, że ich przeznaczenie zostało z góry ustalone przed ich narodzinami, bez żadnego związku z ich wiarą, tak jakby losy Jakuba i Ezawa były bezwarunkowo i jednostronnie określone przez Boga. Ale tak nie jest. To, czy Bóg nas kocha, czy nie, zależy od tego, czy wierzymy w Jego sprawiedliwość, czy nie. To jest prawda, którą Bóg dał nam w Swoim planie.
Jeśli chcecie poprawnie zrozumieć Bożą predestynację, musicie wyrzucić własne myślenie i skupić się na sprawiedliwości Bożej
Ponieważ wielu ludzi nie myśli i nie wierzy w sprawiedliwość Bożą objawioną przez Jezusa Chrystusa, mają oni skłonność do myślenia o miłości Boga w dowolny sposób, jaki zechcą, a niektórzy nawet myślą, że miłość Boga nie jest sprawiedliwa. Muszą zdać sobie sprawę, że to nie jest właściwy sposób myślenia. Musimy odrzucić nasze błędnie uzyskane przekonania wiary, które nie biorą pod uwagę sprawiedliwego planu Boga, który objawił się w Jezusie Chrystusie. Jeśli po prostu myślicie, że Bóg miłuje jednych, a innych nienawidzi, musicie zdać sobie sprawę, że jest to zła wiara, wymyślona przez wasze własne błędne myślenie.
Umysły ludzkie są nękane przez błędne myśli. Wielu współczesnych chrześcijan nie ma właściwej wiary, ponieważ ich umysły zbyt często są przepełnione błędnymi myślami. Dlatego musicie odrzucić swoje bezwartościowe myśli i skierować wiarę na właściwą drogę, podążając za Słowem Bożym i wierząc w Jego sprawiedliwość.
Ponieważ predestynacja jest zaplanowana w ramach sprawiedliwości Bożej, można ją właściwie zrozumieć i w nią uwierzyć tylko wtedy, gdy wierzymy w Jego sprawiedliwość. Dlatego musimy wierzyć w Jego plan i Jego sprawiedliwość. Plan Boga polega na tym, by ubrać w sprawiedliwość tych, którzy wierzą w Jego miłość w Jego sprawiedliwości.
A zatem, Jego predestynacją jest to, że uczyni wierzących Swoim ludem, ubierając ich w zbawienie odpuszczenia grzechów, za które zapłacił chrzest Jezusa i Jego ukrzyżowanie. Musimy ustanowić właściwą relację z Bogiem, wierząc w prawdę zaplanowaną przez Niego w Jego sprawiedliwości. Bóg uczynił przedmiotem Swojej miłości tych, którzy są podobni do Jakuba, a tych, którzy są jak Ezaw, przedmiotem gniewu.
Umysły ludzkie są nękane przez błędne myśli. Wielu współczesnych chrześcijan nie ma właściwej wiary, ponieważ ich umysły zbyt często są przepełnione błędnymi myślami. Dlatego musicie odrzucić swoje bezwartościowe myśli i skierować wiarę na właściwą drogę, podążając za Słowem Bożym i wierząc w Jego sprawiedliwość.
Ponieważ predestynacja jest zaplanowana w ramach sprawiedliwości Bożej, można ją właściwie zrozumieć i w nią uwierzyć tylko wtedy, gdy wierzymy w Jego sprawiedliwość. Dlatego musimy wierzyć w Jego plan i Jego sprawiedliwość. Plan Boga polega na tym, by ubrać w sprawiedliwość tych, którzy wierzą w Jego miłość w Jego sprawiedliwości.
A zatem, Jego predestynacją jest to, że uczyni wierzących Swoim ludem, ubierając ich w zbawienie odpuszczenia grzechów, za które zapłacił chrzest Jezusa i Jego ukrzyżowanie. Musimy ustanowić właściwą relację z Bogiem, wierząc w prawdę zaplanowaną przez Niego w Jego sprawiedliwości. Bóg uczynił przedmiotem Swojej miłości tych, którzy są podobni do Jakuba, a tych, którzy są jak Ezaw, przedmiotem gniewu.
Fatalizm nie jest Bożą predestynacją
Predestynacja w Bożym planie została ustanowiona w Jego sprawiedliwości. Miłość Boża nie jest czymś ustalonym arbitralnie bez żadnego planu. Gdyby każdy został bezwarunkowo wybrany przed narodzinami, tak jakby jego życie było naznaczone losem, jak można byłoby uwolnić się od grzechu, wierząc w sprawiedliwość Jezusa? Jeśli czyjś los został ustalony przed jego narodzinami w taki sposób, że to, czy miał być kochany przez Boga, czy nie, było z góry zaplanowanym i z góry określonym wynikiem, to kto myślałby, że Bóg jest sprawiedliwy i kto uwierzyłby w takiego Boga? Nikt nie chciałby wierzyć w tak arbitralnego i dyktatorskiego Boga.
Ale plan naszego Boga nie jest ani arbitralny, ani dyktatorski, ale ma jedynie na celu uwolnienie nas od naszych grzechów w Jego sprawiedliwości i uczynienie nas Jego ludźmi. Bóg dał nam Swoją sprawiedliwość w ramach tego planu, a w ramach tej sprawiedliwości miłości dał nam Swoje przebaczenie. Bóg przygotował, aby ubrać w miłość tych, którzy wierzą w miłość Jego sprawiedliwości, a w gniew tych, którzy w nią nie wierzą.
Ale plan naszego Boga nie jest ani arbitralny, ani dyktatorski, ale ma jedynie na celu uwolnienie nas od naszych grzechów w Jego sprawiedliwości i uczynienie nas Jego ludźmi. Bóg dał nam Swoją sprawiedliwość w ramach tego planu, a w ramach tej sprawiedliwości miłości dał nam Swoje przebaczenie. Bóg przygotował, aby ubrać w miłość tych, którzy wierzą w miłość Jego sprawiedliwości, a w gniew tych, którzy w nią nie wierzą.
Chciałbym powiedzieć, co następujące, tym, którzy są w wyniku nieporozumienia oburzeni Bożą predestynacją. Bożym planem jest uczynienie nas, którzy zostali przez Niego stworzeni, Jego własnym ludem. Dlatego musimy być wdzięczni za Jego przeznaczenie. Lepiej dla nas być wdzięcznymi ludźmi, którzy wierzą w sprawiedliwość Bożą, niż oburzonymi, którzy czynią Mu wyrzuty. Każdy, kto wierzy w Jezusa jako swojego Zbawiciela, musi mieć dokładne zrozumienie i wiarę w przeznaczenie Boga, zaplanowane w Jego sprawiedliwości.
Prawdziwa predestynacja Boża została ustanowiona z Tego, który powołuje
Dzisiejszy fragment od Listu do Rzymian 9:9 mówi, „Takie bowiem jest słowo obietnicy: O tym właśnie czasie przyjdę, a Sara będzie miała syna. A nie tylko to, ale i Rebeka, gdy poczęła z jednego mężczyzny, naszego ojca Izaaka; Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z Tego, który powołuje; Powiedziano jej, że starszy będzie służył młodszemu; Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem”.
Ten fragment mówi nam, że Bożą predestynacją jest miłość, zaplanowana w miłości Bożej sprawiedliwości. Jak pokazano w Księdze Rodzaju 18:10, po ludzku było to nie możliwe, aby Sara urodziła dziecko, ale Abraham wierzył w Bożą obietnicę, ponieważ Bóg dał mu Swoje słowo. Oto jak Bóg usprawiedliwił Abrahama: Bóg dał mu syna Izaaka, ponieważ w Niego uwierzył, i Bóg uznał jego wiarę.
Kiedy więc mówimy o wierze w sprawiedliwość Bożą, mówimy o wierze w Słowo Boże. Nasza dyskusja na temat Bożego planu i predestynacji również powinna być prowadzona poprzez naszą wiarę w Jego Słowo. Ci, którzy postępują inaczej—na przykład mylą pogoń za sprawiedliwością Bożą z iluzjami lub znakami i twierdzą, że widzieli je podczas modlitw lub snów—popełniają ogromny błąd ze swoimi wierzeniami.
Paweł dodaje dalej, że „Rebeka, gdy poczęła z jednego mężczyzny, naszego ojca Izaaka; Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z Tego, który powołuje; Powiedziano jej, że starszy będzie służył młodszemu”.
Pismo mówi nam, że Izaak, nie mając własnego dziecka, modlił się do Boga, a Bóg odpowiedział mu, dając mu bliźniaki. Widzimy, że predestynacja zaplanowana w Bożej sprawiedliwości ma pewien związek z wiarą tych, których On kocha.
Warto tu jeszcze raz powtórzyć werset 11: „Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z Tego, który powołuje”. Kluczem do zrozumienia prawdy o predestynacji i wybraniu, w Bożym planie jest to, że celem Boga jest postanowienie „Tego, który powołuje”. Zgodnie z predestynacją w planie Bożym, między Jakubem a Ezawem, Bóg powołał i umiłował Jakuba.
Ten fragment mówi nam, że Bożą predestynacją jest miłość, zaplanowana w miłości Bożej sprawiedliwości. Jak pokazano w Księdze Rodzaju 18:10, po ludzku było to nie możliwe, aby Sara urodziła dziecko, ale Abraham wierzył w Bożą obietnicę, ponieważ Bóg dał mu Swoje słowo. Oto jak Bóg usprawiedliwił Abrahama: Bóg dał mu syna Izaaka, ponieważ w Niego uwierzył, i Bóg uznał jego wiarę.
Kiedy więc mówimy o wierze w sprawiedliwość Bożą, mówimy o wierze w Słowo Boże. Nasza dyskusja na temat Bożego planu i predestynacji również powinna być prowadzona poprzez naszą wiarę w Jego Słowo. Ci, którzy postępują inaczej—na przykład mylą pogoń za sprawiedliwością Bożą z iluzjami lub znakami i twierdzą, że widzieli je podczas modlitw lub snów—popełniają ogromny błąd ze swoimi wierzeniami.
Paweł dodaje dalej, że „Rebeka, gdy poczęła z jednego mężczyzny, naszego ojca Izaaka; Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z Tego, który powołuje; Powiedziano jej, że starszy będzie służył młodszemu”.
Pismo mówi nam, że Izaak, nie mając własnego dziecka, modlił się do Boga, a Bóg odpowiedział mu, dając mu bliźniaki. Widzimy, że predestynacja zaplanowana w Bożej sprawiedliwości ma pewien związek z wiarą tych, których On kocha.
Warto tu jeszcze raz powtórzyć werset 11: „Gdy dzieci jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z Tego, który powołuje”. Kluczem do zrozumienia prawdy o predestynacji i wybraniu, w Bożym planie jest to, że celem Boga jest postanowienie „Tego, który powołuje”. Zgodnie z predestynacją w planie Bożym, między Jakubem a Ezawem, Bóg powołał i umiłował Jakuba.
Kiedy Bóg powołuje ludzi i miłuje ich, inaczej mówiąc powołuje On i miłuje ludzi, którzy podobnie jak Jakub są dalecy od bycia sprawiedliwymi. Bóg nie powołał Ezawa, który uważał się za sprawiedliwego i był pełen pychy. Zgodnie z predestynacją Boga określoną w Jego planie, jest rzeczą oczywistą, że Bóg powołałby i pokochał ludzi takich jak Jakub. Celem Boga w powołaniu ludzi takich jak Jakub było uczynienie grzeszników Swoimi własnymi dziećmi, wolnymi od grzechu. Tym, który powołuje, aby przyodziać powołanych w miłości, jest Bóg, a pomiędzy Jakubem a Ezawem powołany był Jakub.
Musimy wiedzieć i wierzyć w sprawiedliwość Boga w Jego planie. Jakub reprezentuje typową postać grzesznika, któremu Bóg okazał Swoje miłosierdzie w ramach Swojej sprawiedliwości, podczas gdy Ezaw reprezentuje tego, który zwraca się przeciwko Bogu, ignorując Jego sprawiedliwą miłość i dążąc do własnej sprawiedliwości. Dlatego kluczem do ujawnienia Bożego Słowa o predestynacji określonej w Jego planie jest zrozumienie, że celem Boga jest postanowienie „Tego, który powołuje”.
Musimy uwolnić się od złudnych wierzeń stworzonych przez nasze własne myśli. Bóg mógł, w ramach Swojej sprawiedliwości, kochać tylko Jakuba i nienawidzić Ezawa. Bóg wyjaśnia Swój plan i predestynację każdemu poprzez Swą deklarację, że postanowienie Boga trwa od „Tego, który powołuje”. Bożym planem jest prawda miłości spełniona w Jego sprawiedliwości. Kiedy Bóg umiłował Jakuba, ale nienawidził Ezawa, predestynacja miała wypełnić sprawiedliwość Bożą, zgodnie z Jego planem zbawienia.
To nie jest tak, jak twierdzi wiele innych religii, że poprzez dobre uczynki, jesteście kochani i zbawieni przez Boga, ale tylko wierząc w Jego plan i Jego sprawiedliwość, stajecie się Jego dziećmi, odkupionymi ze wszystkich waszych grzechów.
Musimy wiedzieć i wierzyć w sprawiedliwość Boga w Jego planie. Jakub reprezentuje typową postać grzesznika, któremu Bóg okazał Swoje miłosierdzie w ramach Swojej sprawiedliwości, podczas gdy Ezaw reprezentuje tego, który zwraca się przeciwko Bogu, ignorując Jego sprawiedliwą miłość i dążąc do własnej sprawiedliwości. Dlatego kluczem do ujawnienia Bożego Słowa o predestynacji określonej w Jego planie jest zrozumienie, że celem Boga jest postanowienie „Tego, który powołuje”.
Musimy uwolnić się od złudnych wierzeń stworzonych przez nasze własne myśli. Bóg mógł, w ramach Swojej sprawiedliwości, kochać tylko Jakuba i nienawidzić Ezawa. Bóg wyjaśnia Swój plan i predestynację każdemu poprzez Swą deklarację, że postanowienie Boga trwa od „Tego, który powołuje”. Bożym planem jest prawda miłości spełniona w Jego sprawiedliwości. Kiedy Bóg umiłował Jakuba, ale nienawidził Ezawa, predestynacja miała wypełnić sprawiedliwość Bożą, zgodnie z Jego planem zbawienia.
To nie jest tak, jak twierdzi wiele innych religii, że poprzez dobre uczynki, jesteście kochani i zbawieni przez Boga, ale tylko wierząc w Jego plan i Jego sprawiedliwość, stajecie się Jego dziećmi, odkupionymi ze wszystkich waszych grzechów.
Czy Bóg nie ma racji?
Bóg miłuje tych, którzy wierzą i kochają Jego sprawiedliwość. Innymi słowy, nie ma nic złego w tym, że nasz Ojciec postanowił kochać i sprawić, że wierzący w sprawiedliwość Bożą w Jezusie Chrystusie są Jego dziećmi. Bóg nie planował miłować wszystkich w Jezusie Chrystusie, ale kochać ludzi takich jak Jakub.
Musimy zatem zadać sobie pytanie, czy jesteśmy jak Jakub czy Ezaw. Nawet ci, którzy są pełni własnych dobrych uczynków i własnej sprawiedliwości, nadal chcą być miłowani przez Boga, lecz nikt nie może ich powstrzymać przed pójściem na złą ścieżkę. Tak więc nawet gdy rozmawiamy teraz, te dwa rodzaje ludzi są zawsze obecne, miłowane lub nienawidzone przez Boga.
Musimy dziękować Bogu i wychwalać Jego chwałę, wierząc w Jego sprawiedliwą miłość i Jego plan dla naszego zbawienia. Powinniśmy Mu również dziękować za to, że ewangelia wody i Ducha, w którą wierzymy, w cudowny sposób odzwierciedla sprawiedliwość Bożą. Każdy musi sobie uświadomić, że aby przyoblec się w miłość Boga, musi najpierw rozpoznać swoje słabości i grzechy przed Bogiem i uwierzyć w Jego sprawiedliwość.
Musimy zatem zadać sobie pytanie, czy jesteśmy jak Jakub czy Ezaw. Nawet ci, którzy są pełni własnych dobrych uczynków i własnej sprawiedliwości, nadal chcą być miłowani przez Boga, lecz nikt nie może ich powstrzymać przed pójściem na złą ścieżkę. Tak więc nawet gdy rozmawiamy teraz, te dwa rodzaje ludzi są zawsze obecne, miłowane lub nienawidzone przez Boga.
Musimy dziękować Bogu i wychwalać Jego chwałę, wierząc w Jego sprawiedliwą miłość i Jego plan dla naszego zbawienia. Powinniśmy Mu również dziękować za to, że ewangelia wody i Ducha, w którą wierzymy, w cudowny sposób odzwierciedla sprawiedliwość Bożą. Każdy musi sobie uświadomić, że aby przyoblec się w miłość Boga, musi najpierw rozpoznać swoje słabości i grzechy przed Bogiem i uwierzyć w Jego sprawiedliwość.
Problem polega na tym, że wielu chrześcijan, którzy nie mogą uwierzyć w chrzest Jezusa i prawdę o Krzyżu, które wypełniły sprawiedliwość Bożą, błędnie wierzy, że Bóg kocha pewnych ludzi, podczas gdy inni są po prostu przez Niego porzuceni.
Jeszcze bardziej problematyczny jest niefortunny fakt, że tego rodzaju niezdrowa wiara przeważa i z wielkim przekonaniem jest głoszona innym. Szybko się rozprzestrzenia; co prowadzi do coraz większej liczby ludzi, którzy źle rozumieją Bożą miłość, przejawiającą się w zaplanowanej przez Niego predestynacji. Poprzez historię Jakuba i Ezawa Bóg próbuje nam powiedzieć, że aby stać się Jego dziećmi, potrzebna jest nie ludzka sprawiedliwość, ale tylko wiara w miłość Bożej sprawiedliwości, predestynowanej zgodnie z Jego planem.
Pismo mówi nam, że Bóg dał Sarze syna, którego obiecał Abrahamowi. To mówi nam, nawet dzisiaj, że tylko ci, którzy wierzą w miłość i Słowo sprawiedliwości Bożej, mogą zostać Jego dziećmi. Aby stać się takimi dziećmi, musimy uznać prawdę, która została nam dana wraz z wiarą w Bożą sprawiedliwość i Jego plan, a aby wierzyć w tę prawdę, musimy wierzyć w Bożą miłość i Jego sprawiedliwość.
Miłość Jezusa Chrystusa do nas i Boży plan względem nas to absolutna prawda i miłość dana nam wszystkim. Aby zbawić nas od naszych grzechów, Jezus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy Swoim chrztem, umarł na Krzyżu i zmartwychwstał, aby dać tym z nas, którzy w Niego wierzą, życie wieczne.
Ta prawda nie oznacza, że tylko będąc religijnymi i okazując własne wysiłki, możemy stać się dziećmi Bożymi, ale oznacza, że jedynym sposobem, aby stać się dziećmi Bożymi, jest wiara w Słowo miłości i sprawiedliwości Bożej, które zostało nam przekazane i zaplanowane dla nas przez Niego. Wszyscy musimy zdać sobie sprawę, że tylko ci, którzy wierzą w Bożą miłość i sprawiedliwość, są ubrani w Jego miłość.
Jakie więc powinno być nasze nastawienie? Do nas należy wiara w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu. Musimy poprosić Boga o zmiłowanie się nad nami. Musimy uznać przed Nim, że nie zasługujemy na to, by nazywać się Jego ludźmi, ponieważ wszyscy jesteśmy grzesznikami. Musimy zrozumieć, że tylko dzięki Jego planowi dla nas—abyśmy mogli poznać Jego sprawiedliwą miłość—możemy stać się Jego dziećmi.
Ci, których Bóg nienawidzi, są nienawidzeni, ponieważ nie potrzebują, ani nie wierzą w Jego miłość i sprawiedliwość. Dlatego musimy znać i wierzyć w plan miłości, który Bóg przeznaczył dla nas. Wyraźna prawda jest taka, że ci, którzy znają i wierzą w miłość Bożej sprawiedliwości, będą przez Niego kochani, podczas gdy ci, którzy wyrzekają się i odrzucają Jego miłość, będą nienawidzeni przez Boga.
Jeszcze bardziej problematyczny jest niefortunny fakt, że tego rodzaju niezdrowa wiara przeważa i z wielkim przekonaniem jest głoszona innym. Szybko się rozprzestrzenia; co prowadzi do coraz większej liczby ludzi, którzy źle rozumieją Bożą miłość, przejawiającą się w zaplanowanej przez Niego predestynacji. Poprzez historię Jakuba i Ezawa Bóg próbuje nam powiedzieć, że aby stać się Jego dziećmi, potrzebna jest nie ludzka sprawiedliwość, ale tylko wiara w miłość Bożej sprawiedliwości, predestynowanej zgodnie z Jego planem.
Pismo mówi nam, że Bóg dał Sarze syna, którego obiecał Abrahamowi. To mówi nam, nawet dzisiaj, że tylko ci, którzy wierzą w miłość i Słowo sprawiedliwości Bożej, mogą zostać Jego dziećmi. Aby stać się takimi dziećmi, musimy uznać prawdę, która została nam dana wraz z wiarą w Bożą sprawiedliwość i Jego plan, a aby wierzyć w tę prawdę, musimy wierzyć w Bożą miłość i Jego sprawiedliwość.
Miłość Jezusa Chrystusa do nas i Boży plan względem nas to absolutna prawda i miłość dana nam wszystkim. Aby zbawić nas od naszych grzechów, Jezus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy Swoim chrztem, umarł na Krzyżu i zmartwychwstał, aby dać tym z nas, którzy w Niego wierzą, życie wieczne.
Ta prawda nie oznacza, że tylko będąc religijnymi i okazując własne wysiłki, możemy stać się dziećmi Bożymi, ale oznacza, że jedynym sposobem, aby stać się dziećmi Bożymi, jest wiara w Słowo miłości i sprawiedliwości Bożej, które zostało nam przekazane i zaplanowane dla nas przez Niego. Wszyscy musimy zdać sobie sprawę, że tylko ci, którzy wierzą w Bożą miłość i sprawiedliwość, są ubrani w Jego miłość.
Jakie więc powinno być nasze nastawienie? Do nas należy wiara w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu. Musimy poprosić Boga o zmiłowanie się nad nami. Musimy uznać przed Nim, że nie zasługujemy na to, by nazywać się Jego ludźmi, ponieważ wszyscy jesteśmy grzesznikami. Musimy zrozumieć, że tylko dzięki Jego planowi dla nas—abyśmy mogli poznać Jego sprawiedliwą miłość—możemy stać się Jego dziećmi.
Ci, których Bóg nienawidzi, są nienawidzeni, ponieważ nie potrzebują, ani nie wierzą w Jego miłość i sprawiedliwość. Dlatego musimy znać i wierzyć w plan miłości, który Bóg przeznaczył dla nas. Wyraźna prawda jest taka, że ci, którzy znają i wierzą w miłość Bożej sprawiedliwości, będą przez Niego kochani, podczas gdy ci, którzy wyrzekają się i odrzucają Jego miłość, będą nienawidzeni przez Boga.
Kto może otrzymać ewangelię wody i Ducha?
Ewangelia wody i Ducha, dana nam przez Boga, jest jedyną prawdą, która objawia Jego sprawiedliwość. Jakimi więc ludźmi są ci, którzy przyjmują tę prawdę do swoich serc? Są to ludzie, którzy uznając, że ich przeznaczenie leży w wiecznym potępieniu i że są grzesznikami przed Bogiem i Jego Słowem, proszą o Jego miłosierdzie. „Jestem grzesznikiem, Panie, który w ogóle nie może żyć według Twoich praw. Oddaję swoje serce i podporządkowuję się Tobie”. Są to ludzie, którym Bóg dał odpuszczenie grzechów Swoją miłością w Swej sprawiedliwości. Wiara w ewangelię, która ukazuje sprawiedliwość Boga, ma ogromne znaczenie dla wszystkich grzeszników.
Bóg nie dał nam Swojego prawa, abyśmy przestrzegali każdej jego klauzuli, co jest często niezrozumiałym faktem przez wielu ludzi. Celem prawa było raczej doprowadzenie nas do uznania naszej własnej grzeszności. Dlaczego więc grzesznicy próbują przestrzegać prawa? Dzieje się tak, ponieważ instynkt każdego grzesznika szuka odkupienia i rozgrzeszenia swoich grzechów.
Ale nikt nie jest w stanie przestrzegać wszystkich praw. Próby są tylko imitacjami, jedynie instynktownym naśladowaniem, próbą ukrycia grzechów w desperacji—wiarą zwodniczą wobec Boga. Dlatego grzesznicy powinni odrzucić tę zwodniczą wiarę, zwrócić się ku wierze w sprawiedliwość Bożą i przyodziać się w Jego miłość.
Bóg nie dał nam Swojego prawa, abyśmy przestrzegali każdej jego klauzuli, co jest często niezrozumiałym faktem przez wielu ludzi. Celem prawa było raczej doprowadzenie nas do uznania naszej własnej grzeszności. Dlaczego więc grzesznicy próbują przestrzegać prawa? Dzieje się tak, ponieważ instynkt każdego grzesznika szuka odkupienia i rozgrzeszenia swoich grzechów.
Ale nikt nie jest w stanie przestrzegać wszystkich praw. Próby są tylko imitacjami, jedynie instynktownym naśladowaniem, próbą ukrycia grzechów w desperacji—wiarą zwodniczą wobec Boga. Dlatego grzesznicy powinni odrzucić tę zwodniczą wiarę, zwrócić się ku wierze w sprawiedliwość Bożą i przyodziać się w Jego miłość.
Aby ubrać nas w tę miłość, Bóg posłał Jezusa na ziemię, Jezus został ochrzczony przez Jana, wziął na Swoje ramiona grzechy świata i krwawiąc na Krzyżu, zgładził je wszystkie. Bóg uznaje wiarę tych, którzy wierzą w miłość Jego sprawiedliwości. Gdy jesteśmy uwolnieni od wszystkich naszych grzechów przez naszą wiarę w ewangelię wody i Ducha, która jest wypełnieniem sprawiedliwości Bożej, zostajemy przyodziani w Jego miłość. Jest to obiecana prawda, którą Bóg wyznaczył nam w Swoim planie.
Bóg będzie nienawidził tych, którzy polegają tylko na sobie. Wokół nas jest wielu takich ludzi. Ale musicie zostać zbawieni od wszystkich waszych grzechów, wierząc w chrzest Jezusa i Jego krew, które wypełniły Bożą miłość i Jego sprawiedliwość. Wtedy na pewno będziecie przyodziani w miłość Boga, która została zarezerwowana dla tych, których On powołuje. Ludzie często próbują zrobić coś samodzielnie, aby zdobyć Bożą miłość i przebaczenie, ale bez wiary w sprawiedliwość Boga, te wysiłki są daremne.
Bóg powołał tylko Jakuba, aby przyodział się w Jego miłość, a nie Ezawa. Przed Bogiem Jakub był przebiegłym i podstępnym kłamcą, ale ponieważ wierzył w Bożą miłość i Jego sprawiedliwość, został jednym z ojców wiary. My także musimy przyjąć miłość Boga, wierząc w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu, wypełnienie Bożej sprawiedliwości, jako nasze odkupienie. Ponieważ Ezaw próbował zostać pobłogosławiony przez swego ojca poprzez własne polowania, stał się symbolem tych, którzy nie mogli zasłużyć na błogosławieństwo Boże. Musimy poświęcić trochę czasu na dokładne przemyślenie tej sprawy. Kto na tym świecie jest jak Ezaw? Czy nie jesteśmy tacy jak on?
Ludzie tacy jak Jakub to ci, którzy pochłaniają sprawiedliwą miłość Boga. Wiemy, że my także jesteśmy słabi i źli, tak jak Jakub. Bóg, który powołał nas jeszcze zanim się urodziliśmy, aby postanowienie Boga trwało nie poprzez nasze uczynki, ale przez Jego powołanie, powiedział nam, żebyśmy wierzyli w Jego miłość i sprawiedliwość, po to abyśmy mogli otrzymać Jego miłość. Bóg posłał dla nas wszystkich Jezusa, który wypełnił sprawiedliwość Bożą w Jego planie.
Kiedy Bóg po raz pierwszy powołał nas, przyszedł, aby powołać grzeszników, a nie sprawiedliwych. Ci, których On nienawidzi, to ci, którzy uważają, że są pełni własnej sprawiedliwości i którzy nie wierzą w Jego miłosierną miłość. Ci, którzy mają tak zwodniczą wiarę, są nienawidzeni przez Boga i nie mogą przyodziać się w Jego miłość, aby stać się Jego ludem. Bóg z góry przesądził tę prawdę w Swoim sercu. Zatem Paweł zdecydowanie stwierdza: „Cóż więc powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Nie daj Boże!” (List do Rzymian 9:14).
Bóg będzie nienawidził tych, którzy polegają tylko na sobie. Wokół nas jest wielu takich ludzi. Ale musicie zostać zbawieni od wszystkich waszych grzechów, wierząc w chrzest Jezusa i Jego krew, które wypełniły Bożą miłość i Jego sprawiedliwość. Wtedy na pewno będziecie przyodziani w miłość Boga, która została zarezerwowana dla tych, których On powołuje. Ludzie często próbują zrobić coś samodzielnie, aby zdobyć Bożą miłość i przebaczenie, ale bez wiary w sprawiedliwość Boga, te wysiłki są daremne.
Bóg powołał tylko Jakuba, aby przyodział się w Jego miłość, a nie Ezawa. Przed Bogiem Jakub był przebiegłym i podstępnym kłamcą, ale ponieważ wierzył w Bożą miłość i Jego sprawiedliwość, został jednym z ojców wiary. My także musimy przyjąć miłość Boga, wierząc w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu, wypełnienie Bożej sprawiedliwości, jako nasze odkupienie. Ponieważ Ezaw próbował zostać pobłogosławiony przez swego ojca poprzez własne polowania, stał się symbolem tych, którzy nie mogli zasłużyć na błogosławieństwo Boże. Musimy poświęcić trochę czasu na dokładne przemyślenie tej sprawy. Kto na tym świecie jest jak Ezaw? Czy nie jesteśmy tacy jak on?
Ludzie tacy jak Jakub to ci, którzy pochłaniają sprawiedliwą miłość Boga. Wiemy, że my także jesteśmy słabi i źli, tak jak Jakub. Bóg, który powołał nas jeszcze zanim się urodziliśmy, aby postanowienie Boga trwało nie poprzez nasze uczynki, ale przez Jego powołanie, powiedział nam, żebyśmy wierzyli w Jego miłość i sprawiedliwość, po to abyśmy mogli otrzymać Jego miłość. Bóg posłał dla nas wszystkich Jezusa, który wypełnił sprawiedliwość Bożą w Jego planie.
Kiedy Bóg po raz pierwszy powołał nas, przyszedł, aby powołać grzeszników, a nie sprawiedliwych. Ci, których On nienawidzi, to ci, którzy uważają, że są pełni własnej sprawiedliwości i którzy nie wierzą w Jego miłosierną miłość. Ci, którzy mają tak zwodniczą wiarę, są nienawidzeni przez Boga i nie mogą przyodziać się w Jego miłość, aby stać się Jego ludem. Bóg z góry przesądził tę prawdę w Swoim sercu. Zatem Paweł zdecydowanie stwierdza: „Cóż więc powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Nie daj Boże!” (List do Rzymian 9:14).
Ci, którzy są umiłowani przez Boga, są jak Jakub
Kiedy Bóg patrzy na ciebie, czy naprawdę jesteś osobą, nad którą On okazałby litość? Jakiego powodu potrzebuje Bóg, gdy lituje się nad kim się lituje i nienawidzi tego, kogo nienawidzi? Jak możemy powiedzieć Bogu, że uczynił nam szkodę?
Na tej ziemi żyje niezliczona liczba ludzi. Podczas gdy niektórzy z nich są kochani przez Boga, inni nie są. Czy to oznacza, że Bóg uczynił im szkodę?
Bóg jest także Bogiem sprawiedliwym, który sądzi za grzechy tych, którzy zwrócili się przeciwko Jego sprawiedliwości. Powinniśmy uniknąć wszelkich nieporozumień w tej sprawie, rozumiejąc plan Boga, który objawia się w Jego sprawiedliwości, z naszą wiarą w tę sprawiedliwość. Jest wielu Chrześcijan wprowadzonych w błąd, których serca są zatwardziałe tak jak faraona. Są to ludzie, których Bóg nienawidzi, jak wyjaśnia werset 17 tego rozdziału: „Pismo bowiem mówi do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie Swoją moc i żeby Moje imię było głoszone po całej ziemi”.
Wszyscy jesteśmy niedostateczni przed Bogiem. Zatem nie powinniśmy stać się jak faraon. Czyż Bóg powinien nienawidzić nas, którzy jesteśmy tak uparci jak faraon, że nie wierzymy w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu jako nasze odkupienie? Tak. Ludzie tacy jak faraon zwracają się przeciwko Bogu. Tacy ludzie chlubią się własną sprawiedliwością i na niej polegają, ale ich własna sprawiedliwość nie może ich odkupić z ich własnych grzechów.
Na czym opierał się faraon? Ufał i polegał na rzece Nil. Pomyślał, że tak długo, jak będzie miał obfite zapasy wody, wszystko będzie dobrze. Dlatego Bóg nienawidzi ludzi, takich jak faraon. Każdy, kogo serce jest zatwardziałe jak serce faraona, będzie znienawidzony i przeklęty przez Boga. Nie możecie być tacy jak on. Otrzymując miłosierną miłość, którą Bóg dał wam tak bezinteresownie, możecie zamiast tego stać się Jego dziećmi.
Na tej ziemi żyje niezliczona liczba ludzi. Podczas gdy niektórzy z nich są kochani przez Boga, inni nie są. Czy to oznacza, że Bóg uczynił im szkodę?
Bóg jest także Bogiem sprawiedliwym, który sądzi za grzechy tych, którzy zwrócili się przeciwko Jego sprawiedliwości. Powinniśmy uniknąć wszelkich nieporozumień w tej sprawie, rozumiejąc plan Boga, który objawia się w Jego sprawiedliwości, z naszą wiarą w tę sprawiedliwość. Jest wielu Chrześcijan wprowadzonych w błąd, których serca są zatwardziałe tak jak faraona. Są to ludzie, których Bóg nienawidzi, jak wyjaśnia werset 17 tego rozdziału: „Pismo bowiem mówi do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie Swoją moc i żeby Moje imię było głoszone po całej ziemi”.
Wszyscy jesteśmy niedostateczni przed Bogiem. Zatem nie powinniśmy stać się jak faraon. Czyż Bóg powinien nienawidzić nas, którzy jesteśmy tak uparci jak faraon, że nie wierzymy w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu jako nasze odkupienie? Tak. Ludzie tacy jak faraon zwracają się przeciwko Bogu. Tacy ludzie chlubią się własną sprawiedliwością i na niej polegają, ale ich własna sprawiedliwość nie może ich odkupić z ich własnych grzechów.
Na czym opierał się faraon? Ufał i polegał na rzece Nil. Pomyślał, że tak długo, jak będzie miał obfite zapasy wody, wszystko będzie dobrze. Dlatego Bóg nienawidzi ludzi, takich jak faraon. Każdy, kogo serce jest zatwardziałe jak serce faraona, będzie znienawidzony i przeklęty przez Boga. Nie możecie być tacy jak on. Otrzymując miłosierną miłość, którą Bóg dał wam tak bezinteresownie, możecie zamiast tego stać się Jego dziećmi.
Czy z radością zgadzacie się z sprawiedliwym planem Bożym?
Czy twoje serce jest przygotowane na przyjęcie sprawiedliwej miłości Boga, predestynowanej dla ciebie w Jego planie? Są ludzie, którzy, choć wierzą w Jezusa, cierpią w udręce, ponieważ źle zrozumieli plan Boży. Tacy ludzie zastanawiają się: „Wierzę w Jezusa, ale czy Bóg naprawdę mnie wybrał? Jeśli mnie nie wybrał, czemu służy moja wiara? Więc co powinienem zrobić? Nie mogę po prostu przestać wierzyć w Jezusa; co mogę zrobić? Naprawdę wierzę w Jezusa, ale co się stanie, jeśli nie jestem przez Niego wybrany?”.
Mogą wtedy próbować pocieszyć się myśląc: „Ponieważ wierzę w Jezusa i chodzę na nabożeństwa, Bóg musiał mnie wybrać. Z pewnością tak jest! Niebo z pewnością znajdzie dla mnie miejsce!”. Ale kiedy popadają w grzech, znów się zastanawiają: „Bóg musiał mnie nie wybrać! Może już czas, abym przestał wierzyć w Jezusa!”. Innymi słowy, myślą samodzielnie, konkludują samodzielnie i kończą wszystko samodzielnie. Ci ludzie szczególnie potrzebują ponownego przemyślenia swojego zrozumienia planu Bożego i osiągnięcia właściwego zrozumienia, aby uwierzyć w Jezusa jako swojego Zbawiciela.
Z drugiej strony, ci, którzy wierzą bardziej w nauki teologów niż w Słowo Boże, mogą powiedzieć: „Czyż Bóg nie powiedział, że starszy będzie służył młodszemu i że kochał Jakuba, podczas gdy nienawidził Ezawa, jeszcze zanim się urodzili? Ponieważ teraz wierzymy w Jezusa, z pewnością musieliśmy zostać zbawieni jeszcze przed naszymi własnymi narodzinami”. Ale apostoł Paweł mówi nam, że predestynacja zaplanowana przez Boga jest „nie z uczynków, ale z Tego, który powołuje”.
Przestrzeganie prawa nie czyni człowieka dzieckiem Boga. Możemy stać się Jego dziećmi jedynie poprzez wiarę w sprawiedliwość Boga oraz Jego miłosierdzie i miłość, które ukazały się przez chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu.
Mogą wtedy próbować pocieszyć się myśląc: „Ponieważ wierzę w Jezusa i chodzę na nabożeństwa, Bóg musiał mnie wybrać. Z pewnością tak jest! Niebo z pewnością znajdzie dla mnie miejsce!”. Ale kiedy popadają w grzech, znów się zastanawiają: „Bóg musiał mnie nie wybrać! Może już czas, abym przestał wierzyć w Jezusa!”. Innymi słowy, myślą samodzielnie, konkludują samodzielnie i kończą wszystko samodzielnie. Ci ludzie szczególnie potrzebują ponownego przemyślenia swojego zrozumienia planu Bożego i osiągnięcia właściwego zrozumienia, aby uwierzyć w Jezusa jako swojego Zbawiciela.
Z drugiej strony, ci, którzy wierzą bardziej w nauki teologów niż w Słowo Boże, mogą powiedzieć: „Czyż Bóg nie powiedział, że starszy będzie służył młodszemu i że kochał Jakuba, podczas gdy nienawidził Ezawa, jeszcze zanim się urodzili? Ponieważ teraz wierzymy w Jezusa, z pewnością musieliśmy zostać zbawieni jeszcze przed naszymi własnymi narodzinami”. Ale apostoł Paweł mówi nam, że predestynacja zaplanowana przez Boga jest „nie z uczynków, ale z Tego, który powołuje”.
Przestrzeganie prawa nie czyni człowieka dzieckiem Boga. Możemy stać się Jego dziećmi jedynie poprzez wiarę w sprawiedliwość Boga oraz Jego miłosierdzie i miłość, które ukazały się przez chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu.
Z powodu doktryn ustalonych przez teologów, wielu ludzi nie jest w stanie uwierzyć w chrzest Jezusa i Jego krew, manifestację sprawiedliwości Bożej, jako ich zbawienie. Ci, którzy usłyszeli miłość ewangelii, pokazującą Jego sprawiedliwość, ale w nią nie wierzą, są jak faraon. Bóg nienawidzi tych, którzy nie wierząc w sprawiedliwość Bożą objawioną w Jezusie Chrystusie, starają się zostać dziećmi Bożymi, wierząc w Jezusa według własnego gustu.
Jeśli nie wierzyliście w sprawiedliwą miłość Boga okazaną przez Jezusa Chrystusa, nadszedł czas, abyście to zrobili. Wtedy zostaniecie obleczeni w miłość Bożą. Pierwotnie wszyscy byliśmy jak Ezaw, ale za jednym razem zostaliśmy zbawieni od naszych grzechów, wierząc w miłość Bożej sprawiedliwości. Otrzymaliśmy błogosławioną miłość Boga, wierząc w Jego sprawiedliwość.
Bóg udostępnił zarówno Izraelitom, jak i poganom błogosławieństwo polegające na tym, że ci, którzy wierzą w Jego sprawiedliwą miłość, stają się Jego dziećmi. Tak jak Bóg powiedział: „Lud, który nie był Mój, nazwę Moim ludem, a tę, która nie była umiłowana, nazwę umiłowaną”, dał nam ewangelię chrztu Jezusa i Jego krwi, a tym z nas, którzy w to wierzą, Jego sprawiedliwą miłość.
Następujący fragment: „I stanie się tak, że w miejscu, gdzie im mówiono: Wy nie jesteście Moim ludem, tam będą nazwani synami Boga żywego”, są Słowami miłości, które się dla nas obecnie wypełniły. W ten sposób możemy sobie uświadomić, że pomimo, że mamy tyle braków przed Bogiem, Bóg zbawił nas, przychodząc do nas w ciele i udostępniając nam miłość do Swojej sprawiedliwości.
To, że zostaliśmy zbawieni od wszystkich naszych grzechów przed Bogiem, jest odkupieńczą miłością, która została zaplanowana w Bożej sprawiedliwości. Aby zostać zbawionym ze wszystkich naszych grzechów przez wiarę w miłość Bożej sprawiedliwości, bez utwardzania naszych serc, jest możliwe tylko dzięki wierze w prawdę. Poza tą drogą wiary nie ma innego sposobu otrzymania przebaczenia grzechów. Wszyscy rodzimy się z upartymi sercami, ale Słowo Boże może zwyciężyć nasze serca i nasz upór. Wówczas naszym sercem rządziłby pokój Boży. Jeśli wierzycie w Boga, sprawiedliwość Boża będzie wasza.
Jeśli nie wierzyliście w sprawiedliwą miłość Boga okazaną przez Jezusa Chrystusa, nadszedł czas, abyście to zrobili. Wtedy zostaniecie obleczeni w miłość Bożą. Pierwotnie wszyscy byliśmy jak Ezaw, ale za jednym razem zostaliśmy zbawieni od naszych grzechów, wierząc w miłość Bożej sprawiedliwości. Otrzymaliśmy błogosławioną miłość Boga, wierząc w Jego sprawiedliwość.
Bóg udostępnił zarówno Izraelitom, jak i poganom błogosławieństwo polegające na tym, że ci, którzy wierzą w Jego sprawiedliwą miłość, stają się Jego dziećmi. Tak jak Bóg powiedział: „Lud, który nie był Mój, nazwę Moim ludem, a tę, która nie była umiłowana, nazwę umiłowaną”, dał nam ewangelię chrztu Jezusa i Jego krwi, a tym z nas, którzy w to wierzą, Jego sprawiedliwą miłość.
Następujący fragment: „I stanie się tak, że w miejscu, gdzie im mówiono: Wy nie jesteście Moim ludem, tam będą nazwani synami Boga żywego”, są Słowami miłości, które się dla nas obecnie wypełniły. W ten sposób możemy sobie uświadomić, że pomimo, że mamy tyle braków przed Bogiem, Bóg zbawił nas, przychodząc do nas w ciele i udostępniając nam miłość do Swojej sprawiedliwości.
To, że zostaliśmy zbawieni od wszystkich naszych grzechów przed Bogiem, jest odkupieńczą miłością, która została zaplanowana w Bożej sprawiedliwości. Aby zostać zbawionym ze wszystkich naszych grzechów przez wiarę w miłość Bożej sprawiedliwości, bez utwardzania naszych serc, jest możliwe tylko dzięki wierze w prawdę. Poza tą drogą wiary nie ma innego sposobu otrzymania przebaczenia grzechów. Wszyscy rodzimy się z upartymi sercami, ale Słowo Boże może zwyciężyć nasze serca i nasz upór. Wówczas naszym sercem rządziłby pokój Boży. Jeśli wierzycie w Boga, sprawiedliwość Boża będzie wasza.
Gdyby nie istniała ewangelia prawdy, która zawiera Bożą sprawiedliwość, którą głosimy, każdy na tym świecie stanąłby w obliczu własnej zagłady. Bez tych, którzy głoszą ewangelię wody i Ducha, cała ludzkość straciłaby nadzieję. Gdyby nie ci, którzy są obleczeni w sprawiedliwą miłość Boga, świat już dobiegłby końca, a wszyscy zostaliby osądzeni za swoje grzechy. Ale Bóg zostawił na tej ziemi tych z nas, którzy wierzą w miłość Jego sprawiedliwości. Możemy być tylko wdzięczni Bogu, że działa przez nas pomimo wielu naszych słabości i braków.
Wiara, która jest obleczona w miłość do sprawiedliwości Bożej, jest sprawiedliwością, która pochodzi z chrztu Jezusa i Jego krwi na Krzyżu. Wiara w sprawiedliwość Bożą znajduje się w sercu, które wierzy w chrzest Jezusa i Jego krew. To przez naszą wiarę w Jego sprawiedliwość jesteśmy uwolnieni od naszych grzechów. Ta prawda jest planem, predestynacją i wybraniem, które wyznaczył nam Bóg.
Bóg powiedział, że ktokolwiek kto wierzy w Słowo Boże, które wypełnia Jego sprawiedliwość w Jezusie Chrystusie, będzie zbawiony od swoich grzechów. Człowiek stoi w obliczu zniszczenia nie dlatego, że sprawiedliwość Boża nie usunęła wszystkich grzechów, ale dlatego, że w jego zatwardziałym sercu nie uwierzył w nią.
Musimy uczynić nasze serca łagodnymi wobec Słowa Bożego i wierzyć w ewangelię wody i Ducha. Nasze serca muszą klękać przed Nim. Zostaliśmy pobłogosławieni poprzez wiarę w miłość sprawiedliwości Bożej. Ocalił nas od wszystkich naszych grzechów, ponieważ okazał nam tyle miłosierdzia. Składamy Mu dzięki. My, którzy wierzymy w sprawiedliwość Bożą, nie mamy się czego wstydzić. Wręcz przeciwnie, mamy wszelkie powody do dumy z Jego sprawiedliwości.
Wiara, która jest obleczona w miłość do sprawiedliwości Bożej, jest sprawiedliwością, która pochodzi z chrztu Jezusa i Jego krwi na Krzyżu. Wiara w sprawiedliwość Bożą znajduje się w sercu, które wierzy w chrzest Jezusa i Jego krew. To przez naszą wiarę w Jego sprawiedliwość jesteśmy uwolnieni od naszych grzechów. Ta prawda jest planem, predestynacją i wybraniem, które wyznaczył nam Bóg.
Bóg powiedział, że ktokolwiek kto wierzy w Słowo Boże, które wypełnia Jego sprawiedliwość w Jezusie Chrystusie, będzie zbawiony od swoich grzechów. Człowiek stoi w obliczu zniszczenia nie dlatego, że sprawiedliwość Boża nie usunęła wszystkich grzechów, ale dlatego, że w jego zatwardziałym sercu nie uwierzył w nią.
Musimy uczynić nasze serca łagodnymi wobec Słowa Bożego i wierzyć w ewangelię wody i Ducha. Nasze serca muszą klękać przed Nim. Zostaliśmy pobłogosławieni poprzez wiarę w miłość sprawiedliwości Bożej. Ocalił nas od wszystkich naszych grzechów, ponieważ okazał nam tyle miłosierdzia. Składamy Mu dzięki. My, którzy wierzymy w sprawiedliwość Bożą, nie mamy się czego wstydzić. Wręcz przeciwnie, mamy wszelkie powody do dumy z Jego sprawiedliwości.
To, że Bóg zbawił nas całkowicie od naszych grzechów, wynika z tego, że mamy wiele braków przed Nim—chwalmy Pana za to zbawienie! Aby być umiłowanym przez Boga, musimy wierzyć w Jego sprawiedliwość.
Czy znacie tę sprawiedliwość Bożą? Jeśli tak, to uwierzcie w nią. Sprawiedliwa miłość Boża przyjdzie wtedy do waszego serca. Niech wasza wiara w miłość do sprawiedliwości Bożej, którą zaplanował dla was, będzie wolna od nieporozumień.
Czy znacie tę sprawiedliwość Bożą? Jeśli tak, to uwierzcie w nią. Sprawiedliwa miłość Boża przyjdzie wtedy do waszego serca. Niech wasza wiara w miłość do sprawiedliwości Bożej, którą zaplanował dla was, będzie wolna od nieporozumień.
Niech miłość do odkupienia, którą Bóg dla was przygotował, dotrze do waszego serca. Alleluja! Dziękuję trój jedynemu Bogu, który uczynił nas Swoimi dziećmi w Swojej sprawiedliwości.
Copyright © 2021 by The New Life Mission