Kwa sababu ya Changamoto ya COVID-19 na usumbufu kwa huduma ya utumaji barua kimataifa, tumesimamisha kwa muda huduma yetu ya 'Utumaji wa Vitabu vya Bure viyilivyo chapishwa.
Kwa kuzingatia hali hii hatuwezi kukutumia vitabu hivi kwa wakati huu.
Omba kwamba janga hili litamalizika hivi karibuni na kuanza tena kwa huduma ya posta.
Omba kwamba janga hili litamalizika hivi karibuni na kuanza tena kwa huduma ya posta.
Temat 11: Przybytek
[11-6] Obietnica Boża Ustanowiona w Jego Przymierzu Obrzezania Jest Nadal Dla Nas Skuteczna (Księga Rodzaju 17:1-14)
(Księga Rodzaju 17:1-14)
“Gdy Abram miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, PAN ukazał się Abramowi i powiedział do niego: Ja jestem Bogiem Wszechmogącym. Chodź przed Moim obliczem i bądź doskonały. A zawrę Moje przymierze między Mną a tobą i rozmnożę cię bardzo obficie. Wtedy Abram upadł na twarz, a Bóg powiedział do niego: Oto ja ustanawiam Moje przymierze z tobą i będziesz ojcem wielu narodów. Nie będziesz już się nazywał Abram, ale twoje imię będzie Abraham, bo ustanowiłem cię ojcem wielu narodów. Uczynię cię niezmiernie płodnym i od ciebie wywiodę narody, i od ciebie będą pochodzić królowie. I utwierdzę Moje przymierze między Mną a tobą oraz twoim potomstwem po tobie przez wszystkie pokolenia jako wieczne przymierze, abym był ci Bogiem i twemu potomstwu po tobie. Dam tobie i twemu potomstwu po tobie ziemię, w której teraz przebywasz, całą ziemię Kanaan, jako własność na wieki, i będę ich Bogiem. Potem Bóg powiedział Abrahamowi: Ty zaś zachowuj Moje przymierze, ty i twoje potomstwo po tobie przez wszystkie pokolenia. A takie jest Moje przymierze, które będziecie zachowywać, między Mną a wami i między twoim potomstwem po tobie: Każdy mężczyzna wśród was ma być obrzezany. Obrzezacie więc ciało waszego napletka; to będzie znakiem przymierza między Mną a wami. Każdy syn wśród was w ósmym dniu życia będzie obrzezany, każdy mężczyzna przez wszystkie pokolenia, tak narodzony w domu, jak i nabyty za pieniądze od jakiegokolwiek cudzoziemca, który nie pochodzi z twego potomstwa. Urodzony w twoim domu i nabyty za twoje pieniądze musi być obrzezany. A Moje przymierze będzie na waszym ciele jako wieczne przymierze. A nieobrzezany mężczyzna, któremu nie obrzezano ciała jego napletka, ta dusza będzie wykluczona ze swego ludu, bo złamała Moje przymierze.”
W rozdziale 17 Księgi Rodzaju, przymierze obrzezania, które Bóg zawarł z Abrahamem, ukazuje nam duchowe obrzezanie, poprzez które wszystkie grzechy Izraelitów są usuwane, poprzez położenie rąk na głowie ich ofiary w Przybytku, a tym samym przekazanie na nią swoich grzechów. Innymi słowy, przymierze, które Bóg zawarł z Abrahamem, było zapowiedzią ofiary za grzech i ofiary całopalnej. Obietnica, którą Bóg złożył Abrahamowi wraz z obrzezaniem, że będzie jego Bogiem i Bogiem jego potomków, w odniesieniu do Przybytku przepowiedziała, że potomkowie Abrahama mają złożyć swoje grzechy na ofiarę, kładąc ręce na jej głowę. Musimy także zdać sobie sprawę i uwierzyć, że to pokazuje nam dodatkowo, że w czasach Nowego Testamentu Jezus weźmie na Siebie wszystkie grzechy świata Swoim chrztem otrzymanym od Jana.
Bóg obiecał Abrahamowi: “Spójrz teraz na niebo i policz gwiazdy, jeśli będziesz mógł je policzyć; i powiedział mu: Takie będzie twoje potomstwo” (Księga Rodzaju 15:5). Pojawiając się ponownie przed Abrahamem, Bóg raz jeszcze obiecał: “Uczynię cię niezmiernie płodnym i od ciebie wywiodę narody, i od ciebie będą pochodzić królowie. I utwierdzę Moje przymierze między Mną a tobą oraz twoim potomstwem po tobie przez wszystkie pokolenia jako wieczne przymierze, abym był ci Bogiem i twemu potomstwu po tobie” (Księga Rodzaju 17:6-7)
Obietnica, jaką Bóg dał Abrahamowi i jego potomstwu, przyszła poprzez obrzezanie. Obrzezanie to zbiegło się z nałożeniem rąk, które miało być dokonane, gdy Izraelici mieli złożyć Bogu ofiarę. Zapowiedział również, w czasach Nowego Testamentu, odpuszczenie grzechów, których dokonał Jezus, biorąc na Siebie grzechy świata, poprzez chrzest otrzymany od Jana. Musimy zdać sobie sprawę i uwierzyć, że obrzezanie Starego Testamentu obiecane Abrahamowi przez Boga, przejawia się w Nowym Testamencie przez duchowe obrzezanie zmycia grzechu, dokonane przez chrzest Jezusa. Ponadto mówi nam, że wiara Abrahama była również potrzebna Izraelitom, kiedy składali ofiarę w Przybytku.
Bóg powiedział Abrahamowi: “Obrzezacie więc ciało waszego napletka; to będzie znakiem przymierza między Mną a wami. Każdy syn wśród was w ósmym dniu życia będzie obrzezany, każdy mężczyzna przez wszystkie pokolenia, tak narodzony w domu, jak i nabyty za pieniądze od jakiegokolwiek cudzoziemca, który nie pochodzi z twego potomstwa” (Księga Rodzaju 17:11-12). Innymi słowy, Bóg złożył obietnicę Abrahamowi i jego potomstwu poprzez obrzezanie. Obiecał, że będzie Bogiem Abrahama i Bogiem jego potomków, ale w zamian Abraham i jego potomkowie mieli zostać obrzezani: “Urodzony w twoim domu i nabyty za twoje pieniądze musi być obrzezany. A Moje przymierze będzie na waszym ciele jako wieczne przymierze” (Księga Rodzaju 17:13).
To dlatego, ze wszystkich ludzi na świecie z czasów Abrahama, tylko Izraelczycy wycinali swoje napletki. W dzisiejszych czasach obrzezanie stało się znacznie bardziej rozpowszechnione, ze względu na korzyści zdrowotne, ale w tamtym czasie obrzezano tylko izraelskich mężczyzn. To był znak Bożej obietnicy danej Abrahamowi i Bóg uczynił jego, i jego potomstwo, aby nosili w swoim ciele ten znak przymierza, które On z nimi zawarł.
W Księdze Rodzaju 17:11 napisano: “Obrzezacie więc ciało waszego napletka; to będzie znakiem przymierza między Mną a wami”. Tak więc obrzezanie było znakiem przymierza. Podsumowując, Bóg złożył obietnicę następująco: „Skąd wiecie, że jesteście Moim ludem? Wiecie to patrząc na blizny po obrzezaniu. Odtąd każdy mężczyzna urodzony wśród was powinien być obrzezany na napletku. W ten sposób Moje przymierze będzie w waszym ciele jako wieczne przymierze. Obiecuję, że będę twoim Bogiem i Bogiem twoich potomków. Obiecuję wam błogosławić, rozmnażać was, sprawić, że wejdziecie do ziemi Kanaan i będziecie w niej żyć na zawsze, od ciebie wywiodę narody, i od ciebie będą pochodzić królowie” (Księga Rodzaju 17: 4-14).
Bóg powiedział, że przymierze, które zawarł z Abrahamem i jego potomkami, będzie znajdować się w ich ciele. Innymi słowy, Boża obietnica została odciśnięta w bliznach obrzezanych Izraelczyków. Bóg złożył obietnicę Izraelitom poprzez ich obrzezanie, a zatem, to czy ludzie byli obrzezani, czy też nie, decydowało, czy byli potomkami Abrahama, czy też nie. Dlatego ci, którzy byli obrzezani, zostali uznani i pobłogosławieni przez Boga jako potomkowie Abrahama, podczas gdy nieobrzezani nie byli uznawani za takich.
Abraham Jest w Rzeczywistości Bardzo Ważnym Człowiekiem Dla Ludu Izraela
Dla ludu Izraela człowiekiem ważniejszym od samego Mojżesza, ojca Prawa, jest nikt inny jak Abraham, ojciec wiary. Chociaż jest wielu Izraelitów, którzy nie pamiętają Noego, niewielu, a jeśli w ogóle, nie pamięta Abrahama. Tylko garstka z nich może pamiętać Sema, Seta lub Metuszelacha, ale Abraham pozostaje niezapomnianym ojcem wiary dla całego ludu Izraela. Wszyscy uznają, wierzą i idą za nim jako ojcem ich narodu. W związku z tym obietnica, którą Bóg dał Izraelitom za pośrednictwem Abrahama, nadal pozostaje skuteczna.
Lud Izraela jest całkowicie przekonany o sobie, wierząc: „Jesteśmy potomkami Abrahama. Nasz naród nosi w naszym ciele znak obrzezania. Dlatego Bóg jest naszym Bogiem, a my jesteśmy Jego własnym ludem”. Powodem, dla którego Izraelici uważają się za naród wybrany, jest to, że nadal wierzą w przymierze, które Bóg zawarł z Abrahamem poprzez obrzezanie.
Abraham miał dwie żony: swoją prawowitą żonę Saraj, która później otrzymała imię Sara, i drugą żonę Hagar, która była służącą Saraj. Ponieważ wyglądało na to, że Sarja nie urodzi mu dziecka, Abraham słuchając swoich własnych myśli, postarał się mieć dziecko z Hagar (Księga Rodzaju 16:1-4). Ale Bóg wyraźnie powiedział, że ponieważ Saraj była prawowitą żoną Abrahama, to przez jej własne dziecko da Abrahamowi tyle potomków, ile gwiazd na niebie. Ponieważ Bóg obiecał, że uzna za swój lud tylko tych, którzy narodzili się z ciała Saraj, Izmael, który urodził się z drugiej żony Hagar, nie został uznany za takiego przed Bogiem.
Gdyby lud Izraela nie został obrzezany, obietnica, którą dał im Bóg, okazałaby się nieskuteczna. Bóg powiedział im, aby poddali się obrzezaniu jako znak Jego przymierza, aby to przymierze było w ich ciele. W związku z tym Izraelici upewnili się, że zostaną obrzezani, ponieważ nieobrzezanie uczyniłoby obietnicę Bożą nieskuteczną. Prawdopodobnie wśród ludu Izraela nie ma nikogo, kto nie byłby obrzezany, ponieważ wiedzą oni zbyt dobrze, że nieobrzezani są jak poganie, dla których Boża obietnica nie ma znaczenia.
Duchowe Obrzezanie
Przymierze, które Bóg zawarł z Abrahamem i jego potomkami, zostało w pełni dokonane przez odpuszczenie wszystkich grzechów, które wypełnił Jezus Chrystus, kiedy przyszedł na tę ziemię, i wziął na Siebie grzechy ludzkości, przyjmując chrzest od Jana Chrzciciela.
Bóg powiedział Izraelitom, aby wykonali wejście dziedzińca Przybytku i zasłonę zakrywającą ją, tkając ją z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru (Księga Wyjścia 26:31, 27:16). Poprzez tę szczegółową formę Przybytku, Bóg nauczył nas zbawienia, które przychodzi przez Jezusa Chrystusa. Ci, którzy wierzą w prawdę, że Pan przyszedł na tę ziemię, wziął na Siebie grzechy ludzkości Swoim chrztem otrzymanym od Jana w wieku 30 lat, umarł na Krzyżu, zmartwychwstał i w ten sposób przebaczył nam wszystkie nasze grzechy – wszyscy ci są potomkami Abrahama. Bóg stał się Bogiem tych, którzy wierzą w błękitną, purpurową i karmazynową nić Przybytku oraz skręcony bisior.
Wierząc w chrzest Jezusa, wszyscy musimy zostać duchowo obrzezani. To duchowe obrzezanie to nic innego jak odcięcie grzechów naszych serc przez wiarę, w to, że wszystkie nasze grzechy zostały przekazane Jezusowi Chrystusowi poprzez Jego chrzest (List do Rzymian 2:29).
Jako tacy, którzy dzisiaj otrzymali przebaczenie grzechów przez wiarę w ewangelię wody i Ducha, objawioną w błękitnej, purpurowej, i karmazynowej nici oraz skręconym bisiorze, wszyscy jesteśmy królami Królestwa Bożego, i Jego własnymi dziećmi. Tak jak obiecał Bóg, “od ciebie będą pochodzić królowie” (Księga Rodzaju 17:6), Jego lud rzeczywiście powstanie na całym świecie.
Jeśli chcemy zostać potomkami Abrahama, musimy wierzyć w chrzest, który Jezus przyjął na tej ziemi i Jego krew na Krzyżu. W związku z tym nie mogę wystarczająco podkreślić, jak ważne jest, aby znać i wierzyć w chrzest Jezusa. Jezus Chrystus jest Królem królów. Jest Królem królów, którzy przybyli w purpurowym płaszczu (Ewangelia Jana 19:5). Jezus Chrystus jest Królem wszechświata i jego Stwórcą. Ponieważ jest On Jednorodzonym Synem Boga, przyszedł na tę ziemię w posłuszeństwie woli Ojca i aby nas wybawić od naszych grzechów, wziął na Siebie je wszystkie za jednym razem poprzez Swój chrzest. Aby zmyć nasze grzechy, wyciął wszystkie nasze grzechy z naszych serc i włożył je na Swoje własne ciało poprzez Swój chrzest, został osądzony za nie wszystkie poprzez przelanie Swojej krwi na Krzyżu. W związku z tym, wszyscy, którzy wierzą w tę prawdę, mogą stać się potomkami Abrahama.
Abraham, jego rodzina i jego potomkowie byli wszyscy fizycznie obrzezani. Nawet niewolnicy kupieni za pieniądze od pogan byli obrzezani. Kiedy uwierzyli w przymierze i zostali obrzezani, to nawet ci niewolnicy pogańscy otrzymali błogosławieństwo, a Bóg stał się ich Bogiem. W związku z tym, przez wiarę stajemy się dziećmi Bożymi, przez wiarę jesteśmy błogosławieni przez Boga, przez wiarę wchodzimy do Nieba i przez wiarę żyjemy jako królowie na tej ziemi. W czasach Nowego Testamentu taka wiara jest wiarą tych, którzy wierzą, że Jezus wziął na Siebie wszystkie grzechy świata przez Swój chrzest.
Jednak niektórzy ludzie twierdzą, że chrzest Jezusa nie jest aż tak ważny, ponieważ wierzą, że zostały im przebaczone grzechy poprzez wiarę jedynie w Jego krew na Krzyżu. Chociaż wierzą w nałożenie rąk na głowę ofiary składanej w czasach Przybytku, nie przywiązują dużej wagi do chrztu Samego Jezusa. Dlatego nalegają na to, że ponieważ wiara Abrahama została zaaprobowana przed pierwszym przyjściem Jezusa na tę ziemię, a nawet daleko przed Przybytkiem Mojżesza, to nawet nie wierząc w czyste Słowo chrztu Jezusa uważają, że nadal są zbawieni wierząc jedynie w Słowo Krwi Krzyża.
Ale musimy pamiętać, że kiedy Bóg powiedział Abrahamowi, aby przyprowadził Mu trzyletnią jałówkę, trzyletnią samicę kozy, trzyletniego barana, synogarlicę i pisklę gołębia - wszystko po to, by Abraham zrozumiał, że da ziemię Kanaan Abrahamowi, i jego potomstwu jako dziedzictwo - Bóg miał w umyśle ofiarę całopalną w ogniu. W Księdze Rodzaju 15:17 napisano: “Gdy słońce zaszło i nastała ciemność, oto ukazał się dymiący piec i ognista pochodnia, która przechodziła między tymi połowami zwierząt”. Bóg zaaprobował również ofiarę całopalną Abla i jego wiarę, ale nie pochwalił wiary Kaina, który nie wierzył w tę całopalną ofiarę.
Wśród dzisiejszych chrześcijan jest zbyt wielu ludzi, którzy błędnie rozumieją, że są zbawieni tylko przez ślepą wiarę w Jezusa, bez obrzezania duchowego w wierze. Wierzą tylko w ukrzyżowanie Jezusa, nie wierząc w prawdę, że wszystkie ich grzechy zostały złożone na Jezusa przez Jego chrzest. Ci ludzie nigdy nie mogą stać się narodem Bożym, ponieważ taka wiara nie może wymazać ich grzechów z serc. Ponieważ Bóg powiedział, że znak Jego przymierza jest w ciele obrzezanych, nieobrzezani nie mają więc nic wspólnego z tą obietnicą Bożą.
Czy ludzie mogą zostać zbawieni od grzechu, nie wierząc w chrzest, który Jezus przyjął od Jana Chrzciciela? Czy tacy ludzie mogą stać się dziećmi Bożymi? Czy mogą wejść do nieba? Czy mogą zostać królami Jego Królestwa? Odpowiedź na te pytania brzmi: nie! Główny fragment, który dziś przeczytaliśmy, dostarcza jasnych dowodów na tę odpowiedź. Dzisiaj obietnica, którą Bóg dał Abrahamowi, jest tą samą obietnicą, którą złożył tobie i mnie, tym z nas, którzy otrzymali przebaczenie grzechów, wierząc w Jezusa Chrystusa jako naszego Zbawiciela, w Jego chrzest i Jego krew na Krzyżu. Do tych, którzy w ten sposób wierzą, stosuje się to samo Słowo błogosławieństwa, które Bóg powiedział do Abrahama.
Prawdziwi Wierzący w Jezusa Nie Przestrzegają Doktryn Własnego Autorstwa
Słowo Boże w Biblii jest ostateczną i czystą prawdą o zbawieniu; im więcej czytamy, i zastanawiamy się nad nim, tym bardziej staje się Ono konkretne, i jaśniejsze. Wśród dzisiejszych chrześcijan jest wielu, których wiara jest błędna, wierzą w Boga i podążają za Nim w oparciu o własne myśli, a jednak nie zdają sobie sprawy, że to, w co wierzą, jest w rzeczywistości fałszywe. Podstawa wiary takich ludzi jest błędna. Ślepa wiara, że Jezus i tak ich zbawił, może wystarczyć do zaspokojenia ich samoświadomości, ale muszą zdać sobie sprawę, że Bóg nie aprobuje ich ślepej wiary.
Nasz Pan powiedział, że kto chce iść za Nim, musi najpierw zaprzeć się siebie i nieść swój krzyż. Kto wierzy w Słowo Boże, musi odłożyć swoje myśli i wierzyć zgodnie z tym, co naprawdę Ono mówi. Dziś ty i ja, musimy uwierzyć w odpuszczenie grzechów, które dał nam Jezus Chrystus, przychodząc na tę ziemię, biorąc i niosąc grzechy świata Swoim chrztem, przelewając Swoją krew na Krzyżu, i zmartwychwstając.
W dzisiejszych czasach jest zbyt wielu ludzi, którzy w to nie wierzą, ale ślepo trzymają się imienia Jezusa, mówiąc, że mają swój własny sposób wierzenia. Wiara takich ludzi nie ma nic wspólnego z ewangelią wody i Ducha daną przez Jezusa. Na przykład są ludzie, którzy twierdzą, że Jezus pojawił się, kiedy modlili się głęboko w górach, twierdząc, że w ten sposób zostali zbawieni. Inny przykład to, że są tacy, którzy twierdzą, że wszystkie ich grzechy zniknęły, kiedy poszli do kościoła, pościli i modlili się całą noc, ponieważ byli w agonii z powodu swoich grzechów, których nie mogli się pozbyć modlitwami pokuty.
Te rodzaje wiary nie mają nic wspólnego z prawdziwym zbawieniem, które przychodzi tylko poprzez ewangelię wody i Ducha, daną przez naszego Pana. Gdzie w Słowie Bożym jest napisane, że przebaczono by nam nasze grzechy, gdybyśmy mieli taką wiarę? Nigdzie! Ci ludzie, mgliście świadomi tego, że Bóg jest Jedynym absolutnym i że Jezus jest Wszechmocnym, zapożyczają imię Chrystusa, dodając swoją płytką i niepewną wiedzę o Bogu, do swojej niewiarygodnej wiary - w ten sposób, na próżno wzywają imię Boga, zapominając o własnych grzechach i zbierają jeszcze więcej gniewu Bożego. Tacy ludzie stworzyli własnego fikcyjnego Jezusa i własną wersję zbawienia, i wierzą w te wytwory własnej wyobraźni.
W Księdze Rodzaju 17:14 czytamy: “A nieobrzezany mężczyzna, któremu nie obrzezano ciała jego napletka, ta dusza będzie wykluczona ze swego ludu, bo złamała Moje przymierze”. Bóg wyraźnie obiecał nam, że zbawi nas od naszych grzechów poprzez duchowe obrzezanie. I Bóg obiecał nam również jednoznacznie, że tylko ci, którzy narodzą się ponownie z wody i Ducha, staną się Jego dziećmi. W związku z tym, ci, którzy wierzą tylko w krew Jezusa na Krzyżu, nie wierząc w Jego chrzest, nie mogą nigdy zostać dziećmi Bożymi. Tacy ludzie zdradzili Boga, ponieważ nie uwierzyli w obiecaną przez Boga ewangelię i dlatego muszą zostać odcięci od ludu Bożego, i przez Niego przeklęci.
Podstawą wiary, która może nas zbawić od naszych grzechów, jest nic innego jak ewangelia wody i Ducha. Tylko wtedy, gdy ewangelia wody i Ducha zostanie położona jako nasz fundament, będziemy mogli mocno, i całkowicie wierzyć w Słowo Boże. W jaki sposób duchowi poganie, których serca pozostają nieobrzezane, mogą kiedykolwiek wziąć Słowo Boże do swoich serc? Nigdy nie będą mogli tego zrobić! Ewangelia wody i Ducha pozwala nam na duchowe obrzezanie, umożliwiając nam stanie się dziećmi Bożymi, a bez posiadania tej bardzo określonej podstawy, Słowo Boże może przyjść do nas tylko jako wiedza intelektualna.
Dlatego duchowe nauki narodzonych na nowo sług mogą być zrozumiałe i dostępne tylko dla tych, którzy zasadniczo wierzą w ewangelię wody i Ducha. Innymi słowy, tylko ci, którzy narodzili się ponownie z wody i Ducha, mogą usłyszeć, i zrozumieć Słowo Boże. Kiedy spotykamy ludzi, którzy nie znając ewangelii wody i Ducha, twierdzą, że narodzili się na nowo tylko przez krew na Krzyżu, chociaż mówią, że wszyscy wierzymy w tego samego Boga, to pomimo wszystko czujemy się tak, jakbyśmy mówili o zupełnie innym Bogu. Kto jest tutaj prawdziwym Bogiem? Prawdziwym Bogiem jest Bóg, który dał Abrahamowi Swoje Słowo obietnicy.
Bóg obiecał Abrahamowi i jego potomstwu: “A Moje przymierze będzie na waszym ciele jako wieczne przymierze” (Księga Rodzaju 17:13). Gdzie jest znak, który mówi nam, że otrzymaliśmy przebaczenie naszych grzechów? Znajduje się w naszych sercach. Wierząc całym sercem w chrzest Jezusa Chrystusa, staliśmy się dziećmi Bożymi, których serca otrzymały duchowe obrzezanie poprzez wiarę w prawdziwą ewangelię. Staliśmy się Jego dziećmi, wierząc całym sercem, że Pan został ochrzczony z powodu naszych grzechów, wziął na Siebie je wszystkie i że zostaliśmy duchowo obrzezani.
To przez naszą wiarę w tę prawdę złożyliśmy wszystkie nasze grzechy na Jezusa Chrystusa, a Jezus z kolei zaniósł te grzechy na Krzyż, został ukrzyżowany za nas, zmartwychwstał i w ten sposób zbawił nas od wszystkich naszych grzechów. Innymi słowy, przez wiarę staliśmy się dziećmi Bożymi. To przez wiarę staliśmy się bezgrzeszni. Czy są w nas jakieś grzechy? Oczywiście, że nie! Nie mamy żadnego grzechu! Wszystko to spełniła prawdziwie cudowna prawda ewangelii.
Jak Możemy Zostać Potomkami Abrahama?
Staliśmy się potomkami Abrahama, ponieważ zostaliśmy obrzezani duchowo poprzez wiarę w dzieła Jezusa objawione w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici Przybytku. To dlatego, że uwierzyliśmy w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu, zostaliśmy duchowo obrzezani, i staliśmy się dziećmi Bożymi. Ponieważ uwierzyliśmy, że Jezus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy Swoim chrztem i został osądzony za nie wszystkie na Krzyżu, otrzymaliśmy przebaczenie grzechów. W ten sposób ty i ja, staliśmy się potomkami Abrahama duchowo.
Ci, którzy narodzili się ponownie z wody i Ducha, muszą teraz rozpoznać, kim naprawdę są. My, którzy wierzymy w ewangelię wody i Ducha, jesteśmy wszyscy dziećmi Boga, i Jego własnym ludem, którzy został duchowo obrzezany poprzez wiarę.
Jesteśmy królami nadchodzącego Tysiącletniego Królestwa, które będzie panowało nad wszystkimi stworzeniami Bożymi i cieszyło się całym Jego blaskiem. W ten sposób zmienił się nasz status. Czy ludzie tego świata wiedzą, kim naprawdę jesteśmy? Nie wiedzą. Ale to my jesteśmy tymi, których status duchowy zmienił się dzięki wierze w Słowo Boże. W związku z tym, możemy teraz poznać siebie jasno i jednoznacznie.
Ci, którzy narodzili się na nowo przez Słowo Boże, wiedzą, kim naprawdę są. Różnimy się zasadniczo od tych, którzy mają skłonność do reklamowania się w swoich światowych wspólnotach religijnych, którzy głoszą fałszywe doktryny, będąc całkowitymi ignorantami, i którzy chłodno spoglądają na narodzony ponownie, prawdziwy lud Boży. Ponieważ lud Izraela wierzy, że jest ludem wybranym i inaczej traktuje potomków Ismaela, my, którzy jesteśmy duchowymi potomkami Abrahama, mamy również prawo uważać się za wybrany lud Boży.
Ci z nas, którzy wierzą w ewangelię wody i Ducha, na szczęście stali się potomkami Abrahama poprzez naszą wiarę. Do Królestwa Niebieskiego możemy wejść poprzez wiarę w ewangelię błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici, która objawia się w Przybytku.
I tak jak Bóg obiecał Abrahamowi, że uczyni jego potomków tak licznymi, jak gwiazdy na niebie, tak my możemy świadczyć na własne oczy o rzeczywistym wypełnieniu się tego przymierza z nami. To jest błogosławieństwo, jakim obdarzył nas Bóg.
Bóg zbawił nas od grzechów świata przez obrzezanie naszych serc. A to obrzezanie wiary jest wykonane z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru, z którego wykonano wejście Przybytku.
Copyright © 2021 by The New Life Mission