Do COVID-19 và việc gián đoạn dịch vụ thư quốc tế,
chúng tôi đã tạm thời đình chỉ "Dịch vụ sách in miễn phí" của chúng tôi.
chúng tôi đã tạm thời đình chỉ "Dịch vụ sách in miễn phí" của chúng tôi.
Trong trường hợp này, chúng tôi không thể gửi sách cho bạn vào lúc này.
Xin cầu nguyện cho đại dịch này sớm kết thúc và dịch vụ bưu chính nối lại.
Xin cầu nguyện cho đại dịch này sớm kết thúc và dịch vụ bưu chính nối lại.
Θέμα 10: Η Αποκάλυψη (Σχόλια στην Αποκάλυψη)
[Κεφάλαιο 2-2] Η Πίστη που Μπορεί να Δεχθεί το Μαρτύριο (Αποκάλυψη 2:1-7)
(Αποκάλυψη 2:1-7)
Για τους περισσότερους από μας, το μαρτύριο είναι μια άγνωστη λέξη αλλά για όσους έχουν ανατραφεί σε έναν μη Χριστιανικό πολιτισμό, είναι ακόμα πιο ξένη. Βεβαίως η λέξη «μαρτύριο» δεν είναι μια λέξη που αντιμετωπίζουμε συχνά στην καθημερινή μας ζωή· αισθανόμαστε άσχετοι και σε απόσταση από τη λέξη, επειδή είναι αρκετά εξωπραγματικό για μας να φανταστούμε το πραγματικό μαρτύριό μας. Εντούτοις, τα κεφάλαια 2 και 3 του Βιβλίου της Αποκάλυψης εξετάζουν αυτό το μαρτύριο και από το Λόγο της πρέπει να στηρίξουμε την πίστη του μαρτυρίου στις καρδιές μας—δηλαδή την πίστη με την οποία μπορούμε να υποστούμε μαρτύριο.
Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες ήταν απόλυτοι κυβερνήτες της αυτοκρατορίας των λαών τους. Ασκώντας απόλυτη εξουσία στην περιοχή τους, μπορούσαν να κάνουν οτιδήποτε επιθυμούσαν οι καρδιές τους. Έχοντας διεξάγει και κερδίσει πολλούς πολέμους, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είχε κατακτήσει αμέτρητα έθνη κάτω από την εξουσία της και πλούτιζε με τους φόρους που πλήρωναν τα κατακτημένα έθνη. Μη χάνοντας ούτε έναν πόλεμο, το μικρό έθνος μεγάλωσε για να γίνει μια από τις πιο μεγάλες αυτοκρατορίες του κόσμου. Μόνο ο ουρανός ήταν το όριο στη δύναμη των αυτοκρατόρων της. Τόσο μεγάλη ήταν αυτή η δύναμη, που έφτασαν τελικά να λατρεύονται από τους ανθρώπους ως ζωντανοί θεοί.
Δεν ήταν ασυνήθιστο, παραδείγματος χάριν, για τους αυτοκράτορες να στήνουν αγάλματα με τη μορφή τους και να ζητούν από τους ανθρώπους να τα προσκυνούν. Για τους αυτοκράτορες που είχαν διακηρύξει ότι είναι θεοί, η εξάπλωση των πιστών του Ιησού δε θα μπορούσε παρά να είναι σοβαρή απειλή στην απόλυτη εξουσία τους. Προγράφοντας τις συνάξεις των Χριστιανών, προσέφυγαν σε καταπιεστικές πολιτικές για να διώξουν τους πιστούς, συλλαμβάνοντας, φυλακίζοντας και, τελικά, ακόμα και εκτελώντας τους για την πίστη τους. Είναι σ` αυτό το ιστορικό κλίμα που οι Πρώτοι Χριστιανοί κατέφυγαν υπόγεια σε τόπους όπως οι κατακόμβες για να ξεφύγουν το διωγμό και είναι αυτοί οι διωγμοί που αποτέλεσαν το θεμέλιο για να υποστούν το μαρτύριο προκειμένου να υπερασπιστούν τη δίκαιη πίστη τους.
Έτσι προέκυψαν οι μάρτυρες στην περίοδο της Πρώτης Εκκλησίας. Οι άγιοι εκείνης της εποχής, φυσικά, δεν μαρτύρησαν απλά επειδή αρνούνταν να αναγνωρίσουν την εξουσία των αυτοκρατόρων. Αναγνώριζαν την κοσμική εξουσία τους αλλά δεν δέχονταν άλλο εκείνη την εξουσία όταν τους ανάγκαζε να λατρέψουν άνθρωπο ως θεό και να εγκαταλείψουν τον Ιησού από τις καρδιές τους, ακόμα και με την τιμή της ζωής τους. Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες διέταξαν τους Χριστιανούς να αρνηθούν τον Ιησού και να λατρέψουν αυτούς όχι μόνο ως αυτοκράτορες αλλά και ως θεούς. Ανίκανοι και απρόθυμοι να συνθηκολογήσουν σ’ αυτές τις απαιτήσεις, οι Πρώτοι Χριστιανοί συνέχισαν να αντιμετωπίζουν διωγμό και να υφίστανται μαρτύριο για να υπερασπιστούν την πίστη τους, ώσπου το διάταγμα των Μεδιολάνων (=Μιλάνου) το 313 μ.Χ. τους έφερε τελικά θρησκευτική ελευθερία. Όπως αυτοί οι προπάτορες της πίστης πριν από εμάς, κι εμείς επίσης θα αντιμετωπίσουμε το δίκαιο θάνατο παρά να εγκαταλείψουμε την πίστη μας.
Η περικοπή για τις επτά εκκλησίες στη Μικρά Ασία δεν είναι μόνο η περιγραφή των περιστάσεων και των καταστάσεων εκείνης της εποχής αλλά και η αποκάλυψη για τον κόσμο που πρόκειται να έρθει. Σ’ αυτή βρίσκεται η αποκάλυψη ότι οι υπηρέτες του Θεού και οι άγιοί Του θα υποστούν μαρτύριο για να υπερασπιστούν την πίστη τους. Ακριβώς όπως στην εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, θα έρθει καιρός όταν θα σηκωθεί ένας απόλυτος κυβερνήτης ως η σύγχρονη έκδοση του Ρωμαίου αυτοκράτορα, που θα υποτάξει τον καθένα κάτω από την τυραννική του βασιλεία, κάνοντας αγάλματα με τη μορφή του, απαιτώντας από όλους να τα προσκυνήσουν και ζητώντας να λατρευτεί ως θεός. Αυτό δεν απέχει πολύ από την εποχή μας και όταν έρθει αυτή η εποχή πολλοί άγιοι θα ακολουθήσουν τα βήματα των πιστών της Πρώτης Εκκλησίας στο μαρτύριό τους.
Πρέπει επομένως να κρατήσουμε στις καρδιές μας το Λόγο της προειδοποίησης που ο Κύριός μας έδωσε στις επτά εκκλησίες στην Ασία. Χαιρετώντας, ενθαρρύνοντας και προειδοποιώντας τις επτά εκκλησίες στην Ασία, ο Θεός τους υποσχέθηκε ότι «ο νικών» «θα φάει από το δέντρο της ζωής, το οποίο είναι στη μέση του παραδείσου του Θεού», και θα λάβει «τον στέφανον της ζωής», «τον αστέρα τον πρωϊνόν», θα φάει «από του μάννα του κεκρυμμένου» και πολλά περισσότερα! Είναι η αξιόπιστη υπόσχεση του Θεού ότι σε όσους νικούν μέσω του μαρτυρίου τους, θα τους δώσει όλες τις αιώνιες ευλογίες του Ουρανού.
Πώς, λοιπόν, μπορούσαν οι άγιοι της Πρώτης Εκκλησίας να αντιμετωπίσουν το μαρτύριό τους; Το πρώτο πράγμα που πρέπει να θυμηθούμε είναι ότι όσοι μπόρεσαν να υποστούν το μαρτύριο ήταν οι υπηρέτες του Θεού και οι άγιοί Του. Δε μπορεί ο καθένας να υποστεί μαρτύριο. Μόνο όσοι πιστεύουν στον Ιησού ως Σωτήρα τους, δεν συνθηκολογούν κάτω από το διωγμό και κρατούν στην πίστη και την εμπιστοσύνη τους στον Κύριο μπορούν να αντιμετωπίσουν το μαρτύριο.
Ο απόστολος Ιωάννης, που βλέπουμε εδώ να επιπλήττει την εκκλησία της Εφέσου στο νησί της εξορίας του, την Πάτμο, ήταν ο τελευταίος επιζών από τους δώδεκα Αποστόλους του Ιησού. Όλοι οι άλλοι απόστολοι είχαν ήδη υποστεί μαρτύριο, όπως επίσης και άλλοι άγιοι. Μιλώντας ιστορικά, οι άγιοι των επτά εκκλησιών στην Ασία ήταν μόνο μερικοί μεταξύ των αμέτρητων Χριστιανών που υπέστησαν μαρτύριο μέχρι το 313 μ.Χ. Αποφεύγοντας το διωγμό των Ρωμαϊκών αρχών, μπήκαν κυριολεκτικά κάτω από τη γη, σκάβοντας σπηλιές για να γλιτώσουν από τη σύλληψή τους και συγκεντρώνονταν για λατρεία σε υπόγεια νεκροταφεία, γνωστά ως κατακόμβες—μέσα σε όλα αυτά και πολλά περισσότερα, δεν πρόδωσαν ποτέ την πίστη τους και δέχτηκαν πρόθυμα το μαρτύριό τους.
Οι υπηρέτες και οι άγιοι των επτά εκκλησιών στην Ασία, συμπεριλαμβανομένης της εκκλησίας της Εφέσου, παρ’ όλο που εδώ επιπλήττονται από τον Θεό, όλοι επίσης υπέστησαν μαρτύριο. Αυτό που τους έκανε να υποστούν το μαρτύριο ήταν η πίστη τους στον Κύριο. Όλοι πίστευαν ότι ο Κύριος ήταν Θεός, ότι αφαίρεσε όλες τις αμαρτίες τους και ότι ήταν ο Ποιμένας που θα τους οδηγούσε όλους στη Χιλιετή Βασιλεία και τους Νέους Ουρανούς και τη Νέα Γη. Ήταν αυτή η πίστη και η ελπιδοφόρα πεποίθηση που τους επέτρεψε να νικήσουν όλους τους φόβους και τον πόνο του θανάτου που συνεπαγόταν το μαρτύριό τους.
Ζούμε τώρα στους έσχατους καιρούς. Δεν απέχει πολύ που ο κόσμος θα ενωθεί κάτω από μια εξουσία και θα σηκωθεί ένας κυβερνήτης που θα χειρίζεται απόλυτη εξουσία. Αυτός ο απόλυτος κυβερνήτης, όπως γράφει στην Αποκάλυψη 13, θα απειλήσει τις ζωές των αγίων και θα απαιτήσει να αρνηθούν την πίστη τους. Αλλά, εμείς οι άγιοι των έσχατων καιρών, θα μπορούμε να νικήσουμε τις απειλές και τον εξαναγκασμό του και θα υπερασπιστούμε την πίστη μας μέσω του μαρτυρίου μας, επειδή έχουμε την ίδια πίστη που είχαν οι άγιοι της Πρώτης Εκκλησίας.
Στους στίχους 4-5 ο Θεός επέπληξε την εκκλησία της Εφέσου λέγοντας, «Πλην έχω τι κατά σου, διότι την αγάπην σου την πρώτην αφήκας. Ενθυμού λοιπόν πόθεν εξέπεσες και μετανόησον και κάμε τα πρώτα έργα· ει δε μη, έρχομαι προς σε ταχέως και θέλω κινήσει την λυχνίαν σου εκ του τόπου αυτής, εάν δεν μετανοήσης». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η εκκλησία της Εφέσου είχε νοθεύσει το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Όλοι οι άγιοι της Πρώτης Εκκλησίας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της εκκλησίας της Εφέσου, είχαν πιστέψει στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Αυτό επειδή όλοι οι μαθητές του Ιησού είχαν διαδώσει και κηρύξει το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Κατά συνέπεια το ευαγγέλιο που οι άγιοι εκείνης της εποχής έλαβαν από τους Απόστολους ήταν ολόκληρο το ευαγγέλιο, όχι το ψεύτικο, ανθρώπινο ευαγγέλιο που πιστεύει μόνο στο αίμα στο Σταυρό.
Αλλά εδώ λέει ότι ο υπηρέτης της εκκλησίας της Εφέσου είχε αφήσει την πρώτη του αγάπη. Αυτό σημαίνει ότι ο υπηρέτης της εκκλησίας της Εφέσου είχε εγκαταλείψει το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος καθώς υπηρετούσε την εκκλησία. Γι` αυτό ο Κύριος είπε ότι θα μετακινούσε τη λυχνία από τη θέση της· εκτός αν μετανοούσε. Να μετακινήσει τη λυχνία από αυτόν σήμαινε να αφαιρέσει την εκκλησία, που στη συνέχεια, σήμαινε ότι το Άγιο Πνεύμα δε θα μπορούσε πλέον να λειτουργήσει στην εκκλησία της Εφέσου.
Για τον υπηρέτη της εκκλησίας της Εφέσου, το να επιστρέψει στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος δεν ήταν πραγματικά τόσο δύσκολο να το κάνει. Αλλά αυτό ήταν το λιγότερο από τα προβλήματά του. Αυτό που τον έφερε στο πρόβλημα ήταν ότι ο ίδιος, ενώ πίστευε στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος στην καρδιά του, απέτυχε να κηρύξει ρητά εκείνο που πίστευε. Δέχτηκε στην εκκλησία του όλους όσοι μόνο ομολογούσαν τον Ιησού ως Σωτήρα τους, ακόμα και αν δεν πίστεψαν στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, ενώ στην πραγματικότητα το να ομολογήσουν την πίστη τους στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος σήμαινε για τους πιστούς να είναι προετοιμασμένοι για να δεχτούν το μαρτύριο.
Ως εκ τούτου, εκείνος καλωσόρισε, με άλλα λόγια, όλους όσοι ήρθαν στην εκκλησία του, ανεξάρτητα από το αν είχαν ή όχι την ίδια πίστη στον Θεό και το ευαγγέλιό Του, του ύδατος και του Πνεύματος. Επειδή η είσοδος στην εκκλησία του Θεού απαιτούσε τόσο πολλή θυσία και επειδή ο υπηρέτης της εκκλησίας της Εφέσου φοβόταν ότι αυτές οι θυσίες θα απέτρεπαν πολλούς να ενωθούν με την εκκλησία, απέτυχε να κηρύξει την απόλυτη αλήθεια με ακριβείς όρους.
Αλλά καθώς το Άγιο Πνεύμα δε μπορεί να κατοικήσει όπου δεν υπάρχει αλήθεια, ο Θεός είπε ότι θα μετακινούσε τη λυχνία. Δεν ήταν λόγω της έλλειψης των έργων του υπηρέτη και των αγίων της εκκλησίας της Εφέσου που ο Θεός είπε ότι θα μετακινούσε την εκκλησία· μάλλον εννοούσε ότι δε θα μπορούσε πλέον να κατοικήσει στην εκκλησία επειδή η αλήθεια δε μπορούσε πλέον να βρεθεί σ’ αυτήν.
Είναι απόλυτη απαίτηση ότι μια εκκλησία του Θεού ακολουθεί το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Οι υπηρέτες και οι άγιοι του Θεού πρέπει όχι μόνο να πιστεύουν σ` αυτό το ευαγγέλιο αλλά και να το κηρύξουν και να το διδάξουν με ακριβείς και απόλυτους όρους, επειδή μόνο σ` αυτό το ευαγγέλιο μπορούμε να βρούμε την αγάπη του Θεού, τη χάρη Του και όλες τις ευλογίες Του για μας.
Αντί του κηρύγματος αυτού του ευαγγελίου, ο υπηρέτης της εκκλησίας της Εφέσου δέχτηκε στην κοινότητά του όσους πίστευαν μόνο στο αίμα στο Σταυρό. Αλλά ακόμα και για έναν αναγεννημένο υπηρέτη, έναν άγιο ή μια εκκλησία το να πιστεύει αλλά να μην κηρύττει το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που έχει αφαιρέσει όλες τις αμαρτίες μας με το βάπτισμα του Ιησού και το αίμα Του στο Σταυρό, θα καθιστούσε όλα τα έργα του Κυρίου μας άχρηστα.
Ακόμα και αν μπορεί να είμαστε ελλιπείς στα μάτια του Κυρίου, αν πιστεύουμε σ` αυτό το ευαγγέλιο και το κηρύττουμε, ο Κύριος μπορεί να κατοικήσει και να εργαστεί σε μας ως το Άγιο Πνεύμα. Ακόμα και αν οι υπηρέτες του Θεού ή οι άγιοι είναι γεμάτοι ελλείψεις, ο Κύριος μπορεί να τους διδάξει και να οδηγήσει μέσω του Λόγου Του. Στην εκκλησία του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος βρίσκεται το Άγιο Πνεύμα και η παρουσία του Αγίου Πνεύματος σ’ αυτήν σημαίνει ότι η εκκλησία είναι αγία.
Δεν μπορεί να υπάρξει αγιότητα για τους υπηρέτες του Θεού ή τους αγίους αν δεν κηρύττουν πια το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Ίσως μπορούν να πουν ότι δεν έχουν πλέον αμαρτία αλλά η αγιότητα δε μπορεί να βρεθεί εκεί που δεν κηρύττεται το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος.
Αυτό το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος είναι το ευαγγέλιο στο οποίο πίστεψαν οι άγιοι της Πρώτης Εκκλησίας, το ευαγγέλιο που διακηρύττει ότι ο Κύριος ήρθε σ` αυτή τη γη να σώσει την ανθρωπότητα αναλαμβάνοντας τις αμαρτίες του κόσμου με το βάπτισμά Του και παίρνοντας όλες τις αμαρτίες με το θάνατό Του στο Σταυρό. Πήρε όλες τις αδυναμίες και τις ατέλειές μας με το βάπτισμά Του. Ο Θεός αφαίρεσε όλες τις αμαρτίες μας από την αδυναμία και τις ατέλειές μας, και έχει γίνει ο αιώνιος Ποιμένας μας.
Όντας τόσο πλουσιοπάροχα ευλογημένος, πώς μπορεί κάποιος να ανταλλάξει τον Κύριο για έναν Ρωμαίο αυτοκράτορα και να λατρέψει έναν απλό θνητό ως θεό του; Επειδή η χάρη του Θεού ήταν τόσο μεγάλη και τόσο άφθονη, ούτε τα θέλγητρα ούτε οι απειλές ενός Ρωμαίου αυτοκράτορα δε θα μπορούσαν να κάνουν τους αγίους να αρνηθούν την αγάπη Του, και αυτοί πρόθυμα και με χαρά δέχτηκαν το μαρτύριο για να υπερασπιστούν την πίστη τους. Αψήφησαν και τις απειλές που επιδίωξαν να τους εξαναγκάσουν να αρνηθούν την πίστη τους και τις προσπάθειες να τους διορίσουν ως ανώτερους δημόσιους υπαλλήλους ώστε να δελεαστούν και να εγκαταλείψουν την πίστη τους για υλικά οφέλη. Τίποτα δε θα μπορούσε να τους κάνει να αρνηθούν την πίστη τους και να εγκαταλείψουν τον Θεό τους, και αυτή η άσβεστη πίστη είναι αυτό που τους έκανε να υποστούν το μαρτύριο.
Οι καρδιές των μαρτύρων ήταν γεμάτες από ευγνωμοσύνη για τη χάρη και την αγάπη του Θεού, που τις είχε ελευθερώσει από τις αμαρτίες τους μέσω του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος. Εκείνοι που η πίστη τους δε μπορούσε να προδώσει την αγάπη του Θεού, που τους είχε ελευθερώσει αιώνια από τις αμαρτίες τους, δέχτηκαν μάλλον το μαρτύριο παρά την αποστασία. Θα έρθει καιρός που, όπως ακριβώς οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες απαίτησαν από τους άγιους της Πρώτης Εκκλησίας να αναγνωρίσουν τη θεότητά τους και να τους λατρέψουν ως θεούς, και εμείς επίσης θα εξαναγκαστούμε να αρνηθούμε την πίστη μας. Όταν συμβεί αυτό, πρέπει να ακολουθήσουμε τα βήματα των προπατόρων της πίστης και να υπερασπιστούμε την πίστη μας με το μαρτύριο.
Αν και είμαστε γεμάτοι ελλείψεις, ο Θεός μας έχει αγαπήσει τόσο πολύ, ώστε έχει αναλάβει όλες τις ανεπάρκειες και τις αμαρτίες μας. Ανεξάρτητα από το πόσο ελλιπείς είμαστε μπροστά στη δόξα Του, μας έχει δεχτεί στα χέρια Του. Όχι μόνο μας έχει αγκαλιάσει αλλά και έχει λύσει όλα τα προβλήματα της αμαρτίας και της καταστροφής, και μας έχει κάνει παιδιά Του και νύφες Του για πάντα. Γι` αυτό δε μπορούμε ποτέ να προδώσουμε την πίστη μας σ` Αυτόν και πρόθυμα και ένθερμα θα δεχτούμε το μαρτύριο για το όνομά Του. Το μαρτύριο θα είναι για να υπερασπιστούμε την πρώτη αγάπη που ο Θεός έδωσε σε μας. Δεν είναι προϊόν των ανθρώπινων συναισθημάτων μας αλλά μάλλον της πίστης στο γεγονός ότι ο Θεός μάς έχει δώσει όλες τις ευλογίες Του παρά τις αδυναμίες και τις ανεπάρκειές μας. Δεν είναι από τη δύναμη της θέλησής μας που μπορούμε να δεχτούμε το μαρτύριο αλλά από την πίστη μας στο μεγαλείο του Θεού μας.
Υπάρχουν, φυσικά, άνθρωποι που πεθαίνουν ως μάρτυρες για τη χώρα ή την ιδεολογία τους. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν άκαμπτη πεποίθηση σ` αυτό που πιστεύουν ως σωστό και είναι πρόθυμοι ακόμα και να δώσουν τη ζωή τους για χάρη του. Αλλά τι συμβαίνει με εμάς; Πώς μπορούν τα παιδιά του Θεού, που έχουν αναγεννηθεί εξ ύδατος και Πνεύματος μέσω της πίστης τους στον Ιησού Χριστό, να δεχτούν το μαρτύριο; Μπορούμε να δεχτούμε το μαρτύριο επειδή είμαστε τόσο ευγνώμονες για το ευαγγέλιο με το οποίο ο Κύριός μας μάς έχει αγαπήσει και σώσει. Επειδή ο Θεός μας έχει δεχτεί παρά τις αναρίθμητες ατέλειές μας, επειδή μας έχει δώσει το Άγιο Πνεύμα και επειδή μας έχει κάνει λαό Του και μας έχει ευλογήσει για να ζήσουμε αιώνια στην παρουσία Του, δε μπορούμε ποτέ να Τον αρνηθούμε.
Ο Θεός μας έχει υποσχεθεί επίσης τους Νέους Ουρανούς και τη Νέα Γη, και γι` αυτή την ελπίδα μόνο δε μπορούμε να εγκαταλείψουμε την πίστη μας. Αδιάφορο τι συμβαίνει—ακόμα και αν ο Αντίχριστος μας απειλεί και διώκει μέχρι το θάνατο στους έσχατους καιρούς—δε μπορούμε ποτέ να αρνηθούμε τον Κύριό μας και το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Ακόμα κι αν μας σύρουν στα πόδια του Αντιχρίστου και μας σκοτώσουν, δε μπορούμε ποτέ να προδώσουμε τη χάρη και την αγάπη του Θεού που μας έχει σώσει. Όπως λέει η παροιμία, δε θα προδώσουμε τον Κύριο «ούτε και αν περάσουν πάνω από τα νεκρά μας σώματα». Μπορεί να εξαναγκαστούμε να κάνουμε άλλα πράγματα αλλά υπάρχει ένα πράγμα που δε θα ενδώσουμε ποτέ: ούτε θα Τον αφήσουμε ούτε θα προδώσουμε την αγάπη του Χριστού που μας έχει σώσει.
Νομίζετε ότι ο Αντίχριστος θα έχει έλεος για μας επειδή έχουμε ελλείψεις; Φυσικά όχι! Αυτός δε μπορεί να φροντίζει λιγότερο! Αλλά ο Κύριός μας μάς έχει καταστήσει τέλειους και πλήρεις παίρνοντας επάνω Του όλα τα προβλήματά μας και κρινόμενος στη θέση μας, ανεξάρτητα από πόσο πολύ αδύναμοι και ανεπαρκείς είμαστε. Γι` αυτό δε μπορούμε να αφήσουμε την αγάπη του Κυρίου της σωτηρίας που μας έχει ελευθερώσει μέσω του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος, και δε μπορούμε να εγκαταλείψουμε την πίστη μας σ` αυτή την πρώτη αγάπη. Τίποτα δε μπορεί να εγκαταλειφθεί αν δεν το εγκαταλείψουμε πρώτα στις καρδιές μας.
Παρόμοια, αν κρατάμε την πίστη μας βαθιά στις καρδιές μας, μπορούμε να υπερασπιστούμε την πίστη μας ως το τέλος, αδιάφορο ποια απειλή, δελεασμός ή εξαναγκασμός εξασκηθεί επάνω μας. Αν έχουμε στις καρδιές μας την πολύτιμη αγάπη του Θεού για μας, και αν μένουμε πιστοί σ` αυτή την αγάπη ως το τέλος, μπορούμε να υπερασπιστούμε το ευαγγέλιο στις έσχατες ημέρες. Για όσους περπατούν με πίστη, δεν είναι ποτέ δύσκολο να δεχτούν το μαρτύριο.
Πρέπει όλοι να σκεφτούμε σοβαρά την προοπτική του μαρτυρίου μας. Μαρτύριο δεν είναι μόνο ο πόνος και τα βάσανα. Η σάρκα μας είναι τέτοια που ακόμα και το μικρότερο τρύπημα μιας βελόνας μπορεί να φέρει αφόρητο πόνο. Η αντίσταση στους πόνους της σάρκας δεν είναι αυτό που λέμε μαρτύριο. Μάλλον, μαρτύριο είναι να χάσετε τη ζωή σας. Όχι μόνο να υποστείτε φυσικούς πόνους αλλά πραγματικά να χάσετε τη ζωή σας· αυτό είναι μαρτύριο. Όταν ο Αντίχριστος απαιτήσει να τον αναγνωρίσουμε και να τον λατρέψουμε ως θεό, θα αντισταθούμε μέχρι το θάνατό μας. Επειδή μόνο ο Κύριος είναι Θεός μας και μόνο Αυτός αξίζει τη λατρεία μας, είναι ευνόητο ότι θα ήμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε το όνομά Του. Δε μπορούμε να ανταλλάξουμε αυτή την πίστη με τίποτα.
Ο Αντίχριστος, αυτός που αρνείται τον Θεό και απαιτεί να λατρευτεί ως θεός, αξίζει πραγματικά κάτι τέτοιο; Φυσικά όχι! Μόνο ο Θεός έχει τη δύναμη να δημιουργήσει τον κόσμο και το σύμπαν. Μόνο Αυτός έχει δύναμη στη ζωή και το θάνατο, είναι ο μόνος χωρίς κηλίδα, αναμάρτητος και απόλυτα δίκαιος πάνω από όλη τη δημιουργία, και μόνο Αυτός έχει τη δύναμη να αφαιρέσει όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Τι γίνεται με τον Αντίχριστο λοιπόν; Το μόνο πράγμα που έχει ο Αντίχριστος είναι η κοσμική δύναμη. Γι` αυτό δε μπορούμε να ανταλλάξουμε τον Κύριο μας μ` αυτόν, και γι` αυτό δε μπορούμε ποτέ να προδώσουμε την πίστη μας στον Παντοδύναμο Θεό.
Ο Θεός είναι αυτός που θα μας κάνει σίγουρα αιώνια ευτυχισμένους. Θα αναστήσει με δοξασμένα σώματα όσους έχουν γίνει χωρίς αμαρτία με πίστη στον Ιησού Χριστό και θα ανοίξει τις πύλες προς τη Χιλιετή Βασιλεία και τους Νέους Ουρανούς και τη Νέα Γη γι` αυτούς. Αλλά όσοι υποκύψουν μπροστά στον Αντίχριστο θα αντιμετωπίσουν αιώνια τιμωρία και θα ριχτούν στον άδη μαζί με τον Σατανά. Θα ήταν ό,τι πιο ανόητο μπορούσαμε να κάνουμε αν επρόκειτο να απορρίψουμε την αιώνια ευτυχία μας για να σταθούμε με τον Αντίχριστο από το φόβο αυτού που θα ήταν μόνο παροδικός πόνος και βάσανα. Ξέροντας αυτή την αλήθεια, όσοι πιστεύουν στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος στις καρδιές τους, θα σταθούν θαρραλέα ενάντια στον Αντίχριστο, θα υποστούν το μαρτύριο και θα λάβουν την αιώνια ευτυχία ως ανταμοιβή για τη θυσία τους.
Εσείς και εγώ, όλοι πρόκειται να υποστούμε μαρτύριο. Μην κάνετε λάθος: όταν τελειώσει η εποχή του μαύρου ίππου, θα έρθει η εποχή του ωχρού ίππου και τότε ο Αντίχριστος θα έρθει και θα αρχίσουν οι πληγές των επτά σαλπίγγων. Ο Αντίχριστος θα έρθει σίγουρα, εμείς οι άγιοι σίγουρα θα υποστούμε μαρτύριο και με την ανάστασή μας σίγουρα θα αρπαχθούμε. Και βεβαιότατα θα μπούμε στη Χιλιετή Βασιλεία. Γι` αυτό όλοι θα υποστούμε το μαρτύριο πρόθυμα, όταν μας διώκει ο Αντίχριστος και απαιτεί το θάνατό μας.
Το κινηματογραφικό έργο Quo Vadis, ένα από τα κλασικά κινηματογραφικά έργα, απεικονίζει πολλούς Χριστιανούς που έδωσαν τη ζωή τους για να υπερασπιστούν την πίστη τους και έψαλλαν ύμνους ακόμα και όταν πήγαιναν προς το θάνατο. Η ταινία αυτή είναι ένα μυθιστόρημα αλλά το ιστορικό υπόβαθρο της είναι απόλυτα αληθινό—δηλαδή πολλοί Χριστιανοί έδωσαν τη ζωή τους για να υπερασπιστούν την πίστη τους. Γιατί το έκαναν αυτό; Επειδή αυτό που τους ζητούσαν οι ρωμαϊκές αρχές—να αρνηθούν τον Θεό, να λατρέψουν άλλους θεούς αντ` Αυτού και να απορρίψουν την πίστη τους—δεν ήταν κάτι που μπορούσαν να δεχτούν.
Αν είχαν ανταλλάξει τον Θεό τους, όπως απαιτούσαν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες, θα είχαν αλλάξει τα πάντα. Ο αυτοκράτορας θα είχε γίνει θεός τους, θα τους είχε υποτάξει κάτω από την τυραννία του και θα πέθαιναν στη μάχη ως ενέχυρά του. Ούτε θα ελευθερώνονταν από την αμαρτία ούτε θα ήταν σε θέση να μπουν στους Νέους Ουρανούς και τη Νέα Γη. Γι` αυτό δε μπορούσαν να προδώσουν την πίστη τους και αντί γι` αυτό διάλεξαν να αντιμετωπίσουν τον βέβαιο θάνατό τους με χαρά και δοξολογία. Μπορούσαν να ψάλλουν ύμνους στον Κύριο ακόμα και όταν πέθαιναν, επειδή η ελπίδα τους ήταν πολύ μεγαλύτερη από τον πόνο του θανάτου τους.
Είναι απόλυτα κρίσιμο για μας, να υπερασπιστούμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Είναι επίσης επιτακτικό να ζήσουμε με ελπίδα, πιστεύοντας ότι πέρα από το θάνατό μας περιμένει η αιώνια ζωή σε έναν νέο κόσμο γεμάτο ευτυχία και δόξα.
Έχετε υποφέρει ποτέ για τον Κύριο; Έχετε υποφέρει πραγματικά, όχι εξαιτίας των ελλείψεων ή των λαθών σας αλλά χάριν του Κυρίου; Αν τα βάσανά μας είναι για τον Κύριο, όλοι οι πόνοι μας θα μετατραπούν σε ακόμα μεγαλύτερη χαρά. Όπως ο απόστολος Παύλος εξέφρασε αυτή την χαρά, «Επειδή φρονώ ότι τα παθήματα του παρόντος καιρού δεν είναι άξια να συγκριθώσι με την δόξαν την μέλλουσαν να αποκαλυφθή εις ημάς» (Επιστολή προς Ρωμαίους 8:18). Επειδή η χαρά της δόξας που θα αποκαλυφθεί σε μας είναι τόσο πολύ μεγαλύτερη από τον πόνο του βασανισμού μας για τον Κύριο, όλα τα παρόντα βάσανά μας θα θαφτούν κάτω από τη μεγάλη χαρά και ευτυχία της πίστης μας.
Με άλλα λόγια, οι άγιοι και οι μάρτυρες της Πρώτης Εκκλησίας μπορούσαν να νικήσουν τον πόνο τους και να προσφέρουν τη ζωή τους για τον Κύριο, επειδή ήξεραν ότι η χαρά που τους περιμένει ήταν πολύ μεγαλύτερη από τον επικείμενο βασανισμό τους. Το μαρτύριό τους δεν ήταν αποτέλεσμα της δυνατότητάς τους να αντέξουν τον πόνο και να υπομείνουν τα βάσανα αλλά της ελπίδας τους για τη δόξα που τους περίμενε.
Γενικά, οι άνθρωποι υπομένουν τον πόνο τους σκεπτόμενοι ότι πρέπει απλά να τον αντέξουν. Αυτό είναι μια δύσκολη και κουραστική μάχη. Όταν η αντοχή τους φέρνει απογοητευτικές εκβάσεις, η απογοήτευσή τους γίνεται ακόμα μεγαλύτερη—όλα αυτά που υποφέρουν είναι μάταια! Αλλά για μας τους Χριστιανούς, αυτό που γίνεται μεγαλύτερο είναι η χαρά και η ευτυχία της επιμονής μας, επειδή είμαστε ασφαλείς στη βεβαιότητα της ελπίδας και των ανταμοιβών μας. Αν βάλουμε στο νου μας να υπηρετήσουμε τον Κύριο με όλη την καρδιά μας ως οι πιστοί υπηρέτες Του, ξέρουμε ότι η χαρά και η άνεση που μας περιμένουν είναι πολύ μεγαλύτερες από τον πόνο των θυσιών μας σήμερα. Επειδή, όλες οι δυσκολίες θάβονται σ` αυτή την χαρά, μπορούμε όλοι να ζήσουμε τη ζωή μας για τον Κύριο και να δεχτούμε ακόμα και το μαρτύριό μας για χάρη Του.
Οι άνθρωποι έχουν ψυχές, συναισθήματα, σκέψεις και πίστη. Για τις αναγεννημένες ψυχές, επειδή το Πνεύμα του Κυρίου μας κατοικεί σ` αυτές, αν διώκονται για την δικαιοσύνη τους, μπορεί μόνο να τους φέρει απερίγραπτη χαρά και ευτυχία για τη δόξα που τους περιμένει. Αλλά αν πρόκειται να εγκαταλείψουν την πρώτη αγάπη, ο Κύριος δε θα διστάσει να αφαιρέσει τη λυχνία.
Αν όσοι υπηρετούν χαρωπά το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος με όλη τους την καρδιά και τη ζωή παύουν να το κάνουν, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει μόνο ότι άφησαν βαθμιαία τη χαρά της υπηρεσίας του ευαγγελίου, την πρώτη τους αγάπη, ακόμα και αν δεν απέρριψαν εντελώς αυτό το ευαγγέλιο. Ίσως ακόμα διατηρούν την προσωπική τους πίστη αλλά αν δεν υπερηφανεύονται πλέον για το κήρυγμα του ευαγγελίου και δεν έχουν σαφή κατανόηση αυτού που χρειάζεται για να σωθούμε—ότι το αίμα στο Σταυρό δεν είναι αρκετό για τη σωτηρία—τότε η πίστη τους θα αλλοιωθεί και το μαρτύριό τους θα γίνει απρόσιτο γι` αυτούς. Ο Θεός θα αφαιρέσει έπειτα τη λυχνία τους από τη θέση της.
Όσοι υπηρετούν το ευαγγέλιο με χαρά και σταθερότητα θα είναι σε θέση να υποστούν το μαρτύριο πρόθυμα, επειδή δε θα έχουν αφήσει ποτέ την πρώτη τους αγάπη. Επειδή αυτοί οι άνθρωποι ευλογήθηκαν από τον Θεό για την πίστη και το κήρυγμα της αγάπης του Χριστού, μπορούν να δεχτούν το μαρτύριο. Δεν έχει σημασία πόσο ικανοί ή ταλαντούχοι είστε· αν δεν διαδίδετε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, η εκκλησία θα μετακινηθεί από τη θέση της. Αυτό είναι ένα σημαντικό μήνυμα που ο Θεός θέλει να καταλάβουμε. Αν αναγνωρίζουμε και πιστεύουμε αυτή την αλήθεια, μπορούμε να ανανεώσουμε τις καρδιές μας στους έσχατους καιρούς και να είμαστε σε θέση να υποστούμε το μαρτύριο για το όνομα του Κυρίου.
Ποια είναι η θεμελιώδης ουσία που στηρίζει την πίστη μας; Είναι το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Αν δεν ήταν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, ποια θα ήταν η αξία των έργων της πίστης μας; Ο λόγος για τον οποίο μπορούμε να διατηρήσουμε την πίστη μας είναι επειδή ο Θεός μας έχει αγαπήσει και μας κρατάει στα δυνατά χέρια Του με το ευαγγέλιό του ύδατος και του Πνεύματος. Επειδή αυτή η αγάπη είναι μια αμετάβλητη αγάπη που μας δοξάζει, μπορούμε να διατηρήσουμε την πίστη μας και να συνεχίσουμε να την κηρύττουμε και διαδίδουμε.
Παρά τις αδυναμίες μας, μπορούμε να τρέξουμε προς τον Θεό μέχρι το τέλος, επειδή το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος μας έχει σώσει, και επειδή σ` αυτό το ευαγγέλιο βρίσκεται η αγάπη του Χριστού. Είμαστε γεμάτοι ελλείψεις αλλά, επειδή έχουμε ντυθεί με το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος που είναι γεμάτο από την αγάπη του Κυρίου μας, μπορούμε να αγαπήσουμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας, τους υπηρέτες του Θεού και όλες τις ψυχές του κόσμου. Θεμελιακά, η τέλεια αγάπη είναι πάνω από τη δύναμη του ανθρώπου. Επειδή δεν υπάρχει καθόλου αγάπη μεταξύ μας, είμαστε ανίκανοι να αγαπήσουμε οποιονδήποτε άλλο παρά μόνο τον εαυτό μας εξαιτίας του εγωισμού. Πολλοί άνθρωποι εξαπατώνται από αυτό που παρουσιάζεται στην επιφάνεια, παρασυρμένοι από την ακτινοβολία της πρόσοψης που είναι μόνο επιφανειακή. Κρίνουν τους ανθρώπους σύμφωνα με υλικά και εξωτερικά πράγματα που έχουν. Αλλά μεταξύ των αληθινών πιστών υπάρχει η αγάπη του Θεού. Αυτή είναι που μας ικανώνει να διαδώσουμε το ευαγγέλιο, την τέλεια αγάπη του Κυρίου μας.
Ο Κύριός μας ήρθε σ` αυτή τη γη, βαπτίστηκε για να δεχτεί όλες τις ατέλειές μας και μας καθάρισε από όλες τις αμαρτίες μας για να μας σώσει. Πώς, λοιπόν, θα μπορούσαμε να αφήσουμε ποτέ την πρώτη αγάπη Του, που μας έχει κάνει παιδιά του Θεού; Μπορεί να έχουμε ελλείψεις σε πολλές πτυχές αλλά δεν πρέπει ποτέ να υστερήσουμε στην πίστη μας σ` αυτή την αλήθεια. Πρέπει να κηρύξουμε αυτό το ευαγγέλιο με απόλυτη πίστη. Αυτό που απαιτείται σε περιόδους δοκιμασίας είναι ακριβώς αυτή η πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες και θλίψεις, η δύναμη για να υπερασπιστούμε την πίστη μας και να νικήσουμε τις δυσκολίες θα προέλθει μόνο από την πίστη στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Είναι από τη δύναμη αυτού του ευαγγελίου που τα πρόσωπά μας μπορούν να λάμπουν από χαρά ακόμα και όταν κουραζόμαστε από τις αμέτρητες προσπάθειες που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινή μας ζωή. Αυτή είναι η αγάπη του Κυρίου μας.
Μερικές φορές οι άνθρωποι είναι επιρρεπείς να πέσουν στην παγίδα του νομικισμού. Νομίζουν ότι ο Θεός τους ευλόγησε γι` αυτό που έχουν κάνει. Φυσικά, δε θα ισχυριζόμουν ότι αυτό είναι εξ ολοκλήρου ψεύτικο, επειδή ο Κύριος είπε ότι θα αγαπούσε εκείνους που Τον αγαπούν. Αλλά δεν είναι εξαιτίας αυτού που έχουμε κάνει εμείς που ο Θεός μας έχει αγαπήσει ώστε να μας κάνει χωρίς αμαρτία. Επειδή ο Θεός ξέρει όλες τις υποσχέσεις που έχει δώσει σε μας και επειδή ξέρει όλες τις αμαρτίες μας, μέσα στην τέλεια αγάπη Του μας έχει αγαπήσει, αγκαλιάσει και μας έχει κάνει τέλειους. Είναι μόνο λόγω των ευλογιών Του που μπορούμε να ζήσουμε με χαρά. Είναι επειδή ο Θεός μας έχει κάνει λαό Του και υπηρέτες Του που μπορούμε να εργαστούμε για τον Κύριο, να ντυθούμε στη δόξα Του, να κηρύξουμε το ευαγγέλιο στους άλλους και, όταν έρθει ο καιρός, να υποστούμε το μαρτύριο για το όνομά Του. Είναι Αυτός που μας ικανώνει να κάνουμε όλα αυτά τα πράγματα.
Πού βρήκαν τη δύναμη οι γυναίκες μάρτυρες στο Quo Vadis για να ψάλλουν δοξολογίες στον Κύριο ακόμα και όταν τις οδηγούσαν στο θάνατο; Βρήκαν τη δύναμη στην αγάπη του Κυρίου μας. Επειδή η αγάπη του Χριστού ήταν τόσο μεγάλη, μπορούσαν να υποστούν το μαρτύριο με δοξολογίες.
Η ίδια αρχή ισχύει για τη δική μας ζωή. Ζούμε τη δική μας ζωή επειδή ο Κύριος μας έχει ικανώσει να το κάνουμε· δεν είναι λόγω των έργων μας, που ζούμε ως παιδιά και υπηρέτες του Θεού. Δεν έχουμε κάνει τίποτα για να το αξίζουμε. Είναι από την αμετάβλητη και τέλεια αγάπη του Θεού για μας και την πίστη μας σ` αυτή την αγάπη, που μπορούμε να Τον ακολουθήσουμε ως το τέλος, ακόμα και αν σκοντάφτουμε κατά περιόδους. Αυτή η δύναμη είναι η δύναμη του Θεού, όχι δική μας. Το μαρτύριο είναι δυνατό μόνο από την αγάπη του Θεού που μας έχει καταστήσει πλήρως—μόνο με τη χάρη του Θεού μπορούμε να δεχτούμε το μαρτύριο. Θυμηθείτε αυτή την αλήθεια, ότι είναι ο Θεός που σας ικανώνει να δεχτείτε το μαρτύριο και μην σπαταλάτε το χρόνο σας προσπαθώντας να προετοιμαστείτε για να δεχτείτε το μαρτύριο, σαν να υπάρχει κάτι που μπορείτε να κάνετε γι` αυτό. Μόνο η πίστη μας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος θα μας επιτρέψει να δοξάζουμε τον Κύριο ως την τελευταία μας πνοή.
Ο Κύριος είπε στις επτά εκκλησίες στην Ασία: «Εις τον νικώντα θέλω δώσει εις αυτόν να φάγη εκ του ξύλου της ζωής, το οποίον είναι εν μέσω του παραδείσου του Θεού». Το δέντρο της ζωής βρίσκεται στους Νέους Ουρανούς και τη Νέα Γη. Υπάρχει ο θρόνος του Θεού, σπίτια χτισμένα με πολύτιμους λίθους και το νερό της ζωής που ξεχειλίζει. Σε όσους νικούν, ο Θεός έχει υποσχεθεί αυτόν τον δικό Του Παράδεισο, όπου θα ζήσουν αιώνια μαζί Του μέσα σε τελειότητα.
Όσοι νικούν, το κάνουν αυτό με την πίστη τους στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Τίποτα εκτός από αυτό το ευαγγέλιο δε θα τους ικάνωνε να νικήσουν, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη δύναμη του Θεού και όχι με τη δύναμη του ανθρώπου. Η δύναμη που μας επιτρέπει να νικήσουμε προέρχεται μόνο από τον Θεό. Πρέπει να αναγνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε ακριβώς πόσο σπουδαίο είναι το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος και πόσο μεγάλη η αγάπη του Θεού και η σωτηρία Του, επειδή είναι αυτό το ευαγγέλιο που θα μας δώσει την πίστη να υποστούμε το μαρτύριο. Μπορεί όλοι να είμαστε αδύναμοι, χωρίς ταλέντο, αναρμόδιοι, ανόητοι και ανίδεοι αλλά έχουμε ακόμα τη δύναμη, επειδή έχουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος στις καρδιές μας.
Τα ονόματα όσων πιστεύουν στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος γράφονται στο Βιβλίο της Ζωής. Καθένας που το όνομά του δεν είναι γραμμένο στο Βιβλίο της Ζωής, αντίθετα, θα πέσει και θα συνθηκολογήσει εμπρός από τον Σατανά. Μόνο όσων τα ονόματα έχουν γραφτεί στο Βιβλίο της Ζωής πιστεύοντας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, δε θα υποκύψουν ενώπιον του Διαβόλου. Πρέπει να σιγουρευτείτε ότι το όνομά σας καθαρά και βέβαια είναι γραμμένο σ` αυτό το Βιβλίο της Ζωής.
Όταν υποστούμε το μαρτύριο, αυτό θα είναι από την πίστη μας, την πρώτη αγάπη του Χριστού που ο Κύριός μας μάς έχει δώσει. Μπορούμε να περιμένουμε το μαρτύριό μας χωρίς ανησυχία ή φόβο, επειδή πιστεύουμε ότι το Άγιο Πνεύμα που κατοικεί μέσα μας θα μας δώσει τη δύναμη για να αντιμετωπίσουμε το μαρτύριό μας. Επειδή ο βασανισμός του μαρτυρίου δε μπορεί να συγκριθεί με τη δόξα του ουρανού που μας περιμένει, δεν τρομάζουμε μπροστά στο θάνατό μας και αντίθετα δεχόμαστε θαρραλέα το μαρτύριό μας για να υπερασπιστούμε το πολύτιμο ευαγγέλιο. Πρέπει τώρα να αφήσουμε πίσω οποιαδήποτε απορία σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να υποστούμε το μαρτύριο, γιατί αυτό δεν είναι από τη δική μας προσπάθεια αλλά από τον Θεό.
Είμαι βέβαιος ότι η ακόλουθη ανακοίνωση θα γίνει από δυνατά μεγάφωνα κάποια ημέρα: «Αγαπητοί πολίτες, αυτή είναι η τελευταία ημέρα για να λάβετε το χάραγμα. Μόνο μερικοί πολίτες έμειναν για να λάβουν το χάραγμα σήμερα. Είμαστε πολύ ευγνώμονες για τη συνεργασία σας μέχρι τώρα. Το να λάβετε το χάραγμα είναι πολύ καλό και αναπόφευκτο για σας, επειδή πρόκειται να καθιερωθεί στη χώρας μας. Γι’ αυτό, παρακαλούμε ελάτε στο Δημαρχείο για να λάβετε το χάραγμα το συντομότερο δυνατό. Επαναλαμβάνουμε, αυτή είναι η τελευταία ημέρα για σας για να λάβετε το χάραγμα. Όσοι δεν λάβουν το χάραγμα μέχρι την προθεσμία σήμερα θα τιμωρηθούν σοβαρά. Τώρα, για να γίνει σαφές, θα καλέσω τα ονόματα όσων δεν έλαβαν το χάραγμα ακόμα». Φυσικά, αυτό είναι μια φανταστική περιγραφή αλλά κάτι τέτοιο θα συμβεί σίγουρα στο εγγύς μέλλον.
Οι πιστοί της Πρώτης Εκκλησίας αναγνώριζαν ο ένας τον άλλον με το σημάδι του ψαριού (ΙΧΘΥΣ). Αυτό ήταν το σύνθημα μεταξύ τους. Κι εμείς επίσης θα κάνουμε μάλλον ένα σημάδι που θα μας επιτρέπει ν’ αναγνωρίζουμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας, έτσι ώστε να μπορούμε να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλο με την πίστη μας για να δεχτούμε το μαρτύριο.
Επειδή το μαρτύριο δεν είναι κάτι που μπορούμε να επιτύχουμε με την προσπάθειά μας, μπορούμε να αφήσουμε κατά μέρος τις ανησυχίες μας και να το αντιμετωπίσουμε με τόλμη. Δεν υπάρχει τίποτα που πρέπει να φοβηθούμε μπροστά στο δίκαιο θάνατό μας. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να ζήσουμε για τον Κύριο ενόσω είμαστε σ` αυτή τη γη. Μπορούμε να προσφέρουμε τους εαυτούς μας στον Κύριο επειδή ξέρουμε ότι προοριζόμαστε για να υποστούμε το μαρτύριο για το όνομα του Θεού μας. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι αν σκέφτεστε να προσπαθήσετε να αποφύγετε το μαρτύριο από φόβο μη χάσετε την περιουσία σας, θα αντιμετωπίσετε ακόμα μεγαλύτερα βάσανα και καταστροφές. Πρέπει να γίνετε άνθρωποι πίστης που, γνωρίζοντας ότι θα υποστούν μαρτύριο για τον Χριστό, ζουν τη ζωή τους για τον Κύριο μέχρι το τέλος τους.
Όταν αναγνωρίζουμε ότι θα υποστούμε μαρτύριο, θα γίνουμε σοφότεροι στην πίστη μας, στο νου και στην πραγματική ζωή μας. Αυτή η γνώση είναι η θεραπεία για τον εγωισμό μας, που μας επιτρέπει να αφήσουμε πίσω όλους τους μακρόχρονους κοσμικούς δεσμούς. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσουμε να ζούμε αλλά ότι πρέπει να ζούμε για τον Κύριο. Έως ότου η δύναμη του Θεού ρίξει τον Σατανά μέσα στην άβυσσο, ζούμε για τον Κύριο που μας έχει σώσει, παλεύοντας και νικώντας τον Σατανά και τον Αντίχριστο, και δίνουμε όλη τη δόξα της νίκης στον Θεό και μόνο σ’ Αυτόν. Ο Θεός θέλει να δοξαστεί μέσα από μας. Ευχαριστώ τον Κύριο που μας ικανώνει να Του δώσουμε δόξα, με την πίστη μας, που μας έχει δώσει τόσα πολλά.
Πιστεύουμε ότι ο Κύριος θα επιστρέψει σύντομα για να μας παραλάβει. Όταν πολλές ψυχές επιστρέψουν στον Θεό στους έσχατους καιρούς, ο Θεός θα τις παραλάβει όλες στα χέρια Του και θα τις πάρει μακριά. Όπως λέει ο Θεός στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας στην Αποκάλυψη 3:10, «Επειδή εφύλαξας τον λόγον της υπομονής μου, και εγώ θέλω σε φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού, ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να δοκιμάση τους κατοικούντας επί της γης». Ο Θεός σίγουρα θα εκπληρώσει το Λόγο της υπόσχεσής Του.
Με τη φράση «εφύλαξας τον λόγον της υπομονής μου», ο Θεός αναφέρεται στις πιστές ζωές των αγίων. Αυτό σημαίνει ότι έμειναν ακλόνητοι στην πίστη τους, αδιάφορο τι έλεγαν ή έκαναν οι άλλοι σ` αυτούς. Όταν ο Θεός λέει ότι «θέλω σε φυλάξει εκ της ώρας του πειρασμού», εννοεί ότι όσοι έχουν τηρήσει την εντολή Του να υπομείνουν θα απαλλαχθούν από τις δοκιμασίες της πίστης.
Με άλλα λόγια, όταν έρθει ο καιρός της δοκιμασίας και του μαρτυρίου, ο Θεός θα μας αρπάξει μακριά καθώς ζούμε πιστά την καθημερινή μας ζωή υπηρεσίας και προσευχής. Όταν βάλουμε στο νου μας ότι πρόκειται να υποστούμε μαρτύριο, οι καρδιές μας θα καθαριστούν από όλα τα συντρίμμια και ως αποτέλεσμα η πίστη μας θα γίνει ακόμα ισχυρότερη. Πρέπει να ζήσουμε τη ζωή της πίστης μας σήμερα ενώπιον του Θεού με την ανάμνηση της υπόσχεσης του Θεού, ότι με το μαρτύριό μας, όλοι θα φυλαχτούμε από την ώρα του πειρασμού. Πρέπει να ζήσουμε, με λίγα λόγια, με την πίστη μας.
Η σημερινή εποχή είναι η εποχή της Aποκάλυψης. Υπάρχουν πολλοί ανόητοι Χριστιανοί που, αγνοώντας το Λόγο του Θεού, προσκολλώνται γρήγορα πάνω στην ψεύτικη πίστη τους στο δόγμα της αρπαγής πριν από τη Μεγάλη Θλίψη. Όταν έρθει η τελευταία ημέρα, θα ανακαλύψουν πόσο λάθος είχαν κάνει. Οι ημέρες της επιρροής και δύναμής τους είναι μετρημένες· εκείνο που πρέπει να κάνουμε είναι να ζούμε απλά με τη βεβαιότητα της ελπίδας μας ότι ο Θεός θα εκπληρώσει το Λόγο της υπόσχεσής Του.
Όταν φθάσουμε στο μέσο της Μεγάλης Θλίψης, θα υποστούμε μαρτύριο για να υπερασπιστούμε την πίστη μας, και λίγο πριν αρχίσουν οι πληγές των επτά φιαλών, θα αρπαχθούμε στον αέρα από τον Θεό και θα μπούμε στη Χιλιετή Βασιλεία. Όταν η ελπίδα μας να βασιλέψουμε με τον Χριστό πραγματοποιηθεί, όλα μας τα βάσανα σ` αυτή τη γη θα καλυφθούν με το παραπάνω από τις ανταμοιβές που μας περιμένουν και η είσοδός μας στους αιώνιους Νέους Ουρανούς και τη Νέα Γη θα μας πλημμυρίσει με απερίγραπτες χαρές. Σήμερα ζούμε με πίστη στον Κύριο, με την ελπίδα για την εκπλήρωση αυτής της υπόσχεσης του Θεού. Εμπιστευόμαστε στον Κύριό μας για να εκπληρώσει όλες τις υποσχέσεις Του, ζούμε περιμένοντας πρόθυμα την ημέρα που θα ζήσουμε μαζί Του για πάντα με τα δοξασμένα σώματα μας.
Ευχαριστώ τον Κύριο που μας έδωσε το ευαγγέλιο της τέλειας απαλλαγής από την αμαρτία, για να μας ικανώσει να δεχτούμε το μαρτύριο για να υπερασπιστούμε την πίστη μας σ` Αυτόν και που μας έχει μεταξύ των ευλογημένων Του.
Το Υπόβαθρο της Εκκλησίας της Εφέσου
Η Έφεσος ήταν μια μεγάλη πόλη-λιμάνι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην περιοχή της Μικράς Ασίας, ήταν κέντρο εμπορίου και θρησκευτικών δραστηριοτήτων. Στη εποχή της Πρώτης Εκκλησίας ήταν μια δραστήρια διεθνής πόλη· στα βόρειά της ήταν η Σμύρνη και στα νότια η Μίλητος. Σύμφωνα με τους μύθους, η Αμαζόνα, η γενναία θεά του πολέμου, έχτισε αρχικά την πόλη το 12ο αιώνα π.Χ. όταν την έδωσε στον Ανδροκλή, έναν διάδοχο του θρόνου της Αθήνας.
Μιλώντας από υλικής πλευράς, η Έφεσος ήταν μια ακμάζουσα πόλη, που σημαίνει ότι ήταν επίσης πολύ κοσμική πόλη. Γι` αυτό ο Θεός είπε στην εκκλησία της Εφέσου να παλέψει ως το τέλος και να νικήσει τον Σατανά, έτσι ώστε να μη χάσει το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πόσο σημαντικός είναι ο Λόγος της αλήθειας του Θεού και πρέπει να υπερασπιστούμε την πίστη μας με όλα τα μέσα.
Μέσω του Αποστόλου Ιωάννη ο Θεός έγραψε στην εκκλησία της Εφέσου: «Ταύτα λέγει ο κρατών τους επτά αστέρας εν τη δεξιά αυτού, ο περιπατών εν μέσω των επτά λυχνιών των χρυσών· Εξεύρω τα έργα σου και τον κόπον σου και την υπομονήν σου, και ότι δεν δύνασαι να υποφέρης τους κακούς, και εδοκίμασας τους λέγοντας ότι είναι απόστολοι, και δεν είναι, και εύρες αυτούς ψευδείς· και υπέφερες και έχεις υπομονήν και διά το όνομά μου εκοπίασας, και δεν απέκαμες». Η εκκλησία της Εφέσου επαινέθηκε από τον Θεό για τα έργα της, την υπομονή της, την μη ανοχή του κακού, και για τη δοκιμασία και αποκάλυψη των ψεύτικων αποστόλων, για το ακούραστο έργο της χάριν του ονόματός Του και την εμμονή και την υπομονή της.
Αλλά η εκκλησία της Εφέσου επιπλήχθηκε επίσης για τα λάθη της. Η περικοπή συνεχίζει: «Πλην έχω τι κατά σου, διότι την αγάπην σου την πρώτην αφήκας. Ενθυμού λοιπόν πόθεν εξέπεσες και μετανόησον και κάμε τα πρώτα έργα· ει δε μη, έρχομαι προς σε ταχέως και θέλω κινήσει την λυχνίαν σου εκ του τόπου αυτής, εάν δεν μετανοήσης. Έχεις όμως τούτο, ότι μισείς τα έργα των Νικολαϊτών, τα οποία και εγώ μισώ. Όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας. Εις τον νικώντα θέλω δώσει εις αυτόν να φάγη εκ του ξύλου της ζωής, το οποίον είναι εν μέσω του παραδείσου του Θεού».
Στην ανωτέρω περικοπή λέει ότι ο Θεός μισεί τους Νικολαΐτες. Ως Νικολαΐτες εδώ αναφέρεται μια συγκεκριμένη ομάδα πιστών που είχαν σταθεί ενάντια στον Θεό, την εκκλησία Του και την αλήθειά Του. Εκείνο που έκαναν οι Νικολαΐτες παρουσιάζεται λεπτομερέστερα στην επόμενη περικοπή που απευθύνεται στην εκκλησία της Περγάμου.
Τα κακά έργα των Νικολαϊτών
Στην Αποκάλυψη 2:14 λέει, «Έχω όμως κατά σου ολίγα, διότι έχεις εκεί τινάς κρατούντας την διδαχήν του Βαλαάμ, όστις εδίδασκε τον Βαλάκ να βάλη σκάνδαλον ενώπιον των υιών Ισραήλ, ώστε να φάγωσιν ειδωλόθυτα και να πορνεύσωσιν». Η παραπομπή γι` αυτή την περικοπή μπορεί να βρεθεί στο κεφάλαιο 22 του Βιβλίου των Αριθμών, όπου υπάρχει η ιστορία του Βαλάκ, βασιλιά των Μωαβιτών.
Ώσπου να φθάσουν οι Ισραηλίτες στις πεδιάδες του Μωάβ στην Χαναάν, μετά από την έξοδό τους από την Αίγυπτο, είχαν κατακτήσει επτά φυλές της γης, «καθώς ο βους κατατρώγει τον χόρτον της πεδιάδος». Έχοντας ακούσει γι` αυτή την κατάκτηση ο Βαλάκ τρόμαξε για τον Θεό τους, επειδή φοβήθηκε ότι η μοίρα των Μωαβιτών θα ακολουθούσε εκείνη των ήδη κατακτημένων φυλών της Χαναάν. Στην προσπάθειά του να επινοήσει έναν τρόπο για να εμποδίσει τους Ισραηλίτες να τους κατακτήσουν, ο Βαλάκ ζήτησε από τον Βαλαάμ, έναν ψεύτικο προφήτη, να καταραστεί τους Ισραηλίτες σύμφωνα με την παραγγελία του.
Ο Βαλαάμ ήταν ψευδοπροφήτης αλλά οι Εθνικοί νόμιζαν ότι ήταν υπηρέτης του Θεού. Δεν ήταν ούτε απόγονος του αρχιερέα Ααρών ούτε Λευίτης. Αλλά ο βασιλιάς των Μωαβιτών Βαλάκ, πίστευε ότι όσους ευλογούσε ο Βαλαάμ θα ευλογούνταν και όσους καταριόταν θα ήταν καταραμένοι. Εκείνη την περίοδο, ο Βαλαάμ, αν και ψευδοπροφήτης, ήταν διάσημος σε όλη τη χώρα ως ξακουστός μάγος.
Όμως ο Βαλαάμ δε μπορούσε να επιβάλλει αυτό που ο βασιλιάς Βαλάκ του είχε ζητήσει να κάνει. Ο λόγος ήταν επειδή οι Ισραηλίτες ήταν ο λαός του Θεού και όχι μόνο ο Βαλαάμ δεν είχε καμία άδεια από τον Θεό να καταραστεί τους Ισραηλίτες αλλά και η προσπάθεια να το κάνει θα κατέληγε μόνο σε κατάρα επάνω του. Συντριμμένος από την πνευματική δύναμη του Θεού, ο Βαλαάμ δε μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο παρά να ευλογήσει πραγματικά τους Ισραηλίτες. Θυμωμένος από αυτό ο Βαλάκ ζήτησε τότε από τον Βαλαάμ να καταραστεί τους Ισραηλίτες από εκεί που δε μπορούσε να τους δει.
Ο Βαλαάμ δέχτηκε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό από τον Βαλάκ και σε αντάλλαγμα τού δίδαξε έναν τρόπο για να έρθει κατάρα στους Ισραηλίτες. Το σχέδιο ήταν να μπουν στον πειρασμό να διαπράξουν πορνεία προσκαλώντας τους στις γιορτές των Μωαβιτών και παρέχοντάς τους τις γυναίκες τους, έτσι ώστε οι Ισραηλίτες να τιμωρηθούν από τον Θεό για τις αμαρτίες τους. Έτσι ο ψευδοπροφήτης Βαλαάμ δίδαξε τον Βαλάκ να φέρει καταστροφή στους Ισραηλίτες.
Ο Θεός είπε ότι μισεί τον Βαλαάμ επειδή ο Βαλαάμ ήταν άνθρωπος που αγαπούσε τα χρήματα. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στη Χριστιανική κοινότητα σήμερα που είναι ακριβώς όπως ο Βαλαάμ. Στην πραγματικότητα είναι όλοι ψευδοπροφήτες αλλά πολλοί από αυτούς θεωρούνται ακόμα σεβαστοί και απολαμβάνουν εκτίμηση. Αλλά εκείνο που επιδίωκε ο Βαλαάμ ήταν υλικά αγαθά. Όταν έπαιρνε χρήματα, ευλογούσε· όταν δεν έπαιρνε, καταριόταν. Στη Χριστιανική κοινότητα σήμερα, δυστυχώς, πάρα πολλοί από όσους υποτίθεται ότι είναι υπηρέτες του Θεού είναι ακριβώς όπως ο Βαλαάμ. Όταν αυτοί που πιστεύουν στον Θεό επιδιώκουν μόνο υλικά κέρδη, καταλήγουν ψευδοπροφήτες. Γι` αυτό ο Θεός μισεί τους Νικολαΐτες.
Ξέρετε τι φέρνει καταστροφή στην εκκλησία του Θεού και τους υπηρέτες Του; Είναι η αγάπη των χρημάτων. Όσοι έχουν μπρος στα μάτια τους μόνο υλικά κέρδη, θα αντιμετωπίσουν την καταστροφή τους ενώπιον του Θεού.
Οι Εκκλησίες που Ακολουθούν τον Βαλαάμ
Σήμερα, όπως στα χρόνια των Αποστόλων, υπάρχουν πολλές κοσμικές εκκλησίες και ψεύτικοι υπηρέτες που ακολουθούν την οδό του Βαλαάμ. Εξαντλούν κάθε μέσο για να μαζέψουν άφθονα χρήματα από τους οπαδούς τους. Παραδείγματος χάριν, υπάρχει αυτή η περίεργη κίνηση που παρακινεί τους πιστούς της να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για να δείξουν την πίστη τους όχι από την πνευματικότητά τους αλλά από τις υλικές προσφορές τους, λες και οι προσφορές ενός οπαδού να είναι το βαρόμετρο της πίστης του. Υπονοώντας ότι η πίστη όσων προσφέρουν περισσότερο στην εκκλησία είναι μεγαλύτερη από την πίστη όσων δίνουν λιγότερα, ο μόνος σκοπός για την ενθάρρυνση αυτής της διεφθαρμένης κίνησης είναι ο πλουτισμός της εκκλησίας.
Είναι, φυσικά, θαυμάσιο πράγμα όταν οι πιστοί αποφασίζουν να υπηρετήσουν τον Θεό και το ευαγγέλιό Του από τις ειλικρινείς καρδιές τους. Αλλά οι ψευδοπροφήτες όπως ο Βαλαάμ κατατρώνε σαν θήραμα τους πιστούς για να γεμίσουν την κοιλιά τους. Υποκινούν τους οπαδούς τους σε ανταγωνισμό υλικών προσφορών όπως, «Πρόσφερα τακτικά τα δέκατά μου και ο Θεός με αντάμειψε με δεκαπλάσιες ευλογίες στην επιχείρησή μου». Εξαπατημένοι από τον Βαλαάμ, οι ανυποψίαστοι πιστοί νομίζουν ότι αυτός είναι ο τρόπος της αληθινής πίστης, ενώ στην πραγματικότητα είναι ο τρόπος της πτώχευσής τους, και πνευματικά και υλικά, ψεύτικη υπερηφάνεια και τελικά η καταστροφή τους.
«Τα έργα των Νικολαϊτών» δεν είναι τίποτε άλλο από τα έργα του Βαλαάμ. Ακριβώς όπως ο Βαλαάμ, στην πλεονεξία του, δίδαξε τον Βαλάκ να βάλει ένα σκάνδαλο μπροστά στους Ισραηλίτες, πολλοί που υποστηρίζουν ότι είναι υπηρέτες του Θεού στη Χριστιανική κοινότητα σήμερα, ενδιαφέρονται μόνο για τις τσέπες των εκκλησιασμάτων τους. Όσοι παραπλανώνται από αυτούς τους ψευδοπροφήτες καταλήγουν με άδεια χέρια αφού πια έχουν δώσει όλα τους τα υπάρχοντα σε αυτούς τους ψεύτικους ποιμένες και, αυτό που είναι ακόμα χειρότερο, είναι ότι σύντομα ή αργότερα θα έρθουν στα συγκαλά τους και θα συνειδητοποιήσουν ότι αυτό που είχαν πιστέψει είναι εντελώς ψεύτικο. Στο τέλος θα κατηγορήσουν την ψεύτικη εκκλησία και θα καταλήξουν να αποκηρύξουν την πίστη τους. Δυστυχώς, η θλιβερή πραγματικότητα είναι ότι αυτή η σκοτεινή παρούσα κατάσταση δεν είναι ασυνήθιστη, ακόμα και στις αποκαλούμενες ευαγγελικές εκκλησίες. Εξαπατημένοι από τον Βαλαάμ, πολλοί πιστοί παραπλανώνται από αυτή την απάτη και καταλήγουν εγκαταλείποντας την εκκλησία.
Οι Γραφές μας λένε ότι ο Θεός μισεί τα έργα των Νικολαϊτών. Αν ακολουθήσουμε τους Νικολαΐτες, θα χάσουμε την πίστη μας στον Θεό. Έχουμε πολλές μαρτυρίες που μας έδωσε ο Θεός, και όλες αυτές είναι πνευματικοί θησαυροί. Αλλά η επιδίωξη υλικών κερδών με τη χρησιμοποίηση των προσφορών, είναι κάτι που πρέπει να αποφύγουμε, επειδή είναι ο τρόπος των Νικολαϊτών που μισεί ο ίδιος ο Θεός.
Πίστη με Χαρακτήρα
Ο Θεός προειδοποίησε για τα έργα των Νικολαϊτών και στις επτά εκκλησίες στην Ασία. Επιπλέον, τους υποσχέθηκε ότι όσοι νικούν θα φάνε από το δέντρο της ζωής. Όταν υπηρετούμε τον Κύριο, το κάνουμε από την πίστη, λόγω της ευγνωμοσύνης μας για την λύτρωσή Του και λόγω της γνώσης ότι η διάδοση του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος είναι ακριβώς το σωστό πράγμα που πρέπει να κάνουμε. Δεν υπηρετούμε τον Θεό για να δειχτούμε στους άλλους ή επειδή αυτό μας κάνει να φαινόμαστε καλοί από μια άποψη. Αν το κάνουμε αυτό δεν είναι αληθινή υπηρεσία ούτε αληθινή πίστη. Στην εκκλησία του Θεού, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί γι` αυτά τα έργα των Νικολαϊτών. Γι` αυτό ο Κύριος προειδοποίησε και τις επτά εκκλησίες της Ασίας για τους Νικολαΐτες.
Ξέρετε γιατί πολλές από τις εκκλησίες που δεν είναι αναγεννημένες, έχουν αυξηθεί τόσο πολύ και τόσο γρήγορα; Επειδή αυτό που έχτισε αυτές τις εκκλησίες ήταν ψεύτικη πίστη και ψεύτικες μαρτυρίες. Οι υπηρέτες του Θεού δεν πρέπει ποτέ να εκμεταλλεύονται τα ποίμνιά τους για να γεμίζουν την κοιλιά τους.
Η αληθινή πίστη πιστεύει στη σωτηρία που ο Θεός μας έδωσε με το βάπτισμα του Ιησού, το αίμα Του στο Σταυρό και την τιμωρία Του στη θέση μας. Αλλά πολλές εκκλησίες, εξίσου αναγεννημένες ή όχι, χρησιμοποιούν μαρτυρίες για να επιτεθούν στις τσέπες των εκκλησιασμάτων τους. Πρέπει να είστε προσεκτικοί και αρκετά σοφοί για να αναγνωρίσετε ότι ενώ οι αληθινές μαρτυρίες είναι εποικοδομητικές για την πίστη σας και για να δοξάσουν τον Θεό, οι ψεύτικες είναι παγίδα για σας.
Όλες οι πλουσιότερες εκκλησίες στον κόσμο σήμερα διευθύνονται από λειτουργούς που είναι ακριβώς όπως ο Βαλαάμ. Οι ηγέτες των εκκλησιών που ακολουθούν την οδό του Βαλαάμ χρησιμοποιούν τις εκκλησίες τους για να εκμεταλλευτούν τους οπαδούς τους και να προάγουν μόνο τα υλικά συμφέροντά τους. Οι Χριστιανοί ηγέτες όπως ο Βαλαάμ αρπάζουν τα χρήματα από τους οπαδούς τους παρακινώντας τους σε έναν ανταγωνισμό υλικών προσφορών. Απεχθάνομαι εντελώς τα έργα τους.
Η αληθινή ζωή της πίστης αρχίζει μόνο με πίστη. Πρέπει να είμαστε αρκετά σοφοί για να αποφύγουμε τις παγίδες των Νικολαϊτών που ο Σατανάς έχει στήσει. Ο καθένας πρέπει να ξέρει ποιες είναι οι πράξεις των Νικολαϊτών και δε θα εξαπατηθεί ποτέ από τους υπηρέτες του Σατανά η πλεονεξία των οποίων δεν ξέρει κανένα όριο. Οι υπηρέτες του Θεού ειδικότερα, πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί εν προκειμένω. Αυτό περιλαμβάνει τους θρησκευτικούς λειτουργούς. Όταν οι θρησκευτικοί λειτουργοί απορροφώνται υπερβολικά από τα υλικά αποκτήματά τους—τι αυτοκίνητα οδηγούν, πόσο μεγάλα είναι τα σπίτια τους, πόση ακίνητη περιουσία έχουν, πόσο μεγάλος είναι ο τραπεζικός τους λογαριασμός—τότε θα καταλήξουν να διαφθείρουν τις εκκλησίες τους, οδηγώντας τις στην πορεία των Νικολαϊτών.
Ο Θεός είπε στις επτά εκκλησίες στην Ασία να προσέχουν ιδιαίτερα σ` αυτό το ζήτημα. Ο άνθρωπος που έχει την πίστη του Βαλαάμ επιδιώκει μόνο υλικά κέρδη, τη δόξα του εαυτού του, και τελικά σκοπεύει να γίνει ιδρυτής μιας νέας θρησκευτικής παράταξης. Η εκκλησία του Θεού δεν πρέπει να αναζητάει μόνο υλική περιουσία για τον εαυτό της. Δεδομένου ότι ο Θεός μας έχει υποσχεθεί ότι θα ευλογήσει όσους ακολουθούν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα υλικά μας αποκτήματα για να κηρύξουμε το ευαγγέλιο, και όχι για να τα αποθηκεύουμε σ` αυτή τη γη.
Απορρίψτε τους Ψεύτικους Ποιμένες
Ακόμα και οι αναγεννημένοι πιστοί θα καταδικαστούν αν πέσουν στις παγίδες των Νικολαϊτών. Στην αρχή μπορεί να νομίζουν ότι η πίστη τέτοιων ηγετών είναι θαυμάσια και ισχυρή αλλά η εξαπάτηση των ψεύτικων ποιμένων θα τους οδηγήσει τελικά στην καταστροφή τους.
Ο Θεός είπε στον άγγελο της εκκλησίας της Εφέσου ότι μισεί τα έργα των Νικολαϊτών. Καθένας που παγιδεύεται από τους Νικολαΐτες θα αντιμετωπίσει την βέβαιη μοίρα του. Αν είναι αναγεννημένος πιστός, υπηρέτης του Θεού ή οτιδήποτε άλλο, η καταστροφή είναι σίγουρη όταν παγιδεύεται από τους Νικολαΐτες. Όπως ένας κακός ποιμένας οδηγεί το κοπάδι στο θάνατο, οι ψευδοπροφήτες φέρνουν κατάρες.
Γι` αυτό ο Θεός είπε στους υπηρέτες Του «Τρέφετε τα αρνιά μου». Οι υπηρέτες του Θεού πρέπει να περιθάλπουν τους πιστούς όπως οι ποιμένες περιθάλπουν τα αρνιά τους, προστατεύοντάς τα από τον κίνδυνο και φροντίζοντας τις ανάγκες τους. Σαν ποιμένες, πρέπει να σιγουρευτούν ότι τα κοπάδια τους δεν παραπλανώνται, ανακαλύπτοντας ποιοι κίνδυνοι μπορεί να κρύβονται μπροστά τους και να τα αποτρέψουν από το πλησίασμα σε τέτοιους κινδύνους.
Άκουσα από ανθρώπους που ανατρέφουν αληθινά πρόβατα, ότι είναι ένα από τα πιο πεισματάρικα ζώα. Δεν είμαστε κι εμείς όπως αυτά τα πεισματάρικα πρόβατα ενώπιον του Θεού; Ο Θεός είχε έναν καλό λόγο όταν χρησιμοποίησε τη μεταφορά των προβάτων για να μας περιγράψει, επειδή ξέρει πολύ καλά πόσο ακριβώς πεισματάρηδες είμαστε από τη φύση μας.
Γιατί ο Θεός μίλησε επανειλημμένα στις επτά εκκλησίες στην Ασία για τα έργα των Νικολαϊτών, της Ιεζάβελ και του Βαλαάμ; Γιατί υποσχέθηκε σε όσους νικούν, ότι θα τους δώσει να φάνε από το δέντρο της ζωής; Το έκανε για να μας διδάξει να είμαστε άγρυπνοι απέναντι στις εξαπατήσεις των ψευδοπροφητών. Πρέπει να μελετάμε στο Λόγο του Θεού και να αναρωτιόμαστε, «Ποιο είναι το αληθινό ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος;» Αναμιγνύοντας το Λόγο του Θεού με μερικά ανθρώπινα μαθήματα και συστηματοποιώντας το για να μοιάζει αληθινό, δεν σημαίνει ότι αυτό είναι το ευαγγέλιο. Υπάρχει αφθονία υπέροχα επεξεργασμένων και δημοσιευμένων κηρυγμάτων στο σημερινό Χριστιανισμό που δεν έχουν καμία σχέση με το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Πολλοί διάσημοι ιεροκήρυκες έχουν ακόμα και επαγγελματίες που γράφουν για λογαριασμό τους τα κηρύγματά τους, και το μόνο που κάνουν εκείνοι είναι απλά να διαβάζουν αυτά τα κείμενα που προετοιμάζονται από κάποιους άλλους.
Δεν πρέπει ποτέ να παγιδευτούμε από τους Νικολαΐτες. Η αναγεννημένη εκκλησία πρέπει να είναι πολύ προσεκτική για να μην επιδιώκει υλικά κέρδη· οι θρησκευτικοί λειτουργοί ειδικότερα πρέπει να είναι πάντα άγρυπνοι αλλά έτσι πρέπει να κάνει και καθένας στο εκκλησίασμα. Προσπαθώντας να βγάλουμε χρήματα από τα μέλη των εκκλησιών, στολίζοντας την εκκλησία με υλικές υπερβολές και χτίζοντας εκκλησιαστικά κτίρια που μοιάζουν περισσότερο με παλάτια παρά με οίκους λατρείας—ενώ την ίδια στιγμή να κηρύττουμε ότι η επιστροφή του Κυρίου είναι επικείμενη!—όλα αυτά είναι πράξεις ψεύτικης πίστης, ακριβώς όπως τα έργα των Νικολαϊτών.
Πρέπει ιδιαίτερα να προσέχουμε τους ψεύτικους ποιμένες και πρέπει να σιγουρευτούμε ότι δεν εξαπατόμαστε να ακολουθήσουμε την πίστη τους. Οι άγιοι απλά δεν πρέπει να αγαπούν τα χρήματα. Μάλλον, αυτό που πρέπει να αγαπήσουμε και να κρατήσουμε είναι το ευαγγέλιο του ύδατος και του αίματος, η πρώτη αγάπη του Θεού. Πρέπει να ζήσουμε τις πιστές ζωές μας στηριγμένοι πάνω στην αλήθεια ότι Εκείνος μας έχει σώσει με το ύδωρ και το αίμα του Χριστού μέχρι την ημέρα που θα Τον συναντήσουμε. Πρέπει να πιστέψουμε στο Λόγο του Θεού, ότι ο Ιησούς έχει αφαιρέσει όλες τις αμαρτίες μας με το βάπτισμά Του και το θάνατό Του στο Σταυρό.
Όσοι ακολουθούν τους Νικολαΐτες ποτέ δεν κηρύττουν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Δεν ενδιαφέρονται για τα έργα του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος αλλά μόνο πώς να κάνουν χρήματα. Αυτοί είναι οι Βαλαάμ του σήμερα, που έβαλαν ένα σκάνδαλο εμπρός από τους Ισραηλίτες και τους οδήγησαν στην καταστροφή τους. Πρέπει να το θυμάστε αυτό.
Ο Βαλαάμ σκοτώθηκε τελικά από τον Ιησού του Ναυή. Όπως διηγείται το βιβλίο του Ιησού του Ναυή, αυτός ο ψευδοπροφήτης σκοτώθηκε από το ξίφος του Ιησού του Ναυή όταν οι Ισραηλίτες κατέκτησαν την Χαναάν. Ο Βαλαάμ σκοτώθηκε επειδή δεν ήταν αληθινός υπηρέτης του Θεού. Όλοι όσοι χρησιμοποιούν το όνομα του Χριστού για να εκμεταλλευτούν τους αθώους πιστούς και να ταΐσουν την κοιλιά τους είναι οι σημερινοί Βαλαάμ. Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Βαλαάμ χρησιμοποίησε όλα τα μέσα για να ταΐσει την πλεονεξία του.
Ο Θεός είπε στους υπηρέτες της εκκλησίας της Εφέσου, «Εις τον νικώντα θέλω δώσει εις αυτόν να φάγη εκ του ξύλου της ζωής, το οποίον είναι εν μέσω του παραδείσου του Θεού». Για να το πούμε διαφορετικά, αυτή η περικοπή σημαίνει επίσης ότι όσοι υποχωρούν και χάνουν θα πεθάνουν. Αυτοί που ακολουθούν την οδό του Βαλαάμ χάνουν, η πορεία τους οδηγεί στο θάνατο. Ο Θεός μας έδωσε το Λόγο της προειδοποίησής Του έτσι ώστε να μην πέσουμε στην παγίδα των Νικολαϊτών και Τον ευχαριστώ γι` αυτό. Αποτελεί ειλικρινή ελπίδα και προσευχή μου να μην ενδώσετε στους υλικούς πειρασμούς και να μην καταλήξετε εγκαταλείποντας τον Θεό εξαιτίας της πλεονεξίας σας.
Copyright © 2021 by The New Life Mission