Do COVID-19 và việc gián đoạn dịch vụ thư quốc tế,
chúng tôi đã tạm thời đình chỉ "Dịch vụ sách in miễn phí" của chúng tôi.
chúng tôi đã tạm thời đình chỉ "Dịch vụ sách in miễn phí" của chúng tôi.
Trong trường hợp này, chúng tôi không thể gửi sách cho bạn vào lúc này.
Xin cầu nguyện cho đại dịch này sớm kết thúc và dịch vụ bưu chính nối lại.
Xin cầu nguyện cho đại dịch này sớm kết thúc và dịch vụ bưu chính nối lại.
Temat 9: List do Rzymian
[5-2] Przez Jednego Człowieka (List do Rzymian 5:14)
(List do Rzymian 5:14)
„Śmierć jednak królowała od Adama aż do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie popełnili grzechu podobnego do przestępstwa Adama, który jest obrazem tego, który miał przyjść”.
„Śmierć jednak królowała od Adama aż do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie popełnili grzechu podobnego do przestępstwa Adama, który jest obrazem tego, który miał przyjść”.
Grzesznicy muszą najpierw mieć wiedzę o grzechu
Dziś chcę powiedzieć o pochodzeniu grzechu. Nie pomyślcie sobie: „Cały czas mówisz o tym samym. Opowiedz nam o innych rzeczach”. Chcę, żebyście uważnie słuchali. Ewangelia jest najcenniejszą rzeczą. Jeśli święci, których grzechy zostały zmazane, nie słyszą wielokrotnych przypomnień o ewangelii każdego dnia, umierają. Jak mogą żyć bez słuchania ewangelii wody i Ducha? Jedynym sposobem, w jaki mogą żyć, jest słuchanie ewangelii. Otwórzmy Biblię i podzielmy się jej prawdziwym znaczeniem.
Pomyślałem: „Czego najbardziej potrzebują grzesznicy, których grzechy nie zostały jeszcze przebaczone?” Wtedy dowiedziałem się, że potrzebują właściwej wiedzy o grzechu zgodnie ze słowem Bożym, ponieważ mogą otrzymać przebaczenie grzechów tylko wtedy, gdy wiedzą o grzechu. Uważam, że grzesznicy najbardziej potrzebują wiedzy o grzechu.
Człowiek od urodzenia wiele razy grzeszy, niezależnie od tego, czy tego chce, czy nie. Nie myśli dogłębnie o grzechu, który w nim mieszka, mimo że jest grzesznikiem wobec Boga, ponieważ grzeszy zbyt wiele razy, gdy dorasta. Grzech jest tak naturalny, jak dorastanie jabłoni, kwitnienie, a z czasem owocowanie. Musimy jednak wiedzieć, że według Prawa Bożego zapłatą za grzech jest śmierć.
Jeśli ktoś myśli i naprawdę wie o skutkach grzechu, może zostać uwolniony od grzechu i sądu Bożego oraz otrzymać wszystkie duchowe błogosławieństwa Boga. Więc to, czego najbardziej potrzebuje grzesznik, to wiedzieć o grzechu i jego rezultacie oraz poznać prawdę o odpuszczeniu grzechów, które dał Bóg.
Pomyślałem: „Czego najbardziej potrzebują grzesznicy, których grzechy nie zostały jeszcze przebaczone?” Wtedy dowiedziałem się, że potrzebują właściwej wiedzy o grzechu zgodnie ze słowem Bożym, ponieważ mogą otrzymać przebaczenie grzechów tylko wtedy, gdy wiedzą o grzechu. Uważam, że grzesznicy najbardziej potrzebują wiedzy o grzechu.
Człowiek od urodzenia wiele razy grzeszy, niezależnie od tego, czy tego chce, czy nie. Nie myśli dogłębnie o grzechu, który w nim mieszka, mimo że jest grzesznikiem wobec Boga, ponieważ grzeszy zbyt wiele razy, gdy dorasta. Grzech jest tak naturalny, jak dorastanie jabłoni, kwitnienie, a z czasem owocowanie. Musimy jednak wiedzieć, że według Prawa Bożego zapłatą za grzech jest śmierć.
Jeśli ktoś myśli i naprawdę wie o skutkach grzechu, może zostać uwolniony od grzechu i sądu Bożego oraz otrzymać wszystkie duchowe błogosławieństwa Boga. Więc to, czego najbardziej potrzebuje grzesznik, to wiedzieć o grzechu i jego rezultacie oraz poznać prawdę o odpuszczeniu grzechów, które dał Bóg.
Jak grzech wszedł na świat?
Dlaczego człowiek grzeszy? Dlaczego ja grzeszę? Biblia mówi o tym w Liście do Rzymian 5:12, mówiąc: „Dlatego, tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, tak też na wszystkich ludzi przeszła śmierć, ponieważ wszyscy zgrzeszyli”. Co weszło na świat poprzez grzech? Śmierć. Ludzie mają skłonność do myślenia, że śmierć oznacza jedynie śmierć ciała. Jednak śmierć tutaj przedstawia znaczenie duchowego oddzielenia od Boga. Oznacza również piekło i sąd Boży, a także śmierć ciała. List do Rzymian 5:12 pokazuje nam, jak ludzie stali się grzesznikami.
Biblia mówi: „Dlatego, tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, tak też na wszystkich ludzi przeszła śmierć, ponieważ wszyscy zgrzeszyli”. Słowo Boże jest prawdą. Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć.
Urodziliśmy się jako potomkowie Adama. Zatem czy mamy grzech jako potomkowie Adama, czy też nie? ─Tak, mamy grzech─. Czy urodziliśmy się grzeszni? ─Tak, ponieważ jesteśmy potomkami Adama, który jest naszym przodkiem─.
Adam spłodził całą ludzkość. Jednak Adam i Ewa, kiedy byli w ogrodzie Eden zgrzeszyli przeciwko Słowu Bożemu pod wpływem oszustwa Szatana. Bóg powiedział im, by nie jedli owocu z drzewa poznania dobra i zła, a raczej żeby jedząc owoc z drzewa życia mieli życie wieczne.
Ale zostali oszukani przez Szatana i porzucili Słowo Boże i zjedli z drzewa poznania dobra i zła. Adam i Ewa zgrzeszyli, porzucając Słowo Boże, które jest słowem życia wiecznego. Po tym, jak Adam i Ewa zgrzeszyli, Adam spał z Ewą, a wszyscy ludzie narodzili się przez Adama i Ewę. Jesteśmy ich potomkami. Odziedziczyliśmy nie tylko ich wygląd zewnętrzny, ale także ich grzeszną naturę.
Dlatego Biblia mówi, że człowiek jest nasieniem grzechu. Wszyscy ludzie na świecie odziedziczyli grzech po Adamie i Ewie. Biblia mówi: „Dlatego, tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, tak też na wszystkich ludzi przeszła śmierć, ponieważ wszyscy zgrzeszyli”. Tak więc wszyscy ludzie rodzą się grzeszni.
Jednak ludzie nie wiedzą, że są urodzonymi grzesznikami. Nie mają wiedzy o grzechu, chociaż urodzili się jako grzesznicy. Drzewo zaczyna pączkować przez swoje nasiono i wydaje owoce, ale ludzie myślą, że jest dla nich dziwne że grzeszą, ponieważ nie wiedzą, że narodzili się jako nasiona grzechu. Tak samo byłoby dziwne, gdyby jabłoń myślała: „To dziwne. Dlaczego muszę rodzić jabłka?”.
Dlatego jest rzeczą naturalną, że człowiek grzeszy. Myśl, że człowiek może uniknąć grzechu, jest całkowicie fałszywa. Jest rzeczą naturalną, że człowiek, który odziedziczył grzech, popełnia grzechy przez całe życie i wydaje owoce grzechu, ale nie myśli dogłębnie o byciu grzesznikiem. Co mówi Bóg? „Dlatego, tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, tak też na wszystkich ludzi przeszła śmierć, ponieważ wszyscy zgrzeszyli”.
Grzeszymy przez całe życie, ponieważ urodziliśmy się jako grzesznicy. Dlatego zasługujemy na sąd Boga. Możesz pomyśleć: „Czy to nie jest niesprawiedliwe, że Bóg nas osądza, kiedy nie mamy innego wyboru, jak tylko mieć grzech?” Jednakże po otrzymaniu przebaczenia grzechów zrozumiesz, że Bóg zaplanował to, aby uczynić nas Swoimi dziećmi.
Biblia mówi: „Dlatego, tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, tak też na wszystkich ludzi przeszła śmierć, ponieważ wszyscy zgrzeszyli”. Słowo Boże jest prawdą. Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć.
Urodziliśmy się jako potomkowie Adama. Zatem czy mamy grzech jako potomkowie Adama, czy też nie? ─Tak, mamy grzech─. Czy urodziliśmy się grzeszni? ─Tak, ponieważ jesteśmy potomkami Adama, który jest naszym przodkiem─.
Adam spłodził całą ludzkość. Jednak Adam i Ewa, kiedy byli w ogrodzie Eden zgrzeszyli przeciwko Słowu Bożemu pod wpływem oszustwa Szatana. Bóg powiedział im, by nie jedli owocu z drzewa poznania dobra i zła, a raczej żeby jedząc owoc z drzewa życia mieli życie wieczne.
Ale zostali oszukani przez Szatana i porzucili Słowo Boże i zjedli z drzewa poznania dobra i zła. Adam i Ewa zgrzeszyli, porzucając Słowo Boże, które jest słowem życia wiecznego. Po tym, jak Adam i Ewa zgrzeszyli, Adam spał z Ewą, a wszyscy ludzie narodzili się przez Adama i Ewę. Jesteśmy ich potomkami. Odziedziczyliśmy nie tylko ich wygląd zewnętrzny, ale także ich grzeszną naturę.
Dlatego Biblia mówi, że człowiek jest nasieniem grzechu. Wszyscy ludzie na świecie odziedziczyli grzech po Adamie i Ewie. Biblia mówi: „Dlatego, tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, tak też na wszystkich ludzi przeszła śmierć, ponieważ wszyscy zgrzeszyli”. Tak więc wszyscy ludzie rodzą się grzeszni.
Jednak ludzie nie wiedzą, że są urodzonymi grzesznikami. Nie mają wiedzy o grzechu, chociaż urodzili się jako grzesznicy. Drzewo zaczyna pączkować przez swoje nasiono i wydaje owoce, ale ludzie myślą, że jest dla nich dziwne że grzeszą, ponieważ nie wiedzą, że narodzili się jako nasiona grzechu. Tak samo byłoby dziwne, gdyby jabłoń myślała: „To dziwne. Dlaczego muszę rodzić jabłka?”.
Dlatego jest rzeczą naturalną, że człowiek grzeszy. Myśl, że człowiek może uniknąć grzechu, jest całkowicie fałszywa. Jest rzeczą naturalną, że człowiek, który odziedziczył grzech, popełnia grzechy przez całe życie i wydaje owoce grzechu, ale nie myśli dogłębnie o byciu grzesznikiem. Co mówi Bóg? „Dlatego, tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, tak też na wszystkich ludzi przeszła śmierć, ponieważ wszyscy zgrzeszyli”.
Grzeszymy przez całe życie, ponieważ urodziliśmy się jako grzesznicy. Dlatego zasługujemy na sąd Boga. Możesz pomyśleć: „Czy to nie jest niesprawiedliwe, że Bóg nas osądza, kiedy nie mamy innego wyboru, jak tylko mieć grzech?” Jednakże po otrzymaniu przebaczenia grzechów zrozumiesz, że Bóg zaplanował to, aby uczynić nas Swoimi dziećmi.
Wszyscy są potomkami jednego człowieka, Adama
Dlaczego więc istoty ludzkie, które są potomkami jednego człowieka, Adama, mają różne kolory skóry? Czy ich nasiona są inne? Dlaczego są ludzie biali, żółci i czarni? Niektórzy myślą, że kiedy Bóg stworzył człowieka z prochu ziemi i wypalił go w piecu, w ten sposób Bóg stworzył białego człowieka, wyciągając go zbyt wcześnie z pieca, żółtego, wyciągając go na czas, a czarnego, wyciągając go za późno.
Możesz się także zastanawiać, dlaczego istnieją rasy czarne, białe i żółte, chociaż wszyscy ludzie otrzymali grzech przez jednego człowieka. Biblia wyraźnie stwierdza, że Bóg stworzył Adama na początku, kiedy stworzył niebo i ziemię. „Adam” oznacza człowieka. Bóg stworzył człowieka. Dlaczego na świecie są różne rasy, skoro Bóg stworzył jednego człowieka, Adama, i poprzez niego narodziły się wszystkie ludy świata? Możemy zapytać dlaczego, więc oto odpowiedź.
Naukowcy twierdzą, że ze skóry wydobywa się pigment zwany melaniną, który chroni ją przed poparzeniem słonecznym. Kiedy Ziemia porusza się wokół słońca, ci, którzy żyją na obszarach o dużym nasłonecznieniu, stają się czarni, ci, którzy mieszkają na obszarach o minimalnym nasłonecznieniu, stają się biali, a ci, którzy mieszkają na obszarach o wystarczającym nasłonecznieniu, żółkną. Jednakże naszym przodkiem jest nadal jeden człowiek, Adam.
Naukowcy ogłosili, że melanina automatycznie wydostaje się ze skóry i chroni ją przed oparzeniami słonecznymi. Tak więc od tego momentu zacząłem to rozumieć. Wiedziałem, że ludzie są potomkami Adama, ale nie wiedziałem o melaninie. Nie tylko odziedziczyliśmy ciało, ale także grzech, ponieważ jesteśmy potomkami jednego człowieka, Adama.
Czy znacie grzech? Zbadajmy, czy od chwili narodzin na tym świecie istoty ludzkie są grzesznikami, czy nie. „Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, ale złe drzewo wydaje złe owoce. Nie może dobre drzewo wydawać złych owoców ani złe drzewo wydawać dobrych owoców” (Ewangelia Mateusza 7:17-18). Bóg mówi, że fałszywi prorocy wydają tylko fałszywe owoce i nigdy nie mogą przynosić dobrych owoców. Pierwotnie jesteśmy złymi drzewami, ponieważ urodziliśmy się jako grzesznicy, więc nie możemy powstrzymać się od wydawania złych owoców, ponieważ urodziliśmy się jako złe drzewa.
Odziedziczyliśmy grzech przez jednego człowieka. Jeżeli porówna się nas do drzewa, jesteśmy złymi drzewami. Człowiek, który urodził się jako grzesznik, nie może nie popełniać grzechów, nawet jeśli chce wieść dobre życie i stara się nie grzeszyć, podobnie jak złe drzewo nie może przynosić dobrych owoców. Czy rozumiecie? Istoty ludzkie naprawdę chcą żyć ostrożnie, cicho i cnotliwie. Jednak osoba, która nie ma przebaczenia grzechów i urodziła się jako grzesznik, nie może prowadzić prawego życia. Nie może być dobra, nawet przy niekończących się wysiłkach. Pomimo że niektórzy alkoholicy starają się nie pić tak bardzo, finalnie kończą cierpiąc na alkoholizm pozostawieni przez rodziny w szpitalach.
Pewnego dnia obejrzałem w telewizji program zatytułowany „Chcę to wiedzieć”. Mężczyzna przebywał w szpitalu psychiatrycznym przez 13 lat. Kiedy reporter zapytał go o jego rodzinę, powiedział, że nie wrócili, aby zabrać go do domu, mimo że był w pełni wyleczony z alkoholizmu, a jego lekarz zapewnił o jego wyzdrowieniu. Dowiedział się od reportera, że jego rodzina powstrzymała jego wyjście ze szpitala, przekupując lekarza. Był wściekły. Jego rodzina go opuściła, ponieważ była nim tak zmęczona. Reporter powiedział, że pacjenci w szpitalu nie potrafią powstrzymać się od picia niezależnie od swej woli i pili tak często, że nikt nie mógł sobie z nimi poradzić.
Dlaczego człowiek nie może kontrolować swojego picia? Wie, że to nie jest dobre dla jego zdrowia i próbuje rzucić; a jednak wielokrotnie pije. Powodem tego jest to, że jest już alkoholikiem, ale pierwotną przyczyną tego jest to, że jego umysł jest zawsze pusty. Pije, bo czuje w sercu pustkę. Zawsze odczuwa ból i nie jest w stanie być dobrym, ponieważ jest z grzechem. Więc znowu zaczyna być pesymistą i znowu pije. Mógłby pomyśleć: „Nie wiem, dlaczego to robię. Nie powinienem tego robić”. A im bardziej czuje się zdradzony przez siebie, tym częściej pije w braku powściągliwości.
Nie może przestać pić, jakkolwiek bardzo się stara. Tak więc czuje się rozczarowany i pije więcej, aż w końcu zostaje porzucony w zamkniętym szpitalu. Mowa i zachowanie człowieka są jedynie wyrazem jego wewnętrznej natury. Człowiek rodzi się jako grzesznik i dlatego przez całe życie nie może powstrzymać się od grzechu, niezależnie od swojej woli, tak jak jabłoń pączkuje, kwitnie i rodzi jabłka, ponieważ dziedziczy gen jabłka. Ludzie chcą być dobrzy, ale ci, którzy nie mają przebaczenia grzechów, nie mogą być dobrzy, ponieważ nie mają zdolności do bycia dobrymi. Myślą, że ich grzechy nie są ciężkie, więc ukrywają się, a stają się to poważne tylko wtedy, gdy ich grzechy zostają ujawnione.
Jest to naturalne, instynktowne i właściwe dla grzesznika, który grzeszy, ponieważ rodzi się jako masa grzechu i dziedziczy go z natury. Jest rzeczą absolutnie naturalną, że człowiek grzeszy, ponieważ rodzi się z genem grzechu, tak jak naturalne jest, że czerwona papryka rodzi czerwoną paprykę i aby drzewo głożyny rodziło głożynę. Człowiek nie może uniknąć grzechu, ponieważ rodzi się jako grzesznik. Jak człowiek może żyć nie grzesząc, skoro rodzi się z grzechem?
Możesz się także zastanawiać, dlaczego istnieją rasy czarne, białe i żółte, chociaż wszyscy ludzie otrzymali grzech przez jednego człowieka. Biblia wyraźnie stwierdza, że Bóg stworzył Adama na początku, kiedy stworzył niebo i ziemię. „Adam” oznacza człowieka. Bóg stworzył człowieka. Dlaczego na świecie są różne rasy, skoro Bóg stworzył jednego człowieka, Adama, i poprzez niego narodziły się wszystkie ludy świata? Możemy zapytać dlaczego, więc oto odpowiedź.
Naukowcy twierdzą, że ze skóry wydobywa się pigment zwany melaniną, który chroni ją przed poparzeniem słonecznym. Kiedy Ziemia porusza się wokół słońca, ci, którzy żyją na obszarach o dużym nasłonecznieniu, stają się czarni, ci, którzy mieszkają na obszarach o minimalnym nasłonecznieniu, stają się biali, a ci, którzy mieszkają na obszarach o wystarczającym nasłonecznieniu, żółkną. Jednakże naszym przodkiem jest nadal jeden człowiek, Adam.
Naukowcy ogłosili, że melanina automatycznie wydostaje się ze skóry i chroni ją przed oparzeniami słonecznymi. Tak więc od tego momentu zacząłem to rozumieć. Wiedziałem, że ludzie są potomkami Adama, ale nie wiedziałem o melaninie. Nie tylko odziedziczyliśmy ciało, ale także grzech, ponieważ jesteśmy potomkami jednego człowieka, Adama.
Czy znacie grzech? Zbadajmy, czy od chwili narodzin na tym świecie istoty ludzkie są grzesznikami, czy nie. „Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, ale złe drzewo wydaje złe owoce. Nie może dobre drzewo wydawać złych owoców ani złe drzewo wydawać dobrych owoców” (Ewangelia Mateusza 7:17-18). Bóg mówi, że fałszywi prorocy wydają tylko fałszywe owoce i nigdy nie mogą przynosić dobrych owoców. Pierwotnie jesteśmy złymi drzewami, ponieważ urodziliśmy się jako grzesznicy, więc nie możemy powstrzymać się od wydawania złych owoców, ponieważ urodziliśmy się jako złe drzewa.
Odziedziczyliśmy grzech przez jednego człowieka. Jeżeli porówna się nas do drzewa, jesteśmy złymi drzewami. Człowiek, który urodził się jako grzesznik, nie może nie popełniać grzechów, nawet jeśli chce wieść dobre życie i stara się nie grzeszyć, podobnie jak złe drzewo nie może przynosić dobrych owoców. Czy rozumiecie? Istoty ludzkie naprawdę chcą żyć ostrożnie, cicho i cnotliwie. Jednak osoba, która nie ma przebaczenia grzechów i urodziła się jako grzesznik, nie może prowadzić prawego życia. Nie może być dobra, nawet przy niekończących się wysiłkach. Pomimo że niektórzy alkoholicy starają się nie pić tak bardzo, finalnie kończą cierpiąc na alkoholizm pozostawieni przez rodziny w szpitalach.
Pewnego dnia obejrzałem w telewizji program zatytułowany „Chcę to wiedzieć”. Mężczyzna przebywał w szpitalu psychiatrycznym przez 13 lat. Kiedy reporter zapytał go o jego rodzinę, powiedział, że nie wrócili, aby zabrać go do domu, mimo że był w pełni wyleczony z alkoholizmu, a jego lekarz zapewnił o jego wyzdrowieniu. Dowiedział się od reportera, że jego rodzina powstrzymała jego wyjście ze szpitala, przekupując lekarza. Był wściekły. Jego rodzina go opuściła, ponieważ była nim tak zmęczona. Reporter powiedział, że pacjenci w szpitalu nie potrafią powstrzymać się od picia niezależnie od swej woli i pili tak często, że nikt nie mógł sobie z nimi poradzić.
Dlaczego człowiek nie może kontrolować swojego picia? Wie, że to nie jest dobre dla jego zdrowia i próbuje rzucić; a jednak wielokrotnie pije. Powodem tego jest to, że jest już alkoholikiem, ale pierwotną przyczyną tego jest to, że jego umysł jest zawsze pusty. Pije, bo czuje w sercu pustkę. Zawsze odczuwa ból i nie jest w stanie być dobrym, ponieważ jest z grzechem. Więc znowu zaczyna być pesymistą i znowu pije. Mógłby pomyśleć: „Nie wiem, dlaczego to robię. Nie powinienem tego robić”. A im bardziej czuje się zdradzony przez siebie, tym częściej pije w braku powściągliwości.
Nie może przestać pić, jakkolwiek bardzo się stara. Tak więc czuje się rozczarowany i pije więcej, aż w końcu zostaje porzucony w zamkniętym szpitalu. Mowa i zachowanie człowieka są jedynie wyrazem jego wewnętrznej natury. Człowiek rodzi się jako grzesznik i dlatego przez całe życie nie może powstrzymać się od grzechu, niezależnie od swojej woli, tak jak jabłoń pączkuje, kwitnie i rodzi jabłka, ponieważ dziedziczy gen jabłka. Ludzie chcą być dobrzy, ale ci, którzy nie mają przebaczenia grzechów, nie mogą być dobrzy, ponieważ nie mają zdolności do bycia dobrymi. Myślą, że ich grzechy nie są ciężkie, więc ukrywają się, a stają się to poważne tylko wtedy, gdy ich grzechy zostają ujawnione.
Jest to naturalne, instynktowne i właściwe dla grzesznika, który grzeszy, ponieważ rodzi się jako masa grzechu i dziedziczy go z natury. Jest rzeczą absolutnie naturalną, że człowiek grzeszy, ponieważ rodzi się z genem grzechu, tak jak naturalne jest, że czerwona papryka rodzi czerwoną paprykę i aby drzewo głożyny rodziło głożynę. Człowiek nie może uniknąć grzechu, ponieważ rodzi się jako grzesznik. Jak człowiek może żyć nie grzesząc, skoro rodzi się z grzechem?
Człowiek rodzi się z dwunastoma rodzajami złych myśli
W 7 rozdziale Ewangelii Marka Jezus powiedział, że człowiek rodzi się z 12 rodzajami złych myśli, nazwanymi cudzołóstwem, nierządem, morderstwem, kradzieżą, chciwością, niegodziwością, podstępem, wyuzdaniem, złym okiem, bluźnierstwem, pychą i głupotą. Urodziliśmy się z chęcią kradzieży. Myśl o kradzieży jest częścią dziedzictwa grzechu. Kradniesz? Każdy kradnie. Jeśli ktoś nie kradnie, to dlatego, że ludzie go obserwują. Jednakże, gdy wokół niego nie ma nikogo, a niedaleko jest kuszący przedmiot, grzech kradzieży wychodzi na jaw i sprawia, że kradnąc popełniamy grzech.
Więc ludzie stworzyli etykę i zasady, których należy przestrzegać. Istoty ludzkie stworzyły własne zasady, które wskazują, że krzywdzenie innych nie jest właściwe. Zasady są potrzebne, kiedy wiele osób żyje razem w społeczeństwie. Musimy żyć zgodnie z normami społecznymi. Jednak kradniemy, gdy jesteśmy sami, unikając cudzego wzroku.
Nie ma nikogo, kto nie kradnie. Każdy kradnie. Dawno temu poprosiłem wspólnotę na spotkaniu przebudzeniowym, aby podnieśli ręce, jeśli nigdy w życiu nie zgrzeszyli. Babcia podniosła ręce i powiedziała: „Nigdy niczego nie ukradłam”. Zapytałem ją więc, czy kiedykolwiek zabrała coś w drodze do domu. Potem była zdenerwowana tym nieoczekiwanym pytaniem i odpowiedziała, mówiąc: „Kiedyś widziałem młodą dynię w drodze do domu. Pomyślałam, że będzie pyszna, więc rozejrzałam się i stwierdziłam, że nikogo nie ma. Wyciągnęłam ją, schowałem w halce, a później dodałam do gulaszu z pasty fasolowej i zjadłam”. Nie wiedziała, że popełniła grzech kradzieży.
Jednakże Bóg mówi, że grzechem jest zabieranie cudzego mienia bez pozwolenia. Bóg nakazał: „Nie kradnij” w Prawie Mojżeszowym. Każdy ma doświadczenie w kradzieży czegoś. Człowiek jest dobry w zabójstwach i kradzieży, kiedy tylko ma na to szansę. Kradnie zwierzęta gospodarskie, takie jak króliki i kury z domów innych osób. Mówi się, że to kradzież. Nawet nie ma świadomości grzechu, chociaż zabija i kradnie. Jest to dla niego naturalne, ponieważ odziedziczył grzech od urodzenia.
Więc ludzie stworzyli etykę i zasady, których należy przestrzegać. Istoty ludzkie stworzyły własne zasady, które wskazują, że krzywdzenie innych nie jest właściwe. Zasady są potrzebne, kiedy wiele osób żyje razem w społeczeństwie. Musimy żyć zgodnie z normami społecznymi. Jednak kradniemy, gdy jesteśmy sami, unikając cudzego wzroku.
Nie ma nikogo, kto nie kradnie. Każdy kradnie. Dawno temu poprosiłem wspólnotę na spotkaniu przebudzeniowym, aby podnieśli ręce, jeśli nigdy w życiu nie zgrzeszyli. Babcia podniosła ręce i powiedziała: „Nigdy niczego nie ukradłam”. Zapytałem ją więc, czy kiedykolwiek zabrała coś w drodze do domu. Potem była zdenerwowana tym nieoczekiwanym pytaniem i odpowiedziała, mówiąc: „Kiedyś widziałem młodą dynię w drodze do domu. Pomyślałam, że będzie pyszna, więc rozejrzałam się i stwierdziłam, że nikogo nie ma. Wyciągnęłam ją, schowałem w halce, a później dodałam do gulaszu z pasty fasolowej i zjadłam”. Nie wiedziała, że popełniła grzech kradzieży.
Jednakże Bóg mówi, że grzechem jest zabieranie cudzego mienia bez pozwolenia. Bóg nakazał: „Nie kradnij” w Prawie Mojżeszowym. Każdy ma doświadczenie w kradzieży czegoś. Człowiek jest dobry w zabójstwach i kradzieży, kiedy tylko ma na to szansę. Kradnie zwierzęta gospodarskie, takie jak króliki i kury z domów innych osób. Mówi się, że to kradzież. Nawet nie ma świadomości grzechu, chociaż zabija i kradnie. Jest to dla niego naturalne, ponieważ odziedziczył grzech od urodzenia.
Człowiek odziedziczył grzech
Człowiek także odziedziczył grzech cudzołóstwa po swoich rodzicach. Człowiek rodzi się z żądzą cudzołóstwa. Z całą pewnością popełni cudzołóstwo, gdy w pobliżu nie ma ludzi. Ludzie lubią ciemne miejsca, takie jak kawiarnie i bary. Te miejsca są bardzo popularne wśród grzeszników. Czemu? To są dobre miejsca, aby pokazać dziedzictwo grzechu.
Nawet dżentelmeni lubią te miejsca. Są dobrymi ojcami w domu i ludźmi o wysokiej pozycji społecznej, ale udają się do ciemnych miejsc, które są pełne grzechu. Udają się do miejsc, w których mogą pokazać swoją grzeszną naturę i przynieść grzeszne owoce. Spotykają się w tych miejscach i po wypiciu alkoholu szybko stają się dla siebie jak starzy przyjaciele. Stają się sobie bardzo bliscy, gdy tylko się spotkają, ponieważ mają takie same grzeszne cechy jak inni. „Czy ty też to masz? Mam to”. „Ja też. Jesteś moim przyjacielem”. „Ile masz lat?” „Wiek nie ma znaczenia”. „Miło cię poznać”.
Mężczyźni pokazują sobie nawzajem swoje wrodzone grzechy, ilekroć spotykają innych grzeszników, ponieważ urodzili się z grzesznymi cechami. To dla nich naturalne, że grzeszą. Czemu? Ponieważ mają grzech w swoich sercach i zostali stworzeni, aby takimi być z natury. Nienormalnym jest dla nich, że nie grzeszą. Jednak powstrzymują się od prowadzenia grzesznego życia, kiedy przebywają w społeczeństwie, ponieważ każde społeczeństwo ma swoje własne normy społeczne. Wcielają się więc w rolę hipokrytów i przyjmują inne podstawy, postępując zgodnie z normami społecznymi ustalonymi przez ich społeczeństwo. Ludzie tak żyją i uważają tych, którzy nie żyją w ten sposób, jako głupich i złych. Człowiek nieuchronnie rodzi się jako grzesznik, tak jak mówi Biblia: „przez jednego człowieka grzech wszedł na świat” (List do Rzymian 5:12).
Prawda. Człowiek może powiedzieć: „Nie jestem lubieżny. Jestem obojętny na kobietę, która nosi minispódniczkę”. Czy naprawdę jest obojętny? Może udawać, że jest obojętny, gdy wokół niego jest tak wielu ludzi, ale nie może powstrzymać się od popełnienia grzechu lubieżności, gdy wokół niego nie ma nikogo.
Nawet dżentelmeni lubią te miejsca. Są dobrymi ojcami w domu i ludźmi o wysokiej pozycji społecznej, ale udają się do ciemnych miejsc, które są pełne grzechu. Udają się do miejsc, w których mogą pokazać swoją grzeszną naturę i przynieść grzeszne owoce. Spotykają się w tych miejscach i po wypiciu alkoholu szybko stają się dla siebie jak starzy przyjaciele. Stają się sobie bardzo bliscy, gdy tylko się spotkają, ponieważ mają takie same grzeszne cechy jak inni. „Czy ty też to masz? Mam to”. „Ja też. Jesteś moim przyjacielem”. „Ile masz lat?” „Wiek nie ma znaczenia”. „Miło cię poznać”.
Mężczyźni pokazują sobie nawzajem swoje wrodzone grzechy, ilekroć spotykają innych grzeszników, ponieważ urodzili się z grzesznymi cechami. To dla nich naturalne, że grzeszą. Czemu? Ponieważ mają grzech w swoich sercach i zostali stworzeni, aby takimi być z natury. Nienormalnym jest dla nich, że nie grzeszą. Jednak powstrzymują się od prowadzenia grzesznego życia, kiedy przebywają w społeczeństwie, ponieważ każde społeczeństwo ma swoje własne normy społeczne. Wcielają się więc w rolę hipokrytów i przyjmują inne podstawy, postępując zgodnie z normami społecznymi ustalonymi przez ich społeczeństwo. Ludzie tak żyją i uważają tych, którzy nie żyją w ten sposób, jako głupich i złych. Człowiek nieuchronnie rodzi się jako grzesznik, tak jak mówi Biblia: „przez jednego człowieka grzech wszedł na świat” (List do Rzymian 5:12).
Prawda. Człowiek może powiedzieć: „Nie jestem lubieżny. Jestem obojętny na kobietę, która nosi minispódniczkę”. Czy naprawdę jest obojętny? Może udawać, że jest obojętny, gdy wokół niego jest tak wielu ludzi, ale nie może powstrzymać się od popełnienia grzechu lubieżności, gdy wokół niego nie ma nikogo.
Złe drzewo wydaje złe owoce, tak jak dobre drzewo nie może wydawać złych owoców i na odwrót. Człowiek musi wiedzieć, że jest grzesznikiem. Jeśli ktoś zna własne grzechy, może przez Jezusa zostać zbawiony od grzechu. Jednakże zostanie osądzony przez Boga i pójdzie do piekła, jeśli będzie udawać, że nie grzeszy i będzie próbował zakryć swoje grzechy, nie znając swoich grzechów. Istoty ludzkie rodzą się jako grzesznicy. Dlatego są zepsutymi drzewami, które rodzą grzeszne owoce od chwili swoich narodzin.
Dlatego ci, którzy od dzieciństwa rozwijają własną grzeszną naturę, są dobrzy w grzeszeniu przez całe życie. Ci, którzy późno rozwijają swoją grzeszną naturę, zaczynają przynosić złe owoce nawet w późnych latach swojego życia. W mieście Daegu w Korei była kobieta-pastor. Kiedy w młodości nawróciła się na chrześcijaństwo, zobowiązała się pozostać samotna przez całe życie, aby służyć Panu jako kobieta duszpasterz. Jednak złamała przysięgę i po ukończeniu 60 lat wyszła za mąż za wdowca. Zbyt późno rozwinęła swoją grzeszną naturę. Późno rozwinęła dziedzictwo cudzołóstwa.
Większość ludzi zwykle rozwija swoją grzeszną naturę od dzieciństwa. W dzisiejszych czasach młodzi ludzie rozwijają swoją grzeszną naturę od dzieciństwa. Czują przepaść pokoleniową między sobą a starszym pokoleniem. Mówi się, że są pokoleniem X. Nawiasem mówiąc, ze słowa Bożego nauczyliśmy się, że rodzimy się grzesznikami i jesteśmy istotami, które nie mogą nie grzeszyć przez całe życie. Czy przyznajecie to?
Dlatego ci, którzy od dzieciństwa rozwijają własną grzeszną naturę, są dobrzy w grzeszeniu przez całe życie. Ci, którzy późno rozwijają swoją grzeszną naturę, zaczynają przynosić złe owoce nawet w późnych latach swojego życia. W mieście Daegu w Korei była kobieta-pastor. Kiedy w młodości nawróciła się na chrześcijaństwo, zobowiązała się pozostać samotna przez całe życie, aby służyć Panu jako kobieta duszpasterz. Jednak złamała przysięgę i po ukończeniu 60 lat wyszła za mąż za wdowca. Zbyt późno rozwinęła swoją grzeszną naturę. Późno rozwinęła dziedzictwo cudzołóstwa.
Większość ludzi zwykle rozwija swoją grzeszną naturę od dzieciństwa. W dzisiejszych czasach młodzi ludzie rozwijają swoją grzeszną naturę od dzieciństwa. Czują przepaść pokoleniową między sobą a starszym pokoleniem. Mówi się, że są pokoleniem X. Nawiasem mówiąc, ze słowa Bożego nauczyliśmy się, że rodzimy się grzesznikami i jesteśmy istotami, które nie mogą nie grzeszyć przez całe życie. Czy przyznajecie to?
Prawo trądu
Bóg mówi: „Dlatego, tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, tak też na wszystkich ludzi przeszła śmierć, ponieważ wszyscy zgrzeszyli” (List do Rzymian 5:12). Grzech skutkuje tym, że człowiek jest sądzony przez Boga. Zatem grzesznik musi poznać siebie i otrzymać przebaczenie grzechów. Jak można poznać siebie? W jaki sposób wszystkie grzechy mogą zostać przebaczone przed Bogiem?
Bóg nauczył Mojżesza i Aarona, jak badać trąd w 13 rozdziale Księgi Kapłańskiej. W Starym Testamencie było wielu trędowatych. Niewiele wiem o trądzie, ale widziałem wielu trędowatych, gdy byłem młody. Jeden z moich przyjaciół również zachorował na trąd.
Bóg powiedział Mojżeszowi i Aaronowi, aby zbadali trąd i odizolowali trędowatych od obozu izraelskiego. Bóg nauczył ich, jak badać każdego z trędowatych. „Gdyby człowiek miał na skórze swego ciała nabrzmienie, wysypkę lub białą plamę i będzie to wyglądało na skórze jego ciała jak plaga trądu, zostanie przyprowadzony do kapłana Aarona lub do któregoś z jego synów, kapłanów” (Księga Kapłańska 13:2). Gdy po badaniu człowieka kapłan pomyślał, że ten ma chorobę skóry, izolował go na siedem dni. Następnie po siedmiu dniach kapłan ponownie zbadał skórę. Kiedy rana nie rozprzestrzeniła się na skórze, kapłan uznał go za czystego, mówiąc: „Jesteś czysty. Możesz mieszkać w tym obozie”.
Gdyby opuchlizna na skórze chorego była biała i sprawiła że włosy stały się białe, a na tym obrzęku była plama surowego mięsa, to był trąd, to kapłan uznałby go za nieczystego. W Księdze Kapłańskiej 13:9-11 czytamy: „Gdy plaga trądu pojawi się na człowieku, zostanie przyprowadzony do kapłana; I kapłan obejrzy go. A jeśli jest na skórze białe nabrzmienie, przez które włosy zbielały, i na tym nabrzmieniu jest żywe mięso; Jest to zastarzały trąd na skórze jego ciała; i kapłan uzna go za nieczystego, a nie odosobni go, gdyż jest nieczysty” (Księga Kapłańska 13:9–11). Kapłan nie izolował go od obozu izraelskiego.
Tak samo jest w naszym kraju. W Korei są odizolowane wioski dla trędowatych, takie jak Wioska Kwiatów czy Wyspa Sorok. Dawno temu, jadąc samochodem do domu, moja żona przypadkiem zobaczyła zna na autostradzie „Wioska Kwiatów”, męczyła mnie, abym tam zjechał się rozejrzeć. Wtedy pomyślałem: „Nie wiesz, co to jest Wioska Kwiatów”. Powiedziałem jej: „Kochanie, czy masz na myśli, że chcesz odwiedzić to miasteczko?” Odpowiedziała: „Tak”. Jednak ze zdumieniem usłyszała, że „Wioska Kwiatów” była miejscem, w którym mieszkali trędowaci i nigdy więcej nie męczyła mnie, żebym tam pojechał. Trędowaci w odizolowanych wioskach są odizolowani od społeczeństwa.
Tutaj musimy zwrócić uwagę na to, że kapłan uznawał, że ktoś był czysty, gdy trąd rozprzestrzenił się i pokrył całą jego skórę. Czy uważasz, że to ma sens? Kapłan izolował tę osobę, gdy trąd trochę się rozprzestrzenił, i mówił mu, żeby mieszkał w obozie izraelskim, kiedy plaga trądu pokryła całą jego skórę, od stóp do głów.
Bóg powiedział kapłanowi, jak klasyfikować trąd. „A jeśli trąd rozszerza się na skórze i pokryje całą skórę zarażonego od głowy aż do stóp, gdziekolwiek kapłan spojrzy” (Księga Kapłańska 13:12). W ten sposób Bóg powiedział kapłanowi, aby klasyfikował trąd.
Bóg nauczył Mojżesza i Aarona, jak badać trąd w 13 rozdziale Księgi Kapłańskiej. W Starym Testamencie było wielu trędowatych. Niewiele wiem o trądzie, ale widziałem wielu trędowatych, gdy byłem młody. Jeden z moich przyjaciół również zachorował na trąd.
Bóg powiedział Mojżeszowi i Aaronowi, aby zbadali trąd i odizolowali trędowatych od obozu izraelskiego. Bóg nauczył ich, jak badać każdego z trędowatych. „Gdyby człowiek miał na skórze swego ciała nabrzmienie, wysypkę lub białą plamę i będzie to wyglądało na skórze jego ciała jak plaga trądu, zostanie przyprowadzony do kapłana Aarona lub do któregoś z jego synów, kapłanów” (Księga Kapłańska 13:2). Gdy po badaniu człowieka kapłan pomyślał, że ten ma chorobę skóry, izolował go na siedem dni. Następnie po siedmiu dniach kapłan ponownie zbadał skórę. Kiedy rana nie rozprzestrzeniła się na skórze, kapłan uznał go za czystego, mówiąc: „Jesteś czysty. Możesz mieszkać w tym obozie”.
Gdyby opuchlizna na skórze chorego była biała i sprawiła że włosy stały się białe, a na tym obrzęku była plama surowego mięsa, to był trąd, to kapłan uznałby go za nieczystego. W Księdze Kapłańskiej 13:9-11 czytamy: „Gdy plaga trądu pojawi się na człowieku, zostanie przyprowadzony do kapłana; I kapłan obejrzy go. A jeśli jest na skórze białe nabrzmienie, przez które włosy zbielały, i na tym nabrzmieniu jest żywe mięso; Jest to zastarzały trąd na skórze jego ciała; i kapłan uzna go za nieczystego, a nie odosobni go, gdyż jest nieczysty” (Księga Kapłańska 13:9–11). Kapłan nie izolował go od obozu izraelskiego.
Tak samo jest w naszym kraju. W Korei są odizolowane wioski dla trędowatych, takie jak Wioska Kwiatów czy Wyspa Sorok. Dawno temu, jadąc samochodem do domu, moja żona przypadkiem zobaczyła zna na autostradzie „Wioska Kwiatów”, męczyła mnie, abym tam zjechał się rozejrzeć. Wtedy pomyślałem: „Nie wiesz, co to jest Wioska Kwiatów”. Powiedziałem jej: „Kochanie, czy masz na myśli, że chcesz odwiedzić to miasteczko?” Odpowiedziała: „Tak”. Jednak ze zdumieniem usłyszała, że „Wioska Kwiatów” była miejscem, w którym mieszkali trędowaci i nigdy więcej nie męczyła mnie, żebym tam pojechał. Trędowaci w odizolowanych wioskach są odizolowani od społeczeństwa.
Tutaj musimy zwrócić uwagę na to, że kapłan uznawał, że ktoś był czysty, gdy trąd rozprzestrzenił się i pokrył całą jego skórę. Czy uważasz, że to ma sens? Kapłan izolował tę osobę, gdy trąd trochę się rozprzestrzenił, i mówił mu, żeby mieszkał w obozie izraelskim, kiedy plaga trądu pokryła całą jego skórę, od stóp do głów.
Bóg powiedział kapłanowi, jak klasyfikować trąd. „A jeśli trąd rozszerza się na skórze i pokryje całą skórę zarażonego od głowy aż do stóp, gdziekolwiek kapłan spojrzy” (Księga Kapłańska 13:12). W ten sposób Bóg powiedział kapłanowi, aby klasyfikował trąd.
Co mówi nam prawo trądu….
Mówi nam to. Ludzie rodzą się grzesznikami z grzesznymi atrybutami i grzeszą przez całe życie, ale niektórzy ludzie ujawniają tylko kilka swoich grzechów. Raz grzeszą rękami, potem nogami, a następnie po długiej przerwie, umysłem, więc nie ujawniają swoich grzechów na zewnątrz. Kto powiedziałby, że to poważne, gdy trąd rozprzestrzenia się tylko w jednym miejscu tutaj, w innym małym miejscu tam? Nikt nie zna zespołu trądu innego człowieka.
Człowiek rodzi się jako grzesznik z powodu dziedziczenia grzechu. Ale nie wie, że jest grzesznikiem, dopóki nie zgrzeszy niezliczoną ilość razy, chociaż Bóg ogłosił go grzesznikiem. W końcu dowiaduje się, że jest grzesznikiem.
Jednak człowiek, który uważa, że jest zbyt cnotliwy, wytrzymuje dobrze i trochę grzeszy, nie wie, że jest grzesznikiem. Bóg powiedział kapłanowi, aby osoba, której trąd się trochę rozprzestrzenił, ogłoszona została jako nieczysta i została odizolowana. Grzesznicy są oddzieleni od Boga. Czy rozumiecie? Bóg jest święty. Człowiek, który myśli, że ma grzech tak mały jak drobina, nie może wejść do Królestwa Niebieskiego.
Kto może mieszkać w Królestwie Niebieskim? Tylko ci, których grzechy rozprzestrzeniają się na całe ciało i zdają sobie sprawę, że są nieuchronnymi grzesznikami, mogą wejść do Królestwa Niebieskiego. Wszystkie ich grzechy są wybaczone poprzez wiarę w Jezusa, więc wejdą do Królestwa Niebieskiego, aby panować z Bogiem.
Biblia mówi, że Bóg ogłasza, że osoba, której grzech rozprzestrzenia się tylko trochę, jest nieczysta. Bóg wzywa osobę, która wielokrotnie grzeszy pomimo swej woli, aby nie grzeszyć i wyznaje, że jest całkowitym grzesznikiem. Jezus powiedział: „Bo nie przyszedłem wzywać do pokuty sprawiedliwych, ale grzeszników” (Ewangelia Mateusza 9:13). Bóg powołuje grzeszników i zmywa wszystkie ich grzechy. Bóg przebaczył wszystkie ich grzechy. Bóg już raz na zawsze zmył ich grzechy. Jezus wziął wszystkie ich grzechy przez Swój chrzest, został osądzony za nich na Krzyżu i uczynił ich sprawiedliwymi poprzez swoje zmartwychwstanie, aby zabrać ich do Królestwa Niebieskiego.
Człowiek rodzi się jako grzesznik z powodu dziedziczenia grzechu. Ale nie wie, że jest grzesznikiem, dopóki nie zgrzeszy niezliczoną ilość razy, chociaż Bóg ogłosił go grzesznikiem. W końcu dowiaduje się, że jest grzesznikiem.
Jednak człowiek, który uważa, że jest zbyt cnotliwy, wytrzymuje dobrze i trochę grzeszy, nie wie, że jest grzesznikiem. Bóg powiedział kapłanowi, aby osoba, której trąd się trochę rozprzestrzenił, ogłoszona została jako nieczysta i została odizolowana. Grzesznicy są oddzieleni od Boga. Czy rozumiecie? Bóg jest święty. Człowiek, który myśli, że ma grzech tak mały jak drobina, nie może wejść do Królestwa Niebieskiego.
Kto może mieszkać w Królestwie Niebieskim? Tylko ci, których grzechy rozprzestrzeniają się na całe ciało i zdają sobie sprawę, że są nieuchronnymi grzesznikami, mogą wejść do Królestwa Niebieskiego. Wszystkie ich grzechy są wybaczone poprzez wiarę w Jezusa, więc wejdą do Królestwa Niebieskiego, aby panować z Bogiem.
Biblia mówi, że Bóg ogłasza, że osoba, której grzech rozprzestrzenia się tylko trochę, jest nieczysta. Bóg wzywa osobę, która wielokrotnie grzeszy pomimo swej woli, aby nie grzeszyć i wyznaje, że jest całkowitym grzesznikiem. Jezus powiedział: „Bo nie przyszedłem wzywać do pokuty sprawiedliwych, ale grzeszników” (Ewangelia Mateusza 9:13). Bóg powołuje grzeszników i zmywa wszystkie ich grzechy. Bóg przebaczył wszystkie ich grzechy. Bóg już raz na zawsze zmył ich grzechy. Jezus wziął wszystkie ich grzechy przez Swój chrzest, został osądzony za nich na Krzyżu i uczynił ich sprawiedliwymi poprzez swoje zmartwychwstanie, aby zabrać ich do Królestwa Niebieskiego.
Musimy poznać siebie
Musimy wiedzieć, czy jesteśmy całkowitymi grzesznikami, czy częściowymi grzesznikami. Bóg ogłasza, że człowiek jest czysty, gdy trąd rozprzestrzenia się na całej skórze ciała. W ten sposób Bóg ustanowił prawo dotyczące trądu. Osoba, która wie, że jest pełna grzechu, nie może nie wierzyć w ewangelię wody i Ducha i otrzymuje przebaczenie grzechów, kiedy Jezus do niej przychodzi, mówiąc, że zmył wszystkie jego grzechy przez Swój chrzest i Krzyż. Jednakże grzesznik częściowy, który myśli, że nie jest pełen grzechów, wyśmiewa ewangelię.
Czy jest grzech, jeśli Jezus zmył je wszystkie? Nie. Możemy raz na zawsze otrzymać przebaczenie grzechów. Dlatego grzesznik powinien poznać siebie. Wszystkie grzechy można wyeliminować, kiedy pozna się siebie. Ludzie mają skłonność do wyznawania Bogu tylko swoich małych grzechów. „Panie, zgrzeszyłem. Nie chciałem, ale zmusili mnie do tego. Proszę wybacz mi tylko tę sprawę, a nie będę więcej grzeszyć”. Przynoszą tylko małe grzechy do Boga. W następstwie Bóg mówi: „Jesteś nieczysty”.
Człowiek nie ma sprawiedliwości przed Bogiem. „Być albo nie być jest absolutnie zależne od Ciebie, Boże. Jestem grzesznikiem i moim przeznaczeniem jest pójść do piekła. Proszę, rób, co chcesz, ale Boże, miej litość nade mną i ocal mnie. Proszę, ocal mnie, jeśli jesteś Bogiem. Wtedy uwierzę w Ciebie i będę żył zgodnie z Twoją wolą”. Bóg zbawia osobę, która przyznaje, że jest pełna grzechu.
Czy jest grzech, jeśli Jezus zmył je wszystkie? Nie. Możemy raz na zawsze otrzymać przebaczenie grzechów. Dlatego grzesznik powinien poznać siebie. Wszystkie grzechy można wyeliminować, kiedy pozna się siebie. Ludzie mają skłonność do wyznawania Bogu tylko swoich małych grzechów. „Panie, zgrzeszyłem. Nie chciałem, ale zmusili mnie do tego. Proszę wybacz mi tylko tę sprawę, a nie będę więcej grzeszyć”. Przynoszą tylko małe grzechy do Boga. W następstwie Bóg mówi: „Jesteś nieczysty”.
Człowiek nie ma sprawiedliwości przed Bogiem. „Być albo nie być jest absolutnie zależne od Ciebie, Boże. Jestem grzesznikiem i moim przeznaczeniem jest pójść do piekła. Proszę, rób, co chcesz, ale Boże, miej litość nade mną i ocal mnie. Proszę, ocal mnie, jeśli jesteś Bogiem. Wtedy uwierzę w Ciebie i będę żył zgodnie z Twoją wolą”. Bóg zbawia osobę, która przyznaje, że jest pełna grzechu.
Człowiek odziedziczył grzech, który ma 12 rodzajów złych myśli
Spójrzmy na Ewangelię Marka 7:20-23: „I powiedział: Co wychodzi z człowieka, to kala człowieka. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, cudzołóstwa, nierząd, zabójstwa; kradzieże, chciwość, niegodziwość, podstęp, wyuzdanie, oko złe, bluźnierstwo, pycha, głupota. Całe to zło pochodzi z wnętrza i kala człowieka”. Z wnętrza, z serca człowieka, wychodzą złe myśli. Człowiek odziedziczył grzech w sposób naturalny. Czy rozumiecie? Przez całe życie ma złe myśli. Nie ma sposobu, aby został uwolniony, jeśli wszystkie jego grzechy nie zostaną przebaczone raz na zawsze.
Człowiek rodzi się z 12 rodzajami złych myśli: cudzołóstwem, nierządem, morderstwem, kradzieżą, chciwością, niegodziwością, podstępem, wyuzdaniem, złym okiem, bluźnierstwem, pychą i głupotą. Tak więc nie może nie grzeszyć przez całe życie. Osoba, której grzechy nie są wybaczone, żyje grzesznie, mimo że nie chce tak żyć. Wszystkie rzeczy pochodzące od człowieka, takie jak myśli i zachowania, są grzeszne wobec Boga.
Jest hipokryzją, aby grzesznik był dobry. Człowiek tylko udaje, że jest cnotliwy. To oszukiwanie Boga. Człowiek, który urodził się grzeszny, musi wiedzieć, że jest grzesznikiem, aby zostać zbawiony. Jeśli jednak osoba nie wie, że jest grzeszna, czuje się przygnębiona za każdym razem, gdy grzeszy i mówi: „Ach, dlaczego ja to robię?”. Sam się oszukuje.
Człowiek rodzi się z 12 rodzajami złych myśli: cudzołóstwem, nierządem, morderstwem, kradzieżą, chciwością, niegodziwością, podstępem, wyuzdaniem, złym okiem, bluźnierstwem, pychą i głupotą. Tak więc nie może nie grzeszyć przez całe życie. Osoba, której grzechy nie są wybaczone, żyje grzesznie, mimo że nie chce tak żyć. Wszystkie rzeczy pochodzące od człowieka, takie jak myśli i zachowania, są grzeszne wobec Boga.
Jest hipokryzją, aby grzesznik był dobry. Człowiek tylko udaje, że jest cnotliwy. To oszukiwanie Boga. Człowiek, który urodził się grzeszny, musi wiedzieć, że jest grzesznikiem, aby zostać zbawiony. Jeśli jednak osoba nie wie, że jest grzeszna, czuje się przygnębiona za każdym razem, gdy grzeszy i mówi: „Ach, dlaczego ja to robię?”. Sam się oszukuje.
Człowiek ma złe myśli. Może pomyśleć: „Dlaczego mam złe myśli? Nie, nie powinienem mieć takich myśli. Dlaczego myślę o nieczystych rzeczach? Mój nauczyciel powiedział mi, żebym czynił dobrze”. Myśli tak, ponieważ nie wie, dlaczego robi pewne rzeczy. Czuje się przygnębiony z powodu kradzieży i cudzołóstwa, ponieważ nie wie, że odziedziczył grzech. Zabójstwa, cudzołóstwo, nierząd, niegodziwość, podstępem, wyuzdanie, oko złe, bluźnierstwo, pycha i głupota wychodzą z niego nieustannie i po kolei. Więc nienawidzi siebie i zaczyna się wstydzić, nie wiedząc dlaczego.
Jesteśmy masą grzechu i przez całe życie rodzimy 12 rodzajów złych owoców, ponieważ urodziliśmy się jako grzesznicy, którzy odziedziczyli grzech po naszym wspólnym przodku, Adamie. Błogosławieni, którzy wiedzą, że są grzesznikami.
Człowiek szuka Jezusa, Zbawiciela, który zbawia go od wszystkich grzechów, kiedy wie, że jest niewiarygodnym grzesznikiem. To jedyny sposób, aby zostać pobłogosławionym przez Boga. Jednakże człowiek nie szuka Zbawiciela, jeśli nie zna siebie. Człowiek, który dobrze zna siebie, zapiera się samego siebie, rezygnuje ze swoich wysiłków, rezygnuje z zależności od ludzi, szuka Jezusa Chrystusa, który jest Bogiem, Zbawicielem i Prorokiem, i przez łaskę Jezusa Chrystusa zostaje mu przebaczone.
Grzesznicy muszą poznać siebie, ponieważ ci, którzy znają siebie, mogą być błogosławieni przed Bogiem. Ten, kto nie zna siebie, nie może być błogosławiony. Dlatego grzesznicy muszą znać siebie takimi, jakimi są. Czy rozumiecie? Czy kiedykolwiek zrobiłeś coś złego, zanim otrzymałeś odpuszczenie grzechów? Jeśli tak, czy wiesz dlaczego? Zrobiliście zło wbrew swojej woli, ponieważ odziedziczyliście grzech.
Jesteśmy masą grzechu i przez całe życie rodzimy 12 rodzajów złych owoców, ponieważ urodziliśmy się jako grzesznicy, którzy odziedziczyli grzech po naszym wspólnym przodku, Adamie. Błogosławieni, którzy wiedzą, że są grzesznikami.
Człowiek szuka Jezusa, Zbawiciela, który zbawia go od wszystkich grzechów, kiedy wie, że jest niewiarygodnym grzesznikiem. To jedyny sposób, aby zostać pobłogosławionym przez Boga. Jednakże człowiek nie szuka Zbawiciela, jeśli nie zna siebie. Człowiek, który dobrze zna siebie, zapiera się samego siebie, rezygnuje ze swoich wysiłków, rezygnuje z zależności od ludzi, szuka Jezusa Chrystusa, który jest Bogiem, Zbawicielem i Prorokiem, i przez łaskę Jezusa Chrystusa zostaje mu przebaczone.
Grzesznicy muszą poznać siebie, ponieważ ci, którzy znają siebie, mogą być błogosławieni przed Bogiem. Ten, kto nie zna siebie, nie może być błogosławiony. Dlatego grzesznicy muszą znać siebie takimi, jakimi są. Czy rozumiecie? Czy kiedykolwiek zrobiłeś coś złego, zanim otrzymałeś odpuszczenie grzechów? Jeśli tak, czy wiesz dlaczego? Zrobiliście zło wbrew swojej woli, ponieważ odziedziczyliście grzech.
Grzech wszedł na świat przez jednego człowieka, a przez grzech śmierć
Śmierć jest nieunikniona dla ludzi, ponieważ mają grzech. Człowiek powinien szukać Jezusa i spotkać się z Nim, aby zostać uwolnionym od grzechu, aby jego grzechy mogły zostać zmyte. Wtedy może mieć życie wieczne. Czy chcecie uwolnić się od wszystkich swoich grzechów?
„Śmierć jednak królowała od Adama aż do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie popełnili grzechu podobnego do przestępstwa Adama, który jest obrazem tego, który miał przyjść. Lecz z przestępstwem nie jest tak, jak z darem łaski. Jeśli bowiem przez przestępstwo jednego wielu umarło, tym obficiej spłynęła na wielu łaska Boga i dar przez łaskę jednego człowieka, Jezusa Chrystusa. A z darem nie jest tak, jak z tym, co przyszło przez jednego, który zgrzeszył. Wyrok bowiem jest z powodu jednego przestępstwa ku potępieniu, ale dar łaski z powodu wielu przestępstw ku usprawiedliwieniu. Jeśli bowiem z powodu przestępstwa jednego śmierć zaczęła królować przez jednego, tym bardziej ci, którzy przyjmują obfitość tej łaski i dar sprawiedliwości, będą królować w życiu przez jednego, Jezusa Chrystusa. Tak więc, jak przez przestępstwo jednego na wszystkich ludzi spadł wyrok ku potępieniu, tak też przez sprawiedliwość jednego na wszystkich ludzi spłynął dar ku usprawiedliwieniu dającemu życie. Jak bowiem przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo jednego wielu stało się sprawiedliwymi. A prawo wkroczyło po to, aby obfitował grzech. Lecz gdzie grzech się rozmnożył, tam łaska tym bardziej obfitowała; Aby, jak grzech królował ku śmierci, tak też łaska królowała przez sprawiedliwość ku życiu wiecznemu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana” (List do Rzymian 5:14-21).
„Śmierć jednak królowała od Adama aż do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie popełnili grzechu podobnego do przestępstwa Adama, który jest obrazem tego, który miał przyjść. Lecz z przestępstwem nie jest tak, jak z darem łaski. Jeśli bowiem przez przestępstwo jednego wielu umarło, tym obficiej spłynęła na wielu łaska Boga i dar przez łaskę jednego człowieka, Jezusa Chrystusa. A z darem nie jest tak, jak z tym, co przyszło przez jednego, który zgrzeszył. Wyrok bowiem jest z powodu jednego przestępstwa ku potępieniu, ale dar łaski z powodu wielu przestępstw ku usprawiedliwieniu. Jeśli bowiem z powodu przestępstwa jednego śmierć zaczęła królować przez jednego, tym bardziej ci, którzy przyjmują obfitość tej łaski i dar sprawiedliwości, będą królować w życiu przez jednego, Jezusa Chrystusa. Tak więc, jak przez przestępstwo jednego na wszystkich ludzi spadł wyrok ku potępieniu, tak też przez sprawiedliwość jednego na wszystkich ludzi spłynął dar ku usprawiedliwieniu dającemu życie. Jak bowiem przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo jednego wielu stało się sprawiedliwymi. A prawo wkroczyło po to, aby obfitował grzech. Lecz gdzie grzech się rozmnożył, tam łaska tym bardziej obfitowała; Aby, jak grzech królował ku śmierci, tak też łaska królowała przez sprawiedliwość ku życiu wiecznemu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana” (List do Rzymian 5:14-21).
„Dlatego, tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, tak też na wszystkich ludzi przeszła śmierć, ponieważ wszyscy zgrzeszyli” (List do Rzymian 5:12). Kim tutaj jest ten jeden człowiek? To Adam. Ewa też wyszła z jednego człowieka, Adama. Dlatego Biblia mówi: „Przez jednego człowieka”. Bóg stworzył jednego człowieka na początku i przez jednego człowieka grzech wszedł na świat. W naszych oczach, w ogrodzie Eden były dwie osoby, ale w rzeczywistości był jeden człowiek w oczach Boga. Wszystkie rasy ludzkie rozprzestrzeniły się od jednego człowieka, Adama.
Słowa “przez jednego człowieka grzech wszedł na świat”, oznaczają, że wszyscy potomkowie Adama stali się grzesznikami, ponieważ Adam zgrzeszył. Śmierć przyszła na całą ludzkość, ponieważ wszyscy zgrzeszyli. Śmierć została zasądzona na wszystkich ludzi z powodu grzechu. Bóg nie cierpi osoby, która ma grzech.
Bóg jest wszechmocny, ale nie może zrobić dwóch rzeczy: nie może ani kłamać, ani wpuścić osoby, która ma grzech, do Królestwa Niebieskiego. Wykonuje Swoje prawo tak, jak obiecał. Bóg z pewnością osądzi osobę, która ma grzech, ponieważ Bóg nie może kłamać ani ignorować prawa, które sam ustanowił. Wszyscy ludzie stali się grzesznikami przez jednego człowieka, Adama, który upadł i zgrzeszył wobec Boga. Sąd Boży i śmierć rozprzestrzeniły się na wszystkich ludzi, ponieważ stali się grzesznikami i urodzili się jako potomkowie jednego człowieka, Adama. W związku z tym śmierć przyszła i rozprzestrzeniła się na nich wszystkich.
Kiedy Bóg stworzył człowieka na początku, nie było śmierci. Było tam nie tylko drzewo poznania dobra i zła, ale także drzewo życia. Bóg nakazał Adamowi jeść owoc z drzewa życia i żyć wiecznie. Jednak Adam został zwiedziony przez Szatana i zjadł owoc z drzewa poznania dobra i zła, którego Bóg nakazał mu nie jeść, i rzucił wyzwanie Bogu, porzucając Jego słowo, więc śmierć rozprzestrzeniła się na wszystkich ludzi na świecie z powodu grzechu. Śmierć przyszła na świat przez jednego człowieka, Adama.
Słowa “przez jednego człowieka grzech wszedł na świat”, oznaczają, że wszyscy potomkowie Adama stali się grzesznikami, ponieważ Adam zgrzeszył. Śmierć przyszła na całą ludzkość, ponieważ wszyscy zgrzeszyli. Śmierć została zasądzona na wszystkich ludzi z powodu grzechu. Bóg nie cierpi osoby, która ma grzech.
Bóg jest wszechmocny, ale nie może zrobić dwóch rzeczy: nie może ani kłamać, ani wpuścić osoby, która ma grzech, do Królestwa Niebieskiego. Wykonuje Swoje prawo tak, jak obiecał. Bóg z pewnością osądzi osobę, która ma grzech, ponieważ Bóg nie może kłamać ani ignorować prawa, które sam ustanowił. Wszyscy ludzie stali się grzesznikami przez jednego człowieka, Adama, który upadł i zgrzeszył wobec Boga. Sąd Boży i śmierć rozprzestrzeniły się na wszystkich ludzi, ponieważ stali się grzesznikami i urodzili się jako potomkowie jednego człowieka, Adama. W związku z tym śmierć przyszła i rozprzestrzeniła się na nich wszystkich.
Kiedy Bóg stworzył człowieka na początku, nie było śmierci. Było tam nie tylko drzewo poznania dobra i zła, ale także drzewo życia. Bóg nakazał Adamowi jeść owoc z drzewa życia i żyć wiecznie. Jednak Adam został zwiedziony przez Szatana i zjadł owoc z drzewa poznania dobra i zła, którego Bóg nakazał mu nie jeść, i rzucił wyzwanie Bogu, porzucając Jego słowo, więc śmierć rozprzestrzeniła się na wszystkich ludzi na świecie z powodu grzechu. Śmierć przyszła na świat przez jednego człowieka, Adama.
Dlaczego Bóg dał człowiekowi prawo?
Gdyby grzech nie wszedł na świat przez Adama, śmierć nie mogłaby przejść na wszystkich ludzi. Dlaczego człowiek umiera? Umiera z powodu grzechu. Grzech wszedł na świat przez jednego człowieka i tak śmierć przeszła na wszystkich ludzi. Grzech był na świecie, aż do nadania Prawa, ale istoty ludzkie nie miały wiedzy o grzechu, dopóki nie pojawiło się Prawo.
Prawo Boże dotarło do wszystkich ludzi przez Mojżesza. Nawet w czasach Adama i Noego był grzech, a Bóg ustanowił Prawo dopiero w wieku Mojżesza. Jednak Biblia mówi, że w sercach wszystkich ludzi, którzy żyli w tym czasie, był grzech.
Spójrzmy na List do Rzymian 5:13. „Grzech bowiem był na świecie aż do nadania prawa, ale grzechu się nie poczytuje, gdy nie ma prawa”. Grzech był nawet wtedy, gdy na świecie nie było Prawa. Z tego względu wszyscy ludzie musieli umrzeć, ponieważ zgrzeszyli wobec Boga. Bóg dał im Prawo, które składa się z 613 rodzajów przykazań, które miały być przestrzegane wobec Niego i wśród ludzi, aby dać im wiedzę o grzechu. Co ludzie dowiedzieli się dzięki Prawu Bożemu? Poczuli, że są grzeszni w oczach Boga i poznali, że mają grzech. Ludzie zdali sobie sprawę, że nie mogą przestrzegać Prawa Bożego.
Tak więc poznali swoje grzechy. Potomkowie Adama i Ewy wiedzieli, że są grzesznikami i że jedynie Bóg powinien przebaczyć ich grzechy. Ale z czasem zapomnieli, że stali się grzesznikami i odziedziczyli grzech po swoim przodku, Adamie. W tym czasie wiedzieli, że są grzesznikami, kiedy grzeszyli, ale nie wiedzieli, że są grzesznikami, kiedy nie grzeszyli. Ale mylili się. W dzisiejszych czasach wielu ludzi nadal myśli, że grzesznikami stają się, jeśli grzeszą, i że nie stają się grzesznikami, jeśli nie grzeszą. W rzeczywistości wszyscy ludzie są grzesznikami, niezależnie od tego, czy grzeszą, czy nie, ponieważ odziedziczyli grzech od swojego urodzenia.
Istoty ludzkie są nieuchronnymi grzesznikami, zanim zostaną uwolnione od grzechów. Dlatego Bóg dał im Swoje Prawo, aby poznali grzech. Osoba, która zna Boga poprzez Jego Prawo i przyznaje się do Prawa, wie, że jest śmiertelnym grzesznikiem. Człowiek staje się śmiertelnym grzesznikiem, gdy tylko w pełni pozna Prawo Boże.
Prawo Boże dotarło do wszystkich ludzi przez Mojżesza. Nawet w czasach Adama i Noego był grzech, a Bóg ustanowił Prawo dopiero w wieku Mojżesza. Jednak Biblia mówi, że w sercach wszystkich ludzi, którzy żyli w tym czasie, był grzech.
Spójrzmy na List do Rzymian 5:13. „Grzech bowiem był na świecie aż do nadania prawa, ale grzechu się nie poczytuje, gdy nie ma prawa”. Grzech był nawet wtedy, gdy na świecie nie było Prawa. Z tego względu wszyscy ludzie musieli umrzeć, ponieważ zgrzeszyli wobec Boga. Bóg dał im Prawo, które składa się z 613 rodzajów przykazań, które miały być przestrzegane wobec Niego i wśród ludzi, aby dać im wiedzę o grzechu. Co ludzie dowiedzieli się dzięki Prawu Bożemu? Poczuli, że są grzeszni w oczach Boga i poznali, że mają grzech. Ludzie zdali sobie sprawę, że nie mogą przestrzegać Prawa Bożego.
Tak więc poznali swoje grzechy. Potomkowie Adama i Ewy wiedzieli, że są grzesznikami i że jedynie Bóg powinien przebaczyć ich grzechy. Ale z czasem zapomnieli, że stali się grzesznikami i odziedziczyli grzech po swoim przodku, Adamie. W tym czasie wiedzieli, że są grzesznikami, kiedy grzeszyli, ale nie wiedzieli, że są grzesznikami, kiedy nie grzeszyli. Ale mylili się. W dzisiejszych czasach wielu ludzi nadal myśli, że grzesznikami stają się, jeśli grzeszą, i że nie stają się grzesznikami, jeśli nie grzeszą. W rzeczywistości wszyscy ludzie są grzesznikami, niezależnie od tego, czy grzeszą, czy nie, ponieważ odziedziczyli grzech od swojego urodzenia.
Istoty ludzkie są nieuchronnymi grzesznikami, zanim zostaną uwolnione od grzechów. Dlatego Bóg dał im Swoje Prawo, aby poznali grzech. Osoba, która zna Boga poprzez Jego Prawo i przyznaje się do Prawa, wie, że jest śmiertelnym grzesznikiem. Człowiek staje się śmiertelnym grzesznikiem, gdy tylko w pełni pozna Prawo Boże.
Śmierć przeszła na wszystkich przez jednego człowieka
„Grzech bowiem był na świecie aż do nadania prawa, ale grzechu się nie poczytuje, gdy nie ma prawa. Śmierć jednak królowała od Adama aż do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie popełnili grzechu podobnego do przestępstwa Adama, który jest obrazem tego, który miał przyjść” (List do Rzymian 5:13-14).
Bóg mówi, że wszyscy ludzie stali się grzesznikami przez jednego człowieka, a śmierć przeszła na nich przez jednego człowieka. Śmierć przeszła na nich wszystkich przez grzech. Stało się to przez jednego mężczyznę. Kim jest ten jeden mężczyzna? To Adam. Powszechnie to wiemy. Ale wiele osób o tym nie wie. Nawet wielu chrześcijan o tym nie wie. Rozdzielają grzech na grzech pierworodny i grzechy codzienne i myślą, że ich codzienne grzechy mogą być codziennie odpuszczone poprzez modlitwy pokutne. Nie wiedzą, że powodem, przez który są sądzeni i idą do piekła, jest Adam.
Potomkowie Adama nie mają żadnego związku z Bogiem z powodu swoich grzechów, bez względu na to, jak bardzo starają się być dobrzy. Bóg osądza ich wszystkich, ponieważ są potomkami Adama, bez względu na to, jak bardzo starają się wieść dobre życie. Zostaną wrzuceni do wiecznego ognia piekielnego z powodu ich wspólnego przodka Adama.
Bóg mówi, że wszyscy ludzie stali się grzesznikami przez jednego człowieka, a śmierć przeszła na nich przez jednego człowieka. Śmierć przeszła na nich wszystkich przez grzech. Stało się to przez jednego mężczyznę. Kim jest ten jeden mężczyzna? To Adam. Powszechnie to wiemy. Ale wiele osób o tym nie wie. Nawet wielu chrześcijan o tym nie wie. Rozdzielają grzech na grzech pierworodny i grzechy codzienne i myślą, że ich codzienne grzechy mogą być codziennie odpuszczone poprzez modlitwy pokutne. Nie wiedzą, że powodem, przez który są sądzeni i idą do piekła, jest Adam.
Potomkowie Adama nie mają żadnego związku z Bogiem z powodu swoich grzechów, bez względu na to, jak bardzo starają się być dobrzy. Bóg osądza ich wszystkich, ponieważ są potomkami Adama, bez względu na to, jak bardzo starają się wieść dobre życie. Zostaną wrzuceni do wiecznego ognia piekielnego z powodu ich wspólnego przodka Adama.
Adam jest obrazem Tego, który miał przyjść
Jest napisane, że Adam jest obrazem Tego, który miał przyjść. Wszyscy ludzie stali się grzesznikami, a śmierć przyszła na nich przez jednego człowieka. Jednak cała ludzkość zostaje usprawiedliwiona przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa, tak jak wszyscy ludzie stali się grzesznikami przez jednego człowieka, Adama. To jest Prawo Boże.
Ludzie tworzyli religie, ponieważ nie znali Prawa Bożego. Mówią, że skoro wierzą w Jezusa powinni czynić dobre uczynki, aby dostąpić zbawienia. Jak szeroko religia rozprzestrzenia się po świecie i jak często kłamie! Nauczają ludzi, mówiąc: „Powinniście być dobrzy jako chrześcijanie”. Nasze grzechy nigdy nie będą wymazane poprzez uczynki.
„Adam, który jest obrazem tego, który miał przyjść”. Kim jest Człowiek, który miał przyjść dla naszego zbawienia od grzechów? Jest to Jezus Chrystus. Jezus został posłany na świat i zgodnie z prawem raz na zawsze zabrał grzechy świata przez Swój chrzest, aby uczynić nas sprawiedliwymi i został ukrzyżowany, aby zbawić nas od sądu.
Grzech przyszedł na świat, ponieważ Szatan oszukał stworzenie, Adama. Grzech wszedł na świat przez Adama. Jednakże Jezus Chrystus, Zbawiciel, Stwórca i Król królów, który jest wszechmocny, został posłany na podobieństwo ludzi, aby raz na zawsze zbawić ludzkość od grzechów. Raz na zawsze zmył grzechy świata. Raz i na zawsze wziął na Siebie grzechy świata przez Swój chrzest i zapłacił za nie poprzez ukrzyżowanie.
Człowiek otrzymuje nowe życie i odkupienie, jeśli wierzy, że Jezus został posłany, aby zmyć wszystkie grzechy, bez względu na to, jak ciężkie mogą być jego grzechy. Bóg zaplanował i postanowił stworzyć niebiosa i ziemię, aby uczynić nas Swoimi dziećmi. Przyszedł na świat i doskonale wypełnił Swoją obietnicę. Więc my z pewnością nie mamy grzechu. Bóg nigdy nie popełnia błędów. Adam był obrazem Tego, który miał przyjść. Nie rozumiem, dlaczego ludzie polegają na własnych uczynkach. Nasze zbawienie całkowicie zależy od Jezusa. Ludzie stali się grzesznikami przez jednego człowieka, Adama, a przez jednego Człowieka, Jezusa, zostali odkupieni.
Jedyne, co powinniśmy zrobić, to uwierzyć w zbawienie i odpuszczenie grzechów. To jedyna rzecz, jaką powinniśmy zrobić. Nie pozostaje nam nic innego, jak tylko radować się z faktu, że Jezus zmył wszystkie nasze grzechy. Swoją drogą, dlaczego zmuszasz innych do gorliwego czynienia dobrych uczynków? Czy ludzie mogą zostać uwolnieni od grzechów poprzez swoje uczynki? Nie. Zbawienie zależy tylko od wiary w odpuszczenie grzechów.
Ludzie tworzyli religie, ponieważ nie znali Prawa Bożego. Mówią, że skoro wierzą w Jezusa powinni czynić dobre uczynki, aby dostąpić zbawienia. Jak szeroko religia rozprzestrzenia się po świecie i jak często kłamie! Nauczają ludzi, mówiąc: „Powinniście być dobrzy jako chrześcijanie”. Nasze grzechy nigdy nie będą wymazane poprzez uczynki.
„Adam, który jest obrazem tego, który miał przyjść”. Kim jest Człowiek, który miał przyjść dla naszego zbawienia od grzechów? Jest to Jezus Chrystus. Jezus został posłany na świat i zgodnie z prawem raz na zawsze zabrał grzechy świata przez Swój chrzest, aby uczynić nas sprawiedliwymi i został ukrzyżowany, aby zbawić nas od sądu.
Grzech przyszedł na świat, ponieważ Szatan oszukał stworzenie, Adama. Grzech wszedł na świat przez Adama. Jednakże Jezus Chrystus, Zbawiciel, Stwórca i Król królów, który jest wszechmocny, został posłany na podobieństwo ludzi, aby raz na zawsze zbawić ludzkość od grzechów. Raz na zawsze zmył grzechy świata. Raz i na zawsze wziął na Siebie grzechy świata przez Swój chrzest i zapłacił za nie poprzez ukrzyżowanie.
Człowiek otrzymuje nowe życie i odkupienie, jeśli wierzy, że Jezus został posłany, aby zmyć wszystkie grzechy, bez względu na to, jak ciężkie mogą być jego grzechy. Bóg zaplanował i postanowił stworzyć niebiosa i ziemię, aby uczynić nas Swoimi dziećmi. Przyszedł na świat i doskonale wypełnił Swoją obietnicę. Więc my z pewnością nie mamy grzechu. Bóg nigdy nie popełnia błędów. Adam był obrazem Tego, który miał przyjść. Nie rozumiem, dlaczego ludzie polegają na własnych uczynkach. Nasze zbawienie całkowicie zależy od Jezusa. Ludzie stali się grzesznikami przez jednego człowieka, Adama, a przez jednego Człowieka, Jezusa, zostali odkupieni.
Jedyne, co powinniśmy zrobić, to uwierzyć w zbawienie i odpuszczenie grzechów. To jedyna rzecz, jaką powinniśmy zrobić. Nie pozostaje nam nic innego, jak tylko radować się z faktu, że Jezus zmył wszystkie nasze grzechy. Swoją drogą, dlaczego zmuszasz innych do gorliwego czynienia dobrych uczynków? Czy ludzie mogą zostać uwolnieni od grzechów poprzez swoje uczynki? Nie. Zbawienie zależy tylko od wiary w odpuszczenie grzechów.
Z przestępstwem nie jest tak, jak z darem łaski
List do Rzymian 5:14-16 mówi, „Śmierć jednak królowała od Adama aż do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie popełnili grzechu podobnego do przestępstwa Adama, który jest obrazem Tego, który miał przyjść. Lecz z przestępstwem nie jest tak, jak z darem łaski. Jeśli bowiem przez przestępstwo jednego wielu umarło, tym obficiej spłynęła na wielu łaska Boga i dar przez łaskę jednego człowieka, Jezusa Chrystusa. A z darem nie jest tak, jak z tym, co przyszło przez jednego, który zgrzeszył. Wyrok bowiem jest z powodu jednego przestępstwa ku potępieniu, ale dar łaski z powodu wielu przestępstw ku usprawiedliwieniu”.
Co oznaczają te słowa? Biblia mówi: „Lecz z przestępstwem nie jest tak, jak z darem łaski”. Dar łaski odnosi się do zbawienia Bożego. Oznacza to, że wszyscy ludzie, którzy odziedziczyli grzech przez Adama, mieli iść do piekła, ale ich grzechy mogły zostać przebaczone dzięki wierze w Jezusa, który zmył wszystkie ich grzechy. Oznacza to również, że Jezus już zmył wszystkie nasze przyszłe grzechy.
Człowiek, który urodził się jako potomek Adama, jest grzesznikiem, nawet jeśli nie grzeszy. Dlatego nie może uniknąć pójścia do piekła, nawet jeśli nie grzeszy. Jezus przyszedł na świat i stał się naszym Zbawicielem. Dar łaski polega na tym, że Jezus dał nam nadmierne odkupienie, aby przebaczyć grzechy, które ludzie popełniają aż do końca świata.
Człowiek, który urodził się jako potomek Adama, jest grzesznikiem, nawet jeśli nie grzeszy. Dlatego nie może uniknąć pójścia do piekła, nawet jeśli nie grzeszy. Jezus przyszedł na świat i stał się naszym Zbawicielem. Dar łaski polega na tym, że Jezus dał nam nadmierne odkupienie, aby przebaczyć grzechy, które ludzie popełniają aż do końca świata.
Wobec tego dar łaski jednego Człowieka jest większy niż przestępstwo jednego człowieka. Jeśli człowiek popełnia grzech bycia przeciwko Bogu, to sam ten grzech jest na tyle poważny, aby ten człowiek został osądzony przez Boga i poszedł do piekła. Tymczasem dar Pana, który już zmył wszystkie nasze grzechy i występki, jest większy niż przestępstwo jednego człowieka.
Oznacza to, że miłość Jezusa i dar przebaczenia grzechów są większe niż przestępstwa wszystkich ludzi. Pan wystarczająco zmył wszystkie grzechy świata. Miłość Jezusa, który nas zbawił, i dar zbawienia są tak obfite i większe niż przestępstwo popełnione przez jednego człowieka. Pan już zmył grzech walki z Bogiem, mimo że jesteśmy przeciwko Niemu naszym ciałem. Teraz Pan chce, abyśmy uwierzyli, że On za jednym razem zmył grzechy świata. Dlatego On zbawił grzeszników od wszystkich ich grzechów jako Baranek Boży, który zgładził grzechy świata.
Teoria, która mówi, że nasze grzechy są zgłądzone, kiedy wierzymy w Boga, a nie są, kiedy nie wierzymy w Boga, jest nieprawdziwa. Bóg zmył nawet grzechy niewierzących, ponieważ kocha wszystkich ludzi na świecie, ale ludzie nie chcą otrzymać miłości Boga. Nikt nie jest wykluczony z Bożej miłości i zbawienia. Zbawienie Boże przychodzi do tych, którzy wierzą w prawdę ewangelii, która mówi, że Jezus zgładził wszystkie nasze grzechy.
Jesteśmy takimi słabymi istotami. Bóg uważa tych, którzy wierzą, że Jezus zmył wszystkie grzechy, za bezgrzesznych. Wciąż mamy wiele słabości w naszym ciele, nawet po przebaczeniu wszystkich naszych grzechów. Wiele razy walczymy z Bogiem, a nawet próbujemy odrzucić Jego sprawiedliwość, gdy nie zgadzamy się z Jego wolą. Ale Bóg mówi: „Kocham cię i uratowałem cię. Już zmyłem grzechy, które popełniłeś do tej pory”. „O! Czy to prawda, Panie?” „Tak, zmyłem wszystkie grzechy”. „Dziękuję panie. Wysławiam Cię. Nie mogę nie wychwalać Cię, ponieważ pokochałeś mnie tak bardzo, że wymazałeś nawet grzech wyparcia się Ciebie”.
Oznacza to, że miłość Jezusa i dar przebaczenia grzechów są większe niż przestępstwa wszystkich ludzi. Pan wystarczająco zmył wszystkie grzechy świata. Miłość Jezusa, który nas zbawił, i dar zbawienia są tak obfite i większe niż przestępstwo popełnione przez jednego człowieka. Pan już zmył grzech walki z Bogiem, mimo że jesteśmy przeciwko Niemu naszym ciałem. Teraz Pan chce, abyśmy uwierzyli, że On za jednym razem zmył grzechy świata. Dlatego On zbawił grzeszników od wszystkich ich grzechów jako Baranek Boży, który zgładził grzechy świata.
Teoria, która mówi, że nasze grzechy są zgłądzone, kiedy wierzymy w Boga, a nie są, kiedy nie wierzymy w Boga, jest nieprawdziwa. Bóg zmył nawet grzechy niewierzących, ponieważ kocha wszystkich ludzi na świecie, ale ludzie nie chcą otrzymać miłości Boga. Nikt nie jest wykluczony z Bożej miłości i zbawienia. Zbawienie Boże przychodzi do tych, którzy wierzą w prawdę ewangelii, która mówi, że Jezus zgładził wszystkie nasze grzechy.
Jesteśmy takimi słabymi istotami. Bóg uważa tych, którzy wierzą, że Jezus zmył wszystkie grzechy, za bezgrzesznych. Wciąż mamy wiele słabości w naszym ciele, nawet po przebaczeniu wszystkich naszych grzechów. Wiele razy walczymy z Bogiem, a nawet próbujemy odrzucić Jego sprawiedliwość, gdy nie zgadzamy się z Jego wolą. Ale Bóg mówi: „Kocham cię i uratowałem cię. Już zmyłem grzechy, które popełniłeś do tej pory”. „O! Czy to prawda, Panie?” „Tak, zmyłem wszystkie grzechy”. „Dziękuję panie. Wysławiam Cię. Nie mogę nie wychwalać Cię, ponieważ pokochałeś mnie tak bardzo, że wymazałeś nawet grzech wyparcia się Ciebie”.
Ci, którzy byli grzesznikami, stali się sprawiedliwymi i stali się niewolnikami miłości. Oddali się Jego miłości. Wierzą w Jezusa, ponieważ Pan zmył grzech wyparcia się Go, mimo że wypierają się Go z powodu swoich słabości, tak jak Piotr. To sprawia, że chwalą Pana. Dlatego apostoł Paweł mówi, że zbawienie Boże jest większe niż przestępstwo jednego człowieka.
Jezus zabrał wszystkie grzechy; grzech pierworodny, który został odziedziczony i grzechy codzienne, które są popełniane przez nasze uczynki do końca świata. A więc jak wielka jest miłość Boga! Zatem Biblia mówi: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata” (Ewangelia Jana 1:29).
Jezus zabrał wszystkie grzechy; grzech pierworodny, który został odziedziczony i grzechy codzienne, które są popełniane przez nasze uczynki do końca świata. A więc jak wielka jest miłość Boga! Zatem Biblia mówi: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata” (Ewangelia Jana 1:29).
Sprawiedliwi będą królować w życiu przez Jednego, Jezusa Chrystusa
Grzechów świata nie można przebaczyć przez modlitwy pokutne. Wierzący nie mają grzechu i otrzymują zbawienie od wszystkich grzechów, ponieważ Pan już usunął nawet grzechy, które będą popełnione w przyszłości. W Liście do Rzymian 5:17 czytamy: „Jeśli bowiem z powodu przestępstwa jednego śmierć zaczęła królować przez jednego, tym bardziej ci, którzy przyjmują obfitość tej łaski i dar sprawiedliwości, będą królować w życiu przez Jednego, Jezusa Chrystusa”.
Jesteśmy pobłogosławieni łaską. Kim są ci, którzy otrzymują obfitość łaski i dar sprawiedliwości? To ci, którzy wierzą w Pana i którym wiara w Niego odpuszcza grzechy. Wychwalamy Pana, ponieważ otrzymaliśmy obfitość łaski odpuszczenia grzechów. „Ci, którzy przyjmują obfitość tej łaski i dar sprawiedliwości, będą królować w życiu przez Jednego, Jezusa Chrystusa”. Jesteśmy królami i będziemy królować w życiu.
Rządzą tylko królowie. Teraz królujemy. Kto może walczyć z królami? My, którzy otrzymaliśmy obfitość łaski i dar sprawiedliwości, królujemy każdego dnia. Królujemy dzisiaj i będziemy królować jutro. Ten kto okazuje nam królom życzliwość, jest błogosławiony i może być królem wraz z nami. Jednakże każdy, kto nie wierzy w ewangelię prawdy, którą głoszą królowie, pójdzie do piekła.
Na świecie było wielu królów, którzy zostali zbawieni, i było wielu ludzi, którzy poszli do piekła, ponieważ byli przeciwko królom. Powinni byli być życzliwi dla królów, ale nie byli. Mogliby stać się królami, gdyby mieli oczy i serce poszukiwacza prawdy.
Czy królujecie? Będąc pewnymi siebie przechwalamy się, że jesteśmy królami świata. Ogłaszamy, że niewierzący pójdą do piekła, gdy będą walczyć z nami. Tylko królowie mogą to zrobić. Jesteśmy prawdziwymi królami. Czy jest ktoś, kto nie króluje wśród sprawiedliwych? Jest bezczelnością dla niego nie panować jako król. Król musi rządzić jako król. „Masz złe myśli. Pójdziesz do piekła, jeśli nie zaakceptujesz Prawdy”. Król musi zachowywać się jak król. Król musi być pełen godności i wydawać grzesznikom rozkazy wiary w prawdę.
Bez względu na to, jak jest młody, król może i musi sądzić, wydawać rozkazy i skazywać niewiernych, którzy sprzeciwiają się sprawiedliwości Bożej, na piekło. Ma moc skazania niewierzących na piekło przed Bogiem, ale nie oznacza to, że król może nadużywać swojej władzy, jak mu się podoba. Pan mówi nam, abyśmy królowali na świecie. Dlatego królujmy i wejdźmy do Królestwa Niebieskiego.
Jesteśmy pobłogosławieni łaską. Kim są ci, którzy otrzymują obfitość łaski i dar sprawiedliwości? To ci, którzy wierzą w Pana i którym wiara w Niego odpuszcza grzechy. Wychwalamy Pana, ponieważ otrzymaliśmy obfitość łaski odpuszczenia grzechów. „Ci, którzy przyjmują obfitość tej łaski i dar sprawiedliwości, będą królować w życiu przez Jednego, Jezusa Chrystusa”. Jesteśmy królami i będziemy królować w życiu.
Rządzą tylko królowie. Teraz królujemy. Kto może walczyć z królami? My, którzy otrzymaliśmy obfitość łaski i dar sprawiedliwości, królujemy każdego dnia. Królujemy dzisiaj i będziemy królować jutro. Ten kto okazuje nam królom życzliwość, jest błogosławiony i może być królem wraz z nami. Jednakże każdy, kto nie wierzy w ewangelię prawdy, którą głoszą królowie, pójdzie do piekła.
Na świecie było wielu królów, którzy zostali zbawieni, i było wielu ludzi, którzy poszli do piekła, ponieważ byli przeciwko królom. Powinni byli być życzliwi dla królów, ale nie byli. Mogliby stać się królami, gdyby mieli oczy i serce poszukiwacza prawdy.
Czy królujecie? Będąc pewnymi siebie przechwalamy się, że jesteśmy królami świata. Ogłaszamy, że niewierzący pójdą do piekła, gdy będą walczyć z nami. Tylko królowie mogą to zrobić. Jesteśmy prawdziwymi królami. Czy jest ktoś, kto nie króluje wśród sprawiedliwych? Jest bezczelnością dla niego nie panować jako król. Król musi rządzić jako król. „Masz złe myśli. Pójdziesz do piekła, jeśli nie zaakceptujesz Prawdy”. Król musi zachowywać się jak król. Król musi być pełen godności i wydawać grzesznikom rozkazy wiary w prawdę.
Bez względu na to, jak jest młody, król może i musi sądzić, wydawać rozkazy i skazywać niewiernych, którzy sprzeciwiają się sprawiedliwości Bożej, na piekło. Ma moc skazania niewierzących na piekło przed Bogiem, ale nie oznacza to, że król może nadużywać swojej władzy, jak mu się podoba. Pan mówi nam, abyśmy królowali na świecie. Dlatego królujmy i wejdźmy do Królestwa Niebieskiego.
Jednak niektórzy sprawiedliwi są zbyt łagodni, by używać swojej mocy. Pan skarci ich, gdy przyjdzie ponownie. „Porzuciłeś swoją wiarę. Dlaczego zachowywałeś się jak niewolnik? Uczyniłem cię królem”. Są ludzie, którzy zachowują się jak niewolnicy świata. Czy ma sens, gdy król mówi „proszę pana” do swojego poddanego? Jednak niektórzy sprawiedliwi mówią w ten sposób, nawet jeśli nie ma to sensu. Na kolanach błagają świat o przebaczenie, nawet po tym, jak Bóg uwolni ich od grzechu. Król powinien być królewski.
Ogłosiłem niezależną królewskość przeciwko światu, gdy tylko zostałem królem. Wierzyłem, że zostałem królem i zachowywałem się po królewsku, chociaż byłem młody.
Ogłosiłem niezależną królewskość przeciwko światu, gdy tylko zostałem królem. Wierzyłem, że zostałem królem i zachowywałem się po królewsku, chociaż byłem młody.
Przez posłuszeństwo Jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa
W Liście do Rzymian 5:18-19 czytamy: „Tak więc, jak przez przestępstwo jednego na wszystkich ludzi spadł wyrok ku potępieniu, tak też przez sprawiedliwość Jednego na wszystkich ludzi spłynął dar ku usprawiedliwieniu dającemu życie. Jak bowiem przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wielu stało się sprawiedliwymi”.
„Jak przez przestępstwo jednego na wszystkich ludzi spadł wyrok ku potępieniu”. Tutaj potępienie oznacza sąd. Osoba, która urodziła się jako potomek Adama i która nie narodziła się z wody i Ducha, chociaż wierzy w Jezusa, jest sądzona. „tak też przez sprawiedliwość Jednego na wszystkich ludzi spłynął dar ku usprawiedliwieniu dającemu życie”.
Wszyscy ludzie stają się sprawiedliwi przez jedyny sprawiedliwy akt Jezusa, który narodził się z Maryi Dziewicy i został ochrzczony w rzece Jordan, aby zabrać wszystkie grzechy świata. Poświęcił Swoje życie, będąc ukrzyżowanym w ich miejsce, aby uczynić ich wszystkich sprawiedliwymi. Dzięki posłuszeństwu jednego Człowieka woli Boga Ojca, wielu stało się sprawiedliwych.
Ściśle mówiąc, czy wszyscy ludzie na świecie są grzesznikami, czy też są sprawiedliwi, jeśli patrzymy z punktu widzenia wiary? Wszyscy są sprawiedliwi. Niektórzy ludzie się złoszczą i walczą przeciwko mnie, kiedy mówię to z wiary. W rzeczywistości nie ma nikogo, kto miałby grzech z Bożego punktu widzenia. Bóg posłał Swojego Jednorodzonego Syna na świat i przeniósł na Niego wszystkie grzechy świata i pozwolił, aby został osądzony jako reprezentant wszystkich ludzi.
„Jak przez przestępstwo jednego na wszystkich ludzi spadł wyrok ku potępieniu”. Tutaj potępienie oznacza sąd. Osoba, która urodziła się jako potomek Adama i która nie narodziła się z wody i Ducha, chociaż wierzy w Jezusa, jest sądzona. „tak też przez sprawiedliwość Jednego na wszystkich ludzi spłynął dar ku usprawiedliwieniu dającemu życie”.
Wszyscy ludzie stają się sprawiedliwi przez jedyny sprawiedliwy akt Jezusa, który narodził się z Maryi Dziewicy i został ochrzczony w rzece Jordan, aby zabrać wszystkie grzechy świata. Poświęcił Swoje życie, będąc ukrzyżowanym w ich miejsce, aby uczynić ich wszystkich sprawiedliwymi. Dzięki posłuszeństwu jednego Człowieka woli Boga Ojca, wielu stało się sprawiedliwych.
Ściśle mówiąc, czy wszyscy ludzie na świecie są grzesznikami, czy też są sprawiedliwi, jeśli patrzymy z punktu widzenia wiary? Wszyscy są sprawiedliwi. Niektórzy ludzie się złoszczą i walczą przeciwko mnie, kiedy mówię to z wiary. W rzeczywistości nie ma nikogo, kto miałby grzech z Bożego punktu widzenia. Bóg posłał Swojego Jednorodzonego Syna na świat i przeniósł na Niego wszystkie grzechy świata i pozwolił, aby został osądzony jako reprezentant wszystkich ludzi.
Ludzie wchodzą do Królestwa Niebieskiego lub idą piekła według swojej wiary
Bóg już nie sądzi świata, ponieważ osądził Jezusa zamiast wszystkich ludzi. Jednak niektórzy ludzie w to wierzą, a inni nie, pomimo tego, że Syn Boży zabrał wszystkie grzechy i zmył je przez Swoje posłuszeństwo woli Bożej. Wierzący wchodzą do Królestwa Niebieskiego, wierząc w sprawiedliwość Bożą. Bóg uważa ich za sprawiedliwych i mówi: „Jesteś sprawiedliwy. Wierzysz, że naprawdę zmyłem wszystkie twoje grzechy. Wejdź. Przygotowałem dla ciebie Królestwo Niebieskie”. Należycie wchodzą do Królestwa Niebieskiego.
Ale niektórzy ludzie nie wierzą w Niego i odrzucają ewangelię, mówiąc: „Boże, czy to prawda? Nie mogę w to uwierzyć. Czy to prawda? Nie do końca rozumiem”. Bóg im powie: „Dlaczego Mnie denerwujecie? Wierzcie we Mnie, jeśli chcecie wierzyć, ale nie wierzcie, jeśli nie chcecie wierzyć”. „Czy ewangelia wody i Ducha jest prawdziwa, Panie?” „Zbawiłem cię”. „Nie mogę w to uwierzyć. Wierzę w 90%, ale mam wątpliwości co do pozostałych 10%”.
Wtedy Bóg im powie: „Nie wierzysz, pomimo tego, że już cię zbawiłem. Postępuj zgodnie ze swoją wiarą. Postanowiłem wysłać tych, którzy mają grzech, jako potomków Adama do piekła. Stworzyłem też Królestwo Niebieskie. Wejdź do Królestwa Niebieskiego, jeśli chcesz, i idź do piekła, jeśli chcesz zostać wrzucony do ognia piekielnego”. Od ich wiary zależy, czy wejdą do Królestwa Niebieskiego, czy pójdą do piekła.
Czy wierzycie, że Jezus zbawił was od wszystkich waszych grzechów Swoim chrztem i krwią przelaną na Krzyżu? To zależy od waszej wiary. Nie ma punktu pośredniego między Królestwem Niebieskim a piekłem. Nie ma czegoś takiego jak „nie” przed Bogiem. Jest tylko „Tak”. Bóg również nigdy nie mówi nam „nie”. Bóg obiecał wszystko i wszystko wypełnił. Zmył wszystkie grzechy grzeszników.
Ale niektórzy ludzie nie wierzą w Niego i odrzucają ewangelię, mówiąc: „Boże, czy to prawda? Nie mogę w to uwierzyć. Czy to prawda? Nie do końca rozumiem”. Bóg im powie: „Dlaczego Mnie denerwujecie? Wierzcie we Mnie, jeśli chcecie wierzyć, ale nie wierzcie, jeśli nie chcecie wierzyć”. „Czy ewangelia wody i Ducha jest prawdziwa, Panie?” „Zbawiłem cię”. „Nie mogę w to uwierzyć. Wierzę w 90%, ale mam wątpliwości co do pozostałych 10%”.
Wtedy Bóg im powie: „Nie wierzysz, pomimo tego, że już cię zbawiłem. Postępuj zgodnie ze swoją wiarą. Postanowiłem wysłać tych, którzy mają grzech, jako potomków Adama do piekła. Stworzyłem też Królestwo Niebieskie. Wejdź do Królestwa Niebieskiego, jeśli chcesz, i idź do piekła, jeśli chcesz zostać wrzucony do ognia piekielnego”. Od ich wiary zależy, czy wejdą do Królestwa Niebieskiego, czy pójdą do piekła.
Czy wierzycie, że Jezus zbawił was od wszystkich waszych grzechów Swoim chrztem i krwią przelaną na Krzyżu? To zależy od waszej wiary. Nie ma punktu pośredniego między Królestwem Niebieskim a piekłem. Nie ma czegoś takiego jak „nie” przed Bogiem. Jest tylko „Tak”. Bóg również nigdy nie mówi nam „nie”. Bóg obiecał wszystko i wszystko wypełnił. Zmył wszystkie grzechy grzeszników.
Gdzie grzech się rozmnożył, tam łaska tym bardziej obfitowała
Przyjrzyjmy się Listowi do Rzymian 5:20-21. „A prawo wkroczyło po to, aby obfitował grzech. Lecz gdzie grzech się rozmnożył, tam łaska tym bardziej obfitowała; Aby, jak grzech królował ku śmierci, tak też łaska królowała przez sprawiedliwość ku życiu wiecznemu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana”. Dlaczego wkroczyło Prawo? Aby grzech był obfitował. Ludzkie istoty mają z natury grzech jako potomkowie Adama. Ale nie znali swojej grzesznej natury i dlatego Bóg dał ludziom Prawo, aby dać im wiedzę o grzechu, ponieważ Prawo nakazuje im, co mają robić, a czego nie, i staje się grzechem nieprzestrzeganie Prawa ich myślami i czynami.
Prawo wkroczyło, aby grzech mógł obfitować. Bóg dał nam Prawo, abyśmy wiedzieli, że jesteśmy wielkimi grzesznikami i masą grzechów. Tymczasem gdzie grzech się rozmnożył, tam łaska tym bardziej obfitowała. Oznacza to, że osoba, która urodziła się z grzechem jako potomek Adama, ale uważa się za niewielkiego grzesznika, nie ma nic wspólnego z faktem, że Jezus go zbawił.
Tymczasem ten, kto myśli, że ma wiele słabości i nie może żyć ciałem według Słowa Bożego, dziękuje Panu, który go zbawił. Ewangelia, która mówi, że Pan od razu zgładził grzechy świata, jest wielkim darem dla takiej osoby. „Lecz gdzie grzech się rozmnożył, tam łaska tym bardziej obfitowała”. Dar był obfity, więc wielcy grzesznicy stają się całkowicie sprawiedliwi. Drobni grzesznicy, którzy myślą, że nie są pełni grzechu, pójdą do piekła. Tylko wielcy grzesznicy stają się doskonale sprawiedliwi.
Tak więc osoba, która wie, że jest wielkim grzesznikiem, bardzo chwali zbawienie Jezusa. Wśród głosicieli ewangelii na świecie jest niewielu dobrodusznych głosicieli. „Lecz gdzie grzech się rozmnożył, tam łaska tym bardziej obfitowała”. Nie oznacza to, że możemy umyślnie grzeszyć, aby łaska mogła być znacznie bardziej obfita.
Apostoł Paweł mówi w Liście do Rzymian 6-1: „Cóż więc powiemy? Czy mamy trwać w grzechu, aby łaska obfitowała?”. Paweł ma na myśli: „Jesteśmy zbawieni, jeśli tylko wierzymy w sprawiedliwość Bożą. Pan już zmył wszystkie nasze grzechy i obficie zbawił grzeszników od wszystkich ich grzechów. Stajemy się sprawiedliwymi, wierząc sercem. Możemy zostać zbawieni, jeśli uwierzymy w to, co uczynił Pan. Bez względu na to, jak niegodziwi jesteśmy i ile razy zgrzeszymy, stajemy się sprawiedliwi bez uczynków, dzięki wierze w Prawdę”.
Stajemy się sprawiedliwi przez wiarę. Jak niegodziwe są nasze uczynki? Ile razy grzeszymy? Ile mamy niedoskonałości, jeśli Bóg, który jest bezgrzeszny, patrzy na nasze czyny? Mogę jedynie chwalić Pana. W Liście do Rzymian 5:20-21 czytamy: „A prawo wkroczyło po to, aby obfitował grzech. Lecz gdzie grzech się rozmnożył, tam łaska tym bardziej obfitowała; Aby, jak grzech królował ku śmierci, tak też łaska królowała przez sprawiedliwość ku życiu wiecznemu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana”.
Prawo wkroczyło, aby grzech mógł obfitować. Bóg dał nam Prawo, abyśmy wiedzieli, że jesteśmy wielkimi grzesznikami i masą grzechów. Tymczasem gdzie grzech się rozmnożył, tam łaska tym bardziej obfitowała. Oznacza to, że osoba, która urodziła się z grzechem jako potomek Adama, ale uważa się za niewielkiego grzesznika, nie ma nic wspólnego z faktem, że Jezus go zbawił.
Tymczasem ten, kto myśli, że ma wiele słabości i nie może żyć ciałem według Słowa Bożego, dziękuje Panu, który go zbawił. Ewangelia, która mówi, że Pan od razu zgładził grzechy świata, jest wielkim darem dla takiej osoby. „Lecz gdzie grzech się rozmnożył, tam łaska tym bardziej obfitowała”. Dar był obfity, więc wielcy grzesznicy stają się całkowicie sprawiedliwi. Drobni grzesznicy, którzy myślą, że nie są pełni grzechu, pójdą do piekła. Tylko wielcy grzesznicy stają się doskonale sprawiedliwi.
Tak więc osoba, która wie, że jest wielkim grzesznikiem, bardzo chwali zbawienie Jezusa. Wśród głosicieli ewangelii na świecie jest niewielu dobrodusznych głosicieli. „Lecz gdzie grzech się rozmnożył, tam łaska tym bardziej obfitowała”. Nie oznacza to, że możemy umyślnie grzeszyć, aby łaska mogła być znacznie bardziej obfita.
Apostoł Paweł mówi w Liście do Rzymian 6-1: „Cóż więc powiemy? Czy mamy trwać w grzechu, aby łaska obfitowała?”. Paweł ma na myśli: „Jesteśmy zbawieni, jeśli tylko wierzymy w sprawiedliwość Bożą. Pan już zmył wszystkie nasze grzechy i obficie zbawił grzeszników od wszystkich ich grzechów. Stajemy się sprawiedliwymi, wierząc sercem. Możemy zostać zbawieni, jeśli uwierzymy w to, co uczynił Pan. Bez względu na to, jak niegodziwi jesteśmy i ile razy zgrzeszymy, stajemy się sprawiedliwi bez uczynków, dzięki wierze w Prawdę”.
Stajemy się sprawiedliwi przez wiarę. Jak niegodziwe są nasze uczynki? Ile razy grzeszymy? Ile mamy niedoskonałości, jeśli Bóg, który jest bezgrzeszny, patrzy na nasze czyny? Mogę jedynie chwalić Pana. W Liście do Rzymian 5:20-21 czytamy: „A prawo wkroczyło po to, aby obfitował grzech. Lecz gdzie grzech się rozmnożył, tam łaska tym bardziej obfitowała; Aby, jak grzech królował ku śmierci, tak też łaska królowała przez sprawiedliwość ku życiu wiecznemu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana”.
Bóg dał nam życie wieczne przez Jezusa Chrystusa. Sprawiedliwość Pańska sprawiła, że z Nim królujemy. Chwalę Pana, który obficie zbawił grzeszników od wszystkich ich grzechów. Dziękuję Panie.
Copyright © 2021 by The New Life Mission