(Επιστολή προς Ρωμαίους 3:10-31)
«Καθώς είναι γεγραμμένον:
‘ότι δεν υπάρχει δίκαιος ουδέ εις˙
δεν υπάρχει τις έχων σύνεσιν˙
δεν υπάρχει τις εκζητών τον Θεόν.
Πάντες εξέκλιναν,
ομού εξηχρειώθησαν˙
δεν υπάρχει ο πράττων αγαθόν˙ δεν υπάρχει ουδέ εις’.
‘Τάφος ανεωγμένος είναι ο λάρυγξ αυτών˙
με τας γλώσσας αυτών ελάλουν δόλια’˙
‘φαρμάκιον ασπίδων είναι υπό τα χείλη αυτών’.
Των οποίων ‘το στόμα γέμει κατάρας και πικρίας’.
‘Οι πόδες αυτών είναι ταχείς εις το να χύσωσιν αίμα’.
‘Ερήμωσις και ταλαιπωρία είναι εν ταις οδοίς αυτών˙
και οδόν ειρήνης δεν εγνώρισαν’.
‘Δεν είναι φόβος Θεού έμπροσθεν των οφθαλμών αυτών’.
Εξεύρομεν δε ότι όσα λέγει ο νόμος, λαλεί προς τους υπό τον νόμον˙ διά να εμφραχθή παν στόμα, και να γείνη πας ο κόσμος υπόδικος εις τον Θεόν. Διότι εξ έργων νόμου δεν θέλει δικαιωθή ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού˙ επειδή διά του νόμου γίνεται η γνώρισις της αμαρτίας. Τώρα δε χωρίς νόμου η δικαιοσύνη του Θεού εφανερώθη, μαρτυρουμένη υπό του νόμου και των προφητών˙ δικαιοσύνη δε του Θεού διά πίστεως Ιησού Χριστού, εις πάντας και επί πάντας τους πιστεύοντας˙ διότι δεν υπάρχει διαφορά˙ επειδή πάντες ήμαρτον, και υστερούνται της δόξης του Θεού˙ δικαιούνται δε δωρεάν με την χάριν αυτού, διά της απολυτρώσεως της εν Χριστώ Ιησού˙ τον οποίον ο Θεός προέθετο μέσον εξιλεώσεως διά της πίστεως, εν τω αίματι αυτού, προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού, διά την άφεσιν των προγενομένων αμαρτημάτων, διά της μακροθυμίας του Θεού˙ προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού εν τω παρόντι καιρώ, διά να ήναι αυτός δίκαιος, και να δικαιόνη τον πιστεύοντα εις τον Ιησούν. Πού λοιπόν η καύχησις; Εκλείσθη έξω. Διά ποίου νόμου; των έργων; Ουχί˙ αλλά διά του νόμου της πίστεως. Συμπεραίνομεν λοιπόν ότι ο άνθρωπος δικαιούται διά της πίστεως, χωρίς των έργων του νόμου. Ή των Ιουδαίων μόνον είναι ο Θεός; Ουχί δε και των εθνών; Ναι και των εθνών˙ επειδή εις είναι ο Θεός, όστις θέλει δικαιώσει την περιτομήν εκ πίστεως, και την ακροβυστίαν διά της πίστεως. Νόμον λοιπόν καταργούμεν διά της πίστεως; Μη γένοιτο˙ αλλά νόμον συνιστώμεν».
Οι άνθρωποι δεν έχουν τίποτε για να καυχηθούν στην σάρκα
Στην Επιστολή προς Ρωμαίους 3:10-12 λέει, «Καθώς είναι γεγραμμένον, ότι δεν υπάρχει δίκαιος ουδέ είς˙ δεν υπάρχει τις έχων σύνεσιν˙ δεν υπάρχει τις εκζητών τον Θεόν. Πάντες εξέκλιναν, ομού εξηχρειώθησαν˙ δεν υπάρχει ο πράττων αγαθόν˙ δεν υπάρχει ουδέ είς». Εμπρός στον Θεό είμαστε όλοι γεμάτοι αμαρτίες εξαιτίας της σάρκας. Μπορεί κάποιος να γίνει δίκαιος μόνο με την σάρκα; Μπορεί να υπάρξει σάρκα δίκαιη από την φύση της στα μάτια του Θεού; Ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να γίνει δίκαιος με την σάρκα. Η σάρκα δεν μπορεί ποτέ να είναι δίκαιη, χωρίς να ελευθερωθεί από τις αμαρτίες μέσω του Ιησού Χριστού.
Εκείνοι που οι αμαρτίες τους έχουν καθαριστεί, δεν έχουν τίποτε για να καυχηθούν στην σάρκα τους. Και εμείς επίσης, που οι αμαρτίες μας έχουν καθαριστεί, δεν μπορούμε παρά να αφήσουμε κατά μέρος την σάρκα μας, επειδή δεν έχουμε καμία δυνατότητα να κάνουμε το καλό. Δεν μπορούμε να πούμε ότι ζούμε καλές ζωές, παρά μόνο όταν υπηρετούμε τον Κύριο και κάνουμε πνευματικό έργο. Όπως είπε ο Ιησούς, «Το γεγεννημένον εκ της σαρκός, είναι σαρξ˙ και το γεγεννημένον εκ του Πνεύματος, είναι πνεύμα» (Ιωάν. 3:6), και ακριβώς έτσι η σάρκα αρέσκεται μόνο αν ικανοποιήσει την σφοδρή επιθυμία της, αλλά το πνεύμα μόνο όταν ικανοποιήσει το Πνεύμα. Η σάρκα δεν μπορεί ποτέ να μεταμορφωθεί σε πνεύμα.
Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται αμαρτωλοί, ζουν κάτω από την αμαρτία, πεθαίνουν μάταια και ρίχνονται τελικά στην λίμνη του πυρός του άδη. Αν ο Θεός δεν είχε στείλει τον μονογενή Υιό Του στον κόσμο, για να τους σώσει από όλες τις αμαρτίες τους, δεν θα είχαν ελπίδα. Εάν υπάρχει οποιαδήποτε ελπίδα σε μας, είναι απλά επειδή ο Θεός μάς έδωσε μια αληθινή ελπίδα. Εάν δεν ήταν από τον Θεό, δεν θα είχαμε ούτε δικαιοσύνη ούτε ελπίδα. Αυτό είναι αληθινό όταν ερευνούμε την μοίρα κάθε ατόμου στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων εσάς και εμένα.
Ακόμα και αν αποκαλούμαστε «οι κύριοι όλης της δημιουργίας», είμαστε προορισμένοι να γεννηθούμε αμαρτωλοί, ανεξάρτητα από τις επιθυμίες μας, να ζήσουμε μάταια και να πάμε στον άδη. Πόσο εφήμεροι είμαστε! Συνήθως ταυτίζουμε την εφήμερη ζωή των ανθρώπων με εκείνην ενός εντόμου, που γεννιέται και ζει όλη την ζωή του μέσα σε μια ημέρα, και ύστερα πεθαίνει και επιστρέφει στο χώμα χωρίς σκοπό. Δεν έχουμε καμία ελπίδα χωρίς τον Ιησού. Τα μόνα αναγκαία πράγματα που κάνουν οι άνθρωποι στη ζωή, είναι να γεννηθούν, να φάνε, να πιουν, να πεθάνουν και να πάνε στον άδη, όσο διάσημοι και αν είναι, όσο μεγάλα και αν ήταν τα κατορθώματά τους. Ζούμε στην ματαιότητα και εξαφανιζόμαστε στην ματαιότητα και είμαστε προορισμένοι για την αιώνια κρίση.
Εντούτοις, ο Θεός μάς έδωσε τον νόμο για να μας δώσει την γνώση της αμαρτίας, και έπειτα μας κατέστησε δίκαιους δωρεάν με την χάρη Του, μέσω της άφεσης των αμαρτιών από τον Ιησού Χριστό. Έστειλε τον μονογενή Υιό Του Ιησού, που πήρε όλες τις αμαρτίες μας και σταυρώθηκε, για να είναι εξιλασμός σε όσους πιστεύουν στο βάπτισμα και το αίμα του Ιησού. Ο Θεός όρισε τον Ιησού να είναι εξιλασμός για μας και μας κατέστησε δίκαιους.
Πώς μπορούν να γίνουν δίκαιοι εκείνοι που έχουν την άφεση των αμαρτιών; Εμείς που έχουμε την άφεση των αμαρτιών, έχουμε την δικαιοσύνη από την σάρκα; Έχουμε κάτι για να καυχηθούμε στα μάτια του Θεού; Δεν έχουμε τίποτε για να καυχηθούμε στην σάρκα. Λόγω του Θεού, του Κυρίου, είμαστε ευτυχείς και Τον ευχαριστούμε, επειδή έχουμε την άφεση των αμαρτιών, την βεβαιότητα της σωτηρίας και την αιώνια ζωή.
Εμείς που έχουμε την άφεση των αμαρτιών, δεν είμαστε τίποτε χωρίς τον Θεό. Έχει η σάρκα του ανθρώπου κάτι για να καυχηθεί; Είναι η σάρκα δίκαιη; Έχουμε τίποτε για να καυχηθούμε στα 70 ή 80 χρόνια της ζωής μας; Ο άνθρωπος δεν έχει τίποτε δίκαιο. Τι έχουμε για να καυχηθούμε στα μάτια του Θεού; Η σάρκα πραγματικά δεν έχει τίποτε για να καυχηθεί. Η σάρκα δεν έχει τίποτε για να καυχηθεί στα μάτια του Θεού, ούτε ακόμα και για το 0,1%.
Το μόνο πράγμα για το οποίο μπορούμε να καυχηθούμε είναι η δικαιοσύνη του Θεού
Εκείνο για το οποίο καυχόμαστε, είναι ότι ο Κύριος μάς έσωσε από τις αμαρτίες μας, όπως διαβάζουμε, «Τώρα δε χωρίς νόμου η δικαιοσύνη του Θεού εφανερώθη, μαρτυρουμένη υπό του νόμου και των προφητών». Ο Κύριος είναι η αιώνια ζωή και ο Σωτήρας μας. Εκείνος μάς κατέστησε δίκαιους. Είμαστε δίκαιοι επειδή ο Ιησούς μάς έσωσε τέλεια. Δεν έχουμε τίποτε για να καυχηθούμε στην σάρκα ή στα έργα του νόμου. Είμαστε ευγνώμονες και δοξάζουμε τον Κύριο, που βαφτίστηκε και καθάρισε όλες τις αμαρτίες του κόσμου για να εκπληρώσει όλη την δικαιοσύνη.
Έτσι έχουμε την δικαιοσύνη της πίστης. Ο Κύριος έσωσε όλους τους ανθρώπους στον κόσμο από τις αμαρτίες τους, χωρίς να αφήσει έξω ούτε έναν άνθρωπο. Η σωτηρία του Θεού μάς κάνει ευτυχείς και μας δίνει ελπίδα. Μας δίνει μια νέα δύναμη. Δεν έχουμε τίποτε για να καυχηθούμε πέρα από τον Κύριο. Αντί να καυχησιολογούμε για την δικαιοσύνη μας, στα μάτια του Θεού είμαστε επαίσχυντοι. Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να προσφέρουν στον Θεό τις προσπάθειές τους, με την υπερηφάνεια των έργων τους και την δική τους δικαιοσύνη, αλλά το αυτοδικαιούμενο εγώ τους είναι όπως τα βρόμικα ρούχα. Μπορούν να έχουν κάτι για να καυχηθούν ο ένας στον άλλον ή στους εαυτούς τους, αλλά τίποτε στα μάτια του Θεού.
Ο Κύριος είναι ο τέλειος Σωτήρας μας. ‘Ιησούς’ σημαίνει ‘ο Σωτήρας’ και επίσης είναι ο Χριστός. Αυτό σημαίνει ότι ο Σωτήρας που ήρθε με ανθρώπινη μορφή ήταν Θεός. Τον ονομάζουμε «Ιησού Χριστό». Ο Ιησούς είναι Σωτήρας και Θεός μας. Ευχαριστούμε τον Κύριο, Τον δοξάζουμε, κάνουμε έργα δικαιοσύνης ενώπιόν Του και ζούμε την ζωή της πίστης επειδή ο Θεός μάς έσωσε εντελώς. Μόνο οι πιστοί στον Θεό μπορούν να κάνουν έργα δικαιοσύνης.
Μπορούμε να εργαστούμε δίκαια, χωρίς αμαρτία, επειδή ο Κύριος ανέλαβε όλες τις αμαρτίες του κόσμου και έγινε ο Σωτήρας μας, που μας έσωσε από όλες τις αμαρτίες μας. Δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της αμαρτίας από μόνοι μας. Ο άνθρωπος δεν μπορεί ούτε να αποβάλει τις αμαρτίες του ούτε να τηρήσει την δικαιοσύνη του Θεού με το να κάνει καλά έργα με την σάρκα.
Ο Θεός καθάρισε όλες τις αμαρτίες μας και λάβαμε την δικαιοσύνη από τον Θεό. Είμαστε δίκαιοι. Μπορούμε να κρατήσουμε την δικαιοσύνη μας, αγιάζοντας την σάρκα μας με αγαθά έργα εκ μέρους μας; Εάν κάποιος μπορούσε να το κάνει αυτό, θα ήταν πρεσβύτερος αδελφός του Ιησού. Ο Ιησούς δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι ο Σωτήρας σε κάποιον τέτοιο άνθρωπο. Έχουμε ένα ένστικτο, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, να θέλουμε να τηρήσουμε την δικαιοσύνη μας με τη δύναμη της σάρκας και των συναισθημάτων μας. Η σάρκα ενεργεί από ένστικτο. Αγωνιζόμαστε ενστικτωδώς για να μη κινδυνεύσουμε όταν συναντήσουμε τον κίνδυνο, θέλουμε να φάμε πολύ όταν βλέπουμε εύγευστα τρόφιμα και θέλουμε να παίξουμε όταν βλέπουμε κάτι ενδιαφέρον.
Θέλουμε ενστικτωδώς να τηρήσουμε την δικαιοσύνη του Θεού με την σάρκα, επειδή η σάρκα ενεργεί από ένστικτο. Αλλά δεν μπορούμε. Το ότι σωζόμαστε δεν προέρχεται από την δικαιοσύνη μας. Δεν μπορούμε ποτέ να σωθούμε τηρώντας σωστά τον νόμο, κάνοντας καλές πράξεις με την σάρκα ή με την αφιέρωσή μας στον Θεό. Τα κατορθώματά μας δεν συμπεριλαμβάνονται στην δικαιοσύνη του Θεού ούτε κατά το 0,1%. Δικαιωνόμαστε πιστεύοντας ότι ο Θεός ήρθε στον κόσμο με ανθρώπινη μορφή και βαφτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή πριν σταυρωθεί, για να εκπληρώσει όλη την δικαιοσύνη, η οποία μας έσωσε τέλεια από τις αμαρτίες μας.
Ο Κύριος που μας έσωσε, είναι ο τέλειος Σωτήρας
Ο Κύριος εκπλήρωσε όλη την δικαιοσύνη αναλαμβάνοντας όλες τις αμαρτίες που διαπράττουν οι άνθρωποι πριν πεθάνουν, έτσι έγινε ο τέλειος Σωτήρας τους και μας κατέστησε δίκαιους. Ο Θεός μάς κατέστησε τέλειους εκπληρώνοντας όλη την δικαιοσύνη. Ο Θεός μάς ικανώνει να εργαστούμε πνευματικά. Έχουμε το δικαίωμα να εργαστούμε πνευματικά ενώπιον του Θεού, επειδή λάβαμε την δικαιοσύνη Του και γίναμε χωρίς αμαρτία, παρόλο που η σάρκα μας συνεχίζει να λειτουργεί σαρκικά. Εντούτοις, εκείνοι που οι αμαρτίες τους δεν έχουν καθαριστεί ακόμα, δεν μπορούν να εργαστούν πνευματικά. Δεν είναι κατάλληλοι για να το κάνουν αυτό.
Γίναμε κατάλληλοι από τον Θεό για να κάνουμε τα πνευματικά πράγματα. Τώρα μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα του Πνεύματος. Μπορούμε να κάνουμε το δίκαιο έργο του Θεού χωρίς την σάρκα. Πόσο τέλειο είναι, που ο Θεός έγινε ο Σωτήρας μας! Ο Θεός, που δημιούργησε τα πάντα καθώς επίσης και τους ανθρώπους, αποκαλύπτεται σε μας ως Κύριος της σωτηρίας, επειδή ήρθε στον κόσμο και εκπλήρωσε όλη την δικαιοσύνη. Στις σχέσεις Του με μας, ο Θεός έγινε ο Κύριος και ο Σωτήρας μας, που μας έσωσε.
Η σωτηρία θα ήταν ατελής εάν μας έσωζε κάποιος που είναι αδύναμος και δεν έχει καμία δυνατότητα. Θα υπήρχε ενδεχόμενο αποτυχίας. Αντίθετα, Εκείνος που μας έσωσε δεν είναι τέτοιος. Είναι Θεός και ο Δημιουργός που δημιούργησε τα πάντα. Το χωρίο Ιωάννης 1:3 λέει, «Πάντα δι’ αυτού έγειναν˙ και χωρίς αυτού δεν έγεινεν ουδέ εν το οποίον έγεινεν». Ποιος είναι ο Ιησούς; Ο Σωτήρας. Ποιος είναι ο Σωτήρας; Είναι ο Θεός ο Δημιουργός. Ο Θεός μάς έσωσε τέλεια. Η σωτηρία μας είναι τέλεια, επειδή μας έσωσε Εκείνος. Διαρκεί για πάντα. Εντούτοις, η σωτηρία μας θα ήταν άκυρη εάν Εκείνος ήταν κάποιο δημιούργημα και όχι ο Δημιουργός. Δεν θα διαρκούσε πολύ και η δικαιοσύνη του θα ήταν όπως ένα ακάθαρτο κουρέλι. Εάν κάποιος φορέσει άριστης ποιότητας δερμάτινα ρούχα, αυτά δεν θα φθαρούν ποτέ, ακόμα και αν έπαιζε ποδόσφαιρο ή γλιστρούσε σε μια κατηφόρα. Αλλά εάν δεν ήταν ρούχα καλής ποιότητας, θα φθείρονταν αμέσως.
Ο Κύριος που μας έσωσε από τις αμαρτίες μας, δεν είναι ατελής. Ο Κύριος που μας έσωσε, είναι τέλειος Θεός. Η σωτηρία του Ιησού, που βαφτίστηκε για να σηκώσει όλες τις αμαρτίες μας, σταυρώθηκε, αναστήθηκε από τους νεκρούς και τώρα κάθεται στα δεξιά του Θεού, ποτέ δεν ακυρώνεται, όσο αδύναμη και αν είναι η σάρκα των πιστών. Αυτή είναι η σωτηρία που μας έδωσε ο Θεός.
Για να ζήσουμε με πίστη πρέπει να συντριβεί η δική μας δικαιοσύνη
Στην Βίβλο, εκείνοι που ήταν γεμάτοι από την δικαιοσύνη τους, πέρασαν μέσα από διάφορες δυσκολίες, επειδή ο Θεός ήθελε να συντρίψει την δικαιοσύνη τους μέσω των δυσκολιών. Στην ιστορία των Βασιλέων υπάρχουν πολλές περικοπές, όπως «Πλην οι υψηλοί τόποι δεν αφηρέθησαν». Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος δεν είναι τέλειος στην σάρκα, αλλά γίνεται δίκαιος πιστεύοντας στον Κύριο.
Αγαπημένοι μου άγιοι, ο Θεός μας μάς έσωσε τέλεια, άσχετα πόσο αδύναμοι είμαστε. Εάν ζήσουμε μόνο με την δική μας δικαιοσύνη, θα πεθάνουμε. Αλλά ο Κύριος ο Θεός, μάς έσωσε εντελώς από τις αμαρτίες. Θα χαρεί για μας εάν ζήσουμε για την δικαιοσύνη του Κυρίου, όσο αδύναμοι και αν είμαστε. Στο Ησαΐας 53:5 λέει, «Αλλ’ αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών». Ο Θεός ανέλαβε τις ανομίες μας μια για πάντα. Δεν χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί από φόβο μήπως συντριβεί η δική μας δικαιοσύνη.
Μερικοί άνθρωποι έχουν προσωπικότητες που μοιάζουν με γυάλινα δοχεία. Ξέρω μια αδελφή που πήγε στην Αμερική. Ήταν πολύ ευγενής, μιλούσε προσεκτικά και δεν είπε ποτέ κακό λόγο για κανέναν όσες φορές τη συνάντησα. Συνήθιζε μόνο να λέει «Ω! Κύριε κακέ άνθρωπε» ακόμα και στο χειρότερο άτομο. Έλαβε την άφεση των αμαρτιών πιστεύοντας στο βάπτισμα του Ιησού και το αίμα Του στον Σταυρό, παρόλο που ήταν γεμάτη από την δική της δικαιοσύνη. Εντούτοις, αν και έλαβε την άφεση των αμαρτιών, ήταν ακόμα γεμάτη από την δικαιοσύνη της, έτσι ήταν εξαιρετικά προσεκτική προσπαθώντας να μην εκφραστεί όπως ένιωθε, από φόβο μήπως χαλούσε η δικαιοσύνη της. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι όπως αυτή. Η δικαιοσύνη τους διαρκεί πολύ; Θα συντριβεί σύντομα.
Έχει αδυναμίες η σάρκα σας, παρόλο που έχετε σωθεί; Ναι. Ζείτε μια εντελώς καλή ζωή; Μπορούμε να ζήσουμε τέλεια μετά από την άφεση των αμαρτιών, μόνο όταν περπατάμε με το Πνεύμα. Μόνο τα έργα δικαιοσύνης είναι κατάλληλα να σταθούν στα μάτια του Θεού. Είμαστε αξιέπαινοι όταν εργαζόμαστε και περπατάμε με το Πνεύμα, αλλά στην σάρκα δεν έχουμε τίποτε που αξίζει να επιδοκιμαστεί. Μερικοί μεταξύ των αγίων, που έχουν την άφεση των αμαρτιών, προσπαθούν να τηρήσουν την δική τους δικαιοσύνη από φόβο μήπως συντριβεί.
Αλλά ο Κύριος δεν χαίρεται με αυτούς. Η ανθρώπινη δικαιοσύνη θα συντριβεί οπωσδήποτε. Όσο γρηγορότερα συντριβεί, τόσο το καλύτερο. Θα συντριβεί οπωσδήποτε μετά από 10 ή 20 χρόνια. Για αυτό, ο εξωτερικός άνθρωπος θα ήταν καλό να συντριφτεί τώρα, έτσι ώστε ο εσωτερικός άνθρωπος να μπορεί να ζήσει με πίστη. Οι άνθρωποι προσπαθούν να μην συντριβεί η δικαιοσύνη τους, παρόλο που θα συντριφτεί οπωσδήποτε.
Ο Κύριος έγινε Σωτήρας μας. Πόσο τέλειος Σωτήρας είναι! Ο Κύριος ο Θεός έγινε Σωτήρας μας. Έσωσε εσάς και εμένα. Γίνεστε πάλι αμαρτωλοί εξαιτίας των ατελειών της σάρκας σας; Όχι. Ο Θεός εκπλήρωσε όλη την δικαιοσύνη. Η δική μας δικαιοσύνη έχει συντριφτεί πολλές φορές από τότε που έχουμε αναγεννηθεί εξ ύδατος και Πνεύματος. Η κακία μας φανερώνεται πολλές φορές ενώ ακολουθούμε τον Κύριο. Φανερώνεται καθώς προσπαθεί να κρυφτεί, στην περίπτωση ενός εσωστρεφούς ατόμου, και φανερώνεται στους άλλους ανθρώπους στην περίπτωση ενός εξωστρεφούς ατόμου. Όταν η δικαιοσύνη μας φανερώνεται, συντρίβεται μόνο η δικαιοσύνη μας, ενώ η δικαιοσύνη του Κυρίου παραμένει σταθερή.
Το γεγεννημένον εκ της σαρκός, είναι σαρξ˙ και το γεγεννημένον εκ του Πνεύματος, είναι πνεύμα
Θέλω να πιστέψετε ότι ο Κύριος ο Θεός έγινε ο τέλειος Σωτήρας μας. Για αυτό πρέπει να ζήσουμε με πίστη. Ο Θεός θέλει να συντριφτεί η δική μας δικαιοσύνη και ευχαριστείται με αυτό. Στο Κατά Ιωάννην 3:6 λέει, «Το γεγεννημένον εκ της σαρκός, είναι σαρξ˙ και το γεγεννημένον εκ του Πνεύματος, είναι πνεύμα». Η σάρκα δεν μπορεί να γίνει πνεύμα. Στο Βουδισμό υπάρχει «το δόγμα της απελευθέρωσης από την κοσμική ύπαρξη». Αυτό διδάσκει ότι η σάρκα μπορεί να γίνει πνεύμα. Η σάρκα δεν μπορεί ποτέ να γίνει πνεύμα. Όχι, δεν μπορεί. Ποιος μπορεί να το κάνει; Ελάτε τώρα! Κανένας δεν μπορεί να το κάνει.
Ο Sung-chul, ένας διάσημος Κορεάτης μοναχός στο σύγχρονο Βουδισμό, πέθανε πριν μερικά χρόνια. Αναζήτησε την αλήθεια διαλογιζόμενος απέναντι σε έναν τοίχο για σχεδόν 2 δεκαετίες. Δεν ξάπλωσε για να κοιμηθεί επί μια δεκαετία, για να πετύχει τον πνευματικό διαφωτισμό. Για 10 χρόνια κοιμόταν καθισμένος και προσπάθησε να έχει μόνο καλές σκέψεις, νικώντας τις κακές σκέψεις, την μοιχεία, την πορνεία, την δολοφονία, την κλοπή, την διαφθορά, την υπερηφάνεια και την ανοησία που προέρχονταν από μέσα του. Πολλοί άνθρωποι νόμισαν ότι ήταν ένας ζωντανός Βούδας. Εντούτοις, ο ίδιος ήξερε ότι δεν μπορούσε να εξαφανίσει εντελώς τις επιθυμίες της σάρκας του, έτσι όταν επρόκειτο να πεθάνει, έγραψε ένα ποίημα Νιρβάνα από αυτά που γράφουν οι Βουδιστές μοναχοί λίγο πριν πεθάνουν. Αφού είχε καλλιεργήσει το μυαλό του για σχεδόν 2 δεκαετίες μέσα στα βουνά:
«Επειδή έχω εξαπατήσει πολλούς άνδρες και γυναίκες στην διάρκεια της ζωής μου, οι αμαρτίες μου είναι μεγαλύτερες από το υψηλότερο βουνό. Θα πέσω στον ατέλειωτο άδη, Και ο θρήνος μου θα διαιρεθεί σε δέκα χιλιάδες τρόπους. Ένα κομμάτι κόκκινου ήλιου κατεβαίνει πίσω από τα γαλάζια βουνά».
Όλοι οι θρησκευόμενοι άνθρωποι του κόσμου θαύμασαν την εξαιρετική προσωπικότητα και τις φαινομενικά βαθιές διδασκαλίες του. Εντούτοις, ο ίδιος είπε ότι στην πραγματικότητα θα πήγαινε στον άδη.
Η σάρκα δεν μπορεί ποτέ να γίνει πνεύμα, αλλά οι ψυχές μας γίνονται παιδιά του Θεού όταν αναγεννιόμαστε πιστεύοντας στην σωτηρία Του. Γίναμε νέα κτίσματα με την χάρη του Θεού, που μας ανάστησε στην δικαιοσύνη Του. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανανεωθεί με τις προσπάθειές του.
Ποιμένες, μοναχοί και Ρωμαιοκαθολικοί ιερείς που υπηρετούν σε φυλακές, συμβουλεύουν τους φυλακισμένους να ζήσουν μια ενάρετη ζωή στο υπόλοιπο της ζωής τους. Εντούτοις, η σάρκα δεν αλλάζει ποτέ. Ο Θεός θέλει να εγκαταλείψουμε την δική μας δικαιοσύνη, και να πιστέψουμε σταθερά ότι ο Κύριος είναι ο Σωτήρας μας. Πιστέψτε στο βάπτισμα και τον Σταυρό του Ιησού. Τότε, θα έχετε την μεγάλη πίστη στην σωτηρία.
Τώρα ο Θεός ψάχνει για πιστούς
Ο Κύριος έγινε εξιλασμός για μας. Βαφτίστηκε για να αφαιρέσει όλα όσα χώρισαν τον Θεό Πατέρα από τους ανθρώπους. Σταυρώθηκε για να πληρώσει την ποινή της αμαρτίας μας, κρίθηκε στην θέση μας και μας έσωσε από όλες τις αμαρτίες. Ο Θεός έγινε εξιλασμός για μας.
Λέει, «Τον οποίον ο Θεός προέθετο μέσον εξιλεώσεως διά της πίστεως, εν τω αίματι αυτού, προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού, διά την άφεσιν των προγενομένων αμαρτημάτων, διά της μακροθυμίας του Θεού˙ προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού εν τω παρόντι καιρώ, διά να ήναι αυτός δίκαιος, και να δικαιόνη τον πιστεύοντα εις τον Ιησούν». (Ρωμ. 3:25-26).
Ο Θεός ήρθε στον κόσμο και εκπλήρωσε όλη την δικαιοσύνη. Καθένας στον κόσμο είναι χωρίς αμαρτία. Κανένας δεν πηγαίνει στον άδη εφόσον μόνο πιστεύει στην τέλεια σωτηρία του Θεού. Πηγαίνει στον άδη εξαιτίας της απιστίας του. Μπορεί να σωθεί εάν αρνηθεί την δικαιοσύνη και υποκρισία του, και αποδεχτεί ως Σωτήρα τον Θεό, πιστεύοντας στο βάπτισμα του Ιησού και τον θάνατό Του στον Σταυρό. Από την άποψη του Θεού ζούμε σε μια κατάσταση χωρίς αμαρτία, επειδή Εκείνος πήρε επάνω Του όλες τις αμαρτίες του κόσμου και τις εξάλειψε.
Πιστεύω στον Θεό. Το ίδιο και εσείς. Είναι ο Σωτήρας. Δεν έχουμε καμία αμαρτία. Ο Κύριος ο Θεός μάς έσωσε τέλεια. Το μόνο πρόβλημα που μένει σε μας, είναι πώς ξοδεύουμε το υπόλοιπο της ζωής μας. Πώς πρέπει να ζήσουμε; Πρέπει να περπατήσουμε με το Πνεύμα. Δεν έχουμε κανέναν λόγο να ανησυχούμε για την εξάλειψη των αμαρτιών μας. Η φράση, «διά την άφεσιν των προγενομένων αμαρτημάτων, διά της μακροθυμίας του Θεού», σημαίνει ότι ο Θεός δεν μας καταδικάζει για τις αμαρτίες μας. Δεν έχουμε καμία αμαρτία και τίποτε δεν μας κατακρίνει, επειδή ο Θεός ήδη μας έσωσε από όλες μας τις αμαρτίες όταν βαφτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή για να τις αφαιρέσει, και όταν σταυρώθηκε. Για αυτό, ο Θεός δεν μας καταδικάζει για τις αμαρτίες μας. Ψάχνει για εκείνους που με την καρδιά τους πιστεύουν αυτή την αλήθεια.
Η Βίβλος λέει ότι δεν υπάρχει κανένας δίκαιος αλλά γινόμαστε δίκαιοι πιστεύοντας στον Θεό. Ο Θεός λέει, «Δεν υπάρχει δίκαιος ουδέ είς˙ δεν υπάρχει τις έχων σύνεσιν˙ δεν υπάρχει τις εκζητών τον Θεόν. Πάντες εξέκλιναν, ομού εξηχρειώθησαν˙ δεν υπάρχει ο πράττων αγαθόν˙ δεν υπάρχει ουδέ είς. Τάφος ανεωγμένος είναι ο λάρυγξ αυτών˙ με τας γλώσσας αυτών ελάλουν δόλια˙ φαρμάκιον ασπίδων είναι υπό τα χείλη αυτών. Των οποίων το στόμα γέμει κατάρας και πικρίας. Οι πόδες αυτών είναι ταχείς εις το να χύσωσιν αίμα. Ερήμωσις και ταλαιπωρία είναι εν ταις οδοίς αυτών˙ και οδόν ειρήνης δεν εγνώρισαν. Δεν είναι φόβος Θεού έμπροσθεν των οφθαλμών αυτών». (Ρωμ. 3:10-18).
Ο Θεός ήρθε στον κόσμο και στον Ποταμό Ιορδάνη ανέλαβε όλες τις αμαρτίες εκείνων που κάνουν κάθε είδους κακό ενόσω ζουν σε αυτό τον κόσμο, δεν έχουν καμία δικαιοσύνη και εξαχρειώθηκαν. Το πιστεύετε αυτό;
Τώρα, ο Θεός ψάχνει για ανθρώπους που πιστεύουν ότι τους έσωσε από όλες τις αμαρτίες τους. Τα μάτια του Κυρίου είναι επάνω στον δίκαιο. Ενθαρρύνει εμάς τους δίκαιους. Μας φροντίζει, είναι πάντα μαζί μας, μας προστατεύει και εργάζεται με μας. Ο Θεός μάς εμπιστεύτηκε έργα δικαιοσύνης. Ο Ιησούς θα λυπηθεί περισσότερο από μας, όταν λυπούμαστε για τα κακά της σάρκας μας. «Γιατί λυπάστε για τις αμαρτίες σας, αφού σας έσωσα ήδη από όλες σας τις αμαρτίες».
Εκείνο που πρέπει να κάνουμε τώρα, είναι να πιστέψουμε στον Θεό, να περπατήσουμε σύμφωνα με το Πνεύμα και να κηρύξουμε το ευαγγέλιο για να θερίσουμε ψυχές. Αυτά είναι που πρέπει να κάνουμε τώρα. Το πιστεύετε αυτό; Μην δείχνετε την δικαιοσύνη σας ούτε να προσπαθείτε να την συστήσετε, συγκρίνοντας την δικαιοσύνη σας με άλλους για να την κάνετε να φανεί. Μη δυσφημείτε τον άνθρωπο που δεν είναι δίκαιος από τον εαυτό του. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει κανένας δίκαιος άνθρωπος από την φύση του.
Ευχαριστούμε τον Κύριο που μας έσωσε μέσω του βαπτίσματος και του Σταυρού Του
Δεν έχουμε τίποτε για να καυχηθούμε στα μάτια του Θεού, εκτός από την αγάπη Tου, η οποία μας έσωσε τέλεια. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να καυχηθoύμε για την σωτηρία του Θεού, να την προβάλλουμε, να Τον δοξάσουμε και να κηρύξουμε το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για την αμαρτία και το ενδεχόμενο να πάμε στον άδη. «Δεν είναι τώρα λοιπόν ουδεμία κατάκρισις εις τους εν Χριστώ Ιησού» (Ρωμ. 8:1). Ποτέ! Το καταλαβαίνετε; Πηγαίνει στον άδη όποιος δεν ενωθεί με το γεγονός ότι ο Κύριος τον έσωσε με το δίκαιο έργο Του. Για αυτό εκείνος που πιστεύει σε αυτό το έργο, δεν χρειάζεται να ανησυχήσει μήπως πάει στον άδη.
Ο Κύριος ο Θεός μάς έσωσε από τις αμαρτίες με το βάπτισμα και το αίμα του Ιησού. Πόσο ευγνώμονες είμαστε! «Συμπεραίνομεν λοιπόν ότι ο άνθρωπος δικαιούται διά της πίστεως, χωρίς των έργων του νόμου. Ή των Ιουδαίων μόνον είναι ο Θεός; Ουχί δε και των εθνών; Ναι και των εθνών» (Ρωμ. 3:28 -29).
Ο Θεός δεν είναι μόνο ο Θεός των Ιουδαίων, αλλά και ο Θεός των Εθνικών. Είναι ο Θεός όλων των ανθρώπων. Ο Κύριος ο Θεός μάς έσωσε από τις αμαρτίες μας. Για να το κάνει αυτό, ήρθε στον κόσμο, βαφτίστηκε για να σηκώσει όλες τις αμαρτίες μας και σταυρώθηκε για να κριθεί για όλες τις αμαρτίες. Επομένως, έγινε ο Θεός και ο Σωτήρας όλων των ανθρώπων. Αυτό είναι το συμπέρασμα του κεφαλαίου 3 της Επιστολής προς Ρωμαίους. Ο απόστολος Παύλος το πίστευε αυτό. Το ίδιο πιστεύουμε και εμείς.
Ο απόστολος Παύλος δεν μιλά μόνο για την αδυναμία της σάρκας, αλλά και για την δικαιοσύνη του Θεού χωρίς τον νόμο. Δεν μπορούμε να σωθούμε από τα έργα του νόμου. Από τι μπορούμε να ελευθερωθούμε; Με την πίστη στην σωτηρία του Θεού. Ο Κύριος ο Θεός έγινε εξιλασμός για μας και αγνοεί τις αμαρτίες που διαπράχθηκαν στο παρελθόν. Για αυτό οι άπιστοι θα κριθούν για την αμαρτία τους, ότι ήταν αντίθετοι στο Άγιο Πνεύμα. Δεν κρίνει τις αμαρτίες που διαπράχθηκαν από την αδυναμία της σάρκας, επειδή δεν υπάρχει καμία αμαρτία στον κόσμο.
Επομένως, πρέπει να πιστέψουμε στον Κύριο τον Θεό. Δεν υπάρχει καμία καταδίκη ή κρίση στους πιστούς. Ο Θεός είναι ο Θεός των πιστών, έτσι πρέπει να ξοδέψουμε το υπόλοιπο της ζωής μας περπατώντας με το Πνεύμα. Μπορούμε πάντα να κάνουμε τα πράγματα του Πνεύματος, επειδή όλες οι αμαρτίες μας συγχωρέθηκαν ήδη, παρόλο που η σάρκα μας θέλει να ζει σύμφωνα με τις επιθυμίες. Ο Κύριος ο Θεός είναι Θεός και των Ιουδαίων και των Εθνικών. Είναι επίσης ο Θεός και των πιστών και των απίστων. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός θέλει να σωθούν από τις αμαρτίες τους όλοι οι άνθρωποι. Μπορεί να γίνει ο Σωτήρας των απίστων. Έχει γίνει ήδη ο Θεός των πιστών.
Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς τον Κύριο τον Θεό. Πόσο άθλιος θα ήμουν εάν δεν υπήρχε ο Κύριος ο Θεός, εάν δεν είχε έρθει σε αυτό τον κόσμο με μορφή ανθρώπινης σάρκας, και εάν δεν βαπτιζόταν στον Ποταμό Ιορδάνη για να πάρει όλες τις αμαρτίες μας. Εάν δεν είχε γίνει ο τέλειος Σωτήρας μας, θα ήμασταν ξανά αμαρτωλοί αφότου λάβαμε την άφεση των αμαρτιών, επειδή είμαστε αδύναμοι ως τη μέρα που θα πεθάνουμε. Ευχαριστώ τον Κύριο τον Θεό.