Temat 10: Księga Objawienia
[ROZDZIAŁ 20-2] Jak Możemy Przejść Od Śmierci Do Życia? (Księga Objawienia 20:1-15)
(Księga Objawienia 20:1-15)
Bóg mówi nam, że kiedy sprawi, że ten świat zniknie, i zamiast tego da nam Nowe Niebo i Ziemię, wskrzesi każdego grzesznika, który wcześniej żył na tej ziemi, a teraz śpi w swoim grobie. Werset 13 mówi tutaj: „I wydało morze umarłych, którzy w nim byli, również śmierć i piekło wydały umarłych, którzy w nich byli. I zostali osądzeni, każdy według swoich uczynków”. Ciało człowieka, który utonął w wodzie, z olbrzymim prawdopodobieństwem zostanie zjedzone przez ryby, podczas gdy ciało człowieka, który spłonął na śmierć, praktycznie nie pozostawia po sobie żadnej możliwej do rozpoznania formy. Jednak Biblia mówi nam tutaj, że kiedy nadejdą czasy ostateczne, Bóg wskrzesi wszystkich z powrotem do życia i osądzi ich, aby wysłać ich albo do Nieba, albo do piekła, niezależnie od tego, czy zostali pochłonięci przez Szatana, zabici przez Piekło, czy spaleni na śmierć.
Przed Bogiem leży Księga Życia, w której zapisane są imiona tych, którzy wejdą do wiecznego Królestwa Niebieskiego. Istnieją również Księgi Uczynków, które zapisują imiona i grzechy wszystkich, którzy mają być wrzuceni do piekła. W tych Księgach Uczynków są zapisane wszystkie grzechy, które ktoś popełnił, żyjąc na tej ziemi. Wszystko to zostało ustalone przez Boga w Jego opatrzności.
Pan Ma Dwa Rodzaje Ksiąg
Bóg już podzielił ludzi na dwie wzajemnie wykluczające się kategorie według własnego sprawiedliwego kryterium. Bóg postanowił, że wszyscy umarli zostaną wskrzeszeni, a następnie staną przed Jego dwiema księgami i zostaną osądzeni. W Księdze Życia zapisane są tylko imiona tych, którzy uwierzyli w Jezusa na tej ziemi, otrzymali przebaczenie grzechów i dlatego są wyznaczeni, aby wejść do Nieba. Ostateczny sąd Boży będzie zależał zatem od tego, w której z dwóch ksiąg zapisane jest imię człowieka. Innymi słowy, Bóg już ustalił, kto wejdzie do Nieba, a kto zostanie wrzucony do piekła.
Wobec tego Bóg wskrzesi wszystkich zmarłych, aby znowu żyli, otworzy Swoje Księgi i zobaczy, w której z tych dwóch ksiąg zapisane są ich imiona. Następnie wyśle do nieba tych, których imiona są zapisane w Księdze Życia, a tych, których imiona nie znajdują się w tej Księdze Życia, wrzuci do piekła. Musimy upewnić się, że znamy i wierzymy w te ustalone fakty określone przez Boga.
Aby zdecydować, kto zostanie wysłany do nieba, a kto do piekła, Bóg wskrzesi wszystkich umarłych i osądzi ich. Bóg zdecydował, że osądzi ich według tego, czy ich imiona są zapisane w Księdze Życia, czy w Księgach Uczynków (Księgach Sądu).
Są dwa miejsca, które Bóg już ustanowił dla wszystkich, którzy staną przed Nim. Jest to nic innego jak Niebo i piekło. Piekło to jezioro ognia, w którym płoną płomienie i siarka. Bóg postanowił, że ci, których imiona nie są zapisane w Księdze Życia, zostaną wrzuceni do jeziora ognia, a ci, których imiona są zapisane w tej Księdze Życia, zostaną przyjęci do Nieba.
W Niebie Drzewo Życia stoi nad rzeką wody życia, wydając dwanaście różnych owoców w zależności od pory roku. W tym pięknym niebie święci nie będą mieli chorób ani bólu, ale będą żyć szczęśliwie z Bogiem na zawsze. Musimy wierzyć we fakt, że Bóg zdecydował dać to Niebo świętym.
Z drugiej strony, ci, którzy nie wierzą w Jezusa, mają swoje imiona zapisane w Księgach Uczynków. Ponieważ wszystkie uczynki, które grzesznicy popełnili na tej ziemi, są zapisane w tych Księgach, Bóg mówi nam, że wrzuci ich wszystkich do jeziora ognia, aby ukarać ich za grzechy opisane w tych Księgach i za grzech niewiary w Jezusa. Krytyczne znaczenie ma tutaj to, w której Księdze jest zapisane nasze imię.
Żyjąc na tym świecie, musimy zdać sobie sprawę, że życie na tej ziemi to nie wszystko. Jak mówi Psalm 90:10: „Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to tylko kłopot i cierpienie, bo szybko mijają, a my odlatujemy”. Nawet gdybyśmy żyli na tej ziemi 70, a nawet 80 lat, prędzej czy później wszyscy staniemy przed Bogiem. A kiedy w końcu staniemy przed naszym Panem, liczyć się będzie tylko to, w której Księdze zapisane są nasze imiona, czy to w Księdze Życia, czy w Księgach Uczynków (Księgach Sądu), ponieważ to zadecyduje, czy zostaniemy przyjęci do Nieba, czy też zostaniemy wrzuceni do jeziora ognia. Musimy dojść do zrozumienia, że życie na tej ziemi to nie wszystko.
Ci, Których Imiona Są Zapisane w Księdze Życia
Spójrzmy na Ewangelię Łukasza 16:19-26: „Był pewien bogaty człowiek, który ubierał się w purpurę i bisior i wystawnie ucztował każdego dnia. Był też pewien żebrak, imieniem Łazarz, który leżał u jego wrót owrzodziały; Pragnął on nasycić się okruchami, które spadały ze stołu bogacza. Nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody. I umarł żebrak, i został zaniesiony przez aniołów na łono Abrahama. Umarł też bogacz i został pogrzebany. A będąc w piekle i cierpiąc męki, podniósł oczy i ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. Wtedy zawołał: Ojcze Abrahamie, zmiłuj się nade mną i poślij Łazarza, aby umoczył koniec swego palca w wodzie i ochłodził mi język, bo cierpię męki w tym płomieniu. I powiedział Abraham: Synu, wspomnij, że za życia odebrałeś swoje dobro, podobnie jak Łazarz zło. A teraz on doznaje pociechy, a ty cierpisz męki. I oprócz tego wszystkiego między nami a wami jest utwierdzona wielka przepaść, aby ci, którzy chcą stąd przejść do was, nie mogli, ani stamtąd przejść do nas”.
W tym fragmencie Jezus uczy nas, że Niebo i piekło naprawdę istnieją. Tak wielu ludzi, podobnie jak bogacz w tym fragmencie, nie wierzy w istnienie Nieba i piekła. Abraham jest ojcem wiary. Kiedy jest tu napisane, że żebrak Łazarz został zaniesiony na łono Abrahama, oznacza to, że tak jak Abraham uwierzył w Słowo Boże, Łazarz również uwierzył w Jezusa jako swojego Zbawiciela, otrzymał przebaczenie grzechów i w ten sposób poszedł do Nieba. Żyjąc na tym świecie, wszyscy musimy rozważyć i zastanowić się nad losem Łazarza i tego bogatego człowieka.
Bóg mówi nam, że dla każdego na tym świecie, życie na tej ziemi wcale nie jest wszystkim. Bez względu na to, jak wiele pracy włożymy w życie na tej ziemi, będziemy w stanie przeżyć co najwyżej 70-80 lat, a wszystko, co pozostanie z nas na końcu, to tylko praca i smutek.
Dlatego żyjąc teraz, wszyscy musimy przygotować się na życie po śmierci. Musimy także przekazać naszą wiarę naszym dzieciom, aby one również mogły udać się w dobre miejsce. Jak tragiczne byłoby to, że żyjąc na tej ziemi człowiek w końcu stanie przed Bogiem tylko po to, aby być przez Niego osądzonym i wrzuconym do jeziora ognia?
Żaden człowiek nie może zmienić tego, co postanowił Bóg, o tym że wszyscy, których imiona są zapisane w Księgach Uczynków, zostaną wrzuceni do jeziora ognia. Jest więc tylko jeden sposób na uniknięcie jeziora ognia, a jest nim upewnienie się, że nasze imiona są zapisane w Księdze Życia. Aby uniknąć jeziora ognia, nie ma innego wyjścia, jak tylko zapisać nasze imiona w Księdze Życia.
Jak zatem można zapisać nasze imiona w tej Księdze Życia? Tak jak Łazarz został zaniesiony na łono Abrahama, tak my musimy otrzymać przebaczenie naszych grzechów, wiedząc i wierząc w sprawiedliwy czyn Boga (List do Rzymian 5:18) poprzez Jego Słowo. Tylko wtedy możemy wejść do Nieba. Aby nasze imiona zostały zapisane w Księdze Życia, musimy uwierzyć w Jezusa. Jezus jest Samym Bogiem i naszym Mesjaszem. Mesjasz oznacza Tego, który zbawia tych, którzy upadli w grzechu. Tylko Jezus może zbawić nas, którzy z powodu naszych grzechów zostaniemy w przeciwnym razie osądzeni przez Boga i wrzuceni do jeziora ognia.
Kto na tej ziemi nigdy nie popełnił żadnego grzechu wobec Boga i kto z nas jest w 100% święty w czynach? Nikt! Musimy zdać sobie sprawę z tego, że ponieważ wszyscy jesteśmy pełni niedoskonałości, nie możemy nie popełniać grzechu, a za te nasze grzechy wszyscy zostaniemy wrzuceni do jeziora ognia.
Lecz Bóg posłał Jezusa na tę ziemię, aby zbawić nas, którzy powinni zostać wrzuceni do jeziora ognia za nasze grzechy. Imię „Jezus” oznacza „Tego, który zbawi Swój lud od jego grzechów” (Ewangelia Mateusza 1:21). Dlatego do Nieba możemy wejść tylko wtedy, gdy wierzymy w prawdę, że Jezus przyszedł na tę ziemię i zbawił nas od wszystkich naszych grzechów Swoim sprawiedliwym uczynkiem.
Kto Zatem Zostanie Wrzucony do Jeziora Ognia?
Księga Objawienia 21:8 mówi nam, kto zostanie wrzucony do jeziora ognia: „Ale bojaźliwi, niewierzący, obrzydliwi, mordercy, rozpustnicy, czarownicy, bałwochwalcy i wszyscy kłamcy będą mieli udział w jeziorze płonącym ogniem i siarką. To jest druga śmierć”.
Przede wszystkim, do kogo Biblia odnosi się słowem „bojaźliwy”? Odnosi się to do tych nominalnych chrześcijan, którzy nie otrzymali przebaczenia wszystkich swoich grzechów przez ewangelię wody i Ducha i dlatego boją się Boga, mimo że w jakiś tam sposób wierzą w Jezusa. Bóg zdecydował, że tacy ludzie zostaną wrzuceni do jeziora ognia. Bóg postanowił również, że ci, którzy są niewierzący, obrzydliwi, mordercy, rozpustnicy, czarownicy, bałwochwalcy i kłamcy zostaną wrzuceni do piekła.
Tradycyjnie w Korei było wielu bałwochwalców. Nawet teraz zdarza się, że ludzie kłaniają się przed wizerunkami Bożego stworzenia i ofiarowują im modlitwy. Ludzie robią to, ponieważ są ignorantami i głupcami. Bóg nienawidzi, kiedy ludzie czczą martwe wizerunki, jakby były boskie.
Bóg stworzył człowieka na Swój obraz (Księga Rodzaju 1:27). Ludzkość jest także panem całego stworzenia. Dlatego musimy wierzyć w Boga. Ponieważ jesteśmy zrobieni na podobieństwo Boga, istniejemy na zawsze, tak jak sam Bóg istnieje na zawsze. Po naszej śmierci czeka na nas wieczny świat. Dlatego Bóg powiedział nam, abyśmy czcili Go, jedynego wiecznego Boga. A co by się stało, gdybyśmy oddawali pokłony temu, co jest jedynie stworzeniem samego Boga? Popełnilibyśmy wielki grzech przeciwko Bogu, ponieważ praktykowalibyśmy to, czego Bóg nienawidzi najbardziej: bałwochwalstwo. Ludzkość może być taka nierozumna i tak głupia. Musimy zdać sobie sprawę, że Bóg zdecydował, że wszyscy, którzy mają tego rodzaju błędną wiarę, zostaną wrzuceni do jeziora ognia.
Ludzie, którzy zostaną wrzuceni do piekła, umrą dwukrotnie. Tak postanowił sam Bóg. Pierwsza śmierć następuje na końcu ich niespokojnego życia na tej ziemi, po tym, jak chodzili po tym męczącym świecie. Często mówi się, że ci, którzy żyją najpierw na czterech nogach, potem na dwóch nogach, a na końcu na trzech nogach, tylko po to, aby na końcu umrzeć, to nikt inny jak ludzkość.
W ten sposób, po pierwszej śmierci, kiedy ludzie staną przed Bogiem jako grzesznicy, wszyscy staną przed sądem i to właśnie w tym czasie nawiedzi ich druga śmierć, która nigdy się nie skończy, ale będzie trwać wiecznie, w postaci wrzucenia do jeziora ognia. Gdyby ludzie tak po prostu umarli w tym jeziorze ognia, przynajmniej zostaliby uwolnieni od swych cierpień. Lecz w tym miejscu śmierć ucieknie od nich, pomimo tego, że szczerze będą pragnąć umrzeć.
Każdy chce żyć wiecznie i nigdy nie stawić czoła śmierci. Istnienie ludzkości jest w rzeczywistości wieczne, tak jak ludzie sobie życzą. Dlatego gdy ktoś umiera, to Biblia nie opisuje tego jako umieranie, ale jako zasypianie. Dlatego wszyscy musimy uciec przed drugą śmiercią, która wrzuciłaby nas do jeziora ognia. Wszyscy musimy sobie uświadomić, co musimy zrobić, aby nasze imiona zostały zapisane w Księdze Życia. Aby nasze imiona znalazły się w Księdze Życia, musimy poprawnie wierzyć w Jezusa.
Ludzie często myślą i mówią, że Jezus, Budda, Konfucjusz i Mahomet to tylko ludzie, że w porządku jest po prostu żyć jako dobry człowiek. Dlatego nie mogą zrozumieć, dlaczego nalegamy, aby wierzyli tylko w Jezusa. To wszystko są błędne myśli. Ty i ja, a także wszystko inne na tym świecie, jesteśmy tylko stworzeniem i istotami ludzkimi przed Bogiem. Ale kiedy patrzymy na narodziny Jezusa i to, czego dokonał na tej ziemi, wszyscy możemy zrozumieć, że nie jest On jedynie człowiekiem, jak reszta z czterech mędrców. On jest Samym Bogiem, który, aby zbawić ludzkość, przyszedł na tę ziemię w postaci człowieka, wziął wszystkie nasze grzechy przez Swój chrzest, przyjął całą karę za nasze grzechy zamiast nas i w ten sposób zakończył Swoje dzieło wyzwolenia ludzkości od grzechu.
Narodziny Chrystusa różniły się od narodzin zwykłych ludzi. Dzieci rodzą się ze związku mężczyzny i kobiety. W ten sposób każdy rodzi się na tym świecie. Ale Jezus narodził się z dziewicy, która nigdy wcześniej nie była z mężczyzną. Aby ocalić nas, ludzi, i jako wypełnienie Słowa proroctwa przepowiedzianego ponad 700 lat temu przez proroka Izajasza, Jezus, który jest samym Bogiem, narodził się na tej ziemi w ciele mężczyzny, przez ciało dziewicy (Księga Izajasza 7:14). I będąc na tej ziemi, nie tylko wskrzeszał umarłych i uzdrawiał chorych i kalekich, ale także sprawił, że zniknęły wszystkie grzechy świata.
Bóg, Pan stworzenia, który stworzył cały wszechświat, przyszedł na tę ziemię i stał się na chwilę człowiekiem, wszystko po to, aby zbawić ludzkość od grzechów. Powodem, dla którego musimy wierzyć w Jezusa, jest po pierwsze to, że On jest samym Bogiem. Po drugie, ponieważ On zabrał wszystkie nasze grzechy, aby nasze imiona zostały zapisane w Księdze Życia i uczynił nas bezgrzesznymi dziećmi Bożymi. Kiedy rodzimy się na tej ziemi, wszyscy musimy raz umrzeć, a po śmierci wszyscy musimy zostać sądzeni.
Ale Jezus przyszedł na tę ziemię, wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy Swoim chrztem otrzymanym od Jana, został sądzony na Krzyżu zamiast nas, a tym samym umożliwił tym z nas, którzy w Niego wierzą, życie z Nim na zawsze w wiecznym Królestwie Niebieskim. Innymi słowy, aby uwolnić nas od naszego sądu za grzech, Sam Bóg oczyścił nas ze wszystkich naszych grzechów. Dlatego wszyscy musimy wierzyć w Jezusa, Tego, który stał się Zbawicielem.
Jezus nie jest tylko człowiekiem. Ponieważ Bóg obiecał ludzkości, że ją zbawi, i aby wypełnić tę obietnicę, przyszedł na tę ziemię w ciele mężczyzny przez ciało dziewicy, i ponieważ rzeczywiście zbawił wszystkich od ich grzechów, wszyscy musimy wierzyć w Jezusa, który jest samym Bogiem. Kiedy prawidłowo wierzymy w Jezusa, nasze imiona są zapisane w Księdze Życia. Bóg powiedział nam, że tylko poprzez narodziny z wody i Ducha człowiek może zobaczyć i wejść do Królestwa Niebieskiego. Wszyscy musimy wierzyć w Jezusa.
Jezus, Który Stał się Drogą do Nieba
Musimy więc wiedzieć, jak dokładnie Jezus sprawił, że wszystkie nasze grzechy zniknęły. Po przybyciu na tę ziemię, Jezus przyjął chrzest od Jana w rzece Jordan (Ewangelia Mateusza 3:13-17). Przyjął Swój chrzest od Jana, aby mógł wziąć na Siebie wszystkie grzechy ludzkości (w tym wszystkie twoje i moje). Przez ręce Jana Chrzciciela, przedstawiciela całej ludzkości, każdy grzech całej ludzkości został przełożony na Jezusa. W ten sposób Jezus wziął na Siebie wszystkie grzechy świata poprzez Jana, a następnie przelał Swoją krew na Krzyżu i umarł na nim. Następnie zmartwychwstał w ciągu trzech dni.
Nasz Pan obiecał, że każdy, kto w Niego wierzy, otrzyma życie wieczne. Bóg postanowił, że każdy, kto wierzy w prawdę, że Jezus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy, a następnie przyjął całą karę za te grzechy na Krzyżu, nie zostanie wrzucony do jeziora ognia, lecz zamiast tego będzie miał swoje imię wpisane do Księgi Życia.
Jezus mówi w Ewangelii Jana 14:6: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca jak tylko przeze Mnie”. Ludzkość musi wierzyć w Jezusa, który stał się drogą do Nieba. Jezus jest naszym Zbawicielem. Jezus jest naszym Bogiem. Jezus jest jedyną rzeczywistą prawdą na tym świecie. Jezus jest Panem życia. Aby mieć pewność, że nasze imiona są zapisane w Księdze Życia, i że w ten sposób zostaniemy przyjęci do Królestwa Niebieskiego, wszyscy musimy wierzyć w Jezusa.
Ponieważ Jezus rzeczywiście wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy, przyjąwszy chrzest od Jana Chrzciciela w rzece Jordan, musimy uwierzyć w Niego, Tego, który stał się Zbawicielem przebłagania. I to dlatego, że Jezus dokonał całego naszego zbawienia, będąc ukrzyżowanym i przelewając Swoją krew na Krzyżu jako karę za nasze grzechy, my możemy wejść teraz do Nieba.
Jezus zdecydował, kto zostanie wrzucony do jeziora ognia. Ci, którzy nie wierzą i którzy są bojaźliwi, wszyscy zostaną wrzuceni do jeziora ognia. Nie tylko oni sami zostaną wrzuceni do jeziora ognia z powodu ich niewiary, ale także ich przyszłe dzieci i potomkowie. Aby osiągnąć swój duchowy i fizyczny dobrobyt, każdy musi naprawdę i absolutnie wierzyć w Jezusa.
Co By Było Gdyby Jezus Nie Otrzymał Chrztu?
Bóg jest jedynym, który daje każdemu człowiekowi Swoje błogosławieństwa lub przekleństwa. Dlatego musimy w Niego wierzyć. Czy wiesz, dlaczego życie wielu ludzi jest tak nieszczęśliwe, dlaczego narody tej ziemi upadają? To dlatego, że Bóg powiedział, że do trzeciego lub czwartego pokolenia będzie przeklinać tych, którzy Go nienawidzą i oddają cześć bożkom. Lecz również powiedział, że będzie błogosławił przez tysiąc przyszłych pokoleń tych, którzy służą Bogu i miłują Go oraz przestrzegają Jego przykazań (Księga Wyjścia 20:5-6).
Nie oznacza to, że gdyby ktoś w jakikolwiek sposób wierzył w Jezusa, byłby bezwarunkowo błogosławiony. Trzeba wierzyć w Jezusa, mając o Nim prawidłową wiedzę. Innymi słowy, jeśli ludzie wierzą, że Jezus jest Samym Bogiem, który przyszedł na tę ziemię, że oczyścił wszystkie ich grzechy, biorąc je na Siebie chrztem, i że stał się ich prawdziwym Zbawicielem, będąc ukrzyżowanym w ich miejsce—krótko mówiąc, jeśli wierzą, że Jezus jest ich własnym Bogiem i ich własnym Zbawicielem—Bóg powiedział, że będzie błogosławił tym, którzy w to wierzą, przez tysiąc przyszłych pokoleń.
Ale jednocześnie Bóg obiecał nam, że będzie przeklinał przez trzy, cztery pokolenia tych, którzy nie wierzą w Jezusa. Dlatego każdy, bez względu na to, kim jest, musi wierzyć w Jezusa i dlatego każdy musi znać i wierzyć w prawdę o ponownych narodzinach z wody i Ducha. Ci, którzy mają taką wiarę, otrzymają przebaczenie wszystkich swoich grzechów, otrzymają życie wieczne, wejdą do Nieba, a także będąc na tej ziemi otrzymają, wszystkie błogosławieństwa, jakie Bóg dał wcześniej Abrahamowi.
Wszyscy musimy rozmyślać nad tym Słowem, które Bóg postanowił dla nas, a nasza wiara musi być absolutnie zgodna ze Słowem, tak jak jest napisane. Musimy zdać sobie sprawę i uwierzyć w to, że ci, którzy nie wierzą w Boga, zostaną wrzuceni do jeziora ognia, a z kolei ci, którzy wierzą, będą mieli swoje imiona zapisane w Księdze Życia i zostaną przyjęci do Nowego Niebo i Ziemi. Musimy także wierzyć, że ci z nas, którzy wierzą, będą żyć ponownie. To, że narodziliśmy się na nowo, było możliwe tylko dzięki ewangelii wody i Ducha.
Ponieważ nikt nie może żyć bez wody, ewangelia wody jest, wraz z ewangelią krwi, niezwykle ważna dla naszego zbawienia. Kiedy Jezus przyjął chrzest, wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy. I został zanurzony w wodzie, a następnie wynurzył się z wody. Oznaczało to Jego śmierć na Krzyżu i zmartwychwstanie. Innymi słowy, nasz Pan został osądzony za wszystkie nasze grzechy zamiast nas. Wyjście Pana z wody oznacza Jego zmartwychwstanie. Oznacza to również nasze własne zmartwychwstanie tych z nas, którzy wierzą.
Głęboko wierzymy, że Jezus wziął na Siebie nasze grzechy Swoim chrztem. Co by się z nami stało, gdyby Jezus nie otrzymał chrztu? Nie byłoby sposobu, abyśmy mogli uciec z jeziora ognia. Tak jak bez deszczu nic nie może żyć na tym świecie, tak planeta Ziemia istnieje dzięki wodzie. Tak samo ważny jest dla nas chrzest Jezusa. Również Jego śmierć na Krzyżu jest równie ważna, ponieważ oznaczało to, że został sądzony za nasze grzechy zamiast nas. Jeśli chcemy uwolnić się od przekleństwa i sądu Bożego, musimy absolutnie wierzyć w Jezusa. A jeśli chcemy zostać oczyszczeni z naszych grzechów, musimy wierzyć, że wszystkie nasze grzechy zostały przeniesione na Jezusa, gdy został ochrzczony.
Wiara chrześcijańska nie jest rodzajem religii, która powoduje, że ludzie drżą ze strachu. Każdy musi wierzyć w Jezusa. Narodzony na nowo musi przyjść do Kościoła narodzonych na nowo i usłyszeć Słowo, aby być karmionym w wierze.
Niektórzy twierdzą, że trzeba wierzyć w Jezusa i czynić dobre uczynki, aby zostać zbawionym i otrzymać błogosławieństwa, ale wszystko to jest tylko fałszywym twierdzeniem kłamców. Oczywiście musimy żyć jako cnotliwi chrześcijanie, którzy czynią dobre uczynki, ale jeśli chodzi o podstawowy problem naszego zbawienia, nasza natura jest tak zła, że nikt z nas nie może nigdy żyć w cielesnej doskonałości w stu procentach. Dlatego ci, którzy twierdzą, że trzeba być zbawionym przez dobre uczynki, są kłamcami, którzy nie znają ewangelii wody i Ducha, i zwodzą ludzi.
Kiedy przyznamy to, że jesteśmy fundamentalnie skazani na popełnianie grzechów, kiedy ze spisanego Słowa Bożego rozważamy chrzest, który Jezus Chrystus przyjął i Krzyż, który poniósł dla nas, i kiedy przyjmujemy to wszystko, tylko wtedy możemy stać się sprawiedliwymi, których serca są bezgrzeszne i być zakwalifikowanymi, aby wejścia do Nieba. Zanim Duch Święty zamieszka w nas i zacznie nas prowadzić, nikt z nas nie może być dobry, bez względu na to, jak bardzo byśmy się starali.
Bóg nas zbawił, sprawiając, że wszystkie nasze grzechy zniknęły. Zamiast wrzucić nas do wiecznie płonącego jeziora ognia, On zapisał nasze imiona w Księdze Życia, dał nam Nowe Niebo i Ziemię, i tak jak oblubienice przyozdobiły się dla Oblubieńca, On również dał nam najczystsze i najpiękniejsze domy, ogrody i kwiaty. On także usunie od nas wszelkie choroby i będzie żył z nami na zawsze w Swoim Królestwie. Musimy wierzyć w Jezusa ze względu na nasze życie po śmierci, ale musimy także wierzyć w Niego w naszym obecnym życiu. Musimy wierzyć także ze względu na nasze dzieci.
Czy chcesz, aby powitano Cię w Niebie, czy też chcesz zostać wrzucony do jeziora ognia? Jakie dziedzictwo przekażesz swoim własnym dzieciom? Nawet jeśli z powodu wiary w Jezusa napotkasz kłopoty i cierpienie, nadal musisz w Niego wierzyć, ponieważ przyniesie to wielkie błogosławieństwa zarówno tobie, jak i twoim dzieciom.
Moi umiłowani święci, poprzez swoje Słowo, Bóg wskazał nam powód, dla którego musimy głosić ewangelię wody i Ducha oraz powód, dla którego nasze rodziny również muszą zostać zbawione. Dziękuję Bogu.
Copyright © 2021 by The New Life Mission