Search
پنجابی
پنجابی
کورونا وائرس تے عالمگیر ڈاک سروس وچ رکاوٹ دے سببوں، اَسیں اپنی ’مُلوں بغیر چھاپی ہوئی کتاب دی سروس‘ نوں تھوڑے چِر لئی بند کر دے پئے آں۔
ایس صورتحال دے چانن وچ اسیں ایس ویلے تہانوں کتاباں گھلن دے قابل نئیں ہیگے آں۔
دُعا ہے پئی ایہہ وبائی بیماری چھیتی ای مُک جاوے تے ڈاک سروس کُھل جاوے۔

خطبے

Temat 10: Księga Objawienia

[ROZDZIAŁ 2-8] List do Kościoła w Tiatyrze (Księga Objawienie 2:18-29)

List do Kościoła w Tiatyrze

(Księga Objawienie 2:18-29)
„A do anioła kościoła w Tiatyrze napisz: To mówi Syn Boży, który ma oczy jak płomień ognia, a Jego stopy podobne są do mosiądzu: Znam twoje uczynki i miłość, i służbę, i wiarę, i twoją cierpliwość, i twoje uczynki, i wiem, że ostatnich rzeczy jest więcej niż pierwszych. Ale mam nieco przeciwko tobie – że kobiecie Jezabel, która nazywa siebie prorokinią, pozwalasz nauczać i zwodzić Moje sługi, żeby uprawiali nierząd i jedli ofiary składane bożkom. I dałem jej czas, aby pokutowała ze swego nierządu, ale nie pokutowała. Oto rzucę ją na łoże, a tych, którzy z nią cudzołożą, w ucisk wielki, jeśli nie będą pokutować ze swoich uczynków; A jej dzieci porażę śmiercią. I poznają wszystkie kościoły, że Ja jestem tym, który bada nerki i serca. I oddam każdemu z was według waszych uczynków. Wam zaś i pozostałym w Tiatyrze, którzy nie mają tej nauki i którzy nie poznali – jak mówią – głębin szatana, oświadczam: Nie nałożę na was innego brzemienia. Trzymajcie się jednak tego, co macie, aż przyjdę. Temu, kto zwycięży i zachowa aż do końca Moje uczynki, dam władzę nad narodami. I będzie rządził nimi laską żelazną, jak naczynia gliniane będą skruszeni, jak i Ja otrzymałem od Mego Ojca. I dam mu gwiazdę poranną. Kto ma uszy, niech słucha, co Duch mówi do kościołów”.
 

Wyjaśnienie

Werset 18: „A do anioła kościoła w Tiatyrze napisz: To mówi Syn Boży, który ma oczy jak płomień ognia, a jego stopy podobne są do mosiądzu:”.
Wykroczenie Kościoła w Tiatyrze polegało na tym, że wpuścił do kościoła nauki Jezabel. Jezabel, żona króla Achaba, przyniosła do Izraela bałwochwalstwo i zwiodła jego lud do popełniania niemoralności seksualnej i spożywania ofiar składanych bożkom. Opisując Jezusa jako mającego „oczy jak płomień ognia”, Bóg ostrzega, że skarci i będzie sądził tych, którzy mają niewłaściwą wiarę w Jego kościoły.

Werset 19: „Znam twoje uczynki i miłość, i służbę, i wiarę, i twoją cierpliwość, i twoje uczynki, i wiem, że ostatnich rzeczy jest więcej niż pierwszych”. 
Ale jednocześnie Bóg powiedział Swoim sługom Kościoła w Tiatyrze i świętym, że ich czyny są teraz lepsze, niż były wcześniej.

Werset 20: „Ale mam nieco przeciwko tobie – że kobiecie Jezabel, która nazywa siebie prorokinią, pozwalasz nauczać i zwodzić Moje sługi, żeby uprawiali nierząd i jedli ofiary składane bożkom”.
Problemem dla Kościoła w Tiatyrze było to, że przyjął on nauki fałszywej prorokini. Wpuszczając do kościoła nierządnicę, fałszywą prorokini taką jak Jezabel, i postępując zgodnie z jej naukami, serca świętych w kościele zaczęły szukać pożądliwości ciała. W rezultacie miał spaść na nich straszliwy gniew Boży.
Prawdziwy kościół Boży nie nazywa świętymi tych, którzy nie wierzą w ewangelię wody i Ducha. Ani też nie mianuje ludzi, którzy nie mają Ducha Świętego w swoich sercach, na przywódcze stanowiska w kościele. Ponieważ osoby bez Ducha Świętego podążają za swoim ciałem i światem zamiast za Bogiem, dlatego nigdy nie wolno ich dopuścić ani tolerować w prawdziwym kościele Bożym.

Werset 21: „I dałem jej czas, aby pokutowała ze swego nierządu, ale nie pokutowała”.
To mówi nam, że ci, którzy są z ciała i którzy nie otrzymali Ducha Świętego, nie mogą rozpoznać i usłyszeć głosu Ducha Świętego. Dlatego fałszywa prorokini nie mogła odpokutować za swoją niemoralność seksualną. W rezultacie została uderzona mieczem Ducha Świętego i została potępiona zarówno w ciele, jak i w duchu.
W prawdziwym kościele Bożym tylko ci, którzy wierzą w Słowo ewangelii wody i Ducha, mogą zostać sługami Bożymi. Ci, którzy nie wierzą w ewangelię wody i Ducha, nie mogą zostać wiernymi przywódcami, którzy prowadzą do Niego dzieci Boże, bez względu jak wspaniałymi pastorami mogliby być na tym świecie. Dlatego musimy rozróżniać fałszywych proroków i wypędzać ich z naszych kościołów. Tylko w ten sposób kościół Boży może przetrwać wszystkie podstępy Szatana i podążać duchowo za Bogiem.

Werset 22: „Oto rzucę ją na łoże, a tych, którzy z nią cudzołożą, w ucisk wielki, jeśli nie będą pokutować ze swoich uczynków”.
Ten fragment mówi nam, że jeśli sługa Boży nie rozpozna i nie ujawni kłamców, sam Bóg znajdzie tych, którzy dopuszczają się duchowego cudzołóstwa i wrzuci ich w wielkie udręki. Święci i słudzy Boży muszą zdać sobie sprawę z tego, że sam Bóg utrzymuje Swoje kościoły w czystości i prowadzi je na właściwą ścieżkę.
W prawdziwym kościele Bożym nie ma miejsca dla fałszywych proroków. Gdyby istnieli fałszywi prorocy, Sam Bóg by ich znalazł i osądził. Kiedy fałszywi prorocy wprowadzają zamieszanie do kościoła Bożego, Bóg z pewnością ukarze ich wielkimi utrapieniami.

Werset 23: „A jej dzieci porażę śmiercią. I poznają wszystkie kościoły, że Ja jestem tym, który bada nerki i serca. I oddam każdemu z was według waszych uczynków”.
Bóg wypędza fałszywych proroków ze Swego kościoła, aby każdy wiedział, że On chroni Swój własny kościół. Święci wiedzą, że Bóg troszczy się o ich kościół i nagradza ich czyny dobrej wiary.

Werset 24: „Wam zaś i pozostałym w Tiatyrze, którzy nie mają tej nauki i którzy nie poznali – jak mówią – głębin szatana, oświadczam: Nie nałożę na was innego brzemienia”.
Oznacza to, że ci, którzy już zostali świętymi Boga, wierząc w Jego ewangelię wody i Ducha, muszą wytrwać w wierze do skończenia świata. Ci, którzy wierzą w tę ewangelię, nie mają innego wyjścia, jak żyć, jednocząc swoje serca z Kościołem i świętymi Boga oraz bronić swojej wiary do końca. Prawdziwy kościół Boży musi nie tylko zawsze głosić ewangelię wody i Ducha, ale musi także ujawniać kłamców z wiarą w tę ewangelię.

Werset 25: „Trzymajcie się jednak tego, co macie, aż przyjdę”.
Wierzący nigdy nie powinni stracić swojej wiary w ewangelię wody i Ducha i trzymać się jej, aż do dnia powrotu naszego Pana. W ich ewangelii wody i Ducha jest wielka moc i władza, które są więcej niż wystarczające, aby pokonać Szatana. Święci mogą podobać się Bogu tą wiarą. Jeśli święci żyją wiarą w ewangelię wody i Ducha i pozostają w prawdziwym kościele Bożym, mogą zwyciężyć i triumfować nawet w czasach ostatecznych.

Werset 26: „Temu, kto zwycięży i zachowa aż do końca Moje uczynki, dam władzę nad narodami”.
Święci mogą zwyciężyć wszystkich swoich wrogów poprzez wiarę w ewangelię wody i Ducha, którą dał im Bóg. Ta bitwa wiary zawsze przynosi nam zwycięstwo. W ten sposób wszyscy święci będą walczyć z Antychrystem i zginą śmiercią męczeńską w czasach ostatecznych, w wyniku czego otrzymają władzę panowania z Panem. 

Werset 27: „I będzie rządził nimi laską żelazną, jak naczynia gliniane będą skruszeni, jak i ja otrzymałem od Mego Ojca”.
Pan da umęczonym świętym Swą władzę królewską. Ci, którzy w ten sposób zwyciężą, będą panować z mocą, która, zgodnie z tym jak opisuje ten fragment, jest tak silna jak laska żelazna, która może skruszyć naczynia gliniane.

Werset 28: „I dam mu gwiazdę poranną”.
Ci, którzy walczą z wrogami poprzez wiarę w ewangelię wody i Ducha, otrzymają błogosławieństwo zrozumienia prawdy Słowa Bożego.

Werset 29: „Kto ma uszy, niech słucha, co Duch mówi do kościołów”.
Wszyscy święci mogą słyszeć głos Ducha Świętego poprzez kościół Boży, ponieważ Duch przemawia do wszystkich świętych przez sługi Boże. Święci muszą uznać to, co słyszą w Bożym kościele, jako Jego głos.