Search

خطبے

مضمون 10: مُکاشفہ(مُکاشفہ دی کتاب اُتے تفسیر)

[3-6باب] چیلیاں والی زندگی لئی کھر ا ایمان (مُکاشفہ۳:۱۴-۲۲)

چیلیاں والی زندگی لئی کھر ا ایمان
)مُکاشفہ۳:۱۴-۲۲(
 
لَودیکیہ دی کلیسیا دا ایمان اوہ ایمان سی جیہڑا خُداوند دے مونہہ وچوں کڈھ کے سُٹن دا حقدار سی۔ ایس لئی خُداوند نے ایہہ صلاح دتی پئی اوہ اوہدے کولوں اگ وچ تپایا ہویا سونا خرید لین تاں پئی اوہ اپنے ایمان وچ امیر ہوجان ۔ ایہہ کوسا ایمان ایس ویلے دے راستباز لوکاں وچ وی اپنی نظر آؤن والی شکل بنا سکدا اے ۔ ایس لئی پئی اوہناں نوں مفت وچ اوہناں دا ایمان ملیا سی ، ایس لئی اوہناں نوں ایہہ پتہ نئیں سی پئی اوہناں دا ایمان کناں مہنگا سی ۔ خُدا نے ایس طرح جھڑکن تے ہدایت کرن والا کلام راستبازاں نوں فرمایا ، تاں پئی اوہناں نوں اوہ ایمان دیوے جیہڑا اگ وچ تپائے ہوئے سونے وانگر اے ۔ اسیں حوالے توں ایہہ وی پتہ لا سکدے آں پئی خُداوندچاہندا سی پئی آسیہ دیاں ساریاں ستاں کلیسیاواں دا اکو جیہاای ایمان ہووے۔ خُداونداوہناں ساریاں لوکاں نوں حکم دیندا اے جیہڑے سُنن لئی کن رکھدے نیں پئی پاک رُوح اپنی کلیسیا واں نوں کیہ فرماندااے ۔
۳ : ۱۷ وچوں اسیں ویکھدے آں پئی لَودیکیہ دی کلِیسیا اپنے آپ دے دھوکہ وچ بوہت ڈونگھی پھس گئی سی ، اوہ ایہہ سوچدے سن پئی اوہناں دا چوکھا مال خُدا دیاں رُوحانی برکتاں وانگر ای اے تے ایہہ اوہناں دے ایمان دے سبب سی ۔ ایس راہوں بھٹکے لوکاں دی ، خُدا نے اوہناں دی رُوحانی غریبی تے بے نصیبی دی بوہت سختی نال نشاندہی کیتی۔
لَودیکیہ دی کلِیسیا ایمان وچ ظاہری طور اُتے امیر نظر آؤندی سی ، پر اصل وچ ایہہ اک بے وفا ، غریب کلیسیا سی ۔ ایہدا ایمان وچکارلا سی ، ایہہ رُوحانی گھمنڈ نال بھری ہوئی سی ، تے ایہہ یسوع توں بوہتی جگ نال محبت کردی سی ۔
 مُکاشفہ ۳: ۱۴-۲۲ اک چیلیاں والی زندگی دی گل کردا اے ۔ یسوع دے اصل چیلے اوہ نیں
جیہڑے مسیح دےکلام دا آکھامن دے تے پچھے چلدے نیں ۔ اوہ سارے لوک جیہڑے یسوع مسیح اُتے ایمان رکھ کے نویں سریوں جمے نیں اوہ اوہدے چیلے بنن دے لائق نیں ۔ خُداوند چاہندااے پئی اسیں سارے چیلیاں والی زندگی بسر کرئیے ۔ سانوں ایہہ جاننا چاہی دا اے پئی ایہہ چیلیاں والی زندگی سچ مُچ سانوں دتی گئی اے ۔
حوالے وچ ، خُداوند فرماندا اے پئی اوہ اوہناں پاک لوکاں نوں اپنے مُنھ توں اُباک چھڈے گا جیہڑے چیلیاں والی زندگی نئیں بسر کردے ۔ جویں پئی آیتاں ۱۵ ۔ ۱۶ وچ لکھیا اے ، ”میَں تیرے کماں نوں جاننا آں پئی نا تے تُوں ٹھنڈا ایں تے نا گرم۔چنگا ہوندا جے تُوں ٹھنڈا ہوندوں یا گرم۔اِنجے ای ایس واسطے پئی نا تُوں گرم ایں نا ٹھنڈا ۔سگوں کوسا ایں ایس لئی میَں تینوں اپنے مُنھ توں اُباک چھڈاں گا۔ “جے مکتی یافتہ لوک خُداوند دے اگے نا تاں ٹھنڈے تے نا ای گرم نیں ، تاں ایہہ صرف اوہناں دی رُوحانی غریبی دی نشانی وکھا سکدا اے ۔ پر، ایہو جیہے لوک حالے تیکرا ک چیلے والی زندگی دے بارے وچ نئیں جان دے ۔ پر جیہڑے وی نویں سریوں جمے نیں اوہناں ساریاں نوں چیلے والی زندگی بسر کرنی چاہی دی اے ۔ اسیں پانی تے رُوح دی خوشخبری اُتے ایمان رکھ کے اپنے پاپاں توں مکتی پا چُکے آں ۔ ایہہ ساڈی مکتی اے ۔
فیر ،سانوں اپنی مکتی دے بعدوں کیہ دتا گیا سی تے اسیں نویں سریوں جمے ساں ؟ سانوں اک ایہو جیہی زندگی دتی گئی سی جیہڑی خُداوند وانگر بنن دی کوشش کردی اے ، اوہدے حکماں اُتے چلدی تے آکھا من دی اے ، تے اوہدے کلام نوں منگ دی اے ۔ ایہہ اک چیلے والی زندگی اے ۔ اپنے پاک لوکاں توں ایس چیلے ہون دا مطالبہ کردے ہوئیاں ، خُدا نے ایہہ آکھدے ہوئیاں لَودیکیہ دی کلیسیا نوں جھڑکیا پئی ایہہ ، ”نا تاں گرم سی تے نا ای ٹھنڈی ۔“
اوہ ایمان جیہڑا نا گرم اے تے نہ ای ٹھنڈا اک کوسا ایمان اے ۔ تاں فیر ایہہ کوسا ایمان کس طرح دا ایمان اے جیہڑا لوکاں نوں نا تاں گرم تے نا ای ٹھنڈا ہون نال ایناں سکون دیندا اے ۔ ایہہ اوہ ایمان اے جیہڑا دونویں پاسے قیم رہن دی کوشش کردا اے ، جیہڑا اک تیر نال دو نشانے لاؤن دی کوشش کردا اے ۔ ایہہ اوہ ایمان اے جیہڑا اک چیلے دی زندگی نئیں بسرکردا ۔ اوہ لوک جنہاں دا ایمان کوسا اے اوہ لوک نیں جیہڑے ، بھاویں اوہ مکتی پا چُکے نیں ، پر یسوع دی مرضی پچھے نئیں چلدے ۔ اوہ وکھالے طور اُتے یسوع پچھے چلدے ہوئے نظر آؤندے نیں ، پر اصل وچ اوہ اِنج نئیں کر دے اوہناں دا ایمان
واڑے دے دونویں پاسے کاٹھی بنھنا، دوجے اکھراں وچ، کوسا اکھواندا اے ۔
جگ ایہو جیہے ایمان نوں سیانف دسدا اے ۔ ایہہ ایمان جگ دے لحاظ نال سیانا ہو سکدا اے ، پر ایہہ ایس قسم دا ایمان اے جیہڑا خُدا دے مونہوں کڈھ کے سُٹے جان دا سبب بن دا اے ۔ کیہ کوسا ایمان ہیگا اے جیہڑا خُداوند دے مونہوں کڈھ کے سُٹیا جاندا اے ۔ تہانوں ایہدے بارے وچ بوہت چوکھی پچھان ہونی چاہی دی اے پئی اوہ ایمان جیہڑا نا تاں گرم اے تے نا ای ٹھنڈا نظر آؤندا اے ۔ اوہ لوک جنہاں دا ایمان کوسا اے اوہ نا تاں خُدا دیاں کلیسیاواں دے کماں وچ اکٹھے ہوندے نیں تے نہ ای اوہناں توں وکھ ہوندے نیں ؛ اوہ کردے نیں تے اوہ سارے اکو ای ویلے وچ نئیں کردے ۔ اوہناں دیاں ایمان والیاں زندگیاں ایہو جیہاں نیں پئی جے اوہناں نوں ۶۰ نمبر کٹن لئی آکھیا جاوے تاں ، فیر اوہ اپنے آپ نوں ۶۰ وانگر ای ترتیب دیندے نیں ، نا ایس توں بوہتے تے نا ای گھٹ ۔
اوہ جنہاں دی ایمان والی زندگی ایس طرح دی اے اوہ رُوحانی طور اُتے غریب نیں ۔ جویں پئی آیتاں ۱۷۔۱۸ وچ آکھیا گیا اے ، تے ایس واسطے پئی توں آکھنا ایں پئی مَیں دَولت مند آں تے مالدار بن گیا آں تے تینُوں کِسے شے دی لوڑ نئیں۔ تے ایہہ نئیں جان دا پئی تُوں بد نصیب تے خوار تے غرِیب تے اَنھا تے ننگا ایں۔مَیں تینُوں صلاح دینا آں۔ پئی مَیتھوں اَگ وِچ تایا ہویا سونا مُل لے لے۔ پئی تُوں دَھنی ہو جائیں۔ تے چِٹّے کپڑے پا لے پئی اوہناں نُوں پا کے تُوں ننگے پن دی بے لہنگی توں بچیں۔ تے اَکھّیاں وِچ پان لئی سُرمہ لے پئی فیر سُجاکھا ہو جاویں۔ “
اوہ لوک جنہاں دا ایمان کوسا اے اوہ اپنی جگ والی ترقی نوں اپنا رُوحانی وادا سمجھدے نیں ۔ بھاویں اوہ محسوس کردےنیں پئی اوہ اصل وچ بے نصیب ، تھکے ہوئے تے غریب نیں ، پر اوہناں نوں ایہدا ٹھیک طرح احساس نئیں ہوندا ، ایہہ اوہ لوک نیں جیہڑے اپنے آپ نوں نئیں جان دےنیں ۔ اوہ اپنے آپ سوچدے نیں ، ”میَں ٹھیک آں۔میَں مخلص ، ہوشیار تے دوجیاں دے راہیں پسند کیتا ہویا آں ، تے ایس لئی میرے لئی ایسے طرح جیوندے رہنا ٹھیک اے، بھاویں میَں بچایا گیا آں ، “تے اپنیاں زندگیاں اپنے معیار دے مطابق بسر کردے نیں۔ایہہ لوک جگ نال وفادار نیں ، پر او ہ خُدا دی کلیسیا نال وفادار نئیں ہیگے ۔ اوہناں دا ایمان صرف کوسا اے ۔ ایس لئی خُدا فرماندا اے پئی اوہ اوہناں نوں اپنے مونہوں اُباک سُٹے گا ۔
اوہ کلیسیا وچ اپنی حاضری دی ناکامی توں بچن دے بوہت وڈے ارادے نال آؤندے نیں ۔ اوہ
صرف کلیسیا دی بھگتی وچ بہندے نیں تے بھگتی مکدیاں ای اوتھوں چلے جاندے نیں ۔ اوہ کدی وی اپنی خوشی نال کلیسیا دے کماں وچ حصہ نئیں لیندے ، تے جے اوہ ایہہ کردے نیں تاں ، اوہ ایس گل نوں پکیاں بناؤندے نیں پئی ایہہ سب توں نکی حصے دار ی ہووے ۔ اوہناں دا کرنا نا کرن وانگر ہوندا اے ، نا کرنا کرن وانگر ہوندا اے ۔ ایہہ رُوحانی طور اُتے غریب لوک نیں ۔
خُداوندایہو جیہے لوکاں نوں ہیٹھاں لکھی ہوئی صلاح دیندا اے : مَیں تینُوں صلاح دینا آں۔ پئی مَیتھوں اَگ وِچ تایا ہویا سونا مُل لے لے۔ پئی تُوں دَھنی ہو جائیں۔ تے چِٹّے کپڑے پا لے پئی اوہناں نُوں پا کے تُوں ننگے پن دی بے لہنگی توں بچیں۔ تے اَکھّیاں وِچ پان لئی سُرمہ لے پئی فیر سُجاکھا ہو جاویں۔ “ اوہنے اوہناں نوں آکھیا پئی اوہ دولت مند ہون لئی اَگ وچ تایا ہویا سونا خرید لین ۔
جے تُسیں سچ مچ خُداوند پچھے چلنا چاؤہندےاو ، تے جے تُسیں سچ مُچ چاہندے او پئی اوہ تہاڈے ایمان لئی تہاڈی تعریف کرے تاں تہانوں اپنے ایمان نوں سکھنا چاہی دا اے ۔ فیر ، تُسیں ایمان بارے کِیویں سکھ سکدے او ؟ تہانوں قربانی دا مُل اُتار کے تے کلام اُتے ایمان رکھدے ہوئیاں ایہنوں سکھنا چاہی دا اے ۔ حوالہ سانوں اگ وچ تپائے ہوئے سونے نوں خریدن لئی آکھدا اے ۔ ایہدا مطلب ہیگا اے پئی جدوں خُدا دے کلام اُتے عمل کرن دی گل ہوندی اے تاں ساڈے لئی بوہتیاں ازمائشاں تے مصیبتاں ہوندیاں نیں ۔ پر خُدا دے کلام اُتے ایمان رکھن تے اوہدے پچھے چلن نال ایہو جیہاں ساریاں ازمائشاں تے مصیبتاں اُتے فتح پائی جا سکدی اے ۔ اِنج کر کے ، ساڈے دل پاک بن جاندے نیں ، جیہدے نال سانوں ایہہ بھروسہ ملدا اے پئی خُدا دے کلام نوں سچے دلوں پچھاننا تے ایہدے اُتے سچے دلوں ایمان رکھنا چاہی دا اے ۔ ایہہ اوہ ایمان ہیگا اے جیہڑا کھرے سونے وانگر اے ۔
کھرا ایمان پاؤن لئی سانوں قربانی دا مُل اُتار ناپوے گا ، ایس لئی پئی قربانی دا مُل دتیوں اڈ ، اسیں ایمان بارے نئیں سکھ سکدے ۔ دوجے اکھراں وچ ، اسیں کدی مشکلاں وچ پئیوں اڈ ایمان بارے نئیں سکھ سکدے ۔ جے اسیں سچ مُچ ایمان والے لوک بننا چاہندے آں تاں، خُداوند دے چیلیاں والی زندگی بسر کرئیے ، تے اپنے ایمان لئی مبارک بنیے، فیر سانوں قربانی دا مُل اُتارنا پوے گا ۔ قربانی توں اڈ، ایہنوں کدی وی پایا نئیں جا سکدا ۔
شروع توں ای کیہڑا پکا ایمان رکھدا اے ؟ کوئی نئیں ۔ ایہہ ایس لئی ہیگا اے پئی لوکاں نوں ایمان
دا پتہ نئیں ہیگا جیہڑی کلیسیا اوہناں نوں کلام دے بارے وچ سکھاندی اے تے ایہدے نال اوہناں دی اگوائی کردی اے ۔ سانوں اوہدا آکھا مننا چاہی دا اے جیہڑی کلیسیا ساڈی اگوائی کردی اے تے ایمان نال ایہدے پچھے چلنا چاہی دا اے ۔ پر ایہہ ضرور اوکھا کم ہیگا اے ؛ کدی کدائیں صبر دی لوڑپیندی اے ۔ ایس لئی پئی کلام ، میل جول تے تعلیم دی اگوائی پا کے ایمان والے لوک بننا قربانی نال اے ۔ پر ایس لئی پئی لوک قربانی نئیں دینا چاہندے ،بھاویں اوہ ایمان سکھنا چاہندے نیں ، ایس لئی اوہناں وچ پاکیزگی دا اصل ایمان نئیں ہو سکدا۔ایس لئی خُداوند سانوں اوہدے کولوں اگ وچ تایا ہویا سونا خریدن لئی آکھدا اے تاں پئی اسیں ایمان نال امیر ہو جائیے۔
تُسیں سمجھ سکدے او پئی ایس کلام دا کیہ مطلب اے صرف ، جدوں تُسیں پُرانے پاک لوکاں دے ایمان توں سکھدے تے اوہناں دیاں زندگیاں وانگر کردے او ۔ جے تُسیں صرف نظریے دے مطابق کلام سُن دے او تے اصل وچ ایہدے پچھے نئیں چلدے پئی ایہہ تہانوں کیہ حکم دیندا اے ، تے جے تُسیں گواہیاں دین ، دعاواں کرن یاں مسیحی بھگتیاں وچ حصہ لیندے او ،پر اصل وچ اوہناں اُتے عمل نئیں کردے تاں ، تُسیں ایمان بارے نئیں سکھ سکدے ۔ ایس لئی پئی تُسیں نکا جیہا ایمان رکھدے او ، تُسیں اپنے ایمان نوں ناپ دے او پئی تُسیں اپنے معیار دے مطابق جگ دے معیار وچ بھیڑے نئیں بنو گے۔ تُسیں اپنے آپ سوچدے او ، ”میَں مکتی پا لئی اے ، میرے کول پیسہ اے ، تے میَں جگ دے مطابق چنگا کردا پیا ہاں ،تے ایس لئی مینوں دوجیاں توں چنگا ہونا چاہی دا اے ۔ آہو ، میَں بھروسہ کردا ہاں پئی میَں اوہناں لوکاں توں چنگا آں ۔ “
جے تُسیں سچ مُچ کھرے ایمان بارے سکھنا چاہندے اے جیہڑا سونے وانگر اے تاں ، تہانوں قربانی دا مُل اُتارنا پوے گا ۔ کیہ آکھا مننا تے پچھے چلنا سوکھا اے؟ آکھا منن لئی قربانی دینی پیندے اے ۔ کیہ قربانی دینا سوکھا اے ؟ بالکل نئیں ۔ پر جے تُسیں خُدا دے مونہوں کڈھ کے سُٹے جان توں بچنا چاہندے او تاں ، تہانوں قربانی دے کے آکھا مننا پوے گا ۔
پر اوہ لوک ، جنہاں نیں اصل ایمان بارے نئیں سکھیا ، رُوحانی طور اُتے غریب نیں اوہ کدی وی قربانی دینا نئیں چاہندے ۔ آکھا منن لئی ، کسے نوں پہلوں اپنیاں سوچاں نوں مکانا چاہی دا اے ۔ اِنج کرن دے لائق نا ہون دے سبب ، ویلا لنگھن نال ، اوہناں دے دل اوہناں دی رُوحانی بے نصیبی وچ پھس جاندے نیں ۔ اپنے ایمان دے گھاٹے دا احساس نہ کردے ہوئیاں ، اوہ صرف اوہناں پاک لوکاں اُتے توہمت لاؤندے نیں جیہڑے اوہناں دی کنڈ پچھے اوہناں دے اگے ایمان نال چلدے نیں ۔ تہانوں کھرے ایمان بارے سکھنا چاہی دا اے ۔ جدوں تُسیں رُوحانی لڑائی وچ جاوو گے تے خُدا ولوں لڑو گے تاں ، تہاڈا ایمان کھرا ہو جاوے گا جویں ای تُسیں رُوحانی خرابیاں پاوو گے تے سوچو گے پئی رُوحانی فتح والی زندگی بسر کرن لئی ایہہ کیہ لیندا اے ۔ تُسیں ایس ایمان بارے اوس ویلے ای جا ن سکدے او جدوں تُسیں سچ مُچ ایہدا تجربہ کرو گے ۔
خُدا نے لَودیکیہ دی کلیسیا دے خادم نوں ایہہ لکھدے ہوئیاں ڈانٹیا ، ”تُسیں نا تاں اپنے ننگے پن تے نا ای اپنی غریبی نوں جان دے او ۔ تُسیں بچائے گئے او ، پر تہاڈا ایمان کوسا اے نا ای ایہہ تے نا ای اوہ ۔ صرف اک شے جیہڑی تہاڈے کول اے اوہ تہاڈی مکتی اے ،جنہوں تُسیں دُور لُکایا ہویا اے ۔ ایس توں ہٹ کے تہاڈے کول ہور کجھ نئیں ہیگا ۔ “
کیہ خُدا دے خادم یاں ساڈے رُوحانی آگُو چیلیاں والی زندگی بسر کیتیوں اڈ ای ، صرف ویلا لنگھن دے نال ساڈے ایمان دے سردار بن گئے ؟ بالکل نئیں ! اوہ خوشی تے غم وچ خُداوند لئی ہر طرح دی مصیبت وچوں لنگھے۔ خُدا تہاڈے توں پہلوں لوکاں اُتے اوہناں شیواں دے لنگھن دے سبب تہاڈی اوہناں ساریاں شیواں لئی اگوائی کردا اے جنہاں وچوں تُسیں وی اخیریں لنگھو گے ۔ ایس لئی تہانوں ایس سچیائی اُتے ایمان رکھنا چاہی دا اے پئی خُدا تہانوں اوہناں لوکاں دے راہیں سکھاؤندا اے تے اگوائی کردا اے جیہڑے تہاڈے توں پہلوں ایمان دی راہ اُتے چلدے سن ۔