Θέμα 9: Ρωμαίους (Σχόλια στο Βιβλίο των Ρωμαίων)
[Κεφάλαιο 1-2] Η Δικαιοσύνη του Θεού που Αποκαλύπτεται στο Ευαγγέλιο (Επιστολή προς Ρωμαίους 1:16-17)
(Επιστολή προς Ρωμαίους 1:16-17)
«Διότι δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον του Χριστού· επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα, Ιουδαίον τε πρώτον και Έλληνα· διότι δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού εκ πίστεως εις πίστιν, καθώς είναι γεγραμμένον, ‘Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως’».
«Διότι δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον του Χριστού· επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα, Ιουδαίον τε πρώτον και Έλληνα· διότι δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού εκ πίστεως εις πίστιν, καθώς είναι γεγραμμένον, ‘Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως’».
Πρέπει να λάβουμε την δικαιοσύνη του Θεού
Ο Απόστολος Παύλος δεν ντρεπόταν για το ευαγγέλιο του Χριστού. Επιβεβαίωσε κατηγορηματικά το ευαγγέλιο. Εντούτοις, ένας από τους λόγους που πολλοί άνθρωποι κλαίνε, παρόλοι που πιστεύουν στον Ιησού, είναι εξαιτίας των αμαρτιών τους. Επίσης είναι εξαιτίας της άγνοιάς τους, που δεν αναγνωρίζει την δικαιοσύνη του Θεού. Μπορούμε να σωθούμε πιστεύοντας στην δικαιοσύνη του Θεού και εγκαταλείποντας τη δική μας δικαιοσύνη.
Γιατί ο Απόστολος Παύλος δεν ντρεπόταν για το ευαγγέλιο; Πρώτα από όλα, επειδή σε αυτό αποκαλύφθηκε η δικαιοσύνη του Θεού.
«Ευαγγέλιο» στα ελληνικά σημαίνει ‘καλές ειδήσεις’. Όταν ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, ο άγγελος του Θεού εμφανίστηκε και είπε στους ποιμένες που φυλούσαν το κοπάδι τους τη νύχτα, «Δόξα εν υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκίας!» (Λουκ. 2:14). Αυτά ήταν καλά νέα – ‘ειρήνη, ευδοκία στους ανθρώπους της ευδοκίας’. Το ευαγγέλιο του Κυρίου μάς έσωσε από όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Ο Ιησούς καθάρισε όλες τις αμαρτίες μας. Ο Ίδιος καθάρισε όλες τις αμαρτίες εκείνων που κυλιόντουσαν όπως τα σκουλήκια στους σωρούς της κοπριάς και που αμάρταναν μέσα στη λάσπη.
Αρχικά, ο Απόστολος Παύλος είπε ότι η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύφθηκε στο ευαγγέλιο. Η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύφθηκε στο ευαγγέλιο που καθάρισε όλες τις αμαρτίες μας. Η δικαιοσύνη του Θεού μάς επέτρεψε να γίνουμε άγιοι και δίκαιοι. Επίσης μας επέτρεψε να λάβουμε αιώνια ζωή και να είμαστε χωρίς αμαρτία. Τι είναι η δικαιοσύνη των ανθρώπων; Στους ανθρώπους μας αρέσει να δείχνουμε τους εαυτούς μας μπροστά στον Θεό όταν έχουμε κάτι για να καυχηθούμε. Η συσσώρευση υπερηφάνειας σε κάποιον επειδή κάνει καλές πράξεις, απεικονίζει την ανθρώπινη δικαιοσύνη. Εντούτοις, ήταν το δίκαιο έργο του Ιησού που μάς έσωσε από όλες τις αμαρτίες μας, το οποίο επέτρεψε στην δικαιοσύνη του Θεού να αποκαλυφθεί στο ευαγγέλιο. Αυτή είναι η δικαιοσύνη του Θεού.
Αυτές τις μέρες, οι περισσότεροι Χριστιανοί κηρύττουν το ευαγγέλιο χωρίς την γνώση του ευαγγελίου της δικαιοσύνης του Θεού. Λένε, «Πιστέψτε στον Ιησού και θα σωθείτε και θα γίνετε πλούσιοι». Εντούτοις, αυτές δεν είναι οι διδασκαλίες του ευαγγελίου της δικαιοσύνης του Θεού. Το ευαγγέλιο μοιάζει να είναι δημοφιλέστερο από κάθε τι, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ανίδεοι και δεν καταλαβαίνουν το ευαγγέλιο. Είναι το ίδιο με το γεγονός ότι η Βίβλος είναι μπεστ-σέλερ, όμως οι άνθρωποι εξακολουθούν να αγνοούν το περιεχόμενό της. Το πολυτιμότερο και πιο ευεργετικό πράγμα σε αυτό τον κόσμο είναι το ευαγγέλιο που μας έχει δώσει ο Θεός.
«Διότι δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού εκ πίστεως εις πίστιν». Το ευαγγέλιο του Θεού είναι όπως μια όαση στην έρημο. Ο Ιησούς ήρθε στους αμαρτωλούς που είχαν διαπράξει πολλές αμαρτίες και έπλυνε όλες τις αμαρτίες τους. Εντούτοις, οι άνθρωποι, προσπαθώντας να συστήσουν τη δική τους δικαιοσύνη, έχουν απορρίψει το δώρο της δικαιοσύνης Του, που έχει πλύνει τις αμαρτίες του κόσμου. Άνθρωποι που εξυψώνουν τις προσπάθειές τους (υπηρεσία, αφιέρωση, ζήλο, προσφορά, προσευχή μετάνοιας, προσευχή νηστείας, τήρηση της ημέρας του Κυρίου, μετάφραση του λόγου του Θεού σε πράξη κ.λπ.), αλλά αρνούνται το δώρο του Θεού, είναι εκείνοι που απορρίπτουν την δικαιοσύνη Του. Κάποιος μπορεί να λάβει την δικαιοσύνη του Θεού, μόνο όταν εγκαταλείψει τη δική του δικαιοσύνη.
Γιατί ο Απόστολος Παύλος δεν ντρεπόταν για το ευαγγέλιο; Πρώτα από όλα, επειδή σε αυτό αποκαλύφθηκε η δικαιοσύνη του Θεού.
«Ευαγγέλιο» στα ελληνικά σημαίνει ‘καλές ειδήσεις’. Όταν ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, ο άγγελος του Θεού εμφανίστηκε και είπε στους ποιμένες που φυλούσαν το κοπάδι τους τη νύχτα, «Δόξα εν υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκίας!» (Λουκ. 2:14). Αυτά ήταν καλά νέα – ‘ειρήνη, ευδοκία στους ανθρώπους της ευδοκίας’. Το ευαγγέλιο του Κυρίου μάς έσωσε από όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Ο Ιησούς καθάρισε όλες τις αμαρτίες μας. Ο Ίδιος καθάρισε όλες τις αμαρτίες εκείνων που κυλιόντουσαν όπως τα σκουλήκια στους σωρούς της κοπριάς και που αμάρταναν μέσα στη λάσπη.
Αρχικά, ο Απόστολος Παύλος είπε ότι η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύφθηκε στο ευαγγέλιο. Η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύφθηκε στο ευαγγέλιο που καθάρισε όλες τις αμαρτίες μας. Η δικαιοσύνη του Θεού μάς επέτρεψε να γίνουμε άγιοι και δίκαιοι. Επίσης μας επέτρεψε να λάβουμε αιώνια ζωή και να είμαστε χωρίς αμαρτία. Τι είναι η δικαιοσύνη των ανθρώπων; Στους ανθρώπους μας αρέσει να δείχνουμε τους εαυτούς μας μπροστά στον Θεό όταν έχουμε κάτι για να καυχηθούμε. Η συσσώρευση υπερηφάνειας σε κάποιον επειδή κάνει καλές πράξεις, απεικονίζει την ανθρώπινη δικαιοσύνη. Εντούτοις, ήταν το δίκαιο έργο του Ιησού που μάς έσωσε από όλες τις αμαρτίες μας, το οποίο επέτρεψε στην δικαιοσύνη του Θεού να αποκαλυφθεί στο ευαγγέλιο. Αυτή είναι η δικαιοσύνη του Θεού.
Αυτές τις μέρες, οι περισσότεροι Χριστιανοί κηρύττουν το ευαγγέλιο χωρίς την γνώση του ευαγγελίου της δικαιοσύνης του Θεού. Λένε, «Πιστέψτε στον Ιησού και θα σωθείτε και θα γίνετε πλούσιοι». Εντούτοις, αυτές δεν είναι οι διδασκαλίες του ευαγγελίου της δικαιοσύνης του Θεού. Το ευαγγέλιο μοιάζει να είναι δημοφιλέστερο από κάθε τι, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ανίδεοι και δεν καταλαβαίνουν το ευαγγέλιο. Είναι το ίδιο με το γεγονός ότι η Βίβλος είναι μπεστ-σέλερ, όμως οι άνθρωποι εξακολουθούν να αγνοούν το περιεχόμενό της. Το πολυτιμότερο και πιο ευεργετικό πράγμα σε αυτό τον κόσμο είναι το ευαγγέλιο που μας έχει δώσει ο Θεός.
«Διότι δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού εκ πίστεως εις πίστιν». Το ευαγγέλιο του Θεού είναι όπως μια όαση στην έρημο. Ο Ιησούς ήρθε στους αμαρτωλούς που είχαν διαπράξει πολλές αμαρτίες και έπλυνε όλες τις αμαρτίες τους. Εντούτοις, οι άνθρωποι, προσπαθώντας να συστήσουν τη δική τους δικαιοσύνη, έχουν απορρίψει το δώρο της δικαιοσύνης Του, που έχει πλύνει τις αμαρτίες του κόσμου. Άνθρωποι που εξυψώνουν τις προσπάθειές τους (υπηρεσία, αφιέρωση, ζήλο, προσφορά, προσευχή μετάνοιας, προσευχή νηστείας, τήρηση της ημέρας του Κυρίου, μετάφραση του λόγου του Θεού σε πράξη κ.λπ.), αλλά αρνούνται το δώρο του Θεού, είναι εκείνοι που απορρίπτουν την δικαιοσύνη Του. Κάποιος μπορεί να λάβει την δικαιοσύνη του Θεού, μόνο όταν εγκαταλείψει τη δική του δικαιοσύνη.
Έραψαν φύλλα συκιάς και έκαναν ρούχα για τους εαυτούς τους
Στη Γένεση 3:21 διαβάζουμε, «Και έκαμε Κύριος ο Θεός εις τον Αδάμ και εις την γυναίκα αυτού χιτώνας δερματίνους, και ενέδυσεν αυτούς».
Ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, αμάρτησε ενάντια στον Θεό με την πτώση στην απάτη του Σατανά. Εκείνο που έκαναν ο Αδάμ και η Εύα μετά την αμαρτία τους, ήταν να ράψουν για τους εαυτούς τους φύλλα συκιάς και να κάνουν ρούχα. Τα ρούχα που γίνονται από ραμμένα φύλλα συκιάς, είναι πολύ διαφορετικά από τους δερμάτινους χιτώνες. Αυτή ήταν η διαφορά μεταξύ ‘της δικαιοσύνης του ανθρώπου’ και ‘της δικαιοσύνης του Θεού’. Στη Γένεση 3:7 λέει, «Ράψαντες φύλλα συκής, έκαμον εις εαυτούς περιζώματα». Έχετε πλέξει ποτέ ρούχα από χόρτα; Εμείς οι Κορεάτες κόβουμε φύλλα από χόρτα και τα πλέκουμε μαζί με άχυρα ρυζιού για να τα ξεράνουμε. Το χειμώνα τα μαγειρεύουμε μαζί με κρέμα από φασόλια και είναι πολύ νόστιμα!
Όταν αμάρτησαν ο Αδάμ και η Εύα, έπλεξαν φύλλα συκιάς και έκαναν ρούχα. Τέτοιου είδους πράξεις – καλά έργα, αυτοτιμωρία και αυτοθυσία – απαρτίζουν την ανθρώπινη δικαιοσύνη. Αυτό είναι αυτοδικαίωση αλλά δεν είναι δικαιοσύνη Θεού. Το γεγονός ότι έκαναν τα ρούχα τους με φύλλα συκιάς, δείχνει την αμαρτία της υπερηφάνειας, καθώς προσπαθούσαν να κρύψουν από τον Θεό τις αμαρτίες τους με τις καλές τους πράξεις. Το να πλέκει κάποιος την δικαιοσύνη του σαν ρούχο – με πράξεις αυτοθυσίας, αυτοτιμωρία, υπηρεσίες και προσευχές μετάνοιας –, και να καλύπτει με αυτό τις αμαρτίες στο μυαλό του, αυτό είναι ‘ειδωλολατρία’ που συσσωρεύει την υπερηφάνειά του μπροστά στον Θεό.
Μπορούμε να κρύψουμε τις αμαρτίες που υπάρχουν στις καρδιές μας από τον Θεό, με το να ράψουμε φύλλα συκιάς για να κάνουμε ρούχα; Μπορούμε να κρύψουμε τις αμαρτίες μας με τις καλές πράξεις μας; Ποτέ. Τα φύλλα θα άρχιζαν να πέφτουν σε μια ημέρα, και ύστερα από 3 ημέρες όλα τα φύλλα θα έπεφταν τελικά. Τα ρούχα που γίνονται από χόρτα δεν διαρκούν πολύ. Οι άνθρωποι που ράβουν φύλλα συκιάς και κάνουν ρούχα, δηλαδή, εκείνοι που προσπαθούν να είναι δίκαιοι υπηρετώντας τον Θεό με τις καλές τους πράξεις, δεν μπορούν να μπουν στην Βασιλεία των Ουρανών. Δεν μπορούμε να λάβουμε την συγχώρεση των αμαρτιών με την δικαιοσύνη των πράξεών μας.
Όταν ο Αδάμ και η Εύα προσπάθησαν να κρύψουν τις αμαρτίες τους κατασκευάζοντας ρούχα με φύλλα συκιάς, ο Θεός φώναξε, «Αδάμ πού είσαι;» Ενώ ακόμα ήταν κρυμμένος ανάμεσα στα δέντρα του κήπου, είπε, «Φοβήθηκα, επειδή ήμουν γυμνός και κρύφτηκα». Εκείνος που έχει αμαρτία προσπαθεί να κρυφτεί ανάμεσα στα δέντρα. Τα δέντρα στη Βίβλο συχνά συμβολίζουν ανθρώπους. Εκείνος που έχει αμαρτία στην καρδιά, προσπαθεί να κρυφτεί ανάμεσα στους ανθρώπους. Προσπαθεί να καθίσει κάπου στη μέση όπου συγκεντρώνονται μαζί πολλοί άνθρωποι, να μην κάθεται ούτε στο βάθος ούτε στα πρώτα καθίσματα της εκκλησίας. Γιατί; Επειδή θέλει να κρυφτεί ανάμεσα στους ανθρώπους.
Όμως, δεν μπορεί να κρύψει τις αμαρτίες του μπροστά στον Θεό. Πρέπει να συγχωρεθεί από τις αμαρτίες του, εγκαταλείποντας τη δική του δικαιοσύνη και πιστεύοντας στην δικαιοσύνη του Κυρίου. Όσοι θέλουν να μπουν στην Βασιλεία των Ουρανών αλλά έχουν ακαθόριστη πίστη και δεν πιστεύουν πραγματικά, κρύβονται μεταξύ ανθρώπων του ίδιου είδους, όμως θα καταλήξουν στον άδη με όσους προσπαθούν να κρύψουν τις αμαρτίες τους με τις καλές τους πράξεις. Οι αμαρτωλοί μπροστά στον Θεό πρέπει να αποκαλυφθούν ως αμαρτωλοί και να καταφύγουν στον Θεό.
Ο Θεός είπε στον Αδάμ, που έκανε ρούχα με φύλλα συκιάς, «Γιατί πήρατε τον καρπό; Ποιος σας έκανε να φάτε;» «Ω, Θεέ, η γυναίκα που μου έδωσες να είναι μαζί μου, εκείνη μου έδωσε από το δέντρο και έφαγα». «Εύα, γιατί το έκανες αυτό;» «Το φίδι με απάτησε και έφαγα». Έτσι ο Κύριος ο Θεός είπε στο φίδι, «Επειδή έκαμες τούτο, επικατάρατος να ήσαι μεταξύ πάντων των κτηνών, και πάντων των ζώων του αγρού˙ επί της κοιλίας σου θέλεις περιπατεί, και χώμα θέλεις τρώγει, πάσας τας ημέρας της ζωής σου». Για αυτό τα φίδια σέρνονται με τις κοιλιές τους. Πάλι ο Θεός είπε στον Αδάμ και στην Εύα, «Κι εσείς επίσης πράξατε αμαρτία. Και σεις που παρασυρθήκατε στην αμαρτία και εκείνος που σας έκανε να αμαρτήσετε, είστε το ίδιο αμαρτωλοί». Σήμερα, οι ψευδοπροφήτες κηρύττουν επίσης τα ψεύτικα ευαγγέλιά τους, λέγοντας, «Λάβετε την φωτιά!» Οι άνθρωποι που εξαπατώνται από αυτούς, θα αντιμετωπιστούν με τον ίδιο τρόπο όπως και οι ψευδοπροφήτες, και θα πάνε στον άδη.
Ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, αμάρτησε ενάντια στον Θεό με την πτώση στην απάτη του Σατανά. Εκείνο που έκαναν ο Αδάμ και η Εύα μετά την αμαρτία τους, ήταν να ράψουν για τους εαυτούς τους φύλλα συκιάς και να κάνουν ρούχα. Τα ρούχα που γίνονται από ραμμένα φύλλα συκιάς, είναι πολύ διαφορετικά από τους δερμάτινους χιτώνες. Αυτή ήταν η διαφορά μεταξύ ‘της δικαιοσύνης του ανθρώπου’ και ‘της δικαιοσύνης του Θεού’. Στη Γένεση 3:7 λέει, «Ράψαντες φύλλα συκής, έκαμον εις εαυτούς περιζώματα». Έχετε πλέξει ποτέ ρούχα από χόρτα; Εμείς οι Κορεάτες κόβουμε φύλλα από χόρτα και τα πλέκουμε μαζί με άχυρα ρυζιού για να τα ξεράνουμε. Το χειμώνα τα μαγειρεύουμε μαζί με κρέμα από φασόλια και είναι πολύ νόστιμα!
Όταν αμάρτησαν ο Αδάμ και η Εύα, έπλεξαν φύλλα συκιάς και έκαναν ρούχα. Τέτοιου είδους πράξεις – καλά έργα, αυτοτιμωρία και αυτοθυσία – απαρτίζουν την ανθρώπινη δικαιοσύνη. Αυτό είναι αυτοδικαίωση αλλά δεν είναι δικαιοσύνη Θεού. Το γεγονός ότι έκαναν τα ρούχα τους με φύλλα συκιάς, δείχνει την αμαρτία της υπερηφάνειας, καθώς προσπαθούσαν να κρύψουν από τον Θεό τις αμαρτίες τους με τις καλές τους πράξεις. Το να πλέκει κάποιος την δικαιοσύνη του σαν ρούχο – με πράξεις αυτοθυσίας, αυτοτιμωρία, υπηρεσίες και προσευχές μετάνοιας –, και να καλύπτει με αυτό τις αμαρτίες στο μυαλό του, αυτό είναι ‘ειδωλολατρία’ που συσσωρεύει την υπερηφάνειά του μπροστά στον Θεό.
Μπορούμε να κρύψουμε τις αμαρτίες που υπάρχουν στις καρδιές μας από τον Θεό, με το να ράψουμε φύλλα συκιάς για να κάνουμε ρούχα; Μπορούμε να κρύψουμε τις αμαρτίες μας με τις καλές πράξεις μας; Ποτέ. Τα φύλλα θα άρχιζαν να πέφτουν σε μια ημέρα, και ύστερα από 3 ημέρες όλα τα φύλλα θα έπεφταν τελικά. Τα ρούχα που γίνονται από χόρτα δεν διαρκούν πολύ. Οι άνθρωποι που ράβουν φύλλα συκιάς και κάνουν ρούχα, δηλαδή, εκείνοι που προσπαθούν να είναι δίκαιοι υπηρετώντας τον Θεό με τις καλές τους πράξεις, δεν μπορούν να μπουν στην Βασιλεία των Ουρανών. Δεν μπορούμε να λάβουμε την συγχώρεση των αμαρτιών με την δικαιοσύνη των πράξεών μας.
Όταν ο Αδάμ και η Εύα προσπάθησαν να κρύψουν τις αμαρτίες τους κατασκευάζοντας ρούχα με φύλλα συκιάς, ο Θεός φώναξε, «Αδάμ πού είσαι;» Ενώ ακόμα ήταν κρυμμένος ανάμεσα στα δέντρα του κήπου, είπε, «Φοβήθηκα, επειδή ήμουν γυμνός και κρύφτηκα». Εκείνος που έχει αμαρτία προσπαθεί να κρυφτεί ανάμεσα στα δέντρα. Τα δέντρα στη Βίβλο συχνά συμβολίζουν ανθρώπους. Εκείνος που έχει αμαρτία στην καρδιά, προσπαθεί να κρυφτεί ανάμεσα στους ανθρώπους. Προσπαθεί να καθίσει κάπου στη μέση όπου συγκεντρώνονται μαζί πολλοί άνθρωποι, να μην κάθεται ούτε στο βάθος ούτε στα πρώτα καθίσματα της εκκλησίας. Γιατί; Επειδή θέλει να κρυφτεί ανάμεσα στους ανθρώπους.
Όμως, δεν μπορεί να κρύψει τις αμαρτίες του μπροστά στον Θεό. Πρέπει να συγχωρεθεί από τις αμαρτίες του, εγκαταλείποντας τη δική του δικαιοσύνη και πιστεύοντας στην δικαιοσύνη του Κυρίου. Όσοι θέλουν να μπουν στην Βασιλεία των Ουρανών αλλά έχουν ακαθόριστη πίστη και δεν πιστεύουν πραγματικά, κρύβονται μεταξύ ανθρώπων του ίδιου είδους, όμως θα καταλήξουν στον άδη με όσους προσπαθούν να κρύψουν τις αμαρτίες τους με τις καλές τους πράξεις. Οι αμαρτωλοί μπροστά στον Θεό πρέπει να αποκαλυφθούν ως αμαρτωλοί και να καταφύγουν στον Θεό.
Ο Θεός είπε στον Αδάμ, που έκανε ρούχα με φύλλα συκιάς, «Γιατί πήρατε τον καρπό; Ποιος σας έκανε να φάτε;» «Ω, Θεέ, η γυναίκα που μου έδωσες να είναι μαζί μου, εκείνη μου έδωσε από το δέντρο και έφαγα». «Εύα, γιατί το έκανες αυτό;» «Το φίδι με απάτησε και έφαγα». Έτσι ο Κύριος ο Θεός είπε στο φίδι, «Επειδή έκαμες τούτο, επικατάρατος να ήσαι μεταξύ πάντων των κτηνών, και πάντων των ζώων του αγρού˙ επί της κοιλίας σου θέλεις περιπατεί, και χώμα θέλεις τρώγει, πάσας τας ημέρας της ζωής σου». Για αυτό τα φίδια σέρνονται με τις κοιλιές τους. Πάλι ο Θεός είπε στον Αδάμ και στην Εύα, «Κι εσείς επίσης πράξατε αμαρτία. Και σεις που παρασυρθήκατε στην αμαρτία και εκείνος που σας έκανε να αμαρτήσετε, είστε το ίδιο αμαρτωλοί». Σήμερα, οι ψευδοπροφήτες κηρύττουν επίσης τα ψεύτικα ευαγγέλιά τους, λέγοντας, «Λάβετε την φωτιά!» Οι άνθρωποι που εξαπατώνται από αυτούς, θα αντιμετωπιστούν με τον ίδιο τρόπο όπως και οι ψευδοπροφήτες, και θα πάνε στον άδη.
Ο Κύριος έκανε δερμάτινους χιτώνες για τον Αδάμ και τη γυναίκα του
Ο Κύριος σκέφτηκε, «Δεν θα αφήσω τον Αδάμ και την Εύα, που αμάρτησαν παρασυρμένοι από τον Σατανά, έτσι όπως είναι. Αρχικά είχα σκεφτεί να δημιουργήσω τους ανθρώπους σύμφωνα με την εικόνα μου και να τους κάνω παιδιά μου, για αυτό θα τους σώσω για να ολοκληρώσω το σχέδιό μου». Αυτό ήταν το σχέδιο που είχε ο Θεός. Έτσι ο Θεός μεταβίβασε τις αμαρτίες τους σε ένα ζώο, σκότωσε το ζώο, το έγδαρε, και από το δέρμα του έκανε χιτώνες με τους οποίους έντυσε τον Αδάμ και την Εύα˙ και αυτό το έκανε σύμβολο της σωτηρίας μας. Στην πραγματικότητα, τα φυτικά ρούχα που έγιναν από φύλλα συκιάς, δεν θα μπορούσαν να αντέξουν ούτε μια μέρα, και έπρεπε να επισκευάζονται ξανά και ξανά. Ο Θεός έντυσε τον Αδάμ και την Εύα με αιώνια ζωή, λέγοντας, «Ελάτε εδώ, Αδάμ και Εύα, σας έκανα καινούργιους δερμάτινους χιτώνες από ένα ζώο. Ντυθείτε με αυτούς. Είναι το δέρμα ενός ζώου που πέθανε για σας». Ο Κύριος έντυσε τον Αδάμ και την Εύα με δερμάτινους χιτώνες που ευλογήθηκαν με την δικαιοσύνη του Θεού, για να δοθεί στον Αδάμ και στην Εύα νέα ζωή. Ο Κύριος ο Θεός έκανε δερμάτινους χιτώνες για τον Αδάμ και τη γυναίκα του και τους έντυσε, ακριβώς όπως ντύνει τους πιστούς με την σωτηρία της δικαιοσύνης Του.
Εντούτοις, η σωτηρία της ανθρωπότητας έξω από την σωτηρία του Θεού, ήταν το φυτικό ένδυμα που έγινε από φύλλα συκιάς. Ο Θεός μάς έντυσε με τους δερμάτινους χιτώνες, και αυτό είναι η δικαιοσύνη του Θεού. Ο Κύριος περιέβαλλε την άφεση των αμαρτιών με την δικαιοσύνη του Θεού, προσφέροντάς μας την σάρκα και το αίμα Του. Ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας με το βάπτισμα και τη σταύρωσή Του, ώστε να δεχτεί όλη την κρίση στη θέση μας. Ο Θεός μάς επιτρέπει να έχουμε την συγχώρεση των αμαρτιών, όταν πιστεύουμε στην δικαιοσύνη του Θεού μέσω του ευαγγελίου του βαπτίσματος και του αίματος του Ιησού. Αυτό είναι το ευαγγέλιο που σώζει τους αμαρτωλούς από τις αμαρτίες τους.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στον κόσμο που προσπαθούν να συστήσουν τη δική τους δικαιοσύνη, απορρίπτοντας την δικαιοσύνη του Θεού. Αυτοί πρέπει να απορρίψουν τη δική τους δικαιοσύνη. Στην Επιστολή προς Ρωμαίους 10:1-4 διαβάζουμε, «Αδελφοί, η επιθυμία της καρδίας μου, και η δέησις η προς τον Θεόν υπέρ του Ισραήλ, είναι διά την σωτηρίαν αυτών. Διότι μαρτυρώ περί αυτών, ότι έχουσι ζήλον Θεού, αλλ’ ουχί κατ’ επίγνωσιν. Επειδή μη γνωρίζοντες την δικαιοσύνην του Θεού, και ζητούντες να συστήσωσι την ιδίαν αυτών δικαιοσύνην, δεν υπετάχθησαν εις την δικαιοσύνην του Θεού. Επειδή το τέλος του νόμου είναι ο Χριστός προς δικαιοσύνην εις πάντα τον πιστεύοντα».
Οι Ισραηλίτες επέμειναν στην τυπολατρία τους για να συστήσουν τη δική τους δικαιοσύνη, ενώ αγνοούσαν την δικαιοσύνη του Θεού. Ο Θεός έδωσε στους ανθρώπους το νόμο, για να τους κάνει ενήμερους για την αμαρτία. Οι άνθρωποι έχουν την γνώση της αμαρτίας μέσω των Δέκα Εντολών και αποκτούν την συγχώρεση της αμαρτίας πιστεύοντας στην δικαιοσύνη της σωτηρίας Του, η οποία τους σώζει από τις αμαρτίες τους μέσω του συστήματος των θυσιών. Επομένως, η προσφορά για αμαρτία υπονοεί ότι ο Ιησούς είναι μια ακριβής απεικόνιση του Θεού στην Καινή Διαθήκη. Ωστόσο, οι Ισραηλίτες δεν γνώρισαν αυτή την δικαιοσύνη του Θεού.
Εντούτοις, η σωτηρία της ανθρωπότητας έξω από την σωτηρία του Θεού, ήταν το φυτικό ένδυμα που έγινε από φύλλα συκιάς. Ο Θεός μάς έντυσε με τους δερμάτινους χιτώνες, και αυτό είναι η δικαιοσύνη του Θεού. Ο Κύριος περιέβαλλε την άφεση των αμαρτιών με την δικαιοσύνη του Θεού, προσφέροντάς μας την σάρκα και το αίμα Του. Ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας με το βάπτισμα και τη σταύρωσή Του, ώστε να δεχτεί όλη την κρίση στη θέση μας. Ο Θεός μάς επιτρέπει να έχουμε την συγχώρεση των αμαρτιών, όταν πιστεύουμε στην δικαιοσύνη του Θεού μέσω του ευαγγελίου του βαπτίσματος και του αίματος του Ιησού. Αυτό είναι το ευαγγέλιο που σώζει τους αμαρτωλούς από τις αμαρτίες τους.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στον κόσμο που προσπαθούν να συστήσουν τη δική τους δικαιοσύνη, απορρίπτοντας την δικαιοσύνη του Θεού. Αυτοί πρέπει να απορρίψουν τη δική τους δικαιοσύνη. Στην Επιστολή προς Ρωμαίους 10:1-4 διαβάζουμε, «Αδελφοί, η επιθυμία της καρδίας μου, και η δέησις η προς τον Θεόν υπέρ του Ισραήλ, είναι διά την σωτηρίαν αυτών. Διότι μαρτυρώ περί αυτών, ότι έχουσι ζήλον Θεού, αλλ’ ουχί κατ’ επίγνωσιν. Επειδή μη γνωρίζοντες την δικαιοσύνην του Θεού, και ζητούντες να συστήσωσι την ιδίαν αυτών δικαιοσύνην, δεν υπετάχθησαν εις την δικαιοσύνην του Θεού. Επειδή το τέλος του νόμου είναι ο Χριστός προς δικαιοσύνην εις πάντα τον πιστεύοντα».
Οι Ισραηλίτες επέμειναν στην τυπολατρία τους για να συστήσουν τη δική τους δικαιοσύνη, ενώ αγνοούσαν την δικαιοσύνη του Θεού. Ο Θεός έδωσε στους ανθρώπους το νόμο, για να τους κάνει ενήμερους για την αμαρτία. Οι άνθρωποι έχουν την γνώση της αμαρτίας μέσω των Δέκα Εντολών και αποκτούν την συγχώρεση της αμαρτίας πιστεύοντας στην δικαιοσύνη της σωτηρίας Του, η οποία τους σώζει από τις αμαρτίες τους μέσω του συστήματος των θυσιών. Επομένως, η προσφορά για αμαρτία υπονοεί ότι ο Ιησούς είναι μια ακριβής απεικόνιση του Θεού στην Καινή Διαθήκη. Ωστόσο, οι Ισραηλίτες δεν γνώρισαν αυτή την δικαιοσύνη του Θεού.
Γιατί βαφτίστηκε ο Ιησούς;
Γιατί βαφτίστηκε ο Ιησούς; Ο Ιωάννης βάφτισε τον Ιησού για να πλυθούν όλες οι αμαρτίες αυτού του κόσμου. Ο Ιησούς είπε στον Ιωάννη προτού βαφτιστεί, «Άφες τώρα· διότι ούτως είναι πρέπον εις ημάς να εκπληρώσωμεν πάσαν δικαιοσύνην». (Ματθ. 3:15). Για αυτό τον λόγο βαφτίστηκε ο Ιησούς. Βαφτίστηκε για να μπορεί να πλύνει όλες τις αμαρτίες της ανθρωπότητας. Ανέλαβε τις αμαρτίες αυτού του κόσμου όταν βαφτίστηκε. «Ιδού ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου» (Ιωάν. 1:29). Ανέλαβε όλες τις αμαρτίες και σταυρώθηκε για να εξιλεώσει τις αμαρτίες. Εντούτοις, οι Ισραηλίτες δεν πίστεψαν ότι ο Ιησούς έγινε ο τέλειος Σωτήρας των αμαρτωλών.
Οι Ισραηλίτες δεν είχαν υποταχθεί στην δικαιοσύνη του Θεού, αλλά ο Ιησούς είναι το τέλος του νόμου για την δικαιοσύνη σε καθέναν που πιστεύει. Το τέλος του νόμου σημαίνει ότι ο Ιησούς καθάρισε όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Ο Χριστός κρίθηκε ως η κατάρα του νόμου, για να αγιαστούν όλοι οι πιστοί. Εκείνος αποτελείωσε την κατάρα του νόμου. Ο Ιησούς λύτρωσε όλους τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους. Ο Ιησούς βαφτίστηκε για να πλύνει τις αμαρτίες όλης της ανθρωπότητας. Ανέλαβε όλες τις αμαρτίες του κόσμου, παραδίνοντας την σάρκα Του στον Ιωάννη για να βαφτιστεί, μεταβιβάζοντας στη σάρκα Του όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Με αυτό τον τρόπο έσωσε όλους τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους. Αποτελείωσε την κρίση της κατάρας του νόμου, αναλαμβάνοντας τις αμαρτίες αυτού του κόσμου μέσω του βαπτίσματος και της σταύρωσής Του. Μας έσωσε τέλεια από αυτή την κρίση και την κατάρα του νόμου.
Ήταν το τέλος του νόμου και το ξεκίνημα της δικαιοσύνης της σωτηρίας του Θεού. Ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες του κόσμου με τη βάπτισή Του από τον Ιωάννη και προχώρησε στον Σταυρό. Πώς είναι δυνατόν κάποιος να έχει αμαρτία στην καρδιά του, παρόλο που πιστεύει στην δικαιοσύνη της σωτηρίας του Ιησού; «Διότι δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού εκ πίστεως εις πίστιν». Το βάπτισμα και το αίμα του Ιησού είναι η δικαιοσύνη του Θεού. Να πιστεύεις στην δικαιοσύνη του Θεού σημαίνει να πιστεύεις στο βάπτισμα και το αίμα του Ιησού.
Η δικαιοσύνη του Θεού εκπληρώθηκε νόμιμα με το βάπτισμα του Ιησού. Θέλω να το πιστέψετε αυτό. Τότε θα σωθείτε από όλες τις αμαρτίες σας. Η δικαιοσύνη δόθηκε για τους αμαρτωλούς, για να γίνουν χωρίς αμαρτία μέσω του βαπτίσματος του Ιησού. Επιπλέον, η δικαιοσύνη της κρίσης του Θεού ήταν η σταύρωση του Ιησού. «Το τέλος του νόμου είναι ο Χριστός». Η κρίση του Θεού θα έρθει σε όσους δεν έχουν κριθεί όσο ακόμα υπάρχει ο νόμος. Ο νόμος του Θεού αποκαλύπτει την αμαρτία και αποδεικνύει ότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος, κατάρα και ο ίδιος ο άδης. Για αυτό, το βάπτισμα του Ιησού και το αίμα Του στον Σταυρό αποτελείωσαν την κατάρα του νόμου. Ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας και έδωσε τέλος στο νόμο εκπληρώνοντας όλη την δικαιοσύνη.
Οι Ισραηλίτες δεν είχαν υποταχθεί στην δικαιοσύνη του Θεού, αλλά ο Ιησούς είναι το τέλος του νόμου για την δικαιοσύνη σε καθέναν που πιστεύει. Το τέλος του νόμου σημαίνει ότι ο Ιησούς καθάρισε όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Ο Χριστός κρίθηκε ως η κατάρα του νόμου, για να αγιαστούν όλοι οι πιστοί. Εκείνος αποτελείωσε την κατάρα του νόμου. Ο Ιησούς λύτρωσε όλους τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους. Ο Ιησούς βαφτίστηκε για να πλύνει τις αμαρτίες όλης της ανθρωπότητας. Ανέλαβε όλες τις αμαρτίες του κόσμου, παραδίνοντας την σάρκα Του στον Ιωάννη για να βαφτιστεί, μεταβιβάζοντας στη σάρκα Του όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Με αυτό τον τρόπο έσωσε όλους τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους. Αποτελείωσε την κρίση της κατάρας του νόμου, αναλαμβάνοντας τις αμαρτίες αυτού του κόσμου μέσω του βαπτίσματος και της σταύρωσής Του. Μας έσωσε τέλεια από αυτή την κρίση και την κατάρα του νόμου.
Ήταν το τέλος του νόμου και το ξεκίνημα της δικαιοσύνης της σωτηρίας του Θεού. Ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες του κόσμου με τη βάπτισή Του από τον Ιωάννη και προχώρησε στον Σταυρό. Πώς είναι δυνατόν κάποιος να έχει αμαρτία στην καρδιά του, παρόλο που πιστεύει στην δικαιοσύνη της σωτηρίας του Ιησού; «Διότι δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού εκ πίστεως εις πίστιν». Το βάπτισμα και το αίμα του Ιησού είναι η δικαιοσύνη του Θεού. Να πιστεύεις στην δικαιοσύνη του Θεού σημαίνει να πιστεύεις στο βάπτισμα και το αίμα του Ιησού.
Η δικαιοσύνη του Θεού εκπληρώθηκε νόμιμα με το βάπτισμα του Ιησού. Θέλω να το πιστέψετε αυτό. Τότε θα σωθείτε από όλες τις αμαρτίες σας. Η δικαιοσύνη δόθηκε για τους αμαρτωλούς, για να γίνουν χωρίς αμαρτία μέσω του βαπτίσματος του Ιησού. Επιπλέον, η δικαιοσύνη της κρίσης του Θεού ήταν η σταύρωση του Ιησού. «Το τέλος του νόμου είναι ο Χριστός». Η κρίση του Θεού θα έρθει σε όσους δεν έχουν κριθεί όσο ακόμα υπάρχει ο νόμος. Ο νόμος του Θεού αποκαλύπτει την αμαρτία και αποδεικνύει ότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος, κατάρα και ο ίδιος ο άδης. Για αυτό, το βάπτισμα του Ιησού και το αίμα Του στον Σταυρό αποτελείωσαν την κατάρα του νόμου. Ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας και έδωσε τέλος στο νόμο εκπληρώνοντας όλη την δικαιοσύνη.
Οι μωρές παρθένες πήραν τις λαμπάδες τους αλλά δεν πήραν μαζί τους λάδι
Κοιτάξτε στο Κατά Ματθαίον 25:1-13. Εδώ είναι η παραβολή των Δέκα Παρθένων που περίμεναν τον γαμπρό, δηλαδή την Έλευση του Κυρίου μας. Ας δούμε τι είναι η δικαιοσύνη του Θεού μέσω αυτής της περικοπής.
«Τότε θέλει ομοιωθή η βασιλεία των ουρανών με δέκα παρθένους, αίτινες λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών, εξήλθον εις απάντησιν του νυμφίου. Πέντε δε εξ αυτών ήσαν φρόνιμοι, και πέντε μωραί. Αίτινες μωραί, λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών, δεν έλαβον μεθ’ εαυτών έλαιον· αι φρόνιμοι όμως έλαβον έλαιον εν τοις αγγείοις αυτών μετά των λαμπάδων αυτών. Και επειδή ο νυμφίος εβράδυνεν, ενύσταξαν πάσαι και εκοιμώντο. Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή, Ιδού, ο νυμφίος έρχεται· εξέλθετε εις απάντησιν αυτού. Τότε εσηκώθησαν πάσαι αι παρθένοι εκείναι, και ητοίμασαν τας λαμπάδας αυτών. Και αι μωραί είπον προς τας φρονίμους, Δότε εις ημάς εκ του ελαίου σας· διότι αι λαμπάδες ημών σβύνονται. Απεκρίθησαν δε αι φρόνιμοι, λέγουσαι, Μήποτε δεν αρκέση εις ημάς και εις εσάς· όθεν υπάγετε κάλλιον προς του πωλούντας, και αγοράσατε εις εαυτάς. Ενώ δε απήρχοντο διά να αγοράσωσιν, ήλθεν ο νυμφίος· και αι έτοιμοι εισήλθον μετ’ αυτού εις τους γάμους, και εκλείσθη η θύρα. Ύστερον δε έρχονται και αι λοιπαί παρθένοι, λέγουσαι, Κύριε, Κύριε, άνοιξον εις ημάς. Ο δε αποκριθείς είπεν, Αληθώς σας λέγω, δεν σας γνωρίζω. Αγρυπνείτε λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε την ημέραν ουδέ την ώραν, καθ’ ην ο Υιός του ανθρώπου έρχεται». (Ματθ. 25:1-13).
Είναι γραμμένο ότι η Βασιλεία των Ουρανών μοιάζει στις δέκα παρθένες που πήραν τις λαμπάδες τους και βγήκαν για να συναντήσουν τον γαμπρό. Ποιος μπαίνει στην Βασιλεία των Ουρανών; Ποιες από τις δέκα παρθένες μπήκαν στην Βασιλεία των Ουρανών; Γιατί μερικές παρθένες δεν μπόρεσαν να μπουν στην Βασιλεία των Ουρανών, παρόλο που πίστευαν στον Ιησού; Ο Κύριος μάς μιλάει για αυτό μέσα από τα παραπάνω χωρία. Πέντε από τις δέκα παρθένες ήταν μωρές/ανόητες και οι άλλες πέντε ήταν φρόνιμες/σοφές. Οι μωρές πήραν τις λαμπάδες τους αλλά δεν πήραν μαζί τους λάδι. Οι λαμπάδες συμβολίζουν τις ‘εκκλησίες’. Το γεγονός ότι πήραν τις λαμπάδες τους αλλά δεν πήραν μαζί τους λάδι, αντιπροσωπεύει εκείνους που πηγαίνουν στην εκκλησία χωρίς να έχουν το Άγιο Πνεύμα (το λάδι στη Βίβλο συμβολίζει το Άγιο Πνεύμα).
Τι έκαναν οι μωρές παρθένες; Πήραν τη λαμπάδα τους, αλλά χωρίς λάδι. Ο άνθρωπος που δεν είναι αναγεννημένος, παρόλο που πιστεύει στον Ιησού, μπορεί να παρευρίσκεται τακτικά στην εκκλησία. Ο καθένας λέει, «Η εκκλησία μου είναι αληθινά ορθόδοξη – πιστεύει σωστά». Κάθε Χριστιανός σε αυτό τον κόσμο το λέει αυτό. Είναι πολύ υπερήφανοι για τους ιδρυτές τους και για μερικά χαρακτηριστικά στα δόγματά τους. Εκείνες που ήταν μωρές πήραν τις λαμπάδες τους αλλά δεν πήραν μαζί τους λάδι, οι φρόνιμες όμως πήραν λάδι στα δοχεία τους μαζί με τις λαμπάδες.
Τι είναι ο άνθρωπος; Ο άνθρωπος είναι ένα δοχείο μπροστά στον Θεό. Είναι χώμα. Γίνεται από χώμα. Έτσι η ανθρωπότητα είναι ένα δοχείο, που μπορεί να περιέχει τον Θεό. Οι φρόνιμες πήραν τις λαμπάδες τους μαζί με λάδι στα δοχεία τους.
«Τότε θέλει ομοιωθή η βασιλεία των ουρανών με δέκα παρθένους, αίτινες λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών, εξήλθον εις απάντησιν του νυμφίου. Πέντε δε εξ αυτών ήσαν φρόνιμοι, και πέντε μωραί. Αίτινες μωραί, λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών, δεν έλαβον μεθ’ εαυτών έλαιον· αι φρόνιμοι όμως έλαβον έλαιον εν τοις αγγείοις αυτών μετά των λαμπάδων αυτών. Και επειδή ο νυμφίος εβράδυνεν, ενύσταξαν πάσαι και εκοιμώντο. Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή, Ιδού, ο νυμφίος έρχεται· εξέλθετε εις απάντησιν αυτού. Τότε εσηκώθησαν πάσαι αι παρθένοι εκείναι, και ητοίμασαν τας λαμπάδας αυτών. Και αι μωραί είπον προς τας φρονίμους, Δότε εις ημάς εκ του ελαίου σας· διότι αι λαμπάδες ημών σβύνονται. Απεκρίθησαν δε αι φρόνιμοι, λέγουσαι, Μήποτε δεν αρκέση εις ημάς και εις εσάς· όθεν υπάγετε κάλλιον προς του πωλούντας, και αγοράσατε εις εαυτάς. Ενώ δε απήρχοντο διά να αγοράσωσιν, ήλθεν ο νυμφίος· και αι έτοιμοι εισήλθον μετ’ αυτού εις τους γάμους, και εκλείσθη η θύρα. Ύστερον δε έρχονται και αι λοιπαί παρθένοι, λέγουσαι, Κύριε, Κύριε, άνοιξον εις ημάς. Ο δε αποκριθείς είπεν, Αληθώς σας λέγω, δεν σας γνωρίζω. Αγρυπνείτε λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε την ημέραν ουδέ την ώραν, καθ’ ην ο Υιός του ανθρώπου έρχεται». (Ματθ. 25:1-13).
Είναι γραμμένο ότι η Βασιλεία των Ουρανών μοιάζει στις δέκα παρθένες που πήραν τις λαμπάδες τους και βγήκαν για να συναντήσουν τον γαμπρό. Ποιος μπαίνει στην Βασιλεία των Ουρανών; Ποιες από τις δέκα παρθένες μπήκαν στην Βασιλεία των Ουρανών; Γιατί μερικές παρθένες δεν μπόρεσαν να μπουν στην Βασιλεία των Ουρανών, παρόλο που πίστευαν στον Ιησού; Ο Κύριος μάς μιλάει για αυτό μέσα από τα παραπάνω χωρία. Πέντε από τις δέκα παρθένες ήταν μωρές/ανόητες και οι άλλες πέντε ήταν φρόνιμες/σοφές. Οι μωρές πήραν τις λαμπάδες τους αλλά δεν πήραν μαζί τους λάδι. Οι λαμπάδες συμβολίζουν τις ‘εκκλησίες’. Το γεγονός ότι πήραν τις λαμπάδες τους αλλά δεν πήραν μαζί τους λάδι, αντιπροσωπεύει εκείνους που πηγαίνουν στην εκκλησία χωρίς να έχουν το Άγιο Πνεύμα (το λάδι στη Βίβλο συμβολίζει το Άγιο Πνεύμα).
Τι έκαναν οι μωρές παρθένες; Πήραν τη λαμπάδα τους, αλλά χωρίς λάδι. Ο άνθρωπος που δεν είναι αναγεννημένος, παρόλο που πιστεύει στον Ιησού, μπορεί να παρευρίσκεται τακτικά στην εκκλησία. Ο καθένας λέει, «Η εκκλησία μου είναι αληθινά ορθόδοξη – πιστεύει σωστά». Κάθε Χριστιανός σε αυτό τον κόσμο το λέει αυτό. Είναι πολύ υπερήφανοι για τους ιδρυτές τους και για μερικά χαρακτηριστικά στα δόγματά τους. Εκείνες που ήταν μωρές πήραν τις λαμπάδες τους αλλά δεν πήραν μαζί τους λάδι, οι φρόνιμες όμως πήραν λάδι στα δοχεία τους μαζί με τις λαμπάδες.
Τι είναι ο άνθρωπος; Ο άνθρωπος είναι ένα δοχείο μπροστά στον Θεό. Είναι χώμα. Γίνεται από χώμα. Έτσι η ανθρωπότητα είναι ένα δοχείο, που μπορεί να περιέχει τον Θεό. Οι φρόνιμες πήραν τις λαμπάδες τους μαζί με λάδι στα δοχεία τους.
Οι μωρές παρθένες επιχειρούν να σωθούν με τις δικές τους προσπάθειες
Η Βίβλος μάς λέει ότι ανάμεσα στους ανθρώπους που πιστεύουν στον Ιησού υπάρχουν μωρές παρθένες. Παίρνουν τη λαμπάδα τους, αλλά χωρίς λάδι. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι αναγεννημένοι. Ένα φιτίλι χωρίς λάδι διαρκεί πολύ; Εκείνο που πρέπει να ξέρουμε εδώ είναι ότι μια λαμπάδα χωρίς λάδι σβήνει γρήγορα, ανεξάρτητα από το πόσο καλό είναι το φιτίλι της. Οι πιστοί που δεν είναι ακόμα αναγεννημένοι, στην αρχή έχουν θερμά αισθήματα αγάπης προς τον Κύριο. Αυτό διαρκεί μόνο για 4 ή 5 χρόνια. Αργότερα, η φλογερή αγάπη για τον Κύριο εξαφανίζεται. Αυτοί πρέπει να αναγνωρίσουν ότι δεν έχουν την άφεση της αμαρτίας.
Όσοι δεν είναι αναγεννημένοι ή είναι χωρίς λάδι (το Άγιο Πνεύμα), λένε πράγματα όπως: «Είχα καλή πίστη πριν από πολύ χρόνο. Στην αρχή ήμουν καλός, αλλά τώρα δεν είμαι. Σύντομα θα γίνετε και εσείς όπως εγώ». Αυτοί είναι ψευδοπροφήτες και ψεύτικοι άγιοι, που ζουν τη θρησκευτική ζωή χωρίς να έχουν αναγεννηθεί. Πρέπει να λάβουν την σωτηρία, επειδή η πίστη τους δεν βασίζεται στις Άγιες Γραφές. Η πίστη τους βασίζεται μόνο στα συναισθήματά τους. Πρέπει να λάβουν την σωτηρία πιστεύοντας στο ύδωρ και το αίμα του Ιησού Χριστού, και να λάβουν το λάδι του Θεού σαν δώρο. Το φιτίλι συμβολίζει την ανθρώπινη καρδιά.
Στα παραπάνω χωρία οι παρθένες περιμένουν τον γαμπρό. Εδώ, πρέπει να καταλάβουμε καλά το πολιτιστικό πλαίσιο των Ισραηλιτών. Έκαναν την τελετή του γάμου τη νύχτα και αυτή άρχιζε όταν ερχόταν ο γαμπρός. Για αυτό η νύφη έπρεπε να περιμένει τον γαμπρό της. Έτσι γινόταν η τελετή του γάμου στους Ισραηλίτες.
«Και επειδή ο νυμφίος εβράδυνεν, ενύσταξαν πάσαι και εκοιμώντο». Τότε ακούστηκε μια κραυγή, «Ιδού, ο νυμφίος έρχεται». Τότε, οι παρθένες ξύπνησαν και έκαναν πολλή φασαρία για να τακτοποιηθούν. Όταν οι δέκα παρθένες περίμεναν τον γαμπρό, ο γαμπρός ήρθε με μια κραυγή, «Ιδού, ο νυμφίος έρχεται». «Τότε εσηκώθησαν πάσαι αι παρθένοι εκείναι, και ητοίμασαν τας λαμπάδας αυτών. Και αι μωραί είπον προς τας φρονίμους, Δότε εις ημάς εκ του ελαίου σας· διότι αι λαμπάδες ημών σβύνονται». Οι μωρές ήταν πάντα ανόητες. Έπρεπε να είχαν προετοιμάσει το λάδι προτού να έρθει ο γαμπρός. Ανεξάρτητα από το πόσο αδύναμο ήταν το φιτίλι της λαμπάδας, η λαμπάδα που είχε λάδι δεν θα έσβηνε.
Οι μωρές παρθένες, που είχαν λαμπάδες χωρίς λάδι, έκαψαν μόνο τα φιτίλια. Αυτό σημαίνει ότι κάηκαν μόνο τα συναισθήματά τους. «Πρέπει να είμαι αναγεννημένος, να ζω όπως ένας αναγεννημένος, και πρέπει να είμαι γεμάτος με το Άγιο Πνεύμα». Με τον τρόπο αυτό εξαντλούν το συναισθηματικό τους κόσμο ή, όπως θα λέγαμε, καίνε τις καρδιές τους. Όταν ήμασταν παιδιά, χρησιμοποιούσαμε λάμπες κηροζίνης για να φωτίζουμε τα δωμάτια τη νύχτα. Εάν αφήναμε τη λάμπα να κάψει μια λουρίδα χαρτιού, αυτό καιγόταν εν ριπή οφθαλμού. Η φωτιά έφτανε σε ύψος τριάντα εκατοστών και ήταν πολύ φωτεινή, όμως εξαφανιζόταν αμέσως.
Οι μωρές παρθένες που πηγαίνουν στον άδη, είναι εκείνοι που μη έχοντας λάδι φλογίζουν τις καρδιές τους (τα συναισθήματα), αλλά οι φλόγες της πίστης τους δεν αντέχουν ως την στιγμή που θα έπρεπε να συναντήσουν τον Κύριο. Δεν έχουν μέσα τους το Άγιο Πνεύμα. Νομίζουν ότι πιστεύουν σωστά, παρόλο που δεν έχουν το Άγιο Πνεύμα. Ψάλλουν «♬Έλα Πνεύμα που καις. Έλα!♬», κάνοντας πολύ θόρυβο. Ύστερα, οι γυναίκες αρχίζουν το χορό (τον ονομάζουν χορό εν Πνεύματι Αγίω), κυματίζοντας τα στήθη τους και λέγοντας, «Ελθέ, παρακαλώ ελθέ». Αυτά είναι ανόητα πράγματα. Σίγουρα είμαστε ανόητοι εάν έχουμε ακόμα αμαρτία ενώπιον του Σωτήρα. Εάν διατηρούσαμε αμαρτία στις καρδιές μας, θα ήμασταν όπως οι μωρές παρθένες, παρόλο που πιστεύουμε στον Ιησού. Μην είστε ποτέ όπως οι μωρές παρθένες.
Όσοι δεν είναι αναγεννημένοι ή είναι χωρίς λάδι (το Άγιο Πνεύμα), λένε πράγματα όπως: «Είχα καλή πίστη πριν από πολύ χρόνο. Στην αρχή ήμουν καλός, αλλά τώρα δεν είμαι. Σύντομα θα γίνετε και εσείς όπως εγώ». Αυτοί είναι ψευδοπροφήτες και ψεύτικοι άγιοι, που ζουν τη θρησκευτική ζωή χωρίς να έχουν αναγεννηθεί. Πρέπει να λάβουν την σωτηρία, επειδή η πίστη τους δεν βασίζεται στις Άγιες Γραφές. Η πίστη τους βασίζεται μόνο στα συναισθήματά τους. Πρέπει να λάβουν την σωτηρία πιστεύοντας στο ύδωρ και το αίμα του Ιησού Χριστού, και να λάβουν το λάδι του Θεού σαν δώρο. Το φιτίλι συμβολίζει την ανθρώπινη καρδιά.
Στα παραπάνω χωρία οι παρθένες περιμένουν τον γαμπρό. Εδώ, πρέπει να καταλάβουμε καλά το πολιτιστικό πλαίσιο των Ισραηλιτών. Έκαναν την τελετή του γάμου τη νύχτα και αυτή άρχιζε όταν ερχόταν ο γαμπρός. Για αυτό η νύφη έπρεπε να περιμένει τον γαμπρό της. Έτσι γινόταν η τελετή του γάμου στους Ισραηλίτες.
«Και επειδή ο νυμφίος εβράδυνεν, ενύσταξαν πάσαι και εκοιμώντο». Τότε ακούστηκε μια κραυγή, «Ιδού, ο νυμφίος έρχεται». Τότε, οι παρθένες ξύπνησαν και έκαναν πολλή φασαρία για να τακτοποιηθούν. Όταν οι δέκα παρθένες περίμεναν τον γαμπρό, ο γαμπρός ήρθε με μια κραυγή, «Ιδού, ο νυμφίος έρχεται». «Τότε εσηκώθησαν πάσαι αι παρθένοι εκείναι, και ητοίμασαν τας λαμπάδας αυτών. Και αι μωραί είπον προς τας φρονίμους, Δότε εις ημάς εκ του ελαίου σας· διότι αι λαμπάδες ημών σβύνονται». Οι μωρές ήταν πάντα ανόητες. Έπρεπε να είχαν προετοιμάσει το λάδι προτού να έρθει ο γαμπρός. Ανεξάρτητα από το πόσο αδύναμο ήταν το φιτίλι της λαμπάδας, η λαμπάδα που είχε λάδι δεν θα έσβηνε.
Οι μωρές παρθένες, που είχαν λαμπάδες χωρίς λάδι, έκαψαν μόνο τα φιτίλια. Αυτό σημαίνει ότι κάηκαν μόνο τα συναισθήματά τους. «Πρέπει να είμαι αναγεννημένος, να ζω όπως ένας αναγεννημένος, και πρέπει να είμαι γεμάτος με το Άγιο Πνεύμα». Με τον τρόπο αυτό εξαντλούν το συναισθηματικό τους κόσμο ή, όπως θα λέγαμε, καίνε τις καρδιές τους. Όταν ήμασταν παιδιά, χρησιμοποιούσαμε λάμπες κηροζίνης για να φωτίζουμε τα δωμάτια τη νύχτα. Εάν αφήναμε τη λάμπα να κάψει μια λουρίδα χαρτιού, αυτό καιγόταν εν ριπή οφθαλμού. Η φωτιά έφτανε σε ύψος τριάντα εκατοστών και ήταν πολύ φωτεινή, όμως εξαφανιζόταν αμέσως.
Οι μωρές παρθένες που πηγαίνουν στον άδη, είναι εκείνοι που μη έχοντας λάδι φλογίζουν τις καρδιές τους (τα συναισθήματα), αλλά οι φλόγες της πίστης τους δεν αντέχουν ως την στιγμή που θα έπρεπε να συναντήσουν τον Κύριο. Δεν έχουν μέσα τους το Άγιο Πνεύμα. Νομίζουν ότι πιστεύουν σωστά, παρόλο που δεν έχουν το Άγιο Πνεύμα. Ψάλλουν «♬Έλα Πνεύμα που καις. Έλα!♬», κάνοντας πολύ θόρυβο. Ύστερα, οι γυναίκες αρχίζουν το χορό (τον ονομάζουν χορό εν Πνεύματι Αγίω), κυματίζοντας τα στήθη τους και λέγοντας, «Ελθέ, παρακαλώ ελθέ». Αυτά είναι ανόητα πράγματα. Σίγουρα είμαστε ανόητοι εάν έχουμε ακόμα αμαρτία ενώπιον του Σωτήρα. Εάν διατηρούσαμε αμαρτία στις καρδιές μας, θα ήμασταν όπως οι μωρές παρθένες, παρόλο που πιστεύουμε στον Ιησού. Μην είστε ποτέ όπως οι μωρές παρθένες.
Πώς μπορεί ο Κύριος να παντρευτεί μια νύφη που έχει αμαρτία;
Ο Κύριος είναι άγιος Θεός. Ο νυμφίος είναι Θεός και ο Υιός του Θεού που δεν έχει καμία αμαρτία. Ο Θεός είναι ο νυμφίος μας. Αλλά πώς μπορείς να προσπαθείς να συναντήσεις τον Θεό έχοντας αμαρτία; Θέλετε να συναντήσετε τον Θεό με αμαρτία στην καρδιά σας; Αυτό θα ήταν πολύ άσοφο και ανόητο να το κάνουμε.
Ο Ιησούς, ο νυμφίος μας, ήρθε στον κόσμο και έκανε τις νύφες να αγιαστούν. Μετέτρεψε τις νύφες Του σε δίκαιους ανθρώπους, καθαρίζοντας όλες τις αμαρτίες τους μέσω του βαπτίσματός Του. Τις επέλεξε να γίνουν νύφες Του. Όταν έφτασε ο καιρός, πέντε από αυτές είπαν, «Παρακαλώ έλα». Ωστόσο, πέντε από αυτές στέκονταν ακόμα στο σκοτάδι. Πώς μπορούν να έχουν τελετές γάμου όταν τα πρόσωπά τους είναι σκοτεινά; Ο γαμπρός ήρθε και είπε, «Πώς είσαστε;» Τα πρόσωπα των τελευταίων πέντε παρθένων ήταν σκοτεινά εξαιτίας των αμαρτιών τους. Είχαν βαθιά θλίψη επειδή υπήρχαν αμαρτίες μέσα στις καρδιές τους.
Πώς μπορεί ο Κύριος να παντρευτεί μια νύφη που κλαίει εξαιτίας των αμαρτιών της; «Σε ευχαριστώ, Κύριε, που με αγίασες έτσι». Αυτοί οι άνθρωποι θα ήταν ευτυχείς μαζί με τον πνευματικό τους γαμπρό, παρόλο που είναι αδύναμοι, επειδή ο νυμφίος τούς αγαπά και έπλυνε όλες τις αδυναμίες και τις αμαρτίες τους. Ο γαμπρός συνήθως οδηγεί τη νύφη για να βάλλει καλλυντικά, στέλνοντας ρούχα και όλα τα καλύτερα αρώματα. Έτσι, η νύφη ντύνεται με όλα αυτά, ώστε να είναι έτοιμη να συναντήσει τον γαμπρό.
Ο Κύριός μας στάλθηκε στον κόσμο ως νυμφίος, για να μας καθοδηγήσει έτσι ώστε να μπορούμε να Τον συναντήσουμε ως νύφες Του. Μας έδωσε την σάρκα Του στον Ποταμό Ιορδάνη, για την άφεση της αμαρτίας. «Και ο Λόγος έγεινε σαρξ, και κατώκησε μεταξύ ημών, (και είδομεν την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός,) πλήρης χάριτος και αληθείας». (Ιωάν. 1:14). Ο ίδιος ο Κύριος ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας, για να έχουμε την πληρότητα της χάρης, της αλήθειας και της συγχώρεσης της αμαρτίας, πιστεύοντας στον Κύριο. Στον Ποταμό Ιορδάνη ο νυμφίος ανέλαβε τις αμαρτίες από κάθε μια νύφη Του. Ο Κύριος έσωσε τις νύφες Του από τις αμαρτίες τους όταν κρίθηκε στη θέση τους στον Σταυρό.
Ο Ιησούς, ο νυμφίος μας, ήρθε στον κόσμο και έκανε τις νύφες να αγιαστούν. Μετέτρεψε τις νύφες Του σε δίκαιους ανθρώπους, καθαρίζοντας όλες τις αμαρτίες τους μέσω του βαπτίσματός Του. Τις επέλεξε να γίνουν νύφες Του. Όταν έφτασε ο καιρός, πέντε από αυτές είπαν, «Παρακαλώ έλα». Ωστόσο, πέντε από αυτές στέκονταν ακόμα στο σκοτάδι. Πώς μπορούν να έχουν τελετές γάμου όταν τα πρόσωπά τους είναι σκοτεινά; Ο γαμπρός ήρθε και είπε, «Πώς είσαστε;» Τα πρόσωπα των τελευταίων πέντε παρθένων ήταν σκοτεινά εξαιτίας των αμαρτιών τους. Είχαν βαθιά θλίψη επειδή υπήρχαν αμαρτίες μέσα στις καρδιές τους.
Πώς μπορεί ο Κύριος να παντρευτεί μια νύφη που κλαίει εξαιτίας των αμαρτιών της; «Σε ευχαριστώ, Κύριε, που με αγίασες έτσι». Αυτοί οι άνθρωποι θα ήταν ευτυχείς μαζί με τον πνευματικό τους γαμπρό, παρόλο που είναι αδύναμοι, επειδή ο νυμφίος τούς αγαπά και έπλυνε όλες τις αδυναμίες και τις αμαρτίες τους. Ο γαμπρός συνήθως οδηγεί τη νύφη για να βάλλει καλλυντικά, στέλνοντας ρούχα και όλα τα καλύτερα αρώματα. Έτσι, η νύφη ντύνεται με όλα αυτά, ώστε να είναι έτοιμη να συναντήσει τον γαμπρό.
Ο Κύριός μας στάλθηκε στον κόσμο ως νυμφίος, για να μας καθοδηγήσει έτσι ώστε να μπορούμε να Τον συναντήσουμε ως νύφες Του. Μας έδωσε την σάρκα Του στον Ποταμό Ιορδάνη, για την άφεση της αμαρτίας. «Και ο Λόγος έγεινε σαρξ, και κατώκησε μεταξύ ημών, (και είδομεν την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός,) πλήρης χάριτος και αληθείας». (Ιωάν. 1:14). Ο ίδιος ο Κύριος ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας, για να έχουμε την πληρότητα της χάρης, της αλήθειας και της συγχώρεσης της αμαρτίας, πιστεύοντας στον Κύριο. Στον Ποταμό Ιορδάνη ο νυμφίος ανέλαβε τις αμαρτίες από κάθε μια νύφη Του. Ο Κύριος έσωσε τις νύφες Του από τις αμαρτίες τους όταν κρίθηκε στη θέση τους στον Σταυρό.
Μπορούμε να αγοράσουμε το Άγιο Πνεύμα με χρήματα και δοκιμασίες;
Ωστόσο, όταν πλησίαζε ο γαμπρός, οι μωρές παρθένες ζήτησαν από τις φρόνιμες να μοιραστούν μαζί τους το λάδι, επειδή οι λαμπάδες τους έσβηναν. Μπορούμε να μοιραστούμε το Άγιο Πνεύμα; Μπορούμε να αγοράσουμε το Άγιο Πνεύμα με χρήματα; Μπορούμε να αγοράσουμε την συγχώρεση της αμαρτίας με καλές πράξεις, δοκιμασίες ή χρήματα; Οι φρόνιμες τούς είπαν να αγοράσουν το Άγιο Πνεύμα από τους κήρυκες της αναζωπύρωσης. Οι μωρές σκέφτηκαν ότι θα μπορούσαν να το αγοράσουν. Σκέφτηκαν ότι θα μπορούσαν να αγοράσουν το λάδι με χρήματα. Έζησαν με ζήλο τη θρησκευτική τους ζωή, νομίζοντας πως θα τους έδιναν κάτι οι μεγάλες προσφορές και υπηρεσίες τους, η παρουσία τους σε εκκλησίες με σωστή διδασκαλία και η τακτική προσευχή.
Όμως, παρόλα αυτά, κανένας δεν μπορεί να αγοράσει με κάτι που προέρχεται από τη γη την άφεση της αμαρτίας, την οποία έχει δώσει ο Κύριος. Οι μωρές προσπαθούσαν να φλογίσουν τα συναισθήματά τους έως ότου ήρθαν να σταθούν μπροστά στον Κύριο. Μια από τις πέντε μωρές παρθένες άρχισε τη θρησκευτική ζωή λέγοντας, «Θα Σε ακολουθήσω, θα ανέβω και στο βουνό για προσευχές και μετάνοια. Ας πάμε να Τον υπηρετήσουμε, ας πάμε στο εξωτερικό για να κηρύξουμε το ευαγγέλιο!»
Ο γαμπρός ήρθε επιτέλους με μεγάλη συνοδεία. Οι μωρές παρθένες πήγαν να αγοράσουν λάδι όταν ήρθε ο γαμπρός, αλλά οι παρθένες που είχαν την συγχώρεση της αμαρτίας και είχαν προετοιμάσει λάδι (το Άγιο Πνεύμα) μπήκαν στη γιορτή του γάμου. Ο γαμπρός συνάντησε τις νύφες αφού είχε προετοιμάσει το κάθε τι. Ύστερα κλείδωσε την πόρτα. Ο Ιησούς δεν διάλεξε τυχαία πέντε παρθένες. Ο αριθμός ‘πέντε’ στη Βίβλο σημαίνει ‘χάρη’. Οι πέντε παρθένες συμβολίζουν όσους έχουν την άφεση της αμαρτίας κατά χάρη, και πιστεύουν στη δική Του χάρη και τα δικά τους αγαθά έργα. Αναγνωρίζουν όσα έχει κάνει για αυτές ο γαμπρός και πιστεύουν στην δικαιοσύνη του Κυρίου που τις καθιστά δίκαιες. Εντούτοις, οι άλλες παρθένες ήρθαν τελικά και είπαν, «Κύριε, Κύριε, άνοιξέ σε μας». Αλλά Εκείνος απάντησε, «Αληθινά σας λέω, δεν σας γνωρίζω».
Όμως, παρόλα αυτά, κανένας δεν μπορεί να αγοράσει με κάτι που προέρχεται από τη γη την άφεση της αμαρτίας, την οποία έχει δώσει ο Κύριος. Οι μωρές προσπαθούσαν να φλογίσουν τα συναισθήματά τους έως ότου ήρθαν να σταθούν μπροστά στον Κύριο. Μια από τις πέντε μωρές παρθένες άρχισε τη θρησκευτική ζωή λέγοντας, «Θα Σε ακολουθήσω, θα ανέβω και στο βουνό για προσευχές και μετάνοια. Ας πάμε να Τον υπηρετήσουμε, ας πάμε στο εξωτερικό για να κηρύξουμε το ευαγγέλιο!»
Ο γαμπρός ήρθε επιτέλους με μεγάλη συνοδεία. Οι μωρές παρθένες πήγαν να αγοράσουν λάδι όταν ήρθε ο γαμπρός, αλλά οι παρθένες που είχαν την συγχώρεση της αμαρτίας και είχαν προετοιμάσει λάδι (το Άγιο Πνεύμα) μπήκαν στη γιορτή του γάμου. Ο γαμπρός συνάντησε τις νύφες αφού είχε προετοιμάσει το κάθε τι. Ύστερα κλείδωσε την πόρτα. Ο Ιησούς δεν διάλεξε τυχαία πέντε παρθένες. Ο αριθμός ‘πέντε’ στη Βίβλο σημαίνει ‘χάρη’. Οι πέντε παρθένες συμβολίζουν όσους έχουν την άφεση της αμαρτίας κατά χάρη, και πιστεύουν στη δική Του χάρη και τα δικά τους αγαθά έργα. Αναγνωρίζουν όσα έχει κάνει για αυτές ο γαμπρός και πιστεύουν στην δικαιοσύνη του Κυρίου που τις καθιστά δίκαιες. Εντούτοις, οι άλλες παρθένες ήρθαν τελικά και είπαν, «Κύριε, Κύριε, άνοιξέ σε μας». Αλλά Εκείνος απάντησε, «Αληθινά σας λέω, δεν σας γνωρίζω».
Μπορούμε να λάβουμε το δώρο του Αγίου Πνεύματος μόνο όταν έχουν καθαριστεί οι αμαρτίες μας
Όσοι δεν προετοιμάζουν λάδι, δεν μπορούν να συναντήσουν τον Κύριο. Ο Κύριος θα πάρει μόνο όσους πίστεψαν στην δικαιοσύνη του Θεού και περίμεναν τη Βασιλεία των Ουρανών, και εκείνους που είχαν πραγματικά την άφεση της αμαρτίας στις καρδιές τους. Ο Κύριος είπε τους λόγους της υπόσχεσης. «Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το όνομα του Ιησού Χριστού, εις άφεσιν αμαρτιών». Τι συμβαίνει μετά την άφεση των αμαρτιών μας; Η Βίβλος λέει, «Θέλετε λάβει την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος» (Πράξ. 2:38). Εάν δεχθείτε το ευαγγέλιο της δικαιοσύνης του Θεού, οι αμαρτίες στην καρδιά σας θα καθαριστούν πραγματικά και το Άγιο Πνεύμα θα έρθει σε σας. Δε μπορούμε να αισθανθούμε με φυσικό τρόπο το Άγιο Πνεύμα του Θεού. Εντούτοις, το Άγιο Πνεύμα υπάρχει. Μπορούμε να πούμε ότι δεν έχουμε καμία αμαρτία επειδή έχουμε στις καρδιές μας το Άγιο Πνεύμα και τον λόγο του Θεού. Υπάρχει πραγματικά. Όποιος λαβαίνει την δικαιοσύνη του Κυρίου γίνεται δίκαιος, παρόλο που είναι αδύναμος. Ωστόσο, εκείνος που δεν έχει την δικαιοσύνη του Κυρίου παραμένει αμαρτωλός.
Διότι μέσα σε αυτό αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού
Ο Κύριος ήρθε από το ύδωρ και το αίμα. Μας έσωσε από τις αμαρτίες μας με το βάπτισμά Του. Ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας όταν βαφτίστηκε, και δέχτηκε την τιμωρία χύνοντας το αίμα Του ως αντικαταστάτης για όλες τις αμαρτίες μας. Τι λένε για αυτό οι Απόστολοι Ιωάννης, Πέτρος και Παύλος; Όλοι μαζί μιλούν για την σάρκα και το αίμα του Ιησού. Μιλούν για το βάπτισμα του Ιησού και το αίμα Του στον Σταυρό. Το Κατά Ματθαίον 3:13-17 περιγράφει ακριβώς το βάπτισμα του Ιησού. Ο Ιησούς βαφτίστηκε στον Ποταμό Ιορδάνη για να καταστήσει χωρίς αμαρτία τους αμαρτωλούς και για να καθαρίσει όλες τις αμαρτίες του κόσμου.
Ρίξτε μια ματιά στην Επιστολή 1Πέτρου 3:21. Ο Πέτρος πιστοποίησε ότι το αντίτυπο της σωτηρίας ήταν το βάπτισμά Του. «Του οποίου αντίτυπον ον το βάπτισμα σώζει και ημάς την σήμερον, (ουχί αποβολή της ακαθαρσίας της σαρκός, αλλά μαρτυρία της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν), διά της αναστάσεως Ιησού Χριστού. Όστις είναι εν δεξιά του Θεού, πορευθείς εις τον ουρανόν, και εις ον υπετάχθησαν άγγελοι και εξουσίαι και δυνάμεις» (1Πέτρου 3:21-22).
Όπως διαβάζουμε, «Του οποίου αντίτυπον ον το βάπτισμα σώζει και ημάς την σήμερον–διά της αναστάσεως Ιησού Χριστού». Το βάπτισμα του Ιησού, που ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας στη σάρκα Του, είναι η απόδειξη της σωτηρίας μας. Το γεγονός ότι έχυσε αίμα στον Σταυρό είναι η απόδειξη του γεγονότος ότι έχουμε κριθεί για τις αμαρτίες μας. Αντιλαμβάνεστε τι λέω; Για αυτό η Βίβλος λέει ότι ο Ιησούς είναι Αυτός που ήρθε από το ύδωρ, το αίμα και το Άγιο Πνεύμα (1Ιωάν. 5:6-9). Ο Ιησούς στάλθηκε στον κόσμο με ανθρώπινη σάρκα και ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας με τον ίδιο τρόπο που ο Αρχιερέας Ααρών έβαζε τα χέρια του στα θύματα των θυσιών για να μεταβιβάσει τις αμαρτίες του λαού του.
Το ύδωρ είναι το αντίτυπο που μας σώζει· το βάπτισμα. Γράφει ότι δεν πρόκειται για τον καθαρισμό της σάρκας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αμαρτάνουμε αφότου λάβουμε την άφεση της αμαρτίας. Δεχόμαστε την συγχώρεση της αμαρτίας πιστεύοντας στο βάπτισμα του Ιησού. Δεν αμαρτάνουμε λοιπόν με την σάρκα; Ναι, αμαρτάνουμε. Πολλοί άνθρωποι παρανοούν την άφεση της αμαρτίας και λένε πράγματα όπως, «Εάν δεν έχετε καμία αμαρτία στην καρδιά σας, τότε δεν θα αμαρτήσετε ξανά». Αυτό είναι παρανόηση. Η Βίβλος λέει, «Διότι δεν υπάρχει άνθρωπος δίκαιος επί της γης, όστις πράττη το καλόν και να μη αμαρτάνη» (Εκκλ. 7:20). Η σάρκα εξακολουθεί να είναι αδύναμη. Είναι αδύναμη ώσπου να πεθάνει. Διαπράττει αμαρτίες ώσπου να πεθάνει. «Ουχί αποβολή της ακαθαρσίας της σαρκός, αλλά μαρτυρία της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν». Οι συνειδήσεις μας μετατρέπονται σε καλές συνειδήσεις απέναντι στον Θεό, μέσω της πίστης μας στο βάπτισμα και το αίμα του Ιησού. Οι συνειδήσεις μας μπορούν να αποκαλέσουν τον Θεό Κύριο και Σωτήρα μας, πιστεύοντας στο γεγονός ότι ο Κύριος ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας με το βάπτισμά Του.
Ρίξτε μια ματιά στην Επιστολή 1Πέτρου 3:21. Ο Πέτρος πιστοποίησε ότι το αντίτυπο της σωτηρίας ήταν το βάπτισμά Του. «Του οποίου αντίτυπον ον το βάπτισμα σώζει και ημάς την σήμερον, (ουχί αποβολή της ακαθαρσίας της σαρκός, αλλά μαρτυρία της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν), διά της αναστάσεως Ιησού Χριστού. Όστις είναι εν δεξιά του Θεού, πορευθείς εις τον ουρανόν, και εις ον υπετάχθησαν άγγελοι και εξουσίαι και δυνάμεις» (1Πέτρου 3:21-22).
Όπως διαβάζουμε, «Του οποίου αντίτυπον ον το βάπτισμα σώζει και ημάς την σήμερον–διά της αναστάσεως Ιησού Χριστού». Το βάπτισμα του Ιησού, που ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας στη σάρκα Του, είναι η απόδειξη της σωτηρίας μας. Το γεγονός ότι έχυσε αίμα στον Σταυρό είναι η απόδειξη του γεγονότος ότι έχουμε κριθεί για τις αμαρτίες μας. Αντιλαμβάνεστε τι λέω; Για αυτό η Βίβλος λέει ότι ο Ιησούς είναι Αυτός που ήρθε από το ύδωρ, το αίμα και το Άγιο Πνεύμα (1Ιωάν. 5:6-9). Ο Ιησούς στάλθηκε στον κόσμο με ανθρώπινη σάρκα και ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας με τον ίδιο τρόπο που ο Αρχιερέας Ααρών έβαζε τα χέρια του στα θύματα των θυσιών για να μεταβιβάσει τις αμαρτίες του λαού του.
Το ύδωρ είναι το αντίτυπο που μας σώζει· το βάπτισμα. Γράφει ότι δεν πρόκειται για τον καθαρισμό της σάρκας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αμαρτάνουμε αφότου λάβουμε την άφεση της αμαρτίας. Δεχόμαστε την συγχώρεση της αμαρτίας πιστεύοντας στο βάπτισμα του Ιησού. Δεν αμαρτάνουμε λοιπόν με την σάρκα; Ναι, αμαρτάνουμε. Πολλοί άνθρωποι παρανοούν την άφεση της αμαρτίας και λένε πράγματα όπως, «Εάν δεν έχετε καμία αμαρτία στην καρδιά σας, τότε δεν θα αμαρτήσετε ξανά». Αυτό είναι παρανόηση. Η Βίβλος λέει, «Διότι δεν υπάρχει άνθρωπος δίκαιος επί της γης, όστις πράττη το καλόν και να μη αμαρτάνη» (Εκκλ. 7:20). Η σάρκα εξακολουθεί να είναι αδύναμη. Είναι αδύναμη ώσπου να πεθάνει. Διαπράττει αμαρτίες ώσπου να πεθάνει. «Ουχί αποβολή της ακαθαρσίας της σαρκός, αλλά μαρτυρία της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν». Οι συνειδήσεις μας μετατρέπονται σε καλές συνειδήσεις απέναντι στον Θεό, μέσω της πίστης μας στο βάπτισμα και το αίμα του Ιησού. Οι συνειδήσεις μας μπορούν να αποκαλέσουν τον Θεό Κύριο και Σωτήρα μας, πιστεύοντας στο γεγονός ότι ο Κύριος ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας με το βάπτισμά Του.
Η πνευματική τροφή για τις καρδιές μας είναι το βάπτισμα και το αίμα του Ιησού
Η τροφή για την καρδιά είναι το βάπτισμα και το αίμα του Ιησού. Η τροφή για την καρδιά και το αντίτυπο που έπλυνε τις αμαρτίες μας, είναι το βάπτισμα του Ιησού. Για αυτό ο Απόστολος Πέτρος είπε ότι το βάπτισμα είναι το αντίτυπο, το οποίο μάς έσωσε.
Ας διαβάσουμε στην Επιστολή 1Πέτρου 1:22-23. «Καθαρίσαντες λοιπόν τας ψυχάς σας με την υπακοήν της αληθείας διά του Πνεύματος, προς φιλαδελφίαν ανυπόκριτον, αγαπήσατε ενθέρμως αλλήλους εκ καθαράς καρδίας· επειδή ανεγεννήθητε ουχί εκ φθαρτού σπέρματος, αλλά αφθάρτου, διά του λόγου του Θεού τού ζώντος και μένοντος εις τον αιώνα». Αμήν.
Έχουμε αναγεννηθεί και λάβει την άφεση όλων των αμαρτιών, πιστεύοντας στο βάπτισμα του Ιησού και το αίμα Του. Αναγεννηθήκαμε πιστεύοντας στον γραπτό λόγο του Κυρίου. Είμαστε αναγεννημένοι «διά του λόγου του Θεού του ζώντος και μένοντος εις τον αιώνα». Αλληλούια! Η αναγέννηση συμβαίνει μέσω του λόγου που ζει και μένει για πάντα. Ο λόγος του Θεού είναι ο κανόνας, δηλαδή η ράβδος με την οποία μετρούμε. Είναι το μέτρο σύγκρισης για την σωτηρία. Το μέτρο του Θεού για την σωτηρία δεν αλλάζει ποτέ.
Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είπε στο Κατά Ιωάννην 1:29, «Ιδού ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου!» Ο Αμνός του Θεού που βαφτίστηκε στον Ποταμό Ιορδάνη, είναι το πραγματικό ψωμί της ζωής, που μάς έσωσε με την σάρκα και το αίμα Του.
Αγιαζόμαστε και σωζόμαστε πιστεύοντας στο λόγο του Θεού. Η Βίβλος λέει, «Άρα η πίστις είναι εξ ακοής· η δε ακοή διά του λόγου του Θεού» και «Διότι δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού εκ πίστεως εις πίστιν, καθώς είναι γεγραμμένον, ‘Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως’» (Ρωμ. 10:17, Ρωμ. 1:17). Μπορούμε να γίνουμε δίκαιοι πιστεύοντας στο ευαγγέλιο.
Έχετε αγιαστεί; –Αμήν.– Δεν έχετε καθόλου αμαρτίες; Αυτό είναι το ευαγγέλιο, οι καλές ειδήσεις, («ευαγγέλιον» στα αρχαία ελληνικά). Ποια είναι η δικαιοσύνη του Θεού; Είναι το γεγονός ότι ο Κύριος καθάρισε όλες τις αμαρτίες μας προσφέροντας για μας την σάρκα και το αίμα Του. Η δικαιοσύνη του Θεού επέτρεψε σε μας να αγιαστούμε. Η δικαιοσύνη του Θεού είναι ότι ο Ιησούς, που ήταν χωρίς αμαρτία, ανέλαβε τις αμαρτίες του κόσμου και σταυρώθηκε για τους αμαρτωλούς. Το ύδωρ, το βάπτισμα του Ιησού, καθάρισε όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Η δικαιοσύνη του Θεού έχει δοθεί μέσω του γεγονότος ότι ο Ιησούς ανέλαβε τις αμαρτίες του κόσμου με το βάπτισμα και τη Σταύρωσή Του. Η δικαιοσύνη του Θεού συνίσταται στο βάπτισμα και το θάνατό Του, και ο Σταυρός είναι το αντίτυπο της κρίσης μας. Αυτή είναι η δικαιοσύνη του Θεού που αποκαλύφθηκε στο ευαγγέλιο.
Ας διαβάσουμε στην Επιστολή 1Πέτρου 1:22-23. «Καθαρίσαντες λοιπόν τας ψυχάς σας με την υπακοήν της αληθείας διά του Πνεύματος, προς φιλαδελφίαν ανυπόκριτον, αγαπήσατε ενθέρμως αλλήλους εκ καθαράς καρδίας· επειδή ανεγεννήθητε ουχί εκ φθαρτού σπέρματος, αλλά αφθάρτου, διά του λόγου του Θεού τού ζώντος και μένοντος εις τον αιώνα». Αμήν.
Έχουμε αναγεννηθεί και λάβει την άφεση όλων των αμαρτιών, πιστεύοντας στο βάπτισμα του Ιησού και το αίμα Του. Αναγεννηθήκαμε πιστεύοντας στον γραπτό λόγο του Κυρίου. Είμαστε αναγεννημένοι «διά του λόγου του Θεού του ζώντος και μένοντος εις τον αιώνα». Αλληλούια! Η αναγέννηση συμβαίνει μέσω του λόγου που ζει και μένει για πάντα. Ο λόγος του Θεού είναι ο κανόνας, δηλαδή η ράβδος με την οποία μετρούμε. Είναι το μέτρο σύγκρισης για την σωτηρία. Το μέτρο του Θεού για την σωτηρία δεν αλλάζει ποτέ.
Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είπε στο Κατά Ιωάννην 1:29, «Ιδού ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου!» Ο Αμνός του Θεού που βαφτίστηκε στον Ποταμό Ιορδάνη, είναι το πραγματικό ψωμί της ζωής, που μάς έσωσε με την σάρκα και το αίμα Του.
Αγιαζόμαστε και σωζόμαστε πιστεύοντας στο λόγο του Θεού. Η Βίβλος λέει, «Άρα η πίστις είναι εξ ακοής· η δε ακοή διά του λόγου του Θεού» και «Διότι δι’ αυτού αποκαλύπτεται η δικαιοσύνη του Θεού εκ πίστεως εις πίστιν, καθώς είναι γεγραμμένον, ‘Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως’» (Ρωμ. 10:17, Ρωμ. 1:17). Μπορούμε να γίνουμε δίκαιοι πιστεύοντας στο ευαγγέλιο.
Έχετε αγιαστεί; –Αμήν.– Δεν έχετε καθόλου αμαρτίες; Αυτό είναι το ευαγγέλιο, οι καλές ειδήσεις, («ευαγγέλιον» στα αρχαία ελληνικά). Ποια είναι η δικαιοσύνη του Θεού; Είναι το γεγονός ότι ο Κύριος καθάρισε όλες τις αμαρτίες μας προσφέροντας για μας την σάρκα και το αίμα Του. Η δικαιοσύνη του Θεού επέτρεψε σε μας να αγιαστούμε. Η δικαιοσύνη του Θεού είναι ότι ο Ιησούς, που ήταν χωρίς αμαρτία, ανέλαβε τις αμαρτίες του κόσμου και σταυρώθηκε για τους αμαρτωλούς. Το ύδωρ, το βάπτισμα του Ιησού, καθάρισε όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Η δικαιοσύνη του Θεού έχει δοθεί μέσω του γεγονότος ότι ο Ιησούς ανέλαβε τις αμαρτίες του κόσμου με το βάπτισμα και τη Σταύρωσή Του. Η δικαιοσύνη του Θεού συνίσταται στο βάπτισμα και το θάνατό Του, και ο Σταυρός είναι το αντίτυπο της κρίσης μας. Αυτή είναι η δικαιοσύνη του Θεού που αποκαλύφθηκε στο ευαγγέλιο.
Copyright © 2021 by The New Life Mission