Θέμα 9: Ρωμαίους (Σχόλια στο Βιβλίο των Ρωμαίων)
[Κεφάλαιο 7-3] Ο λόγος για τον οποίο μπορούμε να δοξάζουμε τον Κύριο (Επιστολή προς Ρωμαίους 7:5-13)
(Επιστολή προς Ρωμαίους 7:5-13)
«Διότι ότε ήμεθα εν τη σαρκί, τα πάθη των αμαρτιών, τα διά του Νόμου, ενηργούντο εν τοις μέλεσιν ημών, διά να καρποφορήσωμεν εις τον θάνατον· τώρα όμως απηλλάχθημεν από του Νόμου, αποθανόντος εκείνου υπό του οποίου εκρατούμεθα· διά να δουλεύωμεν κατά το νέον πνεύμα, και ουχί κατά το παλαιόν γράμμα. Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί; ο νόμος είναι αμαρτία; Μη γένοιτο· αλλά την αμαρτίαν δεν εγνώρισα, ειμή διά του Νόμου· διότι και την επιθυμίαν δεν ήθελον γνωρίσει, αν ο νόμος δεν έλεγε, ``Μη επιθυμήσης``. Αφορμήν δε λαβούσα η αμαρτία διά της εντολής, εγέννησεν εν εμοί πάσαν επιθυμίαν· διότι χωρίς του Νόμου η αμαρτία είναι νεκρά. Και εγώ έζων ποτέ χωρίς νόμου· αλλ` ότε ήλθεν η εντολή, ανέζησεν η αμαρτία, εγώ δε απέθανον· και η εντολή ήτις εδόθη προς ζωήν, αυτή ευρέθη εν εμοί προς θάνατον. Διότι η αμαρτία λαβούσα αφορμήν διά της εντολής, με εξηπάτησε, και δι’ αυτής με εθανάτωσεν. Ώστε ο μεν νόμος είναι άγιος, και η εντολή αγία και δικαία και αγαθή. Ώστε ο μεν νόμος είναι άγιος, και η εντολή αγία και δικαία και αγαθή. Το αγαθόν λοιπόν έγεινεν εις εμέ θάνατος; Μη γένοιτο· αλλ η αμαρτία, διά να φανή αμαρτία, προξενούσα εις εμέ θάνατον διά του αγαθού, ώστε να γείνη καθ’ υπερβολήν αμαρτωλός η αμαρτία διά της εντολής».
«Διότι ότε ήμεθα εν τη σαρκί, τα πάθη των αμαρτιών, τα διά του Νόμου, ενηργούντο εν τοις μέλεσιν ημών, διά να καρποφορήσωμεν εις τον θάνατον· τώρα όμως απηλλάχθημεν από του Νόμου, αποθανόντος εκείνου υπό του οποίου εκρατούμεθα· διά να δουλεύωμεν κατά το νέον πνεύμα, και ουχί κατά το παλαιόν γράμμα. Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί; ο νόμος είναι αμαρτία; Μη γένοιτο· αλλά την αμαρτίαν δεν εγνώρισα, ειμή διά του Νόμου· διότι και την επιθυμίαν δεν ήθελον γνωρίσει, αν ο νόμος δεν έλεγε, ``Μη επιθυμήσης``. Αφορμήν δε λαβούσα η αμαρτία διά της εντολής, εγέννησεν εν εμοί πάσαν επιθυμίαν· διότι χωρίς του Νόμου η αμαρτία είναι νεκρά. Και εγώ έζων ποτέ χωρίς νόμου· αλλ` ότε ήλθεν η εντολή, ανέζησεν η αμαρτία, εγώ δε απέθανον· και η εντολή ήτις εδόθη προς ζωήν, αυτή ευρέθη εν εμοί προς θάνατον. Διότι η αμαρτία λαβούσα αφορμήν διά της εντολής, με εξηπάτησε, και δι’ αυτής με εθανάτωσεν. Ώστε ο μεν νόμος είναι άγιος, και η εντολή αγία και δικαία και αγαθή. Ώστε ο μεν νόμος είναι άγιος, και η εντολή αγία και δικαία και αγαθή. Το αγαθόν λοιπόν έγεινεν εις εμέ θάνατος; Μη γένοιτο· αλλ η αμαρτία, διά να φανή αμαρτία, προξενούσα εις εμέ θάνατον διά του αγαθού, ώστε να γείνη καθ’ υπερβολήν αμαρτωλός η αμαρτία διά της εντολής».
Δοξάζω τον Κύριο που με έχει οδηγήσει ως τώρα
Δοξάζω τον Κύριο που με έχει οδηγήσει να συναντήσω πάλι εσάς, τον πολύτιμο λαό του Θεού. Τον ευχαριστώ ειλικρινά που με ευλόγησε να ζήσω ως σήμερα μια ευτυχισμένη ζωή. Ο Θεός ήταν πάντα μαζί μου και είχε το έλεός Του επάνω μου, ακόμα και αν υπήρξαν εποχές που αισθάνθηκα αποθαρρημένος, πέρασα δυσκολίες, αγωνία και αδυναμία μέσα μου, σε πολλές διαφορετικές περιπτώσεις. Ήταν ζωντανός και στο πλάι μου σε όλη την διάρκεια της ζωής μου, και στα προβλήματά μου και στις χαρές. Δεν υπήρξε ποτέ ούτε μια περίπτωση που με άφησε μόνο, ούτε έστω και για ένα δευτερόλεπτο.
Πόσο πολύ μας έχει ευλογήσει ο Θεός! Αν ο Θεός ήταν όπως εμείς, ίσως θα έδειχνε έλεος σε μας για δύο ή τρεις φορές, αλλά τελικά θα είχε χάσει την υπομονή Του. Αλλά ο Θεός δεν είναι άνθρωπος και η υπομονή Του δεν έχει όρια. Συνεχίζει να παραχωρεί σε μας το ακατάπαυστο έλεός Του, ανεξάρτητα ή όχι από το αν κάνουμε καλά έργα, αν υπακούμε ή όχι στον λόγο Του. Έναν τέτοιο Θεό αγάπης δεν μπορούμε παρά να Τον δοξάζουμε, να Τον λατρεύουμε και να Τον υπηρετούμε. Ο βασιλιάς Δαβίδ δόξαζε τον Κύριο σε όλη την διάρκεια της ζωής του, ευχαριστώντας Τον για την φροντίδα Του κάθε φορά που ήταν σε πρόβλημα μέσα στις δυσκολίες της ζωής του. Ομολόγησε, «Διότι διά σου θέλω διασπάσει στράτευμα, και διά του Θεού μου θέλω υπερπηδήσει τείχος» (Ψαλμ. 18:29).
Πόσο πολύ μας έχει ευλογήσει ο Θεός! Δεν μπορούμε να Τον δοξάσουμε αρκετά. Θα ήμασταν ικανοποιημένοι αν χτίζαμε μια εκκλησία τόσο μεγάλη όσο ολόκληρος ο κόσμος; Θα ικανοποιούμαστε αν χτίζαμε μια εκκλησία που έφθανε ως τον ουρανό; Φυσικά όχι! Μπορούμε να χτίσουμε την μεγαλύτερη και ομορφότερη εκκλησία που είναι δυνατό να φανταστούμε, όμως δεν είναι το μέγεθος ή η ομορφιά της εκκλησίας που έχει σημασία αλλά το γεγονός ότι ο Θεός εργάζεται πολύτιμα στο να καλεί τις ψυχές, κάνοντάς τους να ακούσουν τον λόγο Του και επιτρέποντάς τους να αναγεννηθούν πιστεύοντας στον λόγο Του. Και δεν υπάρχει τίποτε άλλο που μπορούμε να κάνουμε, παρά μόνο να δοξάζουμε τον Κύριό μας για όλες αυτές τις ευλογίες. Ευχαριστούμε τον Θεό που επίτρεψε σε εμάς, που παράγουμε τους καρπούς των έργων Του, να Τον υπηρετήσουμε, ενώ διαφορετικά θα χάναμε την ζωή μας.
Δεν αισθάνεστε ευγνωμοσύνη που ο Θεός σάς επιτρέπει να καθίσετε σε αυτό το νέο κέντρο αναψυχής; Ο Θεός μάς έχει ευλογήσει με την απεριόριστη χάρη Του και μας έχει φυλάξει σαν την κόρη του ματιού Του. Ποιοι είμαστε εμείς και τι έχουμε κάνει για να αξίζουμε όλη την αγάπη Του; Είμαστε ένα τίποτε και δεν έχουμε κάνει τίποτε. Και όμως ο Θεός μάς έχει καταστήσει πολύτιμους ενώπιόν Του, όχι επειδή έχουμε κάτι να παρουσιάσουμε αλλά επειδή έχουμε αναγεννηθεί. Πριν να συναντήσουμε τον Ιησού Χριστό ήμασταν κάθε τι εκτός από πολύτιμοι. Ο Θεός έκανε παιδιά Του εμάς, που ήμασταν παράφρονες και περιπλανιόμασταν στην έρημο, προορισμένοι να πεθάνουμε και να χαθούμε στο χώμα και την στάχτη.
Πόσο όμορφη και μεγάλη είναι η αγάπη που μας έχει δώσει ο Θεός! Δοξάστε τον Κύριο! Από τις τόσες πολλές ψυχές σε αυτόν τον κόσμο, ο Θεός μάς έχει σώσει με την απεριόριστη αγάπη Του μέσα στην δική Του δικαιοσύνη. Υπάρχουν πολλά περισσότερα στην σωτηρία πέρα από την απελευθέρωση. Σημαίνει ότι οι ψυχές μας είναι τώρα σε κοινωνία με τον Θεό. Σημαίνει ότι η αγάπη Του είναι τώρα δική μας. Σημαίνει ότι οι ευλογίες Του επίσης είναι δικές μας για να τις ζητήσουμε.
Οφείλεται στην καταπληκτική καθοδήγηση και ενθάρρυνση του Θεού που βρισκόμαστε ακόμα στην εκκλησία Του. Αν δεν μας είχε κρατήσει ο Θεός, πώς θα μπορούσαμε εμείς να είμαστε εδώ; Αν δεν μας είχε αγαπήσει και ευλογήσει, πώς θα μπορούσαμε να κηρύξουμε το ευαγγέλιο και να Τον υπηρετήσουμε; Μπορούμε να υπηρετήσουμε τον Θεό επειδή είναι ζωντανός, είναι μαζί μας και μας έχει ευλογήσει.
Αν ο Κύριος ούτε μας είχε κρατήσει ούτε μας είχε ευλογήσει, δεν θα μπορούσαμε να Τον δοξάζουμε, ούτε και πριν ούτε ακόμα και τώρα. Ο Θεός μάς έχει αγαπήσει, ευλογήσει, ενθαρρύνει και καλύψει με τα φιλεύσπλαχνα χέρια Του, έτσι ώστε να μπορούμε να Τον υπηρετήσουμε, ακολουθήσουμε, δοξάσουμε και λατρέψουμε. Δεν είναι αυτό αλήθεια; Δοξάζουμε τον Κύριο με όλη την καρδιά μας για το καταπληκτικό έργο Του και την ατελείωτη αγάπη Του για μας.
Ο Θεός έχει κάνει τόσα πολλά για όσους έχει σώσει. Το ότι μας έχει ελευθερώσει και ότι συνεχίζει να δυναμώνει την πίστη των αναγεννημένων αγίων, είναι η απόδειξη ότι ο Θεός μάς κρατά και ότι μας προστατεύει. Ο Θεός εργάζεται και εκπληρώνει το θέλημά Του μέσα από εμάς.
Πιστεύω ότι ο Θεός έχει ευλογήσει όλες τις εκκλησίες Του, τις συνάξεις των αναγεννημένων σε όλον τον κόσμο, και θα τις ευλογήσει για πάντα. Έχουμε δοκιμάσει πολλές δυσκολίες, όμως ο Θεός ήταν πάντα μαζί μας, μας έκανε να υπομείνουμε και να συνεχίζουμε κάνοντας το έργο Του, ενίσχυσε τα πνεύματά μας και προετοίμασε τις καρδιές μας για να έχουμε την πίστη που χρειαζόταν για να λάβουμε περισσότερες ευλογίες. Πόσο μεγάλη είναι η χάρη Του! Ευχαριστώ τον Κύριο άλλη μια φορά.
Μπορούμε να δοξάσουμε τον Κύριο με όλη την καρδιά μας
«Διότι ότε ήμεθα εν τη σαρκί, τα πάθη των αμαρτιών, τα διά του Νόμου, ενηργούντο εν τοις μέλεσιν ημών, διά να καρποφορήσωμεν εις τον θάνατον· τώρα όμως απηλλάχθημεν από του Νόμου, αποθανόντος εκείνου υπό του οποίου εκρατούμεθα· διά να δουλεύωμεν κατά το νέον πνεύμα, και ουχί κατά το παλαιόν γράμμα» (Ρωμ. 7:5-6). Η Βίβλος λέει πως όταν ήμασταν στην σάρκα, τα αμαρτωλά πάθη που ξύπνησαν από τον Νόμο, εργάζονταν στα μέλη μας για να παράγουν τους καρπούς του θανάτου. Εντούτοις, η Βίβλος λέει επίσης, «Όμως απηλλάχθημεν από του Νόμου, αποθανόντος εκείνου υπό του οποίου εκρατούμεθα· διά να δουλεύωμεν κατά το νέον πνεύμα τώρα, και ουχί κατά το παλαιόν γράμμα».
Μπορεί η σάρκα να ελευθερωθεί από τα αμαρτωλά πάθη; Ένας άνθρωπος έχει δύο όψεις ύπαρξης. Η μία είναι η σάρκα και η άλλη είναι η καρδιά. Η σάρκα δεν μπορεί να προσεγγίσει την δικαιοσύνη του Θεού όσο σκληρά και αν προσπαθήσει, ούτε μπορεί να τηρήσει τον Νόμο του Θεού. Η σάρκα μας δεν μπορεί ποτέ να τηρήσει τον Νόμο του Θεού ακόμα και αφού αναγεννηθούμε, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά προσπαθούμε. Έτσι ο απόστολος Παύλος λέει, «Ότε ήμεθα εν τη σαρκί, τα πάθη των αμαρτιών, τα διά του Νόμου, ενηργούντο εν τοις μέλεσιν ημών, διά να καρποφορήσωμεν εις τον θάνατον. Τώρα όμως απηλλάχθημεν από του Νόμου, αποθανόντος εκείνου υπό του οποίου εκρατούμεθα».
Στην Επιστολή προς Ρωμαίους 4:15 λέει, «Επειδή ο νόμος επιφέρει οργήν· διότι όπου δεν υπάρχει νόμος, ουδέ παράβασις υπάρχει». Πρέπει να δοξάσουμε τον Θεό με την καρδιά μας. Ο Θεός μάς έκανε να Τον δοξάζουμε στην κοινότητα του Πνεύματος, όχι στο παλαιό γράμμα, επειδή εμείς, που ήμασταν κρατούμενοι από τον Νόμο, ήμασταν ήδη καταραμένοι από την οργή του Νόμου.
Η σάρκα είναι διαφορετική από την καρδιά. Η σάρκα είναι περιορισμένη αλλά η καρδιά μπορεί να δεχτεί τον λόγο του Θεού και να Τον δοξάσει με πίστη. Και η καρδιά μπορεί επίσης να ελευθερωθεί από την αμαρτία.
Έχουμε πεθάνει για τον Νόμο. Είμαι νεκρός επειδή έχω πεθάνει ως προς αυτό που με κρατούσε. Η σάρκα μας είναι ήδη νεκρή για τον Θεό. Με την σάρκα, ούτε μπορούμε να προσεγγίσουμε την δική Του δικαιοσύνη ούτε δικαιωνόμαστε από τον Νόμο του Θεού. Η σάρκα δεν μπορεί να αποφύγει την κρίση. Ωστόσο ο Πατέρας Θεός, μας έστειλε τον μονογενή Υιό Του, τον Ιησού Χριστό, και μεταβίβασε ολόκληρη την οργή του Νόμου σε Αυτόν, ο οποίος στην συνέχεια σταυρώθηκε στην θέση μας. Έτσι ο Θεός μας έχει ικανώσει να υπηρετήσουμε τον Κύριο με πίστη στην καινότητα του Πνεύματος, όχι στο παλαιό γράμμα, που μας είχε φυλακισμένους με τον Νόμο κάτω από την οργή του.
Τώρα μπορούμε να δοξάσουμε τον Κύριο με πίστη. Η καρδιά μπορεί να δοξάσει τον Κύριο, αν και έχουμε ακόμα την σάρκα. Η καρδιά μας μπορεί να πιστέψει ότι ο Κύριος μάς αγαπά. Μπορούμε να δοξάσουμε τον Κύριό μας επειδή πιστεύουμε ότι έχουμε πεθάνει στον Χριστό. Ο Θεός μάς έχει σώσει από την οργή του Νόμου. Ο Πατέρας Θεός έστειλε τον μονογενή Υιό για μας, οι οποίοι ήμασταν κάτω από την κατάρα του Νόμου και την κρίση του Θεού, και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, μεταβίβασε όλες μας τις αμαρτίες και την οργή του Νόμου προς τον Υιό Του. Έτσι ο Θεός έχει σώσει από την αμαρτία τους, την κρίση Του και την οργή του Νόμου όσους δέχονται την αγάπη Του και πιστεύουν σε Αυτόν. Δοξάζουμε τον Κύριο που μας έσωσε εντελώς από όλες τις αμαρτίες μας.
Πιστεύουμε ολόψυχα ότι ο Θεός μάς έχει σώσει μέσα στην δική Του δικαιοσύνη. Δίνουμε ευχαριστίες, έπαινο και δόξα στον Θεό με όλη την καρδιά μας για την αγάπη Του. Αλλά μπορούμε να κάνουμε αυτά τα πράγματα με την σάρκα; Όχι. Όταν ήμασταν στην σάρκα, τα αμαρτωλά πάθη που προέρχονταν από τον Νόμο, λειτουργούσαν στα μέλη μας για να παράγουν τον καρπό του θανάτου. Η σάρκα κατοικεί μόνο κάτω από την οργή του Θεού.
Τώρα έχουμε ελευθερωθεί από αυτήν την οργή του Νόμου με πίστη. Ο Θεός μάς έκανε να Τον υπηρετήσουμε με την πίστη μας στην αγάπη και την σωτηρία Του, όχι από την παλαιότητα του γράμματος και όχι από τον Νόμο της οργής του Θεού, ακόμα και αν επρόκειτο να κριθούμε από τον Νόμο.
Κανένας από εμάς δεν μπορεί να υπηρετήσει τον Κύριο με τα έργα του. Αν και έχουμε αναγεννηθεί, δε μπορούμε να Τον υπηρετήσουμε με την σάρκα μας. Υπάρχει κάποιος μεταξύ μας που έχει απογοητευθεί προσπαθώντας να υπηρετήσει τον Κύριο με την σάρκα; Δεν μπορούμε ποτέ να υπηρετήσουμε τον Κύριο με την σάρκα. Τα αμαρτωλά πάθη βασιλεύουν πάντα στην σάρκα. Δεν μπορούμε να υπηρετήσουμε τον Κύριο με την σάρκα μας, ακόμα και αφού αναγεννηθούμε. Μπορούμε να δοξάσουμε τον Θεό και να Τον υπηρετήσουμε μόνο με την καρδιά μας και με πίστη. Επομένως, όταν δοξάζετε τον Θεό, πιστέψτε με την καρδιά σας και δώστε ευχαριστίες για την αγάπη Του. Τότε η σάρκα μπορεί να γίνει ένα όργανο που ακολουθεί την πίστη.
Δοξάζω τον Κύριο που μάς έχει σώσει από όλη την οργή του Νόμου, επειδή εγώ πιστεύω σε Αυτόν με την καρδιά μου. Δίνω ευχαριστίες στον Κύριο. Με έχει σώσει πλήρως. Με έχει ελευθερώσει από τις καθημερινές αμαρτίες μου και από την κατάρα του Νόμου. Ας μην υπάρχει αμφισβήτηση: Ο Κύριος μάς έχει σώσει. Παρόλες τις αδυναμίες και τις ανεπάρκειές μας, ο Θεός μάς έχει σώσει επειδή μας αγαπά. Πόσο θαυμάσιο είναι που ο Θεός μας καθιστά δίκαιους, ακόμα και αν είμαστε γεμάτοι ατέλειες; Πόσο θαυμάσιο είναι που ο Θεός θα μας έκανε δούλους Του;
Μπορούμε να δοξάσουμε τον Θεό επειδή μάς έχει σώσει από την οργή του Νόμου. Μπορούμε να υπηρετήσουμε τον Κύριο με το Πνεύμα και με την καρδιά μας. Μπορούμε να ακολουθήσουμε τον Κύριο. Ευχαριστούμε τον Κύριο που μας έχει ελευθερώσει από τις αμαρτίες μας και την οργή Του. Δίνετε ευχαριστίες σε Αυτόν; Δεν αποκάλυψε η σωτηρία μας ακριβώς πόσο αδύνατοι είμαστε; Πόσες φορές έχουμε αποτύχει να ζήσουμε σύμφωνα με το θέλημά Του, ακόμα και αν έχουμε προσπαθήσει το καλύτερό μας για να το κάνουμε; Πόσες φορές είμαστε αλαζονικοί; Πόση αδυναμία έχουμε; Δεν μπορούμε να δοξάσουμε ποτέ τον Κύριο με την σάρκα και τα έργα μας, ούτε τώρα ούτε στο μέλλον. Δοξάζουμε με την καρδιά μας τον Θεό για αυτό που έχει κάνει. Μπορούμε να δοξάσουμε τον Κύριο μόνο με την καρδιά μας και με την πίστη μας.
Δεν μπορούμε να δοξάσουμε τον Κύριο με την σάρκα
Η δικαιοσύνη μας συντρίβεται καθώς εμείς ακολουθούμε τον Κύριο. Ο κόσμος του νου και ο κόσμος της σάρκας πρέπει να διαχωριστούν. Αυτός είναι ο χωρισμός του πνεύματος από την σάρκα.
Το πιστεύετε αυτό; Είναι άχρηστο σε μας να προσπαθήσουμε με την σάρκα. Όταν τραγουδάμε, χαιρόμαστε, δοξάζουμε, πιστεύουμε, ακολουθούμε και ευχαριστούμε με την καρδιά μας, η σάρκα μας μπορεί να υπηρετήσει τον Κύριο, ενδίδοντας στην καρδιά μας. Δοξάζουμε τον Κύριο και Του δίνουμε ευχαριστίες για την σωτηρία μας, ψάλλοντας, «♫ Όλες οι αμαρτίες μου χάθηκαν, χάρη στον Γολγοθά· η ζωή γέμισε με τραγούδι, όλα χάρη στον Γολγοθά· ο Χριστός ο Σωτήρας μου ζει για να με απελευθερώνει από την αμαρτία· Κάποια μέρα, Αυτός έρχεται! Ω θαυμάσια ευλογημένη μέρα! Όλα, ναι, όλα, χάρη στον Γολγοθά ♫». Αλλά μερικές φορές σκοντάφτουμε λόγω της σάρκας. Εμείς σκεφτόμαστε, «Γιατί είμαι τόσο αδύναμος, αν και δεν έχω καμία αμαρτία;» Κατόπιν αναρωτιόμαστε μέσα μας, «♫ Όλες οι αμαρτίες μου χάθηκαν ♫ –αυτό είναι σωστό– ♫ Η ζωή είναι γεμάτη με το τραγούδι ♫ –κι αυτό επίσης είναι σωστό– ♫ Όλα χάρη στον Γολγοθά ♫» –όλα αυτά είναι σωστά αλλά γιατί εγώ είμαι τόσο αδύναμος; Πρέπει με τον χρόνο να ευχαριστώ και να ακολουθώ τον Κύριο πιο χαρωπά, αλλά γιατί είμαι γεμάτος από τόσες ατέλειες; Αχ, η αξιοθρήνητη σάρκα μου!»
Όταν αισθανόμαστε λυπημένοι, ο Θεός μάς λέει, «Γιατί είσαι ταλαίπωρη ψυχή μου; Δεν ξέρεις ότι είμαι ο Σωτήρας σου; Σε κατέστησα δίκαιο». Δεν μπορούμε ούτε να υπηρετήσουμε ούτε να ακολουθήσουμε τον Θεό με την σάρκα. Μπορούμε να υπηρετήσουμε τον Θεό με πίστη σε αυτό που Εκείνος έκανε για να μας σώσει, με το να Τον αγαπάμε, να Τον ευχαριστούμε και να Τον δοξάζουμε με την καρδιά μας.
Θέλω να δοξάσετε τον Θεό με την καρδιά σας. Θέλω επίσης να πιστέψετε και να δώσετε ευχαριστίες σε Αυτόν με την καρδιά σας. Αυτά τα πράγματα είναι δυνατά μόνο μέσα από την καρδιά μας. Είναι αδύνατα με την σάρκα. Η σάρκα παραμένει πάντα αμετάβλητη, ακόμα και αφού σωθούμε. Εκείνο που λέει ο απόστολος Παύλος στην παραπάνω περικοπή, ισχύει τόσο πριν όσο και μετά την σωτηρία. Ο Λόγος του Θεού είναι ο ίδιος και για αυτούς που είναι σωσμένοι και για όσους δεν είναι σωσμένοι.
Έχετε συνεχίσει να ευαρεστείτε τον Θεό με την σάρκα αφότου σωθήκατε;
Έχετε συνεχίσει να ευαρεστείτε τον Θεό με την σάρκα αφότου σωθήκατε; Νομίζετε ότι μπορείτε να ευαρεστήσετε τον Θεό επειδή είστε διαφορετικοί από τους άλλους και ότι υπηρετείτε τον Θεό περισσότερο; Όσοι είναι γεμάτοι με την δική τους δικαιοσύνη, κάποια μέρα θα πέσουν σε βόθρο. Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που έχουν ήδη εμπειρία τι σημαίνει να πέσεις σε βόθρο.
Υπάρχει μια αδελφή που έπεσε σε έναν βόθρο σε αυτό το Θερινό Βιβλικό Συνέδριο. Εννοώ ότι ήταν ένα πραγματικό αποχωρητήριο, αλλά ευτυχώς δεν είχε χρησιμοποιηθεί ακόμα. Το πραγματικό πρόβλημα θα ήταν αν κάποιος το είχε χρησιμοποιήσει πριν. Σκάψαμε μερικούς βαθιούς λάκκους και κάναμε μερικά αποχωρητήρια σε εκείνο τον πράσινο λόφο όταν προετοιμάζαμε αυτό το Βιβλικό Συνέδριο. Κατόπιν, βάλαμε στηρίγματα για τα πόδια σε κάθε αποχωρητήριο, αλλά δεν είχαμε τελειώσει ακόμα σε όλα τα αποχωρητήρια. Έτσι, αυτή η αδελφή γλίστρησε και έπεσε στην τρύπα. Ο Θεός έχει σκάψει μια τέτοια τρύπα για όσους είναι γεμάτοι με την δική τους δικαιοσύνη. Ο Θεός θέλει να δοξάζουμε μόνο Αυτόν.
Η ψυχή μου αισθάνεται ανήσυχη και ανικανοποίητη όταν φεύγω από την σωστή πορεία αφότου σώθηκα. Όταν συλλογίζομαι γιατί να αισθάνομαι με αυτόν τον τρόπο, συνειδητοποιώ ότι τα ρούχα μου είναι λεκιασμένα με ακαθαρσία. Καταλαβαίνω ότι δεν έπρεπε να βαδίσω σε αυτόν τον δρόμο αλλά το ξεχνώ σύντομα. Μετανοώ μόλις το αναγνωρίζω, και λέω, «Δεν έπρεπε να το κάνω αυτό. Τι σκεφτόμουν; Ω, Κύριε, Σε δοξάζω που έπλυνες όλες τις αμαρτίες μου». Αλλά αμαρτάνω πάλι σε λίγο χρόνο. Μερικές φορές κατοικώ στην χάρη του Θεού και ξαφνικά πέφτω στην αμαρτία. Κατόπιν, ξεφεύγω από την αμαρτία στην χάρη του Θεού. Ταλαντεύομαι πέρα δώθε. Έτσι αναστενάζω με θλίψη και απελπισία για τον εαυτό μου.
Έφτασα να ξέρω πόσο βρόμικος ήμουν αφότου συγχωρέθηκαν όλες οι αμαρτίες μου. Κατάλαβα βαθιά και σκέφτομαι, «Αυτό είναι φοβερό. Γιατί είμαι τόσο ασταθής και αδύναμος, αν και πιστεύω σε Σένα, Θεέ;» Τα αμαρτωλά πάθη, που διεγείρονται από τον Νόμο, λειτουργούν στα μέλη μας. Αναγνώρισα ότι όσο περισσότερο προσπαθούσα να ζήσω σύμφωνα με τον Νόμο, τόσο περισσότερο η σάρκα μου έπεφτε στα αμαρτωλά πάθη. Έμαθα ότι η σάρκα δεν θα μπορούσε ποτέ να ακολουθήσει τον Θεό. Έφτασα σε σημείο να υπηρετώ τον Κύριο προσφέροντας την σάρκα μου ως όργανο της δικαιοσύνης του Θεού και δόξασα αυτό που ευλόγησε ο Θεός αφότου πίστεψα σε Αυτόν με την καρδιά μου.
Η σάρκα δεν είναι παρά μια μάζα αμαρτωλών παθών
Όσοι δεν ξέρουν ότι είναι μάζες αμαρτωλών παθών, εκπλήττονται με το πόσο γρήγορα γλιστρούν στην αμαρτία όταν αμελήσουν να υπηρετούν τον Κύριο για μια στιγμή. Πρέπει να πιστέψουμε στον Κύριο, να Τον λατρεύουμε, να Τον δοξάζουμε και να Τον ακολουθούμε με την καρδιά μας. Το να Τον ακολουθούμε με την καρδιά, είναι η ευλογία της χάρης του Κυρίου. Μόνο όταν πιστεύουμε σε Αυτόν με την καρδιά μας μπορούμε να Τον ακολουθήσουμε. Όταν είμαστε στην σάρκα, τα αμαρτωλά πάθη που ξυπνούν από τον Νόμο, λειτουργούν στα μέλη μας για να παράγουν τον καρπό του θανάτου. Όταν δεν δοξάζουμε ή δεν ακολουθούμε τον Κύριο με την καρδιά μας, η σάρκα μας πέφτει γρήγορα στα αμαρτωλά πάθη. Όλοι μας έχουμε αυτήν την τάση, το ίδιο πάθαινε και ο απόστολος Παύλος.
Ο Παύλος παρέμεινε άγαμος σε όλη του την ζωή, κηρύττοντας το ευαγγέλιο. Αλλά έμαθε ότι η αμαρτία αναβίωσε μέσω των αμαρτωλών παθών της σάρκας. Ίσως να σκέφτηκε, «Φοβάμαι. Ήμουν γεμάτος με χαρά πριν από καιρό, αλλά γιατί είμαι τόσο λυπημένος τώρα; Τι είναι λάθος με μένα; Ήμουν τόσο πνευματικός λίγο πριν αλλά τώρα αισθάνομαι σαν ένα σκουπίδι». Αφού το σκέφτηκε καλά, κατάλαβε ότι δεν θα μπορούσε να υπηρετήσει τον Κύριο χωρίς να ξεχωρίσει την σάρκα από την καρδιά. «Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ! Δε μπορώ να κάνω το αγαθό με την σάρκα».
Η σάρκα υποτάσσεται στην καρδιά όταν δοξάζουμε και ακολουθούμε τον Θεό με την καρδιά μας. Ο Παύλος κατάλαβε αυτήν την αλήθεια. Δεν μπορούμε παρά να αμαρτάνουμε. Το καταλαβαίνετε αυτό; Όταν εκείνοι που είναι χωρίς αμαρτία επαινούν, πιστεύουν και ακολουθούν τον Κύριο με την καρδιά τους, η σάρκα ακολουθεί την καρδιά. Κάποιος μπορεί να σκεφτεί αρχικά, «Έχω σωθεί από όλες τις αμαρτίες μου. Αλληλούια. Είμαι τόσο ευτυχής». Αλλά όλο και περισσότερα αμαρτωλά πάθη αποκαλύπτονται με τον χρόνο. Όσοι είναι γεμάτοι με την δική τους δικαιοσύνη, απογοητεύονται ευκολότερα από τον εαυτό τους καθώς τα αμαρτωλά πάθη τους εκδηλώνονται σιγά-σιγά. Αν και μπορεί να μην σκέφτονται έτσι, στην πραγματικότητα είναι χειρότεροι από ότι σκέφτονται για τους εαυτούς τους.
Πρέπει να ξέρουμε ότι η σάρκα μας είναι μια μάζα αμαρτωλών παθών. Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην σάρκα· δεν πρέπει να εξαρτάστε από αυτήν. Αντ` αυτού, πιστέψτε στην χάρη του Θεού, δοξάστε τον Κύριο και ακολουθήστε Τον με όλη την καρδιά σας. Αυτό είναι δυνατό μόνο με την καρδιά. Δοξάστε τον Κύριο επειδή είναι η χάρη του Θεού που επιτρέπει σε μένα να κηρύττω το ευαγγέλιο, που ήμουν φρικτός όταν μιλούσα και γεμάτος από την δική μου δικαιοσύνη! Πώς μπορώ να το κάνω αυτό χωρίς την χάρη του Κυρίου; Μπορώ μόνο να δοξάζω τον Κύριό μου.
Ευχαριστώ τον Κύριο που με ικάνωσε να Τον δοξάζω
Ευχαριστώ τον Κύριο που έπλυνε όλες τις αμαρτίες μας και μας έδωσε το Άγιο Πνεύμα για να μας κάνει να Τον επαινούμε με την καρδιά μας, όχι με την σάρκα μας. Μπορούμε να Τον επαινούμε και να Τον δοξάζουμε επειδή πιστεύουμε σε Αυτόν με την καρδιά μας.
«Έχοντες λοιπόν το θάρρος πάντοτε, και εξεύροντες, ότι ενόσω ενδημούμεν εν τω σώματι, αποδημούμεν από του Κυρίου» (2Κορ. 5:6). Δοξάζω τον Κύριο που μας έσωσε από όλες μας τις αμαρτίες. Δοξάζω και ευχαριστώ τον Κύριο. Δοξάζω και πιστεύω σε Αυτόν. Ο Κύριος μάς έσωσε από όλες τις αμαρτίες μας, παρόλο που ήμασταν προορισμένοι να πεθάνουμε αφού ζούσαμε για τα αμαρτωλά πάθη. Εκείνος μας ικάνωσε να σωθούμε πιστεύοντας στον Θεό με την καρδιά μας. Μας έκανε να Τον επαινούμε και μας έδωσε χαρά.
Μην προσπαθείτε να υπηρετήσετε τον Θεό με την σάρκα – είναι αδύνατο. Μην προσπαθείτε να έχετε ευσέβεια με την σάρκα – δε μπορεί να επιτευχθεί. Σταματήστε όλες αυτές τις προσπάθειες της σάρκας. Πώς, λοιπόν, μπορούμε να ακολουθήσουμε τον Θεό; Η απάντηση είναι, με την καρδιά μας. Μπορούμε να Τον υπηρετήσουμε με την καρδιά, στην καινότητα του Πνεύματος. Ο Θεός μας σάς έχει σώσει, για αυτό ακολουθήστε Τον με την καρδιά σας, που σας ικάνωσε να λάβετε την σωτηρία.
Δοξάζω τον Θεό. Πόσοι άνθρωποι θρηνούν για τον εαυτό τους; Αναστενάζουν με θλίψη και βασανίζονται, λέγοντας, «Γιατί συμπεριφέρομαι έτσι;» Να μην είστε όπως αυτοί. Είναι αδύνατο σε σας να μην διαπράττετε αμαρτία με την σάρκα σας. Μην προσπαθείτε να κάνετε δυνατό το αδύνατο. Θέλω να πιστεύετε στον Θεό και να Τον δοξάζετε με την καρδιά σας. Τότε η σάρκα θα ακολουθήσει την καρδιά. Έχετε προσπαθήσει να ακολουθήσετε τον Κύριο με την σάρκα σας για πολύ καιρό αφότου σωθήκατε; Έχετε πρόβλημα προσπαθώντας να κάνετε εκείνο που υποτίθεται ότι έπρεπε να κάνετε; Σε αυτήν την περίπτωση, το πρόβλημα είναι ότι έχετε προσπαθήσει να υπηρετήσετε τον Κύριο με την σάρκα, όχι με την καρδιά. Ξέρετε τι λένε εκείνοι που με κοροϊδεύουν και με δυσφημούν; Γελούν με μένα και με περιφρονούν. Αλλά εγώ χαμογελώ με αυτούς, επειδή ξέρω ότι δεν ξέρουν τι συμβαίνει μέσα μου.
Μπορώ να κηρύττω το ευαγγέλιο, επειδή ο Κύριος έπλυνε ήδη όλες τις αμαρτίες μου. Αν ο Κύριος δεν είχε πλύνει όλες τις αμαρτίες μου, θα είχα κριθεί ήδη και θα ήμουν νεκρός για τον Θεό. Ο Θεός μάς κατέστησε τέλειους, κάνοντάς μας ένα με το Πνεύμα. Μας έκανε αυτούς που Τον δοξάζουν. Μας έκανε να ζούμε με ευγνωμοσύνη στον νου. Μας έκανε να χαιρόμαστε για τις ευλογίες Του. Δοξάστε τον Θεό! Δοξάστε τον Κύριο που μας έκανε παιδιά Του! Είθε όλη η δόξα να είναι σε Αυτόν και μόνο σε Αυτόν!
Ποτέ δεν είναι πάρα πολύ αργά. Μην εμπιστεύεστε στην σάρκα σας. Τα αμαρτωλά πάθη βγαίνουν από μέσα μας με την πρώτη και παραμικρή ευκαιρία. Η σάρκα θέλει πάντα να έχει την προτεραιότητα πριν από το θέλημα του Θεού. Για αυτό το να ακολουθήσουμε το θέλημα του Θεού είναι δυνατό μόνο με πίστη. Δεν είναι δυνατό με την σάρκα. Μην εξαπατάστε ακόμα και μετά από την σωτηρία. Είναι ακόμα δυνατό σε μας, παρά την σωτηρία μας, να πέσουμε στην εξουσία της σάρκας, επειδή ξέρουμε καλά ότι η σάρκα είναι πάντα ατελής και αδύναμη.
Εμείς είμαστε ο λαός του Πνεύματος, οι άνθρωποι της πίστης. Μην εμπιστεύεστε στην σάρκα σας. Επαναλάβετε μαζί μου: «Η σάρκα μου είναι όπως τα απορρίμματα». Θέλω να το θυμάστε αυτό. Μην εμπιστευθείτε τον εαυτό σας. Πρέπει να πιστέψετε και να ακολουθείτε τον Θεό με την καρδιά σας. Ευχαριστώ τον Κύριο και τον δοξάζω που μας έσωσε από όλη την οργή του Νόμου του Θεού. Αλληλούια!
Copyright © 2021 by The New Life Mission