Search

佈道

Temat 3: Ewangelia Wody i Ducha

[3-1] Wieczne Odkupienie (Ewangelia Jana 8:1-12)

Wieczne Odkupienie
(Ewangelia Jana 8:1-12)
“A Jezus poszedł na Górę Oliwną. Potem znowu wcześnie rano przyszedł do świątyni, a cały lud zszedł się do Niego. I siadłszy, nauczał ich. I przyprowadzili do Niego uczeni w Piśmie i faryzeusze kobietę przyłapaną na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku; Powiedzieli do Niego: Nauczycielu, tę kobietę przyłapano na uczynku cudzołóstwa. W prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co mówisz? A mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mogli Go oskarżyć. Jezus zaś, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A gdy nie przestawali Go pytać, podniósł się i powiedział do nich: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem. I znowu schyliwszy się, pisał po ziemi. A gdy oni to usłyszeli, będąc przekonani przez sumienie, odchodzili jeden po drugim, począwszy od starszych aż do ostatnich. Pozostał tylko sam Jezus i ta kobieta stojąca pośrodku. A Jezus podniósł się i nie widząc nikogo oprócz tej kobiety, powiedział do niej: Kobieto, gdzież są ci, którzy cię oskarżali? Nikt cię nie potępił? Ona odpowiedziała: Nikt, Panie. A Jezus powiedział do niej: I Ja ciebie nie potępiam. Idź i już więcej nie grzesz. Jezus znowu powiedział do nich: Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość życia.”
 
Ile grzechów Jezus wymazał?
Wszystkie grzechy świata

Jezus dał nam wieczne odkupienie. Na tym świecie nie ma nikogo, kto nie mógłby zostać odkupiony, jeśli wierzy w Jezusa jako swego Zbawiciela. On odkupił nas wszystkich. Jeśli jakiś grzesznik cierpi z powodu grzechu, to jest z powodu jego błędnego zrozumienia tego, jak Jezus uwolnił go od wszystkich grzechów poprzez Swój chrzest i ukrzyżowanie. 
Wszyscy powinniśmy znać tajemnicę zbawienia i wierzyć w nią. Jezus wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy poprzez Swój chrzest i został osądzony za nasze grzechy, kiedy umarł na Krzyżu.
Powinniście wierzyć w zbawienie wody i Ducha, wieczne odkupienie wszystkich grzechów. Powinniście wierzyć w Jego wielką miłość, która już uczyniła nas sprawiedliwymi. Uwierzcie w to, co On zrobił dla waszego zbawienia w Jordanie i na Krzyżu. 
Jezus wiedział też o wszystkich naszych ukrytych grzechach. Niektórzy ludzie mają mylne pojęcie o grzechu. Myślą, że niektóre grzechy nie mogą być odkupione. Jezus odkupił wszystkie grzechy, każdy z nich.
Nie ma na tym świecie żadnego grzechu, który On zostawił. Nie ma już grzeszników, ponieważ Jezus wymazał wszystkie grzechy świata. Czy zdajecie sobie sprawę, że ewangelia odkupiła wszystkie wasze grzechy, nawet wasze przyszłe grzechy? Uwierzcie w nią, zostańcie zbawieni i oddawajcie całą chwałę Bogu.
 
 
Kobieta Złapana na Cudzołóstwie
 
Ilu ludzi na świecie popełnia cudzołóstwo?
Wszyscy

W Ewangelii Jana 8 jest opowieść o kobiecie przyłapanej na cudzołóstwie, i widzimy, jak Jezus ją zbawił. Chcielibyśmy mieć tę łaską, którą ona otrzymała. Nie będzie przesadą twierdzenie, że wszyscy ludzie popełniają cudzołóstwo w pewnym momencie ich życia. Każdy człowiek popełnia cudzołóstwo.
Jeśli tak nie sądzicie, to tylko dlatego, że robimy to tak często, że wydaje się, że tak nie jest. Dlaczego? Mamy tak wiele cudzołóstwa w naszym życiu.
Patrzę na kobietę z Ewangelii Jana 8 i zastanawiam się, czy jest wśród nas choć jeden, kto nie popełnił cudzołóstwa. Nie ma nikogo, kto nie popełnił cudzołóstwa, podobnie jak ta kobieta, przyłapana na cudzołóstwie. Każdy z nas to zrobił, ale udajemy, że tego nie robiliśmy.
Czy sądzicie, że jestem w błędzie? Nie jestem. Rozejrzyjcie się dokładnie wokół siebie. Każdy na powierzchni ziemi popełnił ten grzech. Popełniają cudzołóstwo gapiąc się na kobiety na ulicy, w swoich myślach i czynach, zawsze i wszędzie.
Po prostu nie zdają sobie sprawy z tego, że tak czynią. Jest wielu ludzi, którzy aż do dnia śmierci nie zdają sobie sprawy, że przez całe życie wielokrotnie popełniali cudzołóstwo. Nie tylko ci, których przyłapano, ale wszyscy z nas, nawet ci, których nigdy nie przyłapano. Wszyscy ludzie robią to w swoich myślach i czynach. Czyż nie jest to część naszego życia?
Czy jesteście zaniepokojeni? Taka jest prawda. Ukrywamy to, bo nas to krępuje. Prawda jest taka, że ludzie obecnie popełniają cudzołóstwo przez cały czas, ale nie zdają sobie sprawy, że to robią.
Ludzie popełniają cudzołóstwo również w duszy. My, stworzeni przez Boga, żyjemy na tym świecie i nie zdajemy sobie sprawy, że popełniamy cudzołóstwo w naszych duszach. Wielbienie innych bogów jest tym samym co duchowe cudzołóstwo, ponieważ Pan jest naszym jedynym Mężem.
Kobieta przyłapana na cudzołóstwie była człowiekiem, takim jak my wszyscy, i otrzymała łaskę Bożą tak jak my, którzy zostaliśmy odkupieni. Ale hipokrytyczni faryzeusze postawili ją przed sobą i wytykali ją palcami, tak jakby byli sędziami i już mieli ją ukamieniować. Chcieli ją zganić i osądzić, jakby sami byli czyści i nigdy nie popełnili cudzołóstwa.
Bracia chrześcijanie, ci, którzy wiedzą, że są pełni grzechu, nie sądzą innych przed Bogiem. Przeciwnie, wiedząc, że sami również popełniają cudzołóstwo przez całe swoje życie, otrzymują łaskę Bożą, która odkupiła nas wszystkich. Jedynie ci, którzy wiedzą, że są grzesznikami, którzy popełnili cudzołóstwo, mogą dostąpić odkupienia przed Bogiem.
 
 

Kto Otrzymuje Łaskę Bożą?

 
Kto otrzymuje łaskę Bożą?
Niegodni

Czy ten, kto żyje czysto i nie popełnia cudzołóstwa, otrzymuje Jego łaskę, czy ten niegodny, który przyznaje, że jest bardzo grzeszny, otrzymuje Jego łaskę? Ten, kto otrzymuje łaskę, otrzymuje tę obfitą łaskę Jego odkupienia. Ci, którzy nie mogą sami sobie poradzić, słabi i bezradni, otrzymują odkupienie. To oni są w Jego łasce.
Ci, którzy uważają, że są bez grzechu, nie dostąpią odkupienia. Jak więc mogą dostąpić łaski Jego odkupienia, jeśli nie ma co im odpuszczać?
Uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili kobietę przyłapaną na cudzołóstwie przed oblicze Jezusa, postawili ją pośrodku i zapytali Go: “Nauczycielu, tę kobietę przyłapano na uczynku cudzołóstwa. A Ty co mówisz?” Dlaczego przyprowadzili kobietę przed Jego oblicze i chcieli Go wystawić na próbę?
Oni sami wielokrotnie popełniali cudzołóstwo, ale chcieli ją osądzić i zabić przez Jezusa, próbując zrzucić na Niego winę.
Jezus wiedział jakie są ich zamiary, wiedział też wszystko o kobiecie. Więc powiedział “Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem.” Wtedy uczeni w Piśmie i faryzeusze, począwszy od starszyzny, aż do ostatnich, zaczęli kolejno odchodzić, a zostali tylko Jezus i kobieta.
Ci, którzy odeszli to byli uczeni w Piśmie i faryzeusze, przywódcy religijni. Mieli już sądzić tę kobietę przyłapaną na cudzołóstwie, jak gdyby sami nie byli grzesznikami.
Jezus ogłosił Swoją miłość w tym świecie. Był Panem miłości. Jezus dawał ludziom pożywienie, zmarłych przywracał do życia, przywrócił do życia syna wdowy, wskrzesił Łazarza z Betanii, uzdrawiał trędowatych i czynił cuda dla biednych. Wziął wszystkie grzechy wszystkich grzeszników i dał im zbawienie.
Jezus kocha nas. Jest Wszechmocny, który może zrobić wszystko, ale faryzeusze i uczeni w Piśmie uważali Go za swego wroga. Dlatego przyprowadzili kobietę przed Jego oblicze, aby Go wystawić na próbę.
Zapytali: “Nauczycielu, W prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A ty co mówisz?” Myśleli, że On im powie, żeby ją ukamienowali. Dlaczego? Gdybyśmy mieli karać zgodnie z prawem Bożym, wszyscy cudzołożnicy zostaliby ukamieniowani, wszyscy bez wyjątku.
Wszyscy muszą zostać ukamieniowani i przeznaczeniem wszystkich jest piekło. Jednakże Jezus nie powiedział, żeby ją ukamieniować, lecz zamiast tego powiedział: “Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem”.
 
Dlaczego Bóg dał nam 613 artykułów Prawa?
Byśmy zdali sobie sprawę, że jesteśmy grzesznikami

Prawo wywołuje gniew. Bóg jest Święty, i Jego Prawo też. Święte Prawo jest nam dane w 613 artykułach. Bóg dał nam te 613 artykułów po to, byśmy zdali sobie sprawę, że jesteśmy grzesznikami, że jesteśmy niedoskonali. Uczy nas, że musimy szukać łaski Bożej, aby dostąpić odkupienia. Gdybyśmy tego nie wiedzieli, a jedynie myśleli o tym, co zostało zapisane w Prawie, to czekałoby nas ukamieniowanie, tak jak kobietę przyłapaną na cudzołóstwie.
Uczeni w Piśmie i faryzeusze, którzy nie znali prawdy Jego Prawa, mogli myśleć, że mogą ukamieniować kobietę i nas prawdopodobnie też. Ale któż może ośmielić się rzucić kamieniem w bezsilną kobietę, będąc podobną grzeszną istotą? Nawet jeśli została przyłapana, nikt na tym świecie nie może rzucić w nią kamieniem.
Gdyby i kobieta i każdy z nas był sądzony zgodnie z Prawem, to i kobieta i my dostalibyśmy straszny wyrok. Ale Jezus zbawił nas, którzy jesteśmy grzesznikami, od naszych grzechów i od sprawiedliwego wyroku. Biorąc pod uwagę ogrom naszych grzechów, jeślibyśmy wszyscy byli sądzeni według dosłownej litery Prawa, kto z nas mógłby pozostać żywy. Każdy z nas skończyłby w piekle.
Ale uczeni w Piśmie i faryzeusze znali Prawo tylko tak, jak jest zapisane. Gdyby Jego Prawo zostało zastosowane poprawnie, to na pewno zabiłoby zarówno ich, jak i osądzonych przez nich. W rzeczywistości Prawo zostało dane ludziom, by uświadomili sobie swoje grzechy, ale ludzie cierpią, ponieważ źle je zrozumieli i zastosowywali. 
Dzisiejsi faryzeusze, tak jak faryzeusze z Biblii, znają Prawo tylko tak, jak jest zapisane. Powinni zrozumieć łaskę, sprawiedliwość i prawdę Boga. Muszą się nauczyć ewangelii odkupienia, by dostąpić zbawienia.
Faryzeusze powiedzieli: “W prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A ty co mówisz?” Zapytali, śmiało trzymając w rękach kamienie. Byli pewni, że Jezus nie będzie miał co na to powiedzieć. Czekali, aż Jezus złapie przynętę. 
Gdyby Jezus osądził zgodnie z Prawem, to ukamieniowaliby również i Jego. Chcieli ukamieniować kobietę i Jezusa. Gdyby Jezus powiedział, żeby nie zabijać kobiety, to powiedzieliby, że Jezus złamał Prawo Boże, i ukamieniowaliby Go za bluźnierstwo. Był to straszliwy spisek!
Ale Jezus schylił się ku dołowi i zapisywał palcem na ziemi, a oni wciąż dopytywali się: “Co Ty mówisz? Co tam piszesz na ziemi? Po prostu odpowiedz na pytanie. Co Ty mówisz?” Wskazywali Jezusa palcami i dalej Go nękali.
Jezus podniósł się i powiedział im, że niech ten, który jest bez grzechu, pierwszy rzuci w nią kamieniem. Potem znowu przysiadł i zaczął coś pisać na ziemi. Ci, którzy usłyszeli Jego słowa, poczuli wyrzuty sumienia i zaczęli odchodzić jeden po drugim, począwszy od starszyzny, aż do najmłodszych. I Jezus został sam z kobietą przyłapaną na cudzołóstwie.
 
 
“Kto z Was Jest Bez Grzechu, Niech Pierwszy Rzuci w Nią Kamieniem.”
 
Gdzie są grzechy zapisane?
Na tablicy naszych serc i w Księdze Uczynków

Jezus powiedział im: “Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem” i dalej pisał na ziemi. Wtedy grupka starszyzny zaczęła odchodzić. Starsi, którzy popełnili więcej grzechów, odeszli pierwsi. Młodsi również odeszli. Wyobraźmy sobie, że Jezus stoi razem z nami, a my stoimy wokół kobiety. Gdyby Jezus powiedział, żeby ktoś spośród nas pierwszy rzucił kamieniem, to co wtedy zrobilibyście?
Co Jezus pisał na ziemi? Bóg, który nas stworzył, zapisuje nasze grzechy w dwóch różnych miejscach.
Najpierw zapisuje nasze grzechy na tablicy naszych serc. “Grzech Judy jest zapisany żelaznym rylcem, ostrzem diamentu jest wyryty na tablicy ich serca i na rogach waszych ołtarzy” (Księga Jeremiasza 17:1).
Bóg mówi do nas przez Judę, który jest naszym przedstawicielem. Grzechy ludzi są zapisane żelaznym rylcem, ostrzem diamentu. Są wyryte na tablicy naszych serc. Jezus schylił się ku dołowi i napisał, że ludzie są grzesznikami.
Bóg wie, że grzeszymy, i zapisuje nasze grzechy na tablicy naszych serc. Najpierw zapisuje nasze uczynki, grzechy, które są popełniane, ponieważ jesteśmy bezsilni wobec Prawa. Jako że grzechy zapisane są w naszych sercach, zdajemy sobie sprawę, że jesteśmy grzesznikami, gdy patrzymy na Prawo. Skoro On je zapisał w naszych sercach i sumieniach, wiemy, że jesteśmy grzesznikami przed Nim. 
A Jezus schylił się ku dołowi po raz drugi, by napisać na ziemi. Pismo Święte również mówi, że wszystkie nasze grzechy są również zapisane w Księdze Uczynków przed Bogiem (Księga Objawienia 20:12). Imię każdego grzesznika i jego grzechy są zapisane w tej Księdze. Są też wyryte na tablicy jego serca. Nasze grzechy są zapisane dwukrotnie: w Księdze Uczynków i na tablicy naszych serc. 
Grzechy są wyryte na tablicy serc ludzi, młodych i starych. Dlatego nie mieli co powiedzieć o swoich grzechach przed Jezusem. Ci, którzy chcieli ukamieniować kobietę, byli bezradni przed Jego słowami.
 
Kiedy zapisane w dwu miejscach grzechy zostają wymazane?
Kiedy akceptujemy odkupienie wody i krwi Jezusa w swoich sercach

Jednakże, kiedy otrzymujecie Jego zbawienie, wszystkie wasze grzechy w Księdze Uczynków zostają wymazane, a wasze imię zostanie zapisane w Księdze Życia. Ci, których imiona są zapisane w Księdze Życia, idą do nieba. Ich dobre czyny, rzeczy, które zrobili na tym świecie dla królestwa Bożego i Jego sprawiedliwości, są również zapisane w Księdze Życia. Są przyjęci do Nieba. Ci, którzy są uwolnieni od swoich grzechów, wejdą do miejsca wieczności.
Pamiętajcie, że wszystkie grzechy każdej osoby zapisane są w dwóch miejscach, więc nikt nie może oszukać Boga. Nie ma nikogo, kto nie zgrzeszył ani nie popełnił cudzołóstwa w swoim sercu. Wszyscy ludzie są grzesznikami i wszyscy są niedoskonali.
Ci, którzy nie przyjęli odkupienia w Jezusie do swoich serc, mogą jedynie cierpieć z powodu swoich grzechów. Nie mają pewności siebie. Boją się Boga oraz innych z powodu swoich grzechów. Ale jak tylko przyjmą ewangelię wody i Ducha do swoich serc, wszystkie grzechy zapisane na tablicy ich serc i w Księdze Uczynków zostają wymazane do czysta. Zostają zbawieni od wszystkich swoich grzechów.
W Niebie jest Księga Życia. Imiona tych, którzy wierzą w odkupienie wody i Ducha, są w niej zapisane, więc oni wejdą do Nieba. Idą do Nieba nie dlatego, że nie grzeszyli na tym świecie, ale dlatego, że zostali zbawieni od wszystkich swoich grzechów poprzez wiarę w odkupienie wody i Ducha. Jest to “Prawo Wiary” (List do Rzymian 3:27).
Bracia chrześcijanie! Uczeni w Piśmie i faryzeusze byli grzesznikami, podobnie jak i kobieta przyłapana na cudzołóstwie.
W rzeczywistości prawdopodobnie popełnili więcej grzechów, ponieważ oszukiwali siebie oraz innych ludzi, że nie grzeszą. Przywódcy religijni byli złodziejami z formalnymi zezwoleniami. Byli to złodzieje dusz, innymi słowy, złodzieje życia. Ośmielali się nauczać innych autorytatywnie, pomimo że sami nie byli jeszcze odkupieni. 
Zgodnie z Prawem nikt nie jest bez grzechu. Ale człowiek może stać się sprawiedliwy, nie dlatego, że nie popełnił grzechu, ale dlatego, że został odkupiony od wszystkich grzechów. Taki człowiek jest zapisany w Księdze Życia. Ważne jest, czy imię zostało zapisane w Księdze Życia, czy nie. Ponieważ ludzie nie mogą żyć bez popełniania grzechów przez całe swoje życie, to aby zostać zapisanym w tej księdze, muszą zostać wiecznie odkupieni. 
To, czy zostaniecie przyjęci do Nieba, zależy od tego, czy wierzycie w prawdziwą ewangelię, czy nie. To, czy otrzymacie łaskę Bożą, zależy od tego, czy przyjmiecie zbawienie Jezusa. Co stało się z przyłapaną kobietą? Być może rzuciła się na kolana i zamknęła oczy, bo wiedziała, że umrze. Prawdopodobnie płakała ze strachu i skruchy. Ludzie stają się szczerzy wobec siebie w obliczu śmierci.
“O Boże! Powinnam umrzeć. Przyjmij moją duszę w Swoje ręce i miej litość nade mną. Jezusie, bądź litościw mnie grzesznej.” Prosiła Jezusa o miłość odkupienia. “Boże, jeśli mnie osądzisz, będę osądzona, a jeśli powiesz, że jestem bez grzechu, wtedy moje grzechy zostaną wymazane. Zależy to od Ciebie.” Ta kobieta prawdopodobnie właśnie tak mówiła. Prawdopodobnie wyznała, że wszystko zależy od Jezusa.
Kobieta, którą przyprowadzono przed Jezusa, nie powiedziała: “Uczyniłam źle, proszę, wybacz mi moje cudzołóstwo.” Powiedziała: “Proszę, zbaw mnie od moich grzechów. Jeśli odkupisz moje grzechy, zostanę zbawiona. Jeśli nie, pójdę do piekła. Potrzebuję Twojego odkupienia. Potrzebuję miłości Bożej i potrzebuję, aby On ulitował się nade mną.” Zamknęła oczy i wyznała swoją grzeszność.
A Jezus zapytał ją: “Gdzież są ci, którzy cię oskarżali? Nikt cię nie potępił?” Ona odpowiedziała: “Nikt, Panie!”
A Jezus powiedział do niej: “I Ja ciebie nie potępiam.” Jezus nie potępił jej, ponieważ On już wcześniej wziął jej grzechy poprzez chrzest w Jordanie, więc ona była już odkupiona. Teraz nie kobieta, a Jezus miał być sądzony za jej grzechy.
 
 
Powiedział: “I Ja Ciebie Nie Potępiam.”
 
Czy Jezus ją potępił?
Nie

Kobieta została pobłogosławiona zbawieniem w Jezusie. Została odkupiona od wszystkich jej grzechów. Nasz Pan Jezus mówi nam, że odkupił wszystkie nasze grzechy i że jesteśmy sprawiedliwymi.
Tak On nam mówi w Biblii. Umarł na Krzyżu, by zapłacić za nasze winy, które przejął poprzez chrzest w rzece Jordan. Mówi nam wyraźnie, że odkupił tych, którzy wierzą w odkupienie Jego chrztu i sąd na Krzyżu. Wszyscy potrzebujemy zapisanego Słowa Jezusa i musimy trzymać się Słowa. Wtedy będziemy pobłogosławieni odkupieniem.
“Boże, nie mam żadnej zasługi przed Tobą. Nie mam nic dobrego w sobie. Nie mam co Ci pokazać, oprócz moich grzechów. Ale wierzę, że Jezus jest moim Panem odkupienia. Zabrał wszystkie moje grzechy w rzece Jordan i odpokutował za nie na Krzyżu. Zabrał wszystkie moje grzechy przez Swój chrzest i krew. Wierzę w Ciebie, Panie.”
Tak zostajecie zbawieni. Jezus nie “potępia nas.” Dał nam prawo do bycia Jego dziećmi. On zabrał wszystkie grzechy i nazywa sprawiedliwymi tych, którzy wierzą w odkupienie wody i Ducha.
Drodzy przyjaciele! Kobieta ta została odkupiona. Kobieta przyłapana na cudzołóstwie została pobłogosławiona odkupieniem naszego Pana Jezusa. My też możemy otrzymać takie błogosławieństwo. Każdy, kto wie o swoich grzechach i prosi Boga o litość, każdy, kto wierzy w odkupienie wody i Ducha w Jezusie, otrzymuje błogosławieństwo odkupienia w Bogu. Ci, którzy grzeszą, a nie zdają sobie sprawy ze swoich grzechów, nie mogą otrzymać błogosławieństwa odkupienia.
Jezus wziął grzechy świata (Ewangelia Jana 1:29). Każdy grzesznik na świecie może zostać odkupiony, jeśli tylko uwierzy w Jezusa. Jezus powiedział kobiecie: “I Ja ciebie nie potępiam.” Powiedział, że nie potępia jej, ponieważ wszystkie jej grzechy już były Mu przekazane przez Jego chrzest. On wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy i został osądzony za nie zamiast nas.
 
 
Musimy Zostać Odkupieni Przed Jezusem
 
Co jest większe, miłość Boża czy sąd Boży?
Miłość Boża

Faryzeusze z kamieniami w rękach oraz dzisiejsi przywódcy religijni traktują Prawo bardzo dosłownie. Wierzą, że ponieważ Prawo mówi nam, by nie popełniać cudzołóstwa, ten, kto popełnią takie grzechy, zostanie ukamieniowany. Rzucają ukradkowe lubieżne spojrzenie na kobiety, udając, że nie popełniają cudzołóstwa. Tacy nie mogą być ani zbawieni ani odkupieni. Faryzeusze i uczeni w Piśmie byli moralizatorami tego świata. Nie byli tymi, których Jezus powołał. Ci ludzie nigdy nie słyszeli od Niego: “Ja cię nie potępię.”
Jedynie kobieta przyłapana na cudzołóstwie usłyszała te radosne słowa. Jeśli jesteście szczerzy przed Nim, możecie dostać takie samo błogosławieństwo, jak ona. “Boże, nie mogę nie popełniać cudzołóstwo przez całe życie. Nie jestem pewien tego tylko dlatego, że robię to tak często. Popełniam taki grzech po kilka razy w ciągu dnia.”
Kiedy uznajemy Prawo i to, że jesteśmy grzesznikami, którzy muszą umrzeć i szczerze stanąć przed Bogiem, mówiąc: “Boże, oto jaki jestem. Proszę, zbaw mnie,” Bóg pobłogosławi nas Swoim odkupieniem.
Miłość Jezusa, ewangelia wody i Ducha zwyciężyła sprawiedliwy sąd Boży. “I Ja ciebie nie potępiam.” On nas nie potępia. Mówi: “Jesteście odkupieni.” Nasz Pan Jezus Chrystus jest Bogiem miłosierdzia. Zbawił nas od wszystkich grzechów tego świata.
Nasz Bóg jest Bogiem Sprawiedliwości i Bogiem Miłości. Miłość wody i Ducha jest nawet większa niż Jego sąd.
 
 

Jego Miłość Jest Większa Niż Jego Sprawiedliwość

 
Dlaczego On odkupił nas wszystkich?
Ponieważ Jego miłość jest większa niż Jego sprawiedliwość

Gdyby Bóg zastosował Swój sąd, by spełnić Swoją sprawiedliwość, to sądziłby wszystkich grzeszników i posłałby ich do piekła. Ale ponieważ miłość Jezusa, która zbawia nas od sądu, jest większa, Bóg zesłał Swego jedynego Syna Jezusa. Jezus przejął na Siebie nasze grzechy i przyjął sprawiedliwy wyrok za nas wszystkich. Teraz każdy, kto wierzy w Jezusa jako Zbawiciela, zostaje Jego dzieckiem i sprawiedliwym. On nas odkupił, ponieważ Jego miłość jest większa niż Jego sprawiedliwość.
Musimy podziękować Bogu za to, że nie sądzi nas tylko Swoją sprawiedliwością. Jezus powiedział uczonym w piśmie, faryzeuszom i ich uczniom: “Idźcie więc i nauczcie się, co to znaczy: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary. Bo nie przyszedłem wzywać do pokuty sprawiedliwych, ale grzeszników” (Ewangelia Mateusza 9:13). Niektórzy ludzie mogą wciąż codziennie zabijać krowy lub kozły i ofiarowywać je Bogu, modląc się: “Boże, odpuść mi moje codzienne grzechy.” Bóg nie chce naszych ofiar, woli raczej wiarę w odkupienie wody i Ducha. Chce, żebyśmy zostali odkupieni i zbawieni. Chce dać nam Swoją miłość i przyjąć naszą wiarę. Czy widzicie to wszystko? Jezus dał nam Swoje doskonałe zbawienie.
Jezus nienawidzi grzechu, ale ma gorącą miłość do ludzi, którzy zostali stworzeni na obraz Boży. Jeszcze przed stworzeniem świata postanowił uczynić nas dziećmi Bożymi i wymazał wszystkie nasze grzechy poprzez Swój chrzest i krew. Bóg stworzył nas, by nas odkupić, by nas przyoblec w Jezusa i uczynić Swoimi dziećmi. Taka jest Jego miłość do nas, Jego stworzeń.
Gdyby Bóg sądził nas zgodnie z Swoim sprawiedliwym Prawem, to my, grzesznicy, musielibyśmy umrzeć. Ale poprzez chrzest i sąd nad Swoim Synem na Krzyżu, On nas zbawił. Czy wierzycie? Poszukajmy potwierdzenia w Starym Testamencie.
 
 
Aaron Kładł Ręce na Koźle Ofiarnym
 
Kto przekazywał grzechy Izraela na żywego kozła jako ich przedstawiciel?
Najwyższy kapłan

Wszystkie grzechy tego świata były oczyszczane przez wyświęcenie Starego Testamentu i chrzest Nowego Testamentu. W Starym Testamencie grzechy za cały rok były oczyszczane przez arcykapłana, który kładł ręce na głowie żywego kozła bez skazy.
“I Aaron położy obie ręce na głowie żywego kozła, wyznawać będzie nad nim wszystkie nieprawości synów Izraela i wszystkie ich przestępstwa ze wszystkimi ich grzechami i złoży je na głowę tego kozła, i wypuści go przez wyznaczonego człowieka na pustynię” (Księga Kapłańska 16:21).
Taka była ofiara w czasach Starego Testamentu. Aby odkupić się od codziennych grzechów, człowiek przynosił jagnię lub kozła bez skazy do przybytku i ofiarował je przy ołtarzu. Kładł ręce na głowie ofiary, a jego grzechy zostawały przekazane na ofiarę. Następnie ofiarę zabijano, a kapłan kropił jej krwią rogi ołtarza. 
Na czterech narożnikach ołtarza były rogi. Rogi te symbolizują Księgi Uczynków, o których jest napisane w Księdze Objawienia 20:12. Pozostałą krwią ofiary również kropiono ziemię. Ziemia oznaczała serce człowieka, ponieważ człowiek został stworzony z prochu. Ludzie pokutowali za swoje codzienne grzechy w ten sposób.
Nie mogli jednak składać ofiar za grzechy codziennie, więc Bóg pozwolił im oczyszczać wszystkie swoje roczne grzechy raz na rok. Dokonywano tego dziesiątego dnia siódmego miesiąca, w Dniu Przebłagania. W tym dniu Najwyższy kapłan, przedstawiciel wszystkich Izraelitów, przyniósł dwa kozy i kładł na nich ręce, aby przekazać im wszystkie grzechy ludu, i ofiarował je przed Bogiem, aby dokonać przebłagania za lud Izraela.
“I Aaron położy obie ręce na głowie żywego kozła, wyznawać będzie nad nim wszystkie nieprawości synów Izraela i wszystkie ich przestępstwa ze wszystkimi ich grzechami i złoży je na głowę tego kozła” (Księga Kapłańska 16:21).
Bóg wyznaczył Aarona, Najwyższego kapłana Izraela, na przedstawiciela. Zamiast pojedynczych ludzi składających ofiary, Najwyższy kapłan jako przedstawiciel całego ludu, kładł ręce na głowie żywego kozła dla odpuszczenia rocznych grzechów.
Opowiadał o wszystkich grzechach Izraela przed Bogiem: “O Boże, Twoje dzieci Izraela zgrzeszyły. Oddawaliśmy cześć bożkom, łamaliśmy wszystkie artykuły Twego Prawa, wzywaliśmy Twego imienia nadaremno, stworzyliśmy innych bogów i kochaliśmy ich bardziej niż Ciebie. Nie czciliśmy świętego Szabatu, nie szanowaliśmy naszych rodziców, zabijaliśmy, popełniliśmy cudzołóstwo i kradzież... Oddawaliśmy się kłótniom i byliśmy zazdrośni.”
Wymieniał wszystkie grzechy. “Boże, ani lud Izraela ani ja nie byliśmy w stanie przestrzegać Prawa. By otrzymać odkupienie tych grzechów, kładę ręce me na głowie tego kozła i przekazuję mu wszystkie te grzechy.” Arcykapłan kładł ręce na ofiarę i przekazywał jej wszystkie grzechy. Wyświęcenie lub położenie rąk oznacza “przekazanie” (Księga Kapłańska 1:1-4, 16:20-21).
 
Jak dokonywano przebłagania w czasach Starego Testamentu?
Poprzez położenie rąk na głowie ofiary za grzechy

Bóg dał ludowi Izraela system ofiar, aby mogli przekazywać wszystkie swoje grzechy i zostać odkupieni. Określił, że należy przygotowywać ofiarę za grzechy bez skazy i że ofiara ta powinna umrzeć zamiast człowieka. Odkupienie poszczególnych grzeszników było właśnie takie.
Jednakże w Dniu Przebłagania ofiarę za grzech zabijano, a jej krew zabierano do Miejsca Świętego i siedmiokrotnie kropiono nią Przebłagalnię. W ten sposób dziesiątego dnia siódmego miesiąca lud Izraela pokutował za roczne grzechy.
Aby złożyć ofiarę, Najwyższy kapłan wchodził samotnie do Miejsca Świętego, a ludzie zgromadzeni na zewnątrz, czekali i słuchali dźwięku złotych dzwonków wokół dołu płaszcza Najwyższego Kapłana. Złote dzwoneczki dzwoniły siedem razy, podczas gdy krwią kropiono Przebłagalnię. Wtedy lud cieszył się, że wszystkie grzechy zostały odkupione. Dzwonienie złotych dzwoneczków oznacza dźwięk radosnej ewangelii.
To nie prawda, że Jezus kocha tylko niektórych ludzi i oczyszcza jedynie ich. Jezus raz na zawsze zabrał wszystkie grzechy świata Swoim chrztem. Chciał zbawić nas raz na zawsze. Nasze grzechy nie mogły być oczyszczane każdego dnia, więc zostały wymazane raz na zawsze.
W Starym Testamencie odkupienia udzielano poprzez wyświęcenie i krew ofiary za grzech. Aaron kładł ręce na głowie żywego kozła przed wszystkimi ludźmi i wymieniał wszystkie grzechy popełnione przez ludzi w ciągu roku. Przekazywał grzechy na kozła przed wszystkimi Izraelitami. Gdzie były grzechy ludzi po położeniu rąk arcykapłana na kozła ofiarnego? Wszystkie zostawały przekazane na kozła.
Potem “odpowiedni człowiek” miał odesłać kozła. Kozła niosącego wszystkie grzechy Izraela wyprowadzano na pustynię, gdzie nie było ani wody ani trawy. Kozioł błąkał się po pustyni pod palącym słońcem i w końcu zdychał. Kozioł umierał za grzechy Izraela.
Taka jest miłość Boża, miłość odkupienia. Tak pokutowano za roczne grzechy w tych czasach. Ale my żyjemy w czasach Nowego Testamentu. Minęło już około 2000 lat od kiedy Jezus przyszedł na nasz świat. Przyszedł i spełnił obietnicę, którą złożył w Starym Testamencie. Przyszedł i odkupił wszystkie nasze grzechy.
 
 
Aby Odkupić Nas Wszystkich
 
Co znaczy JEZUS?
Zbawiciel, który zbawi Swój lud od ich grzechów

Przeczytajmy Ewangelię Mateusza 1:20-21: “A gdy o tym rozmyślał, oto anioł Pana ukazał mu się we śnie i powiedział: Józefie, synu Dawida, nie bój się przyjąć Marii, twojej żony. To bowiem, co się w niej poczęło, jest z Ducha Świętego. I urodzi syna, któremu nadasz imię Jezus. On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów” (Ewangelia św. Mateusza 1:20-21).
Nasz Ojciec w niebie pożyczył ciało Marii Dziewicy, by zesłać Swego Syna na ten świat, by zmyć wszystkie grzechy świata. Posłał anioła do Marii i jej powiedział: “Oto poczniesz w swym łonie i urodzisz syna, któremu nadasz imię Jezus.” Oznaczało to, że Syn, który się urodzi z Marii, zostanie Zbawicielem. Jezus Chrystus znaczy ten, który zbawi Swój lud, innymi słowy, Zbawiciel.
Więc w jaki sposób Jezus zbawił nas wszystkich od grzechu? Jezus zabrał wszystkie grzechy świata przez Swój chrzest w rzece Jordan. Kiedy Jan Chrzciciel Go ochrzcił, wszystkie grzechy świata zostały Mu przekazane. Przeczytajmy Ewangelię Mateusza 3:13-17.
“Wtedy Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, aby być przez niego ochrzczonym. Ale Jan powstrzymywał Go, mówiąc: Ja potrzebuję być ochrzczonym przez Ciebie, a ty przychodzisz do mnie? A Jezus mu odpowiedział: Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, zaraz wyszedł z wody, a oto otworzyły mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na Niego. I rozległ się głos z nieba: To jest mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie.”
Jezus poszedł do Jana Chrzciciela, by odkupić nas od grzechu. Wszedł do wody i schylił głowę przed Janem. “Janie, ochrzcij Mnie teraz. Wypada nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Skoro Ja mam zabrać wszystkie grzechy świata i zbawić wszystkich grzeszników od ich grzechów, muszę wziąć ich grzechy poprzez chrzest. Ochrzcij Mnie teraz. Pozwól na to!” 
W ten sposób należało wypełnić wszelką sprawiedliwość. Jezus został ochrzczony przez Jana Chrzciciela w rzece Jordan i w tej chwili wszelka sprawiedliwość Boża, która odkupiła nasze grzechy, została wypełniona.
W ten sposób On zabrał wszystkie nasze grzechy. Wszystkie wasze grzechy również zostały przekazane Jezusowi. Czy rozumiecie to?
Uwierzcie w odkupienie chrztu Jezusa i Ducha i bądźcie zbawieni.
 
Jak wszelka sprawiedliwość została wypełniona?
Poprzez chrzest Jezusa

Najpierw Bóg obiecał Izraelowi, że wszystkie grzechy świata zostaną zmyte przez położenie rąk i ofiarę za grzech. Jednakże, ponieważ nie było to możliwe, aby każdy z osobna położył ręce na głowie kozła, Bóg wyświęcił Aarona na Najwyższego kapłana po to, by mógł składać ofiary za wszystkich ludzi. Więc on przekazywał za jednym razem wszystkie grzechy na głowę ofiary za grzech. To była Jego Mądrość i Moc odkupienia. Bóg jest mądry i niesamowity.
Posłał Swojego Syna Jezusa, aby zbawił cały świat. Ofiara za grzech była gotowa. Teraz musiał być przedstawiciel wszystkich ludzi, który położyłby ręce na głowie Jezusa i przekazałby na Niego wszystkie grzechy świata. Tym przedstawicielem był Jan Chrzciciel. W Biblii napisano, że Bóg posłał przedstawiciela całej ludzkości przed Jezusa.
To był Jan Chrzciciel, ostatni Najwyższy kapłan ludzi. Jak jest napisane w Ewangelii Mateusza 11:11: “Nie powstał z tych, którzy rodzą się z kobiet, większy od Jana Chrzciciela.” Jest jedynym przedstawicielem ludzi. On posłał Jana jako przedstawiciela wszystkich ludzi, aby mógł ochrzcić Jezusa i przekazać Mu wszystkie grzechy świata.
Gdyby sześć miliardów ludzi na ziemi poszło teraz do Jezusa i każdy położył ręce na Jezusie, aby przekazać swoje grzechy, co stałoby się z Jego głową? Gdyby ponad sześć miliardów ludzi na tym świecie musiało położyć ręce na Jezusie, nie byłby to miły widok. Niektórzy entuzjastyczni ludzie mogliby naciskać tak mocno, że wszystkie jego włosy mogłyby wypaść. Tak więc Bóg w swojej mądrości wyznaczył Jana, aby był naszym przedstawicielem i raz na zawsze przekazał Jezusowi wszystkie grzechy świata.
W Ewangelii Mateusza 3:13 zapisano: “Wtedy Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, aby być przez niego ochrzczonym.” Wtedy Jezus miał 30 lat. Jezus został obrzezany 8 dni po urodzeniu i nie ma wielu wzmianek o Nim od tego czasu do 30 lat.
Jezus musiał czekać do 30 roku życia, aby stać się prawomocnym niebieskim arcykapłanem zgodnie ze Starym Testamentem. W Księdze Powtórzonego Prawa, Bóg powiedział Mojżeszowi, że arcykapłan musi mieć co najmniej 30 lat, zanim będzie mógł służyć jako arcykapłan. Jezus był niebieskim arcykapłanem. Czy wierzycie w to? 
W Nowym Testamencie, w Ewangelii Mateusza 3:13-14 zapisano: “Wtedy Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, aby być przez niego ochrzczonym. Ale Jan powstrzymywał Go, mówiąc: ‘Ja potrzebuję być ochrzczonym przez Ciebie.’” Kto jest przedstawicielem ludzi? Jan Chrzciciel. Kto zatem jest przedstawicielem Nieba? Jezus. Przedstawiciele spotkali się. Kto jest wyższy? Oczywiście, że przedstawiciel Nieba jest wyższy.
Tak więc Jan Chrzciciel, który był tak śmiały, że krzyczał do religijnych przywódców tamtych czasów: “Plemię żmijowe! Pokutujcie!”, nagle stał się pokorny przed Jezusem: “Ja potrzebuję być ochrzczonym przez Ciebie, a ty przychodzisz do mnie?”
Wobec tego Jezus powiedział: “Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość.” Jezus przyszedł na świat, by wypełnić sprawiedliwość Bożą, a ona została wypełniona, kiedy On został ochrzczony przez Jana Chrzciciela.
“Wtedy mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, zaraz wyszedł z wody, a oto otworzyły mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na Niego. I rozległ się głos z nieba: To jest mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie.”
Oto co się stało, kiedy przyjął chrzest. Bramy Nieba zostały otwarte, kiedy przyjął chrzest od Jana Chrzciciela i zabrał wszystkie grzechy świata.
“A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i gwałtownicy je zdobywają” (Ewangelia Mateusza 11:12).
Wszyscy prorocy i prawo Boże prorokowali do Jana Chrzciciela. “A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i gwałtownicy je zdobywają.” Każdy bez wyjątku, kto wierzy w Jego chrzest, może wejść do Królestwa Niebieskiego.
 
 
“I Ja Ciebie Nie Potępiam”
 
Dlaczego Jezus został osądzony na Krzyżu?
Bo zabrał wszystkie nasze grzechy

Jezus przyjął chrzest od Jana Chrzciciela i wziął na Siebie wszystkie grzechy świata. A później powiedział kobiecie przyłapanej na cudzołóstwie: “I Ja ciebie nie potępiam.” Nie potępił kobiety, ponieważ wziął na Siebie wszystkie grzechy świata w Jordanie i to nie kobieta, a On miał być za nie potępiony.
Jezus wymazał wszystkie grzechy świata. Widzimy, jak bał się bólu, który miał cierpieć na Krzyżu, ponieważ “zapłatą bowiem za grzech jest śmierć.” (List do Rzymian 6:23) Trzy razy modlił się do Boga na Górze Oliwnej, aby zabrał Mu ten wyrok. Jezus miał ciało i krew, tak jak inni ludzie, więc zrozumiałe jest, że bał się bólu. Jezus musiał przelać krew, aby wypełnić wyrok.
Podobnie jak ofiary za grzech w Starym Testamencie musiały przelać krew, aby zapłacić za grzechy, On musiał zostać złożony w ofierze na Krzyżu. On już zabrał wszystkie grzechy świata i teraz musiał oddać Swe życie za nasze odkupienie. Wiedział, że musi zostać osądzony przed Bogiem.
Jezus nie miał grzechu w Swoim sercu, ale ponieważ wszystkie grzechy zostały Mu przekazane przez Jego chrzest, Bóg musiał teraz sądzić Swojego własnego Syna. W ten sposób, po pierwsze, została spełniona sprawiedliwość Boża, a po drugie, On nas obdarzył Swoją miłością dla naszego zbawienia. Dlatego Jezus musiał być osądzony na Krzyżu.
“Ja także cię nie potępiam, ani cię nie sądzę.” Wszystkie nasze grzechy, umyślne lub nieumyślne, uznane lub nieuznane, musiały być osądzone przez Boga.
Jednak Bóg nas nie osądził. Bóg osądził Jezusa, który wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy przez Swój chrzest. Bóg nie chciał sądzić grzeszników z powodu Jego miłości i współczucia. Chrzest i krew na Krzyżu były Jego odkupieńczą miłością do nas. “Tak bowiem Bóg umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (Ewangelia Jana 3:16).
W ten sposób poznajemy Jego miłość. Jezus nie potępił kobiety przyłapanej na cudzołóstwie.
Wiedziała, że jest grzesznicą, ponieważ została przyłapana jako jawna cudzołożnica. Nie tylko miała grzech w sercu, ale także nosiła go w ciele. Nie było mowy, by mogła odmówić swego grzechu. Ale ponieważ wierzyła, że Jezus zabrał wszystkie jej grzechy, została zbawiona. Jeśli wierzymy w odkupienie Jezusa, będziemy zbawieni. Uwierzcie w to! Jest to dla naszego własnego dobra.
 
Kto jest najbardziej błogosławiony?
Ten, kto jest bez grzechu

Wszyscy ludzie grzeszą. Wszyscy popełniają cudzołóstwo. Ale wszyscy ludzie nie są sądzeni za swoje grzechy. Wszyscy zgrzeszyliśmy, ale ci, którzy wierzą w odkupienie Jezusa Chrystusa, są bez grzechu w swoich sercach. Ten, kto wierzy w zbawienie Jezusa, jest najszczęśliwszy. Ci, którzy zostali uwolnieni od wszystkich swoich grzechów, są najbardziej błogosławieni. Innymi słowy, są teraz sprawiedliwi w Jezusie.
Bóg mówi nam o szczęściu w Liście do Rzymian 4:7: “Błogosławieni, których nieprawości są przebaczone i których grzechy są zakryte.” Wszyscy grzeszymy aż do śmierci. Jesteśmy bezprawni i niedoskonali przed Bogiem. Ciągle grzeszymy, nawet jeśli jesteśmy świadomi Jego Prawa. Jesteśmy tak słabi.
Ale Bóg wybawił nas chrztem i krwią Swego jednorodzonego Syna i mówi nam, wam i mnie, że nie jesteśmy już grzesznikami i że teraz jesteśmy sprawiedliwymi przed Nim. Mówi nam, że jesteśmy Jego dziećmi.
Ewangelia wody i Ducha jest ewangelią wiecznego odkupienia. Czy wierzycie w nią? Tych, którzy wierzą, On nazywa sprawiedliwymi, odkupionymi i Jego dziećmi. Kto jest najszczęśliwszy na tym świecie? Ten, kto wierzy i został zbawiony przez wiarę w prawdziwą ewangelię. Czy zostaliście zbawieni?
Czy Jezus nie wziął waszych grzechów? Jezus wziął wszystkie wasze grzechy poprzez Swój chrzest. Uwierzcie w to. Uwierzcie, a zostaniecie odkupieni ze wszystkich swoich grzechów. Przeczytajmy Ewangelię Jana 1:29.
 
 
Jakby Zmiecione Miotłą
 
Ile grzechów Jezus zabrał?
Wszystkie grzechy świata

“A nazajutrz Jan zobaczył Jezusa przychodzącego do niego i powiedział: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.” (Ewangelia Jana 1:29).
“Oto baranek Boży, który gładzi grzech świata.”
Jan Chrzciciel przekazał wszystkie grzechy świata Jezusowi w Jordanie. Następnego dnia świadczył, że Jezus był Barankiem Bożym, który zabrał wszystkie grzechy świata. Wziął na Siebie wszystkie grzechy świata.
Wszystkie grzechy świata to są wszystkie grzechy, które ludzie popełniają na tym świecie, od stworzenia świata i aż do końca. Około 2000 lat temu Jezus zabrał wszystkie grzechy świata i odkupił nas. Jako Baranek Boży zabrał wszystkie nasze grzechy i został osądzony za nas.
Każdy grzech popełniony przez nas przeszedł na Jezusa. I On został Barankiem Bożym, który gładzi wszystkie grzechy świata.
Jezus przyszedł na ten świat jako pokorny człowiek, jako Ten, który zbawi wszystkich grzeszników świata. Popełniamy grzech, ponieważ jesteśmy słabi, źli, nieświadomi, ponieważ jesteśmy głupi i niedoskonali. Innymi słowy, grzeszymy, ponieważ odziedziczyliśmy grzech po naszym wspólnym przodku, Adamie. Wszystkie te grzechy zostały zmiecione i złożone na głowę Jezusa poprzez Jego chrzest w Jordanie. On zakończył to wszystko poprzez śmierć Swojego ciała na Krzyżu. Został pogrzebany, ale Bóg wskrzesił Go z martwych trzeciego dnia.
Jako Zbawiciel wszystkich grzeszników, jako Zwycięzca, jako Sędzia, siedzi teraz po prawicy Boga. Nie musi oczyszczać nas po raz kolejny. Wszystko, co musimy zrobić, aby zostać zbawionym, to uwierzyć w Niego. Wieczne życie czeka na tych, którzy wierzą, a zniszczenie czeka na tych, którzy nie wierzą. Nie ma innego wyboru.
Jezus zbawił was wszystkich. Jesteście najszczęśliwsi na ziemi. Z pewnością popełnicie grzechy w przyszłości z powodu waszych słabości, ale On wziął również te wszystkie grzechy.
Czy jest jakiś grzech w waszym sercu? – Nie –
Czy Jezus wziął je wszystkie? – Tak! Wziął. –
Wszyscy ludzie są tacy sami. Nikt nie jest świętszy niż jego bliźni. Ale skoro tak wielu ludzi jest obłudnych, uważają, że nie są grzesznikami, podczas gdy w rzeczywistości są grzesznikami. Ten świat jest cieplarnią, która pielęgnuje grzech.
Kiedy kobiety wychodzą z domu, nakładają czerwoną szminkę, pudrują twarze, kręcą włosy, ubierają się w ładne ubrania i noszą wysokie obcasy… Mężczyźni też chodzą do fryzjera, żeby się ostrzyc, szykują się, zakładają czyste koszule i modne krawaty, nabłyszczają buty.
Ale chociaż mogą wyglądać jak książęta i księżniczki z zewnątrz, w środku są absolutnie brudni.
Czy pieniądze czynią ludzi szczęśliwymi? Czy zdrowie uszczęśliwia człowieka? Nie. Tylko wieczne odkupienie, przebaczenie wszystkich grzechów sprawia, że ludzie są naprawdę szczęśliwi. Bez względu na to, jak szczęśliwym człowiek wygląda z zewnątrz, jest nieszczęśliwy, jeśli ma grzech w swoim sercu. Taki człowiek żyje w strachu przed sądem.
Człowiek odkupiony jest śmiały jak lew, nawet w łachmanach. W jego sercu nie ma grzechu. “Dziękuję Ci, Panie, zbawiłeś takiego grzesznika jak ja. Wymazałeś wszystkie moje grzechy. Wiem, że nie jestem wart otrzymania Twojej miłości, ale wychwalam Cię za to, żeś mnie zbawił. Jestem na zawsze odkupiony ze wszystkich moich grzechów. Chwała Bogu!”
Człowiek, który jest odkupiony, jest naprawdę szczęśliwy. Człowiek, który został pobłogosławiony Jego łaską odkupienia, jest naprawdę szczęśliwy.
Ponieważ Jezus, “baranek Boży, który gładzi grzech świata”, zabrał wszystkie nasze grzechy, jesteśmy bez grzechu. Jezus zakończył nasze zbawienie na Krzyżu; “wykonało się”. Wszystkie nasze grzechy, w tym wasze i moje, włączone są w “grzech świata” i dlatego wszyscy jesteśmy zbawieni.
 
 

Z Woli Bożej 

 
Czy mamy grzech w swoich sercach, gdy jesteśmy w Jezusie Chrystusie?
Nie, nie mamy

Drodzy przyjaciele, kobieta przyłapana na cudzołóstwie uwierzyła w słowa Jezusa i została zbawiona. Jej historia jest zapisana w Biblii, ponieważ została pobłogosławiona Jego wiecznym odkupieniem. Natomiast obłudni uczeni w Piśmie i faryzeusze uciekli od Jezusa.
Jeśli uwierzycie w Jezusa, czeka was Niebo, ale jeśli opuścicie Jezusa, pójdziecie do piekła. Jeśli uwierzycie w Jego dzieła sprawiedliwe, to będzie jak Niebo, ale jeśli nie uwierzycie w Jego dzieła, to będzie jak piekło. Odkupienie nie zależy od wysiłków człowieka, lecz od zbawienia Jezusa.
Przeczytajmy List do Hebrajczyków 10. “Prawo bowiem, zawierając cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, nie może nigdy przez te same ofiary, które co roku są nieustannie składane, uczynić doskonałymi tych, którzy przychodzą. W przeciwnym razie przestano by je składać, dlatego że składający je, raz oczyszczeni, nie mieliby już żadnych grzechów na sumieniu. A jednak przez te ofiary każdego roku odbywa się przypominanie grzechów. Niemożliwe jest bowiem, aby krew wołów i kozłów gładziła grzechy. Dlatego przychodząc na świat, mówi: Ofiary ani daru nie chciałeś, ale przygotowałeś mi ciało. Całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się tobie. Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę – na początku księgi jest napisane o mnie – abym spełniał twoją wolę, o Boże. Powiedziawszy wyżej: Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się tobie, choć składa się je zgodnie z prawem; Następnie powiedział: Oto przychodzę, abym spełniał twoją wolę, o Boże. Znosi pierwsze, aby ustanowić drugie. Za sprawą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.” (List do Hebrajczyków 10:1-10).
“Z woli Bożej” Jezus oddał Swoje życie, aby zgładzić nasze grzechy raz na zawsze i został za nie osądzony, a potem zmartwychwstał.
W związku z tym, jesteśmy uświęceni. “Jesteśmy uświęceni” (List do Hebrajczyków 10:10). jest napisane w czasie teraźniejszym dokonanym. Oznacza to, że nasze odkupienie zostało dokonane w sposób absolutny i nie ma potrzeby, abyśmy o tym wspominali. Jesteście uświęceni.
“A każdy kapłan staje codziennie do wykonywania służby Bożej, wiele razy składając te same ofiary, które nigdy nie mogą zgładzić grzechów. Lecz ten, gdy złożył jedną ofiarę za grzechy na zawsze, zasiadł po prawicy Boga; Oczekując odtąd, aż jego nieprzyjaciele będą położeni jako podnóżek pod jego stopy. Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni” (List do Hebrajczyków 10:11-14).
Wy wszyscy jesteście uświęceni na zawsze. Jeśli popełnicie grzechy jutro, czy znowu staniecie się grzesznikami? Czy Jezus nie zabrał również i tych grzechów? Zabrał. Jezus zabrał także grzechy przyszłości.
“A poświadcza nam to także Duch Święty. Bo powiedziawszy najpierw: Takie jest przymierze, które zawrę z nimi po tych dniach, mówi Pan: Włożę Moje prawa w ich serca i wypiszę je na ich umysłach; Potem dodaje: A ich grzechów i nieprawości więcej nie wspomnę. Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie potrzeba już ofiary za grzech” (List do Hebrajczyków 10:15-18).
Wyrażenie “gdzie zaś jest ich odpuszczenie” oznacza, że On odpokutował za wszystkie grzechy świata. Jezus jest naszym Zbawicielem, zarówno moim Zbawicielem, jak i waszym Zbawicielem. Wiara w Jezusa zbawiła nas. To jest odkupienie w Jezusie oraz największa łaska i dar od Boga. Wy i ja, odkupieni od wszystkich grzechów, jesteśmy najbardziej błogosławieni ze wszystkich!