Temat 11: Przybytek
[11-21] Najwyższy Kapłan, Który Składał Ofiarę Dnia Przebłagania (Księga Kapłańska 16:1-34)
(Księga Kapłańska 16:1-34)
„Potem PAN mówił do Mojżesza po śmierci dwóch synów Aarona, którzy umarli, gdy złożyli ofiarę przed PANEM. I PAN powiedział do Mojżesza: Powiedz swojemu bratu Aaronowi, żeby nie wchodził w każdym czasie do Miejsca Świętego poza zasłonę przed Przebłagalnią, która jest na arce, aby nie umarł. W obłoku bowiem będę się ukazywać nad Przebłagalnią. Oto w taki sposób Aaron będzie wchodzić do Świętego Miejsca: z młodym cielcem na ofiarę za grzech i z baranem na całopalenie. Ubierze się w świętą lnianą tunikę, na ciele będzie miał lniane spodnie, opasze się lnianym pasem i włoży na głowę lnianą mitrę. To są święte szaty; obmyje więc swoje ciało w wodzie i założy je. A od zgromadzenia synów Izraela weźmie dwa kozły na ofiarę za grzech i jednego baranka na całopalenie. I Aaron złoży swego cielca na ofiarę za grzech za siebie samego, i dokona przebłagania za siebie i swój dom. Weźmie też dwa kozły i postawi je przed PANEM u wejścia do Namiotu Zgromadzenia. I Aaron rzuci losy o dwa kozły, jeden los dla PANA, a drugi los dla kozła ofiarnego. I przyprowadzi Aaron tego kozła, na którego padł los dla PANA, i złoży go w ofierze za grzech. Ale kozła, na którego padł los dla kozła ofiarnego, postawi żywego przed PANEM, aby nim dokonać przebłagania i wypuścić go na pustynię jako kozioł ofiarny. I przyprowadzi Aaron cielca na ofiarę za grzech za siebie samego, i dokona przebłagania za siebie i swój dom, i zabije cielca na ofiarę za grzech za siebie samego. Następnie weźmie pełną kadzielnicę węgla rozpalonego z ołtarza przed PANEM oraz dwie pełne garści wonnego utłuczonego kadzidła i wniesie poza zasłonę. I nasypie kadzidło na ogień przed PANEM, aby obłok kadzidła okrył przebłagalnię, która jest nad arką, aby nie umarł. Potem weźmie z krwi tego cielca i pokropi swym palcem nad Przebłagalnią ku wschodowi. Przed Przebłagalnią będzie kropić tą krwią siedem razy swym palcem. Następnie zabije kozła na ofiarę za grzech za lud i wniesie jego krew poza zasłonę, i uczyni z jego krwią, jak uczynił z krwią cielca: pokropi nią nad Przebłagalnią i przed Przebłagalnią. Tak dokona przebłagania nad Miejscem Świętym za nieczystości synów Izraela, za ich przestępstwa i za wszystkie ich grzechy. Tak też uczyni z Namiotem Zgromadzenia, który jest wśród nich, pośrodku ich nieczystości. A żaden człowiek nie może przebywać w Namiocie Zgromadzenia, gdy on będzie wchodzić do Miejsca Świętego, by dokonać przebłagania, aż wyjdzie i dokona przebłagania sam za siebie, swój dom i za całe zgromadzenie Izraela. Potem wyjdzie do ołtarza, który jest przed PANEM, i dokona za niego przebłagania: weźmie nieco krwi cielca i krwi kozła i pomaże rogi ołtarza dokoła. Pokropi go z wierzchu tą krwią swym palcem siedem razy, oczyści go i poświęci go od nieczystości synów Izraela. A gdy dokona przebłagania za Miejsce Święte, Namiot Zgromadzenia i ołtarz, przyprowadzi żywego kozła. I Aaron położy obie ręce na głowie żywego kozła, wyznawać będzie nad nim wszystkie nieprawości synów Izraela i wszystkie ich przestępstwa ze wszystkimi ich grzechami i złoży je na głowę tego kozła, i wypuści go przez wyznaczonego człowieka na pustynię. Tak poniesie ten kozioł na sobie wszystkie ich nieprawości do ziemi pustej. I wypuści tego kozła na pustynię. Potem Aaron wejdzie do Namiotu Zgromadzenia, zdejmie z siebie lniane szaty, które włożył, gdy wszedł do Miejsca Świętego, i zostawi je tam. Obmyje też swoje ciało w wodzie na Miejscu Świętym i włoży swoje szaty, wyjdzie i złoży swoje całopalenie i całopalenie ludu i dokona przebłagania za siebie i za lud. A tłuszcz ofiary za grzech spali na ołtarzu. A ten, który wypuścił kozła jako kozła ofiarnego, wypierze swoje szaty i obmyje swoje ciało w wodzie, potem wejdzie do obozu. Cielca zaś ofiary za grzech i kozła ofiary za grzech, których krew została wniesiona do Miejsca Świętego dla przebłagania, wyniosą poza obóz i spalą w ogniu ich skóry, ich mięso i ich gnój. A ten, który je spali, wypierze swoje szaty i obmyje swoje ciało w wodzie, potem wejdzie do obozu. To będzie dla was wieczną ustawą: W dziesiątym dniu tego siódmego miesiąca będziecie trapić swoje dusze i nie będziecie wykonywać żadnej pracy, zarówno rodowity mieszkaniec, jak i przybysz, który gości wśród was; Bo w tym dniu kapłan dokona za was przebłagania, aby was oczyścić od wszystkich waszych grzechów, abyście byli oczyszczeni przed PANEM. Będzie to dla was szabatem odpoczynku i będziecie trapić wasze dusze ustawą wieczną. A dokona przebłagania kapłan, który jest namaszczony i poświęcony do pełnienia służby na miejsce swego ojca, a włoży lniane szaty, szaty święte; I dokona przebłagania za Miejsce Najświętsze i Namiot Zgromadzenia, i za ołtarz, dokona też przebłagania za kapłanów i cały lud zgromadzenia. I będzie to dla was wieczną ustawą, aby raz w roku dokonywać za synów Izraela przebłagania za wszystkie ich grzechy. I uczynił Mojżesz tak, jak mu PAN rozkazał.”
Najwyższy kapłan był tym, który składał ofiarę za lud Izraela w Dniu Przebłagania. Ofiarę tę składano raz w roku dziesiątego dnia siódmego miesiąca według kalendarza izraelskiego. Tego dnia, gdy Najwyższy Kapłan Aaron złożył ofiarę za Izraelitów w ich imieniu, wszystkie ich winy zostały faktycznie przekazane na tę ofiarę i oczyszczone. Dlatego Dzień Przebłagania stał się wielkim świętem dla ludu Izraela.
Podobnie jak inne ofiary, ofiarowaniu Dnia Przebłagania musiały towarzyszyć trzy ustalone normy: nieskalane zwierzęta ofiarne, nałożenie rąk i przelanie krwi zwierząt ofiarnych. Wtedy Bóg z przyjemnością przyjmował ofiarę złożoną w ten sposób. Tym, co różniło się składanie tej ofiary od innych ofiar, było to, że Najwyższy Kapłan musiał wnieść krew ofiary do Miejsca Najświętszego.
Po złożeniu ofiary za siebie i za swój dom, Najwyższy Kapłan Aaron składał Bogu dwa kozły za lud Izraela. Najpierw ofiarowywał jednego z nich Panu Bogu w taki sam sposób jak ofiarę za grzech, którą składał wraz z cielcem. A potem ofiarował drugiego kozła jako kozła ofiarnego. Składał grzechy ludu Izraela na kozła ofiarnego, kładąc ręce na jego głowie w obecności Izraelitów, a ten kozioł, który przyjął ich grzechy, zostawał następnie wysłany na pustynię ręką wyznaczonego człowieka.
Ofiara Dnia Przebłagania Zmywała Całkowicie Wszystkie Grzechy Ludu Izraela
W Dniu Przebłagania Najwyższy Kapłan, reprezentujący lud Izraela, składał ich grzechy na głowę ofiary, nakładając na nią ręce. Przynosił dwa żywe kozły i rzucał o nie losy - jeden dla Boga, a drugi dla ludu Izraela.
Nałożenie rąk oznacza tutaj przekazanie wszystkich grzechów na ofiarę poprzez położenie rąk na jej głowę. To nałożenie rąk było metodą obmycia grzechów ustanowioną przez Boga, także w czasach Nowego Testamentu, ta sama metoda w postaci nałożenia rąk musiała być zastosowana w takim samym stopniu, aby Jezus zmył wszystkie grzechy ludzkości. Aby odpuścić grzechy własne Najwyższego Kapłana, grzechy jego rodziny i roczne grzechy ludu Izraela, musiał bezwzględnie położyć ręce na głowie kozła i przekazać na niego wszystkie te grzechy. Ponieważ Najwyższy Kapłan składał grzechy ludu Izraela na ofiarę, poprzez położenie rąk na jej głowie, roczna wartość grzechów Izraelitów zostawała wymazana. W ten sposób, poprzez ofiarę Dnia Przebłagania, lud Izraela mógł dziękować Bogu za zbawienie ich od wszystkich grzechów.
Każdy, kto ma grzech, ma nieuchronnie być potępiony. Aby ofiara mogła zostać potępiona za grzechy ludzi w ich imieniu, najpierw musiała przyjąć ich grzechy. Gdyby najwyższy Kapłan ofiarował Bogu ofiarę, nie kładąc rąk na głowę, ofiara ta byłaby wówczas bluźnierstwem dla Boga, tak więc musiał powstrzymać się od tego. Aby zbawić całą ludzkość, która stała się grzesznikami, Bóg musiał ustanowić Swój plan zbawienia, wypełniony metodą nałożenia rąk. Aby zmyć grzechy ludu Izraela, Bóg powołał Najwyższego Kapłana i sprawił, że jako ich reprezentant, raz na zawsze składał grzechy całego swego ludu, kładąc ręce na głowie ofiary. W związku z tym wszystkie zwierzęta ofiarne, które zostały złożone Bogu w Przybytku, przyjęły grzechy Izraelitów przez nałożenie rąk i poniosły w ich imieniu potępienie za grzech, przelewając swą krew i umierając.
Aby całkowicie wypełnić sprawiedliwość i miłość Boga, Izraelici musieli złożyć ofiarę Dnia Przebłagania raz do roku, poprzez nałożenie rąk Najwyższego Kapłana na głowach zwierząt ofiarnych i przelanie ich krwi przez podcięcie im gardeł. Innymi słowy, przez tę ofiarę Bóg chciał raz na zawsze zmyć roczną wartość wszystkich grzechów ludu Izraela. To było prawo miłości Boga, które zadowoliło zarówno Jego miłosierdzie, jak i Jego sprawiedliwość. Ponieważ Bóg jest sprawiedliwy, aby zgładzić od razu grzechy ludzi zgodnie ze Swoim sprawiedliwym prawem, Bóg przygotował Jezusa Chrystusa Baranka, kazał Mu wziąć na Siebie grzechy przez nałożenie rąk i sprawił, że krwawił na Krzyżu.
Jezus, który złożył Samego Siebie jako wieczną ofiarę, wziął na Siebie grzechy wszystkich raz na zawsze zgodnie z tą metodą, raz przelał Swoją krew i w ten sposób dokonał zbawienia od grzechu. W związku z tym my również musimy stanąć przed Bogiem z wiarą, która wierzy w prawdę o zbawieniu, która objawia się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconym bisiorze. Dzięki tej wierze wszystkie grzechy mogą zostać raz na zawsze odpuszczone. Dlatego każdy, kto chce za jednym razem otrzymać przebaczenie grzechów, musi przyjść do Boga z wiarą, która naprawdę wierzy w ewangelię wody i Ducha.
Znaczenie Nałożenia Rąk
Nałożenie rąk oznacza „przekazać, przełożyć, pochować” (Księga Kapłańska 1:3-4). Kiedy któryś ze zwykłych ludzi Izraela zgrzeszył nieumyślnie, a potem zdał sobie z tego sprawę, musiał złożyć Bogu ofiarę całopalenia (Księga Kapłańska 4:27-29). Najpierw musiał przynieść zwierzę ofiarne bez skazy, a następnie musiał przekazać na nie swoje grzechy, kładąc ręce na jego głowie. Później musiał poderżnąć jego gardło, pobrać jego krew, a następnie oddać tę krew kapłanowi (Księga Kapłańska 4:27-28). Następnie kapłan musiał zanurzyć palec w tej krwi i nałożyć ją na rogi ołtarza całopalenia, a całą pozostałą krew wylać u podstawy ołtarza. Musiał również spalić jego tłuszcz na ołtarzu, aby następnie Bóg poczuł kojący aromat spalanego tłuszczu, który został dany w tej ofierze.
Dowiedzieliśmy się już, że aby zmyć grzechy ludu Izraela, Bóg przygotował ofiarę Dnia Przebłagania, podczas którego nakładano ręce na zwierzęciu ofiarnym i pobierano z niego krew. Również w tym przypadku Bóg nie mógł zmyć grzechów Izraelitów bez nałożenia rąk na ofiarę. W ten sposób ofiara Dnia Przebłagania złożona w Starym Testamencie jest ściśle związana z chrztem i krwią Jezusa w czasach Nowego Testamentu.
Tak jak ofiara Starego Testamentu musiała być nieskalanym zwierzęciem, tak też w czasach Nowego Testamentu Jezus przyszedł jako nieskalany Baranek Boży, został ochrzczony i przelał Swoją krew na Krzyżu, aby zmyć nieprawości wszystkich grzeszników. Ponieważ zwierzę ofiarne musiało zaakceptować nieprawości grzeszników poprzez nałożenie rąk w Starym Testamencie, wszystkie grzechy świata zostały złożone na Jezusa, gdy Jan Chrzciciel położył ręce na głowie Jezusa, aby ochrzcić Go w rzece Jordan (Ewangelia Mateusza 3:15). Na ofiarę ze Starego Testamentu i Jezusa z Nowego Testamentu musiały zostać nałożone ręce i musiały przelać krew, aby umrzeć w ten sam sposób. Ofiara nałożenia rąk i przelania krwi była tą samą ofiarą, która została przygotowana dla grzeszników zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie.
Grzech Ludzkości Nieuchronnie Wywołuje Gniew Boży
Przed Bogiem byliśmy grzesznikami, którzy musieli umrzeć za swoje grzechy, niczym ofiara za grzech, która musiała zostać zabita z powodu grzechów, które wzięła na siebie. Kiedy wyobrażamy sobie, że ta ofiara jest pocięta na kawałki i spalona w ogniu na ołtarzu całopalenia, możemy zdać sobie sprawę, że podobnie jak ona, mieliśmy również prawo być zniszczeni przed Bogiem, a jednak Pan ocalił nas, przyjmując chrzest od Jana i przelewając Swoją krew.
W związku z tym ci, którzy nie narodzili się ponownie, stojąc przed Bogiem muszą uznać się za grzeszników stojących w obliczu ognistego potępienia za swoje grzechy i uwierzyć w chrzest i krew Pana jako w swoje zbawienie. Aby ocalić nas od naszych grzechów, zamiast ukarać nas za nie, Bóg przygotował ofiarę zbawienia, złożył nasze grzechy na tę ofiarę wiecznego przebłagania, sprawił, aby przelała Swą krew i w ten sposób odpuścił wszystkie nasze grzechy (Księga Kapłańska 16:1-34; List do Rzymian 8:3-4, List do Hebrajczyków 10:10-12). Czy nadal macie grzech w swoich sercach? Musicie najpierw przyznać przed Bogiem, że jesteście grzesznikami, którzy stoją przed Bożym potępieniem i musicie uwierzyć, że poprzez Jezusa Chrystusa Bóg wypełnił plan naszego zbawienia, który zaplanował jeszcze przed założeniem świata.
Grzechu nie można odkupić bez zapłacenia odpowiedniego okupu. Dlatego Bóg dał ludowi Izraela system ofiarny. W tym systemie ofiarnym tylko ofiara, której towarzyszyło nałożenie rąk i przelanie krwi, była prawdziwą ofiarą wiary, która mogła zmyć grzechy Izraelitów.
Poprzez wiarę musimy również złożyć Bogu tę ofiarę, która obejmuje nałożenie rąk i przelanie krwi, wszystko zgodnie z systemem ofiarnym zapisanym w Piśmie Świętym. Pan przelał Swoją krew, ponieważ wziął nasze grzechy przez Swój chrzest, zastępczo przyniósł potępienie za grzechy zamiast nas i tym samym zmył nasze grzechy (Ewangelia Mateusza 3:15; Ewangelia Jana 1:29; Księga Izajasza 53:1-7). Kiedy wierzymy w Słowo wody i Ducha i kiedy nakładamy ręce na Pana, który stał się naszą ofiarą i w ten sposób przekazujemy Mu wszystkie nasze grzechy, możemy otrzymać przebaczenie grzechów, wierząc, że Pan, który wziął na Siebie nasze grzechy, zamiast nas poniósł potępienie za nie. Wierząc w ewangelię wody i Ducha, możemy złożyć wszystkie nasze grzechy na Pana, który stał się naszą ofiarą, i możemy wraz z Nim umrzeć i żyć z Nim (List do Rzymian 6:1-11, List do Galacjan 3:27).
Duchowe lekcje, które musimy wyciągnąć z ofiary Dnia Przebłagania, to przede wszystkim to, że musimy rozpoznać nasze grzechy i uznać potępienie naszych grzechów, a następnie musimy złożyć ofiarę wiary, którą Bóg chce otrzymać—to znaczy, musimy wierzyć w Jezusa, który dokonał naszego zbawienia Swoim chrztem i krwią na Krzyżu. Musimy położyć ręce na głowie Jezusa, wierząc w Jego chrzest. Dlaczego? Ponieważ tylko wtedy, gdy nałożymy ręce na ofiarę poprzez wiarę i pobierzemy jej krew, możemy zostać zbawieni od wszystkich naszych grzechów.
W ten sposób każdy, kto chce zostać oczyszczony od swoich grzechów przed Bogiem, musi zapłacić okup za życie, ponieważ zapłatą za grzech jest śmierć. Niezależnie od tego, czy jest bogaty, czy biedny, musi przynieść ofiarę, która jest zapłatą za grzechy i ceną odkupienia życia. Jeśli tak się nie stanie, nikt nie może otrzymać przebaczenia grzechów poprzez wiarę.
Ofiara Dnia Przebłagania Starego Testamentu
Przeczytajmy Księgę Kapłańską 16:6-10: „I Aaron złoży swego cielca na ofiarę za grzech za siebie samego, i dokona przebłagania za siebie i swój dom. Weźmie też dwa kozły i postawi je przed PANEM u wejścia do Namiotu Zgromadzenia. I Aaron rzuci losy o dwa kozły, jeden los dla PANA, a drugi los dla kozła ofiarnego. I przyprowadzi Aaron tego kozła, na którego padł los dla PANA, i złoży go w ofierze za grzech. Ale kozła, na którego padł los dla kozła ofiarnego, postawi żywego przed PANEM, aby nim dokonać przebłagania i wypuścić go na pustynię jako kozioł ofiarny.”
Aby umożliwić ludowi Izraela otrzymanie przebaczenia grzechów poprzez wiarę, Najwyższy Kapłan w ich imieniu składał ofiarę, której towarzyszyło nałożenie rąk i przelanie krwi. Jaka jest zatem wiara dzisiejszych chrześcijan? Czy nie jest to wiara spekulacyjna i bezpodstawna, której ofiara ma na celu otrzymanie przebaczenia grzechów, nawet nie przekazując ich? Jeśli wasza wiara nie jest tym rodzajem wiary, która przekazuje wasze grzechy Jezusowi Chrystusowi poprzez nałożenie rąk, to od ręki macie problem. Jeśli wasza wiara nie jest wiarą, która wierzy w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu, nie może być prawdziwą wiarą.
Nie byliśmy w stanie przestrzegać Prawa przed Bogiem i popełnialiśmy wszelkiego rodzaju grzechy w ciągu ostatniego roku. Więc gdybyśmy żyli w czasach Starego Testamentu, musielibyśmy otrzymać przebaczenie naszych grzechów poprzez wiarę w ofiarę za grzech, którą Najwyższy Kapłan złożyłby za nas. Aby złożyć ofiarę wiary Bogu, musimy najpierw przyznać, że jesteśmy skazani na zniszczenie za nasze grzechy, a następnie musimy uwierzyć w nałożenie rąk, które przekazuje wszystkie nasze grzechy na ofiarę, którą Bóg przygotował dla nas, i rozlew krwi tej ofiary.
Ponieważ nałożenie rąk na zwierzę ofiarne i przelanie krwi miało moc zbawienia, lud Starego Testamentu mógł otrzymać przebaczenie grzechów dzięki tej ofierze złożonej przez Najwyższego Kapłana zgodnie z systemem ofiarnym ustanowionym przez Boga. Kładąc ręce na ofierze, Najwyższy Kapłan przekazał na nią roczną wartość grzechów swego ludu, podcinał jej gardło i pobierał jej krew, następnie pokropił tą krwią przed Przebłagalnią i po jej wschodniej stronie siedem razy. W ten sposób nigdy nie przestawał składać Bogu właściwej ofiary każdego roku. W ten sposób lud Izraela mógł w tamtych czasach otrzymać doskonałe przebaczenie grzechów.
Poprzez ofiarę za grzech złożoną przez Najwyższego Kapłana, lud Izraela wierzył i potwierdzał w swoich sercach, że w ten sposób wszystkie ich grzechy zostały odpuszczone. Przedstawiona w Starym Testamencie ofiara Dnia Przebłagania pokazuje nam, że w Nowym Testamencie Jezus Chrystus wziął na Siebie grzechy świata, przyjąwszy chrzest od Jana i przelał Swoją krew na Krzyżu, i że musimy uwierzyć w Jezusa Chrystusa jako naszego Zbawiciela i otrzymać wieczne przebaczenie grzechów poprzez wiarę. Wszystkie dusze tego świata, których serca cierpią i umierają z powodu grzechów, muszą zrozumieć, że mogą otrzymać wieczne przebaczenie grzechów, wierząc w ewangelię wody i Ducha, i muszą w to uwierzyć w swoich sercach. Dlatego też, ofiara przebaczenia wszystkich grzechów została wcześniej ustalona przez Boga i obiecana przez Niego, a ta obietnica zbawienia objawia się również w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconym bisiorze, które były użyte jako materiały Przybytku.
Ofiara Dnia Przebłagania, Składana w Przybytku
W Dniu Przebłagania, aby zatroszczyć się o wszystkie grzechy ludu Izraela, Najwyższy Kapłan kładł ręce na głowie ofiary w obecności wszystkich Izraelitów (Księga Kapłańska 16:1-23). Było absolutnie konieczne, aby złożył ich grzechy na ofiarę, kładąc w ich imieniu ręce na jej głowie. Kiedy Najwyższy Kapłan Aaron składał ofiarę Dnia Przebłagania za lud Izraela wewnątrz Przybytku, nikt inny nie mógł wejść do Przybytku. Było to niezwykłe wydarzenie, ponieważ zwykle na dziedzińcu Przybytku było wielu kapłanów, za wyjątkiem Dnia Przebłagania.
Najwyższy Kapłan składał grzechy ludu Izraela na ofiarę, kładąc ręce na jej głowie, brał krew tej ofiary do Miejsca Najświętszego i kropił nią Przebłagalnię po wschodniej stronie; także przed Przebłagalnią kropił nią siedem razy (Księga Kapłańska 16:14).
W tym czasie złote dzwonki, które były przymocowane do rąbka ornatu Najwyższego Kapłana, dzwoniły, więc za każdym razem, gdy kropił krwią przed Przebłagalnią i po wschodniej stronie, dzwoniły dzwonki i lud Izraela, który stał przed Przybytkiem, słyszał dźwięk dzwonków. Kiedy Izraelici słyszeli dźwięk dzwonków, uświadamiali sobie, że Najwyższy Kapłan w ich imieniu składa teraz ofiarę Bogu. Słysząc dźwięk dzwonków za każdym z siedmiu razy, wzdychali z ulgą, ponieważ wiedzieli, że ofiarowywanie Dnia Przebłagania zostało zakończone, potwierdzając zakończenie składania ofiary, która odpuściła roczną wartość ich grzechów.
Następnie Najwyższy Kapłan Aaron wychodził z Przybytku, brał drugiego pozostałego kozła jako kolejną ofiarę i składał ofiarę Dnia Przebłagania przed ludem Izraela. Bóg nakazał Izraelitom, aby w Dniu Przebłagania nie wykonywali żadnych czynności (Księga Kapłańska 16:20-21, 29). Gdy wielki tłum Izraelitów zebrał się wokół, aby zobaczyć składanie tej ofiary poza Przybytkiem, Najwyższy Kapłan nałożył ręce na głowę kozła ofiarnego i odsyłał go na pustynię, ręką wyznaczonego do tego człowieka.
W Dniu Przebłagania Najwyższy Kapłan przyprowadzał kozła przed lud Izraela, nakładał ręce na jego głowę i wyznawał wszystkie nieprawości i występki synów Izraela, przekazując je kozłowi. „Panie, wyznaję wszystkie grzechy, które lud Izraela popełnił w minionym roku. Nie zachowaliśmy w pełni całego Prawa, popełniliśmy niezliczone grzechy przeciwko Tobie i przeciwko sobie nawzajem, nie udało nam się żyć życiem, które nam przykazałeś, i zrobiliśmy to, czego nam zabroniłeś. W minionym roku złamaliśmy wiele Twoich przykazań. Skłamaliśmy. Zamordowaliśmy. Popełniliśmy cudzołóstwo. Ukradliśmy”. W ten sposób Najwyższy Kapłan przekazywał wszystkie grzechy ludu Izraela na kozła ofiarnego, nakładając ręce na jego głowie w obecności ludu Izraela, a następnie odsyłał go na pustynię, ręką wyznaczonego do tego człowieka.
Ponieważ zapłatą za grzech jest śmierć, Bóg nie mógł pozwolić, by kozioł ofiarny żył po przyjęciu grzechów ludu Izraela. Kozioł ofiarny, który został porzucony na pustyni, musiał cierpieć i umrzeć na pustyni, ponieważ wziął na siebie wszystkie nieprawości, skazy i występki ludu Izraela. Odtąd, cały lud Izraela zaczął cieszyć się Świętem Namiotów (Księga Kapłańska 23:34), ponieważ przez ofiarę Dnia Przebłagania odrzucili grzechy, które wiązały ich przez ostatni rok.
Nakładanie rąk jest sposobem, dzięki któremu grzechy wszystkich ludzi są przekazywane na ofiarę. Kiedy Najwyższy Kapłan kładł ręce na zwierzęciu ofiarnym, wszystkie grzechy ludu Izraela, które nagromadziły się przez rok, zostały na niego złożone raz na zawsze. Każdy grzech każdego Izraelity został za jednym razem złożony na ofiarę poprzez nałożenie rąk przez Najwyższego Kapłana.
Czy wszystkie grzechy dzisiejszych ludzi mogą zostać przekazane na ofiarę poprzez nałożenie rąk, tak jak niegodziwości ludu Izraela przekazywano poprzez nałożenie rąk Najwyższego Kapłana w Starym Testamencie? Gdyby to nie było możliwe, gdzie jest droga dla dzisiejszych ludzi, aby otrzymać przebaczenie grzechów? Kto przekazuje grzechy dzisiejszych ludzi, w jaki sposób i na kogo? Zgodnie z systemem ofiarnym ustanowionym przez Boga w czasach Starego Testamentu, Jezus Chrystus wziął na Siebie grzechy świata przyjąwszy chrzest od Jana Chrzciciela w czasie Nowego Testamentu. Tak jak roczna wartość grzechów zostawała raz na zawsze składana na kozła ofiarnego jako ofiarę Dnia Przebłagania, którą Najwyższy Kapłan składał za lud Izraela, tak nasze grzechy zostały złożone na Jezusa Chrystusa, który został ochrzczony przez Jana Chrzciciela, ostatniego Najwyższego Kapłana. Gdzie więc znajdują się wszystkie grzechy dzisiejszych ludzi? Są teraz na głowie Jezusa Chrystusa.
Tak jak kozioł ofiarny przyjął wszystkie grzechy ludu Izraela poprzez nałożenie rąk Najwyższego Kapłana, tak Jezus stał się ofiarą wiecznego przebłagania grzechów za nas wszystkich, którzy żyjemy w obecnym wieku. Jezus, który stał się naszym własnym kozłem ofiarnym, złożył się Bogu jako ofiarę za nasze grzechy. Innymi słowy, Jezus przyjął chrzest od Jana i wydał Samego Siebie na ukrzyżowanie, tak jak w Starym Testamencie Bóg ustanowił ofiarę za lud Izraela i przekazanie ich grzechów na to zwierzę ofiarne i potępił je zamiast nich.
Kozioł ofiarny, który został wysłany na pustynię, nie mógł przeżyć, ponieważ nie znajdowała się na niej woda, a jedynie palące słońce na piaszczystej pustyni. Podobnie Jezus nie mógł uniknąć, aby zostać ukrzyżowanym, ponieważ już poprzez Swój chrzest wziął na Siebie grzechy ludzkości. Ponieważ kozioł ofiarny został porzucony na martwej pustyni, tak Jezus, który wziął na Siebie grzechy świata, był również znienawidzony i pogardzany przez wielu ludzi. Gdyby kozioł ofiarny został wyprowadzony na pustynię i porzucony w odludnej, pozbawionej życia krainie, czyż nie wędrowałby po okolicy, jedynie po to aby w końcu umrzeć z pragnienia?
W ten sam sposób Jezus, który przyjął nasze grzechy, został odrzucony przez wielu ludzi i musiał zostać ukrzyżowany, aby ponieść potępienie za nasze grzechy, przelać Swoją krew i umrzeć. To było zbawienie, którego dokonał Jezus Chrystus, aby dać nam Swoje prawdziwe zbawienie w ewangelii wody i Ducha.
Lud Izraela widział na własne oczy proces odkupienia grzechów i uwierzył w niego sercem. Podobnie jak oni, my także możemy teraz otrzymać przebaczenie naszych grzechów, widząc, słuchając i wierząc w sprawiedliwe dzieła Jezusa Chrystusa w naszych sercach. To mówi nam, że Jezus Chrystus zostanie ochrzczony przez Jana, poniesie grzechy świata, zostanie ukrzyżowany, przeleje Swoją krew, umrze i zmartwychwstanie, i że będziemy zbawieni, widząc to wszystko naszymi duchowymi oczami i wierząc w to w naszych sercach.
Ta ofiara Dnia Przebłagania będzie trwała tak długo, jak długo będą istnieć Izraelici. Nadal składają ofiarę Dnia Przebłagania dziesiątego dnia siódmego miesiąca w swoim kalendarzu, ponieważ Bóg im powiedział: „I będzie to dla was wieczną ustawą, aby raz w roku dokonywać za synów Izraela przebłagania za wszystkie ich grzechy” (Księga Kapłańska 16:34). Nakłaniając lud Izraela do składania ofiar Dnia Przebłagania w ten sposób, Bóg obdarzył ich Swoim miłosierdziem, aby wszystkie ich grzechy zostały zmyte i zostali uwolnieni od kary za te grzechy.
W ten sposób również dzisiejszym ludziom Bóg pozwolił uświadomić sobie, że Jezus wziął wszystkie grzechy świata na Swoje własne ciało, przyjąwszy chrzest od Jana, został ukrzyżowany i w ten sposób całkowicie dokonał wiecznego oczyszczenia z grzechów. Jezus Chrystus wziął na Siebie grzechy ludzkości Swoim chrztem i został wiecznym Najwyższym Kapłanem Nieba. Otóż, nie pozostaje nam nic innego do zrobienia dla naszego własnego zbawienia, jak tylko uwierzyć w tę prawdę.
Ofiara Wspaniałego Przebłagania, Którą Mesjasz Złożył Bogu Ojcu Swoim Własnym Ciałem
Dlaczego Bóg nakazał ludowi Izraela złożyć Mu ofiarę Dnia Przebłagania? Zrobił to, aby Izraelici z wiarą wyczekiwali dnia, w którym Bóg Ojciec sprawi, że Jego Syn, Jezus Chrystus, ofiaruje wspaniałe przebłaganie za grzechy wszystkich ludzi Swoim chrztem i krwią. Dlatego Jezus Chrystus, jednorodzony Syn Boga Ojca i Zbawiciel ludzkości, przyszedł na ziemię, aby zmyć wszystkie grzechy wszystkich ludzi, wypełnił wszystko miłością Bożą i objawił ludzkości zbawienie. Przyjąwszy chrzest od Jana, aby wziąć na Siebie wszystkie grzechy ludzkości, przelewając Swoją krew na Krzyżu, Jezus zmył wszystkie grzechy i nieprawości świata, został za nie potępiony i w ten sposób stał się naszym prawdziwym Zbawicielem.
Bóg wezwał Mojżesza i najpierw dał mu Prawo. Następnie rozkazał mu zbudować Przybytek z takich materiałów, jak błękitna, purpurowa i karmazynowa nić oraz skręcony bisior, i dał mu system ofiarny. W ten sposób Bóg umożliwił ludowi Izraela uświadomienie sobie znaczenia nałożenia rąk i przelania krwi, w rezultacie pokazał im, że Jezus Chrystus, wejście zbawienia przepowiedziane w Przybytku, przyjdzie na tę ziemię i weźmie na Siebie grzechy świata poprzez przyjęcie chrztu, ukrzyżowanie i przelanie Jego krwi. Zbawienie obmycia z grzechu, które dał nam Bóg, jest wyraźnie widoczne w materiałach użytych do wykonania wejścia Przybytku.
Wśród materiałów użytych do wykonania wejścia Przybytku, znaczenie sugerowane przez błękitną nić jest takie, że Jezus wziął na Siebie grzechy świata raz na zawsze, przyjąwszy chrzest od Jana; purpurowa nić pokazuje, że Jezus jest Królem królów i Panem panów, ponieważ stworzył wszechświat; karmazynowa nić mówi nam, że skoro Jezus przyjął chrzest, poniósł potępienie za grzechy wszystkich grzeszników, przelewając Swoją krew na Krzyżu; a skręcony bisior mówi nam, że Biblia szczegółowo opisuje te trzy dzieła, które przejawiają się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici, a Bóg dał przebaczenie grzechów tym, którzy wierzą w Jego Słowo.
Teraz wszyscy muszą sobie jeszcze raz przypomnieć i uwierzyć, że ta prawda—to znaczy to Jezus Chrystus jest ich Zbawicielem, zmył wszystkie ich grzechy, przyjąwszy chrzest od Jana i przelewając Swoją krew na Krzyżu—objawia się również w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz w skręconym bisiorze, użytymi jako materiały Przybytku, i dlatego muszą otrzymać przebaczenie grzechów. Przez Mojżesza Bóg ustanowił prawo zbawienia, prawo odpuszczenia grzechów ludzkości, a kiedy nadszedł czas, posłał Jezusa Chrystusa na ziemię, aby został ochrzczony przez Jana i przelał Swoją krew na Krzyżu, aby stał się ofiarą, która zmyje grzechy świata. A czyniąc to, Bóg umożliwił wszystkim, którzy wierzą, oczyszczenie się ze wszystkich grzechów poprzez wiarę.
Dlatego też, kiedy wyznajemy, że wierzymy w Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela, musimy wierzyć, znając chrzest, który Jezus przyjął i Jego krew na Krzyżu. Tak jak ofiara Starego Testamentu przyjmowała winy grzeszników poprzez nałożenie rąk i zostawała potępiona przez przelanie swojej krwi w ich imieniu, tak Jezus Chrystus przyszedł jako ofiara za grzechy za każdego mieszkańca ziemi, przyjął ich grzechy świata przyjmując chrzest, został ukrzyżowany i przelał Swoją drogocenną krew, i w ten sposób zmył na zawsze grzechy wierzących za jednym razem.
Musimy wierzyć w prawdziwość spisanego Słowa dokładnie takim, jakie jest. Biblijna prawda jest taka, że w taki sam sposób w jaki Najwyższy Kapłan składał ofiarę za swój lud w Starym Testamencie, Jezus Chrystus przyszedł na ziemię i został ochrzczony i ukrzyżowany oraz przelał Swoją krew, aby zbawić nas od wszystkich grzechów świata, raz na zawsze. Dlatego musimy wierzyć w Biblię dokładnie tak, jak jest napisana. Nie mogliśmy tego uniknąć, aby na zawsze być potępieni za nasze grzechy, ale Jezus Chrystus przyszedł na ziemię i zbawił nas od wszystkich naszych grzechów Swoim chrztem i krwią.
Brak wiary w to, pomimo tego, że Bóg przebaczył nam wszystkie takie grzechy, jest grzechem, którego Bóg nigdy nie może wybaczyć. Zmył wszystkie grzechy świata z wyjątkiem jedynego pozostałego grzechu, „grzechu bluźnierstwa przeciwko Duchowi Świętemu” (Ewangelia Marka 3:28-29). W związku z tym ci, którzy naprawdę chcą otrzymać przebaczenie grzechów, muszą uwierzyć w prawdę, że Jezus Chrystus został ochrzczony, przelał Swoją krew, zmartwychwstał i tym samym uwolnił nas od wszystkich grzechów świata. Oprócz takiej wiary, to czy jakieś dobre uczynki byłyby kiedykolwiek konieczne, abyśmy mogli dostąpić odpuszczenia grzechów? Teraz nadszedł czas, abyśmy poznali prawdę ewangelii wody i Ducha i uwierzyli w tę prawdę.
Każdy musi zdać sobie sprawę i uwierzyć, że prawda objawiona w wejściu Przybytku utkanym z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru jest ewangelią prawdziwego zbawienia i cieniem przyszłego Jezusa Chrystusa. Jeśli chodzi o wiarę w Jezusa Chrystusa, chrzest, który On przyjął i krew, którą On przelał na Krzyżu, są niezbędne dla naszego zbawienia i dlatego musimy w nie wierzyć. Bezsporną i niepodważalną prawdą jest to, że Jezus dał zbawienie tym, którzy wierzą w Jego chrzest, Jego krew na Krzyżu i Jego zmartwychwstanie, a wszystko to zostało uczynione, aby zbawić nas od grzechów świata.
Ofiara Syna, Której Chciał Bóg Ojciec
Przeczytajmy List do Hebrajczyków 10:5-9: „Dlatego przychodząc na świat, mówi: Ofiary ani daru nie chciałeś, ale przygotowałeś Mi ciało. Całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę – na początku księgi jest napisane o Mnie – abym spełniał Twoją wolę, o Boże. Powiedziawszy wyżej: Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się Tobie, choć składa się je zgodnie z prawem; Następnie powiedział: Oto przychodzę, abym spełniał Twoją wolę, o Boże. Znosi pierwsze, aby ustanowić drugie.”
Co oznacza ten fragment, który mówi, że Bóg nie chciał ofiar i darów? Ten fragment cytuje Psalm 40:6-7. Oznacza to, że wszystkie grzechy świata nie mogły zostać całkowicie wymazane codziennymi ofiarami Starego Testamentu i że Jezus Chrystus przyszedł na tę ziemię, aby złożyć wieczną ofiarę za grzech, został ochrzczony, przelał Swoją krew, umarł i zmartwychwstał, aby w ten sposób stać się Zbawicielem nas wszystkich. Znaczenie Psalmu 40:7, który mówi: „Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę – na początku księgi jest napisane o Mnie”, jest takie, że Jezus Chrystus przyszedł na tę ziemię i zmył wszystkie grzechy poprzez nałożenie rąk i przelanie krwi, dokładnie tak, jak napisano w Starym Testamencie.
W czasach Starego Testamentu grzechy ludu Izraela zostawały odpuszczone, gdy zwierzę ofiarne zostało złożone Bogu w Dniu Przebłagania, wraz z nałożeniem rąk Najwyższego Kapłana i przelaniem krwi ofiary. Podobnie Jezus Chrystus, który przyszedł na ziemię, aby stać się wieczną ofiarą za całą ludzkość, wziął na Siebie grzechy świata, przyjmując chrzest, formę nałożenia rąk, poniósł wszelkie potępienie za grzechy całej ludzkości niosąc na Krzyż te grzechy świata, będąc ukrzyżowanym, przelewając Swoją drogocenną krew i umierając. W ten sposób Jezus dał wieczne zbawienie wszystkim wierzącym.
Dokładnie tak, jak Bóg obiecał poprzez system Przybytku, w Nowym Testamencie Jezus przyszedł na tę ziemię i tym samym raz na zawsze dokonał zbawienia. Dlatego ci, którzy wierzą, zostali zbawieni od wszystkich grzechów. W Przybytku znajdowała się Boża obietnica, że Jezus raz na zawsze zmyje grzechy wszystkich ludzi, przyjąwszy chrzest i przelewając Swoją krew. Jezus rzeczywiście przyszedł i wypełnił obiecane zbawienie, przyjąwszy chrzest i przelewając Swoją krew, a tym samym wypełniając Słowo Boże do perfekcji. Innymi słowy, wszystkie Boże obietnice zbawienia rzeczywiście spełniły się w Jezusie Chrystusie.
Lud Izraela wierzy, że Prawo Starego Testamentu i słowa proroków są Słowem Bożym. Ale nie mogą uwierzyć w Jezusa Chrystusa, który przyszedł do nas w czasach Nowego Testamentu jako Bóg lub Zbawiciel. Wszyscy ludzie tego świata, łącznie z ludem Izraela, muszą teraz zrozumieć, że Jezus Chrystus jest Samym Bogiem i przyjąć w swoich sercach, że jest Mesjaszem, który miał nadejść.
Po co Przyszedł Jezus?
Gdy Jezus przyszedł, aby wypełnić wolę Boga Ojca, stał się Zbawicielem wszystkich, którzy w Niego wierzą, i przyszedł na ten świat, aby na zawsze zmyć wszystkie ich grzechy. Jak napisano w Liście do Hebrajczyków 10:10: „Za sprawą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze”. Musimy jasno zrozumieć i wierzyć, że to z woli Boga Ojca narodził się Jezus Chrystus na tej ziemi, że został ochrzczony zgodnie z wolą Ojca, że przez tę wolę został ukrzyżowany, przelał Swoją krew umierając na Krzyżu, zmartwychwstał i przez to stał się Zbawicielem wierzących. Aby zgładzić wszystkie nasze grzechy zgodnie z wolą Boga Ojca, Jezus Chrystus musiał dokonać zbawienia ludzkości, zmywając wszystkie grzechy chrztem, który przyjął i przelaną krwią. W związku z tym dobrowolnie oddał się w ofierze, dając nam w ten sposób doskonałe zbawienie.
Ponieważ Jezus Chrystus poświęcił się, aby zgładzić nie tylko grzechy ludu Izraela, ale także całej ludzkości, możemy zostać zbawieni tylko wtedy, gdy każdy z nas w to uwierzy w swoim własnym sercu. Przez 33 lata swojego życia Jezus przyjął tylko jeden chrzest, tylko raz złożył ofiarę i tym samym raz na zawsze zbawił grzeszników świata. To jest jedyne i doskonałe zbawienie.
Tak jak Jezus raz na zawsze zmył wszystkie grzechy popełnione przez ludzkość od początku do końca świata, tak też umożliwił nam raz na zawsze zbawienie przez wiarę. Jezus Chrystus, ofiarując Swoje własne ciało raz na zawsze, uczynił nas na zawsze doskonałymi. Ponieważ został ochrzczony przez Jana i został skazany za wszystkie nasze grzechy przez przelanie Swojej krwi, musimy teraz z radością wierzyć w tę ewangelię w naszych sercach i tym samym zostać zbawieni od wszystkich naszych grzechów. Z woli Boga Ojca Jezus Chrystus przyszedł na ziemię, aby ponieść wszystkie nasze grzechy i zapłacić za nie ceną życia, i pomyślnie objawił Swoje prawdziwe zbawienie poprzez miłość Boga, zgodnie z wolą Ojca.
To Słowo z pewnością jest prawdą, w którą my, żyjący obecnie w tym nowoczesnym świecie, musimy wierzyć. Musimy połączyć chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu i wierzyć w nie jako w jedyny zbiór prawdy, która doskonale nas zbawia. Jeśli tego nie zrobimy, utracimy wieczne przebaczenie grzechów. Dlatego musimy wierzyć zgodnie ze spisanym Słowem Bożym, zgodnie z prawdą ewangelii wody i Ducha. Ewangelia wody i Ducha rzuca światło zbawienia, ale jeśli dodamy cokolwiek innego do prawdziwej ewangelii lub odejmiemy od niej pewne podstawowe elementy lub jeśli nie wierzymy w prawdę taką, jaka jest, światło ewangelii zbawienia zostanie utracone, tylko po to, aby ukryć się i zniknąć.
Kategorycznie nie wolno nam ulec złudzeniu, że prawda ewangelii wody i Ducha jest również tylko jedną ze światowych doktryn, tak jakby uczyła, że możemy w jakiś sposób otrzymać przebaczenie grzechów poprzez nasze modlitwy pokuty, prosząc Boga o przebaczenie naszych grzechów codziennie. Bóg powiedział wyraźnie w Liście do Hebrajczyków 10:11, „A każdy kapłan staje codziennie do wykonywania służby Bożej, wiele razy składając te same ofiary, które nigdy nie mogą zgładzić grzechów”. Innymi słowy, powiedział nam, że grzechów, które popełniamy każdego dnia, nie można zmyć tylko dlatego, że prosimy Boga mając wiarę w krew na Krzyżu o przebaczenie nam naszych codziennych grzechów.
Ponieważ ofiara, którą Jezus Chrystus złożył Bogu Ojcu, przyjmując chrzest od Jana i umierając na Krzyżu, była doskonałą ofiarą zbawienia, to dzięki wierze w tę ofiarę zostaliśmy całkowicie zbawieni. To dlatego, że grzechy świata zostały złożone na Jezusa Chrystusa raz na zawsze, kiedy został ochrzczony przez Jana, Jezus mógł zanieść nasze grzechy na Krzyż i umrzeć na nim, aby zakończyć potępienie naszych grzechów, i to właśnie z tego powodu grzechy tych, którzy wierzą w Jego chrzest i przelanie krwi, zostały zmyte.
Wierząc w chrzest, który Jezus Chrystus przyjął i w krew na Krzyżu, także my umarliśmy wraz z Jezusem Chrystusem i ożyliśmy razem z Nim poprzez wiarę. W Liście do Rzymian 6:23 napisano: „Zapłatą bowiem za grzech jest śmierć, ale darem łaski Boga jest życie wieczne w Jezusie Chrystusie, naszym Panu”. Bez względu na wszystko, zapłatą za grzech jest śmierć, i dlatego ta zapłata musi być zapłacona życiem. Dlatego konieczne było, aby Jezus Chrystus przyszedł na ziemię wcielony w ciało człowieka, przyjął chrzest od Jana i przelał Swoją krew na Krzyżu. Rzeczywiste przeniesienie naszych grzechów na ciało Jezusa zostało dokonane poprzez Jego chrzest, a biorąc na Siebie te grzechy i umierając, Jezus zapłacił za nasze grzechy i tym samym raz na zawsze je zmył. Jednak pomimo tego, że nawet jeśli Bóg dał nam tę prawdę ewangelii, jest wielu ludzi, którzy wciąż błagają Boga o przebaczenie ich codziennych grzechów—po prostu nie znają prawdy ewangelii wody i Ducha.
Kiedy ludzie mają grzech w swoich sercach, nie mogą nie być przerażeni przed Bogiem z powodu tego grzechu. Prawdą jest, że jest wielu którzy, wciąż nie znają ewangelii wody i Ducha, i jeszcze nie zostali obmyci ze swoich grzechów, których ogarnia strach z powodu grzechów sumienia. Jednak Jezus przyszedł na ziemię, aby uwolnić ich od wszystkich grzechów, przyjął chrzest od Jana, przelał Swoją krew na Krzyżu i w ten sposób doskonale ich zbawił. Z jakiego powodu powinniśmy się wtedy martwić, skoro ewangelia wody i Ducha, ewangelia zbawienia Bożego, całkowicie nas zbawiła i zadbała o nasze potępienie za grzech?
Ci, którzy wiedzą i naprawdę wierzą, że Jezus zmył wszystkie grzechy ludzkości poprzez ewangelię wody i Ducha, mogą naprawdę zostać doskonale zbawieni poprzez wiarę, zgodnie z tym jak obiecał Bóg: „Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak karmazyn, staną się białe jak wełna” (Księga Izajasza 1:18). Wszyscy możemy zostać zbawieni poprzez wiarę, ponieważ nastąpił chrzest Jezusa, który przyjął grzechy tego świata zgodnie z prawem Bożym ustanowionym w Starym Testamencie, które przez nałożenie rąk przekazało wszystkie grzechy na ofiarę. To dlatego, że Jezus wziął na Siebie grzechy świata, przyjąwszy chrzest od Jana, mógł umrzeć na Krzyżu, i to dlatego, że zbawienie, o którym Bóg mówił w Starym Testamencie, spełniło się, możemy być zbawieni od wszystkich naszych grzechów tylko poprzez naszą wiarę.
Jednak pomimo tej nieomylnej prawdy, nadal widzimy ludzi, którzy wierzą w Jezusa, w ramach ćwiczenia empatii. Płaczą i lamentują każdego dnia, aby wzmocnić swoją wiarę, ponieważ podstawą ich wiary jest współczucie Jezusowi za śmiertelne cierpienia, które przeszedł na Krzyżu. Serca takich ludzi są całkowicie wadliwe i muszą porzucić tę błędną wiarę.
To my jesteśmy tymi którzy potrzebują chrztu i krwi Jezusa, naszego Zbawiciela, a nie Jezus tym, kto potrzebuje naszego współczucia czy oddania. Prosta prawda jest taka, że to my rozpaczliwie potrzebujemy Jezusa Chrystusa Zbawiciela, a jednak jest wielu ludzi, którzy wierzą w Boga bez konkretnego powodu, myśląc, że to Bogu czegoś brakuje, jakby to On żebrał o to, aby w Niego wierzyli. Ale taka wiara, która wierzy protekcjonalnie, jest tą wiarą, którą Bóg gardzi.
Serca tych, którzy protekcjonalnie mówią Jezusowi, że uwierzą w Niego, jak gdyby wyświadczali Mu przysługę, stoją wyżej niż nawet sam Bóg, więc w swojej arogancji nigdy nie mogą przyjąć do swoich serc ewangelii wody i Ducha, która doskonale ich zbawia od grzechu. Mają tak mały szacunek dla Słowa Bożego, że uważają je za niewiele różniące się od tego, co mówią ich sąsiedzi, gardząc nim i traktują je protekcjonalnie, tak jakby wiara w nie była wyświadczaniem Bogu przysługi będącej wynikiem ich współczucia.
W końcu są tymi, którzy nie wierzą w chrzest i przelanie krwi Jezusa jako odpuszczenie grzechów i przeciwstawiają się Bogu. Wierzą, że ich grzechy mogą zostać zmyte poprzez ich pełne boleści modlitwy pokuty, nawet gdy nie posiadają wiary w ewangelię wody i Ducha. Ponieważ nadaremnie przyjmują imię Boże, nie wiedzą ani nie wierzą, że Jezus Chrystus Zbawiciel całkowicie zmył ich grzechy i dlatego nie mogą zostać zbawieni.
Bóg powiedział: "Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, a zlituję się, nad kim się zlituję" (List do Rzymian 9:15). Jeśli Bóg postanowił zbawić grzeszników prawem zbawienia ze Swojego miłosierdzia, uczyni to dokładnie tak, jak postanowił. Dlatego musimy wierzyć w ewangelię wody i Ducha, i w ten sposób otrzymać nasze prawdziwe zbawienie.
Ci, którzy nie wierzą w to Słowo ewangelii wody i Ducha, osobiście odkryją, jak surowy jest Bóg i jak wielki jest Jego gniew. Z drugiej strony ci, którzy wierzą w ewangelię wody i Ducha, zobaczą, jak wielka i miłosierna jest miłość Boga. Kto wyznaje swoje grzechy przed Bogiem i uznaje ewangelię wody i Ducha, Bożą ewangelię doskonałego zbawienia, i w nią wierzy, ten będzie uwolniony od wszystkich grzechów.
Ci, którzy wierzą, że Jezus Chrystus wziął na Siebie wszystkie ich grzechy, przyjąwszy chrzest, zostaną uwolnieni od wszystkich grzechów. Natomiast ci, którzy gardzą tą prawdą, staną przed straszliwym potępieniem grzechu za swoje występki. Dlatego wszyscy ludzie tego świata muszą wierzyć w ewangelię wody i Ducha, najprawdziwszą prawdę. Ci grzesznicy, którzy nie boją się sądu Bożego i nie wierzą w ewangelię wody i Ducha, z pewnością zostaną potępieni za swoje grzechy. Ale ci, którzy wierzą w prawdę o zmyciu grzechów przez Jezusa, będą zbawieni od wszystkich swoich grzechów.
Każdy, kogo sumienie ma grzech, czuje się nieswojo i dlatego ludzie wymyślają bezzasadne, gołosłowne doktryny zbawienia, które są całkowicie różne od ewangelii wody i Ducha, próbując pocieszyć swoje zgnębione sumienia. Są nawet tacy, którzy mówią: „Ponieważ wierzę w Jezusa, jest okej jeśli mam grzech w sercu”. Ale nie możemy zapominać o tym, że wszystkich, którzy mają grzech w sercu spotka kara piekła, gdyż Bóg z pewnością wyda sprawiedliwy sąd takim ludziom za ich grzechy. Ponieważ są po stronie Szatana, Bóg po prostu nie może ich zostawić w spokoju.
Ale ci, którzy wiedzą o sprawiedliwości Bożej, o tym, że nastąpi Jego sąd za grzech, proszą Boga o Jego łaskawą miłość, chcą być zbawieni od wszystkich grzechów, szukają prawdy i pragną stanąć po stronie Boga. Dla takich ludzi to, że Jezus Chrystus wziął na Siebie wszystkie grzechy ludzkości, przyjąwszy chrzest jest prawdą. Każdy grzesznik musi w to wierzyć i otrzymać przebaczenie grzechów. Przez Swój chrzest Jezus Chrystus raz na zawsze przyjął wszystkie grzechy całego świata, raz umarł na krzyżu i w ten sposób zmył wszystkie grzechy i uczynił nas sprawiedliwymi.
Poprzez Słowo ewangelii wody i Ducha wszyscy musimy teraz zdać sobie sprawę z tego, jakie jest nasze prawdziwe zbawienie, a w naszych sercach wszyscy musimy mieć wiarę, która naprawdę wierzy w tę ewangelię. Wszyscy, którzy wierzą w tę prawdę w swoich sercach, bez względu na to, jakie grzechy mogliby popełnić, w rzeczywistości zostaną obmyci ze wszystkich swoich grzechów i otrzymają prawdziwe przebaczenie grzechów i życie wieczne. Czy nie chcecie wierzyć w to Słowo ewangelii i przyjąć poprzez wiarę ewangelię wody i Ducha, która sprawia, że wszystkie grzechy waszych serc znikają? Ci, którzy wierzą w ewangelię wody i Ducha, z pewnością otrzymają przebaczenie grzechów przed Bogiem.
Wasze Modlitwy Pokuty Nie Mogą Was Zbawić
Dzisiaj wielu z tych, którzy wyznają, że wierzą w Jezusa, codziennie modli się o pokutę, prosząc Boga o przebaczenie ich grzechów. Żyją życiem wiary, składając codziennie ofiary Bogu, jak w czasach Starego Testamentu. Ale to nie jest życie wiary, którym chcielibyście żyć. Czy Jezus przelał Swoją krew na Krzyżu, aby zmyć wasze grzechy, ilekroć modlicie się o pokutę? Nie o to chodzi. Zamiast tego musisz raz na zawsze zmyć swoje grzechy, wierząc, że moc chrztu i krwi Jezusa Chrystusa trwa wiecznie. Ci, którzy próbują oczyścić się ze swoich grzechów, odmawiając codziennie swoje modlitwy pokuty, nie mogą otrzymać wiecznego przebaczenia grzechów ani nie mają wiary, która pozwala im otrzymać prawdziwe zbawienie.
Gdyby grzechy wszystkich ludzi mogły zostać wybaczone poprzez takie modlitwy pokuty lub jakiekolwiek rytuały stworzone przez człowieka, wówczas Bóg nie ustanowiłby prawa, które ogłasza śmierć jako zapłatę za grzechy. Aby ludzie otrzymali przebaczenie grzechów, muszą faktycznie złożyć ofiarę, która poprzez wiarę przechodzi na ciało Jezusa. To, co musimy mieć, to nie taka wiara, która codziennie odmawia modlitwy pokutne, ale wiara, która wierzy w ewangelię wody i krwi, która objawia się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconym bisiorze użytymi do wykonania wejścia Przybytku. Innymi słowy, musimy zdać sobie sprawę, że tylko wiara, która wierzy w ewangelię wody i Ducha, może przynieść nam prawdziwe zmycie grzechu i musimy w to wierzyć w naszych sercach.
Tak jak grzesznicy Starego Testamentu przekazywali swoje grzechy zwierzęciu ofiarnemu, kładąc ręce na jego głowie, podczas składania ofiary za grzech, tak my musimy również przekazać nasze grzechy Jezusowi Chrystusowi, wierząc w Jego chrzest i poprzez wiarę w Jego chrzest i przelaną krew na Krzyżu, musimy przyjść do Boga i otrzymać wieczne przebaczenie grzechów. Bóg powiedział: „Sercem bowiem wierzy się ku sprawiedliwości, a ustami wyznaje się ku zbawieniu” i „Wiara więc jest ze słuchania, a słuchanie–przez słowo Boże” (List do Rzymian 10:10,17).
W Ewangelii Jana 1:29 napisano: „A nazajutrz Jan zobaczył Jezusa przychodzącego do niego i powiedział: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”. Ten fragment opisuje świadectwo, które Jan Chrzciciel złożył następnego dnia, po tym jak ochrzcił Jezusa. Kiedy Jan Chrzciciel zobaczył zbliżającego się Jezusa, powiedział: „Spójrzcie, ludzie! Oto idzie On!” Spowodowało to poruszenie w tłumie zgromadzonym wokół Jana. Jan zawołał: „Oto nadchodzi Baranek Boży! To nikt inny, jak Syn Boży, Baranek Boży, który wziął na Siebie grzechy ludzkości za moim pośrednictwem. On jest naszym Zbawicielem. To Jezus Chrystus, Baranek Boży. Spójrzcie! Baranek Boży, który gładzi grzechy świata”.
Ponieważ, Jan Chrzciciel ochrzcił Jezusa Chrystusa i złożył na Niego grzechy świata, sam Jan mógł osobiście świadczyć o Jezusie. Ponieważ Jan złożył nasze grzechy na Jezusa, chrzcząc Go, innymi słowy, Jezus Chrystus stał się Barankiem ofiarnym, który wziął na Siebie nasze grzechy zgodnie z wolą Boga Ojca.
W Starym Testamencie przebaczenie grzechów było otrzymywane poprzez składanie ofiar Bogu, ale w Nowym Testamencie jedynie wiara, która całkowicie wierzy w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu, pozwala nam otrzymać odpuszczenie naszych grzechów. Ponieważ Bóg przyjmował takie bydło, jak cielce, baranki i kozy, jako ofiary, aby zmyć grzechy ludu Izraela, niezliczona ilość zwierząt została wykrwawiona, pocięta na kawałki i spalona na ołtarzu całopalenia. Z powodu grzechów ludzi zabito w istocie miliardy zwierząt ofiarnych.
Ale w czasach Nowego Testamentu Jezus nie składał takich zwierząt ofiarnych, ale ofiarował za nas Swoje własne ciało. Kiedy Jezus, Baranek Boży, przyszedł na ziemię, przyjął grzechy świata na Swoje ciało przez Swój chrzest i przelał Swoją krew na Krzyżu, pozwolił tym, którzy w to wierzą, raz na zawsze zbawić się od wszystkich grzechów. Jezus przyszedł do nas po to, aby na zawsze zakończyć nasze grzechy wodą, krwią i Duchem.
Bóg nakazuje nam teraz uwierzyć w tę prawdę o prawdziwym zbawieniu. Mówi nam: „Zmyłem wszystkie wasze grzechy, bo was umiłowałem. Uratowałem was w ten sposób. Więc uwierzcie! Zmyłem wasze grzechy, ofiarując za was Mojego Syna jako ofiarę za grzech. Pozwoliłem Mojemu Synowi żyć na tej ziemi przez 33 lata Jego życia, ochrzciłem Go, sprawiłem, że przelał Swoją krew na Krzyżu ze względu na was, a czyniąc to, całkowicie uwolniłem was od wszystkich waszych grzechów i potępienia. Teraz, wierząc w tę prawdę, możecie stać się Moimi własnymi dziećmi, które kocham i zostać przyjęci w Moje objęcia”. Wiedzcie i wierzcie w to w swoich sercach—że ci, którzy wierzą w chrzest, który Jezus Chrystus przyjął i w krew, którą On przelał, nie tylko zostaną zbawieni od wszystkich swoich grzechów, ale także otrzymają prawo do zostania dziećmi Bożymi.
Czy Jezus Naprawdę Zmył Wszystkie Grzechy Tego Świata?
Przeczytajmy List do Hebrajczyków 10:14-18: „Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni. A poświadcza nam to także Duch Święty. Bo powiedziawszy najpierw: Takie jest przymierze, które zawrę z nimi po tych dniach, mówi Pan: Włożę Moje prawa w ich serca i wypiszę je na ich umysłach; Potem dodaje: A ich grzechów i nieprawości więcej nie wspomnę. Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie potrzeba już ofiary za grzech”.
Ten fragment wyjaśnia: „Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie potrzeba już ofiary za grzech”. Posłuchajcie tego błogosławionego przesłania, o tym, że wszystkie nasze grzechy zostały złożone na Jezusa poprzez chrzest, który On przyjął! Nie tylko każdy grzech, który popełniliśmy w ciągu całego naszego życia, przeszedł na Jezusa, ale wszystkie grzechy całej ludzkości zostały również złożone na Niego. Aby wypełnić całą sprawiedliwość Bożą, Jezus przyjął nałożenie rąk, przyjął chrzest w wodzie i tym samym pozwolił, aby wszystkie grzechy zostały złożone na Niego.
Co więcej, biorąc na Siebie wszystkie grzechy, został ukrzyżowany i tym samym poniósł potępienie wszystkich grzechów ludzkości, a zatem ci, którzy wierzą, zostali w tym momencie uwolnieni od całego swojego sądu. Tak jak Najwyższy Kapłan przekazywał grzechy ludu Izraela na zwierzę ofiarne, kładąc ręce na jego głowę, tak Jan Chrzciciel złożył wszystkie nasze grzechy na Jezusa, chrzcząc Go. Z kolei Jezus przyjął na Siebie te grzechy i został ukrzyżowany, a tym samym wyzwolił od grzechu każdego, kto w Niego wierzy. Dlatego ci, którzy w to wierzą, mogą otrzymać prawo do zostania dziećmi Bożymi.
W Liście do Rzymian 10:10 napisano: „Sercem bowiem wierzy się ku sprawiedliwości, a ustami wyznaje się ku zbawieniu”. Wszyscy bowiem sercem mogą stać się sprawiedliwi wierząc w sprawiedliwość Bożą, sercem wierząc w prawdę zbawienia, mogą otrzymać przebaczenie grzechów i wejść do Nieba. Bracia i siostry, czy zostaliście zbawieni, wierząc sercem i wyznając ustami, to że chrzest i krew Jezusa są podstawowymi elementami, które stanowią, „sprawiedliwość Bożą”, „prawdę zbawienia” i „ewangelię odpuszczenie grzechów?” W systemie ofiarnym Starego Testamentu grzechy Izraelitów nie zostały wymazane przez samo zabicie zwierzęcia ofiarnego bez nałożenia rąk, które przekazało grzechy na ofiarę. Podobnie, jeśli wierzymy tylko w krew na Krzyżu i pomijamy chrzest, który Jezus przyjął, to wszystkie nasze grzechy nie zostaną zmyte.
„A ich grzechów i nieprawości więcej nie wspomnę. Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie potrzeba już ofiary za grzech” (List do Hebrajczyków 10:17-18). Dlaczego Bóg powiedział tutaj, że nie będzie już wspominał naszych grzechów? Chociaż nie możemy powstrzymać się od grzechu, aż do dnia naszej śmierci, ponieważ Jezus raz na zawsze wziął na Siebie wszystkie grzechy świata, przyjąwszy chrzest, nasze zbawienie jest teraz dokonane i będzie trwać wiecznie, a ci z nas, którzy w to wierzą, są teraz bez grzechu. Dlatego Bóg nie ma potrzeby pamiętać naszych grzechów.
Prawość Boga oznacza Jego sprawiedliwość. Sprawiedliwość Boga Ojca nakazuje, że tak jak On jest święty, ci, którzy wierzą w ewangelię wody i Ducha są również święci i bezgrzeszni. Od samego początku Bóg nas pokochał i pragnął uczynić nas Swoimi dziećmi. Ale bez względu na to, jak bardzo chciał uczynić nas Swoimi dziećmi, nie mógł tego zrobić z powodu naszych grzechów. Dlatego Bóg Ojciec wymyślił rozwiązanie tego problemu.
Ponieważ Bóg ustawił nieskalaną ofiarę, która miała być ofiarnie darowana za nas i postanowił zmyć nasze grzechy, przekazując wszystkie grzechy na tę ofiarę, Jezus nie wahał się przyjąć chrztu, stać się naszą własną ofiarą, aby zostać potępiony w naszym imieniu, aby w ten sposób złożyć wieczną ofiarę za grzech. I przez tę ofiarę za grzech, Bóg spełnił Swoją opatrzność, aby oczyścić z ich własnych grzechów tych, którzy wierzą i uczynić ich Swoimi dziećmi. Otóż, ci, którzy wierzą w tę ewangelię prawdy, otrzymują odpuszczenie wszystkich grzechów przed Bogiem. Ponieważ Jezus już zmył wszystkie grzechy tego świata, przyjąwszy chrzest, jeśli wierzymy w Jezusa, który oczyścił grzechy ludzkości poprzez zostanie zastępczo potępionym, nie musimy już więcej składać ofiary za nasze grzechy. Czy nadal musimy składać ofiary za nasze grzechy, bracia i siostry? Nie, absolutnie nie!
Czy wiecie, dlaczego Jezus Chrystus został ukrzyżowany, mimo że był bezgrzeszny i niewinny? Chociaż Jezus został ukrzyżowany, w rzeczywistości nie uczynił nic złego. Musiał umrzeć za nas tylko dlatego, że Jezus przyjął wszystkie grzechy ludzkości, przyjąwszy chrzest w rzece Jordan. Powodem, dla którego musiał umrzeć na Krzyżu, było to, że już przyjął grzechy świata złożone na Niego poprzez Swój chrzest i był gotów wypełnić wszelką sprawiedliwość.
Skoro Syn Boży został ochrzczony i wypełnił w ten sposób wszelką sprawiedliwość, jak moglibyśmy Mu nie dziękować? To dlatego, że Jezus wziął na Siebie nasze grzechy, tak jak owca przed postrzygaczem, cicho zniósł cierpienie Krzyża. Wszyscy musimy na zawsze pamiętać o Jego chrzcie i Krzyżu, bo gdyby nie został ukrzyżowany i skazany, to my sami musielibyśmy zostać potępieni.
Nasz Pan nie tylko wziął na Siebie wszystkie nasze grzechy, ale sam też poniósł wszelkie potępienie za grzech. Innymi słowy, sam Jezus Zbawiciel, który wziął na Siebie nasze grzechy, stał się naszą własną ofiarą za grzech i po cichu poniósł karę Krzyża, wszystko po to, aby zbawić nas od grzechu i tym samym wypełnić całą wolę Bożą. Dlatego Biblia mówi: „A ich grzechów i nieprawości więcej nie wspomnę. Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie potrzeba już ofiary za grzech. Mając więc, bracia, śmiałość, aby przez krew Jezusa wejść do Najświętszego Miejsca” (List do Hebrajczyków 10:17-19).
Czy teraz rozumiesz, dlaczego Jezus Chrystus został ukrzyżowany? Nie możemy wierzyć tylko w krew Jezusa na Krzyżu, ale musimy zrozumieć powód, dla którego musiał umrzeć na Krzyżu, i musimy właściwie zrozumieć i uwierzyć, że powodem tego jest chrzest, który On przyjął. Jeśli chcemy wiedzieć i wierzyć dokładnie, gdzie i jak nasze grzechy zostały oczyszczone, musimy zdać sobie sprawę i uwierzyć, że to dlatego, że nasze grzechy zostały złożone na Jezusa, kiedy został ochrzczony przez Jana w Jordanie, zostaliśmy oczyszczeni z naszych grzechów poprzez wiarę.
Wiedząc i Wierząc w Prawdę Ewangelii Wody i Ducha, Możemy Zostać Zbawieni od Wszystkich Naszych Grzechów
To, co wam powiedziałem, to prawda ewangelii wody i Ducha, o której szczegółowo mówi Biblia. A ta prawda jest zbawieniem, które zostało zaplanowane jeszcze przed założeniem świata, a zbawienie to przejawia się także w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici, materiałach użytych do budowy wejścia Przybytku. Wraz z moimi współpracownikami głosiłem tę prawdę, która objawia się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici niezliczonym ludziom na tym świecie. I nawet teraz, w tej właśnie godzinie, ta ewangelia rozprzestrzenia się po całym świecie poprzez nasze książki.
Jednak są tacy, którzy twierdzą, że wierzą w Jezusa, mimo że nie znają ewangelii wody i Ducha. Mogę ośmielić się nazwać takich ludzi głupcami, ponieważ ta ewangelia wody i Ducha jest podstawową prawdą, która mówi nam o prawdziwym systemie ofiarnym wypełnionym przez Jezusa Chrystusa, rzeczywistą istotą cienia zbawienia objawionego w Przybytku. Teraz twoja kolej. Jeśli wierzyłeś, nie znając tej najprawdziwszej prawdy, nadszedł czas, abyś nawrócił się i uwierzył w ewangelię wody i Ducha, i otrzymał przebaczenie grzechów.
Chrzest Jezusa i Jego śmierć na Krzyżu były obiecane jeszcze przed założeniem świata i objawiły się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici, a także w skręconym bisiorze. Aby wypełnić tę obietnicę i rzeczywiście zbawić nas od naszych grzechów, Jezus przyjął chrzest, umarł na Krzyżu, zmartwychwstał i teraz siedzi po prawicy Boga Ojca.
Czy nadal próbujecie uwierzyć w Jezusa, podążając za własnymi doświadczeniami lub emocjami, nie znając tej prawdy? Jest wielu takich ludzi na tym świecie, ale muszą teraz odwrócić się od swojej wadliwej wiary i całym sercem uwierzyć w prawdę ewangelii wody i Ducha, ukrytą w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz w skręconym bisiorze objawioną w wejściu Przybytku.
W Liście do Hebrajczyków 10:19-20 napisano: „Mając więc, bracia, śmiałość, aby przez krew Jezusa wejść do Najświętszego Miejsca; Drogą nową i żywą, którą zapoczątkował dla nas przez zasłonę, to jest przez Swoje ciało”. Kiedy Jezus Chrystus, biorąc na Siebie grzechy świata poprzez chrzest, został ukrzyżowany, zasłona Świątyni została rozerwana, a grzechy ludzkości zostały oczyszczone chrztem Jezusa i Jego krwią na Krzyżu. Zasłona Świątyni, utkana z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru, była tak mocna, że nie mogła zostać rozdarta nawet wtedy, gdy rozciągano ją końmi.
To, że ta mocna zasłona Świątyni została mimo wszystko rozdarta od góry do dołu, pomimo że nikt jej nawet nie dotknął, ujawnia, że w chwili, gdy Jezus Chrystus wypełnił Swoją misję, bramy Nieba zostały szeroko otwarte. Rozdarcie zasłony Świątyni od góry do dołu oznacza, że wszystkie mury grzechu upadły, pokazując nam, że poprzez Jezusa Chrystusa Bóg zburzył te mury grzechu.
Co więc to znaczy, że mury grzechu zostały zburzone? Oznacza to, że każdy może otrzymać odpuszczenie wszystkich grzechów poprzez wiarę w chrzest, który Jezus Chrystus przyjął i Jego krew na Krzyżu. To, co Bóg chciał pokazać poprzez wejście Przybytku, to fakt, że zbawienie ludzkości zostało teraz dokonane raz na zawsze przez dzieło Jezusa, ukazane w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconym bisiorze. To, dlatego, że wypełniło się nasze wieczne zadośćuczynienie obiecane nam przez Boga, zasłona wejścia Miejsca Najświętszego utkana z błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconego bisioru została rozdarta na dwie części od góry do dołu, nie ręką człowieka, ale ręką samego Boga.
To pokazuje, że Jezus Chrystus, który stał się wieczną ofiarą za grzechy ludzkości, doskonale zbawił tych z nas, którzy wierzą w ewangelię wody i Ducha. Bóg Ojciec postanowił, że każdy, kto wierzy w chrzest, który Jezus Chrystus przyjął i w Jego krew na Krzyżu, może otrzymać przebaczenie grzechów i stanąć przed Jego obecnością. Czy wierzycie w tę prawdę, czy nie?s
Tak samo jak Bóg nas umiłował, tak samo kocha nas Jezus Chrystus, Syn Boży, który dał nam doskonałe zbawienie, przyjmując chrzest od Jana i zostając ukrzyżowanym. Poprzez przyjęcie tej miłości Bożej, danej nam przez Jezusa Chrystusa i wiarę w prawdę, która pozwala nam wejść do Królestwa Bożego, zniknęły wszystkie nasze grzechy. Poprzez wiarę w ewangelię wody i Ducha, zadbano nawet o wszystkie nasze codzienne grzechy, ponieważ wszystkie nasze grzechy i potępienie zostały już zmyte chrztem Jezusa i Jego krwią na Krzyżu.
W Liście do Hebrajczyków 10:22 napisano: „Zbliżmy się ze szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca oczyszczone od złego sumienia i ciało obmyte czystą wodą”. Biblia nadal mówi o oczyszczeniu grzechu. Możemy zostać zbawieni od wszystkich naszych grzechów, wierząc w prawdę, że Jezus Chrystus poprzez Swój chrzest zmył wszystkie grzechy, które popełniamy naszym ciałem i umysłem.
Tak jak Najwyższy Kapłan zmywał swoją nieczystość w miedzianej kadzi po złożeniu ofiar, po oczyszczeniu wszystkich naszych grzechów przez wiarę w chrzest Jezusa, my także musimy codziennie pamiętać o tej wierze. Tak jak Najwyższy Kapłan mył się w miedzianej kadzi, musimy zmyć nasze codzienne grzechy, pamiętając i wierząc każdego dnia, że wszystkie nasze grzechy zostały zmyte chrztem Jezusa, ponieważ żyjąc na tym świecie, bywają momenty, kiedy jesteśmy narażeni na jego nieczystość.
Wszystkie grzechy popełniane, czy to ciałem, czy sercem, czy myślami, należą do grzechów świata. Z jaką więc wiarą możemy zmyć wszystkie grzechy świata? Możemy je zmyć tylko chrztem, który Jezus przyjął. Ci, którzy kiedyś stali się czyści dzięki wierze w chrzest Jezusa, muszą zachować czyste serca, a kiedy grzeszą, muszą je ponownie obmyć wiarą. Błogosławieni są ci, którzy codziennie pamiętają chrzest Jezusa i przez wiarę piorą szaty swoich czynów. Ponieważ wszystkie nasze grzechy zostały złożone na Jezusa Chrystusa poprzez chrzest, który On przyjął od Jana, rozmyślając nad tą prawdą i wierząc w nią każdego dnia, możemy na zawsze zostać całkowicie uwolnieni od wszystkich grzechów.
Musicie uwierzyć w ewangelię wody i Ducha, w to, że wszystkie wasze grzechy zostały również złożone na Jezusa Chrystusa, kiedy został ochrzczony przez Jana. Nie macie nic do stracenia wierząc w tę ewangelię, ponieważ Wszechmocny Bóg zaplanował ją jeszcze przed założeniem świata, przed wiekiem Starego Testamentu. Prawda, że Jezus przyjął wasze grzechy, przyjąwszy chrzest w rzece Jordan i poniósł wszelkie potępienie za wasze grzechy, idąc na Krzyż, umożliwiła wam osiągnięcie sprawiedliwości Bożej i zbawienia. Prawdą, która pozwoliła nam zrozumieć, że Jezus, Król królów, na zawsze zbawił nas od grzechu i która oczyszcza nasze serca od złego sumienia i obmywa nasze ciała czystą wodą, jest właśnie tą ewangelią wody i Ducha. Ewangelia wody i Ducha jest niezbędnym Słowem w naszym życiu, a gdy wierzymy, jaśnieje jeszcze bardziej.
W ciągu 3 lat swej publicznej służby, pierwszą rzeczą, jaką Jezus uczynił, aby zbawić całą ludzkość od grzechu, był chrzest. Innymi słowy, Jezus Chrystus musiał wziąć na Siebie nasze grzechy, a żeby to zrobić, poszedł do Jana i został przez niego ochrzczony. Tak więc wszystkie Cztery Ewangelie opisują to kluczowe wydarzenie zaraz na samym początku.
W rzeczywistości wszyscy byliśmy skazani na śmierć za nasze grzechy. Ale co się stało? Nasz Pan przyszedł na tę ziemię, wziął na Siebie nasze grzechy, przyjąwszy chrzest od Jana, stał się Barankiem Bożym, zaniósł wszystkie grzechy świata na Krzyż, za nasze grzechy został przybity rękami i nogami do Krzyża, przelał całą krew która była w Jego sercu i umarł, a potem zmartwychwstał. Dlatego Jezus powiedział ostatnim tchem na Krzyżu: „Wykonało się”.
Wszystko, co Jezus powiedział i zrobił, jest prawdą. Jezus stał się naszą ofiarą za grzech, aby nas zbawić i zmartwychwstał po trzech dniach. A po zmartwychwstaniu przez 40 dni dawał świadectwo o Swoim zmartwychwstaniu, wstąpił do nieba i zasiada teraz po prawicy tronu Ojca. Jezus Chrystus przyjdzie na ziemię, aby nas zabrać. Kiedy Jezus po raz pierwszy przyszedł na tę ziemię, przyszedł jako Zbawiciel, ale kiedy przyjdzie ponownie po raz drugi, przyjdzie jako Sędzia, aby potępić wszystkich, którzy nie wierzą.
Musicie teraz zdać sobie sprawę, że Jezus Chrystus powróci na ziemię jako Sędzia, aby powołać i przyjąć jako dzieci Boże tych, którzy wierzą w zbawienie wody, krwi i Ducha, które On wypełnił przez 33 lata Swojego życia na tej ziemi i pozwoli im żyć w Tysiącletnim Królestwie i wiecznym Niebie, a także wyda Swój wieczny wyrok na tych, którzy nie wierzą w ewangelię wody, krwi i Ducha i odrzucili miłość Boga.
Teraz nie wolno wam dłużej ignorować ewangelii wody i Ducha i udawać, że nie jesteście jej świadomi, ale musicie wierzyć w tę prawdę o zbawieniu. I musicie zrozumieć, że tak jak Bóg obiecał poprzez Przybytek i system ofiarny, Jezus Chrystus przyszedł na tę ziemię, został ochrzczony w formie nałożenia rąk, został ukrzyżowany i w ten sposób zbawił wszystkie narody całego świata od wszystkich grzechów i musicie otrzymać przebaczenie grzechów, wierząc w tę prawdę całym sercem.
Mimo to naród izraelski wciąż odwraca się od prawdy i czeka na kolejnego Mesjasza. Ale Izraelici muszą zdać sobie sprawę, że bez względu na to, jak niecierpliwie by nie czekali na innego Mesjasza niż Jezus, po prostu nie ma innego Mesjasza poza Jezusem Chrystusem. To, że nie ma innego Mesjasza na ziemi poza Jezusem, jest oczywistą prawdą, a ponieważ nawet lud Izraela nie jest wyjątkiem, jeśli chodzi o tę prawdę, nie ma też dla nich innego Zbawiciela.
W związku z tym lud Izraela musi pokutować za swój grzech niewiary w Jezusa Chrystusa jako Syna Bożego i muszą wierzyć, że Jezus Chrystus jest rzeczywiście ich prawdziwym Mesjaszem, i przyjąć to jako prawdę. Potwierdzając ponownie i wierząc, że Jezus Chrystus jest tym samym Zbawicielem, który ma przyjść, naród izraelski musi stać się prawdziwym, duchowo wybranym narodem Bożym.
Nawet teraz lud Izraela wciąż czeka na majestatycznego, zdolnego i potężnego Mesjasza, który może ich ocalić od cierpień i niedoli tego świata. Ale Jezus Chrystus już przyszedł na tę ziemię w ciele człowieka jako Mesjasz i zbawił ich, skazanych na karę ognia, od wszystkich grzechów. W związku z tym muszą uznać tę prawdę i uwierzyć w nią. Przez wzgląd na ich dusze Jezus przyszedł na tę ziemię jako ofiara za grzech, obiecana w Starym Testamencie, zbawił ich na zawsze od wszystkich ich grzechów i uczynił ich ludem Bożym.
Jezus Chrystus, który przyszedł jako Zbawiciel, zbawił nas wszystkich poprzez ewangelię wody i Ducha, prawdę objawiającą się w błękitnej, purpurowej i karmazynowej nici oraz skręconym bisiorze. I z pewnością umożliwi tym z nas, którzy w to wierzą, panowanie z Nim w Tysiącletnim Królestwie. Potem pozwoli im także uczestniczyć w wiecznym Królestwie Bożym i żyć wiecznie z samym Bogiem w szczęściu i chwale.
W związku z tym, kiedy wciąż znajdujemy się na tej ziemi, wszyscy musimy całym sercem wierzyć w ewangelię wody i Ducha, i stać się dziećmi Bożymi. Tylko ci, którzy wierzą w tę ewangelię prawdy, mogą stać się bezgrzesznymi dziećmi Bożymi i mają gwarancję otrzymania wszystkich błogosławieństw, jakie czekają ich w następnym świecie.
Alleluja! Dziękuję Panu poprzez moją wiarę za to, że dał nam duchowe błogosławieństwa Nieba. Nasz Pan obiecał, że wkrótce wróci; tak więc przyjdź, Panie!
Copyright © 2021 by The New Life Mission