Search

សេចក្តីអធិប្បាយ

Temat 1: Grzech

[1-1] Musimy Wiedzieć o Swoich Grzechach, Aby Dostąpić Odkupienia (Ewangelia Marka 7:8-9, 20-23)

Musimy Wiedzieć o Swoich Grzechach, Aby Dostąpić Odkupienia
(Ewangelia Marka 7:8-9)
“Wy bowiem, opuściwszy przykazania Boże, trzymacie się tradycji ludzkiej, obmywania dzbanków i kubków. I wiele innych tym podobnych rzeczy czynicie. Mówił im też: Całkowicie znosicie przykazanie Boże, aby zachować swoją tradycję.”
 
(Ewangelia Marka 7:20-23)
“I powiedział: Co wychodzi z człowieka, to kala człowieka. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, cudzołóstwa, nierząd, zabójstwa; kradzieże, chciwość, niegodziwość, podstęp, wyuzdanie, oko złe, bluźnierstwo, pycha, głupota. Całe to zło pochodzi z wnętrza i kala człowieka.”
 
 
Najpierw chciałbym zdefiniować, czym jest grzech. Są grzechy definiowane przez Boga i są grzechy definiowane przez człowieka. Słowo grzech, ‘hamartia’ w języku starogreckim, oznacza “nie trafić do celu”. Innymi słowy, oznacza to “zrobić coś złego”. Grzechem jest nieposłuszeństwo nakazom Bożym. Najpierw przyjrzyjmy się ludzkiemu poglądowi na grzech.
 
Czym jest grzech?
Nieposłuszeństwem nakazom Bożym.
 
Rozpoznajemy grzech według naszego sumienia. Jednak jego ludzki standard różni się w zależności od pochodzenia społecznego, stanu psychicznego, okoliczności oraz sumienia.
Tak więc definicja grzechu jest różna u różnych ludzi. Ten sam uczynek może być lub nie być uważany za grzeszny w zależności od własnych standardów każdej osoby. Dlatego Bóg dał nam 613 artykułów Prawa, które mają nam służyć jako absolutny standard grzechu.
Rysunek poniżej ilustruje grzechy ludzkości.
 
Prawo Boskie
Ludzkie sumienie, moralność, 
normy społeczne
Prawo krajowe, cywilne

Nigdy nie powinniśmy ustanawiać standardów grzechu według naszego własnego sumienia na podstawie norm społecznych. 
Grzech zdefiniowany przez nasze sumienie nie jest grzechem zdefiniowanym przez Boga. Dlatego nie powinniśmy słuchać swego sumienia, powinniśmy raczej polegać na przykazaniach Bożych.
Każdy z nas ma własne wyobrażenie o tym, czym jest grzech. Niektórzy uważają, że są to ich wady, podczas gdy inni uważają, że jest to wypaczone zachowanie.
Na przykład, w Korei ludzie pokrywają groby swoich rodziców trawą i uważają za swój obowiązek dbanie o nie aż do śmierci. Ale w pewnym prymitywnym plemieniu na Nowej Gwinei czczą swoich zmarłych rodziców, wspólnie spożywając ciała zmarłych z członkami rodziny. (Nie jestem pewien czy gotują je przed jedzeniem.) Myślę, że ma to uchronić ciało przed robakami. Przykłady te ilustrują fakt, że ludzka koncepcja grzechu bardzo się różni. 
Cnotliwy czyn w jednym społeczeństwie, można uznawać za barbarzyński w innym społeczeństwie. Biblia mówi nam, że grzechem jest nieposłuszeństwo nakazom Bożym. “Wy bowiem, opuściwszy przykazania Boże, trzymacie się tradycji ludzkiej, obmywania dzbanków i kubków. I wiele innych tym podobnych rzeczy czynicie. Mówił im też: Całkowicie znosicie przykazanie Boże, aby zachować swoją tradycję.” (Ewangelia Marka 7:8-9). Nasz wygląd zewnętrzny nie ma znaczenia dla Boga, ponieważ On zagląda głęboko w nasze serca.
 
 
Własne Kryteria są Grzechem Przed Bogiem
 
Co jest najcięższym grzechem?
Lekceważenie Słowa Bożego.

Niestosowanie się do Jego woli jest grzechem przed Bogiem. Jest to to samo, co nie wierzenie w Jego Słowo. Bóg powiedział, że grzechem jest żyć jak faryzeusze, którzy odrzucili przykazania Boże i przykładali większą wagę do własnych tradycyjnych nauk. Jezus uważał faryzeuszy za hipokrytów.
“W którego Boga wierzycie? Czy naprawdę czcicie Mnie i szanujecie? Chwalicie się Moim imieniem, ale czy naprawdę Mnie czcicie?” Ludzie patrzą tylko na wygląd zewnętrzny, a lekceważą Jego Słowo. Najcięższym grzechem jest lekceważenie Jego Słowa. Czy zdajecie sobie z tego sprawę?
Bezprawne czyny, które powstały z naszych słabości, są zwykłą niegodziwością. Błędy, które popełniamy i krzywdy, które wyrządzamy z powodu naszych niedoskonałości, nie są zasadniczymi grzechami, lecz wadami. Bóg odróżnia grzech od niegodziwości. Ci, którzy lekceważą Jego Słowo, są grzesznikami, nawet jeśli są bez wad. Są oni wielkimi grzesznikami przed Bogiem. Właśnie dlatego Jezus upomniał faryzeuszy. 
W Pięcioksiągu, od Księgi Rodzaju do Księgi Powtórzonego Prawa, są przykazania, które nam mówią, co mamy robić, a czego nie. Są one Słowem Bożym, Jego przykazaniami. Możemy nie być w stanie przestrzegać ich w całości, ale powinniśmy uznać je za Jego przykazania. On dał je nam na samym początku i powinniśmy je zaakceptować jako Słowo Boże.
“Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo” (Ewangelia Jana 1:1). Potem powiedział: “Niech stanie się światłość. I stała się światłość.” On stworzył wszystko. A potem ustanowił Prawo.
“A to Słowo stało się ciałem i mieszkało wśród nas” (Ewangelia Jana 1:1-14). W jaki więc sposób Bóg nam się ukazuje? Ukazuje się przez Swoje przykazania, ponieważ On jest Słowem i Duchem. Więc jak nazywamy Biblię? Nazywamy ją słowem Bożym. 
Powiedziane jest tutaj: “Wy bowiem, opuściwszy przykazania Boże, trzymacie się tradycji ludzkiej.” Jest 613 artykułów w Jego Prawie. Róbcie to, a nie róbcie tego, szanujcie rodziców… itp. W Księdze Kapłańskiej powiedziane jest o tym, jak kobiety i mężczyźni muszą się zachowywać oraz co zrobić, gdy zwierzę domowe wpadnie do rowu… Jest 613 takich artykułów Jego Prawa.
Ponieważ nie są to słowa wypowiedziane przez człowieka, musimy je wielokrotnie przemyśleć. Chociaż nie jesteśmy w stanie przestrzegać całego Jego Prawa, powinniśmy przynajmniej uznać je i być posłusznymi Bogu.
Czy jest choć jeden fragment w Słowie Bożym, który nie jest słuszny? Faryzeusze opuścili Jego przykazania i trzymali się tradycji ludzi ponad Jego przykazania. Przywiązywali większą wagę do słów starszych niż do słów Boga. Kiedy Jezus był na ziemi, właśnie był świadkiem tego, a to, co Go bolało najbardziej, to fakt, że ludzie ignorowali Słowo Boże.
Bóg dał nam 613 artykułów Prawa, abyśmy uświadomili sobie swoje grzechy oraz aby pokazać, że On jest Prawdą, naszym świętym Bogiem. Ponieważ wszyscy jesteśmy grzesznikami przed Nim, powinniśmy żyć z wiary i wierzyć w Jezusa, który został nam posłany od Boga z powodu Jego miłości do nas.
Ludzie, którzy odrzucają Jego Słowo i nie wierzą w nie, są grzesznikami. Ci, którzy nie są w stanie postępować w zgodzie z Jego Słowem, też uważani są grzeszników, lecz odrzucenie Jego Słowa jest najcięższym grzechem. Ci, którzy tak postępują, pójdą do piekła. Niewiara w Jego Słowo jest najcięższym grzechem przed Nim.
 
 

Przyczyna, Dla Której Bóg Dał Nam Prawo

 
Dlaczego Bóg dał nam Prawo?
Żebyśmy uświadomili sobie swoje grzechy i karę za nie.

Co jest przyczyną, dla której Bóg dał nam Prawo? Abyśmy uświadomili sobie swoje grzechy i wrócili do Niego. Dał nam 613 artykułów Prawa po to, byśmy zdali sobie sprawę z swoich grzechów i zostali odkupieni za sprawą Jezusa. Oto, dlaczego Bóg dał nam Prawo.
Powiedziane jest w Liście do Rzymian 3:20: “przez prawo jest poznanie grzechu.” Wiemy więc, że Prawo zostało nam dane przez Boga nie po to, by nas zmusić do życia w zgodzie z nim. 
Więc czego się dowiadujemy z Prawa? Dowiadujemy się, iż jesteśmy zbyt słabi, aby go przestrzegać w całości i że jesteśmy wielkimi grzesznikami przed Nim. A co uświadamiamy sobie z 613 artykułów Prawa? Uświadamiamy sobie własne słabości i niezdolność do życia zgodnie z Prawem. Zdajemy sobie sprawę, że my, stworzenia Boże, jesteśmy bezsilnymi istotami oraz wielkimi grzesznikami przed Nim. Wszyscy powinniśmy skończyć w piekle zgodnie z Jego Prawem. 
Kiedy zdajemy sobie sprawę z własnych grzechów i niezdolności do życia zgodnie z Prawem, co mamy robić? Czy powinniśmy próbować zostać doskonałymi istotami? Nie. Musimy przyznać, że jesteśmy grzesznikami, wierzyć w Jezusa, dostąpić odkupienia przez wodę i Ducha oraz dziękować Mu. 
On dał nam Prawo, abyśmy zdali sobie sprawę z naszych grzechów i kary za te grzechy. W ten sposób rozpoznalibyśmy, że bez Jezusa niemożliwe jest zbawienie od piekła. Jeśli wierzymy w Jezusa jako naszego Zbawiciela, zostaniemy odkupieni. On dał nam Prawo, aby doprowadzić nas do Jezusa Zbawiciela.
On stworzył Prawo, byśmy pojęli jak wielkimi jesteśmy grzesznikami oraz aby uratować nasze dusze od grzechu. Dał nam Prawo i posłał Swego Jednorodzonego Syna, Jezusa, by nas ocalił, biorąc wszystkie nasze grzechy poprzez Jego chrzest. Wiara w Niego może nas zbawić.
Jesteśmy beznadziejnymi grzesznikami, którzy muszą uwierzyć w Jezusa, aby uwolnić się od grzechu, stać się Jego dziećmi i oddawać całą chwałę Bogu.
Powinniśmy rozumieć, myśleć i sądzić zgodnie z Jego Słowem, ponieważ wszystko pochodzi od Niego. Musimy również zrozumieć prawdę odkupienia przez Jego Słowo. To jest właściwa i prawdziwa wiara.
 
 
Co Jest w Sercu Człowieka?
 
Co powinniśmy zrobić przed Bogiem?
Powinniśmy przyznać się do naszych grzechów i poprosić Boga o zbawienie.

Wiara powinna zaczynać się od Jego Słów oraz winniśmy wierzyć w Boga przez Jego Słowo. W przeciwnym razie wstąpimy na drogę fałszu. To będzie niewłaściwa i nieprawdziwa wiara.
Kiedy uczeni w Piśmie i faryzeusze zobaczyli uczniów Jezusa jedzących chleb brudnymi rękami, nie mogliby ich potępić, gdyby spojrzeli na nich przez pryzmat Słowa Bożego. Słowo mówi nam, że cokolwiek wchodzi do człowieka z zewnątrz, nie może go skalać, ponieważ przechodzi przez żołądek i opuszcza ciało, nie wpływając na serce.
Jak jest napisane w Ewangelii Marka 7:20-23: “I powiedział: Co wychodzi z człowieka, to kala człowieka. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, cudzołóstwa, nierząd, zabójstwa; kradzieże, chciwość, niegodziwość, podstęp, wyuzdanie, oko złe, bluźnierstwo, pycha, głupota. Całe to zło pochodzi z wnętrza i kala człowieka.” On powiedział, że ludzie są grzesznikami, ponieważ rodzą się z grzechem.
Czy rozumiecie, co to znaczy? Wszyscy rodzimy się grzesznikami, ponieważ wszyscy jesteśmy potomkami Adama. Ale nie jesteśmy w stanie zobaczyć prawdy, ponieważ nie akceptujemy i nie wierzymy we wszystkie Jego Słowa. Więc co jest w sercu człowieka?
Spójrzmy na Ewangelię Marka 7:21-22. “Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, cudzołóstwa, nierząd, zabójstwa; kradzieże, chciwość, niegodziwość, podstęp, wyuzdanie, oko złe, bluźnierstwo, pycha, głupota” Wszelkiego rodzaju zło wychodzi z ludzkich serc i je zanieczyszcza.
W Psalmach jest napisane: “Gdy przypatruję się twoim niebiosom, dziełu twoich palców, księżycowi i gwiazdom, które utwierdziłeś; Wtedy mówię: Czymże jest człowiek, że o nim pamiętasz, albo syn człowieczy, że troszczysz się o niego?” (Księga Psalmów 8:3-4).
Dlaczego On nas wypatruje? Wypatruje nas, ponieważ nas kocha, stworzył nas i zlitował się nad nami, grzesznikami. Wymazał wszystkie nasze grzechy i uczynił nas swoimi dziećmi. “O PANIE, nasz Panie, jak sławne jest twoje imię na całej ziemi! Ty, który swoją chwałę wyniosłeś nad niebiosa. (Psalm 8:1). Król Dawid śpiewał ten psalm, kiedy uświadomił sobie, że Bóg stanie się wybawicielem grzeszników.
W Nowym Testamencie apostoł Paweł powtórzył ten sam psalm. To jest niewiarygodne, że my, stworzenia Boże, możemy zostać dziećmi Stworzyciela. Dzieje się tak wyłącznie dzięki Jego współczuciu dla nas. Taka jest miłość Boża. 
Powinniśmy uznać, że próba żyć całkowicie według Prawa Bożego jest zuchwałym wyzwaniem dla Niego. Jest to także arogancja, która wynika z naszej ignorancji. Życie poza Jego miłością przy równoczesnym wysiłku, aby przestrzegać Prawa, przy modlitwie, nie jest rzeczą właściwą. Bóg chce, byśmy uprzytomnili sobie, że jesteśmy grzesznikami, i abyśmy uwierzyli w odkupienie wody i krwi Jezusa.
Jego Słowo zostało zapisane w Ewangelii Marka 7:20-23: “Co wychodzi z człowieka, to kala człowieka. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, cudzołóstwa, nierząd, zabójstwa; kradzieże, chciwość, niegodziwość, podstęp, wyuzdanie, oko złe, bluźnierstwo, pycha, głupota. Całe to zło pochodzi z wnętrza i kala człowieka.”
Jezus powiedział, że to, co wychodzi z człowieka, grzechy wewnątrz, zanieczyszcza człowieka. Nawet nieczyste jedzenie, które Bóg daje, nie może nas zanieczyścić. Wszystkie stworzenia są czyste, lecz tylko te rzeczy, które wychodzą z człowieka, to jest grzechy, nas zanieczyszczają. Wszyscy rodzimy się potomkami Adama. Więc z czym się rodzimy? Rodzimy się z dwunastoma rodzajami grzechu. Czy to nie prawda?
Więc czy możemy żyć nie popełniając grzechów? Będziemy grzeszyć, bo narodziliśmy się z grzechem. Czy możemy przestać grzeszyć tylko dlatego, że znamy Prawo? Czy możemy żyć według przykazań? Nie.
Im więcej się staramy żyć według Prawa, tym jest nam trudniej. Powinniśmy zdać sobie sprawę z naszych ograniczeń i zrezygnować z naszych przeszłych skłonności. Następnie, z pokornym umysłem, możemy przyjąć chrzest i krew Jezusa, które nas zbawiają.
Wszystkie 613 artykułów Prawa są dobre i sprawiedliwe. Lecz ludzie są grzesznikami od momentu poczęcia w łonie matki. Kiedy uprzytomniamy sobie, że Prawo Boga jest sprawiedliwe, ale że jesteśmy grzesznikami od urodzenia, grzesznikami, którzy sami z siebie nigdy nie mają szans zostania sprawiedliwymi, wtedy uświadamiamy sobie, że potrzebujemy współczucia Boga oraz zbawienia Jezusa w ewangelii wody, krwi i Ducha. Kiedy zdajemy sobie sprawę z własnych ograniczeń – że nie możemy stać się sprawiedliwymi samodzielnie i pójdziemy do piekła za nasze grzechy – wtedy możemy polegać tylko na odkupieniu Jezusa.
Możemy dostąpić zbawienia. Powinniśmy wiedzieć, że nie możemy być sami z siebie ani dobrymi, ani sprawiedliwymi przed obliczem Boga. Dlatego musimy przyznać przed Bogiem, że jesteśmy grzesznikami, których przeznaczeniem jest piekło, i możemy się modlić o Jego współczucie, “Boże! Proszę, zbaw mnie od grzechu i miej miłosierdzie nade mną”. Wtedy Bóg na pewno spotka się z nami w Swoim Słowie. W ten sposób możemy zostać zbawieni.
Zobaczmy modlitwę Dawida. “Abyś okazał się sprawiedliwy w Swoich słowach i czysty w Swoim sądzie. (Księga Psalmów 51:4).
Dawid wiedział, że był wielkim grzesznikiem, wystarczająco złym, aby zostać wtrąconym do piekła, lecz przyznał przed Bogiem: “Jeśli nazwiesz mnie grzesznikiem, jestem grzesznikiem, jeśli nazwiesz mnie sprawiedliwym, jestem sprawiedliwym, jeśli mnie zbawisz, będę zbawiony, a jeśli wyślesz mnie do piekła, skończę w piekle.” 
To jest właściwa wiara i właściwa droga zbawienia. Tacy powinniśmy być, jeśli chcemy uwierzyć w odkupienie Jezusa.
 
 

Powinniśmy Dokładnie Wiedzieć, Jakie są Nasze Grzechy

 
Skoro wszyscy jesteśmy potomkami Adama, wszyscy mamy żądzę w sercu. Ale cóż Bóg nam mówi? Mówi nam, abyśmy nie popełniali cudzołóstwa, chociaż mamy cudzołóstwa w swoim sercu. Mamy zabójstwa w sercu, ale cóż Bóg nam mówi? Mówi nam, żeby nie zabijać. Wszyscy przeciwstawiamy się rodzicom w swoich sercach, ale On mówi nam, abyśmy ich czcili. Powinniśmy zrozumieć, że Jego Słowo jest poprawne i dobre, a my wszyscy mamy grzech w swoich sercach.
Czy to prawda, czy też nie? Więc co mamy czynić przed Bogiem? Musimy przyznać się, że wszyscy jesteśmy pełnymi grzechu i beznadziejnymi grzesznikami. Nie możemy myśleć, że byliśmy sprawiedliwymi wczoraj, ponieważ nie grzeszyliśmy, ale dzisiaj jesteśmy grzesznikami, ponieważ popełniliśmy grzech. Urodziliśmy się grzesznikami. Czegokolwiek byśmy nie uczynili i tak pozostaniemy grzesznikami. I właśnie dlatego powinniśmy zostać odkupieni poprzez wiarę w chrzest Jezusa. 
Jesteśmy grzesznikami nie z powodu naszych uczynków, takich jak cudzołóstwa, zabójstwa, kradzieże..., lecz jesteśmy grzesznikami, ponieważ urodziliśmy się grzesznikami. Urodziliśmy się z dwunastoma rodzajami grzechów, a skoro urodziliśmy się grzesznikami w oczach Boga, nigdy nie możemy stać się dobrymi poprzez nasze własne wysiłki. Możemy tylko udawać, że jesteśmy dobrzy.
Rodzimy się z grzesznym umysłem, więc jak możemy być sprawiedliwi, nawet jeśli w rzeczywistości nie popełniamy tych grzechów? Sami nigdy nie możemy być sprawiedliwi przed Bogiem. Jeśli twierdzimy, że jesteśmy sprawiedliwymi, to jest to hipokryzja. Jezus nazywał uczonych w Piśmie i faryzeuszy “obłudnicy faryzeusze i uczeni w Piśmie” (Ewangelia Mateusza 23:23). Ludzie rodzą się grzesznikami i grzeszą przed Bogiem przez całe życie.
Każdy, kto twierdzi, że nigdy się z nikim nie kłócił, nikogo nie uderzył ani nikomu nie ukradł nawet igły w ciągu całego życia, kłamie, ponieważ ludzie rodzą się grzesznikami. Jest kłamcą, grzesznikiem i hipokrytką. Tak widzi to Bóg.
Urodziliście się grzesznikami. Nawet jeśli nie zgrzeszyliście, jesteście przeznaczeni do piekła. Nawet jeśli przestrzegaliście większości Prawa i przykazań, to i tak jesteście grzesznikami, przeznaczonymi do piekła. 
Więc co powinniśmy robić z takim przeznaczeniem? Powinniśmy prosić o współczucie Boże i polegać na Nim po to, by dostąpić zbawienia od naszych grzechów. Jeśli On nas nie zbawi, to pójdziemy do piekła. Takie jest nasze przeznaczenie.
Tylko ci, którzy akceptują Słowo Boże, przyznają, że w rzeczywistości byli grzesznikami. Wiedzą również, że stali się sprawiedliwymi poprzez wiarę. Wiedzą więc, że ignorowanie i odtrącanie Jego Słowa, nieprzyjęcie go jest najcięższym grzechem. Ci, którzy przyjmują Jego Słowo, są sprawiedliwymi, mimo że kiedyś byli grzesznikami. Narodzili się ponownie z Jego Słowa w Jego łasce i są najbardziej błogosławieni.
 
 
Ci, Którzy Próbują Dostąpić Odkupienia Przez Swoje Uczynki, Nadal Pozostają Grzesznikami
 
Kto pozostaje grzesznikiem, nawet już uwierzywszy w Jezusa?
Ci, którzy próbują dostąpić odkupienia przez swoje uczynki

Przeczytajmy List do Galacjan 3:10 i 11: “Na wszystkich bowiem, którzy są z uczynków prawa, ciąży przekleństwo, bo jest napisane: Przeklęty każdy, kto nie wytrwa w wypełnianiu wszystkiego, co jest napisane w księdze Prawa. A że przez prawo nikt nie jest usprawiedliwiony przed Bogiem, jest oczywiste, bo: Sprawiedliwy będzie żył z wiary”.
Napisane zostało: “przeklęty każdy, kto nie wytrwa w wypełnianiu wszystkiego, co jest napisane w Księdze Prawa”. Ci, którzy myślą, że wierzą w Jezusa, ale usiłują usprawiedliwić się swoimi uczynkami, są przeklęci. Gdzie są ci, którzy próbują usprawiedliwić się swoimi uczynkami? Są pod przekleństwem Boga.
Dlaczego Bóg dał nam Prawo? Dał nam Prawo, abyśmy zdali sobie sprawę ze swoich grzechów (List do Rzymian 3:20). On także chciał, abyśmy wiedzieli, że jesteśmy skończonymi grzesznikami, którzy są przeznaczeni do piekła.
Wierzcie w chrzest Jezusa, Syna Bożego i narodźcie się ponownie z wody i Ducha. Wówczas zostaniecie zbawieni od swoich grzechów, staniecie się sprawiedliwymi, otrzymacie życie wieczne i pójdziecie do nieba. Miejcie wiarę w swoich sercach.
 
 
Najbardziej Arogancki Grzech na Świecie
 
Jaki jest najbardziej arogancki grzech na świecie?
Próbować żyć zgodnie z Prawem

Jesteśmy błogosławieni przez wiarę w Jego błogosławieństwo. Bóg zbawia tych, którzy wierzą w Jego Słowo.
Ale dzisiaj wśród wierzących jest wielu takich, którzy usiłują żyć w zgodzie z Jego Prawem. Pochwały godne jest to, że próbują żyć zgodzie z Prawem, ale jak to możliwe?
Musimy zdać sobie sprawę, jak niemądre jest usiłowanie życia zgodnie z Jego Prawem. Im bardziej staramy się, tym jest to trudniejsze. On powiedział: “Wiara więc jest ze słuchania, a słuchanie – przez słowo Boże.” Musimy odrzucić naszą arogancję, by dostąpić zbawienia.
 
 

Musimy Odrzucić Własne Standardy, Aby Dostąpić Zbawienia

 
Co musimy zrobić, aby dostąpić zbawienia?
Musimy odrzucić własne standardy

Jak może człowiek dostąpić zbawienia? Jest to możliwe tylko wtedy, gdy uzna się za grzesznika. Jest wielu, którzy nie zostali jeszcze odkupieni, ponieważ nie mogą porzucić swoich niewłaściwych przekonań i wysiłków.
Bóg mówi, że ci, którzy kurczowo trzymają się Prawa, są przeklęci. Ci, którzy wierzą, że mogą stopniowo stać się sprawiedliwymi poprzez próby życia zgodnie z Prawem, kiedy już uwierzyli w Jezusa, są przeklęci. Oni wierzą w Boga, ale wciąż myślą, że muszą żyć zgodnie z Prawem, aby dostąpić zbawienia.
Drodzy przyjaciele, czy możemy zostać sprawiedliwymi poprzez nasze uczynki? Stajemy się sprawiedliwymi, gdy uwierzymy w słowa Jezusa; i tylko wówczas zostajemy odkupieni. Tylko poprzez wiarę w chrzest Jezusa, Jego krew oraz Jego Boskość dostępujemy odkupienia. 
Dlatego Bóg przygotował prawo wiary dla nas jako sposób na zbawienie. Odkupienie z wody i Ducha nie zależy od uczynków ludzi, lecz od wiary w słowo Boże. Bóg zbawił nas poprzez wiarę i właśnie tak Bóg zaplanował i wykonał nasze zbawienie.
Dlaczego ci, którzy wierzyli w Jezusa, nie dostąpili odkupienia? Ponieważ nie zaakceptowali słowa odkupienia z wody i Ducha. Ale my, którzy jesteśmy tak niedoskonali, jak oni, dostąpiliśmy odkupienia poprzez naszą wiarę w Słowo Boże.
Gdyby dwie osoby pracowały na szlifierce, ten, którego pozostawiano, pracowałby dalej, nawet po zabraniu drugiego. Ten, którego pozostawiano, oznacza tego, który jeszcze nie został odkupiony. Dlaczego jednego zabrano, a drugiego pozostawiono?
Powodem jest to, że jeden słuchał i wierzył w Słowo Boże, a drugi ciężko pracował, aby zachować Prawo i ostatecznie został wrzucony do piekła. Ta osoba próbowała doczołgać się do Boga, ale Bóg go strząsnął, jakby był robakiem czołgającym się po Jego nodze. Jeśli ktoś spróbuje doczołgać się do Boga, starając się przestrzegać Prawa, z pewnością zostanie wrzucony do piekła. 
Dlatego musimy zostać odkupieni przez wiarę w wodę i Ducha.
“Na wszystkich bowiem, którzy są z uczynków prawa, ciąży przekleństwo, bo jest napisane: Przeklęty każdy, kto nie wytrwa w wypełnianiu wszystkiego, co jest napisane w księdze Prawa. A że przez prawo nikt nie jest usprawiedliwiony przed Bogiem, jest oczywiste, bo: Sprawiedliwy będzie żył z wiary” (List do Galacjan 3:10-11, List do Rzymian 1:17).
Niewiara w słowo Boże jest grzechem przed Bogiem. Ponadto, grzechem jest też odrzucenie Słowa Bożego z powodu własnych standardów. My, ludzie, nie możemy żyć zgodnie z Prawem, bo wszyscy narodziliśmy się grzesznikami i grzeszymy przez całe życie. Grzeszymy trochę tu, trochę tam i dokądkolwiek pójdziemy. Musimy zrozumieć, że jesteśmy z ciała i nie możemy nie grzeszyć.
Człowiek jest wielkim wiadrem gnoju. Jeśli będziemy próbowali je nieść, to wszystko zaśmiecimy. Tacy właśnie jesteśmy. Roznosimy grzech wszędzie, gdzie się pojawiamy. Czy możecie to sobie wyobrazić?
Czy nadal będziecie udawali świętych? Gdybyście byli wyraźnie świadomi siebie, porzucilibyście te próżne próby zostania świętymi a uwierzylibyście w wodę i krew Jezusa.
Ci, którzy jeszcze się nie narodzili ponownie, muszą odrzucić swój upór i przyznać, że są wielkimi grzesznikami przed Bogiem. Następnie muszą powrócić do Jego Słowa i dowiedzieć się, jak On ich zbawił wodą i Duchem.