Search
ភាសាខ្មែរ
ភាសាខ្មែរ
ដោយសារការរាតត្បាតនៃជម្ងឺកូវីឌ១៩ និងការរំខានដល់សេវាកម្មប្រៃសណីយអន្តរជាតិ យើងបានផ្អាកជាបណ្តោះអាសន្ននូវ "សេវាកម្មសៀវភៅបោះពុម្ពដោយឥតគិតថ្លៃ" របស់យើង។
នៅក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ យើងមិនអាចផ្ញើសៀវភៅទៅកាន់លោកអ្នកបានឡើយ។
សូមអធិស្ឋានសម្រាប់ការរលាយបាត់យ៉ាងឆាប់រហ័សនូវជម្ងឺរាតត្បាតនេះ និងការដំណើរការឡើងវិញនូវសេវាកម្មប្រៃសណីយ។

សេចក្តីអធិប្បាយ

Temat 3: Ewangelia Wody i Ducha

[3-7] Zmiana Kapłaństwa (List do Hebrajczyków 7:1-28)

Zmiana Kapłaństwa
(List do Hebrajczyków 7:1-28)
„Ten bowiem Melchizedek, król Salemu, kapłan Boga najwyższego, wyszedł na spotkanie Abrahama wracającego po rozgromieniu królów i pobłogosławił go. Jemu też Abraham wydzielił dziesięcinę ze wszystkiego. Jest on najpierw, według tłumaczenia, królem sprawiedliwości, potem też królem Salemu, co znaczy król pokoju. Bez ojca, bez matki, bez rodowodu, niemający ani początku dni, ani końca życia, ale upodobniony do Syna Bożego, pozostaje kapłanem na zawsze. Rozważcie więc, jak wielki był ten, któremu sam patriarcha Abraham dał dziesięcinę z łupu. Wprawdzie ci z synów Lewiego, którzy otrzymują urząd kapłański, mają nakaz zgodnie z prawem pobierać dziesięcinę od ludu, to jest od swoich braci, chociaż wywodzą się z lędźwi Abrahama; Lecz ten, który nie wywodził się z ich rodu, otrzymał dziesięcinę od Abrahama i pobłogosławił temu, który miał obietnice. A jest to rzecz bezsporna, że mniejszy otrzymuje błogosławieństwo od większego. Ponadto tu biorą dziesięciny ludzie, którzy umierają, tam zaś ten, o którym zaświadczono, że żyje. I jeśli tak można powiedzieć, także Lewi, który otrzymuje dziesięciny, dał dziesięcinę w Abrahamie. Był bowiem jeszcze w lędźwiach swego ojca, gdy Melchizedek wyszedł mu na spotkanie. Gdyby więc doskonałość była osiągalna przez kapłaństwo lewickie – gdyż lud otrzymał prawo oparte na nim – to jaka byłaby jeszcze potrzeba, aby pojawił się inny kapłan według porządku Melchizedeka, a nie był mianowany według porządku Aarona? A skoro zmienia się kapłaństwo, musi też nastąpić zmiana prawa. Ten zaś, o którym się to mówi, należał do innego pokolenia, z którego nikt nie służył przy ołtarzu. Wiadomo bowiem, że nasz Pan pochodził z pokolenia Judy, o którym to pokoleniu odnośnie kapłaństwa Mojżesz nic nie mówi. Jest to jeszcze bardziej oczywiste, skoro na podobieństwo Melchizedeka pojawia się inny kapłan; Który stał się nim nie według cielesnego przykazania prawa, ale według mocy niezniszczalnego życia. Tak bowiem świadczy: Ty jesteś kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka. Zostało więc zniesione poprzednie przykazanie z powodu jego słabości i nieużyteczności. Prawo bowiem nie uczyniło niczego doskonałym, ale na jego miejsce została wprowadzona lepsza nadzieja, przez którą zbliżamy się do Boga. A stało się to nie bez złożenia przysięgi. Tamci bowiem zostali kapłanami bez przysięgi, ten zaś na podstawie przysięgi tego, który powiedział do niego: Przysiągł Pan i nie będzie żałował: Ty jesteś kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka; O tyle też Jezus stał się poręczycielem lepszego przymierza. A wprawdzie tamtych kapłanów było wielu, gdyż śmierć nie pozwoliła im trwać na zawsze. Ten zaś, ponieważ trwa na wieki, ma kapłaństwo nieprzemijające. Dlatego też całkowicie może zbawić tych, którzy przez niego przychodzą do Boga, bo zawsze żyje, aby wstawiać się za nimi. Takiego to przystało nam mieć najwyższego kapłana: świętego, niewinnego, nieskalanego, oddzielonego od grzeszników i wywyższonego ponad niebiosa; Który nie musi codziennie, jak tamci najwyżsi kapłani, składać ofiar najpierw za własne grzechy, a potem za grzechy ludu. Uczynił to bowiem raz, ofiarując samego siebie. Prawo bowiem ustanawiało najwyższymi kapłanami ludzi, którzy podlegają słabościom, słowo zaś przysięgi, która nastąpiła po prawie, ustanowiło Syna doskonałego na wieki.”
 
 

Jezus Spełnił Kapłaństwo Niebiańskie

 
Kto jest większy, najwyższy kapłan Melchizedek czy ziemski najwyższy kapłan według porządku Aarona?
Najwyższy kapłan Melchizedek

W Starym Testamencie był najwyższy kapłan o imieniu Melchizedek. W czasach Abrahama, Kedorlaomer i sprzymierzeni z nim królowie, zabrali wszystkie dobra Sodomy, i Gomory. Abraham uzbroił swoich wyszkolonych służących, którzy urodzili się w jego domu, i poprowadził ich do wojny przeciwko Kedorlaomerowi i jego sojusznikom.
 Tam pokonał Kedorlaomera, króla Elamu oraz sprzymierzonych z nim królów i sprowadził z powrotem swojego bratanka Lota oraz cały jego dobytek. Po powrocie Abrahama, po pokonaniu jego wrogów, Melchizedek, król Salemu i kapłan Boga Najwyższego, wyniósł chleb i wino i pobłogosławił Abrahama. Abraham dał mu dziesięcinę ze wszystkiego (Księga Rodzaju rozdział 14).
W Biblii zilustrowano szczegółowo wielkość najwyższego kapłana Melchizedeka i najwyższych kapłanów w jego porządku. najwyższy kapłan Melchizedek był „królem pokoju”, „królem sprawiedliwości”, bez ojca, bez matki, bez rodowodu. Nie mając ani początku dni, ani końca życia, będąc upodobniony do Syna Boga, na zawsze trwa jako kapłan.
Biblia mówi nam, abyśmy dokładnie rozważyli wielkość Jezusa Chrystusa, który był najwyższym kapłanem według porządku Melchizedeka, porównując kapłaństwo Jezusa z Nowego Testamentu i kapłaństwo Aarona ze Starego Testamentu.
Potomkowie Lewiego zostali kapłanami i zbierali dziesięcinę od ludu, to znaczy od swoich braci, mimo że byli potomkami Abrahama. Lecz gdy Abraham dał dziesięcinę najwyższemu kapłanowi Melchizedekowi, Lewi był jeszcze w lędźwiach swego ojca.
Czy kapłani Starego Testamentu byli więksi niż Jezus? Jest to wyjaśnione w Biblii. CzynJezus jest większy niż ziemscy Najwyżsi kapłani? Kto powinien być błogosławiony przez kogo? Autor Listu do Hebrajczyków mówi o tym od początku. „A jest to rzecz bezsporna, że mniejszy otrzymuje błogosławieństwo od większego.” Abraham został pobłogosławiony przez najwyższego kapłana Melchizedeka.
Jak mamy żyć w naszej wierze? Czy powinniśmy polegać na przykazaniach Bożych poprzez system ofiar świętego przybytku Starego Testamentu, czy też powinniśmy polegać na Jezusie Chrystusie, który przyszedł do nas jako Najwyższy kapłan niebiański, poprzez Swoją ofiarę z wody i Ducha?
W zależności od tego, co wybieramy, jesteśmy albo błogosławieni, albo potępieni. Czy żyjemy zgodnie ze słowem Bożym i składamy ofiary każdego dnia, czy też wolimy wierzyć w zbawienie, które Jezus dał nam, złożywszy Siebie w ofierze raz na zawsze wodą i krwią? Musimy wybrać jedno z tych dwóch.
W czasach Starego Testamentu lud Izraela patrzył na potomków Aarona i Lewiego. W dniach Nowego Testamentu, jeśli nas zapytają, kto jest większy, Jezus czy kapłani z porządku Aarona, to bez wątpienia możemy odpowiedzieć, że Jezus jest większy. Ale choć ludzie wiedzą o tym wyraźnie, niewielu w to wierzy.
Biblia daje nam dokładną odpowiedź na to pytanie. Mówi nam, że Jezus, który był z innego rodu, z którego nikt nigdy nie służył przy ołtarzu, przejął kapłaństwo niebiańskie. „A skoro zmienia się kapłaństwo, musi też nastąpić zmiana prawa.” 
Bóg dał ludowi Izraela przykazania i 613 szczegółowych artykułów Prawa przez Mojżesza. Mojżesz kazał ludziom żyć zgodnie z Prawem i przykazaniami, a ludzie zgodzili się na to.
 
Dlaczego Bóg odłożył pierwsze przymierze i ustanowił drugie?
Ponieważ człowiek był zbyt słaby, aby żyć zgodnie z pierwszym przymierzem.

W Biblii lud Izraela złożył przysięgę, że będzie żył zgodnie z przykazaniami Boga w Pięcioksięgu: Księga Rodzaju, Księga Wyjścia, Księga Kapłańska, Księga Liczb i Księga Powtórzonego Prawa. Bóg ogłosił im każde przykazanie i oni bez wahania powiedzieli „tak” na każde przykazanie.
Ale widzimy, że po Księdze Powtórzonego Prawa, począwszy od Jozuego, nigdy nie żyli zgodnie z przykazaniami Boga. A od Księgi Sędziów do I Księgi Królewskiej i II Księgi Królewskiej, zaczęli dyskredytować swoich przywódców, a potem upadli tak bardzo, że zmienili system ofiar świętego przybytku.
Ostatecznie, w Księdze Malachiasza, przynosili zwierzęta, które nie nadawały się do składania ofiar, pomimo polecenia Bożego, aby ofiarowywali zwierzęta bez skazy. Zapytali kapłanów: „Proszę, przeocz to. Proszę, przyjmij to jedno.” Zamiast składać ofiary zgodnie z prawem Bożym, zmienili je arbitralnie.
Ludzie Izraela nigdy nie przestrzegali całkowicie prawa Bożego, nawet w czasach Starego Testamentu. Zapomnieli i po prostu zignorowali zbawienie objawione w tym systemie. Dlatego Bóg musiał zmienić system ofiar. W Księdze Jeremiasza Bóg powiedział: „Zawrę z domem Israela i domem Judy nowe przymierze.” 
Przeczytajmy Księgę Jeremiasza 31:31-34. „Oto nadchodzą dni, mówi PAN, kiedy zawrę z domem Izraela i z domem Judy nowe przymierze; Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, kiedy ująłem ich za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi Egiptu. Oni bowiem złamali Moje przymierze, chociaż ja byłem ich mężem, mówi PAN. Ale takie będzie przymierze, które zawrę z domem Izraela po tych dniach, mówi PAN: Włożę Moje prawo w ich wnętrzu i wypisze je na ich sercach. I będę ich Bogiem, a oni będą Moim ludem. I nikt nie będzie już uczył swego bliźniego ani nikt swego brata, mówiąc: Poznaj PANA, bo wszyscy będą Mnie znali, od najmniejszego aż do największego z nich, mówi PAN. Przebaczę bowiem ich nieprawość, a ich grzechów nigdy więcej nie wspomnę.” 
Bóg powiedział, że zawrze nowe przymierze. Zawarł już przymierze z ludem Izraela, ale oni nie żyli zgodnie ze słowem Bożym. Dlatego postanowił zawrzeć nowe przymierze zbawienia ze Swoim ludem.
Złożyli przysięgę przed Bogiem: „Będziemy czcić tylko Ciebie i żyć według Twoich słów i przykazań.” Bóg powiedział im: „Nie będziesz miał cudzych bogów przed Moim obliczem”, a lud Izraela powiedział: „Z pewnością, nigdy nie będziemy czcić żadnego innego boga. Jesteś jedynym Bogiem dla nas. Nigdy nie będzie dla nas żadnego innego boga.” Ale nie dotrzymali przysięgi.
Sedno Prawa zawiera Dziesięć Przykazań: „Nie będziesz miał cudzych bogów przed Moim obliczem. Nie uczyń sobie posągu, ani żadnego obrazu i nie będziesz się przed nimi korzył, ani im służył. Pamiętaj o dniu szabatu, aby go święcić. Nie bierz imienia Pana Boga swego nadaremno. Szanuj swego ojca i matkę. Nie zabijaj. Nie cudzołóż. Nie kradnij. Nie dawaj fałszywego świadectwa przeciwko swojemu bliźniemu. Nie pożądaj domu twojego bliźniego” (Księga Wyjścia, rozdział 20).
Podzielono je również na 613 szczegółowych artykułów, których należało przestrzegać przez całe życie. „Co nie robić córkom, co nie robić synom, co robić z macochami...” Prawo Boże nakazało im czynić wszystkie dobre rzeczy i nie czynić złych rzeczy. Oto Dziesięć Przykazań i 613 szczegółowych artykułów. 
Ale wśród całej ludzkości nie było nawet jednego, kto mógłby zachować wszystkie artykuły Jego Prawa. Dlatego Bóg musiał ustalić inny sposób, aby zostali zbawieni od wszystkich grzechów.
Kiedy zmieniło się kapłaństwo? Kiedy Jezus przyszedł na ten świat, kapłaństwo się zmieniło. Jezus przejął kapłaństwo od wszystkich kapłanów z porządku Aarona. Odłożył na bok ofiary przybytku, które były nieodłącznym prawem kapłanów z porządku Lewiego. Tylko On wykonał najwyższe kapłaństwo niebiańskie.
Przybył na ten świat nie jako potomek Aarona, lecz jako potomek Judy, domu królów. Złożył Siebie w ofierze poprzez Swój chrzest i krew na Krzyżu i zbawił całą ludzkość od grzechów.
Złożywszy Siebie w ofierze, umożliwił nam rozwiązanie problemu grzechu. Zmył wszystkie grzechy ludzkości przez ofiarę chrztu i krwi. Jezus, raz na zawsze, złożył jedną wieczną ofiarę za grzech.
 
 
Wraz ze Zmianą Kapłaństwa Nastąpiła Także Zmiana Prawa
 
Jakie jest zmienione prawo zbawienia?
Jedna wieczna ofiara Jezusa Chrystusa

Drodzy przyjaciele, kapłaństwo Starego Testamentu zostało zmienione w Nowym Testamencie. W czasach Starego Testamentu, najwyższy kapłan spośród potomków Aarona, z domu Lewiego, składał ofiarę, aby zadośćuczynić za grzechy Izraelitów popełnione w ciągu ostatniego roku. najwyższy kapłan wchodził do Miejsca Najświętszego. Przychodził przed Przebłagalnię z krwią zwierzęcia ofiarnego. Tylko najwyższy kapłan mógł wejść poza zasłonę, gdzie było Miejsce Najświętsze.
Ale po przyjściu Jezusa kapłaństwo Aarona zostało Mu przekazane. Jezus przejął kapłaństwo wieczne. I wykonał kapłaństwo wieczne, złożywszy Siebie w ofierze, aby cała ludzkość mogła zostać zbawiona od wszystkich grzechów.
W Starym Testamencie, Najwyższy kapłan musiał także pokutować za swoje grzechy, kładąc ręce na głowie byka, zanim mógł złożyć ofiarę za cały swój lud. Przekazywał swoje grzechy przez nałożenie rąk, mówiąc: „Boże, zgrzeszyłem.” Potem zabijał zwierzę i siedem razy kropił jego krwią Przebłagalnię, i przed nią.
Jeśli sam najwyższy kapłan Aaron nie był doskonały, możecie sobie wyobrazić, jak bardzo niedoskonali byli ludzie. Syn Lewiego, sam najwyższy kapłan Aaron, był grzesznikiem, więc musiał ofiarować byka, aby odpokutować za swoje grzechy i grzechy swojej rodziny.
Pan powiedział w rozdziale 31 Księgi Jeremiasza: „Złamię przymierze. Zawarłem z wami przymierze, ale go nie zachowaliście. Dlatego odłożę przymierze, które was nie mogło uświęcić, i dam wam nowe przymierze zbawienia. Nie będę was już zbawiał przez Moje przykazania, ale raczej dam wam zbawienie przez ewangelię wody i Ducha.” 
Bóg dał nam nowe przymierze. Gdy nadszedł czas, Jezus przyszedł na ten świat w podobieństwie człowieka, złożył Siebie w ofierze, aby usunąć grzechy świata, i przelał krew na Krzyżu, aby zbawić nas, którzy w Niego wierzymy. Zabrał On grzechy całej ludzkości poprzez Swój chrzest.
Prawo Boże zostało odłożone na bok i zastąpione. Ludzie Izraela mogli dostąpić zbawienia, gdyby żyli zgodnie z prawem Bożym, ale tego nie zrobili. „Przez Prawo jest poznanie grzechu” (List do Rzymian 3:20).
Bóg chciał, aby Izraelici zrozumieli, że są grzesznikami i że Prawo nie może ich zbawić. Zbawił ich przez prawo zbawienia wody i Ducha, a nie przez ich uczynki. W Swej nieskończonej miłości Bóg dał nam nowe przymierze, poprzez które możemy zostać zbawieni od wszystkich grzechów świata poprzez chrzest i krew Jezusa.
Jeśli wierzycie w Jezusa bez znajomości znaczenia Jego chrztu i krwi, cała wasza wiara jest daremna. Jeśli tak zrobicie, będziecie bardziej zagubieni niż wtedy, gdy w ogóle nie wierzyliście w Jezusa.
Bóg powiedział, że musi zawrzeć nowe przymierze, aby zbawić ludzkość od grzechów. W rezultacie jesteśmy teraz zbawieni nie przez prawo naszych uczynków, lecz przez sprawiedliwe prawo zbawienia poprzez wodę i krew.
To była Jego wieczna obietnica i wypełnił Swoją obietnicę dla nas, którzy wierzymy w Jezusa. I powiedział nam o wielkości Jezusa. Powiedział nam, jak wielki jest, porównując Go z kapłanami według porządku Aarona w Starym Testamencie.
Stajemy się wyjątkowi, wierząc w zbawienie przez wodę i krew Jezusa. Proszę was, rozważcie to uważnie. Bez względu na to, jak uczony i wymowny jest wasz pastor, jak może być większy od Jezusa? Nie ma mowy. Możemy zostać zbawieni tylko przez ewangelię wody i krwi, a nigdy po prostu przez przestrzeganie przykazań Bożych. Ponieważ kapłaństwo zostało zmienione, zmieniło się też prawo zbawienia.
 
 
Przewaga Miłości Bożej
 
Co jest większe, miłość Boża czy prawo Boże?
Miłość Boża

Możemy zostać zbawieni tylko wtedy, gdy wierzymy w Jezusa, gdy wiemy jak Jezus nas zbawił i jak wielka jest miłość Boża do nas. Jaka jest więc różnica między wiarą w przykazania a wiarą w wielkość miłości Bożej?
Legaliści przykładają większą wagę do własnych doktryn wyznaniowych i doświadczeń osobistych niż do słowa Bożego. Podczas gdy duchowa wiara w Jezusa polega na wierze w wielkość zbawienia, spełnionego przez wodę i Ducha.
Nawet dzisiaj, wielu ludzi mówi, że grzech pierworodny został przebaczony, ale, że muszą co dzień żałować za swoje grzechy. Wielu ludzi w to wierzy i stara się żyć zgodnie z przykazaniami Starego Testamentu. Nadal nie są świadomi wyższości zbawienia Jezusa, który przyszedł przez wodę i Ducha.
W Starym Testamencie Izraelici musieli żyć zgodnie z prawem Bożym, aby dostąpić zbawienia od grzechów, ale nie mogli zostać zbawieni. Ponieważ Pan zna nasze słabości i niedoskonałość, odłożył na bok Swoje przykazania. Nigdy nie możemy zostać zbawieni tylko poprzez nasze uczynki. Jezus powiedział, że zbawi nas poprzez Swoją ewangelię wody i Ducha. Powiedział: „Zbawię was wszystkich od waszych grzechów.” Bóg przepowiedział to w Księdze Rodzaju.
„Ono zrani ci głowę, a ty zranisz Mu piętę” (Księga Rodzaju 3:15). Po tym, jak Adam i Ewa zgrzeszyli i upadli, zrobili szaty z liści figowych, aby chronić swoją grzeszność przed Bogiem. Ale Bóg zawołał ich i uczynił dla nich szaty ze skóry jako symbol zbawienia. Księga Rodzaju mówi o dwóch rodzajach szat zbawienia. Jedna była zrobiona z liści figowych, a druga ze skór. Jak sądzicie, która jest lepsza? Oczywiście szata ze skór jest lepsza, ponieważ życie zwierzęcia zostało złożone w ofierze w celu ochrony człowieka.
Ubranie z liści figowych szybko usycha. Jak wiecie, liść figowy wygląda jak ręka z pięcioma palcami. Tak więc, robienie szaty z liści figowych oznacza ukrycie grzechów za dobrymi uczynkami. Jeśli założycie szaty z liści figowych i usiądziecie, liście wkrótce się rozerwą. Robiłem zbroję z liści maranty, kiedy byłem dzieckiem i bawiłem się w wojnę. Ale bez względu na to, jak ostrożnie ją nosiłem, pod koniec dnia się rozrywała. W ten sam sposób, kruche ciało człowieka uniemożliwia uświęcenie.
Ale zbawienie wody i krwi, chrztu Jezusa i Jego śmierci na Krzyżu, zbawiło więcej niż wystarczająco grzeszników, aby świadczyć o wielkości miłości Bożej. W ten sposób, miłość Boża ma przewagę nad Prawem Bożym.
 
 
Ci, Którzy Wciąż Wierzą w Prawo Boże
 
Dlaczego legaliści codziennie robią nowe ubrania swoimi uczynkami?
Ponieważ nie wiedzą, że ich uczynki nie mogą uczynić ich sprawiedliwymi.

Ci, którzy robią swoje szaty z liści figowych, prowadzą legalistyczne życie. Ci błędni wierzący muszą regularnie zmieniać ubrania. Muszą robić nowe szaty co niedziele, kiedy idą do kościoła. „Drogi Boże, tak dużo nagrzeszyłem w zeszłym tygodniu. Ale Panie, wierzę, że mnie zbawiłeś na Krzyżu. Panie, proszę, zmyj moje grzechy krwią Krzyża!” Szyją znowu nowy zestaw ubrań. „Chwalcie Pana. Alleluja!”
     Ale wkrótce będą musieli uszyć kolejny zestaw ubrań w domu. Czemu? Ponieważ ich stare ubrania się zużyły. „Drogi Panie, znowu grzeszyłem przez ostatnie trzy dni. Proszę, wybacz mi.” Szyją i wkładają nowe szaty pokuty.
Na początku odzież może starczać na kilka dni, ale po pewnym czasie potrzebują nowego zestawu każdego dnia. Ponieważ nigdy nie mogą żyć według prawa Bożego, wstydzą się siebie. „Och, to takie żenujące. Panie, o Panie, zgrzeszyłem!” I muszą szyć nowe szaty pokuty. „Och, Panie, tak trudno jest dziś nosić szaty z liści figowych.” Pracują tak ciężko, aby uszyć nowy zestaw.
Ilekroć tacy ludzie wzywają Pana, to wyznają swoje grzechy. Gryzą wargi i wołają do Boga: „Bo~że!” I codziennie szyją nowe szaty. A co się stanie, gdy się tym zmęczą? 
Raz lub dwa razy w roku, idą w góry i poszczą. Starają się robić super mocne ubrania. „Panie, proszę, zmyj moje grzechy. Proszę, odnów mnie. Wierzę w Ciebie, Panie.” Myślą, że lepiej modlić się w nocy. Odpoczywają więc w ciągu dnia i gdy tylko zapada ciemność, trzymają się drzew z całej siły albo wchodzą do ciemnych jaskiń i wołają do Boga. „Panie, wierzę!” „♪Żałuję i napełniam swoje serce pokornymi myślami♪” Modlą się głośno i krzyczą: „Wierzę.” W ten sposób tworzą specjalne szaty, które mają nadzieję, że wystarczą na długo, ale te szaty nigdy nie są wystarczające. 
Och, jak pełni energii są, gdy schodzą w dół po modlitwach w górach! Jak orzeźwiający powiew wiatru lub jak deszcz wiosenny skrapiający drzewa i kwiaty, ich dusze przepełnia pokój i łaska Wszechmogącego. Czując się bardziej czystymi niż duch góry, idą w świat, zakładając specjalne nowe szaty.
Ale jak tylko wrócą do swojego domu i kościoła i zaczną znowu prowadzić swoje życie, ubrania się brudzą i zaczynają się zużywać.
Ich przyjaciele pytają: „Gdzie byłeś?”
„Tak, nie było mnie przez jakiś czas.” 
„Wyglądasz, jakbyś stracił na wadze!”
„No tak, ale to już inna historia.” 
Nigdy nie wyjawiają, że pościli, po prostu chodzą do kościoła i modlą się. „Nigdy nie będę pożądał kobiet. Nigdy nie będę kłamać. Nie będę pożądał domu bliźniego mego. Będę kochał wszystkich ludzi.” 
Ale w chwili, gdy widzą piękną piersiastą kobietę o szczupłych nogach, świętość w ich sercach zmienia się natychmiast w czystą żądzę. „Popatrz, jak krótka jest ta spódnica! Spódnice stają się coraz krótsze! Muszę znowu zobaczyć te nogi! O! Nie! O Boże! Znowu zgrzeszyłem!”
Legaliści wydają się pobożni, ale powinniście wiedzieć, że każdego dnia muszą szyć nowe ubrania. Legalizm to wiara w szaty z liści figowych, błędna wiara. Wielu ludzi tak bardzo stara się żyć pobożnie, zgodnie z prawem Bożym. Ryczą na całe gardło w górach, tak że ich głos zaczyna brzmieć pobożnie.
Legaliści robią imponujące wrażenie, gdy prowadzą spotkania modlitewne w kościele. „Ojcze Święty w niebie! Zgrzeszyliśmy w zeszłym tygodniu. Proszę, wybacz nam...” Wybuchają płaczem, a reszta zgromadzenia robi to samo. Myślą sobie: „Chyba spędził dużo czasu w górach, modląc się i poszcząc. Brzmi tak pobożnie i wiernie.” Ale ponieważ jego wiara jest legalistyczna, serce legalisty zaczyna wypełniać się arogancją i grzechem nawet jeszcze przed zakończeniem modlitwy.
Kiedy ludzie szyją specjalne nowe szaty z liści figowych, mogą one starczać nawet dwa lub trzy miesiące. Ale prędzej czy później szaty staną się szmatami i muszą uszyć nowy zestaw i kontynuować swoje obłudne życie. Jest to życie legalistów, którzy próbują żyć zgodnie z prawem, aby dostąpić zbawienia. Nieustannie muszą szyć nowe szaty z liści figowych.
Legalizm to wiara liści figowych. Legaliści wam mówią: „Wszyscy grzeszyliście w ciągu ostatniego tygodnia, nieprawdaż? Więc żałujcie.” 
Krzyczą na was donośnym głosem. „Żałujcie! Módlcie się!”
Legalista wie, jak sprawić, by jego głos brzmiał święto. „Panie! Przepraszam. Nie żyłem zgodnie z Prawem. Nie przestrzegałem Twoich przykazań. Wybacz mi, Panie, jeszcze raz mi przebacz.” 
Nigdy nie mogą żyć zgodnie z Prawem, nawet jeśli odważnie się starają. W rzeczywistości kwestionują oni prawo Boże i samego Boga. Są aroganccy przed Bogiem.
 
 
Tacy Jak Chudal Bae
 
Dlaczego Bóg odłożył Prawo?
Ponieważ nie mogło nas zbawić od grzechu.

Żył kiedyś młody człowiek imieniem Chudal Bae. W 1950 r., podczas wojny koreańskiej, żołnierze komunistyczni przybyli i kazali mu zamiatać podwórze w dzień Szabatu, aby go pozbawić jego niezachwianej wiary religijnej i uczynić go komunistą. Ale ten religijny młodzieniec odmówił posłuszeństwa ich rozkazom. Nalegali, ale młodzieniec odmawiał.
W końcu żołnierze przywiązali go do drzewa i wymierzyli do niego ze strzelb. „Czego chcesz, zamieść podwórze lub zostać zabitym?”
Kiedy został zmuszony do podjęcia decyzji, powiedział: „Wolałbym umrzeć niż pracować w dzień świętego Szabatu.” 
„Dokonałeś wyboru, a my z przyjemnością wyświadczymy ci przysługę.” 
I zastrzelili go. Później przywódcy kościelni pośmiertnie mianowali go diakonem, aby upamiętnić jego niezachwianą wiarę religijną.
Ale jego wiara religijna była błędna. Dlaczego nie mógł zamieść podwórza i głosić ewangelię tym żołnierzom? Dlaczego musiał być tak uparty i umrzeć za to? Czy Bóg go pochwalił za to, że nie pracował w dzień Szabatu? Nie.
Powinniśmy prowadzić życie duchowe. Nie nasze uczynki, lecz nasza wiara jest ważna w obecności Boga. Przywódcy kościoła chcą wysławiać kogoś takiego jak Chudal Bae, ponieważ chcą pokazać wyższość i ortodoksję własnego wyznania. Podobnie jest z obłudnymi faryzeuszami, którzy rzucili wyzwanie Jezusowi.
Nic nie możemy się nauczyć od legalistów. Powinniśmy poznać wiarę duchową. Powinniśmy zastanowić się, dlaczego Jezus musiał zostać ochrzczony i przelać krew na Krzyżu, i zbadać istotę ewangelii wody i Ducha.
Powinniśmy najpierw spróbować znaleźć odpowiedzi na te pytania, a następnie próbować rozpowszechniać ewangelię wśród wszystkich ludzi na świecie, aby mogli narodzić się ponownie. Powinniśmy poświęcić nasze życie dziełom duchowym.
Jeśli głosiciel mówi wam: „Bądźcie jak ten młodzieniec Chudal Bae. Obchodźcie Szabat”, to stara się tylko, abyście przyszli do kościoła w niedziele.
Oto kolejna historia. Pewna kobieta musiała przejść przez wiele prób, aby chodzić do kościoła w niedziele. Jej teściowie nie byli chrześcijanami i usilnie starali się nie dać jej chodzić do kościoła. Kazali jej pracować w niedzielę. Ale wychodziła na pola w sobotnie wieczory i pracowała w świetle księżyca, aby rodzina nie miała żadnego usprawiedliwienia, by nie dać jej pójść do kościoła w niedzielę.
Oczywiście ważne jest chodzić do kościoła, ale czy wystarczy chodzić na nabożeństwa co niedziele tylko po to, aby pokazać, jak wierni jesteśmy? Prawdziwi wierni narodzili się ponownie z wody i Ducha. Prawdziwa wiara zaczyna się, gdy ktoś się rodzi ponownie.
Czy możecie dostąpić zbawienia od grzechów, przestrzegając prawa Bożego? Nie. Nie mówię wam, abyście ignorowali Prawo, ale wszyscy wiemy, że dla ludzi niemożliwe jest zachowanie wszystkich artykułów Prawa.
List Jakuba 2:10 mówi: „Kto bowiem przestrzega całego prawa, a przekroczy jedno przykazanie, staje się winnym wszystkich.” Dlatego pomyślcie najpierw, jak możecie narodzić się ponownie z ewangelii wody i Ducha. Następnie idźcie do kościoła, gdzie możecie usłyszeć ewangelię. Możecie prowadzić wierne życie po ponownych narodzinach. Wtedy, gdy Pan wzywa, możecie przyjść do Niego z radością.
Nie traćcie czasu na chodzenie do fałszywego kościoła, nie marnujcie pieniędzy na błędne ofiary. Fałszywi kapłani nie mogą was powstrzymać od piekła. Najpierw posłuchajcie ewangelii wody i Ducha, i narodźcie się ponownie.
Pomyślcie o tym, dlaczego Jezus przyszedł na ten świat. Gdybyśmy mogli wejść do królestwa niebieskiego, żyjąc zgodnie z Prawem, nie musiałby przychodzić na ten świat. Po Jego przyjściu kapłaństwo się zmieniło. Legalizm stał się przeszłością. Zanim zostaliśmy zbawieni, myśleliśmy, że możemy zostać zbawieni, żyjąc zgodnie z Prawem. Ale to już nie jest znakiem prawdziwej wiary.
Jezus zbawił nas od wszystkich grzechów świata Swoją miłością, wodą Swojego chrztu, krwią i Duchem. Wypełnił nasze zbawienie przez chrzest w Jordanie, krew na Krzyżu i zmartwychwstanie.
Bóg odłożył poprzednie przepisy, ponieważ były słabe i bezużyteczne. „Prawo bowiem nie uczyniło niczego doskonałym, ale na jego miejsce została wprowadzona lepsza nadzieja, przez którą zbliżamy się do Boga. A stało się to nie bez złożenia przysięgi” (List do Hebrajczyków 7:19-20). Jezus złożył przysięgę i zbawił nas od wszystkich naszych grzechów przez Swój chrzest i krew. Męczeństwo z powodu legalizmu jest bezowocną śmiercią, a jedyną prawdziwą wiarą jest wiara w ewangelię wody i Ducha.
Musimy mieć owocną wiarę. Jak myślicie, co jest dobre dla waszych dusz? Czy byłoby lepiej regularnie chodzić do kościoła i żyć zgodnie z Prawem, czy byłoby lepiej chodzić do kościoła Bożego, gdzie głoszona jest ewangelia ponownych narodzin z wody i Ducha, abyście mogli się narodzić ponownie? Który kościół i który głosiciel byłby bardziej korzystny dla waszych dusz? Pomyślcie o tym i wybierzcie tego, który byłby dobry dla waszych dusz.
Bóg zbawia wasze dusze przez głosiciela, który ma słowa ewangelii wody i Ducha. Każdy musi wziąć odpowiedzialność za własną duszę. Prawdziwie mądry wierzący to ten, który oddaje duszę słowu Bożemu.
 
 

Jezus Został Kapłanem Poprzez Przysięgę

 
Czy potomkowie porządku Lewiego stawali się kapłanami przez przysięgę?
Nie. Tylko Jezus został kapłanem poprzez przysięgę.

List do Hebrajczyków 7:20-21 mówi: „A stało się to nie bez złożenia przysięgi. Tamci bowiem zostali kapłanami bez przysięgi, ten zaś na podstawie przysięgi tego, który powiedział do niego: Przysiągł Pan i nie będzie żałował: Ty jesteś kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka”. 
A Psalm 110:4 mówi: „PAN przysiągł i nie będzie żałował: Ty jesteś kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka.” Pan złożył przysięgę. Zawarł z nami przymierze i pokazał je nam poprzez zapisane Słowo. „Zostanę wiecznym najwyższym kapłanem według porządku Melchizedeka. Melchizedek jest królem sprawiedliwości, królem pokoju i najwyższym kapłanem na zawsze. Zostanę wiecznym najwyższym kapłanem według porządku Melchizedeka dla waszego zbawienia.”  
Jezus przyszedł na ten świat i stał się poręczycielem lepszego przymierza (List do Hebrajczyków 7:22). Zamiast krwi wołów i kozłów, złożył Samego Siebie w ofierze poprzez chrzest i przelanie krwi na Krzyżu, aby zmyć wszystkie nasze grzechy.
W czasach Starego Testamentu, kiedy najwyższy kapłan umierał, jego syn przejmował kapłaństwo, kiedy miał 30 lat. Kiedy był stary i jego syn miał 30 lat, przekazywał kapłaństwo synowi.
Było wielu potomków najwyższego kapłana. Tak więc Dawid założył system, w którym wszyscy przyjmowali tę rolę po kolei. Gdy wszyscy potomkowie Aarona byli mianowani kapłanami, mieli prawo i obowiązek pełnienia kapłaństwa. Ewangelia Łukasza mówi: „Zachariasz ze zmiany Abiasza... A gdy pełnił służbę kapłańską przed Bogiem w kolejności swojej zmiany...” 
Jezus przyszedł na ten świat i spełnił kapłaństwo na zawsze. Przyszedł jako Kapłan przyszłych dóbr. Spełnił zbawienie ponownych narodzin z wody i Ducha.
Potomkowie Aarona byli słabi i niedoskonali w swoim ciele. Co się stało gdy umierał Najwyższy kapłan? Jego syn przejmował Najwyższe kapłaństwo, ale takie ofiary nigdy nie byłyby wystarczające, aby zapewnić zbawienie ludzkości. Wiara poprzez ludzi nigdy nie może być prawdziwą i kompletną wiarą. 
W czasach Nowego Testamentu Jezus przyszedł na ten świat. Ale nie musiał nieustannie składać ofiar, ponieważ żyje wiecznie. Jezus zabrał wszystkie nasze grzechy na zawsze Swoim chrztem. Złożył Siebie w ofierze i został ukrzyżowany, aby wszyscy wierzący w Niego byli całkowicie wolni od grzechu.
Teraz żyje i siedzi po prawicy Boga, aby o nas świadczyć. „Drogi Ojcze, wciąż mogą być niedoskonali, ale wierzą we Mnie. Czyż nie zabrałem wszystkich ich grzechów dawno temu?” Jezus jest wiecznym najwyższym kapłanem naszego zbawienia.
Ziemscy kapłani nigdy nie byli doskonali. Kiedy umierali, ich synowie przejmowali kapłaństwo. Nasz Pan żyje na wieki. Spełnił dla nas wieczne zbawienie, przyszedłszy na ten świat, przyjąwszy chrzest od Jana Chrzciciela, a następnie przelawszy krew na Krzyżu za wszystkie nasze grzechy.
„Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie potrzeba już ofiary za grzech” (List do Hebrajczyków 10:18). Jezus świadczy o naszym zbawieniu aż do końca czasów. Czy narodziliście się ponownie z wody i Ducha?
„Takiego to przystało nam mieć najwyższego kapłana: świętego, niewinnego, nieskalanego, oddzielonego od grzeszników i wywyższonego ponad niebiosa” (List do Hebrajczyków 7:26). „Prawo bowiem ustanawiało najwyższymi kapłanami ludzi, którzy podlegają słabościom, słowo zaś przysięgi, która nastąpiła po prawie, ustanowiło Syna doskonałego na wieki” (List do Hebrajczyków 7:28).
Chciałbym wam powiedzieć, że Jezus Chrystus, bez skazy, raz na zawsze zmył nasze grzechy wodą chrztu i krwią na Krzyżu. Zbawił nas od wszystkich naszych grzechów nie poprzez prawo uczynków, ale wymazawszy wszystkie nasze grzechy i będąc osądzony na zawsze.
Czy wierzycie, że Jezus zbawił nas od wszystkich naszych grzechów przez wieczne zbawienie? Jeśli wierzycie, jesteście zbawieni. Ale jeśli nie wierzycie, wciąż musicie wiele się nauczyć o wiecznym zbawieniu Jezusa.
Prawdziwa wiara pochodzi z ewangelii wody i Ducha, ściśle opartej na Piśmie Świętym. Jezus Chrystus, wieczny Najwyższy kapłan niebiański, stał się naszym wiecznym Zbawicielem poprzez Swój chrzest i krew na Krzyżu.
 
 
Musimy w Pełni Zrozumieć Naszą Wiarę
 
Co oznacza „wierzyć w Jezusa?”
Mieć wiarę w chrzest Jezusa i Jego śmierć na Krzyżu.

Musimy pomyśleć o tym, jak możemy wierzyć w Jezusa we właściwy sposób i naprawić naszą wiarę. Jak możemy wierzyć w Jezusa we właściwy sposób? Możemy to zrobić, wierząc w ewangelię chrztu Jezusa i Jego krwi na Krzyżu.
Właściwą wiarą jest wiara w dzieło Jezusa, Jego chrzest i krew, bez dodawania własnych błędnych myśli. Czy wierzycie, że to prawda? Ale jaki jest wasz stan duchowy? Czy polegacie za bardzo na własnych uczynkach i wysiłkach?
Nie minęło wiele czasu, odkąd zacząłem wierzyć w Jezusa, ale cierpiałem przez około 10 lat z powodu legalizmu. Ale w końcu zmęczyło mnie takie życie. Nie lubię sobie przypominać o tym czasie. Moja żona teraz tu siedzi. Wie, jak straszne to było dla nas.
W niedziele mówiłem: „Kochanie, spędźmy przyjemnie dzisiaj czas.” 
„Ale dziś jest niedziela!”
Nawet nie prała w niedzielę. Pewnej niedzieli moje spodnie się podarły. Ale kazała mi poczekać do poniedziałku. W gruncie rzeczy ja jeszcze bardziej nalegałem, abyśmy prawidłowo przestrzegali Szabatu. Ale to było takie trudne. Nigdy nie odpoczywaliśmy w niedziele, ponieważ tak trudno było prawidłowo obchodzić Szabat. Wciąż pamiętam te dni.
Drodzy przyjaciele, aby naprawdę wierzyć w Jezusa, musimy wierzyć w przebłaganie za nasze grzechy poprzez Jego chrzest i krew na Krzyżu. Prawdziwa wiara polega na wierze w boską i ludzką naturę Jezusa i we wszystko, co zrobił na tym świecie. Prawdziwi wierni wierzą we wszystkie Jego Słowa.
Co oznacza „wierzyć w Jezusa”? Wierzyć w chrzest Jezusa i Jego krew. Jakie to proste. Musimy tylko zajrzeć do Biblii i uwierzyć w ewangelię. Wszyscy powinniśmy wierzyć we właściwy sposób.
„Dziękuję, Panie. Teraz widzę, że to nie poprzez moje wysiłki! Przez prawo jest poznanie grzechu (List do Rzymian 3:20). Teraz wszystko rozumiem. Myślałem, że ponieważ Prawo jest dobre, ponieważ jest przykazaniem Bożym, powinienem próbować żyć zgodnie z nim. Do tej pory tak bardzo się starałem, ale teraz widzę, że myliłem się myśląc, że mogę żyć zgodnie z Prawem. Teraz widzę, że nigdy nie mogę przestrzegać przykazań Bożych! To dzięki prawu Bożemu, uświadamiam sobie teraz, że moje serce jest pełne złych myśli i wykroczeń. Rozumiem teraz, że Prawo jest dane, aby zaszczepić w nas wiedzę o grzechu. Och, dziękuję Ci, Panie. Źle zrozumiałem Twoją Wolę i tak bardzo się starałem zachować Prawo. Byłem naprawdę arogancki, gdy to próbowałem. Żałuję. Wiem teraz, że Jezus został ochrzczony i przelał krew za moje zbawienie! Wierzę!”
Musicie wierzyć szczerze i czysto. Powinniście wierzyć tylko w słowa zapisane w Biblii. Tylko w ten sposób możecie całkowicie narodzić się ponownie.
Czym jest wiara w Jezusa? Czy jest to coś, co musimy ukończyć przez jakiś czas? Czy nasza wiara jest religią, dla której musicie pracować? Ludzie wymyślili bogów i stworzyli religie, aby pasowały do tych bogów. Religia jest procesem, przez który człowiek przechodzi, aby osiągnąć cel – dobroć człowieka.
Więc czym jest wiara? Oznacza wierzyć w Boga i Go podziwiać. Patrzymy na zbawienie Jezusa i dziękujemy Mu za to błogosławieństwo. Jest to prawdziwa wiara. Taka jest różnica między wiarą a religią. Kiedy już rozróżnicie te dwa, dostaniecie 100 punktów za zrozumienie wiary.
Teologowie, którzy się nie narodzili ponownie, mówią nam, że powinniśmy wierzyć w Jezusa i żyć pobożnie. Czy można być wiernym tylko przez pobożność? Oczywiście musimy być dobrzy. Kto prowadzi bardziej pobożne życie niż ci z nas, którzy się narodzili ponownie?
Ale chodzi o to, że mówią tak grzesznikom. W przeciętnym grzeszniku jest 12 rodzajów grzechów. Jak może żyć pobożnie? Z pewnością jego umysł może zrozumieć, co musi zrobić, ale jego serce nie może tego wykonać. Kiedy grzesznik wychodzi z kościoła, życie pobożne staje się zwykłą teorią, a jego instynkt prowadzi go do grzechu.
Dlatego musimy zdecydować w naszych sercach, czy będziemy żyć zgodnie z Prawem, czy też zostaniemy zbawieni przez wiarę w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu, przez wiarę w wiecznego najwyższego kapłana królestwa niebieskiego.
Pamiętajcie, że Jezus jest prawdziwym najwyższym kapłanem dla tych, którzy wierzą. Wszyscy zostańmy zbawieni przez poznanie i wiarę w prawdziwe zbawienie poprzez chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu.
 
 
Narodzeni Ponownie Nie Boją Się Końca Świata
 
Dlaczego narodzeni ponownie nie boją się końca świata?
Ponieważ ich wiara w ewangelię wody i Ducha uwalnia ich od grzechu.

Kiedy naprawdę naradzacie się ponownie, nie musicie się obawiać, że świat dobiegnie końca. Wielu chrześcijan w Korei twierdziło, że koniec świata nastąpi 28 października 1992 r. Mówili, że będzie to burzliwy i straszny dzień. Ale wszystkie ich twierdzenia okazały się fałszywe. Prawdziwie narodzeni ponownie żyją pobożnie, rozpowszechniając ewangelię do ostatniej chwili. Kiedykolwiek ten świat się skończy, jedyne co musimy zrobić to tylko głosić ewangelię wody i Ducha.
Kiedy przyjdzie Oblubieniec, oblubienice, które naprawdę narodziły się ponownie z wody i Ducha, mogą Go spotkać z wielką radością, mówiąc: „Och, w końcu przyszedłeś! Moje ciało jest wciąż tak niedoskonałe, ale Ty mnie ukochałeś i zbawiłeś od wszystkich moich grzechów. Więc nie mam grzechu w sercu. Dziękuję, Panie. Jesteś moim Zbawicielem!” 
Jezus jest Panem Młodym wszystkich sprawiedliwych. Małżeństwo zostaje zawarte, ponieważ Oblubieniec kocha oblubienice, a nie odwrotnie. Wiem, że czasami jest inaczej na tym świecie, ale w niebie to Oblubieniec decyduje, czy małżeństwo ma zostać zawarte. To Oblubieniec Jezus, decyduje się wziąć ślub na podstawie Swojej miłości i propozycji zbawienia, niezależnie od oblubienicy. Tak powstaje małżeństwo w Niebie.
Oblubieniec wie wszystko o oblubienicach. Ponieważ Jego umiłowane oblubienice były tak grzeszne, zlitował się nad nimi i ocalił je od wszelkiego grzechu, przyjąwszy chrzest i przelawszy krew na Krzyżu.
Nasz Pan Jezus nie przyszedł na ten świat jako potomek Aarona. Nie przyszedł na ten świat, aby złożyć ziemską ofiarę. Było mnóstwo Lewitów, potomków Aarona, którzy to robili.
W rzeczywistości główną postacią ofiar Starego Testamentu był nie kto inny, jak sam Jezus. Dlatego, kiedy prawdziwa rzecz przyszła na ten świat, co stało się z jej cieniem? Został odsunięty na bok.
Kiedy Jezus przyszedł na ten świat, nigdy nie składał ofiar, tak jak robił to Aaron. Złożył Siebie w ofierze za ludzkość, przyjąwszy chrzest i przelawszy krew dla zbawienia grzeszników. Wypełnił zbawienie na Krzyżu.
Dla tych, którzy wierzą w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu, zbawienie nie jest niepewne. Jezus nie odpokutował za nasze grzechy w sposób niejasny. Zrobił to wyraźnie. „Ja jestem drogą, prawdą i życiem” (Ewangelia Jana 14:6). Jezus przyszedł na ten świat i zbawił nas Swoim chrztem, śmiercią i zmartwychwstaniem.
 
 
Stary Testament Jest Modelem Jezusa
 
Jaki był powód ustanowienia kolejnego przymierza?
Pierwsze przymierze było słabe i bezużyteczne.

Stary Testament jest cieniem Nowego Testamentu. Pomimo tego, że Jezus nigdy nie składał ofiar, tak jak najwyżsi kapłani Starego Testamentu, spełnił On lepsze kapłaństwo, wieczne kapłaństwo niebiańskie. Ponieważ ludzie na tym świecie są grzeszni od dnia swoich narodzin, stają się grzesznikami i nigdy nie mogą stać się sprawiedliwymi poprzez prawo Boże. Dlatego Bóg ustanowił kolejne przymierze.
Nasz Ojciec w Niebie posłał swego jednorodzonego Syna na ten świat i poprosił nas w zamian mieć wiarę w Jego chrzest, Jego krew, i Jego zmartwychwstanie. Jest to drugie przymierze Boże. Drugie przymierze wymaga od nas wiary w ewangelię wody i Ducha.
Pan już nie prosi o nasze dobre uczynki. Nie mówi nam jak żyć, aby dostąpić zbawienia. Prosi nas tylko, abyśmy uwierzyli w zbawienie przez Jego Syna. Prosi nas, abyśmy ponad wszystko, wierzyli w Jego chrzest i krew na Krzyżu. I musimy powiedzieć „tak.” 
W Biblii dom Judy utrzymywał królewskość. Wszyscy królowie Izraela rodzili się w domu Judy, aż do króla Salomona. Nawet po podziale królestwa, dom Judy utrzymał tron Królestwa Południowego aż do jego upadku w 586 r. p.n.e. Tak więc lud Judy reprezentuje Izraelitów. Ród Lewiego było rodem kapłanów. Każdy ród Izraela miał swoją własną rolę. Bóg obiecał rodowi Judy, że Jezus powstanie z jego szeregów.
Dlaczego zawarł to przymierze z plemieniem Judy? Zawarcie tego przymierza było tym samym, co zawarcie przymierza ze wszystkimi ludźmi świata, ponieważ Izraelici reprezentują ludzi świata. Jezus wypełnił nowe przymierze, które było zbawieniem ludzkości przez Jego chrzest, Jego śmierć na Krzyżu, oraz Jego zmartwychwstanie.
 
 

Grzechy Człowieka Nie Mogą Zostać Zmyte Poprzez Pokutę

 
Czy grzechy człowieka zostają zmyte poprzez pokutę?
Nie.

W Księdze Jeremiasza 17:1 napisano, że grzech człowieka jest zapisywany w dwóch miejscach. „Grzech Judy jest zapisany żelaznym rylcem, ostrzem diamentu jest wyryty na tablicy ich serca i na rogach waszych ołtarzy.”
Nasze grzechy są zapisane w naszych sercach. W ten sposób wiemy, że jesteśmy grzesznikami. Zanim ktoś uwierzy w Jezusa, nie wie, że jest grzesznikiem. Czemu? Ponieważ nie ma prawa Bożego w swoim sercu. Wobec tego, gdy ktoś zaczyna wierzyć w Jezusa, uświadamia sobie, że jest grzesznikiem przed Bogiem.
Niektórzy zdają sobie sprawę, że są grzesznikami dopiero dziesięć lat po tym, jak uwierzyli w Jezusa. „O jej! Jestem grzesznikiem! Myślałem, że zostałem zbawiony, ale jakoś wciąż jestem grzesznikiem!” Świadomość ta przychodzi do niego pewnego dnia, kiedy w końcu widzi siebie takim, jakim jest. Był taki szczęśliwy przez dziesięć lat, ale nagle widzi prawdę. Czy wiesz dlaczego? Przychodzi do tej świadomości, ponieważ w końcu jest w stanie ujrzeć swoje grzechy i występki poprzez prawo Boże. Taka osoba wierzyła w Jezusa przez dziesięć lat, ale nie narodziła się ponownie. 
Ponieważ grzesznik nie może wymazać grzechów z swojego serca, pozostaje grzesznikiem przed Bogiem. Niektórzy potrzebują 5 lat, a inni 10 lat, aby uświadomić to sobie. Niektórzy dochodzą do tej świadomości po 30 latach, niektórzy po 50 latach, a niektórzy nigdy nie uświadamiają sobie prawdy do końca. „Drogi Boże, kiedyś byłem dobry, zanim uświadomiłem sobie przykazania w moim umyśle. Byłem przekonany, że dobrze przestrzegałem Prawa, ale teraz zdaję sobie sprawę, że codziennie grzeszyłem. Podobnie jak apostoł Paweł powiedział: „I ja żyłem kiedyś bez prawa, lecz gdy przyszło przykazanie, grzech ożył, a ja umarłem” (List do Rzymian 7:9). Jestem grzesznikiem, pomimo tego, że wierzę w Chrystusa.”
To wasze własne grzechy uniemożliwiają wam życie według słowa Bożego. Wasze grzechy są zapisane w waszym sercu. Ponieważ Bóg zapisuje tam wasze grzechy, kiedy pochylacie głowę w modlitwie, pojawiają się wszystkie wasze grzechy. „Niespodzianka! Jestem grzechem, który popełniłeś.” 
„Ale odpokutowałem za ciebie 2 lata temu. Dlaczego nagle się pokazujesz? Dlaczego nie odszedłeś?”
„Och, nie bądź taki wredny! Jestem zapisany w twoim sercu. Bez względu na to, co myślisz, wciąż jesteś grzesznikiem.” 
„Nie! Nie!”
Więc pokutuje ponownie za grzechy, które popełnił 2 lata temu. „Proszę, wybacz mi, Panie. Wciąż dręczą mnie grzechy, które popełniłem wcześniej. Żałowałem za moje grzechy, ale wciąż są ze mną. Przebacz mi, bo zgrzeszyłem.” 
Ale czy te grzechy odchodzą z ich pokutą? Ponieważ grzechy ludzi są zapisane w ich sercach, nigdy nie można ich wymazać bez ewangelii wody i Ducha. Tylko dzięki ewangelii wody i Ducha można osiągnąć prawdziwe przebłaganie. Możemy zostać zbawieni tylko dzięki naszej wierze w prawdziwą ewangelię Jezusa.
 
 
Będę Waszym Zbawicielem
 
Jak powinniśmy zareagować na nowe przymierze?
Musimy w nie wierzyć w naszych sercach i głosić je na całym świecie.

Nasz Pan zawarł z nami nowe przymierze w Niebie. „Stanę się waszym Zbawicielem. Uczynię was całkowicie wolnymi od wszystkich grzechów świata przez wodę i krew. Z pewnością pobłogosławię wszystkich, którzy we Mnie wierzą.” 
Czy wierzycie w to nowe przymierze z Bogiem? Możemy zostać zbawieni od wszystkich naszych grzechów i narodzić się ponownie, gdy wierzymy w prawdę o Jego przymierzu i Jego zbawieniu przez wodę i krew.
Nie ufamy lekarzowi, jeśli nie zdiagnozuje nas prawidłowo. Lekarz najpierw musi prawidłowo zdiagnozować swoich pacjentów, a następnie przepisać odpowiedni lek. Istnieją różne rodzaje leków, ale on musi dokładnie wiedzieć, którego użyć. Kiedy lekarz prawidłowo diagnozuje swoich pacjentów, istnieje wiele leków, które mogą ich wyleczyć. Ale przy niewłaściwej diagnozie wszystkie te dobre leki mogą tylko pogorszyć stan pacjenta.
Podobnie, kiedy wierzycie w Jezusa, musicie zdiagnozować stan swojego ducha na podstawie słowa Bożego. Kiedy badacie swojego ducha słowem Bożym, możecie dokładnie zobaczyć, jaki jest stan waszego ducha. Lekarz duchów może wyleczyć wszystkich swoich pacjentów bez wyjątku. Wszyscy mogą się narodzić ponownie.
Jeśli mówisz: „Nie wiem, czy zostałem odkupiony”, oznacza to, że nie jesteś zbawiony. Jeśli pastor jest naprawdę uczniem Jezusa, musi być w stanie rozwiązać problem grzechu dla swoich wyznawców. Następnie może rozwiązać problemy ich wiary i poprowadzić ich duchowo. Musi być w stanie zobaczyć dokładne warunki duchowe swoich zwolenników.
Jezus przyszedł na ten świat, aby usunąć wszystkie grzechy świata. Przyszedł, został ochrzczony i umarł na Krzyżu. Gdy Jezus odpokutował za wszystkie grzechy, czy pominął twoje grzechy? Słowo wody i Ducha wymazuje grzechy wszystkich wierzących.
Ewangelia jest jak dynamit. Wysadza wszystko, od wysokich budynków po góry. Dzieło Jezusa jest dokładnie takie. Swoją ewangelią wody i Ducha, wymazuje grzechy tych, którzy w Niego wierzą. Spójrzmy na ewangelię wody i Ducha tak, jak jest zapisana w Biblii.
 
 

Ewangelia Nałożenia Rąk w Starym Testamencie

 
Jaki był cel nałożenia rąk w Starym Testamencie?
Jego celem było przekazanie grzechów ofierze za grzech.

Przyjrzyjmy się prawdzie ewangelii odkupienia w Księdze Kapłańskiej 1:3-4. „Jeśli jego ofiara całopalna będzie ze stada, niech złoży samca bez skazy. Niech go złoży dobrowolnie przed PANEM u wejścia do Namiotu Zgromadzenia. I położy swą rękę na głowie ofiary całopalnej, a zostanie przyjęta jako przebłaganie za niego.” 
Ten fragment mówi nam, że ofiarę całopalną należało składać u wejścia do Namiotu Zgromadzenia, kładąc ręce na głowie ofiary, a ofiara ta, musiała być żywym zwierzęciem bez skazy.  
W erze Starego Testamentu, grzesznik kładł rękę na ofierze aby dostać przebłaganie za swoje codzienne grzechy. Zabijał ofiarę za grzech przed Panem i kapłan brał część krwi i kropił nią rogi ołtarza całopalenia. Następnie wylewał resztę krwi u podstawy ołtarza, a grzesznik otrzymywał przebaczenie za codzienne grzechy.
O grzechu całorocznym napisano w Księdze Kapłańskiej 16:6-10: „I Aaron złoży swego cielca na ofiarę za grzech za siebie samego, i dokona przebłagania za siebie i swój dom. Weźmie też dwa kozły i postawi je przed PANEM u wejścia do Namiotu Zgromadzenia. I Aaron rzuci losy o dwa kozły, jeden los dla PANA, a drugi los dla kozła ofiarnego. I przyprowadzi Aaron tego kozła, na którego padł los dla PANA, i złoży go w ofierze za grzech. Ale kozła, na którego padł los dla kozła ofiarnego, postawi żywego przed PANEM, aby nim dokonać przebłagania i wypuścić go na pustynię jako kozioł ofiarny.” Jak jest wyjaśnione w Biblii, kozioł ofiarny oznacza „ten, który się oddalił”.” A zatem grzech całoroczny wymazywano dziesiątego dnia siódmego miesiąca.
W Księdze Kapłańskiej 16:29-30 jest napisane: „To będzie dla was wieczną ustawą: W dziesiątym dniu tego siódmego miesiąca będziecie trapić swoje dusze i nie będziecie wykonywać żadnej pracy, zarówno rodowity mieszkaniec, jak i przybysz, który gości wśród was; Bo w tym dniu kapłan dokona za was przebłagania, aby was oczyścić od wszystkich waszych grzechów, abyście byli oczyszczeni przed PANEM.” 
Był to dzień, w którym Izraelici pokutowali za grzech całoroczny. Jak to się działo? Najpierw przy ofierze musiał być obecny najwyższy kapłan Aaron. Kto reprezentował lud Izraela? Aaron. Bóg desygnował Aarona i jego potomków na najwyższych kapłanów.
Aaron składał w ofierze byka, aby odpokutować za siebie i za swój dom. Zabijał byka i siedem razy kropił jego krwią przebłagalnie i przed nią. Najpierw musiał przebłaganie za siebie i swój dom.
Przebłaganie oznacza przekazać grzechy ofierze za grzech i pozwolić, aby ofiara za grzech umarła zamiast nas. Grzesznik powinien umrzeć, ale może dostać przebłaganie za swoje grzechy, przekazawszy je ofierze, aby ona umarła zamiast niego.
Po tym, jak jego grzechy i grzechy jego domu zostały zgładzone, ofiarował jednego kozła przed Bogiem, a następnego kozła wysyłał na pustynię jako kozła ofiarnego w obecności ludu Izraela.
Jednego kozła ofiarowano jako ofiarę za grzech. Aaron kładł ręce na głowie ofiary za grzech i wyznawał: „O Boże, twój lud, Izrael, naruszył wszystkie dziesięć przykazań i 613 artykułów Twojego Prawa. Izraelici stali się grzesznikami. Teraz kładę ręce na tym koźle, aby mu przekazać wszystkie nasze roczne grzechy.” 
Podrzynał gardło kozłowi i wchodził do Miejsca Najświętszego przybytku z jego krwią. Następnie siedem razy kropił krwią przebłagalnie i przed nią.
Wewnątrz Miejsca Najświętszego znajduje się Arka Świadectwa. Jej nakrycie nazywa się przebłagalnią, a w niej są dwie kamienne tablice przymierza, złoty dzban z manną i laska Aarona, która zakwitła.  
Laska Aarona oznacza zmartwychwstanie, dwie kamienne tablice – Jego sprawiedliwość, a złoty dzban z manną – Jego słowo Życia. 
Na Arce Świadectwa jest pokrywa. Krwią kropiono przed przebłagalnią siedem razy. Ponieważ dookoła dolnego brzegu szaty najwyższego kapłana wisiały złote dzwonki, dzwoniły, gdy kropił krwią. 
W Księdze Kapłańskiej 16:14-15 napisano: „Potem weźmie z krwi tego cielca i pokropi swym palcem nad przebłagalnią ku wschodowi. Przed przebłagalnią będzie kropić tą krwią siedem razy swym palcem. Następnie zabije kozła na ofiarę za grzech za lud i wniesie jego krew poza zasłonę, i uczyni z jego krwią, jak uczynił z krwią cielca: pokropi nią nad przebłagalnią i przed przebłagalnią.” 
Dzwonki dzwoniły za każdym razem, gdy kropił krwią z kozła, a wszyscy Izraelici zgromadzeni na zewnątrz słyszeli dźwięk. Skoro przebłaganie za grzechy musiało być dokonane przez najwyższego kapłana, dźwięk dzwonków oznaczał, że ich grzechy zostały odpuszczone. To był dźwięk błogosławieństwa dla całego ludu Izraela.
Kiedy dzwonki dzwoniły siedem razy, mówili: „Teraz odczuwam ulgę. Martwiłem się o grzechy całoroczne, a teraz czuję się wolny.” Ludzie wracali do swojego życia, czując się wolnym od winy. W tamtym czasie, dźwięk dzwonków był taki sam jak dobra nowina o ponownych narodzinach z wody i Ducha.
Kiedy słyszymy ewangelię odkupienia wody i Ducha, wierzymy w nią sercem i uznajemy ją ustami, to właśnie o to chodzi w ewangelii wody i Ducha. Gdy dzwonek dzwonił siedem razy, wszystkie całoroczne grzechy Izraelitów były oczyszczone. Ich grzechy zostały zmyte przed Bogiem.
Po złożeniu kozła w ofierze za Izraelitów, najwyższy kapłan brał drugiego kozła i poszedł do ludzi czekających na zewnątrz przybytku. Ludzie patrzyli jak najwyższy kapłan Aaron, kładł ręce na głowie drugiego kozła.
W Księdze Kapłańskiej 16:21-22 napisano: „I Aaron położy obie ręce na głowie żywego kozła, wyznawać będzie nad nim wszystkie nieprawości synów Izraela i wszystkie ich przestępstwa ze wszystkimi ich grzechami i złoży je na głowę tego kozła, i wypuści go przez wyznaczonego człowieka na pustynię. Tak poniesie ten kozioł na sobie wszystkie ich nieprawości do ziemi pustej. I wypuści tego kozła na pustynię.” 
Najwyższy kapłan Aaron kładł ręce na głowie drugiego kozła (kozła ofiarnego) i wyznawał wszystkie roczne grzechy Izraelitów przed Bogiem. „O Boże, Izraelici zgrzeszyli przed Tobą. Naruszyliśmy Dziesięć Przykazań i wszystkie 613 artykułów Twojego Prawa. O Boże, przekazuję wszystkie grzechy całoroczne Izraelitów na głowę tego kozła.” 
Według Księgi Jeremiasza 17:1 grzechy są zapisywane w dwóch miejscach. Jednym jest Księga Uczynków, a drugim tablice ich serc.
Jeśli więc ludzie mają dostać przebłaganie za swoje grzechy, ich grzechy muszą zostać wymazane z Księgi Uczynków i z tablic ich serc. W Dniu Przebłagania, jeden kozioł był za grzechy zapisane w Księdze Uczynków, a drugi, za grzechy wyryte na tablicach ich serc.
 
Co Bóg pokazał Izraelitom przez system ofiarny w Starym Testamencie?
Że Zbawiciel przyjdzie i raz na zawsze wymaże ich grzechy w najbardziej właściwy sposób

Kładąc ręce na głowie kozła, najwyższy kapłan pokazywał ludziom, że ich roczne grzechy zostały przeniesione na kozła. Kiedy grzechy były złożone na głowie kozła, stosowny człowiek odprowadzał kozła na pustynię.
Palestyna to kraina pustynna. Kozioł, który zabierał wszystkie roczne grzechy Izraelitów, został wyprowadzany na pustynię przez człowieka wyznaczonego do tego zadania, na pustyni nie było ani wody ani trawy. Ludzie stali i patrzyli, jak kozioł ofiarny idzie na pustynię.
Mówili sobie: „Musiałem umrzeć za moje grzechy, ale kozioł umiera zamiast mnie. Zapłatą za grzech jest śmierć, ale kozioł umiera zamiast mnie. Dziękuję ci koźle. Twoja śmierć oznacza, że mogę żyć.” Kozioł został wyprowadzony daleko na pustynię, a Izraelici otrzymywali przebaczenie grzechów całorocznych.
Gdy grzech waszego serca jest przekazany na ofiarę za grzech, jesteście oczyszczeni. To takie proste. Prawda jest zawsze prosta gdy ją rozumiemy.
Kozioł znikał za horyzontem. Mężczyzna wrócił sam jego wypuszczeniu. Wszystkie całoroczne grzechy Izraelitów zniknęły. Kozioł wędrował po pustyni bez wody i trawy, i w końcu umierał wraz z grzechami Izraelitów.
Zapłatą za grzech jest śmierć, a Sprawiedliwość Boża została spełniona. Bóg składał kozła w ofierze, aby Izraelici mogli żyć. Wszystkie występki Izraelitów w ciągu całego roku zostawały zmyte.
W czasach Starego Testamentu, dzienne i całoroczne grzechy zostawały przebaczone w ten sposób, było to przymierze Boże, że nasze grzechy będą podobnie przebaczone raz na zawsze. Było to Jego przymierze, że ześle nam Mesjasza i uwolni nas od wszystkich naszych grzechów, całego naszego życia. Przymierze zostało zawarte przez chrzest Jezusa.
 
 
Narodzić Się Ponownie z Wody i Ducha w Nowym Testamencie
 
Dlaczego Jezus został ochrzczony przez Jana Chrzciciela?
Aby wypełnić wszelką sprawiedliwość, zabierając wszystkie grzechy świata. Chrzest Jezusa w Nowym Testamencie był nałożeniem rąk Starego Testamentu.

Przeczytajmy Ewangelię Mateusza 3:13-15. „Wtedy Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, aby być przez niego ochrzczonym. Ale Jan powstrzymywał Go, mówiąc: Ja potrzebuję być ochrzczonym przez Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie? A Jezus mu odpowiedział: Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość. Wtedy mu ustąpił.” 
Jezus udał się nad Jordan, został ochrzczony przez Jana Chrzciciela i w ten sposób wypełnił wszelką sprawiedliwość. Został ochrzczony przez Jana. Jan był największym między narodzonymi z niewiast.
Ewangelia Mateusza 11:11-12 mówi: „Nie powstał z tych, którzy rodzą się z kobiet, większy od Jana Chrzciciela. …A od dni Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu.”
Jan Chrzciciel został wybrany przez Boga, aby być przedstawicielem ludzkości, i został posłany 6 miesięcy przed Chrystusem. Był potomkiem Aarona i ostatnim najwyższym kapłanem.
Jan Chrzciciel powiedział, kiedy Jezus przyszedł do niego: „Ja potrzebuję być ochrzczonym przez Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?”
„Ustąp teraz, bo godzi się nam wypełnić wszelką sprawiedliwość.” Jego celem było uwolnienie ludzi od grzechu, aby mogli stać się dziećmi Bożymi. Jezus powiedział do Jana: „Musimy wypełnić ewangelię ponownych narodzin z wody i Ducha. Więc ochrzcij Mnie teraz.” 
Jan ochrzcił Jezusa. Godziło się, aby Jezus przyjął chrzest, aby usunąć wszystkie grzechy świata. Ponieważ został ochrzczony w najbardziej odpowiedni sposób, zostaliśmy właściwie zbawieni od wszystkich naszych grzechów. Jezus został ochrzczony, aby wszystkie nasze grzechy mogły zostać Mu przekazane.
Jezus przyszedł na ten świat i został ochrzczony w wieku 30 lat. To była Jego pierwsza służba. Jezus wypełnił całą sprawiedliwość, wymazawszy wszystkie grzechy świata i uświęciwszy w ten sposób wszystkich ludzi.
Jezus przyszedł na ten świat i został ochrzczony w najbardziej odpowiedni sposób, aby uwolnić nas od wszystkich naszych grzechów. „Bo godzi się” aby wszelka sprawiedliwość została wypełniona.
Bóg powiedział: „To jest Mój umiłowany Syn, w którym mam upodobanie” (Ewangelia Mateusza 3:17). Jezus Chrystus wiedział, że zabierze wszystkie grzechy ludzkości i przeleje krew na śmierć na Krzyżu, ale był posłuszny Woli Ojca, mówiąc: „Jednak niech się stanie nie jak Ja chcę, ale jak Ty” (Ewangelia Mateusza 26:39). Wolą Ojca było zmyć wszystkie grzechy ludzkości i tym samym dać zbawienie ludziom tego świata.
Tak więc Jezus, posłuszny Syn, wykonał Wolę Ojca i został ochrzczony przez Jana Chrzciciela.
W Ewangelii Jana 1:29 napisano: „A nazajutrz Jan zobaczył Jezusa przychodzącego do niego i powiedział: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.” Jezus zabrał wszystkie grzechy i przelał krew na Krzyżu na Golgocie. „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata,” świadczył Jan Chrzciciel.
Czy macie grzech, czy nie? Czy jesteście sprawiedliwymi czy grzesznikami? Prawda jest taka, że Jezus zabrał grzech świata i został za nas ukrzyżowany.
 
Kiedy grzechy wszystkich grzeszników na tym świecie zostały przekazane Jezusowi?
Jezus przyjął nasze grzechy, kiedy został ochrzczony przez Jana Chrzciciela w Jordanie.
 
Po urodzeniu się na tym świecie, grzeszymy nawet między pierwszym a dziesiątym rokiem życia. Jezus zabrał te grzechy. Grzeszymy także między jedenastym a dwudziestym rokiem życia. Jezus wziął wszystkie grzechy, które popełniamy w naszych sercach i uczynkach.
Grzeszymy również między dwudziestym pierwszym a czterdziestym piątym rokiem życia. Jezus także zabrał te grzechy. Wziął na Siebie wszystkie grzechy świata i został ukrzyżowany. Grzeszymy od dnia naszych narodzin do dnia śmierci. Ale On zabrał je wszystkie.
„Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata” Zabrał wszelki grzech, od pierwszego człowieka Adama do ostatniego człowieka, który się urodzi na tym świecie - kiedykolwiek to może być. Nie przebierał, kogo grzechy zabierze.
Nie postanowił umiłować tylko niektórych z nas. Przyszedł w ciele i wziął na Siebie wszystkie grzechy świata i został ukrzyżowany. Przyjął potępienie za nas wszystkich i na zawsze wymazał grzechy tego świata.
Nikt nie został wykluczony z Jego zbawienia. „Grzechy świata” obejmuje wszystkie nasze grzechy. Jezus wziął je wszystkie.
Swoim chrztem i krwią oczyścił wszystkie grzechy świata. Zabrał je wszystkie przez Swój chrzest i został osądzony za nasze grzechy na Krzyżu. Zanim Jezus umarł na Krzyżu, powiedział: „Wykonało się” (Ewangelia Jana 19:30), co oznacza, że zbawienie ludzkości zostało wykonane.
Dlaczego Jezus został ukrzyżowany? Ponieważ życie wszelkiego ciała jest we krwi, a krew, jest przebłaganiem za życie ( Księga Kapłańska 17:11). Dlaczego Jezus musiał zostać ochrzczony? Ponieważ chciał wziąć na Siebie wszystkie grzechy świata.
„Potem Jezus, widząc, że już wszystko się wykonało, aby się wypełniło Pismo, powiedział: Pragnę.” (Ewangelia Jana 19:28). Jezus umarł, wiedząc, że wszystkie przymierza Boże w Starym Testamencie zostały wykonane przez Jego chrzest w Jordanie i śmierć na Krzyżu.
Jezus wiedział, że odkupienie wykonało się przez Niego, i powiedział: „Wykonało się.” Umarł na Krzyżu. Uświęcił nas, zmartwychwstał trzeciego dnia i wstąpił do nieba, gdzie teraz siedzi po prawicy Boga.
Obmycie wszystkich grzechów przez chrzest Jezusa i Jego śmierć na Krzyżu jest błogosławioną ewangelią ponownych narodzin z wody i Ducha. Wierzcie, a będą wam odpuszczone wszystkie grzechy.
Nie możemy oczyścić się z naszych grzechów poprzez codzienne modlitwy pokuty. Odkupienie zostało spełnione raz na zawsze tylko przez chrzest Jezusa i Jego śmierć na Krzyżu. „Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie potrzeba już ofiary za grzech” (List do Hebrajczyków 10:18).
Teraz musimy tylko wierzyć w odkupienie poprzez chrzest Jezusa i Jego ukrzyżowanie. Uwierzcie i zostańcie zbawieni.
List do Rzymian 5:1-2 mówi: „Będąc więc usprawiedliwieni przez wiarę, mamy pokój z Bogiem przez naszego Pana Jezusa Chrystusa; Dzięki któremu też otrzymaliśmy dostęp przez wiarę do tej łaski, w której trwamy i chlubimy się nadzieją chwały Boga.”
Oprócz wiary w błogosławioną ewangelię ponownych narodzin z wody i Ducha, nie ma innego sposobu na usprawiedliwienie
 
 
Cel Prawa Bożego
 
Czy możemy zostać uświęceni przez Prawo?
Nie, nie możemy. Prawo może tylko uświadomić nam nasze grzechy.

W Liście do Hebrajczyków 10:9 jest napisane: „Następnie powiedział: Oto przychodzę, abym spełniał Twoją wolę, o Boże. Znosi pierwsze, aby ustanowić drugie.” Nie możemy zostać uświęceni przez Prawo. Prawo czyni nas grzesznikami. Bóg nie chciał, abyśmy byli posłuszni Prawu.
List do Rzymian 3:20 mówi: „Przez prawo jest poznanie grzechu.” Bóg dał Izraelitom Prawo poprzez Mojżesza, 430 lat po tym, jak Abraham otrzymał Przymierze. Dał im Prawo, aby mogli wiedzieć, co to znaczy grzeszyć przed Bogiem. Nie mając prawa Bożego, ludzkość nie mogłaby rozpoznać grzechu. Bóg dał nam Swoje prawo, abyśmy mogli zrozumieć grzech.
Zatem jedynym celem Prawa jest poinformowanie nas, że wszyscy jesteśmy grzesznikami przed Bogiem. Dzięki tej wiedzy mamy powrócić do Jezusa, wierząc w błogosławioną ewangelię ponownych narodzin z wody i Ducha. Taki jest cel Prawa danego nam przez Boga.
 
 
Pan Przyszedł, Aby Wypełnić Wolę Bożą
 
Co musimy zrobić przed Bogiem?
Musimy wierzyć w odkupienie Boże poprzez Jezusa.

„Oto przychodzę, abym spełniał Twoją wolę, o Boże. Znosi pierwsze, aby ustanowić drugie” (List do Hebrajczyków 10:9). Ponieważ nie możemy zostać uświęceni przez Prawo, Bóg wyzwolił nas nie Swoim Prawem, ale Swoim całkowitym odkupieniem. Bóg zbawił nas Swoją miłością i sprawiedliwością.
„Za sprawą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze. A każdy kapłan staje codziennie do wykonywania służby Bożej, wiele razy składając te same ofiary, które nigdy nie mogą zgładzić grzechów. Lecz ten, gdy złożył jedną ofiarę za grzechy na zawsze, zasiadł po prawicy Boga” (List do Hebrajczyków 10:10-12).
Usiadł po prawicy Boga, ponieważ Jego dzieło odkupienia zostało zakończone i nie ma już więcej nic do zrobienia. Nie będzie przyjmować chrztu ani ofiarować się ponownie, aby nas zbawić.
Teraz, gdy wszystkie grzechy świata zostały zmyte, musi jedynie zapewnić życie wieczne tym, którzy w Niego wierzą. Teraz opieczętowuje Duchem tych, którzy wierzą w zbawienie wody i Ducha.
Jezus zstąpił na ten świat i zabrał wszystkie grzechy świata i umarł na Krzyżu, ukończywszy w ten sposób Swoje dzieło. Teraz, gdy dzieło Pana zostało ukończone, On siedzi po prawicy Boga.
Musimy wierzyć, że nasz Pan Jezus na zawsze zbawił nas od grzechu. Uczynił nas doskonałymi na zawsze, poprzez Swój chrzest i krew.
 
 
Ci, Którzy Stają Się Wrogami Boga
 
Kto jest wrogiem Boga?
Ci, którzy wierzą w Jezusa, ale mają grzech w swoich sercach

W Liście do Hebrajczyków 10:12-13 Pan mówi: „Lecz ten, gdy złożył jedną ofiarę za grzechy na zawsze, zasiadł po prawicy Boga; Oczekując odtąd, aż Jego nieprzyjaciele będą położeni jako podnóżek pod Jego stopy. Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni.” Powiedział, że zaczeka aż do sądu ostatecznego, aby zdecydować o ich losie.
Jego wrogowie nadal mówią: „Boże, przebacz mi moje grzechy.” Szatan i jego naśladowcy nie wierzą w ewangelię wody i Ducha, i nadal proszą o Jego przebaczenie.
Nasz Pan Bóg na razie ich nie sądzi. Ale w dniu Drugiego Przyjścia Jezusa będą sądzeni i na zawsze skazani na piekło. Bóg toleruje ich do tego dnia w nadziei, że się nawrócą i staną się sprawiedliwymi poprzez odkupienie.
Nasz Pan Jezus zabrał wszystkie nasze grzechy i umarł za nas, którzy w Niego wierzymy. Jezus pewnego dnia przyjdzie po raz drugi, aby wyzwolić wszystkich, którzy w Niego wierzą. „O, proszę, przyjdź do nas wkrótce, Panie.” Przyjdzie po raz drugi, aby wziąć bezgrzesznych, aby żyli z Nim na zawsze w królestwie niebieskim.
Gdy Pan powróci, ci, którzy upierają się, że są grzesznikami, nie znajdą miejsca w niebie. W dniu ostatecznym zostaną osądzeni i wrzuceni do ognia piekielnego. Ta kara czeka na tych, którzy odmawiają wiary w ponowne narodziny z wody i Ducha.
Nasz Pan Jezus uważa za Swoich wrogów tych, którzy wierzą w nieprawdę. Dlatego musimy walczyć z tą nieprawdą. Dlatego musimy wierzyć w błogosławioną ewangelię ponownych narodzin z wody i Ducha.
 
 
Musimy Wierzyć w Ewangelię Wody i Ducha
 
Czy istnieje potrzeba odpokutowywania za nasze grzechy, skoro wszystkie nasze długi (grzechy) zostały spłacone w całości?
Nie. Nie ma żadnej potrzeby.

W Liście do Hebrajczyków 10:15-16 czytamy: „A poświadcza nam to także Duch Święty. Bo powiedziawszy najpierw: Takie jest przymierze, które zawrę z nimi po tych dniach, mówi Pan: Włożę Moje prawa w ich serca i wypiszę je na ich umysłach.” 
Po wymazaniu wszystkich naszych grzechów powiedział: „Takie jest przymierze, które zawrę z nimi.” Co to za przymierze? „Włożę Moje prawa w ich serca i wypiszę je na ich umysłach.” Najpierw próbowaliśmy prowadzić życie legalistyczne zgodnie z Jego Prawem, ale nie mogliśmy zostać zbawieni przez Prawo.
Później się dowiedzieliśmy, że Jezus już zbawił tych, którzy wierzą w swoich sercach w błogosławioną ewangelię ponownych narodzin z wody i Ducha. Kto wierzy w chrzest i krew Jezusa, jest odkupiony.
Jezus jest Panem zbawienia. „Nie ma bowiem pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni” (Dzieje Apostolskie 4:12). Jezus przyszedł na świat jako nasz Zbawiciel. Ponieważ nie możemy zostać zbawieni przez nasze uczynki, Jezus zbawił nas i zapisał na tablicach naszych serc, że zbawił nas Swoim prawem miłości i zbawienia.
„A ich grzechów i nieprawości więcej nie wspomnę. Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie potrzeba już ofiary za grzech.” (List do Hebrajczyków 10:17-18).
Bóg już nie wspomina naszych nieprawości. Teraz, kiedy zabrał wszystkie grzechy, my wierzący nie mamy więcej grzechów, za które moglibyśmy otrzymać przebaczenie. Nasze długi zostały spłacone w całości i nie ma nic do spłacenia. Ludzie są zbawieni przez wiarę w posługę Jezusa, który zbawił nas poprzez Swój chrzest i krew na Krzyżu.
Teraz musimy tylko wierzyć w wodę i krew Jezusa. „I poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (Ewangelia Jana 8:32). Uwierzcie w zbawienie w Jezusie. Uzyskanie odkupienia jest łatwiejsze niż oddychanie. Wszystko, co musicie zrobić, to wierzyć w prawdę taką, jaka jest. Zbawienie to po prostu wiara w słowo Boże.
Uwierzcie, że Jezus jest naszym Zbawicielem (w chrzest Jezusa i Jego śmierć na Krzyżu) i po prostu miejcie wiarę, że zbawienie jest wasze. Zaprzeczcie własnym myślom i po prostu uwierzcie w zbawienie w Jezusie. Modlę się, abyście naprawdę wierzyli w Jezusa i byli gotowi na prowadzenie z Nim życia wiecznego.