ដោយសារការរាតត្បាតនៃជម្ងឺកូវីឌ១៩ និងការរំខានដល់សេវាកម្មប្រៃសណីយអន្តរជាតិ
យើងបានផ្អាកជាបណ្តោះអាសន្ននូវ "សេវាកម្មសៀវភៅបោះពុម្ពដោយឥតគិតថ្លៃ" របស់យើង។
នៅក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ យើងមិនអាចផ្ញើសៀវភៅទៅកាន់លោកអ្នកបានឡើយ។
សូមអធិស្ឋានសម្រាប់ការរលាយបាត់យ៉ាងឆាប់រហ័សនូវជម្ងឺរាតត្បាតនេះ និងការដំណើរការឡើងវិញនូវសេវាកម្មប្រៃសណីយ។
សូមអធិស្ឋានសម្រាប់ការរលាយបាត់យ៉ាងឆាប់រហ័សនូវជម្ងឺរាតត្បាតនេះ និងការដំណើរការឡើងវិញនូវសេវាកម្មប្រៃសណីយ។
ប្រធានបទទី១៖ ការបានកើតជាថ្មី ដោយទឹក និងព្រះវិញ្ញាណ
1-25. សំណួរ ៤៖ តើការយល់ថា បុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវគឺជាសេចក្តីតម្រូវចាំបាច់សម្រាប់សេចក្តីសង្រ្គោះ ធ្វើឲ្យខូចដល់ការសុគតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាងដែរឬទេ?
បុណ្យជ្រមុជព្រះយេស៊ូវ និងការសុគតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាង គឺមានភាពចាំបាច់ដូចគ្នាសម្រាប់សេចក្តីសង្រ្គោះរបស់យើង។ យើងមិនអាចនិយាយថា មួយសំខាន់ជាងមួយទៀតបានឡើយ។ ទោះបីជាយ៉ាងណា បញ្ហាគឺថា នៅសព្វថ្ងៃនេះ គ្រីស្ទបរិស័ទភាគច្រើន ដឹងតែពីព្រះលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅលើឈើឆ្កាងប៉ុណ្ណោះ។ ពួកគេជឿថា ពួកគេបានទទួលការអត់ទោសបាប ដោយសារតែទ្រង់បានសុគតនៅលើឈើឆ្កាងប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវបានដោះអំពើបាបរបស់លោកិយនេះចេញ មិនតាមរយៈតែឈើឆ្កាងមួយមុខទេ។ ដោយសារទ្រង់បានទទួលបុណ្យជ្រមុជពីលោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីស ហើយទទួលយកអំពើបាបទាំងអស់របស់លោកិយនេះដាក់លើអង្គទ្រង់ ការសុគតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាងគឺជាការកាត់ទោស សម្រាប់អំពើបាបទាំងអស់របស់យើង។
ការជឿតែលើឈើឆ្កាង ដោយឥតមានបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវ គឺដូចជាការថ្វាយយញ្ញបូជាមួយទៅចំពោះព្រះ ដោយឥតមានការដាក់ដៃលើវាអញ្ចឹងដែរ។ អ្នកដែលថ្វាយយញ្ញបូជាបែបនេះ មិនអាចបានសង្រ្គោះចេញពីអំពើបាបរបស់ខ្លួនឡើយ ពីព្រោះតង្វាយនោះមិនស្របច្បាប់ ហើយព្រះអម្ចាស់មិនទទួលយកទេ។ ព្រះអម្ចាស់ បានហៅម៉ូសេ ហើយមានបន្ទូលប្រាប់គាត់ពីត្រសាលជំនុំថា «បើសិនជាដង្វាយរបស់អ្នកនោះជាគោដែលត្រូវដុតថ្វាយ នោះត្រូវយកឈ្មោល១ដ៏ឥតខ្ចោះ គេត្រូវនាំយកដង្វាយនោះទៅថ្វាយនៅមាត់ទ្វារត្រសាលជំនុំ ឲ្យបានជាទីគាប់នៅចំពោះព្រះ យេហូវ៉ា នោះគេត្រូវដាក់ដៃលើក្បាលនៃសត្វនោះ ហើយ ទ្រង់នឹងទទួលដង្វាយនោះស្នងគេ ដើម្បីឲ្យបានធួននឹងខ្លួនគេ» (លេវីវិន័យ ១:៣-៤)។
ព្រះអម្ចាស់ គឺយុត្តិធម៌ និងគោរពតាមច្បាប់របស់ទ្រង់។ ទ្រង់បានបង្កើតប្រព័ន្ធថ្វាយយញ្ញបូជាដែលត្រឹមត្រូវ និងយុត្តិធម៌ ដើម្បីលាងសម្អាតអំពើបាបរបស់យើងចេញ។ នៅពេលយើងថ្វាយយញ្ញបូជាស្របច្បាប់ ទ្រង់នឹងទទួលយក ដើម្បីធ្វើការធួនសម្រាប់ យើង។ បើសិនមិនមានការដាក់ដៃលើទេ នឹងមិនមានយញ្ញបូជាណាមួយ ត្រូវបានព្រះអម្ចាស់ទទួលយកឡើយ។ ដូចគ្នាដែរ បើសិនយើង លុបបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវចេញពីសេចក្តីជំនឿរបស់យើងលើទ្រង់ នោះយើងមិនអាចទទួលបានការអត់ទោសអំពើបាបបានឡើយ។
ជំនឿខុសឆ្គងសាមញ្ញបំផុតមួយ ដែលគ្រីស្ទបរិស័ទនៅសព្វថ្ងៃនេះមានគឺថា ពួកគេអាចបានសង្រ្គោះ ដោយគ្រាន់តែប្រកាសទទួលយកព្រះយេស៊ូវ ធ្វើជាព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ ពីព្រោះព្រះអម្ចាស់គឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់។ ត្រឹមត្រូវហើយ ព្រះគម្ពីរនិយាយថា «អស់អ្នកណាដែលអំពាវនាវដល់ព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ គេនឹងបានសង្គ្រោះ» (កិច្ចការ ២:២១; រ៉ូម ១០:១៣) ប៉ុន្តែព្រះគម្ពីរក៏ប្រាប់យើងផងដែរថា «មិនមែនអស់អ្នកណាដែលគ្រាន់តែនិយាយមកខ្ញុំថា ឱព្រះអម្ចាស់ៗអើយ ដែលនឹងចូលទៅក្នុងនគរស្ថានសួគ៌នោះទេ» (ម៉ាថាយ ៧:២១)។
ដើម្បីប្រកាសជឿថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះអង្គសង្រ្គោះ យើងគួរតែស្គាល់ពីច្បាប់នៃសេចក្តីសង្រ្គោះ ដែលព្រះបានបង្កើតមក។ បើសិនយើងអាចបានសង្រ្គោះ ដោយគ្រាន់តែជឿលើព្រះនាមព្រះយេស៊ូវ គ្មានហេតុផលអ្វីដែលព្រះគម្ពីរបានសរសេរអំពីប្រព័ន្ធថ្វាយយញ្ញបូជានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ហើយនិងអ្នកដែលអនុវត្តសេចក្តីរំលងច្បាប់នៅក្នុង ម៉ាថាយ ៧:២១ ឡើយ។
ទោះបីជាយ៉ាងណា របៀបដ៏ឥតខ្ចោះ និងអស្ចារ្យនៃសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់ព្រះអម្ចាស់ ត្រូវបានកត់ត្រាទុកយ៉ាងច្បាស់លាស់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ការពិត យើងអាចមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់លាស់ ចាប់ពី លេវីវិន័យ ៣ និង ៤ ថា មនុស្សមានបាបម្នាក់ត្រូវតែដាក់ដៃរបស់ខ្លួនលើក្បាលរបស់យញ្ញបូជា ដើម្បីផ្ទេរអំពើបាបរបស់ខ្លួនទៅក្បាលវា ហើយបន្ទាប់មក សំឡាប់ និងយកឈាមរបស់វា នៅពេលគាត់ថ្វាយតង្វាយលោះបាប និងសន្តិភាព។ ការថ្វាយយញ្ញបូជាដោយមិនមានការដាក់ដៃលើ ឬការថ្វាយយញ្ញបូជាដែលមិនឥតខ្ចោះ គឺមិនស្របតាមច្បាប់នៃការធួននឹងបាបឡើយ។
ពាក្យទាំងពីរនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ និងសញ្ញាថ្មី មានភាពស៊ីគ្នាទៅវិញទៅមក (អេសាយ ៣៤:១៦)។ បុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅទន្លេយ័រដាន់ គឺស្មើគ្នានឹងការដាក់ដៃរបស់មនុស្សមានបាបទៅលើក្បាលរបស់តង្វាយលោះបាប នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញា ចាស់។ នៅពេលព្រះយេស៊ូវបានទទួលបុណ្យជ្រមុជពីលោក យ៉ូហាន-បាទ្ទីសនៅទន្លេយ័រដាន់ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា «ចូរធ្វើម្តងនេះចុះ ដ្បិតគួរឲ្យយើងធ្វើសំរេចតាមគ្រប់ទាំងសេចក្តីសុចរិតយ៉ាងដូច្នេះ» (ម៉ាថាយ ៣:១៥)។
«គ្រប់ទាំងសេចក្តីសុចរិត» នៅទីនេះ មានន័យថា «យុត្តិធម៌ និងភាពត្រឹមត្រូវ»។ នេះមានន័យថា វាសមឲ្យព្រះយេស៊ូវបានក្លាយជាតង្វាយលោះបាបសម្រាប់មនុស្សជាតិ តាមរបៀបនេះហើយ។ ហើយវាក៏សមឲ្យទ្រង់បានទទួលបុណ្យជ្រមុជ ពីលោកយ៉ូហាន- បាទ្ទីស តាមរបៀបការដាក់ដៃលើផងដែរ ដើម្បីដោះអំពើបាបទាំងអស់របស់លោកិយនេះចេញ នៅក្នុងរបៀបត្រឹមត្រូវបំផុត ដែលយោងទៅតាមប្រព័ន្ធថ្វាយយញ្ញបូជា ដែលត្រូវតែមានការដាក់ដៃលើ និងឈាម ដែលព្រះបានបង្កើតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់។
ការជឿតែឈើឆ្កាង មានន័យថា ការសុគតរបស់ទ្រង់មិនមានអ្វីទាក់ទងនឹងអំពើបាបរបស់យើងទេ ពីព្រោះអំពើបាបរបស់យើងមិនដែលត្រូវបានផ្ទេរទៅលើទ្រង់ បើសិនមិនមានបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវ ហើយព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់មិនស្អាត ហើយមិនមានប្រសិទ្ធភាពលាងសម្អាតអំពើបាបបានឡើយ (ហេព្រើរ ១០:២៩)។
ដូច្នេះ ព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់នឹងពិតជាមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការលាងសម្អាតអំពើបាបនៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នកជឿ បើសិនពួកគេជឿថា អំពើបាបទាំងអស់របស់ពួកគេត្រូវបានផ្ទេរទៅលើទ្រង់រួចហើយ នៅពេលទ្រង់បានទទួលបុណ្យជ្រមុជរបស់លោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីស តាមរយៈការដាក់ដៃលើ។ ដូច្នេះហើយបានជាសាវក យ៉ូហានបានធ្វើបន្ទាល់ថា អ្នកដែលជឿថា ព្រះគឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ដែលបានយាងមកដោយទឹក និងឈាម បានយកឈ្នះលោកិយនេះហើយ។ ព្រះយេស៊ូវ បានយាងមកដោយទឹក និងឈាម មិនមែនតែទឹក ឬតែឈាមនោះឡើយ (១យ៉ូហាន ៥:៤-៦)។
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានពន្យល់ដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់អំពីសេចក្តីដែលទាក់ទងនឹងទ្រង់នៅក្នុងបទគម្ពីរទាំងអស់។ ដោយចាប់ផ្តើមពីម៉ូសេ និងហោរាទាំងអស់ ទ្រង់បានបង្ហាញថា តង្វាយលោះបាបនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់គឺជាអង្គទ្រង់។ ស្តេចដាវីឌ បានមានបន្ទូលជំនួសទ្រង់ថា «មើល ទូលបង្គំមកហើយ សេចក្តីនេះបានកត់ទុកពីទូលបង្គំ នៅក្នុងគម្ពីរហើយ...នឹងធ្វើតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់» (ទំនុកដំកើង ៤០:៧, ៨; ហេព្រើរ ១០:៧)។
ជាលទ្ធផល បុណ្យជ្រមុជរបស់ទ្រង់មិនធ្វើឲ្យខូចដល់ឈើឆ្កាងឡើយ ប៉ុន្តែវាពិតជាផ្នែកចាំបាច់នៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលបញ្ចប់ និងបំពេញអត្ថន័យនៃឈើឆ្កាងទៅវិញទេ។ វាក៏បង្រៀនយើងផងដែរថា យើងមិនអាចទទួលបានសេចក្តីប្រោសលោះបានឡើយ បើសិនយើងមិនមានបុណ្យជ្រមុជ និងព្រះលោហិតដ៏វិសេសរបស់ព្រះយេស៊ូវនោះ។ ការបានសង្រ្គោះ មានន័យថា អ្នកទទួលបានការអត់ទោសអំពើបាប ដោយការជឿលើបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវ និងព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាង ហើយទទួលបានអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ (១យ៉ូហាន ៥:៨; កិច្ចការ ២:៣៨)។
ការជឿតែលើឈើឆ្កាង ដោយឥតមានបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវ គឺដូចជាការថ្វាយយញ្ញបូជាមួយទៅចំពោះព្រះ ដោយឥតមានការដាក់ដៃលើវាអញ្ចឹងដែរ។ អ្នកដែលថ្វាយយញ្ញបូជាបែបនេះ មិនអាចបានសង្រ្គោះចេញពីអំពើបាបរបស់ខ្លួនឡើយ ពីព្រោះតង្វាយនោះមិនស្របច្បាប់ ហើយព្រះអម្ចាស់មិនទទួលយកទេ។ ព្រះអម្ចាស់ បានហៅម៉ូសេ ហើយមានបន្ទូលប្រាប់គាត់ពីត្រសាលជំនុំថា «បើសិនជាដង្វាយរបស់អ្នកនោះជាគោដែលត្រូវដុតថ្វាយ នោះត្រូវយកឈ្មោល១ដ៏ឥតខ្ចោះ គេត្រូវនាំយកដង្វាយនោះទៅថ្វាយនៅមាត់ទ្វារត្រសាលជំនុំ ឲ្យបានជាទីគាប់នៅចំពោះព្រះ យេហូវ៉ា នោះគេត្រូវដាក់ដៃលើក្បាលនៃសត្វនោះ ហើយ ទ្រង់នឹងទទួលដង្វាយនោះស្នងគេ ដើម្បីឲ្យបានធួននឹងខ្លួនគេ» (លេវីវិន័យ ១:៣-៤)។
ព្រះអម្ចាស់ គឺយុត្តិធម៌ និងគោរពតាមច្បាប់របស់ទ្រង់។ ទ្រង់បានបង្កើតប្រព័ន្ធថ្វាយយញ្ញបូជាដែលត្រឹមត្រូវ និងយុត្តិធម៌ ដើម្បីលាងសម្អាតអំពើបាបរបស់យើងចេញ។ នៅពេលយើងថ្វាយយញ្ញបូជាស្របច្បាប់ ទ្រង់នឹងទទួលយក ដើម្បីធ្វើការធួនសម្រាប់ យើង។ បើសិនមិនមានការដាក់ដៃលើទេ នឹងមិនមានយញ្ញបូជាណាមួយ ត្រូវបានព្រះអម្ចាស់ទទួលយកឡើយ។ ដូចគ្នាដែរ បើសិនយើង លុបបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវចេញពីសេចក្តីជំនឿរបស់យើងលើទ្រង់ នោះយើងមិនអាចទទួលបានការអត់ទោសអំពើបាបបានឡើយ។
ជំនឿខុសឆ្គងសាមញ្ញបំផុតមួយ ដែលគ្រីស្ទបរិស័ទនៅសព្វថ្ងៃនេះមានគឺថា ពួកគេអាចបានសង្រ្គោះ ដោយគ្រាន់តែប្រកាសទទួលយកព្រះយេស៊ូវ ធ្វើជាព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ ពីព្រោះព្រះអម្ចាស់គឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់។ ត្រឹមត្រូវហើយ ព្រះគម្ពីរនិយាយថា «អស់អ្នកណាដែលអំពាវនាវដល់ព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ គេនឹងបានសង្គ្រោះ» (កិច្ចការ ២:២១; រ៉ូម ១០:១៣) ប៉ុន្តែព្រះគម្ពីរក៏ប្រាប់យើងផងដែរថា «មិនមែនអស់អ្នកណាដែលគ្រាន់តែនិយាយមកខ្ញុំថា ឱព្រះអម្ចាស់ៗអើយ ដែលនឹងចូលទៅក្នុងនគរស្ថានសួគ៌នោះទេ» (ម៉ាថាយ ៧:២១)។
ដើម្បីប្រកាសជឿថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះអង្គសង្រ្គោះ យើងគួរតែស្គាល់ពីច្បាប់នៃសេចក្តីសង្រ្គោះ ដែលព្រះបានបង្កើតមក។ បើសិនយើងអាចបានសង្រ្គោះ ដោយគ្រាន់តែជឿលើព្រះនាមព្រះយេស៊ូវ គ្មានហេតុផលអ្វីដែលព្រះគម្ពីរបានសរសេរអំពីប្រព័ន្ធថ្វាយយញ្ញបូជានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ហើយនិងអ្នកដែលអនុវត្តសេចក្តីរំលងច្បាប់នៅក្នុង ម៉ាថាយ ៧:២១ ឡើយ។
ទោះបីជាយ៉ាងណា របៀបដ៏ឥតខ្ចោះ និងអស្ចារ្យនៃសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់ព្រះអម្ចាស់ ត្រូវបានកត់ត្រាទុកយ៉ាងច្បាស់លាស់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ការពិត យើងអាចមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់លាស់ ចាប់ពី លេវីវិន័យ ៣ និង ៤ ថា មនុស្សមានបាបម្នាក់ត្រូវតែដាក់ដៃរបស់ខ្លួនលើក្បាលរបស់យញ្ញបូជា ដើម្បីផ្ទេរអំពើបាបរបស់ខ្លួនទៅក្បាលវា ហើយបន្ទាប់មក សំឡាប់ និងយកឈាមរបស់វា នៅពេលគាត់ថ្វាយតង្វាយលោះបាប និងសន្តិភាព។ ការថ្វាយយញ្ញបូជាដោយមិនមានការដាក់ដៃលើ ឬការថ្វាយយញ្ញបូជាដែលមិនឥតខ្ចោះ គឺមិនស្របតាមច្បាប់នៃការធួននឹងបាបឡើយ។
ពាក្យទាំងពីរនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ និងសញ្ញាថ្មី មានភាពស៊ីគ្នាទៅវិញទៅមក (អេសាយ ៣៤:១៦)។ បុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅទន្លេយ័រដាន់ គឺស្មើគ្នានឹងការដាក់ដៃរបស់មនុស្សមានបាបទៅលើក្បាលរបស់តង្វាយលោះបាប នៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញា ចាស់។ នៅពេលព្រះយេស៊ូវបានទទួលបុណ្យជ្រមុជពីលោក យ៉ូហាន-បាទ្ទីសនៅទន្លេយ័រដាន់ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា «ចូរធ្វើម្តងនេះចុះ ដ្បិតគួរឲ្យយើងធ្វើសំរេចតាមគ្រប់ទាំងសេចក្តីសុចរិតយ៉ាងដូច្នេះ» (ម៉ាថាយ ៣:១៥)។
«គ្រប់ទាំងសេចក្តីសុចរិត» នៅទីនេះ មានន័យថា «យុត្តិធម៌ និងភាពត្រឹមត្រូវ»។ នេះមានន័យថា វាសមឲ្យព្រះយេស៊ូវបានក្លាយជាតង្វាយលោះបាបសម្រាប់មនុស្សជាតិ តាមរបៀបនេះហើយ។ ហើយវាក៏សមឲ្យទ្រង់បានទទួលបុណ្យជ្រមុជ ពីលោកយ៉ូហាន- បាទ្ទីស តាមរបៀបការដាក់ដៃលើផងដែរ ដើម្បីដោះអំពើបាបទាំងអស់របស់លោកិយនេះចេញ នៅក្នុងរបៀបត្រឹមត្រូវបំផុត ដែលយោងទៅតាមប្រព័ន្ធថ្វាយយញ្ញបូជា ដែលត្រូវតែមានការដាក់ដៃលើ និងឈាម ដែលព្រះបានបង្កើតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់។
ការជឿតែឈើឆ្កាង មានន័យថា ការសុគតរបស់ទ្រង់មិនមានអ្វីទាក់ទងនឹងអំពើបាបរបស់យើងទេ ពីព្រោះអំពើបាបរបស់យើងមិនដែលត្រូវបានផ្ទេរទៅលើទ្រង់ បើសិនមិនមានបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវ ហើយព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់មិនស្អាត ហើយមិនមានប្រសិទ្ធភាពលាងសម្អាតអំពើបាបបានឡើយ (ហេព្រើរ ១០:២៩)។
ដូច្នេះ ព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់នឹងពិតជាមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការលាងសម្អាតអំពើបាបនៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នកជឿ បើសិនពួកគេជឿថា អំពើបាបទាំងអស់របស់ពួកគេត្រូវបានផ្ទេរទៅលើទ្រង់រួចហើយ នៅពេលទ្រង់បានទទួលបុណ្យជ្រមុជរបស់លោកយ៉ូហាន-បាទ្ទីស តាមរយៈការដាក់ដៃលើ។ ដូច្នេះហើយបានជាសាវក យ៉ូហានបានធ្វើបន្ទាល់ថា អ្នកដែលជឿថា ព្រះគឺជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ដែលបានយាងមកដោយទឹក និងឈាម បានយកឈ្នះលោកិយនេះហើយ។ ព្រះយេស៊ូវ បានយាងមកដោយទឹក និងឈាម មិនមែនតែទឹក ឬតែឈាមនោះឡើយ (១យ៉ូហាន ៥:៤-៦)។
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បានពន្យល់ដល់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់អំពីសេចក្តីដែលទាក់ទងនឹងទ្រង់នៅក្នុងបទគម្ពីរទាំងអស់។ ដោយចាប់ផ្តើមពីម៉ូសេ និងហោរាទាំងអស់ ទ្រង់បានបង្ហាញថា តង្វាយលោះបាបនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់គឺជាអង្គទ្រង់។ ស្តេចដាវីឌ បានមានបន្ទូលជំនួសទ្រង់ថា «មើល ទូលបង្គំមកហើយ សេចក្តីនេះបានកត់ទុកពីទូលបង្គំ នៅក្នុងគម្ពីរហើយ...នឹងធ្វើតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់» (ទំនុកដំកើង ៤០:៧, ៨; ហេព្រើរ ១០:៧)។
ជាលទ្ធផល បុណ្យជ្រមុជរបស់ទ្រង់មិនធ្វើឲ្យខូចដល់ឈើឆ្កាងឡើយ ប៉ុន្តែវាពិតជាផ្នែកចាំបាច់នៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលបញ្ចប់ និងបំពេញអត្ថន័យនៃឈើឆ្កាងទៅវិញទេ។ វាក៏បង្រៀនយើងផងដែរថា យើងមិនអាចទទួលបានសេចក្តីប្រោសលោះបានឡើយ បើសិនយើងមិនមានបុណ្យជ្រមុជ និងព្រះលោហិតដ៏វិសេសរបស់ព្រះយេស៊ូវនោះ។ ការបានសង្រ្គោះ មានន័យថា អ្នកទទួលបានការអត់ទោសអំពើបាប ដោយការជឿលើបុណ្យជ្រមុជរបស់ព្រះយេស៊ូវ និងព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាង ហើយទទួលបានអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ (១យ៉ូហាន ៥:៨; កិច្ចការ ២:៣៨)។
Copyright © 2021 by The New Life Mission