ប្រធានបទទី៤៖ សំណួរញឹកញាប់ពីអ្នកអានសៀវភៅរបស់យើង

4-8. តើពិតជាមានស្ថានរកមែនឬ? ចម្លើយគឺថា «បាទ»។ មនុស្សមួយចំនួនជឿថា ព្រះមិនអាចបង្កើតស្ថាននរកបានឡើយ។ ពួកគេជឿថា ព្រះគឺជាសេចក្តីស្រឡាញ់ និងថា ស្ថាននរកមិនស្របតាមគំនិតនៃព្រះនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ឡើយ។ ពួកគេអាចផ្តល់ហេតុផលថា «នៅក្នុងសំនួនសេចក្តីនៃសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកសាវក ពាក្យថា «ស្ថាននរក» គ្រាន់តែសំដៅទៅលើ «ពិភពខាងក្រោម» ដែលជាទីអាស្រ័យរបស់មនុស្សស្លាប់ «Sheol» ជាភាសាហេព្រើ «Hades» ជាភាសាក្រិក និង «inferno» ជាភាសាឡាតាំង។ នេះគឺជាកន្លែងដែលព្រះអម្ចាស់បានយាងទៅ បន្ទាប់ពីការសុគតរបស់ទ្រង់ ដើម្បីជួបជាមួយមនុស្សស្លាប់»។ ទោះបីជាយ៉ាងណា ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវមានបន្ទូលយ៉ាងច្បាស់លាស់ថា មនុស្សមានបាបគ្រប់រូបត្រូវតែទទួលការជំនុំជម្រះ ហើយធ្លាក់ទៅក្នុងភ្លើងនរក ដោយសារតែអំពើបាបរបស់ពួកគេ (ម៉ាថាយ ១៨:៩; ម៉ាកុស ៩:៤៣)។ ព្រះវរបិតាពិតជាប្រទានសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ឥតលក្ខខណ្ឌរបស់ទ្រង់យើង តាមរយៈព្រះរាជបុត្រាយេស៊ូវរបស់ទ្រង់មែន។ ប៉ុន្តែសេចក្តីស្រឡាញ់នេះមិនមែនជាសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលខ្វាក់ទេ ប៉ុន្តែជាសេចក្តីស្រឡាញ់នៃសេចក្តីពិត (២ថែស្សាទូនីច ២:១០)។ ទ្រង់ស្រឡាញ់យើងនៅក្នុងសេចក្តីពិតអំពីសេចក្តីសង្រ្គោះរបស់ទ្រង់ ដែលជាដំណឹងល្អអំពីទឹក និងព្រះវិញ្ញាណ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានលាងសម្អាតអំពើបាបទាំងអស់របស់យើង ដោយបុណ្យជ្រមុជ និងការសុគតនៅលើឈើឆ្កាងរបស់ទ្រង់។ ហើយឥឡូវនេះ ទ្រង់ប្រទានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដល់អ្នកដែលជឿដល់ទ្រង់ នៅក្នុងដំណឹងល្អពិត។ សេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ឥតលក្ខខណ្ឌរបស់ទ្រង់និយាយថា «ព្រោះអស់អ្នកដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជក្នុងព្រះគ្រីស្ទ នោះឈ្មោះថាបានប្រដាប់កាយដោយព្រះគ្រីស្ទហើយ គ្មានសាសន៍យូដា ឬសាសន៍ក្រេក គ្មានបាវបំរើ ឬអ្នកជា គ្មានប្រុស និងស្រីទៀតទេ ពីព្រោះអ្នករាល់គ្នាទាំងអស់រួមមកតែមួយ នៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ហើយបើអ្នករាល់គ្នាជារបស់ផងព្រះគ្រីស្ទ នោះក៏ពេញជាពូជរបស់លោកអ័ប្រាហាំហើយ ក៏ជាអ្នកគ្រងមរដកតាមសេចក្តីសន្យាផង» (កាឡាទី ៣:២៧-២៩)។ អ្នកត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការពិតថា ព្រះយុត្តិធម៌។ ទ្រង់ប្រកាសយ៉ាងច្បាស់លាស់ថា «ឈ្នួលនៃអំពើបាប គឺជាសេចក្តីស្លាប់» (រ៉ូម ៦:២៣)។ អ្នកប្រាកដជាដឹងថា «សេចក្តីស្លាប់» នេះមានន័យថា សេចក្តីស្លាប់ទីពីរ ដែលជាការរងទុក្ខនៅក្នុងបឹងភ្លើងដ៏អស់កល្បជានិច្ចហើយ (វិវរណៈ២០:១៤)។ នៅក្នុង លូកា ១៦:១៩-៣១ ព្រះយេស៊ូវបង្រៀនយើងថា មានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចពីរប្រភេទ បន្ទាប់ពីការស្លាប់ខាងរូបកាយរបស់យើង៖ ជីវិតអស់កល្បជានិច្ចនៅស្ថានសួគ៌ និងជីវិតអស់កល្បជានិច្ចនៃការរងទុក្ខន