ប្រធានបទទី២៖ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ

2-10. ڈاکٹر نے جدوں میرے معدے دے کینسر دی بیماری دا پتہ لایا ،اوہدے بعد میَں بوہتے دن پریشان رہیا ۔ اک دن میرا اک مسیحی بیلی مینوں ملیا تے اوہنے مینوں دسیا پئی جیہڑا وی اوہدے گرجے وچ جگراتے دی عبادت وچ جاندااے ،اوہدے سارے روگ مُک جان گے ۔ اوس ویلے مینوں ، بے دین نوں ، خُدا دے قدرت راہیں بیماری توں چنگیاں ہون دا سچ ثابت ہونا ،بوہت چنگا لگیا ۔ عبادت دے آخری دن اُتے ،ہرکوئی ہتھ رکھاؤن لئی خاد م کول گیا ۔ جدوں اوہنے میرے اُتے اپنے ہتھ رکھے ، اوہنے مینوں کُجھ نہ سمجھ آؤن والے بول گھڑی مُڑی بولن لئی آکھیا تے مینوں آکھیا پئی کیہ میَں یسوع مسیح دی شفا دین دی قدرت اُتے ایمان رکھداہاں ۔ بھاویں سچ مُچ میرے دل وچ ایمان نئیں ہیگاسی ،میَں پریشان ہو گیا تے جواب دتا آہو ۔ تے بالکل اوسے ویلے میَں اپنے اندر نس دی ہوئی بجلی وانگر کوئی گرم شے محسوس کیتی ۔میَں اپنا سارا بدن کمبدا ہویا محسوس کیتا تے مینوں اِنج لگیا پئی مینوں کینسر توں شفا مل گئی سی ۔ میَں اوسے ویلے خُداوند اُتے ایمان رکھن دا فیصلہ کیتا تے اوہدے بعد ، اک وڈی خوشی تے سکون میرے دل وچ آیا تے میَں اک نویں زندگی شروع کیتی ۔ میَں خوشخبری ودھاؤن لئی اپنی جندڑی وی حاضر کر دتی ۔میَں سوچدا ہاں پئی پاک رُوح نے ایہہ سارے کم کیتے تے میَں ایمان رکھداہاں پئی اوہ میرے اندر رہندااے ۔کیہ تسیں ایہدے بارے اِنج ای نئیں سوچدے او؟