Το Δόγμα της Δικαίωσης δεν είναι η αλήθεια
Σε αυτό το κεφάλαιο ο Παύλος διακηρύττει με πίστη ότι μόνο εκείνοι που πιστεύουν στην δικαιοσύνη του Θεού «έχουν ειρήνη με τον Θεό». Ο λόγος για αυτό είναι επειδή ο Πατέρας Θεός έκανε τον Χριστό να βαφτιστεί για μας και ακόμη να χύσει το αίμα Του στον Σταυρό.
Εντούτοις, συχνά διαπιστώνουμε ότι οι περισσότεροι Χριστιανοί σήμερα δεν έχουν ειρήνη με τον Θεό, επειδή δεν έχουν ούτε την παραμικρή γνώση για την δικαιοσύνη του Θεού. Αυτή είναι η πραγματικότητα όσων πιστεύουν στο σημερινό Χριστιανισμό. Επομένως, το Δόγμα της Δικαίωσης δεν είναι σωστό στα μάτια του Θεού.
Το να έχεις την δικαιοσύνη του Θεού πιστεύοντας σε αυτήν, είναι σωστότερο από το να πιστεύεις στο Δόγμα της Δικαίωσης. Ο Πατέρας Θεός δεν είπε ότι θα καλούσε λαό Του τους πιστούς στον Ιησού, αδιάφορο αν είχαν αμαρτία στις καρδιές τους. Ο Θεός δεν αποδέχεται ως παιδιά Του αμαρτωλούς. Ο Θεός δεν είναι τέτοιο Ον. Είναι ο Σωτήρας που ποτέ δεν θεωρεί άνθρωπό Του κάποιον που έχει αμαρτία στην καρδιά του. Ο Θεός που πιστεύουμε είναι Παντοδύναμος. Ο παντοδύναμος και πάνσοφος Θεός δεν θα μπορούσε να διακρίνει σωστά την ψεύτικη πίστη; Για αυτό πρέπει να ξέρουμε και να πιστέψουμε ότι δεν καλεί άνθρωπό Του έναν αμαρτωλό Χριστιανό, που έχει ψεύτικη πίστη.
Ο καθένας πρέπει να είναι ειλικρινής ενώπιον του Θεού. Το Δόγμα της Δικαίωσης, που οι άνθρωποι ψευδώς γνωρίζουν και πιστεύουν, γελοιοποιεί τον Θεό. Επομένως, πρέπει να πιστέψουμε στον Ιησού ως Σωτήρα μας, αφού πρώτα καταλάβουμε σωστά την αλήθεια για την δικαιοσύνη του Θεού. Ο Πατέρας Θεός δεν λέει ότι είναι εντάξει να έχει κάποιος αμαρτία, ανεξάρτητα από το γεγονός εάν πιστεύει ή όχι στον Ιησού. Ο Θεός κρίνει οπωσδήποτε τον αμαρτωλό για την αμαρτία του.
Επομένως, για να λυθούν τα προβλήματά σας με την αμαρτία, χρειάζεται να μάθετε και να πιστέψετε στην δικαιοσύνη του Θεού. Ο Θεός θα δει την πίστη μας στο βάπτισμα του Ιησού και το αίμα Του στον Σταυρό, και θα εξαλείψει τις αμαρτίες μας. Επειδή πιστεύουμε στην δικαιοσύνη του Θεού, ο Θεός μάς ονομάζει δικούς Του ανθρώπους, μας αγκαλιάζει και μας ευλογεί. Ο Πατέρας Θεός αναγνωρίζει ότι η πίστη μας στην δικαιοσύνη Του είναι σωστή.
Ο Θεός δεν είναι γήινος δικαστής
Η πίστη που πιστεύει στην δικαιοσύνη του Θεού, βασίζεται στην πίστη του Αβραάμ, ο οποίος πίστεψε ξεκάθαρα στους λόγους του Θεού. Οι περισσότεροι Χριστιανοί παρανοούν το Δόγμα της Δικαίωσης και για αυτό πρέπει να έχουμε σαφή κατανόηση σε αυτό το σημείο. Ασφαλώς γνωρίζετε ότι σε οποιοδήποτε δικαστήριο σε αυτό τον κόσμο δεν υπάρχει αυτό που λέγεται απόλυτα σωστή και δίκαιη κρίση. Πρέπει να έχετε στον νου σας ότι ένας δικαστής αυτού του κόσμου μπορεί πάντα να κάνει λάθη στις αποφάσεις του.
Αυτό οφείλεται στο ότι όλοι οι ανθρώπινοι δικαστές είναι ανεπαρκείς και μάλιστα αγνοούν την δικαιοσύνη του Θεού, η οποία είναι το απόλυτο κριτήριο του καλού και του κακού. Οι περισσότεροι Χριστιανοί τείνουν να παρανοήσουν την δικαιοσύνη του Θεού, που μας θεωρεί «δίκαιους από την πίστη μας» (κεφάλαιο 5 της Επιστολής προς Ρωμαίους), επειδή νομίζουν ότι η κρίση Του χρησιμοποιεί την ίδια λογική όπως μια απόφαση που επιβάλλεται σε έναν αμαρτωλό από έναν δικαστή.
Το Δόγμα της Δικαίωσης είναι ένα δόγμα αδικίας. Αυτό συμβαίνει επειδή αυτό το δόγμα δημιουργήθηκε βασισμένο στην ανθρώπινη σκέψη. Οι άνθρωποι είναι καλοί στο να παράγουν αδικίες, επειδή δεν είναι παντοδύναμοι. Επομένως, πιστεύουν ψευδώς στον Θεό, που τους έχει καταστήσει πραγματικά δίκαιους, ενώ οι σκέψεις τους βασίζονται στο Δόγμα της Δικαίωσης. Αυτό τους οδηγεί να πιστεύουν ότι ο Θεός λέει, «Σας θεωρώ χωρίς αμαρτία επειδή κατά κάποιο τρόπο πιστεύετε σε Εμένα».
Αλλά ο Θεός δεν μπορεί ποτέ να κάνει κάτι τέτοιο. Οι άνθρωποι συχνά πιστεύουν ότι, παρόλο που έχουν αμαρτία, ο Θεός εξακολουθεί να τους αναγνωρίζει ως ανθρώπους Του, επειδή με κάποιο τρόπο πιστεύουν στον Ιησού. Αυτό είναι κάτι βασισμένο στις σκέψεις τους και τίποτε περισσότερο από μια ψεύτικη πίστη, η οποία είναι αποτέλεσμα της εξαπάτησής τους από ένα δαίμονα.
Επομένως, πρέπει να ξαναχτίσουν το οικοδόμημα της πίστης τους, πιστεύοντας στην δικαιοσύνη του Θεού. Πώς θα μπορούσε ο Άγιος και Παντοδύναμος Θεός να θεωρεί ότι δεν έχει αμαρτία κάποιος που έχει αμαρτία στην καρδιά του; Αποφασίζει ο Θεός ότι εκείνοι που έχουν αμαρτία στις καρδιές τους είναι χωρίς αμαρτία; Η σκέψη και η πίστη ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είναι αληθινό, δεν είναι τίποτε περισσότερο από ανθρώπινη σκέψη. Ο Θεός είναι ο Θεός της αλήθειας και ποτέ δεν εκτιμά εσφαλμένα. Πώς θα μπορούσε ο Θεός, που είναι η ίδια η Αλήθεια, να κάνει σφάλματα στις κρίσεις Του, όπως κάνουν οι άνθρωποι; Αυτό δεν μπορεί να συμβεί ποτέ. Ο Θεός είναι ο δίκαιος Θεός που θεωρεί χωρίς αμαρτία εκείνους που πιστεύουν στην δικαιοσύνη Του, βασισμένος στην δικαιοσύνη Του.
Γνωρίζετε για την δικαιοσύνη του Θεού; Ξέρετε και πιστεύετε στην δικαιοσύνη Του; Αυτή η δικαιοσύνη μπορεί να βρεθεί πλήρως στους λόγους του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος. Προκειμένου να κατανοηθεί η δικαιοσύνη του Θεού για την οποία γίνεται λόγος στην Επιστολή προς Ρωμαίους, πρέπει να καταλάβετε και να πιστέψετε στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Δεν μπορείτε να κατανοήσετε την δικαιοσύνη του Θεού χωρίς να γίνει αυτό. Καθένας πρέπει να αναγνωρίσει αυτή την αλήθεια. Εκείνος που καταλαβαίνει την δικαιοσύνη του Θεού, καταλαβαίνει σωστά την αλήθεια που τον έκανε δίκαιο.
Πρέπει όλοι να πιστέψουμε στην δικαιοσύνη του Θεού που αποκαλύπτεται στην Βίβλο, διαφορετικά η πίστη σας θα πάει χαμένη, βασισμένη στις ψεύτικες ανθρώπινες κρίσεις και σκέψεις. Εάν μέχρι τώρα είχατε αυτό το είδος ψεύτικης πίστης, πρέπει από δω και στο εξής να πιστέψετε σύμφωνα με τους λόγους της δικαιοσύνης του Θεού.
Οι περισσότεροι Χριστιανοί έχουν μάθει το Δόγμα της Δικαίωσης από την θεολογία και ως τώρα νόμιζαν ότι είναι αληθινό. Εντούτοις, πρέπει τώρα να επιστρέψετε στην αληθινή πίστη, πιστεύοντας στην δικαιοσύνη του Θεού. Η δικαιοσύνη του Θεού αποκαλύπτεται σαφώς μέσω της πίστης στο βάπτισμα που έλαβε ο Ιησούς από τον Ιωάννη και το αίμα Του στον Σταυρό.
Η θλίψη εργάζεται υπομονή
Στην Επιστολή προς Ρωμαίους 5:3-4 γράφει, «Και ουχί μόνον τούτο, αλλά και καυχώμεθα εις τας θλίψεις˙ γινώσκοντες ότι η θλίψις εργάζεται υπομονήν, η δε υπομονή δοκιμήν, η δε δοκιμή ελπίδα». Όλοι οι αναγεννημένοι Χριστιανοί έχουν την ελπίδα ότι ο Θεός θα τους σώσει σίγουρα από όλα τα είδη δοκιμασιών. Αυτή η ελπίδα παράγει την υπομονή και η υπομονή παράγει χαρακτήρα. Επομένως, ο δίκαιος που πιστεύει στην δικαιοσύνη του Θεού, χαίρεται ακόμα και σε περιόδους δοκιμασιών.
Ο Παύλος είπε ότι η πίστη στην δικαιοσύνη του Θεού ελπίζει για τη Βασιλεία του Θεού και δεν απογοητεύει την ελπίδα. Ποιο είδος ελπίδας έχουν οι δίκαιοι; Έχουν την ελπίδα με την οποία μπορούν να μπουν και να ζήσουν στην Βασιλεία του Θεού. Από πού προέρχεται αυτό το είδος πίστης; Προέρχεται από την πίστη στην δικαιοσύνη του Ιησού Χριστού μέσω της αγάπης του Πατέρα Θεού.
Ο Κύριος λέει ότι ήμασταν ασεβείς
«Επειδή ο Χριστός, ότε ήμεθα έτι ασθενείς, απέθανε κατά τον ωρισμένον καιρόν υπέρ των ασεβών» (Ρωμ. 5:6).
Από την εποχή πριν συμβεί η σύλληψή μας, ή όταν ήμασταν στη μήτρα της μητέρας μας, ή όταν γεννηθήκαμε αλλά δεν γνωρίζαμε τον Κύριο, δεν είχαμε άλλη επιλογή παρά να πράττουμε αμαρτίες σε όλη την ζωή μας μέχρι τον θάνατο, και τελικά να καταλήξουμε στον άδη.
Όταν οι πρόγονοί μας Αδάμ και Εύα αμάρτησαν, ο Θεός υποσχέθηκε να μας στείλει τον Σωτήρα λέγοντας, «Αυτό [το σπέρμα της γυναικός] θέλει σού συντρίψει την κεφαλήν, και συ [το φίδι] θέλεις κεντήσεις την πτέρναν αυτού» (Γέν. 3:15). Σύμφωνα με αυτή την υπόσχεση, ο Ιησούς Χριστός ήρθε σε αυτό τον κόσμο πριν ακόμη εμείς αμαρτήσουμε και μάς έσωσε από όλες τις αμαρτίες μας. Βαφτίστηκε από τον Ιωάννη για να αναλάβει τις αμαρτίες του κόσμου και τις καθάρισε χύνοντας το αίμα Του στον Σταυρό. Εξάλειψε τις αμαρτίες μας με την ανάστασή Του από τον θάνατο. Ο Κύριος ανέλαβε μέσω του βαπτίσματος τις αμαρτίες της ανθρωπότητας και τις αμαρτίες των ασεβών, όπως είμαστε εσείς και εγώ, και πεθαίνοντας στον Σταυρό έσωσε τους πιστούς Του από όλες τις αμαρτίες τους.
Είμαστε ευσεβείς; Ευσεβής είναι αυτός που στέκεται με δέος απέναντι στον Θεό και φυλάει τον εαυτό του μακριά από την αμαρτία. Ήταν η τέλεια δικαιοσύνη του Θεού που επέτρεψε στον Ιησού να βαφτιστεί για εσάς και εμένα, τους ασεβείς, και σταυρώθηκε και ύστερα αναστήθηκε. Ήταν επίσης η αγάπη του Θεού που μάς έσωσε όταν ακόμα ήμασταν χωρίς δύναμη.
Ακριβώς όπως στην Παλαιά Διαθήκη οι ετήσιες αμαρτίες των Ισραηλιτών μεταβιβάζονταν στο θύμα της προσφοράς για αμαρτία με την τοποθέτηση των χεριών του Αρχιερέα (Λευ. 16:20-21), ο Ιησούς Χριστός στην Καινή Διαθήκη όχι μόνο ανέλαβε όλες τις αμαρτίες της ανθρωπότητας με μιας, όταν βαφτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, αλλά βάδισε επίσης μέχρι τον Σταυρό σηκώνοντας τις αμαρτίες του κόσμου. Η δικαιοσύνη του Θεού αναφέρεται στο γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός καθάρισε όλες τις αμαρτίες των αμαρτωλών όταν βαφτίστηκε και έχυσε το αίμα Του.
Είμαστε ευσεβείς εσείς και εγώ; Δεν ήρθε ο Κύριος για να σώσει εμάς τους αμαρτωλούς επειδή είμαστε ασεβείς; Ο Θεός ξέρει πολύ καλά ότι είμαστε όλοι ασεβείς. Είμαστε ασεβείς επειδή δεν μπορούμε παρά να διαπράττουμε αμαρτίες από την ημέρα που γεννηθήκαμε μέχρι να πεθάνουμε. Εντούτοις, όταν βαφτίστηκε από τον Ιωάννη και έχυσε το αίμα Του στον Σταυρό, ο Χριστός έδειξε την αγάπη Του για μας ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί.
Ο Ιησούς άλλαξε τον προορισμό μας
Πρέπει να σκεφτούμε τι περίμενε εμάς τους ανθρώπους, ήδη από την ημέρα της γέννησης. Ποιος ήταν ο προορισμός μας από την ημέρα που γεννηθήκαμε; Προοριζόμασταν να πάμε στον άδη. Πώς λοιπόν ήταν δυνατό για εσάς και εμένα να σωθούμε από αυτό τον προορισμό, τού να πάμε στον άδη; Ο προορισμός μας άλλαξε επειδή πιστέψαμε στην δικαιοσύνη του Θεού. Η αλήθεια που άλλαξε τον προορισμό μας, είναι το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Ο προορισμός μας έγινε ευλογημένος, επειδή πιστέψαμε στον Ιησού Χριστό που εκπλήρωσε την δικαιοσύνη του Θεού.
Ίσως γνωρίζετε τους διάσημους στίχους του ακόλουθου ύμνου, «♬ Θαυμάσια χάρη! Τι γλυκιά, ♫ Που έσωσε και εμέ! ♬ Χαμένος ήμουν, με εύρηκε, ♪ Τυφλός μα τώρα βλέπω ♬». Το έλεος και η δικαιοσύνη του Θεού είναι η αλήθεια που επιβεβαιώνει την σωτηρία μας. Καθένας μπορεί να λάβει συγχώρεση για όλη την αμαρτία που υπάρχει στην καρδιά του και να απολαύσει την ουράνια ειρήνη, όταν ξέρει και πιστεύει στην δικαιοσύνη του Θεού. Τώρα ο καθένας σε αυτό τον κόσμο, που έχει ακόμα αμαρτία στην καρδιά του, παρόλο που πιστεύει στον Ιησού, πρέπει να στραφεί στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος για να γνωρίσει την δικαιοσύνη του Θεού.
Στην πραγματικότητα, οι Χριστιανοί που δεν ξέρουν το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, επίσης δεν γνωρίζουν ότι οι αμαρτίες τους έχουν μεταβιβαστεί στον Ιησού. Για αυτό είναι ανίκανοι να λάβουν την δικαιοσύνη του Θεού. Αν και πιστεύουν ότι ο Ιησούς ήρθε σε αυτό τον κόσμο και πεθαίνοντας στον Σταυρό τούς έσωσε από τις αμαρτίες τους, δεν είναι βέβαιοι για την σωτηρία τους. Κατά συνέπεια, αισθάνονται ανακουφισμένοι υποθέτοντας μόνο αόριστα ότι ίσως ο Θεός τους έχει επιλέξει πριν από τη δημιουργία του κόσμου. Με άλλα λόγια, πιστεύουν στον Χριστιανισμό μόνο σαν να ήταν απλά μια ακόμα θρησκεία στον κόσμο.
Ο στίχος 11 λέει, «Και ουχί μόνον τούτο, αλλά και καυχώμενοι εις τον Θεόν διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, διά του οποίου ελάβομεν τώρα την φιλίωσιν». Ποιος συμφιλίωσε εμάς τους αμαρτωλούς με τον Θεό; Ο Ιησούς Χριστός μάς συμφιλίωσε με τον Πατέρα. Πώς; Με τον ερχομό Του σε αυτό τον κόσμο, το βάφτισμά Του από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή σε ηλικία 30 ετών, τη σταύρωσή Του και την ανάστασή Του από τον θάνατο, ολοκληρώνοντας με αυτό τον τρόπο το έργο που εκπλήρωσε όλη την δικαιοσύνη του Θεού. Ο Ιησούς έγινε Σωτήρας για όσους πιστεύουν στην δικαιοσύνη του Θεού, ερχόμενος σε αυτό τον κόσμο ως ουράνιος Αρχιερέας και αναλαμβάνοντας τις αμαρτίες της ανθρωπότητας. Όταν βαφτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, τον γήινο Αρχιερέα, έχυσε το αίμα Του στον Σταυρό και αναστήθηκε από τους νεκρούς, ο Χριστός έγινε ο Σωτήρας μας.
Δεδομένου ότι ο Ιησούς Χριστός έχει ήδη εξαλείψει όλες τις αμαρτίες μας, είμαστε σε θέση να λάβουμε την δικαιοσύνη του Θεού μέσω της πίστης μας. Καθένας που πιστεύει ότι ο Ιησούς μάς έχει σώσει εντελώς από όλες τις αμαρτίες μας θα χαρεί εν τω Θεώ. Καθένας που έχει ακόμα την παραμικρή αμαρτία στην καρδιά του, δεν είναι παιδί του Θεού.
Αδελφοί, πιθανώς ήδη ξέρετε ότι οι άνθρωποι αυτού του κόσμου νομίζουν ότι το Δόγμα της Δικαίωσης και το Δόγμα του Αγιασμού είναι αληθινά. Είναι σωστό να μας αποκαλεί ο Θεός χωρίς αμαρτία, μόνο επειδή λέμε ότι πιστεύουμε στον Ιησού, παρόλο που έχουμε αμαρτίες στις καρδιές μας; Ή είναι ακόμα πιο σωστό να λεγόμαστε άνθρωποι του Θεού, επειδή απλά εμείς αυτοπροσδιοριζόμαστε ως Χριστιανοί;
Λέμε, «Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου», στην Κυριακή Προσευχή. Αυτή η φράση σημαίνει ότι εκείνοι που έχουν αμαρτίες στις καρδιές τους, ίσως δεν μπορούν να αποκαλέσουν τον Θεό ‘Πατέρα τους’. Θα έπρεπε να εξακολουθήσουμε να πιστεύουμε στο Δόγμα της Δικαίωσης; Μπορεί κάποιος που είναι τώρα αμαρτωλός, να αποκαλέσει τον Κύριο Σωτήρα του; Μπορεί να επικαλείται τον Κύριο για μερικά χρόνια, αλλά τελικά θα εγκαταλείψει τον Κύριο, επειδή αισθάνεται συνειδητά ντροπή που είναι Χριστιανός. Επομένως, πρέπει να ξέρετε ότι το Δόγμα της Δικαίωσης θα σας χωρίσει από την δικαιοσύνη του Θεού.
Το Δόγμα του Αγιασμού είναι επίσης λανθασμένο. Αυτό το δόγμα λέει ότι μπορούμε βαθμιαία να υποστούμε αλλαγές έως ότου γίνουμε τέλεια άγιοι, την τελευταία στιγμή πριν πεθάνουμε, και έτσι μπορούμε να συναντήσουμε τον Θεό ως άγιοι. Νομίζετε ότι μπορείτε να γίνετε βαθμιαία αρκετά άγιοι ώστε να συναντήσετε τον Θεό χωρίς τις αμαρτίες σας; Με κανένα τρόπο. Η αλήθεια μάς λέει ότι κάποιος μπορεί να μπει στην Βασιλεία του Θεού μόνο γνωρίζοντας και πιστεύοντας στην δικαιοσύνη του Θεού.
Η αμαρτία μπήκε στον κόσμο μέσω ενός ανθρώπου!
Τώρα ας διαβάσουμε τον στίχο 12. «Διά τούτο καθώς δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον, και διά της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον». Μέσω τίνος μπήκε η αμαρτία στις καρδιές όλων των ανθρώπων και μέσω πόσων ανθρώπων μπήκε στον κόσμο η αμαρτία; Η Γραφή λέει, «Δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον».
Με άλλα λόγια, λέει ότι η αμαρτία ήρθε στην ύπαρξη λόγω ενός ανθρώπου, του Αδάμ, και εμείς όλοι είμαστε απόγονοί του. Τότε μέσω τίνος εξαφανίστηκαν οι αμαρτίες του κόσμου; Μπορεί να ειπωθεί ότι αυτό συνέβη με τον ίδιο τρόπο που η αμαρτία μπήκε αρχικά στον κόσμο.
Οι αμαρτίες της ανθρωπότητας ήρθαν στην ύπαρξη επειδή ένας άνθρωπος δεν πίστεψε στον νόμο που είχε θεσπίσει ο Θεός. Ακόμα και τώρα, καθένας που δεν πιστεύει στους λόγους του Θεού θα παραμείνει αμαρτωλός και θα καταλήξει στον άδη.
Επομένως, πρέπει να ξέρουμε τα εξής: Δεν είμαστε αμαρτωλοί εξαιτίας των αμαρτιών μας, αλλά εξαιτίας των προγόνων μας που είχαν την αμαρτία. Πρέπει να ξέρετε ότι οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί για τον λόγο ότι είναι αδύναμοι και έχουν αμαρτία στις καρδιές τους. Οι αμαρτίες που διαπράττουν οι άνθρωποι ονομάζονται ανομίες. Ο λόγος που οι άνθρωποι αμαρτάνουν, είναι επειδή γεννήθηκαν σε αυτό τον κόσμο που έχει την αμαρτία. Επειδή ο καθένας είναι ελλιπής και γεννημένος σε αυτό τον κόσμο έχοντας αμαρτία, δεν μπορεί παρά να διαπράττει αμαρτίες.
Γίναμε αρχικά αμαρτωλοί, σπέρματα της αμαρτίας, επειδή κληρονομήσαμε όλες τις αμαρτίες από τους προγόνους μας. Εντούτοις, πρέπει να ξέρετε ότι καθένας μπορεί να γίνει άγιος και δίκαιος με μιας, πιστεύοντας στην δικαιοσύνη του Θεού.
Πότε άρχισε για πρώτη φορά να υπάρχει αμαρτία στον άνθρωπο;
«Διότι μέχρι του νόμου ήτο εν τω κόσμω η αμαρτία˙ αμαρτία όμως δεν λογίζεται όταν δεν ήναι νόμος» (Ρωμ. 5:13). Υπήρξε αμαρτία πριν γνωρίσουμε τον νόμο του Θεού; Πριν μάθουμε τον νόμο του Θεού, δεν καταλαβαίναμε ότι ήμασταν καταδικασμένοι ως αμαρτωλοί ενώπιον του Θεού. Ο Θεός μάς είπε, «Δεν θα έχετε κανέναν άλλο Θεό εκτός από εμένα, δεν θα κάνετε είδωλο που να μοιάζει σε κάτι που υπάρχει επάνω στον ουρανό, ή κάτω στη γη, ή στο νερό κάτω από τη γη, δεν θα τα προσκυνήσετε ούτε θα τα λατρεύσετε, δεν θα χρησιμοποιήσετε μάταια το όνομα Κυρίου του Θεού σας και θα θυμάστε την ημέρα του Σαββάτου για να την τηρείτε ιερή». Πριν αναγνωρίσουμε αυτούς τους νόμους του Θεού και τις 613 εντολές που μας λένε ‘τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουμε’, πραγματικά δεν ξέραμε για τις αμαρτίες μας.
Συνεπώς, «μέχρι του νόμου ήτο εν τω κόσμω η αμαρτία˙ αμαρτία όμως δεν λογίζεται όταν δεν ήναι νόμος». Επειδή εμείς οι Εθνικοί δεν είχαμε τον νόμο και έτσι δεν τον γνωρίζαμε, πράτταμε αμαρτίες χωρίς να το ξέρουμε. Οι περισσότεροι Κορεάτες έχουν προσευχηθεί σε κάποιο βράχο, νομίζοντας ότι είναι ο Βούδας. Ακόμα και τώρα δεν αναγνωρίζουν ότι λατρεύουν ένα σκαλιστό είδωλο. Δεν ήξεραν ότι η προσκύνηση άλλων θεών ήταν αμαρτία στα μάτια του Θεού.
Αλλά η αμαρτία υπήρχε ήδη στον κόσμο πριν έρθει ο νόμος. Ο Θεός μάς έδωσε τον νόμο περίπου 2.500 χρόνια μετά την δημιουργία του Αδάμ. Παρόλο που ο Θεός έδωσε τον νόμο στους Ισραηλίτες μέσω του Μωυσή γύρω στα 1.450 π.Χ., η αμαρτία είχε ήδη μπει τον κόσμο μέσω ενός ανθρώπου, του Αδάμ, και ήρθε στην ύπαρξη στις καρδιές όλων των ανθρώπων από την αρχή, πριν ακόμα έρθει ο νόμος.
Ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας του λαού Του
Εξάλειψε ο Ιησούς Χριστός όλες τις αμαρτίες του κόσμου από μόνος Του; Ναι. Εδώ, στον στίχο 14, λέει ότι ο θάνατος βασίλεψε πάνω σε εκείνους που δεν είχαν αμαρτήσει ή διαπράξει παραβάσεις σύμφωνα με την μορφή της παράβασης του Αδάμ. Επομένως, ο Αδάμ ήταν τύπος Εκείνου που επρόκειτο να έρθει. Οι άνθρωποι έγιναν αμαρτωλοί μέσω ενός ανθρώπου. Παρόμοια, ο Ιησούς Χριστός ήρθε σε αυτό τον κόσμο και μάς έσωσε από όλες τις αμαρτίες μας μέσω του ευαγγελίου του ύδατος και του Πνεύματος.
Ο Ιησούς έγινε ο Σωτήρας που έσωσε τον λαό Του από τις αμαρτίες τους. Υπάρχει μόνο ένας Σωτήρας που έσωσε εμάς, τους απόγονους του Αδάμ, από την αμαρτία. «Και δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία˙ διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν» (Πράξ. 4:12). Το όνομά Του είναι Ιησούς Χριστός, ο αιώνιος Σωτήρας μας.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι γίναμε αυτόματα αμαρτωλοί μέσω ενός ανθρώπου, του Αδάμ. Ξέρετε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας που εξάλειψε τις αμαρτίες του κόσμου με μιας; Πιστεύετε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας που καθάρισε με μιας όλες τις αμαρτίες του κόσμου, με το βάπτισμα και το χύσιμο του αίματός Του στον Σταυρό; Πιστεύετε ότι ο Ιησούς έγινε ο αληθινός Σωτήρας όλης της ανθρωπότητας με την εξάλειψη των αμαρτιών αυτού του κόσμου, ακριβώς όπως ο Αδάμ έγινε η πηγή όλων των αμαρτιών πράττοντας μια παράβαση;
Ο Ιησούς ήρθε σε αυτό τον κόσμο για να σώσει όλους όσοι είχαν γίνει αμαρτωλοί εξαιτίας του ενός ανθρώπου Αδάμ, και ανέλαβε όλες τις αμαρτίες της ανθρωπότητας βαπτιζόμενος από τον Ιωάννη, δεχόμενος την κρίση για τις αμαρτίες στον Σταυρό, χύνοντας το αίμα Του και εκπληρώνοντας όλη την δικαιοσύνη του Θεού, η οποία εξάλειψε όλες τις αμαρτίες μας. Με αυτό τον τρόπο έγινε ο τέλειος Σωτήρας μας.
Δεν λάβαμε την σωτηρία πιστεύοντας στο Δόγμα της Δικαίωσης ή το Δόγμα του Αγιασμού αφού πιστέψαμε στον Ιησού. Ο Ιησούς μάς έδωσε την αιώνια σωτηρία αμέσως. Ο Ιησούς είπε ότι μόνο όσοι είναι αναγεννημένοι εξ ύδατος και Πνεύματος θα μπορούσαν να μπουν και να δουν τη Βασιλεία του Θεού.
Ποια είναι η σταθερή ιδέα που υπάρχει στα βάθη της ανθρώπινης συνείδησης; Είναι η αρχή της αιτιότητας. Νομίζουν βαθιά στις σκέψεις τους, ότι οι προσπάθειες και τα κατορθώματά τους θα συνεργήσουν κατά κάποιο τρόπο για την σωτηρία. Εντούτοις, ο καθένας λαβαίνει την αληθινή σωτηρία από την αμαρτία με μιας, μόνο πιστεύοντας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Επιπλέον, ο Ιησούς ήρθε σε αυτό τον κόσμο και σταυρώθηκε για να μας σώσει από την αμαρτία. Έγινε ο Σωτήρας όλων όσοι πιστεύουν στο αληθινό ευαγγέλιο.
Ελευθερώσου από την παράλογη σκέψη ότι κάποιος μπορεί να φτάσει στον αγιασμό και τελικά να γίνει δίκαιος, μέσω των προσευχών της μετάνοιας. Στην Βίβλο, ένας Άνθρωπος, ο Ιησούς Χριστός, ήρθε σε αυτό τον κόσμο, βαφτίστηκε για να αναλάβει όλες τις αμαρτίες μας και εκπλήρωσε όλη την σωτηρία μας μέσω της εξιλέωσης των αμαρτιών στον Σταυρό.
Ο Ιησούς μάς έδωσε την αιώνια άφεση της αμαρτίας όχι ανάλογα με τις παραβάσεις μας
Ο στίχος 15 λέει, «Πλην δεν είναι καθώς το αμάρτημα, ούτω και το χάρισμα˙ διότι αν διά το αμάρτημα του ενός απέθανον οι πολλοί, πολύ περισσότερον η χάρις του Θεού και η δωρεά διά της χάριτος του ενός ανθρώπου, Ιησού Χριστού, επερίσσευσεν εις τους πολλούς».
Οι δικές σας και οι δικές μου αμαρτίες μεταβιβάστηκαν στον Ιησού όταν Εκείνος βαφτίστηκε; Μάλιστα. Ο Ιησούς βάδισε προς τον Σταυρό σηκώνοντας τις αμαρτίες του κόσμου και τιμωρήθηκε για εκείνες τις αμαρτίες στην θέση μας.
Η σωτηρία του Θεού είναι ένα δώρο και, όπως λέει εδώ, είναι διαφορετική από την παράβαση.
Ο Ιησούς μέσω του βαπτίσματος και του αίματός Του στον Σταυρό στην διάρκεια των 33 ετών της ζωής Του, έσωσε εμάς που δε μπορούσαμε παρά να διαπράττουμε αμαρτίες σε ολόκληρη την ζωή μας. Ακόμα και αφού λάβουμε την σωτηρία με την πίστη στην άφεση της αμαρτίας που εκπληρώθηκε με μιας, η σάρκα μας μπορεί να συνεχίσει να αμαρτάνει επειδή είναι ελλιπής και εύθραυστη. Αν και η σάρκα μας συνεχίζει ακόμα να αμαρτάνει, μπορούμε να έχουμε την αιώνια άφεση της αμαρτίας εάν πιστεύουμε στο γεγονός ότι ο Ιησούς όταν βαφτίστηκε ανέλαβε με μιας όλες τις αμαρτίες μας και ότι έχει εκπληρώσει όλη την δικαιοσύνη του Θεού χύνοντας το αίμα Του.
Το δώρο της σωτηρίας της άφεσης της αμαρτίας δεν είναι όπως η παράβαση του Αδάμ. Το χάρισμα της άφεσης της αμαρτίας από τον Θεό δεν χορηγείται κάθε μέρα, όπως οι αμαρτίες που διαπράττουν καθημερινά οι άνθρωποι. Η αλήθεια της άφεσης της αμαρτίας λέει ότι ο Κύριος μάς έχει σώσει ήδη από όλες τις αμαρτίες μας με μιας πριν από περίπου 2.000 χρόνια, όταν βαφτίστηκε και με το χύσιμο του αίματός Του.
Το χάρισμα της σωτηρίας από τον Θεό, που μάς έσωσε από όλες τις αμαρτίες μας, είναι η δικαιοσύνη που εκπληρώθηκε με μιας με το βάπτισμα και το αίμα του Ιησού στον Σταυρό. Η αιώνια άφεση των αμαρτιών δεν είναι όπως η καθημερινή συγχώρεση μέσω των προσευχών, που ζητούν σήμερα οι περισσότεροι Χριστιανοί. Αυτή η αλήθεια λέει ότι ο Κύριος έχει προβλέψει ότι αμαρτάνουμε καθημερινά, και επομένως έχει αναλάβει όλες τις αμαρτίες αυτού του κόσμου με μιας όταν βαφτίστηκε. Για αυτό ο Πατέρας Θεός ικανοποίησε όλη την δικαιοσύνη Του με το βάπτισμα και τη σταύρωση του Υιού. Όλη η δικαιοσύνη του Θεού έχει ολοκληρωθεί, επειδή ο Ιησούς βαφτίστηκε, έχυσε το αίμα Του στον Σταυρό και αναστήθηκε.
Στην εποχή μας οι περισσότεροι Χριστιανοί πιστεύουν ότι οι αμαρτίες τους συγχωρούνται όταν προσφέρουν προσευχές μετάνοιας. Είναι αυτό πραγματικά αληθινό; Βεβαίως όχι. Όποιος νομίζει ότι αφού δολοφόνησε κάποιον, μπορεί να συγχωρεθεί με την προσφορά προσευχών μετάνοιας, έχει λάθος. Αυτός ο τρόπος δεν είναι τίποτε περισσότερο από ανθρώπινη σκέψη. Για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες από την πλευρά του Θεού, ο άνθρωπος χρειάζεται πάντα να πληρώσει την ποινή της αμαρτίας. Για να γίνει αυτό, ο Θεός έκανε τον Υιό Του Ιησού να βαφτιστεί από τον Ιωάννη και καθάρισε όλες τις αμαρτίες χύνοντας αίμα στον Σταυρό. Οι αμαρτίες της ανθρωπότητας μπορούν να πλυθούν και να εξαλειφθούν πιστεύοντας στο βάπτισμα του Ιησού και το αίμα Του στον Σταυρό. Όχι με την προσφορά προσευχών μετάνοιας.
Για αυτό η Βίβλος λέει, «Διότι αν διά το αμάρτημα του ενός απέθανον οι πολλοί, πολύ περισσότερον η χάρις του Θεού και η δωρεά διά της χάριτος του ενός ανθρώπου, Ιησού Χριστού, επερίσσευσεν εις τους πολλούς». Το δώρο της σωτηρίας από τον Θεό ξεχειλίζει. Ακριβώς όπως ξεχειλίζει το νερό όταν αφήνεται η βρύση ανοιχτή όλη τη νύχτα, η σωτηρία Του ξεχειλίζει αρκετά για να μας σώσει από όλες τις αμαρτίες μας, άσχετα με το ποιες αμαρτίες έχουμε διαπράξει.
Ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες του κόσμου όταν βαφτίστηκε. Επίσης, επειδή η σωτηρία του Θεού είναι πολύ μεγαλύτερη από τις ανομίες που έχουμε διαπράξει, η σωτηρία Του είναι άφθονη ακόμα και αφού έχουμε σωθεί. Είναι αυτό σαφές;
Δι’ ενός Ανθρώπου, του Ιησού Χριστού
Οι στίχοι 16 και 17 λένε, «Και η δωρεά δεν είναι καθώς η δι’ ενός αμαρτήσαντος γενομένη κατάκρισις˙ διότι η κρίσις εκ του ενός έγεινεν εις κατάκρισιν των πολλών˙ το δε χάρισμα εκ πολλών αμαρτημάτων έγεινεν εις δικαίωσιν. Διότι αν και διά το αμάρτημα του ενός ο θάνατος εβασίλευσε διά του ενός, πολύ περισσότερον οι λαμβάνοντες την αφθονίαν της χάριτος και της δωρεάς της δικαιοσύνης, θέλουσι βασιλεύσει εν ζωή διά του ενός Ιησού Χριστού».
Ο θάνατος έχει βασιλεύσει πάνω σε όλη την ανθρωπότητα εξαιτίας της παράβασης ενός ανθρώπου. Αυτό δείχνει ότι μια αμαρτία ενός ανθρώπου, του Αδάμ, έκανε όλους να είναι αμαρτωλοί και οφειλέτες σε εκείνη την αμαρτία, και ο καθένας χρειάζεται να αντιμετωπίσει την κατάρα του Θεού. Καθένας που έχει αμαρτήσει, πρέπει να πεθάνει και να πάει στον άδη. Σε μια παρόμοια έννοια, η δικαιοσύνη του Θεού βασιλεύει στη ζωή χάρη στον Έναν, τον Ιησού Χριστό. Όσοι έχουν λάβει το υπερβάλλον χάρισμα της χάρης και της δικαιοσύνης, είναι αυτοί που τους έχει χορηγηθεί το δώρο της σωτηρίας, λόγω της πίστης τους στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Λαμβάνουν από τον Θεό τόσο πολύ μεγαλύτερη χάρη και θα βασιλεύουν στη ζωή.
Ο στίχος 18 λέει, «Καθώς λοιπόν δι’ ενός αμαρτήματος ήλθε κατάκρισις εις πάντας ανθρώπους, ούτω και διά μιας δικαιοσύνης ήλθεν εις πάντας ανθρώπους δικαίωσις εις ζωήν».
Εδώ χρειάζεται να υποβάλουμε μια ερώτηση και να απαντήσουμε σε αυτήν: «Είναι αληθινό να πιστεύετε ότι έχουμε γίνει όλοι αμαρτωλοί από την αμαρτία ενός ανθρώπου;» Έχετε γίνει αμαρτωλοί ενάντια στον Θεό από τις δικές σας αμαρτίες, ή εξαιτίας της παράβασης του προγόνου σας Αδάμ; Εάν όλοι έχουμε γίνει αμαρτωλοί εξαιτίας της παράβασης του Αδάμ, τότε όσοι πιστεύουν στην δίκαιη πράξη που εκτέλεσε ο Ιησούς Χριστός για να μας σώσει από τις αμαρτίες μας, γίνονται δίκαιοι. Εάν κάποιος πιστεύει στην δικαιοσύνη του Θεού, η αμαρτία του εξαλείφεται αληθινά; –Ναι.– Αυτός γίνεται χωρίς αμαρτία.
«Διά μιας δικαιοσύνης ήλθεν εις πάντας ανθρώπους δικαίωσις εις ζωήν». Ότι δεχόμαστε το προσφερόμενο δώρο της δικαιοσύνης του Θεού, δεν σημαίνει ότι πρέπει να προσφέρουμε καθημερινά προσευχές μετάνοιας για να φτάσουμε στον αγιασμό, αφού σωθήκαμε πιστεύοντας στον Ιησού. Ποτέ! Και όταν ο Απόστολος Παύλος μίλησε για ‘τη δικαίωση με την πίστη’ δεν εννοούσε ένα δήθεν χριστιανικό δόγμα ‘της απόκτησης της δικαιοσύνης με την πίστη’.
Οι περισσότεροι Χριστιανοί έχουν αμαρτία στις καρδιές τους, επειδή πιστεύουν μόνο στο αίμα του Ιησού στον Σταυρό. Για αυτό αποδέχονται και υποστηρίζουν το Δόγμα της Δικαίωσης προκειμένου να κρύβουν τις αμαρτίες μέσα στις καρδιές τους, παρηγορώντας τους εαυτούς τους λέγοντας, «Αν και υπάρχουν αμαρτίες στις καρδιές μας, Εκείνος μάς θεωρεί σαν να είμαστε χωρίς αμαρτία». Εντούτοις, αυτό το δόγμα είναι παράλογο και θα λάβει κατάρα.
Ο στίχος 19 λέει, «Διότι καθώς διά της παρακοής του ενός ανθρώπου οι πολλοί κατεστάθησαν αμαρτωλοί, ούτω και διά της υπακοής του ενός οι πολλοί θέλουσι κατασταθή δίκαιοι».
Εδώ εμφανίζεται ένας που παρακούει και ένας άλλος που υπακούει. Ο ένας ήταν ο Αδάμ και ο άλλος ήταν ο Ιησούς Χριστός, ο Σωτήρας της ανθρωπότητας. Η ανυπακοή του Αδάμ έκανε όλους τους ανθρώπους αμαρτωλούς, και για τον λόγο αυτό ο Ιησούς υπάκουσε στο θέλημα του Πατέρα Του, όταν δέχτηκε το βάπτισμα από τον Ιωάννη, πέθανε στον Σταυρό για τις αμαρτίες του κόσμου και αναστήθηκε, για να συμφιλιώσει τους ανθρώπους με τον Θεό, ώστε να μας σώσει από τις αμαρτίες μας. Ο Πατέρας Θεός έκανε όλους τους πιστούς στον Ιησού απόλυτα δίκαιους με την δική Του δικαιοσύνη.
Ο στίχος 20 λέει, «Παρεισήλθε δε ο νόμος διά να περισσεύση το αμάρτημα. Και όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις».
Λέει ότι ο νόμος εισήλθε για να προσθέσει στις ανομίες μας. Οι άνθρωποι αρχικά γεννιούνται με αμαρτία, ως απόγονοι του Αδάμ, παρόλο που δεν καταλαβαίνουν την αμαρτία ούτε όταν αμαρτάνουν. Χωρίς τον νόμο ο άνθρωπος δεν αναγνωρίζει διόλου ότι μια αμαρτία είναι αμαρτία, και βλέπει τις αμαρτίες του μόνο μέσω του νόμου του Θεού. Αλλά όταν γνωρίσαμε τον νόμο, αρχίσαμε να αμαρτάνουμε όλο και περισσότερο. Ακόμα και αν οι άνθρωποι ήταν αρχικά γεμάτοι αμαρτίες, δεν ήξεραν για την αμαρτωλότητά τους έως ότου έλαβαν τον νόμο και άρχισαν βαθμιαία να αναγνωρίζουν τις αμαρτωλές πράξεις τους. Για αυτό η Βίβλος λέει, «Παρεισήλθε δε ο νόμος διά να περισσεύση το αμάρτημα».
«Και όπου επερίσσευσεν η αμαρτία, υπερεπερίσσευσεν η χάρις». Αυτό σημαίνει ότι μέσω του νόμου του Θεού, κάποιος αναγνωρίζει τις αμαρτίες του και γίνεται παιδί Του πιστεύοντας στην δικαιοσύνη Του. Οι άνθρωποι μπορούν να αναγνωρίσουν την χάρη του Θεού μέσω του αληθινού ευαγγελίου που περιέχει την δικαιοσύνη του Θεού, μόνο όταν ενημερωθούν μέσω του νόμου για τις ανεπάρκειες και την αμαρτωλότητά τους. Όσοι είναι σωστά ενήμεροι για τις αμαρτίες τους απέναντι στον νόμο, αναγνωρίζουν ότι προορίζονται να καταλήξουν στον άδη και, επομένως, πιστεύουν με μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη στον Ιησού, ο Οποίος τους έχει σώσει μέσω του βαπτίσματος και του θανάτου Του στον Σταυρό. Όσο περισσότερο αναγνωρίζουμε την αμαρτωλότητά μας μέσω του νόμου, τόσο πιο ευγνώμονες γινόμαστε για την θέσπιση μιας τόσο μεγάλης σωτηρίας με την δικαιοσύνη του Θεού.
Ο στίχος 21 λέει, «Ίνα, καθώς εβασίλευσεν η αμαρτία διά του θανάτου, ούτω και η χάρις βασιλεύση διά της δικαιοσύνης εις ζωήν αιώνιον, διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών».
Η Βίβλος λέει ότι η αμαρτία βασίλεψε διά του θανάτου. Αλλά η χάρη του Θεού, που αποτελείται από το ύδωρ και το αίμα του Ιησού, προέρχεται από την δικαιοσύνη Του. Έχουμε γίνει παιδιά του Θεού επειδή η δικαιοσύνη Του μας έχει σώσει εντελώς από όλες τις αμαρτίες μας.
Το Δόγμα του Αγιασμού και το Δόγμα της Δικαίωσης είναι υποθέσεις χωρίς νόημα, που κατασκευάστηκαν από την ανθρώπινη λογική και δημιουργήθηκαν από εκείνους που αγνοούν τους λόγους του Θεού. Δεν είναι υπερβολή να λέμε ότι τέτοια δόγματα δεν είναι τίποτε περισσότερο από σοφιστείες φιλοσόφων/θεολόγων, που δεν μπορούν ποτέ να διευκρινιστούν. Οι αλήθειες του Θεού είναι σαφείς και σταθερές.
Σωζόμαστε από τις αμαρτίες του κόσμου πιστεύοντας στο γεγονός ότι ο Ιησούς, που είναι Θεός με ομοιότητα ανθρώπινης σάρκας, μας έχει σώσει από όλες τις αμαρτίες μας. Όσοι έχουν πίστη σε Αυτόν σώζονται. Το πιστεύεις αυτό; –Ναι.–
Εάν πιστεύετε στην δικαιοσύνη του Θεού, σώζεστε. Ελευθερώνεστε οριστικά και σώζεστε από όλες τις αμαρτίες σας. Εάν επιμένετε ότι προσφέροντας ατέλειωτες προσευχές μετάνοιας και ζώντας μια άψογη ζωή για να φτάσετε στον αγιασμό, αυτό μπορεί να σας σώσει, τότε επιμένετε με πείσμα ότι μπορείτε να σωθείτε χωρίς τον Ιησού. Ο Ιησούς είναι η μόνη πύλη προς την σωτηρία, άσχετα ποιες πλάνες διδάσκει το Δόγμα του Αγιασμού, ότι μπορεί κανείς να σωθεί με τα έργα και τις προσπάθειές του, πέρα από την αλήθεια.
Αν είσαι ανίκανος να καταλάβεις έστω και το 0,1% του νόμου, είναι το ίδιο με το να είσαι ανίκανος να καταλάβεις και το 100%. Ο Θεός μάς λέει ότι είμαστε ανίκανοι να υπακούσουμε ακόμη και το 0,1% των νόμων Του. Όσοι νομίζουν ότι μπορούν να καταλάβουν περίπου το 5% του νόμου και προγραμματίζουν να αυξήσουν με τον χρόνο αυτή την κατανόηση στο 10%, είναι εντελώς ανίδεοι για τις δυνατότητές τους και στέκονται αντίθετοι στην δικαιοσύνη του Θεού. Μην προσπαθήσετε να καταλάβετε την δικαιοσύνη του Θεού με την αντίληψη και την λογική σας. Η δικαιοσύνη Του μας έχει σώσει από τις αμαρτίες μας και περιμένει να πιστέψουμε σε αυτήν, έτσι ώστε να μπορούμε να γίνουμε παιδιά Του.
Ο Θεός είναι παντοδύναμος και φιλεύσπλαχνος, για αυτό μας έχει σώσει με μιας, μέσω της δικαιοσύνης Του. Ευχαριστούμε τον Θεό για το βάπτισμα του Ιησού και το αίμα Του στον Σταυρό, που μάς έσωσε εντελώς από όλες τις αμαρτίες μας.