Search

उपदेश

Temat 9: List do Rzymian

[1-5] Ci, Którzy Zatrzymują Prawdę w Niesprawiedliwości (List do Rzymian 1:18–25)

(List do Rzymian 1:18–25)
„Gniew Boży bowiem objawia się z nieba przeciwko wszelkiej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi, którzy zatrzymują prawdę w niesprawiedliwości. Ponieważ to, co można wiedzieć o Bogu, jest dla nich jawne, gdyż Bóg im to objawił. To bowiem, co niewidzialne, to znaczy jego wieczna moc i bóstwo, są widzialne od stworzenia świata przez to, co stworzone, po to, aby oni byli bez wymówki. Dlatego że poznawszy Boga, nie chwalili go jako Boga ani mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmiło się ich bezrozumne serce. Podając się za mądrych, zgłupieli; I zamienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobieństwo obrazu zniszczalnego człowieka, ptaków, czworonożnych zwierząt i gadów. Dlatego też Bóg wydał ich nieczystości przez pożądliwości ich serc, aby hańbili swoje ciała między sobą. Oni to zamienili prawdę Bożą w kłamstwo i czcili stworzenie, i służyli jemu raczej niż Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen”.
 


Komu objawiony jest gniew Boży?

 
Możemy zobaczyć, że apostoł Paweł głosił tę samą ewangelię, co ewangelia, którą my głosimy. Komu objawiony jest gniew Boży? Sąd Boży jest objawiony grzesznikom, którzy zatrzymują prawdę w niesprawiedliwości, a mianowicie tym, którzy mają grzechy i zasłaniają prawdę własnymi myślami.
Apostoł Paweł wyraźnie mówi, że gniew Boży objawia się przede wszystkim tym, którzy zasłaniają prawdę w niesprawiedliwości. Ci będą sądzeni przez Boga. Jaki będzie gniew Boży? Gniew Boży wrzuci ich ciała i dusze do piekła.
Nie wolno nam myśleć, że tylko ciało zostanie osądzone, ponieważ ludzie również mają ducha. Dlatego Bóg będzie sądził zarówno ciało, jak i ducha. Są tacy, którzy zasłaniają prawdę o Bogu swoimi ziemskimi myślami. Są tacy, którzy posiadają grzechy i którzy są przeciwko sprawiedliwym. Gniew Boży i Jego sąd są objawione tym, którzy mają grzech stwardniałych serc, którzy nie boją się Boga.
Paweł Apostoł mówi w Liście do Rzymian 1:17: „Sprawiedliwy będzie żył z wiary”. Powiedział również, że sąd i gniew Boży są objawione tym, którzy zatrzymują prawdę swoimi grzechami.
 


Na niewiernych spoczywa gniew Boży

 
Bóg dał światu wszechobecną prawdę o zbawieniu. Prawda i miłość Boga jest wszechobecna na ziemi. Dlatego nie ma usprawiedliwienia dla ignorowania prawdy i miłości Boga. Bóg osądzi wszystkich, którzy nie wierzą w ewangelię prawdy i którzy są przeciwko niej.
Pomyślmy o ludziach, którzy nie przyjęli miłości prawdziwej ewangelii. Widzimy, co stworzył Bóg; mianowicie wodę, trawę, drzewa, niebo, ptaki itd. Jakże te rzeczy mogą istnieć bez stworzenia Bożego? Biblia mówi: „Bo każdy dom jest przez kogoś zbudowany, lecz tym, który wszystko zbudował, jest Bóg” (List do Hebrajczyków 3:4). Czy nie jest to ich wina, że nie uwierzyli w Boga i słowo prawdy?
Dlatego uzasadnione jest, aby ludzie, którzy nie wierzą w łaskę przebaczenia grzechów, byli sądzeni przez Boga. Upierają się przy teorii ewolucji. Utrzymują, że wszechświat wyewoluował w sposób naturalny. Mówią też, że około 15 miliardów lat temu nastąpiła eksplozja zwana Wielkim Wybuchem, a po nim pojawiła się pewna forma życia. Mówią, że ta pierwotna forma życia ewoluowała i przekształciła się w ryby, zwierzęta i w końcu w ludzi. Gdyby ta teoria była słuszna, ludzkość musiałaby ostatecznie ewoluować w jeszcze inną formę życia po jednym lub dwóch tysiącach lat.
„To bowiem, co niewidzialne, to znaczy Jego wieczna moc i bóstwo, są widzialne od stworzenia świata przez to, co stworzone, po to, aby oni byli bez wymówki” (List do Rzymian 1:20). Ludzie zaprzeczają i odrzucają Boga, chociaż wyraźnie dostrzegają, że Bóg żyje, kiedy patrzą na cuda i tajemnice natury. Na niewiernych spoczywa gniew Boży. Wielu ludzi nie wychwalało Boga ani nie byli wdzięczni, lecz znikczemnieli w swoich myślach. Ich bezrozumne serca zaćmiły się; poznając się za mądrych, zgłupieli., i zmienili chwałę niezniszczalnego Boga na podobieństwo obrazu zniszczalnego człowieka, ptaków, czworonożnych zwierząt i gadów. Oczywiście wyrok Boży czeka na tych ludzi. Wszyscy ludzie, którzy nie narodzili się na nowo, podlegają sądowi Bożemu, bez względu na to, czy wierzą w Jezusa, czy nie.
 

Bóg wydał niewierzącym ich nieczystości
 
„Dlatego też Bóg wydał ich nieczystości przez pożądliwości ich serc, aby hańbili swoje ciała między sobą. Oni to zamienili prawdę Bożą w kłamstwo i czcili stworzenie, i służyli jemu raczej niż Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen. Dlatego wydał ich Bóg haniebnym namiętnościom, gdyż nawet ich kobiety zamieniły naturalne współżycie na przeciwne naturze. Także mężczyźni, opuściwszy naturalne współżycie z kobietą, zapałali w swej pożądliwości jedni ku drugim, mężczyzna z mężczyzną, popełniając haniebne czyny i ponosząc na sobie samych należną za swój błąd zapłatę” (List do Rzymian 1:24–27).
Co ten fragment próbuje nam powiedzieć? Bóg pozostawia ludzi, którzy czczą i służą stworzenie, aby grzeszyli tak, jak im się podoba. Oddaje ich również Szatanowi. Bóg pozwala Szatanowi robić, co chce. Dlatego musimy wierzyć w Boga i pomimo wszystko zostać zbawieni. „Nawet ich kobiety zamieniły naturalne współżycie na przeciwne naturze. Także mężczyźni, opuściwszy natur zazdrości, morderstwa, sporu, podstępu, złych obyczajów; Plotkarze, oszczercy, nienawidzący Boga, zuchwali, pyszni, chełpliwi, wynalazcy złych rzeczy, nieposłuszni rodzicom; Bezrozumni, niedotrzymujący słowa, bez naturalnej miłości, nieprzejednani i bez miłosierdzia. Oni to, poznawszy wyrok Boga, że ci, którzy robią takie rzeczy, są godni śmierci, nie tylko sami je robią, ale też pochwalają tych, którzy tak postępują” (List do Rzymian 1:29–32).
Co „ci, którzy dopuszczają się takich rzeczy” robią z tymi, którzy dopuszczają się tego samego zła? Oni ich „akceptują”. Co ludzie, którzy sprzeciwiają się Bogu, czynią sprawiedliwym, którzy są posłuszni słowu Bożemu? Prześladują sprawiedliwych, mówiąc: „Jesteście heretykami”. Sprawiedliwi cierpią prześladowanie z powodu sprawiedliwości, po tym jak uwierzą w Jezusa. Są błogosławieni.
Ludzie sympatyzują z tymi, którzy błądzą według ciała. Jednak, co dziwne, widzimy, że sprzeciwiają się i uniemożliwiają innym uwierzenie w Jezusa i osiągnięcie sprawiedliwości poprzez przebaczenie grzechów. To jest niczym życie jako słudzy grzechu, ponieważ nie wierzą w Boga ani nie słuchają słowa prawdy. 
Dlatego niewierzący i Szatan mówią, że nie powinniśmy być doskonale uświęceni ani mieć doskonałego przebaczenia grzechów, chociaż pozwalają nam wierzyć w Jezusa Chrystusa. Niewierni i nieposłuszni myślą i twierdzą, że muszą uwierzyć w Jezusa, aby pójść do Nieba, mimo że mają grzechy w sercach. Dlatego czują się dobrze, wierząc w Jezusa jako grzesznicy. Ci, którzy nie znają Boga i nie wierzą w Boga, chociaż są chrześcijanami, nie przyjmują Boga do swojej wiedzy i sprzeciwiają się Mu. Sprzeciwiają się sprawiedliwości Bożej. Czczą również Szatana i wszystkie grzechy. Ci, którzy nie narodzili się na nowo, chociaż wierzą w Jezusa, tacy właśnie są. Jest tak wielu symbolicznych chrześcijan, którzy nie narodzili się na nowo. Ci, którzy posiadają grzechy w swoich sercach, a wierzą w Jezusa, nie są posłuszni słowu prawdy Bożej i sprzeciwiają się narodzonym na nowo chrześcijanom, którzy otrzymali przebaczenie grzechów i zostali uświęceni przez wiarę w prawdę Jezusa Chrystusa.
 

Ci, którzy na nowo się nie narodzili, sprzeciwiają się narodzonym na nowo 
 
Apostoł Paweł mówi w Biblii, że gniew Boży objawia się ludziom, którzy zatrzymują prawdę w niesprawiedliwości. Mówi również, że sąd Boży został objawiony z nieba przeciwko wszelkiej bezbożności i niesprawiedliwości. Wszystko dzieje się zgodnie z prawdą. Prawda jest taka, że Pan zmył wszystkie nasze grzechy. Sąd Boży zostaje objawiony tym, którzy są przeciwko prawdzie i zasłaniają ją. Poprzez słowo Boże dowiadujemy się, że wszyscy wierzący, którzy na nowo się nie narodzili, będą przez Niego sądzeni. Bóg osądzi tych, którzy nie narodzili się ponownie, pomimo że wierzą w Jezusa.
Wierzący, którzy na nowo się nie narodzili, lubią oczerniać narodzonych na nowo, mając serca pełne złośliwości. Ci pójdą do piekła. Bóg wypędza ich do piekła. Są pełni złośliwości i szepczą do siebie. Grzesznicy, którzy wspólnie szepczą przeciwko sprawiedliwym, którzy dostąpili odpuszczenia grzechów, będą sądzeni. Rozumiesz, co mam na myśli? Powinniśmy im współczuć. Przeciwstawiają się Bogu swoimi grzechami, nie wiedząc, że są przeciwko Niemu, szepcząc: „To dziwne, że nie mają grzechów. To brzmi dziwnie”.
Sąd Boży zostaje objawiony tym, którzy ze swoim złem są przeciwko Bogu. Ci ludzie czerpią przyjemność z tych, którzy to robią. Przyznają rację szepczącym i oszczercom. Chrześcijanie, którzy na nowo się nie narodzili, szepczą do siebie nawzajem i oczerniają sprawiedliwych. Obmawiają i nienawidzą sprawiedliwych, są dumni z siebie i wspólnie knują złe rzeczy. Czy wiesz, jak wymyślają złe rzeczy? Popełniają złe czyny, jednocząc się ze sobą. Przeciwstawiają się sprawiedliwym dobrymi sloganami, takimi jak „Wierzmy dobrze w Jezusa. Miejmy odpowiedni rodzaj wiary. Bądźmy światłem świata”. Popełniają takie grzechy, łącząc się, ponieważ grzeszenie w pojedynkę nie jest zabawne.
Dlatego Bóg mówi w Księdze Psalmów 2: 4: „Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził”, ponieważ królowie ziemi są przeciwko Bogu. „O! To jest zabawne. Nic Mi się nigdy nie stanie, bez względu, ile wyzwań Mi rzucicie. Nalegacie, abyście zostali osądzeni”. Bóg czeka na czas sądu, ponieważ będzie tym bardzo rozbawiony.
 

Ci, którzy sądzą sprawiedliwych, będą sądzeni przez Boga
 
Ci, którzy sprzeciwiają się prawdzie Bożej i na nowo się nie narodzili, popełniają grzech. Ci, którzy narodzili się na nowo, również mają w ciele złośliwość i niedoskonałości. Jednak w rzeczywistości jest inaczej. Wierzymy w Boga i prawdę. Otrzymaliśmy przebaczenie grzechów przez Boga. Jednakże inni w ogóle nie wierzą w Boga. „Dlatego jesteś bez wymówki, człowieku, kimkolwiek jesteś, który osądzasz. W czym bowiem osądzasz drugiego, osądzasz samego siebie, ponieważ ty, który osądzasz drugiego, robisz to samo” (List do Rzymian 2:1). 
Apostoł Paweł mówi do Żydów i chrześcijan, którzy nie narodzili się na nowo i tylko trzymali się prawa. Osądzają innych, mówiąc: „Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij i służ tylko Bogu”, podczas gdy sami nie przestrzegają prawa. Tylko Bóg sądzi sprawiedliwie i tylko Jego dzieci, które na nowo się narodziły, mogą sądzić według słowa Bożego.
Tego rodzaju ludzie będą sądzeni, ponieważ arbitralnie osądzają sprawiedliwych. Bóg będzie sądził wszystkich, którzy na nowo się nie narodzili, to znaczy Żydów i legalistów-chrześcijan. Gniew Boży objawia się tym, którzy prowadzą życie religijne poprzez przestrzeganie prawa, nie będąc jednocześnie narodzonymi ponownie, i którzy wierzą, że pójdą do piekła, jeśli nie będą posłuszni Bogu, i pójdą do nieba, jeśli zrobią to co Bóg powiedział. Osoba wierząca to taka, która staje się sprawiedliwa po tym, jak uwierzy w Jezusa Chrystusa. Musimy odróżniać. Ci, którzy mogą wierzyć w Boga i wieść pobożne życie bez narodzenia się na nowo, osądzają sprawiedliwych według własnych kryteriów.
Jednakże Bóg z pewnością będzie ich sądził. Nie wiedzą, że osądzają siebie według własnych kryteriów. Wy ludzie, którzy nie macie przebaczenia grzechów, którzy macie niewłaściwą wiarę, wy którzy nie otrzymaliście łaski prawdy Bożej, czy myślicie, że możecie uniknąć sądu Bożego? Ci ludzie będą sądzeni przez Boga.
 

Sąd Boży jest sprawiedliwy
 
„Lecz wiemy, że sąd Boży jest według prawdy przeciwko tym, którzy robią takie rzeczy” (List do Rzymian 2:2). Jesteśmy pewni, że sąd Boży jest zgodny z prawdą, przeciwko tym, którzy sądzą innych ludzi, mimo że nie narodzili się ponownie, chociaż wierzą w Jezusa. Musimy wiedzieć, że Bóg posyła tych ludzi do piekła i że sądzi ich według Swojej prawdy.
Bóg posyła grzeszników do piekła, ponieważ Jego prawda jest słuszna, a sąd Boży jest dokładny. To, czy ktoś pójdzie do piekła, czy nie, nie zależy od doktryny Predestynacji, która głosi: „Bóg kocha jednych, ale innych nienawidzi bezwarunkowo”. Bóg wybrał wszystkich ludzi w Jezusie Chrystusie przed założeniem świata (List do Efezjan 1:4).
Kto wierzy, że Jezus Chrystus zmył wszystkie jego grzechy, otrzymuje odpuszczenie grzechów. Bóg to z góry przesądził. Dlatego wszyscy, którzy na nowo się nie narodzili, pomimo, że wierzą w Jezusa, pójdą do piekła. Pójdą do piekła według sądu Bożego i taka jest prawda.
Sąd Boży, który posyła grzeszników do piekła, jest słuszny. Czemu? Ponieważ oni odrzucili wielką miłość Bożą i nie otrzymali od Boga zbawienia, a także w Niego nie uwierzyli. Zgodnie z prawdą jest dla Niego właściwe, aby wysłać tych, którzy nie narodzili się na nowo, do piekła.
Niektórzy powiedzą: „Dlaczego Bóg nie głosił nam ewangelii?” Nie głosił? Bóg wiele razy głosił wam ewangelię. Spróbujcie uzyskać zbawienie, szeroko otwierając oczy. Na tym świecie jest kilka kościołów, które głoszą prawdziwą ewangelię. Możesz jednak poznać prawdę, jeśli naprawdę jej szukasz. W moim przypadku naprawdę próbowałem ją znaleźć! Zanim się na nowo narodziłem, po wygłoszeniu kazania, modliłem się: „O Panie. Jestem grzesznikiem przed Bogiem, mimo że głosiłem Twoje słowo ludziom. To, co powiedziałem ludziom, było tym, co mówiłem sobie. Jestem grzesznikiem. Proszę, spotkaj mnie. Proszę uratuj mnie”.
Nie wiem, jak bardzo próbowałem znaleźć prawdę. Bóg chce spotkać każdego, kto Go szuka. Bóg chce odkupić nawet tych ludzi, którzy Go nie szukali. „Lud, który nie był Mój, nazwę Moim ludem, a tę, która nie była umiłowana, nazwę umiłowaną” (List do Rzymian 9:25). Bóg mówi, że jest naszym Zbawicielem, który przyszedł na ten świat, aby nas zbawić. Ludzie, którzy szczerze szukają Boga, z pewnością Go spotkają. Niektórzy nie szukali Boga, ale mieli okazję spotkać się z Panem, kiedy przyszli do nich głosiciele ewangelii i głosili im ewangelię. Niektórzy będą zainteresowani ewangelią, ale inni nie. Ludzie, którzy pójdą do piekła, skończą tam, ponieważ odrzucili dobrą nowinę.
Jest rzeczą właściwą, aby ci, którzy zasłużyli na pójście do piekła, trafili do piekła zgodnie z prawdą Bożą. Ci, którzy zasługują na pójście do Królestwa Niebieskiego, osiągną je, wierząc w Jezusa zgodnie z właściwym rozeznaniem, nawet jeśli nie mają żadnych wybitnych wyczynów. Dzieje się to poprzez właściwy sąd Boży.
Bóg nie wysyła jednych do piekła, a drugich do Królestwa Niebieskiego przez przypadek, z powodu Swojej protekcji wobec niektórych ludzi. Zamiast tego, sądzi według właściwego osądu w prawdzie. Dlatego musimy głosić ewangelię. „Czy myślisz, człowieku, który osądzasz tych, którzy robią takie rzeczy, a sam je robisz, że ty unikniesz sądu Bożego? Czy gardzisz bogactwem Jego dobroci, cierpliwości i nieskwapliwości, nie wiedząc, że dobroć Boga prowadzi cię do pokuty?” (List do Rzymian 2:3–4).
 

Jezus zmył wszystkie grzechy świata poprzez Swoją miłość
 
Apostoł Paweł mówi grzesznikom, Żydom i chrześcijanom-legalistom, którzy ani nie przyjmują miłości Jezusa, ani nie narodzą się na nowo, że zostaną osądzeni. Są przeznaczeni do piekła. Lecz czym jest ewangelia? W Liście do Rzymian 2:4 Bóg mówi: „Czy gardzisz bogactwem Jego dobroci, cierpliwości i nieskwapliwości, nie wiedząc, że dobroć Boga prowadzi cię do pokuty?”. Miłość Boża poprawnie objawiła się wszystkim ludziom i sprawiedliwie zwyciężyła.
Nikt nie jest wyłączony spod łaski zbawienia Bożego. Jezus zmył wszystkie grzechy świata. Jezus doskonale nas uświęcił. Czy On tylko wymazał grzech pierworodny i wybacza nam nasze codzienne grzechy, ilekroć modlimy się o przebaczenie? Nie. Pan już raz na zawsze zmył wszystkie grzechy świata. Niemniej jednak ci, którzy są przeciw Bogu, ignorują Jego dobroć i miłość. „Jak Jezus nas zbawił? Jakże mogę powiedzieć: „Nie mam grzechu”, chociaż ciągle grzeszę? To jest nonsens. Jak Bóg mógłby zmyć wszystkie moje grzechy, kiedy ciągle grzeszę, mimo że On jest Zbawicielem i Panem Bogiem?”.
W ten sposób ludzie myślą według ciała, jednak Bóg już zmył wszystkie grzechy świata swoją miłością. Pan przyszedł na świat i doskonale zmył wszystkie nasze grzechy. Pan zna niedoskonałości i słabości ludzi (ciało może tylko grzeszyć, raz po raz). Dlatego On raz na zawsze zmył wszystkie grzechy świata przez Swój chrzest i przelanie Swej krwi na Krzyżu. Pan bardzo dobrze zna słabości ciała. „Uratowałem cię, ponieważ wiedziałem, że będziesz grzeszyć raz po raz, aż do śmierci”.
Pan zmył grzechy świata. Pan przyjął nas wszystkich, zbawiając nas. Pan zapłacił cenę za grzechy grzeszników i uświęcił ich Swoją mocą i sprawiedliwością (Jezus przyjął chrzest od Jana Chrzciciela w rzece Jordan). Pan pozwolił nam być błogosławionymi, stać się Jego dziećmi i umożliwił nam pójście do Królestwa Niebieskiego, płacąc cenę za nasze grzechy Swoim życiem (krwią). Pan przemienił grzeszników w Swoje sprawiedliwe dzieci.
 

Niewierzący muszą pokutować i nawrócić swoje serca do Pana
 
„Czy gardzisz bogactwem Jego dobroci, cierpliwości i nieskwapliwości, nie wiedząc, że dobroć Boga prowadzi cię do pokuty?” Bóg skazuje tych, którzy gardzą i odrzucają dobroć, bogactwo, cierpliwość i nieskwapliwość dobroci Boga, na pójście do piekła. Jest pewne, że Jezus Chrystus zmył wszystkie grzechy świata i że ewangelia przenika cały świat. Jednakże ludzie nadal trafią do piekła, ponieważ w to nie wierzą. Jezus zbawił nas, zmywając wszystkie nasze grzechy, aby powstrzymać nas przed pójściem do piekła, nawet gdybyśmy chcieli tam iść, gardząc wyrozumiałością i bogactwem Jego dobroci. Nawet jeśli pragniemy pójść do piekła, On nas uratował.
Dlatego musimy wierzyć w wodę i krew Jezusa Chrystusa, abyśmy zostali zbawieni. Wierzcie i bądźcie zbawieni. Ci, którzy gardzą miłością i zbawieniem Boga, pójdą do piekła. Piekło to miejsce, które Bóg przygotował dla tych, którzy gardzą łaską Jego zbawienia i bogactwem Jego dobroci. Niewierni już kupili bilety do piekła. Ludzie, których przeznaczeniem jest pójście do piekła, muszą pokutować i nawrócić swoje serca do Pana. Muszą także pożegnać się z Królestwem Niebieskim, jeśli nie mają wiary w prawdziwą ewangelię.

Ludzie idą do piekła, ponieważ odrzucają miłość Bożą
 
„Ty jednak przez swoją zatwardziałość i niepokutujące serce gromadzisz sobie samemu gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga” (List do Rzymian 2:5). Ci, którzy mają zatwardziałe serca i ludzie, którzy się nie nawrócą, pójdą do piekła. Niektórzy ludzie idą do piekła, ponieważ odrzucają wielką miłość Boga. Grzesznicy, którzy odrzucają prawdę z upartym sercem i podążają za swoimi własnymi myślami, pójdą do piekła, gdyż muszą zapłacić za swój grzech. Ci, którzy odmawiają przyjęcia Bożej miłości i trwają przy modlitwach pokutnych, aby osiągnąć stopniowe uświęcenie, w końcu pójdą do piekła. Gromadzenie gniewu Bożego aż do dnia objawienia i Jego sprawiedliwego sądu wynika z zaprzeczenia miłości Pana.
W Swoim planie odkupienia Bóg postanowił zbawić grzeszników i uczynić ich sprawiedliwymi, jeszcze zanim Szatan zepsuł nas grzechem. Bóg posłał Swojego Syna, aby nas zbawił i uświęcił. Jednak grzesznicy tego nie zaakceptowali. Odrzucając miłość Boga, zgromadzili Jego gniew po brzegi i zostaną osądzeni w dniu gniewu i objawienia Jego sprawiedliwego sądu. Sprawiedliwy sąd Boży polega na wysłaniu do piekła tych, którzy mają grzechy w sercach.
Dlaczego? Ponieważ Bóg zmył wszystkie grzechy świata i sprawił, że wszyscy na świecie zostali zbawieni poprzez wiarę. Niewierni na pewno pójdą do piekła. Są uparci i dobrowolnie pójdą do piekła, więc ostatecznie pożałują swojej głupoty. Grzesznicy pójdą do piekła, jeśli nie zaakceptują wielkiej miłości Boga.
Ludzie myślą, że Bóg jest nieracjonalny, ponieważ wysyła niektórych ludzi do piekła, a innych do Królestwa Niebieskiego w sposób przypadkowy, zgodnie ze Swoją własną władzą. Jednak nie jest to prawdą. Bóg wymyślił piekło dla tych, którzy są zbyt uparci, i zaprzeczają Jego miłości i prawdzie, aby mieli odpowiednie miejsce, aby do niego pójść. 
Biblia mówi, że piekło to jezioro płonące ogniem i siarką. Dla tych, którzy wolą mieć grzech, są tam wijące się brudne robaki. Mogliby krzyczeć: „Nie, nie, nienawidzę tego miejsca”. Bóg powiedziałby: „Zmyłem wszystkie twoje grzechy, ale powiedziałeś, że nie ma znaczenia, czy posiadasz grzech. Dlatego daję ci robaki jako prezent, jako waszych przyjaciół, ponieważ nie chcieliście otrzymać przebaczenia grzechów”. - „Nie, nienawidzę tego, Panie”. 
„Prosiłeś o to, chociaż tego nienawidzisz. Jestem Panem sprawiedliwości. Dałem ci to, czego chciałeś. Daję piekło wszystkim, którzy lubią mieć grzech w sercu”. To jest właściwy sąd Boży. Istoty ludzkie grzeszą, żyjąc na tym świecie, ale nie powinni ignorować ewangelii zbawienia Bożego, która zmyła wszystkie grzechy świata.
Ludzie pójdą do piekła, ponieważ mają zatwardziałe serca. Nie powinniśmy być uparci przed Bogiem. Powinniśmy wierzyć, że On już zmył wszystkie grzechy świata. Musisz wierzyć, nawet jeśli nie jest to widoczne.
 

Bóg mówi, że już nas umiłował
 
Bóg mówi nam, że już nas umiłował. „Już zmyłem wszystkie twoje grzechy”. Musisz uwierzyć w ten fakt. Kiedy Bóg mówi, że stworzył niebiosa i ziemię, musimy w to uwierzyć, ponieważ słowo Boże jest prawdziwe. Wiara zaczyna się od wiary w Słowo Boże. Ludzie wierzą w coś tylko wtedy, gdy rozumieją to w swoich małych rozumach i nie wierzą, kiedy nie mogą zrozumieć. Niewierni, którzy nie wierzą, że Bóg zbawił wszystkich grzeszników od ich grzechów, pójdą do piekła. To oni sami decydują się pójść do piekła.
Pewien prominentny chrześcijanin raz oświadczył publicznie: „Wyznaję przed Bogiem, że jestem grzesznikiem aż do śmierci”. Umarł i na pewno poszedł do piekła. Powiedział Bogu: „Oświadczam, że jestem grzesznikiem przed Bogiem i nigdy nie mogę być przed Nim sprawiedliwy”. Trwał w byciu grzesznikiem aż do śmierci. Odrzucał Bożą miłość i prawdę aż do ostatniego tchnienia. Wtedy Pan powiedział: „Jesteś tak wierny swojej wierze! Będzie odpowiednim, gdy pójdziesz do piekła zgodnie ze swoją wiarą. Posyłam cię do piekła, ponieważ grzesznicy nigdy nie mogą wejść do Królestwa Niebieskiego”.
 

Gdybyśmy uwierzyli
 
Człowiek, który powiedział: „Oświadczam, że jestem grzesznikiem aż do śmierci”, poszedł do piekła. Nawet Bóg nie może pomóc tym ludziom. Nie tylko oświadczyli, że są grzesznikami, pomimo że pojutrze mogą skończyć w piekle, ale także nauczali wierzących, którzy im ufali: „Jesteśmy grzesznikami, dopóki nie umrzemy i nadal będziemy grzesznikami, kiedy staniemy przed Bogiem”. Dlatego wielu wierzących również podąża tą samą drogą religijną. Bóg powiedział, że grzesznicy pójdą do piekła. Jednak niezliczeni chrześcijanie podążają za tą nauką w dzisiejszym chrześcijaństwie. Bóg powiedział, że ci grzesznicy będą wiecznie żałować, zgrzytając zębami w gorących płomieniach piekła, powtarzając: „Gdybyśmy uwierzyli; gdybyśmy tylko w to uwierzyli”.
„Gdybyśmy uwierzyli w to, że Jezus zmył wszystkie nasze grzechy i porzucili własne myśli, poszlibyśmy do Królestwa Niebieskiego!” „Gdybyśmy uwierzyli; gdybyśmy tylko uwierzyli”. W piekle będzie wielu ludzi wypowiadających takie słowa. Powiedzą: „Gdybyśmy uwierzyli, gdybyśmy przyjęli prawdę, bylibyśmy Jego dziećmi. Dlaczego byliśmy tacy uparci…” 
W tym czasie my, sprawiedliwi, będziemy prosić Boga: „Panie, proszę, pokaż nam, co teraz robią grzesznicy. Prześladowali nas, sprawiedliwych”. „Nie, to nie jest dobre dla was, moje dzieci, ponieważ wasze serca będą cierpieć, gdy zobaczycie wśród nich waszych znajomych. Czy naprawdę chcecie widzieć cierpiących ludzi, których znacie?” „Proszę, pokaż nam tylko raz!” Pan może nam to kiedyś pokazać, ponieważ jest tak hojny. Załóżmy więc, że to możemy zobaczyć. Będzie tam słychać wiele krzyków, takich jak: „Gdybyśmy uwierzyli, gdybyśmy uwierzyli”. Zastanawialibyśmy się wtedy: „Co to za hałas? Czy oni śpiewają?”. „Słuchajcie uważnie, czy oni śpiewają, czy żałują”. Mężczyźni i kobiety w tych płomieniach śpiewają chórem i żałują: „Gdybyśmy uwierzyli”. 
Uparci ludzie pójdą do piekła, chyba że są uparci we właściwy sposób. Naprawdę potrzebujemy wytrwałości w trzymaniu się prawdy. Człowiek nie powinien być niezdecydowany. Powinniśmy być wytrwali, kiedy musimy być wytrwali. Wszyscy musimy być wytrwali we właściwy sposób i musimy przełamać naszą wytrwałość, gdy jest to potrzebne.
 

Bóg odda każdemu według jego uczynków
 
Bóg „odda każdemu według jego uczynków: Tym, którzy przez wytrwanie w dobrym uczynku szukają chwały, czci i nieśmiertelności, odda życie wieczne” (List do Rzymian 2:6-7). Bóg odda każdemu człowiekowi według jego uczynków i tak go osądzi. „Oddać” oznacza „nagradzać zgodnie z uczynkiem”. Jaki człowiek przez wytrwanie w dobrym uczynku, szuka chwały, czci i nieśmiertelności? Taki człowiek jest tym, który wierzy w doskonałe zbawienie Jezusa.
Na świecie jest wielu ludzi, lecz Bóg daje życie wieczne tylko tym, którzy trwają w sprawiedliwości i wierzą w Jego prawdę, bez względu na to, co mówią inni. Bóg da chwałę wiecznego Królestwa tym, którzy chcą stać się sprawiedliwymi i chcą wieść wieczne szczęśliwe życie. Kontynuują czynienie dobra i szukają chwały, czci i nieśmiertelności; chcąc stać się dziećmi Bożymi. Trwają i kontynuują czynienie dobra, aby naśladować i dążyć do sprawiedliwości Bożej. Bóg da tym ludziom życie wieczne. Bóg pozwoli im żyć wiecznie i uczyni ich Swoimi dziećmi. Dzieci Boże będą bogami w Jego Królestwie.
„Natomiast swarliwym i nieposłusznym prawdzie, lecz posłusznym niesprawiedliwości, odda zapalczywość i gniew” (List do Rzymian 2:8). Te słowa odnoszą się do grupy ludzi przeciwnych błogosławionym. Zapalczywość i gniew Boży są dane tym, którzy są nieposłuszni Jego sprawiedliwości, są sporni i nie są posłuszni prawdzie. Bóg pośle ich do piekła. Ci, którzy nie narodzili się na nowo, są sporni i jako grupa są przeciwko prawdzie.
Ci, którzy na nowo się nie narodzili, są kłótliwi i lubią tworzyć frakcje. W całej historii Korei nasi przodkowie tworzyli frakcje i walczyli ze sobą w sprawach politycznych. O grupie rządzącej decydowałby fakt, kto został królem. Kiedy przedstawiciel rodziny Lee został królem, mężczyźni z rodziny Lee zostali umieszczeni na wysokich stanowiskach społecznych, podczas gdy inni zostali wygnani lub byli prześladowani. Ale kiedy tron przeszedł w ręce rodziny Kim, wszystko zostało całkowicie zmienione. Ludzie tworzyli frakcje dla własnych korzyści, a nie dla osiągnięcia słusznych celów.
Obecne chrześcijaństwo jest do tego podobne. Tworzą wyznania i sekty. Po co? Aby sprzeciwić się prawdzie jako grupa. Jednogłośnie mówią, że mają grzech, chociaż Jezus zmył grzechy świata. Udają, że są sprawiedliwi i zbawieni, ale nie są posłuszni prawdzie. Potępiają sprawiedliwych jako heretyków, mówiąc, że mają prawo mieć grzech. Pan mówi, że grzesznicy, którzy kłócą się ze sprawiedliwymi, są w błędzie i że wszyscy oni muszą iść do piekła.
Ci, którzy są posłuszni prawdzie i Bogu, są posłuszni słowu Pana. My, sprawiedliwi, wierzymy, że sąd Boży jest zgodny z prawdą.
 

Czy wyznania chrześcijańskie mogą doprowadzić nas do Królestwa Niebieskiego?
 
Żaden organ wyznaniowy nie może doprowadzić nas do Królestwa Niebieskiego. Moja żona sprowokowała swoją teściową do wściekłości, kiedy powiedziała jej: „Organy religijne nie mogą doprowadzić cię do Królestwa Niebieskiego”. Szczerze mówiąc, nie wiem, dlaczego moja matka wciąż się złości na to stwierdzenie. Czy myślisz, że jakikolwiek organ religijny może doprowadzić cię do Królestwa Niebieskiego? Indywidualnie jesteśmy zbawieni i wchodzimy do Królestwa Niebieskiego, wierząc w słowo Boże. Czy organizacje religijne Kościoła Prezbiteriańskiego mogą doprowadzić cię do Królestwa Niebieskiego? Czy wyznaniowy organ Kościoła Baptystów może was tam doprowadzić? Czy Kościół Świętości może? Czy Kościół Adwentystów Dnia Siódmego może? Nie. Możemy wejść do Królestwa Niebieskiego tylko wtedy, gdy wierzymy w przebaczenie grzechów, które Jezus dla nas przygotował.
 

Musimy trwać w kościele Bożym
 
Apostoł Paweł spośród wszystkich chrześcijan wyraźnie oddzielił grzeszników, którzy pójdą do piekła, od sprawiedliwych, którzy wejdą do Królestwa Niebieskiego. Ewangelia jest równa dla wszystkich, dla Żyda i dla Greka. Tutaj Grecy reprezentują pogan, a Żydzi - Izraelitów. Bóg nie patrzy na zewnętrzny wygląd ludzi. Bóg szuka człowieka, który sercem wierzy w słowo Boże. Czy wierzysz, że Jezus jest Bogiem? Czy wierzysz, że Jezus jest naszym Zbawicielem? Do Królestwa Niebieskiego możemy pójść tylko wtedy, gdy wierzymy, że Jezus zabrał wszystkie grzechy świata Swoim chrztem. Musimy w to wierzyć i nie zdradzić tej wiary. Duch Święty w nas powstrzymuje nas od zdrady wiary i pomaga pokonać naszych wrogów, gdy zbliża się niebezpieczeństwo. Musimy być uważani.
W Biblii jest przypowieść o siewcy i czterech rodzajach ziemi, gdzie niektóre rodzaje ziemi wskazują na tych, których nie można zbawić. Ziarna zasiane na tych niektórych rodzajach ziemi obumierają, gdy tylko wyrosną. Ten przypadek jest tym samym, co bycie martwym ziarnem. Ma ten sam skutek, czyli śmierć. Czy w takim razie możemy sami zachować wiarę? Nie. Możemy zachować naszą wiarę tylko wtedy, gdy Pan da nam siłę do przetrwania wszelkich kłopotów i lekarstwo na każdą duchową chorobę, gdy przebywamy w prawdziwej winorośli.
Kościół Boży jest winoroślą. Pan daje nam błogosławieństwa, lekarstwa, pociechę i wiarę, abyśmy znosili prześladowania, kiedy trwamy w kościele Bożym. Ale co się z nami stanie, jeśli nie będziemy trwać w winorośli? Obumrzemy szybko. Serca sprawiedliwych, chociaż mogą mieć wiele zdolności i mocy, nie mogą znieść ataków Szatana i ostatecznie zachorują, jeśli dobrowolnie nie zjednoczą się z kościołem. Czy rozumiecie to? Stopniowo upadają i stają się coraz bardziej bezużyteczne. Biblia mówi: „Wy jesteście solą ziemi; lecz jeśli sól zwietrzeje, czym ją posolą? Na nic się już nie przyda, tylko na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi” (Ewangelia Mateusza 5:13).
Nawet sprawiedliwi nie są do niczego przydatni, jeśli mieszkają poza kościołem. Mogą świecić światłem i są błogosławieni, kiedy trwają w kościele. Ale popadają w ruinę, kiedy żyją poza kościołem i nie mogą zwyciężyć świata, kiedy zbłądzą w stronę świata poza kościołem. Jak długo możecie podtrzymywać swoją wiarę? Jak długo możecie stać z dala od kościoła Bożego? Nawet słudzy Boży nie mogą zwyciężyć. Jeśli jednak trwamy w winorośli, nasz dom będzie zbawiony, a wielu ludzi będzie mogło przez nas otrzymać przebaczenie grzechów. Dokąd udał się Lot po spełnieniu cielesnych pragnień? Poszedł do Sodomy. Żyło mu się tam dobrze. Jaki był tego rezultat? Został zrujnowany. Biblia mówi, że wszyscy potomkowie Lota zostali zrujnowani. Moabici i Ammonici pochodzili z córek Lota.
Dlaczego potomkowie, którzy byli przeciw Bogu, narodzili się ze sprawiedliwego Lota? To dlatego, że wyszedł z kościoła. Powodem, dla którego nie jestem rozczarowany w trudnych czasach, jest to, że Bóg ustanowił Swój kościół. Bóg błogosławi kościół, w którym gromadzą się sprawiedliwi i staje się dla każdego świętego Pasterzem i Panem kościoła. To Jego obietnica i zapewnienie.
„Bo ci, którzy bez prawa zgrzeszyli, bez prawa też zginą, a ci, którzy w prawie zgrzeszyli, przez prawo będą sądzeni; (Gdyż nie słuchacze prawa są sprawiedliwi przed Bogiem, ale ci, którzy wypełniają prawo, będą usprawiedliwieni. Gdy bowiem poganie, którzy nie mają prawa, z natury czynią to, co jest w prawie, oni, nie mając prawa, sami dla siebie są prawem. Oni to ukazują działanie prawa wpisanego w ich serca, za poświadczeniem ich sumienia i myśli wzajemnie się oskarżających lub też usprawiedliwiających)” (List do Rzymian 2:12-15).
Ktoś kto nie chodzi do kościoła w dzisiejszych czasach, nie zna prawa. A ponieważ nie zna prawa, jego sumienie staje się prawem. Czyniąc zło, ma wiedzę w swoim sumieniu czy jest to dobre czy złe. W takim razie grzeszy i musi szukać Pana, aby zostać zbawiony od grzechu. Bóg spotyka każdego, kto naprawdę Go szuka.
Musimy szukać Jego miłosierdzia przed Bogiem i wierzyć w Niego. Musimy w Niego wierzyć, odrzucając naszą dumę. Musimy żyć z wiary. Nie możemy opuszczać kościoła Bożego; musimy szukać, wierzyć i trwać w kościele. Bóg nie wyrzuca nas, kiedy trwamy w kościele, pomimo tego, że jesteśmy niedołężni i słabi.
 

Grzech Żydów
 
Teraz apostoł Paweł w pełnej skali zaczyna głosić ewangelię Żydom po oddzieleniu ich od tych, którzy idą do Królestwa Niebieskiego.
„Oto ty się nazywasz Żydem, polegasz na prawie, chlubisz się Bogiem; Znasz Jego wolę, rozpoznajesz to, co lepsze, będąc pouczony przez prawo; I uważasz się za przewodnika ślepych, za światłość tych, którzy są w ciemności; Wychowawcę bezrozumnych, nauczyciela niemowląt, mając w prawie kształt wiedzy i prawdy. Ty więc, który uczysz drugiego, samego siebie nie uczysz? Ty, który głosisz, że nie wolno kraść, kradniesz? Ty, który mówisz, że nie wolno cudzołożyć, cudzołożysz? Ty, który się brzydzisz bożkami, dopuszczasz się świętokradztwa?” (List do Rzymian 2:17-22).
Musimy wiedzieć, co następujące. Bóg pierwotnie przemówił do Żydów, tak więc mieli słowo Boże i system ofiarny. Obiecał Mesjasza poprzez Żydów i pokazał Swój plan poprzez swoich żydowskich sług. Zatem Mojżesz i wszyscy prorocy byli Żydami. Jednak Żydzi myśleli, że rozumieją, co podoba się Bogu i jakie jest Jego prawo, pilnie recytując i zapamiętując słowo Boże. Mimo to apostoł Paweł powiedział: „Oto ty się nazywasz Żydem, polegasz na prawie, chlubisz się Bogiem”. Żydzi nie zostali zbawieni, chociaż chlubili się Bogiem i szczerze składali ofiary. Ci, którzy nie w pełni wierzą w Jezusa jako swojego Zbawiciela, są tacy sami jak niewierzący. Oznacza to, że ani nie uwierzyli Bożej obietnicy, że On ich zbawi, jak w systemie ofiarnym, ani nie uwierzyli w Jezusa, Zbawiciela.
Żydzi pójdą do piekła, ponieważ nie wierzą w Jezusa, Zbawiciela. Było bezużytecznym dla nich ciągłe kładzenie rąk na głowie owiec. W czasach Malachiasza, pod koniec Starego Testamentu, tak naprawdę nie wierzyli, że „nałożenie rąk” oznaczało „przekazanie grzechów”. Wierzyli w to dobrze do czasów Dawida, lecz ich wiara zaczęła słabnąć od czasów Salomona. W epoce podzielonego Królestwa oddawali cześć innym bogom, takim jak Baal i Aszera, gdy służyli w Świątyni, podczas składania formalistycznych ofiar. Posługa formalistycznych ofiar to to samo, co niewiara w Boga. Bóg jest usatysfakcjonowany, gdy wierzymy i trwamy w Jego słowie.
W systemie ofiarnym Przybytku grzechy człowieka były składane na głowę zwierzęcia ofiarnego, kiedy ten kładł na nim ręce. Lecz Żydzi nie wierzyli w to, ucząc innych ludzi, chociaż wiedzieli, co jest złe, a co dobre. To był grzech Żydów. Nie wierzyć w prawdę Słowa Bożego, dokładnie znając Jego słowo i głoszenie słowa innym ludziom, było grzechem Żydów.
To to samo, co niewiara w Boga. To grzech śmiertelny. „Oto ty się nazywasz Żydem, polegasz na prawie, chlubisz się Bogiem; Znasz Jego wolę, rozpoznajesz to, co lepsze, będąc pouczony przez prawo; I uważasz się za przewodnika ślepych, za światłość tych, którzy są w ciemności; Wychowawcę bezrozumnych, nauczyciela niemowląt, mając w prawie kształt wiedzy i prawdy”. Paweł wskazał na grzech niewiary wśród Żydów.
 

Wiara w Jezusa z grzechami w sercu, jest kalaniem Boga
 
Ten sam błąd co Żydów możemy dziś zastosować do większości chrześcijan. Żydzi są tacy sami jak ci, którzy nie wierzą, że Jezus ich uświęcił, zmazując wszystkie ich grzechy. „Ty, który się chlubisz prawem, przez przekraczanie prawa znieważasz Boga? Ponieważ z waszego powodu, jak jest napisane, poganie bluźnią imieniu Boga” (List do Rzymian 2:23-24). Jest kalaniem imienia Boga, jeśli źle wierzymy w Jezusa. Jest to kalanie imienia Boga, jeśli nie wierzymy dokładnie w to, co zrobił Jezus i jeśli nie narodziliśmy się na nowo.
To bezczeszczenie Boga, wierząc w Jezusa bez narodzenia się na nowo. „Obrzezanie bowiem jest pożyteczne, jeśli wypełniasz prawo, ale jeśli przekraczasz prawo, twoje obrzezanie staje się nieobrzezaniem. Jeśli więc nieobrzezany przestrzega przepisów prawa, czyż jego nieobrzezanie nie będzie uznane za obrzezanie? I ten, który jest nieobrzezany z natury, a wypełnia prawo, osądzi ciebie, który mając literę i obrzezanie, przekraczasz prawo. Nie ten bowiem jest Żydem, kto jest Żydem na zewnątrz, ani nie to jest obrzezaniem, co jest na zewnątrz, na ciele; Ale ten jest Żydem, kto jest nim wewnątrz, i to jest obrzezanie, co jest obrzezaniem serca, w duchu, nie w literze, którego chwała nie pochodzi od ludzi, lecz od Boga” (List do Rzymian 2:25-29). Wszyscy musimy przyjąć słowo Jezusa sercem.
 

Co było pierwsze, obrzezanie czy prawo?
 
Co było pierwsze, obrzezanie czy prawo? Co Bóg dał najpierw Izraelowi? Obrzezanie. Bóg powiedział Abrahamowi, aby został obrzezany. Abraham nie miał prawowitego syna, mimo że miał 99 lat. Jednak Bóg obiecał Abrahamowi syna, gdy miał on 75 lat. Bóg powiedział Abrahamowi: „Wyjdź na zewnątrz, dam ci tyle potomstwa, ile gwiazd na niebie”. Abraham uwierzył w słowo Boże i czekał 25 lat. Obietnica została ostatecznie spełniona po 25 latach. Zatem syn został mu dany, gdy miał 100 lat. Czekał 25 lat, pomimo że był trochę rozczarowany i podczas czekania popełnił wiele błędów. Bóg obiecał również, że da jemu i jego synom ziemię obiecaną, Kanaan, która duchowo oznacza Królestwo Niebieskie.
Po obietnicy Królestwa Niebieskiego Bóg powiedział Abrahamowi i każdemu mężczyźnie z jego domu, aby zostali obrzezani. Bóg powiedział, że obrzezanie powinno być znakiem przymierza między Bogiem a nimi. Dlatego Abraham obrzezał ciało swojego napletka. Wszyscy mężczyźni z jego domu wykonywali ten obrzęd. Obrzezanie jest tym samym, co wiara, dzięki której wierzymy i przyjmujemy ewangelię prawdy.
 

Izrael odmówił obrzezania serca
 
Jednak Izrael chełpił się tym, że są potomkami Abrahama i są obrzezani, i pytał pogan z arogancją: „Czy zostaliście obrzezani?” Musimy być obrzezani w sercu. Jesteśmy zbawieni, kiedy otrzymujemy słowo, że Jezus zmył grzechy świata i wierzymy w to sercem.
Żaden inny kraj nie został bardziej najechany niż Izrael. Żyli w głębokim smutku jako bezdomni przez prawie dwa tysiące lat. Bóg nadepnął na Izrael. Dlaczego? Ponieważ nie wierzyli.
Zbezcześcili oni imię Boga, ponieważ nie wierzyli, chociaż Bóg kochał Izrael i chciał, aby uwierzyli w to, że Bóg zmył wszystkie ich grzechy. Chciał pokonać ich wrogów jako Pasterz Izraela i chciał ich błogosławić, kochać i oddać im chwałę.
Bóg obiecał oddać chwałę wszystkim ludziom i uczynić ich Swoimi dziećmi, jeśli uwierzą w Niego sercem i otrzymają przebaczenie grzechów. Poprzez przykład Izraela Bóg ostrzega wszystkich ludzi na świecie, że wyśle ich do piekła, jeśli nie przyjmą Jego obietnicy.
Bóg obiecał, że każdy, kto wierzy w ewangelię Jego prawdy, może otrzymać wszystkie błogosławieństwa, które obiecał Jezus, nawet jeśli jest niedostateczny w czynach. Jedynym sposobem uniknięcia sądu Bożego jest wiara w ewangelię. Uwierzcie w to, a zostaniecie zbawieni i będziecie mogli uniknąć piekła.
Pragnę, aby łaska Pana spoczywała na wszystkich duszach.