Search

उपदेश

Temat 9: List do Rzymian

[5-1] Wprowadzenie do Rozdziału 5 Listu do Rzymian 

Doktryna usprawiedliwienia nie jest prawdą

 
Paweł głosi wiarą w tym rozdziale, że tylko ci, którzy wierzą w sprawiedliwość Bożą, „mają pokój z Bogiem”. Powodem tego jest to, że Bóg Ojciec sprawił, że Chrystus został za nas ochrzczony, a nawet przelał krew na Krzyżu. 
Jednak często jesteśmy świadkami, że większość dzisiejszych chrześcijan nie może mieć pokoju z Bogiem, ponieważ nie mają najmniejszej wiedzy o sprawiedliwości Bożej. Taka jest rzeczywistość tych, którzy wierzą w dzisiejsze chrześcijaństwo. Dlatego przed obliczem Boga doktryna o usprawiedliwieniu nie jest prawdziwa. 
Uzyskanie sprawiedliwości Bożej poprzez wiarę w nią jest bardziej właściwe niż wiara w doktrynę o usprawiedliwieniu. Bóg Ojciec nie powiedział, że nazwie wierzących w Jezusa Swoim ludem, mimo że mają grzech w sercu. Bóg nie przyjmuje grzeszników jako Swoje dzieci. Bóg nie jest taką Istotą. Jest Zbawicielem, który nigdy nie uważa ludzi mających grzech w sercu za Swoich ludzi. Bóg, w którego wierzymy, jest Wszechmocny. Czy wszechmocny i wszechwiedzący Bóg nie wiedziałby dobrze o czyjejś fałszywej wierze? Powinniśmy zatem wiedzieć i wierzyć, że On nie nazywa chrześcijanina-grzesznika, który ma fałszywą wiarę, jednym z Jego ludzi. 
Każdy powinien być prawdomówny przed Bogiem. Doktryna o usprawiedliwieniu, którą ludzie fałszywie znają i w którą wierzą, jest czymś, co wyśmiewa Boga. Dlatego powinniśmy wierzyć w Jezusa jako naszego Zbawiciela po prawidłowym zrozumieniu prawdy o sprawiedliwości Bożej. Ojciec Bóg nie mówi, że w porządku jest mieć grzech, niezależnie od tego, czy ktoś wierzy w Jezusa, czy nie. Jest Istotą, która zdecydowanie osądzi grzesznika za jego grzech.
Dlatego, abyś mógł rozwiązać swoje problemy z grzechem, musisz wiedzieć i wierzyć w Bożą sprawiedliwość. Bóg zobaczy naszą wiarę w chrzest i krew Jezusa na Krzyżu i odpuści nam nasze grzechy. Ponieważ wierzymy w sprawiedliwość Boga, Bóg nazywa nas Swoimi ludźmi, przyjmuje nas, a nawet błogosławi. Bóg Ojciec potwierdza, że nasza wiara w Jego sprawiedliwość jest właściwa.
 


Bóg nie jest ziemskim sędzią

 
Wiara w sprawiedliwość Bożą jest oparta na wierze Abrahama, który całkowicie wierzył w słowa Boga. Większość chrześcijan źle rozumie doktrynę o usprawiedliwieniu, więc w tym momencie powinniśmy ją dokładnie zrozumieć. Z pewnością wiecie, że nie ma czegoś takiego jak całkowicie poprawny lub słuszny wyrok wydany w żadnym sądzie na tym świecie. Musicie pamiętać, że każdy sędzia na tym świecie zawsze może popełnić błędy w swoich decyzjach.
Powodem tego jest to, że wszyscy ludzcy sędziowie są niedoskonali, a nawet ignorują sprawiedliwość Bożą, która jest absolutnym kryterium dobra i zła. Większość chrześcijan ma skłonność do błędnego rozumienia Bożej sprawiedliwości, która sądzi nas jako „usprawiedliwionych przez wiarę” (List do Rzymian, rozdział 5), ponieważ sądzą, że Jego sąd użyje tej samej logiki, co sędzia skazujący grzesznika na wyrok.
Doktryna o usprawiedliwieniu jest doktryną błędnego osądu. To dlatego, że ta doktryna została stworzona na podstawie ludzkich myśli. Ludzie są dobrzy w dokonywaniu błędnych ocen, ponieważ nie są wszechmocni. Dlatego fałszywie wierzą w Boga, który rzeczywiście uczynił ich sprawiedliwymi, kierując się myślami opartymi na doktrynie o usprawiedliwieniu. To doprowadza ich do tego, że wierzą, że Bóg mówi; „Uważam cię za bezgrzesznego, ponieważ w dowolny sposób we Mnie wierzysz”.
Jednak Bóg nigdy nie może zrobić czegoś takiego. Ludzie często wierzą, że chociaż mają grzech, Bóg nadal uznaje ich za Swoich ludzi, ponieważ w dowolny sposób wierzą w Jezusa. Jest to coś opartego na ich własnych myślach i to nic więcej niż fałszywa wiara, która jest wynikiem zostania oszukanym przez demona.
Dlatego powinni odbudować swoje domy wiary na podstawie wiary w sprawiedliwość Bożą. Jak święty i Wszechmogący Bóg mógłby osądzić kogoś, kto ma grzech w swoim sercu, jako bezgrzesznego? Czy Bóg postanawia, że ci, którzy mają grzech w swoich sercach, są bezgrzeszni? Myślenie i wiara, że coś takiego może być prawdą, to nic innego jak własna ludzka myśl. Bóg jest Bogiem prawdy i nigdy źle nie ocenia. Jak Bóg, który jest samą Prawdą, mógłby popełniać błędy w Swoich sądach, tak jak to robią to ludzie? To się nigdy nie zdarzy. Bóg jest sprawiedliwym Bogiem, który na podstawie Swojej sprawiedliwości osądza tych, którzy wierzą w Jego sprawiedliwość, jako bezgrzesznych. 
Czy znacie sprawiedliwość Bożą? Czy znacie i wierzycie w Jego sprawiedliwość? Tę sprawiedliwość można znaleźć w słowach ewangelii wody i Ducha. Aby zrozumieć Bożą sprawiedliwość, o której mowa w Liście do Rzymian, powinniście zrozumieć ewangelię wody i Ducha i uwierzyć w nią. Bez uczynienia tego nigdy nie będziecie mogli pojąć Bożej sprawiedliwości. Każdy powinien zdać sobie sprawę z tej prawdy. Ten, kto rozumie sprawiedliwość Boga, to ten, kto właściwie rozumie prawdę, która uczyniła go sprawiedliwym.
Wszyscy powinniśmy wierzyć w sprawiedliwość Bożą, która jest objawiona w Biblii, bo w przeciwnym razie wasza wiara zbłądzi opierając się na fałszywych ludzkich sądach i myślach. Jeśli do tej pory mieliście tego rodzaju fałszywą wiarę, od teraz powinniście wierzyć zgodnie ze słowami Bożej sprawiedliwości.
Większość chrześcijan nauczyła się doktryny o usprawiedliwieniu z teologii i do tej pory uważała ją za prawdziwą. Jednak teraz powinniście powrócić do prawdziwej wiary, wierząc w sprawiedliwość Bożą. Sprawiedliwość Boża jest wyraźnie objawiona przez wiarę w chrzest, który Jezus przyjął od Jana i Jego krew na Krzyżu.
 

Napisano, że ucisk wyrabia cierpliwość
 
„A nie tylko to, ale chlubimy się też uciskami, wiedząc, że ucisk wyrabia cierpliwość; A cierpliwość – doświadczenie, doświadczenie zaś – nadzieję” (List do Rzymian 5:3-4). Wszyscy narodzeni na nowo chrześcijanie mają nadzieję, że Bóg z pewnością uratuje ich od wszelkiego rodzaju ucisków. Ta nadzieja wyrabia cierpliwość, a cierpliwość wyrabia doświadczenie. Dlatego sprawiedliwi, którzy wierzą w sprawiedliwość Bożą, cieszą się nawet w czasie ucisku.
Paweł powiedział, że wiara w sprawiedliwość Bożą wiąże się z nadzieją na Królestwo Boże i nie zawodzi nadziei. Jaką nadzieję mają sprawiedliwi? Mają nadzieję, że mogą wejść i żyć w Królestwie Bożym. Skąd pochodzi taka wiara? Pochodzi z wiary w sprawiedliwość Jezusa Chrystusa poprzez miłość Boga Ojca.
 

Pan mówi, że kiedyś byliśmy bezbożni
 
„Chrystus bowiem, gdy jeszcze byliśmy słabi, we właściwym czasie umarł za bezbożnych” (List do Rzymian 5:6). 
Od czasu, kiedy zostaliśmy poczęci, lub kiedy byliśmy w łonach naszych matek, albo kiedy urodziliśmy się, ale nie znaliśmy Pana, nie mieliśmy innego wyboru, jak tylko popełniać grzechy przez całe nasze życie, aż do śmierci, i ostatecznie trafić do piekła.
Kiedy nasi przodkowie, Adam i Ewa, zgrzeszyli, Bóg obiecał zesłać nam Zbawiciela, mówiąc: „Ono zrani ci głowę, a ty zranisz Mu piętę” (Księga Rodzaju3:15). Zgodnie z tą obietnicą Jezus Chrystus przyszedł na ten świat, zanim jeszcze zgrzeszyliśmy, i zbawił nas od wszystkich naszych grzechów. Został ochrzczony przez Jana, aby wziąć na Siebie grzechy świata i zmył je przelewając Swoją krew na Krzyżu. Wyeliminował nasze grzechy poprzez Swoje zmartwychwstanie. Pan wziął na Siebie grzechy ludzkości i bezbożnych, takich jak ty i ja, poprzez Swój chrzest i zbawił wierzących od wszystkich ich grzechów, umierając na Krzyżu.
Czy jesteśmy pobożni? Osoba pobożna to taka, która boi się Boga i trzyma się z dala od grzechu. Doskonała sprawiedliwość Boża, pozwoliła Jezusowi przyjąć chrzest za nas, bezbożnych, i zostać ukrzyżowanym, a następnie zmartwychwstać. To była także miłość Boża, która uratowała nas, kiedy byliśmy jeszcze bez sił.
Podobnie jak roczne grzechy Izraelitów, które zostały przekazane na ofiarę za grzech poprzez nałożenie rąk Najwyższego Kapłana w Starym Testamencie (Księga Kapłańska 16:20-21), w Nowym Testamencie, Jezus Chrystus nie tylko wziął na Siebie wszystkie grzechy ludzkości poprzez przyjęcie chrztu od Jana Chrzciciela, ale poszedł także na Krzyż, aby zostać ukrzyżowanym, ponieważ dźwigał grzechy świata. Boża sprawiedliwość odnosi się do faktu, że Jezus Chrystus zmył wszystkie grzechy grzeszników, przyjąwszy chrzest i przelawszy Swoją krew.
Czy jesteśmy pobożni? Czy Pan nie przyszedł, aby zbawić nas, grzeszników, ponieważ jesteśmy bezbożni? Bóg wie dobrze, że wszyscy jesteśmy bezbożni. Jesteśmy bezbożni, ponieważ nie możemy się powstrzymać od popełnienia grzechów od dnia narodzin do śmierci. Jednakże, przyjmując chrzest od Jana i przelewając Swoją krew na Krzyżu, Chrystus okazał nam Swoją miłość, kiedy jeszcze byliśmy grzesznikami.
 

Jezus zmienił nasze przeznaczenie
 
Powinniśmy pomyśleć o tym, jaki los czeka nas jako ludzi, od dni naszych narodzin? Jakie był nasze przeznaczenie od dnia urodzenia? Byliśmy skazani na piekło. Więc jak to możliwe, że zostaliśmy ocaleni od tego przeznaczenia, jakim jest pójście do piekła? Nasze przeznaczenie zmieniło się, ponieważ uwierzyliśmy w sprawiedliwość Boga. Prawdą, która zmieniła nasze przeznaczenie, jest ewangelia wody i Ducha. Nasz los stał się błogosławiony, ponieważ uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, który dopełnił sprawiedliwości Bożej.
Możesz znać słynne wersety następującego hymnu: „♪ Niesamowita łaska, jak słodki dźwięk, ♫To uratowało nieszczęśnika takiego jak ja! ♫Raz byłym zagubiony, ale teraz się odnalazłem ♫Byłem ślepy, ale teraz widzę♪” Miłosierdzie Boże i sprawiedliwość to prawda, która świadczy o naszym zbawieniu. Każdy może otrzymać przebaczenie grzechów w swoim sercu i cieszyć się niebiańskim pokojem, kiedy wie i wierzy w sprawiedliwość Boga. Teraz wszyscy na tym świecie, którzy wciąż mają grzech w swoich sercach, chociaż wierzą w Jezusa, powinni powrócić do ewangelii wody i Ducha, aby poznać sprawiedliwość Bożą.
W rzeczywistości chrześcijanie, którzy nie znają ewangelii wody i Ducha, są nieświadomi, że ich grzechy zostały przeniesione na Jezusa. Z tego powodu nie są w stanie uzyskać Bożej sprawiedliwości. Chociaż wierzą, że Jezus przyszedł na ten świat i zbawił ich od grzechów, umierając na Krzyżu, nie są pewni swojego zbawienia. Odczuwają ulgę, gdy przypuszczają sobie, że Bóg prawdopodobnie wybrał ich przed stworzeniem świata. Innymi słowy, wierzą w chrześcijaństwo tylko tak, jakby to była jedna z religii na świecie.
Werset 11 mówi: „A nie tylko to, ale też chlubimy się Bogiem przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, przez którego teraz otrzymaliśmy pojednanie”. Kto pojednał nas, grzeszników, z Bogiem? Jezus Chrystus pojednał nas z Ojcem. W jaki sposób? Samemu przychodząc na ten świat, przyjmując chrzest od Jana Chrzciciela w wieku 30 lat, będąc ukrzyżowanym, a następnie zmartwychwstając z martwych, dokonując w ten sposób dzieła, które wypełniło całą sprawiedliwość Bożą. Jezus stał się Zbawicielem dla wierzących w Bożą sprawiedliwość, przychodząc na ten świat jako niebiański Najwyższy Kapłan i przejmując grzechy ludzkości. Przyjmując chrzest od Jana Chrzciciela, ziemskiego Najwyższego Kapłana, przelewając krew na Krzyżu, a następnie zmartwychwstając z martwych, Chrystus stał się naszym Zbawicielem.
Ponieważ Jezus Chrystus usunął już wszystkie nasze grzechy, byliśmy w stanie uzyskać sprawiedliwość Bożą poprzez naszą wiarę. Każdy, kto wierzy, że Jezus absolutnie zbawił nas od wszystkich naszych grzechów, będzie się radował w Bogu. Każdy, kto ma choćby najmniejszy kawałek grzechu w sercu, nie jest dzieckiem Bożym.
Wy, bracia i siostry, prawdopodobnie już wiecie, że ludzie tego świata myślą, że doktryny o usprawiedliwieniu i uświęceniu są prawdziwe. Czy byłoby to właściwe, gdyby Bóg orzekł, że jesteśmy bezgrzeszni, ponieważ mówimy, że wierzymy w Jezusa, chociaż mamy grzechy w naszych sercach? Albo czy właściwym jest nazywanie się ludem Bożym, ponieważ po prostu identyfikujemy się jako chrześcijanie?
W Modlitwie Pańskiej mówimy: „Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech będzie uświęcone Twoje imię”. To zdanie oznacza, że ci, którzy mają grzechy w swoich sercach, nie mogą nazywać Boga Swoim ojcem. Czy nadal powinniśmy wierzyć w naukę o usprawiedliwieniu? Czy osoba, która jest obecnie grzesznikiem, może nazywać Pana swoim Zbawicielem? Może wzywać Pana przez kilka lat, ale w końcu Go opuści, ponieważ sumiennie wstydzi się być chrześcijaninem. Z tego powodu powinniście wiedzieć, że nauka o usprawiedliwieniu oddzieli was od sprawiedliwości Bożej.
Nauka o uświęceniu również jest błędna. Ta doktryna mówi, że możemy stopniowo przechodzić przez zmiany, aż staniemy się doskonale święci w ostatniej chwili przed śmiercią, i tym samym będziemy mogli spotkać Boga jako święte osoby. Czy myślisz, że możesz stopniowo stać się wystarczająco świętym, aby spotkać Boga bez grzechów? Jest to niemożliwe. Prawda mówi nam, że do Królestwa Bożego można wejść tylko poprzez poznanie i wiarę w sprawiedliwość Bożą.
 

Pomimo, że przez jednego człowieka grzech wszedł na świat
 
Przeczytajmy werset 12: „Dlatego, tak jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech – śmierć, tak też na wszystkich ludzi przeszła śmierć, ponieważ wszyscy zgrzeszyli”. Przez kogo grzech wszedł w serca wszystkich ludzi, i przez ilu ludzi grzech wszedł na świat? W Piśmie napisano: “przez jednego człowieka grzech wszedł na świat”.
Innymi słowy, mówi się, że grzech powstał z powodu jednego człowieka, Adama, a my wszyscy jesteśmy jego potomkami. Zatem przez kogo zniknęły grzechy świata? Można powiedzieć, że stało się to w ten sam sposób, w jaki grzech wszedł na świat po raz pierwszy.
Grzechy ludzkości zaczęły istnieć, ponieważ człowiek nie wierzył w prawo ustanowione przez Boga. Nawet teraz ten, kto nie wierzy w słowa Boga, pozostanie grzeszny i trafi do piekła.
Dlatego powinniśmy wiedzieć, następującą rzecz. Nie jesteśmy grzesznikami z powodu naszych własnych grzechów, ale z powodu naszych przodków, którzy posiadali grzech. Powinieneś wiedzieć, że powodem, dla którego ludzie grzeszą, jest to, że są słabi i mają grzech w swoich sercach. Grzech popełniany przez ludzi nazywany jest niegodziwością. Powodem, dla którego grzeszą, jest to, że urodzili się na tym świecie, mając grzech. Ponieważ każdy jest wybrakowany i urodził się na tym świecie z grzechem, nie może nie popełniać grzechów. 
Pierwotnie staliśmy się grzesznikami, nasionami grzechu, ponieważ odziedziczyliśmy wszystkie grzechy po naszych przodkach. Jednak powinniście wiedzieć, że każdy może za jednym razem stać się świętą i prawą istotą, wierząc w sprawiedliwość Bożą.
 

Kiedy grzech zaczął istnieć w człowieku?
 
„Grzech bowiem był na świecie aż do nadania prawa, ale grzechu się nie poczytuje, gdy nie ma prawa” (List do Rzymian 5:13). Czy był grzech, zanim poznaliśmy prawo Boże? Zanim poznaliśmy prawo Boże, nie rozumieliśmy, co było potępiane jako grzeszny czyn przed Bogiem. Bóg powiedział nam, „Nie będziesz miał innych bogów przede Mną. Nie będziesz czynił sobie żadnego rzeźbionego posągu ani żadnej podobizny czegokolwiek, co jest w górze na niebie, co jest nisko na ziemi ani co jest w wodach pod ziemią. Nie będziesz oddawał im pokłonu ani nie będziesz im służył, Nie będziesz brał imienia PANA, twego Boga, nadaremnie. Pamiętaj o dniu szabatu, aby go święcić”. Przed uznaniem takich praw Bożych i 613 klauzul przykazań, które mówią nam, co „powinniśmy, a czego nie powinniśmy robić”, naprawdę nie wiedzieliśmy o naszych grzechach. 
Z tego względu, „Grzech bowiem był na świecie aż do nadania prawa, ale grzechu się nie poczytuje, gdy nie ma prawa”. Ponieważ my, poganie, nie mieliśmy prawa i dlatego go nie znaliśmy, popełnialiśmy grzechy, nie zdając sobie z tego sprawy. Większość Koreańczyków modli się do skały, myśląc, że to Budda, ale wciąż nie zdają sobie sprawy, że służą rzeźbionemu posągowi. Nie wiedzieli, że kłanianie się innym bogom było grzechem przed Bogiem.
Jednak zanim pojawiło się prawo, grzech już istniał na świecie. Bóg dał nam prawo około 2500 lat po stworzeniu Adama. Chociaż Bóg dał Izraelitom prawo przez Mojżesza w około 1,450 roku p.n.e., grzech już wszedł na świat przez jednego człowieka, Adama, i istniał w sercach wszystkich ludzi od początku, jeszcze przed nadejściem Prawa.
 

Jezus jest Zbawicielem Swojego ludu
 
Czy Jezus Chrystus Sam usunął wszystkie grzechy świata? Tak. W wersecie 14 jest powiedziane, że śmierć zapanowała nad tymi, którzy nie zgrzeszyli ani nie popełnili grzechów na podobieństwo przestępstwa Adama. Dlatego Adam był typem Tego, który miał przyjść. Ludzkość stała się grzesznikami poprzez jednego człowieka. Podobnie Jezus Chrystus przyszedł na ten świat i zbawił nas od wszystkich naszych grzechów poprzez ewangelię wody i Ducha.
Jezus stał się Zbawicielem, który zbawił Swój lud od grzechów. Jest tylko jeden Zbawiciel, który zbawił nas, potomków Adama, od grzechu. „I nie ma w nikim innym zbawienia. Nie ma bowiem pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni” (Dzieje Apostolskie 4:12). On nazywa się Jezus Chrystus, nasz wieczny Zbawiciel.
Musimy zrozumieć, że automatycznie staliśmy się grzesznikami przez jednego człowieka, Adama. Czy wiesz, że Jezus Chrystus jest Zbawicielem, który za jednym razem usunął grzechy świata? Czy wierzysz, że Jezus Chrystus jest Zbawicielem, który za jednym razem zmył wszystkie grzechy świata Swoim chrztem i krwią na Krzyżu? Czy wierzysz, że Jezus stał się prawdziwym Zbawicielem całej ludzkości, usuwając grzechy tego świata, tak jak Adam stał się źródłem wszystkich grzechów, popełniając jeden występek?
Jezus przyszedł na ten świat, aby zbawić wszystkich, którzy stali się grzesznikami z powodu jednego człowieka, Adama, i wziął na Siebie wszystkie grzechy ludzkości, przyjąwszy chrzest od Jana, otrzymując wyrok za grzechy na Krzyżu, przelewając Swoją krew i wypełniając całą Bożą sprawiedliwość, która usunęła wszystkie nasze grzechy. W ten sposób stał się naszym doskonałym Zbawicielem.
Nie otrzymaliśmy zbawienia, ponieważ uwierzyliśmy w doktrynę usprawiedliwienia lub doktrynę uświęcenia po uwierzeniu w Jezusa. Jezus za jednym razem dał nam wieczne zbawienie. Jezus powiedział, że tylko ci, którzy się na nowo narodzili z wody i Ducha, mogą wejść i zobaczyć Królestwo Boże.
Jaka jest niezmienna idea, która tkwi u podstaw ludzkiego sumienia? Jest to zasada związku przyczynowo-skutkowego. Ludzie sądzą głęboko w swoich myślach, że ich wysiłki i starania będą w jakiś sposób działać na rzecz zbawienia. Tymczasem każdy otrzymuje za jednym razem prawdziwe zbawienie od grzechu tylko wtedy, gdy wierzy w ewangelię wody i Ducha. Co więcej, Jezus przyszedł na ten świat i został ukrzyżowany, aby zbawić nas od grzechu. Stał się Zbawicielem wszystkich wierzących w prawdziwą ewangelię.
Uwolnij się od nierozsądnej myśli, że można osiągnąć uświęcenie i ostatecznie stać się sprawiedliwym dzięki modlitwom pokutnym. W Biblii jeden Człowiek, Jezus Chrystus, przyszedł na ten świat, został ochrzczony, aby wziąć na Siebie wszystkie nasze grzechy i dopełnił całego naszego zbawienia poprzez Swoją śmierć za grzechy na Krzyżu.
 

Jezus dał nam wieczne przebaczenie grzechów, które nie jest takie jak nasze przewinienia 
 
W wersecie 15 napisano: „Lecz z przestępstwem nie jest tak, jak z darem łaski. Jeśli bowiem przez przestępstwo jednego wielu umarło, tym obficiej spłynęła na wielu łaska Boga i dar przez łaskę jednego człowieka, Jezusa Chrystusa”.
Czy wszystkie nasze grzechy zostały przeniesione na Jezusa, gdy przyjął chrzest? Tak. Jezus poszedł na Krzyż, niosąc grzechy świata i przyjął wyrok za te grzechy zamiast nas.
Zbawienie Boże jest darem łaski i jest powiedziane, że różni się od przestępstwa. 
Jezus zbawił nas, którzy nie mogą się powstrzymać od popełniania grzechów przez całe nasze życie, poprzez Swój chrzest i krew na Krzyżu. Nawet gdy otrzymamy zbawienie, wierząc w odpuszczenie grzechów, które się wypełniło za jednym razem, nasze ciało może nadal grzeszyć, ponieważ jest niewystarczające i słabe. Chociaż nasze ciało nadal grzeszy, nadal możemy otrzymać wieczne przebaczenie grzechów, jeśli wierzymy w fakt, że Jezus wziął na Siebie naraz wszystkie nasze grzechy, przyjąwszy chrzest, i że wypełnił całą sprawiedliwość Bożą, przelewając Swoją krew.
Dar zbawienia, przebaczenie grzechów, nie jest podobny do przestępstwa Adama. Boży dar przebaczenia grzechów nie jest udzielany codziennie, tak jak ludzie popełniają codzienne grzechy. Prawda o przebaczeniu grzechów mówi, że Pan już za jednym razem zbawił nas od wszystkich naszych grzechów, przyjąwszy chrzest i przelewając Swoją krew około 2000 lat temu. 
Bożym darem zbawienia, który zbawił nas od wszystkich naszych grzechów, jest sprawiedliwość, która została za jednym razem wypełniona przez chrzest Jezusa i krew na Krzyżu. Wieczne odpuszczenie grzechów nie jest jak codzienne przebaczenie przez modlitwy pokutne, o które prosi większość chrześcijan w dzisiejszych czasach. Ta prawda mówi, że Pan przewidział, że będziemy grzeszyć każdego dnia i dlatego wziął na Siebie wszystkie grzechy tego świata za jednym razem, kiedy przyjął chrzest. Dlatego też Bóg Ojciec wypełnił całą Swoją sprawiedliwość przez chrzest i ukrzyżowanie Syna. Cała Boża sprawiedliwość została dokonana, ponieważ Jezus przyjął chrzest, przelał krew na Krzyżu i zmartwychwstał.
W obecnych czasach większość chrześcijan uważa, że ich grzechy zostają odpuszczone, gdy ofiarują modlitwy pokutne. Czy to prawda? Zdecydowanie nie. Złą rzeczą jest jeśli ktoś myśli, że po zamordowaniu kogoś, jego grzech może zostać odpokutowany, ponieważ ofiarował modlitwy pokutne. Ten sposób myślenia to nic innego jak myśl ludzka. Aby po stronie Boga grzechy zostały wyeliminowane, zawsze trzeba zapłacić za grzech. W tym celu Bóg sprawił, aby Jego Syn Jezus został ochrzczony przez Jana i zmył wszystkie grzechy przelewając krew na Krzyżu. Grzechy ludzkości mogą zostać zmyte i usunięte przez wiarę w chrzest Jezusa i Jego krew na Krzyżu; a nie poprzez ofiarowywanie modlitw pokutnych.
Z tego powodu Biblia mówi: „Jeśli bowiem przez przestępstwo jednego wielu umarło, tym obficiej spłynęła na wielu łaska Boga i dar przez łaskę jednego człowieka, Jezusa Chrystusa”. Boży dar zbawienia przelewa się. Tak jak woda przelewa się, gdy kran zostaje odkręcony przez całą noc, to bez względu na to, jakie grzechy popełniliśmy, Jego zbawienie przelewa się na tyle, aby zbawić nas od wszystkich naszych grzechów. 
Jezus wziął na Siebie wszystkie grzechy świata, przyjąwszy chrzest. Ponadto, ponieważ zbawienie Boga jest o wiele większe niż niegodziwości, które popełniliśmy, Jego zbawienie jest obfite nawet wtedy, gdy zostaliśmy zbawieni. Czy rozumiecie to?
 

Przez Jednego Jezusa Chrystusa
 
Wersety 16 i 17 mówią: „A z darem nie jest tak, jak z tym, co przyszło przez jednego, który zgrzeszył. Wyrok bowiem jest z powodu jednego przestępstwa ku potępieniu, ale dar łaski z powodu wielu przestępstw ku usprawiedliwieniu. Jeśli bowiem z powodu przestępstwa jednego śmierć zaczęła królować przez jednego, tym bardziej ci, którzy przyjmują obfitość tej łaski i dar sprawiedliwości, będą królować w życiu przez Jednego, Jezusa Chrystusa”.
Śmierć zapanowała nad całą ludzkością z powodu przestępstwa jednego człowieka. Wskazuje to na to, że grzech jednego człowieka, Adama, spowodował, że wszyscy stali się grzesznikami i z powodu tego grzechu każdy musi stawić czoła przekleństwu Boga. Każdy, kto zgrzeszył, musiał umrzeć i iść do piekła. W podobnym sensie sprawiedliwość Boża panuje w życiu dzięki Jednemu, Jezusowi Chrystusowi. Ci, którzy otrzymali obfity dar łaski i sprawiedliwości, to ci, którzy otrzymali dar zbawienia za ich wiarę w ewangelię wody i Ducha. Otrzymają od Boga znacznie większą łaskę i będą królować w życiu.
W wersecie 18 czytamy: „Tak więc, jak przez przestępstwo jednego na wszystkich ludzi spadł wyrok ku potępieniu, tak też przez sprawiedliwość jednego na wszystkich ludzi spłynął dar ku usprawiedliwieniu dającemu życie”.
Tutaj musimy zadać pytanie i odpowiedzieć na nie: „Czy prawdą jest myślenie, że przez grzech jednej osoby wszyscy staliśmy się grzesznikami?”. Czy staliście się grzesznikami z powodu własnych grzechów, czy też z powodu przestępstwa waszego przodka Adama przeciwko Bogu? Jeśli wszyscy staliśmy się grzesznikami z powodu przestępstwa Adama, to ci, którzy wierzą w sprawiedliwy czyn Jezusa Chrystusa, którego dokonał, aby zbawić nas od naszych grzechów, stają się sprawiedliwymi. Jeśli ktoś wierzy w sprawiedliwość Boga, czy jego grzech naprawdę zostaje wyeliminowany? ─Tak─. Staje się bezgrzeszny.
„Przez sprawiedliwość jednego na wszystkich ludzi spłynął dar ku usprawiedliwieniu dającemu życie”. Otrzymanie darmowego daru Bożej sprawiedliwości nie oznacza, że jeśli ktoś został zbawiony przez wiarę w Jezusa, to musi codziennie odmawiać modlitwy pokutne, aby osiągnąć uświęcenie. Nigdy! Nie oznacza to również tak zwanej chrześcijańskiej doktryny ‘uzyskiwanie usprawiedliwienia przez wiarę’, kiedy apostoł Paweł mówił o ‘byciu usprawiedliwionym przez wiarę’.  
Większość chrześcijan ma w sercu grzech, ponieważ wierzą tylko w krew Jezusa na Krzyżu. Dlatego akceptują i popierają doktrynę o usprawiedliwieniu, aby ukryć grzechy w swoich sercach, pocieszając się samych, mówiąc: „Chociaż w naszych sercach są grzechy, uważa On nas za bezgrzesznych”. Jednak ta doktryna jest niedorzeczna i zostanie przeklęta.
W wersecie 19 napisano: „Jak bowiem przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo jednego wielu stało się sprawiedliwymi”.
Tutaj pojawia się ten, który był nieposłuszny, i ten, który był posłuszny. Jednym był Adam, a drugim Zbawiciel ludzkości, Jezus Chrystus. Nieposłuszeństwo Adama uczyniło całą ludzkość grzesznikami i z tego powodu Jezus posłuszny woli Swego Ojca, aby pojednać ludzi z Bogiem, przyjął chrzest od Jana, umarł na Krzyżu za grzechy świata i zmartwychwstał, aby zbawić nas od naszych grzechów. Bóg Ojciec uczynił wszystkich wierzących w Jezusa absolutnie sprawiedliwymi przez Jego sprawiedliwość.
Werset 20 stwierdza: „A prawo wkroczyło po to, aby obfitował grzech. Lecz gdzie grzech się rozmnożył, tam łaska tym bardziej obfitowała”.
Jest powiedziane, że prawo wkroczyło, aby dodać do naszych nieprawości. Jako potomkowie Adama, ludzie rodzą się z grzechem, ale nie wiedzą o tym nawet podczas grzeszenia. Bez prawa człowiek nie zdaje sobie w ogóle sprawy co jest grzechem, i tylko dzięki prawu Bożemu może zobaczyć swoje grzechy. Kiedy poznaliśmy prawo, zaczęliśmy coraz bardziej zdawać sobie sprawę z naszych grzechów. Pomimo tego, że ludzie byli pierwotnie pełni grzechów, nie wiedzieli o swojej grzeszności, dopóki nie zaczęli stopniowo zdawać sobie sprawy ze swoich grzesznych czynów po otrzymaniu prawa. Z tego powodu, Biblia mówi; „prawo wkroczyło po to, aby obfitował grzech”.
„Lecz gdzie grzech się rozmnożył, tam łaska tym bardziej obfitowała”. Oznacza to, że przez prawo Boże, człowiek uświadamia sobie swoje grzechy i staje się Jego dzieckiem, wierząc w Jego sprawiedliwość. Ludzkość może uświadomić sobie łaskę Bożą poprzez prawdziwą ewangelię, która zawiera Bożą sprawiedliwość tylko wtedy, gdy stanie się świadoma swoich wad i grzeszności poprzez prawo. Ci, którzy są w pełni świadomi swoich grzechów w obliczu prawa, przyznają, że mają trafić do piekła i dlatego z większą wdzięcznością wierzą w Jezusa, który zbawił ich przez Swój chrzest i śmierć na Krzyżu. Im bardziej uświadamiamy sobie naszą grzeszność przez prawo, tym bardziej jesteśmy wdzięczni za ustanowienie tak wielkiego zbawienia dzięki sprawiedliwości Bożej.
W wersecie 21 napisano: „Aby, jak grzech królował ku śmierci, tak też łaska królowała przez sprawiedliwość ku życiu wiecznemu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana”.
W Biblii jest powiedziane, że grzech królował ku śmierci. Jednakże łaska Boża, która składa się z wody i krwi Jezusa, jest Jego sprawiedliwością. Ponieważ Jego sprawiedliwość całkowicie zbawiła nas od wszystkich naszych grzechów, staliśmy się dziećmi Bożymi.
Doktryna uświęcenia i usprawiedliwienia to bezsensowne hipotezy, które zostały sformułowane z ludzkiej logiki i stworzone przez tych, którzy ignorują słowa Boga. Nie jest przesadą stwierdzenie, że takie doktryny są niczym więcej jak sofistyką filozofów-teologów, których nigdy nie da się rozwikłać. Prawdy Boże są jasne i solidne.
Jesteśmy zbawieni od grzechów świata, wierząc we fakt, że Jezus, który jest Bogiem, w podobieństwie ludzkiego ciała, zbawił nas od wszystkich naszych grzechów. Ci, którzy w Niego wierzą, są zbawieni. Czy w to wierzycie? ─Tak─.
Jeśli wierzycie w sprawiedliwość Boga, jesteście zbawieni. Jesteście definitywnie uwolnieni i zbawieni od wszystkich waszych grzechów. Jeśli upieracie się, że ofiarowywanie modlitw pokutnych i prowadzenie nieskazitelnego życia w celu osiągnięcia uświęcenia może was uratować, to uparcie utrzymujecie, że możecie być zbawieni bez Jezusa. Jezus jest jedyną bramą do zbawienia, bez względu na oszustwa których naucza doktryna uświęcenia, takich jak to, że można być zbawionym własnymi czynami i wysiłkami, niezależnie od prawdy. 
Niemożność wykonania nawet 0,1% prawa to to samo, co niemożność wykonania 100%. Bóg mówi nam, że nie jesteśmy w stanie przestrzegać nawet 0,1% Jego praw. Ci, którzy sądzą, że wykonują około 5% prawa i planują z czasem podnieść je do 10%, są całkowicie nieświadomi swoich własnych możliwości i sprzeciwiają się sprawiedliwości Bożej. Nie próbujcie zrozumieć Bożej sprawiedliwości za pomocą własnej koncepcji i logiki. Jego sprawiedliwość ocaliła nas od naszych grzechów, a On czeka, aż uwierzymy w nią, abyśmy mogli zostać Jego dziećmi.
Bóg jest wszechmocny i miłosierny, więc za jednym razem zbawił nas Swoją sprawiedliwością. Dziękujemy Bogu za chrzest Jezusa i krew na Krzyżu, które całkowicie zbawiły nas od wszystkich naszych grzechów.