Εμείς, ως ανθρώπινα όντα, διαπράττουμε αμαρτίες από τη στιγμή που γεννιόμαστε μέχρι να πεθάνουμε. Στην πραγματικότητα, αυτό οφείλεται στη θεμελιώδη φύση μας: γεννηθήκαμε με την αμαρτία. Γι` αυτό, η Βίβλος λέει, «Καθώς είναι γεγραμμένον Ότι δεν υπάρχει δίκαιος ουδέ εις» (Ρωμαίους 3:10). Γι` αυτό ο Απόστολος Παύλος ομολόγησε μπροστά στον Θεό ότι «Πιστός ο λόγος και πάσης αποδοχής άξιος, ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθεν εις τον κόσμον διά να σώση τους αμαρτωλούς, των οποίων πρώτος είμαι εγώ» (1 Τιμόθεο 1:15).
«Τώρα δε χωρίς νόμου η δικαιοσύνη του Θεού εφανερώθη, μαρτυρουμένη υπό του νόμου και των προφητών, δικαιοσύνη δε του Θεού διά πίστεως Ιησού Χριστού εις πάντας και επί πάντας τους πιστεύοντας· διότι δεν υπάρχει διαφορά· επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού, δικαιούνται δε δωρεάν με την χάριν αυτού διά της απολυτρώσεως της εν Χριστώ Ιησού» (Ρωμαίους 3:21-24).
Αυτή η «δικαιοσύνη» του Θεού σημαίνει ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής βάπτισε τον Ιησού στον Ιορδάνη. Ο Ιησούς είπε στον Ιωάννη, «Επέτρεψέ το τώρα· διότι ούτως είναι πρέπον εις ημάς να εκπληρώσωμεν πάσαν δικαιοσύνην» (Ματθαίος 3:15), πριν βαπτιστεί. Ο Ιησούς έφερε τις αμαρτίες του κόσμου με τον πιο δίκαιο και κατάλληλο τρόπο όταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ο εκπρόσωπος όλης της ανθρωπότητας, Τον βάπτισε. Έτσι, ο Ιωάννης αναφώνησε την ημέρα μετά που βάπτισε τον Ιησού, «Ιδού! ο Αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου» (Ιωάννης 1:29).
Τότε, τι σημαίνει «η αμαρτία του κόσμου» εδώ; Αντιπροσωπεύει όλες τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων από τον Αδάμ και την Εύα, τους πρώτους ανθρώπους στη γη, μέχρι τον τελευταίο άνθρωπο που θα ζήσει σε αυτόν τον κόσμο. Οι άνθρωποι του παρελθόντος ανήκουν στον κόσμο, οι άνθρωποι του παρόντος ανήκουν στον κόσμο, και εκείνοι που θα ζήσουν στο μέλλον ανήκουν επίσης στον κόσμο. Ο Ιησούς, ο Άλφα και το Ωμέγα, προσέφερε μία θυσία για τις αμαρτίες όλων των εποχών, φέροντας όλες τις αμαρτίες του κόσμου μία και καλή μέσω του βαπτίσματός Του στον Ιορδάνη και πεθαίνοντας στον Σταυρό. Και «διότι ούτως», έχουμε αγιαστεί.
Η Βίβλος δηλώνει σαφώς, «Με το οποίον θέλημα είμεθα ηγιασμένοι διά της προσφοράς του σώματος του Ιησού Χριστού άπαξ γενομένης» (Εβραίους 10:10). Σημειώστε ότι αυτό το άρθρο είναι γραμμένο σε παρελθόντα τέλειο χρόνο. Γίναμε τέλειοι, αναμάρτητοι και άγιοι από τη στιγμή που πιστέψαμε στον Θεό, μέχρι σήμερα και για πάντα. Επειδή ο Κύριος είναι Παντοδύναμος Θεός, έχει θέα από το μάτι του πουλιού την αρχή και το τέλος του κόσμου. Παρόλο που ήταν πριν από περίπου 2000 χρόνια όταν βαπτίστηκε, πήρε όλες τις αμαρτίες που διαπράττουν οι άνθρωποι από την αρχή μέχρι το τέλος του κόσμου. Γι` αυτό, πριν πεθάνει στον Σταυρό, είπε, «Τετέλεσται!» (Ιωάννης 19:30). Πήρε μέσω του βαπτίσματός Του όλες τις αμαρτίες του κόσμου περίπου 2000 χρόνια πριν και πέθανε στον Σταυρό.
Εξακολουθούμε να αμαρτάνουμε ακόμη και μετά τη σωτηρία μας, επειδή η σάρκα μας είναι αδύναμη. Ωστόσο, ο Ιησούς μας έχει λυτρώσει από όλες τις αμαρτίες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, φέροντας όλες τις αμαρτίες στο σώμα Του μέσω του βαπτίσματός Του και κρινόμενος γι` αυτές στον Σταυρό. Αυτή είναι η πλήρης και δίκαιη σωτηρία του Θεού.
Αν ο Ιησούς δεν είχε αφαιρέσει τις αμαρτίες που θα διαπράξουμε στο μέλλον, κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να σωθεί από τις καθημερινές αμαρτίες, «Διότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος» (Ρωμαίους 6:23). Όταν ο Ιακώβ και ο Ησαύ βρίσκονταν ακόμα στη μήτρα της μητέρας τους, ο Θεός τους χώρισε σε δύο έθνη ακόμα πριν κάνουν κάτι καλό ή κακό, και αγάπησε τον Ιακώβ αλλά μίσησε τον Ησαύ και είπε, «Και ο μεγαλήτερος θέλει δουλεύσει εις τον μικρότερον» (Γένεση 25:23). Αυτό το απόσπασμα υποδηλώνει ότι η σωτηρία του Θεού δεν έχει καμία σχέση με τις δικές μας πράξεις, αλλά δίνεται σε όσους πιστεύουν στην τέλεια σωτηρία του Θεού μέσω του βαπτίσματος και της σταύρωσής Του.
Εμείς οι άνθρωποι είμαστε προορισμένοι για την κόλαση ως αμαρτωλοί από τη στιγμή που γεννιόμαστε μέχρι τη στιγμή που πεθαίνουμε, αλλά ο Θεός προέβλεψε τις αμαρτίες μας από την πρώτη στιγμή, και έπλυνε όλες τις αμαρτίες μας μία και καλή μέσω του βαπτίσματος του Ιησού και του Σταυρού επειδή μας αγαπάει. Ζούμε σε έναν ευλογημένο καιρό. Ο προφήτης Ησαΐας είπε, «Λαλήσατε παρηγορητικά προς την Ιερουσαλήμ, και φωνήσατε προς αυτήν, ότι ο καιρός της ταπεινώσεως αυτής επληρώθη, ότι η ανομία αυτής συνεχωρήθη (η αμαρτία αφαιρείται πλήρως)· διότι έλαβεν εκ της χειρός Κυρίου διπλάσιον διά πάσας τας αμαρτίας αυτής» (Ησαΐας 40:2). Ο καιρός της σκλαβιάς μας στην αμαρτία έχει τελειώσει μέσω του ευαγγελίου του βαπτίσματος του Ιησού και του Σταυρού, έτσι, όποιος πιστεύει στο ευαγγέλιο μπορεί να σωθεί από όλες τις αμαρτίες του. «Αύτη είναι η διαθήκη, την οποίαν θέλω κάμει προς αυτούς μετά τας ημέρας εκείνας, λέγει ο Κύριος· Θέλω δώσει τους νόμους μου εις τας καρδίας αυτών και θέλω γράψει αυτούς επί των διανοιών αυτών, προσθέτει, Και τας αμαρτίας αυτών και τας ανομίας αυτών δεν θέλω ενθυμείσθαι πλέον. Όπου υπάρχει άφεσις (η αμαρτία αφαιρείται πλήρως) τούτων, δεν υπάρχει πλέον προσφορά περί αμαρτίας» (Εβραίους 10:16-18).
Ο Θεός δεν μας κρίνει πλέον για τις καθημερινές μας αμαρτίες επειδή έχει ήδη πλύνει όλες τις αμαρτίες της ανθρωπότητας και τις έχει κρίνει μέσω του Ιησού.
Ως εκ τούτου, μπορούμε να περιμένουμε τον ερχόμενο Κύριο και να ακολουθήσουμε τον λόγο Του, ως δίκαιοι χωρίς αμαρτία, ακόμη και αν συνεχίζουμε να αμαρτάνουμε στη ζωή μας.