ကိုဗစ်-၁၉ကပ်ရောဂါနှင့်အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာစာပို့လုပ်ငန်းဝန်ဆောင်မှုများပျက်ပြားခြင်းကြောင့်ကျွန်ုပ်တို့၏ 'အခမဲ့ပုံနှိပ်စာအုပ်ဝန်ဆောင်မှု' ကိုယာယီရပ်ဆိုင်းလိုက်သည်။
ဤအခြေအနေ၏အခြေအနေအရကျွန်ုပ်တို့သည်ယခုအချိန်တွင်သင့်အားစာအုပ်များမပို့နိုင်သေးပေ။
ဤကပ်ရောဂါသည်မကြာမီကုန်ဆုံးပြီးစာတိုက်လုပ်ငန်းပြန်လည်စတင်ရန်ဆုတောင်းပါ။
Θέμα 9: Ρωμαίους (Σχόλια στο Βιβλίο των Ρωμαίων)
[Κεφάλαιο 2-3] Περιτομή είναι Αυτή που Γίνεται στην Καρδιά (Επιστολή προς Ρωμαίους 2:17-29)
(Επιστολή προς Ρωμαίους 2:17-29)
«Ιδού, συ επονομάζεσαι Ιουδαίος, και επαναπαύεσαι εις τον νόμον, και καυχάσαι εις τον Θεόν, και γνωρίζεις το θέλημα αυτού, και διακρίνεις τα διαφέροντα, διδασκόμενος υπό του νόμου˙ και έχεις πεποίθησιν εις σεαυτόν, ότι είσαι οδηγός τυφλών, φως των εν σκότει, παιδευτής αφρόνων, διδάσκαλος νηπίων, έχων τον τύπον της γνώσεως και της αληθείας εν τω νόμω. Ο διδάσκων λοιπόν άλλον, σεαυτόν δεν διδάσκεις; ο κηρύττων να μη κλέπτωσι, κλέπτεις; Ο λέγων να μη μοιχεύωσι, μοιχεύεις; ο βδελυττόμενος τα είδωλα, ιεροσυλείς; Ο καυχώμενος εις τον νόμον, ατιμάζεις τον Θεόν διά της παραβάσεως του νόμου; Διότι το όνομα του Θεού εξ αιτίας σας βλασφημείται μεταξύ των εθνών, καθώς είναι γεγραμμένον. Επειδή οφελεί μεν η περιτομή, εάν εκτελής τον νόμον˙ εάν όμως ήσαι παραβάτης του νόμου, η περιτομή σου έγεινεν ακροβυστία. Εάν λοιπόν ο απερίτμητος φυλάττη τα διατάγματα του νόμου, η ακροβυστία αυτού δεν θέλει λογισθή αντί περιτομής; Και ο εκ φύσεως απερίτμητος εκτελών τον νόμον, θέλει κρίνει σε, όστις έχων το γράμμα του νόμου και την περιτομήν είσαι παραβάτης του νόμου; Διότι Ιουδαίος δεν είναι ο εν τω φανερώ Ιουδαίος, ουδέ περιτομή η εν τω φανερώ, η γινομένη εν σαρκί˙ αλλ’ Ιουδαίος είναι ο εν τω κρυπτώ Ιουδαίος, και περιτομή η της καρδίας, κατά πνεύμα, ουχί κατά γράμμα, του οποίου ο έπαινος είναι ουχί εξ ανθρώπων, αλλ’ εκ του Θεού».
«Ιδού, συ επονομάζεσαι Ιουδαίος, και επαναπαύεσαι εις τον νόμον, και καυχάσαι εις τον Θεόν, και γνωρίζεις το θέλημα αυτού, και διακρίνεις τα διαφέροντα, διδασκόμενος υπό του νόμου˙ και έχεις πεποίθησιν εις σεαυτόν, ότι είσαι οδηγός τυφλών, φως των εν σκότει, παιδευτής αφρόνων, διδάσκαλος νηπίων, έχων τον τύπον της γνώσεως και της αληθείας εν τω νόμω. Ο διδάσκων λοιπόν άλλον, σεαυτόν δεν διδάσκεις; ο κηρύττων να μη κλέπτωσι, κλέπτεις; Ο λέγων να μη μοιχεύωσι, μοιχεύεις; ο βδελυττόμενος τα είδωλα, ιεροσυλείς; Ο καυχώμενος εις τον νόμον, ατιμάζεις τον Θεόν διά της παραβάσεως του νόμου; Διότι το όνομα του Θεού εξ αιτίας σας βλασφημείται μεταξύ των εθνών, καθώς είναι γεγραμμένον. Επειδή οφελεί μεν η περιτομή, εάν εκτελής τον νόμον˙ εάν όμως ήσαι παραβάτης του νόμου, η περιτομή σου έγεινεν ακροβυστία. Εάν λοιπόν ο απερίτμητος φυλάττη τα διατάγματα του νόμου, η ακροβυστία αυτού δεν θέλει λογισθή αντί περιτομής; Και ο εκ φύσεως απερίτμητος εκτελών τον νόμον, θέλει κρίνει σε, όστις έχων το γράμμα του νόμου και την περιτομήν είσαι παραβάτης του νόμου; Διότι Ιουδαίος δεν είναι ο εν τω φανερώ Ιουδαίος, ουδέ περιτομή η εν τω φανερώ, η γινομένη εν σαρκί˙ αλλ’ Ιουδαίος είναι ο εν τω κρυπτώ Ιουδαίος, και περιτομή η της καρδίας, κατά πνεύμα, ουχί κατά γράμμα, του οποίου ο έπαινος είναι ουχί εξ ανθρώπων, αλλ’ εκ του Θεού».
Πρέπει να έχουμε περιτομή στην καρδιά
«Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά». Σωζόμαστε όταν πιστεύουμε με την καρδιά. Πρέπει να σωθούμε στην καρδιά. Ο Θεός λέει, «και περιτομή [είναι] η της καρδίας, κατά πνεύμα, ουχί κατά γράμμα, του οποίου ο έπαινος είναι ουχί εξ ανθρώπων, αλλ’ εκ του Θεού» (Ρωμ. 2:29). Πρέπει να έχουμε την άφεση της αμαρτίας στις καρδιές μας. Εάν δεν έχουμε την συγχώρεση της αμαρτίας στις καρδιές μας, δεν έχει αξία. Ο άνθρωπος έχει «εσωτερικό εαυτό και εξωτερικό εαυτό», και καθένας πρέπει να λάβει την άφεση της αμαρτίας εσωτερικά.
Ο Απόστολος Παύλος λέει στους Ιουδαίους, «Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά». Τότε, τι περιτομή έκαναν οι Ιουδαίοι; Έκαναν περιτομή σε ένα μέλος της σάρκας. Ωστόσο, ο Απόστολος Παύλος λέει, «Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά». Οι Ιουδαίοι έκαναν εξωτερική περιτομή αλλά ο Παύλος λέει ότι η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά. Ο Θεός λέει μέσα στις καρδιές μας πότε γινόμαστε παιδιά Του.
Ο Παύλος δεν μιλά για την εξωτερική περιτομή, αλλά την περιτομή και την άφεση της αμαρτίας στην καρδιά. Έτσι όταν λέει, «Επειδή άν τινες δεν επίστευσαν, τι εκ τούτου;» (Ρωμ. 3:3), εννοεί, «Αν μερικοί δεν πίστεψαν με την καρδιά». Δεν μιλά για εξωτερική πίστη αλλά λέει, «Πιστέψτε με την καρδιά». Πρέπει να ξέρουμε τι εννοεί ο Απόστολος Παύλος και τι είναι η άφεση της αμαρτίας. Πρέπει επίσης να μάθουμε πώς να λάβουμε την άφεση της αμαρτίας στις καρδιές μας μέσω του λόγου του Θεού.
Η φράση, «Επειδή άν τινες δεν επίστευσαν, τι εκ τούτου;» σημαίνει «Τι αλλάζει εάν οι Ιουδαίοι δεν πίστεψαν στον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα τους, παρόλο που σαρκικά είναι απόγονοι του Αβραάμ;» Η απιστία τους θα αχρηστέψει την πίστη του Θεού; Ακυρώνεται το γεγονός ότι ο Θεός καθάρισε όλες τις αμαρτίες μας, συμπεριλαμβανομένων των αμαρτιών των απογόνων του Αβραάμ; Ποτέ. Ο Παύλος λέει ότι ακόμη και οι Ιουδαίοι, που είναι οι σαρκικοί απόγονοι του Αβραάμ, μπορούν να σωθούν όταν πιστέψουν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας, ο Υιός του Θεού, ο Οποίος ανέλαβε τις αμαρτίες του κόσμου μέσω του βαπτίσματος και της σταύρωσής Του. Επίσης λέει ότι η σωτηρία και η χάρη τού Θεού μέσω του Ιησού Χριστού δεν μπορούν να ακυρωθούν.
Στην Επιστολή προς Ρωμαίους 3:3-4 λέει, «Επειδή άν τινες δεν επίστευσαν, τι εκ τούτου; μήπως η απιστία αυτών θέλει καταργήσει την πίστιν του Θεού; Μη γένοιτο˙ αλλ’ έστω ο Θεός αληθής, πας δε άνθρωπος ψεύστης˙ καθώς είναι γεγραμμένον, ‘Διά να δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και να νικήσης όταν κρίνησαι’». Ο Κύριος υποσχέθηκε με τον λόγο Του και αγίασε τους πιστούς εκπληρώνοντας ο Ίδιος την υπόσχεσή Του. Ο Θεός θέλει μέσω του λόγου Του να δείξει την δικαιοσύνη Του όταν κρίνεται, και να δικαιώσει εκείνους που έχουν πίστη στον Ιησού, ολοκληρώνοντας ό,τι υποσχέθηκε. Ακόμη και εμείς που έχουμε την άφεση της αμαρτίας στις καρδιές μας, όταν κρινόμαστε θέλουμε επίσης να κριθούμε από τον λόγο Του και θέλουμε να υπερνικήσουμε με τον λόγο Του.
Ο Απόστολος Παύλος λέει στους Ιουδαίους, «Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά». Τότε, τι περιτομή έκαναν οι Ιουδαίοι; Έκαναν περιτομή σε ένα μέλος της σάρκας. Ωστόσο, ο Απόστολος Παύλος λέει, «Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά». Οι Ιουδαίοι έκαναν εξωτερική περιτομή αλλά ο Παύλος λέει ότι η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά. Ο Θεός λέει μέσα στις καρδιές μας πότε γινόμαστε παιδιά Του.
Ο Παύλος δεν μιλά για την εξωτερική περιτομή, αλλά την περιτομή και την άφεση της αμαρτίας στην καρδιά. Έτσι όταν λέει, «Επειδή άν τινες δεν επίστευσαν, τι εκ τούτου;» (Ρωμ. 3:3), εννοεί, «Αν μερικοί δεν πίστεψαν με την καρδιά». Δεν μιλά για εξωτερική πίστη αλλά λέει, «Πιστέψτε με την καρδιά». Πρέπει να ξέρουμε τι εννοεί ο Απόστολος Παύλος και τι είναι η άφεση της αμαρτίας. Πρέπει επίσης να μάθουμε πώς να λάβουμε την άφεση της αμαρτίας στις καρδιές μας μέσω του λόγου του Θεού.
Η φράση, «Επειδή άν τινες δεν επίστευσαν, τι εκ τούτου;» σημαίνει «Τι αλλάζει εάν οι Ιουδαίοι δεν πίστεψαν στον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα τους, παρόλο που σαρκικά είναι απόγονοι του Αβραάμ;» Η απιστία τους θα αχρηστέψει την πίστη του Θεού; Ακυρώνεται το γεγονός ότι ο Θεός καθάρισε όλες τις αμαρτίες μας, συμπεριλαμβανομένων των αμαρτιών των απογόνων του Αβραάμ; Ποτέ. Ο Παύλος λέει ότι ακόμη και οι Ιουδαίοι, που είναι οι σαρκικοί απόγονοι του Αβραάμ, μπορούν να σωθούν όταν πιστέψουν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας, ο Υιός του Θεού, ο Οποίος ανέλαβε τις αμαρτίες του κόσμου μέσω του βαπτίσματος και της σταύρωσής Του. Επίσης λέει ότι η σωτηρία και η χάρη τού Θεού μέσω του Ιησού Χριστού δεν μπορούν να ακυρωθούν.
Στην Επιστολή προς Ρωμαίους 3:3-4 λέει, «Επειδή άν τινες δεν επίστευσαν, τι εκ τούτου; μήπως η απιστία αυτών θέλει καταργήσει την πίστιν του Θεού; Μη γένοιτο˙ αλλ’ έστω ο Θεός αληθής, πας δε άνθρωπος ψεύστης˙ καθώς είναι γεγραμμένον, ‘Διά να δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και να νικήσης όταν κρίνησαι’». Ο Κύριος υποσχέθηκε με τον λόγο Του και αγίασε τους πιστούς εκπληρώνοντας ο Ίδιος την υπόσχεσή Του. Ο Θεός θέλει μέσω του λόγου Του να δείξει την δικαιοσύνη Του όταν κρίνεται, και να δικαιώσει εκείνους που έχουν πίστη στον Ιησού, ολοκληρώνοντας ό,τι υποσχέθηκε. Ακόμη και εμείς που έχουμε την άφεση της αμαρτίας στις καρδιές μας, όταν κρινόμαστε θέλουμε επίσης να κριθούμε από τον λόγο Του και θέλουμε να υπερνικήσουμε με τον λόγο Του.
Ο Απόστολος Παύλος μιλάει για τον εξωτερικό και εσωτερικό εαυτό
Ο Παύλος μιλάει για το δικό του «εξωτερικό και εσωτερικό εαυτό». Και εμείς επίσης έχουμε εξωτερικό και εσωτερικό εαυτό, που είναι η σάρκα και το πνεύμα. Είμαστε το ίδιο όπως αυτός. Τώρα Παύλος εξετάζει το ζήτημα.
Στην Επιστολή προς Ρωμαίους 3:5 λέει, «Εάν δε η αδικία ημών δεικνύη την δικαιοσύνην του Θεού, τι θέλομεν ειπεί;» Ο Παύλος δεν εννοεί ότι ο εξωτερικός του εαυτός είναι καθαρός. Η σάρκα του είναι ακάθαρτη και συνεχίζει να αμαρτάνει μέχρι να πεθάνει. Αυτό περιλαμβάνει όλους τους ανθρώπους στον κόσμο. Εντούτοις, εάν ο Θεός είχε σώσει εκείνους τους ανθρώπους, δεν δείχνει αυτό την δικαιοσύνη Του; Δεν θα ήταν ο Θεός δίκαιος εάν είχε σώσει τους ανθρώπους, παρόλο που ο εξωτερικός εαυτός τους είναι αδύναμος; Έτσι ο Παύλος λέει, «Μήπως είναι άδικος ο Θεός ο επιφέρων την οργήν; (ως άνθρωπος λαλώ˙) Μη γένοιτο˙ επειδή πώς θέλει κρίνει ο Θεός τον κόσμον;» (Ρωμ. 3:5-6). Ο Παύλος εξηγεί ότι δεν σωθήκαμε απλά επειδή είναι καθαρός ο εξωτερικός μας εαυτός.
Έχουμε εξωτερικούς και εσωτερικούς εαυτούς. Εντούτοις, ο Παύλος εξετάζει τη σφαίρα της καρδιάς λέγοντας, «Τι σημασία έχει εάν μερικοί δεν πίστεψαν; Η απιστία τους θα ματαιώσει την πίστη του Θεού; Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά». Δεν είναι αληθινή πίστη εάν γινόμαστε δίκαιοι άνθρωποι τη μια φορά, και ξανά αμαρτωλοί την επόμενη ημέρα, στηρίζοντας την πίστη μας στον εξωτερικό μας εαυτό, που αμαρτάνει και έχει αδυναμίες.
Στην Επιστολή προς Ρωμαίους 3:5 λέει, «Εάν δε η αδικία ημών δεικνύη την δικαιοσύνην του Θεού, τι θέλομεν ειπεί;» Ο Παύλος δεν εννοεί ότι ο εξωτερικός του εαυτός είναι καθαρός. Η σάρκα του είναι ακάθαρτη και συνεχίζει να αμαρτάνει μέχρι να πεθάνει. Αυτό περιλαμβάνει όλους τους ανθρώπους στον κόσμο. Εντούτοις, εάν ο Θεός είχε σώσει εκείνους τους ανθρώπους, δεν δείχνει αυτό την δικαιοσύνη Του; Δεν θα ήταν ο Θεός δίκαιος εάν είχε σώσει τους ανθρώπους, παρόλο που ο εξωτερικός εαυτός τους είναι αδύναμος; Έτσι ο Παύλος λέει, «Μήπως είναι άδικος ο Θεός ο επιφέρων την οργήν; (ως άνθρωπος λαλώ˙) Μη γένοιτο˙ επειδή πώς θέλει κρίνει ο Θεός τον κόσμον;» (Ρωμ. 3:5-6). Ο Παύλος εξηγεί ότι δεν σωθήκαμε απλά επειδή είναι καθαρός ο εξωτερικός μας εαυτός.
Έχουμε εξωτερικούς και εσωτερικούς εαυτούς. Εντούτοις, ο Παύλος εξετάζει τη σφαίρα της καρδιάς λέγοντας, «Τι σημασία έχει εάν μερικοί δεν πίστεψαν; Η απιστία τους θα ματαιώσει την πίστη του Θεού; Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά». Δεν είναι αληθινή πίστη εάν γινόμαστε δίκαιοι άνθρωποι τη μια φορά, και ξανά αμαρτωλοί την επόμενη ημέρα, στηρίζοντας την πίστη μας στον εξωτερικό μας εαυτό, που αμαρτάνει και έχει αδυναμίες.
Ο εξωτερικός άνθρωπος αμαρτάνει πάντα, μέχρι να πεθάνει
Ο Απόστολος Παύλος δεν στήριξε τις ελπίδες του στον εξωτερικό εαυτό του. Εκείνοι των οποίων οι αμαρτίες έχουν καθαριστεί, έχουν επίσης εξωτερικούς και εσωτερικούς εαυτούς. Πώς αισθάνονται όταν βλέπουν τον εξωτερικό εαυτό τους; Απογοητεύονται. Ας δούμε τους εξωτερικούς εαυτούς μας. Μερικές φορές είμαστε καλοί, αλλά μερικές φορές είμαστε βδελυκτοί. Αλλά η Βίβλος λέει ότι ο εξωτερικός μας εαυτός σταυρώθηκε μαζί με τον Ιησού Χριστό. Ο εξωτερικός εαυτός μας πέθανε και ο Ιησούς Χριστός συγχώρεσε όλες τις αμαρτίες του.
Εμείς οι σωσμένοι συχνά απογοητευόμαστε όταν εξετάζουμε τον εξωτερικό εαυτό μας. Αισιοδοξούμε όταν ο εξωτερικός μας εαυτός κάνει το καλό, αλλά απογοητευόμαστε όταν δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας. Έχουμε την τάση να νομίζουμε ότι η πίστη μας καταστρέφεται όταν απογοητευόμαστε με τον εξωτερικό εαυτό μας. Εντούτοις, αυτό δεν είναι σωστό. Ο εξωτερικός εαυτός μας σταυρώθηκε ήδη με τον Χριστό. Όσοι έχουν την άφεση των αμαρτιών, συνεχίζουν ακόμα να αμαρτάνουν με τα φυσικά τους σώματα. Αλλά δεν είναι αυτό αμαρτία; Ναι είναι, αλλά είναι μια νεκρή αμαρτία. Είναι νεκρή επειδή οι αμαρτίες σταυρώθηκαν στον Σταυρό μαζί με τον Κύριο. Η αμαρτία που διαπράττει η εξωτερική σάρκα δεν είναι σοβαρό πρόβλημα, επειδή ο Κύριος έχει πλύνει ήδη όλες τις αμαρτίες μας. Αλλά είναι σοβαρό ζήτημα όταν οι καρδιές μας δεν είναι σωστές απέναντι στον Κύριο.
Εμείς οι σωσμένοι συχνά απογοητευόμαστε όταν εξετάζουμε τον εξωτερικό εαυτό μας. Αισιοδοξούμε όταν ο εξωτερικός μας εαυτός κάνει το καλό, αλλά απογοητευόμαστε όταν δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας. Έχουμε την τάση να νομίζουμε ότι η πίστη μας καταστρέφεται όταν απογοητευόμαστε με τον εξωτερικό εαυτό μας. Εντούτοις, αυτό δεν είναι σωστό. Ο εξωτερικός εαυτός μας σταυρώθηκε ήδη με τον Χριστό. Όσοι έχουν την άφεση των αμαρτιών, συνεχίζουν ακόμα να αμαρτάνουν με τα φυσικά τους σώματα. Αλλά δεν είναι αυτό αμαρτία; Ναι είναι, αλλά είναι μια νεκρή αμαρτία. Είναι νεκρή επειδή οι αμαρτίες σταυρώθηκαν στον Σταυρό μαζί με τον Κύριο. Η αμαρτία που διαπράττει η εξωτερική σάρκα δεν είναι σοβαρό πρόβλημα, επειδή ο Κύριος έχει πλύνει ήδη όλες τις αμαρτίες μας. Αλλά είναι σοβαρό ζήτημα όταν οι καρδιές μας δεν είναι σωστές απέναντι στον Κύριο.
Πρέπει να πιστέψουμε στον Θεό με την καρδιά
Περισσότερες ανομίες αποκαλύπτονται στον δίκαιο αμέσως μόλις λάβει την άφεση της αμαρτίας. Επομένως, η σωτηρία του Θεού θα γινόταν ατελής εάν θέταμε ως βάση της σωτηρίας μας τον εξωτερικό μας άνθρωπο, που δεν μπορεί παρά να αμαρτάνει κάθε στιγμή. Η πίστη μας θα παρέκκλινε από την πίστη στον Θεό, την οποία είχε ο Αβραάμ, εάν θέταμε την πίστη μας βάσει των πράξεων της εξωτερικής σάρκας.
Ο Απόστολος Παύλος λέει, «Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά». Γινόμαστε άγιοι και δίκαιοι πιστεύοντας με την καρδιά, και όχι σύμφωνα με τις πράξεις του εξωτερικού ανθρώπου. Η αγιότητα δεν εξαρτάται από το εάν ο εξωτερικός μας άνθρωπος κάνει ή όχι ό,τι λέει ο Θεός. Το καταλαβαίνετε αυτό; Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε και τον εξωτερικό και τον εσωτερικό εαυτό, και αυτοί συνυπάρχουν. Συνεπώς, μερικές φορές τείνουμε να θέσουμε περισσότερο βάρος στον εξωτερικό άνθρωπο. Έχουμε περισσότερη εμπιστοσύνη αν ο εξωτερικός μας άνθρωπος πράττει καλά, αλλά στην αντίθετη περίπτωση απογοητευόμαστε. Ο Παύλος λέει ότι αυτή δεν είναι η σωστή πίστη.
«Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά». Ποια είναι η πραγματική αλήθεια; Πώς ξέρουμε και πιστεύουμε με την καρδιά; Στο κεφάλαιο 16 του Κατά Ματθαίον, ο Ιησούς ρώτησε τον Πέτρο, «Σεις τίνα με λέγετε ότι είμαι;» Τότε ο Πέτρος ομολόγησε την πίστη του, λέγοντας, «Συ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος». Ο Πέτρος πίστευε έτσι με την καρδιά. Ο Ιησούς είπε, «Μακάριος είσαι, Σίμων υιέ του Ιωνά, διότι σαρξ και αίμα δεν σοι απεκάλυψε τούτο, αλλ’ ο Πατήρ μου ο εν τοις ουρανοίς». Ο Ιησούς είπε ότι η πίστη του Πέτρου ήταν σωστή.
Ο Αβραάμ δεν είχε γιο. Ο Θεός τον οδήγησε με τον λόγο Του και υποσχέθηκε ότι θα του έδινε γιο και ότι θα γινόταν πατέρας πολλών εθνών. Επίσης είπε ότι ο Θεός θα ήταν Θεός σε αυτόν και μετά από αυτόν στους απογόνους του. Ο Θεός είπε στον Αβραάμ, στην οικογένειά του και στους απογόνους του, να κάνουν την περιτομή ως σημάδι της διαθήκης μεταξύ του Θεού και του Αβραάμ. «Η περιτομή στη σάρκα είναι η διαθήκη ότι είμαι Θεός σας», είπε ο Θεός. Ο Αβραάμ πίστεψε στη διαθήκη με την καρδιά του. Πίστεψε ότι ο Θεός θα ήταν Θεός σε αυτόν και θα ευλογούσε την καρδιά του. Επίσης πίστεψε ότι ο Θεός θα ήταν Θεός στους απογόνους του μετά από αυτόν. Πίστεψε στον Ίδιο τον Θεό.
Ο Απόστολος Παύλος λέει, «Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά». Γινόμαστε άγιοι και δίκαιοι πιστεύοντας με την καρδιά, και όχι σύμφωνα με τις πράξεις του εξωτερικού ανθρώπου. Η αγιότητα δεν εξαρτάται από το εάν ο εξωτερικός μας άνθρωπος κάνει ή όχι ό,τι λέει ο Θεός. Το καταλαβαίνετε αυτό; Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε και τον εξωτερικό και τον εσωτερικό εαυτό, και αυτοί συνυπάρχουν. Συνεπώς, μερικές φορές τείνουμε να θέσουμε περισσότερο βάρος στον εξωτερικό άνθρωπο. Έχουμε περισσότερη εμπιστοσύνη αν ο εξωτερικός μας άνθρωπος πράττει καλά, αλλά στην αντίθετη περίπτωση απογοητευόμαστε. Ο Παύλος λέει ότι αυτή δεν είναι η σωστή πίστη.
«Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά». Ποια είναι η πραγματική αλήθεια; Πώς ξέρουμε και πιστεύουμε με την καρδιά; Στο κεφάλαιο 16 του Κατά Ματθαίον, ο Ιησούς ρώτησε τον Πέτρο, «Σεις τίνα με λέγετε ότι είμαι;» Τότε ο Πέτρος ομολόγησε την πίστη του, λέγοντας, «Συ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος». Ο Πέτρος πίστευε έτσι με την καρδιά. Ο Ιησούς είπε, «Μακάριος είσαι, Σίμων υιέ του Ιωνά, διότι σαρξ και αίμα δεν σοι απεκάλυψε τούτο, αλλ’ ο Πατήρ μου ο εν τοις ουρανοίς». Ο Ιησούς είπε ότι η πίστη του Πέτρου ήταν σωστή.
Ο Αβραάμ δεν είχε γιο. Ο Θεός τον οδήγησε με τον λόγο Του και υποσχέθηκε ότι θα του έδινε γιο και ότι θα γινόταν πατέρας πολλών εθνών. Επίσης είπε ότι ο Θεός θα ήταν Θεός σε αυτόν και μετά από αυτόν στους απογόνους του. Ο Θεός είπε στον Αβραάμ, στην οικογένειά του και στους απογόνους του, να κάνουν την περιτομή ως σημάδι της διαθήκης μεταξύ του Θεού και του Αβραάμ. «Η περιτομή στη σάρκα είναι η διαθήκη ότι είμαι Θεός σας», είπε ο Θεός. Ο Αβραάμ πίστεψε στη διαθήκη με την καρδιά του. Πίστεψε ότι ο Θεός θα ήταν Θεός σε αυτόν και θα ευλογούσε την καρδιά του. Επίσης πίστεψε ότι ο Θεός θα ήταν Θεός στους απογόνους του μετά από αυτόν. Πίστεψε στον Ίδιο τον Θεό.
Δικαιωνόμαστε πιστεύοντας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος με την καρδιά
Δικαιωνόμαστε πιστεύοντας με την καρδιά μας ότι ο Θεός είναι ο Θεός μας, ο Σωτήρας μας. Σωζόμαστε πιστεύοντας με την καρδιά μας. Δεν σωζόμαστε από τίποτε άλλο. Έχουμε γίνει δίκαιοι πιστεύοντας με την καρδιά μας ότι ο Θεός είναι ο Θεός μας, και καθάρισε όλες τις αμαρτίες μας με το βάπτισμα του Ιησού και τον θάνατό Του στον Σταυρό. Σωζόμαστε πιστεύοντας με την καρδιά μας. Για αυτό η Βίβλος λέει, «Διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν» (Ρωμ. 10:10).
Εκείνο που πρέπει να γίνει σαφές αυτή τη στιγμή, είναι ότι γινόμαστε δίκαιοι όχι από αγαθά έργα της σάρκας μας αλλά πιστεύοντας με την καρδιά μας. Δεν θα γινόμασταν δίκαιοι εάν ο Ιησούς πρόσθετε έναν όρο στον εξωτερικό εαυτό μας, λέγοντας, «Θα καθαρίσω όλες τις αμαρτίες σας, αλλά κάτω από έναν όρο. Μπορείτε να είστε παιδιά Μου εάν αποφεύγετε να αμαρτάνετε. Δεν μπορείτε να είστε παιδιά Μου εάν αποτυγχάνετε σε αυτό».
Δικαιωνόμαστε πιστεύοντας με την καρδιά μας. Θα μπορούσαμε να έχουμε γίνει δίκαιοι εάν ο Θεός είχε θέσει όρους με τον εξωτερικό μας άνθρωπο; Πιστεύετε ότι ο Θεός σάς έσωσε αναλαμβάνοντας τις αμαρτίες σας μέσω του βαπτίσματός Του στον Ποταμό Ιορδάνη, και της σταύρωσης και τιμωρίας Του στη θέση σας; Πώς το πιστεύετε αυτό; Δεν το πιστεύετε με την καρδιά σας; Θα μπορούσατε να έχετε σωθεί τέλεια εάν ο Θεός είχε πει, «Εγώ θα συγχωρέσω τις μικρές αδυναμίες σας αλλά δεν θα συγχωρέσω τις μεγάλες. Θα ακυρώσω την απελευθέρωσή σας εάν αποτύχετε να τηρήσετε αυτό τον όρο»;
Εκείνο που πρέπει να γίνει σαφές αυτή τη στιγμή, είναι ότι γινόμαστε δίκαιοι όχι από αγαθά έργα της σάρκας μας αλλά πιστεύοντας με την καρδιά μας. Δεν θα γινόμασταν δίκαιοι εάν ο Ιησούς πρόσθετε έναν όρο στον εξωτερικό εαυτό μας, λέγοντας, «Θα καθαρίσω όλες τις αμαρτίες σας, αλλά κάτω από έναν όρο. Μπορείτε να είστε παιδιά Μου εάν αποφεύγετε να αμαρτάνετε. Δεν μπορείτε να είστε παιδιά Μου εάν αποτυγχάνετε σε αυτό».
Δικαιωνόμαστε πιστεύοντας με την καρδιά μας. Θα μπορούσαμε να έχουμε γίνει δίκαιοι εάν ο Θεός είχε θέσει όρους με τον εξωτερικό μας άνθρωπο; Πιστεύετε ότι ο Θεός σάς έσωσε αναλαμβάνοντας τις αμαρτίες σας μέσω του βαπτίσματός Του στον Ποταμό Ιορδάνη, και της σταύρωσης και τιμωρίας Του στη θέση σας; Πώς το πιστεύετε αυτό; Δεν το πιστεύετε με την καρδιά σας; Θα μπορούσατε να έχετε σωθεί τέλεια εάν ο Θεός είχε πει, «Εγώ θα συγχωρέσω τις μικρές αδυναμίες σας αλλά δεν θα συγχωρέσω τις μεγάλες. Θα ακυρώσω την απελευθέρωσή σας εάν αποτύχετε να τηρήσετε αυτό τον όρο»;
Πρέπει να χωρίσουμε τον εξωτερικό άνθρωπο από τον εσωτερικό άνθρωπο
Η σάρκα μας, ο εξωτερικός άνθρωπος, είναι πάντα αδύναμος και δεν μπορεί από μόνος του να φτάσει στην δικαιοσύνη του Θεού. Δικαιωνόμαστε μπροστά στον Θεό πιστεύοντας με την καρδιά, επειδή υποσχέθηκε να σώσει όσους πιστεύουν με την καρδιά τους. Βλέποντας την πίστη μας, ότι αναγνωρίζουμε με την καρδιά τι έκανε ο Θεός, και ότι ο Ιησούς ανέλαβε και καθάρισε όλες τις αμαρτίες μας, ο Θεός μάς κάνει δίκαια παιδιά Του. Αυτή είναι η διαθήκη του Θεού και μάς έσωσε πραγματοποιώντας την υπόσχεσή Του.
Ο Θεός λέει πως είμαστε λαός Του όταν βλέπει πίστη στις καρδιές μας. Πρέπει να ξεχωρίσουμε τον εξωτερικό μας άνθρωπο από τον εσωτερικό μας άνθρωπο. Κανένας στον κόσμο δεν θα λάβαινε την άφεση της αμαρτίας εάν θέταμε ως μέτρο της σωτηρίας μας τις πράξεις της εξωτερικής σάρκας. «Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά». Σωζόμαστε μέσω της πίστης στον Ιησού Χριστό με την καρδιά μας. Το καταλαβαίνετε αυτό; «Διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν» (Ρωμ. 10:10). Ο Απόστολος Παύλος ξεχωρίζει σαφώς τον εξωτερικό άνθρωπο από τον εσωτερικό άνθρωπο.
Ο εξωτερικός μας άνθρωπος είναι χειρότερος από τα σκουπίδια. Είναι χωρίς αξία. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε τον Αβραάμ ως παράδειγμα. Ας δούμε τον εαυτό μας. Δείτε την ανάξια σάρκα σας. Προσπαθώντας να αποκτήσει μια ανώτερη κοινωνική θέση και να ζήσει στην ευημερία, η σάρκα προσφεύγει στην πονηριά. Δεν είναι αλήθεια ότι η σάρκα δεν κάνει ποτέ τίποτε, παρά να επιδιώκει το συμφέρον της; Η σάρκα θα κρινόταν περισσότερο από δώδεκα φορές τη μέρα, εάν κρινόταν όπως σκέφτεται και ενεργεί. Η σάρκα είναι ενάντια στον Θεό.
Ευτυχώς, ο Θεός δεν φροντίζει για τον εξωτερικό μας άνθρωπο, αλλά ενδιαφέρεται μόνο για τον εσωτερικό μας άνθρωπο. Μας σώζει όταν βλέπει ότι πιστεύουμε πραγματικά με την καρδιά μας ότι ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας. Εκείνος μας λέει ότι μάς έσωσε από όλες τις αμαρτίες μας.
Ο Θεός λέει πως είμαστε λαός Του όταν βλέπει πίστη στις καρδιές μας. Πρέπει να ξεχωρίσουμε τον εξωτερικό μας άνθρωπο από τον εσωτερικό μας άνθρωπο. Κανένας στον κόσμο δεν θα λάβαινε την άφεση της αμαρτίας εάν θέταμε ως μέτρο της σωτηρίας μας τις πράξεις της εξωτερικής σάρκας. «Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά». Σωζόμαστε μέσω της πίστης στον Ιησού Χριστό με την καρδιά μας. Το καταλαβαίνετε αυτό; «Διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν» (Ρωμ. 10:10). Ο Απόστολος Παύλος ξεχωρίζει σαφώς τον εξωτερικό άνθρωπο από τον εσωτερικό άνθρωπο.
Ο εξωτερικός μας άνθρωπος είναι χειρότερος από τα σκουπίδια. Είναι χωρίς αξία. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε τον Αβραάμ ως παράδειγμα. Ας δούμε τον εαυτό μας. Δείτε την ανάξια σάρκα σας. Προσπαθώντας να αποκτήσει μια ανώτερη κοινωνική θέση και να ζήσει στην ευημερία, η σάρκα προσφεύγει στην πονηριά. Δεν είναι αλήθεια ότι η σάρκα δεν κάνει ποτέ τίποτε, παρά να επιδιώκει το συμφέρον της; Η σάρκα θα κρινόταν περισσότερο από δώδεκα φορές τη μέρα, εάν κρινόταν όπως σκέφτεται και ενεργεί. Η σάρκα είναι ενάντια στον Θεό.
Ευτυχώς, ο Θεός δεν φροντίζει για τον εξωτερικό μας άνθρωπο, αλλά ενδιαφέρεται μόνο για τον εσωτερικό μας άνθρωπο. Μας σώζει όταν βλέπει ότι πιστεύουμε πραγματικά με την καρδιά μας ότι ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας. Εκείνος μας λέει ότι μάς έσωσε από όλες τις αμαρτίες μας.
Δεν μπορούμε ποτέ να σωθούμε από τις σκέψεις μας
Ας εξετάσουμε τις σκέψεις μας. Νομίζουμε ότι μπορούμε να πιστέψουμε μόνο με τις σκέψεις μας. Μπορούμε να πιστέψουμε με τις σκέψεις της σάρκας, λέγοντας, «Σώθηκα επειδή με έσωσε ο Θεός». Εντούτοις, δεν μπορούμε να σωθούμε από τις σκέψεις μας. Ο σαρκικός νους αλλάζει συνέχεια και κάνει πάντα το κακό. Είναι αυτό αληθινό; Οι σκέψεις του σαρκικού νου θέλουν να κάνουν αυτό και το άλλο, σύμφωνα με τις επιθυμίες του.
Ας υποθέσουμε ότι κάποιος στήριζε την πίστη του πάνω στις σκέψεις του. Μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στην σωτηρία του αν η παρούσα σκέψη του συμφωνεί με την προηγούμενη σκέψη του, δηλαδή ότι «Ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας στον Ποταμό Ιορδάνη». Εντούτοις, επειδή οι σκέψεις της σάρκας δεν είναι σταθερές, μόλις εισβάλει στην αδύναμη σκέψη του ένα μικρό στοιχείο αμφιβολίας για την σωτηρία, δεν μπορεί να έχει πια εμπιστοσύνη στην σωτηρία του. Η λανθασμένα χτισμένη πίστη, που βασίζεται στη σαρκική σκέψη, θα καταρρεύσει στο πρώτο κτύπημα αμφιβολίας.
Δεν μπορούμε να πιστέψουμε πραγματικά σε Αυτόν και την αλήθεια, εάν στηρίζουμε την πίστη μας στις σκέψεις μας. Τέτοια πίστη είναι όπως ένα σπίτι που χτίζεται στην άμμο, «Και κατέβη η βροχή, και ήλθον οι ποταμοί, και έπνευσαν οι άνεμοι, και προσέβαλον εις την οικίαν εκείνην, και έπεσε˙ και ήτο η πτώσις αυτής μεγάλη» (Ματθ. 7:27).
Επομένως, η πίστη του ανθρώπου που πιστεύει με τις σκέψεις, είναι μακριά από την πίστη που στηρίζεται στον λόγο του Θεού. Ο Θεός είπε, «Διά να δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και να νικήσης όταν κρίνησαι» (Ρωμ. 3:4). Η σωτηρία μας πρέπει να στηρίζεται στον λόγο Του. Ο Λόγος έγινε σάρκα και κατοίκησε μεταξύ μας, και Θεός είναι ο Λόγος. Ο Λόγος ήρθε στη γη με ομοιότητα ανθρώπινης σάρκας. Ο Ιησούς που μας έσωσε, μετά από 33 χρόνια ζωής στη γη αναλήφθηκε και οδήγησε τους Αποστόλους Του να γράψουν τον λόγο της υπόσχεσης, που είναι η ολοκλήρωση της Παλαιάς Διαθήκης που ο Ίδιος επίσης είχε δώσει στους δούλους Του πριν. Ο Θεός έγραψε στη Βίβλο ό,τι είπε και έκανε. Ο Θεός εμφανίζεται μέσα στον λόγο και με τον λόγο, μιλά με τον λόγο και μάς έσωσε με τον λόγο.
Δεν μπορούμε να έχουμε την τέλεια άφεση της αμαρτίας με τις σκέψεις μας, εάν δεν πιστεύουμε στον λόγο του Θεού αλλά σκεπτόμαστε, «Μερικές φορές φαίνομαι σωσμένος, όμως άλλες φορές δεν μπορώ να πιστέψω στην σωτηρία του Κυρίου». Δεν μπορούμε να σωθούμε με τις σκέψεις, επειδή οι σκέψεις μας αλλάζουν συνεχώς και δεν είναι πάντα αληθινές.
Για αυτό, ο Απόστολος Παύλος λέει ότι η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά και πιστεύουμε στην δικαιοσύνη Του με την καρδιά. Όταν η καρδιά μας πιστεύει στον λόγο Του, η καρδιά προφανώς επιβεβαιώνει ότι ο Θεός το υποσχέθηκε αυτό στην Παλαιά Διαθήκη και ολοκλήρωσε τη διαθήκη Του. Έτσι μάς έσωσε στην Καινή Διαθήκη με τον λόγο Του. Σωζόμαστε και γινόμαστε παιδιά του Θεού, πιστεύοντας στους λόγους Του με την καρδιά μας.
Ας υποθέσουμε ότι κάποιος στήριζε την πίστη του πάνω στις σκέψεις του. Μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στην σωτηρία του αν η παρούσα σκέψη του συμφωνεί με την προηγούμενη σκέψη του, δηλαδή ότι «Ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας στον Ποταμό Ιορδάνη». Εντούτοις, επειδή οι σκέψεις της σάρκας δεν είναι σταθερές, μόλις εισβάλει στην αδύναμη σκέψη του ένα μικρό στοιχείο αμφιβολίας για την σωτηρία, δεν μπορεί να έχει πια εμπιστοσύνη στην σωτηρία του. Η λανθασμένα χτισμένη πίστη, που βασίζεται στη σαρκική σκέψη, θα καταρρεύσει στο πρώτο κτύπημα αμφιβολίας.
Δεν μπορούμε να πιστέψουμε πραγματικά σε Αυτόν και την αλήθεια, εάν στηρίζουμε την πίστη μας στις σκέψεις μας. Τέτοια πίστη είναι όπως ένα σπίτι που χτίζεται στην άμμο, «Και κατέβη η βροχή, και ήλθον οι ποταμοί, και έπνευσαν οι άνεμοι, και προσέβαλον εις την οικίαν εκείνην, και έπεσε˙ και ήτο η πτώσις αυτής μεγάλη» (Ματθ. 7:27).
Επομένως, η πίστη του ανθρώπου που πιστεύει με τις σκέψεις, είναι μακριά από την πίστη που στηρίζεται στον λόγο του Θεού. Ο Θεός είπε, «Διά να δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και να νικήσης όταν κρίνησαι» (Ρωμ. 3:4). Η σωτηρία μας πρέπει να στηρίζεται στον λόγο Του. Ο Λόγος έγινε σάρκα και κατοίκησε μεταξύ μας, και Θεός είναι ο Λόγος. Ο Λόγος ήρθε στη γη με ομοιότητα ανθρώπινης σάρκας. Ο Ιησούς που μας έσωσε, μετά από 33 χρόνια ζωής στη γη αναλήφθηκε και οδήγησε τους Αποστόλους Του να γράψουν τον λόγο της υπόσχεσης, που είναι η ολοκλήρωση της Παλαιάς Διαθήκης που ο Ίδιος επίσης είχε δώσει στους δούλους Του πριν. Ο Θεός έγραψε στη Βίβλο ό,τι είπε και έκανε. Ο Θεός εμφανίζεται μέσα στον λόγο και με τον λόγο, μιλά με τον λόγο και μάς έσωσε με τον λόγο.
Δεν μπορούμε να έχουμε την τέλεια άφεση της αμαρτίας με τις σκέψεις μας, εάν δεν πιστεύουμε στον λόγο του Θεού αλλά σκεπτόμαστε, «Μερικές φορές φαίνομαι σωσμένος, όμως άλλες φορές δεν μπορώ να πιστέψω στην σωτηρία του Κυρίου». Δεν μπορούμε να σωθούμε με τις σκέψεις, επειδή οι σκέψεις μας αλλάζουν συνεχώς και δεν είναι πάντα αληθινές.
Για αυτό, ο Απόστολος Παύλος λέει ότι η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά και πιστεύουμε στην δικαιοσύνη Του με την καρδιά. Όταν η καρδιά μας πιστεύει στον λόγο Του, η καρδιά προφανώς επιβεβαιώνει ότι ο Θεός το υποσχέθηκε αυτό στην Παλαιά Διαθήκη και ολοκλήρωσε τη διαθήκη Του. Έτσι μάς έσωσε στην Καινή Διαθήκη με τον λόγο Του. Σωζόμαστε και γινόμαστε παιδιά του Θεού, πιστεύοντας στους λόγους Του με την καρδιά μας.
Σωζόμαστε από τις αμαρτίες μας πιστεύοντας με την καρδιά στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος
Σωθήκαμε με την πίστη επειδή η καρδιά μπορεί να αναγνωρίσει τον Θεό, αλλά οι σκέψεις του σαρκικού νου μας μπορεί να μην Τον αναγνωρίσουν. Γινόμαστε παιδιά του Θεού πιστεύοντας με την καρδιά μας, όχι από τα έργα ή τις σκέψεις του εξωτερικού μας ανθρώπου. Είναι σαφές ότι γινόμαστε παιδιά του Θεού πιστεύοντας με την καρδιά μας στον λόγο Του. Πιστεύετε με την καρδιά σας; Κάνατε περιτομή στην καρδιά; Πιστεύετε με την καρδιά σας ότι ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας σας; Όποιος πιστεύει στον Υιό του Θεού, έχει τη μαρτυρία μέσα του. Έχετε τη μαρτυρία του λόγου ότι ο Ιησούς σάς έσωσε τέλεια, και όχι τη μαρτυρία της προσωπικής εμπειρίας; Έχετε τον λόγο του Θεού στην καρδιά σας; Έχετε τον λόγο που σας έδωσε την άφεση των αμαρτιών; Έχω την αληθινή πίστη, σημαίνει έχω σωθεί με την πίστη.
Δεχόμαστε την άφεση των αμαρτιών πιστεύοντας στον λόγο του Θεού με την καρδιά μας. Εντούτοις, συχνά απογοητευόμαστε όταν κοιτάζουμε στις αδυναμίες του εξωτερικού μας ανθρώπου, και τότε είμαστε ικανοί να υποχωρήσουμε από την πίστη στον Θεό. Εκείνος που δεν καταλαβαίνει πλήρως την αλήθεια, είναι κάτω από μια παραίσθηση. Οι περισσότεροι Χριστιανοί θέτουν τα έργα τους ως μέτρο της πίστης τους. Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Δεν πρέπει να μετρούμε την πίστη μας με τις σκέψεις μας. Δεν πρέπει να στηρίξουμε την πίστη μας στη σάρκα, επειδή η σάρκα είναι άχρηστη. Η Παλαιά Διαθήκη και η Καινή Διαθήκη μάς λένε ότι κάποιος γίνεται δίκαιος όταν πιστεύει στον λόγο του Θεού με την καρδιά. Δεν σωθήκαμε από τις αμαρτίες με τις σκέψεις ή τις πράξεις, αλλά μόνο με την πίστη. Δεν μπορούμε να σωθούμε από τα έργα της σάρκας. Είτε αμαρτάνουμε είτε κάνουμε καλές πράξεις, αυτό δεν έχει να κάνει τίποτε με τον Θεό και την δόξα Του.
Επομένως, αληθινή πίστη σημαίνει να σωθείς πιστεύοντας με την καρδιά στην αλήθεια της σωτηρίας του λόγου του Θεού. Η πίστη μας είναι λανθασμένη όταν οι καρδιές μας είναι λανθασμένες, και η πίστη μας είναι σωστή όταν οι καρδιές μας είναι σωστές. Η σωστή συμπεριφορά προέρχεται από την σωστή πίστη. Η λανθασμένη συμπεριφορά μπορεί να προέλθει επειδή η καρδιά είναι αδύναμη. Αλλά το σημαντικό πράγμα είναι ότι ο Θεός κοιτάζει στην καρδιά. Ο Θεός κοιτάζει και ερευνά την καρδιά. Ο Θεός κοιτάζει αν η καρδιά είναι σωστή ή όχι. Ο Θεός κοιτάζει εάν πιστεύουμε πραγματικά με την καρδιά ή όχι. Το καταλαβαίνετε; Ξέρετε ότι ο Θεός κοιτάζει στις καρδιές μας; Όταν ο Θεός βλέπει στις καρδιές μας, κοιτάζει αν πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό με την καρδιά μας. Πιστεύετε με την καρδιά σας;
Όταν ο Θεός κοιτάζει σε μας, παρατηρεί εάν πιστεύουμε ή όχι με την καρδιά. Κοιτάζει στις καρδιές μας. Πρέπει να ελέγξουμε τις καρδιές μας μπροστά στον Θεό. Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά. Πιστεύετε με την καρδιά; Ο Θεός κοιτάζει στην καρδιά. Κοιτάζει εάν πιστεύουμε ή όχι πραγματικά με την καρδιά μας. Κοιτάζει εάν ξέρουμε πραγματικά την αλήθεια και εάν θέλουμε να την ακολουθήσουμε ή όχι. Κοιτάζει εάν έχουμε ή όχι πίστη στις καρδιές μας, και εάν θέλουμε να Τον ακολουθήσουμε και να πιστέψουμε στον λόγο Του.
Δεχόμαστε την άφεση των αμαρτιών πιστεύοντας στον λόγο του Θεού με την καρδιά μας. Εντούτοις, συχνά απογοητευόμαστε όταν κοιτάζουμε στις αδυναμίες του εξωτερικού μας ανθρώπου, και τότε είμαστε ικανοί να υποχωρήσουμε από την πίστη στον Θεό. Εκείνος που δεν καταλαβαίνει πλήρως την αλήθεια, είναι κάτω από μια παραίσθηση. Οι περισσότεροι Χριστιανοί θέτουν τα έργα τους ως μέτρο της πίστης τους. Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Δεν πρέπει να μετρούμε την πίστη μας με τις σκέψεις μας. Δεν πρέπει να στηρίξουμε την πίστη μας στη σάρκα, επειδή η σάρκα είναι άχρηστη. Η Παλαιά Διαθήκη και η Καινή Διαθήκη μάς λένε ότι κάποιος γίνεται δίκαιος όταν πιστεύει στον λόγο του Θεού με την καρδιά. Δεν σωθήκαμε από τις αμαρτίες με τις σκέψεις ή τις πράξεις, αλλά μόνο με την πίστη. Δεν μπορούμε να σωθούμε από τα έργα της σάρκας. Είτε αμαρτάνουμε είτε κάνουμε καλές πράξεις, αυτό δεν έχει να κάνει τίποτε με τον Θεό και την δόξα Του.
Επομένως, αληθινή πίστη σημαίνει να σωθείς πιστεύοντας με την καρδιά στην αλήθεια της σωτηρίας του λόγου του Θεού. Η πίστη μας είναι λανθασμένη όταν οι καρδιές μας είναι λανθασμένες, και η πίστη μας είναι σωστή όταν οι καρδιές μας είναι σωστές. Η σωστή συμπεριφορά προέρχεται από την σωστή πίστη. Η λανθασμένη συμπεριφορά μπορεί να προέλθει επειδή η καρδιά είναι αδύναμη. Αλλά το σημαντικό πράγμα είναι ότι ο Θεός κοιτάζει στην καρδιά. Ο Θεός κοιτάζει και ερευνά την καρδιά. Ο Θεός κοιτάζει αν η καρδιά είναι σωστή ή όχι. Ο Θεός κοιτάζει εάν πιστεύουμε πραγματικά με την καρδιά ή όχι. Το καταλαβαίνετε; Ξέρετε ότι ο Θεός κοιτάζει στις καρδιές μας; Όταν ο Θεός βλέπει στις καρδιές μας, κοιτάζει αν πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό με την καρδιά μας. Πιστεύετε με την καρδιά σας;
Όταν ο Θεός κοιτάζει σε μας, παρατηρεί εάν πιστεύουμε ή όχι με την καρδιά. Κοιτάζει στις καρδιές μας. Πρέπει να ελέγξουμε τις καρδιές μας μπροστά στον Θεό. Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά. Πιστεύετε με την καρδιά; Ο Θεός κοιτάζει στην καρδιά. Κοιτάζει εάν πιστεύουμε ή όχι πραγματικά με την καρδιά μας. Κοιτάζει εάν ξέρουμε πραγματικά την αλήθεια και εάν θέλουμε να την ακολουθήσουμε ή όχι. Κοιτάζει εάν έχουμε ή όχι πίστη στις καρδιές μας, και εάν θέλουμε να Τον ακολουθήσουμε και να πιστέψουμε στον λόγο Του.
Υπάρχει μια θρησκευτική ομάδα που δίνει μεγάλη σημασία στον ακριβή χρόνο της αναγέννησης
Είναι σημαντικό να υπάρχει ακριβής γνώση αυτών που έκανε ο Ιησούς Χριστός και να το πιστεύουμε με την καρδιά. Υπάρχει μια θρησκευτική ομάδα που λέει στους αδελφούς και τις αδελφές στην εκκλησία μας ότι δεν είναι σωσμένοι. Αισθάνομαι οίκτο για τις ψυχές σε εκείνη τη θρησκευτική ομάδα. Θέλω να τους βοηθήσω να με καταλάβουν και να τους διδάξω το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Έχουν καθαριστεί οι αμαρτίες σας; –Αμήν.– Το πιστεύετε με την καρδιά;
Αλλά υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που λένε ότι τα πιστεύω μας δεν είναι σωστά. Λένε ότι δεν πρέπει να πιστέψουμε στον λόγο όπως τον διαβάζουμε, και να πιστεύουμε μόνο ό,τι αποδεικνύεται με την επιστήμη. Λένε πως υπάρχει τέλεια σωτηρία και τέλεια πίστη. Λένε ότι ένας αναγεννημένος πρέπει να ξέρει ακριβώς το χρόνο που αναγεννήθηκε (ώρα, μέρα, μήνα). Όταν ο αδελφός Hwang συνάντησε έναν από αυτούς, ο άνθρωπος ρώτησε τον αδελφό Hwang πότε αναγεννήθηκε, και ο αδελφός Hwang απάντησε ότι δεν ήξερε την ακριβή ημερομηνία και την ώρα αλλά ότι αναγεννήθηκε κάποια στιγμή την περασμένη χρονιά, πιστεύοντας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Τότε εκείνος είπε ότι ο αδελφός Hwang δεν ήταν σωσμένος.
Φυσικά, εάν ανατρέξουμε πίσω, μπορούμε να πούμε την ακριβή ώρα και την ημέρα και το μήνα και το έτος που αναγεννηθήκαμε. Μπορούμε ακόμα να πούμε και εάν ήταν πρωί ή βράδυ, την ώρα του μεσημεριανού γεύματος ή του δείπνου. Εντούτοις, η σωτηρία εξαρτάται από το αν πιστεύουμε με την καρδιά. Δεν πειράζει εάν δεν μπορείτε να θυμηθείτε τον ακριβή χρόνο.
Αλλά υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που λένε ότι τα πιστεύω μας δεν είναι σωστά. Λένε ότι δεν πρέπει να πιστέψουμε στον λόγο όπως τον διαβάζουμε, και να πιστεύουμε μόνο ό,τι αποδεικνύεται με την επιστήμη. Λένε πως υπάρχει τέλεια σωτηρία και τέλεια πίστη. Λένε ότι ένας αναγεννημένος πρέπει να ξέρει ακριβώς το χρόνο που αναγεννήθηκε (ώρα, μέρα, μήνα). Όταν ο αδελφός Hwang συνάντησε έναν από αυτούς, ο άνθρωπος ρώτησε τον αδελφό Hwang πότε αναγεννήθηκε, και ο αδελφός Hwang απάντησε ότι δεν ήξερε την ακριβή ημερομηνία και την ώρα αλλά ότι αναγεννήθηκε κάποια στιγμή την περασμένη χρονιά, πιστεύοντας στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος. Τότε εκείνος είπε ότι ο αδελφός Hwang δεν ήταν σωσμένος.
Φυσικά, εάν ανατρέξουμε πίσω, μπορούμε να πούμε την ακριβή ώρα και την ημέρα και το μήνα και το έτος που αναγεννηθήκαμε. Μπορούμε ακόμα να πούμε και εάν ήταν πρωί ή βράδυ, την ώρα του μεσημεριανού γεύματος ή του δείπνου. Εντούτοις, η σωτηρία εξαρτάται από το αν πιστεύουμε με την καρδιά. Δεν πειράζει εάν δεν μπορείτε να θυμηθείτε τον ακριβή χρόνο.
Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά
Ο Κύριος στον Ποταμό Ιορδάνη πήρε επάνω Του τις αμαρτίες και κρίθηκε στη θέση μας για αυτές. Πληγώθηκε για τις παραβάσεις μας και μωλωπίστηκε για τις ανομίες μας. Ανέλαβε όλες τις αμαρτίες του εξωτερικού και εσωτερικού μας ανθρώπου. Τα πνεύματά μας αναστήθηκαν από τους νεκρούς και τώρα μπορούμε να ακολουθήσουμε τον Κύριο όπως Τον ευχαριστεί, παρόλο που μερικοί άνθρωποι μπορούν πεισματικά να μας λένε ότι δεν σωθήκαμε.
Τι λέει η Βίβλος για τον εξωτερικό άνθρωπο; Όλο και περισσότερες αδυναμίες φαίνεται να αποκαλύπτονται όταν λάβουμε την άφεση της αμαρτίας. Όλες οι αδυναμίες μας δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόμα, ενώ περισσότερες ανεπάρκειες θα αποκαλυφθούν στο μέλλον. Εντούτοις, σωζόμαστε πιστεύοντας με την καρδιά μας ότι ο Θεός είναι ο Θεός μας, και ότι ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας στον Ποταμό Ιορδάνη μέσω του βαπτίσματός Του και σταυρώθηκε.
Δεν μπορούμε να συγκριθούμε με τους ανθρώπους που δίνουν σημασία στην ημερομηνία που αναγεννήθηκαν και πιστεύουν μόνο ό,τι αποδεικνύεται από την επιστήμη. Σαφώς αυτοί δεν σώζονται. Πιστεύουμε με την καρδιά μας για να γίνουμε δίκαιοι. Πιστεύετε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας μας; —Αμήν.— Η πίστη αρχίζει από αυτό το σημείο και έκτοτε ο Κύριος οδηγεί τις καρδιές μας. Ο Κύριος λέει ότι είμαστε δίκαια παιδιά Του και η πίστη μας είναι αληθινή. Ευλογεί τις καρδιές μας και θέλει να Τον ακολουθήσουμε με την καρδιά μας με πίστη. Ο Θεός μάς οδηγεί και μας ευλογεί όταν περπατάμε μαζί Του με πίστη στις καρδιές μας.
«Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά». Σωθήκαμε πιστεύοντας με την καρδιά μας. Πολλοί άνθρωποι στη γη λένε ότι σώθηκαν πιστεύοντας το ευαγγέλιο με την καρδιά τους. Εντούτοις, στην πραγματικότητα στην πίστη προσθέτουν τα έργα τους. Πιστεύουν στις πράξεις του εξωτερικού ανθρώπου ως ουσιαστικό όρο της πίστης τους. Λένε ότι η κατοχή της πίστης στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος δεν μπορεί να τους οδηγήσει στην σωτηρία, επειδή αναμιγνύουν την πίστη με την καρδιά και τα καλά τους έργα.
Κατά συνέπεια, ενδιαφέρονται περισσότερο για το πόσες καλές πράξεις κάνει ο εξωτερικός άνθρωπος και πόσο συχνά προσφέρουν προσευχές μετάνοιας. Είναι μακριά από την σωτηρία, παρόλο που νομίζουν ότι σώθηκαν από τις αμαρτίες τους.
Τι λέει η Βίβλος για τον εξωτερικό άνθρωπο; Όλο και περισσότερες αδυναμίες φαίνεται να αποκαλύπτονται όταν λάβουμε την άφεση της αμαρτίας. Όλες οι αδυναμίες μας δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόμα, ενώ περισσότερες ανεπάρκειες θα αποκαλυφθούν στο μέλλον. Εντούτοις, σωζόμαστε πιστεύοντας με την καρδιά μας ότι ο Θεός είναι ο Θεός μας, και ότι ο Ιησούς ανέλαβε όλες τις αμαρτίες μας στον Ποταμό Ιορδάνη μέσω του βαπτίσματός Του και σταυρώθηκε.
Δεν μπορούμε να συγκριθούμε με τους ανθρώπους που δίνουν σημασία στην ημερομηνία που αναγεννήθηκαν και πιστεύουν μόνο ό,τι αποδεικνύεται από την επιστήμη. Σαφώς αυτοί δεν σώζονται. Πιστεύουμε με την καρδιά μας για να γίνουμε δίκαιοι. Πιστεύετε ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Σωτήρας μας; —Αμήν.— Η πίστη αρχίζει από αυτό το σημείο και έκτοτε ο Κύριος οδηγεί τις καρδιές μας. Ο Κύριος λέει ότι είμαστε δίκαια παιδιά Του και η πίστη μας είναι αληθινή. Ευλογεί τις καρδιές μας και θέλει να Τον ακολουθήσουμε με την καρδιά μας με πίστη. Ο Θεός μάς οδηγεί και μας ευλογεί όταν περπατάμε μαζί Του με πίστη στις καρδιές μας.
«Η περιτομή είναι αυτή που γίνεται στην καρδιά». Σωθήκαμε πιστεύοντας με την καρδιά μας. Πολλοί άνθρωποι στη γη λένε ότι σώθηκαν πιστεύοντας το ευαγγέλιο με την καρδιά τους. Εντούτοις, στην πραγματικότητα στην πίστη προσθέτουν τα έργα τους. Πιστεύουν στις πράξεις του εξωτερικού ανθρώπου ως ουσιαστικό όρο της πίστης τους. Λένε ότι η κατοχή της πίστης στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος δεν μπορεί να τους οδηγήσει στην σωτηρία, επειδή αναμιγνύουν την πίστη με την καρδιά και τα καλά τους έργα.
Κατά συνέπεια, ενδιαφέρονται περισσότερο για το πόσες καλές πράξεις κάνει ο εξωτερικός άνθρωπος και πόσο συχνά προσφέρουν προσευχές μετάνοιας. Είναι μακριά από την σωτηρία, παρόλο που νομίζουν ότι σώθηκαν από τις αμαρτίες τους.
Ο Θεός κοιτάζει στην καρδιά
Πιστεύουμε για να γίνουμε δίκαιοι στις καρδιές μας. Αυτό είναι εντελώς ξεχωρισμένο από την εξωτερική σάρκα, και δεν έχει να κάνει τίποτε με τις πράξεις μας. Η ίδια η σωτηρία δεν έχει καμία σχέση με τις πράξεις μας. Έχετε αναζωογονηθεί μαθαίνοντας ότι όλες οι αμαρτίες σας καθαρίστηκαν; Θέλετε να υπηρετήσετε τον Κύριο με χαρά; Κηρύττετε το ευαγγέλιο με χαρά; Θέλετε να απασχοληθείτε στην όμορφη αποστολή Του; Η καρδιά γίνεται ευγνώμων και χαρούμενη, επειδή ο Θεός εγκρίνει την πίστη μας όταν πιστεύουμε με την καρδιά μας. Για αυτό η καρδιά είναι πολύ σημαντική μπροστά στον Θεό.
Copyright © 2021 by The New Life Mission