Search

ခရစ်ယာန်ယုံကြည်မှုနှင့်ပတ်သက်သောမေးခွန်းများ

ဘာသာ ၁ - ရေနှင့်ဝိညာဥ်တော်အားဖြင့် ဒုတိယမွေးဖွားခြင်း

1-25. Δεν νομίζετε ότι η κατανόηση του βαπτίσματος του Ιησού ως απαραίτητη για τη σωτηρία θα ακύρωνε τον θάνατό Του στον Σταυρό στο ευαγγέλιο;

Το βάπτισμα του Ιησού και ο θάνατός Του στον Σταυρό είναι εξίσου απαραίτητα για τη σωτηρία μας. Δεν μπορούμε να πούμε ότι το ένα είναι πιο σημαντικό από το άλλο. Ωστόσο, το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι Χριστιανοί σήμερα γνωρίζουν μόνο το αίμα του Ιησού στον Σταυρό. Πιστεύουν ότι έχουν συγχωρεθεί επειδή πέθανε στον Σταυρό, αλλά δεν είναι μόνο ο Σταυρός με τον οποίο ο Ιησούς πήρε τις αμαρτίες του κόσμου. Εφόσον βαπτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και ανέλαβε όλες τις αμαρτίες του κόσμου στην πλάτη Του, ο θάνατός Του στον Σταυρό μπορούσε πρακτικά να είναι η κρίση για όλες τις αμαρτίες μας.
Το να πιστεύεις μόνο στον Σταυρό χωρίς το βάπτισμα του Ιησού είναι όπως να προσφέρεις θυσία στον Κύριο χωρίς να βάλεις τα χέρια σου επάνω της. Αυτοί που πρόσφεραν τέτοιες θυσίες δεν μπορούσαν να λυτρωθούν από τις αμαρτίες τους, επειδή αυτή η θυσία ήταν άνομη προσφορά, την οποία ο Κύριος Θεός δεν μπορούσε να δεχτεί. Ο Κύριος κάλεσε τον Μωυσή και του μίλησε από τη σκηνή του μαρτυρίου, λέγοντας «Εάν το δώρον αυτού ήναι ολοκαύτωμα από των βοών, αρσενικόν άμωμον ας προσφέρη αυτό· παρά την θύραν της σκηνής του μαρτυρίου θέλει προσφέρει αυτό, διά να ήναι δεκτόν ενώπιον του Κυρίου. Και θέλει επιθέσει την χείρα αυτού επί την κεφαλήν του ολοκαυτώματος και θέλει είσθαι δεκτόν υπέρ αυτού, διά να γείνη εξιλέωσις περί αυτού» (Λευιτικό 1:3-4). 
Ο Κύριος είναι δίκαιος και νόμιμος. Έχει καθιερώσει το δίκαιο και δίκαιο σύστημα θυσίας για να ξεπλύνει τις αμαρτίες μας. Όταν προσφέρουμε μια νόμιμη θυσία, η θυσία γίνεται δεκτή από τον Κύριο για να κάνει εξιλέωση για εμάς. Χωρίς την επιθέσει τας χείρας, καμία θυσία δεν μπορεί να είναι αποδεκτή από τον Θεό. Ομοίως, αν παραλείψουμε το βάπτισμα του Ιησού από την πίστη μας σε Αυτόν, δεν μπορούμε να λάβουμε την πλήρη αφαίρεση των αμαρτιών μας με αυτήν την πίστη.
Μία από τις πιο κοινές πλάνες που πιστεύουν σήμερα οι Χριστιανοί είναι ότι νομίζουν πως μπορούν να σωθούν απλώς ομολογώντας ότι ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας τους, επειδή ο Κύριος είναι αγάπη. Η Βίβλος, φυσικά, λέει: «Και πας όστις αν επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου, θέλει σωθή» (Πράξεις των Αποστόλων 2:21, Ρωμαίους 10:13), ενώ επίσης μας λέει ότι «Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ` ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς» (Ματθαίος 7:21).
Για να ομολογήσουμε ότι ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας, πρέπει να γνωρίζουμε τον νόμο της σωτηρίας που έχει καθιερώσει ο Θεός. Αν μπορούσαμε να σωθούμε απλώς πιστεύοντας στο όνομα του Ιησού, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να γραφούν οι Γραφές για το σύστημα θυσιών της Παλαιάς Διαθήκης και για αυτούς που πρακτικεύουν την ανομία στο κατά Ματθαίος 7:21-23.
Ωστόσο, ο εκπληκτικός και τέλειος τρόπος της σωτηρίας του Κυρίου είναι σαφώς καταγεγραμμένος στη Βίβλο. Πράγματι, μπορούμε να γνωρίζουμε σαφώς από τα κεφάλαια 3 και 4 του Λευιτικού ότι ένας αμαρτωλός έπρεπε να βάλει τα χέρια του στο κεφάλι της θυσίας για να μεταφέρει τις αμαρτίες του στο κεφάλι της και στη συνέχεια να τη σκοτώσει και να ραντίσει το αίμα της όταν προσέφερε θυσίες αμαρτίας και ειρηνικές θυσίες. Η προσφορά μιας θυσίας χωρίς την επιθέσει τας χείρας ή η προσφορά μιας θυσίας με ψεγάδι είναι τόσο παράνομη που δεν μπορεί να γίνει εξιλέωση.
Και τα λόγια της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης έχουν τα αντίστοιχα ισοδύναμά τους (Ησαΐας 34:16). Το βάπτισμα του Ιησού στον Ιορδάνη ισοδυναμεί με την επιθέσει τας χείρας του αμαρτωλού στο κεφάλι της θυσίας αμαρτίας στην Παλαιά Διαθήκη. Όταν ο Ιησούς βαπτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή στον Ιορδάνη, είπε, «Επέτρεψέ το τώρα· διότι ούτως είναι πρέπον εις ημάς να εκπληρώσωμεν πάσαν δικαιοσύνην» (Ματθαίος 3:15).
Εδώ, «πάσα δικαιοσύνη» σημαίνει «δικαιοσύνη και αμεροληψία». Αυτό σημαίνει ότι είναι πρέπον για τον Ιησού να γίνει η προσφορά αμαρτίας για την ανθρωπότητα μέσω αυτής της μεθόδου. Ήταν επίσης πρέπον για Αυτόν να βαπτιστεί από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή με τη μορφή της επιθέσει τας χείρας, για να πάρει όλες τις αμαρτίες του κόσμου. Αυτό έγινε με τον πιο δίκαιο τρόπο, σύμφωνα με το σύστημα θυσιών που περιελάμβανε την επιθέσει τας χείρας και το αίμα, το οποίο καθιέρωσε ο Θεός στην Παλαιά Διαθήκη.
Το να πιστεύουμε μόνο στον Σταυρό σημαίνει ότι ο θάνατός Του δεν είχε καμία σχέση με τις αμαρτίες μας, διότι οι αμαρτίες μας δεν θα μπορούσαν ποτέ να μεταφερθούν σε Αυτόν χωρίς το βάπτισμα του Ιησού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να θεωρείται το αίμα του Κυρίου ανίκανο να ξεπλύνει τις αμαρτίες (Εβραίους 10:29).
Επομένως, το αίμα Του θα ήταν πραγματικά αποτελεσματικό στο να ξεπλύνει τις αμαρτίες από τις καρδιές των πιστών μόνο αν πιστεύουν ότι όλες οι αμαρτίες τους τέθηκαν πάνω Του, όταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής Τον βάπτισε με την επιθέσει τας χείρας του. Έτσι, ο Απόστολος Ιωάννης μαρτύρησε ότι αυτός που πιστεύει ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού, που ήρθε δια ύδατος και αίματος, νικά τον κόσμο. Ο Ιησούς ήρθε δια ύδατος και αίματος, όχι μόνο δια ύδατος (1 Ιωάννη 5:4-6). 
Ο Ιησούς Χριστός εξήγησε στους μαθητές Του τα πράγματα που αφορούν τον Εαυτό Του σε όλες τις Γραφές. Αρχίζοντας από τον Μωυσή και όλους τους προφήτες, έδειξε ότι η προσφορά αμαρτίας στην Παλαιά Διαθήκη ήταν ο Ίδιος. Ο Δαβίδ είπε στους Ψαλμούς αντί γι` Αυτόν, «Ιδού, έρχομαι, εν τω τόμω του βιβλίου είναι γεγραμμένον περί εμού, διά να κάμω, ω Θεέ, το θέλημά σου» (Ψαλμοί 40:7-8, Εβραίους 10:7). 
Ως αποτέλεσμα, το βάπτισμά Του δεν ακυρώνει τον Σταυρό, αλλά είναι στην πραγματικότητα το απαραίτητο μέρος του ευαγγελίου του Κυρίου που ολοκληρώνει και εκπληρώνει το νόημα του Σταυρού. Μας διδάσκει επίσης ότι δεν μπορούμε να έχουμε λύτρωση εάν δεν υπάρχει το βάπτισμα και το πολύτιμο αίμα του Ιησού Χριστού. Αυτό που εννοώ με το να σωθεί κάποιος είναι ότι λαμβάνει το δώρο του Αγίου Πνεύματος και ξεφεύγει πλήρως από την αμαρτία, πιστεύοντας στο βάπτισμα του Ιησού και το αίμα Του στον Σταυρό (1 Ιωάννη 5:8, Πράξεις των Αποστόλων 2:38).