Search

ခရစ်ယာန်ယုံကြည်မှုနှင့်ပတ်သက်သောမေးခွန်းများ

ဘာသာ ၁ - ရေနှင့်ဝိညာဥ်တော်အားဖြင့် ဒုတိယမွေးဖွားခြင်း

1-31. Επειδή ο Θεός είναι γεμάτος χάρη και έλεος, δεν θα μας θεωρούσε δίκαιους, παρόλο που έχουμε αμαρτία στην καρδιά μας, αν απλώς πιστεύουμε στον Ιησού;

Ο Θεός είναι Αγάπη και επίσης δίκαιος. Επομένως, κρίνει την αμαρτία δίκαια, ανεξάρτητα από το τι. «Διότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος» (Ρωμαίους 6:23). Αυτό σημαίνει ότι ένας αμαρτωλός είναι προορισμένος για την κόλαση μετά την κρίση. Διαχωρίζει τους δίκαιους από τους αμαρτωλούς, όπως έκανε το φως από το σκοτάδι. Ο Θεός αναγνωρίζει ως δίκαιους εκείνους χωρίς αμαρτία που πιστεύουν ότι ο Ιησούς ξέπλυνε όλες τις αμαρτίες μέσω του βαπτίσματος και του θανάτου στο σταυρό.
Ωστόσο, εκείνοι που έχουν ακόμα αμαρτία μέσα τους, επειδή δεν πιστεύουν στο βάπτισμα του Ιησού, είναι αμαρτωλοί ενώπιον του Θεού. Είναι αυτοί που δεν πιστεύουν στο ύδωρ, δηλαδή στο βάπτισμα του Ιησού, όπως δεν πίστεψαν και οι άνθρωποι στις ημέρες του Νώε. Αν ο Θεός θεωρεί τους αμαρτωλούς, που έχουν ακόμα αμαρτία μέσα τους, ως δίκαιους και άμεμπτους, τότε θα πρέπει να λέει ψέματα και συνεπώς δεν μπορεί να κρίνει ή να βασιλεύει σε όλη τη δημιουργία Του.
Είπε, «Διότι εγώ δεν θέλω δικαιώσει τον ασεβή» (Έξοδος 23:7). Οι κακοί είναι αυτοί που ακολουθούν και εξαρτώνται περισσότερο από την παράδοση των ανθρώπων, αφήνοντας κατά μέρος το ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος, με το οποίο ο Θεός μας έχει λυτρώσει από όλες τις αμαρτίες μας με τον πιο δίκαιο και δίκαιο τρόπο. Ο Ιησούς είπε, «Περί αμαρτίας μεν, διότι δεν πιστεύουσιν εις εμέ» (Ιωάννης 16:9). Η μόνη αμαρτία που απομένει στη γη τώρα είναι να μην πιστεύει κανείς στο γεγονός ότι ο Ιησούς έχει πάρει όλες τις αμαρτίες μας μέσω του βαπτίσματος και του Σταυρού Του, και έχει γίνει ο Σωτήρας μας. Αυτή είναι μια αμαρτία κατά του Αγίου Πνεύματος που δεν μπορεί ποτέ να λάβει εξιλέωση. Δεν υπάρχει καθόλου άλλος τρόπος για εκείνους που βλασφημούν κατά του Αγίου Πνεύματος να σωθούν, επειδή δεν πιστεύουν ότι ο Ιησούς ξέπλυνε όλες τις αμαρτίες τους.
Ο Απόστολος Ιωάννης είπε, «Πας όστις πράττει την αμαρτίαν πράττει και την ανομίαν, διότι η αμαρτία είναι η ανομία. Και εξεύρετε ότι εκείνος εφανερώθη διά να σηκώση τας αμαρτίας ημών, και αμαρτία εν αυτώ δεν υπάρχει. Πας όστις μένει εν αυτώ δεν αμαρτάνει· πας ο αμαρτάνων δεν είδεν αυτόν ουδέ εγνώρισεν αυτόν» (1 Ιωάννη 3:4-6). Είναι ανομία να μην πιστεύει κανείς στο γεγονός ότι ο Ιησούς έχει πάρει όλες τις αμαρτίες μας μέσω του βαπτίσματος και του Σταυρού Του. Θα απορρίψει αυτούς που πράττουν τέτοια ανομία την τελευταία ημέρα. 
Όσοι παραμένουν σε Αυτόν δεν έχουν αμαρτία και είναι ενωμένοι με τον Ιησού βαπτιζόμενοι σε Αυτόν. Όσοι έχουν εναποθέσει όλες τις αμαρτίες της ζωής τους σε Αυτόν μέσω της πίστης τους στο βάπτισμά Του δεν έχουν αμαρτία, ακόμα κι αν εξακολουθούν να αμαρτάνουν εξαιτίας των αδυναμιών της σάρκας.
Ο Θεός δηλώνει δίκαιους εκείνους που έχουν επιθέσει τις αμαρτίες τους στον Ιησού και έχουν αγιαστεί από τον νόμο του Πνεύματος της ζωής. Τους δίνει το Άγιο Πνεύμα ως δώρο. Το Άγιο Πνεύμα ποτέ δεν έρχεται σε εκείνους που έχουν αμαρτία στην καρδιά τους. Ο Δαβίδ είπε στον Ψαλμό του, «Διότι δεν είσαι συ Θεός θέλων την ασέβειαν· ο πονηρευόμενος δεν θέλει κατοικεί πλησίον σου» (Ψαλμοί 5:4). Το Άγιο Πνεύμα του Θεού ποτέ δεν κατοικεί στις καρδιές εκείνων που έχουν αμαρτία σε αυτές. Ακόμα και ένας αμαρτωλός που δεν έχει το Άγιο Πνεύμα μπορεί να λέει ότι έχει σωθεί από την αμαρτία, σύμφωνα με τα δόγματα και τις δικές του σκέψεις. Αλλά δεν μπορεί να ειπωθεί ότι ένας άνθρωπος δεν έχει αμαρτία στην καρδιά του και δικαιώνεται από την πίστη, διότι η συνείδηση χτυπάει τον άνθρωπο.
Επομένως, ένα τέτοιο άτομο λέει ότι είναι αμαρτωλός ενώπιον των άλλων ανθρώπων, αλλά στην πραγματικότητα πιστεύει ότι είναι δίκαιος ενώπιον του Θεού. Ωστόσο, ο Θεός ποτέ δεν θεωρεί έναν αμαρτωλό δίκαιο. Ένας αμαρτωλός είναι το αντικείμενο της κρίσης Του και ο αμαρτωλός πρέπει να πιστεύει στο ευαγγέλιο του ύδατος και του Πνεύματος για να σωθεί.